61971J0006

++++

1 . LANDBOUW - GEMEENSCHAPPELIJKE ORDENING DER MARKTEN - GRANEN - RESTITUTIE BIJ UITVOER - UITVOER NAAR DERDE LANDEN EN NAAR DE LID-STATEN - ONDERSCHEIDING - COMMUNAUTAIRE BETEKENIS - BEVOEGDHEDEN DER LID-STATEN

( VERORDENING NR . 19 VAN DE RAAD, ARTT . 19, 20 )

2 . LANDBOUW - GEMEENSCHAPPELIJKE ORDENING DER MARKTEN - GRANEN - EXTRACOMMUNAUTAIRE HEFFING - UITVOER NAAR DERDE LANDEN - BEGRIP - BEVOEGDHEDEN DER LID-STATEN

( VERORDENING NR . 19 VAN DE RAAD, ART . 20 )

3 . LANDBOUW - GEMEENSCHAPPELIJKE ORDENING DER MARKTEN - GRANEN - EXTRACOMMUNAUTAIRE HEFFING - UITVOER NAAR DERDE LANDEN - BEWIJS - REGELING - BEVOEGDHEDEN EN VERPLICHTINGEN DER LID-STATEN

( VERORDENING NR . 19 VAN DE RAAD, ART . 20 )

4 . BEGINSELEN VAN COMMUNAUTAIR RECHT - NON-DISCRIMINATIEREGEL - SCHENDING - BEGRIP

5 . LANDBOUW - GEMEENSCHAPPELIJKE ORDENING DER MARKTEN - GRANEN - RESTITUTIE BIJ UITVOER - UITVOER NAAR DERDE LANDEN EN NAAR DE LID-STATEN - VOORWAARDEN

( VERORDENING NR . 19 VAN DE RAAD, ARTT . 19, 20 )

6 . LANDBOUW - GEMEENSCHAPPELIJKE ORDENING DER MARKTEN - GRANEN - HANDELSVERKEER MET DERDE LANDEN IN DE ZIN VAN VERORDENING NR . 164/64 - BETEKENIS

( VERORDENING NR . 164/64 EEG VAN DE COMMISSIE, ART . 1 )

1 . DE IN DE ARTIKELEN 20 EN 19 VAN VERORDENING NR . 19 GEMAAKTE ONDERSCHEIDING TUSSEN UITVOER NAAR DERDE LANDEN EN UITVOER NAAR DE LID-STATEN HEEFT EEN COMMUNAUTAIRE BETEKENIS, ZODAT DE LID-STATEN BIJ DE UITWERKING DAARVAN NIET OVER EEN ONBEPERKTE BEOORDELINGSVRIJHEID BESCHIKTEN .

HET STOND DE LID-STATEN ECHTER VRIJ DE IN DE GEMEENSCHAPSVERORDENINGEN VERVATTE VOORWAARDEN VOOR DE TOEKENNING VAN DE RESTITUTIE UIT TE BREIDEN .

2 . "UITVOER NAAR DERDE LANDEN" IN DE ZIN VAN ARTIKEL 20 VAN VERORDENING NR . 19 VERONDERSTELDE TEN MINSTE DAT DE WAAR IN EEN DERDE STAAT IN HET VRIJE VERKEER WAS OF ZOU WORDEN GEBRACHT . HET STOND DE LID-STATEN VRIJ DAARENBOVEN TE EISEN DAT DE WAAR IN DIE STAAT WAS OF ZOU WORDEN GEBRUIKT OF VERBRUIKT, BEWERKT OF VERWERKT .

3 . HET STOND AAN DE LID-STATEN AUTONOOM EEN REGELING TE TREFFEN INZAKE DE MIDDELEN DIENENDE TOT HET BEWIJS VAN UITVOER NAAR EEN DERDE LAND, MET DIEN VERSTANDE EVENWEL DAT ZIJ GEEN GENOEGEN MOCHTEN NEMEN MET ONTOEREIKENDE AANWIJZINGEN, MET NAME NIET MET HET ENKELE FEIT DAT DE WAAR NIET VERGEZELD WAS VAN EEN CERTIFICAAT D.D.4 OF NIET RECHTSTREEKS VAN DE ENE LID-STAAT NAAR DE ANDERE WAS VERVOERD .

