(1)

In de artikelen 2 en 36 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (3) zijn de doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid en de vereisten voor visserijcontroles en handhaving vastgelegd. De succesvolle tenuitvoerlegging van het gemeenschappelijk visserijbeleid hangt af van een doeltreffend, efficiënt, modern en transparant systeem voor controle- en handhaving.

(2)

In Verordening (EG) nr. 1224/2009 van de Raad (4) is een systeem voor visserijcontroles van de Unie vastgesteld dat, onder andere, voorziet in visserijcontrolecentra, het volgen van vissersvaartuigen, rapportageverplichtingen voor vangsten, voorafgaande kennisgevingen, machtigingen om over te laden in derde landen, publicatie van seizoenssluitingen, controle van de vangstcapaciteit, nationale controleprogramma's, controle van de recreatievisserij , controle in de aanbodketen van visserij- en aquacultuurproducten, weging van visserijproducten, vervoersdocumenten, aangiften van aanlanding, verkoopdocumenten en aangiften van overname, inspecties en audits, sancties voor inbreuken en toegang tot gegevens.

(3)

Verordening (EG) nr. 1224/2009 werd echter voorafgaand aan de vaststelling van Verordening (EU) nr. 1380/2013 vastgesteld met het oog op de controle op en de handhaving van de destijds geldende regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid. Zij moet derhalve worden gewijzigd teneinde beter te voorzien in vereisten voor de controle en handhaving van het gemeenschappelijke visserijbeleid in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 1380/2013, te profiteren van moderne en kostenefficiëntere controletechnologieën en rekening te houden met de meest recente wetenschappelijke bevindingen zodat de ecologische duurzaamheid van visserij- en aquacultuuractiviteiten op lange termijn wordt gewaarborgd. De wijzigingen moeten ook in overeenstemming zijn met de internationale verplichtingen van de Unie, waaronder die uit hoofde van de bij Besluit 2011/443/EU van de Raad (5) door de Unie goedgekeurde Overeenkomst van de Voedsel- en Landbouworganisatie uit 2009 inzake havenstaatmaatregelen om illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen.

(4)

Daarnaast moet het visserijcontrolesysteem van de Unie eerlijke concurrentie tussen marktdeelnemers in de lidstaten stimuleren en tegelijkertijd bijdragen aan de verwezenlijking van de andere doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid.

(5)

In Verordening (EG) nr. 1224/2009 moet worden verwezen naar de definities in Verordening (EU) nr. 1380/2013 en Verordening (EU) nr. 1379/2013 van het Europees Parlement en de Raad (6). Voor de duidelijkheid en de samenhang moeten bepaalde definities in Verordening (EG) nr. 1224/2009 worden geschrapt of gewijzigd en moeten nieuwe definities worden toegevoegd.

(6)

De definitie van “regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid moet worden gewijzigd om duidelijk te maken dat het toepassingsgebied ervan alle Unievoorschriften op de gebieden instandhouding, beheer en exploitatie van biologische rijkdommen van de zee, aquacultuur, alsook de verwerking, het vervoer en de afzet van visserij- en aquacultuurproducten bestrijkt. Hieronder vallen ook regels inzake technische en instandhoudingsmaatregelen voor de biologische rijkdommen van de zee, het beheer en de controle van vloten van de Unie die dergelijke rijkdommen exploiteren en de verwerking, het vervoer en de afzet van visserijproducten en aquacultuurproducten, alsook het systeem van de Unie om illegale, ongemelde en ongereglementeerde (IOO) visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen. Die definitie moet ook betrekking hebben op voor de Unie en de lidstaten bindende internationale verplichtingen op die gebieden, met inbegrip van ten aanzien van exploitanten afdwingbare internationale verplichtingen van de Unie.

(7)

De definitie van “gegevens van het volgsysteem voor vaartuigen” moet worden vervangen door de term “positiegegevens van het vaartuig”, die nauwkeuriger is. De definitie van “positiegegevens van het vaartuig” hoeft niet langer te verwijzen naar doorgifte via satellietvolgapparatuur, aangezien er tegenwoordig verschillende technologieën beschikbaar zijn voor het volgen van vaartuigen en het doorgeven van de gegevens over de positie van vaartuigen.

(8)

De definitie van “partij” moet in overeenstemming worden gebracht met de definitie van “partij” zoals vastgesteld in de levensmiddelenwetgeving van de Unie.

(9)

De definitie van “meerjarenplannen” moet worden bijgewerkt om rekening te houden met de relevante bepalingen van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(10)

In de definities van “visvergunning”, “voor de visserij beperkt gebied” en “recreatievisserij”, moet de term “levende aquatische rijkdommen” worden vervangen door de term “biologische rijkdommen van de zee” om deze definities aan te passen aan de terminologie die wordt gebruikt in Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(11)

Om de samenhang met de voorschriften inzake technische maatregelen van Verordening (EU) 2019/1241 van het Europees Parlement en de Raad (7) te waarborgen, moet een definitie worden toegevoegd van “kwetsbare soorten”.

(12)

Om meer inzicht te krijgen in de negatieve gevolgen van visserijactiviteiten voor kwetsbare soorten en deze te voorkomen, onder meer door de incidentele vangsten van met uitsterven bedreigde soorten te beperken of uit te bannen, moet de gegevensverzameling over incidentele vangsten van kwetsbare soorten worden verbeterd. Daartoe moet er aanvullende informatie over incidentele vangsten van kwetsbare soorten in het visserijlogboek worden geregistreerd.

(13)

Hoewel de meeste bepalingen van Verordening (EG) nr. 1224/2009 betrekking hebben op vangstvaartuigen, vereist een doeltreffend visserijcontrolesysteem van de Unie dat in bepaalde gevallen ook andere vaartuigen die worden gebruikt voor de commerciële exploitatie van biologische rijkdommen van de zee, onder de verordening vallen. Met dat doel moet de definitie van “vissersvaartuig” in die verordening worden vervangen door een meer gedetailleerde definitie, waarin wordt verduidelijkt dat de term betrekking heeft op zowel vangstvaartuigen als op alle andere vaartuigen die zijn uitgerust voor de commerciële exploitatie van biologische rijkdommen van de zee, met inbegrip van ondersteuningsvaartuigen, vaartuigen voor visverwerking, vaartuigen waarop vangsten worden overgeladen, sleepvaartuigen, hulpvaartuigen en transportvaartuigen die worden gebruikt voor het vervoer van visserijproducten, maar exclusief containerschepen en vaartuigen die uitsluitend voor aquacultuur worden gebruikt. Daarnaast moet er een definitie worden toegevoegd van “vangstvaartuig”.

(14)

Er moet een definitie worden toegevoegd van “visserijverrichting” om de betekenis van de term te verduidelijken en het onderscheid te maken met de term “visserijactiviteiten”, die een breder bereik heeft.

(15)

Slipping is een praktijk waarbij vis opzettelijk uit vistuig wordt vrijgelaten voordat de vangst aan boord wordt gebracht, hetgeen een inbreuk zou kunnen vormen op de verplichting om soorten die onder de aanlandingsverplichting vallen, aan boord te brengen en aan boord te houden. Daarom moet er een definitie van “slipping” worden toegevoegd.

(16)

De bepalingen inzake visvergunningen en -machtigingen moeten worden geactualiseerd en verduidelijkt. Om een alomvattende controle te waarborgen, mogen andere Unievissersvaartuigen dan vangstvaartuigen alleen visserijactiviteiten verrichten als zij daartoe door hun vlaggenlidstaat zijn gemachtigd. Om die reden moet er een nieuwe bepaling inzake vismachtigingen voor andere Unievissersvaartuigen dan vangstvaartuigen worden opgenomen.

(17)

Achtergelaten, verloren of anderszins weggegooid vistuig, met name vistuig van kunststof, is een van de schadelijkste vormen van marien zwerfvuil en plastic afval in zee. Om de aanzienlijke langetermijneffecten van achtergelaten, verloren of anderszins weggegooid vistuig op het mariene leven en de mariene ecosystemen te beperken, is het van essentieel belang ervoor te zorgen dat vistuig aan het einde van zijn levenscyclus weer aan de wal wordt gebracht om te worden verwerkt in havenontvangstvoorzieningen die daartoe zijn opgericht op grond van Richtlijn (EU) 2019/883 van het Europees Parlement en de Raad (8). Op deze manier wordt het voor de lidstaten ook mogelijk om verslag uit te brengen aan de Commissie over vistuigafval, met inbegrip van vistuig aan het einde van de levenscyclus, dat zij elk jaar verzamelen uit hoofde van Richtlijn (EU) 2019/904 van het Europees Parlement en de Raad (9). Daartoe moet worden voorzien in de mogelijkheid om procedures vast te stellen om ervoor te zorgen dat kapiteins van Unievissersvaartuigen hun afgedankte vistuig aan de bevoegde autoriteiten melden en inleveren bij havenontvangstvoorzieningen of andere vergelijkbare inzamelingssystemen.

(18)

Om ervoor te zorgen dat visserijactiviteiten uit ecologisch oogpunt duurzaam zijn op lange termijn en om te voorkomen dat er ernstige risico's voor de mariene ecosystemen, de biodiversiteit en de menselijke gezondheid ontstaan door het illegaal dumpen op zee van vistuig en ander bij de visserij gebruikte materialen of voorwerpen, met name kunststofvistuig, moet het dumpen van afval vanaf vissersvaartuigen worden beschouwd als een ernstige inbreuk uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1224/2009.

