1.   Deze verordening is van toepassing op de volgende categorieën steun:

2.   Indien de lidstaten dat passend vinden, kunnen zij ervoor kiezen om steun als bedoeld in lid 1, punten a), e), en f), te verlenen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 651/2014 van de Commissie (17).

3.   Deze verordening is niet van toepassing op:

4.   Deze verordening is niet van toepassing op:

5.   Deze verordening is niet van toepassing op steun voor ondernemingen in moeilijkheden, met uitzondering van steun die wordt verleend:

6.   Deze verordening is niet van toepassing op steun die, op zich, door de daaraan verbonden voorwaarden of de toegepaste financieringswijze tot een daaraan onlosmakelijk verbonden schending van het recht van de Unie leidt, met name:

7.   Deze verordening is niet van toepassing op steun voor landbouwproducten in de zin van bijlage 1 bij de Landbouwovereenkomst van de WTO (18) die een uitvoersubsidie in de zin van die overeenkomst vormt. Zij is evenmin van toepassing op steun voor dergelijke producten die door een regering of overheidsinstantie verleende uitvoerfinancieringssteun vormt in het kader van het Ministerieel Besluit van de WTO inzake uitvoerconcurrentie van 19 december 2015 (19), indien die steun niet voldoet aan de toepasselijke vereisten van punt 15 van dat besluit betreffende de maximale krediettermijn en zelffinanciering.

1.   Deze verordening geldt niet voor individuele steun waarvan het brutosubsidie-equivalent de volgende drempels overschrijdt:

2.   De in lid 1 bedoelde drempels mogen niet door kunstmatige opsplitsing van de steunregelingen of steunprojecten worden omzeild.

1.   Deze verordening is uitsluitend van toepassing op transparante steun.

2.   Steun wordt geacht transparant te zijn als het brutosubsidie-equivalent vooraf precies kan worden berekend zonder dat een risicoanalyse hoeft te worden uitgevoerd.

3.   Voor de toepassing van deze verordening wordt steun die in een van de volgende vormen wordt verleend, geacht transparant te zijn:

4.   Voor de toepassing van deze verordening wordt steun die in een van de volgende vormen wordt verleend, niet als transparant beschouwd:

1.   Deze verordening is uitsluitend van toepassing op steun die een stimulerend effect heeft.

2.   Steun wordt geacht een stimulerend effect te hebben als de begunstigde ervan, voordat de werkzaamheden in het kader van het project of de activiteit zijn gestart, bij de betrokken lidstaat een schriftelijke steunaanvraag heeft ingediend. De steunaanvraag moet ten minste de volgende gegevens bevatten:

3.   Ad-hocsteun voor grote ondernemingen wordt geacht een stimulerend effect te hebben als de lidstaat er niet alleen op heeft toegezien dat aan de in lid 2 vastgestelde voorwaarde is voldaan, maar zich er ook, voordat hij de betrokken ad-hocsteun heeft toegekend, van heeft vergewist dat uit door de begunstigde opgestelde documentatie blijkt dat de steun zal leiden tot een of meer van het onderstaande:

Deze vereisten gelden niet voor gemeenten die autonome lokale autoriteiten zijn met een jaarlijkse begroting van minder dan 10 miljoen EUR en met minder dan 5 000 inwoners.

4.   In afwijking van de leden 2 en 3 worden maatregelen in de vorm van belastingvoordelen geacht een stimulerend effect te hebben als de volgende twee voorwaarden zijn vervuld:

5.   Voorts hoeven, in afwijking van de leden 2, 3 en 4, de volgende categorieën steun geen stimulerend effect te hebben of wordt ervan uitgegaan dat zij een stimulerend effect hebben:

1.   Alle bedragen die voor de berekening van de steunintensiteit en de in aanmerking komende kosten worden gebruikt, zijn bedragen vóór aftrek van belastingen of andere heffingen. De in aanmerking komende kosten worden gestaafd met bewijsstukken die duidelijk, specifiek en actueel zijn. De bedragen van de in aanmerking komende kosten kunnen worden berekend overeenkomstig de vereenvoudigde kostenopties die zijn vastgesteld in Verordening (EU) 2021/1060 en Verordening (EU) 2021/2115, mits de verrichting ten minste gedeeltelijk uit het Elfpo wordt gefinancierd en de kostencategorie in aanmerking komt overeenkomstig de desbetreffende vrijstellingsbepaling.

2.   De steunbedragen voor de in de artikelen 31, 33, 34, 35, 41, 45 en 46 bedoelde maatregelen of soorten verrichtingen kunnen worden vastgesteld op basis van standaardveronderstellingen van extra kosten en gederfde inkomsten. In die gevallen zorgen de lidstaten ervoor dat de berekeningen en de overeenkomstige steun alleen verifieerbare elementen bevatten, gebaseerd zijn op met passende expertise vastgestelde bedragen, een duidelijke vermelding bevatten van de bron van de gebruikte bedragen, indien van toepassing gedifferentieerd zijn om rekening te houden met de regionale of lokale locatie en het feitelijke landgebruik, en geen elementen bevatten die verband houden met investeringskosten.

3.   De belasting over de toegevoegde waarde (btw) komt niet voor steun in aanmerking, behalve wanneer zij niet terugvorderbaar is krachtens de nationale btw-wetgeving.

4.   Wanneer steun in een andere vorm dan een subsidie wordt toegekend, is het steunbedrag het brutosubsidie-equivalent van de steun.

5.   In de toekomst te betalen steun, met inbegrip van steun die in verschillende tranches wordt uitgekeerd, wordt gedisconteerd tot de waarde ervan op het tijdstip van de toekenning van de steun. De in aanmerking komende kosten worden gedisconteerd tot de waarde ervan op de datum van de toekenning van de steun. De rentevoet die voor de discontering wordt gehanteerd, is de disconteringsvoet die op de datum van de toekenning van de steun van toepassing is.

6.   Wanneer steun wordt toegekend in de vorm van belastingvoordelen, worden de steuntranches gedisconteerd aan de hand van de disconteringspercentages die gelden op de verschillende tijdstippen waarop de belastingvoordelen beginnen te spelen.

7.   Wanneer de steun wordt verleend in de vorm van terugbetaalbare voorschotten die, bij gebrek aan een geaccepteerde methode voor de berekening van het brutosubsidie-equivalent, worden uitgedrukt als een percentage van de in aanmerking komende kosten en wanneer de maatregel erin voorziet dat, in geval van een succesvolle uitkomst van het project als omschreven op basis van een redelijke en prudente hypothese, de voorschotten worden terugbetaald vermeerderd met een rente die ten minste gelijk is aan de op de datum van de toekenning van de steun toepasselijke disconteringsvoet, kunnen de in hoofdstuk III vastgestelde maximale steunintensiteiten worden verhoogd met tien procentpunten.

1.   Om te bepalen of de in artikel 4 vastgestelde aanmeldingsdrempels en de in hoofdstuk III vastgestelde maximale steunintensiteiten en maximale steunbedragen in acht worden genomen, wordt het totale bedrag aan staatssteun voor de gesteunde activiteit, het gesteunde project of de gesteunde onderneming in aanmerking genomen.

2.   Wanneer centraal door de instellingen, agentschappen, gemeenschappelijke ondernemingen of andere organen van de Unie beheerde Uniefinanciering die niet direct of indirect onder de controle van de lidstaten staat, wordt gecombineerd met staatssteun, wordt alleen met die laatste rekening gehouden om te bepalen of de aanmeldingsdrempels en de maximale steunintensiteiten of de steunplafonds in acht worden genomen, mits het totale bedrag aan overheidsfinanciering dat voor dezelfde in aanmerking komende kosten wordt toegekend, het gunstigste financieringspercentage dat in de toepasselijke regels van het recht van de Unie is vastgesteld, niet overschrijdt.

3.   Steun voor identificeerbare in aanmerking komende kosten die krachtens deze verordening is vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag, mag worden gecumuleerd met:

4.   Steun voor niet-identificeerbare in aanmerking komende kosten die krachtens de artikelen 18, 19, 40 en 61 is vrijgesteld, mag worden gecumuleerd met andere staatssteun voor identificeerbare in aanmerking komende kosten.

Steun voor niet-identificeerbare in aanmerking komende kosten mag met andere staatssteun voor niet-identificeerbare in aanmerking komende kosten worden gecumuleerd tot de hoogste toepasselijke totale financieringsdrempel die voor de specifieke omstandigheden van het betrokken geval bij de onderhavige of een andere groepsvrijstellingsverordening of een besluit van de Commissie is vastgesteld.

5.   Staatssteun die krachtens de afdelingen 1, 2 en 3 van hoofdstuk III van deze verordening is vrijgesteld, mag niet worden gecumuleerd met in artikel 145, lid 2, en artikel 146 van Verordening (EU) 2021/2115 bedoelde betalingen voor dezelfde in aanmerking komende kosten als door die cumulering de in de onderhavige verordening vastgestelde steunintensiteiten of steunbedragen worden overschreden.

6.   Staatssteun die krachtens de artikelen 31, 34 en 35 wordt toegekend, mag niet met in artikel 31 van Verordening (EU) 2021/2115 bedoelde betalingen voor dezelfde in aanmerking komende kosten worden gecumuleerd als door die cumulering de in de onderhavige verordening vastgestelde steunintensiteiten of steunbedragen worden overschreden.

7.   Krachtens deze verordening vrijgestelde staatssteun mag niet met de-minimissteun voor dezelfde in aanmerking komende kosten worden gecumuleerd als door die cumulering de in hoofdstuk III vastgestelde steunintensiteiten of steunbedragen worden overschreden.

8.   Investeringssteun voor het herstel van agrarisch productiepotentieel als bedoeld in artikel 14, lid 3, punt d), mag niet worden gecumuleerd met steun voor het herstel van materiële schade als bedoeld in de artikelen 25, 26, 28 en 37.

9.   Aanloopsteun voor producentengroeperingen en -organisaties in de landbouwsector als bedoeld in artikel 19 van deze verordening mag niet worden gecumuleerd met steun voor de oprichting van producentengroeperingen en -organisaties in de landbouwsector als bedoeld in artikel 77 van Verordening (EU) 2021/2115.

10.   Aanloopsteun voor jonge landbouwers en aanloopsteun voor landbouwactiviteiten als bedoeld in artikel 18 van deze verordening mogen niet worden gecumuleerd met steun voor de vestiging van jonge landbouwers of voor het opstarten van plattelandsbedrijven als bedoeld in artikel 75 van Verordening (EU) 2021/2115 indien door die cumulering het steunbedrag groter zou zijn dan de in de onderhavige verordening vastgestelde steunbedragen.

1.   De betrokken lidstaat zorgt voor de bekendmaking van de volgende informatie in de “Transparency Award Module” van de Commissie (26) of op een uitgebreide staatssteunwebsite op nationaal of regionaal niveau:

2.   Voor steunregelingen in de vorm van belastingvoordelen worden de voorwaarden van lid 1 geacht te zijn vervuld als de lidstaten de informatie die over individuele steunbedragen is vereist, publiceren volgens de onderstaande tranches (in miljoen EUR):

3.   De in lid 1 bedoelde gegevens worden op een in bijlage III beschreven gestandaardiseerde wijze georganiseerd en toegankelijk gemaakt, en kunnen op een doeltreffende manier worden doorzocht en gedownload. De in lid 1, punt c), bedoelde informatie wordt bekendgemaakt binnen zes maanden vanaf de datum van de toekenning van de steun, of, in het geval van steun in de vorm van belastingvoordelen, binnen één jaar vanaf de datum waarop de belastingaangifte moet zijn ingediend, en blijft beschikbaar gedurende ten minste tien jaar vanaf de datum van de toekenning van de steun.

4.   De in lid 1 bedoelde volledige tekst van de steunregeling of de ad-hocsteun omvat met name een uitdrukkelijke verwijzing naar deze verordening, met vermelding van de titel en van de vindplaats ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie, en naar de specifieke bepalingen van hoofdstuk III die op die handeling betrekking hebben, of, indien van toepassing, naar de nationale wet die waarborgt dat de betrokken bepalingen van deze verordening worden nageleefd. De steunregeling of de ad-hocsteun gaat vergezeld van de uitvoeringsbepalingen en de wijzigingen.

