—

de contractuele verhouding van verzoekers herkwalificeren als een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd;

—

verweerders veroordelen tot betaling van een opzeggingsvergoeding:

—

verweerders veroordelen tot vergoeding van de schade die verzoekers hebben geleden als gevolg van het feit dat zij niet aangesloten zijn geweest bij een nationaal stelsel van sociale zekerheid, te bepalen op basis van de toepasselijke wetgeving;

—

hen veroordelen tot betaling van rente over die bedragen;

—

partijen een termijn opleggen voor het vaststellen van die schadevergoeding;

—

vaststellen dat verzoekers hadden moeten worden aangeworven als tijdelijke functionarissen bij een van de eerste drie verweerders en voor recht verklaren dat de eerste drie verweerders de verzoekers op onrechtmatige en discriminatoire wijze hebben behandeld met betrekking tot hun loon, hun pensioenrechten en de daarmee verband houdende voordelen, alsook met betrekking tot de zekerheid van een toekomstige betrekking, zonder dat daarvoor een objectieve rechtvaardiging bestond;

—

de eerste drie verweerders veroordelen tot vergoeding van de schade die elk van de verzoekers heeft geleden wegens derving, ten gevolge van de onwettige ongelijke behandeling, van het loon en de pensioenrechten, vergoedingen en voordelen waar zij recht op hadden op grond van de regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden van de Europese Unie;

—

hen veroordelen tot betaling van rente over die bedragen;

—

partijen een termijn opleggen voor het vaststellen van deze schadevergoeding en hun gelasten daarbij rekening te houden met de respectieve rang en salaristrap waarin verzoekers in dienst hadden moeten worden genomen, met de gemiddelde loonevolutie, met het verloop van hun respectieve loopbaan, en met de uitkeringen die zij op grond van deze overeenkomsten van tijdelijke functionaris hadden moeten ontvangen, en de verkregen resultaten vervolgens vergelijken met het loon dat verzoekers daadwerkelijk hebben ontvangen.