(19)

Kleinschalige visserij speelt vanuit biologisch, economisch en sociaal oogpunt een belangrijke rol in de Unie. Rekening houdend met de mogelijke gevolgen van kleinschalige visserij voor de visbestanden, is het belangrijk ervoor te zorgen dat de visserijactiviteiten en visserijinspanning van kleinere vaartuigen in overeenstemming zijn met de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid. Derhalve moeten de lidstaten alle vissersvaartuigen kunnen volgen, met inbegrip van vissersvaartuigen met een lengte over alles van minder dan twaalf meter, en van hen met regelmatige en voldoende korte tussenpozen positiegegevens kunnen ontvangen. Om het gebruik van volgsystemen voor kleinschalige vaartuigen verder te vergemakkelijken, moet de Commissie op verzoek van een of meer lidstaten een volgsysteem ontwikkelen voor vaartuigen met een lengte over alles van minder dan twaalf meter. De lidstaten moeten bepaalde kleinschalige vaartuigen echter gedurende een beperkte periode kunnen vrijstellen van de volgverplichting, zodat er voldoende tijd is om zich voor te bereiden op het gebruik van nieuwe instrumenten voor die vaartuigen. De toepassing van deze maatregelen moet in ieder geval evenwichtig zijn en in verhouding staan tot de nagestreefde doelstellingen en mag in geen geval buitensporige lasten met zich meebrengen voor de vloot, met name niet voor de kleinschalige vloot, die kan worden ondersteund met middelen uit het Europees Fonds voor maritieme zaken, visserij en aquacultuur dat is opgericht bij Verordening (EU) 2021/1139 van het Europees Parlement en de Raad (10).

(20)

Krachtens artikel 32, lid 2, en artikel 38, lid 1, van Verordening (EU) 2017/2403 van het Europees Parlement en de Raad (11) moet een vissersvaartuig van een derde land dat gemachtigd is om in de wateren van de Unie te vissen, voldoen aan de controlevoorschriften voor visserijverrichtingen van Unievaartuigen, met inbegrip van voorschriften inzake het volgsysteem voor vaartuigen. Om een alomvattende controle te waarborgen, moet de verplichting om een volledig functionerend volgsysteem voor vaartuigen aan boord te hebben waarmee een vaartuig automatisch kan worden gelokaliseerd en geïdentificeerd door een volgsysteem voor vaartuigen, die onderdeel uitmaakt van die controlevoorschriften, van toepassing zijn op alle vissersvaartuigen van derde landen die gemachtigd zijn om visserijactiviteiten in de wateren van de Unie te verrichten, met inbegrip van vissersvaartuigen die andere visserijactiviteiten dan visserijverrichtingen verrichten die niet onder het toepassingsgebied van Verordening (EU) 2017/2403 vallen.

(21)

Teneinde de rol van de visserijcontrolecentra te verduidelijken, moeten de bepalingen van Verordening (EG) nr. 1224/2009 betreffende die centra in een afzonderlijk artikel worden geplaatst.

(22)

Met het oog op een doeltreffende visserijcontrole en -bewaking in de Unie moet van visserijcontrolecentra worden verlangd dat zij over voldoende personeel en uitrusting beschikken en ten minste hebben voorzien in een automatisch waarschuwingssysteem en/of een beschikbaarheidsdienst buiten werktijden.

(23)

Er moeten regels worden vastgesteld voor het gebruik van automatische identificatiesystemen (AIS) voor Unievissersvaartuigen. Om rekening te houden met uitzonderlijke omstandigheden met betrekking tot de veiligheid of beveiliging van de bemanning van een vissersvaartuig, moet onder bepaalde voorwaarden worden voorzien in een afwijking van de verplichting om het AIS continu in bedrijf te houden als bedoeld in artikel 6 bis van Richtlijn 2002/59/EG van het Europees Parlement en de Raad (12).

(24)

Verordening (EG) nr. 1224/2009 is gewijzigd bij Verordening (EU) 2015/812 van het Parlement en de Raad (13) teneinde bepaalde bepalingen ervan aan te passen aan de in Verordening (EU) nr. 1380/2013 vastgestelde aanlandingsverplichting. Teneinde de doeltreffendheid van het visserijcontrolesysteem van de Unie te waarborgen, met name wat betreft het toezicht op de naleving van de aanlandingsverplichting, is het noodzakelijk om bepaalde vangstvaartuigen op basis van een risicobeoordeling uit te rusten met systemen voor elektronische monitoring op afstand (remote electronic monitoring — REM) aan boord. Deze systemen moeten camera's in een gesloten televisiecircuit (“CCTV”) omvatten. CCTV-gegevens mogen niet worden gelivestreamd. Om het recht op privacy en de bescherming van persoonsgegevens te waarborgen, mag het opnemen van videomateriaal via CCTV alleen worden toegestaan met betrekking tot het vistuig en de onderdelen van de vaartuigen waar visserijproducten aan boord gebracht, behandeld en bewaard worden of waar teruggooi kan plaatsvinden. De opnameactiviteit moet worden beperkt tot situaties waarin het vistuig actief wordt gebruikt, zoals het uitzetten van vistuig of het ophalen of verwijderen van vistuig uit het water, en situaties waarin de vangst aan boord wordt genomen en door de bemanning wordt behandeld of teruggooi kan plaatsvinden. De mogelijkheid van herkenning van individuele personen in het opgenomen videomateriaal moet zoveel mogelijk worden beperkt en waar nodig moeten de gegevens worden geanonimiseerd. Met het oog op duidelijkheid en consistentie moeten regels worden vastgesteld voor de toegang van bevoegde autoriteiten tot gegevens uit die REM-systemen. CCTV-beeldmateriaal mag uitsluitend voor controle- en inspectiedoeleinden als bedoeld in Verordening (EG) nr. 1224/2009 beschikbaar worden gesteld aan de in die verordening vermelde autoriteiten.

(25)

Om het gebruik van REM-systemen op vrijwillige basis te vergemakkelijken, moeten de lidstaten het gebruik ervan kunnen stimuleren.

(26)

Teneinde de doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid te verwezenlijken, is het van het grootste belang dat gegevens over vangsten betrouwbaar zijn en op brede schaal worden verzameld.

(27)

De indiening van vangstregistratiegegevens op papier heeft geleid tot onvolledige en onbetrouwbare rapportage en uiteindelijk tot een inadequate rapportage van de vangsten, door marktdeelnemers aan de lidstaten en door de lidstaten aan de Commissie, en heeft de uitwisseling van informatie tussen de lidstaten belemmerd. Het wordt derhalve noodzakelijk geacht voor kapiteins om gegevens over de vangsten op digitale wijze te registreren en elektronisch in te dienen, in het bijzonder de visserijlogboeken, de aangiften van overlading en de aangiften van aanlanding.

(28)

Om de controle op de uitvoering van de meerjarenplannen te vergemakkelijken, moeten vangsten van demersale bestanden die onder deze plannen vallen, afzonderlijk worden opgeslagen, zodat de verschillende gevangen bestanden voor inspectiedoeleinden gemakkelijk kunnen worden onderscheiden aan boord van het vissersvaartuig. De invoering van meer meerjarenplannen heeft echter geleid tot een toename van het aantal gevallen waarin het, in bepaalde omstandigheden, voor kapiteins moeilijk is om aan die verplichting te voldoen, bijvoorbeeld vanwege de beperkte opslagruimte aan boord, veel soorten die in kleine hoeveelheden aan boord worden gehouden, aan boord gehouden vangsten in tanks met gekoeld zeewater, het aantal verschillende bestanden dat in een bepaalde visserijtak wordt gevangen, of uit bezorgdheid over de veiligheid van de bemanning. In dergelijke gevallen moet het mogelijk zijn te voorzien in vrijstellingen van de verplichting om vangsten afzonderlijk op te slaan.

(29)

Het gebrek aan rapportageverplichtingen voor kapiteins van vaartuigen met een lengte over alles van minder dan tien meter lang heeft geleid tot onvolledige en onbetrouwbare vangstregistratiegegevens voor die vaartuigen, aangezien de gegevensverzameling voor die vaartuigen hoofdzakelijk gebaseerd was op steekproefplannen. Het is derhalve belangrijk om rapportage van vangsten te vereisen voor alle vissersvaartuigen, ongeacht de afmetingen ervan. Op die manier zullen de regels ook worden vereenvoudigd, en de naleving en controle verbeterd.

(30)

Om de controle doeltreffender te maken, is het belangrijk dat de informatie in het visserijlogboek gedetailleerder wordt bijgehouden en dat deze informatie, in het geval van vaartuigen met een lengte over alles van twaalf meter of langer, gegevens bevat over de vangsten per visserijverrichting. Voor vangstvaartuigen met een lengte over alles van minder dan twaalf meter mogen het elektronisch visserijlogboek en het doorsturen van informatie daaruit geen onevenredige last vormen voor de kapiteins van die vaartuigen. Derhalve moet van kapiteins van Unievangstvaartuigen met een lengte over alles van minder dan twaalf meter alleen worden verlangd dat ze de informatie in het visserijlogboek indienen na beëindiging van de laatste visserijactiviteit en voor aanvang van de aanlanding.

(31)

De kapiteins van Unievangstvaartuigen met een lengte over alles van minder dan twaalf meter moeten de mogelijkheid krijgen het elektronisch visserijlogboek op vereenvoudigde wijze in te vullen en in te dienen.

(32)

Om de invoering en het gebruik van elektronische visserijlogboeken voor alle vaartuigen te vergemakkelijken, moet de Commissie op verzoek van een of meer lidstaten een systeem ontwikkelen voor de registratie en rapportage van vangsten voor vangstvaartuigen met een lengte over alles van minder dan twaalf meter, dat is aangepast aan de specifieke omstandigheden van kleinere vaartuigen.

(33)

Om de controle op de vangsten van kwetsbare soorten te verbeteren, moet er aanvullende informatie over de teruggooi van kwetsbare soorten in het visserijlogboek worden geregistreerd.

