HOOFDSTUK I:

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

HOOFDSTUK II:

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

HOOFDSTUK III:

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

HOOFDSTUK IV:

AFDELING 1:

43.

44.

45.

46.

AFDELING 2:

47.

48.

AFDELING 3:

49.

50.

AFDELING 4:

51.

52.

53.

AFDELING 5:

54.

55.

56.

57.

58.

59.

60.

61.

62.

63.

AFDELING 6:

64.

65.

66.

AFDELING 7:

67.

68.

69.

BIJLAGE I:

HOOFDSTUK I:

1.

2.

HOOFDSTUK II:

3.

4.

5.

6.

7.

8.

HOOFDSTUK III:

9.

10.

BIJLAGE II:

HOOFDSTUK I:

1.

HOOFDSTUK II:

2.

3.

4.

5.

6.

7.

HOOFDSTUK III:

8.

HOOFDSTUK IV:

9.

10.

BIJLAGE III:

DEEL 1:

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

DEEL 2:

HOOFDSTUK I:

8.

HOOFDSTUK II:

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

DEEL 3:

HOOFDSTUK I:

18.

HOOFDSTUK II:

19.

20.

21.

22.

23.

DEEL 4:

AFDELING 1:

24.

AFDELING 2:

25.

26.

27.

AFDELING 3:

28.

29.

30.

31.

32.

33.

AFDELING 4:

34.

DEEL 5:

35.

36.

37.

DEEL 6:

38.

39.

40.

AFDELING 1:

I.

II.

III.

IV.

V.

AFDELING 2:

I.

II.

III.

AFDELING 3:

I.

II.

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

BIJLAGE IV:

HOOFDSTUK I:

1.

2.

3.

4.

HOOFDSTUK II:

5.

6.

7.

8.

9.

HOOFDSTUK III:

10.

HOOFDSTUK IV:

11.

12.

BIJLAGE V:

HOOFDSTUK I:

1.

HOOFDSTUK II:

2.

3.

4.

HOOFDSTUK III:

5.

6.

HOOFDSTUK IV:

7.

BIJLAGE VI:

HOOFDSTUK I:

1.

HOOFDSTUK II:

2.

3.

4.

HOOFDSTUK III:

5.

I.

II.

BIJLAGE VII:

I.

II.

BIJLAGE VIII:

BIJLAGE IX:

BIJLAGE X:

BIJLAGE XI:

BIJLAGE XII:

BIJLAGE XIII:

BIJLAGE XIV:

a)

De regeling inzake richtsnoeren voor door de overheid gesteunde exportkredieten, hierna „de regeling” genoemd, heeft voornamelijk ten doel een kader te creëren voor het ordelijke gebruik van door de overheid gesteunde exportkredieten.

b)

De regeling strekt ertoe gelijke voorwaarden voor overheidssteun, zoals gedefinieerd in artikel 5, onder a), te bewerkstelligen opdat niet zozeer de gunstigste door de overheid gesteunde financiële voorwaarden als wel prijs en kwaliteit van de uit te voeren goederen en diensten maatgevend zijn voor de concurrentie tussen exporteurs.

a)

De deelnemers verstrekken niet-deelnemers informatie over kennisgevingen in verband met overheidssteun zoals omschreven in artikel 5, onder a).

b)

Een deelnemer antwoordt, op basis van wederkerigheid, op een verzoek dat een niet-deelnemer die zich in een concurrentiesituatie bevindt, tot hem richt over de door hem voor overheidssteun gestelde financiële voorwaarden, zoals hij op een verzoek van een deelnemer zou antwoorden.

a)

Overheidssteun kan verschillende vormen aannemen:

b)

De regeling is van toepassing op gebonden hulp; de procedures als omschreven in hoofdstuk IV zijn ook van toepassing op handelsgerelateerde ongebonden hulp.

c)

De regeling is niet van toepassing op de uitvoer van militaire goederen en landbouwproducten.

d)

Overheidssteun wordt niet verstrekt indien duidelijk blijkt dat het contract, hoofdzakelijk om gunstiger kredietvoorwaarden te verkrijgen, is gesloten met een afnemer in een land dat niet de eindbestemming is van de goederen.

a)

De volgende sectorovereenkomsten vormen een onderdeel van de regeling:

b)

Een deelnemer aan een sectorovereenkomst kan de bepalingen over overheidssteun in die overeenkomst toepassen op de uitvoer van onder die overeenkomst vallende goederen en/of diensten. Wanneer in de sectorovereenkomst geen overeenkomstige bepalingen zijn opgenomen, past de deelnemer de bepalingen van de regeling toe.

a)

De deelnemers kunnen de in bijlage VI beschreven voorwaarden toepassen op de uitvoer van goederen en/of diensten voor transacties die aan de voorwaarden van aanhangsel 1 van bijlage VI voldoen.

b)

Punt a) is van toepassing op de uitvoer van goederen en diensten die onder de sectorovereenkomst inzake exportkredieten voor kerncentrales, de sectorovereenkomst inzake exportkredieten voor projecten op het gebied van duurzame energie, de matiging van en de aanpassing aan klimaatverandering en water, en de sectorovereenkomst inzake exportkredieten voor spoorweginfrastructuur vallen.

c)

Punt a) is niet van toepassing op de uitvoer van goederen en diensten die onder de sectorovereenkomst inzake exportkredieten voor burgerluchtvaartuigen of de sectorovereenkomst inzake exportkredieten voor schepen vallen.

a)

De deelnemers eisen van de afnemers van de goederen en diensten waarvoor overheidssteun wordt verleend, dat deze vóór of op de aanvangsdatum van het krediet zoals gedefinieerd in bijlage XIV een aanbetaling van ten minste 15 % van de waarde van het exportcontract verrichten. Voor de beoordeling van aanbetalingen mag de waarde van het exportcontract evenredig worden verminderd voor niet door de overheid gesteunde goederen en diensten uit een derde land. Financiering/verzekering van 100 % van de premie is toegestaan. De premie mag al dan niet bij de waarde van het exportcontract worden inbegrepen. Ingehouden bedragen die na de aanvangsdatum van het krediet zijn betaald, worden in dit verband niet als aanbetaling beschouwd.

