—

Het arrest van het Gerecht van 13 december 2018 in zaak T-630/15 vernietigen voor zover daarbij de middelen van rekwirantes zijn verworpen waarmee zij aanvoerden dat de aan A/S Femern Landanlæg toegekende maatregelen steun vormen, dat de kosten voor de Hinterland Connections (verbindingen met het achterland) geen subsidiabele kosten zijn met het oog op de verenigbaarheid van de aan Femern A/S toegekende steun, dat de aan Femern A/S toegekende maatregelen geen stimulerend effect hebben, dat de contrafeitelijke analyse onwettig is, dat de aan Femern A/S toegekende maatregelen geen buitensporige vervalsing van de mededinging veroorzaken en dat de door rekwirantes aangevoerde nieuwe middelen niet-ontvankelijk waren.

—

Verweerster te verwijzen in haar eigen kosten en in die van appelantes.

—

In de eerste plaats heeft het Gerecht, in strijd met de artikelen 107, lid 1, en 108, lid 2, VWEU, blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door te oordelen dat de Commissie geen blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting en geen ernstige moeilijkheden heeft ondervonden bij haar oordeel dat de aan A/S Femern Landanlæg verleende staatsgaranties en staatsleningen voor de spoorwegverbindingen met het Deense achterland niet tot vervalsing van de mededinging konden leiden, aangezien de relevante markt niet openstaat voor mededinging.

Rekwirantes stellen dat deze onjuiste beslissing van het Gerecht berust op vier onjuiste rechtsopvattingen, zoals uiteengezet in de volgende vier submiddelen:

—

In de tweede plaats heeft het Gerecht, in strijd met de artikelen 107, lid 1, en 108, lid 2, VWEU, ten onrechte geconcludeerd dat de Commissie geen blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting en geen ernstige moeilijkheden heeft ondervonden bij de vaststelling dat de aan A/S Femern Landanlæg verleende staatsgaranties en staatsleningen voor de financiering van de Deense spoorverbinding met het achterland niet van invloed konden zijn op het handelsverkeer tussen de lidstaten.

—

In de derde plaats heeft het Gerecht, in strijd met artikel 107, lid 3, onder b), en artikel 108, lid 2, VWEU, ten onrechte geconcludeerd dat de kosten van de Hinterlandverbindingen in aanmerking kunnen worden genomen bij de berekening van de maximaal toegestane steunintensiteit voor de vaste verbinding (in het kader van de verenigbaarheidsanalyse), hoewel de aan de verbindingen met het achterland toegekende financiering volgens het Gerecht geen staatssteun vormt.

—

In de vierde plaats heeft het Gerecht in strijd met artikel 107, lid 3, onder b), VWEU en artikel 108, lid 2, VWEU ten onrechte geconcludeerd dat de Commissie geen blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting en geen ernstige moeilijkheden heeft ondervonden bij het besluit dat de steun aan Femern A/S een stimulerend effect had.

—

In de vijfde plaats heeft het Gerecht in strijd met artikel 107, lid 3, onder b), VWEU en artikel 108, lid 2, VWEU ten onrechte geconcludeerd dat de Commissie geen blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting en geen ernstige moeilijkheden heeft ondervonden toen zij besloot dat de Deense autoriteiten een passend contrafeitelijk scenario hadden ingediend voor haar beoordeling van de noodzaak van de steun.

—

In de zesde plaats heeft het Gerecht blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door te oordelen dat de aan Femern A/S verleende steun geen ongerechtvaardigde vervalsing van de mededinging veroorzaakt.

—

In de zevende plaats heeft het Gerecht blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door rekwirantes te weigeren nieuwe middelen aan te voeren betreffende de aanvullende bouwmaatregelen, op grond dat deze niet waren toegestaan bij het besluit van de Commissie van 23 juli 2015.