This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62024CN0552
Case C-552/24 P: Appeal brought on 13 August 2024 by Confédération nationale du Crédit mutuel and Others against the judgment of the General Court (Third Chamber, Extended Composition) delivered on 5 June 2024 in Case T-189/22, Confédération nationale du Crédit mutuel and Others v ECB
Zaak C-552/24 P: Hogere voorziening ingesteld op 13 augustus 2024 door de Confédération nationale du Crédit mutuel e.a. tegen het arrest van het Gerecht (Derde kamer – uitgebreid) van 5 juni 2024 in zaak T-189/22, Confédération nationale du Crédit mutuel e.a. / ECB
Zaak C-552/24 P: Hogere voorziening ingesteld op 13 augustus 2024 door de Confédération nationale du Crédit mutuel e.a. tegen het arrest van het Gerecht (Derde kamer – uitgebreid) van 5 juni 2024 in zaak T-189/22, Confédération nationale du Crédit mutuel e.a. / ECB
PB C, C/2024/5791, 7.10.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/5791/oj (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
Publicatieblad |
NL C-serie |
|
C/2024/5791 |
7.10.2024 |
Hogere voorziening ingesteld op 13 augustus 2024 door de Confédération nationale du Crédit mutuel e.a. tegen het arrest van het Gerecht (Derde kamer – uitgebreid) van 5 juni 2024 in zaak T-189/22, Confédération nationale du Crédit mutuel e.a. / ECB
(Zaak C-552/24 P)
(C/2024/5791)
Procestaal: Frans
Partijen
Rekwirantes: Confédération nationale du Crédit mutuel en 37 andere partijen (de volledige lijst is in bijlage bij de hogere voorziening opgenomen) (vertegenwoordigers: A. Gosset-Grainville, M. Trabucchi, C. Duriez, advocats)
Andere partij in de procedure: Europese Centrale Bank (ECB)
Conclusies
Rekwirantes verzoeken het Hof:
|
— |
de onderhavige hogere voorziening ontvankelijk en gegrond te verklaren; |
|
— |
het arrest van het Gerecht van de Europese Unie van 5 juni 2024, Confédération nationale du Crédit mutuel e.a./Europese Centrale Bank (T-189/22, EU:T:2024:356) in zijn geheel te vernietigen, en het hieraan ten grondslag liggende geding zelf af te doen; |
|
— |
de vorderingen in eerste aanleg van rekwirantes toe te wijzen en, bijgevolg, besluiten ECB-SSM-2022-FRCMU-6 van 2 februari 2022 en ECB-SSM-2022-FRCMU-75 van 21 december 2022 van de ECB nietig te verklaren; |
|
— |
de ECB te verwijzen in alle kosten. |
Middelen en voornaamste argumenten
Ter ondersteuning van hun hogere voorziening voeren rekwirantes drie middelen aan.
Het eerste middel is ontleend aan het feit dat het Gerecht heeft blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting en de artikelen 4 en 16 van de GTM-verordening (1) heeft geschonden door niet te oordelen dat de ECB haar bevoegdheden in het kader van de tweede pijler heeft overschreden. Dit middel bestaat uit twee onderdelen:
|
— |
het Gerecht heeft nagelaten vast te stellen dat de identificatie van het risico en de analyse die daaruit voortvloeit niet op de specifieke situatie van rekwirantes zijn gebaseerd; |
|
— |
het Gerecht heeft verzuimd om vast te stellen dat de kwestie van de dekking van het geïdentificeerde risico niet het voorwerp had uitgemaakt van een daadwerkelijk onderzoek van de individuele situatie van rekwirantes. |
Het tweede middel is ontleend aan het feit dat het Gerecht de omvang van zijn toetsingsbevoegdheid onjuist heeft beoordeeld en het beginsel van effectieve rechterlijke toetsing alsook artikel 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie heeft geschonden. Dit middel bestaat uit twee onderdelen:
|
— |
het Gerecht heeft de SREP-besluiten onvoldoende en onjuist geanalyseerd, welke besluiten tot stand waren gekomen in het kader van een maatregel tot organisatie van de procesgang waarbij het Gerecht de ECB had gelast om alle uittreksels van de SREP-besluiten mee te delen die gaan over “het onderzoek naar de invloed van de onherroepelijke betalingstoezeggingen op de situatie van kredietinstellingen”; |
|
— |
het Gerecht heeft verzuimd de ware inhoud van de door de ECB overgelegde individuele analyse te beoordelen door zich te beperken tot een zuiver formeel onderzoek van die analyse. |
Het derde middel is ontleend aan het feit dat het bestreden arrest ontoereikend en tegenstrijdig is gemotiveerd.
(1) Verordening (EU) nr. 1024/2013 van de Raad van 15 oktober 2013 waarbij aan de Europese Centrale Bank specifieke taken worden opgedragen betreffende het beleid inzake het prudentieel toezicht op kredietinstellingen (PB 2013 L 287, blz. 63).
ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/5791/oj
ISSN 1977-0995 (electronic edition)