5.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 139/30

(1)

Rozporządzeniem (UE) nr 513/2013 (3) Komisja Europejska („Komisja”) nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz do Unii Europejskiej („Unia”) modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego („moduły”) i głównych komponentów (tj. ogniw i płytek) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

Grupa producentów eksportujących upoważniła Chińską Izbę Gospodarczą ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych („CCCME”) do złożenia Komisji w jej imieniu zobowiązania cenowego, co izba ta uczyniła. Z treści tego zobowiązania cenowego jasno wynika, że stanowi ono zbiór indywidualnych zobowiązań cenowych dla każdego producenta eksportującego, który to zbiór z praktycznych względów administracyjnych koordynuje CCCME.

(3)

Decyzją 2013/423/UE (4) Komisja przyjęła to zobowiązanie cenowe w odniesieniu do tymczasowego cła antydumpingowego. Rozporządzeniem (UE) nr 748/2013 (5) Komisja zmieniła rozporządzenie (UE) nr 513/2013 w celu wprowadzenia koniecznych zmian technicznych w związku z przyjęciem zobowiązania w odniesieniu do tymczasowego cła antydumpingowego.

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1238/2013 (6) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Unii modułów i ogniw pochodzących lub wysyłanych z ChRL („produkty objęte postępowaniem”). Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1239/2013 (7) Rada nałożyła również ostateczne cło wyrównawcze na przywóz do Unii produktu objętego postępowaniem.

(5)

W następstwie powiadomienia o zmienionej wersji tego zobowiązania cenowego przez grupę producentów eksportujących („producenci eksportujący”) wraz z CCCME Komisja potwierdziła w decyzji wykonawczej 2013/707/UE (8) przyjęcie zmienionego zobowiązania cenowego („zobowiązanie”) na okres obowiązywania środków ostatecznych. W załączniku do tej decyzji wymieniono producentów eksportujących, w odniesieniu do których zobowiązanie przyjęto, między innymi:

(6)

Decyzją wykonawczą 2014/657/UE (9) Komisja przyjęła wniosek złożony wspólnie przez grupę producentów eksportujących i CCCME o udzielenie wyjaśnień dotyczących realizacji zobowiązania w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem i przedmiotowym zobowiązaniem, tj. modułów i ogniw pochodzących lub wysyłanych z ChRL, obecnie objętych kodami CN ex 8541 40 90 (kody TARIC 8541409021, 8541409029, 8541409031 i 8541409039), wytwarzanych przez odnośnych producentów eksportujących („produkt objęty zobowiązaniem”). Cła antydumpingowe i wyrównawcze, o których mowa w motywie 4 powyżej, oraz zobowiązanie są wspólnie zwane „środkami”.

(7)

Producenci eksportujący zgodzili się między innymi nie sprzedawać produktu objętego zobowiązaniem pierwszemu niezależnemu klientowi w Unii poniżej pewnej minimalnej ceny importowej („MCI”) w ramach powiązanego poziomu rocznego przywozu do Unii określonego w zobowiązaniu.

(8)

W treści zobowiązania wyjaśniono również, w formie niewyczerpującego wykazu, kiedy dochodzi do naruszenia zobowiązania. Wykaz ten obejmuje w szczególności zawieranie porozumień kompensacyjnych ze swoimi klientami oraz składanie błędnych oświadczeń dotyczących pochodzenia produktu objętego postępowaniem lub tożsamości eksportera.

(9)

Producenci eksportujący zobowiązali się również nie sprzedawać tym samym klientom, którym sprzedają produkt objęty zobowiązaniem, żadnych produktów innych niż produkt objęty zobowiązaniem wytwarzanych lub sprzedawanych przez nich w zakresie przekraczającym dany ograniczony niewielki odsetek łącznej wartości sprzedaży produktu objętego zobowiązaniem („ograniczona równoległa sprzedaż”).

(10)

Zobowiązanie nakłada również na producentów eksportujących obowiązek przedstawiania Komisji co kwartał szczegółowych informacji dotyczących ich całkowitej sprzedaży eksportowej i odsprzedaży w Unii („sprawozdania kwartalne”). Oznacza to, że informacje zawarte w tych sprawozdaniach kwartalnych muszą być kompletne i prawidłowe oraz że zgłoszone transakcje muszą być w pełni zgodne z warunkami przedmiotowego zobowiązania.

(11)

Aby zagwarantować przestrzeganie warunków zobowiązania, producenci eksportujący zobowiązali się także zezwolić na wizyty weryfikacyjne na swoim terenie, w celu sprawdzenia dokładności i kompletności danych zawartych w sprawozdaniach kwartalnych przekazanych Komisji i dostarczenia wszelkich informacji, jakie Komisja uzna za niezbędne.

(12)

W zobowiązaniu stwierdza się również, że Komisja może wycofać jego przyjęcie w dowolnym momencie okresu jego stosowania, jeśli monitorowanie i egzekwowanie zobowiązania okazuje się niewykonalne.