b)

Overheidssteun voor zulke aanbetalingen wordt slechts verleend in de vorm van verzekering of garantie tegen de gebruikelijke risico's voorafgaande aan de kredietverlening.

c)

Behoudens als bepaald onder b) en d), verlenen de deelnemers geen overheidssteun boven 85 % van de waarde van het exportcontract, inclusief goederen en diensten uit een derde land maar exclusief plaatselijke uitgaven.

d)

De deelnemers mogen overheidssteun verlenen voor plaatselijke uitgaven, mits:

a)

Landen in klasse I zijn OESO-landen met een hoog inkomen (2). Alle andere landen worden ingedeeld in klasse II.

b)

De volgende operationele criteria en procedures zijn bij de indeling van de landen van toepassing:

c)

Een land wordt pas in een andere klasse ingedeeld nadat de indeling van dit land op de graduatielijst van de Wereldbank twee achtereenvolgende jaren ongewijzigd is gebleven.

a)

Voor landen in klasse I bedraagt de maximale krediettermijn vijf jaar, met de mogelijkheid deze tot achtenhalf jaar te verlengen wanneer de in artikel 48 omschreven procedures van voorafgaande kennisgeving worden gevolgd.

b)

Voor landen in klasse II bedraagt de maximale krediettermijn tien jaar.

c)

Voor contracten met meer dan een land van bestemming streven de deelnemers ernaar een gemeenschappelijke gedragslijn vast te stellen overeenkomstig de in de artikelen 58 tot en met 63 omschreven procedures teneinde overeenstemming over passende voorwaarden te bereiken.

a)

Voor niet-nucleaire elektriciteitscentrales bedraagt de maximale krediettermijn twaalf jaar. Indien een deelnemer een langere dan de in artikel 12 vastgestelde krediettermijn wenst te steunen, doet hij hiervan vooraf kennisgeving volgens de procedure van artikel 48.

b)

Niet-nucleaire elektriciteitscentrales zijn volledige elektriciteitscentrales of delen daarvan die geen gebruikmaken van kernenergie; hierbij zijn inbegrepen alle componenten, installaties, materialen en diensten, met inbegrip van de opleiding van het personeel, die rechtstreeks vereist zijn voor de bouw en de inbedrijfstelling van dergelijke niet-nucleaire centrales. Niet inbegrepen zijn posten die doorgaans voor rekening van de afnemer komen, met name kosten voor het bouwrijp maken van de grond, wegen, accommodatie voor het bouwpersoneel, elektriciteitsleidingen, schakelinstallaties en watervoorziening buiten het terrein van de centrale, alsmede kosten die in het land van de afnemer voortvloeien uit officiële goedkeuringsprocedures (bijvoorbeeld vergunning bouwterrein, bouwvergunning, vergunning brandstoflading), met de volgende uitzonderingen:

a)

De hoofdsom van een exportkrediet wordt in gelijke termijnen afgelost.

b)

De aflossingen van de hoofdsom en de rentebetaling vinden ten minste om de zes maanden plaats en de eerste aflossing van de hoofdsom en rentebetaling vinden uiterlijk zes maanden na de aanvangsdatum van het krediet plaats.

c)

In geval van exportkredieten voor leasetransacties kunnen gelijke aflossingen voor het bedrag van hoofdsom en rente samen plaatsvinden in plaats van de onder a) beschreven aflossing van de hoofdsom in gelijke termijnen.

d)

In uitzonderlijke, naar behoren gemotiveerde gevallen kunnen exportkredieten worden verstrekt onder andere dan de onder a), b) en c) beschreven voorwaarden. Dergelijke steun moet berusten op een onbalans tussen het tijdstip waarop de middelen voor de kredietnemer beschikbaar zijn en het beschikbare schema voor de schuldendienst bij een gelijk, halfjaarlijks aflossingsschema en moet aan de volgende criteria voldoen:

e)

Na de aanvangsdatum van het krediet wordt de verschuldigde rente niet gekapitaliseerd.

a)

De rente omvat niet:

b)

Wanneer de overheidssteun door middel van rechtstreekse kredieten/financiering of herfinanciering wordt verleend, kan de premie aan de nominale waarde van de rentevoet worden toegevoegd of kan ze apart worden aangerekend; beide componenten moeten voor de deelnemers apart worden gespecificeerd.

a)

Deelnemers die financieringssteun van de overheid voor vastrentende leningen verstrekken, passen de desbetreffende CIRR's als minimumrentetarieven toe. De CIRR's worden overeenkomstig de volgende beginselen vastgesteld:

b)

De financieringssteun van de overheid mag de passende kredietrisicopremie die overeenkomstig artikel 23 wegens het risico van niet-aflossing moet worden geheven, gedeeltelijk noch volledig ondervangen of compenseren.

a)

Elke deelnemer die een CIRR wenst vast te stellen, kiest aanvankelijk een van de twee volgende basistariefsystemen voor zijn nationale valuta:

De deelnemers kunnen overeenkomen van het basistariefsysteem af te wijken.

b)

De CIRR's worden vastgesteld op een vaste marge van 100 basispunten boven het basistarief van iedere deelnemer, tenzij de deelnemers anders zijn overeengekomen.

c)

Indien andere deelnemers tot financiering in die valuta besluiten, gebruiken zij het CIRR dat voor een bepaalde valuta werd vastgesteld.

d)

Een deelnemer kan zijn basistariefsysteem, na raadpleging van de deelnemers, met een kennisgevingstermijn van zes maanden wijzigen.

e)

Een deelnemer of een niet-deelnemer mag om vaststelling van een CIRR voor de valuta van een niet-deelnemer verzoeken. In overleg met de belanghebbende niet-deelnemer kan een deelnemer of het secretariaat dat namens de niet-deelnemer optreedt, een voorstel doen voor de vaststelling van het CIRR in die valuta via de procedures voor gemeenschappelijke gedragslijnen overeenkomstig de artikelen 58 tot en met 63.

a)

Wanneer de overheid financieringssteun verleent voor leningen met een variabele rentevoet, mogen banken en andere financiële instellingen geen keuze aanbieden tussen het CIRR (ten tijde van het oorspronkelijke contract) en, indien deze lager is, de korte marktrente gedurende de gehele looptijd van de lening.

