1.   Bij deze verordening worden regels vastgesteld voor de nauwkeurige meting, kwantificering, monitoring, rapportage en verificatie van methaanemissies in de energiesector in de Unie, alsook voor de vermindering van die emissies, onder meer door lekdetectie- en -reparatieonderzoeken, reparatieverplichtingen en beperkingen voor afblazen en affakkelen. Bij deze verordening worden ook regels vastgelegd inzake instrumenten die de transparantie met betrekking tot methaanemissies waarborgen.

2.   Deze verordening is van toepassing op:

3.   Deze verordening is ook van toepassing op methaanemissies die buiten de Unie plaatsvinden en die betrekking hebben op ruwe olie, aardgas en steenkool die in de Unie in de handel worden gebracht, zoals bedoeld in hoofdstuk 5.

1.   Bij de vaststelling of goedkeuring van tarieven of de methoden die door transmissiesysteembeheerders, distributiesysteembeheerders, beheerders van LNG-installatie of andere gereguleerde entiteiten, met inbegrip van, waar van toepassing, beheerders van ondergrondse gasopslag, moeten worden gebruikt, houden de regulerende instanties uit hoofde van artikel 57 van Richtlijn (EU) 2019/944 en hoofdstuk X van Richtlijn (EU) 2024/1788 rekening met de gemaakte kosten en gedane investeringen om de verplichtingen op grond van deze verordening na te komen, voor zover deze overeenkomen met die van een efficiënte en structureel vergelijkbare gereguleerde entiteit en transparant zijn.

De in lid 2 bedoelde investeringskosten per eenheid kunnen door de regulerende instanties worden gebruikt om de door exploitanten gemaakte kosten te benchmarken.

2.   Het Agentschap van de Europese Unie voor de samenwerking tussen energieregulators (Agency for the Cooperation of Energy Regulators – ACER) stelt om de drie jaar een reeks indicatoren en bijbehorende referentiewaarden vast en maakt deze openbaar voor de vergelijking van de investeringskosten per eenheid in verband met de meting, kwantificering, monitoring, rapportage, verificatie en vermindering van de methaanemissies, met inbegrip van emissies van lekken, afblazen of affakkelen, voor vergelijkbare projecten.

De in lid 1 bedoelde betrokken regulerende instanties en de betrokken gereguleerde entiteiten verstrekken ACER alle gegevens die nodig zijn voor de in de eerste alinea van dit lid bedoelde vergelijking.

1.   Elke lidstaat wijst een of meer bevoegde instanties aan die verantwoordelijk zijn voor de monitoring en handhaving van de toepassing van deze verordening.

De lidstaten stellen de Commissie uiterlijk op 5 februari 2025 in kennis van de namen en contactgegevens van hun bevoegde instanties. De lidstaten stellen de Commissie onverwijld in kennis van eventuele wijzigingen van de namen of contactgegevens van hun bevoegde instanties.

2.   De Commissie maakt de lijst van de bevoegde instanties openbaar en werkt deze lijst regelmatig bij zodra zij van de lidstaten een kennisgeving van een wijziging ontvangt.

3.   De lidstaten zorgen ervoor dat de bevoegde instanties een contactpunt instellen en over voldoende bevoegdheden en middelen beschikken om de in deze verordening vastgestelde taken uit te voeren.

1.   De bevoegde instanties nemen bij de uitoefening van hun taken de noodzakelijke maatregelen om de naleving van deze verordening te waarborgen.

2.   Exploitanten, ondernemingen, mijnexploitanten en importeurs verlenen de bevoegde instanties alle noodzakelijke hulp om hen in staat te stellen de taken van de bevoegde instanties uit hoofde van deze verordening uit te voeren of de uitvoering hiervan te vergemakkelijken, met name wat betreft het overleggen van documentatie of registers, de toegang tot de locatie en, voor offshorelocaties, het vervoer van en naar de locatie.

3.   Om de naleving van deze verordening te waarborgen werken de bevoegde instanties samen met elkaar en met de Commissie en kunnen zij met instanties van derde landen samenwerken. De Commissie richt een netwerk van bevoegde instanties op om de samenwerking te bevorderen, met de noodzakelijke regelingen om informatie over met name monitoring, regulering en naleving uit te wisselen, beste praktijken te delen en raadplegingen te verrichten. De binnen de bevoegde instanties opgezette contactpunten ondersteunen die activiteiten.

4.   Wanneer verslagen overeenkomstig deze verordening openbaar moeten worden gemaakt, maken de bevoegde instanties deze kosteloos beschikbaar voor het publiek, op een aangewezen website en in een vrij toegankelijke, downloadbare en machineleesbare vorm.

Wanneer informatie wordt achtergehouden op een of meer van de gronden bedoeld in artikel 4 van Richtlijn 2003/4/EG of, indien van toepassing, op grond van het Unierecht inzake de bescherming van persoonsgegevens, vermelden de bevoegde instanties het soort informatie dat wordt achtergehouden en de redenen daarvoor.

1.   Inspecties omvatten routinematige inspecties voor exploitanten en mijnexploitanten en niet-routinematige inspecties voor exploitanten, ondernemingen, mijnexploitanten en importeurs, zoals bepaald in dit artikel.

2.   De inspecties omvatten, waar relevant, locatiecontroles of audits ter plaatse, een onderzoek van documentatie en registers die de naleving van de vereisten van deze verordening aantonen, de detectie en meting van methaanemissies en eventuele follow-upmaatregelen die door of namens de bevoegde instanties worden genomen om de naleving van de vereisten van deze verordening te controleren en te bevorderen.

Wanneer bij een inspectie een ernstige inbreuk op deze verordening is vastgesteld, stellen de bevoegde instanties, als onderdeel van het in lid 5 bedoelde verslag, een kennisgeving op van de door de exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur te nemen corrigerende maatregelen, met duidelijke termijnen voor die maatregelen.

Bij wijze van alternatief kunnen de bevoegde instanties besluiten de exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur op te dragen om aan de betrokken bevoegde instantie binnen één maand na de datum van voltooiing van de inspectie een reeks corrigerende maatregelen ter verhelping van de door hen vastgestelde ernstige inbreuken, ter goedkeuring voor te leggen. Die maatregelen worden in het in lid 5 bedoelde verslag opgenomen.

3.   De eerste routinematige inspectie wordt uiterlijk op 5 mei 2026 voltooid. Na de eerste routinematige inspectie stellen de bevoegde instanties op basis van een risicoanalyse programma’s voor routinematige inspecties op. De bevoegde instantie kan een besluit nemen over de reikwijdte en de frequentie van routinematige inspecties, op basis van een beoordeling van de risico’s die aan elke locatie verbonden zijn, zoals milieurisico’s, met inbegrip van het cumulatieve effect van alle methaanemissies als verontreinigende stof, risico’s voor de menselijke veiligheid en de gezondheid, alsook eventuele vastgestelde inbreuken op deze verordening.

Het tijdvak tussen inspecties mag niet langer zijn dan drie jaar. Wanneer bij een inspectie een ernstige inbreuk op deze verordening is vastgesteld, vindt de volgende inspectie binnen tien maanden plaats.

4.   Onverminderd lid 3 van dit artikel voeren de bevoegde instanties niet-routinematige inspecties uit om:

5.   Na elke inspectie stellen de bevoegde instanties een verslag op met de rechtsgrondslag voor de inspectie, de gevolgde procedurele stappen, de relevante bevindingen en aanbevelingen voor verdere maatregelen van de exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur, met inbegrip van de termijnen voor de uitvoering ervan.

Waar passend kunnen de bevoegde instanties één verslag opstellen dat betrekking heeft op meerdere inspecties van activa, locaties of componenten van dezelfde exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur, mits die inspecties vóór de volgende routinematige inspectie worden uitgevoerd.

Het verslag wordt ter kennis van de betrokken exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur gebracht en binnen twee maanden nadat de inspectie heeft plaatsgevonden, openbaar gemaakt. Wanneer een klacht overeenkomstig artikel 7 de aanleiding voor de inspectie was, stellen de bevoegde instanties de klager in kennis zodra het verslag openbaar gemaakt is.

Het verslag wordt overeenkomstig Richtlijn 2003/4/EG openbaar gemaakt door de bevoegde instanties. Wanneer informatie op een of meer van de in artikel 4 van die richtlijn genoemde gronden wordt achtergehouden, vermelden de bevoegde instanties in het verslag het soort informatie dat wordt achtergehouden en de redenen daarvoor.

6.   Indien in het in lid 5 bedoelde verslag wordt geconcludeerd dat een exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur de vereisten van deze verordening niet naleeft, neemt die exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur alle nodige maatregelen om zijn of haar activiteiten in overeenstemming te brengen met deze verordening. De maatregelen worden onverwijld genomen binnen de door de bevoegde instanties vastgestelde termijn.

7.   De lidstaten kunnen formele overeenkomsten sluiten met betrokken instellingen, organen, agentschappen of diensten van de Unie of met andere lidstaten of andere passende intergouvernementele organisaties of overheidsorganen, indien beschikbaar, voor het leveren van gespecialiseerde deskundigheid om hun bevoegde instanties te ondersteunen bij het uitoefenen van de hun bij dit artikel opgedragen taken.