(34)

De bepalingen betreffende de tolerantiemarge in de in het visserijlogboek vermelde ramingen van de hoeveelheden aan boord gehouden vis moeten worden gewijzigd, zodat rekening kan worden gehouden met de uitdagingen die zich voordoen bij het nauwkeurig ramen van de vangsten aan boord per soort bij kleinere hoeveelheden vangsten en in geval van ongesorteerde aanlandingen van de kleine pelagische visserij, de industriële visserij en de visserij op tropische tonijn met de ringzegen. Dezelfde wijzigingen moeten worden aangebracht in de bepalingen inzake de tolerantiemarge in de aangifte van overlading. Met betrekking tot afwijkingen die worden toegestaan voor ongesorteerde aanlandingen van de kleine pelagische visserij, de industriële visserij en de visserij op tropische tonijn met ringzegens, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend om nadere bijzonderheden te verstrekken over uniforme voorwaarden voor de aanlanding en weging van visserijproducten in op de lijst opgenomen havens, zoals de betrokkenheid van geaccrediteerde onafhankelijke derden die de nauwkeurigheid van de rapportage van de vangsten bij aanlanding kunnen garanderen of voorschriften voor de steekproeven en weeghandelingen. Deze voorwaarden moeten een adequate controle op dergelijke activiteiten waarborgen. De Commissie moet door middel van uitvoeringshandelingen de lijst vaststellen van havens die aan die uniforme voorwaarden voldoen. Hetzelfde kan ook gelden voor het opstellen van lijsten van havens in derde landen, met inbegrip van havens die zijn aangewezen in het kader van regionale visserijorganisaties, mits de nodige controle door en samenwerking met de relevante bevoegde autoriteiten van het betrokken derde land zijn gewaarborgd.

(35)

Wanneer een vangstvaartuig vertrekt, moet het onmiddellijk een elektronisch visserijlogboek starten en moet er een uniek identificatienummer aan die visreis worden toegewezen. Het visserijlogboek en de aangiften van overlading en de aangiften van aanlanding moeten een verwijzing naar dat unieke identificatienummer voor de visreis bevatten om versterkte controle mogelijk te maken en de validatie van de gegevens door de lidstaten en de traceerbaarheid van visserijproducten in de aanbodketen te verbeteren.

(36)

Teneinde het doorsturen van informatie over vistuig en verlies van vistuig aan de bevoegde instanties in de lidstaten te verbeteren en te vereenvoudigen, moet het visserijlogboek informatie over vistuig en verloren vistuig bevatten. De Commissie publiceert jaarlijks op haar website een compilatie van de informatie over verloren vistuig per lidstaat.

(37)

Bij Verordening (EU) 2017/2403 zijn regels vastgesteld voor vissersvaartuigen van derde landen die visserijverrichtingen uitvoeren in Uniewateren. Krachtens artikel 38, lid 1, van die verordening moet een vissersvaartuig van een derde land dat is gemachtigd om in de wateren van de Unie te vissen, zich aan de controleregels houden die van toepassing zijn op de visserijverrichtingen van Unievaartuigen in het visserijgebied waar het actief is. Om herhaling te voorkomen en voor duidelijkheid te zorgen, moeten sommige bepalingen van Verordening (EG) nr. 1224/2009 waarin specifiek regels voor visserijvaartuigen van derde landen worden vastgesteld, worden geschrapt.

(38)

Voorafgaande kennisgeving van aanlandingen maakt een betere controle van de naleving van de regels inzake vangstregistratie en visserijactiviteiten mogelijk. Teneinde de naleving van de regels inzake vangstrapportage te verbeteren, moeten de bepalingen betreffende voorafgaande kennisgevingen van toepassing zijn op alle vaartuigen met een lengte over alles van twaalf meter of meer, en niet alleen op vissersvaartuigen die vissen op visbestanden die onder een meerjarenplan vallen. Het moet echter mogelijk zijn voor kustlidstaten om een kortere periode voor voorafgaande kennisgeving vast te stellen voor bepaalde categorieën vaartuigen, zolang dit geen afbreuk doet aan het vermogen van hun bevoegde autoriteiten om vaartuigen te inspecteren bij aankomst.

(39)

Unievissersvaartuigen die visserijproducten aanlanden in derde landen, moeten een voorafgaande kennisgeving indienen bij hun vlaggenlidstaat. Unievissersvaartuigen die visserijproducten overladen in de wateren van derde landen of in gebieden op volle zee moeten een machtiging verkrijgen van hun vlaggenlidstaten. Dergelijke voorafgaande kennisgevingen en machtigingen zijn vereist, rekening houdend met de verantwoordelijkheden van de vlaggenlidstaten voor wat betreft het voorkomen dat visserijproducten die afkomstig zijn uit de IOO-visserij internationaal in de handel worden gebracht.

(40)

Bepalingen betreffende de registratie van vangstgegevens en visserijinspanning door de lidstaten moeten worden gewijzigd om gegevens uit weegregisters, aangiften van overname en vervoersdocumenten op te nemen.

(41)

De regels inzake de indiening van geaggregeerde gegevens over vangsten en visserijinspanning bij de Commissie moeten worden vereenvoudigd door te voorzien in een enkele datum voor alle indieningen.

(42)

Om ervoor te zorgen dat de Commissie zo nauwkeurig mogelijke vangstgegevens ontvangt, moeten de lidstaten de bij de Commissie ingediende geaggregeerde gegevens corrigeren indien zij eerder alleen ramingen hebben ingediend, indien zij inconsistenties ontdekken nadat zij de gegevens hebben gevalideerd, of indien de Commissie inconsistenties vaststelt.

(43)

Er moet worden verduidelijkt dat vangsten van een soort, een bestand of een groep bestanden waarvoor een quotum geldt, alleen in mindering worden gebracht op het quotum dat op de betrokken lidstaat van toepassing is indien dit vereist is uit hoofde van artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(44)

De bepalingen betreffende de publicatie door de Commissie van een besluit om visserijtakken te sluiten indien een quotum is opgebruikt of de maximaal toelaatbare visserijinspanning is bereikt, moeten worden vereenvoudigd teneinde een tijdige publicatie van dergelijke sluitingen mogelijk te maken. Deze bepalingen moeten bovendien worden geharmoniseerd met de bepalingen over de aanlandingsverplichting zoals vastgesteld in Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(45)

De bepalingen betreffende de vangstcapaciteit moeten worden bijgewerkt zodat wordt verwezen naar Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(46)

Als vissersvaartuigen werken met een motor die een hoger motorvermogen heeft dan het gecertificeerde motorvermogen dat in de visvergunning staat vermeld en in het vissersvlootregister van de EU staat geregistreerd, kan de naleving van de capaciteitsmaxima zoals vastgesteld in Verordening (EU) nr. 1380/2013 niet worden gewaarborgd. Daarom moeten de bepalingen betreffende de verificatie van het motorvermogen worden verduidelijkt. Bovendien is het belangrijk te voorzien in de mogelijkheid om het motorvermogen van bepaalde vangstvaartuigen die een hoog risico lopen op niet-naleving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid met betrekking tot het motorvermogen of die in specifieke gebieden actief zijn, op doeltreffende wijze te controleren, bijvoorbeeld door middel van apparaten die het motorvermogen continu monitoren. Voorts moeten de bepalingen over de verificatie van de tonnage van de vangstvaartuigen met het oog op capaciteitscontrole worden vereenvoudigd.

(47)

Teneinde naleving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid te waarborgen, moeten alle lidstaten worden verplicht een jaarlijks of meerjarig nationaal controleprogramma dat van toepassing is op alle regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid, op te zetten en regelmatig bij te werken. De lidstaten moeten ervoor zorgen dat er controle wordt uitgevoerd op basis van een analyse van het risico van niet-naleving.

(48)

Om transparantie met betrekking tot visserijcontrole en -inspectie te waarborgen, moet elke lidstaat eenmaal per jaar op zijn website een jaarverslag publiceren met bepaalde minimuminformatie zoals beschreven in Verordening (EG) nr. 1224/2009, zoals gegevens over de middelen die beschikbaar zijn voor controle en inspecties, uitgevoerde controle en inspecties, geconstateerde en bevestigde inbreuken en opgelegde sancties. Elk jaar publiceert de Commissie een compilatie van de door de lidstaten gerapporteerde relevante informatie.

(49)

Om meer duidelijkheid te verschaffen, moet de definitie van een “voor de visserij beperkt gebied” worden gewijzigd. Die definitie moet betrekking hebben op specifieke geografisch gedefinieerde mariene gebieden binnen een of meer zeebekkens, met inbegrip van beschermde mariene gebieden, waar alle of bepaalde visserijactiviteiten tijdelijk of permanent worden beperkt of verboden om de instandhouding van biologische rijkdommen van de zee of de bescherming van mariene ecosystemen te verbeteren uit hoofde van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid, zoals bedoeld in de artikelen 12, 17 en 21 en bijlage II, deel C van bijlagen V tot en met VIII, deel B van bijlage XI, en de delen C en D van bijlage XII, bij Verordening (EU) 2019/1241 en in Verordening (EU) 2023/2124 van het Europees Parlement en de Raad (14) en soortgelijke gebieden die zijn vastgelegd in andere regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid. Bovendien moeten de regels inzake de controle in voor de visserij beperkte gebieden worden verbeterd, onder meer door te eisen dat de lidstaten de lijst van de voor de visserij beperkte gebieden en overeenkomstige beperkingen op hun officiële website publiceren.

(50)

Activiteiten die bestaan in de commerciële exploitatie van biologische rijkdommen van de zee zonder gebruikmaking van een vangstvaartuig, vallen onder het gemeenschappelijk visserijbeleid. Voorbeelden van dergelijke activiteiten zijn het verzamelen van schaal- en schelpdieren, onderwatervisserij, ijsvisserij en strandvisserij, met inbegrip van visserij te voet. Om de controle op dergelijke activiteiten in de hele Unie te harmoniseren, moeten er derhalve een definitie van “visserij zonder vaartuig” en specifieke controlemaatregelen voor dergelijke activiteiten in Verordening (EG) nr. 1224/2009 worden opgenomen, waarbij waar nodig rekening wordt gehouden met de specifieke kenmerken van die visserijen, waaronder regionale bijzonderheden.

(51)

De recreatievisserij speelt vanuit biologisch, economisch en sociaal oogpunt een belangrijke rol in de Unie. Rekening houdend met de aanzienlijke gevolgen van recreatievisserij voor bepaalde visbestanden, is het noodzakelijk om specifieke bepalingen vast te stellen op basis waarvan een doeltreffende controle van de recreatievisserij door de lidstaten mogelijk wordt gemaakt, met inbegrip van een passende sanctieregeling voor gevallen van niet-naleving. De verzameling van betrouwbare gegevens van bepaalde takken van de recreatievisserij is noodzakelijk om de lidstaten en de Commissie van de informatie te voorzien die nodig is voor een doeltreffend beheer en doeltreffende controle van de biologische rijkdommen van de zee. Daartoe moeten de lidstaten beschikken over een systeem om de vangsten in bepaalde takken van de recreatievisserij doeltreffend te controleren, zoals niet-commerciële activiteiten die worden verricht door individuele personen met vissersvaartuigen of activiteiten die worden georganiseerd door commerciële entiteiten in de toeristische sector of ten behoeve van sportwedstrijden.

