(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2019/159 (3) (“de definitieve verordening”) heeft de Commissie een definitieve vrijwaringsmaatregel ten aanzien van bepaalde staalinvoer (“de maatregel”) ingesteld. De maatregel bestaat uit tariefcontingenten voor bepaalde staalproducten (“het betrokken product”) voor 26 staalproductcategorieën. De tariefcontingenten worden vastgesteld op niveaus die de traditionele handelsstromen per productcategorie behouden. Wanneer het desbetreffende tariefcontingent is uitgeput, wordt buiten het contingent een recht van 25 % geheven. De vrijwaringsmaatregel werd ingesteld voor een aanvankelijke periode van drie jaar, d.w.z. tot en met 30 juni 2021.

(2)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2021/1029 van de Commissie (4) (“de verordening inzake het eerste nieuwe onderzoek met het oog op verlenging”) heeft de Commissie geconcludeerd dat de maatregel nog steeds noodzakelijk was om ernstige schade te voorkomen of te verhelpen en dat de bedrijfstak van de Unie zich aan het aanpassen was. Zij concludeerde ook dat de verlenging van de maatregel in het belang van de Unie was. Bijgevolg besloot zij de vrijwaringsmaatregel te verlengen tot en met 30 juni 2024.

(3)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2024/1782 van de Commissie (5) (“de verordening inzake het tweede nieuwe onderzoek met het oog op verlenging”) heeft de Commissie geconcludeerd dat de verlenging van de maatregel noodzakelijk is om ernstige schade te voorkomen of te verhelpen en dat deze verlenging in het belang van de Unie is. Ook heeft de Commissie geconcludeerd dat de sector bezig is zich aan te passen. Bijgevolg besloot zij de vrijwaringsmaatregel te verlengen tot en met 30 juni 2026.

(4)

In overweging 161 van de definitieve verordening zegde de Commissie toe regelmatig een beoordeling van de situatie uit te zullen voeren en ten minste op het einde van elk jaar van toepassing van de maatregelen een nieuw onderzoek te overwegen. In deze geest heeft de Commissie achtereenvolgens in 2019 (6), 2020 (7) en 2022 (8) de werking van de vrijwaringsmaatregel geëvalueerd. In juni 2023 (9) heeft zij voorts in een nieuw onderzoek beoordeeld of de maatregel voortijdig moest worden beëindigd (10).

(5)

De Commissie heeft op 29 november 2024 van dertien lidstaten een gemotiveerd verzoek om een onderzoek ter evaluatie van de werking ontvangen overeenkomstig artikel 20 van Verordening (EU) 2015/478 van het Europees Parlement en de Raad (11) (“de basisvrijwaringsverordening van de EU”) en artikel 16 van Verordening (EU) 2015/755 van het Europees Parlement en de Raad (12). Het verzoek bevatte bewijsmateriaal dat de omstandigheden sinds het laatste nieuwe onderzoek van de maatregel zijn veranderd. Het verzoek bevatte met name informatie over de inkrimping van de vraag in de Unie naar staal, waardoor de kloof met het huidige niveau van de rechtenvrije contingenten groter wordt naarmate deze steeds meer zijn geliberaliseerd. Bovendien heeft de gestegen Chinese uitvoer van staal naar belangrijke regio’s de uitvoer van andere markten naar de EU verlegd.

(6)

Volgens het verzoek vergen deze recente marktontwikkelingen een herbeoordeling van de toewijzing en het beheer van de tariefcontingenten. In het licht van artikel 20 van de basisvrijwaringsverordening van de EU en artikel 8 van de definitieve verordening was de Commissie van oordeel dat de verstrekte informatie, met inbegrip van de bronnen en het bewijsmateriaal, voldoende basis vormt om een onderzoek te openen.

(7)

Dienovereenkomstig heeft de Commissie met een bericht van opening (13) (“het bericht”) dat op 17 december 2024 in het Publicatieblad van de Europese Unie is bekendgemaakt een onderzoek ter evaluatie van de werking geopend. De Commissie heeft belanghebbenden verzocht hun standpunt kenbaar te maken en bewijsmateriaal in te dienen met betrekking tot met name de volgende redenen voor een nieuw onderzoek:

(8)

In het bericht werden belanghebbenden verzocht bewijsmateriaal en gegevens te verstrekken om vast te stellen of het gerechtvaardigd zou zijn de werking van de vrijwaringsmaatregel aan te passen opdat de werking van de vrijwaringsmaatregel is aangepast aan de ontwikkeling van de markt en in overeenstemming is met de belangen van alle belanghebbenden.

(9)

De Commissie heeft specifieke informatie van producenten en gebruikers in de Unie opgevraagd via vragenlijsten die aan de belanghebbenden beschikbaar werden gesteld in het openbaar dossier (“TRON”) (14) en op de website van de Europese Commissie (DG TRADE) (15).

(10)

Net als bij eerdere nieuwe onderzoeken heeft de Commissie een schriftelijke procedure in twee fasen opgezet. Ten eerste hadden de partijen de mogelijkheid om hun opmerkingen en, in voorkomend geval, antwoorden op de vragenlijsten uiterlijk op 10 januari 2025 toe te zenden. De Commissie heeft deze informatie beschikbaar gesteld in het openbaar dossier en de belanghebbenden hadden 14 dagen de tijd om opmerkingen te maken (fase van weerlegging). Vervolgens heeft de Commissie de tegenargumenten in TRON beschikbaar gesteld.

(11)

De Commissie heeft 12 antwoorden op de vragenlijst, 40 opmerkingen en 22 weerleggingen ontvangen.

(12)

Meerdere belanghebbenden merkten op dat noch het verzoek van de lidstaten om een onderzoek naar de werking, noch het onderliggende bewijsmateriaal onmiddellijk ter beschikking van de belanghebbenden werd gesteld. Er is aangevoerd dat dit de mogelijkheid van belanghebbenden om het bewijsmateriaal te weerleggen ten onrechte heeft beperkt en aanzienlijke gevolgen heeft gehad voor het vermogen van belanghebbenden om zinvolle bijdragen te leveren.

(13)

Sommige belanghebbenden voerden aan dat er geen rechtsgrondslag is voor een evaluatie van de werking, en andere voerden aan dat het uitvoeren van een onderzoek naar de werking op basis van gewijzigde omstandigheden niet in overeenstemming is met het WTO-recht. Eén belanghebbende merkte op dat het uitvoeren van een herbeoordeling van de tariefcontingenten binnen zes maanden na het vorige nieuwe onderzoek neerkomt op een buitensporige frequentie van de herziening van de maatregel.

(14)

In het bericht van opening werden de partijen specifiek verzocht hun standpunt kenbaar te maken en bewijsmateriaal in te dienen met betrekking tot vijf gronden voor een nieuw onderzoek (zie overweging 7), in plaats van opmerkingen in te dienen over het oorspronkelijke verzoek van de lidstaten. Naar aanleiding van een schriftelijk verzoek om informatie dat op 3 januari 2025 is ontvangen (16), heeft de Commissie de relevante documenten op 7 januari 2025 ter inzage op TRON beschikbaar gesteld, zoals bepaald in artikel 5, lid 4, van Verordening (EU) 2015/478 (17). Bovendien hadden de partijen de mogelijkheid om in hun weerleggingen te reageren op het bewijsmateriaal van de bedrijfstak van de Unie, waarvoor zij 14 dagen de tijd hadden gekregen. Sommige belanghebbenden vroegen om een verlenging en in twee gevallen werd een verlenging van 10 dagen gegeven. Belanghebbenden hadden dus ruimschoots de gelegenheid om hun opmerkingen te maken.

(15)

Overeenkomstig het bericht van opening is de rechtsgrondslag voor het nieuwe onderzoek artikel 20 van Verordening (EU) 2015/478 van het Europees Parlement en de Raad, artikel 16 van Verordening (EU) 2015/755 en artikel 8 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/159 van de Commissie. In deze laatste wordt uitdrukkelijk bepaald dat de Commissie de maatregel bij gewijzigde omstandigheden kan herzien. De WTO-overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen sluit dergelijke (facultatieve) nieuwe onderzoeken naast het verplichte tussentijdse onderzoek niet uit.