Voor de toepassing van dit lid wordt een intergouvernementele organisatie of een overheidsorgaan als niet geschikt beschouwd indien de objectiviteit ervan door een belangenconflict in het gedrang kan komen.

1.   Elke natuurlijke of rechtspersoon kan bij de bevoegde instanties een schriftelijke klacht indienen over een mogelijke inbreuk op deze verordening door een exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur.

2.   De klacht moet naar behoren worden gemotiveerd en voldoende bewijs van de beweerde inbreuk bevatten.

3.   Wanneer blijkt dat de klacht onvoldoende bewijs levert om een onderzoek te rechtvaardigen, stellen de bevoegde instanties de klager binnen een redelijke termijn, maar niet later dan twee maanden na ontvangst van de klacht, in kennis van de redenen voor hun besluit om geen onderzoek in te stellen.

Dit lid is niet van toepassing indien onvoldoende gemotiveerde klachten herhaaldelijk worden ingediend en om die reden door de bevoegde instanties als ongegrond worden beschouwd.

4.   Onverminderd lid 3 en het toepasselijke nationale recht houden de bevoegde instanties de klager op de hoogte van de stappen die in de procedure worden ondernomen en stellen zij, waar van toepassing, de klager in kennis van passende alternatieve rechtsmiddelen, zoals het inschakelen van de nationale rechter of eventuele andere nationale of internationale klachtenprocedures.

5.   Onverminderd het toepasselijke nationale recht en op basis van vergelijkbare procedures stellen de bevoegde instanties indicatieve termijnen vast voor het nemen van een beslissing over klachten en maken zij die termijnen openbaar.

1.   Verificateurs voeren verificatieactiviteiten uit om te beoordelen of de emissieverslagen die hun door exploitanten, ondernemingen, mijnexploitanten of importeurs worden voorgelegd, voldoen aan de vereisten van deze verordening. Die verificatieactiviteiten omvatten de evaluatie van alle gegevensbronnen en methoden die worden gebruikt om de betrouwbaarheid, geloofwaardigheid en nauwkeurigheid van de emissieverslagen en methoden te beoordelen, met name:

2.   Bij de uitvoering van de in lid 1 van dit artikel bedoelde verificatieactiviteiten gebruiken verificateurs de overeenkomstig artikel 32 vastgestelde normen en technische voorschriften, naargelang het geval, voor de meting en kwantificering en beperking.

Tot de toepassingsdatum van die normen en technische voorschriften, naargelang het geval, verstrekken exploitanten, ondernemingen, mijnexploitanten en importeurs, naargelang het geval, aan de verificateurs informatie over de toepasselijke normen, met inbegrip van Europese of andere internationale normen of door hen gebruikte methoden, met het oog op verificatieactiviteiten.

Verificatieactiviteiten omvatten in voorkomend geval ook aangekondigde en onaangekondigde locatiecontroles om de betrouwbaarheid, geloofwaardigheid en nauwkeurigheid van de gebruikte gegevensbronnen en methoden te beoordelen.

3.   De in dit artikel bedoelde verificatieactiviteiten worden afgestemd op Europese of andere internationale normen en methoden voor verificateurs en hun activiteiten, teneinde de lasten voor exploitanten, ondernemingen, mijnexploitanten of importeurs en voor de bevoegde instanties te beperken, en houden terdege rekening met de aard van de geverifieerde activiteiten en richtsnoeren van de Commissie in dat verband.

4.   Indien de verificateur na de beoordeling van de verificateur met redelijke zekerheid concludeert dat het emissieverslag voldoet aan de eisen van deze verordening, geeft de verificateur een verificatieverklaring af waarin de conformiteit van het emissieverslag wordt bevestigd en waarin de uitgevoerde verificatieactiviteiten worden gespecificeerd.

De verificateurs geven uitsluitend een verificatieverklaring af wanneer betrouwbare, geloofwaardige en nauwkeurige gegevens en informatie het mogelijk maken om de methaanemissies met een redelijke zekerheid te bepalen en mits de gerapporteerde gegevens stroken met de geraamde gegevens en volledig en consistent zijn.

Indien de verificateur na de beoordeling van de verificateur tot de conclusie komt dat het emissieverslag niet in overeenstemming is met de vereisten van deze verordening, brengt de verificateur de exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur van die conclusie op de hoogte en geeft hij de exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur gemotiveerde feedback in het licht van erkende normen. De exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur dient onverwijld en binnen de door de verificateur vastgestelde termijn een herzien emissieverslag in bij de verificateur.

5.   Exploitanten, ondernemingen, mijnexploitanten en importeurs verlenen verificateurs alle noodzakelijke hulp om hen in staat te stellen de verificatieactiviteiten uit te voeren of de uitvoering daarvan te vergemakkelijken, met name in verband met de toegang tot de locatie en het overleggen van documentatie of registers.

1.   Verificateurs zijn onafhankelijk van de exploitanten, ondernemingen, mijnexploitanten en importeurs en voeren verificatieactiviteiten uit in het kader van deze verordening in het openbaar belang. Daartoe is de verificateur of enig deel van dezelfde rechtspersoonlijkheid geen exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur, geen eigenaar van een exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur, en geen eigendom van een exploitant, onderneming, mijnexploitant of importeur.

Noch hebben verificateurs relaties met exploitanten, ondernemingen, mijnexploitanten of importeurs die hun onafhankelijkheid en onpartijdigheid zouden kunnen beïnvloeden.

2.   Verificateurs die rechtspersonen zijn, worden door een nationale accreditatie-instantie geaccrediteerd op grond van Verordening (EG) nr. 765/2008.

Indien er in deze verordening geen specifieke bepalingen betreffende de accreditatie zijn vastgesteld, is Verordening (EG) nr. 765/2008 van toepassing.

3.   De lidstaten kunnen voor de toepassing van deze verordening besluiten om natuurlijke personen te machtigen om op te treden als verificateur. Die verificateurs worden gemachtigd door een andere nationale instantie dan de op grond van artikel 4, lid 1, van Verordening (EG) nr. 765/2008 aangewezen nationale accreditatie-instantie.

4.   Wanneer een lidstaat besluit lid 3 toe te passen, zorgt hij ervoor dat de betrokken nationale instantie deze verordening naleeft en verstrekt hij de Commissie en de andere lidstaten alle bewijsstukken die nodig zijn om de bekwaamheid van de uit hoofde van dat lid gemachtigde verificateurs te verifiëren.

1.   In de uitoefening van hun taken en hun bevoegdheden uit hoofde van deze verordening houden de Commissie, de bevoegde instanties en de verificateurs rekening met de informatie die door het Internationaal Waarnemingscentrum voor methaanemissies (International Methane Emissions Observatory – IMEO) of het methaanpartnerschap voor olie en gas (Oil and Gas Methane Partnership – OGMP) of andere relevante internationaal beschikbare informatie, met name informatie over:

2.   De Commissie dient bij het IMEO openbaar beschikbare gegevens over methaanemissies in die zij relevant acht en die overeenkomstig deze verordening door de bevoegde instanties ter beschikking van de Commissie zijn gesteld.

1.   Uiterlijk 5 augustus 2025 dienen exploitanten een verslag in bij de bevoegde instanties met, voor alle bronnen, de kwantificering van methaanemissies op bronniveau die zijn geraamd aan de hand van ten minste generieke emissiefactoren. Dat verslag kan kwantificering van methaanemissies op bronniveau bevatten overeenkomstig de vereisten van lid 2 voor sommige of alle bronnen.

2.   In de Unie gevestigde exploitanten en ondernemingen dienen bij de bevoegde instanties van de lidstaat waar het actief zich bevindt een verslag in met een kwantificering van methaanemissies op bronniveau:

Indien rechtstreekse meting niet mogelijk is, betreft de rapportage het gebruik van specifieke emissiefactoren op basis van kwantificering of bemonstering op bronniveau.

3.   In de Unie gevestigde exploitanten en ondernemingen dienen bij de bevoegde instanties van de lidstaat waar het actief zich bevindt een verslag in met een kwantificering van de methaanemissies op bronniveau, aangevuld met metingen van de methaanemissies op locatieniveau, zodat de beoordeling van en vergelijking met de per locatie geaggregeerde ramingen op bronniveau mogelijk is:

Alvorens het verslag bij de bevoegde instanties in te dienen, zorgen exploitanten en ondernemingen ervoor dat het verslag door een verificateur wordt beoordeeld en een verificatieverklaring bevat die overeenkomstig artikel 8 is afgegeven.

4.   De in dit artikel bedoelde verslagen hebben betrekking op het laatste beschikbare kalenderjaar en omvatten ten minste de volgende informatie:

De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen een rapportagemodel vast voor de in dit artikel bedoelde verslagen, met inachtneming van de reeds bestaande nationale inventarisatieverslagen en de meest recente technische richtsnoeren en rapportagesjablonen van het OGMP. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 35, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure vastgesteld.

