5.6.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 139/30

(1)

Bij Verordening (EU) nr. 513/2013 (3) heeft de Europese Commissie („de Commissie”) een voorlopig antidumpingrecht ingesteld op de invoer in de Europese Unie („de Unie”) van fotovoltaïsche modules van kristallijn silicium („modules”) en de belangrijkste componenten daarvan (cellen en wafers) van oorsprong uit of verzonden uit de Volksrepubliek China („de VRC”).

(2)

Daarop gaf een groep producenten-exporteurs de Chinese Kamer van Koophandel voor de in- en uitvoer van machines en elektronische producten („CCCME”) opdracht in hun naam bij de Commissie een prijsverbintenis in te dienen, hetgeen zij heeft gedaan. Uit de bewoordingen van die prijsverbintenis blijkt duidelijk dat het gaat om een bundel individuele prijsverbintenissen van elke producent-exporteur, die om praktische redenen worden gecoördineerd door de CCCME.

(3)

Bij Besluit 2013/423/EU (4) heeft de Commissie die prijsverbintenis met betrekking tot het voorlopige antidumpingrecht aanvaard. Bij Verordening (EU) nr. 748/2013 (5) heeft de Commissie Verordening (EU) nr. 513/2013 gewijzigd om de technische wijzigingen in te voeren die ten gevolge van de aanvaarding van de verbintenis met betrekking tot het voorlopige antidumpingrecht nodig waren.

(4)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1238/2013 (6) heeft de Raad een definitief antidumpingrecht ingesteld op modules en cellen van oorsprong uit of verzonden uit de VRC („het betrokken product”). Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1239/2013 (7) heeft de Raad op het betrokken product ook een definitief compenserend recht ingesteld.

(5)

Nadat de Commissie in kennis was gesteld van een gewijzigde versie van de door een groep van producenten-exporteurs („de producenten-exporteurs”) en de CCCME aangeboden verbintenis, heeft zij bij Uitvoeringsbesluit 2013/707/EU (8) de aanvaarding van de gewijzigde verbintenis („de verbintenis”) bevestigd voor de periode waarin de definitieve maatregelen worden toegepast. De bijlage bij dat besluit bevat een lijst van de producenten-exporteurs wier verbintenis is aanvaard, waaronder:

(6)

Bij Uitvoeringsbesluit 2014/657/EU (9) aanvaardde de Commissie een voorstel van de groep producenten-exporteurs en de CCCME houdende verduidelijkingen omtrent de uitvoering van de verbintenis voor het betrokken product dat onder de verbintenis valt, namelijk modules en cellen van oorsprong uit of verzonden uit de VRC, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 8541 40 90 (Taric-codes 8541409021, 8541409029, 8541409031 en 8541409039), geproduceerd door de producenten-exporteurs („onder de verbintenis vallend product”). De in overweging 4 genoemde antidumping- en compenserende rechten en de verbintenis worden tezamen aangeduid als „maatregelen”.

(7)

De producenten-exporteurs stemden er onder meer mee in om het onder de verbintenis vallende product binnen een in de verbintenis vastgesteld jaarlijks invoervolume niet onder een bepaalde minimuminvoerprijs („MIP”) te verkopen aan de eerste onafhankelijke afnemer in de Unie.

(8)

In de verbintenis wordt in een niet-uitputtende lijst ook verduidelijkt wat een schending van de verbintenis oplevert. Die lijst omvat met name het treffen van compenserende regelingen met hun afnemers en het afleggen van misleidende verklaringen over de oorsprong van het betrokken product of de identiteit van de exporteur.

(9)

De producenten-exporteurs hebben zich er tevens toe verbonden om van andere door hen geproduceerde of verhandelde producten dan het onder de verbintenis vallende product niet meer te verkopen dan een zeker klein maximumpercentage van de totale waarde van de verkoop van het onder de verbintenis vallende product aan de afnemers van het product („maximale parallelverkoop”).

(10)

De verbintenis verplicht de producenten-exporteurs ook om de Commissie elk kwartaal gedetailleerde informatie te verstrekken over hun uitvoer naar en wederverkoop in de Unie („driemaandelijks verslag”). Dit houdt in dat de gegevens in die driemaandelijkse verslagen volledig en correct zijn, en dat de gerapporteerde transacties ten volle stroken met de bepalingen van de verbintenis.

(11)

Om naleving van de verbintenis te verzekeren, zijn de producenten-exporteurs ook verplicht controles ter plaatse toe te laten waarbij de nauwkeurigheid en volledigheid van de aan de Commissie verstrekte gegevens in de driemaandelijkse verslagen worden geverifieerd, alsmede alle door de Commissie noodzakelijk geachte informatie te verstrekken.