5.   De in lid 1 vastgestelde bekendmakingsverplichtingen zijn niet van toepassing op steun die krachtens de artikelen 39, 40, 60 en 61 wordt verleend aan projecten van operationele groepen in het kader van het EIP of aan CLLD-projecten.

6.   De Commissie publiceert op haar website:

1.   De lidstaten doen via het elektronische aanmeldingssysteem van de Commissie de beknopte informatie over elke krachtens deze verordening vrijgestelde steunmaatregel binnen twintig werkdagen na de inwerkingtreding daarvan bij de Commissie toekomen in het gestandaardiseerde formaat dat in bijlage II is vastgelegd, samen met een link naar de volledige tekst van de steunmaatregel, met inbegrip van eventuele wijzigingen.

2.   De lidstaten zenden de Commissie voor elk volledig jaar of deel daarvan waarin deze verordening van toepassing is, in elektronische vorm een in hoofdstuk III van Verordening (EG) nr. 794/2004 bedoeld jaarlijks verslag toe over de toepassing van deze verordening.

3.   Het jaarlijks verslag bevat ook informatie over het volgende:

4.   Lid 1 van dit artikel is niet van toepassing op steun die wordt toegekend voor projecten van operationele groepen in het kader van het EIP of voor projecten voor vanuit de gemeenschap geleide lokale ontwikkeling (“CLLD”) als bedoeld in de artikelen 40 en 61.

1.   Voor de in artikel 1, lid 3, bedoelde steunregelingen is een evaluatie achteraf vereist indien het staatssteunbudget of de geboekte uitgaven meer bedragen dan 150 miljoen EUR in een bepaald jaar of meer dan 750 miljoen EUR over de totale looptijd ervan, d.w.z. de gecombineerde looptijd van de regeling en alle voorgaande regelingen die een soortgelijk doel en geografisch gebied bestrijken en op of na 1 januari 2023 zijn ingegaan. Gezien de doelstellingen van de evaluatie, en om de lidstaten niet onevenredig te belasten, is de evaluatie achteraf enkel vereist voor steunregelingen die een totale looptijd van meer dan drie jaar hebben en op of na 1 januari 2023 zijn ingegaan.

2.   Van de vereiste evaluatie achteraf kan worden afgezien voor steunregelingen die een onmiddellijke opvolger zijn van een regeling die een soortgelijk doel en geografisch gebied bestreek en waarvoor een evaluatie is verricht, een eindevaluatieverslag is opgesteld volgens het door de Commissie goedgekeurde evaluatieplan en geen negatieve bevindingen zijn vastgesteld. Als het eindevaluatieverslag van een regeling niet strookt met het goedgekeurde evaluatieplan, wordt de betrokken regeling onmiddellijk opgeschort. Steunregelingen die een opvolger zijn van een dergelijke opgeschorte regeling, genieten het voordeel van de groepsvrijstelling niet.

3.   In de evaluatie wordt nagegaan of is voldaan aan de aannames en de voorwaarden die aan de verenigbaarheid van de regeling ten grondslag liggen, en met name of de steunmaatregel noodzakelijk en doeltreffend is in het licht van de algemene en de specifieke doelstellingen ervan. Voorts wordt in de evaluatie beoordeeld wat de impact van de regeling is op de mededinging en de handel.

4.   Voor steunregelingen die op grond van lid 1 moeten worden geëvalueerd, melden de lidstaten binnen de volgende termijnen een ontwerpevaluatieplan aan:

5.   Het ontwerpevaluatieplan wordt opgesteld volgens de gemeenschappelijke methodiek voor staatssteunevaluatie die door de Commissie is vastgelegd. De lidstaten publiceren het door de Commissie goedgekeurde evaluatieplan.

6.   De evaluatie achteraf wordt op basis van het evaluatieplan uitgevoerd door een deskundige die onafhankelijk is van de steunverlenende autoriteit. Elke evaluatie omvat ten minste één tussentijds evaluatieverslag en één eindevaluatieverslag. De lidstaten publiceren beide verslagen.

7.   Het eindevaluatieverslag wordt uiterlijk negen maanden vóór het verstrijken van de vrijgestelde regeling bij de Commissie ingediend. Deze periode kan worden verkort voor regelingen waarvoor de evaluatievereiste in werking treedt in de loop van de laatste twee jaren van de uitvoering. De precieze reikwijdte van elke evaluatie en de nadere regelingen daaromtrent worden vastgesteld in het besluit tot goedkeuring van het evaluatieplan. Bij de aanmelding van een eventuele latere steunmaatregel met een soortgelijke doelstelling wordt beschreven hoe met de resultaten van de evaluatie rekening is gehouden.

1.   Steun voor met de primaire landbouwproductie verband houdende investeringen op landbouwbedrijven is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De investering mag worden verricht door een of meer begunstigden of betrekking hebben op materiële of immateriële activa die door een of meer begunstigden worden gebruikt.

3.   De investering is gericht op ten minste een van de volgende doelstellingen:

4.   De investering kan verband houden met de productie, op het landbouwbedrijf, van biobrandstoffen of van energie uit hernieuwbare bronnen mits die productie niet groter is dan het gemiddelde jaarlijkse brandstof- of energieverbruik van het betrokken bedrijf.

Indien de investering wordt gedaan voor de productie van biobrandstoffen, mag de productiecapaciteit van de productie-installaties niet groter zijn dan de capaciteit die overeenstemt met het gemiddelde jaarlijkse brandstofverbruik van het landbouwbedrijf, en mogen de geproduceerde biobrandstoffen niet op de markt worden verkocht.

Als wordt geïnvesteerd voor de productie, op het landbouwbedrijf, van thermische energie en elektriciteit uit hernieuwbare bronnen, mogen de productie-installaties slechts voorzien in de eigen energiebehoeften van de begunstigde en mag de productiecapaciteit van die installaties niet groter zijn dan de capaciteit die overeenstemt met het gecombineerde gemiddelde jaarlijkse energieverbruik van thermische energie en elektriciteit van het landbouwbedrijf, met inbegrip van het landbouwhuishouden. De verkoop van elektriciteit aan het net is slechts toegestaan binnen de jaarlijkse gemiddelde limiet van het eigen verbruik.

Wanneer de investering door verschillende begunstigden wordt uitgevoerd om in hun eigen behoefte aan biobrandstof en energie te voldoen, is het gemiddelde jaarlijkse verbruik de som van het gemiddelde jaarlijkse verbruik van alle begunstigden.

Bij investeringen in infrastructuur voor hernieuwbare energie die energie verbruikt of produceert, moet worden voldaan aan de minimumnormen voor energie-efficiëntie, indien dergelijke normen op nationaal niveau bestaan.

Investeringen in installaties die vooral tot doel hebben elektriciteit op te wekken uit biomassa, komen niet voor steun in aanmerking tenzij een door de lidstaten te bepalen minimumpercentage aan warmte-energie wordt gebruikt.

De lidstaten stellen overeenkomstig artikel 26 van Richtlijn (EU) 2018/2001 voor de verschillende types installaties drempelwaarden vast voor het maximale aandeel granen en andere zetmeelrijke gewassen, suikergewassen en oliehoudende gewassen dat mag worden gebruikt voor de productie van bio-energie, waaronder biobrandstoffen. De steun voor investeringen in bio-energieprojecten blijft beperkt tot bio-energie die voldoet aan de toepasselijke duurzaamheidscriteria die zijn vastgelegd in de wetgeving van de Unie.

5.   Steun voor investeringen waarvoor krachtens Richtlijn 2011/92/EU van het Europees Parlement en de Raad (27) een milieueffectbeoordeling moet worden uitgevoerd, mag slechts worden toegekend op voorwaarde dat die beoordeling is uitgevoerd en de vergunning voor het betrokken investeringsproject is verleend vóór de datum van de toekenning van de individuele steun.

6.   De steun dekt de volgende in aanmerking komende kosten:

7.   Andere dan de in lid 6, punten a) en b), bedoelde kosten in verband met een leasingcontract, zoals de marge voor de leasinggever, kosten van de herfinanciering van rente, overheadkosten en verzekeringspremies worden niet als in aanmerking komende kosten beschouwd.

Werkkapitaal wordt niet beschouwd als in aanmerking komende kosten.

8.   Wat irrigatie betreft, wordt slechts steun verleend door lidstaten die met betrekking tot het stroomgebiedsdistrict waarin de investering plaatsvindt, ervoor hebben gezorgd dat de landbouwsector bijdraagt aan de terugwinning van de kosten van waterdiensten overeenkomstig artikel 9, lid 1, tweede alinea, eerste streepje, van Richtlijn 2000/60/EG, in voorkomend geval rekening houdend met de maatschappelijke, ecologische en economische effecten van de terugwinning en met de geografische en klimatologische omstandigheden van de betrokken regio of regio’s.

9.   Er mag geen steun worden toegekend voor:

10.   De in lid 1 bedoelde steun mag niet worden toegekend in strijd met de in Verordening (EU) nr. 1308/2013 vastgestelde verboden of beperkingen, ook niet wanneer die verboden of beperkingen uitsluitend betrekking hebben op steun van de Unie waarin die verordening voorziet.

11.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 65 % van de in aanmerking komende kosten.

12.   De steunintensiteit kan tot maximaal 80 % worden verhoogd voor de volgende investeringen:

13.   De in lid 12, punt c), bedoelde steunintensiteit kan worden verhoogd tot maximaal 85 % voor investeringen van kleine landbouwbedrijven in de zin van artikel 28 van Verordening (EU) 2021/2115.

14.   De steunintensiteit kan tot maximaal 100 % worden verhoogd voor de volgende investeringen:

15.   De steunintensiteit voor irrigatie op grond van lid 6, punt f), blijft beperkt tot een of meer percentages die niet hoger zijn dan:

1.   Steun voor investeringen in verband met de verplaatsing van landbouwbedrijfsgebouwen die wordt toegekend aan kmo’s die actief zijn in de primaire landbouwproductie, is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Met de verplaatsing van het landbouwbedrijfsgebouw moet een doel van algemeen belang worden nagestreefd.

Het algemeen belang dat wordt aangevoerd om de steunverlening op grond van dit artikel te rechtvaardigen, wordt nader omschreven in de desbetreffende bepalingen van de betrokken lidstaat.

3.   Als de verplaatsing van het landbouwbedrijfsgebouw bestaat uit het demonteren, verhuizen en weer opbouwen van bestaande voorzieningen, mag de steunintensiteit niet hoger zijn dan 100 % van de reële kosten van die werkzaamheden.

4.   Wanneer de verplaatsing naast het in lid 3 bedoelde demonteren, verhuizen en weer opbouwen van bestaande voorzieningen leidt tot een modernisering van deze voorzieningen of een verhoging van de productiecapaciteit, gelden voor de kosten van de modernisering van de voorzieningen of de verhoging van de productiecapaciteit de steunintensiteiten voor investeringen als bedoeld in artikel 14, leden 12 tot en met 15.

Voor de toepassing van dit lid wordt de loutere vervanging van een bestaand gebouw of van bestaande voorzieningen door een nieuw, modern gebouw of nieuwe, moderne voorzieningen waarbij de betrokken productie of technologie niet fundamenteel wordt gewijzigd, niet geacht met modernisering gepaard te gaan.

5.   De maximale steunintensiteit kan oplopen tot 100 % van de in aanmerking komende kosten als het bij de verplaatsing gaat om activiteiten die dicht bij rurale woongebieden plaatsvinden, met als doel de levenskwaliteit of de milieuprestatie van die woongebieden te verbeteren.

1.   Steun voor investeringen in verband met de verwerking of de afzet van landbouwproducten is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De investering moet betrekking hebben op materiële of immateriële activa in verband met de verwerking of de afzet van landbouwproducten.

3.   Investeringen in de productie van biobrandstoffen op basis van voedingsgewassen komen niet in aanmerking voor steun op grond van dit artikel.

4.   Steun voor investeringen waarvoor krachtens Richtlijn 2011/92/EU een milieueffectbeoordeling moet worden uitgevoerd, mag slechts worden toegekend op voorwaarde dat die beoordeling is uitgevoerd en de vergunning voor het betrokken investeringsproject is verleend vóór de datum van de toekenning van de individuele steun.