Totdat de desbetreffende uitvoeringshandelingen zijn vastgesteld, maken exploitanten en ondernemingen gebruik van de technische richtsnoeren en rapportagemodellen voor upstream- en mid- en downstreamactiviteiten, naargelang het geval, van de OGMP 2.0.

5.   De in dit artikel bedoelde metingen en kwantificeringen worden uitgevoerd overeenkomstig de in artikel 32 bedoelde normen en technische voorschriften, naargelang het geval. Tot de datum van toepassing van die normen of technische voorschriften volgen exploitanten en ondernemingen de meest geavanceerde praktijken in de sector en gebruiken zij de beste technologieën die beschikbaar zijn voor methaanemissiemetingen en -kwantificeringen. In die context kunnen in de Unie gevestigde exploitanten en ondernemingen daarvoor gebruikmaken van de meest recente technische richtsnoeren van OGMP 2.0 die uiterlijk op 4 augustus 2024 zijn goedgekeurd.

Exploitanten en ondernemingen verstrekken de bevoegde instanties en verificateurs informatie over de gebruikte normen, inclusief Europese of andere internationale normen, of gebruikte methoden.

6.   In de Unie gevestigde exploitanten en ondernemingen vergelijken de kwantificering van methaanemissies op bronniveau en de meting van methaanemissies op locatieniveau. Als er statistisch significante discrepanties zijn tussen de kwantificering van methaanemissies op bronniveau en de meting van methaanemissies op locatieniveau, moeten exploitanten en ondernemingen:

In het afstemmingsproces wordt ingegaan op mogelijke redenen voor de discrepanties, met inbegrip van ten minste de nauwkeurigheid en geschiktheid van de technologieën en de methoden die worden gebruikt voor de kwantificering van methaanemissies op bronniveau en de meting van methaanemissies op locatieniveau, of eventuele onzekerheden van gegevens in de resultaten als gevolg van de geselecteerde methoden, technologieën of extrapolatie van resultaten.

Met het oog op het afstemmingsproces nemen de exploitanten en ondernemingen aanvullende kwantificering op bronniveau of metingen op locatieniveau in overweging om het nodige bewijsmateriaal te verstrekken om de redenen voor de discrepanties toe te lichten. Op basis van de resultaten van het afstemmingsproces voeren exploitanten en ondernemingen in voorkomend geval latere aanpassingen in numerieke termen door in kwantificering op bronniveau of metingen op locatieniveau.

Indien de bevoegde instanties van oordeel zijn dat de door de exploitant of onderneming overeenkomstig de eerste alinea, punt b), verstrekte informatie de redenen voor de discrepanties onvoldoende verklaart, kunnen de bevoegde instanties de exploitant of onderneming verzoeken aanvullende informatie te verstrekken of aanvullende maatregelen te nemen.

7.   Wanneer informatie overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/943 van het Europees Parlement en de Raad (24) vertrouwelijk is, vermelden de betrokken exploitanten en ondernemingen in het verslag het soort informatie dat wordt achtergehouden en de redenen daarvoor.

8.   De bevoegde instanties stellen de in dit artikel bedoelde verslagen binnen drie maanden na de indiening ervan door de relevante exploitanten of ondernemingen beschikbaar aan het publiek en de Commissie, overeenkomstig artikel 5, lid 4.

1.   Uiterlijk op 5 mei 2025 voor bestaande locaties en binnen zes maanden vanaf de datum van aanvang van de activiteiten voor nieuwe locaties dienen exploitanten een programma voor lekdetectie en -reparatie (“LDAR-programma”) in bij de bevoegde instanties.

Het LDAR-programma bevat een gedetailleerde beschrijving van de LDAR-onderzoeken en -activiteiten, met inbegrip van specifieke tijdschema’s, die moeten worden uitgevoerd overeenkomstig dit artikel, overeenkomstig de delen 1 en 2 van bijlage I, en overeenkomstig de uit hoofde van artikel 32 vastgestelde toepasselijke normen en technische voorschriften, naargelang het geval. Indien er wijzigingen in het LDAR-programma worden aangebracht, dienen exploitanten zo spoedig mogelijk een bijgewerkt LDAR-programma in bij de bevoegde instanties.

Tot de datum van toepassing van de uit hoofde van artikel 32 vastgestelde normen of technische voorschriften volgen de exploitanten de meest geavanceerde praktijken in de sector en de beste technologieën die commercieel beschikbaar zijn voor LDAR-onderzoeken. Exploitanten verstrekken de bevoegde instanties en verificateurs informatie over de gebruikte normen, inclusief internationale normen, of methoden.

De bevoegde instanties mogen van de exploitant verlangen dat hij het LDAR-programma aanpast, rekening houdend met de vereisten van deze verordening.

2.   De exploitanten starten zo spoedig mogelijk vanaf 4 augustus 2024 het eerste LDAR-onderzoek van type 2 van alle componenten waarvoor zij verantwoordelijk zijn, overeenkomstig het LDAR-programma.

In ieder geval voeren de exploitanten uiterlijk op 5 augustus 2025 het eerste LDAR-onderzoek van type 2 uit voor bestaande locaties. Onverminderd de in bijlage I, deel 1, vastgestelde frequenties kunnen LDAR-onderzoeken van type 2 die tussen 3 augustus 2022 en 4 augustus 2024 zijn uitgevoerd, door exploitanten worden beschouwd als het eerste LDAR-onderzoek van type 2.

Binnen negen maanden vanaf de datum van inbedrijfstelling van nieuwe locaties voeren exploitanten het eerste LDAR-onderzoek van type 2 uit van alle componenten waarvoor zij verantwoordelijk zijn, overeenkomstig het LDAR-programma.

Na de uitvoering van het eerste LDAR-onderzoek van type 2 voeren exploitanten LDAR-onderzoeken van type 1 en type 2 uit met de volgende frequenties:

3.   Onverminderd de verplichting om LDAR-onderzoeken van type 2 overeenkomstig dit artikel uit te voeren, kunnen exploitanten, indien een LDAR-onderzoek van type 1 vereist is, ervoor kiezen om een LDAR-onderzoek van type 2 uit te voeren in plaats van een LDAR-onderzoek van type 1.

4.   In het kader van de LDAR-onderzoeken mogen exploitanten geavanceerde detectietechnologieën gebruiken, op voorwaarde dat:

5.   In afwijking van lid 2, vierde alinea, van dit artikel mogen, wanneer exploitanten die olie of aardgas produceren of verwerken, op basis van metingen van de vijf voorgaande jaren die door de exploitanten zijn gerapporteerd overeenkomstig artikel 12 en door een verificateur zijn beoordeeld, aantonen dat minder dan 1 % van al hun componenten en subcomponenten op elke locatie lekt en dat de geaggregeerde methaanemissies in verband met die lekken minder dan 0,08 % van het totale gasvolume of 0,015 % van de totale massa van de verwerkte of gewonnen olie vertegenwoordigen, verschillende LDAR-onderzoeksfrequenties worden toegepast voor componenten op locaties waar geen lekken zijn vastgesteld, mits de bevoegde instanties daarvoor toestemming geven en op voorwaarde dat:

Indien na de overeenkomstig de eerste alinea van dit lid uitgevoerde LDAR-onderzoeken 1 % of meer van alle componenten en subcomponenten op elke locatie lekt of de geaggregeerde methaanemissies die verband houden met die lekken meer dan 0,08 % van het totale gasvolume of 0,015 % van de totale massa aan verwerkte of gewonnen ruwe olie vertegenwoordigen, is de betrokken exploitant op die locatie onderworpen aan de verplichtingen uit hoofde van lid 2.

De bevoegde instantie stelt de Commissie in kennis van de op grond van dit lid toegestane afwijkingen en verricht niet-routinematige inspecties zoals bedoeld in artikel 6, lid 4.

6.   De LDAR-onderzoeken worden uitgevoerd met detectieapparatuur waarmee lekken als volgt kunnen worden vastgesteld, voor elk type component:

7.   Uiterlijk op 5 augustus 2025 specificeert de Commissie door middel van een uitvoeringshandeling:

Die minimale detectiegrenzen, technieken en drempelwaarden zijn gebaseerd op de beste beschikbare technologieën en de beste beschikbare detectietechnieken, rekening houdend met de verschillende typen componenten en LDAR-onderzoeken. Een dergelijke uitvoeringshandeling wordt vastgesteld volgens de in artikel 35, lid 3, bedoelde onderzoeksprocedure.

Tot de vaststelling van die uitvoeringshandeling gebruiken exploitanten, om aan de vereisten van lid 8 te voldoen, de beste beschikbare technologieën en de beste beschikbare detectietechnieken, overeenkomstig de specificaties van de fabrikant voor exploitatie en onderhoud.

8.   Exploitanten repareren of vervangen alle componenten waarvan is vastgesteld dat zij methaan uitstoten op of boven de volgende niveaus bij standaardtemperatuur en -druk, en met gebruikmaking van detectieapparatuur in overeenstemming met de specificaties van de fabrikant voor exploitatie en onderhoud:

9.   De reparatie of vervanging van de in lid 8 bedoelde componenten vindt onmiddellijk na de detectie plaats. Indien de reparatie niet onmiddellijk na de detectie kan worden uitgevoerd, zo spoedig mogelijk en uiterlijk vijf dagen na de detectie een poging tot reparatie ondernomen en binnen 30 dagen na de detectie voltooid.

