►B

▼M2

RICHTLIJN VAN DE RAAD

van 22 juli 1974

met betrekking tot de zitplaatsen en de bevestiging en hoofdsteunen daarvan in motorvoertuigen

(74/408/EEG)

▼B

(PB L 221, 12.8.1974, p.1)

Publicatieblad

  No

page

date

 M1

RICHTLIJN VAN DE RAAD 81/577/EEG van 20 juli 1981

  L 209

34

29.7.1981

►M2

RICHTLIJN 96/37/EG VAN DE COMMISSIE Voor de EER relevante tekst van 17 juni 1996

  L 186

28

25.7.1996

►M3

RICHTLIJN 2005/39/EG VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD Voor de EER relevante tekst van 7 september 2005

  L 255

143

30.9.2005

►A1

Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden voor de Tsjechische Republiek, de Republiek Estland, de Republiek Cyprus, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Republiek Hongarije, de Republiek Malta, de Republiek Polen, de Republiek Slovenië en de Slowaakse Republiek en de aanpassing van de Verdragen waarop de Europese Unie is gegrond

  L 236

33

23.9.2003

►C1

Rectificatie, PB L 214, 23.8.1996, blz. 27  (96/37)

►C2

Rectificatie, PB L 221, 31.8.1996, blz. 71  (96/37)

1.1.

De aanvraag om EEG-typegoedkeuring van een voertuig van de categorie M of N wat betreft de zitplaatsen, de bevestiging en de hoofdsteunen daarvan, of van een voertuig van categorie M2 of M3 wat betreft de bevestiging, overeenkomstig artikel 3, lid 4, van Richtlijn 70/156/EEG wordt ingediend door de constructeur van het voertuig.

1.2.

Het model van het inlichtingenformulier wordt gegeven in aanhangsel 1.

1.3.

Aan de technische dienst die met de goedkeuringsproeven is belast, moet het volgende ter beschikking worden gesteld:

2.1.

De aanvraag om EEG-typegoedkeuring (onderdeel) van een zitplaats overeenkomstig artikel 3, lid 4, van Richtlijn 70/156/EEG wordt door de fabrikant van het voertuig ingediend.

2.2.

►C2  Aanhangsel 3 ◄ bevat een model van het inlichtingenformulier.

2.3.

Aan de technische dienst die met de goedkeuringsproeven is belast, moet het volgende ter beschikking worden gesteld:

3.1.

Indien aan de relevante eisen is voldaan, wordt de EEG-typegoedkeuring overeenkomstig artikel 4, lid 3 of 4, van Richtlijn 70/156/EEG verleend.

3.2.

Een model van het EEG-typegoedkeuringsformulier wordt gegeven in:

3.3.

Voor ieder goedgekeurd type voertuig of zitplaats wordt een goedkeuringsnummer overeenkomstig bijlage VII van Richtlijn 70/156/EEG toegekend. Dezelfde Lid-Staat kent niet hetzelfde nummer toe aan een ander type voertuig of zitplaats.

4.1.

In geval van wijzigingen van het overeenkomstig deze richtlijn goedgekeurde type zijn de bepalingen van artikel 5 van Richtlijn 70/156/EEG van toepassing.

5.1.

Over het algemeen worden de maatregelen ter verzekering van de overeenstemming van de produktie genomen overeenkomstig de bepalingen van artikel 10 van Richtlijn 70/156/EEG.

6.1.

ledere zitplaats die in overeenstemming is met het krachtens deze richtlijn als technische eenheid goedgekeurde type krijgt een EEG-typegoedkeuringsmerk.

6.2.

Dit merk bestaat uit:

6.3.

Het EEG-typegoedkeuringsmerk moet onuitwisbaar en duidelijk leesbaar op de zitplaats(en) worden aangebracht.

6.4.

In aanhangsel 5 wordt een voorbeeld van het EEG-typegoedkeuringsmerk gegeven.

0.1.

Merk (firmanaam):

0.2.

Type en handelsbenaming(en):

0.3.

Middel tot identificatie van het type, indien het op het voertuig is aangegeven (b):

0.4.

Categorie waartoe het voertuig behoort (c):

0.5.

Naam en adres van de fabrikant:

0.8.

Adres(sen) van de assemblagefabriek(en):

1.1.

Foto's en/of tekeningen van een representatief voertuig:

9.1.

Aard van de carrosserie:

9.2.

Materialen en bouwwijze:

9.10.

Binneninrichting

0.1.

Merk (firmanaam):

0.2.

Type en handelsbenaming(en):

0.3.

Middel tot identificatie van het type, indien op voertuig/onderdeel/afzonderlijke technische eenheid (10)  aangegeven ( 11 ):

0.4.

Categorie waartoe het voertuig behoort ( 12 ):

0.5.

Naam en adres van de fabrikant:

0.7.

In geval van onderdelen en afzonderlijke technische eenheden, plaats en wijze van aanbrenging van het EEG-typegoedkeuringsmerk:

0.8.

Adres(sen) van de assemblagefabriek(en):

1.