(16)

In antwoord op de stelling dat het uitvoeren van een herbeoordeling van de tariefcontingenten binnen zes maanden na het vorige onderzoek een buitensporige frequentie is, wordt opgemerkt dat in artikel 8 geen tijdsgebonden beperkingen worden opgelegd met betrekking tot het tijdstip waarop een nieuw onderzoek kan worden ingeleid. Aangezien de evaluatie van de werking tot doel heeft de werking van de vrijwaringsclausule aangepast te houden aan de marktontwikkeling en in overeenstemming met de belangen van alle belanghebbenden te bewaren, is er geen tijdslimiet wat betreft het moment waarop een dergelijke evaluatie gerechtvaardigd is.

(17)

Daarom is het tijdstip van de huidige evaluatie van de werking volledig in overeenstemming met het rechtskader van de EU en de internationale verplichtingen uit hoofde van het WTO-recht.

(18)

Bij het vaststellen van de noodzaak en de omvang van mogelijke aanpassingen heeft de Commissie ook de ontwikkeling van twee belangrijke elementen sinds het laatste nieuwe onderzoek beoordeeld: overcapaciteit en handelsbeschermingsmaatregelen in derde landen.

(19)

De situatie van overcapaciteit bleef in de tweede helft van 2024 en begin 2025 verslechteren. Eind 2024 bedroeg de wereldwijd geïnstalleerde capaciteit naar schatting 2 482 miljoen ton, een stijging van meer dan 50 miljoen ton ten opzichte van 2023 (18). Deze stijging vond vooral plaats in India, Asean en het Midden-Oosten. Deze belangrijke capaciteitsverhoging vond plaats in een omgeving van een afnemende wereldwijde vraag naar staal. In 2024 daalde de wereldwijde vraag naar staal met 1 % (-18 miljoen ton) ten opzichte van 2023 (19), waardoor de kloof met de geïnstalleerde capaciteit nog breder werd.

(20)

Naar verwachting zal er in de toekomst aanzienlijke extra capaciteit bijkomen, met ongeveer 145 miljoen ton in de vorm van lopende of geplande projecten (20), terwijl de vraag in 2025 naar verwachting slechts matig zal toenemen tot het niveau van 2023, dat wil zeggen nog steeds sneller dan de aanhoudende groei van de capaciteit. Als gevolg daarvan zal de overcapaciteit naar verwachting op een zeer hoog niveau blijven. Volgens schattingen kan de kloof tussen de geïnstalleerde capaciteit en de productie in 2026 oplopen tot 630 miljoen ton (21).

(21)

De zorgen over de verslechterende situatie van overcapaciteit en de negatieve gevolgen daarvan voor staalproducenten kwamen duidelijk naar voren in de ministeriële verklaring van het Global Steel Forum van 8 oktober 2024 (22). In de verklaring werd herinnerd aan de ernstige negatieve gevolgen van de overcapaciteit voor de werkgelegenheid, de productie, de prijzen, het marktaandeel, de ontvangsten en de winstgevendheid van de bedrijfstak, en werd erkend dat het belangrijk is om concrete maatregelen te nemen om de overcapaciteit aan te pakken.

(22)

Tegen deze achtergrond van groeiende overcapaciteit bevestigde de Commissie dat de Chinese staalexport bleef stijgen en 110 miljoen ton bereikte, bijna een record (23). Aangezien de marktvooruitzichten wijzen op een verdere daling van de binnenlandse vraag in China in 2025 (24), valt te verwachten dat de trend van een hoog exportniveau, die in 2023 begon en in 2024 een piek bereikte, zal aanhouden.

(23)

Het is dus redelijk om te verwachten dat de uitvoer uit China zowel wat de volumes als wat de prijzen betreft een zeer sterke druk zal blijven uitoefenen op de markten van derde landen (25), waardoor concurrenten op die markten rechtstreeks worden benadeeld, bv. doordat zij van de markt worden verdrongen of worden gedwongen om tegen lagere prijzen te concurreren. Bovendien worden staalproducenten in bepaalde derde landen, doordat zij een verdere kloof zien ontstaan tussen de vraag en de capaciteitsgroei op hun binnenlandse markten, gedwongen om voor hun overcapaciteit alternatieve afzetmarkten te zoeken. Als gevolg daarvan zal er vanuit deze landen extra invoerdruk op de markt van de Unie ontstaan. Dit zal leiden tot een nog grotere algehele toename van het marktaandeel van de invoer op de markt van de Unie in 2024.

(24)

De Commissie bevestigde in dit verband verder dat sinds het laatste onderzoek de invoer in de markt van de Unie van sommige landen van oorsprong waar de capaciteit nog steeds toeneemt (met name Asean, India, China, het Midden-Oosten en Noord-Afrika), hoog blijft en in sommige gevallen zelfs nog is toegenomen. Uit deze gegevens bleek een correlatie tussen capaciteitsontwikkelingen en het niveau van de invoerdruk vanuit die landen van oorsprong op de markt van de Unie (26).

(25)

De Commissie bevestigde daarom dat de situatie en de vooruitzichten van de wereldwijde overcapaciteit zeer zorgwekkend blijven en verwachtte dat dit, als er geen aanpassingen zouden plaatsvinden, zou leiden tot een verdere toename van de invoerdruk in de Unie, als gevolg van de toenemende capaciteit, de ontwikkeling van de vraag en de aanhoudende druk op de markten van derde landen.

(26)

De Commissie heeft ook de laatste ontwikkelingen met betrekking tot de door derde landen vastgestelde handelsbeschermingsmaatregelen voor de invoer van staal beoordeeld. De Commissie bevestigde dat er eind 2024 meer handelsbeschermingsmaatregelen van kracht waren dan het jaar daarvoor.

(27)

De Commissie constateerde dat de geldende tariefmaatregelen, naast de handelsbeschermingsmaatregelen, sinds het vorige nieuwe onderzoek waren toegenomen. Deze maatregelen betroffen onder andere verhoogde tarieven in Turkije (27), Colombia (28) en Canada (29). Naast vrijwaringsmaatregelen voor bepaalde staalproducten in Zuid-Afrika (30) en de inleiding van een door India ingesteld vrijwaringsonderzoek met betrekking tot bepaalde platte staalproducten (31).

(28)

Bovendien kondigden de VS op 10 februari 2025 aan dat eerdere uitsluitingen van landen, productvrijstellingen en specifieke contingentregelingen of tariefcontigentregelingen in het kader van de Section 232-maatregel zouden worden beëindigd (32). Als gevolg van deze wijziging van de maatregel zou in principe op alle landen van oorsprong een recht van 25 % van toepassing zijn. De Commissie is van mening dat deze ontwikkeling (33), gezien de omvang van de markt van de VS en de hoogte van het recht, in combinatie met de bijkomende tariefmaatregelen van andere landen, tot verdere spanningen op de staalmarkten zal leiden, waardoor het risico van extra verlegging naar de markt van de Unie toeneemt.

(29)

Om de economische situatie van de staalindustrie van de Unie te beoordelen, heeft de Commissie de haar bekende staalproducenten in de Unie vragenlijsten gestuurd om informatie te verzamelen over bepaalde schade-indicatoren voor het betrokken product in de beoordelingsperiode. De vragenlijsten werden ook beschikbaar gesteld op de website van het directoraat-generaal Handel van de Europese Commissie (34). De instructies voor het invullen van de vragenlijsten zijn ook opgenomen in het bericht van opening.

(30)

De Commissie heeft antwoorden op de vragenlijst ontvangen van leden van de drie haar bekende brancheorganisaties in de Unie en van andere producenten in de Unie die geen lid zijn van een organisatie.

(31)

De Commissie heeft de rechtstreeks van de producenten in de Unie ontvangen gegevens gebundeld en de juistheid ervan tijdens specifieke kruiscontroles op afstand getoetst aan de gegevensset die de brancheorganisaties in de Unie hadden ingediend. Vervolgens heeft de Commissie de antwoorden van de leden van de organisaties en die van de producenten die geen lid zijn van een organisatie samengevoegd tot één geconsolideerde gegevensset, op basis waarvan de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie is beoordeeld.