(12)

In de verbintenis is ook bepaald dat de Commissie de aanvaarding van de verbintenis te allen tijde gedurende de periode van toepassing kan intrekken indien toezicht en handhaving onuitvoerbaar blijken.

(13)

Voorts is in de verbintenis bepaald dat de Commissie deze op basis van vertrouwen heeft aanvaard en dat acties die afbreuk doen aan de vertrouwensrelatie met de Commissie reden zijn om de aanvaarding van de verbintenis in te trekken.

(14)

Tijdens het toezicht op de naleving van de verbintenis verifieerde de Commissie de door de producenten-exporteurs ingediende informatie betreffende de verbintenis. De bevindingen in de overwegingen 15 tot en met 32 betreffen de problemen die met betrekking tot Canadian Solar, ET Solar en ReneSola zijn geconstateerd en die de Commissie nopen tot intrekking van de aanvaarding van de verbintenis voor die drie producenten-exporteurs.

(15)

Canadian Solar heeft aan verschillende afnemers voordelen toegekend die niet zijn vermeld in de driemaandelijkse verslagen. De Commissie heeft die niet vermelde voordelen onderzocht en heeft geconcludeerd dat Canadian Solar haar meldingsplicht op grond van de verbintenis niet is nagekomen.

(16)

Bij nader onderzoek van die niet vermelde voordelen werd geconcludeerd dat Canadian Solar ook inbreuk heeft gemaakt op haar verplichting tot naleving van de MIP, aangezien het in mindering brengen van deze voordelen op de verkoopprijs bij de transacties met de betrokken afnemers ertoe leidde dat die prijzen daalden tot onder de MIP.

(17)

Canadian Solar heeft aan dezelfde afnemers in hetzelfde kalenderjaar ook al dan niet onder de verbintenis vallende modules parallel verkocht. Dit gebeurde door een grootschalige parallelverkoop aan dezelfde afnemer van enerzijds modules die in de Unie werden ingevoerd zonder aan de maatregelen te zijn onderworpen en vervolgens (via meerdere kanalen) werden opgeslagen, en anderzijds het onder de verbintenis vallende product. Die verkoop lag beduidend hoger dan de door de verbintenis toegestane maximale parallelverkoop. Canadian Solar heeft dat maximum dus overschreden.

(18)

Bovendien heeft de Commissie de gevolgen van die handelsstromen onderzocht en geconcludeerd dat er een groot risico van kruiscompensatie bestaat wanneer al dan niet onder de verbintenis vallende producten worden verkocht aan dezelfde afnemers, met name als dat in dergelijk grote hoeveelheden gebeurt.

(19)

In haar bedrijfsmodel deed Canadian Solar ook een beroep op één niet-verbonden fabrikant van originele uitrusting („FOU”). Die FOU assembleerde in een derde land modules voor Canadian Solar, naar verluidt met gebruikmaking van cellen uit een ander derde land. De invoer van modules van die FOU door Canadian Solar in de Unie valt niet onder de verbintenis, aangezien de verbintenis alleen betrekking heeft op rechtstreekse verkopen vanuit de VRC naar de Unie. Die invoer en verkopen, alsmede de FOU, vallen dus niet onder het toezicht van de Commissie.

(20)

De Commissie heeft onderzocht welke gevolgen die handelsstromen hebben voor de uitvoerbaarheid van de verbintenis. Zij is tot de conclusie gekomen dat die FOU, hoe beperkt ook, het toezicht op de verbintenis van Canadian Solar onuitvoerbaar maakt.

(21)

ET Solar verkocht het onder de verbintenis vallende product als onderdeel van de verkoop van complete zonneparken. De invoer van het onder de verbintenis vallende product in de Unie werd vermeld in de driemaandelijkse verslagen van ET Solar, maar de verkoop van modules in zonneparken of als onderdeel van zonneparken ontbrak daarin geheel. Op grond van de verbintenis moest ET Solar die verkopen evenwel vermelden. Als ET Solar een zonnepark verkocht, verkocht zij eigenlijk een bundel goederen en diensten: de in het park geïnstalleerde modules, de overige apparatuur die voor het park vereist is, en de dienst die bestaat uit de bouw van het park en de aansluiting ervan op het net.

(22)

Bovendien vormt de verkoop van volledige zonneparken een parallelverkoop van het onder de verbintenis vallende product en niet onder de verbintenis vallende producten en diensten aan dezelfde afnemers. Die verkoop lag beduidend hoger dan de door de verbintenis toegestane maximale parallelverkoop. ET Solar heeft dat maximum dus overschreden.

(23)

Bovendien heeft de Commissie de gevolgen van die handelsstromen onderzocht en geconcludeerd dat er een groot risico van kruiscompensatie bestaat wanneer het onder de verbintenis vallende product en al dan niet onder de verbintenis vallende producten worden verkocht aan dezelfde afnemers, met name als dat in dergelijk grote hoeveelheden gebeurt.

