1.   Elke lidstaat neemt de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de visserijinspanning van zijn vangstvaartuigen en tonnara’s in verhouding staat tot de vangstmogelijkheden voor blauwvintonijn in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee waarover die lidstaat beschikt. De door de lidstaten genomen maatregelen omvatten de vaststelling van individuele quota voor hun vangstvaartuigen van meer dan 24 m die zijn opgenomen in de in artikel 26 bedoelde lijst van gemachtigde vaartuigen.

2.   De lidstaten schrijven voor dat vangstvaartuigen zich onmiddellijk naar een door hen aangewezen haven begeven wanneer het individuele quotum van het vaartuig wordt geacht te zijn opgebruikt, overeenkomstig artikel 35 van Verordening (EG) nr. 1224/2009.

3.   Charteractiviteiten zijn niet toegestaan in de blauwvintonijnvisserij.

1.   ▌ De overdracht binnen een kwekerij van niet-geoogste levende blauwvintonijn uit de vangst van voorgaande jaren kan alleen worden toegestaan indien een versterkt controlesysteem wordt ontwikkeld en door de lidstaat aan de Commissie ▌wordt gemeld. Dat systeem maakt een integrerend deel uit van het in artikel 13 bedoelde inspectieplan van de lidstaat, en omvat ten minste de in de artikelen 53 en 61 vastgestelde maatregelen.

2.   Vóór het begin van het visseizoen zorgen de voor kwekerijen verantwoordelijke lidstaten voor een grondige beoordeling van alle levende blauwvintonijn die wordt overgedragen na bulkoogsten in onder hun jurisdictie vallende kwekerijen. Daartoe wordt alle overgedragen levende blauwvintonijn van het vangstjaar waarin geen bulkoogst in kwekerijen heeft plaatsgevonden, naar andere kooien overgeheveld met gebruikmaking van stereoscopische camerasystemen of alternatieve methoden, mits deze hetzelfde niveau van precisie en nauwkeurigheid waarborgen, overeenkomstig artikel 51 . Te allen tijde moet volledig gedocumenteerde traceerbaarheid gewaarborgd zijn. De overdracht van blauwvintonijn van jaren waarin geen bulkoogst heeft plaatsgevonden , wordt jaarlijks gecontroleerd door toepassing van dezelfde procedure op passende monsters op basis van een risicobeoordeling.

3.   De Commissie kan uitvoeringshandelingen vaststellen met nadere regels voor de ontwikkeling van een versterkt controlesysteem voor de overdracht van levende blauwvintonijn. Deze uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel  68 bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   De overdrachten van quota tussen de Unie en de andere CPC’s worden alleen verricht na voorafgaande machtiging door de betrokken lidstaten en/of CPC’s. De Commissie stelt het Iccat-secretariaat 48 uur op voorhand in kennis van de overdracht van quota.

2.   De overdracht van quota binnen vistuiggroepen, van bijvangstquota en van individuele vangstquota van lidstaten is toegestaan, op voorwaarde dat de betrokken lidstaten de Commissie op voorhand in kennis stellen van dergelijke overdrachten, zodat de Commissie het Iccat-secretariaat op de hoogte kan brengen voordat de overdracht ingaat.

1.   Elke lidstaat die een quotum voor blauwvintonijn heeft, stelt een jaarlijks visserijplan op. Dat plan bevat ten minste de volgende informatie voor de vangstvaartuigen en tonnara’s :

2.   De lidstaten met kleinschalige kustvaartuigen die gemachtigd zijn om op blauwvintonijn te vissen , proberen aan deze vaartuigen een specifiek sectoraal quota toe te wijzen en nemen een dergelijke toewijzing op in hun visserijplannen. Zij nemen in hun monitorings-, controle- en inspectieplannen ook aanvullende maatregelen op om de benutting van het quotum door die vloot nauwlettend te monitoren. De lidstaten kunnen een ander aantal vaartuigen machtigen om hun vangstmogelijkheden volledig te benutten, met behulp van de in lid 1 bedoelde parameters.

3.   Portugal en Spanje kunnen sectorale quota toewijzen aan met de hengel vissende vaartuigen in de wateren van de Unie rond de eilandengroepen van de Azoren, Madeira en de Canarische Eilanden. Het sectorale quotum wordt opgenomen in hun jaarlijkse visserijplannen en in hun jaarlijkse monitoring-, controle- en inspectieplannen worden duidelijk aanvullende maatregelen vastgesteld om de benutting ervan te monitoren.

4.   Indien de lidstaten overeenkomstig lid 2 of lid 3 sectorale quota toewijzen, is het minimumquotumvereiste van vijf ton, zoals vastgesteld in de voor de toewijzing van de vangstmogelijkheden van kracht zijnde handeling van de Unie, niet van toepassing.

5.   Elke wijziging van het jaarlijkse visserijplan wordt door de betrokken lidstaat ten minste drie werkdagen vóór het begin van de visserijactiviteit waarop de wijziging betrekking heeft aan de Commissie doorgegeven. De Commissie zendt de wijziging ten minste één werkdag vóór het begin van de visserijactiviteit waarop de wijziging betrekking heeft door aan het Iccat-secretariaat.

1.   Elke lidstaat die een quotum voor blauwvintonijn heeft, stelt een jaarlijks beheersplan voor de kweek op.

2.   In het jaarlijkse beheersplan voor de kweek waarborgt elke lidstaat dat de totale capaciteit voor het binnenbrengen en de totale kweekcapaciteit in verhouding staan tot de geraamde hoeveelheid blauwvintonijn die beschikbaar is voor de kweek.

3.   De lidstaten beperken hun capaciteit voor het kweken van tonijn tot de totale kweekcapaciteit zoals geregistreerd in het Iccat-register van kweekvoorzieningen voor blauwvintonijn of zoals toegestaan en bij de Iccat aangemeld in 2018.

4.   In de kwekerijen van een lidstaat mag niet meer in het wild gevangen blauwvintonijn worden binnengebracht dan het niveau van de binnengebrachte hoeveelheden die door de kwekerijen van die lidstaat in 2005, 2006, 2007 en 2008 bij de Iccat zijn geregistreerd in het “register van kweekvoorzieningen voor blauwvintonijn”.

5.   Indien een lidstaat de maximale hoeveelheid in het wild gevangen tonijn in een of meer van zijn tonijnkwekerijen moet verhogen, staat deze verhoging in verhouding tot de aan die lidstaat toegewezen vangstmogelijkheden, en alle invoer van levende blauwvintonijn uit een andere lidstaat of verdragsluitende partij .

6.   De voor de kwekerijen verantwoordelijke lidstaten zorgen ervoor dat de wetenschappers die door het SCRS zijn belast met proeven om de groeisnelheid tijdens de mestperiode vast te stellen, toegang hebben tot de kwekerijen en worden bijgestaan bij de uitvoering van hun taken.

7.     Indien nodig dienen de lidstaten uiterlijk op 15 mei van elk jaar bij de Commissie herziene beheersplannen voor de kweek in.

1.   Elke lidstaat met een quotum voor blauwvintonijn zendt elk jaar uiterlijk op 31 januari de volgende plannen aan de Commissie toe:

2.   De Commissie bundelt de in lid 1 bedoelde plannen en gebruikt ze voor het opstellen van een jaarlijks plan van de Unie. De Commissie zendt het plan van de Unie elk jaar uiterlijk op 15 februari toe aan het Iccat-secretariaat ter bespreking en goedkeuring door de Iccat.

