91999E0252

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0252/99

van Laura González Álvarez (GUE/NGL) aan de Commissie

(12 februari 1999)

Betreft: Leisteenafval in San Pedro de Trones (Castilla y Léon - Spanje)

Het Leonese dorpje San Pedro de Trones wordt bedreigd door de aanwezigheid van een groot aantal afvalbergen afkomstig van leisteengroeven. Sommige van deze afvalhopen zijn 100 meter hoog en vertonen talloze scheuren en verzakkingen, waardoor bij de bewoners de vrees ontstaat dat zij wel eens onder dit afval bedolven zouden kunnen raken.

Deze situatie heeft ernstige milieuschade toegebracht, waardoor de getroffen dorpen en gemeenten ernstig worden belemmerd in de ontwikkeling van interessante economische activiteiten zoals de toeristenindustrie.

Is de Commissie van deze situatie op de hoogte?

Kan de Commissie aangeven of deze leisteenwinning in strijd is met een van de onderstaande richtlijnen:

a) Richtlijn 92/43/EEG(1) betreffende de instandhouding van de natuurlijke habitats van fauna en flora;

b) Richtlijn 85/337/EEG(2) betreffende beoordeling van de gevolgen van bepaalde openbare en particuliere projecten voor het milieu;

c) Richtlijn 87/216/EEG(3) betreffende de risico's van ernstige ongevallen als gevolg van bepaalde industriële activiteiten?

Is de Commissie niet van oordeel dat het dringend noodzakelijk is dat de bevoegde autoriteiten redelijke grenzen stellen aan de omvang van dergelijke afvalbergen?

Is de Commissie van plan er bij de bevoegde autoriteiten op aan te dringen een technisch onderzoek te verrichten naar elk van de bestaande afvalbergen in de gemeente San Pedro de Trones met het oog op een specifiek verwerkingsplan voor elk van deze bergen in de vorm van stabilisatie en reparatie zodat zij niet langer een ernstige bedreiging vormen voor deze gemeente?

Antwoord van mevrouw Bjerregaard namens de Commissie

(18 maart 1999)

De Commissie is niet op de hoogte van de door het geachte parlementslid genoemde situatie. In de vraag wordt niet gezegd vanwaar dit leisteenafval afkomstig is en de Commissie zal zich bij de Spaanse autoriteiten informeren over de details van het probleem.

Op het eerste gezicht lijkt Richtlijn 85/337/EEG van de Raad van 27 juni 1985 betreffende de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten niet van toepassing. Richtlijn 96/82/EG van de Raad van 9 december 1996 betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken(4), die vroegere bepalingen heeft vervangen, lijkt evenmin van toepassing omdat het afval niet van een specifieke industriële activiteit afkomstig lijkt. Het geachte parlementslid vermeldt ook niet het bestaan van een natuurlijke habitat in de nabijheid van de gemeente, hetgeen Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna ontoepasselijk zou maken.

Volgens Richtlijn 75/442/EEG van de Raad van 15 juli 1975 betreffende afvalstoffen(5) moeten de lidstaten de ongeoorloofde storting van afval verbieden. Bovendien moeten zij de nodige maatregelen nemen om erop toe te zien dat het afval zonder risico voor mens en milieu wordt verwerkt en gestort.

(1) PB L 206 van 22.7.1992, blz. 7.

(2) PB L 175 van 5.7.1985, blz. 40.

(3) PB L 85 van 28.3.1987, blz. 36.

(4) PB L 10 van 14.1.1997.

(5) PB L 194 van 25.7.1975.