4 . DE COMMUNAUTAIRE WETGEVER SCHENDT DE NON-DISCRIMINATIEREGEL WANNEER HIJ VERGELIJKBARE SITUATIES OP VERSCHILLENDE WIJZE REGELT .

5 . VERORDENING NR . 19 SLOOT NIET UIT DAT TER ZAKE VAN RESTITUTIES AAN DE UITVOER NAAR ANDERE LID-STATEN DEZELFDE OF ZELFS MINDER GUNSTIGE VOORWAARDEN WERDEN GESTELD DAN AAN DE UITVOER NAAR DERDE LANDEN .

6 . DE IN VERORDENING NR . 164/64/EEG GEBEZIGDE TERM "HANDELSVERKEER MET DERDE LANDEN" HEEFT IN DEZE VERORDENING DEZELFDE BETEKENIS ALS DE TERM "UITVOER NAAR DERDE LANDEN" IN DE ZIN VAN ARTIKEL 20, LID 2, VAN VERORDENING NR . 19 .

IN DE ZAAK 6-71

BETREFFENDE EEN VERZOEK AAN HET HOF KRACHTENS ARTIKEL 177 EEG-VERDRAG VAN HET BUNDESFINANZHOF, IN HET ALDAAR AANHANGIG GEDING TUSSEN

FIRMA RHEINMUEHLEN DUESSELDORF, DUESSELDORF-HOLTHAUSEN,

EN

EINFUHR - UND VORRATSSTELLE FUER GETREIDE UND FUTTERMITTEL, FRANKFURT AM MAIN,

OM EEN PREJUDICIELE BESLISSING INZAKE

- DE UITLEGGING VAN ARTIKEL 20, LID 2, EERSTE ZIN, VAN VERORDENING NR . 19 VAN DE RAAD VAN 4 APRIL 1962 HOUDENDE DE GELEIDELIJKE TOTSTANDBRENGING VAN EEN GEMEENSCHAPPELIJKE ORDENING DER MARKTEN IN DE SECTOR GRANEN ( PB 1962, BLZ . 933 E.V .);

- DE GELDIGHEID VAN VERORDENING NR . 162/64/EEG VAN DE COMMISSIE VAN 29 OKTOBER 1964 WAARBIJ HET MAXIMUMBEDRAG VAN DE RESTITUTIE VAN TOEPASSING BIJ UITVOER NAAR DE LID-STATEN VAN BEPAALDE OP BASIS VAN GRANEN EN RIJST VERWERKTE PRODUKTEN WORDT BEPERKT TOT EN MET 31 MAART 1965 ( PB 1964, BLZ . 2739 E.V .);

- DESNODIG DE UITLEGGING VAN VERORDENING NR . 164/64/EEG VAN DE COMMISSIE VAN 29 OKTOBER 1964 TOT VASTSTELLING VAN DE WIJZE VAN TOEKENNING VAN DE RESTITUTIE BIJ UITVOER NAAR DERDE LANDEN VOOR OP BASIS VAN GRANEN EN RIJST VERWERKTE PRODUKTEN ( PB 1964, BLZ . 2743 E.V .),

1 OVERWEGENDE DAT HET BUNDESFINANZHOF BIJ BESCHIKKING VAN 15 DECEMBER 1970, INGEKOMEN TER GRIFFIE VAN HET HOF OP 3 MAART 1971, HET HOF EEN AANTAL VRAGEN HEEFT GESTELD INZAKE DE UITLEGGING VAN VERORDENING NR . 19 VAN DE RAAD EN VERORDENING NR . 164/64/EEG VAN DE COMMISSIE EN INZAKE DE GELDIGHEID VAN VERORDENING NR . 162/64/EEG VAN DE COMMISSIE;