3.   Indien een lidstaat een in lid 1 bedoeld plan niet binnen de in dat lid vastgestelde termijn bij de Commissie indient , kan de Commissie besluiten het plan van de Unie aan het Iccat-secretariaat toe te zenden zonder de plannen van de betrokken lidstaat . Op verzoek van de betrokken lidstaat probeert de Commissie rekening te houden met een van de in lid 1 bedoelde plannen dat is ingediend na de in dat lid vastgestelde termijn, maar vóór de termijn die is vastgesteld in lid 2. Indien een door een lidstaat ingediend plan niet voldoet aan de bepalingen van deze verordening met betrekking tot de jaarlijkse visserij-, capaciteits-, inspectie- en kweekplannen en een ernstige fout bevat die ertoe kan leiden dat het jaarlijks plan van de Unie niet wordt goedgekeurd door de Iccat-commissie, kan de Commissie besluiten ▌het jaarlijks plan van de Unie aan het Iccat-secretariaat toe te zenden zonder de plannen van de betrokken lidstaat. De Commissie brengt de betrokken lidstaat zo spoedig mogelijk op de hoogte en probeert eventuele door die lidstaat ingediende herziene plannen op te nemen in het Unieplan of in wijzigingen van het Unieplan, mits zij voldoen aan de bepalingen van deze verordening met betrekking tot de jaarlijkse visserij-, capaciteits-, inspectie- en kweekplannen.

1.   Ringzegenvaartuigen mogen van 26 mei tot en met 1 juli op blauwvintonijn vissen in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee.

2.     In afwijking van lid 1 mogen Cyprus en Griekenland in hun in artikel 11 bedoelde jaarlijkse visserijplannen bepalen dat ringzegenvaartuigen die hun vlag voeren, van 15 mei tot en met 1 juli op blauwvintonijn in het oostelijke deel van de Middellandse Zee (FAO-visgebied 37.3.1 en 37.3.2) mogen vissen.

3.   In afwijking van lid 1 mag Kroatië in zijn in artikel 11 bedoelde jaarlijkse visserijplannen bepalen dat ringzegenvaartuigen die zijn vlag voeren, tot en met 15 juli voor kweekdoeleinden op blauwvintonijn in de Adriatische Zee (FAO-visgebied 37.2.1) mogen vissen.

4.   In afwijking van lid 1 mogen lidstaten die aan de Commissie het bewijs leveren dat bepaalde van hun ringzegenvaartuigen die in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee op blauwvintonijn vissen, vanwege de weersomstandigheden hun normale visdagen niet konden benutten in de loop van een jaar, besluiten dat het in lid 1 bedoelde visseizoen voor afzonderlijke ringzegenvaartuigen die door deze situatie getroffen zijn, wordt verlengd met een overeenkomstig aantal verloren dagen, met een maximum van tien ▌dagen ▌. De inactiviteit van de betrokken vaartuigen, en in het geval van een gezamenlijke visactie, van alle daarbij betrokken vaartuigen, wordt naar behoren gestaafd met weerberichten en VMS-posities.

5.   Voor grote pelagische beugvisserijvaartuigen is de visserij op blauwvintonijn in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee toegestaan van 1 januari tot en met 31 mei.

6.   De lidstaten nemen in hun jaarlijkse visserijplannen visseizoenen op voor hun vloten, met uitzondering van ringzegenvaartuigen en grote pelagische beugvisserijvaartuigen.

1.   Het is verboden om blauwvintonijn, met inbegrip van als bijvangst of in de recreatievisserij gevangen blauwvintonijn, met een gewicht van minder dan 30 kg of met een vorklengte van minder dan 115 cm te vangen, aan boord houden, over te laden, over te hevelen, aan te landen, te vervoeren, op te slaan, te verkopen, uit te stallen of te koop aan te bieden.

2.   In afwijking van lid 1 geldt voor blauwvintonijn een minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van 8 kg of 75 cm vorklengte wanneer het gaat om:

3.   Specifieke voorwaarden die van toepassing zijn op de in lid 2 van dit artikel bedoelde afwijking, zijn vastgesteld in bijlage I.

4.   De lidstaten geven een vismachtiging af aan vaartuigen die vissen onder de in de punten 2 en 3 van bijlage I bedoelde afwijkingen. De betrokken vaartuigen worden vermeld in de in artikel 26 bedoelde lijst van vangstvaartuigen.

5.   Vis kleiner dan de in dit artikel vastgestelde minimuminstandhoudingsreferentiegrootten die dood wordt teruggegooid, wordt in mindering gebracht op het quotum van de lidstaat.

1.   In afwijking van artikel 19 , lid 1, zijn incidentele vangsten van maximaal 5 % blauwvintonijn met een gewicht tussen 8 en 30 kg of met een vorklengte tussen 75 en 115 cm toegestaan voor alle vangstvaartuigen en tonnara’s die actief op blauwvintonijn vissen.

2.   Het in lid 1 genoemde percentage van 5 % wordt berekend op basis van de totale vangsten van blauwvintonijn die op enig moment na elke visserijactiviteit aan boord van een vaartuig of in de tonnara worden gehouden.

3.   Incidentele vangsten worden in mindering gebracht op het quotum van de voor de vangstvaartuigen of de tonnara verantwoordelijke lidstaat.

4.   Voor incidentele vangsten van blauwvintonijn onder de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte geldt het bepaalde in de artikelen 31 , 33, 34 en 35 .

1.   Elke lidstaat voorziet in de mogelijkheid van bijvangst van blauwvintonijn binnen zijn quotum en deelt dit aan de Commissie mee bij toezending van zijn visserijplan.

2.   Het niveau van de toegestane bijvangsten, dat niet meer bedraagt dan 20 % van de totale vangsten die aan het einde van elke visreis aan boord aanwezig zijn, en de methode die wordt gebruikt voor de berekening van die bijvangsten in verhouding tot de totale vangst aan boord, wordt duidelijk gedefinieerd in het in artikel 11 bedoelde jaarlijkse visserijplan. Het percentage bijvangsten mag worden berekend op basis van het gewicht of het aantal exemplaren. De berekening op basis van het aantal exemplaren is alleen van toepassing op tonijn en tonijnachtigen die onder het beheer van de Iccat vallen. De omvang van de toegestane bijvangsten voor kleinschalige kustvaartuigen mag op jaarbasis worden berekend.

3.   Alle bijvangsten van dode blauwvintonijn, aan boord gehouden of teruggegooid, worden in mindering gebracht op het quotum van de vlaggenlidstaat, en geregistreerd en gerapporteerd aan de Commissie, overeenkomstig de artikelen 31 en 32 .

4.   Voor de lidstaten die geen blauwvintonijnquotum hebben, worden de betrokken bijvangsten in mindering gebracht op het specifieke quotum van de Unie voor bijvangst van blauwvintonijn dat is vastgesteld overeenkomstig artikel 43, lid 3, VWEU en artikel 16 van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

5.   Indien het aan een lidstaat toegewezen quotum volledig is opgebruikt, wordt geen vangst van blauwvintonijn door vaartuigen die zijn vlag voeren, toegestaan en neemt die lidstaat de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de als bijvangst gevangen blauwvintonijn wordt vrijgelaten. Als het specifieke quotum van de Unie voor bijvangst van blauwvintonijn als vastgesteld overeenkomstig artikel 43, lid 3, VWEU en artikel 16 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is opgebruikt, is de vangst van blauwvintonijn niet toegestaan door vaartuigen die de vlag voeren van lidstaten zonder quotum voor blauwvintonijn en nemen die lidstaten de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de als bijvangst gevangen blauwvintonijn wordt vrijgelaten. In die gevallen worden de verwerking en het in de handel brengen van dode blauwvintonijn verboden en worden alle vangsten geregistreerd. De lidstaten verstrekken op jaarbasis informatie over dergelijke bijvangsten van dode blauwvintonijn aan de Commissie, die deze gegevens doorzendt aan het Iccat-secretariaat.

6.   Vaartuigen die niet actief op blauwvintonijn vissen, houden aan boord gehouden hoeveelheden blauwvintonijn duidelijk gescheiden van andere soorten, zodat de controleautoriteiten de naleving van dit artikel kunnen monitoren. Dergelijke bijvangsten kunnen in de handel worden gebracht voor zover zij vergezeld gaan van het eBCD.