(52)

In het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid is al een aantal specifieke instandhoudingsmaatregelen die van toepassing zijn op de recreatievisserij vastgesteld, met name in verordeningen van de Raad waarin vangstmogelijkheden voor bepaalde visbestanden of groepen visbestanden werden vastgesteld. De specifieke instandhoudingsmaatregelen die reeds van toepassing zijn, omvatten vangstbeperkingen, meeneemlimieten en visserijverboden gedurende bepaalde perioden, in bepaalde gebieden of met bepaald vistuig. Voor de instandhouding van bepaalde soorten kan het in de toekomst noodzakelijk worden andere dan de reeds gebruikte maatregelen toe te passen. Om de instandhoudingsmaatregelen voor de recreatievisserij te handhaven, moeten er passende controlemaatregelen worden vastgesteld.

(53)

Met uitzondering van het verbod op het op de markt brengen of verkopen van vangsten uit de recreatievisserij, dat door alle lidstaten moet worden gehandhaafd, gelden de regels inzake de controle op de recreatievisserij alleen voor kustlidstaten.

(54)

De bepalingen betreffende de controle in de aanbodketen moeten worden verduidelijkt om de lidstaten in staat te stellen controle en inspecties uit te voeren in alle stadia van de afzet van visserij- en aquacultuurproducten, van de eerste verkoop tot de detailverkoop, met inbegrip van vervoer en afzet in de horeca.

(55)

Om de controle op de afzet van visserij- en aquacultuurproducten te verbeteren, moeten de regels voor de verdeling van die producten in partijen en voor het samenvoegen en splitsen van partijen worden verduidelijkt en geactualiseerd.

(56)

In overeenstemming met de traceerbaarheidsvoorschriften zoals bedoeld in artikel 18 van Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad (15), worden in Uitvoeringsverordening (EU) nr. 931/2011 van de Commissie (16) bepaalde traceerbaarheidsvoorschriften vastgesteld voor de specifieke sector van levensmiddelen van dierlijke oorsprong, namelijk dat specifieke informatie moet worden bijgehouden door marktdeelnemers, op verzoek openbaar moet worden gemaakt aan de bevoegde instanties, en overgedragen moet worden aan de marktdeelnemer waaraan het visserij- of aquacultuurproduct wordt geleverd. Traceerbaarheid is niet alleen belangrijk met het oog op de voedselveiligheid, maar ook om controle mogelijk te maken, bescherming van consumentenbelangen te waarborgen, IOO-visserij tegen te gaan en bij te dragen tot eerlijke mededinging.

(57)

Het is derhalve passend om voort te bouwen op de bestaande regels inzake traceerbaarheid zoals vastgesteld in artikel 18 van Verordening (EG) nr. 178/2002 en Uitvoeringsverordening (EU) nr. 931/2011. Er moet specifieke informatie over visserij- en aquacultuurproducten worden bijgehouden door marktdeelnemers, op verzoek ter beschikking worden gesteld van de bevoegde instanties, en worden overgedragen aan de marktdeelnemer waaraan de visserij- en aquacultuurproducten worden geleverd. In het geval van visserijproducten die niet ingevoerd worden, moet de traceerbaarheidsinformatie het (de) unieke identificatienummer(s) van de visreis bevatten, aangezien daarmee een bepaalde partij visserijproducten gekoppeld kan worden aan een bepaalde aanlanding door een Unievissersvaartuig of meerdere Unievissersvaartuigen in hetzelfde betrokken relevante geografische gebied. In het geval van visserij zonder vaartuig moet de informatie het (de) unieke identificatienummer(s) van de visdag bevatten.

(58)

In overeenstemming met Uitvoeringsverordening (EU) nr. 931/2011 moeten traceerbaarheidsgegevens die relevant zijn voor de controle van visserij- en aquacultuurproducten beschikbaar zijn vanaf de eerste verkoop tot de detailverkoop. Dat zorgt er in het bijzonder voor dat de aan de klant verstrekte informatie over de soort en de herkomst van het visserij- of aquacultuurproduct juist is.

(59)

Voor visserij- en aquacultuurproducten die uit derde landen worden ingevoerd, gelden dezelfde regels als voor visserij- en aquacultuurproducten uit de Unie. In het geval van ingevoerde producten moet de verplichte traceerbaarheidsinformatie een verwijzing bevatten naar de nummers van de vangstcertificaten die zijn ingediend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1005/2008 van de Raad (17).

(60)

Teneinde een doeltreffende en tijdige overdracht van de traceerbaarheidsgegevens met betrekking tot visserij- en aquacultuurproducten te waarborgen, moeten marktdeelnemers informatie over producten die vallen onder hoofdstuk 3 van de gecombineerde nomenclatuur die is ingesteld bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad (18), digitaal beschikbaar stellen binnen de aanbodketen en op verzoek aan de bevoegde instanties.

(61)

Om te zorgen voor een efficiënte traceerbaarheid van visserij- en aquacultuurproducten die onder de posten 1604 en 1605 van hoofdstuk 16 van de gecombineerde nomenclatuur vallen, moet de Commissie een studie uitvoeren die onder meer bestaat uit een analyse van de beschikbare oplossingen of methoden om een doeltreffende traceerbaarheid van die producten mogelijk te maken. Op basis van die studie stelt de Commissie door middel van gedelegeerde handelingen gedetailleerde regels vast inzake de traceerbaarheidsvereisten voor partijen van dergelijke visserij- en aquacultuurproducten.

(62)

In het geval van visserijproducten die rechtstreeks van vissersvaartuigen aan eindverbruikers worden verkocht, mogen de regels met betrekking tot traceerbaarheid, geregistreerde kopers en verkoopdocumenten niet gelden voor hoeveelheden onder bepaalde drempelwaarden. Die drempelwaarden moeten worden geharmoniseerd en moeten laag genoeg zijn om het in de handel brengen van visserijproducten die niet getraceerd en derhalve niet gecontroleerd kunnen worden, en die dus kunnen bijdragen tot illegale handel, tot een minimum te beperken.

(63)

Teneinde de doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid te verwezenlijken, is het van het grootste belang dat gegevens over vangsten betrouwbaar zijn en op brede schaal worden verzameld. Met name de registratie van de vangsten ten tijde van de aanlanding moet op zo betrouwbaar mogelijke wijze worden uitgevoerd. Daartoe is het noodzakelijk om de procedures met betrekking tot de weging van visserijproducten die worden aangeland, aan te scherpen, zonder dat dit onevenredige lasten voor de marktdeelnemers met zich meebrengt.

(64)

De weging moet worden uitgevoerd op systemen die zijn goedgekeurd door de bevoegde instanties en door marktdeelnemers die door de lidstaten geregistreerd zijn om die taak uit te voeren. Als algemene regel geldt dat alle producten bij de aanlanding per soort moeten worden gewogen teneinde te zorgen voor een nauwkeurige rapportage van de vangsten. Bovendien moeten de weeggegevens drie jaar worden bewaard.

(65)

Steekproefweging, weging aan boord of weging na vervoer mag alleen worden toegestaan onder strikte voorwaarden. Nadat de Commissie steekproefplannen, controleplannen en gemeenschappelijke controleprogramma's heeft vastgesteld, moet het voor de lidstaten mogelijk zijn het wegen van visserijproducten overeenkomstig die steekproefplannen, controleplannen of gemeenschappelijke controleprogramma's toe te staan.

(66)

Teneinde de controle te verbeteren en een snelle validatie van vangstregistratiegegevens en een snelle uitwisseling van informatie tussen de lidstaten mogelijk te maken, is het noodzakelijk dat alle marktdeelnemers gegevens digitaal registreren en deze gegevens elektronisch indienen bij de lidstaten. Dat geldt in het bijzonder voor aangiften van aanlanding, verkoopdocumenten en aangiften van overname.

(67)

Gezien de beschikbaarheid van adequate technologische instrumenten, moet het vereiste om gegevens digitaal te registreren en elektronisch in te dienen bij de lidstaten voor alle geregistreerde kopers van visserijproducten gelden.

(68)

De overdracht van vervoersdocumenten aan de betrokken lidstaten moet worden vereenvoudigd en moet vóór het begin van het vervoer plaatsvinden teneinde controle en inspecties door de bevoegde instanties mogelijk te maken.

(69)

De aangiften van aanlanding, verkoopdocumenten, aangiften van overname en vervoersdocumenten moeten een verwijzing naar het unieke identificatienummer voor de visreis bevatten om versterkte controle mogelijk te maken en de validatie van de gegevens door de lidstaten en de traceerbaarheid van visserijproducten in de aanbodketen te verbeteren. In het geval van visserij zonder vaartuig moeten de verkoopdocumenten, aangiften van overname en vervoersdocumenten het (de) unieke identificatienummer(s) van de visdag bevatten en er moeten een aantal aanpassingen worden aangebracht in andere bepalingen zodat visserij zonder vaartuig hier ook in wordt opgenomen.

(70)

De bepalingen van Verordening (EG) nr. 1224/2009 met betrekking tot de controle van producentenorganisaties en de controle van de prijs- en interventieregelingen zijn niet langer relevant en moeten worden geschrapt, aangezien Verordening (EU) nr. 1379/2013 nu in die controles voorziet.

(71)

Inspecties waarbij functionarissen van zowel de vlaggenlidstaat als de kustlidstaat betrokken zijn, zouden de samenwerking en de uitwisseling van informatie en deskundigheid vergemakkelijken. Daarom moet een kustlidstaat de mogelijkheid hebben functionarissen van een vlaggenlidstaat uit te nodigen om deel te nemen aan inspecties van vissersvaartuigen die de vlag van die lidstaat voeren indien die vaartuigen actief zijn in de wateren van de kustlidstaat of vangsten aanlanden in de havens of aanlandingsplaatsen van de kustlidstaat.