b)

Wanneer een kredietnemer op vrijwillige basis een lening of een gedeelte daarvan vervroegd aflost, vergoedt hij de overheidsinstantie die de financieringssteun heeft verleend voor alle onkosten en verliezen die uit de vervroegde aflossing voortvloeien, met inbegrip van de kosten die deze instantie maakt ter vervanging van het gedeelte van de vastrentende kasontvangsten die door de vervroegde aflossing worden onderbroken.

a)

Het toepasselijke MPR wordt bepaald aan de hand van de volgende factoren:

b)

MPR's worden uitgedrukt in procenten van de hoofdsom van het krediet alsof de premie op de datum van de eerste kredietopname volledig werd betaald. Hoe de MPR's moeten worden berekend wordt, met inbegrip van de wiskundige formule voor die berekening, toegelicht in bijlage VIII.

c)

Er zijn geen MPR's vastgesteld voor transacties waarbij kredietnemers in landen van categorie 0, OESO- en eurozonelanden met een hoog inkomen, zijn betrokken (3). De door de deelnemers te hanteren premietarieven voor transacties in dergelijke landen worden vastgesteld van geval tot geval. Om te voorkomen dat de te hanteren premietarieven voor transacties waarbij kredietnemers in dergelijke landen zijn betrokken, lager liggen dan de tarieven op de particuliere markt, moeten de deelnemers zich houden aan de volgende procedure:

d)

Op de „grootste-risicolanden” van categorie 7 zijn in principe hogere premietarieven dan de voor die categorie vastgestelde MPR's van toepassing; deze premietarieven worden bepaald door de deelnemer die overheidssteun verleent.

e)

Voor de berekening van het MPR voor een transactie is de toe te passen landenrisico-indeling de indeling van het land van de kredietnemer, en de toe te passen afnemersrisico-indeling de indeling van de kredietnemer (5), tenzij:

f)

De criteria en de voorwaarden voor de toepassing van een garantstelling door een derde overeenkomstig de onder e), eerste en tweede streepje, beschreven situaties, worden uiteengezet in bijlage X.

g)

Wat de looptijd van het risico betreft, wordt bij de berekening van een MPR in de regel één helft van de uitbetalingsperiode tezamen met de volledige aflossingsperiode in aanmerking genomen, uitgaande van een regelmatig aflossingsschema voor het exportkrediet, dit wil zeggen aflossing in gelijke halfjaarlijkse termijnen van de hoofdsom plus verschuldigde rente te rekenen vanaf zes maanden na de aanvangsdatum van het krediet. Voor exportkredieten met een afwijkend aflossingsschema wordt de overeenkomstige aflossingsperiode (uitgedrukt in gelijke halfjaarlijkse termijnen) berekend volgens de volgende formule: overeenkomstige aflossingsperiode = (gemiddelde gewogen duur van de aflossingsperiode – 0,25)/0,5.

h)

De deelnemer die ervoor kiest een MPR toe te passen die met een in een ander land dan dat van de kredietnemer gevestigde derde-garantiegever verband houdt, doet hiervan vooraf kennisgeving overeenkomstig artikel 47. De deelnemer die ervoor kiest een MPR toe te passen dat met een als garantiegever optredende multilaterale of regionale instelling verband houdt, doet hiervan vooraf kennisgeving overeenkomstig artikel 48.

a)

De vijf elementen van het landenkredietrisico zijn:

b)

De landen worden in acht risicocategorieën (0-7) ingedeeld. Er werden MPR's vastgesteld voor de categorieën 1 tot en met 7, doch niet voor categorie 0, omdat het landenrisico voor landen in deze categorie wordt geacht verwaarloosbaar te zijn. Het kredietrisico dat is verbonden aan transacties in landen van categorie 0 is voornamelijk gerelateerd aan het risico van de kredietnemer/garantiegever.

c)

De indeling van landen (7) geschiedt volgens de landenrisico-indelingsmethode, die bestaat uit:

d)

Landenrisico-indelingen worden doorlopend gevolgd en ten minste jaarlijks herzien en de wijzigingen die uit de landenrisico-indelingsmethode voortvloeien, worden onmiddellijk door het secretariaat medegedeeld. Wanneer een land in een lagere of hogere risicocategorie wordt ingedeeld, rekenen de deelnemers uiterlijk vijf werkdagen na de mededeling van de herindeling door het secretariaat premietarieven aan die gelijk zijn aan of hoger liggen dan de MPR's die met de nieuwe risicocategorie verband houden.

e)

De landenrisicocategorieën worden door het secretariaat bekendgemaakt.

a)

Voor alle landen die overeenkomstig artikel 25, onder d), volgens de landenrisico-indelingsmethode zijn ingedeeld, wordt het soevereine risico beoordeeld om, bij wijze van uitzondering, na te gaan welke overheidsdebiteuren:

b)

De identificatie van de overheidsdebiteuren die aan de criteria onder a), voldoen, wordt uitgevoerd overeenkomstig de door de deelnemers ontwikkelde en goedgekeurde methode voor de beoordeling van het soevereine risico.

c)

De lijst van overheidsdebiteuren die aan de criteria onder a) voldoen, wordt voortdurend gevolgd en ten minste jaarlijks herzien, en de wijzigingen die uit de methode voor de beoordeling van het soevereine risico voortvloeien, worden onmiddellijk door het secretariaat meegedeeld.

d)

De lijst van in overeenstemming met punt b) geïdentificeerde overheidsbiteuren wordt bekendgemaakt door het secretariaat.

a)

Afnemersrisico-indelingen worden gebaseerd op de rating van het ongedekte eersterangskrediet van de kredietnemer/garantiegever zoals deze door de deelnemer is vastgesteld.

b)

Niettegenstaande punt a), mogen transacties die worden gesteund overeenkomstig de voorwaarden van bijlage VI en transacties met een kredietwaarde van maximaal vijf miljoen SDR, worden ingedeeld op transactiebasis, d.w.z. na de eventuele toepassing van kredietverbeteringen in verband met het afnemersrisico, maar deze transacties komen, ongeacht de indeling ervan, niet in aanmerking voor aftrek uit hoofde van de toepassing van kredietverbeteringen in verband met het afnemersrisico.