(32)

De ontwikkeling van de schade-indicatoren tussen 2021 en 2024 wordt weergegeven in de onderstaande tabellen 1 tot en met 3:

(33)

Tijdens de beoordelingsperiode daalde het productievolume van de producenten in de Unie gestaag, met 11 % in 2022, met 13 % in 2023 en met 18 % in 2024 ten opzichte van 2021. De bezettingsgraad vertoonde een dalende trend, bereikte in 2023 het zeer lage niveau van 67 % en bleef in 2024 op hetzelfde niveau, ondanks een daling van de capaciteit van 5 % in 2024.

(34)

Het verbruik op de markt van de Unie begon in 2022 te dalen (-8 %). Deze trend zette zich in 2023 voort (-14 %) en bleef in 2024 op hetzelfde niveau ten opzichte van 2021 (-14 %). De ontwikkeling van de binnenlandse verkoop door producenten in de Unie vertoonde in de beoordelingsperiode een zeer vergelijkbare trend (-8 % in 2022, -13 % in 2023 en -14 % in 2024 ten opzichte van 2021). Tijdens de beoordelingsperiode nam het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie met 0,7 % af.

(35)

De verkoopprijzen per eenheid stegen in 2022 met 34 %, in 2023 met 12 % en in 2024 met 1 % ten opzichte van 2021.

(36)

Door de stijging van de prijzen en het herstel na COVID-19 was de bedrijfstak van de Unie winstgevend in 2021 (9,1 %) en nog iets winstgevender in 2022 (9,9 %). In 2023 daalde de winstgevendheid sterk, tot maar 0,5 % winst, en deze trend zette zich in 2024 voort en leidde tot een verliesgevende situatie (–0,4 %).

(37)

De negatieve trend in 2023 zette zich voort in 2024, waarbij de schade-indicatoren verder verslechterden of op het lagere niveau van 2023 bleven.

(38)

Zoals in het oorspronkelijke onderzoek (36) heeft de Commissie ook de ontwikkeling van de schade-indicatoren per productfamilie beoordeeld (37). De vrijwaringsmaatregel ten aanzien van staal heeft betrekking op de volgende productfamilies: platte producten, lange producten en buizen.

(39)

De tabellen 4 tot en met 6 tonen de ontwikkeling van de schade-indicatoren per productfamilie:

Tabel 4

Productie, productiecapaciteit en bezettingsgraad

Tabel 5

Verbruik in de Unie, binnenlandse verkoop en marktaandeel

Tabel 6

Verkoopprijs per eenheid en winstgevendheid

(40)

Afgaand op de bovenstaande indicatoren, bevestigt de analyse per productfamilie de bevindingen voor het betrokken product: de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie is in de beoordelingsperiode aanzienlijk verslechterd en de bedrijfstak bevindt zich momenteel in een kwetsbare situatie. Zelfs de productfamilie buizen, die beter presteerde qua winstgevendheid en ontwikkeling van het marktaandeel, noteerde in de beoordelingsperiode een achteruitgang voor andere kernindicatoren, zoals bezettingsgraad, productieniveau en binnenlandse verkoop.

(41)

De Commissie heeft de ontwikkeling van de invoer beoordeeld, zowel in algemene zin als in verhouding tot het verbruik, om te bepalen welke druk de invoer in de beoordelingsperiode uitoefende op de markt van de Unie.

(42)

De invoer in de Unie daalde in 2024 met 11 % ten opzichte van 2021, het jaar waarin de invoer het op één na hoogste niveau sinds 2013 had bereikt (38). Toch was er tussen 2023 en 2024 een absolute stijging van 7 %.

Tabel 7

Ontwikkeling van de invoer in 1 000 ton

(43)

De analyse op het niveau van productfamilies, met inbegrip van een relatieve toename van de invoerdruk die marktaandeel wint, bevestigde deze algemene trend, zoals blijkt uit tabel 8 hieronder.

Tabel 8

Marktaandeel van de invoer per productfamilie

(44)

De Commissie heeft 12 antwoorden op de vragenlijst, 40 opmerkingen en 22 replieken ontvangen van belanghebbenden, waaronder staalproducenten in de Unie, gebruikers en importeurs van staal in de Unie alsook hun verenigingen, producenten-exporteurs en regeringen van derde landen. In dit punt wordt een overzicht gegeven van de opmerkingen van belanghebbenden, onderverdeeld in acht subpunten. De opmerkingen zijn gegroepeerd naar aard en inhoud.

(45)

De bedrijfstak van de Unie betoogde dat de bestaande tariefcontingenten niet langer in overeenstemming zijn met de vraag naar staal in de EU. De bedrijfstak voerde aan dat de contingenten ten opzichte van 2019 met meer dan 15 procentpunten zijn geliberaliseerd. Hierdoor en door de recente daling van de vraag naar staal is er een steeds grotere kloof ontstaan tussen de huidige rechtenvrije contingenten en de daadwerkelijke vraag. Als gevolg daarvan heeft de bedrijfstak van de Unie verzocht om een aanpassing van de tariefcontingenten om beter aan te sluiten bij de huidige vraag, en heeft de bedrijfstak van de Unie de Commissie verzocht om de tariefcontingenten met gemiddeld 25 % tot 50 % te verlagen.

(46)

Sommige landen van uitvoer en gebruikers voerden aan dat, hoewel de totale vraag lijkt te zijn gedaald, de vraag naar specifieke staalproducten in bepaalde sectoren toeneemt. Volgens deze partijen zou een aanscherping van de tariefcontingenten in deze categorieën een negatief effect hebben op het concurrentievermogen van downstreamsectoren in de EU. Door de contingenten flexibeler te houden, kunnen deze bedrijfstakken beter voorzien in hun behoefte aan materialen, die de producenten in de EU mogelijk niet in voldoende mate kunnen leveren. Deze partijen voerden aan dat een uniforme aanpak van de tariefcontingenten geen recht doet aan de uiteenlopende vraag in de verschillende sectoren binnen de EU.

(47)

Bovendien verwezen verschillende producent-exporteurs naar een recent verslag van WorldSteel, waarin wordt voorspeld dat de wereldwijde vraag naar staal in 2025 zal toenemen (39). Zij stellen dat dit in tegenspraak is met de prognoses van de bedrijfstak, waardoor er twijfel ontstaat over de betrouwbaarheid van het bewijsmateriaal van de bedrijfstak.

(48)

De bedrijfstak van de Unie bevestigde dat zijn economische situatie aanzienlijk is verslechterd, met name in de laatste kwartalen. Zij stellen dat dit te zien is aan de productie, verkoop en winstgevendheid, terwijl het marktaandeel van de invoer hoog blijft of zelfs toeneemt en de prijzen van de EU-producenten hierdoor worden onderboden.

(49)

Bepaalde landen van uitvoer en gebruikers voerden aan dat externe factoren zoals hoge energiekosten en geopolitieke kwesties de staalmarkt aanzienlijk hebben beïnvloed. Deze factoren, en niet zozeer de invoerdruk, kunnen een groot deel van de problemen van de staalindustrie in de EU verklaren.

(50)

De bedrijfstak van de Unie verzocht om afschaffing van de driemaandelijkse overdracht van ongebruikte contingenten naar het volgende kwartaal, of om een beperking van de overdracht. Verschillende landen van uitvoer en gebruikers verzochten om handhaving van de overdrachtsmechanisme, en voerden daarbij aan dat dit een kernelement is van de tariefcontingentenstructuur, dat voor voorspelbaarheid zorgt en derhalve niet onder het toepassingsgebied van het nieuwe onderzoek valt.

(51)

Bepaalde landen van uitvoer en gebruikers verzochten om voor bepaalde categorieën (of zelfs voor alle categorieën) af te stappen van landspecifieke contingenten en bepaalde contingenten binnen elk kwartaal op wereldniveau toe te wijzen teneinde deze optimaal te benutten.