Aanvullende gegevens (indien van toepassing) (zie addendum):

2.

Technische dienst die met de proeven is belast:

3.

Datum van het door deze dienst afgegeven rapport:

4.

Nummer van het door deze dienst afgegeven rapport:

5.

Eventuele opmerkingen (zie addendum):

6.

Plaats:

7.

Datum:

8.

Handtekening:

9.

Hierbij is een index gevoegd van het bij de goedkeuringsinstantie ingediende informatiepakket dat op aanvraag kan worden verkregen.

1.

Aanvullende gegevens

5.

Opmerkingen:

0.1.

Merk (firmanaam):

0.2.

Type en handelsbenaming(en):

0.5.

Naam en adres van de fabrikant:

0.7.

In geval van onderdelen en afzonderlijke technische eenheden, plaats en wijze van aanbrenging van het EEG-typegoedkeuringsmerk:

0.8.

Adres(sen) van de assemblagefabriek(en):

1.1.

Kenmerken: beschrijving en tekening van

1.2.

Coördinaten of tekening van het punt R(x):

1.3.

Bereik van de zitplaatsverstelling:

0.1.

Merk (firmanaam):

0.2.

Type en handelsbenaming(en):

0.3.

Middel tot identificatie van het type, indien op voertuig/onderdeel/afzonderlijke technische eenheid (14)  aangegeven ( 15 ):

0.4.

Voertuigcategorie ( 16 ):

0.5.

Naam en adres van de fabrikant:

0.7.

In geval van onderdelen of afzonderlijke technische eenheden, plaats en wijze van aanbrenging van het EEG-typegoedkeuringsmerk:

0.8.

Adres(sen) van de assemblagefabriek(en):

1.

Aanvullende gegevens (indien van toepassing) (zie addendum):

2.

Technische dienst die met de proeven is belast:

3.

Datum van het door deze dienst afgegeven rapport:

4.

Nummer van het door deze dienst afgegeven rapport:

5.

Eventuele opmerkingen (zie addendum):

6.

Plaats:

7.

Datum:

8.

Handtekening:

9.

Hierbij is een index gevoegd van het bij de goedkeuringsinstantie ingediende informatiepakket dat op aanvraag kan worden verkregen.

1.

Aanvullende gegevens

5.

Opmerkingen:

1.0.

De voorschriften van deze bijlage gelden voor voertuigen van categorie M1.

1.2.

Volgens de voorschriften van Richtlijn 78/932/EEG goedgekeurde hoofdsteunen worden geacht in overeenstemming te zijn met de van toepassing zijnde voorschriften van deze richtlijn.

1.3.

De delen aan de achterkant van de zitplaatsen die zich in zone 1 bevinden, of de achterzijde van de hoofdsteunen die voldoen aan de voorschriften van punt 5.7 van bijlage I bij Richtlijn 74/60/EEG (betreffende de binneninrichting) worden geacht te voldoen aan de betreffende voorschriften van deze richtlijn.

2.1.

goedkeuring van een voertuig, de goedkeuring van een type voertuig wat betreft de sterkte van de zitplaatsen en de bevestiging daarvan, het ontwerp van de achterzijde van de rugleuningen en de kenmerken van de hoofdsteunen;

2.2.

type voertuig, een categorie motorvoertuigen die onderling geen essentiële verschillen vertonen wat betreft:

2.3.

zitplaats, de constructie die al dan niet een integrerend deel van de volledige gestoffeerde voertuigconstructie vormt en bestemd is voor één volwassene. Met deze term wordt zowel een afzonderlijke stoel bedoeld als gedeelte van een bank dat aan één persoon plaats moet bieden.

Afhankelijk van de richting wordt een zitplaats als volgt gedefinieerd:

2.4.

bank, de gehele gestoffeerde constructie die aan meer dan één volwassene plaats moet bieden;

2.5.

bevestiging, het bevestigingssysteem van de gehele zitplaats aan de voertuigconstructie, met inbegrip van de betrokken delen van de voertuigconstructie;

2.6.

verstelsysteem, de inrichting waarmee de zitplaats of onderdelen daarvan aan de lichaamshouding van de inzittende kunnen worden aangepast. Hiermede zijn onder meer de volgende verstellingen mogelijk:

2.7.

verplaatsingssysteem, een inrichting waarmee de zitplaats of een onderdeel daarvan zonder vaste tussenstand kan worden verplaatst of gedraid om de toegang tot de ruimte achter de betrokken zitplaats te vergemakkelijken;

2.8.

vergrendelingssysteem, een inrichting warmee de zitplaats en de onderdelen daarvan in de gebruiksstand worden vergrendeld;

2.10.

dwarsvlak, een verticaal vlak loodrecht op het middenlangsvlak van het voertuig;

2.11.

langsvlak, een vlak evenwijdig aan het middenlangsvlak van het voertuig;

2.12.

hoofdsteun, een inrichting die tot doel heeft de achterwaartse verplaatsing van het hoofd van een volwassen inzittende ten opzichte van de romp te beperken, teneinde bij ongevallen het gevaar van letsel aan de halswervels van die inzittende te verminderen;

2.13.

punt R, het referentiepunt van de zitplaats zoals gedefinieerd in bijlage III bij Richtlijn 77/649/EEG;

2.14.

referentielijn, de lijn op de proefpop zoals afgebeeld in figuur 1.