(24)

ET Solar kan ook niet aantonen dat bij de verkoop van volledige zonneparken de MIP in acht wordt genomen, aangezien er geen verkoopprijs voor de modules als zodanig wordt aangerekend, nu de klant slechts een totale prijs voor de hele installatie betaalt en geen betrouwbare uitsplitsing van de prijs voor de modules, andere apparatuur en diensten werd verstrekt.

(25)

Ten slotte heeft de Commissie de gevolgen van die handelsstromen onderzocht en geconcludeerd dat zij het toezicht op de verbintenis van ET Solar onuitvoerbaar maken.

(26)

Het bedrijfsmodel van ReneSola berust behalve op het gebruik van haar eigen productiecapaciteit in de VRC ook op een uitgebreid netwerk van niet-verbonden FOU's in derde landen en in de Unie die voor haar modules assembleren. Die FOU's gebruiken cellen van verschillende oorsprong, met inbegrip van cellen van oorsprong uit of verzonden uit de VRC. Die cellen worden in een aantal gevallen in derde landen en de Unie ingevoerd via verbonden ondernemingen in verschillende derde landen.

(27)

De invoer van modules van die FOU's in derde landen en de verkoop van door de FOU in de Unie geassembleerde modules vallen niet onder de verbintenis, aangezien de verbintenis alleen rechtstreekse verkopen vanuit de VRC naar de Unie toestaat. Die invoer en verkopen, alsmede de FOU's, vallen dus niet onder het toezicht van de Commissie.

(28)

De Commissie heeft de gevolgen van deze handelsstromen onderzocht en geconcludeerd dat zij het toezicht op de verbintenis van ReneSola onuitvoerbaar maken.

(29)

Voorts heeft ReneSola in haar driemaandelijkse verslagen misleidende informatie verstrekt over transacties met een verbonden importeur in de Unie. De ter plaatse geverifieerde documenten van de verbonden importeur over die transacties stemmen niet overeen met de uitvoertransacties waarover ReneSola krachtens de verbintenis bij de Commissie verslag heeft uitgebracht. Bij verdere controle is gebleken dat ReneSola geen melding heeft gemaakt van de annulering of wijziging van een groot aantal zendingen naar die verbonden importeur.

(30)

De Commissie heeft deze inconsistenties tussen de verslagen op grond van de verbintenis en de reële verkopen van ReneSola onderzocht en heeft geconcludeerd dat ReneSola haar meldingsplicht op grond van de verbintenis niet is nagekomen.

(31)

De bevinding dat de verbintenis is geschonden en onuitvoerbaar is geworden wat Canadian Solar, ET Solar en ReneSola betreft, noopt tot intrekking van de aanvaarding van de verbintenis voor die drie producenten-exporteurs overeenkomstig artikel 8, leden 7 en 9, van de antidumpingbasisverordening, artikel 13, leden 7 en 9, van de antisubsidiebasisverordening en de bepalingen van de verbintenis.

(32)

Voorts heeft de Commissie onderzocht welke gevolgen de in de overwegingen 15 tot en met 30 beschreven handelingen van Canadian Solar, ET Solar en ReneSola hebben voor de vertrouwensrelatie die bij de aanvaarding van de verbintenis met de Commissie is gecreëerd. Zij heeft geconcludeerd dat het geheel van deze handelingen afbreuk deed aan de vertrouwensrelatie met deze drie producenten-exporteurs. Deze combinatie van inbreuken rechtvaardigt dan ook de intrekking van de aanvaarding van de verbintenis voor die drie producenten-exporteurs overeenkomstig de bepalingen van de verbintenis.

(33)

In de verbintenis is bepaald dat een inbreuk door een individuele producent-exporteur niet automatisch leidt tot de intrekking van de aanvaarding van de verbintenis voor alle producenten-exporteurs. In een dergelijk geval beoordeelt de Commissie de gevolgen van die inbreuk voor de uitvoerbaarheid van de verbintenis voor alle producenten-exporteurs en de CCCME.

(34)

Bijgevolg heeft de Commissie onderzocht welke gevolgen de inbreuken van Canadian Solar, ET Solar en ReneSola hebben voor de uitvoerbaarheid van de verbintenis voor alle producenten-exporteurs en de CCCME.

(35)

Voor die inbreuken zijn uitsluitend de drie producenten-exporteurs in kwestie verantwoordelijk; het toezicht en de verificaties hebben geen systematische inbreuken door een groot aantal producenten-exporteurs of de CCCME aan het licht gebracht.