(52)

De bedrijfstak van de Unie en één producent-exporteur hebben de Commissie verzocht alle contingenten te herberekenen op basis van een nieuw referentietijdvak. Daarnaast ontving de Commissie verschillende verzoeken (van gebruikers en producent-exporteurs) om de contingenten in bepaalde categorieën te verhogen om tegemoet te komen aan de toenemende vraag van de downstreamsectoren in de EU.

(53)

Ook beweerde de bedrijfstak van de Unie dat Chinese staalproducten, waarop antidumpingmaatregelen van toepassing zijn, tegen extreem lage prijzen op de EU-markt blijven komen, waardoor de ingestelde rechten hun doel missen. Om deze reden verzocht de bedrijfstak de Commissie om landspecifieke contingenten voor China te herstellen in categorieën waar de volumes voorheen als gevolg van de antidumpingmaatregelen werden herverdeeld.

(54)

Ten slotte hebben enkele belanghebbenden (de bedrijfstak van de Unie en enkele producenten-exporteurs) de Commissie verzocht actie te ondernemen om de verwatering van rechten als gevolg van de onmiddellijke uitputting op de eerste dag van een kwartaal van residuele contingenten te voorkomen door ofwel een maandelijkse administratie in te voeren, ofwel voor de toewijzing van contingenten een regeling in te voeren op basis van het beginsel “wie het eerst komt, het eerst maalt”. Sommige landen van uitvoer en producenten maakten bezwaar tegen de invoering van een toewijzingssysteem op basis van het beginsel “wie het eerst komt, het eerst maalt”, en voerden daarbij aan dat de uitvoering van het systeem onpraktisch zou zijn.

(55)

Sommige belanghebbenden (voornamelijk producenten-exporteurs en de bedrijfstak van de Unie) voerden aan dat bepaalde exporteurs sinds het vorige nieuwe onderzoek en met name in 2024 hun uitvoer in bepaalde categorieën in het residuele contingent aanzienlijk hadden verhoogd, wat resulteerde in verdringing van andere. Sommige van hen pleitten ervoor om dit probleem aan te pakken door extra landspecifieke contingenten in te voeren of door het toepassen van plafonds in de residuele contingenten uit te breiden.

(56)

Bovendien beweerden verschillende belanghebbenden dat de huidige regeling van geen toegang moet worden uitgebreid om verdringing van het residuele contingent in bepaalde categorieën te verhinderen. Een andere belanghebbende stelde voor dat de Commissie de beperkte-toegangsregeling juist zou moeten uitbreiden.

(57)

De bedrijfstak van de Unie verzocht de Commissie te overwegen geen nieuwe vrijstellingen te verlenen aan ontwikkelingslanden op basis van de recentste invoergegevens. Verscheidene belanghebbenden verzetten zich hiertegen en verzochten om actualisering van de lijst van WTO-ontwikkelingslanden die van het toepassingsgebied van de maatregel zijn uitgesloten.

(58)

De bedrijfstak van de Unie beweerde dat liberalisering van de contingenten niet langer gepast is gezien de afnemende vraag en de steeds grotere kloof met het huidige niveau van de rechtenvrije contingenten. Anderzijds verzochten andere belanghebbende partijen de Commissie de mate van liberalisering te verhogen tot boven de huidige 1 %, of ten minste het huidige niveau te handhaven, hetzij voor alle productcategorieën, hetzij voor enkele specifieke productcategorieën en/of oorsprongen.

(59)

De bedrijfstak van de Unie verzocht de Commissie te overwegen het recht buiten het contingent van 25 % te verhogen. Een dergelijke stap zou gerechtvaardigd zijn gezien de lage prijsniveaus van de invoer als gevolg van de verslechterende wereldwijde overcapaciteit en het toenemende aantal handelsbeschermingsinstrumenten in derde landen. Er werd aangevoerd dat een recht buiten het contingent van 25 % daarom niet langer voldoende is om invoer buiten het contingent te voorkomen.

(60)

Bovendien verzochten sommige landen van uitvoer om van de maatregel te worden uitgesloten op grond van hun associatieovereenkomst met de Unie.

(61)

Verscheidene belanghebbenden hebben verzocht om het tariefcontingent voor bepaalde categorieën in twee subcategorieën op te splitsen, teneinde beter rekening te kunnen houden met de specifieke kenmerken van de producten die in de categorieën vallen. Dit werd aangevoerd voor categorie 1 door een gebruiker in de Unie, voor categorie 16 door een producent-exporteur en voor de categorieën 21 en 26 door producenten in de Unie.

(62)

Eén belanghebbende (een producent-exporteur uit Egypte) stelde dat het plafond van 15 % in categorie 1, dat in het kader van het tweede nieuwe onderzoek met het oog op de verlenging werd ingevoerd, zijn traditionele handelsstromen heeft beperkt. De belanghebbende voerde aan dat zijn historische uitvoervolumes naar de EU in aanzienlijke mate boven dit plafond uitkwamen.

(63)

De Commissie heeft de huidige situatie en vooruitzichten met betrekking tot de wereldwijde overcapaciteit, de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie en de laatste ontwikkelingen met betrekking tot de door derde landen vastgestelde handelsmaatregelen voor de invoer van staal in aanmerking genomen, zoals beschreven in punt 3. Op basis hiervan heeft de Commissie bepaald dat het beheer van tariefcontingenten moet worden aangepast om de doeltreffendheid van de maatregel te waarborgen en rekening te houden met het belang van de Unie.

(64)

Naar aanleiding van de opmerkingen die de Commissie van de belanghebbenden heeft ontvangen, heeft zij besloten de situatie per categorie te beoordelen voor de 26 in de vrijwaring opgenomen categorieën. Het doel van deze benadering is om de doeltreffendheid van de maatregel te waarborgen in categorieën met een aanzienlijke invoerdruk zonder de toeleveringsbronnen voor verwerkende ondernemingen in de Unie in categorieën waar geen sprake is van invoerdruk, onnodig te beperken.

(65)

De Commissie heeft in haar beoordeling met name het gebruik van contingenten in het voorgaande vrijwaringsjaar, de ontwikkeling van het verbruik in de Unie en het marktaandeel van de invoer in elk van de categorieën geanalyseerd. Daarnaast werd ook rekening gehouden met de beschikbare capaciteit van de bedrijfstak van de Unie, de beschikbare leveringsbronnen en de specifieke naar voren gebrachte zorgen van de belanghebbenden met betrekking tot het gebruik van de contingenten. De Commissie heeft in 2024 bijzondere aandacht besteed aan de ontwikkelingen van deze factoren.

(66)

Op basis hiervan bleek dat de maatregel in bepaalde categorieën doeltreffend blijft, maar dat in veel andere categorieën de omvang van de invoer is toegenomen in een mate die niet in verhouding staat tot de ontwikkeling van het verbruik, wat heeft geleid tot een aanzienlijke invoerdruk, zowel wat de volumes als wat de prijzen betreft.

(67)

Bij de categorieën waar sprake is van invoerdruk, is de druk echter niet overal even groot. Bovendien verschilt de verdeling van de invoer over de beschikbare bronnen ook per categorie. In sommige categorieën was de toename van de invoer afkomstig van één bron of enkele bronnen die het grootste deel van de beschikbare volumes in het residuele contingent gebruikten en zo de traditionele leveranciers verdrongen, terwijl ze tegelijkertijd een aanzienlijke prijsdruk uitoefenden. Zo werd duidelijk dat er niet één oplossing is die alle verschillende problemen binnen de verschillende categorieën oplost.

(68)

Op basis hiervan stelde de Commissie vast in welke categorieën de doeltreffendheid van de maatregel werd ondermijnd en deelde zij deze in vier groepen in naar ernst van de situatie:

(69)

In de volgende punten wordt elke groep gedetailleerd beschreven. De gegevens die aan deze analyses ten grondslag liggen, zijn te vinden in bijlage III.