Indien een exploitant kan aantonen dat de reparatie of vervanging niet succesvol of mogelijk is binnen vijf dagen voor een eerste poging, of indien de exploitant verwacht dat een volledige reparatie om veiligheids-, administratieve of technische overwegingen niet mogelijk is binnen 30 dagen, stelt de exploitant de bevoegde instanties daarvan in kennis en levert hij hen het bewijs daarvan samen met de reparatie- en controleschema’s die ten minste de in bijlage II genoemde elementen bevatten, uiterlijk twaalf dagen na de datum van detectie.

Die reparatie- en controleschema’s bevatten alle nodige bewijsstukken ter rechtvaardiging van eventuele vertragingen. Zij zorgen ervoor dat de milieueffecten tot een minimum worden beperkt, met inachtneming van de relevante veiligheids-, administratieve en technische overwegingen. De bevoegde instanties kunnen van de exploitant verlangen dat hij de reparatie- en controleschema’s aanpast, rekening houdend met de vereisten van deze verordening. De reparatie of de vervanging wordt in ieder geval zo snel mogelijk uitgevoerd.

De exploitanten geven prioriteit aan de reparatie van grotere lekken.

Bij reparaties of vervangingen zoals bedoeld in dit lid moet gebruik worden gemaakt van de beste commercieel beschikbare technologieën die een duurzame bescherming biedt tegen toekomstige lekken.

Veiligheids-, administratieve en technische overwegingen, zoals bedoeld in dit lid, zijn beperkt tot:

10.   Indien een of meer van de voorwaarden van lid 9, zesde alinea, punten a) tot en met e), van toepassing is en een stillegging vereist is voordat de reparatie of vervanging kan worden uitgevoerd, beperken de exploitanten het lek binnen 24 uur na de detectie tot een minimum en repareren zij het lek aan het einde van de volgende geplande stillegging of binnen een jaar, indien dit eerder is, tenzij redelijkerwijs kan worden verwacht dat een eerdere reparatie zal leiden tot een situatie waarin de hoeveelheid methaan die tijdens reparatieactiviteiten wordt afgeblazen zeer waarschijnlijk aanzienlijk hoger zou zijn dan de hoeveelheid methaan die zonder reparatie zou lekken, of tenzij redelijkerwijs kan worden verwacht dat de uitvoering van een eerdere reparatie zal leiden tot problemen met de voorzieningszekerheid in kleinschalige verbonden systemen zoals gedefinieerd in Richtlijn (EU) 2019/944.

Een exploitant verstrekt de bevoegde instanties onverwijld alle nodige bewijsstukken ter rechtvaardiging van zijn besluit om de reparatie uit te stellen.

Een besluit om reparatie uit te stellen uit veiligheids-, administratieve of technische overwegingen moet worden goedgekeurd door de bevoegde instanties en wordt opgenomen in de reparatie- en controleschema’s. De bevoegde instanties kunnen van de betrokken exploitant verlangen dat hij de reparatie- en controleschema’s aanpast, rekening houdend met de vereisten van deze verordening.

11.   De exploitanten leggen onverwijld een register aan van alle besluiten om de reparatie op grond van dit artikel uit te stellen, houden dit register bij en stellen het volledig ter beschikking van de bevoegde instanties, met inbegrip van alle nodige bewijsstukken ter rechtvaardiging van elk besluit en de bijbehorende reparatie- en controleschema’s.

12.   Niettegenstaande lid 2 onderzoeken exploitanten componenten:

Wanneer een hoger risico voor de veiligheid of een hoger risico op methaanverliezen is vastgesteld, kunnen de bevoegde instanties aanbevelen dat LDAR-onderzoeken van de desbetreffende componenten frequenter plaatsvinden.

13.   Onverminderd de rapportageverplichtingen op grond van lid 14 houden exploitanten een register van alle vastgestelde lekken bij, ongeacht de omvang ervan, en onderzoeken zij die op regelmatige basis en zorgen zij ervoor dat die worden gerepareerd overeenkomstig lid 9.

Exploitanten houden het register gedurende ten minste tien jaar bij en verstrekken die informatie op verzoek aan de bevoegde instanties.

14.   Elk jaar dienen exploitanten alle reparatie- en controleschema’s en een verslag met een samenvatting van de resultaten van alle LDAR-onderzoeken die in het voorgaande jaar zijn uitgevoerd, in bij de bevoegde instanties van de lidstaat waar de betrokken activa zich bevinden.

De bevoegde instanties mogen van exploitanten verlangen dat zij het verslag of de reparatie- en controleschema’s aanpassen, rekening houdend met de vereisten van deze verordening.

15.   Exploitanten kunnen de in dit artikel bepaalde taken delegeren. Delegering van de taken heeft geen gevolgen voor de verantwoordelijkheid van de exploitanten en heeft geen invloed op de doeltreffendheid van het toezicht door de bevoegde instanties.

16.   De lidstaten zorgen ervoor dat regelingen voor de certificering of accreditatie of gelijkwaardige kwalificatieregelingen, met inbegrip van passende opleidingsprogramma’s, beschikbaar zijn voor LDAR-dienstverleners en voor exploitanten met betrekking tot de LDAR-onderzoeken.

17.   Onverminderd de Richtlijnen 2008/56/EG (26) en 2013/30/EU (27) van het Europees Parlement en de Raad kunnen de bevoegde instanties besluiten offshore olie- en -gascomponenten die zich op hun grondgebied op een waterdiepte van meer dan 700 meter bevinden, vrij te stellen van de vereisten uit hoofde van dit artikel indien de betrokken exploitant degelijk bewijs kan leveren dat het effect op het klimaat van eventuele methaanemissies van die componenten zeer waarschijnlijk verwaarloosbaar is.

1.   Afblazen is verboden, behalve in de in dit artikel bedoelde omstandigheden. Routinematig affakkelen is verboden.

2.   Afblazen of affakkelen is alleen toegestaan in een noodgeval of bij een defect.

3.   Niettegenstaande lid 2 is afblazen of affakkelen toegestaan indien dit onvermijdbaar en strikt noodzakelijk is en onderworpen is aan de rapportageverplichtingen van artikel 16.

Afblazen en affakkelen worden als onvermijdbaar en strikt noodzakelijk beschouwd in de volgende specifieke situaties waarin afblazen of affakkelen, naargelang het geval, niet volledig kan worden uitgesloten of om veiligheidsredenen noodzakelijk is:

4.   Indien afblazen op grond van de leden 2 en 3 is toegestaan, blazen exploitanten alleen af indien affakkelen technisch niet haalbaar is vanwege een gebrek aan ontvlambaarheid of het onvermogen om een vlam brandende te houden, risico’s met zich meebrengt voor de veiligheid van de activiteiten of het personeel, of indien het een verslechterde impact op het milieu zou hebben in termen van emissies. In een dergelijke situatie stellen exploitanten, als onderdeel van de in artikel 16 bepaalde rapportageverplichtingen, de bevoegde instanties in kennis van de noodzaak van afblazen in plaats van affakkelen en tonen zij dat aan.

5.   Apparatuur die afblaast, wordt vervangen door emissievrije alternatieven indien die commercieel beschikbaar zijn en indien zij voldoen aan de uit hoofde van artikel 32 vastgestelde normen of technische voorschriften betreffende voor afblazen ontworpen componenten.

6.   Naast de voorwaarden van de leden 2 en 3 is affakkelen alleen toegestaan wanneer methaan opnieuw injecteren, gebruiken op locatie, opslaan voor later gebruik of verzenden naar een markt niet haalbaar is om andere redenen dan economische overwegingen. In een dergelijke situatie tonen exploitanten, als onderdeel van de in artikel 16 bepaalde rapportageverplichtingen, bij de bevoegde instanties aan dat het affakkelen noodzakelijk is in plaats van het methaan opnieuw te injecteren, te gebruiken op de locatie, op te slaan voor later gebruik of te verzenden naar een markt.

7.   Wanneer een locatie in haar geheel wordt gebouwd, vervangen of gerenoveerd, installeren en gebruiken de exploitanten uitsluitend commercieel beschikbare emissievrije pneumatische toestellen, compressoren, opslagtanks voor atmosferische druk, bemonsterings- en meetapparatuur en drooggasafdichtingen. Wanneer een locatie gedeeltelijk wordt vervangen of gerenoveerd, installeren en gebruiken exploitanten in dat deel uitsluitend commercieel beschikbare emissievrije pneumatische toestellen, compressoren, opslagtanks voor atmosferische druk, bemonsterings- en meetapparatuur en drooggasafdichtingen.

8.   Exploitanten voldoen onmiddellijk en in elk geval uiterlijk op 5 februari 2026 volledig aan dit artikel voor bestaande locaties en uiterlijk twaalf maanden vanaf de datum van ingebruikname voor nieuwe locaties. Wanneer exploitanten niet aan dit artikel kunnen voldoen door een uitzonderlijke vertraging als gevolg van de noodzaak om een vergunning of een andere administratieve goedkeuring van de betrokken instanties te verkrijgen of vanwege een gebrek aan apparatuur voor afblazen of affakkelen, verstrekken zij de bevoegde instanties een gedetailleerd tijdschema voor de uitvoering. Dat tijdschema bevat voldoende bewijs dat aan de bepalingen van dit lid is voldaan. De bevoegde instanties kunnen wijzigingen van dat schema eisen.

