28.12.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 346/1

(1)

Benchmarks spelen een belangrijke rol bij de vaststelling van de prijs van tal van financiële instrumenten en financiële overeenkomsten en bij de meting van de prestatie van tal van beleggingsfondsen. Het aanleveren van gegevens voor benchmarks en het beheer ervan zijn veelal vatbaar voor manipulatie en de daarbij betrokken personen worden vaak met belangenconflicten geconfronteerd.

(2)

Om hun economische rol te kunnen vervullen, moeten benchmarks representatief zijn voor de onderliggende markt of voor de economische realiteit die zij weergeven. Indien een benchmark niet langer representatief is voor een onderliggende markt, zoals interbancaire rentetarieven, bestaat er een risico van negatieve gevolgen voor, onder meer, de marktintegriteit en de financiering van huishoudens (leningen en hypotheken) en het bedrijfsleven in de Unie.

(3)

Hoe hoger de totale waarde van financiële instrumenten, financiële overeenkomsten en beleggingsfondsen die naar een bepaalde benchmark verwijzen, hoe groter doorgaans de risico's zijn voor de gebruikers, de markten en de economie van de Unie. Daarom zijn in Verordening (EU) 2016/1011 verschillende categorieën benchmarks vastgesteld en tevens extra vereisten opgenomen om de integriteit en de degelijkheid te verzekeren van bepaalde benchmarks die als cruciaal worden aangemerkt. Zo is onder meer aan de bevoegde autoriteiten de bevoegdheid verleend om, onder bepaalde voorwaarden, het aanleveren van gegevens voor een cruciale benchmark of het beheer ervan op te leggen.

(4)

Wegens de extra verplichtingen en bevoegdheden van bevoegde autoriteiten van beheerders van cruciale benchmarks is een formele procedure voor de vaststelling van cruciale benchmarks vereist. Overeenkomstig artikel 20, lid 1, onder a), van Verordening (EU) 2016/1011 wordt een benchmark als een cruciale benchmark aangemerkt wanneer deze binnen een combinatie van benchmarks direct of indirect wordt gebruikt als referentie voor financiële instrumenten of financiële overeenkomsten of voor de meting van de prestatie van beleggingsfondsen met een totale waarde van ten minste 500 miljard EUR op basis van alle looptijden van de benchmark, indien van toepassing.

(5)

De London Interbank Offered Rate (LIBOR) meet rentetarieven waartegen banken elkaar ongedekte leningen verstrekken in vijf valuta's, waaronder de euro, met zeven looptijden die variëren van één dag tot twaalf maanden. Het is één van de belangrijkste rentebenchmarks ter wereld. De LIBOR wordt gebruikt als vlottende rentevoet voor tal van financiële overeenkomsten, van renteswaps tot leningen voor studenten, hypotheken en instrumenten voor bedrijfsfinanciering.

(6)

Volgens de Financial Conduct Authority (FCA) bedroeg de omvang van de over-the-counter derivaten die aan de LIBOR refereren, in oktober 2016 ongeveer 156,8 biljoen USD.

(7)

Voorts wijst de FCA erop dat de markten voor op de beurs verhandelde derivaten, obligaties en bedrijfsleningen vaak refereren aan de LIBOR en dat die blootstellingen relevant zijn voor het systeemrisico en de reële economie.

(8)

De bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/1368 van de Commissie (2) vastgestelde lijst van cruciale benchmarks moet derhalve worden gewijzigd door toevoeging van de LIBOR.

(9)

Gezien het belang van de LIBOR voor de interbankenmarkt en het grote aantal financiële instrumenten in de Unie die eraan refereren, moet deze verordening met spoed in werking treden.

(10)

Voor de toepasselijkheid van deze verordening moet de beheerder die een cruciale benchmark aanbiedt, overeenkomstig artikel 20, lid 1, van Verordening (EU) 2016/1011 in de Unie zijn gevestigd.

(11)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,