(70)

Deze groep omvat de categorieën 1A, 4A, 7, 21 en 24. In deze categorieën werd een zeer aanzienlijke invoerdruk waargenomen. In al deze categorieën lag het gebruik van de contingenten gemiddeld op 84 %, terwijl het gebruik in categorie 4A boven de 100 % lag. Tussen 2021 en 2024 is het verbruik in deze categorieën aanzienlijk gedaald. Het verbruik daalde in categorie 4A met 27 %, in de categorieën 1A en 24 gemiddeld met 17 % en in de categorieën 7 en 21 gemiddeld met 7 %. In de meest recente periode heeft de Commissie dezelfde trend waargenomen. Tussen 2023 en 2024 daalde het verbruik in elke categorie, met 6 % in categorie 7 en gemiddeld met 3 % in de categorieën 1A, 4A en 24. In categorie 21 daalde het verbruik met 1 %. Tegelijkertijd steeg het aandeel van de invoer aanzienlijk in alle categorieën, met 9 % in categorie 4A en tot 3 % in de categorieën 1A, 7, 21 en 24.

(71)

Sinds 2021 is de bezettingsgraad van de Unie in alle categorieën gedaald, ook in de meest recente periode. De Commissie oordeelde dat er, gelet op de gemiddelde bezettingsgraad van slechts 68 %, in deze categorieën een aanzienlijke capaciteit beschikbaar is.

(72)

Deze groep omvat de categorieën 2, 5, 6, 14, 16, 17, 18, 20, 22 en 25B. In deze categorieën was de waargenomen invoerdruk, hoewel minder sterk dan in groep 1, nog steeds aanzienlijk. In al deze categorieën lag het gebruik van de contingenten gemiddeld op 90,2 %, terwijl het gebruik in de categorieën 14, 18 en 25B boven de 100 % lag. Tussen 2021 en 2024 is het verbruik aanzienlijk in elke categorie op één na gedaald. Het verbruik daalde in de categorieën 2 en 16 met 22 %, in de categorieën 6, 14 en 18 gemiddeld met 17 % en in de categorieën 5, 17, 20 en 22 gemiddeld met 8 %. Tegelijkertijd steeg het aandeel van de invoer in alle categorieën. In de meest recente periode begon het verbruik in alle categorieën, behalve in categorie 14, te stijgen. De invoerdruk bleef echter aanzienlijk gezien het hoge gebruik van de contingenten en het toegenomen marktaandeel van de invoer vanaf 2021.

(73)

Sinds 2021 is de bezettingsgraad van de Unie in alle categorieën gedaald. Deze trend zette zich voort in de meest recente periode, met uitzondering van de categorieën 5, 6 en 16, waar de bezettingsgraad licht steeg, maar nog steeds ver onder het niveau van 2022 bleef. De Commissie was van mening dat de beschikbare capaciteit in deze categorieën, met een gemiddelde bezettingsgraad van slechts 54 % en een hoogste bezettingsgraad van 70 % (categorie 5), aanzienlijk is.

(74)

Deze groep omvat de categorieën 3B, 13, 15 en 26. In deze categorieën werd gemiddeld 65 % van de contingenten gebruikt. Tussen 2021 en 2024 daalde in alle categorieën het verbruik, terwijl de invoer aanzienlijk steeg. Tussen 2023 en 2024 daalde in de meeste categorieën waar het verbruik daalde tevens het aandeel van de invoer (categorieën 3B, 15 en 26). Gezien het gebruik van de contingenten in elke categorie was de invoerdruk in deze groep dus matiger.

(75)

Sinds 2021 is de bezettingsgraad van de Unie in alle categorieën gedaald. Deze trend zette zich voort in de meest recente periode, met uitzondering van de categorieën 13 en 15, waar de bezettingsgraad licht steeg, maar nog steeds onder het niveau van 2022 bleef. De Commissie was van mening dat de beschikbare capaciteit in deze categorieën, met een gemiddelde bezettingsgraad van slechts 60 % en een hoogste bezettingsgraad van 67 % (categorie 26), aanzienlijk is.

(76)

Deze groep omvat de categorieën 1B, 3A, 4B, 8, 9, 10, 12, 19, 25A, 27 en 28. In deze groep werd geen of een minimale invoerdruk vastgesteld, aangezien de contingenten in alle categorieën op één na weinig werden gebruikt. Daarom heeft de Commissie afgezien van aanpassingen in deze categorieën om de toeleveringsbronnen voor verwerkende ondernemingen in de EU niet onnodig te beperken. Wat betreft categorie 4B hebben de belanghebbenden overtuigend aangetoond dat handhaving van de status quo in overeenstemming is met de belangen van de Unie.

(77)

Sinds 2021 is de bezettingsgraad van de Unie in alle categorieën gedaald. Deze trend zette zich voort in de meest recente periode, maar de bezettingsgraad neemt toe in de categorieën 4B, 8, 9 en 19, hoewel deze nog steeds onder het niveau van 2022 ligt. De Commissie meende dat er, gelet op de gemiddelde bezettingsgraad van 56 %, in combinatie met het lage gemiddelde gebruik van contingenten (minder dan 50 %), geen invoerdruk werd vastgesteld en dat het in het belang van de Unie is om de maatregel in deze categorieën niet aan te passen.

(78)

De Commissie achtte het na vaststelling van de categorieën waar de doeltreffendheid van de maatregel werd ondermijnd, noodzakelijk om het beheer van de contingenten in deze categorieën op bepaalde punten aan te passen en te verfijnen, om deze beter af te stemmen op de ontwikkeling van de markt en om de werking van de maatregel te verbeteren. Hoewel sommige van deze aanpassingen horizontaal van aard zijn, hebben de meeste specifiek betrekking op bepaalde productcategorieën.

(79)

Eén belanghebbende maakte opmerkingen over de verdringing van een zeer specifiek product in categorie 1 als gevolg van de invoering van het plafond van 15 % in de tweede evaluatie van de werking.

(80)

De Commissie is van mening dat het hier om zeer gespecialiseerde producten gaat met een aanzienlijk hogere waarde dan die van andere producten in categorie 1.

(81)

In haar beoordeling bevestigde de Commissie dat de invoering van het plafond van 15 % onbedoeld tot gevolg had dat het deelcontingent 09.8452 binnen het residuele contingent voor categorie 1 in alle drie de gevallen sinds de invoering in juli 2024 op de eerste dag werd uitgeput (40). (41) (42) Dit heeft ertoe geleid dat de nicheproducten van categorie 1 van GN-code 7212 60 00 helemaal niet in aanmerking kwamen voor rechtenvrij contingent.

(82)

De meest geschikte manier voor een doeltreffende aanpak van deze situatie is het opsplitsen van deze categorie in twee subcategorieën: een subtariefcontingent (categorie 1B) heeft betrekking op de bovengenoemde GN-code van het zeer specifieke product, terwijl de overige codes zijn opgenomen in categorie 1A. Een dergelijke opsplitsing lijkt geen onevenredige belasting voor de douaneautoriteiten te creëren. De traditionele handelsstromen van product 1B die worden gebruikt om passende tariefcontingenten te berekenen, zijn opgenomen in tabel 9.

Tabel 9

Invoer in categorie 1B in ton

(83)

De voorgestelde opsplitsing zou ervoor zorgen dat de noodzakelijke volumes voor het nicheproduct in de Unie beschikbaar zijn en dat de traditionele handelsstromen wat betreft volume en oorsprong behouden blijven.

(84)

Op grond van de regels van de WTO (43) en de EU (44) moet een WTO-lid dat een vrijwaringsmaatregel toepast, de maatregel een jaar na oplegging ervan tijdens de toepassingsperiode met regelmatige intervallen geleidelijk liberaliseren. De liberalisering heeft tot doel om geleidelijk meer invoerconcurrentie op de markt toe te laten naarmate de binnenlandse bedrijfstak zich aanpast aan een toename van de invoer.

(85)

Het WTO-recht bevat geen bijzondere eisen met betrekking tot de vorm of het precieze tempo van de liberalisering, behalve dat een dergelijke liberalisering tijdens de toepassingsperiode geleidelijk en met regelmatige intervallen moet plaatsvinden.