1.   Exploitanten stellen de bevoegde instanties in kennis van voorvallen van afblazen en affakkelen:

De in de eerste alinea bedoelde kennisgeving wordt onverwijld na het voorval gedaan en uiterlijk 48 uur vanaf het begin van het voorval of het moment waarop de exploitant hiervan kennisneemt, in overeenstemming met de in bijlage III bepaalde elementen.

In afwijking van de eerste alinea moet gecontroleerd affakkelen tijdens stilleggingen in het jaarverslag worden gerapporteerd.

2.   Exploitanten dienen bij de bevoegde instanties jaarverslagen in van alle voorvallen van afblazen en affakkelen zoals bedoeld in lid 1 van dit artikel en in artikel 15, overeenkomstig de in bijlage III bepaalde elementen en als onderdeel van het in artikel 12 bedoelde relevante verslag.

1.   Wanneer een locatie geheel of gedeeltelijk wordt gebouwd, vervangen of gerenoveerd of wanneer nieuwe fakkelpijpen of andere verbrandingsapparatuur worden geïnstalleerd, installeren exploitanten uitsluitend fakkelpijpen of verbrandingsapparatuur met automatische ontsteker of continue aansteekvlam en met een vernietigings- en verwijderingsrendement op ontwerpniveau van ten minste 99 %.

2.   Exploitanten zorgen er uiterlijk op 5 februari 2026 voor dat alle fakkelpijpen of andere verbrandingsapparatuur voldoet aan de vereisten van lid 1.

3.   Exploitanten inspecteren om de 15 dagen de fakkelpijpen of de andere verbrandingsapparatuur overeenkomstig bijlage IV, tenzij die niet regelmatig worden gebruikt. Indien fakkelpijpen of andere verbrandingsapparatuur niet regelmatig worden gebruikt, inspecteren de exploitanten de fakkelpijpen of apparatuur voor elk gebruik.

Als alternatief voor regelmatige inspecties kunnen exploitanten, als de bevoegde instanties daar goedkeuring voor geven, gebruikmaken van systemen voor monitoring op afstand of geautomatiseerde monitoring, zoals gepreciseerd overeenkomstig de punten 1) en 2) van bijlage IV.

Wanneer onregelmatigheden worden ontdekt, onderzoeken exploitanten de oorzaak ervan en verhelpen zij die binnen zes uur of, in geval van slechte weersomstandigheden of andere extreme omstandigheden, binnen zes uur nadat de situatie weer normaal is.

4.   Wanneer automatische ontstekers of continue aansteekvlammen worden gebruikt, moeten exploitanten vlambewakingsapparatuur gebruiken om de hoofdfakkelvlam of de waakvlam constant te monitoren zodat bij vlamuitval geen afblazen plaatsvindt.

1.   Uiterlijk op 5 augustus 2025 stellen de lidstaten een inventaris op van alle inactieve putten, tijdelijk gedichte putten, permanent gedichte en verlaten putten op hun grondgebied of onder hun rechtsbevoegdheid, die zijn geregistreerd of ten aanzien waarvan informatie of bewijs over de locatie beschikbaar is of waarvan de locatie met redelijke inspanningen kan worden bepaald, en maken zij die openbaar. Die inventaris omvat ten minste de in bijlage V, deel 1, bepaalde elementen.

De lidstaten houden die inventaris bij en houden die actueel, onder meer door alle redelijke inspanningen te leveren om alle geïdentificeerde inactieve putten, tijdelijk gedichte putten en permanent gedichte en verlaten putten op hun grondgebied of onder hun rechtsbevoegdheid te lokaliseren en te documenteren, op basis van een degelijke beoordeling waarbij rekening wordt gehouden met de meest actuele wetenschappelijke bevindingen en de beste beschikbare technieken.

2.   In afwijking van lid 1 kunnen lidstaten die de Commissie bewijs leveren dat er zich in totaal 40 000 of meer geregistreerde inactieve putten, tijdelijk gedichte putten, permanent gedichte en verlaten putten op hun grondgebied of onder hun rechtsbevoegdheid bevinden, een plan vaststellen om de in lid 1 bedoelde inventaris te voltooien, de methaanemissies te kwantificeren of, al naargelang het geval, te bewijzen dat zich geen methaanemissies voordoen die verband houden met die putten, dat ten minste de in bijlage V, deel 1, bepaalde elementen, bevat, en dat plan openbaar maken, op voorwaarde dat:

Dat plan moet door de bevoegde instanties worden goedgekeurd.

3.   Onverminderd lid 4 worden er uiterlijk op 5 mei 2026 en uiterlijk op 31 mei van elk jaar daarna verslagen met informatie over de kwantificering van methaanemissies en, indien drukmonitoringapparatuur aanwezig is, informatie over drukbewaking van alle inactieve putten en tijdelijk gedichte putten, ingediend bij de bevoegde instanties.

Die verslagen bevatten een kwantificering van de methaanemissies in de lucht en in het water en, in voorkomend geval, informatie over drukbewaking, aan de hand van de uit hoofde van artikel 32 vastgestelde normen of technische voorschriften. Tot de datum van toepassing van die normen of technische voorschriften, maken exploitanten en lidstaten, al naargelang het geval, gebruik van de meest geavanceerde praktijken in de sector en de best beschikbare technologieën voor methaanemissiemetingen en -kwantificeringen.

Indien exploitanten of lidstaten methaanemissies rapporteren in het kader van internationale of regionale overeenkomsten waarbij de Unie of de betrokken lidstaat partij is, kunnen de in dit lid bedoelde verslagen informatie bevatten die in het kader van dergelijke overeenkomsten wordt gerapporteerd.

Verslagen over inactieve putten en tijdelijk gedichte putten in lidstaten met in totaal 40 000 of meer inactieve putten, tijdelijk gedichte putten en permanent gedichte en verlaten putten, worden overeenkomstig dit lid uiterlijk twaalf maanden vanaf de opname van elk van de putten in de inventaris ingediend en worden vervolgens uiterlijk op 31 mei van elk jaar daarna geactualiseerd.

4.   Indien aan de bevoegde instanties een kwantificering van de methaanemissies en, indien er daarvoor drukmonitoringapparatuur aanwezig is, drukbewakingsgegevens worden verstrekt waaruit blijkt dat er de afgelopen vijf jaar geen methaanemissies zijn geweest van een tijdelijk gedichte onshoreput, is lid 3 niet langer van toepassing op die put.

Indien aan de bevoegde instanties een kwantificering van de methaanemissies en, indien daarvoor apparatuur aanwezig is, drukbewakingsgegevens worden verstrekt waaruit blijkt dat er de afgelopen drie jaar geen methaanemissies zijn geweest van een inactieve offshoreput of tijdelijk gedichte offshoreput, is lid 3 niet langer van toepassing op die put.

5.   Indien de bevoegde instanties betrouwbaar bewijs krijgen dat sprake is van wezenlijke hoeveelheden methaanemissies in een inactieve offshoreput of tijdelijk gedichte offshoreput na de in lid 4 bedoelde periode of in een permanent gedichte en verlaten put, en indien dat bewijs door een onafhankelijke derde partij is bevestigd, besluiten de bevoegde instanties of de in dit artikel uiteengezette verplichtingen voor tijdelijk gedichte putten op die put moeten worden toegepast.

6.   Indien er methaanemissies worden gedetecteerd in inactieve putten, tijdelijk gedichte putten of permanent gedichte en verlaten putten, nemen de lidstaten of de op grond van lid 8 verantwoordelijke partij alle nodige maatregelen die hun ter beschikking staan om die put, al naargelang het geval te herstellen, terug te winnen of permanent te dichten, indien dat technisch haalbaar is en rekening houdend met de milieueffecten van de werkzaamheden met het oog op de bijbehorende reductie van de methaanemissies.

7.   Voorafgaand aan de indiening bij de bevoegde instanties worden de in lid 3 van dit artikel bedoelde verslagen beoordeeld door een verificateur en wordt bij de verslagen een verificatieverklaring gevoegd die is afgegeven overeenkomstig artikel 8.

8.   De lidstaten zorgen ervoor dat exploitanten de in de leden 3 tot en met 7, en lid 9 vastgelegde verplichtingen nakomen. Indien een exploitant, eigenaar, vergunninghouder of een anderszins volgens het nationaal recht voor de put verantwoordelijke partij de bevoegde instantie toereikend en betrouwbaar bewijs levert dat zij niet over voldoende financiële middelen beschikt om die verplichtingen na te komen of indien de verantwoordelijke partij niet kan worden geïdentificeerd, draagt de lidstaat de verantwoordelijkheid voor die verplichtingen.