5.   De steun dekt de volgende in aanmerking komende kosten:

6.   Andere dan de in lid 5, punten a) en b), bedoelde kosten in verband met een leasingcontract, zoals de marge voor de leasinggever, kosten van de herfinanciering van rente, overheadkosten en verzekeringspremies worden niet als in aanmerking komende kosten beschouwd.

7.   Werkkapitaal wordt niet beschouwd als in aanmerking komende kosten.

8.   Kosten van bedrading of bekabeling voor datanetwerken buiten het particuliere eigendom worden niet beschouwd als in aanmerking komende kosten.

9.   Er mag geen steun worden toegekend voor investeringen om aan de geldende normen van de Unie te voldoen.

10.   De in lid 1 bedoelde steun mag niet worden toegekend in strijd met de in Verordening (EU) nr. 1308/2013 vastgestelde verboden of beperkingen, ook niet wanneer die verboden of beperkingen uitsluitend betrekking hebben op steun van de Unie waarin die verordening voorziet.

11.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 65 %, behalve in de gevallen als vermeld in lid 12.

12.   De steunintensiteit kan tot maximaal 80 % worden verhoogd voor de volgende investeringen:

1.   Aanloopsteun voor jonge landbouwers en aanloopsteun voor landbouwactiviteiten zijn verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun betreft de oprichting van plattelandsbedrijven waar landbouwactiviteiten worden verricht en de diversificatie van het inkomen van landbouwhuishoudens naar andere landbouwactiviteiten.

3.   De steun wordt alleen toegekend aan jonge landbouwers van wie de onderneming een kleine of micro-onderneming is.

4.   Wanneer de steun wordt verleend aan een jonge landbouwer die een bedrijf opzet in de vorm van een rechtspersoon, moet de jonge landbouwer daadwerkelijke en voortdurende zeggenschap hebben over de rechtspersoon wat betreft beslissingen op het gebied van beheer, winst en financiële risico’s. Als meerdere natuurlijke personen, onder wie personen die geen jonge landbouwer zijn, deelnemen aan het kapitaal of het beheer van de rechtspersoon, is de jonge landbouwer, hetzij alleen, hetzij samen met andere personen, in staat die daadwerkelijke en voortdurende zeggenschap uit te oefenen. Als een rechtspersoon alleen of gezamenlijk onder de zeggenschap van een andere rechtspersoon valt, gelden die voorschriften voor elke natuurlijke persoon die zeggenschap heeft over die andere rechtspersoon (31).

5.   De steun is afhankelijk van de indiening van een bedrijfsplan bij de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat.

6.   Met betrekking tot jonge landbouwers geldt dat als de begunstigden niet voldoen aan artikel 4, lid 6, punt c), van Verordening (EU) 2021/2115, zij toch voor de steun voor jonge landbouwers in aanmerking komen op voorwaarde dat zij zich ertoe verbinden die vakbekwaamheid en deskundigheid te verwerven binnen 36 maanden na de datum waarop het besluit tot steunverlening is vastgesteld. Die verbintenis moet in het bedrijfsplan worden opgenomen.

7.   De steun mag niet groter zijn dan 100 000 EUR per jonge landbouwer, per in de landbouw opgericht bedrijf of per landbouwhuishouden.

1.   Aanloopsteun voor producentengroeperingen en -organisaties is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Alleen producentengroeperingen of -organisaties die door de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat officieel zijn erkend, komen voor steun in aanmerking.

3.   De lidstaten passen de op grond van dit artikel vrijgestelde steun aan om rekening te houden met eventuele wijzigingen in de verordeningen houdende een gemeenschappelijke ordening van de markten voor landbouwproducten.

4.   Er wordt geen steun toegekend aan:

5.   De steun dekt de volgende in aanmerking komende kosten:

Bij aankoop van panden zijn de in aanmerking komende kosten van de panden beperkt tot de huurkosten tegen markttarieven.

6.   De steun moet op forfaitaire basis in jaarlijkse tranches worden verleend gedurende de eerste vijf jaar na de datum waarop de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat de producentengroepering of -organisatie officieel heeft erkend.

De lidstaten betalen de laatste tranche pas nadat zij hebben geverifieerd dat de maatregel correct is uitgevoerd.

7.   De steun mag niet meer bedragen dan 10 % van de jaarlijkse in de handel gebrachte productie van de producentengroepering of -organisatie.

8.   De steun bedraagt ten hoogste 100 000 EUR per jaar. De steun is degressief.

1.   De onderstaande categorieën steun aan producenten van landbouwproducten en hun groeperingen is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag:

2.   Steun als bedoeld in lid 1 wordt toegekend voor de volgende kwaliteitsregelingen:

3.   De in lid 1, punt a), bedoelde steun wordt aan producenten van landbouwproducten toegekend in de vorm van een jaarlijkse financiële stimulans waarvan het niveau wordt bepaald op basis van de hoogte van de vaste kosten die met de deelname aan de kwaliteitsregelingen gepaard gaan.

4.   De in lid 1, punten a) en b), bedoelde steun wordt niet toegekend voor de financiering van de kosten van controles die de begunstigden zelf verrichten of wanneer in de wetgeving van de Unie is bepaald dat de kosten van de controles door de producenten van landbouwproducten en hun groeperingen moeten worden gedragen, zonder dat daarbij de daadwerkelijke hoogte van die kosten is vermeld.

5.   De in lid 1, punt a), bedoelde steun wordt gedurende ten hoogste zeven jaar verleend.

6.   De steun is onder objectief vastgestelde voorwaarden toegankelijk voor alle ondernemingen die daarvoor in het betrokken gebied in aanmerking komen.

7.   De in lid 1, punten b) en c), bedoelde steun wordt niet toegekend in de vorm van rechtstreekse betalingen aan de begunstigden.

Hij wordt betaald aan de voor de controlemaatregelen verantwoordelijke instantie, de aanbieder van onderzoeksdiensten of de adviesverstrekker.

8.   De in lid 1, punten b) en c), bedoelde steun bedraagt ten hoogste 100 % van de werkelijk gemaakte kosten.

1.   Steun voor kennisuitwisselings- en voorlichtingsacties is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun dient voor de financiering van acties op het gebied van beroepsopleiding en verwerving van vaardigheden, waaronder opleidingscursussen, workshops, conferenties, coaching, demonstratieactiviteiten, voorlichtingsacties en de bevordering van innovatie.

De steun kan ook worden toegekend voor korte uitwisselingen inzake landbouwbedrijfsbeheer en voor bezoeken aan landbouwbedrijven.

De lidstaten zien erop toe dat de krachtens dit artikel gesteunde acties consistent zijn met de in hun strategisch GLB-plan opgenomen beschrijving van de kennis- en innovatiesystemen voor de landbouw (AKIS).

Voor demonstratieactiviteiten mag steun worden verleend ter dekking van de betrokken investeringskosten.

3.   De steun dekt de volgende in aanmerking komende kosten:

4.   De in lid 3, punt d), bedoelde kosten komen slechts in aanmerking voor zover en zolang zij voor het demonstratieproject worden gemaakt.

Alleen de afschrijvingskosten die met de looptijd van het demonstratieproject overeenstemmen, als berekend volgens algemeen erkende boekhoudkundige beginselen, worden als in aanmerking komende kosten beschouwd.

5.   De in lid 3, punten a) en c), bedoelde steun wordt niet toegekend in de vorm van rechtstreekse betalingen aan de begunstigden.

Steun voor de kosten van vervangingsdiensten als bedoeld in lid 3, punt c), mag rechtstreeks worden betaald aan de aanbieder van de vervangingsdiensten.

6.   De organisaties die kennisuitwisselings- en voorlichtingsacties aanbieden, beschikken over hiertoe gekwalificeerd en geregeld opgeleid personeel.

De in de lid 2 bedoelde activiteiten mogen worden verricht door producentengroeperingen of andere organisaties, ongeacht hun omvang.

7.   De steun is onder objectief vastgestelde voorwaarden toegankelijk voor alle ondernemingen die daarvoor in het betrokken gebied in aanmerking komen.

Als de in lid 2 bedoelde activiteiten door producentengroeperingen en -organisaties worden verricht, mag lidmaatschap van die groeperingen of organisaties geen voorwaarde zijn om toegang tot die activiteiten te krijgen.

Eventuele bijdragen van niet-leden in de administratieve kosten van de betrokken producentengroepering of -organisatie zijn beperkt tot de kosten van de in lid 2 bedoelde activiteiten.

8.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

Voor de in lid 3, punt d), bedoelde demonstratieprojecten blijft het maximale steunbedrag beperkt tot 100 000 EUR over een periode van drie belastingjaren.

1.   Steun voor adviesdiensten is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun is bedoeld om ondernemingen die in de landbouwsector actief zijn en jonge landbouwers te helpen profiteren van adviesdiensten.

De lidstaten zien erop toe dat de krachtens dit artikel gesteunde acties consistent zijn met de in hun strategisch GLB-plan opgenomen beschrijving van de kennis- en innovatiesystemen voor de landbouw (AKIS).

3.   Het advies moet verband houden met ten minste één specifieke doelstelling van artikel 6 van Verordening (EU) 2021/2115 en betrekking hebben op ten minste één van de volgende elementen:

4.   Het advies kan ook betrekking hebben op andere dan de in lid 3 bedoelde kwesties die verband houden met de economische en ecologische prestaties van het landbouwbedrijf, waaronder mededingingsaspecten. Dit advies kan onder meer betrekking hebben op het opzetten van korte toeleveringsketens, biologische landbouw, het besparen van duurzame energie, energie-efficiëntie en de productie en het gebruik van hernieuwbare energie voor de landbouw, het vergroten van de biodiversiteit of biodiversiteitsprestaties en gezondheidsaspecten van de veehouderij.

5.   De steun wordt verleend in de vorm van een gesubsidieerde dienst.

6.   De organisaties die worden geselecteerd om adviesdiensten te verstrekken, beschikken over daartoe gekwalificeerd en geregeld opgeleid personeel, alsmede over ervaring op het gebied van adviesverstrekking, en zijn betrouwbaar gebleken op de gebieden waarover zij advies verstrekken.

De adviesdiensten mogen worden verstrekt door producentengroeperingen of andere organisaties, ongeacht hun omvang.

De lidstaten zien erop toe dat de verstrekker van de adviesdiensten onpartijdig is en geen belangenconflict heeft.

7.   De steun is onder objectief vastgestelde voorwaarden toegankelijk voor alle ondernemingen die daarvoor in het betrokken gebied in aanmerking komen.

Als de adviesdiensten door producentengroeperingen en -organisaties worden verleend, mag lidmaatschap van die groeperingen of organisaties geen voorwaarde zijn om toegang tot die diensten te krijgen.

Eventuele bijdragen van niet-leden in de administratieve kosten van de betrokken groepering of organisatie zijn beperkt tot de kosten van de adviesverstrekking.

8.   Voor advies dat door dienstverleners wordt verstrekt aan een enkele begunstigde die actief is in de primaire landbouwproductie, is het steunbedrag beperkt tot 100 % van de in aanmerking komende kosten, met een maximumbedrag van 25 000 EUR per drie jaar (behalve voor kosten op grond van lid 4).

9.   Voor advies dat door dienstverleners wordt verstrekt aan een enkele begunstigde die actief is in de verwerking en de afzet van landbouwproducten, is het steunbedrag beperkt tot 100 % van de in aanmerking komende kosten, met een maximumbedrag van 200 000 EUR per drie jaar (behalve voor kosten op grond van lid 4).

1.   Steun voor bedrijfsvervangingsdiensten in de landbouw is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun moet dienen voor de werkelijke kosten van de vervanging van een landbouwer, een natuurlijke persoon die lid is van het landbouwhuishouden of een werknemer in de landbouw, tijdens hun afwezigheid van het werk als gevolg van ziekte, waaronder ziekte van een van hun kinderen en ernstige ziekte van een samenwonende persoon voor wie constante zorg vereist is, vakantie, moederschaps- en ouderschapsverlof, verplichte militaire dienst, bij overlijden of in het in artikel 21, lid 3, punt c), bedoelde geval.