(36)

De Commissie concludeert derhalve dat de algemene werking van de verbintenis niet wordt aangetast en dat er geen reden is om de aanvaarding van de verbintenis voor alle producenten-exporteurs en de CCCME in te trekken.

(37)

De belanghebbenden zijn in de gelegenheid gesteld om te worden gehoord en opmerkingen te maken overeenkomstig artikel 8, lid 9, van de antidumpingbasisverordening en artikel 13, lid 9, van de antisubsidiebasisverordening. Canadian Solar, ET Solar en ReneSola hebben opmerkingen ingediend en zijn gehoord. Ook de CCCME heeft deelgenomen aan de hoorzittingen. Opmerkingen zijn ingediend door een vereniging van importeurs en gebruikers van het onder de verbintenis vallende product en door een vereniging van producenten van zonnemodules en -cellen in de Unie.

(38)

Canadian Solar betwistte dat zij bepaalde voordelen die zij aan verschillende afnemers heeft toegekend, niet heeft vermeld, en dat zij door de verlening van die voordelen de MIP schond. Zij stelt dat zij om drie redenen niet verplicht was om over die voordelen verslag uit te brengen:

(39)

In de eerste plaats maken die voordelen deel uit van de verkoopkosten, algemene kosten en administratieve kosten („VAA-kosten”) van haar Chinese entiteit en kunnen VAA-kosten niet tegelijkertijd een voordeel voor de afnemers van het onder de verbintenis vallende product zijn. Die categorieën sluiten elkaar uit.

(40)

In de tweede plaats moeten volgens de richtsnoeren van de diensten van de Commissie alleen door verbonden ondernemingen in de Unie verleende voordelen worden vermeld en als voordelen op de verkoopprijs in mindering worden gebracht.

(41)

In de derde plaats vormen die uitgaven hoe dan ook geen voordeel voor de afnemers van het onder de verbintenis vallende product, omdat de bedragen overeenkomen met de marktwaarde van de verleende diensten.

(42)

De Commissie wijst die argumenten af, aangezien Canadian Solar alle aan afnemers toegekende voordelen moest vermelden, en zij dat niet heeft gedaan. De redenen daarvoor zijn:

(43)

In de eerste plaats wordt in de verbintenis geen uitzondering gemaakt voor als VAA-kosten aangemerkte voordelen. VAA-kosten kunnen wel degelijk tegelijkertijd een voordeel zijn voor de afnemer wanneer de afnemer een betaling ontvangt voor kosten die als VAA-kosten zijn aangemerkt.

(44)

In de tweede plaats veronderstelt het argument van Canadian Solar dat de betalingen inderdaad overeenkomen met de marktwaarde van de verleende diensten. Canadian Solar heeft dienaangaande geen afdoende bewijzen geleverd. Zelfs indien zij met de marktwaarde overeen zouden komen, quod non, betekent dat bovendien nog niet dat aldus aangemerkte betalingen geen voordeel opleveren voor de ontvanger, in casu de klant van Canadian Solar, wanneer er een duidelijk verband bestaat tussen het betrekken van de dienst en de verkoop van het onder de verbintenis vallende product.

(45)

In de derde plaats haalt Canadian Solar de richtsnoeren van de diensten van de Commissie uit hun context. Anders dan Canadian Solar meent, vormen die uitgaven wel degelijk voordelen voor de afnemers. Het feit dat zij enkel als voordelen worden genoemd in een antwoord op een vraag betreffende verbonden ondernemingen in de Unie kan niet a contrario worden aangevoerd om uit te sluiten dat dergelijke door de Chinese entiteit betaalde uitgaven voordelen vormen. Er is geen economische of juridische reden om dergelijke uitgaven van de Chinese entiteit anders te behandelen dan soortgelijke uitgaven van de verbonden ondernemingen in de Unie.

(46)

In de vierde plaats bevatten de richtsnoeren van de diensten van de Commissie een disclaimer naar luid waarvan zij de Commissie niet binden en dat de antwoorden in de richtsnoeren van de diensten van de Commissie niet zijn geïndividualiseerd en zijn gebaseerd op beperkte informatie. Om deze redenen zijn de richtsnoeren niet bindend voor de Commissie.

(47)

Derhalve blijft de Commissie bij haar conclusie dat Canadian Solar haar meldingsplicht op grond van de verbintenis niet is nagekomen en ook inbreuk heeft gemaakt op haar verplichting tot naleving van de MIP, aangezien het in mindering brengen van die voordelen op de verkoopprijs bij de transacties met de betrokken afnemers ertoe leidde dat die prijzen daalden tot onder de MIP.

(48)

Canadian Solar verdedigde ook de parallelverkoop van al dan niet onder de verbintenis vallende producten aan dezelfde afnemers boven de door de verbintenis toegestane maximale parallelverkoop.