9.   Uiterlijk op 5 augustus 2026 stellen de lidstaten of stelt de overeenkomstig lid 8 verantwoordelijke partij een beperkingsplan op om inactieve putten en tijdelijk gedichte putten te herstellen, terug te winnen en permanent te dichten waarin ten minste de in bijlage V, deel 2, bepaalde elementen zijn opgenomen, waarna de lidstaten of de verantwoordelijke partij dit plan binnen twaalf maanden vanaf de indiening van het eerste in lid 3 bedoelde verslag uitvoeren of uitvoert.

In afwijking van de eerste alinea kan, indien een lidstaat of de verantwoordelijke partij die op grond van lid 8 kan aantonen dat dat beperkingsplan om veiligheids-, administratieve of technische redenen niet binnen die termijn kan worden uitgevoerd, kan zij de uitvoering ervan uitstellen. Het beperkingsplan bevat al het nodige bewijsmateriaal ter rechtvaardiging van een dergelijk besluit. In dergelijke gevallen geschiedt de uitvoering zo spoedig mogelijk, waarbij ervoor wordt gezorgd dat de einddatum voor de beperkingsmaatregelen voor elke put niet later is dan drie jaar na de indiening van het in lid 3 bedoelde eerste verslag.

De bevoegde instanties kunnen van de verantwoordelijke partij eisen dat zij het beperkingsplan aanpast, rekening houdend met de vereisten van deze verordening.

De lidstaten of de op grond van lid 8 verantwoordelijke partij werken het beperkingsplan regelmatig bij, in lijn met de in lid 1 bedoelde inventaris en de in lid 3 bedoelde verslagen en eventuele daaruit voortvloeiende wijzigingen of nieuwe informatie en op basis van een degelijke beoordeling waarin rekening wordt gehouden met de nieuwste wetenschappelijke bevindingen en de best beschikbare technieken.

Voor de beperkingsplannen worden de in lid 1 bedoelde inventaris en de in lid 3 bedoelde verslagen gebruikt om de prioriteit voor de activiteiten te bepalen, met inbegrip van:

10.   De bevoegde instanties stellen de in dit artikel bedoelde verslagen en beperkingsplannen binnen drie maanden na de indiening ervan door een exploitant of na afronding van een beperkingsplan door een lidstaat beschikbaar aan het publiek en de Commissie, overeenkomstig artikel 5, lid 4.

11.   Onverminderd Richtlijnen 2008/56/EG en 2013/30/EU kunnen de bevoegde instanties besluiten offshore olie- en -gasputten die zich op een waterdiepte van meer dan 700 meter bevinden, vrij te stellen van de verplichtingen uit hoofde van lid 3 of lid 9 van dit artikel indien met degelijk bewijs kan worden aangetoond dat het effect van eventuele methaanemissies van die putten op het klimaat zeer waarschijnlijk verwaarloosbaar is.

12.   Onverminderd Richtlijnen 2008/56/EG en 2013/30/EU, en mits goedgekeurd door de bevoegde instanties, kunnen tijdelijk afgesloten offshoreputten en permanent gedichte en verlaten offshoreputten die zich op een waterdiepte tussen 200 en 700 meter bevinden, worden vrijgesteld van de vereisten van lid 3 of lid 9 van dit artikel indien de exploitant aantoont dat het effect van eventuele methaanemissies van die componenten op het klimaat zeer waarschijnlijk verwaarloosbaar is door een verwijzing naar een milieueffectbeoordeling die is uitgevoerd vóór het boren of na een ongeval tijdens de exploitatie.

1.   Uiterlijk op 5 mei 2025 en uiterlijk op 31 mei van elk jaar daarna verstrekken importeurs de in bijlage IX bepaalde informatie aan de bevoegde instanties van de lidstaat waarin zij gevestigd zijn. Indien importeurs geheel of gedeeltelijk nalaten die informatie te verstrekken, moeten zij daarvoor een deugdelijke verklaring geven aan die bevoegde instanties en uiteenzetten welke maatregelen zij hebben getroffen om die informatie te verkrijgen.

De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 34 gedelegeerde handelingen vast te stellen om deze verordening te wijzigen door de door de importeurs te verstrekken informatie aan te passen.

2.   Uiterlijk 5 augustus 2025 en uiterlijk op 31 augustus van elk jaar daarna dienen de lidstaten de door de importeurs verstrekte gegevens in bij de Commissie.

De Commissie stelt die informatie beschikbaar in overeenstemming met artikel 30.

1.   Met ingang van 1 januari 2027 tonen importeurs overeenkomstig artikel 27, lid 1, de bevoegde instanties van de lidstaat van vestiging aan, en rapporteren zij aan hen, dat de contracten voor de levering van buiten de Unie geproduceerde ruwe aardolie, aardgas of steenkool die op of na 4 augustus 2024 zijn gesloten of verlengd, uitsluitend betrekking hebben op ruwe olie, aardgas of steenkool die onderworpen is aan monitoring-, rapportage- en verificatiemaatregelen op het niveau van de producent die gelijkwaardig zijn aan de in deze verordening bepaalde maatregelen.

2.   Voor contracten voor de levering van buiten de Unie geproduceerde ruwe olie, aardgas of steenkool die gesloten zijn vóór 4 augustus 2024, leveren importeurs alle redelijke inspanningen om te eisen dat die producten onderworpen zijn aan monitoring-, rapportage- en verificatiemaatregelen op het niveau van de producent die gelijkwaardig zijn aan de in deze verordening bepaalde maatregelen. Dat kan de wijziging van die contracten inhouden.

Met ingang van 1 januari 2027 stellen de importeurs de bevoegde instanties van hun lidstaat van vestiging jaarlijks in kennis van de resultaten van dergelijke inspanningen, als onderdeel van de overeenkomstig artikel 27, lid 1, te verstrekken informatie, en geven zij die bevoegde instanties, indien die inspanningen zonder succes zijn gebleven, een deugdelijke verklaring daarvoor en zetten zij uiteen welke maatregelen zij in het kader van die inspanningen hebben genomen.

3.   De Commissie verstrekt aanbevelingen met onder meer facultatieve modelclausules met betrekking tot de voor de toepassing van de leden 1 en 2 te verstrekken informatie, dit voor gebruik door importeurs die in de Unie ruwe olie, aardgas en steenkool in de handel brengen als zij bestaande of nieuwe contracten voor de levering van die producten wijzigen of verlengen respectievelijk ondertekenen.

4.   De bevoegde instanties van de lidstaten beschermen de vertrouwelijkheid van de informatie die zij uit hoofde van dit artikel van importeurs ontvangen, overeenkomstig het recht van de Unie. De bevoegde instanties verstrekken die informatie aan de Commissie, die de vertrouwelijkheid van de informatie beschermt overeenkomstig het recht van de Unie.

5.   Voor de toepassing van dit artikel worden monitoring-, rapportage- en verificatiemaatregelen in de volgende gevallen gelijkwaardig geacht aan die van deze verordening:

6.   Voor de toepassing van lid 5, punt b), stelt de Commissie door middel van een uitvoeringshandeling de procedure en vereisten vast met betrekking tot het door derde landen te verstrekken bewijs van gelijkwaardigheid. Die uitvoeringshandeling wordt vastgesteld volgens de in artikel 35, lid 3, bedoelde onderzoeksprocedure.

De procedure ter vaststelling van de gelijkwaardigheid kan worden opgestart op verzoek van een derde land of door de Commissie.

De Commissie benadert alle derde landen die ruwe olie, aardgas of steenkool naar de markt van de Unie uitvoeren om hun instemming voor het inleiden van een dergelijke procedure te verkrijgen, rekening houdend met de uit die derde landen ingevoerde hoeveelheden en hun mogelijkheden om hun methaanemissies te verminderen.

De Commissie stelt gelijkwaardigheid vast door middel van uitvoeringshandelingen voor elk betrokken derde land, uitsluitend indien dat land aan alle voorwaarden van lid 5, punt b), van dit artikel voldoet en al het vereiste bewijs is overgelegd. Die uitvoeringshandelingen wordt vastgesteld volgens de in artikel 35, lid 3, van deze verordening bedoelde onderzoeksprocedure. De Commissie stelt dergelijke uitvoeringshandelingen niet vast indien met de vaststelling ervan uit hoofde van artikel 215 VWEU vastgestelde beperkende maatregelen op de import van ruwe olie, aardgas of steenkool worden omzeild.

Indien het derde land gedurende een periode van ten minste twaalf maanden niet langer, in rechte of in de praktijk, voldoet aan de voorwaarden van lid 5, punt b), van dit artikel, kan de Commissie de gelijkwaardigheid te allen tijde door middel van een uitvoeringshandeling intrekken. Die uitvoeringshandeling wordt vastgesteld volgens de in artikel 35, lid 3, bedoelde onderzoeksprocedure. Alvorens die uitvoeringshandeling vast te stellen, stelt de Commissie het derde land in kennis van haar bezwaren en geeft zij het land de gelegenheid zijn standpunt kenbaar te maken.

Bij het opstellen van de in dit lid bedoelde uitvoeringshandelingen stelt de Commissie de bij Richtlijn 2009/119/EG van de Raad (28) opgerichte Coördinatiegroep aardolie en aardolieproducten, de bij Verordening (EU) 2017/1938 van het Europees Parlement en de Raad (29) opgerichte Groep coördinatie gas, de door de Commissie opgerichte Coördinatiegroep voor elektriciteit en andere relevante belanghebbenden daarvan in kennis. Die uitvoeringshandelingen treden ten vroegste 30 kalenderdagen na de vaststelling ervan in werking.