3.1.

Iedere zijzitplaats voorin voertuigen van categorie M1 moet voorzien zijn van een hoofdsteun. (Zitplaatsen die voorzien zijn van hoofdsteunen die ook op andere zitplaatsen en in andere categorieën voertuigen mogen worden geplaatst, mogen ook overeenkomstig deze bijlage worden goedgekeurd.)

3.2.

Algemene voorschriften voor alle zitplaatsen

3.3.

Bijzondere voorschriften voor zitplaatsen waarop hoofdsteunen zijn of kunnen worden gemonteerd

3.4.

Hoogte van de hoofdsteunen

3.5.

In het geval van een zitplaats waarop een hoofdsteun kan worden gemonteerd, moeten de bepalingen van de punten 3.2.3 en 3.3.2 worden gecontroleerd.

3.6.

De afstand tussen de rugleuning en de hoofdsteun bij een inrichting die niet in hoogte verstelbaar is, mag niet meer dan 60 mm bedragen. Indien de hoofdsteun in hoogte verstelbaar is, mag deze afstand in de laagste stand niet meer dan 25 mm vanaf de top van de rugleuning bedragen. In het geval van in hoogte verstelbare stoelen of banken die van afzonderlijke hoofdsteunen zijn voorzien, moet dit voorschrift worden gecontroleerd voor alle standen van de stoel of de bank.

3.7.

In het geval van hoofdsteunen die in de rugleuning zijn ingebouwd, moet deze afstand in het volgende gebied worden gemeten:

3.8.

Bij de hoogte verstelbare hoofdsteunen mogen een of meer openingen voorkomen waarvan, ongeacht hun vorm, de afstand „a” gemeten volgens punt 7 van aanhangsel 1 meer dan 60 mm mag bedragen op dat deel van de inrichting dat als hoofdsteun dient, op voorwaarde dat na de aanvullende proef volgens punt 4.3.3.2 van aanhangsel 1 nog steeds aan de voorschriften van punt 3.10 wordt voldaan.

3.9.

De hoofdsteun moet voldoende breed zijn om het hoofd van een normaal zittende persoon goed te kunnen steunen. Gemeten op de wijze die in punt 6 van aanhangsel 1 is beschreven, moet de hoofdsteun een zone van ten minste 85 mm aan weerszijden van het verticale middenvlak van de zitplaats waarvoor de hoofdsteun is bestemd, beslaan.

3.10.

De hoofdsteun en de bevestiging daarvan moeten zodanig zijn dat de maximale achterwaartse verplaatsing X van het hoofd die de hoofdsteun toelaat, gemeten volgens de in punt 4.3 van aanhangsel 1 beschreven statische methode, minder dan 102 mm bedraagt.

3.11.

De hoofdsteun en de bevestiging daarvan moeten voldoende sterk zijn om de in punt 4.3.6 van aanhangsel 1 voorgeschreven belasting zonder falen op te vangen. In het geval van hoodsteunen die in de rugleuning zijn ingebouwd, gelden de voorschriften van dit punt voor de gedeelten van de rugleuningconstructie die zich boven een vlak loodrecht op de referentielijn op een afstand van 540 mm van punt R bevinden.

3.12.

Indien de hoofdsteun verstelbaar is, mag hier niet mogelijk zijn de maximale gebruikshoogte te overschrijden, tenzij de gebruiker een opzettelijke handeling verricht die niet nodig is voor het verstellen van de hoofdsteun.

3.13.

De sterkte van de rugleuning en de vergrendelingen daarvan wordt geacht aan de voorschriften van punt 2 van aanhangsel 1 te voldoen, indien na beproeving overeenkomstig punt 4.3.6 van aanhangsel 1 de zitplaats of de rugleuning geen breuk vertoont; anders moet worden aangetoond dat de zitplaats aan de beproevingsvoorschriften van punt 2 van aanhangsel 1 kan voldoen.

1.1.

De rugleuning wordt, voor zover verstelbaar, vergrendeld in een stand die overeenkomt met een achterwaartse helling van de referentielijn van de romp van de in figuur 1 afgebeelde pop ten opzichte van de loodlijn die zo dicht mogelijk bij een hoek van 25 o ligt, behoudens andersluidende aanwijzing van de fabrikant.

1.2.

Indien een zitplaats, het vergrendelingssysteem en de installatie daarvan identiek of symmetrisch ten opzichte van een andere zitplaats in het voertuig zijn, kan de technische dienst besluiten slechts één van deze zitplaatsen aan de proef te onderwerpen.

1.3.

Bij zitplaatsen met verstelbare hoofdsteunen worden de hoofdsteunen in de meest ongunstige stand (meestal de hoogste stand) geplaatst die met het verstelsysteem mogelijk is.

