—

Het bestreden besluit is verzoekster in strijd met artikel 1, tweede alinea, VEU, de artikelen 15, 296 en 298 VWEU, en de artikelen 42 en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: „Handvest”) niet volledig ter kennis gebracht. De kennis van de niet-meegedeelde gegevens is als wezenlijk onderdeel van het besluit noodzakelijk om de berekeningen van de bijdragen te kunnen begrijpen en controleren.

—

Het bestreden besluit schendt de motiveringsplicht overeenkomstig artikel 296, tweede alinea, VWEU alsmede artikel 41, lid 1 en lid 2, onder c), van het Handvest daar de grondslagen voor de berekeningen noch de details daarvan zijn meegedeeld. Wat verweerders beoordelingsruimte betreft, werd niet uiteengezet welke beoordelingen verweerder om welke redenen heeft verricht.

—

Verzoekster is in strijd met artikel 41, lid 1 en lid 2, onder a), van het Handvest noch vóór de vaststelling van het bestreden besluit, noch vóór de vaststelling van de daarop gebaseerde bijdragekennisgeving in de gelegenheid gesteld om te worden gehoord.

—

Met het vierde middel betoogt verzoekster dat de artikelen 4 tot en met 7 en 9 van en bijlage I bij gedelegeerde verordening 2015/63 — waarop het bestreden besluit is gebaseerd — een ondoorzichtig systeem voor de vaststelling van de bijdragen creëren, dat in strijd is met de artikelen 16, 17 en 47 van het Handvest en waarin de eerbiediging van de artikelen 20 en 21 van het Handvest en de beginselen van evenredigheid en rechtszekerheid niet is gewaarborgd. Subsidiair wordt het vierde middel ook aangevoerd met betrekking tot de bepalingen van richtlijn 2014/59/EU (2) en verordening (EU) nr. 806/2014 (3), waarbij het bij gedelegeerde verordening 2015/63 ingestelde bijdragesysteem — dat volgens verzoekster onverenigbaar is met de genoemde grondrechten en fundamentele waarden van het Unierecht — verplicht wordt gesteld.