EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008CN0050

Zaak C-50/08: Beroep ingesteld op 12 februari 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Franse Republiek

PB C 128 van 24.5.2008, p. 18–19 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

24.5.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 128/18


Beroep ingesteld op 12 februari 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Franse Republiek

(Zaak C-50/08)

(2008/C 128/31)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: J.-P. Keppenne en H. Støvlbæk, gemachtigden)

Verwerende partij: Franse Republiek

Conclusies

vast te stellen dat de Franse Republiek, door een nationaliteitsvereiste te stellen voor de toegang tot het ambt van notaris, de verplichtingen niet is nagekomen die op haar rusten krachtens het EG-Verdrag, in het bijzonder de artikelen 43 EG en 45 EG;

de Franse Republiek te verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Met haar beroep verwijt de Commissie verweerster in de eerste plaats dat zij, door een nationaliteitsvereiste te stellen voor de toegang tot en de uitoefening van het ambt van notaris, in onevenredige mate inbreuk maakt op de vrijheid van vestiging waarin artikel 43 EG voorziet. Artikel 45 EG zondert inderdaad werkzaamheden die een rechtstreekse en specifieke deelname aan de uitoefening van het openbaar gezag vormen, uit van de werkingssfeer van het hoofdstuk inzake het recht van vestiging. Volgens de Commissie brengen de taken waarmee notarissen onder het Franse recht zijn belast, echter een dermate geringe deelname aan die uitoefening mee, dat zij niet binnen de werkingssfeer van dit artikel kunnen vallen en een dergelijke belemmering van de vrijheid van vestiging niet kunnen rechtvaardigen.

Voor deze taken krijgen notarissen immers geen werkelijke bevoegdheden om dwang uit te oefenen, en de functie en het statuut van respectievelijk de rechter en de notaris verschillen duidelijk van elkaar.

Bovendien zou de nationale wetgever minder beperkende maatregelen dan een nationaliteitsvereiste kunnen treffen, zoals bijvoorbeeld de onderwerping van de betrokken marktdeelnemers aan strikte voorwaarden voor toegang tot het ambt, aan bijzondere ambtsplichten en/of aan specifiek toezicht.


Top