2.1.

Op het bovenste gedeelte van de constructie van de rugleuning wordt met behulp van een element dat de rug van de proefpop voorstelt, een naar achteren gerichte kracht in lengterichting uitgeoefend met een moment van 530 Nm ten opzichte van punt R. Bij een autobank waarvan de ondersteuningsconstructie (inclusief die van de hoofdsteunen) geheel of ten dele gemeenschappelijk is voor meer dan één zitplaats, wordt de proef voor al deze zitplaatsen tegelijk uitgevoerd.

3.1.

Gedurende 30 milliseconden wordt een horizontale deceleratie in lengterichting van ten minste 20 g in voorwaartse richting uitgeoefend op de gehele voertuigconstructie of een representatief deel van die constructie, overeenkomstig de voorschriften van punt 1 van aanhangsel 3.

3.2.

Overeenkomstig de voorschriften van punt 3.1 wordt een deceleratie in lengterichting naar achteren uitgeoefend.

3.3.

De voorschriften van de punten 3.1 en 3.2 moeten voor alle standen van de zitplaats worden gecontroleerd. Bij zitplaatsen die van een verstelbare hoofdsteun zijn voorzien, wordt de proef uitgevoerd met de hoofdsteun in de meest ongunstige stand (gewoonlijk de hoogste stand) die met het verstelsysteem mogelijk is. Tijdens de proef moet de zitplaats zodanig worden opgesteld dat geen enkele externe factor het ontgrendelen van de vergrendelingssystemen kan verhinderen.

Aan deze voorwaarden wordt geacht te zijn voldaan indien de zitplaats in de volgende standen wordt beproefd:

3.4.

Indien de vergrendelingssystemen zodanig zijn aangebracht dat in een andere dan de in punt 3.3 genoemde standen de verdeling van de krachten over de vergrendelingssystemen en de bevestiging van de zitplaats ongunstiger is dan bij een van de in punt 3.3 genoemde configuraties, worden de proeven in die ongunstigere zitstand uitgevoerd.

3.5.

Aan de beproevingsvoorwaarden van punt 3.1 wordt geacht te zijn voldaan indien zij op verzoek van de fabrikant worden vervangen door een botsingsproef met het complete voertuig in bedrijfsklare toestand tegen een vaste versperring zoals omschreven in punt 2 van aanhangsel 3. In dit geval wordt de zitplaats zodanig opgesteld dat voor de verdeling van de spanningen in het bevestigingssysteem de meest ongunstige voorwaarden gelden zoals omschreven in de punten 1.1, 3.3 en 3.4.

4.1.

Indien de hoofdsteun verstelbaar is, wordt deze in de meest ongunstige stand (gewoonlijk de hoogste stand) geplaatst die met het verstelsysteem mogelijk is.

4.2.

Bij een autobank waarvan de ondersteuningsconstructie (inclusief die van de hoofdsteunen) geheel of ten dele gemeenschappelijk is voor meer dan één zitplaats, wordt de proef voor al deze zitplaatsen tegelijk uitgevoerd.

4.3.

Uitvoering van de proef

5.1.

Alle lijnen, inclusief de projectie van de referentielijn, worden getrokken in het verticale mediaanvlak van de betrokken stoel of zitplaats waarvan het snijvlak met de zitplaats de omtrek van de hoofdsteun en van de rugleuning bepaalt (zie figuur 1a).

5.2.

De in bijlage 3 van Richtlijn 77/649/EEG beschreven pop wordt in een normale houding op de zitplaats gezet.

5.3.

Voor de betrokken zitplaats wordt dan op het in punt 4.3.1. omschreven vlak de referentielijn van de pop geprojecteerd.

De raaklijn S aan de top van de hoofdsteun wordt loodrecht op de referentielijn uitgezet.

5.4.

De afstand h van punt R tot de raaklijn S geeft de hoogte weer die in acht moet worden genomen voor de toepassing van de voorschriften van punt 3.4 van bijlage II.

6.1.

Het vlak S1 dat loodrecht op de referentielijn staat en 65 mm onder de in punt 5.3 gedefinieerde raaklijn S ligt, bepaalt in de hoofdsteun een doorsnede C.

6.2.

De breedte van de hoofdsteun die in aanmerking moet worden genomen voor de toepassing van de voorschriften van punt 3.9 van bijlage II is de afstand „L” gemeten in het vlak S1 tussen de verticale langsvlakken p en p′.

6.3.

De breedte van de hoofdsteun moet, indien noodzakelijk, eveneens worden bepaald in het vlak loodrecht op de referentielijn op 635 mm boven het punt R van de zitplaats, waarbij deze afstand wordt gemeten langs de referentielijn.

7.1.

De afstand „a” wordt voor elke opening ten opzichte van de voorzijde van de hoofdsteun bepaald door middel van een bol met een diameter van 165 mm.

7.2.

