92003E1030

SCHRIFTELIJKE VRAAG P-1030/03

van André Brie (GUE/NGL) aan de Raad

(20 maart 2003)

Betreft: Eerste toetsingsconferentie voor het verdrag over chemische wapens (CWC)

Nu de eerste toetsingsconferentie voor het verdrag over chemische wapens (CWC), die gepland is voor april 2003, naderbij komt, wil ik de aandacht van de Raad op betrouwbare informatie vestigen, dat het Amerikaans leger zich bezighoudt met onderzoek en ontwikkeling van zogenaamde niet dodelijke chemische substanties voor een breed spectrum aan civiele en militaire gebruiksmogelijkheden. Daarnaast heeft Donald Rumsfels op 5 februari 2003, op een vergadering van de commissie voor de strijdkrachten van het Huis van afgevaardigden, niet alleen zijn wens te kennen gegeven om gebruik te maken van chemische wapens in een eventuele oorlog tegen Irak, maar ook de dwangbuis afgekeurd die opgelegd wordt door verbodsbepalingen in internationale verdragen op het gebruik van dergelijke wapens. Eén en ander is illegaal volgens het verdrag over chemische wapens van 1993, dat de ontwikkeling, vervaardiging en gebruikmaking van chemische wapens verbiedt, en het protocol van Genève van 1925, dat het gebruik van chemische wapens in de oorlogvoering verbiedt.

Gezien die ontwikkelingen wens ik de Raad met aandrang te vragen:

- of hij op de hoogte is van het probleem?

- wat zijn standpunt tegenover zo ongerijmde stellingnamen is (met aan de ene kant VN-resolutie 1441 die ontwapening van Irak vraagt voor (o.a.) precies dat soort wapens, en van de andere kant de Amerikaanse regering die dreigt met het gebruik van dezelfde wapens)?

- wat hij denkt te ondernemen om het verdrag over chemische wapens actief in bescherming te nemen tegen pogingen om dat uniek internationaal ontwapeningsinstrument te ontmantelen, en om het recht te laten heersen?

Antwoord

(22 juli 2003)

De Raad is van mening dat de eerste toetsingsconferentie van het verdrag inzake chemische wapens (CWC) een belangrijk moment vormt in het bestaan van dit multilaterale instrument, dat in vele opzichten vrijwel uniek is.

De lidstaten hebben bevestigd dat zij ten zeerste gehecht zijn aan verscheidene kernaspecten van de uitvoering van het verdrag inzake chemische wapens. Die kernaspecten omvatten onder andere het universele karakter van het verdrag, het beginsel dat alle landen die het verdrag hebben bekrachtigd, nationale uitvoeringswetgeving moeten aannemen die zo volledig mogelijk is, en het beginsel van naleving van het verdrag (en het eventuele beroep op uitdagingsinspecties).

De conferentie biedt tevens de mogelijkheid om het verbod op het gebruik, zoals dat is omschreven in de artikelen 1 en 2 van het verdrag, te bevestigen. Dat verbod vormt de feitelijke grondslag van het verdrag. De lidstaten menen dat op dit punt geen ruimte bestaat voor compromissen. Dat impliceert dat het toezicht op de naleving van het verdrag, zelfs door staten die geen partij zijn bij het verdrag, een essentiële en onvervangbare taak vormt.