92000E1300

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-1300/00

van Charles Tannock (PPE-DE) aan de Raad

(27 april 2000)

Betreft: Oplossingen voor het frequente onvermogen van de Raad tot tijdige beantwoording van parlementaire vragen

Kan de Raad meedelen of zijn frequente onvermogen tot tijdige beantwoording van parlementaire vragen te wijten is aan de trage reactie van sommige lidstaten, en zo ja, heeft hij dan overwogen om een tijdslimiet vast te stellen voor bezwaren van lidstaten op voorgestelde antwoorden, zodat de Parlementsleden binnen de vastgestelde tijdslimiet op dergelijke vragen antwoord kunnen krijgen?

Gecombineerd Antwoord op de schritftelijke vragen E-1299/00, E-1300/00 en P-1541/00

(10 juli 2000)

De Raad wijst het geachte parlementslid op het feit dat hij niet gebonden is door bovengenoemde termijnen, aangezien deze termijnen vastgesteld zijn bij artikel 44, leden 5, 6 en 7, van het Reglement van het Europees Parlement.

De Raad beklemtoont evenwel dat hij met het oog op een betere samenwerking met het Europees Parlement terzake, onverwijld een reeks interne maatregelen heeft genomen om de schriftelijke vragen binnen een termijn van minder dan twee maanden te kunnen beantwoorden. Met betrekking tot zijn voorbereidende instanties heeft hij in dat verband een behandelingsprocedure vastgesteld die erop gericht is het noodzakelijke evenwicht te handhaven tussen deze doelstelling en de eis om, via de raadpleging van de bevoegde diensten en de organisatie van een contradictoire procedure op het niveau van de Raad, een zo hoog mogelijke kwaliteit van de antwoorden te waarborgen.

Dit evenwicht kon in de loop der jaren steeds moeilijker worden bewaard, waarbij vooral de snelheid van de beantwoording in het gedrang is gekomen, en wel om diverse redenen: het aantal aan de Raad gestelde schriftelijke vragen is aanzienlijk gestegen, hetgeen een niet te verwaarlozen factor vormt. Bovendien worden er soms vragen gesteld op gebieden die een grondige studie vergen en ook de eisen van de actualiteit leggen soms een termijn op die in acht moet worden genomen wil men het parlementslid werkelijk de laatste stand van zaken meedelen.

De Raad deelt hoe dan ook de bezorgdheid van het geachte parlementslid en bevestigt nogmaals zijn streven om te allen tijde de meest passende en volledige antwoorden te geven op de hem gestelde schriftelijke vragen. Hij zal nadenken over oplossingen om de huidige behandelingsprocedures bij te stellen, zulks met inachtneming van de bovengenoemde eisen.