De bol wordt in aanraking met de opening gebracht op een punt waar de bol zover mogelijk in de opening kan binnendringen zonder dat enige druk wordt uitgeoefend.

7.3.

De afstand tussen de twee raakpunten van de bol met de opening vormt de afstand „a” die in aanmerking moet worden genomen voor het beoordelen van de voorschriften van de punten 3.7 en 3.8 van bijlage II.

8.1.

De oppervlakken aan de achterkant van zitplaatsen die moeten worden gecontroleerd zijn de oppervlakken die zich bevinden in de hierna omschreven zones en door een bol met een diameter van 165 mm kunnen worden geraakt wanneer de zitplaats in het voertuig is gemonteerd.

1.1.

Opstelling

1.2.

Beproevingsapparaat

1.3.

Registratieapparatuur

Met de registratieapparatuur moet de volgende nauwkeurigheid worden bereikt:

1.4.

Wijze van beproeving

1.1.

De te beproeven zitplaatsen worden gemonteerd op de voertuigcarrosserie waarvoor zij bestemd zijn. Deze carrosserie wordt op de hierna beschreven wijze stevig bevestigd op een proefwagen.

1.2.

De methode die wordt gebruikt voor het bevestigen van de carrosserie op de proefwagen mag niet resulteren in een versterking van de bevestiging van de zitplaats.

1.3.

De zitplaatsen en de onderdelen daarvan worden versteld en vergrendeld op de in punt 1.1 voorgeschreven wijze en in een van de standen zoals beschreven in punt 3.3 of 3.4 van aanhangsel 1.

1.4.

Indien de zitplaatsen van een groep onderling geen essentiële verschillen vertonen zoals bedoeld in punt 2.2 van deze bijlage, mogen de in de punten 3.1 en 3.2 van aanhangsel 1 voorgeschreven proeven worden uitgevoerd met één zitplaats in de meest vooruitgeschoven stand en de andere zitplaats in de meest achteruitgeschoven stand.

1.5.

De vertraging van de proefwagen wordt gemeten met datakanalen van frequentieklasse (CFC) 60 overeenkomstig internationale norm ISO 6487 (1980).

2.1.

De versperring bestaat uit een blok gewapend beton met de minimumafmetingen van 3 m breed, 1,5 m hoog en 0,6 m dik. De voorzijde staat loodrecht op het eindgedeelte van de lanceerbaan en is bedekt met een laag multiplex met een dikte van 19 ± 1 mm. Achter het blok gewapend beton moet ten minste 90 ton aarde zijn aangestampt. De versperring van gewapend beton en aarde mag worden vervangen door een hindernis met hetzelfde frontale oppervlak, op voorwaarde dat deze gelijkwaardige resultaten oplevert.

2.2.

Op het ogenblik van de botsing moet het voertuig zich vrij voortbewegen. Het moet de hindernis bereiken in een richting die loodrecht staat op de wand waar het tegenaan zal komen; de maximaal toelaatbare zijdelingse afwijking van de verticale mediaanlijn van de voorkant van het voertuig ten opzichte van de verticale mediaanlijn van de wand waar het voertuig tegenaan zal komen bedraagt 30 cm. Op het ogenblik van de botsing moet het voertuig onbestuurd en niet aangedreven zijn baan vervolgen. Bij het botsen moet de snelheid gelegen zijn tussen 48,3 km/h en 53,1 km/h.

2.3.

Het brandstofsysteem moet overeenkomstig fabrieksopgave gevuld zijn met water met een massa die gelijk staat met 90 % van een volle tank.

1.1.

Deze bijlage is van toepassing op zitplaatsen in voertuigen van de categorieën M2 en M3, met uitzondering van voertuigen van deze categorieën die ontworpen zijn voor gebruik in de stad en staande passagiers, met betrekking tot:

1.2.

Voertuigen van categorie M2 mogen worden goedgekeurd overeenkomstig bijlage II in plaats van overeenkomstig de onderhavige bijlage.

1.3.

Voertuigen waarvan sommige zitplaatsen onder de in punt 5.5.4 van bijlage I van Richtlijn 76/115/EEG voorziene uitzondering vallen, worden overeenkomstig de onderhavige bijlage goedgekeurd.

1.4.

De in de onderhavige bijlage beschreven proeven mogen ook worden toegepast op andere voertuigonderdelen (met inbegrip van achterwaarts gekeerde zitplaatsen), zoals bedoeld in punt 3.1.10 van bijlage I van Richtlijn 77/541/EEG en punt 4.3.7 van bijlage I van Richtlijn 76/115/EEG.

2.1.

goedkeuring van een zitplaats, de goedkeuring van een type zitplaats met betrekking tot de bescherming van de inzittenden van voorwaarts gekeerde zitplaatsen wat betreft de sterkte ervan en het ontwerp van de rugleuningen;

2.2.

goedkeuring van een voertuig, de goedkeuring van een type voertuig wat betreft de sterkte van de delen van de voertuigconstructie waarop de zitplaatsen moeten worden vastgezet en met betrekking tot de montage van de zitplaatsen;

2.3.

type zitplaats, zitplaatsen die geen essentiële verschillen vertonen wat betreft de volgende kenmerken die van invloed zullen zijn op hun sterkte en prestaties:

2.4.

type voertuigen, voertuigen die geen essentiële verschillen vertonen wat betreft:

2.5.

zitplaats, een vast op de voertuigconstructie te bevestigen constructie, inclusief stoffering en verbindingsstukken, die bedoeld is om in een voertuig een of meer volwassenen een zitplaats te bieden.