(86)

De EU-vrijwaringsmaatregel ten aanzien van staal wordt sinds 2019 jaarlijks geliberaliseerd, en het liberaliseringspercentage is verschillende malen beoordeeld en zo nodig gewijzigd (45). Het sinds juli 2024 geldende jaarlijkse liberaliseringspercentage is 1 %.

(87)

Om te bepalen of de huidige mate van liberalisering passend is, heeft de Commissie zowel een retrospectieve als een toekomstgerichte analyse uitgevoerd.

(88)

Wat de retrospectieve beoordeling betreft, blijkt uit de gegevens dat het liberaliseringspercentage hoger was dan de ontwikkeling van het verbruik. Terwijl de tariefcontingenten met bijna 25 % zijn geliberaliseerd (met inbegrip van de verhoging van 5 % die sinds februari 2019 van toepassing is), daalde het verbruik in de EU in dezelfde periode met 14 %. In 2024 daalde de wereldwijde vraag naar staal met 1 % (-18 miljoen ton) ten opzichte van 2023, in tegenstelling tot de verwachte groei van 1,7 % voor 2024. Deze tegengestelde trends hebben de kloof tussen de omvang van de tariefcontingenten en de marktvraag aanzienlijk vergroot.

(89)

Wat de toekomstgerichte beoordeling betreft, wijzen de meest recente marktvooruitzichten voor het mondiale staalverbruik, zoals uiteengezet in punt 3 hierboven, slechts op een bescheiden herstel in 2025 (tot het niveau van 2023), wat de markt van de Unie naar verwachting zal volgen.

(90)

Gezien de recente negatieve ontwikkeling en de vooruitzichten inzake het staalverbruik in de wereld en op de staalmarkt van de Unie, achtte de Commissie het niet in het belang van de Unie om de reeds grote kloof tussen het tempo waarmee het tariefcontingent wordt verhoogd en de ontwikkeling van het staalverbruik verder te vergroten. Daarom is de Commissie van mening dat handhaving of verhoging van het percentage van 1 % de doeltreffendheid van de maatregel ernstig zou ondermijnen.

(91)

Om deze redenen acht de Commissie vaststelling van het liberaliseringspercentage op 0,1 % passend om de doeltreffendheid van de maatregel te waarborgen.

(92)

Bijgevolg zullen de tariefcontingenten vanaf 1 juli 2025 voor alle productcategorieën met 0,1 % stijgen. De specifieke hoeveelheden voor de periode van 1 juli 2025 tot en met 30 juni 2026 (op kwartaalbasis) worden vermeld in bijlage II bij deze verordening.

(93)

In combinatie met de andere in deze verordening voorgestelde aanpassingen zal dit liberaliseringspercentage de doeltreffendheid van de maatregel vergroten in een periode waarin de markt van de Unie te maken heeft met aanzienlijke spanningen als gevolg van de invoer, die worden teweeggebracht door de negatieve effecten van de overcapaciteit en de reacties daarop in de hele wereld, tegen de achtergrond van een zwakke vraag. Voor de gebruikers in de Unie zullen in het kader van de bestaande tariefcontingenten voldoende rechtenvrije volumes beschikbaar blijven.

(94)

In punt 2 van het bericht van opening kondigde de Commissie aan dat zij zou nagaan of de invoer uit een ontwikkelingsland dat lid is van de WTO de drempel van 3 % in de relevante periode (2024) overschreed en, indien nodig, de lijst van ontwikkelingslanden die WTO-lid zijn en die in het toepassingsgebied van de maatregel moeten worden opgenomen of daarvan moeten worden uitgesloten, zou bijwerken.

(95)

Overeenkomstig artikel 9 van de WTO-overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen en artikel 18 van de vrijwaringsbasisverordening kunnen vrijwaringsmaatregelen niet worden toegepast ten aanzien van een product van oorsprong uit een ontwikkelingsland dat lid is van de WTO zolang het aandeel van dat land in de invoer in de Unie van het betrokken product niet meer dan 3 % bedraagt. Indien de ontwikkelingslanden die lid zijn van de WTO en waarvan het aandeel in de invoer in de Unie minder dan 3 % bedraagt, tezamen meer dan 9 % van de totale invoer in de Unie van het betrokken product vertegenwoordigen, is de vrijwaringsmaatregel van toepassing op alle ontwikkelingslanden die lid zijn van de WTO. De Commissie heeft de lijst van ontwikkelingslanden regelmatig geëvalueerd en bijgewerkt.

(96)

Dat deed zij voor het laatst in juni 2024, in het kader van het vorige nieuwe onderzoek waarin zij naging of de vrijwaringsmaatregel kon worden verlengd (46). Net als bij eerdere nieuwe onderzoeken heeft de Commissie de lijst van ontwikkelingslanden die onder de maatregel vallen en daarvan zijn uitgesloten, bijgewerkt op basis van een berekening van hun aandeel in de invoer aan de hand van de meest recente beschikbare geconsolideerde invoergegevens, d.w.z. invoerstatistieken over het jaar 2024. De Commissie achtte het niet nodig om de bij eerdere nieuwe onderzoeken gevolgde methode te wijzigen.

(97)

Deze bijwerking brengt de volgende, per 1 april 2025 geldende wijzigingen met zich mee (bijgewerkte tabel in bijlage I bij deze verordening):

(98)

Als gevolg van de overdracht van ongebruikte contingenten van kwartaal naar kwartaal binnen een vrijwaringsjaar (47), wordt het laatste kwartaal van het vrijwaringsjaar (april-juni) gewoonlijk gekenmerkt door de hoogste ongebruikte volumes. Om het gebruik van contingenten aan het eind van het vrijwaringsjaar te optimaliseren, heeft de Commissie gemeend dat het in het belang van de Unie is om in de definitieve verordening een mechanisme in te voeren dat inhoudt dat grotere exporteurs die hun landspecifieke contingent hebben uitgeput, in het laatste kwartaal ook toegang krijgen tot het residuele contingent. Dit mechanisme moet voorkomen dat het residuele tariefcontingent deels ongebruikt blijft.

(99)

In het kader van de eerste evaluatie van de werking in 2019 merkte de Commissie op dat dit systeem kan leiden tot onnodige verdringing van kleinere landen van uitvoer in de residuele contingenten. Deze trend deed zich na 2019 ook voor in andere categorieën. Daarom heeft de Commissie bij de tweede evaluatie van de werking een systeem ontwikkeld waarin de toegang van houders van een landspecifiek contingent tot het residuele contingent in het laatste kwartaal van een vrijwaringsjaar zou worden gebaseerd op het werkelijke gebruik van het residuele contingent in de voorgaande kwartalen door de landen waarvoor het residuele tariefcontingent geldt. Deze aanpassing was bedoeld ter bescherming van de handelsstromen in het laatste kwartaal van de kleinere landen van uitvoer die de logische begunstigden van residuele contingenten zijn (48).

(100)

Om de verdringing van traditionele landen van oorsprong in de residuele contingenten tot een minimum te beperken en tegelijkertijd extra toegang te blijven verlenen in die categorieën waar dat nodig was om een maximaal gebruik van de contingenten te waarborgen, heeft de Commissie een systeem opgezet waarin elke productcategorie onder een van de volgende drie verschillende groepen valt, die behoren bij drie verschillende toegangsscenario’s. Dit systeem beantwoordde aan een van de belangrijkste beginselen en doelstellingen van de vrijwaringsmaatregel, namelijk het behoud van de traditionele handelsstromen wat de landen van oorsprong betreft.

(101)

De drie momenteel geldende regelingen zijn:

(102)

Met dit systeem werden houders van landspecifieke contingenten in staat gesteld hun traditionele handelsstromen in de meeste productcategorieën te overschrijden door in het laatste kwartaal van een periode waarin de gevestigde landen van uitvoer de contingenten niet konden opgebruiken, toegang te krijgen tot het residuele contingent. De Commissie herinnert eraan dat dit mechanisme oorspronkelijk in het belang van de Unie werd ingevoerd om te voorkomen dat de residuele contingenten deels ongebruikt zouden blijven, wat anders de toeleveringsbronnen en het aanbod voor verwerkende ondernemingen in de EU zou kunnen beperken.

