In de eerste plaats is zij van mening dat de Raad niet bevoegd was te handelen op basis van artikel 108, lid 2, derde alinea, VWEU, aangezien de door hem toegestane steunmaatregel een bestaande steunmaatregel was die Litouwen bij zijn aanvaarding van de door de Commissie voorgestelde passende maatregelen had beloofd op te heffen vóór eind 2009.

Ten tweede stelt zij dat de Raad misbruik heeft gemaakt van zijn bevoegdheden, in een poging de bepaling dat Litouwen de steunmaatregelen kon handhaven tot eind 2009 maar niet na deze datum, haar werking te ontnemen door toestemming te geven voor handhaving tot 2013.

Ten derde is het bestreden besluit vastgesteld in strijd met het beginsel van loyale samenwerking dat geldt voor de lidstaten en ook tussen de instellingen. Met zijn besluit heeft de Raad Litouwen bevrijd van zijn verplichting tot samenwerking met de Commissie met betrekking tot de passende maatregelen die door deze lidstaat waren aanvaard in verband met de bestaande steunmaatregel voor de aankoop van landbouwgronden in staatsbezit in het kader van de in artikel 108, lid 1, VWEU neergelegde samenwerking.

Tot slot stelt de Commissie dat de Raad een kennelijke beoordelingsfout heeft gemaakt, door het bestaan aan te nemen van buitengewone omstandigheden die de genomen maatregel rechtvaardigen. De Commissie stelt dat, voor zover sprake was van buitengewone omstandigheden, het bestreden besluit een steunmaatregel toestaat die de buitengewone omstandigheden niet kan ondervangen, dan wel verder strekt dan noodzakelijk zou zijn om ze op te lossen, in schending van het evenredigheidsbeginsel.