(72)

Om ervoor te zorgen dat de marktdeelnemers de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid naleven, moet in Verordening (EG) nr. 1224/2009 worden bepaald hoe functionarissen moeten handelen in geval van mogelijke inbreuken op die regels. Deze verordening moet regels omvatten voor de behandeling van geconstateerde inbreuken indien functionarissen op basis van inspecties of relevante gegevens of informatie redenen hebben om aan te nemen dat er mogelijk een inbreuk op de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid is gepleegd, voordat een rechterlijke instantie of bevoegde instantie uitspraak doet of een dergelijke inbreuk daadwerkelijk is gepleegd.

(73)

Teneinde de risicobeoordeling die door de nationale autoriteiten bij de planning van controleactiviteiten wordt uitgevoerd en de doeltreffendheid van inspecties te verbeteren, moeten de vereisten met betrekking tot het nationale register van inbreuken worden aangescherpt.

(74)

De sancties en andere maatregelen waarin de Verordeningen (EG) nr. 1224/2009 en (EG) nr. 1005/2008 voorzien, moeten door de lidstaten worden toegepast op een wijze die de grondrechten volledig eerbiedigt, inclusief het recht van een persoon om niet tweemaal in een strafrechtelijke procedure voor hetzelfde delict te worden berecht of gestraft.

(75)

De regels en procedures inzake de kennisgeving van relevante informatie over maatregelen en sancties die de lidstaten hebben opgelegd ten aanzien van onderdanen van of vissersvaartuigen die de vlag voeren van andere lidstaten of derde landen, met inbegrip van de regels en procedures inzake de puntenbepaling voor ernstige inbreuken op de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid, moeten worden aangescherpt om de visserijcontrole en de handhaving binnen en buiten de wateren van de Unie te verbeteren.

(76)

Teneinde een gelijk speelveld en consistente toepassing in de lidstaten te waarborgen met betrekking tot de juridische en administratieve behandeling van mensen die inbreuken plegen op de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid, moeten de bepalingen betreffende de vaststelling van gedragingen die een ernstige inbreuk op deze regels inhouden, worden verduidelijkt en aangescherpt.

(77)

Teneinde een doeltreffende afschrikkende werking tegen de meest schadelijke gedragingen te waarborgen, is het overeenkomstig de internationale verplichtingen van de Unie noodzakelijk om een uitputtende lijst op te stellen van inbreuken die onder alle omstandigheden als ernstig moeten worden beschouwd. Bovendien zijn er nog andere inbreuken op de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid die als ernstig moeten worden beschouwd wanneer aan bepaalde voorwaarden is voldaan. Teneinde een doeltreffende en evenredige handhaving en een geharmoniseerde aanpak in de hele Unie te waarborgen, is het noodzakelijk om een uitputtende lijst op te stellen van criteria die door de bevoegde nationale instanties gehanteerd moeten worden bij het vaststellen van de ernst van die inbreuken.

(78)

Ernstige inbreuken moeten worden onderworpen aan doeltreffende, evenredige en afschrikkende administratieve of strafrechtelijke sancties.

(79)

Indien er duidelijke aanwijzingen zijn dat de inhoud van een of meer van de criteria om een inbreuk als ernstig te beschouwen, ontoereikend zijn om een doeltreffende en evenredige handhaving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid door en tussen de lidstaten te waarborgen, moet de Commissie de mogelijkheid hebben om die criteria door middel van gedelegeerde handelingen aan te passen. Bij de uitoefening van de haar verleende bevoegdheid om die criteria te wijzigen, moet de Commissie met name rekening houden met het advies van de in artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 bedoelde deskundigengroep inzake naleving, of de bevindingen van het verslag dat de Commissie op grond van artikel 118, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1224/2009 heeft opgesteld. Dergelijke wijzigingen mogen nooit met zich meebrengen dat er nieuwe criteria worden toegevoegd, en mogen alleen in uitzonderlijke gevallen leiden tot de schrapping van criteria indien er duidelijke aanwijzingen zijn dat een dergelijke schrapping noodzakelijk is om een doeltreffende en evenredige handhaving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid door en tussen de lidstaten te waarborgen.

(80)

De lidstaten moeten voorzien in administratieve financiële sancties voor ernstige inbreuken, onverminderd andere passende sancties en begeleidende maatregelen, en er moeten minimumniveaus voor dergelijke administratieve financiële sancties worden vastgesteld. Bij wijze van alternatief moet het de lidstaten worden toegestaan te voorzien in standaardtarieven voor administratieve financiële sancties en moeten passende niveaus voor dergelijke standaardtarieven worden vastgesteld. Deze minimumniveaus en standaardtarieven mogen geen afbreuk doen aan de discretionaire bevoegdheid van de bevoegde autoriteiten om in individuele gevallen van die minimumniveaus af te wijken, overeenkomstig het nationale recht, teneinde rekening te houden met de specifieke individuele, financiële en andere verzachtende omstandigheden van de casus, zoals samenwerking met rechtshandhaving, de leeftijd van de dader of verminderde ontoerekeningsvatbaarheid van de dader. De lidstaten moeten bij wijze van alternatief ook kunnen voorzien in doeltreffende, evenredige en afschrikkende strafrechtelijke sancties, waarbij ervoor moet worden gezorgd dat die sancties een gelijkwaardig effect hebben als de administratieve financiële sancties. Dit mag geen afbreuk doen aan de discretionaire bevoegdheid van rechtbanken om de strafrechtelijke sancties in individuele gevallen vast te stellen, overeenkomstig het nationale recht, en om rekening te houden met de specifieke individuele, financiële en andere verzachtende omstandigheden van de casus.

(81)

Om de mate van naleving te verhogen en de kans op ernstige inbreuken te verkleinen, moeten de lidstaten een puntensysteem toepassen en punten toekennen aan houders van visvergunningen en kapiteins van betrokken vangstvaartuigen in geval van bevestigde ernstige inbreuken. Er mogen geen punten worden toegekend in geval van inbreuken met vaartuigen zonder nationaliteit, inbreuken met betrekking tot het op de markt aanbieden van visserij- of aquacultuurproducten en het uitoefenen van activiteiten die rechtstreeks verband houden met IOO-visserij, noch in geval van inbreuken met betrekking tot recreatievisserijactiviteiten. Er mogen ook geen punten worden toegekend in geval van een inbreuk die verband houdt met het niet nakomen van de verplichtingen om gegevens over visserijactiviteiten nauwkeurig te registreren, op te slaan en te rapporteren, indien de betrokken inbreuk niet van toepassing is op de houder van de visvergunning of op de kapitein.

(82)

Om ervoor te zorgen dat het puntensysteem voor houders van een visvergunning een afschrikkend effect heeft, moeten toegekende punten aan de nieuwe houder van de visvergunning worden overgedragen indien het vaartuig of de visvergunning na de datum van de inbreuk wordt verkocht, overgedragen of anderszins van eigenaar verandert, ook als het een marktdeelnemer in een andere lidstaat betreft.

(83)

Om een gelijk speelveld voor kapiteins te waarborgen, moet het puntensysteem voor kapiteins worden geharmoniseerd en op één lijn worden gebracht met het puntensysteem voor vergunninghouders. Als zodanig moeten vlaggenlidstaten punten toekennen aan kapiteins van vangstvaartuigen die hun vlag voeren wanneer zij een ernstige inbreuk op grond van Verordening (EG) nr. 1224/2009 hebben gepleegd. Bovendien moet de lidstaat waarvan de kapitein onderdaan is, op de hoogte worden gebracht van de punten die aan die kapitein zijn toegekend, indien die punten door een andere lidstaatzijn toegekend.

(84)

Om een gelijk speelveld en een nalevingscultuur binnen en buiten de Unie tot stand te brengen, moet worden voorkomen dat kapiteins die op basis van de toewijzing van punten zijn onderworpen aan een schorsing of intrekking van het recht om het bevel te voeren over een vissersvaartuig, permanent of voor de duur van de schorsing als kapitein van een Unievissersvaartuig optreden. De lidstaten moeten daartoe met elkaar samenwerken.

(85)

Ernstige inbreuken zijn het gebruik van verboden vistuig of verboden visserijmethoden als bedoeld in artikel 7 van Verordening (EU) 2019/1241 of als vervat in andere gelijkwaardige regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid die soortgelijke algemene verboden op het gebruik van bepaald vistuig of bepaalde visserijmethoden bevatten.

(86)

Om ervoor te zorgen dat de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid inzake vangstcapaciteit worden nageleefd, moeten bepaalde activiteiten zoals het manipuleren van scheepsmotoren om het vermogen te verhogen of het gebruik van een gemanipuleerde motor, als ernstige inbreuken worden beschouwd onder de voorwaarden van Verordening (EG) nr. 1224/2009.

(87)

Om ervoor te zorgen dat de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid beter worden nageleefd en om te zorgen voor een betere gegevensverzameling, moeten ernstige inbreuken zoals de schending van de regels inzake de tolerantiemarges voor visserijlogboeken en aangiften van overlading, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1224/2009, worden onderscheiden van andere ernstige inbreuken zoals het niet naleven van de verplichting om gegevens over visserijactiviteiten nauwkeurig te registreren, op te slaan en te rapporteren, op basis van bepaalde voorwaarden. Met name het niet registreren en melden van vangsten van een soort die onder de aanlandingsverplichting valt, moet onder laatstgenoemde categorie als ernstig worden aangemerkt, afhankelijk van de ernst van de overtreding, of een overtreding als ernstig wordt beschouwd, wordt uiteindelijk bepaald door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten aan de hand van de omstandigheden van elke casus, zoals, in voorkomend geval, de specifieke kenmerken van de betrokken visserijtakken. Bij die beoordeling moet bijzondere aandacht worden besteed aan de aard en de omvang van de gedraging, met inbegrip van de totale vangsten, de hoeveelheid, het type en het aandeel van de niet-gerapporteerde vangsten, onder meer in het licht van de toepasselijke tolerantiemarge, en eventuele aanwijzingen van een voornemen om de regels inzake het invullen van visserijlogboeken of aangiften van overlading te omzeilen.

