—

het onderhavige beroep toewijzen;

—

het besluit van de Commissie van 10 maart 2015 [SG-Greffe(2015) D/3003/11 maart 2015] betreffende de terugvordering bij verzoekster van het totaalbedrag van zevenhonderdzestienduizend driehonderdvierendertig EUR en vijf cent (716334,05 EUR) vermeerderd met rente, nietig verklaren, en

—

verweerster verwijzen in de kosten van het geding en algemeen in alle proceskosten van verzoekster.

1.

Het eerste middel betreft schending van artikel 89 van verordening nr. 1268/2012 ( 1 ) en van de motiveringsplicht (artikel 296 VWEU). Verzoekster betoogt dat in het bestreden besluit niet voldoende, niet specifiek en niet nauwkeurig is gemotiveerd waarom haar verzoek betreffende de terugbetaling van haar schuld in het kader van een akkoord over de schuldregeling gespreid over zeven jaar, voor de projecten PlayMancer en MOBISERV, was afgewezen. Ook voor het project PowerUp wijst het bestreden besluit haar verzoek betreffende de terugbetaling van het verschuldigde bedrag gespreid over drie jaar, impliciet af.

2.

Het tweede middel is gebaseerd op onjuist gebruik en/of overschrijding van de grenzen van de beoordelingsbevoegdheid en schending van het beginsel van behoorlijk bestuur. Verzoekster betoogt dat de Commissie bij de vaststelling van het bestreden besluit geen rekening heeft gehouden met belangrijke factoren, dat zij voorbij is gegaan aan belangrijke gegevens die aan haar waren overgelegd en dat zij oplossingen heeft vastgesteld die onvermijdelijk tot de financiële ondergang van verzoekster leiden.

3.

Het derde middel betreft schending van het evenredigheidsbeginsel. Verzoekster betoogt dat het bestreden besluit geen noodzakelijke maatregel is om het nagestreefde begrotingsdoel te bereiken en haar wezenlijke belangen op buitensporige wijze aantast doordat haar voortbestaan en de voortzetting van haar activiteiten als bedrijfs- en productie-eenheid worden bedreigd.