(49)

Canadian Solar stelde dat zij dadelijk na de inwerkingtreding van de verbintenis eerst haar voorraad heeft verkocht van producten die hoofdzakelijk van oorsprong waren uit de VRC en die waren ingevoerd en ingeklaard zonder aan de maatregelen te zijn onderworpen, en vervolgens waren opgeslagen. Pas nadat die voorraad was uitgeput, verkocht Canadian Solar onder de verbintenis vallende producten aan dezelfde afnemers.

(50)

Verder stelt Canadian Solar dat aan afnemers die in derde landen geproduceerde en van daaruit verzonden FOU-modules kochten nooit onder de verbintenis vallende producten zijn verkocht.

(51)

Ook verwijst Canadian Solar naar een richtsnoer van de CCCME, volgens hetwelk cellen en modules die niet onder de verbintenis vallen niet kunnen worden beschouwd als „andere soorten producten die door de onderneming worden geproduceerd of verhandeld”. Volgens haar hebben de diensten van de Commissie pas bij e-mail van 12 december 2013 verduidelijkt dat het tegenovergestelde waar was.

(52)

Ten slotte stelt Canadian Solar dat de verkoop van producten die waren ingevoerd en ingeklaard zonder aan de maatregelen te zijn onderworpen en die vervolgens waren opgeslagen, niet onder de verplichtingen op grond van de verbintenis viel, dat zij niet onder de verbintenis vallende modules verkocht tegen een prijs die vergelijkbaar was met de MIP, en dat zij eerst haar voorraden had opgeruimd en pas daarna het onder de verbintenis vallende product heeft verkocht. Daarom bestond er volgens haar geen risico van kruiscompensatie.

(53)

De Commissie kan die argumenten niet aanvaarden. Om de in overweging 46 genoemde redenen kunnen de door Canadian Solar aangevoerde richtsnoeren de Commissie niet binden. Uit de bewoordingen en de opzet van de verbintenis blijkt duidelijk dat de producent-exporteur aan één en dezelfde afnemer niet tegelijkertijd onder de verbintenis vallende cellen en modules en meer dan het door de verbintenis toegestane maximum niet daaronder vallende cellen en modules mag verkopen.

(54)

Dit geldt ook voor modules die waren ingevoerd en ingeklaard zonder te zijn onderworpen aan de maatregelen en vervolgens waren opgeslagen. Bij de parallelverkoop van modules is het risico van kruiscompensatie immers nog groter dan bij de parallelverkoop van andere producten.

(55)

De Commissie hoeft niet te bewijzen dat er sprake is van kruiscompensatie, maar moet alleen aantonen dat een risico van kruiscompensatie door een bepaalde producent-exporteur bestaat. De bepalingen van de verbintenis beogen de mogelijkheid van kruiscompensatie te voorkomen, omdat onmogelijk kan worden nagegaan tegen welke prijs niet onder de verbintenis vallende producten worden verkocht. Ten slotte heeft de e-mail van 12 december 2013 geen nieuwe rechtssituatie gecreëerd, maar alleen de tekst van de verbintenis bevestigd.

(56)

In haar na de hoorzitting ingediende opmerkingen heeft Canadian Solar bevestigd dat zij in 2013 modules die waren ingevoerd en ingeklaard zonder te zijn onderworpen aan de maatregelen en vervolgens waren opgeslagen, heeft verkocht aan dezelfde afnemers aan wie zij in dat jaar ook het betrokken product verkocht, en dat de waarde van die verkopen niet slechts marginaal is. Aangaande het argument dat Canadian Solar eerst die modules heeft verkocht, en pas daarna het onder de verbintenis vallende product, merkt de Commissie op dat de verbintenis niet voorziet in enige uitzondering op basis van de volgorde van de verkopen. Daarom verwerpt de Commissie dit argument.

(57)

Canadian Solar stelde ook dat zij na de inwerkingtreding van de verbintenis kleine hoeveelheden FOU-modules invoerde en doorverkocht, en dat zij die producten ondertussen niet meer aankocht voor de markt van de Unie.

(58)

Canadian Solar heeft immers bevestigd dat de FOU-strategie is ontwikkeld om haar bedrijfsmodel aan te passen aan de verbintenis, omdat FOU-modules werden gebruikt voor de verkoop van modules in kits, wanneer de waarde van de andere producten in de kit groter is dan de door de verbintenis toegestane maximale parallelverkoop.

(59)

Bovendien verklaarde Canadian Solar dat zij geen FOU-modules verkocht aan klanten die onder de verbintenis vallende modules afnamen. Ten slotte betoogde Canadian Solar dat de verbintenis de verkoop van FOU-modules niet uitdrukkelijk verbiedt.