TEN AANZIEN VAN DE EERSTE VRAAG

2 OVERWEGENDE DAT AAN HET HOF IN DE EERSTE PLAATS WORDT GEVRAAGD HET BEGRIP "UITVOER NAAR DERDE LANDEN" IN ARTIKEL 20, LID 2, VAN VERORDENING NR . 19 UIT TE LEGGEN EN MET NAME AF TE BAKENEN TEN OPZICHTE VAN HET BEGRIP "UITVOER NAAR ( EEN ANDERE LID-STAAT )" IN ARTIKEL 19, LID 2, SUB A, VAN DEZELFDE VERORDENING;

DAT MET NAME AAN HET HOF WORDT VERZOCHT UIT TE SPREKEN OF BIJ DE UITLEGGING VAN EERSTGENOEMD BEGRIP REKENING MOET WORDEN GEHOUDEN MET BEPAALDE IN DE VRAAG OPGESOMDE CRITERIA DAN WEL MET ANDERE, DOOR HET HOF AAN TE GEVEN CRITERIA;

3 1 . OVERWEGENDE DAT DE AANGEHAALDE BEPALINGEN, TEN TIJDE VAN DE LITIGIEUZE HANDELSVERRICHTINGEN, DE BASISREGELING BIJ GRANEN VORMDEN VOOR DE RESTITUTIE DIE HETZIJ BIJ "UITVOER NAAR EEN ANDERE LID-STAAT", HETZIJ BIJ "UITVOER NAAR DERDE LANDEN" KON WORDEN VERLEEND;

DAT HET IN DIT GEDING GAAT OM DE VRAAG, OF BEPAALDE DOOR VERZOEKSTER IN HET HOOFDGEDING VERRICHTE EXPORTEN HEBBEN PLAATSGEVONDEN NAAR DERDE LANDEN - EN DERHALVE IN AANMERKING KONDEN KOMEN VOOR DE DAARVOOR GELDENDE RESTITUTIE - OF, ZOALS VERWEERSTER IN HET HOOFDGEDING MEENT , NAAR EEN ANDERE LID-STAAT;

4 2 . OVERWEGENDE DAT IN VERORDENING NR . 19 EN DE TER UITVOERING DAARVAN GETROFFEN MAATREGELEN ANDERE VOORWAARDEN ZIJN GESTELD AAN DE INTRACOMMUNAUTAIRE RESTITUTIE DAN AAN DE RESTITUTIE DERDE LANDEN, WAT BETREFT DE VERLENING EN HET MAXIMUMBEDRAG;

DAT DIT MET NAME BLIJKT BIJ VERGELIJKING VAN ARTIKEL 19, LID 2, MET ARTIKEL 20, LID 2, VAN VERORDENING NR . 19, EVENALS BIJ VERGELIJKING VAN VERORDENING NR . 162/64 MET VERORDENING NR . 164/64;

DAT HET ALDUS GEMAAKTE ONDERSCHEID TUSSEN DE BEIDE RESTITUTIEREGELINGEN GENOEGZAAM AANTOONT DAT DE ONDERSCHEIDING TUSSEN UITVOER NAAR DERDE LANDEN EN UITVOER NAAR DE LID-STATEN EEN COMMUNAUTAIRE BETEKENIS HEEFT, ZODAT DE LID-STATEN BIJ DE UITWERKING DAARVAN NIET OVER EEN ONBEPERKTE BEOORDELINGSVRIJHEID BESCHIKKEN;

5 OVERWEGENDE DAT VOLGENS DE BEWOORDINGEN VAN DE ARTIKELEN 20 EN 19 VAN VERORDENING NR . 19 RESTITUTIE "KAN" WORDEN VERLEEND BIJ UITVOER "NAAR DERDE LANDEN" RESPECTIEVELIJK "NAAR EEN ANDERE LID-STAAT";

