(1)

Bij Verordening (EG) nr. 853/2004 worden voor exploitanten van levensmiddelenbedrijven specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong vastgesteld. Met name worden in bijlage II bij die verordening voorschriften vastgesteld voor verschillende producten van dierlijke oorsprong en in bijlage III bij die verordening specifieke voorschriften. Sectie I van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 853/2004 bevat voorschriften voor het aanbrengen van een identificatiemerk op producten van dierlijke oorsprong. Sectie I, deel B, van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 853/2004 verwijst naar de Europese Gemeenschap in plaats van naar de Europese Unie. De afkortingen van het identificatiemerk die verwijzen naar de “Europese Unie” moeten daarom de verwijzingen naar de “Europese Gemeenschap” vervangen. Een dergelijke vervanging brengt echter aanzienlijke administratieve lasten met zich mee. Daarom moet worden voorzien in een overgangsperiode gedurende welke producten die vóór het einde van de overgangsperiode zijn voorzien van een identificatiemerk met de afkorting van de “Europese Gemeenschap”, op de markt mogen blijven.

(2)

Bovendien moet het verband worden verduidelijkt tussen de vorm van het identificatiemerk zoals vereist bij Verordening (EG) nr. 853/2004 en de voorschriften voor een speciaal identificatiemerk dat is vastgesteld voor de bestrijding van bepaalde dierziekten in Verordening (EU) 2016/429 van het Europees Parlement en de Raad (2). Sectie I, deel B, van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 853/2004 moet worden gewijzigd om te verduidelijken welke vorm in specifieke omstandigheden moet worden aangebracht.

(3)

In bijlage II wordt ook voorgeschreven dat exploitanten van een levensmiddelenbedrijf die een slachthuis beheren, de informatie over de voedselketen aangaande alle andere dieren dan vrij wild die naar het slachthuis worden gebracht of daarvoor bestemd zijn, moeten opvragen, ontvangen en controleren en er actief gebruik van moeten maken. Dezelfde voorschriften moeten gelden voor exploitanten van een levensmiddelenbedrijf die een wildbewerkingsinrichting beheren, indien gekweekt wild dat op de plaats van oorsprong is geslacht, naar de wildbewerkingsinrichting wordt verzonden.

(4)

Mobiele slachthuizen worden steeds vaker gebruikt om mogelijke dierenwelzijnsproblemen tijdens het vervoer te voorkomen, bijvoorbeeld als gevolg van lange transporttijden van dieren die in afgelegen gebieden worden gehouden. Mobiele slachthuizen moeten, net als elk ander slachthuis, overeenkomstig artikel 4, lid 2, van Verordening (EG) nr. 853/2004 zijn erkend in elke lidstaat waar zij actief zijn. Er moet echter worden verduidelijkt hoe deze erkenning moet worden toegepast in het geval van een combinatie van mobiele en permanente voorzieningen van het slachthuis. De erkenning van slachthuizen is voornamelijk gebaseerd op de naleving van de voorschriften inzake de bouw, indeling en uitrusting van die slachthuizen als bedoeld in sectie I, hoofdstuk II, en sectie II, hoofdstuk II, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004.

(5)

Op grond van artikel 43, lid 6, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/627 van de Commissie (3) mogen levende dieren in uitzonderlijke omstandigheden naar een ander slachthuis worden verplaatst. Verordening (EG) nr. 853/2004 voorziet niet in deze mogelijkheid. Met het oog op de consistentie van de wetgeving van de Unie moet Verordening (EG) nr. 853/2004 in dit opzicht in overeenstemming worden gebracht met Uitvoeringsverordening (EU) 2019/627. Sectie I, hoofdstuk IV, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

Verordening (EG) nr. 853/2004 staat het bedwelmen en verbloeden van een beperkt aantal bepaalde hoefdieren op het bedrijf toe, mits aan specifieke voorschriften wordt voldaan, onder meer dat de dieren niet naar het slachthuis kunnen worden vervoerd vanwege een mogelijk risico voor de personen die met de dieren in contact komen en om te voorkomen dat de dieren tijdens het vervoer letsel oplopen. Dit vereiste beperkt deze mogelijkheid van het bedwelmen en verbloeden op het bedrijf grotendeels tot dieren in extensieve veehouderij en sluit de meeste dieren uit waarmee landbouwers regelmatig omgaan en die derhalve gemakkelijk zonder risico worden vervoerd. Op basis van de ervaring die exploitanten van levensmiddelenbedrijven en de bevoegde autoriteiten hebben opgedaan en rekening houdend met de toenemende vraag om dierenwelzijnsproblemen tijdens het vervoer te voorkomen, is het passend die mogelijkheid om overeenkomstig specifieke voorschriften hoefdieren op het bedrijf te bedwelmen en te verbloeden uit te breiden tot schapen en geiten en andere hoefdieren die als landbouwhuisdier worden gehouden.

