2.10.2009

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 259/8

---

RICHTLIJN 2009/100/EG VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

van 16 september 2009

inzake de wederzijdse erkenning van scheepsattesten voor binnenschepen

(gecodificeerde versie)

(Voor de EER relevante tekst)

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 71,

Gezien het voorstel van de Commissie,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité (1),

Handelend volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag (2),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)	Richtlijn 76/135/EEG van de Raad van 20 januari 1976 inzake de wederzijdse erkenning van scheepsattesten voor binnenschepen (3) is ingrijpend gewijzigd (4). Ter wille van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst dient tot codificatie van deze richtlijn te worden overgegaan.

(2)	Het is ter verbetering van de veiligheid in de binnenvaart in de Gemeenschap nuttig over te gaan tot wederzijdse erkenning van scheepsattesten voor binnenschepen.

(3)	Er dient te worden vastgesteld onder welke omstandigheden en op welke voorwaarden de lidstaten de vaart van een schip mogen onderbreken.

(4)	Het is noodzakelijk dat de in deze richtlijn vervatte maatregelen van toepassing zijn op vaartuigen die niet onder Richtlijn 2006/87/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 tot vaststelling van de technische voorschriften voor binnenschepen (5) vallen.

(5)	Deze richtlijn dient de verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot de in bijlage II, deel B, genoemde termijnen voor omzetting in nationaal recht van de aldaar genoemde richtlijnen onverlet te laten,

HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

Artikel 1

Overeenkomstig artikel 21 van Richtlijn 2006/87/EG is deze richtlijn van toepassing op schepen die worden gebruikt voor vrachtvervoer op binnenwateren met een draagvermogen van 20 t of meer:

a)	met een lengte van minder dan 20 m, of

b)	waarvan het product lengte (L) x breedte (B) x diepte (D), minder dan 100 m3 bedraagt.

Deze richtlijn doet geen afbreuk aan de bepalingen van het Reglement betreffende het onderzoek van vaartuigen die de Rijn bevaren, noch aan die van het Reglement voor het vervoer van gevaarlijke stoffen over de Rijn (ADNR).

Artikel 2

1.   De lidstaten stellen, voor zover nodig, de procedures vast die noodzakelijk zijn voor het afgeven van de scheepsattesten.

Het staat een lidstaat evenwel vrij om deze richtlijn niet toe te passen op schepen die de binnenwateren van zijn grondgebied niet verlaten.

2.   Het scheepsattest wordt afgegeven door de lidstaat waarin het vaartuig is geregistreerd of zijn thuishaven heeft of, bij gebreke daarvan, door de lidstaat waarin de eigenaar van het vaartuig zijn woonplaats heeft. Elke lidstaat kan een andere lidstaat verzoeken scheepsattesten af te geven voor vaartuigen die door zijn eigen onderdanen worden geëxploiteerd. De lidstaten kunnen hun bevoegdheden overdragen aan erkende instanties.

3.   De scheepsattesten moeten zijn gesteld in een van de officiële talen van de instellingen van de Europese Unie en moeten ten minste de in bijlage I vermelde gegevens bevatten en het in die bijlage aangegeven nummeringssysteem gebruiken.

Artikel 3

1.   Behoudens het bepaalde in de leden 3 tot en met 6 erkent iedere lidstaat voor de vaart op zijn binnenwateren een door een andere lidstaat overeenkomstig artikel 2 afgegeven scheepsattest alsof hij het zelf had afgegeven.

2.   Lid 1 is slechts van toepassing voor zover een scheepsattest niet meer dan vijf jaar tevoren is afgegeven of verlengd, en de geldigheidsduur niet verstreken is.

Het certificaat dat is afgegeven uit hoofde van het Reglement betreffende het onderzoek van vaartuigen die de Rijn bevaren, wordt gedurende zijn gehele geldigheidsduur aanvaard als bewijs in de zin van de leden 3 en 5.