7.   Importeurs zijn vrijgesteld van de rapportageverplichtingen van de leden 1 en 2 indien zij ruwe olie, aardgas of steenkool importeren uit een derde land waarvoor overeenkomstig lid 6 gelijkwaardigheid is vastgesteld.

8.   Met ingang van 4 augustus 2024 stelt de Commissie, in voorkomend geval en met inachtneming van de toepasselijke procedures, derde landen waaruit de Unie ruwe olie, aardgas of steenkool importeert samenwerkingskaders voor en tracht zij die voor de Unie aan te gaan, teneinde die landen te ondersteunen bij de invoering van een monitoring-, rapportage- en verificatiesysteem dat gelijkwaardig is aan dat van deze verordening. De Commissie doet geen aanbeveling tot het aangaan van een dergelijk samenwerkingskader indien daarmee uit hoofde van artikel 215 VWEU vastgestelde beperkende maatregelen op de import van ruwe olie, aardgas of steenkool worden omzeild.

1.   Uiterlijk op 5 augustus 2028 en vervolgens elk jaar melden producenten en, op grond van artikel 27, lid 1, importeurs de bevoegde instanties van hun lidstaat van vestiging, ten aanzien van de leveringscontracten die zijn gesloten of verlengd op of na 4 augustus 2024, de methaanintensiteit van de productie van ruwe olie, aardgas en steenkool die zij in de Unie in de handel brengen, berekend overeenkomstig de op grond van lid 4 van dit artikel vastgestelde methode.

Ten aanzien van leveringscontracten die zijn gesloten vóór 4 augustus 2024 leveren producenten en, op grond van artikel 27, lid 1, importeurs in de Unie alle redelijke inspanningen om de bevoegde instanties van hun lidstaat van vestiging de methaanintensiteit te melden van de productie van ruwe olie, aardgas en steenkool die door hen in de Unie in de handel worden gebracht, berekend overeenkomstig de op grond van lid 4 van dit artikel vastgestelde methode. Met ingang van 5 augustus 2028 brengen producenten en importeurs in de Unie die ruwe olie, aardgas of steenkool in de Unie in de handel brengen de bevoegde instanties van hun lidstaat van vestiging jaarlijks verslag uit van de resultaten van die inspanningen.

2.   Uiterlijk op 5 augustus 2030 en vervolgens elk jaar tonen producenten en importeurs in de Unie die ruwe olie, aardgas en steenkool in de Unie in de handel brengen op grond van leveringscontracten die zijn gesloten of verlengd na 5 augustus 2030 de bevoegde instanties van de lidstaat waarin zij zijn gevestigd aan dat de methaanintensiteit van de productie van ruwe olie, aardgas en steenkool die door hen in de Unie in de handel worden gebracht, berekend overeenkomstig de op grond van lid 4 vastgestelde methode, lager is dan de overeenkomstig lid 6 vastgestelde maximale methaanintensiteitswaarden teneinde de mondiale methaanemisseverminderingen voor die producten te bevorderen.

3.   De bevoegde instanties van de lidstaten beschermen de vertrouwelijkheid van de informatie die zij uit hoofde van dit artikel van producenten en importeurs in de Unie ontvangen, overeenkomstig het recht van de Unie. De bevoegde instanties verstrekken deze informatie aan de Commissie, die eveneens overeenkomstig het Unierecht de vertrouwelijkheid van de informatie beschermt.

4.   Uiterlijk op 5 augustus 2027 stelt de Commissie overeenkomstig artikel 34 ter aanvulling van deze verordening een gedelegeerde handeling vast met daarin de methode voor de berekening, op het niveau van de producent, van de methaanintensiteit van de productie van ruwe olie, aardgas en steenkool die in de Unie in de handel worden gebracht. In die methode wordt rekening gehouden met de uiteenlopende productieprocessen en omstandigheden ter plaatse, alsook met bestaande internationale methoden en beste praktijken voor de berekening van de methaanintensiteit. Die methode is niet-discriminerend en gebaseerd op transparante en objectieve criteria. De Commissie stelt de Coördinatiegroep aardolie en aardolieproducten, de Groep coördinatie gas, de Coördinatiegroep voor elektriciteit en andere relevante belanghebbenden in kennis van de voorbereiding van dergelijke gedelegeerde handelingen.

5.   Uiterlijk op 5 augustus 2029 beoordeelt de Commissie het potentiële effect van verschillende maximale methaanintensiteitswaarden op het niveau van de producent bij de productie in verband met in de Unie in de handel gebrachte ruwe olie, aardgas en steenkool, en brengt zij daarvan verslag uit bij het Europees Parlement en de Raad. In dat verslag wordt een beoordeling gegeven van de potentiële vermindering van de mondiale methaanemissies, van de gevolgen voor de energievoorzieningszekerheid op Unie- en nationaal niveau, van de gevolgen voor het concurrentievermogen van de economie van de Unie, en van de potentiële mondiale en regionale marktverstoringen. Dat verslag bevat ook een marktbeoordeling ten aanzien van de methaanintensiteit van huidige en toekomstige leveringen aan de Unie tot 2049 via langetermijncontracten en contante aankopen. In die beoordeling wordt de situatie per lidstaat geanalyseerd, rekening houdend met contractuele verbintenissen die vóór 4 augustus 2024 zijn aangegaan, de capaciteit van de energie-infrastructuur en de potentiële beperkingen.

6.   Op basis van de in lid 5 bedoelde beoordeling en op basis van objectieve criteria stelt de Commissie ter aanvulling van deze verordening overeenkomstig artikel 34 gedelegeerde handelingen vast met daarin de maximale methaanintensiteitswaarden op het niveau van de producent in verband met ruwe olie, aardgas en steenkool die in de Unie in de handel worden gebracht. Die gedelegeerde handelingen zijn in overeenstemming met de overeenkomstig dit artikel vastgestelde methode ter berekening van de methaanintensiteit van de productie van ruwe olie, aardgas en steenkool die in de Unie in de handel worden gebracht. Voorts wordt in die gedelegeerde handelingen voorgeschreven in welke verschillende methaanintensiteitsklassen ruwe olie, aardgas en steenkool moeten worden onderverdeeld. Die maximale methaanintensiteitswaarden worden afzonderlijk voor ruwe olie, aardgas en steenkool bepaald, voor de best presterende klasse of klassen. Die maximale methaanintensiteitswaarden en methaanintensiteitsklassen houden rekening met de verschillende bronnen, productieprocessen en omstandigheden ter plaatse, en worden dusdanig bepaald dat ze helpen zorgen voor lagere mondiale methaanemissies in verband met de ruwe olie, aardgas en steenkool die in de Unie in de handel worden gebracht, dat ze de energievoorzieningszekerheid op Unie- en nationaal niveau waarborgen, voor een evenwichtige verdeling van de hoeveelheden ruwe olie, aardgas en steenkool die in de Unie in de handel worden gebracht zorgen en voor een niet-discriminerende behandeling, alsmede dat het concurrentievermogen van de economie van de Unie wordt beschermd.

1.   De Commissie zet uiterlijk op 5 februari 2026 een transparantiedatabank voor methaan op en houdt deze bij, met daarin relevante informatie over lidstaten en derde landen, ondernemingen, importeurs en hoeveelheden ruwe olie, aardgas en steenkool die in de Unie in de handel worden gebracht, met name de informatie die bij haar is ingediend op grond van artikel 12, lid 8, artikel 18, lid 10, artikel 20, lid 7, artikel 23, lid 2, artikel 25, lid 8, artikel 27, lid 2, artikel 28, lid 4, en artikel 29, lid 3.

2.   Naast de in lid 1 bedoelde informatie bevat de databank ten minste de volgende informatie:

De transparantiedatabank voor methaan zal dienstdoen als informatie-instrument dat kosteloos ter beschikking van het publiek moet worden gesteld.

In de transparantiedatabank voor methaan wordt aangegeven of de kwaliteit en betrouwbaarheid van de ingediende informatie geverifieerd zijn door onafhankelijke derden.

3.   Uiterlijk op 5 augustus 2026 publiceert de Commissie, op basis van de informatie in de transparantiedatabank voor methaan, de methaanprestatieprofielen van de lidstaten en van producenten of importeurs in de Unie, naargelang het geval, die ruwe olie, aardgas of steenkool in de Unie in de handel brengen, alsook van derde landen waaruit de Unie ruwe olie, aardgas of steenkool importeert en van producenten of exporteurs in derde landen die dat aan de Unie leveren.

4.   De overeenkomstig lid 3 gepubliceerde methaanprestatieprofielen worden jaarlijks geactualiseerd en omvatten ten minste en voor zover van toepassing:

5.   De overeenkomstig lid 3 gepubliceerde methaanprestatieprofielen worden kosteloos online openbaar gemaakt.

6.   Dit artikel laat Richtlijn (EU) 2016/943 onverlet.

1.   Uiterlijk op 5 augustus 2026 stelt de Commissie een mondiaal monitoringinstrument voor methaan vast op basis van satellietgegevens en input van verschillende gecertificeerde gegevensverstrekkers en -diensten, met inbegrip van de Copernicus-component van het bij Verordening (EU) 2021/696 vastgestelde ruimtevaartprogramma van de Unie. De Commissie kan daartoe, waar beschikbaar, gebruikmaken van bestaande internationale instrumenten of kaders.