1.   Elke lidstaat die een quotum voor blauwvintonijn heeft, reguleert de recreatievisserij door een specifiek quotum ten behoeve van deze visserij toe te wijzen. Eventuele dode blauwvintonijn wordt in aanmerking genomen bij een dergelijke toewijzing, inclusief in het kader van de praktijk van vangen en terugzetten. De lidstaten stellen de Commissie bij de toezending van hun visserijplannen in kennis van het aan de recreatievisserij toegewezen quotum.

2.   Vangsten van dode blauwvintonijn worden gerapporteerd en in mindering gebracht op het quotum van de lidstaat.

1.   Elke lidstaat met een quotum voor blauwvintonijn dat is toegewezen aan recreatievisserij, reglementeert de recreatievisserij door vismachtigingen af te geven aan vaartuigen voor de recreatievisserij. Op verzoek van de Iccat stellen de lidstaten aan de Commissie de lijst beschikbaar van de recreatievaartuigen waaraan een vismachtiging is verleend voor de vangst van blauwvintonijn . Deze lijst , die de Commissie in elektronische vorm bij de Iccat moet indienen, bevat voor elk vaartuig de volgende informatie:

2.   Het is in de recreatievisserij verboden om meer dan één blauwvintonijn per vaartuig per dag te vangen, aan boord te houden, over te laden of aan te landen.

3.   Het op de markt brengen van in het kader van de recreatievisserij gevangen blauwvintonijn is verboden.

4.   Elke lidstaat registreert de vangstgegevens van de recreatievisserij, met inbegrip van het gewicht en indien mogelijk de lengte van elke blauwvintonijn, en meldt de gegevens van het voorgaande jaar elk jaar uiterlijk op 30 juni aan de Commissie. De Commissie zendt die informatie door aan het Iccat-secretariaat.

5.   Elke lidstaat neemt de nodige maatregelen om blauwvintonijnen, en met name jonge tonijnen, die levend zijn gevangen in het kader van de recreatievisserij, zoveel mogelijk vrij te laten. Alle aangelande blauwvintonijn bevindt zich in gehele staat of is ontdaan van kieuwen en/of ingewanden.

1.   In afwijking van artikel 22 , lid 1, mogen lidstaten die “vangen en terugzetten” door vaartuigen voor de sportvisserij in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan toestaan, een beperkt aantal van die vaartuigen toestaan gericht te vissen op blauwvintonijn voor de doeleinden van “vangen, merken en terugzetten”, zonder dat daarvoor aan die vaartuigen een specifiek quotum hoeft te worden toegewezen. Deze vaartuigen opereren in het kader van een wetenschappelijk project van een onderzoeksinstituut dat deel uitmaakt van een wetenschappelijk onderzoeksprogramma. De resultaten van het project worden meegedeeld aan de bevoegde autoriteiten van de vlaggenlidstaat.

2.   Vaartuigen die wetenschappelijk onderzoek verrichten in het kader van het Iccat-onderzoeksprogramma voor blauwvintonijn worden niet geacht de in lid 1 bedoelde activiteiten in het kader van “vangen, merken en terugzetten” te verrichten.

3.   Lidstaten die activiteiten in het kader van “vangen, merken en terugzetten” toestaan:

4.   Elke blauwvintonijn die sterft tijdens activiteiten in het kader van “vangen, merken en terugzetten” wordt gerapporteerd en op het quotum van de vlaggenlidstaat in mindering gebracht.

1.   De lidstaten dienen elk jaar een maand vóór het begin van de machtigingsperiode in elektronische vorm en in het in de laatste versie van de Iccat-richtsnoeren vastgestelde formaat (26) de volgende vaartuiglijsten bij de Commissie in:

De Commissie zendt deze informatie 15 dagen vóór het begin van de visserijactiviteit toe aan het Iccat-secretariaat, zodat die vaartuigen in het Iccat-register van gemachtigde vaartuigen kunnen worden opgenomen en, indien van toepassing, in het Iccat-register van vaartuigen met een lengte over alles van 20 meter of meer die gemachtigd zijn om in het verdragsgebied te opereren.

2.   Een vissersvaartuig mag tijdens een kalenderjaar in beide in lid 1 bedoelde lijsten worden opgenomen, op voorwaarde dat het niet in beide lijsten tegelijk is opgenomen.

3.   De in lid 1, onder a) en b), bedoelde informatie over vaartuigen bevat de naam van het vaartuig en het nummer in het vlootregister van de Unie (CFR) zoals vastgesteld in bijlage I bij Uitvoeringsverordening (EU) 2017/218 van de Commissie (27).

4.   Retroactieve opneming wordt niet aanvaard door de Commissie.

5.   Latere wijzigingen die in de loop van een kalenderjaar worden aangebracht in de in de leden 1 en 3 bedoelde lijsten, worden slechts aanvaard indien een aangemeld vissersvaartuig om legitieme operationele redenen of vanwege overmacht niet aan de visserij kan deelnemen. De betrokken lidstaat brengt in dat geval de Commissie onmiddellijk op de hoogte, met opgave van:

6.   Overeenkomstig artikel 7, lid 6, van Verordening (EU) 2017/2403 wijzigt de Commissie in de loop van het jaar indien nodig de in lid 1 bedoelde informatie over vangstvaartuigen door geactualiseerde gegevens te verstrekken aan het Iccat-secretariaat.

1.   De lidstaten geven vismachtigingen af aan vaartuigen die zijn opgenomen in een van de lijsten als bedoeld in artikel 26 , leden 1 en 5. Vismachtigingen bevatten ten minste de in bijlage VII vastgestelde informatie en worden afgegeven in het in die bijlage vastgestelde formaat. De lidstaten zien erop toe dat de in de vismachtiging opgenomen gegevens correct zijn en in overeenstemming zijn met de in deze verordening vastgestelde regels.

2.   Onverminderd artikel  21 , lid 6, worden vissersvaartuigen van de Unie die niet in de in artikel  26 , lid 1, bedoelde Iccat-registers zijn opgenomen, geacht niet te zijn gemachtigd om in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee blauwvintonijn te bevissen, aan boord te houden, over te laden, te vervoeren, over te hevelen, te verwerken of aan te landen.

3.   Wanneer het aan de vaartuigen toegewezen individuele quotum als opgebruikt wordt beschouwd, trekt de vlaggenlidstaat de aan een vaartuig afgegeven vismachtiging voor blauwvintonijn in en kan hij het vaartuig verzoeken zich onmiddellijk naar een door hem aangewezen haven te begeven.

1.   Elke lidstaat zendt aan de Commissie in elektronische vorm, in het kader van zijn visserijplan, een lijst toe van de tonnara’s met een machtiging om op blauwvintonijn te vissen in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. De Commissie zendt die informatie toe aan het Iccat-secretariaat, zodat die tonnara’s kunnen worden opgenomen in het Iccat-register van voor de blauwvintonijnvisserij gemachtigde tonnara’s.

2.   De lidstaten geven vismachtigingen af voor tonnara’s die zijn opgenomen in de in lid 1 bedoelde lijst. Vismachtigingen bevatten ten minste de in bijlage VII bedoelde informatie en worden afgegeven in het in die bijlage vastgestelde formaat. De lidstaten zien erop toe dat de in de vismachtiging opgenomen gegevens correct zijn en in overeenstemming zijn met de in deze verordening vastgestelde regels.

3.   Tonnara’s van de Unie die niet zijn opgenomen in het Iccat-register van tonnara’s die gemachtigd zijn om op blauwvintonijn te vissen, worden niet geacht te zijn gemachtigd om op blauwvintonijn te vissen in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. Het is verboden door die tonnara’s gevangen blauwvintonijn aan boord te hebben, over te hevelen, te kooien of aan te landen.

4.   De vlaggenlidstaat trekt de aan tonnara’s afgegeven vismachtiging voor blauwvintonijn in op het moment dat het aan die tonnara’s toegewezen quotum wordt geacht te zijn opgebruikt.

