(1)

De Europese Raad heeft herhaaldelijk te kennen gegeven dat het programma Erasmus+ versterkt en uitgebreid moet worden. Voorts is tijdens de raadplegingen over de tussentijdse evaluatie van het bij Verordening (EU) nr. 1288/2013 van het Europees Parlement en de Raad (3) vastgestelde programma Erasmus+ (2014-2020) en over het programma ter vervanging van dat programma (4) vastgesteld dat het toepassingsgebied, de structuur en de uitvoeringsmechanismen van het programma Erasmus+ continuïteit moeten vertonen. Tegelijkertijd werd gewezen op een aantal noodzakelijke verbeteringen, zoals de noodzaak het programma Erasmus+ inclusiever, eenvoudiger en voor de begunstigden beter te beheren te maken.

(2)

Zowel de verordening Erasmus+ als de verordening Europees Solidariteitskorps bepaalt dat de Commissie een kader van inclusiemaatregelen voor kansarme personen moet ontwikkelen (5). Gezien de gelijkenissen tussen de programma’s Erasmus+ en Europees Solidariteitskorps — een aantal vergelijkbare doelgroepen (kansarme personen in het programma Erasmus+ en kansarme jongeren in het programma Europees Solidariteitskorps), dezelfde uitvoeringsstructuren en de vergelijkbare financieringsstructuur — moet een gezamenlijk kader van inclusiemaatregelen worden vastgesteld.

(3)

Het kader van inclusiemaatregelen moet rekening houden met de in punt 4 van bijlage III bij Verordening (EU) 2021/947 van het Europees Parlement en de Raad (6) beschreven actiegebieden voor mondiale uitdagingen en met het werkplan van de Europese Unie voor sport 2021-2024. Organisaties — bijvoorbeeld de entiteiten die in het kader van de programma’s subsidies ontvangen — spelen een sleutelrol om van inclusie een realiteit te maken, met name op het gebied van organisatorische ontwikkeling, de verwerving en opbouw van meer capaciteit bij de behandeling van inclusieprojecten en toegankelijkheidsvereisten, de bevordering van inclusie binnen de hele organisatie en de outreach naar en ondersteuning van deelnemers voor, tijdens en na het project.

(4)

Het is soms zo dat kansarme personen om financiële redenen in mindere mate aan de programma’s deelnemen, hetzij vanwege hun economische situatie, hetzij vanwege de hogere deelnamekosten die hun specifieke situatie meebrengt, zoals vaak het geval is voor mensen met een handicap. Hun deelname kan dan worden vergemakkelijkt met behulp van gerichte financiële steun.

(5)

Een gebrek aan voorlichting over specifieke maatregelen ten behoeve van kansarme personen kan ertoe leiden dat deze doelgroepen in mindere mate aan de programma’s deelnemen. Er moeten meer inspanningen worden geleverd om de betrokkenen beter voor te lichten en te informeren over de bestaande mogelijkheden en de toegang tot die mogelijkheden.

(6)

Van organisaties wordt gevraagd dat ze inclusie en diversiteit bevorderen volgens hun eigen behoeften en die van hun gemeenschap. Medewerkers die zich binnen hun organisatie specifiek bezighouden met inclusie en diversiteit en met kansarme deelnemers, kunnen er baat bij vinden met collega’s van andere organisaties samen te werken om kansarme personen te ondersteunen. Verschillende vormen van ondersteuning, zoals opleidingssessies, collegiaal leren en job shadowing, kunnen worden georganiseerd om hun capaciteit op dit gebied te helpen opbouwen.

(7)

Het is van essentieel belang kansarme deelnemers sterke ondersteuning te bieden om de obstakels voor hun volledige deelname aan de programma’s uit de weg te ruimen.

(8)

Inclusie en diversiteit behoren tot de criteria om financieringsaanvragen te selecteren en financiële steun toe te kennen. Kwaliteitsprojecten die inclusie en diversiteit actief bevorderen en waarbij kansarme deelnemers betrokken zijn, kunnen bij de toekenning van subsidies prioriteit krijgen.

(9)

Kansarme personen moeten worden bereikt in hun respectieve persoonlijke omgeving door de aanpak af te stemmen op hun specifieke behoeften aan informatie en toegankelijkheid. Om met succes informatie aan ondervertegenwoordigde groepen te verstrekken zijn de samenwerking met belanghebbenden die met deze doelgroepen werken, en de betrokkenheid van gebruikers op lokaal en regionaal niveau belangrijk.

(10)

Gerichte monitoringactiviteiten met behulp van een reeks specifieke indicatoren moeten kwalitatieve en kwantitatieve gegevens opleveren om geleidelijk een nog strategischer en gerichter gebruik van het beschikbare budget in het kader van de programma’s te ondersteunen.

(11)

Op nationaal vlak kunnen reeds inclusiemaatregelen zijn genomen. Dankzij complementariteit en synergie met de maatregelen van dit kader kunnen kansarme deelnemers met meer effect worden bereikt en ondersteund.

(12)

Dit besluit en de daaruit voortvloeiende actieplannen ter bevordering van inclusie moeten de grondrechten eerbiedigen en de in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie erkende beginselen in acht nemen (7). Ze moeten ook de volledige eerbiediging van het recht op non-discriminatie waarborgen en de toepassing van artikel 21 van het Handvest bevorderen.

(13)

De actoren die betrokken zijn bij het proces om de programma’s Erasmus+ en Europees Solidariteitskorps inclusiever en diverser te maken, zijn heterogeen, dragen bij tot de ontwikkeling van ideeën en nieuwe of verbeterde mechanismen en fungeren als belangrijke multiplicators van de inspanningen ter bevordering van inclusie en diversiteit,