(13)

W zobowiązaniu stwierdza się ponadto, że przyjęcie zobowiązania przez Komisję jest oparte na zaufaniu i wszelkie działanie, które naruszyłoby zaufanie stanowiące podstawę stosunków z Komisją Europejską, może spowodować wycofanie zobowiązania.

(14)

W trakcie monitorowania wypełniania zobowiązania Komisja zweryfikowała informacje przedłożone przez producentów eksportujących, które były istotne pod kątem zobowiązania. Ustalenia przedstawione w motywach 15–32 poniżej dotyczą problemów stwierdzonych w odniesieniu do Canadian Solar, ET Solar i ReneSola, które zobowiązują Komisję do wycofania przyjęcia zobowiązania względem tych trzech producentów eksportujących.

(15)

Canadian Solar przyznał szeregowi klientów pewne korzyści, które nie zostały wymienione w sprawozdaniach kwartalnych. Komisja przeanalizowała te niezgłoszone korzyści i stwierdziła, że Canadian Solar naruszył obowiązek dotyczący sprawozdawczości wynikający z przyjętego zobowiązania.

(16)

Dalsza analiza tych niezgłoszonych korzyści doprowadziła do wniosku, że Canadian Solar naruszył również ciążący na nim obowiązek przestrzegania MCI, ponieważ odjęcie wspomnianych korzyści od ceny sprzedaży w transakcjach z odnośnymi klientami obniżyło te ceny do poziomu poniżej MCI.

(17)

Canadian Solar prowadził także równoległą sprzedaż na rzecz tych samych klientów modułów objętych i modułów nieobjętych zobowiązaniem w tym samym roku kalendarzowym. Polegała ona na równoległej sprzedaży na rzecz tego samego klienta, na dużą skalę, z jednej strony, modułów – bez zastosowania wobec nich środków – które zostały przywiezione do Unii, a następnie składowane (za pomocą różnych kanałów), a z drugiej – produktu objętego zobowiązaniem. Ta sprzedaż znacznie przekroczyła ograniczoną równoległą sprzedaż dozwoloną w zobowiązaniu. Tym samym Canadian Solar naruszył to ograniczenie.

(18)

Ponadto Komisja przeanalizowała skutki takiej struktury handlu i stwierdziła, że istnieje duże ryzyko wzajemnej kompensacji w przypadku, gdy produkty objęte i nieobjęte zobowiązaniem są sprzedawane tym samym klientom, w szczególności jeśli sprzedaż jest dokonywana w tak znacznych ilościach.

(19)

Canadian Solar uwzględnił również w swoim modelu biznesowym jednego niepowiązanego producenta oryginalnego sprzętu („OEM”). Ten OEM dokonywał montażu modułów dla Canadian Solar w państwie trzecim, rzekomo stosując ogniwa pochodzące z innego państwa trzeciego. Przywóz modułów przez Canadian Solar od tego OEM do Unii nie podlega zobowiązaniu, ponieważ zobowiązanie obejmuje jedynie bezpośrednią sprzedaż z ChRL do Unii. Ten przywóz i sprzedaż, jak również OEM, nie są objęte zakresem monitorowania przez Komisję.

(20)

Komisja przeanalizowała wpływ tej praktyki handlowej na wykonalność zobowiązania. Komisja stwierdziła, że mimo iż współpraca handlowa z tym OEM ma ograniczony zakres, uniemożliwia ona monitorowanie wykonywania zobowiązania przez Canadian Solar.

(21)

ET Solar sprzedawał produkt objęty zobowiązaniem w ramach sprzedaży kompletnych elektrowni słonecznych. Przywóz produktu objętego zobowiązaniem do Unii został wymieniony w sprawozdaniach kwartalnych ET Solar, natomiast nie uwzględniono w nich sprzedaży modułów dla elektrowni słonecznych ani sprzedaży tych modułów jako części elektrowni słonecznych. Zgodnie z przyjętym zobowiązaniem ET Solar miał jednak obowiązek uwzględniania tego rodzaju sprzedaży w składanych sprawozdaniach. W przypadku sprzedaży elektrowni słonecznych ET Solar sprzedawał pakiet produktów i usług obejmujący: moduły instalowane w elektrowniach, pozostałe niezbędne wyposażenie elektrowni oraz usługi budowy elektrowni i przyłączenia jej do sieci.

(22)

Co więcej, sprzedaż kompletnych elektrowni słonecznych stanowi równoległą sprzedaż na rzecz tych samych klientów produktu objętego zobowiązaniem oraz produktów i usług nieobjętych zobowiązaniem. Ta sprzedaż znacznie przekroczyła ograniczoną równoległą sprzedaż dozwoloną w zobowiązaniu. Tym samym ET Solar naruszył to ograniczenie.