Het wereldwijde monitoringinstrument voor methaan wordt openbaar gemaakt en voorziet in regelmatige updates, ten minste over het bestaan, de omvang en de locatie van gebeurtenissen binnen of buiten de Unie van energiebronnen met zeer hoge emissies.

2.   Uiterlijk op 5 februari 2026 stelt de Commissie een snellereactiemechanisme in om gebeurtenissen met zeer hoge emissies aan te pakken.

De Commissie meldt elke gebeurtenis met zeer hoge emissies onmiddellijk aan de lidstaat of het derde land, onder wiens rechtsmacht die gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Waar mogelijk stelt de Commissie tevens de producent die betrokken is bij de methaanuitstotende bron of reeks verbonden bronnen in kennis. In die kennisgeving wordt verzocht om onverwijld aanvullende informatie te verstrekken over de gebeurtenis met zeer hoge emissies en over de getroffen of geplande corrigerende maatregelen ter beperking van de gevolgen van de gebeurtenis of ter beëindiging ervan, met inbegrip van het tijdsbestek waarbinnen die maatregelen moeten plaatsvinden. De Commissie legt alle contacten die nodig zijn voor het verkrijgen en verifiëren van de in verband met de gebeurtenis ontvangen informatie, in voorkomend geval in samenwerking met bevoegde internationale organisaties. De Commissie kan daartoe waar beschikbaar gebruikmaken van bestaande internationale instrumenten of kaders.

3.   De Commissie doet voorstellen voor bilaterale dialogen namens de Unie met derde landen waaruit de Unie ruwe olie, aardgas of steenkool importeert, gericht op het opzetten van een informatie-uitwisselingskader en een systeem voor vroegtijdige opsporing en waarschuwing, om gebeurtenissen met zeer hoge emissies te detecteren en elkaar te waarschuwen en in kennis te stellen van de getroffen of te treffen corrigerende maatregelen om dergelijke gebeurtenissen te voorkomen of te stoppen. Die dialogen hebben tevens tot doel te bekijken hoe de methaanemissies in de energiesector sneller kunnen worden verminderd, en kunnen zo nodig tevens uitwisseling van beste praktijken en advies omvatten als het gaat om het opzetten van monitoring-, rapportage-, verificatie- en verminderingsmaatregelen die gelijkwaardig zijn aan die van deze verordening.

De Commissie stelt geen bilaterale dialogen met derde landen voor indien die leiden tot omzeiling van uit hoofde van artikel 215 VWEU vastgestelde beperkende maatregelen op de import van ruwe olie, aardgas of steenkool.

4.   Op basis van de monitoring in het kader van de in de leden 2 en 3 bedoelde dialogen houdt de Commissie het Europees Parlement en de Raad op de hoogte van de meldingen van gebeurtenissen met zeer hoge emissies en van de uitvoering van corrigerende maatregelen in de Unie en derde landen waaruit de Unie ruwe olie, aardgas of steenkool importeert, en van de mogelijke gevolgen voor de energievoorzieningszekerheid op Unie- en nationaal niveau.

5.   Dit artikel laat Richtlijn (EU) 2016/943 onverlet.

1.   De Commissie verzoekt overeenkomstig artikel 10, leden 1 tot en met 5, van Verordening (EU) nr. 1025/2012 een of meer Europese normalisatieorganisaties om geharmoniseerde normen op te stellen voor:

De Commissie beoordeelt na ontvangst van een door een Europese normalisatieorganisatie opgestelde ontwerpnorm of die in overeenstemming is met het desbetreffende normalisatieverzoek, met deze verordening en met andere toepasselijke Uniewetgeving.

De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 34 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met in dit lid bedoelde verplichte normen of delen daarvan.

2.   Indien geen gedelegeerde handeling is vastgesteld overeenkomstig lid 1 van dit artikel, is de Commissie bevoegd om overeenkomstig artikel 34 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met technische voorschriften, of delen daarvan, met het oog op:

De Commissie kan die gedelegeerde handelingen uitsluitend vaststellen indien zij een normalisatieverzoek heeft ingediend bij een of meer Europese normalisatieorganisaties en indien aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

1.   De lidstaten stellen voorschriften vast ten aanzien van de sancties die van toepassing zijn op overtredingen van deze verordening en nemen alle nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat deze sancties worden uitgevoerd.

De sancties zijn doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn en omvatten ten minste het volgende:

De lidstaten stellen de Commissie uiterlijk op 5 augustus 2025 van die voorschriften en maatregelen in kennis en delen haar onverwijld alle latere wijzigingen daarvan mee.

2.   De lidstaten zorgen er overeenkomstig nationaal recht voor dat de bevoegde instanties bevoegd zijn om ten minste de volgende administratieve sancties en administratieve maatregelen op te leggen voor inbreuken op artikel 12, artikel 14, lid 14, artikel 16, lid 2, artikel 20, artikel 23, lid 1, artikel 27, lid 1, artikel 28, leden 1 en 2, en artikel 29, leden 1 en 2, mits die de energievoorzieningszekerheid niet in gevaar brengen:

In het geval van rechtspersonen bedragen de in punt e) bedoelde administratieve geldboetes niet meer dan 20 % van de jaarlijkse omzet in het voorafgaande boekjaar. In het geval van natuurlijke personen bedragen zij niet meer dan 20 % van de jaarlijkse inkomsten in het voorafgaande kalenderjaar.

3.   Wanneer het rechtsstelsel van de lidstaat niet in administratieve geldboetes voorziet, kunnen boetes worden opgelegd door de bevoegde nationale rechter op verzoek van de bevoegde instanties. Die geldboetes zijn doeltreffend en hebben een gelijkwaardig effect aan de administratieve geldboetes van administratieve instanties.

4.   De bevoegde instanties werken bij de uitoefening van hun bevoegdheden uit hoofde van dit artikel nauw samen om ervoor te zorgen dat hun bevoegdheden worden uitgeoefend en dat de door hen opgelegde administratieve sancties en maatregelen in de hele Unie op doeltreffende en consistente wijze worden vormgegeven en toegepast.

5.   Voor ten minste de volgende inbreuken worden sancties opgelegd:

6.   Indien aan de voorwaarden van artikel 15, lid 8, is voldaan, overwegen de lidstaten de sancties voor exploitanten gedurende de door de nationale instanties noodzakelijk geachte uitvoeringsperiode te verlagen of daarvan af te zien.

7.   De lidstaten houden in elk geval rekening met de volgende indicatieve criteria voor het opleggen van sancties, waar passend:

8.   De lidstaten publiceren jaarlijks informatie over het soort en de hoogte van de op grond van deze verordening opgelegde sancties, de inbreuken en de exploitanten, ondernemingen, mijnexploitanten of importeurs aan wie de sancties zijn opgelegd.

In voorkomend geval wordt die informatie gemeld overeenkomstig artikel 22 van Richtlijn (EU) 2024/1203 van het Europees Parlement en de Raad (30).

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 22, lid 3, artikel 27, lid 1, artikel 29, leden 4 en 6, en artikel 32 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar vanaf 4 augustus 2024 met stilzwijgende verlenging met termijnen van dezelfde duur.

3.   De in artikel 22, lid 3, artikel 27, lid 1, artikel 29, leden 4 en 6, en artikel 32, bedoelde bevoegdheidsdelegatie kan te allen tijde door het Europees Parlement of de Raad worden ingetrokken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

5.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

6.   Een overeenkomstig artikel 22, lid 3, artikel 27, lid 1, artikel 29, leden 4 en 6, of artikel 32 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van deze termijn de Commissie heeft medegedeeld daartegen geen bezwaar te zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

1.   De Commissie wordt bijgestaan door het bij artikel 44 van Verordening (EU) 2018/1999 ingestelde Comité voor de energie-unie. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

2.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 4 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

3.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

1.   De Commissie monitort en evalueert de toepassing van deze verordening en dient uiterlijk op 1 januari 2028 en daarna om de vijf jaar een verslag in bij het Europees Parlement en de Raad.

2.   In het in lid 1 bedoelde eerste verslag wordt met name het volgende onderzocht:

In die beoordeling moet rekening worden gehouden met de toepasselijke Uniewetgeving op gerelateerde gebieden. De Commissie dient, indien passend, samen met haar verslag een wetgevingsvoorstel bij het Europees Parlement en de Raad in, waarbij zij rekening houdt met de relevante Uniewetgeving op aanverwante gebieden.

3.   Met het oog op dit artikel kan de Commissie de lidstaten en de bevoegde instanties om informatie verzoeken en neemt zij met name de door de lidstaten in hun geïntegreerde nationale energie- en klimaatplannen, bijwerkingen daarvan en in hun nationale energie- en klimaatvoortgangsverslagen op grond van Verordening (EU) 2018/1999 verstrekte informatie in aanmerking.