3.   De lidstaten kunnen verlangen dat wordt voldaan aan de technische eisen die zijn vastgelegd in het Reglement betreffende het onderzoek van vaartuigen die de Rijn bevaren. Als bewijs hiervoor kunnen zij het in lid 2, tweede alinea, bedoelde certificaat verlangen.

4.   Indien de schepen gevaarlijke stoffen in de zin van het ADNR vervoeren, kunnen de lidstaten verlangen dat wordt voldaan aan de eisen welke in het ADNR zijn vastgelegd. Als bewijs hiervoor kunnen de lidstaten het uit hoofde van het ADNR afgegeven certificaat van goedkeuring verlangen.

5.   Schepen die voldoen aan de eisen, gesteld in het Reglement van onderzoek van vaartuigen die de Rijn bevaren, worden toegelaten tot het verkeer op alle binnenwateren in de Gemeenschap. Het bewijs dat aan deze eisen is voldaan, kan met het in lid 2, tweede alinea, bedoelde certificaat worden geleverd.

De speciale voorwaarden voor het vervoer van gevaarlijke stoffen worden op alle waterwegen van de Gemeenschap geacht te zijn vervuld, wanneer de schepen voldoen aan de eisen welke in het ADNR zijn vastgelegd. Het bewijs dat aan deze eisen wordt voldaan, wordt met het in lid 4 bedoelde certificaat van goedkeuring geleverd.

6.   De lidstaten kunnen verlangen dat op de waterwegen waar maritieme omstandigheden kunnen heersen, wordt voldaan aan aanvullende eisen die gelijkwaardig zijn aan die welke aan hun eigen schepen worden gesteld. De lidstaten doen de Commissie opgave van hun waterwegen waar maritieme omstandigheden kunnen heersen, waarvan de Commissie een lijst opstelt.

Artikel 4

1.   Iedere lidstaat kan de geldigheid van een door hem afgegeven scheepsattest schorsen.

2.   Iedere lidstaat kan de vaart onderbreken van een schip dat bij inspectie in een zodanige staat blijkt te verkeren dat het een gevaar betekent voor zijn omgeving, totdat de geconstateerde gebreken zijn opgeheven. Hij kan dit eveneens doen wanneer bij de inspectie blijkt dat het schip of de uitrusting ervan niet voldoet aan de voorschriften van het scheepsattest dan wel van de andere in artikel 3 genoemde documenten.

3.   Een lidstaat die de vaart van een schip heeft onderbroken, of het voornemen te kennen heeft gegeven zulks te doen indien de geconstateerde gebreken niet worden opgeheven, stelt de bevoegde instanties van de lidstaat waarin het scheepsattest of de andere in artikel 3 genoemde documenten zijn afgegeven in kennis van de redenen van de beslissing die hij heeft genomen of voornemens is te nemen.

4.   Elke beslissing tot onderbreking van de vaart krachtens de ter uitvoering van deze richtlijn vastgestelde bepalingen wordt nauwkeurig gemotiveerd. Zij wordt ter kennis van de betrokkene gebracht met vermelding van de door de wetgeving van de lidstaten geboden mogelijkheden tot beroep en van de termijnen waarbinnen dit beroep kan worden aangetekend.

Artikel 5

Richtlijn 76/135/EEG, zoals gewijzigd bij de in bijlage II, deel A, genoemde richtlijn, wordt ingetrokken, onverminderd de verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot de in bijlage II, deel B, genoemde termijnen voor omzetting in nationaal recht van de aldaar genoemde richtlijnen.

Verwijzingen naar de ingetrokken richtlijn gelden als verwijzingen naar de onderhavige richtlijn en worden gelezen volgens de concordantietabel in bijlage III.

Artikel 6

Deze richtlijn treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Artikel 7

Deze richtlijn is gericht tot de lidstaten.

---

(1)  PB C 204 van 9.8.2008, blz. 47.

(2)  Advies van het Europees Parlement van 17 juni 2008 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad) en besluit van de Raad van 13 juli 2009.

(3)  PB L 21 van 29.1.1976, blz. 10.

(4)  Zie bijlage II, deel A.

(5)  PB L 389 van 30.12.2006, blz. 1.

---

---

---

---