3.   De totale duur van de vervanging blijft beperkt tot drie maanden per jaar per begunstigde, met uitzondering van de vervanging voor moederschaps- en ouderschapsverlof en van de vervanging tijdens de verplichte militaire dienst. Voor moederschaps- en ouderschapsverlof blijft de duur van de vervanging telkens beperkt tot zes maanden. Voor de verplichte militaire dienst blijft de duur van de vervanging beperkt tot de duur van de dienst.

4.   De steun wordt verleend in de vorm van een gesubsidieerde dienst.

De bedrijfsvervangingsdiensten in de landbouw mogen worden verstrekt door producentengroeperingen en -organisaties, ongeacht hun omvang. In dat geval mag lidmaatschap van die groeperingen of organisaties geen voorwaarde zijn om toegang tot die diensten te krijgen.

5.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de werkelijk gemaakte kosten.

1.   Steun voor afzetbevorderingsmaatregelen voor landbouwproducten is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun dient voor de financiering van de kosten van:

3.   In de in lid 2, punt b), bedoelde publicaties mag niet worden verwezen naar een specifieke onderneming, merknaam of oorsprong.

De eerste alinea is evenwel niet van toepassing op een verwijzing naar de oorsprong van landbouwproducten die vallen onder:

4.   De steun dekt de volgende in aanmerking komende kosten van het organiseren van en deelnemen aan wedstrijden, beurzen en tentoonstellingen:

5.   De steun geldt voor de volgende in aanmerking komende kosten van publicaties om landbouwproducten beter bekend te maken bij het brede publiek:

6.   De steun wordt verleend in een van de hierna genoemde vormen:

Wanneer de steun in natura wordt verleend, gebeurt dat in de vorm van een gesubsidieerde dienst.

De afzetbevorderingsmaatregelen mogen worden uitgevoerd door producentengroeperingen of andere organisaties, ongeacht hun omvang.

De steun voor symbolische prijzen als bedoeld in lid 4, punt e), wordt slechts aan de aanbieder van de afzetbevorderingsmaatregelen betaald als de prijs werkelijk is uitgereikt en na voorlegging van een bewijs van die uitreiking.

7.   De steun voor afzetbevorderingsmaatregelen is onder objectief vastgestelde voorwaarden toegankelijk voor alle ondernemingen die daarvoor in het betrokken gebied in aanmerking komen.

Als de afzetbevorderingsmaatregel door producentengroeperingen en -organisaties wordt uitgevoerd, mag lidmaatschap van die groeperingen of organisaties geen voorwaarde voor deelname zijn. Eventuele bijdragen van niet-leden in de administratiekosten van de betrokken producentengroepering of -organisatie zijn beperkt tot de kosten van de uitvoering van de afzetbevorderingsmaatregelen.

8.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun voor het herstel van schade als gevolg van ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Voor steun voor het herstel van schade als gevolg van ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, gelden de volgende cumulatieve voorwaarden:

3.   Zo nodig kunnen de lidstaten vooraf criteria vaststellen op basis waarvan de in lid 2, punt a), bedoelde formele erkenning wordt geacht te zijn verleend.

4.   De steun moet rechtstreeks aan de betrokken onderneming worden betaald of aan een producentengroepering of -organisatie waarvan de onderneming lid is.

Wanneer de steun aan een producentengroepering of -organisatie wordt betaald, mag het steunbedrag niet hoger zijn dan het steunbedrag waarvoor die onderneming in aanmerking komt.

5.   Steunregelingen in verband met ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, worden ingesteld binnen drie jaar na de datum waarop die ongunstige weersomstandigheden zich hebben voorgedaan, en de steun wordt binnen vier jaar na die datum betaald.

6.   In aanmerking komen de kosten van schade die een rechtstreeks gevolg is van de ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, zoals getaxeerd door een openbare autoriteit, een door de steunverlenende autoriteit erkende onafhankelijke deskundige of een verzekeringsonderneming.

7.   De schade als gevolg van ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, wordt berekend op het niveau van de individuele begunstigde. De steun kan betrekking hebben op:

8.   Het inkomensverlies wordt berekend door:

Wanneer een kmo minder dan drie jaar vóór de datum van de ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, is opgericht, moet de verwijzing naar de periode van drie jaar in lid 8, punt b), worden begrepen als een verwijzing naar de hoeveelheid die wordt geproduceerd en verkocht door een gemiddelde onderneming van dezelfde omvang als de aanvrager, namelijk een micro-onderneming, een kleine onderneming of een middelgrote onderneming, in de nationale of regionale sector die getroffen is door de ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld.

Het inkomensverlies kan worden berekend hetzij op het niveau van de jaarlijkse landbouwproductie, hetzij op het niveau van de gewassen of de veestapel.

Het inkomensverlies kan worden verhoogd met andere kosten die de begunstigde heeft gemaakt wegens de ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld.

Het inkomensverlies wordt verlaagd met de kosten die als gevolg van de ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, niet zijn gemaakt.

Voor de berekening van de landbouwproductie van de begunstigde mogen indexen worden gebruikt op voorwaarde dat de toegepaste berekeningsmethode het mogelijk maakt het reële verlies van de begunstigde in het betrokken jaar te bepalen.

9.   De materiële schade aan activa zoals landbouwbedrijfsgebouwen, uitrusting en machines, voorraden en productiemiddelen die is veroorzaakt door ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, wordt berekend op basis van de reparatiekosten of de economische waarde van de betrokken activa vóór de ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld.

Dat schadebedrag mag niet groter zijn dan de reparatiekosten of de daling van de billijke marktwaarde als gevolg van de ramp, dat wil zeggen het verschil tussen de waarde van de activa onmiddellijk vóór en onmiddellijk na de ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld.

Als het in lid 8 bedoelde inkomensverlies van de begunstigde wordt berekend op het niveau van de gewassen of de veestapel, wordt alleen rekening gehouden met de materiële schade bij dat gewas of dat vee.

10.   De steun wordt met minstens 50 % verminderd als hij wordt toegekend aan begunstigden die geen verzekering hebben afgesloten voor ten minste 50 % van hun gemiddelde jaarlijkse productie of van hun gemiddelde jaarlijkse productiegerelateerde inkomen en voor de verzekerbare klimaatrisico’s die statistisch het vaakst in de betrokken lidstaat of regio voorkomen.

11.   De steun en eventuele andere betalingen ter compensatie van de verliezen, waaronder betalingen op grond van andere nationale of uniale maatregelen of in het kader van een verzekeringspolis, bedragen niet meer dan 80 % van de in aanmerking komende kosten.

In gebieden met natuurlijke beperkingen mag de steunintensiteit tot hoogstens 90 % worden verhoogd.

1.   Steun voor de kosten van preventie, bestrijding en uitroeiing van dierziekten of plantenplagen en steun voor het herstel van schade als gevolg van die dierziekten of plantenplagen zijn verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun kan slechts worden verleend als wordt voldaan aan de volgende voorwaarden:

Het programma en de maatregelen als bedoeld in punt b) moeten een beschrijving bevatten van de betrokken preventie-, bestrijdings- of uitroeiingsmaatregelen.

3.   Wat dierziekten betreft, wordt de steun verleend voor dierziekten die zijn opgenomen in de lijst van dierziekten als bedoeld in artikel 5, lid 1, van Verordening (EU) 2016/429, in de lijst van zoönosen van bijlage III bij Verordening (EU) 2021/690 van het Europees Parlement en de Raad (42) of in de lijst van dierziekten, besmettingen en plagen van de Gezondheidscode voor landdieren van de Wereldorganisatie voor diergezondheid.

4.   De steun kan ook worden toegekend voor nieuwe ziekten die voldoen aan de criteria van artikel 6, lid 2, van Verordening (EU) 2016/429.

5.   De steun mag geen betrekking hebben op maatregelen waarvoor in de wetgeving van de Unie is bepaald dat de kosten daarvan door de begunstigde moeten worden gedragen, tenzij deze maatregelen volledig worden bekostigd uit de opbrengsten van aan de begunstigden opgelegde verplichte heffingen.

6.   De steun wordt rechtstreeks betaald aan de betrokken onderneming of aan een producentengroepering of -organisatie waarvan de onderneming lid is.

Wanneer de steun aan een producentengroepering of -organisatie wordt betaald, mag het steunbedrag niet hoger zijn dan het steunbedrag waarvoor die onderneming in aanmerking komt.

7.   Steunregelingen in verband met dierziekten of plantenplagen worden ingesteld binnen drie jaar na de datum waarop de door de dierziekte of plantenplaag veroorzaakte kosten of schade zijn ontstaan, en de steun wordt binnen vier jaar na die datum betaald.

8.   Bij maatregelen met betrekking tot een dierziekte, een plantenplaag of een invasieve uitheemse soort in de zin van een voor de Unie zorgwekkende invasieve uitheemse soort als gedefinieerd in artikel 3, punt 3, van Verordening (EU) nr. 1143/2014 van het Europees Parlement en de Raad (43) of een voor een lidstaat zorgwekkende invasieve uitheemse soort als gedefinieerd in artikel 3, punt 4, van Verordening (EU) nr. 1143/2014, die zich nog niet heeft voorgedaan of nog niet geïntroduceerd is (“preventiemaatregelen”), dekt de steun de volgende in aanmerking komende kosten:

9.   Bij bestrijdings- en uitroeiingsmaatregelen dekt de steun de in aanmerking komende kosten van:

10.   Bij steun voor het herstel van schade als gevolg van dierziekten of plantenplagen wordt de vergoeding uitsluitend berekend op basis van:

Voor de toepassing van de eerste alinea, punt a), wordt de marktwaarde vastgesteld op basis van de waarde die de dieren, producten en planten hadden net voordat het vermoeden van de dierziekte of plantenplaag ontstond of werd bevestigd.

11.   Op de overeenkomstig lid 10 berekende vergoeding wordt het volgende in mindering gebracht:

12.   De steun voor het herstel van schade als gevolg van dierziekten of plantenplagen blijft beperkt tot de kosten en de schade als gevolg van dierziekten en plantenplagen ten aanzien waarvan de bevoegde autoriteit van de lidstaat:

13.   Steun in verband met de in de leden 8 en 9 bedoelde in aanmerking komende kosten wordt verleend in natura en wordt betaald aan de aanbieder van de preventie-, bestrijdings- en uitroeiingsmaatregelen.

In afwijking van de eerste alinea mag steun in verband met de in de volgende bepalingen bedoelde in aanmerking komende kosten rechtstreeks aan de begunstigde worden toegekend als vergoeding van de kosten die de begunstigde werkelijk heeft gemaakt:

14.   Er mag geen individuele steun worden toegekend als wordt geconstateerd dat de dierziekte of de besmetting met de plantenplaag met opzet of door nalatigheid van de begunstigde werd veroorzaakt.

15.   De steun en eventuele andere door de begunstigde ontvangen betalingen, waaronder betalingen op grond van andere nationale of uniale maatregelen of in het kader van een verzekeringspolis of onderlinge fondsen voor dezelfde in aanmerking komende kosten als bedoeld in de leden 8, 9 en 10, mogen niet meer bedragen dan 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   De volgende steun voor veehouders is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun dient voor de financiering van:

3.   De in lid 2, punten c), d), e) en f), bedoelde steun wordt enkel toegekend wanneer er een consistent monitoringprogramma is dat garandeert dat alle gestorven dieren in de lidstaat op veilige wijze worden verwijderd.

Steun voor de kosten van door landbouwers betaalde verzekeringspremies ter dekking van de kosten van het afvoeren en vernietigen van gestorven dieren, als bedoeld in lid 2, punt e), van dit artikel moet aan de voorwaarden van artikel 28, lid 2, voldoen.

4.   De steun wordt in natura verleend en niet in de vorm van rechtstreekse betalingen aan de begunstigden.

Om het beheer van de in lid 2, punten c), d), e) en f), bedoelde steun te vergemakkelijken, mag deze steun worden uitgekeerd aan marktdeelnemers of organisaties die aan de volgende voorwaarden voldoen:

5.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste:

1.   Steun voor de betaling van verzekeringspremies en voor financiële bijdragen aan onderlinge fondsen is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Steun voor de betaling van verzekeringspremies:

3.   De verzekering is bestemd voor de dekking van verliezen door:

4.   De verzekering:

5.   De lidstaten mogen het bedrag van de verzekeringspremie dat voor steun in aanmerking komt, beperken door passende plafonds in te stellen.