(7)

Op 19 januari 2023 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid een wetenschappelijk advies over de microbiologische veiligheid van gerijpt vlees (4) gepubliceerd (“het advies van de EFSA”). Uit het advies van de EFSA blijkt dat gerijpt vlees geen hoger risico voor de volksgezondheid oplevert dan vers vlees indien aan bepaalde voorschriften wordt voldaan. Rekening houdend met de toenemende consumptie van gerijpt vlees moeten in Verordening (EG) nr. 853/2004 specifieke voorschriften worden vastgesteld die in het advies van de EFSA worden aanbevolen, met name wat betreft drooggerijpt vlees van runderen. Dergelijk vlees wordt in de handel gebracht als vers vlees of, bijvoorbeeld door tijdens het droogrijpingsproces rijpingsculturen toe te voegen aan vers vlees, als vleesbereiding. Zowel sectie I als sectie V van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

Sectie I, hoofdstuk VII, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 voorziet in alternatieve vervoersvoorwaarden voor karkassen, halve karkassen, kwartieren, of halve in drie voor de groothandel bestemde deelstukken verdeelde karkassen van schapen, geiten, runderen en varkens. Deze vervoersvoorwaarden zijn gebaseerd op de controle van de oppervlaktetemperatuur van het vlees in plaats van op de kerntemperatuur en moeten aan specifieke voorschriften voldoen.

(9)

Op basis van de ervaring die exploitanten van levensmiddelenbedrijven en de bevoegde autoriteiten hebben opgedaan, is het passend die specifieke voorschriften van sectie I, hoofdstuk VII, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 te wijzigen, met name om vlees op te kunnen halen uit een koelhuis en een beperkt aantal slachthuizen en het vervoer in hetzelfde compartiment mogelijk te maken met meer soorten vlees die voldoen aan de voorschriften inzake de eindtemperatuur van dat vlees, en om te voorzien in aanvullende temperatuur- en tijdsvoorwaarden voor het vervoer van karkassen, halve karkassen, kwartieren, of halve in drie voor de groothandel bestemde deelstukken verdeelde karkassen van schapen, geiten en runderen gedurende een maximale vervoersduur van dertig uur.

(10)

De bevoegde autoriteiten hebben gemeld dat het meten van de oppervlaktetemperatuur verschillende resultaten oplevert wanneer verschillende methoden worden gebruikt. Daarom moet een referentiemethode worden vastgesteld die gebaseerd is op de ervaring van exploitanten van levensmiddelenbedrijven en de technologische ontwikkelingen, met behoud van de mogelijkheid om alternatieve methoden te gebruiken.

(11)

In sectie III van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 is bepaald dat op het bedrijf geslachte gekweekte loopvogels en gekweekte hoefdieren naar het slachthuis moeten worden vervoerd voor verdere hantering. Aangezien wildbewerkingsinrichtingen over passende voorzieningen beschikken om dergelijk gekweekt wild dat op het bedrijf wordt geslacht, op hygiënische wijze te hanteren, moeten zij ook toestemming krijgen om gekweekte loopvogels en gekweekte hoefdieren in ontvangst te nemen en te hanteren.

(12)

In sectie III, punt 3‚ i), van bijlage III is bepaald dat naar het slachthuis gebrachte op het bedrijf geslachte gekweekte loopvogels en gekweekte hoefdieren vergezeld gaan van een verklaring van de exploitant van het levensmiddelenbedrijf die de dieren heeft gekweekt. De informatie op die verklaring is vergelijkbaar met de informatie over de voedselketen. Om de administratieve lasten als gevolg van deze dubbele informatie te verminderen, moet dit vereiste voor een verklaring worden geschrapt. Verwijzingen naar punt 3, i), moeten worden vervangen door verwijzingen naar de informatie over de voedselketen.

(13)

Gekweekt wild dat op het bedrijf van herkomst wordt geslacht, moet vergezeld gaan van een certificaat waaruit blijkt dat is voldaan aan de voorschriften van sectie III, punt 3, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004, aan de hand van het model van diergezondheidscertificaat dat in hoofdstuk 3 van bijlage IV bij Uitvoeringsverordening (EU) 2020/2235 van de Commissie (5) is beschreven. Om elke dubbelzinnigheid tussen de wettelijke eis van Verordening (EG) nr. 853/2004 en het model van gezondheidscertificaat in Uitvoeringsverordening (EU) 2020/2235 te vermijden, moeten de bewoordingen van het gezondheidscertificaat in zowel Verordening (EG) nr. 853/2004 als Uitvoeringsverordening (EU) 2020/2235 volledig consistent zijn.