c)

Overheidskredietnemers en -garantiegevers zijn ingedeeld in afnemersrisicocategorie SOV/CC0.

d)

Bij wijze van uitzondering kunnen niet-overheidskredietnemers en -garantiegevers worden ingedeeld in de „beter dan de overheidsafnemersrisicocategorie” (SOV+) (9) indien:

e)

De deelnemers doen vooraf kennisgeving overeenkomstig artikel 48 van transacties:

f)

In geval van concurrentie voor een specifieke transactie, waarbij de kredietnemer/garantiegever door concurrerende deelnemers is ingedeeld in verschillende afnemersrisicocategorieën, trachten de concurrerende deelnemers tot een gemeenschappelijke afnemersrisico-indeling te komen. Blijft een akkoord over een gemeenschappelijke indeling uit, dan is het de deelnemer(s) die de kredietnemer/garantiegever in een hogere afnemersrisicocategorie heeft/hebben ingedeeld, niet verboden de lagere afnemersrisico-indeling toe te passen.

a)

De kwaliteit van een exportkredietproduct wordt bepaald door het antwoord op de vraag of het een verzekering, garantie of rechtstreekse kredieten/financiering betreft, en voor verzekeringsproducten of de rente gedurende de wachttermijn voor claims (dat wil zeggen de tijd tussen de datum waarop de kredietnemer moet betalen en de datum waarop de verzekeraar verplicht is de exporteur/financiële instelling te vergoeden) zonder toeslag wordt gedekt.

b)

Alle bestaande exportkredietproducten die de deelnemers aanbieden, worden in een van de drie volgende productcategorieën ingedeeld, namelijk:

a)

De deelnemers mogen de volgende technieken toepassen om het landenrisico te beperken, welke specifieke toepassing in bijlage XII wordt uiteengezet:

b)

De deelnemer die een MPR hanteert waarin het gebruik van landenrisicobeperking tot uitdrukking komt, doet hiervan vooraf kennisgeving overeenkomstig artikel 47.

a)

De deelnemers kunnen de volgende kredietverbeteringen in verband met het afnemersrisico (buyer risk credit enhancements — BRCE's) toepassen, waardoor een kredietverbeteringsfactor (credit enhancement factor — CEF) groter dan 0 kan worden toegepast:

b)

Definities van BRCE's en maximale CEF-waarden zijn vermeld in bijlage XII.

c)

BRCE's mogen alleen of in combinatie met de volgende beperkingen worden gebruikt:

d)

De deelnemers geven vooraf kennis overeenkomstig artikel 48 van transacties met een niet-overheidskredietnemer/-garantiegever waarvan het krediet groter is dan 5 miljoen SDR, wanneer BRCE's leiden tot de toepassing van een CEF groter dan 0.

a)

Om te beoordelen of de MPR's passend zijn en deze zo nodig naar boven of beneden te kunnen bijstellen, wordt een aantal premieterugkoppelingsinstrumenten (Premium Feedback Tools — PFT's) naast elkaar gebruikt ten behoeve van het periodieke toezicht op en de periodieke aanpassing van de MPR's.

b)

De PFT's dienen ter beoordeling van de geschiktheid van de MPR's in termen van zowel de feitelijke ervaring van instanties die overheidssteun voor exportkredieten verlenen, als van particuliere marktgegevens over de prijsstelling van het kredietrisico.

c)

Uiterlijk op 31 december 2015 moeten alle aspecten van de premievoorschriften van de regeling zijn geëvalueerd.

a)

De deelnemers zijn overeengekomen een complementair beleid voor exportkredieten en voor gebonden hulp te voeren. Het beleid inzake exportkredieten dient op een vrije concurrentie en het vrije spel der marktkrachten te zijn gebaseerd. Het beleid inzake gebonden hulp dient erop te zijn gericht de benodigde externe middelen te verschaffen aan landen, sectoren of projecten die weinig of geen toegang hebben tot marktfinanciering. Het beleid inzake gebonden hulp dient gericht te zijn op kostenefficiëntie en het vermijden van handelsverstoringen, en dient bij te dragen tot een ontwikkelingseffectief gebruik van deze middelen.

b)

De bepalingen inzake gebonden hulp van de regeling zijn niet van toepassing op de hulpprogramma's van multilaterale of regionale instellingen.

c)

Deze beginselen doen geen afbreuk aan de standpunten van de Commissie voor ontwikkelingsbijstand (Development Assistance Committee — DAC) over de kwaliteit van gebonden en niet-gebonden hulp.

d)

Een deelnemer kan om nadere gegevens vragen over het gebonden karakter van enige vorm van hulp. Indien er onzekerheid bestaat over het feit of een bepaalde financieringspraktijk onder de in bijlage XIV gegeven definitie van gebonden hulp valt, dient het donorland aan te tonen dat de hulp in feite „niet-gebonden” is overeenkomstig de definitie in bijlage XIV.

a)

leningen in het kader van de officiële ontwikkelingshulp (Official Development Assistance — ODA), zoals omschreven in de DAC-richtlijnen voor gecombineerde financiering en gebonden of gedeeltelijk ongebonden officiële ontwikkelingshulp, 1987;

b)

schenkingen in het kader van de officiële ontwikkelingshulp, zoals omschreven in de DAC-richtlijnen voor gecombineerde financiering en gebonden of gedeeltelijk ongebonden officiële ontwikkelingshulp, 1987, en

c)

andere overheidsmiddelen (Other Official Flows — OOF), inclusief schenkingen en leningen, maar exclusief door de overheid gesteunde exportkredieten die in overeenstemming zijn met deze regeling, of

d)

elke combinatie, rechtens of feitelijk, waarover de donor, de leninggever of de kredietnemer zeggenschap heeft, die twee of meer van de voorgaande en/of de volgende financieringscomponenten omvat:

a)

Gecombineerde financiering kan verschillende vormen aannemen, zoals gemengd krediet, gemengde financiering, gezamenlijke financiering, parallelle financiering of afzonderlijke geïntegreerde transacties. Het hoofdkenmerk is dat ze alle:

b)