6.   Het betrokken onderlinge fonds voldoet aan de volgende cumulatieve voorwaarden:

7.   De lidstaten stellen voorschriften vast voor de oprichting en het beheer van de onderlinge fondsen, met name met betrekking tot de verlening van compensatiebetalingen en met betrekking tot het beheer en de monitoring van de naleving van die voorschriften. De lidstaten zien erop toe dat de regelingen van de fondsen voorzien in sancties in geval van nalatigheid van de begunstigde.

8.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 70 % van de kosten van de verzekeringspremie of van de financiële bijdrage aan het onderling fonds.

1.   Steun voor het herstel van door beschermde dieren veroorzaakte schade is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De lidstaat stelt overeenkomstig lid 5 een rechtstreeks oorzakelijk verband vast tussen de geleden schade en het gedrag van het beschermde dier.

3.   De steun wordt rechtstreeks betaald aan de betrokken onderneming of aan een producentengroepering of -organisatie waarvan de onderneming lid is. Wanneer de steun aan een producentengroepering of -organisatie wordt betaald, mag het steunbedrag niet hoger zijn dan het steunbedrag waarvoor die onderneming in aanmerking komt.

4.   De steunregeling wordt ingesteld binnen drie jaar na de datum waarop de schade is aangericht, en de steun wordt binnen vier jaar na die datum betaald.

5.   De in aanmerking komende kosten komen overeen met de kosten die een rechtstreeks gevolg van de schadeveroorzakende gebeurtenis zijn, zoals getaxeerd door een openbare autoriteit, een door de steunverlenende autoriteit erkende onafhankelijke deskundige of een verzekeringsonderneming.

De in aanmerking komende kosten kunnen omvatten:

6.   De schade wordt berekend op het niveau van de individuele begunstigde.

Op het bedrag moeten de kosten in mindering worden gebracht die als gevolg van de schadeveroorzakende gebeurtenis niet zijn gemaakt en anders wel door de begunstigde zouden zijn gemaakt.

7.   Om het gevaar van mededingingsvervalsing te verkleinen en een stimulans voor optimale risicobeperking te bieden wordt door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat een minimale inspanning van de begunstigden gevraagd. Daarbij gaat het om preventieve maatregelen, zoals het plaatsen, waar mogelijk, van veiligheidsomheiningen of het inzetten van waakhonden ter bescherming van het vee, welke maatregelen in verhouding moeten staan tot het risico op schade die de beschermde dieren in het betrokken gebied kunnen veroorzaken, behalve als dergelijke maatregelen redelijkerwijs niet mogelijk zijn. Dit lid is niet van toepassing op de eerste aanval van een beschermd dier in een bepaald gebied.

8.   Op grond van dit artikel verleende steun blijft beperkt tot 100 % van de in aanmerking komende kosten.

9.   De steun en eventuele andere betalingen voor het herstel van de schade, waaronder betalingen op grond van andere nationale of uniale maatregelen of in het kader van een verzekeringspolis voor de schade waarvoor de steun wordt verleend, mogen niet meer bedragen dan 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun voor de instandhouding van genetische hulpbronnen in de landbouw in het kader van agromilieuklimaatverbintenissen is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

3.   Verbintenissen tot het fokken van lokale rassen die voor de veehouderij verloren dreigen te gaan of tot het in stand houden van plantaardige genetische hulpbronnen die door genetische erosie worden bedreigd, betreffen:

4.   Lokale rassen worden als met uitsterven bedreigde rassen beschouwd als aan de voorwaarden van artikel 2, punt 24, van Verordening (EU) 2016/1012 is voldaan en die voorwaarden ook zijn opgenomen en toegelicht in de informatie die aan de Commissie moet worden verstrekt overeenkomstig artikel 9, lid 1, van deze verordening.

5.   De volgende soorten landbouwhuisdieren komen voor steun in aanmerking: runderen, schapen, geiten, paardachtigen, varkens, vogels, konijnen en bijen.

6.   Plantaardige genetische hulpbronnen worden geacht door genetische erosie te worden bedreigd als in de informatie die krachtens artikel 9, lid 1, punt b), moet worden bekendgemaakt, voldoende bewijs van die genetische erosie wordt opgenomen en toegelicht, gebaseerd op wetenschappelijke resultaten of indicatoren voor de achteruitgang van de landrassen of primitieve lokale rassen en de diversiteit van de betrokken populaties en, indien relevant, voor wijzigingen in de op plaatselijk niveau gangbare landbouwpraktijken.

7.   De steun dekt de kosten van de volgende verrichtingen:

8.   De steun bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun voor dierenwelzijnsverbintenissen is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun wordt toegekend aan ondernemingen die zich vrijwillig verbinden tot verrichtingen die bestaan uit een of meer van de in lid 7 bedoelde dierenwelzijnsverbintenissen.

3.   De lidstaten verlenen alleen steun voor verbintenissen die verder gaan dan de desbetreffende verplichte normen van titel III, hoofdstuk I, afdeling 2, van Verordening (EU) 2021/2115 en andere betrokken verplichte vereisten in het nationale recht en het recht van de Unie.

4.   Steun op grond van dit artikel wordt alleen verleend voor verbintenissen die verschillend zijn van verbintenissen waarvoor betalingen worden toegekend op grond van artikel 31 van Verordening (EU) 2021/2115.

5.   Alle in de leden 3 en 4 van dit artikel bedoelde verplichte normen en vereisten moeten worden omschreven en toegelicht in de nationale rechtsgrondslag.

6.   Wanneer in de nationale wetgeving nieuwe voorschriften worden opgelegd die verder gaan dan de overeenkomstige minimumvereisten van het recht van de Unie, kan voor verbintenissen waarmee aan de naleving van die voorschriften wordt bijgedragen, steun worden verleend gedurende maximaal 24 maanden vanaf de datum waarop die voorschriften voor het bedrijf verplicht worden.

7.   Voor steun in aanmerking komende dierenwelzijnsverbintenissen voorzien in strengere normen voor productiemethoden op ten minste een van de volgende gebieden:

8.   Deze dierenwelzijnsverbintenissen worden aangegaan voor een periode van één tot zeven jaar. Als dat nodig is om bepaalde voordelen op het gebied van dierenwelzijn te bereiken of te behouden, kunnen de lidstaten een langere periode vaststellen voor specifieke soorten verbintenissen, onder meer door te voorzien in een jaarlijkse verlenging na afloop van de eerste periode.

9.   De verlenging van een verbinteniscontract kan ook automatisch gebeuren indien daarvan een nadere omschrijving is gegeven in het contract. De lidstaten zetten het mechanisme voor de verlenging van de dierenwelzijnsverbintenissen op overeenkomstig hun toepasselijke nationale voorschriften. Een dergelijk mechanisme moet worden beschreven in de nationale rechtsgrondslag. Verlenging moet steeds afhankelijk worden gesteld van de naleving van de voorwaarden op grond van dit artikel.

10.   De lidstaten zorgen ervoor dat bedrijven die in het kader van dit artikel verrichtingen uitvoeren, toegang hebben tot de voor de uitvoering daarvan vereiste kennis en informatie en dat degenen die zulks nodig hebben, passende opleidingen kunnen volgen en toegang tot deskundigheid krijgen, met als doel landbouwers bij te staan die zich ertoe verbinden hun productiesystemen te wijzigen.

11.   Voor verbintenissen die op grond van dit artikel worden aangegaan, stelt de lidstaat een herzieningsclausule vast die de aanpassing ervan garandeert wanneer de desbetreffende, in de leden 3 tot en met 7 bedoelde verplichte vereisten en normen worden gewijzigd.

12.   De steun wordt jaarlijks verleend om de begunstigden geheel of gedeeltelijk te vergoeden voor de extra kosten en de gederfde inkomsten die voortvloeien uit de dierenwelzijnsverbintenissen.

13.   De steunintensiteit blijft beperkt tot 100 % van de in lid 12 bedoelde kosten en mag niet meer bedragen dan 500 EUR per grootvee-eenheid.

1.   Steun voor samenwerking in de landbouwsector is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun mag alleen worden toegekend ter bevordering van samenwerking die bijdraagt aan de verwezenlijking van een of meer van de doelstellingen van artikel 6, leden 1 en 2, van Verordening (EU) 2021/2115.

3.   Bij de onder dit artikel vallende vormen van samenwerking zijn ten minste twee actoren betrokken, die niet noodzakelijk in de landbouwsector actief hoeven te zijn; de samenwerking moet echter vooral ten goede komen aan de landbouwsector.

4.   De volgende vormen van samenwerking komen in aanmerking:

5.   Voor samenwerking waarbij uitsluitend onderzoeksinstellingen zijn betrokken, mag geen steun worden verleend.

6.   De steun mag worden verleend voor samenwerking bij de volgende activiteiten:

7.   De steun mag alleen worden verleend voor nieuwe samenwerkingsvormen, met inbegrip van bestaande samenwerkingsvormen indien een nieuwe activiteit wordt opgestart.

8.   Steun voor de oprichting en ontwikkeling van korte toeleveringsketens, als bedoeld in lid 6, punten d) en e), mag slechts betrekking hebben op toeleveringsketens waarbij er tussen de landbouwer en de consument hoogstens één intermediair is.

9.   De op grond van dit artikel verstrekte steun moet in overeenstemming zijn met de artikelen 206 tot en met 210 bis van Verordening (EU) nr. 1308/2013.

10.   Bij uit investeringen bestaande verrichtingen moet worden voldaan aan de regels en vereisten van het toepasselijke artikel inzake investeringssteun van deze verordening en aan artikel 4 inzake aanmeldingsdrempels.

11.   De volgende kosten komen in aanmerking voor zover zij betrekking hebben op landbouwactiviteiten:

12.   De steun wordt gedurende ten hoogste zeven jaar verleend.

13.   De steun bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

14.   Bij in lid 11, punt d), bedoelde verrichtingen die uit investeringen bestaan, blijft de steun beperkt tot de maximale steunintensiteit voor investeringssteun, als vastgesteld in het desbetreffende artikel inzake investeringssteun.

1.   Steun voor het opvangen van nadelen in verband met Natura 2000-landbouwgebieden is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun wordt jaarlijks per hectare landbouwgrond verleend om de begunstigden te vergoeden voor de extra kosten die zij maken en de inkomsten die zij derven als gevolg van de nadelen die zij ondervinden in de landbouwgebieden die rechtstreeks worden getroffen door de uitvoering van de Richtlijnen 92/43/EEG en 2009/147/EG.

3.   De steun wordt slechts verleend voor nadelen die voortvloeien uit vereisten die verder gaan dan de desbetreffende goede landbouw- en milieucondities (“GLMC-normen”) krachtens titel III, hoofdstuk I, afdeling 2, van Verordening (EU) 2021/2115, en dan de voorwaarden voor de instandhouding van landbouwareaal overeenkomstig artikel 4, lid 1, punt a), van Verordening (EU) 2021/2115.

4.   De steun wordt slechts verleend voor de volgende landbouwgebieden:

5.   De steunintensiteit blijft beperkt tot 100 % van de in lid 2 bedoelde kosten en mag niet meer bedragen dan 500 EUR per hectare per jaar in de eerste periode van ten hoogste vijf jaar en 200 EUR per hectare per jaar in de daaropvolgende periode.

1.   Steun voor agromilieuklimaatverbintenissen is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun mag worden toegekend aan alle ondernemingen en groepen daarvan die zich op vrijwillige basis ertoe verbinden verrichtingen die uit een of meer van de in lid 1 bedoelde verbintenissen bestaan, uit te voeren met het oog op het behoud en de bevordering van de noodzakelijke veranderingen in de landbouwpraktijken waarmee een positieve milieu- en klimaatbijdrage wordt geleverd.

3.   De lidstaten verlenen alleen steun voor verbintenissen die verder gaan dan:

4.   Alle in lid 3 bedoelde verplichte normen en vereisten moeten worden omschreven en toegelicht in de nationale rechtsgrondslag.