(60)

De Commissie wijst deze argumenten af. Nu in de verbintenis inderdaad niet uitdrukkelijk sprake is van de verkoop van FOU-modules, valt de verkoop daarvan niet onder de verbintenis, zoals in overweging 19 reeds is uiteengezet. De verkoop van FOU-modules valt dus niet onder het toezicht van de Commissie.

(61)

Bovendien is in de verbintenis duidelijk vermeld dat een verlegging van de handelsstromen naar de Unie zonder andere economische rechtvaardiging dan het ontwijken van handelsbeschermingsmaatregelen een schending van de verbintenis oplevert.

(62)

In dat opzicht vormt de invoer en wederverkoop van FOU-modules in de Unie door Canadian Solar een verlegging van de handelsstromen, die bedoeld is om de handelsstromen aldus te wijzigen dat de bepalingen van de verbintenis worden ontweken.

(63)

Bovendien vereisen de antidumpingbasisverordening en de antisubsidiebasisverordening voor de beoordeling van de schending van een verbintenis geen minimumpercentage van de verkoop.

(64)

Derhalve blijft de Commissie bij haar conclusie dat deze verkopen van FOU-modules, hoe beperkt ook, het toezicht op de verbintenis van Canadian Solar onuitvoerbaar maakten en tevens een schending van de verbintenis opleverden, nu zij de handelsstromen van Canadian Solar verlegden.

(65)

Ten slotte betoogt Canadian Solar dat zij altijd de toepasselijke voorschriften heeft nageleefd en alle redelijke stappen heeft ondernomen om de verbintenis op de juiste wijze te interpreteren en toe te passen. Zij beklemtoont met name dat zij en haar raadslieden bij de Commissie en de CCCME meer dan 50 verzoeken hebben ingediend om opheldering te krijgen over de naleving van de verbintenis door Canadian Solar, en dat zij de ontvangen adviezen steeds heeft gevolgd.

(66)

De opmerkingen van Canadian Solar veranderen niets aan de algemene beoordeling dat de combinatie van alle bevindingen aangaande Canadian Solar afbreuk deed aan de vertrouwensrelatie met de Commissie wat de uitvoerbaarheid van de verbintenis van Canadian Solar betreft, en als zodanig de intrekking van de aanvaarding rechtvaardigt. De commerciële strategie van Canadian Solar beoogde immers de praktische draagwijdte van haar verplichtingen op grond van de verbintenis tot een minimum te beperken, ongeacht de geest van de verbintenis en de noodzaak om de vertrouwensrelatie in stand te houden.

(67)

Tijdens de hoorzitting heeft ET Solar verduidelijkt dat zij verkopen van het onder de verbintenis vallende product niet had vermeld wanneer die verkopen deel uitmaakten van de verkoop van een zonnepark. Voorts verklaarde zij dat een groot aantal verkooptransacties na de inwerkingtreding van de verbintenis betrekking had op modules die waren ingeklaard (maar niet verkocht) zonder aan de maatregelen te zijn onderworpen. Zij heeft ook een verklaring gegeven voor een formatteringsfout en heeft een andere kleine correctie aangebracht. Als gevolg hiervan kan het verschil tussen de in de boekhouding van de onderneming geregistreerde verkopen en de gerapporteerde verkopen als marginaal worden beschouwd.

(68)

ET Solar bevestigde bij dezelfde gelegenheid dat zij heeft verzuimd die naar verluidt marginale verkoophoeveelheden aan de Commissie te melden, en dat aanzienlijke hoeveelheden zonnemodules waren ingeklaard zonder aan de maatregelen te zijn onderworpen, maar niet vóór de inwerkingtreding van de verbintenis zijn verkocht. Zij heeft niet verduidelijkt of die modules zijn verkocht aan dezelfde afnemers die naderhand onder de verbintenis vallende producten hebben gekocht.

(69)

ET Solar voerde ook aan dat de verbintenis de verkoop van zonneparken niet verbiedt, daar dit complexe en geïntegreerde producten zijn die als één geheel moeten worden behandeld en als zodanig niet voldoen aan de definitie van „onder de verbintenis vallend product”.

(70)

Daarom meent ET Solar dat de door de verbintenis toegestane maximale parallelverkoop van „andere producten” niet geldt voor de verkoop van zonneparken, en dat die verkopen niet vermeld hoeven te worden. Tegelijkertijd bevestigde zij dat de in de invoer van het onder de verbintenis vallende product in de Unie resulterende intragroeptransacties vermeld werden.

(71)

De Commissie wijst die argumenten van ET Solar om de volgende redenen af.

(72)

De ernst van de inbreuk is niet relevant. Zoals in overweging 63 reeds is vermeld, vereisen de antidumpingbasisverordening en de antisubsidiebasisverordening voor de beoordeling van de schending van een verbintenis geen minimumpercentage van de verkoop.