„Feitelijke” combinatie of koppeling wordt bepaald door factoren zoals:

c)

Geen van de volgende praktijken vormt een beletsel voor de vaststelling dat er een „feitelijke” combinatie of koppeling bestaat:

a)

Er kan geen gebonden hulp worden verleend aan landen waarvan het bni per hoofd volgens de gegevens van de Wereldbank boven de bovengrens voor de lagere midden-inkomenslanden ligt. Deze drempel wordt elk jaar door de Wereldbank opnieuw berekend (13). Een land wordt uitsluitend heringedeeld nadat de Wereldbankclassificatie van dit land twee achtereenvolgende jaren ongewijzigd is gebleven.

b)

De volgende operationele criteria en procedures zijn bij de indeling van de landen van toepassing:

a)

Er mag geen gebonden hulp worden verleend voor openbare of particuliere projecten die normalerwijze commercieel levensvatbaar zijn indien ze op marktvoorwaarden of op de voorwaarden van de regeling worden gefinancierd.

b)

De voornaamste criteria om te bepalen of projecten voor deze hulp in aanmerking komen, zijn de volgende:

c)

Het is de bedoeling dat aan de hand van de criteria onder b) kan worden vastgesteld of een project met deze hulp of met exportkredieten tegen voorwaarden van de markt of van de regeling moet worden gefinancierd. Verwacht wordt dat in de loop van de tijd door middel van het in de artikelen 51, 52 en 53 omschreven overleg voldoende ervaring wordt opgedaan waardoor zowel exportkrediet- als hulpinstellingen over meer gedetailleerde richtsnoeren zullen beschikken om vooraf een scheidslijn tussen de twee categorieën projecten te kunnen trekken.

a)

technische bijstand: gebonden hulp waarvan de officiële-ontwikkelingshulpcomponent alleen bestaat uit technische samenwerking met een waarde van minder dan 3 % van de totale waarde van de transactie of van één miljoen SDR, indien dit een lager bedrag is, en

b)

kleine projecten: kapitaalprojecten van minder dan 1 miljoen SDR die volledig met ontwikkelingshulpschenkingen worden gefinancierd.

a)

De artikelen 36 en 37 zijn niet van toepassing op gebonden hulp met een concessionaliteitsniveau van 80 % of meer, met uitzondering van gebonden hulp die een onderdeel vormt van een gecombineerd financieringspakket zoals omschreven in artikel 35.

b)

Artikel 37 is niet van toepassing op gebonden hulp met een waarde van minder dan 2 miljoen SDR, met uitzondering van gebonden hulp die een onderdeel vormt van een gecombineerd financieringspakket zoals omschreven in artikel 35.

c)

De artikelen 36 en 37 zijn niet van toepassing op gebonden hulp voor de MOL's zoals gedefinieerd door de Verenigde Naties.

d)

De deelnemers nemen een snellere afhandeling van procedures inzake gebonden hulp in welwillende overweging, rekening houdend met de specifieke omstandigheden bij:

e)

Niettegenstaande de artikelen 36 en 37 mag een deelnemer bij wijze van uitzondering steun verlenen op een van de volgende wijzen:

a)

het disconteringspercentage dat gebruikt wordt om het concessionaliteitsniveau van een lening in een bepaalde valuta te berekenen, namelijk het gedifferentieerde disconteringspercentage (Differentiated Discount Rate — DDR), wordt elk jaar op 15 januari herzien en wordt als volgt berekend:

b)

de uitgangsdatum voor de berekening van het concessionaliteitsniveau is de in bijlage XIV omschreven aanvangsdatum van het krediet;

c)

om het algemene concessionaliteitsniveau van een gecombineerd financieringspakket te berekenen, wordt het concessionaliteitsniveau van de volgende kredieten, middelen en betalingen geacht nul te zijn:

Betalingen op of vóór de aanvangsdatum van het krediet die niet als aanbetaling worden beschouwd, worden bij de berekening van het concessionaliteitsniveau in aanmerking genomen;

d)

het disconteringspercentage bij matching: bij matching van hulp wordt onder „identieke matching” matching met hetzelfde concessionaliteitsniveau verstaan dat met behulp van het ten tijde van de matching geldende disconteringspercentage wordt herberekend;

e)

plaatselijke uitgaven en aankopen in derde landen worden bij de berekening van het concessionaliteitsniveau uitsluitend in aanmerking genomen indien ze door het donorland worden gefinancierd;

f)

het totale concessionaliteitsniveau van een financieringspakket wordt bepaald door de nominale waarde van elke component van het pakket te vermenigvuldigen met het respectieve concessionaliteitsniveau van elke component, de uitkomsten hiervan bij elkaar op te tellen en dit totaal door de samengevoegde nominale waarde van de componenten te delen;

g)

het disconteringspercentage voor een bepaalde hulplening is het percentage dat ten tijde van de kennisgeving van toepassing is. Bij onmiddellijke kennisgeving is het disconteringspercentage evenwel het percentage dat van toepassing is op het tijdstip waarop de voorwaarden van de hulplening werden vastgelegd. Een wijziging in het disconteringspercentage tijdens de looptijd van de lening leidt niet tot wijziging van het concessionaliteitsniveau;

h)

indien de valuta vóór de sluiting van het contract wordt gewijzigd, wordt de kennisgeving herzien. Het disconteringspercentage voor de berekening van het concessionaliteitsniveau is dan het disconteringspercentage geldend op het tijdstip van de herziening. De kennisgeving behoeft niet te worden herzien indien de andere valuta en alle nodige gegevens voor de berekening van het concessionaliteitsniveau in de oorspronkelijke kennisgeving zijn vermeld;

i)

niettegenstaande het bepaalde onder g) wordt bij de berekening van het concessionaliteitsniveau van afzonderlijke transacties in het kader van een hulpkredietlijn het disconteringspercentage gebruikt dat oorspronkelijk voor de kredietlijn werd medegedeeld.

a)