1.   Elke lidstaat verstrekt de Commissie elk jaar uiterlijk op 15 juli gedetailleerde informatie over de blauwvintonijnvangsten in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee in het voorgaande jaar. De Commissie zendt die informatie elk jaar uiterlijk op 31 juli door aan het Iccat-secretariaat. Deze informatie omvat:

2.   De lidstaten zenden de Commissie de volgende informatie toe voor onder hun vlag varende vissersvaartuigen die niet waren gemachtigd om actief op blauwvintonijn te vissen in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee, maar die blauwvintonijn als bijvangst hebben gevangen:

3.   De lidstaten delen de Commissie alle informatie mee over niet onder de leden 1 en 2 vallende vaartuigen die zeker of vermoedelijk op blauwvintonijn hebben gevist in het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. De Commissie geeft deze informatie door aan het Iccat-secretariaat zodra de informatie beschikbaar is.

1.   Een gezamenlijke visactie voor blauwvintonijn wordt alleen toegestaan indien de deelnemende vaartuigen zijn gemachtigd door de vlaggenlidstaat/vlaggenlidstaten. Om te worden gemachtigd moet elk ringzegenvaartuig zijn uitgerust om op blauwvintonijn te vissen, een individueel quotum hebben en de in artikel 32 vastgestelde rapportageverplichtingen naleven.

2.   Het aan een gezamenlijke visactie toegewezen quotum is gelijk aan het totaal van de aan de deelnemende ringzegenvaartuigen toegewezen quota.

3.   Ringzegenvaartuigen van de Unie verrichten geen gezamenlijke visacties met ringzegenvaartuigen van andere CPC’s.

4.   Het aanvraagformulier voor de machtiging om aan een gezamenlijke visactie deel te nemen is opgenomen in bijlage IV. Elke lidstaat neemt de nodige maatregelen om van zijn aan een gezamenlijke visactie deelnemende ringzegenvaartuig/ringzegenvaartuigen de volgende informatie te verkrijgen:

5.   Ten minste tien dagen vóór het begin van de gezamenlijke visactie zendt elke lidstaat de in lid 4 bedoelde informatie toe aan de Commissie in het in bijlage IV vastgestelde formaat. De Commissie zendt die informatie ten minste vijf dagen vóór het begin van de visactie door aan het Iccat-secretariaat en aan de vlaggenstaat van de andere vissersvaartuigen die aan de gezamenlijke visactie deelnemen.

6.   In geval van overmacht zijn de in lid 5 vastgestelde termijnen niet van toepassing op de informatie over de kwekerijen van bestemming. In zulke gevallen dienen de lidstaten zo snel mogelijk een actualisering van die informatie bij de Commissie in, samen met een beschrijving van de gebeurtenissen waardoor sprake is van overmacht. De Commissie zendt die informatie door aan het Iccat-secretariaat.

1.   Kapiteins van vangstvaartuigen van de Unie houden een visserijlogboek van hun activiteiten bij overeenkomstig de artikelen 14, 15, 23 en 24 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 en van afdeling A van bijlage II bij deze verordening.

2.   Kapiteins van sleepvaartuigen, hulpvaartuigen en verwerkingsvaartuigen van de Unie registreren hun activiteiten overeenkomstig de vereisten van de afdelingen B, C en D van bijlage II.

1.   Kapiteins van actief vissende vangstvaartuigen van de Unie delen hun vlaggenlidstaat hun dagelijkse vangstaangiften mee langs elektronische weg gedurende de gehele periode waarin zij gemachtigd zijn om op blauwvintonijn te vissen. Die aangiften zijn niet verplicht voor vaartuigen in de haven, behalve als zij betrokken zijn bij een gezamenlijke visactie. De gegevens in de aangiften worden overgenomen uit de logboeken en omvatten de datum, het tijdstip, de locatie (lengte- en breedtegraad) en het gewicht en het aantal exemplaren van de in het verdragsgebied gevangen blauwvintonijnen, inclusief vrijlatingen en teruggooi van dode vis. De kapiteins versturen de aangiften volgens het model in bijlage III of in een door de lidstaat voorgeschreven formaat .

2.   Kapiteins van ringzegenvaartuigen stellen voor elke visserijactiviteit de in lid 1 bedoelde dagelijkse aangiften op, ook in geval van nulvangsten. De aangiften met betrekking tot de voorgaande dag worden uiterlijk om 9.00 uur GMT door de kapitein van het vaartuig of zijn gemachtigde vertegenwoordigers aan de vlaggenlidstaat toegezonden.

3.   Exploitanten van tonnara’s die actief op blauwvintonijn vissen of hun gemachtigde vertegenwoordigers stellen dagelijkse aangiften op die gedurende de gehele periode waarin zij gemachtigd zijn om op blauwvintonijn te vissen, binnen elke 48 uur langs elektronische weg aan de vlaggenlidstaat worden toegezonden. Deze aangiften bevatten het Iccat-registratienummer van de tonnara, de datum en het tijdstip van de vangst, het gewicht en het aantal exemplaren van de gevangen blauwvintonijnen, met inbegrip van nulvangsten, vrijlatingen en teruggooi van dode vis. Zij zenden die informatie toe in het in bijlage III vastgestelde formaat.

4.   Kapiteins van andere vangstvaartuigen dan ringzegenvaartuigen zenden aan hun vlaggenlidstaat uiterlijk op dinsdag 12.00 uur GMT de in lid 1 bedoelde aangiften voor de voorgaande, op zondag eindigende week toe.

1.   Elke lidstaat waaraan een quotum voor blauwvintonijn is toegewezen, wijst havens aan waar verrichtingen voor het aanlanden of overladen van blauwvintonijn zijn toegestaan. De informatie over aangewezen havens wordt opgenomen in het in artikel 11 bedoelde jaarlijkse visserijplan. De lidstaten stellen de Commissie onverwijld in kennis van elke wijziging van de informatie over aangewezen havens. De Commissie deelt die informatie onverwijld mee aan het Iccat-secretariaat.

2.   Lidstaten mogen een haven slechts als aangewezen haven aanmerken indien zij waarborgen dat aan de volgende voorwaarden is voldaan:

3.   In het oostelijke deel van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee gevangen blauwvintonijn mag door vangstvaartuigen, alsook door verwerkingsvaartuigen en hulpvaartuigen, uitsluitend worden aangeland en overgeladen in door de CPC’s en de lidstaten aangewezen havens. Dode blauwvintonijn die is geoogst uit een tonnara/kooi mag bij wijze van uitzondering door een hulpvaartuig naar een verwerkingsvaartuig worden vervoerd, voor zover dit gebeurt in aanwezigheid van de controleautoriteit.

1.   Artikel 17 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 geldt voor kapiteins van vissersvaartuigen van de Unie met een lengte van minstens 12 meter die voorkomen op de in artikel 26 bedoelde lijst van vaartuigen. De voorafgaande kennisgeving uit hoofde van artikel 17 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 wordt toegezonden aan de bevoegde autoriteit van de lidstaat (en van de vlaggenlidstaat) of de CPC waarvan zij de havens of aanlandingsvoorzieningen wensen te gebruiken.

2.   Vóór het binnenvaren van de haven stellen de kapiteins, of hun vertegenwoordigers, van vissersvaartuigen van de Unie met een lengte van minder dan twaalf meter, alsook verwerkingsvaartuigen en hulpvaartuigen, die zijn opgenomen in de in artikel  26 bedoelde lijst van vaartuigen, ten minste vier uur vóór de verwachte tijd van aankomst in de haven de bevoegde autoriteit van de lidstaat (en van de vlaggenlidstaat) of de CPC waarvan zij de havens of aanlandingsvoorzieningen wensen te gebruiken, in kennis van ten minste de volgende informatie:

3.   Indien de lidstaten krachtens het toepasselijke recht van de Unie gemachtigd zijn een kortere kennisgevingsperiode toe te passen dan de periode van vier uur vóór de verwachte tijd van aankomst, kan de geraamde hoeveelheid aan boord gehouden blauwvintonijn worden gemeld op het toepasselijke tijdstip van kennisgeving vóór aankomst. Als de visgronden zich op minder dan vier uur van de haven bevinden, kan de geraamde hoeveelheid aan boord gehouden blauwvintonijn te allen tijde worden gewijzigd vóór aankomst.

