EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Verzending van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken tussen EU-landen

 

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EU) 2020/1784 inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken

WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?

Deze verordening heeft ten doel de verzending en de betekening of kennisgeving van gerechtelijke* en buitengerechtelijke* stukken in grensoverschrijdende burgerlijke en handelszaken doeltreffender te maken en sneller te laten verlopen door het gebruik van papier te beperken.

Tegelijkertijd worden de veiligheid en bescherming van de stukken verzekerd, de rechten van degene voor wie het stuk bestemd is geëerbiedigd en de persoonlijke levenssfeer en persoonsgegevens beschermd.

KERNPUNTEN

De verordening is van toepassing in burgerlijke en in handelszaken, waarin gerechtelijke of buitengerechtelijke stukken naar een ander EU-land moeten worden verzonden.

Stukken — aanvragen, bevestigingen, ontvangstbewijzen, certificaten en mededelingen — worden tussen instanties verzonden via:

  • een veilig en betrouwbaar gedecentraliseerd IT-systeem (een netwerk van nationale IT-systemen en interoperabele toegangspunten);
  • het snelste, meest geschikte alternatief in geval van een verstoring van het systeem.

De stukken worden aan geadresseerden betekend of ter kennis gegeven door:

  • ontvangende instanties; of
  • verzendende instanties bij aangetekend schrijven of langs elektronische weg, onder bepaalde voorwaarden.

De EU-landen:

  • selecteren de ambtenaren, autoriteiten en andere personen die bevoegd zijn de stukken te versturen („verzendende instanties”) en ontvangen („ontvangende instanties”);
  • verstrekken de Europese Commissie de contactgegevens van de geselecteerde instanties en andere feitelijke informatie;
  • wijzen een centraal orgaan aan dat tot taak heeft:
    • de verzendende instanties informatie te verschaffen,
    • oplossingen te zoeken voor de problemen die zich kunnen voordoen,
    • in uitzonderlijke omstandigheden aanvragen door te sturen aan de ontvangede instantie;
  • verlenen bijstand bij het achterhalen van de onbekende adressen van personen aan wie een stuk moet worden betekend of ter kennis gegeven;
  • dragen de kosten van de installatie, de exploitatie en het onderhoud van de gebruikte nationale IT-systemen.

Volgens de procedure voor de verzending en de betekening en kennisgeving:

  • moeten gerechtelijke stukken:
    • zo spoedig mogelijk rechtstreeks tussen instanties worden verzonden,
    • vergezeld gaan van het relevante aanvraagformulier in een officiële EU-taal;
  • moeten de ontvangende instanties:
    • de ontvangst van het stuk zo spoedig mogelijk bevestigen,
    • de verzendende instantie ervan in kennis stellen als er gegevens ontbreken of de aanvraag buiten het toepassingsgebied van de wetgeving valt,
    • het stuk aan de juiste instantie doorsturen als zij niet de benodigde territoriale bevoegdheid hebben,
    • binnen een maand zorgen voor de betekening of kennisgeving van het stuk, indien zij daartoe bevoegd zijn,
    • de verzendende instantie ervan in kennis stellen of het stuk is betekend of ter kennis is gegeven, of is geweigerd;
  • kunnen geadresseerden weigeren om een stuk te aanvaarden:
    • indien het stuk niet is geschreven in de officiële taal van hun land of in een taal die zij begrijpen,
    • hetzij op het ogenblik van de betekening of kennisgeving hetzij binnen twee weken door een schriftelijke verklaring;
  • gelden specifieke regels en tijdschema’s indien een verweerder afwezig is wanneer een stuk een gerechtelijke procedure inleidt.

In het algemeen hoeven aanvragers de kosten van de betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken niet te betalen. Er is echter een enkele vaste vergoeding van toepassing, die op nationaal niveau wordt bepaald, voor:

  • beroep op een deurwaarder of een juridisch bevoegde persoon;
  • het gebruik van een bijzondere vorm van betekening of kennisgeving.

De Commissie:

Voor de verzending en betekening of kennisgeving van buitengerechtelijke stukken gelden dezelfde voorwaarden als voor gerechtelijke stukken.

De verordening:

  • is niet van toepassing op:
    • fiscale zaken, douanezaken en bestuursrechtelijke zaken,
    • de aansprakelijkheid van een overheid bij de uitoefening van haar juridisch gezag,
    • geadresseerden van wie het adres onbekend is.

Intrekking

Verordening (EU) 2020/1784 strekt tot herziening en vervanging van Verordening (EG) nr. 1393/2007 en de achtereenvolgende wijzigingen daarvan (zie samenvatting).

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is van toepassing vanaf 1 juli 2022, met uitzondering van bepaalde praktische aspecten van de verzending van stukken (de artikelen 5, 8 en 10), die vanaf een latere datum van toepassing zijn.

ACHTERGROND

In de verordening wordt een kader voor juridische samenwerking vastgesteld dat is aangepast aan de EU-strategie voor een digitale eengemaakte markt (zie samenvatting).

Zie voor meer informatie:

KERNBEGRIPPEN

Gerechtelijke stukken: worden verstrekt in de loop van een burgerlijk of handelsgeding, zoals een dagvaarding, exploot of vonnis.
Buitengerechtelijke stukken: worden opgesteld of gewaarmerkt door een overheidsinstantie of ambtenaar, zoals een factuur of een uitzettingsvonnis.

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Verordening (EU) 2020/1784 van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2020 inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken (de betekening en de kennisgeving van stukken) (herschikking) (PB L 405 van 2.12.2020, blz. 40-78)

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Europees Comité van de Regio’s — Strategie voor een digitale eengemaakte markt voor Europa (COM(2015) 192 final van 6.5.2015)

Verordening (EU) nr. 910/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 betreffende elektronische identificatie en vertrouwensdiensten voor elektronische transacties in de interne markt en tot intrekking van Richtlijn 1999/93/EG (PB L 257 van 28.8.2014, blz. 73-114)

Laatste bijwerking 27.01.2021

Top