(14)

In sectie VIII, hoofdstuk VII, punten 1 en 2, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 is bepaald dat verse visserijproducten en ontdooide onverwerkte visserijproducten op een temperatuur welke die van smeltend ijs benadert, moeten worden gehouden en dat ingevroren visserijproducten in alle delen van het product op een temperatuur van ten hoogste -18 °C moeten worden gehouden. In de sector visserijproducten worden soms machines gebruikt die verse, ontdooide onverwerkte visserijproducten of verwerkte visserijproducten snijden en deze stukken dan weer op elkaar plaatsen door er automatisch een vel tussen te plaatsen. In dit geval worden die visserijproducten in een koelruimte geplaatst om hun initiële temperatuur te verlagen of, in het geval van reeds ingevroren producten, hun temperatuur te verhogen tot meer dan -18 °C om het versnijden of in plakken snijden mogelijk te maken. Daarom moet worden toegestaan dat, indien dit voor de technisch vereiste temperatuur noodzakelijk is, de temperatuur van de visserijproducten die aan die praktijk worden onderworpen, gedurende een beperkte periode verschilt van de in sectie VIII, hoofdstuk VII, punten 1 en 2, van bijlage III voorgeschreven temperaturen. Opslag en vervoer bij die temperatuur zijn echter niet toegestaan.

(15)

Sectie IX, hoofdstuk I, deel I, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 bevat gezondheidsvoorschriften voor de productie van rauwe melk en colostrum van dieren die behoren tot een beslag van landbouwhuisdieren waarbij de melk en het colostrum worden verzameld met het oog op het in de handel brengen ervan. In punt 3 van dat deel I wordt bepaald dat rauwe melk van koeien, buffelkoeien, schapen of geiten die niet behoren tot een beslag dat brucellose- en tuberculosevrij of officieel brucellose- en tuberculosevrij is, een warmtebehandeling moet ondergaan om een negatieve reactie op de alkalische fosfatasetest te veroorzaken. Alkalische fosfatasetests zijn echter geen geschikte methode om de warmtebehandeling te controleren van rauwe melk van andere soorten dan runderen of rauwe melk die in verschillende fracties is gescheiden voordat deze in moderne verwerkingsbedrijven een warmtebehandeling heeft ondergaan. Daarom moeten exploitanten van levensmiddelenbedrijven alternatieve opties op basis van de beginselen van risicoanalyse en kritische controlepunten (HACCP) van Verordening (EG) nr. 852/2004 van het Europees Parlement en de Raad (6) worden geboden om de doeltreffendheid van de toegepaste warmtebehandeling aan te tonen.

(16)

Sectie IX, hoofdstuk II, deel II, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 bevat de voorschriften voor warmtebehandeling voor rauwe melk, colostrum, zuivelproducten of producten op basis van colostrum. In deel II, punt 1, a), is bepaald dat gepasteuriseerde producten in voorkomend geval onmiddellijk na de behandeling negatief moeten reageren op een alkalische fosfatasetest. Aangezien alkalische fosfatasetests niet geschikt zijn om de warmtebehandeling van rauwe melk van andere soorten dan runderen of rauwe melk die vóór de warmtebehandeling in verschillende fracties is gescheiden, te controleren, moeten exploitanten van levensmiddelenbedrijven ook alternatieve opties op basis van HACCP-beginselen worden geboden om de doeltreffendheid van de pasteurisatie aan te tonen.

(17)

Sectie X, hoofdstuk I, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004 bevat hygiënevoorschriften voor de productie van eieren en bepaalt met name dat eieren op het bedrijf van de producent en tot op het moment van verkoop aan de consument vrij van vreemde geuren moeten worden gehouden, aangezien een dergelijke geur kan wijzen op een wijziging van de eieren waardoor zij ongeschikt worden voor rechtstreekse consumptie door de eindverbruiker. Wanneer een exploitant van een levensmiddelenbedrijf opzettelijk een vreemde geur aan eieren heeft toegevoegd om deze met bepaalde smaken te aromatiseren, betekent de aanwezigheid van een dergelijke geur echter niet dat de eieren een risico vormen voor de consument. Het in de handel brengen van eieren waaraan opzettelijk een geur is toegevoegd, moet derhalve worden toegestaan, mits deze praktijk niet bedoeld is om het bestaan van een vreemde geur van de eieren te verbergen.

(18)

Exploitanten van levensmiddelenbedrijven moeten voldoende tijd krijgen om zich aan te passen aan de nieuwe voorschriften inzake de droogrijping van rundvlees of om ten genoegen van de bevoegde autoriteiten aan te tonen dat alternatieve benaderingen veilig zijn. Daarom moeten deze nieuwe voorschriften van sectie I, hoofdstuk VII, van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004, zoals gewijzigd bij deze verordening, zes maanden na de datum van inwerkingtreding van deze verordening van toepassing zijn.

(19)

Verordening (EG) nr. 853/2004 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,