4.   De autoriteiten van de havenlidstaat houden een register bij van alle tijdens het lopende jaar gedane voorafgaande kennisgevingen.

5.   Alle aanlandingen in de Unie worden gecontroleerd door de bevoegde controleautoriteiten van de havenlidstaat en een percentage daarvan wordt geïnspecteerd op basis van een risicobeoordelingssysteem waarbij quota, omvang van de vloot en visserijinspanning in aanmerking worden genomen. Alle details van het door elke lidstaat vastgestelde controlesysteem worden opgenomen in het in artikel 14 bedoelde jaarlijkse inspectieplan.

6.   Kapiteins van een vangstvaartuig van de Unie dienen, ongeacht de lengte over alles van het vaartuig, binnen 48 uur nadat de aanlanding is voltooid, een aangifte van aanlanding in bij de bevoegde autoriteiten van de lidstaat of CPC waar de aanlanding plaatsvindt en bij de vlaggenlidstaat. De kapitein van een vangstvaartuig is verantwoordelijk voor, en certificeert, de volledigheid en juistheid van de aangifte. De aangifte van aanlanding vermeldt ten minste de aangelande hoeveelheden blauwvintonijn en het gebied waar deze zijn gevangen. Alle aangelande vangsten worden gewogen. De havenlidstaat zendt 48 uur nadat de aanlanding is voltooid een aanlandingsrapport toe aan de vlaggenlidstaat of CPC.

1.   Het is vissersvaartuigen van de Unie en vaartuigen van derde landen in wateren van de Unie onder alle omstandigheden verboden om blauwvintonijn op zee over te laden.

2.   Onverminderd de vereisten van artikel 52, leden 2 en 3, artikel 54 en artikel 57 van Verordening (EU) 2017/2107 mogen vissersvaartuigen blauwvintonijnvangsten enkel overladen in aangewezen havens als bedoeld in artikel 33 van deze verordening.

3.   De kapitein van het ontvangende vissersvaartuig, of zijn vertegenwoordiger, verstrekt de betrokken autoriteiten van de havenstaat ten minste 72 uur vóór de verwachte tijd van aankomst in de haven de informatie in het in bijlage V vastgestelde model voor de aangifte van overlading. Voor elke overlading is voorafgaande machtiging van de vlaggenlidstaat of vlaggen-CPC van het betrokken overladende vissersvaartuig vereist. Voorts stelt de kapitein van het overladende vaartuig, ten tijde van de overlading, zijn vlaggenlidstaat of vlaggen-CPC in kennis van de in bijlage V vereiste datums.

4.   De havenlidstaat inspecteert het ontvangende vaartuig bij aankomst en controleert de hoeveelheden en de documentatie in verband met de overladingsverrichting.

5.   Kapiteins van vissersvaartuigen van de Unie vullen de Iccat-overladingsaangifte in en zenden ze binnen 15 dagen na de voltooiing van de overlading toe aan hun vlaggenlidstaat. De kapiteins van de overladende vissersvaartuigen vullen de Iccat-overladingsaangifte in overeenkomstig bijlage V. De aangifte van overlading bevat het referentienummer van het eBCD om kruiscontroles van de daarin opgenomen gegevens te vergemakkelijken.

6.   De havenstaat zendt binnen vijf dagen na de voltooiing van de overlading een rapport van de overlading toe aan de autoriteit van de vlaggenlidstaat of vlaggen-CPC van het overladende vissersvaartuig.

7.   Alle overladingen worden geïnspecteerd door de bevoegde autoriteiten van de aangewezen havenlidstaten.

1.   Elke lidstaat leeft artikel 34 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 na en deelt daarnaast aan de Commissie mee wanneer het quotum dat is toegewezen aan een vistuiggroep wordt geacht voor 80 % te zijn opgebruikt.

2.   Elke lidstaat leeft de bepalingen van artikel 35 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 na en deelt daarnaast aan de Commissie mee wanneer de quota die zijn toegewezen aan een vistuiggroep, of aan een gezamenlijke visactie, of aan een ringzegenvaartuig, worden geacht te zijn opgebruikt. Die informatie gaat vergezeld van officiële stukken waaruit blijkt dat de lidstaat een visserijstop heeft afgekondigd of een oproep tot terugkeer naar de haven heeft gedaan voor de vloot, de vistuiggroep, de gezamenlijke visactie of de vaartuigen met een individueel quotum, en waarin duidelijk de datum en het tijdstip van de sluiting worden vermeld.

3.   De Commissie stelt het Iccat-secretariaat in kennis van de datums waarop het quotum van de Unie voor blauwvintonijn is opgebruikt.

1.   Elke lidstaat waarborgt dat met de inzet van nationale waarnemers, aan wie een officieel identificatiedocument wordt verstrekt, op vaartuigen en bij tonnara’s die actief zijn in de blauwvintonijnvisserij ten minste de volgende dekkingsgraad wordt bereikt:

Lidstaten met minder dan vijf vangstvaartuigen van de in de eerste alinea, onder a), b) en c), vermelde categorieën die gemachtigd zijn om actief op blauwvintonijn te vissen, waarborgen dat ten minste 20 % van de tijd gedurende welke de vaartuigen actief zijn in de blauwvintonijnvisserij door de inzet van nationale waarnemers wordt gedekt.

2.   De taken van de nationale waarnemers bestaan met name in het volgende:

3.   Naast de in lid 2 bedoelde taken verrichten nationale waarnemers wetenschappelijke werkzaamheden, met inbegrip van het verzamelen van de nodige gegevens, op basis van de richtsnoeren van het SCRS.

4   De in het kader van het waarnemersprogramma van elke lidstaat verzamelde gegevens en informatie worden aan de Commissie verstrekt, die deze, naargelang van het geval, toezendt aan het SCRS of het Iccat-secretariaat.

5.   Voor de toepassing van de leden 1 tot en met 3 zorgt elke lidstaat voor:

1.   De lidstaten zorgen voor de doeltreffende uitvoering van het regionale waarnemersprogramma van de Iccat zoals vastgesteld in dit artikel en in bijlage VIII.

2.   De lidstaten zorgen ervoor dat er een regionale Iccat-waarnemer aanwezig is:

3.   Ringzegenvaartuigen waarop geen regionale Iccat-waarnemer aanwezig is, worden niet gemachtigd om op blauwvintonijn te vissen.

4.   De lidstaten zorgen ervoor dat aan elke kwekerij voor de gehele periode van de kooiverrichtingen één regionale Iccat-waarnemer wordt toegewezen. In gevallen van overmacht, en nadat de ▌lidstaat van de kwekerij de als overmacht aangemerkte omstandigheden heeft bevestigd, mag een regionale Iccat-waarnemer door meer dan één kwekerij worden gedeeld om de continuïteit van de kweekverrichtingen te waarborgen , mits de waarnemerstaken gegarandeerd naar behoren worden uitgevoerd . De voor de kwekerijen verantwoordelijke lidstaat verzoekt echter onmiddellijk om de inzet van een extra regionale waarnemer.

5.   De taken van de regionale Iccat-waarnemer behelzen met name het volgende:

6.   Regionale waarnemers worden tijdens de uitvoering van hun taken niet gehinderd, geïntimideerd of op enigerlei wijze beïnvloed door kapiteins, bemanningsleden en exploitanten van tonnara’s en vaartuigen.