DAT HET DE LID-STATEN DERHALVE VRIJ STOND IN HET GEHEEL GEEN RESTITUTIE TE VERLENEN, WELKE VRIJHEID A FORTIORI DE BEVOEGDHEID INHIELD DE IN DE GEMEENSCHAPSVERORDENINGEN VERVATTE VOORWAARDEN VOOR DE TOEKENNING VAN DE RESTITUTIE UIT TE BREIDEN;

6 DAT MITSDIEN, OM HET EVEN WELKE CRITERIA BEPALEND WAREN VOOR UITVOER NAAR DERDE LANDEN IN DE ZIN VAN VERORDENING NR . 19, HET VOLDOEN AAN DEZE CRITERIA SLECHTS DE NOODZAKELIJKE, DOCH NIET DE TOEREIKENDE VOORWAARDE VORMDE VOOR HET VERLENEN VAN RESTITUTIES;

DAT UITVOER NAAR DERDE LANDEN IN DE ZIN VAN VERORDENING NR . 19 DAN OOK NIET TEGEN EEN LID-STAAT KAN WORDEN AANGEVOERD OM DEZE STAAT TE DWINGEN GEBRUIK TE MAKEN VAN DE HEM IN DEZE VERORDENING VERLEENDE BEVOEGDHEID;

7 OVERWEGENDE DAT ZOWEL UIT DE BEPALINGEN ALS UIT DE CONSIDERANS VAN VERORDENING NR . 19 BLIJKT DAT DE DAAR GENOEMDE RESTITUTIES TEN DOEL HADDEN DE PRIJSVERSCHILLEN TUSSEN DE BETROKKEN MARKTEN TE OVERBRUGGEN;

DAT DAARUIT VOLGT DAT "UITVOER NAAR DERDE LANDEN" IN DE ZIN VAN DEZE VERORDENING VERONDERSTELT DAT DE WAAR OP DE MARKT VAN EEN DERDE STAAT IN DE HANDEL, DAT WIL ZEGGEN DAAR ALTHANS IN HET VRIJE VERKEER WAS GEBRACHT;

DAT EEN LID-STAAT EVENWEL, ZONDER VERORDENING NR . 19 TE MISKENNEN, DIT COMMUNAUTAIRE MINIMUMVEREISTE KON UITBREIDEN MET DE VERPLICHTING AAN TE TOENEN DAT DE WAAR IN HET LAND VAN BESTEMMING WAS "GEBRUIKT, VERBRUIKT, BEWERKT OF VERWERKT";

8 OVERWEGENDE MET BETREKKING TOT DE MIDDELEN DIENENDE TOT HET BEWIJS VAN UITVOER NAAR EEN DERDE LAND, DAT HET AAN DE LID-STATEN STOND DEZE AUTONOOM TE REGELEN, MET DIEN VERSTANDE EVENWEL DAT ZIJ GEEN GENOEGEN MOCHTEN NEMEN MET ONTOEREIKENDE AANWIJZINGEN;

9 DAT HET NIET MOGELIJK IS UITPUTTEND AAN TE GEVEN WELKE AANWIJZINGEN ALS TOEREIKEND KONDEN WORDEN BESCHOUWD, AANGEZIEN DE RELEVANTIE VAN ELKE AANWIJZING GROTENDEELS AFHING VAN DE FEITELIJKE OMSTANDIGHEDEN VAN HET GEVAL EN VOORAL VAN ALLE BESCHIKBARE AANWIJZINGEN TE ZAMEN;

DAT ECHTER MOET WORDEN VASTGESTELD DAT DE NATIONALE AUTORITEITEN, TEN EINDE NIET OPENLIJK MISBRUIK UIT TE LOKKEN, "UITVOER NAAR DERDE LANDEN" NIET UITSLUITEND MOCHTEN AANNEMEN OP GROND VAN HET ENKELE FEIT DAT DE WAAR NIET VERGEZELD WAS VAN EEN CERTIFICAAT D.D.4, OF VAN HET ENKELE FEIT DAT DE WAAR NIET RECHTSTREEKS VAN DE ENE LID-STAAT NAAR DE ANDERE WAS VERVOERD ( EERSTE VRAAG, TWEEDE ALTERNATIEF, SUB A EN B );