5.   Wanneer in de nationale wetgeving nieuwe voorschriften worden opgelegd die verder gaan dan de overeenkomstige minimumvoorschriften van het recht van de Unie, kan voor verbintenissen als bedoeld in lid 3, punt b), waarmee aan de naleving van die voorschriften wordt bijgedragen, steun worden verleend gedurende maximaal 24 maanden vanaf de datum waarop die voorschriften voor het bedrijf verplicht worden.

6.   De lidstaten zorgen ervoor dat bedrijven die krachtens dit artikel steun ontvangen, toegang hebben tot de voor de uitvoering van de betrokken verrichtingen vereiste kennis en informatie en dat degenen die zulks nodig hebben, passende opleiding kunnen volgen en toegang tot deskundigheid krijgen, met als doel landbouwers bij te staan die zich ertoe verbinden hun productiesystemen te wijzigen.

7.   De onder dit artikel vallende verbintenissen worden aangegaan voor een periode van vijf tot zeven jaar. Als dat nodig is om de nagestreefde milieuvoordelen te bereiken of te behouden, kunnen de lidstaten evenwel een langere periode vaststellen voor specifieke soorten verbintenissen, onder meer door te voorzien in een jaarlijkse verlenging na afloop van de eerste periode. Voor verbintenissen inzake de instandhouding, het duurzame gebruik en de ontwikkeling van genetische hulpbronnen, voor nieuwe verbintenissen die onmiddellijk aansluiten op de in de eerste periode voltooide verbintenis, of in andere, naar behoren gemotiveerde gevallen kunnen de lidstaten een kortere periode van ten minste één jaar vaststellen.

8.   Steun voor agromilieuklimaatverbintenissen aan andere begunstigden dan aan ondernemingen die actief zijn in de landbouwsector, kan worden verleend op grond van afdeling 7.

9.   Verbintenissen tot extensivering van de veehouderij moeten minimaal voldoen aan de volgende voorwaarden:

10.   De steun kan betrekking hebben op collectieve regelingen en resultaatgebaseerde betalingsregelingen, zoals regelingen voor koolstoflandbouw, die de landbouwers ertoe aansporen om op grotere schaal of op meetbare wijze te zorgen voor een aanzienlijke kwalitatieve verbetering van het milieu. Op resultaten gebaseerde regelingen voor koolstoflandbouw moeten ervoor zorgen dat kwaliteitscriteria met betrekking tot kwantificering, additionaliteit, langetermijnopslag en duurzaamheid worden nageleefd, waarbij ook rekening wordt gehouden met de mededeling over duurzame koolstofcycli (45) wat betreft de certificering van koolstofverwijderingen.

11.   Voor verbintenissen die op grond van dit artikel worden aangegaan, stelt de lidstaat een herzieningsclausule vast die de aanpassing ervan garandeert wanneer de desbetreffende, in de leden 3, 4 en 9 bedoelde verplichte vereisten, normen en voorwaarden worden gewijzigd.

12.   De steun wordt jaarlijks verleend om de begunstigden geheel of gedeeltelijk te vergoeden voor de extra kosten en de gederfde inkomsten die voortvloeien uit de agromilieuklimaatverbintenissen.

13.   Voor verbintenissen die onder artikel 35 vallen, wordt in het kader van dit artikel geen steun verleend.

14.   De steun wordt betaald per hectare.

15.   De steun blijft beperkt tot 100 % van de in aanmerking komende kosten en bedraagt hoogstens 600 EUR per hectare per jaar voor eenjarige teelten, 900 EUR per hectare per jaar voor gespecialiseerde blijvende teelten en 450 EUR per hectare per jaar voor andere vormen van landgebruik.

1.   Steun voor biologische landbouw is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun mag worden toegekend aan ondernemingen of groepen ondernemingen die zich op vrijwillige basis verbinden tot de omschakeling naar of de voortzetting van biologische landbouwpraktijken en ‐methoden als omschreven in Verordening (EU) 2018/848.

3.   De lidstaten verlenen alleen steun voor verbintenissen die verder gaan dan:

4.   Al die verplichte normen en vereisten moeten worden omschreven en toegelicht in de nationale rechtsgrondslag.

5.   Wanneer in de nationale wetgeving nieuwe voorschriften worden opgelegd die verder gaan dan de overeenkomstige minimumvoorschriften van het recht van de Unie, kan voor verbintenissen als bedoeld in lid 3, punt b), waarmee aan de naleving van die voorschriften wordt bijgedragen, steun worden verleend gedurende maximaal 24 maanden vanaf de datum waarop die voorschriften voor het bedrijf verplicht worden.

6.   De in lid 3 bedoelde verbintenissen worden uitgevoerd in een eerste periode van vijf tot zeven jaar. Om bepaalde nagestreefde milieuvoordelen te bereiken of te behouden, mogen de lidstaten een langere periode vaststellen, onder meer door te voorzien in een jaarlijkse verlenging na afloop van de eerste periode. Als steun wordt verleend voor de omschakeling naar biologische landbouw, kunnen de lidstaten een kortere periode van ten minste één jaar vaststellen. Voor nieuwe voortzettingsverbintenissen die onmiddellijk op de in de eerste periode voltooide verbintenis aansluiten, kunnen de lidstaten een kortere periode van ten minste één jaar vaststellen.

7.   De lidstaten zorgen ervoor dat bedrijven die in het kader van dit artikel verrichtingen uitvoeren, toegang hebben tot de voor de uitvoering daarvan vereiste kennis en informatie en dat degenen die zulks nodig hebben, passende opleidingen kunnen volgen en toegang tot deskundigheid krijgen, met als doel landbouwers bij te staan die zich ertoe verbinden hun productiesystemen te wijzigen.

8.   Voor verbintenissen die op grond van dit artikel worden aangegaan, stelt de lidstaat een herzieningsclausule vast die de aanpassing ervan garandeert wanneer de desbetreffende, in lid 3 bedoelde verplichte vereisten, normen en voorwaarden worden gewijzigd.

9.   De steun wordt jaarlijks verleend om de begunstigden geheel of gedeeltelijk te vergoeden voor de extra kosten en de gederfde inkomsten die voortvloeien uit de verbintenissen. Uit hoofde van dit artikel wordt geen steun verleend voor onder artikel 34 vallende verbintenissen of voor onder artikel 20 vallende kosten.

10.   Voor steun voor investeringen in de primaire productie en de verwerking en afzet van biologische producten gelden de artikelen 14 en 17.

11.   De steun blijft beperkt tot 100 % van de in aanmerking komende kosten en bedraagt hoogstens 600 EUR per hectare per jaar voor eenjarige teelten, 900 EUR per hectare per jaar voor gespecialiseerde blijvende teelten en 450 EUR per hectare per jaar voor andere vormen van landgebruik.

1.   Steun voor investeringen voor de instandhouding van cultureel en natuurlijk erfgoed op landbouwbedrijven of in bossen is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan de desbetreffende voorwaarden van dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun kan worden verleend voor investeringen voor de instandhouding van cultureel en natuurlijk erfgoed op landbouwbedrijven of in bossen.

3.   De steun wordt verleend voor de instandhouding van uit natuurlijke landschappen en gebouwen bestaand erfgoed dat door de bevoegde overheidsinstanties van de betrokken lidstaat formeel als cultureel of natuurlijk erfgoed is erkend.

4.   De volgende kosten voor de instandhouding van cultureel en natuurlijk erfgoed komen voor steun in aanmerking:

5.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

6.   De steun voor gekapitaliseerde werkzaamheden bedraagt ten hoogste 10 000 EUR per jaar.

1.   Steunregelingen voor het herstel van schade als gevolg van natuurrampen zijn verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 2, punt b), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als zij voldoen aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun kan worden verleend:

3.   De steun moet rechtstreeks aan de betrokken onderneming worden betaald of aan een producentengroepering of -organisatie waarvan de onderneming lid is.

Wanneer de steun aan een producentengroepering of -organisatie wordt betaald, mag het steunbedrag niet hoger zijn dan het steunbedrag waarvoor die onderneming in aanmerking komt.

4.   Steunregelingen in verband met een natuurramp worden ingesteld binnen drie jaar nadat de natuurramp zich heeft voorgedaan, en de steun wordt binnen vier jaar na die datum betaald.

5.   In aanmerking komen de kosten van schade die als een rechtstreeks gevolg van de natuurramp is ontstaan, zoals getaxeerd door een openbare autoriteit, een door de steunverlenende autoriteit erkende onafhankelijke deskundige of een verzekeringsonderneming.

6.   De schade als gevolg van de natuurramp wordt berekend op het niveau van de individuele begunstigde.

7.   De steun kan betrekking hebben op:

8.   Het inkomensverlies wordt berekend door:

Wanneer een kmo minder dan drie jaar vóór de datum van de natuurramp is opgericht, moet de verwijzing naar de periode van drie jaar in lid 8, punt b), worden begrepen als een verwijzing naar de hoeveelheid die wordt geproduceerd en verkocht door een gemiddelde onderneming van dezelfde omvang als de aanvrager, namelijk een micro-onderneming, een kleine onderneming of een middelgrote onderneming, in de nationale of regionale sector die getroffen is door de natuurramp.

Het inkomensverlies kan worden berekend hetzij op het niveau van de jaarlijkse landbouwproductie, hetzij op het niveau van de gewassen of de veestapel.

Dat bedrag kan worden verhoogd met andere, rechtstreeks met de natuurramp verband houdende kosten die de begunstigde heeft gemaakt.

Het bedrag wordt verlaagd met de kosten die als gevolg van de natuurramp niet zijn gemaakt.

Voor de berekening van de jaarlijkse landbouwproductie van de begunstigde mogen indexen worden gebruikt op voorwaarde dat de toegepaste berekeningsmethode het mogelijk maakt het reële verlies van de begunstigde in het betrokken jaar te bepalen.

9.   De materiële schade aan activa zoals landbouwbedrijfsgebouwen, uitrusting en machines, voorraden en productiemiddelen die door de natuurramp is veroorzaakt, wordt berekend op basis van de reparatiekosten of de economische waarde van de betrokken activa onmiddellijk vóór de natuurramp.

Dat schadebedrag mag niet groter zijn dan de reparatiekosten of de daling van de billijke marktwaarde als gevolg van de natuurramp, dat wil zeggen het verschil tussen de waarde van de activa onmiddellijk vóór en onmiddellijk na de natuurramp.

10.   De steun en eventuele andere betalingen ter compensatie van de verliezen, met inbegrip van betalingen in het kader van een verzekeringspolis, bedragen ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun voor onderzoeks- en ontwikkelingsprojecten in de landbouw- en de bosbouwsector of subsectoren daarvan is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Het gesteunde project moet van algemeen belang zijn voor alle ondernemingen die actief zijn in de betrokken sector of subsector als bedoeld in lid 1.

3.   Vóór de begindatum van het gesteunde project wordt op een openbaar toegankelijke website op nationaal of regionaal niveau de volgende informatie bekendgemaakt:

4.   De resultaten van het gesteunde project worden op een openbaar toegankelijke website beschikbaar gesteld vanaf de einddatum van het gesteunde project of vanaf de datum waarop informatie over die resultaten wordt gegeven aan leden van een specifieke organisatie, afhankelijk van wat als eerste plaatsvindt. De resultaten blijven op het internet beschikbaar gedurende ten minste vijf jaar vanaf de einddatum van het gesteunde project.

5.   De steun wordt rechtstreeks aan de organisatie voor onderzoek en/of kennisverspreiding toegekend.

6.   De steun wordt niet toegekend in de vorm van op de prijs van de land- of bosbouwproducten gebaseerde betalingen aan ondernemingen die actief zijn in de landbouw- of de bosbouwsector.

7.   In aanmerking komen de volgende kosten:

8.   Wanneer een organisatie voor onderzoek en/of kennisverspreiding ook economische activiteiten uitoefent, moet met betrekking tot de financiering, de kosten en de inkomsten van die economische activiteiten een gescheiden boekhouding worden gevoerd.

9.   Ondernemingen die invloed op de organisatie voor onderzoek en/of kennisverspreiding kunnen uitoefenen in hun hoedanigheid van bijvoorbeeld aandeelhouders of leden, mogen geen preferente toegang tot de onderzoekscapaciteit van de organisatie of tot de door haar gegenereerde onderzoeksresultaten genieten.