(88)

Het is passend te specificeren welke activiteiten van onderdanen van de lidstaten en Unievissersvaartuigen met betrekking tot het verrichten of ondersteunen van IOO-visserij een ernstige inbreuk vormen. Naast gedragingen die een ernstige inbreuk op de regels inzake visserijactiviteiten vormen, moeten ook zakelijke activiteiten die rechtstreeks verband houden met IOO-visserij, met inbegrip van de invoer van of de handel in uit IOO-visserij afkomstige visserijproducten, zoals de aankoop van dergelijke producten zonder alle wettelijk vereiste documenten, als een ernstige inbreuk worden beschouwd.

(89)

Artikel 5 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en artikel 4 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens bepalen dat niemand gedwongen kan worden dwangarbeid of verplichte arbeid te verrichten. Voorts zijn alle lidstaten partij bij Verdrag nr. 29 van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) betreffende dwangarbeid, dat bepaalt dat het illegaal verrichten van dwangarbeid of verplichte arbeid strafbaar moet worden gesteld en moet worden onderworpen aan adequate wettelijke sancties die streng worden gehandhaafd. Bovendien is het verrichten van visserijactiviteiten met dwangarbeid in strijd met de doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid, met name met de bepalingen dat visserijactiviteiten moeten worden beheerd op een manier die in overeenstemming is met de doelstellingen om sociale en werkgelegenheidsvoordelen te bewerkstelligen en moeten bijdragen aan een redelijke levensstandaard voor degenen die van visserijactiviteiten afhankelijk zijn. Dwangarbeid ondermijnt ook een gelijk speelveld voor visserij- en aquacultuurproducten die in de Unie in de handel worden gebracht. Daarom moet het verrichten van visserijactiviteiten met gebruikmaking van dwangarbeid als een ernstige inbreuk worden beschouwd, onverminderd eventuele strafrechtelijke sancties voor dwangarbeid in overeenstemming met de verplichtingen van de lidstaten uit hoofde van IAO-Verdrag nr. 29 betreffende dwangarbeid.

(90)

Nationale autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor de activiteiten op het gebied van visserijcontrole, alsook alle betrokken gerechtelijke instanties, moeten toegang hebben tot het nationale register van inbreuken. Een volledig transparante uitwisseling van de informatie in de nationale registers tussen de lidstaten zal ook zorgen voor een betere doeltreffendheid en een gelijk speelveld voor controleactiviteiten.

(91)

Krachtens internationale overeenkomsten kan overbevissing door een lidstaat leiden tot een verlaging van het quotum van de Unie uit hoofde van de desbetreffende internationale overeenkomst. In geval van een dergelijke verlaging moet de Raad, bij de toewijzing van de vangstmogelijkheden voor dat bestand of die groep bestanden op grond van artikel 43, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en artikel 16 van Verordening (EU) nr. 1380/2013, voor het jaar waarvoor die verlaging plaatsvindt, en, indien nodig, voor het daaropvolgende jaar, de quota van de lidstaten zodanig aanpassen dat de lidstaten die niet hebben overbevist, niet zullen lijden onder de verlaging van het quotum van de Unie.

(92)

Validatie is een belangrijke stap om ervoor te zorgen dat de op grond van Verordening (EG) nr. 1224/2009 door de lidstaten verzamelde gegevens betrouwbaar en volledig zijn. Er moet duidelijkheid worden verschaft over de te valideren gegevens en de verplichtingen van de lidstaten in geval van inconsistenties.

(93)

Teneinde aan haar plichten uit hoofde van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid te voldoen, moet de Commissie toegang hebben tot de verschillende door de lidstaten verzamelde gegevens. En moet duidelijk worden gemaakt welke gegevens toegankelijk moeten zijn voor de Commissie en welke taken de Commissie moet verrichten met gebruikmaking van deze gegevens.

(94)

De door de lidstaten verzamelde gegevens zijn ook van grote waarde voor wetenschappelijke doeleinden. Er moet duidelijk worden gemaakt dat op nationaal, internationaal of Unieniveau erkende, onafhankelijke wetenschappelijke instanties toegang kan worden verleend tot de overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1224/2009 verzamelde gegevens, in het bijzonder tot positiegegevens van het vaartuig en gegevens over visserijactiviteiten. Alvorens dergelijke gegevens door te geven, moeten de lidstaten nagaan of het wetenschappelijk onderzoek kan worden uitgevoerd op basis van gepseudonimiseerde of geanonimiseerde gegevens waarna zij, indien dat het geval is, de wetenschappelijke instanties gegevens verstrekken die op die manier zijn geanonimiseerd. De door de lidstaten verzamelde gegevens over visserijactiviteiten zijn ook van waarde voor de productie van statistieken, met name voor Eurostat, dat deze gegevens moet kunnen gebruiken om statistieken over de visserij te produceren.

(95)

Overeenkomstig de gezamenlijke verklaring van het Europees Parlement, de Raad van de Europese Unie en de Europese Commissie over gedecentraliseerde agentschappen van 19 juli 2012 moet voor elk agentschap om de vijf jaar een in opdracht van de Commissie te verrichten evaluatie plaatsvinden. Aangezien een aantal uitdagingen op het gebied van visserij en milieu nauw verband met elkaar houden, zal de Commissie in het kader van de volgende periodieke evaluatie van het Europees Milieuagentschap (“EEA”) nagaan hoe de samenwerking en de relevante uitwisseling van gegevens tussen het Europees Bureau voor visserijcontrole (het “Bureau”) en het EEA kunnen worden verbeterd en in welke vorm die nauwere samenwerking kan worden geformaliseerd, onder meer, indien nodig, door daartoe relevante wetgevingsvoorstellen of andere maatregelen in te dienen.

(96)

Aangezien de uitwisseling van gegevens tussen de lidstaten van het grootste belang is voor de controle en de handhaving van verplichtingen uit hoofde van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid, moeten de bepalingen met betrekking tot die uitwisseling worden verduidelijkt.

(97)

Om de Commissie in staat te stellen de door de lidstaten verstrekte vangstgegevens te valideren en haar verplichtingen in het kader van internationale overeenkomsten na te komen, moeten de lidstaten via rechtstreekse elektronische uitwisseling gegevens over de activiteiten van vissersvaartuigen die hun vlag voeren, aan de Commissie verstrekken.

(98)

De door de lidstaten verzamelde gegevens waartoe de Commissie toegang zou moeten hebben, zoals gegevens over visserijactiviteiten, gegevens over controles en gegevens over inbreuken, zouden persoonsgegevens kunnen bevatten. Aangezien aan de hand van het unieke identificatienummer van de visreis, de naam van het vissersvaartuig of, in geval van visserij zonder vaartuig, het unieke identificatienummer van de visdag, natuurlijke personen, zoals de eigenaar of de kapitein van een vissersvaartuig, geïdentificeerd zouden kunnen worden, kan informatie die dergelijke gegevens bevat onder bepaalde omstandigheden persoonsgegevens vormen.

(99)

Verordeningen (EU) 2016/679 (19) en (EU) 2018/1725 (20) van het Europees Parlement en de Raad en voor bepaalde verwerkingen van persoonsgegevens de nationale bepalingen tot omzetting van Richtlijn (EU) 2016/680 van het Europees Parlement en de Raad (21) zijn van toepassing wanneer persoonsgegevens worden verwerkt in het kader van Verordeningen (EG) nr. 1005/2008 en (EG) nr. 1224/2009 en Verordening (EU) 2019/473 van het Europees Parlement en de Raad (22), en er moet worden gewaarborgd dat de verplichtingen met betrekking tot de bescherming van persoonsgegevens te allen tijde en op alle niveaus worden nageleefd.

(100)

De verwerking van persoonsgegevens in de informatie die is verzameld uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1224/2009 is noodzakelijk om de doeltreffende uitvoering en naleving van de regels en doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid te waarborgen. Met name voor de monitoring van vangstmogelijkheden, waaronder het quotumgebruik, het waarborgen van de naleving van andere beheers- en instandhoudingsmaatregelen, de monitoring van visserijactiviteiten of het uitvoeren van beoordelingen zodat controle kan worden verricht op basis van een risicoanalyse, moeten de lidstaten positiegegevens van het vaartuig, visserijlogboeken, aangiften van aanlanding, verkoopdocumenten en andere gegevens over visserijactiviteiten verwerken teneinde valideringen en kruiscontroles uit te kunnen voeren. Dit is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de door de marktdeelnemers ingediende gegevens volledig en nauwkeurig zijn en dat de marktdeelnemers de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid naleven. Om de toepassing van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid te kunnen controleren en evalueren door middel van verificaties, inspecties of audits en om de controleactiviteiten van de lidstaten te monitoren, moet de Commissie of de door haar aangewezen instantie niet alleen toegang hebben tot de gegevens over visserijactiviteiten, maar ook tot gegevens in verslagen van inspecteurs en met controle belaste waarnemers en gegevens over inbreuken, en deze kunnen verwerken. In het kader van de voorbereiding en het toezicht op de naleving van de internationale overeenkomsten en instandhoudingsmaatregelen, moet de Commissie gegevens kunnen verwerken van de visserijactiviteiten van Unievissersvaartuigen buiten de wateren van de Unie, met inbegrip van de vaartuigidentificatienummers en de namen van de eigenaar van het vaartuig en de kapitein van het vaartuig. De verwerking van gegevens over visserijactiviteiten kan ook noodzakelijk zijn om de visserijrechten van individuele vissersvaartuigen, lidstaten of de Unie aan te tonen, te verdedigen of vast te stellen.

(101)

De lidstaten, de Commissie of de door haar aangewezen instantie mogen persoonsgegevens niet langer opslaan dan nodig is voor de doeleinden waarvoor persoonsgegevens moeten worden verwerkt. Daartoe moeten maximale bewaartermijnen worden vastgesteld voor persoonsgegevens die worden verwerkt in het kader van Verordening (EG) nr. 1224/2009.