De deelnemers leggen geen voorwaarden voor gebonden hulp vast voor een periode van meer dan twee jaar, ongeacht of deze hulp betrekking heeft op de financiering van afzonderlijke transacties of op een hulpprotocol, een hulpkredietlijn of een soortgelijke overeenkomst. De geldigheidsduur van een hulpprotocol, een hulpkredietlijn of een soortgelijke overeenkomst vangt aan op de datum van ondertekening, waarvan overeenkomstig artikel 50 kennis wordt gegeven; indien een kredietlijn wordt verlengd, wordt hiervan kennis gegeven alsof het een nieuwe transactie betrof, waarbij wordt medegedeeld dat het om een verlenging gaat tegen de op het tijdstip van de kennisgeving van de verlenging toegestane voorwaarden. De geldigheidsduur van afzonderlijke transacties, met inbegrip van die welke op grond van een hulpprotocol, een hulpkredietlijn of een soortgelijke overeenkomst zijn medegedeeld, vangt aan op de datum van kennisgeving van de toezegging overeenkomstig artikel 49 of artikel 50, al naargelang het geval.

b)

Wanneer een land voor het eerst niet meer in aanmerking komt voor de 17-jaarsleningen van de Wereldbank, wordt de geldigheidsduur van de bestaande en nieuwe gebonden-hulpprotocollen en -kredietlijnen waarvan kennisgeving is gedaan, beperkt tot een jaar na datum van de mogelijke herindeling overeenkomstig de in artikel 36, onder b), omschreven procedure.

c)

Verlenging van deze protocollen en kredietlijnen is uitsluitend mogelijk op voorwaarden die in overeenstemming zijn met de artikelen 36 en 37 na:

a)

Zodra een deelnemer de overheidssteun die hij overeenkomstig de in de artikelen 47 tot en met 50 omschreven procedures heeft aangemeld, toezegt, deelt hij dit mede aan alle andere deelnemers onder verwijzing naar het kennisgevingsnummer op het desbetreffende rapportageformulier.

b)

Bij een uitwisseling van gegevens overeenkomstig de artikelen 55, 56 en 57 stelt een deelnemer de andere deelnemers in kennis van de kredietvoorwaarden die hij voor een bepaalde transactie voornemens is te steunen en mag hij bij de andere deelnemers dezelfde gegevens opvragen.

a)

Voordat een deelnemer financiële voorwaarden die vermoedelijk door een deelnemer of niet-deelnemer worden geboden, overeenkomstig de artikelen 18 en 42 matcht, levert hij alle redelijke inspanningen, indien nodig met inbegrip van rechtstreeks overleg zoals omschreven in artikel 57, om na te gaan of deze voorwaarden overheidssteun krijgen, met inachtneming van het volgende:

b)

Een deelnemer die voornemens is dezelfde financiële voorwaarden aan te bieden als die welke overeenkomstig de artikelen 47 en 48 werden aangemeld, mag dit doen na afloop van de daarin vastgestelde wachttermijn. Deze deelnemer geeft zo spoedig mogelijk kennis van zijn voornemen.

a)

Een deelnemer die een redelijk vermoeden heeft dat door een andere deelnemer (de initiatiefnemende deelnemer) geboden financiële voorwaarden gunstiger zijn dan die waarin de regeling voorziet, deelt dit mede aan het secretariaat; het secretariaat stelt deze informatie onmiddellijk ter beschikking.

b)

De initiatiefnemende deelnemer licht de door hem geboden financiële voorwaarden toe binnen twee werkdagen na de beschikbaarstelling van de informatie door het secretariaat.

c)

Na de toelichting van de initiatiefnemende deelnemer kan iedere andere deelnemer verzoeken dat deze kwestie wordt besproken tijdens een bijzonder overleg van de deelnemers dat binnen vijf werkdagen door het secretariaat wordt georganiseerd.

d)

In afwachting van de uitkomst van het bijzonder overleg van de deelnemers worden de financiële voorwaarden die door de overheid worden gesteund, niet van kracht.

a)

Ten minste tien kalenderdagen voordat hij een toezegging doet, stelt een deelnemer alle andere deelnemers hiervan overeenkomstig bijlage VII in kennis indien:

b)

Indien een van de overige deelnemers gedurende deze periode om een bespreking verzoekt, neemt de initiatiefnemende deelnemer nogmaals een wachttermijn van tien kalenderdagen in acht.

c)

Na een bespreking deelt een deelnemer alle andere deelnemers zijn definitieve besluit mede teneinde de opgedane ervaringen overeenkomstig artikel 69 gemakkelijker te kunnen evalueren. De deelnemers houden gegevens bij van hun ervaringen met betrekking tot overeenkomstig punt a) hierboven medegedeelde premietarieven.

a)

Ten minste tien kalenderdagen voordat hij een toezegging doet, stelt een deelnemer alle andere deelnemers hiervan overeenkomstig bijlage VII in kennis indien hij voornemens is:

b)

Indien de initiatiefnemende deelnemer een dergelijke transactie niet meer of in mindere mate wenst te steunen, deelt hij dit onmiddellijk aan alle andere deelnemers mede.

a)

Een deelnemer doet vooraf kennisgeving overeenkomstig bijlage VII indien hij overheidssteun wenst te verlenen voor:

b)

De voorafgaande kennisgeving wordt gedaan uiterlijk 30 werkdagen voor de sluitingstermijn voor het indienen van offertes of 30 werkdagen voor de datum van toezegging van de hulp, indien dit eerder is.

c)

Indien de initiatiefnemende deelnemer de aangemelde voorwaarden niet meer of in mindere mate wenst te steunen, deelt hij dit onmiddellijk aan alle andere deelnemers mede.

d)

Dit artikel is van toepassing op gebonden hulp die een onderdeel vormt van een gecombineerd financieringspakket als omschreven in artikel 35.

a)

Een deelnemer zendt onmiddellijk, dat wil zeggen binnen twee werkdagen na de toezegging, een kennisgeving aan alle andere deelnemers, in overeenstemming met bijlage VII, indien hij overheidssteun verleent voor gebonden hulp met een waarde van:

b)

Wanneer een hulpprotocol, kredietlijn of soortgelijke overeenkomst wordt getekend, deelt een deelnemer dit eveneens onmiddellijk mede aan alle andere deelnemers.

c)

Indien een deelnemer voornemens is financiële voorwaarden te matchen die onmiddellijk moesten worden aangemeld, behoeft geen voorafgaande kennisgeving te worden gedaan.