10.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun voor kosten van ondernemingen die deelnemen aan onder artikel 127 van Verordening (EU) 2021/2115 vallende projecten van operationele groepen in het kader van het EIP is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De volgende kosten voor projecten van operationele groepen in het kader van het EIP komen in aanmerking:

3.   De steunintensiteit mag niet hoger zijn dan de maximale steunpercentages die voor elke type verrichting in Verordening (EU) 2021/2115 zijn vastgesteld.

1.   Steun voor ondernemingen die deelnemen aan of profiteren van projecten van operationele groepen in het kader van het EIP als bedoeld in artikel 39, lid 1, van deze verordening, is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Het totale steunbedrag per project van een operationele groep in het kader van het EIP bedraagt hoogstens 500 000 EUR.

1.   Steun voor bebossing en de aanleg van beboste gronden is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Steun voor bebossing en de aanleg van beboste gronden dekt de aanlegkosten en een jaarlijkse premie per hectare.

De steun voor bebossing en de aanleg van beboste gronden kan betrekking hebben op investeringsverrichtingen.

3.   Steun voor bebossing en de aanleg van beboste gronden in het kader van investeringsverrichtingen dekt de volgende in aanmerking komende kosten:

Steun die wordt verleend in het kader van een strategisch GLB-plan en wordt verstrekt in de vorm van financieringsinstrumenten, mag andere in aanmerking komende kosten dekken dan de in de eerste alinea bedoelde kosten op voorwaarde dat de kosten volledig in aanmerking komen in het kader van het betrokken strategisch GLB-plan en de steun pas ten uitvoer wordt gelegd na de goedkeuring van het betrokken strategisch plan door de Commissie.

Behalve wanneer de steun in het kader van een strategisch GLB-plan in de vorm van financieringsinstrumenten wordt verleend, wordt werkkapitaal niet beschouwd als in aanmerking komende kosten.

4.   Steun voor investeringsverrichtingen waarvoor krachtens Richtlijn 2011/92/EU een milieueffectbeoordeling moet worden uitgevoerd, mag slechts worden toegekend op voorwaarde dat die beoordeling is uitgevoerd en de vergunning voor het betrokken investeringsproject is verleend vóór de datum van de toekenning van de individuele steun.

5.   De volgende aanlegkosten komen in aanmerking:

6.   De jaarlijkse premie per hectare dekt, gedurende maximaal twaalf jaar te rekenen vanaf de datum van de toekenning van de steun, de kosten van het gederfde inkomen en de kosten van onderhoudsactiviteiten, waaronder zuivering en dunning.

7.   Er mag geen steun worden toegekend voor de aanplant van de volgende bomen:

8.   De aangeplante soorten moeten aangepast zijn aan de milieu- en klimaatomstandigheden van het areaal en voldoen aan de in punt 12 bedoelde minimale milieuvereisten.

9.   In gebieden waar de bebossing bemoeilijkt wordt door ongunstige bodem- en klimaatomstandigheden, kan steun worden toegekend voor de aanplant van meerjarige houtachtige soorten, zoals struiken die aangepast zijn aan de plaatselijke omstandigheden.

10.   Steun voor grote ondernemingen is afhankelijk van de overlegging van toepasselijke informatie uit een bosbeheerplan of gelijkwaardig instrument dat in overeenstemming is met de algemene richtsnoeren voor het duurzame beheer van de bossen in Europa (47).

Deze vereiste geldt niet voor gemeenten die autonome lokale autoriteiten zijn met een jaarlijkse begroting van minder dan 10 miljoen EUR en met minder dan 5 000 inwoners.

11.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

12.   In de context van steun voor bebossing en de aanleg van beboste gronden zijn de volgende minimale milieuvereisten van toepassing:

1.   Steun voor boslandbouwsystemen is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun voor boslandbouwsystemen dekt de invoerings-, regeneratie- of renovatiekosten en een jaarlijkse premie per hectare.

3.   Steun voor boslandbouwsystemen kan betrekking hebben op investeringsverrichtingen.

4.   De steun voor boslandbouwsystemen in het kader van investeringsverrichtingen dekt, behalve wanneer deze in de vorm van financieringsinstrumenten wordt verstrekt, de volgende in aanmerking komende kosten:

Behalve wanneer de steun in het kader van een strategisch GLB-plan in de vorm van financieringsinstrumenten wordt verleend, wordt werkkapitaal niet beschouwd als in aanmerking komende kosten.

5.   Steun voor investeringsverrichtingen waarvoor krachtens Richtlijn 2011/92/EU een milieueffectbeoordeling moet worden uitgevoerd, mag slechts worden toegekend op voorwaarde dat die beoordeling is uitgevoerd en de vergunning voor het betrokken investeringsproject is verleend vóór de datum van de toekenning van de individuele steun.

De eerste alinea is niet van toepassing op steun die wordt verstrekt in de vorm van financieringsinstrumenten.

6.   De volgende kosten van invoering, regeneratie of renovatie van het boslandbouwsysteem komen in aanmerking:

7.   De jaarlijkse premie per hectare dekt de kosten van het onderhoud van het boslandbouwsysteem en wordt gedurende maximaal twaalf jaar na de datum van de toekenning van de steun verleend.

De in aanmerking komende kosten van het onderhoud kunnen betrekking hebben op de aangelegde boomgordels, op het wieden, snoeien en uitdunnen en op beschermende maatregelen en investeringen zoals het plaatsen van omheiningen of het aanbrengen van individuele beschermingskokers.

8.   De lidstaten bepalen de structuur en de samenstelling van het boslandbouwsysteem, met inachtneming van:

9.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun voor de preventie en het herstel van schade aan bossen als gevolg van bosbranden, natuurrampen, ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, andere ongunstige weersomstandigheden, plantenplagen, rampzalige gebeurtenissen en met de klimaatverandering verband houdende gebeurtenissen is verenigbaar met de interne markt in de zin van, naargelang van het geval, artikel 107, lid 2, punt b), of artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en is vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun dekt de volgende in aanmerking komende kosten:

3.   Er wordt geen steun toegekend voor landbouwgerelateerde activiteiten op areaal waarvoor verbintenissen gelden als vermeld in artikel 34.

4.   Alleen bosgebieden die zijn opgenomen in het door de betrokken lidstaat opgestelde bosbeschermingsplan, komen in aanmerking voor steun voor brandpreventie.

5.   Bij herstel van bosbouwpotentieel als bedoeld in lid 2, punt d), is de steun afhankelijk van:

6.   In het geval van steun om schade aan bossen door plantenplagen te voorkomen, wordt het risico op een plantenplaag aangetoond aan de hand van wetenschappelijke gegevens en erkend door een wetenschappelijke overheidsinstantie.

De lijst van de soorten plantenplagen die schade veroorzaken of kunnen veroorzaken, wordt opgenomen in de door de betrokken lidstaat ingediende steunregeling of ad-hocsteun.

7.   De gesteunde activiteiten of projecten moeten stroken met het door de lidstaat opgestelde bosbeschermingsplan.

Bij herstel van bosbouwpotentieel als bedoeld in lid 2, punt d), is de steun voor grote ondernemingen afhankelijk van de overlegging van toepasselijke informatie uit een bosbeheerplan of gelijkwaardig instrument dat in overeenstemming is met de algemene richtsnoeren voor het duurzame beheer van de bossen in Europa. Deze vereiste geldt niet voor gemeenten die autonome lokale autoriteiten zijn met een jaarlijkse begroting van minder dan 10 miljoen EUR en met minder dan 5 000 inwoners.

8.   Er wordt geen steun verleend voor inkomensverlies als gevolg van branden, natuurrampen, ongunstige weersomstandigheden die met een natuurramp kunnen worden gelijkgesteld, andere ongunstige weersomstandigheden, plantenplagen, rampzalige gebeurtenissen of met de klimaatverandering verband houdende gebeurtenissen.

9.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

De steun voor de in lid 2, punt d), bedoelde in aanmerking komende kosten en eventuele andere door de begunstigde ontvangen betalingen, waaronder betalingen op grond van andere nationale of uniale maatregelen of in het kader van een verzekeringspolis voor dezelfde in aanmerking komende kosten, mogen niet meer bedragen dan 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun voor investeringen ter verbetering van de veerkracht en de milieuwaarde van bosecosystemen is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De investeringen moeten betrekking hebben op het nakomen van verbintenissen inzake milieudoelstellingen, de verlening van ecosysteemdiensten, de verhoging van de maatschappelijke belevingswaarde van bossen en beboste gronden in het betrokken gebied of de verbetering van het potentieel van ecosystemen tot matiging van en aanpassing aan de klimaatverandering, zonder dat economische baten op lange termijn worden uitgesloten. Soorten die niet inheems zijn in het gebied, zijn uitgesloten, behalve wanneer de steun wordt verleend in het kader van het strategisch GLB-plan.

3.   Steun voor investeringen waarvoor krachtens Richtlijn 2011/92/EU een milieueffectbeoordeling moet worden uitgevoerd, mag slechts worden toegekend op voorwaarde dat die beoordeling is uitgevoerd en de vergunning voor het betrokken investeringsproject is verleend vóór de datum van de toekenning van de individuele steun. Steun die in de vorm van financieringsinstrumenten wordt verleend, is van die voorwaarde vrijgesteld.

4.   Behalve wanneer de steun in de vorm van financieringsinstrumenten wordt verstrekt, dekt hij de volgende in aanmerking komende kosten:

5.   Behalve wanneer de steun in de vorm van financieringsinstrumenten wordt verstrekt, worden andere dan de in lid 4, punten a) en b), bedoelde kosten in verband met een leasingcontract, zoals de marge voor de leasinggever, kosten van de herfinanciering van rente, overheadkosten en verzekeringspremies niet als in aanmerking komende kosten beschouwd.

Behalve wanneer de steun in het kader van een strategisch GLB-plan in de vorm van financieringsinstrumenten wordt verleend, wordt werkkapitaal niet beschouwd als in aanmerking komende kosten.

6.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun die aan bosbezitters, bosbeheerders en hun verenigingen wordt verleend voor het opvangen van gebiedsspecifieke nadelen die het gevolg zijn van uit de uitvoering van Richtlijn 92/43/EEG of Richtlijn 2009/147/EG voortvloeiende vereisten, is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun wordt jaarlijks per hectare bosareaal toegekend om de begunstigden te vergoeden voor de extra kosten die zij maken en de inkomsten die zij derven als gevolg van de nadelen die zij in de in lid 3 genoemde bosgebieden ondervinden door de uitvoering van de Richtlijnen 92/43/EEG en 2009/147/EG.

3.   De steun wordt enkel betaald voor de volgende bosgebieden:

4.   Er kan steun worden verleend aan bosbezitters, bosbeheerders en hun verenigingen.

5.   De steunintensiteit blijft beperkt tot 100 % van de in lid 2 bedoelde kosten en mag niet meer bedragen dan 500 EUR per hectare per jaar in de eerste periode van ten hoogste vijf jaar en 200 EUR per hectare per jaar in de daaropvolgende periode.

1.   Steun voor bosmilieuklimaatdiensten en bosinstandhouding is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun dient enkel voor vrijwillige beheersverbintenissen die gericht zijn op de verwezenlijking van een of meer van de milieu- en klimaatgerelateerde specifieke doelstellingen van artikel 6, lid 1, van Verordening (EU) 2021/2115 en die verder gaan dan de toepasselijke verplichte vereisten in de nationale bosbouwwetgeving of andere toepasselijke nationale of Uniewetgeving.

3.   Alle in lid 2 bedoelde verplichte vereisten moeten worden omschreven en toegelicht in de nationale rechtsgrondslag.

4.   De verbintenissen worden aangegaan voor een periode van vijf tot zeven jaar. Indien dat nodig is en naar behoren wordt gemotiveerd, kunnen de lidstaten voor specifieke soorten verbintenissen evenwel een langere periode vaststellen.

5.   Voor verbintenissen die op grond van dit artikel worden aangegaan, stelt de lidstaat een herzieningsclausule vast die de aanpassing ervan garandeert wanneer de desbetreffende, in lid 2 bedoelde verplichte vereisten worden gewijzigd.