10 DAT MET BETREKKING TOT HET CERTIFICAAT D.D.4, DAT OVERIGENS KRACHTENS DE BESCHIKKING VAN DE COMMISSIE VAN 17 JULI 1962 DIENT TEN BEWIJZE VAN DE HERKOMST VAN HET INGEVOERDE PRODUKT EN NIET VAN DE BESTEMMING VAN HET UITGEVOERDE PRODUKT, IS GESTELD DAT DE IMPORTEURS IN DE LID-STATEN ER BELANG BIJ ZOUDEN HEBBEN GEHAD NIET DE HEFFING DERDE LANDEN MAAR DE HOGERE COMMUNAUTAIRE HEFFING OP ZICH TE ZIEN TOEGEPAST, EN DAT ZIJ DAN OOK UITSLUITEND ZOUDEN HEBBEN AFGEZIEN VAN EEN CERTIFICAAT D.D.4 IN DE GEVALLEN, WAARIN ZIJ - BIJ BESTEMMING VAN DE WAAR VOOR EEN DERDE LAND - SLECHTS ALS DOORVOERHANDELAREN WILDEN OPTREDEN;

DAT DEZE REDENERING FAALT, OMDAT MEN NIET MAG UITSLUITEN DAT HET DOOR DE IMPORTEUR GELEDEN VERLIES WEGENS TOEPASSING VAN DE HEFFING DERDE LANDEN IN BEPAALDE GEVALLEN RUIMSCHOOTS KON WORDEN GECOMPENSEERD DOOR DE MOGELIJKHEID VOOR DE EXPORTEUR OM DANK ZIJ DE RESTITUTIE DERDE LANDEN LAGERE PRIJZEN TE BEREKENEN DAN HIJ HAD KUNNEN DOEN INDIEN DEZE RESTITUTIE HEM NIET WAS VERLEEND;

11 DAT MET BETREKKING TOT HET CRITERIUM VAN HET NIET-RECHTSTREEKS VERVOER SLECHTS ZIJ GEWEZEN OP HET GEVAL DAT PRODUKTEN UIT DUITSLAND NAAR ITALIE, OF OMGEKEERD, WORDEN GEEXPORTEERD EN DIKWIJLS DOOR OOSTENRIJK OF ZWITSERLAND WORDEN VERVOERD, ZONDER DAT DEZE OMSTANDIGHEID DIE VERBAND HOUDT MET DE GEOGRAFISCHE LIGGING DER BETROKKEN STATEN, AAN DIE TRANSACTIES HET KARAKTER VAN UITVOER NAAR DERDE LANDEN KAN VERLENEN;

TEN AANZIEN VAN DE TWEEDE VRAAG

12 OVERWEGENDE DAT HET BUNDESFINANZHOF IN DE TWEEDE PLAATS VRAAGT OF VERORDENING NR . 162/64 VAN DE COMMISSIE ONGELDIG IS, OMDAT DAARIN DE RESTITUTIES IN DE HANDEL TUSSEN DE LID-STATEN FORFAITAIR ZIJN BEPERKT TOT BEPAALDE PERCENTAGES VAN DE KRACHTENS VERORDENING NR . 141/64 TOEGELATEN RESTITUTIEBEDRAGEN, TERWIJL VOLGENS VERORDENING NR . 164/64 EEN DERGELIJKE BEPERKING NIET GOLD VOOR RESTITUTIES, VERLEEND IN DE HANDEL MET DERDE LANDEN;

13 OVERWEGENDE DAT VOLGENS DE BEWOORDINGEN VAN DE VRAAG EN DE OVERWEGINGEN VAN DE VERWIJZINGSBESCHIKKING DE ONGELDIGHEID VAN VERORDENING NR . 162/64 ZOU KUNNEN VOORTVLOEIEN UIT HET FEIT DAT DAARIN TEN NADELE VAN DE HANDEL TUSSEN DE LID-STATEN WORDT GEDISCRIMINEERD, DAN WEL HET BEGINSEL VAN DE COMMUNAUTAIRE PREFERENTIE WORDT MISKEND ;

