19.6.2018   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 215/40

—

gezien Verordening (EG) nr. 1606/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 19 juli 2002 betreffende de toepassing van internationale standaarden voor jaarrekeningen (1),

—

gezien het definitieve ontwerp van Verordening van de Commissie (EU) nr. …/… houdende wijziging van Verordening (EG) nr. 1126/2008 tot goedkeuring van bepaalde internationale standaarden voor jaarrekeningen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1606/2002 van het Europees Parlement en de Raad wat International Financial Reporting Standard 9 betreft,

—

gezien International Financial Reporting Standard (IFRS) 9 inzake financiële instrumenten die op 24 juli 2014 is uitgebracht door de International Accounting Standards Board (IASB), het door de European Financial Reporting Advisory Group (EFRAG) uitgebrachte goedkeuringsadvies met betrekking tot IFRS 9 (2), de door de EFRAG uitgebrachte beoordeling van IFRS 9 aan de hand van het „getrouwe beeld”-beginsel, en de brieven met commentaar van de Europese Centrale Bank (ECB) en de Europese Bankautoriteit (EBA) over de goedkeuring van IFRS 9,

—

gezien de wijzigingen op IFRS 4 die op 12 september 2016 door de IASB zijn gepresenteerd onder de titel „Applying IFRS 9 „Financial Instruments” with IFRS 4 „Insurance Contracts””,

—

gezien het rapport van Philippe Maystadt van oktober 2013 getiteld „Should IFRS standards be more European?”,

—

gezien de verklaring van de leiders van de G20 van 2 april 2009,

—

gezien het verslag van 25 februari 2009 van de door Jacques de Larosière voorgezeten groep van deskundigen op hoog niveau inzake financieel toezicht in de EU,

—

gezien zijn resolutie van 7 juni 2016 inzake de evaluatie van de internationale standaard voor jaarrekeningen (IAS) en de werkzaamheden van de International Financial Reporting Standards (IFRS) Foundation, de European Financial Reporting Advisory Group (EFRAG) en de Public Interest Oversight Board (PIOB) (3),

—

gezien de brief van 8 januari 2016 van de Commissie economische en monetaire zaken aan de voorzitter van het Europees Comité voor systeemrisico's (ESRB) over „De gevolgen van de invoering van IFRS 9 voor de financiële stabiliteit — verzoek om een analyse” en het schriftelijke antwoord van 29 februari 2016,

—

gezien de brief van 16 juni 2016 van de Commissie economische en monetaire zaken aan de Commissaris voor Financiële Stabiliteit, Financiële Diensten en Kapitaalmarktenunie over de goedkeuring van IFRS 9 en het schriftelijke antwoord van 15 juli 2016,

—

gezien de studies die voor de Commissie economische en monetaire zaken zijn verricht over IFRS 9 („IFRS Endorsement Criteria in Relation to IFRS 9”, „The Significance of IFRS 9 for Financial Stability and Supervisory Rules”, „Impairments of Greek Government Bonds under IAS 39 en IFRS 9: A Case Study” en „Expected-Loss-Based Accounting for the Impairment of Financial Instruments: the FASB and IASB IFRS 9 Approaches”),

—

gezien de vraag aan de Commissie over Internationale standaarden voor financiële verslaglegging: IFRS 9 (O-000115/2016 — B8-0721/2016),

—

gezien de door de Commissie economische en monetaire zaken ingediende ontwerpresolutie,

—

gezien artikel 128, lid 5, en artikel 123, lid 2, van zijn Reglement,

A.

overwegende dat de mondiale financiële crisis de rol van internationale standaarden voor financiële verslaglegging (IFRS) met betrekking tot financiële stabiliteit en groei op de agenda van de G20 en de EU heeft gezet, waarbij met name de regels voor de erkenning van verliezen in het bankenstelsel aandacht krijgen; overwegende dat de G20 en het verslag-de Larosière reeds voorafgaand aan de crisis op belangrijke kwesties in verband met standaarden voor jaarrekeningen hadden gewezen, zoals procycliciteit in verband met het beginsel van waardering tegen marktwaarde en de erkenning van winsten en verliezen, de tendens om de accumulatie van risico's te onderschatten tijdens conjuncturele oplevingen en het ontbreken van een gemeenschappelijke en transparante methode voor de waardering van illiquide en aan waardevermindering onderhevige activa;

B.

overwegende dat de International Accounting Standards Board (IASB) IFRS 9 inzake financiële instrumenten heeft uitgebracht als een belangrijk antwoord op bepaalde aspecten van de financiële crisis en het effect ervan op de bankensector; overwegende dat IFSR 9 in werking zal treden op 1 januari 2018 en IAS 39 gaat vervangen;

C.

overwegende dat de EFRAG een positief advies over IFRS 9 heeft uitgebracht, met een aantal opmerkingen over het gebruik van „reële waarde” bij moeilijke marktomstandigheden, het ontbreken van een conceptuele basis voor de aanpak van voorzieningen voor kredietverliezen over een tijdsduur van twaalf maanden en onbevredigende bepalingen betreffende langetermijninvesteringen; overwegende dat, omdat IFRS 9 en de toekomstige nieuwe verzekeringsstandaard IFRS 17 op verschillende data in werking treden, in het advies twijfel is geuit over de toepasbaarheid van de standaard op de verzekeringssector;

D.

overwegende dat de controverse en de discussie over het effect van verslaglegging op basis van reële waarde op langetermijninvesteringen worden aangewakkerd door het ontbreken van een kwantitatieve effectbeoordeling over dit onderwerp;

E.

overwegende dat de erkenning van tegen reële waarde gemeten niet-gerealiseerde winsten beschouwd kan worden als een schending van de richtlijn inzake kapitaalinstandhouding en de jaarrekeningrichtlijn; overwegende dat de Commissie momenteel bezig is de praktijken in de lidstaten op het gebied van dividenduitkeringen met elkaar te vergelijken;

F.

overwegende dat het voorzichtigheidsbeginsel de belangrijkste leidraad dient te zijn voor standaarden voor jaarrekeningen;

G.

overwegende dat de nieuwe standaard even complex zo niet complexer lijkt te zijn dan zijn voorganger IAS 39; overwegende dat de aanvankelijke doelstelling was om de complexiteit te verminderen;

H.

overwegende dat de toekomstige nieuwe verzekeringsstandaard IFRS 17, die IFRS 4 vervangt, waarschijnlijk na 2020 van kracht wordt; overwegende dat zorgen zijn geuit over de onderling slechte afstemming van de data waarop IFRS 9 en IFRS 17 in werking treden; overwegende dat de IASB de definitieve wijzigingen op IFRS 4 in september 2016 heeft ingediend en daarbij twee potentiële oplossingen bood: de overlay-benadering en een tijdelijke vrijstelling op het niveau van de rapporterende entiteit;

I.

overwegende dat de Commissie economische en monetaire zaken IFRS 9 inzake financiële instrumenten in detail heeft onderzocht door een hoorzitting te houden, opdracht te geven voor vier studies betreffende IFRS 9 en onderzoeksactiviteiten te organiseren binnen de commissie alsook via de activiteiten van haar permanente IFRS-team;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.