Afhankelijk van de richting wordt een zitplaats als volgt gedefinieerd:

2.6.

enkele zitplaats, een zitplaats die is ontworpen en gebouwd ten gerieve van een zittende passagier;

2.7.

dubbele zitplaats, een zitplaats die is ontworpen en gebouwd ten gerieve van twee naast elkaar zittende passagiers; twee naast elkaar geplaatste zitplaatsen die onderling niet verbonden zijn worden beschouwd als twee enkele zitplaatsen;

2.8.

rij zitplaatsen, een zitplaats die ontworpen en gebouwd is ten gerieve van drie of meer naast elkaar zittende passagiers; een aantal enkele of dubbele naast elkaar geplaatste zitplaatsen wordt niet beschouwd als een rij zitplaatsen;

2.9.

zitting, het bijna horizontaal geplaatste deel van de zitplaats dat ontworpen is om een zittende passagier te ondersteunen;

2.10.

rugleuning, het bijna verticale gedeelte van de zitplaats waartegen de passagier met zijn rug, schouders en eventueel zijn hoofd steunt;

2.11.

verstelsysteem, de inrichting waarmee de zitplaats of onderdelen daarvan aan de lichaamshouding van de inzittende kunnen worden aangepast;

2.12.

verplaatsingssysteem, een inrichting waarmee de zitplaats of één van de delen daarvan zijwaarts of in de lengterichting zonder vaste tussenstand van de stoel of één van de delen daarvan kan worden verplaatst om het instappen van passagiers te vergemakkelijken;

2.13.

vergrendelsysteem, een inrichting waarmee de zitplaats en de onderdelen daarvan in de gebruiksstand worden vergrendeld;

2.14.

bevestigingspunt, een deel van de bodem of de carrosserie van een voertuig waarop een zitplaats mag worden bevestigd;

2.15.

verbindingsstukken, bouten of andere onderdelen waarmee de zitplaats aan het voertuig wordt bevestigd;

2.16.

wagen, de proefapparatuur die gemaakt is en gebruikt wordt voor de dynamische nabootsing van verkeersongevallen in de vorm van frontale botsingen;

2.17.

hulpzitplaats, de zitplaats voor de pop die op de wagen achter de te testen zitplaats is gemonteerd. Deze zitplaats moet de zitplaats voorstellen die zich in het voertuig achter de te testen zitplaats bevindt;

2.18.

referentievlak, het vlak dat loopt door de contactpunten van de hielen van de pop en dient ter bepaling van het H-punt en de werkelijke hoek van de torso voor de zitplaats in motorvoertuigen;

2.19.

referentiehoogte, de hoogte van de bovenkant van de zitplaats boven het referentievlak;

2.20.

pop, een pop die beantwoordt aan de specificaties voor Hybrid II of III ( 22 );

2.21.

referentiezone, twee verticale langsvlakken met een onderlinge afstand van 400 mm die symmetrisch zijn ten opzichte van het H-punt en worden bepaald door rotatie van verticaal naar horizontaal door de in bijlage II van Richtlijn 74/60/EEG beschreven inrichting. De inrichting wordt geplaatst zoals beschreven in die bijlage en op de maximumlengte van 840 mm ingesteld;

2.22.

3-puntsgordel, voor de toepassing van deze richtlijn ook gordels met meer dan drie bevestigingspunten;

2.23.

zitplaatsafstand, de horizontale afstand tussen opeenvolgende zitplaatsen, gemeten vanaf de voorzijde van de rugleuning van een zitplaats tot op de achterzijde van de rugleuning van de zitplaats daarvoor, op een hoogte van 620 mm boven de vloer.

3.1.

Voor ieder type zitplaats gelden de beproevingsvoorschriften van aanhangsel 1 (dynamische proef), of die van de aanhangsels 5 en 6 (statische proef), indien de fabrikant dit vraagt.

3.2.

De proeven waaraan het type zitplaats heeft voldaan, worden vastgelegd in het addendum bij het goedkeuringsformulier (aanhangsel 4 van bijlage I).

3.3.

Ieder ter keuring aangeboden verstel- en verplaatsingssysteem dient een automatisch werkend vergrendelsysteem te omvatten.

3.4.

De verstel- en vergrendelsystemen behoeven na de proef niet volledig bedrijfsklaar te zijn.

3.5.

Een hoofdsteun wordt gemonteerd op iedere buitenste zitplaats vóór in ieder voertuig van categorie M2 waarvan de maximummassa ten hoogste 3 500 kg bedraagt; de in deze voertuigen gemonteerde hoofdsteunen moeten voldoen aan de voorschriften van deze bijlage of van Richtlijn 78/932/EEG.