(102)

Om de in Verordening (EG) nr. 1224/2009 vastgestelde taken te kunnen uitvoeren, moeten de Commissie, de door haar aangewezen instantie en de lidstaten, indien nodig voor bepaalde doeleinden, persoonsgegevens die onderdeel uitmaken van de op grond van die verordening verzamelde informatie, voor een periode van maximaal vijf jaar na verkrijging van de desbetreffende gegevens kunnen bewaren. De lidstaten valideren de gegevens van de voorgaande jaren met het doel de gegevens te verifiëren en te corrigeren zodat ze volledig en nauwkeurig zijn. De lidstaten beoordelen tevens de gegevens van voorgaande jaren ook met het oog op risicobeheer. De Commissie moet de uitvoering van het gemeenschappelijk visserijbeleid door de lidstaten monitoren en evalueren, en daartoe moet zij uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1224/2009 verzamelde gegevens over verschillende voorgaande jaren bestuderen, bijvoorbeeld als zij audits en verificaties uitvoert.

(103)

In het geval van de follow-up van inbreuken, inspecties, verificaties, klachten of audits, of in het geval van lopende gerechtelijke of administratieve procedures, moeten de lidstaten en de Commissie bepaalde gegevens echter kunnen bewaren tot het einde van de betrokken administratieve of gerechtelijke procedure of de tijd die nodig is voor de toepassing van sancties vanwege de noodzaak om die gegevens gedurende de gehele periode waarin dergelijke procedures lopen, te gebruiken en om sancties op te leggen, zoals het puntensysteem.

(104)

Om bewijs te kunnen leveren van de visserijactiviteiten van de Unie, bijvoorbeeld om aan te tonen dat de Unie en de lidstaten hun verplichtingen uit hoofde van internationale overeenkomsten nakomen of om aanspraken op historische of andere visserijrechten te staven, moeten de lidstaten gegevens over visserijactiviteiten gedurende een periode van ten hoogste tien jaar kunnen bewaren.

(105)

Bepaalde gegevens over visserijactiviteiten in het verleden zijn noodzakelijk voor beleidsevaluaties en effectbeoordelingen, alsook voor wetenschappelijk onderzoek en wetenschappelijk advies, die ten grondslag liggen aan het beheer van visserijactiviteiten en de instandhouding van de biologische rijkdommen van de zee in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid. Trends en patronen in de ontwikkeling van biologische rijkdommen van de zee vereisen doorgaans een langetermijnperspectief en een gegevensanalyse over enkele decennia. De lidstaten moeten bepaalde persoonsgegevens daarom gedurende een periode van ten hoogste 25 jaar kunnen bewaren, zodat de impact van visserijactiviteiten op de biologische rijkdommen van de zee en het milieu over langere perioden kan worden geanalyseerd.

(106)

Overeenkomstig artikel 25 van Verordening (EU) 2016/679 moeten verwerkingsverantwoordelijken passende technische en organisatorische maatregelen treffen om gegevensbescherming door ontwerp en door standaardinstellingen te waarborgen. De gegevensbeschermingsbeginselen moeten in acht worden genomen bij de vaststelling van nadere regels ten aanzien van de voorschriften, de technische specificaties, de installatie en de werking van de REM-systemen, met inbegrip van CCTV. Deze systemen moeten met name zodanig worden ontworpen en toegepast dat beelden en identificatie van natuurlijke personen op opgenomen videomateriaal dat is verkregen via elektronische systemen op afstand zoveel mogelijk worden uitgesloten, en er moet worden voorzien in waarborgen wanneer een dergelijke identificatie bij wijze van uitzondering wordt gedetecteerd.

(107)

De verplichtingen van de lidstaten en de Commissie met betrekking tot informatie die onder het beroeps- en handelsgeheim valt en die wordt verzameld, ontvangen en doorgestuurd in het kader van Verordening (EG) nr. 1224/2009, moeten worden verduidelijkt. Deze informatie mag alleen worden doorgegeven aan andere personen dan de personen in de lidstaten, de Commissie of de door haar aangewezen instantie die voor de uitoefening van hun functie toegang tot deze informatie moeten hebben, als de lidstaat of instelling die de informatie heeft verstrekt hier toestemming voor heeft gegeven. Als een dergelijke toestemming wordt geweigerd, moeten de redenen voor de weigering worden opgegeven.

(108)

Bij Verordening (EG) nr. 1224/2009 zijn aan de Commissie bevoegdheden verleend om uitvoering te geven aan een aantal bepalingen van die verordening.

(109)

Naar aanleiding van de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon moeten de uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1224/2009 toegekende bevoegdheden worden afgestemd op de artikelen 290 en 291 VWEU.

(110)

Aan de Commissie moet de bevoegdheid overgedragen worden overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ter aanvulling van Verordening (EG) nr. 1224/2009 met specifieke regels inzake controle, met betrekking tot:

Aan de Commissie moet tevens de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen tot wijziging van de lijst met criteria in bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1224/2009.

Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (23). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

(111)

Om eenvormige voorwaarden voor de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 1224/2009 te waarborgen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend, met betrekking tot:

Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (24).

(112)

Naar aanleiding van de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon moeten sommige bepalingen die alleen beslissingsbevoegdheden aan de Raad toekennen, worden aangepast aan de nieuwe procedures die van toepassing zijn op het gemeenschappelijk visserijbeleid. Daarom moeten de bepalingen van Verordening (EG) nr. 1224/2009 met betrekking tot de volgende aspecten worden geherformuleerd: de vaststelling in elke meerjarenplan van een vangstdrempel waarboven een aangewezen haven of aanlandingsplaats moet worden aangedaan, alsmede de vaststelling van de frequentie van het melden van gegevens, ende vaststelling van een regeling van met controle belaste waarnemers.

(113)

Verordening (EG) nr. 1224/2009 moet bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(114)

Om de samenhang met de reikwijdte van Verordening (EG) nr. 1224/2009 te waarborgen, dienen de doelstellingen van Verordening (EU) 2019/473 te worden verruimd. Het takenpakket van het Bureau dient ook de harmonisering van de toepassing van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid te omvatten. Daarnaast maken ook onderzoek en ontwikkeling op het gebied van controle- en inspectietechnieken, met inbegrip van, in samenwerking met de lidstaten, de ontwikkeling van proefprojecten en het verlenen van bijstand aan de Commissie op specifieke domeinen deel uit van het takenpakket van het Bureau.

(115)

Er moet worden gewaarborgd dat het Bureau de verplichtingen met betrekking tot de bescherming van persoonsgegevens uit Verordening (EU) 2018/1725 nakomt bij de verwerking en uitwisseling van gegevens.

(116)

De raad van bestuur van het Bureau moet de mogelijkheid hebben om vertegenwoordigers van de betrokken instellingen van de Unie uit te nodigen om aan zijn vergaderingen deel te nemen.

(117)

De bepalingen van Verordening (EU) 2019/473 betreffende de samenstelling van de raad van bestuur van het Bureau moeten worden gewijzigd om te voorzien in de opneming van één vertegenwoordiger van het Europees Parlement, overeenkomstig de gemeenschappelijke aanpak die is gehecht aan de gezamenlijke verklaring van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie van 19 juli 2012 over gedecentraliseerde agentschappen. De opneming van de vertegenwoordiger mag geen afbreuk doen aan de rol van het Europees Parlement bij het verlenen van kwijting voor de uitvoering van de begroting van het Bureau. Alle leden van de raad van bestuur moeten worden benoemd op basis van hun relevante ervaring en deskundigheid op het gebied van visserijcontrole en -inspectie, en mogen geen directe of indirecte belangenconflicten hebben die als nadelig zouden kunnen worden beschouwd voor hun onafhankelijkheid. Alleen vertegenwoordigers van de lidstaten en de Commissie hebben stemrecht.

(118)

Het Bureau draagt bij tot de uitvoering van het geïntegreerd maritiem beleid van de Unie. Daartoe moet het Bureau administratieve overeenkomsten kunnen sluiten met andere instanties van de Unie die ook betrokken zijn bij de uitvoering van dat beleid.

(119)

Er moet worden verduidelijkt dat het ontwerp van het enkelvoudig programmeringsdocument dat door de uitvoerend directeur wordt opgesteld, aan de raad van bestuur moet worden voorgelegd.

(120)

Om een consistente programmering te waarborgen en Verordening (EU) 2019/473 in overeenstemming te brengen met Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/715 van de Commissie (25), moet het Bureau een enkelvoudig programmeringsdocument opstellen dat de jaarlijkse en meerjarige programmering bevat.

(121)

Er moet worden verduidelijkt dat het Bureau ook financiering mag ontvangen in de vorm van delegatieovereenkomsten of ad-hoctoelagen, onverminderd andere ontvangsten.

(122)

De bepalingen inzake de periodieke evaluatie van het Bureau door de Commissie dienen te worden verduidelijkt en in overeenstemming te worden gebracht met de gemeenschappelijke aanpak die is gehecht aan de gezamenlijke verklaring van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie van 19 juli 2012 over gedecentraliseerde agentschappen. De lidstaten en het Bureau verstrekken de Commissie de nodige informatie om die evaluatie uit te voeren. Met het oog op die evaluatie moet de Commissie ook alle relevante belanghebbenden om input vragen. Bij de vaststelling van het mandaat voor de evaluatie moet de Commissie de raad van bestuur van het Bureau raadplegen.

(123)

Verordening (EU) 2019/473 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(124)

Om de samenhang tussen de controlebepalingen te verzekeren, dienen Verordening (EG) nr. 1967/2006 van de Raad (26) en Verordening (EU) 2016/1139 van het Europees Parlement en de Raad (27) te worden gewijzigd. Meer in het bijzonder dienen de bepalingen inzake de controle op de sportvisserij, de registratie en rapportage van overladingen en vangstregistraties uit Verordening (EG) nr. 1967/2006 en de bepalingen inzake visserijlogboeken uit Verordening (EU) 2016/1139 te worden geschrapt en dienen in plaats daarvan de relevante bepalingen van Verordening (EG) nr. 1224/2009 te worden toegepast. Bovendien dienen de bepalingen inzake de tolerantiemarge voor de in het visserijlogboek vermelde ramingen uit Verordening (EU) 2016/1139 te worden gewijzigd.

