10.8.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 240/3

(1)

Het optreden van de Unie zal de verantwoordelijkheden van de lidstaten eerbiedigen met betrekking tot de bepaling van hun gezondheidsbeleid, alsmede de organisatie en de verstrekking van gezondheidsdiensten en geneeskundige verzorging.

(2)

Het optreden van de Unie mag geen afbreuk doen aan de nationale voorschriften inzake donatie of geneeskundig gebruik van organen en bloed.

(3)

Verordening (EG) nr. 883/2004 biedt geen oplossing voor de terugbetaling van verstrekkingen aan een levende donor wanneer de op hem toepasselijke wetgeving vergoeding van de kosten uitsluit of er niet in voorziet en de wetgeving van de ontvanger van het orgaan de kosten van de donor niet dekt.

(4)

Erkend wordt dat orgaantransplantatie een kosteneffectieve behandeling is waar patiënten zeer veel baat bij hebben en dat donaties bij leven zodanig moeten worden uitgevoerd dat het sociale risico voor de individuele donor zoveel mogelijk wordt beperkt.

(5)

Het is wenselijk dat de bevoegde instelling van de ontvanger van het orgaan een humanitaire ad-hoc-oplossing zoekt om de voor een grensoverschrijdende donatie bij leven noodzakelijke verstrekkingen te vergoeden indien de toepasselijke wetgeving van de orgaandonor niet voorziet in vergoedingen voor levende donoren of voor orgaandonaties bij leven in het algemeen.

(6)

De levende donor moet autonoom een beslissing kunnen nemen op basis van alle relevante informatie en moet vooraf worden geïnformeerd over de dekkingsomvang van de ziektekostenverzekeringen, de vergoeding van de kosten in verband met de grensoverschrijdende orgaandonatie en de compensatie van de eventuele inkomstenderving door middel van uitkeringen bij ziekte.

1.

dat de bevoegde instanties van de ontvanger van een orgaan, bij het voorbereiden van of bij het verlenen van toestemming voor een orgaandonatie bij leven waarbij het orgaan afkomstig is van een levende donor die in een andere lidstaat verzekerd is, overwegen de levende donor toe te laten tot hun gezondheidszorgstelsel voor problemen in verband met de donorprocedure;

2.

dat de bevoegde instanties van de ontvanger van een orgaan een humanitaire oplossing zoeken en de door de grensoverschrijdende donatie noodzakelijke verstrekkingen voor de donor vergoeden indien de op de donor toepasselijke wetgeving geen recht op verstrekkingen voor de donor verschaft;

3.

dat de bevoegde instanties van de donor uitkeringen bij ziekte verstrekken in overeenstemming met de wetgeving die zij toepast, ongeacht in welke lidstaat de orgaandonatie plaatsvond of wie de ontvanger van het orgaan was. Een mogelijke derving van inkomsten door de donor in verband met de donatie zou op dezelfde manier behandeld moeten worden als elke vorm van arbeidsongeschiktheid door de op de donor toepasselijke wetgeving, aangezien er geen reden is om arbeidsongeschiktheid in verband met de orgaandonatie anders te behandelen dan andere gevallen van arbeidongeschiktheid op medische gronden.