a)

Een deelnemer die opheldering wenst over een mogelijk commerciële motivering voor gebonden hulp, kan verzoeken dat een volledige beoordeling van de ontwikkelingswaarde wordt verstrekt (zie bijlage XIII).

b)

Voorts kan een deelnemer overeenkomstig artikel 52 om overleg met andere deelnemers verzoeken, met inbegrip van het in artikel 57 bedoelde rechtstreekse overleg, teneinde het volgende te bespreken:

a)

Tijdens het overleg kan een deelnemer, onder meer, om de volgende inlichtingen verzoeken:

b)

Het overleg wordt afgerond en de bevindingen ten aanzien van de in artikel 51 vermelde kwesties worden door het secretariaat ten minste tien werkdagen vóór de sluitingsdatum voor het indienen van offertes of, indien dit eerder is, de datum van toezegging aan alle deelnemers medegedeeld. Wanneer de overlegplegende partijen geen overeenstemming hebben bereikt, verzoekt het secretariaat andere deelnemers binnen vijf werkdagen hun standpunt mede te delen. Het brengt deze standpunten ter kennis van de deelnemer van wie de kennisgeving afkomstig is. Indien de aangeboden hulp niet in aanzienlijke mate wordt ondersteund, dient deze deelnemer de kwestie opnieuw in overweging te nemen.

a)

Een donor die een project, ondanks het gebrek aan aanzienlijke steun, wenst door te zetten, doet hiervan vooraf kennisgeving aan de andere deelnemers, uiterlijk 60 kalenderdagen na afloop van het overleg, dat wil zeggen de aanvaarding van de conclusies van de voorzitter. De donor richt tevens een schrijven aan de secretaris-generaal van de OESO waarin hij het resultaat van het overleg uiteenzet en het dwingende, niet-handelsgerelateerde nationale belang dat hem tot deze handelwijze aanzet. De deelnemers verwachten dat dit slechts in uitzonderlijke en zeldzame gevallen zal voorkomen.

b)

De donor deelt de deelnemers onmiddellijk mede dat hij een brief aan de secretaris-generaal van de OESO heeft gezonden en voegt een afschrift hiervan bij zijn kennisgeving. De donor noch een andere deelnemer doet binnen tien werkdagen na deze kennisgeving aan de deelnemers een toezegging voor gebonden hulp. Voor projecten waarvoor tijdens de overlegprocedure concurrerende commerciële aanbiedingen werden geïdentificeerd, wordt deze termijn van tien werkdagen verlengd tot vijftien dagen.

c)

Het secretariaat ziet toe op de vordering en de resultaten van het overleg.

a)

Een deelnemer kan een andere deelnemer vragen wat zijn houding is ten aanzien van een derde land, een instelling in een derde land of een bepaalde manier van zakendoen.

b)

Een deelnemer die een aanvraag om overheidssteun heeft ontvangen, kan een andere deelnemer om inlichtingen verzoeken en daarbij de gunstigste kredietvoorwaarden aangeven die hijzelf bereid zou zijn te steunen.

c)

Indien een verzoek om inlichtingen aan meer dan één deelnemer wordt gezonden, moet het een lijst van geadresseerden bevatten.

d)

Van alle verzoeken wordt een kopie aan het secretariaat gezonden.

a)

De deelnemer die een verzoek om inlichtingen ontvangt, antwoordt binnen zeven kalenderdagen en verstrekt zo veel mogelijk inlichtingen. De deelnemer geeft in zijn antwoord zo nauwkeurig mogelijk aan welk besluit hij waarschijnlijk zal nemen. Zo nodig volgt het volledige antwoord zo spoedig mogelijk. Kopieën worden gezonden aan de andere geadresseerden van het verzoek om inlichtingen en aan het secretariaat.

b)

Indien een antwoord op een verzoek om inlichtingen om enige reden niet meer geldig is, bijvoorbeeld:

wordt onmiddellijk een antwoord toegezonden en een kopie ervan aan alle andere geadresseerden en het secretariaat gericht.

a)

Een deelnemer gaat binnen tien werkdagen op verzoeken om rechtstreeks overleg in.

b)

Van een verzoek om rechtstreeks overleg wordt kennisgeving gedaan aan alle deelnemers en niet-deelnemers. Het overleg vindt zo spoedig mogelijk na het verstrijken van de termijn van tien werkdagen plaats.

c)

De voorzitter van de deelnemers werkt samen met het secretariaat aan alle eventueel nodige follow-upmaatregelen, zoals een gemeenschappelijke gedragslijn. Het secretariaat maakt het resultaat van het overleg zo spoedig mogelijk bekend.

a)

Voorstellen voor een gemeenschappelijke gedragslijn worden uitsluitend bij het secretariaat ingediend. Het secretariaat zendt deze voorstellen aan alle deelnemers en, indien het om gebonden hulp gaat, aan alle DAC-contactpunten. De identiteit van de initiatiefnemer wordt niet bekendgemaakt in het Register van gemeenschappelijke gedragslijnen (Common Line Register) op het bulletinboard van OLIS. Het secretariaat mag de identiteit van de initiatiefnemer op verzoek wel mondeling aan een deelnemer of een DAC-lid bekendmaken. Het secretariaat houdt een register van deze verzoeken bij.

b)

Het voorstel voor een gemeenschappelijke gedragslijn wordt gedateerd en wordt opgesteld in de volgende vorm:

c)

Een voorstel voor een gemeenschappelijke gedragslijn overeenkomstig artikel 36, onder b), punt 4, wordt bij het secretariaat ingediend en een kopie ervan wordt aan de andere deelnemers toegezonden. De deelnemer die het voorstel voor een gemeenschappelijke gedragslijn indient, geeft een uitgebreide uiteenzetting van de redenen waarom de indeling van een land dient af te wijken van de indeling overeenkomstig de in artikel 36, onder b), omschreven procedure.

d)

Het secretariaat maakt de overeengekomen gemeenschappelijke gedragslijnen algemeen bekend.

a)

De antwoorden op voorstellen voor gemeenschappelijke gedragslijnen moeten binnen twintig kalenderdagen worden toegezonden, maar de deelnemers wordt verzocht zo spoedig mogelijk te reageren.