14 1 . OVERWEGENDE DAT DE NON-DISCRIMINATIEREGEL SLECHTS WORDT GESCHONDEN, INDIEN IS KOMEN VAST TE STAAN DAT DE COMMUNAUTAIRE WETGEVER VERGELIJKBARE SITUATIES OP VERSCHILLENDE WIJZE HEEFT GEREGELD;

DAT DE VERGELIJKBAARHEID VAN DE INTRACOMMUNAUTAIRE RESTITUTIES ENERZIJDS EN DE "RESTITUTIES DERDE LANDEN" ANDERZIJDS MOET WORDEN BEOORDEELD AAN DE HAND VAN DE DOELSTELLINGEN VAN DE COMMUNAUTAIRE LANDBOUWREGELING;

15 OVERWEGENDE DAT LUIDENS ARTIKEL 3, SUB D, VAN HET VERDRAG DE ACTIVITEIT VAN DE GEMEENSCHAP OMVAT "HET TOTSTANDBRENGEN VAN EEN GEMEENSCHAPPELIJK BELEID OP HET GEBIED VAN DE LANDBOUW", WELK BELEID DE LID-STATEN INGEVOLGE ARTIKEL 40 VAN HET VERDRAG "TIJDENS DE OVERGANGSPERIODE GELEIDELIJK MOETEN ONTWIKKELEN EN UITERLIJK AAN HET EINDE VAN DE PERIODE TOT STAND MOETEN BRENGEN", WAARTOE DE LAATSTGENOEMDE BEPALING IN "EEN GEMEENSCHAPPELIJKE ORDENING VAN DE LANDBOUWMARKTEN" VOORZIET;

DAT, OVEREENKOMSTIG DEZE DOELSTELLINGEN, VERORDENING NR . 19 BLIJKENS HAAR OPSCHRIFT STREKTE TOT DE "GELEIDELIJKE TOTSTANDBRENGING VAN EEN GEMEENSCHAPPELIJKE ORDENING DER MARKTEN IN DE SECTOR GRANEN";

16 DAT DE GELEIDELIJKE VERLAGING VAN DE INTRACOMMUNAUTAIRE RESTITUTIES GEHEEL PASTE IN HET KADER VAN DE "GELEIDELIJKE TOTSTANDBRENGING" VAN EEN DERGELIJKE ORDENING, HETGEEN NIET GELDT VOOR DE UITVOER NAAR DERDE LANDEN;

DAT DE BEIDE SOORTEN RESTITUTIES DERHALVE NIET MET ELKAAR ZIJN TE VERGELIJKEN, ZODAT DE VERLAGING VAN HET MAXIMUMBEDRAG DER INTRACOMMUNAUTAIRE RESTITUTIE BIJ VERORDENING NR . 162/64 GEEN DISCRIMINATIE OPLEVERT;

17 2 . OVERWEGENDE MET BETREKKING TOT HET BEGINSEL VAN DE COMMUNAUTAIRE PREFERENTIE DAT INDERDAAD VOLGENS DE NEGENDE OVERWEGING VAN VERORDENING NR . 19 "HET IN TE VOEREN STELSEL DE MOGELIJKHEID MOET BIEDEN DE TEN GUNSTE VAN DE LID-STATEN UIT DE TOEPASSING VAN HET VERDRAG VOORTVLOEIENDE PREFERENTIE TE HANDHAVEN";

DAT EVENWEL UIT HET REDEVERBAND BLIJKT DAT DEZE DOELSTELLINGEN IN DE TOENMALIGE MARKTSITUATIE HOOFDZAKELIJK BETREKKING HADDEN OP INVOERVERRICHTINGEN;

DAT VOORNOEMDE OVERWEGING NIET UITSLOOT DAT ONDER DIE OMSTANDIGHEDEN AAN DE UITVOER NAAR ANDERE LID-STATEN DEZELFDE OF ZELFS MINDER GUNSTIGE VOORWAARDEN WERDEN GESTELD DAN AAN DE UITVOER NAAR DERDE LANDEN;