1.   Vóór elke overhevelingsverrichting wordt door de kapitein van het vangst- of sleepvaartuig, of door de vertegenwoordigers daarvan, of door de exploitant van de kwekerij of tonnara waaruit wordt overgeheveld aan de vlaggenlidstaat, of aan de voor de kwekerij of tonnara verantwoordelijke lidstaat, een voorafgaande kennisgeving van overheveling toegezonden met:

2.   Voor de toepassing van lid 1 kennen de lidstaten aan elke transportkooi een uniek nummer toe. Indien bij de overheveling van een vangst die met één visactie overeenkomt meerdere kooien nodig zijn, is slechts één overhevelingsaangifte vereist, maar worden de nummers van elke gebruikte transportkooi in de overhevelingsaangifte geregistreerd, met een duidelijke vermelding van de in elke kooi vervoerde hoeveelheid blauwvintonijn.

3.   De kooinummers worden toegekend aan de hand van een uniek nummeringsysteem dat bestaat uit ten minste de drielettercode van de lidstaat van de kwekerij gevolgd door drie cijfers. De unieke kooinummers zijn permanent en niet-overdraagbaar van de ene naar de andere kooi.

4.   Aan de kapitein van het vissersvaartuig, of aan de exploitant van de tonnara of kwekerij, wordt door de in lid 1 bedoelde lidstaat voor elke overhevelingsverrichting een toestemmingsnummer toegekend en meegedeeld. Het machtigingsnummer omvat de drielettercode van de lidstaat, vier cijfers voor het jaar en drie letters die aangeven of toestemming is verleend (AUT) of geweigerd (NEG), gevolgd door een volgnummer.

5.   De in lid 1 bedoelde lidstaat verleent of weigert de toestemming voor de overheveling binnen 48 uur na de indiening van de voorafgaande kennisgeving van overheveling. De overhevelingsverrichting begint pas nadat daarvoor toestemming is gegeven.

6.   De overhevelingstoestemming laat de bevestiging van de kooiverrichting onverlet.

1.   De voor het vangstvaartuig, het sleepvaartuig, de tonnara of de kwekerij verantwoordelijke lidstaat weigert de overheveling wanneer hij na ontvangst van de voorafgaande overhevelingskennisgeving van oordeel is dat:

2.   Indien de overheveling niet wordt toegestaan, vaardigt de in lid 1 bedoelde lidstaat onmiddellijk een vrijlatingsbevel uit aan de kapitein van het vangst- of het sleepvaartuig of aan de exploitant van de tonnara of kwekerij, om hen ervan in kennis te stellen dat de overheveling niet wordt toegestaan en hen op te dragen de vis vrij te laten in zee overeenkomstig bijlage XII.

3.   In het geval van een technisch mankement van zijn VMS tijdens het vervoer naar de kwekerij wordt het sleepvaartuig vervangen door een ander sleepvaartuig met een volledig functionerend VMS, of wordt een nieuw, operationeel VMS geïnstalleerd of gebruikt, en wel zo snel mogelijk en uiterlijk binnen 72 uur. Deze periode van 72 uur mag uitzonderlijk worden verlengd in geval van overmacht of gerechtvaardigde operationele beperkingen. Het technische mankement wordt onmiddellijk ter kennis gebracht van de Commissie, die het Iccat-secretariaat op de hoogte brengt. Vanaf het moment waarop het technische mankement is vastgesteld totdat het is verholpen, deelt de kapitein of zijn vertegenwoordiger door middel van passende telecommunicatiemiddelen om de vier uur aan de controleautoriteiten van de vlaggenlidstaat de geactualiseerde geografische coördinaten van het vissersvaartuig mee.

1.   De kapiteins van de vangst- of sleepvaartuigen of de exploitanten van de kwekerij of tonnara vullen na de overhevelingsverrichting de Iccat-overhevelingsaangifte in en zenden deze door aan de verantwoordelijke lidstaat, overeenkomstig het in bijlage VI vastgestelde formaat.

2.   De overhevelingsaangiften worden genummerd door de autoriteiten van de lidstaat die verantwoordelijk is voor het vissersvaartuig, de kwekerij of de tonnara waaruit wordt overgeheveld. Het nummer van het aangifteformulier bevat de drielettercode van de lidstaat, gevolgd door vier cijfers voor het jaar en een uit drie cijfers bestaand volgnummer, gevolgd door de drie letters “ITD” (LS-20**/xxx/ITD).

3.   De overgehevelde vis gaat vergezeld van het origineel van de overhevelingsaangifte. Het vangstvaartuig of de tonnara en de sleepvaartuigen bewaren een kopie van de aangifte.

4.   Kapiteins van vaartuigen die overhevelingsverrichtingen uitvoeren, rapporteren hun activiteiten overeenkomstig bijlage II.

5.   Informatie over dode vis wordt geregistreerd overeenkomstig de in bijlage XIII vastgestelde procedures.

1.   De kapitein van het vangst- of sleepvaartuig of de exploitant van de kwekerij of tonnara waarborgt dat de overheveling wordt gemonitord met behulp van een videocamera in het water om het aantal overgehevelde vissen te verifiëren. De video-opname wordt gemaakt overeenkomstig de in bijlage X vastgestelde minimumnormen en procedures.

2.    Wanneer het SCRS de Commissie verzoekt kopieën van de video-opnamen te verstrekken, verstrekken de lidstaten verstrekken deze kopieën ▌aan de Commissie, die deze ▌doorzendt aan het SCRS.

1.   Regionale Iccat-waarnemers aan boord van het vangstvaartuig en de tonnara, als bedoeld in artikel 39 en bijlage VIII:

2.   Als de raming van het aantal exemplaren door de regionale waarnemer of de relevante controleautoriteiten meer dan tien procent afwijkt van de raming door de kapitein van het vangst- of sleepvaartuig, of door de exploitant van de tonnara of kwekerij, leidt de verantwoordelijke lidstaat een onderzoek in. Een dergelijk onderzoek wordt afgerond vóór het tijdstip van het kooien in de kwekerij en in elk geval binnen 96 uur nadat het onderzoek is ingeleid, behalve in gevallen van overmacht. Zolang de resultaten van dit onderzoek niet bekend zijn, is kooien niet toegestaan en wordt de desbetreffende rubriek van het BCD niet gevalideerd.

3.   In gevallen waarin de kwaliteit of duidelijkheid van de video-opname ontoereikend is om de overgehevelde hoeveelheden te ramen, mag de kapitein van het vaartuig of de exploitant van de kwekerij of tonnara de autoriteiten van de bevoegde lidstaten toestemming vragen om een nieuwe overhevelingsverrichting uit te voeren en de video-opname daarvan aan de regionale waarnemer te verstrekken. Indien die vrijwillige controleoverheveling geen bevredigende resultaten oplevert, leidt de verantwoordelijke lidstaat een onderzoek in. Indien uit dat onderzoek blijkt dat de kwaliteit van de video-opname het niet mogelijk maakt de bij de overheveling betrokken hoeveelheden te ramen, gelasten de controleautoriteiten van de verantwoordelijke lidstaat nog een controleoverhevelingsverrichting en verstrekken zij de video-opname daarvan aan de regionale Iccat-waarnemer. Er worden nieuwe overhevelingen als controleoverheveling(en) verricht totdat de kwaliteit van de video-opname het mogelijk maakt de overgehevelde hoeveelheden te ramen.

4.   Onverminderd de door de inspecteurs verrichte verificaties, ondertekent de regionale Iccat-waarnemer de overhevelingsaangifte enkel wanneer zijn waarnemingen in overeenstemming zijn met de instandhoudings- en beheersmaatregelen van de Iccat en de in de overhevelingsaangifte vervatte informatie in overeenstemming is met zijn waarnemingen en een deugdelijke video-opname overeenkomstig de leden 1, 2 en 3 omvat. De Iccat-waarnemer verifieert ook dat de Iccat-overhevelingsaangifte wordt doorgezonden aan de kapitein van het sleepvaartuig of de exploitant van de kwekerij of de verantwoordelijke van de tonnara, waar van toepassing. Indien de Iccat-waarnemer niet akkoord gaat met de overhevelingsaangifte, vermeldt hij op de overhevelingsaangiften en BCD’s zijn aanwezigheid en de redenen voor het gebrek aan overeenstemming, met specifieke opgave van de regel(s) of procedure(s) die niet in acht zijn genomen.