(73)

Bovendien zijn de in overweging 67 bedoelde en naar verluidt marginale hoeveelheden niet verwaarloosbaar, maar vertegenwoordigen zij een aanzienlijke hoeveelheid van meerdere volle containers. Daarenboven kon ET Solar niet uitsluiten dat aanzienlijke hoeveelheden zonnemodules die waren ingeklaard zonder aan de maatregelen te zijn onderworpen, werden verkocht aan dezelfde afnemers die ook het onder de verbintenis vallende product betrokken; de door ET Solar verstrekte uitleg toont dus aan dat ook de regels inzake het risico van kruiscompensatie zijn geschonden.

(74)

De door ET Solar verkochte zonneparken bestaan voornamelijk uit modules die zijn ingevoerd in het kader van de verbintenis. Overeenkomstig de verbintenis moest ET Solar verslag uitbrengen over de verkoop van die modules. Bovendien is in de verbintenis duidelijk bepaald dat, teneinde het risico van kruiscompensatie te voorkomen, aan dezelfde afnemer parallel niet meer dan een bepaalde maximumhoeveelheid „andere producten” mag worden verkocht, en daarop wordt geen enkele uitzondering gemaakt.

(75)

Daarom blijft de Commissie bij haar conclusie dat ET Solar de verbintenis heeft geschonden door modules te verkopen voor zonneparken en die verkopen niet te vermelden. Bijgevolg handhaaft de Commissie ook haar conclusie dat de MIP is geschonden en de verbintenis van ET Solar onuitvoerbaar is.

(76)

ReneSola voerde aan dat haar bedrijfsmodel, waarbij zij modules produceert met behulp van eigen productiecapaciteit in de VRC en een uitgebreid netwerk van niet-verbonden FOU's in derde landen en in de Unie, niet nieuw is en reeds bestond voordat de verbintenis in werking trad. Zij stelde dat dit bedrijfsmodel vóór november 2014 niet uitdrukkelijk verboden was.

(77)

ReneSola voerde ook aan dat zij bereid is zich ertoe te verbinden om de door haar FOU's in derde landen geproduceerde modules niet te verkopen op de markt van de Unie.

(78)

Zij verklaarde echter belang te stellen in het gebruik van de FOU-productie in de Unie voor verkoop op de markt van de Unie. ReneSola bood aan haar bedrijfsmodel te vereenvoudigen teneinde het toezicht op de verbintenis uitvoerbaar te maken.

(79)

Om potentiële kruiscompensatie te voorkomen, bood ReneSola aan een „interne firewall” te ontwikkelen die de verkoop uit verschillende bronnen aan dezelfde onderneming of aan ondernemingen van dezelfde groep en de verkoop aan haar eigen projecten onmogelijk zou maken. ReneSola bood ook aan om ervoor te zorgen dat haar FOU-producenten in de Unie samenwerken met de Commissie.

(80)

De Commissie verwerpt deze argumenten om de volgende redenen.

(81)

Zoals uiteengezet in de overwegingen 26 tot en met 28, blijft het toezicht op dit uitgebreide FOU-bedrijfsmodel praktisch niet haalbaar. Ondanks de toezeggingen van ReneSola zou gebruikmaking van een FOU in de Unie het toezicht op de verbintenis onuitvoerbaar maken. De activiteiten van FOU's, zelfs in de Unie, vallen buiten het toepassingsgebied van de verbintenis en dus buiten het toezicht door de Commissie.

(82)

ReneSola's argument van de „interne firewall” werd niet gestaafd met bewijsmateriaal of enige nadere toelichting. Bovendien impliceert de verduidelijking die in november 2014 is verstrekt, niet dat de uitgebreide FOU-praktijk van ReneSola de verbintenis daarvóór niet onuitvoerbaar maakte. Dat kan worden aangetoond aan de hand van het feit dat ReneSola niet betwist dat de FOU's in derde landen voor hun productie althans ten dele cellen van oorsprong uit de VRC gebruiken, zoals blijkt uit de vóór het controlebezoek door ReneSola verstrekte gegevens. Het is niet haalbaar om na te gaan of modules met die cellen niet zijn geleverd in de Unie.

(83)

ReneSola verstrekte ook aanvullende gegevens over een bepaalde zending waarvoor in haar driemaandelijkse verslagen misleidende informatie is verstrekt. Volgens haar was daarbij geen opzet in het spel; de oorzaak was een verkeerd begrip van de verbintenis en eventueel nalatigheid. ReneSola verklaarde voorts dat de uitvoering van de verbintenis ingewikkeld is; er is een afzonderlijke meldingsplicht voor de verbinteniscertificaten en facturen, en zowel bij de rapportering als de rectificatie zijn verschillende partijen betrokken.