18 OVERWEGENDE DAT BIJ ONDERZOEK VAN DE DOOR HET BUNDESFINANZHOF GESTELDE VRAAG DERHALVE NIET IS GEBLEKEN VAN GEGRONDE BEZWAREN TEGEN DIE GELDIGHEID VAN VERORDENING NR . 162/64;

TEN AANZIEN VAN DE DERDE VRAAG

19 OVERWEGENDE DAT HET BUNDESFINANZHOF HET HOF IN DE DERDE PLAATS VRAAGT UIT TE SPREKEN OF "DE FEITELIJKE VOORWAARDEN WAARONDER, GEZIEN DE IN VERORDENING NR . 162/64/EEG VERVATTE BEPERKING VAN DE RESTITUTIE TUSSEN DE LID-STATEN EN HET DAARMEDE BEOOGDE DOEL ( BESCHERMING VAN DE HANDEL TUSSEN DE LID-STATEN EN VAN DE MARKTEN DER INVOERENDE LID-STATEN TEGEN PRIJSDISTORSIE ), VAN UITVOER NAAR DERDE LANDEN IN DE ZIN VAN VERORDENING NR . 164/64 KAN WORDEN GESPROKEN ANDERS ( NL . ANDERS DAN IN VERORDENING NR . 19 ), MET NAME IN ENGERE ZIN, MOETEN WORDEN UITGELEGD - EN TEGENOVER HET BEGRIP "UITVOER NAAR DE LID-STATEN" AFGEBAKEND - DAN IN DE GEVALLEN IN VRAAG 1 BEDOELD";

20 OVERWEGENDE DAT IN ARTIKEL 1, LID 1, VAN VERORDENING NR . 164/64 SPRAKE IS VAN "HANDELSVERKEER MET DERDE LANDEN", WAARBIJ REGELS WORDEN GEGEVEN VOOR DE RESTITUTIE WELKE IN DIT HANDELSVERKEER "KAN WORDEN TOEGEKEND BIJ UITVOER VAN DE IN VERORDENING NR . 141/64/EEG BEDOELDE PRODUKTEN";

DAT DE TERM "HANDELSVERKEER MET DERDE LANDEN" HIER DUS WORDT GEBRUIKT ALS SYNONIEM VOOR DE TERM "UITVOER NAAR DERDE LANDEN", WELKE OVERIGENS IN HET OPSCHRIFT VAN VERORDENING NR . 164/64 VOORKOMT;

21 OVERWEGENDE DAT DEZE VERORDENING, DIE UITSLUITEND VAN TOEPASSING IS OP "RESTITUTIES DERDE LANDEN", MOET WORDEN UITGELEGD AAN DE HAND VAN ARTIKEL 20, LID 2, VAN VERORDENING NR . 19, DIE DE VOORNAAMSTE GRONDSLAG DAARVAN VORMT EN HOGER IN RANG IS;

22 DAT DEZE BEPALING WELISWAAR VOORZIET IN HET NEMEN VAN UITVOERINGSMAATREGELEN BETREFFENDE DE VOORWAARDEN VOOR DE TOEKENNING - EN DE VASTSTELLING VAN HET BEDRAG - DER RESTITUTIES, DOCH GEEN ENKEL ELEMENT BEVAT OP GROND WAARVAN MAG WORDEN AANGENOMEN DAT DE AUTEURS VAN DEZE MAATREGELEN DE BEVOEGDHEID HADDEN AAN DE TERM "UITVOER NAAR DERDE LANDEN", ZELFS VOOR EEN DEELGEBIED, EEN ANDERE BETEKENIS TE GEVEN DAN DIE IN ARTIKEL 20;

DAT ANDERZIJDS, ZELFS WANNEER EEN DERGELIJKE BEVOEGDHEID MOCHT WORDEN AANGENOMEN, DAARVAN TOCH NOOIT GEBRUIK IS GEMAAKT;