b)

Een antwoord kan bestaan in een verzoek om nadere informatie, de aanvaarding, de afwijzing of een voorstel tot wijziging van het voorstel voor de gemeenschappelijke gedragslijn, dan wel een alternatief voorstel voor een gemeenschappelijke gedragslijn.

c)

Een deelnemer die antwoordt dat hij geen standpunt heeft omdat hij niet is benaderd door een exporteur, of door de autoriteiten in het ontvangende land in geval van hulp voor het project, wordt geacht het voorstel voor een gemeenschappelijke gedragslijn te aanvaarden.

a)

Het secretariaat stelt alle deelnemers na twintig kalenderdagen in kennis van de status van het voorstel voor een gemeenschappelijke gedragslijn. Heeft geen enkele deelnemer het voorstel afgewezen, maar hebben niet alle deelnemers het voorstel aanvaard, dan wordt het gedurende een tweede termijn van acht kalenderdagen als voorstel gehandhaafd.

b)

Na deze verlenging wordt elke deelnemer die de voorgestelde gemeenschappelijke gedragslijn niet uitdrukkelijk heeft afgewezen, geacht deze te hebben aanvaard. Niettemin kan elke deelnemer, met inbegrip van de vragende deelnemer, zijn aanvaarding afhankelijk stellen van uitdrukkelijke aanvaarding door één of meer deelnemers.

c)

Indien een deelnemer een of meer elementen van een gemeenschappelijke gedragslijn niet aanvaardt, aanvaardt hij impliciet alle andere elementen ervan. Een gedeeltelijke aanvaarding kan echter tot gevolg hebben dat andere deelnemers hun standpunt over de voorgestelde gemeenschappelijke gedragslijn wijzigen. Het staat alle deelnemers vrij voorwaarden aan te bieden of te matchen die niet door een gemeenschappelijke gedragslijn worden gedekt.

d)

Een niet-aanvaarde gemeenschappelijke gedragslijn kan volgens de procedures van de artikelen 58 en 59 opnieuw in overweging worden genomen. De deelnemers zijn in een dergelijk geval niet aan hun oorspronkelijke besluit gebonden.

a)

Een gemeenschappelijke gedragslijn waarover overeenstemming is bereikt, is vanaf de datum van inwerkingtreding twee jaar geldig, tenzij het secretariaat wordt medegedeeld dat de gedragslijn niet meer van belang is en alle deelnemers het hiermee eens zijn. De geldigheidsduur van een gemeenschappelijke gedragslijn wordt met twee jaar verlengd indien een deelnemer binnen 14 kalenderdagen na de oorspronkelijke vervaldatum een verlenging aanvraagt. Verdere verlengingen kunnen volgens dezelfde procedure worden toegestaan. Een overeenkomstig artikel 36, onder b), punt 4, overeengekomen gemeenschappelijke gedragslijn is geldig tot de gegevens van de Wereldbank voor het volgende jaar beschikbaar zijn.

b)

Het secretariaat houdt toezicht op de status van de gemeenschappelijke gedragslijnen en informeert de deelnemers hierover door de lijst „The Status of Valid Common Lines” (de status van gemeenschappelijke gedragslijnen) in OLIS bij te werken. Dit betekent dat het secretariaat onder meer:

a)

De overeenkomstig artikel 20 vastgestelde CIRR's voor valuta's worden ten minste eens per maand via middelen voor onmiddellijke communicatie aan het secretariaat medegedeeld voor verspreiding onder alle deelnemers.

b)

Deze mededeling dient uiterlijk vijf dagen na het einde van de maand waarop ze betrekking heeft bij het secretariaat binnen te komen. Het secretariaat stelt alle deelnemers daarna onmiddellijk in kennis van de toepasselijke rentetarieven en maakt deze openbaar.

a)

De deelnemers evalueren op gezette tijden de werking van deze regeling. Daarbij onderzoeken zij onder andere de kennisgevingsprocedures, de uitvoering en werking van het systeem van gedifferentieerde disconteringspercentages, de voorschriften en procedures betreffende gebonden hulp, vraagstukken met betrekking tot matching, eerdere toezeggingen en mogelijkheden tot ruimere deelneming aan deze regeling.

b)

Deze evaluatie vindt plaats aan de hand van de ervaring van de deelnemers en de voorstellen van de deelnemers om de werking en doelmatigheid van de regeling te verbeteren. De deelnemers houden daarbij rekening met de doelstellingen van de regeling en de heersende economische en monetaire situatie. De gegevens en voorstellen die de deelnemers in verband met deze evaluatie wensen te verstrekken, moeten uiterlijk 45 kalenderdagen vóór de datum van de evaluatie bij het secretariaat binnenkomen.

a)

De deelnemers evalueren op gezette tijden het systeem voor de vaststelling van de CIRR's om ervoor te zorgen dat de medegedeelde tarieven de marktvoorwaarden weerspiegelen en aan de doelstellingen beantwoorden waarvoor ze zijn vastgesteld. Deze evaluatie omvat ook de marge die moet worden toegevoegd wanneer deze rentetarieven worden toegepast.

b)

Een deelnemer kan bij de voorzitter van de deelnemers een met redenen omkleed verzoek om een buitengewone evaluatie indienen wanneer hij van oordeel is dat de CIRR's voor één of meer valuta's niet meer in overeenstemming zijn met de geldende marktvoorwaarden.

a)

de landenrisico-indeling en de methoden voor de beoordeling van het soevereine risico om de validiteit ervan te evalueren in het licht van de opgedane ervaring;

b)

de hoogte van de MPR's om te waarborgen dat zij een accurate maatstaf voor het kredietrisico blijven, met inachtneming van zowel de feitelijke ervaring van instanties die van overheidswege exportkredieten verstrekken, als van de particuliere marktgegevens over de waardering van het kredietrisico;

c)

de verschillen tussen de MPR's die het gevolg zijn van verschillen in kwaliteit van exportkredietproducten en het geboden dekkingspercentage, en

d)

de ervaring met de landenrisicobeperking en kredietverbeteringen in verband met het afnemersrisico, en de blijvende validiteit en geschiktheid van de specifieke impact ervan op de MPR's.