Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

Vrijheid van vestiging — Vrij verrichten van diensten — Beperkingen — Nationale wettelijke regeling die onder bedreiging met strafsancties verbiedt, zonder concessie of vergunning weddenschappen in te zamelen — Ontoelaatbaarheid — Rechtvaardiging die verband houdt met algemeen belang — Eerbiediging van evenredigheidsbeginsel en non-discriminatiebeginsel — Toetsing door nationale rechterlijke instanties — (Art. 43 EG en 49 EG)

Samenvatting

Een nationale regeling op grond waarvan het onder bedreiging met strafsancties verboden is om zonder een door de betrokken lidstaat verleende concessie of vergunning activiteiten te verrichten op het gebied van het inzamelen, het aannemen, het registreren en het verzenden van voorgestelde weddenschappen op met name sportevenementen, vormt een beperking van de vrijheid van vestiging en het vrij verrichten van diensten van respectievelijk de artikelen 43 EG en 49 EG. Een dergelijke beperking is slechts gerechtvaardigd wanneer zij berust op dwingende overwegingen in verband met het algemeen belang, geschikt is de verwezenlijking van het nagestreefde doel te waarborgen, niet verder gaat dan ter bereiking van dat doel nodig is, en zonder discriminatie wordt toegepast.

Het staat aan de nationale rechterlijke instanties, na te gaan of een dergelijke regeling, gelet op de wijze waarop zij in concreto wordt toegepast, daadwerkelijk beantwoordt aan de ter rechtvaardiging ervan aangevoerde doelstellingen en of de uit die regeling voortvloeiende beperkingen, gelet op deze doelstellingen, niet onevenredig zijn.

Inzonderheid wanneer de autoriteiten van een lidstaat de consumenten aansporen en aanmoedigen om deel te nemen aan loterijen, kansspelen of weddenschappen opdat de schatkist er financieel beter van zou worden, kunnen de autoriteiten van deze staat zich niet op de met de beperking van de gelegenheden tot spelen gediende maatschappelijke orde beroepen ter rechtvaardiging van maatregelen als die in het hoofdgeding. Bovendien moeten de nationale rechterlijke instanties nagaan of de strafsanctie die wordt opgelegd aan eenieder die vanuit zijn woning in die lidstaat via internet weddenschappen aangaat met een in een andere lidstaat gevestigde bookmaker, geen onevenredige sanctie vormt.

cf. punten 65, 69, 72, 76 en dictum