5.   De kapitein van de vangst- of sleepvaartuigen of de exploitanten van de kwekerij of tonnara vullen na de overhevelingsverrichting de Iccat-overhevelingsaangifte in en zenden deze door aan de verantwoordelijke lidstaat, overeenkomstig het in bijlage VI vastgestelde formaat. De lidstaten zenden de overhevelingsaangifte door aan de Commissie ▌.

1.   Vóór het begin van kooiverrichtingen is het verboden transportkooien te verankeren binnen 0,5 zeemijl van kweekvoorzieningen. Daartoe worden in de in artikel 15 bedoelde beheersplannen voor de kweek de geografische coördinaten opgenomen die overeenkomen met de veelhoek waarbinnen de kwekerij zich bevindt.

2.   Vóór elke kooiverrichting vraagt de voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaat toestemming om te kooien aan de lidstaat of CPC die verantwoordelijk is voor het vangstvaartuig of de tonnara waarmee de te kooien blauwvintonijn is gevangen.

3.   De bevoegde autoriteit van de voor het vangstvaartuig of de tonnara verantwoordelijke lidstaat weigert toestemming om te kooien te geven indien zij van oordeel is dat:

4.   Indien de voor het vangstvaartuig of de tonnara verantwoordelijke lidstaat weigert toestemming om te kooien te geven:

5.   Het kooien begint niet zonder de goedkeuring, die binnen een werkdag na het verzoek wordt verleend, van de voor het vangstvaartuig of de tonnara verantwoordelijke lidstaat of CPC, of van de voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaat, indien dit is overeengekomen met de autoriteiten van de voor het vangstvaartuig of de tonnara verantwoordelijke lidstaat of CPC. Indien binnen een werkdag geen antwoord is ontvangen van de autoriteiten van de voor het vangstvaartuig of de tonnara verantwoordelijke lidstaat of CPC, mogen de bevoegde autoriteiten van de voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaat toestemming voor de kooiverrichting geven.

6.   De vis wordt elk jaar vóór 22 augustus gekooid, tenzij de bevoegde autoriteiten van de voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaat of CPC naar behoren gemotiveerde redenen, met inbegrip van overmacht, opgeven, die samen met het kooirapport worden ingediend. De vis wordt in geen geval gekooid na 7 september van elk jaar.

1.   De lidstaten waarborgen dat op honderd procent van de kooiverrichtingen een programma wordt toegepast waarbij gebruik wordt gemaakt van stereoscopische camerasystemen of alternatieve methoden die dezelfde nauwkeurigheid waarborgen, om het aantal vissen en het gewicht ervan te ramen.

2.   Dat programma wordt verricht overeenkomstig de in bijlage XI vastgestelde procedures. Alternatieve methoden worden enkel gebruikt indien zij door de Iccat zijn goedgekeurd tijdens de jaarlijkse vergadering.

3.   De voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaten delen de resultaten van dit programma mee aan de voor de vangstvaartuigen verantwoordelijke lidstaat of CPC, en aan de entiteit die het regionale waarnemersprogramma uitvoert namens de Iccat.

4.   Indien uit de resultaten van het programma blijkt dat de gekooide hoeveelheden blauwvintonijn afwijken van de gerapporteerde hoeveelheden gevangen en/of overgehevelde blauwvintonijn, stelt de voor het vangstvaartuig of de tonnara verantwoordelijke lidstaat, in samenwerking met de voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaat of CPC, een onderzoek in. Wanneer het vangstvaartuig of de tonnara onder de vlag van een andere CPC vaart, stelt de voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaat het onderzoek in in samenwerking met die vlaggen-CPC.

5.   De voor het vangstvaartuig of de tonnara verantwoordelijke lidstaat vaardigt een vrijlatingsbevel uit, overeenkomstig de in bijlage XII vastgestelde voorwaarden, voor de gekooide hoeveelheden die de volgens de aangiften gevangen en overgehevelde hoeveelheden overschrijden, indien:

De vrijlating van de boventallige hoeveelheden blauwvintonijn wordt verricht in aanwezigheid van de controleautoriteiten.

6.   De resultaten van het programma worden gebruikt om te beslissen of er vrijlatingen nodig zijn en de kooiverklaring en de desbetreffende afdelingen van het BCD worden dienovereenkomstig ingevuld. Wanneer er een vrijlatingsbevel is uitgevaardigd, verzoekt de exploitant van de kwekerij om de aanwezigheid van een nationale controleautoriteit en een regionale Iccat-waarnemer om de vrijlating te monitoren.

7.   De lidstaten dienen de resultaten van het programma elk jaar uiterlijk op 1 september bij de Commissie in. In geval van overmacht bij het kooien dienen de lidstaten deze resultaten in vóór 12 september. De Commissie zendt die informatie elk jaar uiterlijk op 15 september voor evaluatie door aan het SCRS.

8.   De overheveling van levende blauwvintonijn van een kweekkooi naar een andere kweekkooi vindt niet plaats zonder de toestemming en de aanwezigheid van de controleautoriteiten van de voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaat of CPC. Van elke overheveling wordt een opname gemaakt om het aantal exemplaren te controleren. De nationale controleautoriteiten monitoren die overhevelingen en waarborgen dat elke overheveling binnen een kwekerij in het eBCD-systeem wordt geregistreerd.

9.   Is er tussen de hoeveelheden blauwvintonijn die als gevangen door het vaartuig/de tonnara zijn gerapporteerd, en de hoeveelheden die aan de hand van de controlecamera’s zijn geconstateerd, een verschil van 10 % of meer, dan is er sprake van een mogelijk geval van niet-naleving door het betrokken vaartuig/de betrokken tonnara. De lidstaten nemen de nodige maatregelen om voor de passende follow-up te zorgen.

1.   Binnen 72 uur na afloop van elke kooiverrichting dient een exploitant van een kwekerij een kooiverklaring overeenkomstig bijlage XIV in bij zijn bevoegde autoriteit. ▌

2.     Naast de in lid 1 bedoelde kooiverklaring dient de voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaat binnen een week na de voltooiing van de kooiverrichting een kooirapport met de elementen als gepreciseerd in afdeling B van bijlage XI in bij de lidstaat of de CPC waarvan de vaartuigen of tonnara’s de blauwvintonijn hebben gevangen, en bij de Commissie. De Commissie zendt die informatie door aan het Iccat-secretariaat.

3.   Voor de toepassing van lid 2 wordt een kooiverrichting geacht niet te zijn voltooid tot elk onderzoek dat is ingesteld en elke vrijlating die is bevolen, is afgerond.

1.   De voor de kwekerijen verantwoordelijke lidstaten voeren een traceerbaarheidssysteem in, met inbegrip van de video-opname van interne overhevelingen.

2.   De controleautoriteiten van de voor de kwekerijen verantwoordelijke lidstaten verrichten aselecte controles, op basis van een risicoanalyse, van in kwekerijen gehouden blauwvintonijn tussen het tijdstip van de voltooiing van de kooiverrichtingen in een jaar en het eerste kooien in het volgende jaar.

3.   Voor de toepassing van lid 2 stelt elke voor kwekerijen verantwoordelijke lidstaat een minimumpercentage te controleren vis vast. Dat percentage wordt vastgesteld in het in artikel 14 bedoelde jaarlijkse inspectieplan. Elke lidstaat deelt aan de Commissie de resultaten mee van de aselecte controles die elk jaar worden verricht. De Commissie zendt die resultaten in april van het ▌jaar na de periode van het desbetreffende quotum door aan het Iccat-secretariaat.