4.1.

De bevestigingen voor de zitplaatsen in het voertuig moeten bestand zijn tegen

4.2.

Blijvende vervorming (breuk inbegrepen) van een bevestigingspunt of de omgeving daarvan is toelaatbaar, mits de voorgeschreven belasting gedurende de voorgeschreven tijd is weerstaan.

4.3.

Indien er meer dan één type bevestigingspunt op een voertuig is, moet ter verkrijging van goedkeuring voor het voertuig iedere variant worden beproefd.

4.4.

Voor de gelijktijdige goedkeuring van een zitplaats en een voertuig mag één proef worden gebruikt.

4.5.

Bij voertuigen van de categorie M3 worden de bevestigingen van een zitplaats geacht te voldoen aan de voorschriften van de punten 4.1 en 4.2, indien de bevestigingen van de veiligheidsgordels van de betreffende zitplaatsen direct op de te plaatsen stoelen worden gemonteerd, en deze bevestigingen voldoen aan de voorschriften van Richtlijn 76/115/EEG, en zo nodig aan de in punt 5.5.4 van bijlage 1 bij die richtlijn toegestane afwijking.

5.1.

De goedkeuring van alle geïnstalleerde, naar voren gekeerde zitplaatsen dient te geschieden volgens de voorschriften van punt 3 en onder de volgende voorwaarden:

5.2.

Bij goedkeuring overeenkomstig aanhangsel 1 moeten de proeven 1 en 2 worden verricht, behalve in onderstaande gevallen:

5.3.

Bij het verlenen van goedkeuringen overeenkomstig de aanhangsels 5 en 6 worden alle proeven uitgevoerd, behalve in de volgende gevallen:

1.1.

Aan de hand van de proeven moet worden vastgesteld:

1.2.

Alle onderdelen van de rugleuning van de zitplaats en alle toebehoren moeten zodanig zijn dat het onwaarschijnlijk is dat een inzittende daardoor enig lichamelijk letsel kan oplopen. Aan dit voorschrift wordt geacht te zijn voldaan, indien ieder deel dat door een kogel van 165 mm doorsnede kan worden geraakt, een krommingsstraal van minstens 5 mm heeft.

2.1.

De te beproeven zitplaats wordt gemonteerd:

2.2.

De op het testplatform voor de testzitplaats(en) voorziene bevestiging is gelijk aan of heeft dezelfde kenmerken als de bevestiging in het voertuig (de voertuigen) waarin de zitplaats moet komen te staan.

2.3.

De te beproeven zitplaats moet volledig bekleed zijn en van alle toebehoren voorzien. Indien aan de zitplaats een tafeltje is bevestigd, moet dit zijn weggeklapt.

2.4.

Indien de zitplaats zijwaarts verstelbaar is, moet zij in de uiterste stand worden gezet.

2.5.

Indien de rugleuning verstelbaar is, moet een zodanige stand worden gekozen dat de resulterende hellingshoek van de torso van de pop die voor het bepalen van het H-punt en de werkelijke hoek van de torso voor zitplaatsen in motorvoertuigen wordt gebruikt, de door de fabrikant voor normaal gebruik aanbevolen hellingshoek zo dicht mogelijk benadert of, indien zo'n aanbeveling van de fabrikant ontbreekt, zo dicht mogelijk een hoek van 25 o achterwaarts ten opzichte van de verticaal.

2.6.

Indien de rugleuning is voorzien van een in de hoogte verstelbare hoofdsteun moet zij in de laagste stand worden gezet.

2.7.

Veiligheidsgordels van een goedgekeurd type die voldoen aan Richtlijn 77/541/EEG en zijn gemonteerd op bevestigingspunten die overeenkomstig Richtlijn 76/115/EEG zijn aangebracht, worden zowel op de hulpzitplaats als op de te beproeven zitplaats aangebracht.

3.0.

Proef 1

3.1.

Het testplatform wordt op een wagen gemonteerd.

3.2.

Hulpzitplaats

De hulpzitplaats mag van hetzelfde type zijn als de te beproeven zitplaats en wordt evenwijdig aan en direct achter de te beproeven zitplaats geplaatst; beide zitplaatsen bevinden zich op dezelfde hoogte en in dezelfde verstelstand, terwijl de onderlinge afstand 750 mm bedraagt.

3.3.

De testpop

Achter iedere plaats op de te beproeven zitplaats wordt als volgt een pop geplaatst:

3.4.

Simulatie van de botsing

3.5.

Proef 2

1.1.

Een stijve constructie die voldoende representatief is voor de voor gebruik in het voertuig bestemde zitplaats wordt vastgezet met bevestigingsmiddelen (bouten, schroeven, enz.) die door de fabrikant geleverd zijn bij de voor beproeving aangeboden constructiedelen.

1.2.