(84)

De Commissie verwerpt dit argument om de volgende redenen.

(85)

ReneSola heeft de informatie in haar driemaandelijkse verslagen (annulering of wijziging van zendingen) niet gerectificeerd aan de hand van de gegevens over de transacties van haar verbonden importeur. De driemaandelijkse verslagen van ReneSola weerspiegelen dus niet de werkelijke verkooptransacties.

(86)

ReneSola heeft de CCCME geïnformeerd over het aanzienlijke verschil tussen de geleverde hoeveelheid en het verbinteniscertificaat in kwestie, en heeft pas na het bezoek ter plaatse van de Commissie verzocht om advies om de situatie te verhelpen.

(87)

Derhalve blijft de Commissie bij haar standpunt dat ReneSola de verbintenis heeft geschonden door een onvolledige en onjuiste rapportering van de verkoop.

(88)

Eén belanghebbende verzocht de Commissie om de aanvaarding van de verbintenis voor de drie producenten-exporteurs in te trekken met terugwerkende kracht tot de datum van de eerste bewezen inbreuk of althans het begin van de verificatie, teneinde de schade te vergoeden die de begroting van de Unie door de gestelde ontduiking van invoerrechten heeft geleden.

(89)

De Commissie verwerpt dat verzoek aangezien er geen redenen zijn om de verbintenisfacturen die door de drie producenten-exporteurs zijn afgegeven voor de dag van inwerkingtreding van deze verordening ongeldig te verklaren, hetgeen de retroactieve inning van rechten zou kunnen rechtvaardigen.

(90)

Een andere belanghebbende verzocht de Commissie om voor de toepassing van het antidumping- en het compenserende recht te voorzien in een overgangsperiode, zodat importeurs bestaande contractuele regelingen redelijk kunnen uitvoeren of beëindigen en alternatieve leveranciers kunnen vinden.

(91)

De Commissie verwerpt dit verzoek aangezien volgens artikel 8, lid 9, van de antidumpingbasisverordening en artikel 13, lid 9, van de antisubsidiebasisverordening in het geval van intrekking van de aanvaarding van de verbintenis de antidumping- en compenserende rechten automatisch van toepassing zijn, en er geen wettelijke basis is voor een eventuele overgangsperiode.

(92)

Bovendien is een importeur zowel aansprakelijk voor de betaling van de invoerrechten als voor de regelmatigheid van de door hem bij de douaneautoriteiten ingediende documenten. De nadelige gevolgen van onrechtmatige handelingen van zijn medecontractanten kunnen niet ten laste komen van de Unie. De mogelijkheid dat een prijsverbintenis wordt ingetrokken, behoort tot de beroepsrisico's van het vak van importeur.

(93)

Ondanks de bovenstaande opmerkingen bevestigt de Commissie haar bevindingen over schendingen van de verbintenis en de onuitvoerbaarheid ervan voor Canadian Solar, ET Solar en ReneSola. De Commissie bevestigt ook de conclusie dat het geheel van de handelingen van Canadian Solar, ET Solar en ReneSola die zijn beschreven in de overwegingen 15 tot en met 32 afbreuk deed aan de vertrouwensrelatie met elk van deze drie producenten-exporteurs.

(94)

Dit rechtvaardigt als zodanig dat de aanvaarding van de verbintenis voor deze drie producenten-exporteurs overeenkomstig de bepalingen van de verbintenis wordt ingetrokken.

(95)

Derhalve heeft de Commissie overeenkomstig artikel 8, lid 9, van de antidumpingbasisverordening, artikel 13, lid 9, van de antisubsidiebasisverordening en de bepalingen van de verbintenis geconcludeerd dat de aanvaarding van de verbintenis voor Canadian Solar, ET Solar en ReneSola moet worden ingetrokken.

(96)

Overeenkomstig artikel 8, lid 9, van de antidumpingbasisverordening en artikel 13, lid 9, van de antisubsidiebasisverordening zijn het definitieve antidumpingrecht dat is ingesteld bij artikel 1 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1238/2013 en het definitieve compenserende recht dat is ingesteld bij artikel 1 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1239/2013 automatisch van toepassing op het betrokken product van oorsprong uit of verzonden uit de VRC, vervaardigd door Canadian Solar (aanvullende Taric-code: B805), ET Solar (aanvullende Taric-code: B819) en ReneSola (aanvullende Taric-code: B921) vanaf de dag van inwerkingtreding van deze verordening.

(97)

Ter informatie bevat de tabel in de bijlage bij deze verordening de producenten-exporteurs voor wie de aanvaarding van de verbintenis bij Uitvoeringsbesluit 2014/657/EU niet wordt aangetast,