(103)

Gezien de huidige context van algemene vertraging op de staalmarkt van de Unie acht de Commissie het echter niet langer passend houders van landspecifieke contingenten in het vierde kwartaal toegang te verlenen in de categorieën waar de invoer onder druk staat en het verbruik afneemt (groepen 1, 2 en 3). In deze gevallen heeft de invoer negatieve gevolgen gehad voor de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie, zoals beschreven in punt 3.3.

(104)

Voorts stelde de Commissie op basis van de antwoorden van de bedrijfstak van de Unie op de vragenlijst vast dat de bedrijfstak van de Unie in al deze categorieën over voldoende capaciteit beschikte om in de potentiële vraag van de gebruikers te voorzien.

(105)

Op basis hiervan moeten de toegangsregelingen per productcategorie als volgt worden aangepast (zie bijlage II bij deze verordening voor specifieke volumes):

Op de volgende categorieën zal dit systeem niet van toepassing zijn:

Speciale regeling: 4B

(106)

Met deze aanpassingen worden de belangrijkste beginselen en doelstellingen van de vrijwaringsmaatregel, namelijk het behoud van de traditionele handelsstromen wat landen van oorsprong betreft, niet ondermijnd.

(107)

De wijzigingen die voortvloeien uit deze bijwerking zijn van toepassing vanaf 1 april 2025.

(108)

Na de niet-uitgelokte aanvalsoorlog van Rusland tegen Oekraïne verbood de Europese Unie de invoer van bepaalde staalproducten uit Belarus en Rusland (49). Als gevolg van deze maatregelen konden producten uit Belarus en Rusland waarop de vrijwaringsmaatregel van toepassing is niet langer in de Unie worden ingevoerd. Daarom achtte de Commissie het in het belang van de Unie om de werking van de vrijwaringsmaatregel aan te passen door de invoervolumes van oorsprong uit Rusland en Belarus (de sanctievolumes) in elke productcategorie waarvoor deze landen landspecifieke contingenten hadden, te herverdelen over andere landen van uitvoer waarop de vrijwaringsmaatregel van toepassing is op basis van hun aandeel in de totale invoer in 2021.

(109)

De Commissie herinnert eraan dat dit besluit in het belang van de Unie werd genomen, in overeenstemming met de marktvooruitzichten op dat ogenblik, om ervoor te zorgen dat deze invoerverboden er niet toe leiden dat er op de markt van de Unie in de betrokken categorieën onvoldoende aanbod is, en dat staalgebruikers in de Unie de betrokken hoeveelheden rechtenvrij uit andere bronnen kunnen blijven betrekken. Dit besluit heeft de toegang van alle handelspartners tot rechtenvrije volumes vergroot, boven op hun traditionele handelsstromen.

(110)

Gezien de huidige context van algemene vertraging op de staalmarkt van de Unie en de vooruitzichten voor de toekomst, zoals uiteengezet in punt 3 hierboven, acht de Commissie het echter niet langer in het belang van de Unie om deze volumes beschikbaar te hebben in de categorieën waarin de bedrijfstak van de Unie de sterkste invoerdruk ondervindt en waarin het verbruik aanzienlijk is gedaald.

(111)

Om de doeltreffendheid van de maatregel te behouden, acht de Commissie het daarom passend om de eerdere herverdeling in de categorieën die onder de groepen 1 en 2 vallen, geheel of gedeeltelijk ongedaan te maken.

(112)

Daarom acht de Commissie het passend om deze herverdeling in categorie 24 ongedaan te maken. Deze categorie wordt gekenmerkt door een dalende trend in het verbruik in 2024 (-7 %), terwijl het marktaandeel van de invoer toeneemt (+4 %). Door de herverdeling ongedaan te maken, worden de tariefcontingenten in overeenstemming gebracht met de huidige en verwachte vraag, zonder dat hierdoor een tekort aan aanbod dreigt, aangezien er voor de verwerkende ondernemingen nog steeds voldoende rechtenvrije volumes beschikbaar zijn.

(113)

Ook voor de categorieën 1A, 7, 16 en 21 acht de Commissie het passend om de herverdeling van 65 % van de volumes ongedaan te maken. In deze categorieën daalde het verbruik in 2024, terwijl het marktaandeel van de invoer toenam. Het ongedaan maken van de herverdeling van de volledige volumes waarop sancties van toepassing zijn, zou echter het risico met zich meebrengen van een ontoereikend aanbod voor de verwerkende ondernemingen. Daarom achtte de Commissie het passend om 35 % van de volumes waarop in deze categorieën sancties van toepassing zijn, te behouden, herverdeeld over alle landen van oorsprong.

(114)

De specifieke volumes zijn opgenomen in bijlage II bij deze verordening. De wijzigingen die voortvloeien uit deze bijwerking zijn van toepassing vanaf 1 april 2025.

(115)

Bij het ontwerpen van de definitieve vrijwaringsmaatregel en bij de daaropvolgende nieuwe onderzoeken heeft de Commissie getracht de traditionele handelsstromen wat betreft volume en landen van oorsprong in stand te houden. De doelstelling om de traditionele volumes in stand te houden werd bereikt door de tariefcontingenten te berekenen op basis van handelsstromen uit het verleden, terwijl de doelstelling om de traditionele landen van oorsprong te behouden, werd verwezenlijkt door landspecifieke contingenten vast te stellen.

(116)

Dit systeem heeft er echter toe geleid dat kleinere traditionele landen van uitvoer, die niet in aanmerking kwamen voor een landspecifiek contingent in bepaalde productcategorieën, mogelijk zijn blootgesteld aan een “verdringingseffect” binnen de residuele tariefcontingenten. Daarom achtte de Commissie het in het tweede nieuwe onderzoek met het oog op verlenging passend om in de categorieën 1 en 16 per land een plafond van 15 % in te voeren.

(117)

Aangezien belanghebbenden aanvoerden dat bepaalde exporteurs hun uitvoer in specifieke categorieën binnen het residuele contingent aanzienlijk hadden verhoogd, waardoor andere exporteurs werden verdrongen, heeft de Commissie de situatie in elk van de 26 categorieën beoordeeld. De analyse bevestigde dat recente marktontwikkelingen ertoe hebben geleid dat de uitvoer door traditionele landen van uitvoer naar de Unie in het kader van de residuele contingenten in bepaalde categorieën is gedaald, terwijl de uitvoer uit andere landen binnen dezelfde residuele contingenten aanzienlijk is toegenomen. Deze verandering van de handelsstromen heeft het evenwicht tussen de landen van oorsprong in de residuele tariefcontingenten verstoord, met negatieve gevolgen voor de werking van de maatregel in bepaalde categorieën.

(118)

De Commissie heeft in andere categorieën een risico van verdringing vastgesteld. Zoals uiteengezet in punt 3 dragen verschillende factoren bij aan dit risico, in de eerste plaats de laatste ontwikkelingen op het gebied van door derde landen vastgestelde handelsmaatregelen voor de invoer van staal, in combinatie met het aanhoudende probleem van wereldwijde overcapaciteit, de stijgende staaluitvoer uit China en de toegenomen wereldwijd geïnstalleerde capaciteit. Deze ontwikkelingen zouden tot verdere spanningen op de staalmarkten leiden, waardoor het dreigende risico van verdringing van traditionele handelsstromen door een verdere verlegging van de handelsstromen naar de Unie zou toenemen.

(119)

Gezien het bovenstaande acht de Commissie de instelling van een maximumhoeveelheid die een land in het kader van het residuele tariefcontingent mag uitvoeren in categorieën waar verdringing optreedt of waar een risico van verdringing is vastgesteld, passend.

(120)

De Commissie wilde de hoogte van de plafonds zodanig aanpassen dat er een evenwicht is tussen het voorkomen van (het risico van) verdringing en het behouden van voldoende toeleveringsbronnen voor verwerkende ondernemingen in de EU.