Indien verscheidene typen zitplaaten die van elkaar verschillen wat betreft de afstand tussen de voor- en achteruiteinden van de stoelpoten op hetzelfde bevestigingspunt kunnen worden gemonteerd, moet de proef worden uitgevoerd met de kortste voet. Deze voet staat beschreven in het goedkeuringsformulier.

2.1.

Er wordt een kracht F uitgeoefend:

2.2.

De kracht F wordt bepaald met behulp van

1.

Alle nodige metingen worden uitgevoerd met meetsystemen die voldoen aan de specificaties van internationale ISO-norm 6487, getiteld „Meettechniek bij botsingsproeven: Meetinstrumenten” en gepubliceerd in 1987.

2.

1.1.

Het hoofd-aanvaardbaarheidscriterium (HAC) wordt berekend op basis van de overeenkomstig punt 2.2.1 van aanhangsel 3 gemeten resultante van de triaxiale versnelling met behulp van de volgende formule:

waarin t1 en t2 tijdstippen zijn gedurende de proef, terwijl HAC de maximumwaarde is voor een interval t1,t2. De waarde van t1 en t2 wordt uitgedrukt in seconden.

2.1.

Dit criterium wordt bepaald door de absolute waarde van de resultante van de versnelling, uitgedrukt in g en gemeten overeenkomstig punt 2.2.2 van aanhangsel 3, en de versnellingsperiode uitgedrukt in ms.

1.1.

De voorschriften voor proeven met zitplaatsen overeenkomstig dit aanhangsel hebben tot doel vast te stellen:

1.2.

Aan de voorschriften van 1.1.1 wordt geacht te zijn voldaan indien de grootste verplaatsing van het centrale aangrijpingspunt van iedere in punt 2.2.1 voorgeschreven kracht, gemeten in het horizontale vlak en het middenlangsvlak van de betreffende zitplaats niet meer dan 400 mm bedraagt.

1.3.

Aan de voorschriften van punt 1.1.2 wordt geacht te zijn voldaan, indien aan de volgende eisen wordt beantwoord.

1.4.

Aan de voorschriften van punt 1.1.3 wordt geacht te zijn voldaan indien:

2.1.1.

Deze bestaat uit cilindervormige platen met een krommingsstraal van 82 ± 3 mm en een breedte:

2.1.2.

De tegen de onderdelen van de zitplaats aanliggende plaat bestaat uit een materiaal waarvan de hardheid niet minder dan 80 Shore A bedraagt.

2.1.3.

Aan iedere cilindervormige plaat wordt ten minste één krachttransductor bevestigd waarmee de krachten worden gemeten die worden uitgeoefend in de in punt 2.2.1.1 aangegeven richting.

2.2.

Proefprocedure

1.

De zich in de referentiezone bevindende delen van de achterzijde van rugleuningen, zoals gedefinieerd ►C2  in punt 2.21 ◄ van deze bijlage, worden op verzoek van de fabrikant overeenkomstig de voorschriften inzake energieabsorptie van bijlage III van Richtlijn 74/60/EEG gecontroleerd. Te dien einde wordt toebehoren beproefd in alle gebruiksstanden, behalve tafels, die geacht worden te zijn opgeklapt.

2.

Deze proef wordt vermeld in het addendum bij het goedkeuringsformulier van de zitplaats (aanhangsel 4 van bijlage I). Een tekening waarop het deel van de achterzijde van de rugleuning dat met de energieabsorptieproef is gecontroleerd, is aangegeven, wordt bijgevoegd.

3.

Deze proef mag ook worden toegepast op andere delen van het voertuig dan de zitplaats (punt 3.5.3 van aanhangsel 1).

1.1.

De voorschriften van deze bijlage gelden voor voertuigen van de categorieën N1, N2 en N3 en de categorieën M2 en M3 die niet onder het toepassingsgebied van bijlage III vallen. Met uitzondering van het bepaalde in punt 2.5 gelden de voorschriften ook voor de zijdelings gerichte zitplaatsen van alle voertuigcategorieën.

2.1

Zitplaatsen en banken moeten stevig aan het voertuig zijn bevestigd.

2.2.

Glijdende zitplaatsen en banken moeten automatisch vergrendelbaar zijn in alle voorziene standen.

2.3.

Verstelbare rugleuningen moeten vergrendelbaar zijn in alle voorziene standen.

2.4.

Alle zitplaatsen die naar voren kunnen worden gekanteld of neerklapbare rugleuningen hebben, moeten zijn voorzien van automatische vergrendelingen in de normale stand. Dit voorschrift geldt niet voor zitplaatsen die zijn aangebracht in de rolstoelruimten van voertuigen van de categorieën M2 of M3 van de klassen I, II of A.

2.5.

Een hoofdsteun wordt gemonteerd op iedere buitenste zitplaats vóór in ieder voertuig van categorie M2 waarvan de massa ten hoogste 3 500 kg bedraagt, en van categorie N1; de in deze voertuigen gemonteerde hoofdsteunen dienen te voldoen aan de voorschriften van bijlage II of van Richtlijn 78/932/EEG.