(23)

Ponadto Komisja przeanalizowała skutki tej praktyki handlowej i stwierdziła, że istnieje duże ryzyko wzajemnej kompensacji w przypadku, gdy produkt objęty zobowiązaniem oraz produkty i usługi nieobjęte zobowiązaniem są sprzedawane tym samym klientom, w szczególności jeśli sprzedaż jest dokonywana w tak znacznych ilościach.

(24)

Ponadto ET Solar nie jest w stanie wykazać, że przestrzega MCI przy sprzedaży kompletnych elektrowni słonecznych, ponieważ nie ma ustalonej jako takiej ceny sprzedaży samych modułów, a klient płaci jedynie ogólną cenę za instalację i nie otrzymuje żadnego rzetelnego podziału tej ceny na cenę modułów, innego wyposażenia i usług.

(25)

Wreszcie, Komisja przeanalizowała skutki takiej struktury handlu i również stwierdziła, że uniemożliwia ona monitorowanie wykonywania zobowiązania przez ET Solar.

(26)

Model biznesowy ReneSola, poza wykorzystaniem własnych mocy produkcyjnych w ChRL, opiera się na rozległej sieci niepowiązanych OEM w państwach trzecich i w Unii, którzy zajmują się montażem modułów dla ReneSola. Ci OEM wykorzystują ogniwa pochodzące z różnych źródeł, w tym ogniwa pochodzące lub wysyłane z ChRL. Ogniwa te są w wielu przypadkach przywożone do państw trzecich i Unii przez powiązane przedsiębiorstwa zlokalizowane w różnych państwach trzecich.

(27)

Przywóz modułów od tych OEM w państwach trzecich oraz sprzedaż modułów zmontowanych przez OEM w Unii nie podlegają zobowiązaniu, ponieważ zobowiązanie umożliwia jedynie sprzedaż bezpośrednią z ChRL do Unii. Ten przywóz i sprzedaż, jak również OEM, nie są objęte zakresem monitorowania przez Komisję.

(28)

Komisja przeanalizowała skutki tej praktyki handlowej i stwierdziła, że uniemożliwia ona monitorowanie wykonywania zobowiązania przez ReneSola.

(29)

Ponadto w sprawozdaniach kwartalnych ReneSola zawarł błędne informacje na temat transakcji z powiązanym importerem w Unii. Poddana kontroli na miejscu dokumentacja transakcji powiązanego importera nie jest zgodna ze sprzedażą eksportową wykazaną w sprawozdaniach przekazanych Komisji przez ReneSola w ramach zobowiązania. Dalsza kontrola wykazała, że ReneSola nie zgłosił odwołania lub zmian dużej liczby dostaw dla tego importera powiązanego.

(30)

Komisja przeanalizowała te niespójności między sprawozdaniami ReneSola składanymi w ramach sprawozdania a rzeczywistymi transakcjami sprzedaży i stwierdziła, że ReneSola naruszył swój obowiązek dotyczący sprawozdawczości wynikający ze zobowiązania.

(31)

Dokonane ustalenia dotyczące naruszeń zobowiązania i jego niewykonalności w odniesieniu do Canadian Solar, ET Solar i ReneSola wymagają wycofania przyjęcia zobowiązania dla tych trzech producentów eksportujących zgodnie z art. 8 ust. 7 i art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, art. 13 ust. 7 i art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego oraz zgodnie z warunkami zobowiązania.

(32)

Komisja przeanalizowała ponadto wpływ działań Canadian Solar, ET Solar i ReneSola wymienionych powyżej w motywach 15–30 na ich relacje z Komisją oparte na zaufaniu, ustanowione w momencie przyjęcia zobowiązania. Komisja stwierdziła, że łącznie działania te naruszyły oparte na zaufaniu relacje z tymi trzema producentami eksportującymi. Takie nagromadzenie naruszeń również uzasadnia zatem wycofanie przyjęcia zobowiązania dla tych trzech producentów eksportujących zgodnie z warunkami zobowiązania.

(33)

W zobowiązaniu przewidziano, że każde naruszenie popełnione przez danego producenta eksportującego nie prowadzi automatycznie do wycofania przyjęcia zobowiązania w odniesieniu do wszystkich producentów eksportujących. W takim przypadku Komisja dokonuje oceny wpływu danego naruszenia na wykonalność tego zobowiązania ze skutkiem dla wszystkich producentów eksportujących oraz CCCME.

(34)

Komisja dokonała w związku z tym oceny wpływu naruszeń popełnionych przez Canadian Solar, ET Solar i ReneSola na wykonalność zobowiązania ze skutkiem dla wszystkich producentów eksportujących oraz CCCME.

(35)

Odpowiedzialność za te naruszenia spoczywa wyłącznie na tych trzech producentach eksportujących; monitorowanie i kontrole nie wykazały żadnych systematycznych naruszeń popełnianych przez dużą liczbę producentów eksportujących lub CCCME.

