12.8.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 239/11

(1)

Artikel 41, lid 2, van Richtlijn 2012/34/EU biedt infrastructuurbeheerders de mogelijkheid om eisen te stellen ten aanzien van aanvragers om ervoor te zorgen dat aan hun gewettigde verwachtingen ten aanzien van toekomstige inkomsten en het toekomstige gebruik van de infrastructuur wordt voldaan.

(2)

Deze regels dienen passend, transparant en niet-discriminerend te zijn. De regels kunnen uitsluitend betrekking hebben op een financiële garantie, die een passend niveau, dat in verhouding staat tot het beoogde bedrijfsactiviteitenniveau van de aanvrager, niet mag overschrijden, en op de mogelijkheid om reglementaire offertes voor infrastructuurcapaciteit in te dienen.

(3)

Financiële garanties kunnen de vorm aannemen van voorafbetalingen of door financiële instellingen verstrekte garanties.

(4)

Bij de gegrondheid van de in overweging 2 bedoelde voorschriften moet rekening worden gehouden met het feit dat de infrastructuur van concurrerende vervoerswijzen, zoals het wegvervoer, de luchtvaart en de zee- en binnenvaart, vaak vrij is van gebruiksrechten en derhalve ook vrij van financiële garanties daarop. Om een eerlijke mededinging tussen de vervoerswijzen te waarborgen, moeten financiële garanties in termen van niveau en duur tot het strikte minimum worden beperkt.

(5)

Deze financiële garanties zijn enkel passend indien zij noodzakelijk zijn om de infrastructuurbeheerder zekerheid te bieden over de toekomstige inkomsten en het toekomstige gebruik van de infrastructuur. Overwegende dat infrastructuurbeheerders kunnen vertrouwen op de controle en de bewaking van de financiële draagkracht van spoorwegondernemingen in het kader van de vergunningsprocedure overeenkomstig hoofdstuk III van Richtlijn 2012/34/EU, en met name artikel 20 van die richtlijn, wordt de nood aan financiële garanties verder verminderd.

(6)

Het beginsel van non-discriminatie is van toepassing op die garanties, er mag derhalve geen onderscheid te worden gemaakt tussen de garantievoorschriften voor particuliere en openbare aanvragers.

(7)

De garanties moeten in verhouding staan tot het risiconiveau dat de aanvrager in de verschillende stadia van de capaciteitstoewijzing voor de infrastructuurbeheerder vertegenwoordigt. Het risico wordt doorgaans laag geacht zolang de capaciteit nog aan andere spoorwegondernemingen kan worden toegewezen.

(8)

Een garantie die wordt aangevraagd met het oog op het indienen van reglementaire offertes kan alleen als passend, transparant en niet-discriminerend worden beschouwd indien de infrastructuurbeheerder duidelijke en transparante regels vaststelt voor het opstellen van een capaciteitsverzoek in de netverklaring, en de nodige instrumenten biedt ter ondersteuning van aanvragers. Aangezien de mogelijkheid om reglementaire offertes in te dienen niet vóór de aanvraagprocedure objectief kan worden vastgesteld, kan een ontbrekende mogelijkheid slechts worden vastgesteld na die procedure, als blijkt dat herhaaldelijk wordt nagelaten om offertes in te dienen of de nodige informatie te verstrekken aan de infrastructuurbeheerder. De aanvrager is verantwoordelijk voor die nalatigheid en kan met uitsluiting worden gestraft van de aanvraag voor een specifiek treinpad.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het in artikel 62, lid 1, van Richtlijn 2012/34/EU bedoelde comité,

„financiële garantie”: a) voorafbetalingen ter vermindering van en vooruitlopend op in de toekomst verschuldigde infrastructuurheffingen of b) contractuele regelingen waardoor een financiële instelling, zoals een bank, zich ertoe verbindt te waarborgen dat de betalingen worden uitgevoerd zodra deze verschuldigd zijn.

a)

van de aangewezen spoorwegonderneming indien de aanvrager, die geen spoorwegonderneming is, reeds een financiële garantie heeft verstrekt of betaald teneinde toekomstige betalingen voor dezelfde overwogen activiteiten te dekken;

b)

als de infrastructuurheffingen rechtstreeks aan de infrastructuurbeheerder moeten worden betaald door een bevoegde instantie overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1370/2007 van het Europees Parlement en de Raad (2).

a)

de aanvrager niet heeft geantwoord op twee opeenvolgende verzoeken om de ontbrekende informatie te verstrekken of herhaaldelijk heeft gereageerd op een wijze die niet voldoet aan de voorwaarden van de netverklaring als bedoeld in artikel 27 van Richtlijn 2012/34/EU en in bijlage IV bij die richtlijn inzake de aanvraagprocedures voor treinpaden, en

b)

de infrastructuurbeheerder op verzoek van en tot tevredenheid van de toezichthoudende instantie kan aantonen dat hij binnen de grenzen van de redelijkheid alle stappen heeft gezet om de correcte en tijdige indiening van de aanvragen te ondersteunen.