1.   Elke voor de kwekerij verantwoordelijke lidstaat waarborgt dat de in de artikelen 49 en 51 bedoelde video-opnamen op verzoek ter beschikking worden gesteld van de nationale inspecteurs, alsook van regionale en Iccat-inspecteurs en Iccat- en nationale waarnemers.

2.   Elke voor kwekerijen verantwoordelijke lidstaat neemt de nodige maatregelen om vervanging, wijziging of manipulatie van de originele video-opnamen te voorkomen.

1.   In afwijking van artikel 9, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1224/2009 voeren de vlaggenlidstaten een volgsysteem voor vaartuigen (VMS) in voor hun vissersvaartuigen met een lengte over alles van 12 meter of meer overeenkomstig bijlage XV.

2.   Vissersvaartuigen met een lengte over alles van meer dan 15 meter die zijn opgenomen in de in artikel 26 , lid 1, onder a), bedoelde lijst van vaartuigen of in de in artikel 26 , lid 1, onder b), bedoelde lijst van vaartuigen, beginnen ten minste vijf dagen vóór hun machtigingsperiode hun VMS-gegevens door te zenden aan de Iccat en blijven die ten minste vijf dagen na hun machtigingsperiode doorzenden, tenzij vooraf een verzoek aan de Commissie wordt gericht om het vaartuig te schrappen uit het Iccat-register van vaartuigen.

3.   Voor controledoeleinden waarborgt de kapitein of zijn vertegenwoordiger dat de doorgifte van VMS-gegevens van vangstvaartuigen die zijn gemachtigd om actief op blauwvintonijn te vissen, niet wordt onderbroken wanneer de vaartuigen in de haven zijn , tenzij er een systeem voor melding van het binnenvaren of verlaten van de haven is .

4.   De lidstaten waarborgen dat hun visserijcontrolecentra de VMS-boodschappen van onder hun vlag varende vissersvaartuigen, in realtime en in “https data feed”-formaat doorzenden aan de Commissie en aan een door haar aangewezen instantie. De Commissie zendt die boodschappen elektronisch door aan het Iccat-secretariaat.

5.   De lidstaten zorgen ervoor dat:

6.   De lidstaten zorgen ervoor dat alle aan hun inspectievaartuigen ter beschikking gestelde gegevens vertrouwelijk worden behandeld en enkel worden gebruikt voor inspectie op zee.

1.   Gezamenlijke internationale inspectieactiviteiten worden verricht overeenkomstig de Iccat-regeling inzake gezamenlijke internationale inspectie (de Iccat-“regeling”) voor internationale controle buiten de wateren onder nationale jurisdictie, zoals vastgesteld in bijlage IX bij deze verordening.

2.   De lidstaten waarvan de vissersvaartuigen zijn gemachtigd om actief op blauwvintonijn te vissen wijzen inspecteurs aan en verrichten inspecties op zee in het kader van de Iccat-regeling.

3.   Wanneer in een bepaalde periode meer dan 15 onder de vlag van een lidstaat varende vissersvaartuigen bij de blauwvintonijnvisserij in het verdragsgebied zijn betrokken, zet die lidstaat, op basis van een risicobeoordeling, een inspectievaartuig in voor het verrichten van inspectie en controle op zee in het verdragsgebied gedurende de gehele periode waarin die vaartuigen daar aanwezig zijn. Aan die verplichting wordt geacht te zijn voldaan indien de lidstaten meewerken aan het inzetten van een inspectievaartuig of indien een inspectievaartuig van de Unie wordt ingezet in het verdragsgebied.

4.   De Commissie of een door haar aangewezen instantie kan inspecteurs van de Unie voor de Iccat-regeling inzetten.

5.   Voor de toepassing van lid 3 zorgt de Commissie of een door haar aangewezen instantie voor de coördinatie van de bewakings- en inspectiewerkzaamheden voor de Unie. De Commissie kan, in overleg met de betrokken lidstaten, gezamenlijke inspectieprogramma’s opstellen waarmee de Unie haar verplichtingen in het kader van de Iccat-regeling kan nakomen. De lidstaten waarvan de vissersvaartuigen bij de blauwvintonijnvisserij betrokken zijn, nemen de nodige maatregelen om de uitvoering van deze programma’s te vergemakkelijken, met name met betrekking tot de vereiste personele en materiële middelen, alsmede de perioden en geografische gebieden waarin die moeten worden ingezet.

6.   De lidstaten stellen de Commissie uiterlijk op 1 april van elk jaar in kennis van de namen van de inspecteurs en de inspectievaartuigen die zij in de loop van het jaar voor de Iccat-regeling willen inzetten. Op basis van die gegevens stelt de Commissie, in samenwerking met de lidstaten, elk jaar een planning op voor de deelname van de Unie aan de regeling, die zij aan het Iccat-secretariaat en aan de lidstaten toezendt.

1.   Elke lidstaat verifieert de informatie en de tijdige indiening van inspectieverslagen, waarnemingsverslagen en VMS-gegevens, en indien van toepassing eBCD’s, logboeken van zijn vissersvaartuigen, overhevelingen/overladingsdocumenten en vangstdocumenten, overeenkomstig artikel 109 van Verordening (EG) nr. 1224/2009.

2.   Telkens wanneer wordt aangeland, overgeladen of gekooid, verricht elke lidstaat kruiscontroles tussen de per soort in het logboek van het vissersvaartuig geregistreerde hoeveelheden of de per soort in de overladingsaangifte geregistreerde hoeveelheden en de hoeveelheden die zijn geregistreerd in de aanlandingsaangifte of de kooiverklaring, en elk ander relevant document zoals facturen en/of verkoopdocumenten.

1.   Onverminderd de Verordeningen (EG) nr. 1224/2009, (EG) nr. 1005/2008 en (EU) nr. 1379/2013 van het Europees Parlement en de Raad  (28), zijn het verhandelen, aanlanden, invoeren, uitvoeren, kooien voor mest- of kweekdoeleinden, wederuitvoeren en overladen van blauwvintonijn zonder accurate, volledige en gevalideerde documentatie zoals vastgesteld bij deze verordening ▌ en de wetgeving van de Unie tot uitvoering van de Iccat-regels inzake het documentatieprogramma voor de vangst van blauwvintonijn , in de Unie verboden.

2.   Het verhandelen, invoeren, aanlanden, kooien voor mest- of kweekdoeleinden, verwerken, uitvoeren, wederuitvoeren en overladen van blauwvintonijn zijn in de Unie verboden indien:

3.   Onverminderd Verordening (EG) nr. 1224/2009, Verordening (EG) nr. 1005/2008 en Verordening (EU) nr. 1379/2013 zijn het verhandelen, het invoeren, het aanlanden, het verwerken en het uitvoeren van blauwvintonijn door mestbedrijven of kwekerijen die niet voldoen aan de in lid 1 bedoelde verordeningen, in de Unie verboden.

1.   De Commissie is gemachtigd om gedelegeerde handelingen vast te stellen overeenkomstig artikel 67 inzake wijzigingen van deze verordening teneinde haar aan te passen aan door de Iccat vastgestelde maatregelen die bindend zijn voor de Unie en haar lidstaten op het gebied van:

▌

2.   Wijzigingen die overeenkomstig lid 1 worden vastgesteld, hebben bij uitsluiting betrekking op de omzetting van wijzigingen van en/of op aanvullingen op de desbetreffende Iccat-aanbevelingen die bindend zijn voor de Unie.

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 66 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van de datum van inwerkingtreding van deze verordening. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden vóór het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 66 bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

5.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

6.   Een overeenkomstig artikel 66 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van de termijn van twee maanden de Commissie hebben meegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

1.   De Commissie wordt bijgestaan door het in artikel 47 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 bedoelde Comité voor de visserij en de aquacultuur. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

2.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

1.   Verordening (EG) nr. 2016/1627 wordt ingetrokken.

2.   Verwijzingen naar de ingetrokken verordeningen gelden als verwijzingen naar de onderhavige verordening en worden gelezen volgens de concordantietabel in bijlage XVI.