(36)

Komisja stwierdza zatem, że ogólne funkcjonowanie zobowiązania nie jest zagrożone i nie ma podstaw do wycofania przyjęcia zobowiązania dla wszystkich producentów eksportujących oraz CCCME.

(37)

Zainteresowanym stronom zapewniono możliwość przedstawienia ich stanowiska i uwag zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego. Producenci Canadian Solar, ET Solar i ReneSola przedstawili uwagi i zostali wysłuchani. CCCME również uczestniczyła w przesłuchaniu. Uwagi zostały przedstawione przez stowarzyszenie reprezentujące importerów i użytkowników produktu objętego zobowiązaniem oraz przez stowarzyszenie reprezentujące unijnych producentów modułów i ogniw fotowoltaicznych.

(38)

Canadian Solar nie zgodził się ze stwierdzeniem, że nie wymienił w sprawozdaniach pewnych korzyści, które przyznał szeregowi klientów, oraz że przyznając takie korzyści, naruszył MCI. Twierdzi on, że nie był zobowiązany do uwzględnienia w sprawozdaniach tych korzyści z trzech następujących przyczyn:

(39)

Po pierwsze, korzyści te stanowią część kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych chińskiego podmiotu Canadian Solar, a żadne takie koszty nie mogą jednocześnie stanowić korzyści dla nabywców produktu objętego zobowiązaniem. Te kategorie wzajemnie się wykluczają.

(40)

Po drugie, na podstawie wytycznych wydanych przez służby Komisji, jedynie korzyści opłacone przez powiązane spółki w Unii powinny być wymieniane w sprawozdaniach i odliczane od ceny sprzedaży jako korzyści.

(41)

Po trzecie, w każdym wypadku takie wydatki nie stanowią korzyści dla nabywców produktu objętego zobowiązaniem, ponieważ płatności odpowiadają wartości rynkowej świadczonych usług.

(42)

Jako że Canadian Solar był zobowiązany do zgłoszenia wszelkich korzyści przyznanych swoim klientom i tego nie uczynił, Komisja odrzuca te argumenty z następujących przyczyn:

(43)

Po pierwsze, w zobowiązaniu nie ustanowiono wyjątku dla korzyści zaklasyfikowanych jako koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne. Takie koszty mogą być w rzeczywistości korzyściami dla nabywcy, o ile nabywca otrzyma płatność z tytułu kosztów zaklasyfikowanych jako koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne.

(44)

Po drugie, Canadian Solar w swojej argumentacji zakłada, że płatności rzeczywiście odpowiadają wartości rynkowej świadczonych usług. Canadian Solar nie przedstawił wystarczających dowodów w tym względzie. Ponadto, nawet jeśli odpowiadałyby one wartości rynkowej – co nie ma miejsca w tym przypadku – nie oznacza to, że płatności tak zaklasyfikowane nie przynoszą korzyści odbiorcy, w tym przypadku klientowi Canadian Solar, jeśli istnieje jasny związek między nabyciem usługi a sprzedażą produktu objętego zobowiązaniem.

(45)

Po trzecie, Canadian Solar przywołuje wytyczne wydane przez służby Komisji bez żadnego kontekstu. W przeciwieństwie do opinii Canadian Solar te wydatki stanowią korzyść dla nabywców. Na podstawie faktu, że zostały one wymienione jako korzyści jedynie w odpowiedzi na pytanie dotyczące spółek powiązanych w Unii, nie można z kolei wykluczyć, iż takie wydatki pokryte przez podmiot chiński nie stanowią korzyści. Nie istnieje ekonomiczne ani prawne uzasadnienie odmiennego traktowania takich wydatków poniesionych przez podmiot chiński niż takiego samego rodzaju wydatków spółek powiązanych w Unii.

(46)

Po czwarte, wytyczne wydane przez służby Komisji zawierają zastrzeżenie, że nie są wiążące dla Komisji oraz że odpowiedzi w wytycznych wydanych przez służby Komisji nie dotyczą konkretnych przypadków i opierają się na ograniczonych informacjach. Z powyższych przyczyn wytyczne nie mają dla Komisji wiążącego charakteru.

(47)

Komisja podtrzymuje zatem swoje stwierdzenie, że Canadian Solar naruszył swój obowiązek dotyczący sprawozdawczości wynikający ze zobowiązania oraz że naruszył również ciążący na nim obowiązek przestrzegania MCI, ponieważ odjęcie wspomnianych korzyści od ceny sprzedaży w transakcjach z odnośnymi klientami obniżyło te ceny do poziomu poniżej MCI.

(48)

Canadian Solar bronił również równoległej sprzedaży na rzecz tych samych klientów produktów objętych i produktów nieobjętych zobowiązaniem powyżej dozwolonej w zobowiązaniu ograniczonej równoległej sprzedaży.

