3.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 137/3

(1)

De risico’s van dichloormethaan (DCM) in verfafbijtmiddelen voor de volksgezondheid zijn onderzocht in verscheidene studies (3), waarin werd geconcludeerd dat er risicobeperkingsmaatregelen in de gehele Gemeenschap noodzakelijk zijn om de risico’s voor de volksgezondheid bij de toepassing van DCM in de industrie, door beroepsmatige gebruikers en door de consument te verminderen. De resultaten van die studies zijn geëvalueerd door het wetenschappelijk comité inzake toxiciteit, ecotoxiciteit en milieu van de Commissie (WCTEM — naam later gewijzigd in wetenschappelijk comité voor gezondheid en het milieuadvies (WCGM)), dat bevestigd heeft dat de blootstelling aan DCM dat afkomstig is van verfafbijtmiddelen een probleem voor de volksgezondheid vormt.

(2)

Om een hoog niveau van gezondheidsbescherming voor alle gebruikscategorieën (industrieel, beroepsmatig en het grote publiek) te bereiken, moet het in de handel brengen en het gebruik van DCM-houdende verfafbijtmiddelen worden beperkt.

(3)

DCM-houdende verfafbijtmiddelen worden door het grote publiek thuis gebruikt om binnens- en buitenshuis verf, vernis en lak te verwijderen. Een veilig gebruik van DCM door het grote publiek kan niet worden gegarandeerd door opleiding of toezicht. Daarom is een verbod op het in de handel brengen, het leveren en het gebruik van DCM-houdende verfafbijtmiddelen de enige doeltreffende maatregel om de risico’s van dergelijke verfafbijtmiddelen voor het grote publiek weg te nemen.

(4)

Om te zorgen dat de DCM-houdende verfafbijtmiddelen op evenredige wijze geleidelijk langs de leveringsketen uit de markt worden genomen, moeten er verschillende data voor een verbod op het voor het eerst in de handel brengen en op de eindlevering aan het grote publiek en beroepsmatige gebruikers worden vastgelegd.

(5)

Aangezien het grote publiek ondanks het verbod toegang tot DCM-houdende verfafbijtmiddel kan hebben via de voor de industriële en beroepsmatige gebruikers bestemde distributieketen, moet het product van een waarschuwing worden voorzien.

(6)

De tijdens de afgelopen achttien jaar in Europa geregistreerde sterfgevallen bij industrieel en beroepsmatig gebruik zijn hoofdzakelijk toe te schrijven aan ondeugdelijke ventilatie, ongeschikte persoonlijke beschermingsmiddelen, het gebruik van ondeugdelijke baden en te lange blootstelling aan DCM. Daarom moeten er beperkingen worden opgelegd om de risico’s bij industrieel en beroepsmatig gebruik te controleren en te verminderen.

(7)

Beroepsmatige gebruikers vallen doorgaans onder de wetgeving ter bescherming van de werknemers. Zij verrichten hun werkzaamheden echter vaak bij klanten, die niet altijd passende maatregelen kunnen nemen om de risico’s voor de gezondheid te beheren, te controleren en te verminderen. Bovendien vallen zelfstandigen niet onder de communautaire wetgeving voor werknemersbescherming en zouden zij een adequate opleiding moeten volgen voordat zij met DCM-houdende verfafbijtmiddelen verf verwijderen.

(8)

Het in de handel brengen en het gebruik door beroepsmatige gebruikers van DCM-houdende verfafbijtmiddelen moeten daarom worden verboden om hun gezondheid te beschermen en het aantal sterfgevallen en niet-dodelijke ongevallen te verminderen. Wanneer de vervanging van DCM echter bijzonder moeilijk of ongeschikt wordt geacht, moeten de lidstaten het gebruik van DCM door erkende professionele gebruikers kunnen blijven toestaan. In dat geval moeten de lidstaten verantwoordelijk zijn voor het verlenen van en het toezicht op een dergelijke afwijking, die moet worden gebaseerd op een verplichte opleiding met specifieke vereisten. Werkgevers en zelfstandigen kunnen het gebruik van DCM echter beter vermijden en in plaats daarvan een chemische stof of procedé gebruiken dat bij de desbetreffende gebruiksomstandigheden geen of een lager risico voor de gezondheid en veiligheid van de werknemers oplevert.

(9)

Het geregistreerde aantal sterfgevallen en niet-dodelijke ongevallen in de industrie wijst erop dat de arbeidsomstandighedenwetgeving voor werknemers die DCM gebruiken niet goed wordt nageleefd. De blootstelling aan DCM blijft hoog en daarom moeten ten aanzien van werknemers in industriële installaties nadere risicobeperkende maatregelen worden genomen. Preventieve maatregelen om de blootstelling tot een minimum te beperken en voor zover technisch mogelijk de desbetreffende grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling na te leven, zoals een doeltreffende ventilatie van de werkplek, maatregelen om verdamping van DCM uit afbijtbaden tot een minimum te beperken, maatregelen voor een veilige toepassing van DCM in afbijtbaden, deugdelijke persoonlijke beschermingsmiddelen en goede voorlichting en scholing, moeten worden aangenomen.

(10)

De persoonlijke beschermingsmiddelen moeten voldoen aan Richtlijn 89/686/EEG van de Raad van 21 december 1989 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende persoonlijke beschermingsmiddelen (4).

(11)

Richtlijn 76/769/EEG van de Raad van 27 juli 1976 betreffende de onderlinge aanpassing van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen der lidstaten inzake de beperking van het op de markt brengen en van het gebruik van bepaalde gevaarlijke stoffen en preparaten (5) moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

Deze beschikking doet geen afbreuk aan de communautaire wetgeving tot vaststelling van de minimumeisen voor de bescherming van werknemers, zoals Richtlijn 89/391/EEG van de Raad van 12 juni 1989 betreffende de tenuitvoerlegging van maatregelen ter bevordering van de verbetering van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers op het werk (6) en daarop gebaseerde bijzondere richtlijnen, met name Richtlijn 2004/37/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de bescherming van de werknemers tegen de risico’s van blootstelling aan carcinogene of mutagene agentia op het werk (zesde bijzondere richtlijn in de zin van artikel 16, lid l, van Richtlijn 89/391/EEG van de Raad) (gecodificeerde versie) (7) en Richtlijn 98/24/EG van de Raad van 7 april 1998 betreffende de bescherming van de gezondheid en de veiligheid van werknemers tegen risico’s van chemische agentia op het werk (veertiende bijzondere richtlijn in de zin van artikel 16, lid 1, van Richtlijn 89/391/EEG) (8),