—

uitvoeringsverordening (EU) 2023/265 van de Commissie van 9 februari 2023 tot instelling van een definitief antidumpingrecht op keramische tegels van oorsprong uit India en Turkije (1) (bestreden verordening) nietig te verklaren voor zover zij betrekking heeft op de verzoekende partijen;

—

de Commissie te verwijzen in de kosten.

1.

Eerste middel: de bestreden verordening maakt inbreuk op artikel 3 van verordening (EU) 2016/1036 van het Europees Parlement en de Raad (2) (basisverordening) aangezien de Commissie een kennelijke beoordelingsfout heeft begaan door te oordelen dat de bedrijfstak van de Unie materiële schade heeft geleden.

2.

Tweede middel: de bestreden verordening maakt inbreuk op artikel 3, lid 6, van de basisverordening aangezien de Commissie een kennelijke beoordelingsfout heeft begaan door te oordelen dat de invoer uit de betrokken landen de dominante bedrijfstak van de Unie schade heeft berokkend.

3.

Derde middel: de bestreden verordening maakt inbreuk op artikel 4, lid 1, van de basisverordening aangezien de Commissie een schadeanalyse heeft verricht die niet is gebaseerd op het grootste deel van de productie van de Unie in de zin van artikel 4, lid 1, van de basisverordening, gelezen in het licht van artikel 4, lid 1, van de WTO-antidumpingovereenkomst.

4.

Vierde middel: de bestreden verordening maakt inbreuk op artikel 2, lid 9, en artikel 2, lid 10, van de basisverordening voor zover (i) de Commissie ten onrechte de verkoopcijfers, de algemene en administratieve onkosten en de winst van de verbonden handelaar van Bien & Qua’s in mindering heeft gebracht op de uitvoerprijs, en, subsidiair, (ii) de Commissie, door dezelfde mindering niet toe te passen op de normale waarde, geen billijke vergelijking heeft verricht.