ARREST VAN HET HOF (Vijfde kamer)
4 maart 2004(1)

„Richtlijnen 87/102/EEG en 90/88/EEG – Consumentenkrediet – Voorlichting van consument – Jaarlijks kostenpercentage – Variabele rentevoet – Verlenging van overeenkomst”

In zaak C-264/02,

betreffende een verzoek aan het Hof krachtens artikel 234 EG van het Tribunal d'instance de Vienne (Frankrijk), in het aldaar aanhangig geding tussen

Cofinoga Mérignac SA

en

Sylvain Sachithanathan,

om een prejudiciële beslissing over de uitlegging van richtlijn 87/102/EEG van de Raad van 22 december 1986 betreffende de harmonisatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen der lidstaten inzake het consumentenkrediet (PB 1987, L 42, blz. 48), zoals gewijzigd bij richtlijn 90/88/EEG van de Raad van 22 februari 1990 (PB L 61, blz. 14),wijst

HET HOF VAN JUSTITIE (Vijfde kamer),,

samengesteld als volgt: P. Jann (rapporteur), waarnemend voor de president van de Vijfde kamer, C. W. A. Timmermans en S. von Bahr, rechters,

advocaat-generaal: A. Tizzano,
griffier: M. Múgica Arzamendi, hoofdadministrateur,

gelet op de schriftelijke opmerkingen ingediend door:

–

Cofinoga Mérignac SA, vertegenwoordigd door J.-J. Gatineau, avocat,

–

de Franse regering, vertegenwoordigd door G. de Bergues en R. Loosli Surrans als gemachtigden,

–

de Belgische regering, vertegenwoordigd door A. Snoecx als gemachtigde,

–

de regering van het Verenigd Koninkrijk, vertegenwoordigd door P. Ormond en J. Turner als gemachtigden,

–

de Commissie van de Europese Gemeenschappen, vertegenwoordigd door M.-J. Jonczy en M. França als gemachtigden,

gehoord de mondelinge opmerkingen van Cofinoga Mérignac SA, vertegenwoordigd door J.-J. Gatineau; de Franse regering, vertegenwoordigd door C. Lemaire als gemachtigde, en de Commissie, vertegenwoordigd door M.-J. Jonczy, ter terechtzitting van 3 juli 2003,

gehoord de conclusie van de advocaat-generaal ter terechtzitting van 25 september 2003,

het navolgende

Arrest

e)

kredieten in de vorm van een door een krediet‑ of financiële instelling toegestane debetstand van een rekening-courant anders dan kredieten op kredietkaartrekeningen.

a)

een opgave van het [JKP];

b)

een opgave van de voorwaarden waaronder het [JKP] kan worden gewijzigd.

–

van de eventuele kredietlimiet;

–

van het jaarlijkse rentepercentage, de kosten welke bij het sluiten van de overeenkomst van toepassing zijn en de voorwaarden waaronder die kunnen worden gewijzigd;

–

van de wijze waarop de overeenkomst kan worden beëindigd.

2)

[V]ermeldt het bedrag van het krediet […] en, indien nodig, het jaarlijkse kostenpercentage alsmede het totaal van de forfaitaire bedragen die bovenop de rente verschuldigd zijn […]

„1)

Vereist de uitlegging van de richtlijnen [87/102] en [90/88] dat de nationale rechter zijn recht aldus uitlegt, dat instellingen die consumentenkredieten verlenen, de kredietnemer-consument vóór elke verlenging van een verlengbaar doorlopend krediet met variabele rentevoet schriftelijk in kennis dienen te stellen van het geldende [JKP]?

2)

Vereist de uitlegging van deze richtlijnen dat de nationale rechter zijn recht aldus uitlegt, dat instellingen die consumentenkredieten verlenen, vóór elke verlenging van een dergelijke overeenkomst de consument dienen te wijzen op de clausule dat dit [JKP] variabel is?

3)

Vereist de uitlegging van deze richtlijnen dat de nationale rechter zijn recht aldus uitlegt, dat hij bij de beoordeling van een door de kredietinstelling ingestelde vordering tot betaling zonder beperking in de tijd ambtshalve of op verzoek van de consument in aanmerking kan nemen dat het consumentenkrediet onregelmatig tot stand is gekomen of verlengd, bijvoorbeeld omdat de overeenkomst het [JKP] niet vermeldt?

4)

Indien het antwoord ontkennend luidt, vereist de uitlegging van deze richtlijnen dan dat de nationale rechter zijn recht aldus uitlegt, dat hij buiten toepassing kan laten een bepaling van nationaal recht volgens welke de rechter na het verstrijken van een van het gemene recht afwijkende termijn, niet meer ambtshalve of op verzoek van de consument rekening mag houden met de onregelmatige totstandkoming of verlenging van het consumentenkrediet, op grond dat de rechten van de consument om zijn middelen te doen gelden door deze termijn op uitzonderlijke wijze worden beperkt en afbreuk wordt gedaan aan de doeltreffendheid van diens bescherming?”

HET HOF VAN JUSTITIE (Vijfde kamer),