(125)

De in hoofdstuk III van Verordening (EG) nr. 1005/2008 vastgestelde vangstcertificeringsregeling is een op papier gebaseerde regeling en is daardoor niet efficiënt en niet verenigbaar met een gedigitaliseerd traceerbaarheidssysteem voor visserijproducten. In overeenstemming met internationale verbintenissen en om een effectieve tenuitvoerlegging van de regeling te verzekeren, dient Verordening (EG) nr. 1005/2008 te worden gewijzigd om een gegevensbank voor het beheer van vangstcertificaten (“Catch”) en gerelateerde documenten op te zetten op basis van het in Verordening (EU) 2017/625 van het Europees Parlement en de Raad (28) bedoelde Traces-systeem, zodat controle kan worden verricht op basis van een risicoanalyse, om zo de mogelijkheden voor frauduleuze invoer te beperken en de administratieve lasten voor de lidstaten te verlagen.

(126)

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 1005/2008, en meer in het bijzonder om het geïntegreerde beheer en de geïntegreerde behandeling, bewaring en uitwisseling van informatie en documenten voor verificaties, controle en andere relevante officiële activiteiten met betrekking tot de invoer en uitvoer van visserijproducten uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1005/2008 mogelijk te maken, dienen aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden te worden toegekend met betrekking tot de werking en ontwikkeling van de Catch op basis van het Traces-systeem.

(127)

De bevoegdheid om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen moet aan de Commissie worden overgedragen teneinde Verordening (EG) nr. 1005/2008 aan te vullen met voorwaarden voor vrijstellingen van de toepassing van Catch.

(128)

Om de traceerbaarheid van visserijproducten die bestemd zijn voor de markt van de Unie te verbeteren, moeten uit hoofde van de vangstcertificeringsregeling specifieke voorschriften voor gesplitste zendingen worden ingevoerd. De bevoegdheid om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen moet aan de Commissie worden overgedragen teneinde Verordening (EG) nr. 1005/2008 aan te vullen met een modeldocument op basis waarvan de controle van dergelijke voorschriften wordt geharmoniseerd.

(129)

Om de maatregelen tegen derde landen die niet meewerken bij de bestrijding van illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij te versterken, is het eigendom, ook als uiteindelijke begunstigde zoals gedefinieerd in artikel 3, punt 6, van Richtlijn (EU) 2015/849 van het Europees Parlement en de Raad (29), de exploitatie of het beheer van vissersvaartuigen die de vlag van dergelijke derde landen voeren, voor marktdeelnemers uit de Unie niet toegestaan. Bovendien krijgen vissersvaartuigen die de vlag van dergelijke derde landen voeren, geen toegang tot havendiensten en mogen zij geen aanlandings- of overladingsactiviteiten in havens van de Unie verrichten.

(130)

Om de samenhang tussen de rechtsinstrumenten van de Unie met betrekking tot visserijcontrole te verzekeren, dienen de bepalingen inzake ernstige inbreuken, onmiddellijke handhavingsmaatregelen, sancties en begeleidende sancties van Verordening (EG) nr. 1005/2008 te worden geschrapt en indien nodig te worden verplaatst naar Verordening (EG) nr. 1224/2009, dat het belangrijkste rechtsinstrument op het gebied van visserijcontrole is. In Verordening (EG) nr. 1005/2008 dient consequent te worden verwezen naar de bepalingen inzake ernstige inbreuken, onmiddellijke handhavingsmaatregelen, sancties en begeleidende sancties in Verordening (EG) nr. 1224/2009.

(131)

Verordening (EG) nr. 1005/2008 moet bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(132)

Aangezien de voorschriften inzake overlading buiten de Unie zijn neergelegd in Verordening (EG) nr. 1224/2009, is titel II, hoofdstuk VI, van Verordening (EU) 2017/2403, waarin voorschriften voor overlading op volle zee en in het kader van rechtstreekse machtigingen zijn vastgesteld, overbodig geworden en moeten zij worden geschrapt. Verordening (EU) 2017/2403 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(133)

De bij deze verordening ingevoerde wijzigingen variëren van kleine wijzigingen tot grote wijzigingen en er zijn verschillende termijnen nodig om de toepassing van de nieuwe regels voor te bereiden. Daarom moeten de toepassingsdata voor die wijzigingen worden gedifferentieerd en adequaat zijn om de toepassing van die regels voor te bereiden. Bovendien moeten bepaalde overgangsbepalingen worden ingevoerd die nodig zijn om een soepele overgang naar de nieuwe regels te waarborgen.

(134)

Overeenkomstig artikel 42, lid 1, van Verordening (EU) 2018/1725 is de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming geraadpleegd, die op 18 juli 2018 een advies heeft uitgebracht,

1)

Artikel 4 wordt als volgt gewijzigd:

2)

Artikel 5 wordt als volgt gewijzigd:

3)

De artikelen 6 en 7 worden vervangen door:

4)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

5)

Artikel 8 wordt als volgt gewijzigd:

6)

Artikel 9 wordt vervangen door:

(*6)  Verordening (EU) 2017/2403 van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2017 inzake het duurzame beheer van externe vissersvloten, en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1006/2008 van de Raad (PB L 347 van 28.12.2017, blz. 81).”."

7)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

9)

Artikel 12 wordt vervangen door:

10)

Artikel 13 wordt vervangen door:

11)

Artikel 14 wordt vervangen door:

12)

Artikel 15 wordt vervangen door:

13)

De volgende artikelen worden ingevoegd:

14)

Artikel 16 wordt geschrapt.

15)

Artikel 17 wordt als volgt gewijzigd:

16)

Artikel 18 wordt geschrapt.

17)

Artikel 19 wordt vervangen door:

18)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

19)

Artikel 20 wordt als volgt gewijzigd:

20)

Artikel 21 wordt vervangen door:

21)

De artikelen 22, 23 en 24 worden vervangen door:

22)

Artikel 25 wordt geschrapt.

23)

Artikel 26 wordt als volgt gewijzigd:

24)

In artikel 27, lid 1, wordt “vissersvaartuig” vervangen door “Unievangstvaartuig”.

25)

Artikel 28 wordt geschrapt.

26)

Artikel 29 wordt als volgt gewijzigd:

27)

Artikel 30 wordt als volgt gewijzigd:

28)

Artikel 31 wordt vervangen door:

29)

Artikel 32 wordt geschrapt.

30)

Artikel 33 wordt vervangen door:

(*8)  Verordening (EU) 2017/1004 van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2017 betreffende de instelling van een Uniekader voor de verzameling, het beheer en het gebruik van gegevens in de visserijsector en voor de ondersteuning van wetenschappelijk advies over het gemeenschappelijk visserijbeleid en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 199/2008 van de Raad (PB L 157 van 20.6.2017, blz. 1).”."

31)

Artikel 34 wordt vervangen door:

32)

Artikel 35 wordt als volgt gewijzigd:

33)

In artikel 36 wordt lid 2 vervangen door:

34)

Artikel 37 wordt als volgt gewijzigd:

35)

In titel IV wordt de titel van hoofdstuk II vervangen door:

“ Hoofdstuk II

Controle op de vangstcapaciteit ”.

36)

Artikel 38 wordt vervangen door:

37)

In hoofdstuk II van titel IV wordt de titel van afdeling 2 vervangen door:

“AFDELING 2

MOTORVERMOGEN EN TONNAGE”.

38)

Artikel 39 wordt als volgt gewijzigd:

39)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

40)

Artikel 40 wordt als volgt gewijzigd:

41)

Artikel 41 wordt vervangen door:

(*9)  Richtlijn 2009/15/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties en voor de desbetreffende werkzaamheden van maritieme instanties (PB L 131 van 28.5.2009, blz. 47).”."

42)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

43)

Artikel 42 wordt als volgt gewijzigd:

44)

Artikel 43 wordt als volgt gewijzigd:

45)

Artikel 44 wordt vervangen door:

46)

De artikelen 45 en 46 worden geschrapt.

47)

Artikel 48 wordt als volgt gewijzigd:

48)

Artikel 49 wordt als volgt gewijzigd:

49)

Artikel 50 wordt vervangen door:

50)

Na artikel 54 quater wordt het volgende hoofdstuk ingevoegd:

“ Hoofdstuk IV bis

Controle op visserij zonder vaartuig

51)

Artikel 55 wordt vervangen door:

52)

De titel van titel V wordt vervangen door:

“ TITEL V

CONTROLE IN DE TOELEVERINGSKETEN ”.

53)

In titel V wordt hoofdstuk I vervangen door:

“ Hoofdstuk I

Algemene bepalingen

(*10)  Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad van 23 juli 1987 met betrekking tot de tarief- en statistieknomenclatuur en het gemeenschappelijk douanetarief (PB L 256 van 7.9.1987, blz. 1)."

(*11)  Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2002 tot vaststelling van de algemene beginselen en voorschriften van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheidsaangelegenheden (PB L 31 van 1.2.2002, blz. 1).”."

54)

In artikel 59 worden de leden 2 en 3 vervangen door:

55)

Artikel 60 wordt vervangen door:

56)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

57)

Artikel 61 wordt geschrapt.

58)

Artikel 62 wordt vervangen door:

(*12)  Richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (PB L 347 van 11.12.2006, blz. 1).”."

59)

Artikel 63 wordt geschrapt.

60)

De artikelen 64, 65 en 66 worden vervangen door:

61)

Artikel 67 wordt geschrapt.

62)

Artikel 68 wordt vervangen door:

63)

In titel V wordt hoofdstuk III geschrapt.

64)

Artikel 71 wordt als volgt gewijzigd:

65)

Artikel 73 wordt als volgt gewijzigd:

66)

in titel VII wordt hoofdstuk I vervangen door:

“ Hoofdstuk I

Algemene bepalingen

67)

In artikel 80 wordt lid 4 vervangen door:

68)