(49)

Canadian Solar stwierdził, że zaraz po wejściu w życie zobowiązania najpierw sprzedał swoje zapasy produktów pochodzących głównie z ChRL, które zostały przywiezione i poddane odprawie bez zastosowania wobec nich środków, a następnie składowane. Dopiero po wyczerpaniu zapasów Canadian Solar dokonał sprzedaży produktów objętych zobowiązaniem na rzecz tych samych klientów.

(50)

Ponadto Canadian Solar twierdzi, że klientom, którzy nabyli moduły OEM wyprodukowane w państwach trzecich i wysłane z tych państw, nigdy nie sprzedawano produktów objętych zobowiązaniem.

(51)

Producent odnosi się również do dokumentu zawierającego wytyczne wydanego przez CCCME, według którego ogniwa i moduły inne niż te objęte zobowiązaniem nie kwalifikują się jako „każdy inny rodzaj produktu wytwarzanego lub sprzedawanego przez spółkę”. Twierdzi on, że dopiero w e-mailu z dnia 12 grudnia 2013 r. służby Komisji wyraziły przeciwne zdanie.

(52)

Canadian Solar uważa, że sprzedaż przywiezionych i poddanych odprawie produktów bez zastosowania wobec nich środków, a następnie ich składowanie nie podlegają wymogom zobowiązania; że sprzedawał on moduły nieobjęte zobowiązaniem po cenie podobnej do MCI oraz że w pierwszej kolejności upłynnił zapasy, a dopiero później dokonał sprzedaży produktu objętego zobowiązaniem. Z tych powodów nie uważa, aby istniało ryzyko wzajemnej kompensacji.

(53)

Komisja nie może przyjąć tych argumentów. Z przyczyn określonych w motywie 46 powyżej wytyczne, do których odwołał się Canadian Solar, nie mogą być wiążące dla Komisji. Z brzmienia i ogólnej struktury zobowiązania jasno wynika, że producent eksportujący nie może sprzedawać jednocześnie temu samemu klientowi ogniw i modułów objętych zobowiązaniem oraz ogniw i modułów, które nie zostały objęte zobowiązaniem, w ilości przewyższającej wielkość ograniczonej równoległej sprzedaży, na którą zezwolono w zobowiązaniu.

(54)

Dotyczy to również sytuacji, w których dokonano przywozu i odprawy celnej modułów bez zastosowania wobec nich środków, a następnie składowano moduły. W przypadku równoległej sprzedaży modułów ryzyko wystąpienia wzajemnej kompensacji jest w rzeczywistości nawet większe niż w przypadku równoległej sprzedaży wszelkich innych produktów.

(55)

Komisja nie jest zobowiązana do udowodnienia wystąpienia wzajemnej kompensacji, a jedynie do wykazania, że istnieje ryzyko wzajemnej kompensacji w przypadku konkretnego producenta eksportującego. Postanowienia określone w zobowiązaniu mają na celu uniemożliwienie wystąpienia wzajemnej kompensacji, ponieważ nie jest możliwe monitorowanie, po jakiej cenie sprzedawany jest produkt nieobjęty zobowiązaniem. Ponadto e-mail z dnia 12 grudnia 2013 r. nie stworzył nowej sytuacji prawnej, lecz jedynie potwierdził treść zobowiązania.

(56)

Canadian Solar potwierdził w swoich uwagach przedłożonych po przesłuchaniu, że w 2013 r. sprzedawał moduły, które zostały przywiezione i poddane odprawie celnej bez zastosowania wobec nich środków, a następnie składowane, na rzecz tych samych klientów, którym w tym samym roku sprzedawał również produkt objęty postępowaniem, oraz że wartość sprzedaży pierwszego rodzaju produktu była znikoma. W odniesieniu do argumentu, że Canadian Solar najpierw dokonał sprzedaży tych modułów, a dopiero potem produktu objętego zobowiązaniem, Komisja stwierdza, że w zobowiązaniu nie określono żadnego wyjątku dotyczącego kolejności sprzedaży poszczególnych produktów. W związku z powyższym Komisja odrzuca ten argument.

(57)

Canadian Solar stwierdził ponadto, że po wejściu w życie zobowiązania dokonał przywozu i odsprzedaży ograniczonej ilości modułów OEM oraz że przestał już nabywać te produkty z przeznaczeniem na rynek Unii.

(58)

Ponadto potwierdził, że strategia OEM została opracowana w celu dostosowania jego modelu biznesowego do wymogów zobowiązania, ponieważ moduły OEM były wykorzystywane do sprzedaży w zestawach z innymi produktami, których wartość przekracza ograniczoną równoległą sprzedaż, na którą zezwolono w zobowiązaniu.

(59)

Producent utrzymuje również, że nie dokonywał sprzedaży modułów OEM klientom, którzy nabywali moduły objęte zobowiązaniem. Canadian Solar jest zdania, że w zobowiązaniu nie zakazano wyraźnie sprzedaży modułów OEM.

(60)

Komisja odrzuca te argumenty. Zobowiązanie wprawdzie nie odnosi się bezpośrednio do sprzedaży modułów OEM, sprzedaż modułów OEM nie podlega jednak zobowiązaniu, jak określono w motywie 19 powyżej. W związku z tym sprzedaż OEM nie wchodzi w zakres monitorowania prowadzonego przez Komisję.

(61)

Ponadto w zobowiązaniu jest wyraźnie mowa o tym, że zmiana praktyki handlu skierowanego do Unii bez uzasadnienia ekonomicznego innego niż próba uniknięcia środków ochrony handlu stanowi naruszenie zobowiązania.

(62)

Pod tym względem przywóz i odsprzedaż przez Canadian Solar modułów OEM do Unii stanowiły zmianę praktyki handlowej, opracowaną w celu dostosowania praktyki handlowej w taki sposób, aby obejść warunki zobowiązania.

(63)

Ponadto w podstawowym rozporządzeniu antydumpingowym oraz w podstawowym rozporządzeniu antysubsydyjnym nie ma wymogu określenia minimalnego odsetka sprzedaży przy ocenie, czy nastąpiło naruszenie zobowiązania.

(64)

Komisja podtrzymuje zatem swoje stwierdzenie, że mimo iż sprzedaż OEM miała ograniczony zakres, uniemożliwiła ona monitorowanie wykonywania zobowiązania przez Canadian Solar, a ponadto stanowi naruszenie zobowiązania, jako że wpłynęła na zmianę praktyki handlowej Canadian Solar.

(65)

Canadian Solar twierdzi ponadto, że zawsze przestrzegał obowiązujących zasad i podjął wszystkie możliwe kroki w celu należytej interpretacji i wdrożenia zobowiązania. W szczególności podkreśla, że zarówno on sam, jak i jego adwokat złożyli ponad 50 wniosków do Komisji i CCCME w celu uzyskania wyjaśnień dotyczących przestrzegania przez Canadian Solar wymogów zobowiązania oraz że producent zawsze stosował się do wszelkich otrzymanych zaleceń.

(66)

Uwagi przedstawione przez Canadian Solar nie prowadzą do zmiany ogólnej oceny, zgodnie z którą nagromadzenie tych wszystkich ustaleń w przypadku Canadian Solar naruszyło oparte na zaufaniu relacje z Komisją i doprowadziło do niemożności monitorowania wypełnienia zobowiązania, a więc jako takie uzasadniają wycofanie. Strategia handlowa Canadian Solar rzeczywiście miała na celu ograniczenie do minimum praktycznego zasięgu ciążących na nim obowiązków wynikających ze zobowiązania, niezależnie od celu zobowiązania i konieczności utrzymania relacji opartych na zaufaniu.

(67)

ET Solar wyjaśnił podczas przesłuchania, że nie uwzględnił w sprawozdaniu sprzedaży produktu objętego zobowiązaniem, jeśli sprzedaż ta dotyczyła części elektrowni słonecznych. Dodał też, że duża część sprzedaży dokonanej po wejściu w życie zobowiązania obejmowała moduły, które zostały poddane odprawie celnej (lecz nie zostały sprzedane) bez zastosowania wobec nich przedmiotowych środków. Ponadto producent złożył wyjaśnienia w sprawie błędu w formatowaniu oraz dokonał innej niewielkiej korekty. W wyniku tego różnicę między sprzedażą zarejestrowaną w księgach spółki oraz sprzedażą uwzględnioną w sprawozdaniu można uznać za niewielką.

(68)

ET Solar potwierdził jednocześnie, że nie uwzględnił tej rzekomo niewielkiej sprzedaży w sprawozdaniu dla Komisji oraz że znaczna liczba modułów fotowoltaicznych została poddana odprawie celnej bez zastosowania wobec nich środków, lecz nie były one przedmiotem sprzedaży przed wejściem w życie zobowiązania. Nie złożono żadnych wyjaśnień, czy ta sprzedaż była skierowana do tego samego klienta, któremu następnie sprzedano produkt objęty zobowiązaniem.

(69)

ET Solar stwierdził również, że sprzedaż elektrowni słonecznych nie jest zakazana w ramach zobowiązania, ponieważ są to złożone, zintegrowane produkty, które należy traktować jako pojedynczą jednostkę i które jako takie nie wchodzą w zakres definicji produktu objętego zobowiązaniem.

(70)

Producent uważa zatem, że ograniczona równoległa sprzedaż pozostałych produktów określona w zobowiązaniu nie dotyczy sprzedaży elektrowni słonecznych i że w związku z tym nie jest konieczne wymienianie takiej sprzedaży w sprawozdaniach. Jednocześnie ET Solar potwierdził, że transakcje wewnątrz grupy, w wyniku których dokonano przywozu produktu objętego zobowiązaniem do Unii, zostały uwzględnione w sprawozdaniu.

(71)

Komisja odrzuca te twierdzenia ET Solar z następujących powodów.

(72)

Zakres naruszenia nie ma znaczenia. Jak stwierdzono w motywie 63 powyżej, w podstawowym rozporządzeniu antydumpingowym oraz w podstawowym rozporządzeniu antysubsydyjnym nie ma wymogu określenia minimalnego odsetka sprzedaży przy ocenie, czy nastąpiło naruszenie zobowiązania.

(73)

Ponadto rzekomo niewielkie ilości, o których mowa w motywie 67 powyżej, nie są nieistotne, lecz odpowiadają wielkości kilku pełnych kontenerów. ET Solar nie mógł również wykluczyć, że znaczna liczba modułów fotowoltaicznych poddanych odprawie celnej bez zastosowania wobec nich środków została sprzedana tym samym klientom, którzy nabyli produkt objęty zobowiązaniem; z wyjaśnień ET Solar wynika zatem, że naruszono też zasady dotyczące ryzyka wzajemnej kompensacji.

(74)

Elektrownie słoneczne sprzedawane przez ET Solar składają się głównie z modułów objętych przywozem w ramach zobowiązania. ET Solar miał obowiązek wymienić sprzedaż tych modułów w sprawozdaniach składanych w ramach zobowiązania. Ponadto zobowiązanie wyraźnie stanowi, że w celu uniknięcia ryzyka wzajemnej kompensacji jedynie pewna ograniczona równoległa sprzedaż pozostałych produktów może być skierowana do tego samego klienta i od zasady tej nie ma wyjątku.

(75)

W związku z tym Komisja podtrzymuje swoje stwierdzenie, że ET Solar naruszył zobowiązanie, sprzedając moduły przeznaczone do elektrowni słonecznych i nie wymieniając tej sprzedaży w sprawozdaniach. W wyniku tego Komisja podtrzymuje również wnioski dotyczące naruszenia MCI i niemożności monitorowania wykonywania zobowiązania przez ET Solar.

(76)

ReneSola stwierdził, że jego model biznesowy – polegający na produkcji modułów przy wykorzystaniu swoich własnych mocy produkcyjnych w ChRL oraz rozległej sieci niepowiązanych OEM w państwach trzecich i w Unii – nie jest nowy i był już stosowany przed wejściem w życie zobowiązania. ReneSola przedstawił argument, że do listopada 2014 r. stosowanie takiego modelu biznesowego nie zostało wyraźnie zakazane.

(77)

Producent stwierdził również, że jest gotowy zobowiązać się do zaprzestania sprzedaży na rynek Unii modułów produkowanych przez OEM w państwach trzecich.

(78)

ReneSola wyraził jednak zainteresowanie wykorzystaniem produkcji OEM w Unii do celów sprzedaży na rynku unijnym. Zaoferował, że uprości swój model biznesowy, aby możliwe było monitorowanie wykonywania zobowiązania.

(79)

Aby uniknąć ewentualnej wzajemnej kompensacji, ReneSola zaproponował, że wprowadzi zabezpieczenia wewnętrzne, tj. wprowadzi zakaz sprzedaży produktów z różnych źródeł tej samej spółce, spółkom należącym do tej samej grupy oraz zakaz sprzedaży produktów jego własnym projektom. Ponadto producent zaoferował, że zapewni współpracę jego producentów OEM w Unii z Komisją.

(80)

Komisja odrzuca te twierdzenia z następujących powodów.

(81)

Jak wyjaśniono w motywach 26–28 powyżej, monitorowanie tak rozległego modelu biznesowego OEM pozostaje niemożliwe. Mimo zobowiązań zaproponowanych przez ReneSola wykorzystywanie OEM w Unii uniemożliwiłoby monitorowanie wykonywania zobowiązania. Działalność OEM, nawet prowadzona w Unii, nie jest objęta zakresem zobowiązania, a tym samym nie podlega monitorowaniu Komisji.

(82)

Argument ReneSola dotyczący zabezpieczeń wewnętrznych nie został poparty żadnymi dowodami ani dalszymi wyjaśnieniami. Ponadto z wyjaśnień udzielonych w listopadzie 2014 r. nie wynika, że praktyki ReneSola uwzględniające rozległą sieć OEM wcześniej nie uniemożliwiały monitorowania wykonywania zobowiązania. Dowodem tego może być fakt, że ReneSola nie zaprzecza, że OEM znajdujące się w państwach trzecich wykorzystują w swojej produkcji przynajmniej częściowo ogniwa pochodzące z ChRL, jak wynika z danych sprzed weryfikacji, dostarczonych przez ReneSola. Nie jest możliwe monitorowanie, czy moduły zawierające te ogniwa nie zostały dostarczone do Unii.

(83)

ReneSola przedłożył również dodatkowe wyjaśnienia dotyczące konkretnej dostawy, w odniesieniu do której przedstawił błędne informacje w sprawozdaniach kwartalnych. ReneSola twierdzi, że nie było to zamierzone działanie i zostało spowodowane błędnym zrozumieniem zobowiązania i być może niedopatrzeniem. Producent jest zdania, że realizacja zobowiązania jest skomplikowana, i twierdzi, że istnieją oddzielne obowiązki dotyczące sprawozdawczości w przypadku świadectw i faktur dotyczących zobowiązania. Ponadto zarówno w proces przedstawiania sprawozdań, jak i w przypadku dokonywania korekt zaangażowanych jest kilka stron.

(84)

Komisja odrzuca ten argument z następujących powodów.

(85)

ReneSola nie skorygował informacji (odwołanie lub zmiana dostawy) przedstawionych w sprawozdaniach kwartalnych, tak by odzwierciedlały one informacje z dokumentacji transakcji powiązanego importera. Sprawozdania kwartalne ReneSola nie odzwierciedlają zatem rzeczywistych transakcji sprzedaży.

(86)

ReneSola poinformował CCCME o znaczącej różnicy między ilością dostarczonych produktów a ilością produktów wymienioną w odpowiednim świadectwie dotyczącym zobowiązania i zwrócił się o możliwość skorygowania sytuacji dopiero po wizycie Komisji na miejscu.

(87)

W związku z tym Komisja podtrzymuje stanowisko, że ReneSola naruszył zobowiązanie poprzez przedstawienie w sprawozdaniu niekompletnych i błędnych informacji na temat sprzedaży.

(88)

Jedna z zainteresowanych stron zwróciła się do Komisji o wycofanie przyjęcia zobowiązania dla tych trzech producentów eksportujących z mocą wsteczną od daty pierwszego udokumentowanego naruszenia lub co najmniej od dnia rozpoczęcia weryfikacji, aby skompensować stratę dla budżetu Unii wynikającą z rzekomo niezapłaconych należności przywozowych.

(89)

Komisja odrzuca ten wniosek, jako że nie istnieje żaden powód, aby unieważnić jakiekolwiek faktury w ramach zobowiązania wydane przez trzech producentów eksportujących do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, który to powód uzasadniałby pobór ceł z mocą wsteczną.

(90)

Inna zainteresowana strona wezwała Komisję do ustanowienia okresu przejściowego, zanim zaczną obowiązywać cła antydumpingowe i cła wyrównawcze, aby importerzy mogli w rozsądny sposób wykonać lub zakończyć istniejące zobowiązania umowne i znaleźć alternatywnych dostawców.

(91)

Komisja odrzuca ten wniosek, jako że zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego w przypadku wycofania przyjęcia zobowiązania cło antydumpingowe i cło wyrównawcze stosuje się automatycznie i nie istnieje żadna podstawa prawna dla ustanowienia okresu przejściowego.

(92)

Ponadto importer jest odpowiedzialny zarówno za zapłacenie należności przywozowych, jak i za prawidłowość dokumentów przedłożonych przez niego organom celnym. Unia nie może ponosić konsekwencji bezprawnych działań jego kontrahentów. Możliwość wycofania zobowiązania cenowego stanowi ryzyko handlowe będące nieodłączną częścią działalności importowej.

(93)

Mimo powyższych uwag Komisja podtrzymuje swoje ustalenia dotyczące naruszeń zobowiązania oraz niemożności wykonania zobowiązania i odnoszące się do Canadian Solar, ET Solar i ReneSola. Komisja podtrzymuje również swoje wnioski, że nagromadzenie działań Canadian Solar, ET Solar i ReneSola wymienionych powyżej w motywach 15–32 wpłynęło negatywnie na oparte na zaufaniu relacje Komisji z każdym z tych trzech producentów eksportujących.

(94)

To samo w sobie uzasadnia wycofanie przyjęcia zobowiązania dla tych trzech producentów eksportujących zgodnie z warunkami zobowiązania.

(95)

Komisja uznała zatem, że zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego oraz zgodnie z warunkami zobowiązania należy wycofać przyjęcie zobowiązania w przypadku Canadian Solar, ET Solar, i ReneSola.

(96)

W związku z powyższym, zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i z art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, ostateczne cło antydumpingowe nałożone art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1238/2013 i ostateczne cło wyrównawcze nałożone art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1239/2013 automatycznie mają zastosowanie do przywozu pochodzącego lub wysyłanego z ChRL produktu objętego postępowaniem i wytwarzanego przez Canadian Solar (dodatkowy kod TARIC: B805), ET Solar (dodatkowy kod TARIC: B819) i ReneSola (dodatkowy kod TARIC: B921) z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(97)

Do celów informacyjnych w tabeli w załączniku do niniejszego rozporządzenia wymieniono producentów eksportujących, w przypadku których przyjęcie zobowiązania decyzją wykonawczą Komisji 2014/657/UE pozostaje bez zmian,