23 DAT DEZE CONCLUSIE NOG WORDT GESCHRAAGD DOOR HET FEIT DAT DE TERM "UITVOER NAAR EEN ANDERE LID-STAAT" IN GEEN ENKELE, OP GROND VAN VERORDENING NR . 19 VASTGESTELDE TEKST OP ENIGE WIJZE IS OMSCHREVEN;

24 DAT DERHALVE MOET WORDEN AANGENOMEN DAT DEZE TERM IN VERORDENING NR . 164/64 DEZELFDE BETEKENIS HEEFT ALS IN VERORDENING NR . 19;

25 OVERWEGENDE DAT DE KOSTEN, DOOR DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN WEGENS INDIENING HARER OPMERKINGEN BIJ HET HOF GEMAAKT, NIET VOOR VERGOEDING IN AANMERKING KUNNEN KOMEN EN DAT DE PROCEDURE TEN AANZIEN VAN DE PARTIJEN IN HET HOOFDGEDING ALS EEN ALDAAR GEREZEN INCIDENT IS TE BESCHOUWEN, ZODAT DE NATIONALE RECHTERLIJKE INSTANTIE OVER DE KOSTEN HEEFT TE BESLISSEN;

HET HOF VAN JUSTITIE,

UITSPRAAK DOENDE OP DE DOOR HET BUNDESFINANZHOF VAN DE BONDSREPUBLIEK DUITSLAND BIJ BESCHIKKING VAN 15 DECEMBER 1970 GESTELDE VRAAG, VERKLAART VOOR RECHT :

TEN AANZIEN VAN DE EERSTE VRAAG :

1 . DE TERM "UITVOER NAAR DERDE LANDEN" IN DE ZIN VAN ARTIKEL 20 VAN VERORDENING NR . 19 VAN DE RAAD VAN 4 APRIL 1962, VERONDERSTELDE TEN MINSTE DAT DE WAAR IN EEN DERDE STAAT IN HET VRIJE VERKEER WAS OF ZOU WORDEN GEBRACHT;

2 . HET STOND DE LID-STATEN VRIJ DAARENBOVEN TE EISEN DAT DE WAAR IN DIE STAAT WAS OF ZOU WORDEN GEBRUIKT OF VERBRUIKT, BEWERKT OF VERWERKT;

3 . HET STOND AAN DE LID-STATEN AUTONOOM EEN REGELING TE TREFFEN INZAKE DE MIDDELEN DIENENDE TOT HET BEWIJS VAN UITVOER NAAR EEN DERDE LAND, MET DIEN VERSTANDE EVENWEL DAT ZIJ GEEN GENOEGEN MOCHTEN NEMEN MET ONTOEREIKENDE AANWIJZINGEN, MET NAME NIET MET HET ENKELE FEIT DAT DE WAAR NIET VERGEZELD WAS VAN EEN CERTIFICAAT D.D.4 OF NIET RECHTSTREEKS VAN DE ENE LID-STAAT NAAR DE ANDERE WAS VERVOERD;

TEN AANZIEN VAN DE TWEEDE VRAAG :

BIJ ONDERZOEK VAN DE DOOR HET BUNDESFINANZHOF GESTELDE VRAAG IS NIET GEBLEKEN VAN GEGRONDE BEZWAREN TEGEN DE GELDIGHEID VAN VERORDENING NR . 162/64/EEG VAN DE COMMISSIE VAN 29 OKTOBER 1964;

TEN AANZIEN VAN DE DERDE VRAAG :

DE IN VERORDENING NR . 164/64/EEG VAN DE COMMISSIE VAN 29 OKTOBER 1964 GEBEZIGDE TERM "HANDELSVERKEER MET DERDE LANDEN" HEEFT IN DEZE VERORDENING DEZELFDE BETEKENIS ALS DE TERM "UITVOER NAAR DERDE LANDEN" IN DE ZIN VAN ARTIKEL 20, LID 2, VAN VERORDENING NR . 19 .