6.   Met de steun worden de begunstigden geheel of gedeeltelijk vergoed voor de extra kosten en de gederfde inkomsten die uit de in lid 2 bedoelde verbintenissen voortvloeien.

7.   De steunintensiteit blijft beperkt tot 100 % van de in aanmerking komende kosten en mag niet meer bedragen dan 200 EUR per hectare per jaar.

8.   Als de steun wordt verleend in het kader van een strategisch plan, kan het in lid 7 vastgestelde maximumbedrag in uitzonderlijke gevallen worden verhoogd, rekening houdend met de specifieke omstandigheden waarin dat strategisch plan voorziet.

1.   Steun voor kennisuitwisselings- en voorlichtingsacties ten behoeve van ondernemingen die in de bosbouwsector actief zijn, is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

De lidstaten zien erop toe dat de krachtens dit artikel gesteunde acties consistent zijn met de in hun strategisch GLB-plan opgenomen beschrijving van AKIS.

2.   De steun dient voor de financiering van acties op het gebied van beroepsopleiding en verwerving van vaardigheden, waaronder opleidingscursussen, workshops en coaching, demonstratieactiviteiten, voorlichtingsacties en de bevordering van innovatie.

De steun kan ook worden verleend voor korte uitwisselingen op het gebied van bosbeheer en bosbezoeken die met name gericht zijn op duurzame bosbouwmethoden of -technologieën, het creëren van nieuwe zakelijke kansen, de ontwikkeling van nieuwe technologieën en de verbetering van de veerkracht van bossen.

Voor demonstratieactiviteiten mag steun worden verleend ter dekking van de betrokken investeringskosten.

3.   De steun dekt de volgende in aanmerking komende kosten:

Werkkapitaal wordt niet beschouwd als in aanmerking komende kosten.

4.   De in lid 3, punt b), bedoelde kosten komen slechts in aanmerking voor zover en zolang zij voor het demonstratieproject worden gemaakt.

5.   Alleen de afschrijvingskosten die met de looptijd van het demonstratieproject overeenstemmen, als berekend volgens algemeen erkende boekhoudkundige beginselen, komen in aanmerking.

6.   De in lid 3, punt a), bedoelde steun wordt niet toegekend in de vorm van rechtstreekse betalingen aan de begunstigden. De steun wordt betaald aan de aanbieder van de kennisuitwisselings- en voorlichtingsacties.

7.   De organisaties die kennisuitwisselings- en voorlichtingsacties aanbieden, beschikken over hiertoe gekwalificeerd en geregeld opgeleid personeel.

8.   De steun bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun voor adviesdiensten in de bosbouwsector is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De betrokken diensten mogen niet van permanente of periodieke aard zijn en evenmin verband houden met de exploitatiekosten van de onderneming. De adviesdiensten bestrijken de economische, ecologische en sociale dimensies en verstrekken actuele technologische en wetenschappelijke informatie die tot stand is gekomen in het kader van onderzoek en innovatie.

De lidstaten zien erop toe dat de krachtens dit artikel gesteunde acties consistent zijn met de in hun strategisch GLB-plan opgenomen beschrijving van AKIS.

3.   De lidstaten zien erop toe dat het systeem van de adviesdiensten minstens betrekking heeft op kwesties in verband met de uitvoering van Richtlijn 92/43/EEG, Richtlijn 2000/60/EG, Richtlijn 2008/50/EG, Richtlijn 2009/147/EG, Verordening (EU) 2016/2031, artikel 55 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 en Richtlijn 2009/128/EG.

4.   De steun wordt verleend in de vorm van een gesubsidieerde dienst.

De organisaties die worden geselecteerd om adviesdiensten te verstrekken, beschikken over daartoe gekwalificeerd en geregeld opgeleid personeel, alsmede over ervaring op het gebied van adviesverstrekking, en zijn betrouwbaar gebleken op de gebieden waarover zij advies verstrekken.

5.   De lidstaten zien erop toe dat de verstrekker van de adviesdiensten onpartijdig is en geen belangenconflict heeft.

6.   Wanneer dat gerechtvaardigd en passend is, mag het advies gedeeltelijk in groep worden verstrekt, met dien verstande dat rekening wordt gehouden met de situatie van de individuele begunstigden van de adviesdiensten.

7.   De steun blijft beperkt tot 100 % van de in aanmerking komende kosten en mag per periode van drie jaar niet meer bedragen dan 200 000 EUR per onderneming.

1.   Steun voor investeringen in infrastructuur voor de ontwikkeling, modernisering of aanpassing van de bosbouwsector is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Steun voor investeringen waarvoor krachtens Richtlijn 2011/92/EU een milieueffectbeoordeling moet worden uitgevoerd, mag slechts worden toegekend op voorwaarde dat die beoordeling is uitgevoerd en de vergunning voor het betrokken investeringsproject is verleend vóór de datum van de toekenning van de individuele steun.

De eerste alinea is niet van toepassing op steun die wordt verstrekt in de vorm van financieringsinstrumenten.

3.   Steun voor grote ondernemingen is afhankelijk van de overlegging van toepasselijke informatie uit een bosbeheerplan of gelijkwaardig instrument dat in overeenstemming is met de algemene richtsnoeren voor het duurzame beheer van de bossen in Europa.

Deze vereiste geldt niet voor gemeenten die autonome lokale autoriteiten zijn met een jaarlijkse begroting van minder dan 10 miljoen EUR en met minder dan 5 000 inwoners.

4.   De steun kan worden verleend voor infrastructuurinvesteringen voor de ontwikkeling, modernisering of aanpassing van bossen. Indien de steun buiten het kader van een strategisch GLB-plan wordt verleend, omvat hij uitsluitend het volgende:

5.   De steun dekt de volgende in aanmerking komende kosten:

6.   Behalve wanneer de steun in het kader van een strategisch GLB-plan in de vorm van financieringsinstrumenten wordt verleend, worden de volgende kosten niet geacht in aanmerking te komen:

7.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 65 % van de in aanmerking komende kosten.

De steunintensiteit kan tot maximaal 80 % worden verhoogd voor de volgende investeringen:

8.   De steunintensiteit kan worden verhoogd tot 100 % voor niet-productieve investeringen, ruilverkaveling, bodemverbetering en investeringen in boswegen die gratis voor het publiek toegankelijk zijn en ten dienste staan van de multifunctionaliteit van het bos.

1.   Steun voor investeringen in bosbouwtechnologieën en in de verwerking, mobilisering en afzet van bosbouwproducten is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Steun voor investeringen waarvoor krachtens Richtlijn 2011/92/EU een milieueffectbeoordeling moet worden uitgevoerd, mag slechts worden toegekend op voorwaarde dat die beoordeling is uitgevoerd en de vergunning voor het betrokken investeringsproject is verleend vóór de datum van de toekenning van de individuele steun.

3.   Steun voor grote ondernemingen is afhankelijk van de overlegging van toepasselijke informatie uit een bosbeheerplan of gelijkwaardig instrument dat in overeenstemming is met de algemene richtsnoeren voor het duurzame beheer van de bossen in Europa.

4.   De steun dekt de volgende in aanmerking komende kosten:

5.   Behalve wanneer de steun in het kader van een strategisch GLB-plan in de vorm van financieringsinstrumenten wordt verleend, worden de volgende kosten niet geacht in aanmerking te komen:

6.   Investeringen om de economische waarde van bossen te vergroten moeten worden gemotiveerd op basis van de te verwachten verbeteringen in bossen op een of meer bedrijven en kunnen betrekking hebben op bodemvriendelijke, zuinige oogstmachines en -praktijken.

7.   Investeringen met betrekking tot het gebruik van hout als grondstof of energiebron blijven beperkt tot handelingen die aan de industriële verwerking voorafgaan.

8.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 65 % van de in aanmerking komende kosten.

9.   De steunintensiteit kan tot maximaal 80 % worden verhoogd voor de volgende investeringen:

1.   Steun voor de instandhouding van genetische hulpbronnen in de bosbouw in het kader van bosmilieuklimaatdiensten en bosinstandhouding is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

3.   De steun dekt de kosten van de volgende verrichtingen:

4.   De steun bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Aanloopsteun voor producentengroeperingen en -organisaties in de bosbouwsector is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening. De leden van de producentengroepering of -organisatie mogen geen grote ondernemingen zijn, met uitzondering van gemeenten.

2.   Als alternatief voor de verlening van steun aan producentengroeperingen of -organisaties mag in de eerste vijf jaar na de oprichting van de groepering of organisatie steun ten belope van het totaalbedrag waarop de producentengroepering of -organisatie krachtens dit artikel recht zou hebben, rechtstreeks aan de producenten worden verleend ter compensatie van hun bijdragen aan de exploitatiekosten van de groepering of organisatie.

3.   De steun dekt de volgende kosten:

4.   Er wordt geen steun betaald voor kosten die worden gemaakt na het vijfde jaar nadat de bevoegde autoriteit van de lidstaat de producentengroepering of -organisatie officieel heeft erkend op basis van haar bedrijfsplan, behalve voor collectieve milieu- en klimaatacties met het oog op de doelstellingen van artikel 6 van Verordening (EU) 2021/2115.

5.   Als de steun in jaarlijkse tranches wordt betaald, mogen de lidstaten de laatste tranche pas betalen nadat zij hebben geverifieerd dat het bedrijfsplan correct is uitgevoerd.

6.   De steunintensiteit bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun voor ruilverkaveling van bosbouwgrond is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun wordt uitsluitend toegekend voor juridische en administratieve kosten, inclusief opmetingskosten.

3.   De steun bedraagt ten hoogste 100 % van de werkelijk gemaakte kosten.

1.   Steun voor samenwerking in de bosbouwsector is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als wordt voldaan aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun mag alleen worden toegekend ter bevordering van samenwerking die bijdraagt aan de verwezenlijking van een of meer van de doelstellingen van artikel 6 van Verordening (EU) 2021/2115.

3.   Bij de onder dit artikel vallende vormen van samenwerking zijn ten minste twee actoren betrokken, die niet noodzakelijk actief hoeven te zijn in de bosbouwsector of de bosbouw- en landbouwsector. De samenwerking moet echter vooral ten goede komen aan de bosbouwsector of de bosbouw- en landbouwsector.

4.   De volgende vormen van samenwerking komen in aanmerking:

5.   Voor samenwerking waarbij uitsluitend onderzoeksinstellingen zijn betrokken, mag geen steun worden verleend.

6.   De steun mag met name worden verleend voor samenwerking bij de volgende activiteiten:

7.   De steun mag alleen worden verleend voor nieuwe samenwerkingsvormen, met inbegrip van bestaande samenwerkingsvormen indien een nieuwe activiteit wordt opgestart.

8.   Steun voor de oprichting en ontwikkeling van korte toeleveringsketens, als bedoeld in lid 6, punten d) en e), mag slechts betrekking hebben op toeleveringsketens waarbij er tussen de bosbezitter of bosbeheerder en de consument hoogstens één intermediair is.

9.   Bij uit investeringen bestaande verrichtingen en directe kosten van specifieke projecten die verband houden met de uitvoering van een bosbeheerplan of gelijkwaardig instrument moet worden voldaan aan de regels en vereisten van het toepasselijke artikel inzake investeringssteun van deze verordening en aan artikel 4 inzake aanmeldingsdrempels.

10.   De volgende kosten komen in aanmerking voor zover zij betrekking hebben op bosbouwactiviteiten:

11.   De steun wordt gedurende ten hoogste zeven jaar verleend.

12.   De steun bedraagt ten hoogste 100 % van de in aanmerking komende kosten.

1.   Steun die in het kader van een strategisch GLB-plan wordt verleend voor basisdiensten en infrastructuur in plattelandsgebieden is verenigbaar met de interne markt in de zin van artikel 107, lid 3, punt c), van het Verdrag en vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting van artikel 108, lid 3, van het Verdrag als deze pas ten uitvoer wordt gelegd nadat de Commissie het betrokken strategisch GLB-plan heeft goedgekeurd, en voldoet aan dit artikel en aan hoofdstuk I van deze verordening.

2.   De steun moet aan de twee onderstaande voorwaarden voldoen:

3.   De steun dekt: