17.9.2010

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 245/16

---

VERORDENING (EU) Nr. 817/2010 VAN DE COMMISSIE

van 16 september 2010

tot vaststelling, op grond van Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad, van uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de voor de toekenning van uitvoerrestituties te vervullen voorwaarden in verband met het welzijn van levende runderen tijdens het vervoer

(herschikking)

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad van 22 oktober 2007 houdende een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten en specifieke bepalingen voor een aantal landbouwproducten („integrale-GMO-verordening”) (1), en met name artikel 170, juncto artikel 4,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

Verordening (EG) nr. 639/2003 van de Commissie van 9 april 2003 tot vaststelling, op grond van Verordening (EG) nr. 1254/1999, van uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de voor de toekenning van uitvoerrestituties te vervullen voorwaarden in verband met het welzijn van levende runderen tijdens het vervoer (2) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (3). Aangezien nieuwe wijzigingen nodig zijn, dient ter wille van de duidelijkheid tot herschikking van deze verordening te worden overgegaan.

(2)

Overeenkomstig artikel 168 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 wordt de restitutie bij uitvoer van levende dieren slechts toegekend en uitbetaald wanneer is voldaan aan de voorschriften van de Unie inzake het welzijn van dieren, en meer in het bijzonder aan Verordening (EG) nr. 1/2005 van de Raad van 22 december 2004 inzake de bescherming van dieren tijdens het vervoer en daarmee samenhangende activiteiten (4).

(3)

Met het oog op handhaving van de normen inzake het welzijn van dieren, dient een toezichtsregeling te worden ingesteld waarbij verplichte controles plaatsvinden op de plaats van uitgang uit het douanegebied van de Gemeenschap en, na het verlaten van het douanegebied van de Gemeenschap, bij overlading, alsook bij de eerste lossing in het derde land van de eindbestemming.

(4)	Om een behoorlijke controle bij de uitvoer uit het douanegebied van de Gemeenschap te vergemakkelijken, moeten plaatsen van uitgang worden aangewezen.

(5)

Voor de beoordeling van de toestand en gezondheid van de dieren is specifieke deskundigheid en ervaring nodig. Derhalve moeten de controles door een dierenarts worden verricht. Bovendien moet de omvang van deze controles nader worden omschreven en moet een modelverslag worden opgesteld om die controles zorgvuldig en geharmoniseerd te kunnen uitvoeren.

(6)

Voor de toepassing van deze verordening moeten controles in derde landen worden opgelegd die worden uitgevoerd door instanties van de lidstaten of door op internationaal niveau inzake controle en toezicht gespecialiseerde firma’s, hierna „CTF’s” genoemd, die door de lidstaten zijn erkend en worden gecontroleerd overeenkomstig Verordening (EG) nr. 612/2009 van de Commissie van 7 juli 2009 houdende gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen van het stelsel van restituties bij uitvoer voor landbouwproducten (5). Voor de uitvoering van controles in het kader van deze verordening moeten de CTF’s meer in het bijzonder voldoen aan de in bijlage VIII bij Verordening (EG) nr. 612/2009 vastgestelde voorwaarden voor de erkenning van en de controle op CTF’s.

(7)

Krachtens artikel 168 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 en krachtens deze verordening mogen de uitvoerrestituties slechts worden betaald wanneer is voldaan aan de voorschriften van de Unie op het gebied van dierenwelzijn. Daarom moet duidelijk worden aangegeven dat, onverminderd in door het Hof van Justitie van de Europese Unie erkende gevallen van overmacht, een inbreuk op die bepalingen inzake dierenwelzijn niet tot een verlaging, maar tot het verlies van de uitvoerrestitutie leidt, in evenredigheid met het aantal dieren waarvoor de dierenwelzijnseisen niet in acht werden genomen. Uit die bepalingen en uit de voorschriften inzake dierenwelzijn die zijn vastgesteld in de artikelen 3 tot en met 9 van Verordening (EG) nr. 1/2005, alsmede de daarin genoemde bijlagen, vloeit bovendien voort dat de restitutie voor dieren waarvoor deze dierenwelzijnsvoorschriften niet zijn nageleefd, wordt verbeurd, ongeacht de fysieke toestand van de betrokken dieren.

(8)

Wanneer blijkt dat Verordening (EG) nr. 1/2005 voor een groot aantal dieren niet in acht is genomen, moet niet alleen de uitvoerrestitutie niet worden uitbetaald, maar moet ook een passende sanctie worden opgelegd. Voorts moet, wanneer de overtreding van die verordening het gevolg is van algehele veronachtzaming van de voorschriften op het gebied van het welzijn van dieren, worden bepaald dat de volledige restitutie verbeurd wordt.

(9)

Gelet op de verschillen tussen diverse taalversies, dient te worden duidelijk gemaakt dat de restitutie voor het in de uitvoeraangifte vermelde totaalaantal dieren wordt geweigerd, wanneer het aantal dieren waarvoor geen restitutie wordt betaald, groter is dan 5 % van het aantal dat is vermeld in de aanvaarde uitvoeraangifte, en ten minste drie dieren bedraagt, dan wel tien dieren of meer bedraagt, doch minstens 2 % van het aantal dat in de aanvaarde uitvoeraangifte is vermeld. Artikel 6, lid 2, onder b), moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)	De lidstaten moeten de Commissie de nodige informatie verschaffen om haar in staat te stellen op de toepassing van deze verordening toe te zien en er verslag over uit te brengen.

(11)	De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Toepassingsgebied

Op grond van artikel 168 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 wordt de betaling van de restituties bij uitvoer van levende runderen van GN-code 0102, hierna „dieren” genoemd, afhankelijk gesteld van de naleving, tijdens het vervoer van de dieren tot de eerste lossingsplaats in het derde land van de eindbestemming, van de artikelen 3 tot en met 9 van Verordening (EG) nr. 1/2005, alsmede van de daarin genoemde bijlagen, en van de onderhavige verordening.

Voor de toepassing van deze Verordening geldt bij vervoer over de weg de plaats waar het eerste dier definitief uit een wegvoertuig wordt gelost, als „eerste lossingsplaats in het derde land van de eindbestemming”; hieronder vallen derhalve niet de plaatsen waar de reis wordt onderbroken om te rusten of de dieren te voederen of te drenken.

Artikel 2

Controle in het douanegebied van de Gemeenschap

1.   De dieren mogen het douanegebied van de Gemeenschap slechts via de volgende plaatsen van uitgang verlaten:

a)	een inspectiepost aan de grens die bij besluit van de Commissie is erkend voor de veterinaire controles van levende hoefdieren uit derde landen, of

b)	een door de lidstaat aangewezen plaats van uitgang.

2.   Een officiële dierenarts op de plaats van uitgang gaat overeenkomstig Richtlijn 96/93/EG van de Raad (6) voor de dieren waarvoor een uitvoeraangifte aanvaard is, na of:

a)	de voorwaarden van Verordening (EG) nr. 1/2005 vanaf de plaats van vertrek in de zin van artikel 2, onder r), van die verordening tot de plaats van uitgang zijn vervuld, en

b)	de vervoersomstandigheden tijdens de verdere reis in overeenstemming zijn met Verordening (EG) nr. 1/2005 en de nodige maatregelen zijn getroffen om de inachtneming ervan tot de eerste lossing in het derde land van de eindbestemming te verzekeren.

De officiële dierenarts die de controle heeft uitgevoerd, moet een verslag overeenkomstig het model in bijlage I bij deze verordening opstellen waarin hij verklaart dat de bevindingen van de overeenkomstig de eerste alinea verrichte controle al dan niet bevredigend waren.

De voor de plaats van uitgang bevoegde veterinaire autoriteit bewaart dat verslag gedurende ten minste drie jaar. Een kopie van het verslag wordt toegezonden aan het betaalorgaan.

3.   Indien de officiële dierenarts van de plaats van uitgang zich ervan heeft vergewist dat de in lid 2 genoemde voorwaarden zijn vervuld, certificeert hij dit door een van de in bijlage II opgenomen vermeldingen alsmede een stempel en zijn handtekening aan te brengen op het document dat het verlaten van het douanegebied van de Gemeenschap bewijst, hetzij in vak J van het controle-exemplaar T5, hetzij op de meest passende plaats van het nationale document.

4.   De officiële dierenarts van de plaats van uitgang vermeldt op het in lid 3 bedoelde document het totale aantal dieren waarvoor de uitvoeraangifte aanvaard is, onder aftrek van het aantal dieren dat onderweg heeft gekalfd (ook ontijdig) of waarvoor de voorschriften van Verordening (EG) nr. 1/2005 niet in acht zijn genomen.

5.   De lidstaten kunnen verlangen dat de exporteur de officiële dierenarts van de plaats van uitgang vooraf in kennis stelt van de aankomst van de zending op de plaats van uitgang.

6.   Indien de in artikel 11 van Verordening (EG) nr. 612/2009 bedoelde regeling vereenvoudigd communautair douanevervoer per spoor van toepassing is, verricht de officiële dierenarts de controle in afwijking van lid 1 in het kantoor waar de dieren onder deze regeling worden geplaatst.

De in de leden 3 en 4 bedoelde certificering en vermeldingen worden aangebracht op het voor de uitkering van de restitutie gebruikte document of, in het in artikel 11, lid 4, van Verordening (EG) nr. 612/2009 beschreven geval, op het controle-exemplaar T5.

Artikel 3

Controle in derde landen

1.   Nadat de dieren het douanegebied van de Gemeenschap hebben verlaten, moet de exporteur ervoor zorgen dat de dieren een controle ondergaan:

a)	op elke plaats van overlading in een ander vervoermiddel, tenzij de overlading niet was voorzien en is veroorzaakt door uitzonderlijke en onvoorziene omstandigheden;

b)	op de eerste lossingsplaats in het derde land van de eindbestemming.

2.   De in lid 1 bedoelde controles worden uitgevoerd door een op internationaal niveau in controle en toezicht gespecialiseerde firma die daartoe overeenkomstig de artikelen 18 tot en met 23 van Verordening (EG) nr. 612/2009 door een lidstaat is erkend en wordt gecontroleerd, of door een officiële instantie van een lidstaat.

De in lid 1 bedoelde controles worden verricht door een dierenarts die houder is van een diploma, certificaat of andere titel van dierenarts dat of die is genoemd in artikel 21 van Richtlijn 2005/36/EG van het Europees Parlement en de Raad (7). Evenwel vergewissen de lidstaten die de in de eerste alinea van dit lid bedoelde op internationaal niveau in controle en toezicht gespecialiseerde firma’s hebben erkend, zich ervan dat die firma’s controleren of de dierenartsen die houder zijn van een niet onder die richtlijn vallende titel, op de hoogte zijn van de in Verordening (EG) nr. 1/2005 gestelde eisen. Die controles worden volgens passende procedures op een redelijke, objectieve en onpartijdige wijze verricht.

De dierenarts moet van elke door hem overeenkomstig lid 1 verrichte controle een verslag opstellen volgens de modellen in de bijlagen III en IV bij deze verordening.

Artikel 4

Procedure voor de restitutiebetaling

1.   Uiterlijk bij de indiening van de uitvoeraangifte verstrekt de exporteur de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de uitvoeraangifte wordt aanvaard, alle nodige gegevens over de reis.

Tegelijkertijd of uiterlijk zodra hij daarvan kennis heeft gekregen, brengt de exporteur de bevoegde autoriteit op de hoogte van elke mogelijke overlading in een ander vervoermiddel.

2.   Overeenkomstig artikel 46 van Verordening (EG) nr. 612/2009 opgestelde aanvragen om betaling van de uitvoerrestitutie moeten binnen de in dat artikel vastgestelde termijn worden aangevuld met de volgende bewijsstukken:

a)	het naar behoren ingevulde document als bedoeld in artikel 2, lid 3, van deze verordening, en

b)	de in artikel 3, lid 2, derde alinea, van deze verordening bedoelde verslagen.

3.   Indien door omstandigheden buiten de wil van de exporteur de in artikel 3, lid 1, bedoelde controle niet kon worden verricht, kan de bevoegde autoriteit op een met redenen omkleed verzoek van de exporteur andere documenten aanvaarden die ten haren genoegen bewijzen dat Verordening (EG) nr. 1/2005 in acht is genomen.

Artikel 5

Niet-betaling van de uitvoerrestitutie

1.   De totale som van de uitvoerrestitutie per dier, berekend overeenkomstig de tweede alinea, wordt niet betaald voor:

a)	dieren die tijdens het vervoer zijn gestorven, behalve in het in lid 2 genoemde geval;

b)	dieren die tijdens het vervoer nog vóór de eerste lossing in het derde land van de eindbestemming hebben gekalfd (ook ontijdig);

c)

dieren waarvoor de bevoegde autoriteit op grond van de in artikel 4, lid 2, bedoelde documenten en/of andere gegevens over de naleving van deze verordening waarover zij beschikt, van oordeel is dat de artikelen 3 tot en met 9 van Verordening (EG) nr. 1/2005, alsmede de daarin genoemde bijlagen niet in acht zijn genomen.

Het gewicht van een dier waarvoor de restitutie niet wordt betaald, wordt forfaitair bepaald door het totale gewicht in kg dat in de uitvoeraangifte is vermeld, te delen door het totale aantal dieren dat in diezelfde aangifte is vermeld.

2.   Wanneer een dier, na het verlaten van het douanegebied van de Gemeenschap, tijdens het vervoer ten gevolge van overmacht is gestorven:

a)	wordt, bij een niet-gedifferentieerde restitutie, het volledige restitutiebedrag betaald;

b)	wordt, bij een gedifferentieerde restitutie, het bedrag van het overeenkomstig artikel 25, lid 2 van Verordening (EG) nr. 612/2009 berekende gedeelte van de restitutie betaald.

Artikel 6

Sancties

1.   Bovendien wordt de restitutie gekort met een bedrag dat gelijk is aan het restitutiebedrag dat op grond van artikel 5, lid 1, niet wordt betaald, indien het aantal dieren waarvoor geen restitutie wordt betaald:

a)	groter is dan 1 % van het aantal dat is vermeld in de aanvaarde uitvoeraangifte, en ten minste twee dieren bedraagt, of

b)	meer dan vijf dieren bedraagt.

2.   De restitutie wordt geweigerd voor het in de uitvoeraangifte vermelde totaalaantal dieren, wanneer het aantal dieren waarvoor op grond van artikel 5, lid 1, geen restitutie wordt betaald:

a)	groter is dan 5 % van het aantal dat is vermeld in de aanvaarde uitvoeraangifte, en ten minste drie dieren bedraagt, of

b)	tien dieren of meer bedraagt, doch minstens 2 % van het aantal dat in de aanvaarde uitvoeraangifte is vermeld.

3.   Tijdens het vervoer gestorven dieren en dieren die vóór de eerste lossing in het derde land van de eindbestemming hebben gekalfd (ook ontijdig), worden voor de toepassing van de leden 1 en 2 niet meegerekend wanneer de exporteur ten genoegen van de bevoegde autoriteit aantoont dat hun dood of het (ontijdig) kalven niet het gevolg was van de niet-inachtneming van Verordening (EG) nr. 1/2005.

4.   De in artikel 48 van Verordening (EG) nr. 612/2009 bedoelde sanctie wordt niet toegepast voor het bedrag dat op grond van artikel 5 van deze verordening en de leden 1 en 2 van dit artikel niet is betaald of waarmee de restitutie is gekort.

Artikel 7

Terugvordering van ten onrechte betaalde bedragen

Indien na de uitkering van de restitutie komt vast te staan dat de voorschriften van Verordening (EG) nr. 1/2005 niet in acht zijn genomen, wordt het desbetreffende deel van de restitutie, in voorkomend geval met inbegrip van het overeenkomstig artikel 6 van deze verordening toe te passen sanctiebedrag, geacht ten onrechte te zijn betaald en wordt het teruggevorderd overeenkomstig artikel 49 van Verordening (EG) nr. 612/2009.

Artikel 8

Mededeling van gegevens

De lidstaten delen de Commissie jaarlijks uiterlijk op 31 maart de volgende gegevens mee over de toepassing van deze verordening in het vorige kalenderjaar:

a)	het aantal uitvoeraangiften (voor dieren) en dieren waarvoor de restitutie werd betaald;

b)	het aantal uitvoeraangiften waarvoor de restitutie niet of slechts gedeeltelijk werd betaald en het aantal dieren waarvoor geen restitutie werd betaald;

c)

het aantal uitvoeraangiften waarvoor de restitutie geheel of gedeeltelijk werd terugbetaald en het aantal dieren waarvoor de restitutie werd terugbetaald, met inbegrip van de dieren waarvoor de terugbetaling van de restitutie betrekking had op uitvoertransacties die vóór het betrokken kalenderjaar plaatsvonden;

d)	de redenen om voor de onder b) en c) bedoelde dieren het restitutiebedrag niet te betalen of terug te vorderen en het aantal van die dieren dat is gerekend tot respectievelijk categorie B, categorie C en categorie D zoals vermeld in de bijlagen I, III en IV;

e)	het aantal sancties voor elk van de in artikel 6, leden 1 en 2, genoemde categorieën onder vermelding van de betrokken aantallen dieren en van de betrokken bedragen aan niet-betaalde restituties;

f)	de restitutiebedragen in euro die niet werden betaald en de terugbetaalde restituties, met inbegrip van de terugbetaalde bedragen voor uitvoertransacties die vóór het betrokken kalenderjaar plaatsvonden;

g)	het aantal uitvoeraangiften en de bedragen waarvoor de terugvorderingsprocedure nog loopt;

h)	alle overige gegevens die de lidstaten van belang achten voor de toepassing van deze verordening.

Artikel 9

Intrekking

Verordening (EG) nr. 639/2003 wordt ingetrokken.

Verwijzingen naar de ingetrokken verordening gelden als verwijzingen naar de onderhavige verordening en worden gelezen volgens de concordantietabel in bijlage VI.

Artikel 10

Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

---

(1)  PB L 299 van 16.11.2007, blz. 1.

(2)  PB L 93 van 10.4.2003, blz. 10.

(3)  Zie bijlage V.

(4)  PB L 3 van 5.1.2005, blz. 1.

(5)  PB L 186 van 17.7.2009, blz. 1.

(6)  PB L 13 van 16.1.1997, blz. 28.

(7)  PB L 255 van 30.9.2005, blz. 22.

---

---

---

---

---

---

---