(121)

Met het oog op de bovenstaande beoordeling en na zorgvuldige afweging van alle belangen die op het spel staan, moeten de volgende plafonds voor de landen en categorieën worden toegepast:

(122)

Deze niveaus zijn vastgesteld met het doel om gevestigde landen van uitvoer in het kader van het residuele contingent in staat te stellen hun historische (en geliberaliseerde) handelsstromen in stand te houden en tegelijkertijd de stabiliteit van de traditionele handelsstromen te handhaven voor landen die dreigden te worden verdrongen.

(123)

De Commissie is van mening dat deze aanpassingen in het algemene belang van de Unie zijn, aangezien de aangepaste plafonds de werking en doeltreffendheid van de vrijwaringsmaatregel verbeteren door het risico van onnodige verdringing zoveel mogelijk te beperken. Tegelijkertijd zorgen ze voor een voldoende gedifferentieerde voorziening voor gebruikers in de EU, zodat zij toegang blijven houden tot concurrerende en gevarieerde inkoopmogelijkheden.

(124)

De wijzigingen die voortvloeien uit deze bijwerking zijn van toepassing vanaf 1 april 2025.

(125)

De Commissie achtte het in het belang van de Unie om gebruikers in de Unie in staat te stellen de rechtenvrije volumes in het kader van de tariefcontingenten ten volle te benutten en stond daarom in de definitieve verordening toe dat ongebruikte op kwartaalbasis toegewezen tariefcontingenten automatisch naar de volgende periode worden overgedragen.

(126)

In het onderhavige onderzoek heeft de Commissie echter vastgesteld dat een dergelijke overdracht van volumes in bepaalde kwartalen en bepaalde categorieën heeft bijgedragen tot een toenemende invoerdruk.

(127)

Gezien de huidige context van algemene vertraging op de staalmarkt van de Unie en de vooruitzichten voor de toekomst, achtte de Commissie het niet langer in het belang van de Unie om deze overdracht van ongebruikte contingenten toe te staan, met name niet in de categorieën waarin de bedrijfstak van de Unie de sterkste invoerdruk ondervindt en waarin het verbruik in 2024 is gedaald.

(128)

Daarom oordeelt de Commissie dat de mogelijkheid om ongebruikte contingenten van het ene naar het andere kwartaal over te dragen, moet worden ingetrokken in de categorieën waar een aanzienlijke invoerdruk wordt vastgesteld (groepen 1 en 2), namelijk in de categorieën 1A, 2, 4A, 5, 6, 7, 14, 16, 17, 18, 20, 21, 22, 24 en 25B.

(129)

De Commissie oordeelt dat het overdrachtsmechanisme passend blijft in de categorieën waarin een lage invoerdruk wordt vastgesteld (groepen 3 en 4), namelijk in de categorieën 3A, 3B, 4B, 8, 9, 10, 12, 13, 15, 19, 25A, 26, 27, 28.

(130)

De wijzigingen die voortvloeien uit deze bijwerking zijn van toepassing vanaf 1 juli 2025.

(131)

De tariefcontingenten werden, zowel de landspecifieke als de residuele, toegewezen op basis van de uitvoerprestaties in het referentietijdvak van het oorspronkelijke onderzoek (50). Wijziging van dit referentietijdvak, zoals door de bedrijfstak van de Unie is geopperd, is niet mogelijk aangezien een herberekening van alle tariefcontingenten op basis van recentere stromen waarop de maatregel betrekking heeft, zou indruisen tegen de doelstelling van instandhouding van de traditionele handelsstromen.

(132)

De Commissie merkt op dat een verhoging van het recht buiten het contingent in strijd is met de verplichting tot geleidelijke liberalisering van de maatregel op grond van artikel 19, lid 4, van de vrijwaringsbasisverordening en artikel 7, lid 4, van de WTO-overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen.

(133)

Met betrekking tot het verzoek inzake de evenredige verdeling van het recht op de dag van uitputting van het contingent, is in artikel 51, lid 4, van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 van de Commissie (51) bepaald dat de rechten evenredig worden toegewezen.

(134)

De bedrijfstak van de Unie stelde dat de invoering van een dergelijk systeem niettemin mogelijk is. Niettegenstaande het bovenstaande oordeelt de Commissie dat de invoering van een regeling op basis van het beginsel “wie het eerst komt, het eerst maalt” voor de toewijzing van rechten onpraktisch is. Een dergelijk systeem zou afhankelijk zijn van het vaststellen van het exacte tijdstip van invoerregistraties, wat weer beïnvloed zou worden door externe factoren zoals de efficiëntie en snelheid van de 27 nationale douaneautoriteiten bij het registreren van invoer. De Commissie oordeelt dan ook dat een dergelijke aanpak niet in het belang van de Unie zou zijn, aangezien dit tot grote rechtsonzekerheid voor importeurs in de Unie zou kunnen leiden.

(135)

Niettemin is de Commissie van mening dat het onderliggende probleem, namelijk een zeer snelle uitputting van bepaalde tariefcontingenten, dikwijls binnen één dag, zal worden aangepakt door middel van andere aanpassingen, met name de instelling van plafonds voor de maximumhoeveelheid die één land in het kader van het residuele tariefcontingent mag uitvoeren in categorieën waar een dergelijke snelle uitputting zich voordoet.

(136)

Sommige belanghebbenden voerden aan dat de contingenten in bepaalde categorieën moeten worden geglobaliseerd om een volledige benutting van het toegewezen volume mogelijk te maken en tegelijkertijd te zorgen voor een eerlijke verdeling over alle uitvoerende partners.

(137)

De Commissie merkt op dat in de definitieve verordening (52) werd besloten dat een landspecifiek tariefcontingentensysteem het meest geschikte systeem is om de traditionele handelsstromen te waarborgen en dat dit systeem daarom als standaard geldt. De Commissie heeft een wereldwijd beheer alleen in uitzonderlijke omstandigheden en naar aanleiding van naar behoren gerechtvaardigde verzoeken ingevoerd (53).

(138)

De Commissie is van oordeel dat de belanghebbenden niet voldoende hebben gemotiveerd waarom het standaardsysteem ongeschikt is voor de genoemde categorieën en evenmin hebben aangetoond hoe een dergelijke aanpassing het algemene belang van de Unie zou dienen.

(139)

De bedrijfstak van de Unie stelde dat staalproducten uit China ondanks de antidumpingmaatregelen nog steeds tegen extreem lage prijzen op de markt van de Unie terechtkomen. De Commissie merkt op dat het herstellen van landspecifieke contingenten voor China in categorieën waar deze volumes eerder werden herverdeeld als gevolg van de antidumpingmaatregelen, niet zal tegemoetkomen aan de zorgen van de bedrijfstak van de Unie, aangezien invoer uit China de markt zal blijven binnenkomen, maar dan in het kader van een landspecifiek contingent.

(140)

Eén belanghebbende (een producent-exporteur uit Egypte) stelde dat het plafond van 15 % in categorie 1, dat in het kader van het tweede nieuwe onderzoek met het oog op de verlenging werd ingevoerd, zijn traditionele handelsstromen heeft beperkt. De Commissie merkt op dat de belanghebbende deze stelling niet met gegevens onderbouwt. Desalniettemin is de Commissie na haar eigen analyse van oordeel dat deze bewering onjuist is. De historische uitvoervolumes van Egypte naar de EU overschrijden noch het plafond van 15 %, noch het plafond van 13 %.

(141)

Met betrekking tot het verzoek van bepaalde landen van uitvoer met een bilaterale overeenkomst met de Unie om van het toepassingsgebied van de maatregel te worden uitgesloten, herinnert de Commissie eraan dat de betrokken bilaterale overeenkomsten niet vereisen dat de invoer uit die landen van de vrijwaringsmaatregel wordt uitgesloten. De Commissie heeft vastgesteld dat aan de voorwaarden van deze bilaterale overeenkomsten wordt voldaan om de invoer te kunnen onderwerpen aan vrijwaringsmaatregelen overeenkomstig de WTO-overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen.

(142)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het respectievelijk bij artikel 3, lid 3, van Verordening (EU) 2015/478 en artikel 22, lid 3, van Verordening (EU) 2015/755 ingestelde Comité vrijwaringsmaatregelen,