18.3.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 75/81

(1)

De Raad heeft op 26 juni 1997 het EU-programma ter voorkoming en bestrijding van illegale handel in conventionele wapens aangenomen. Hiermee verbinden de EU en haar lidstaten zich ertoe gecoördineerd op te treden om andere landen te helpen bij het voorkomen en bestrijden van illegale wapenhandel.

(2)

De Raad heeft op 8 juni 1998 de gedragscode van de Europese Unie betreffende wapenuitvoer aangenomen die voorziet in acht criteria voor de uitvoer van conventionele wapens, in een kennisgevings- en raadplegingsmechanisme voor weigeringen en in een transparantieprocedure op grond waarvan EU-jaarverslagen over wapenuitvoer worden bekendgemaakt; de gedragscode heeft sinds de aanneming ervan een aanzienlijke bijdrage geleverd aan de harmonisering van nationale beleidsmaatregelen inzake de controle op wapenuitvoer, en de beginselen en criteria ervan zijn officieel onderschreven door diverse derde landen.

(3)

In uitvoeringsbepaling nr. 11 van de gedragscode van de Europese Unie betreffende wapenuitvoer is bepaald dat de lidstaten zich tot het uiterste inspannen om andere wapenexporterende staten ertoe over te halen de beginselen van deze gedragscode te onderschrijven.

(4)

De Europese veiligheidsstrategie die de staatshoofden en regeringsleiders op 12 december 2003 hebben aangenomen, vermeldt vijf belangrijke uitdagingen waaraan de EU in de wereld van na de koude oorlog het hoofd moet bieden: terrorisme, de verspreiding van massavernietigingswapens, regionale conflicten, het falen van staten en georganiseerde misdaad. Het ongecontroleerde verkeer van conventionele wapens heeft ernstige gevolgen voor vier van deze vijf uitdagingen. De ongecontroleerde overdracht van wapens verergert immers het terrorisme en de georganiseerde misdaad, en speelt een belangrijke rol bij het uitbreken en uitbreiden van conflicten en het instorten van staatsstructuren. Voorts wordt in de strategie het belang van uitvoercontroles ter beheersing van de proliferatie benadrukt.

(5)

Het internationale instrument waarmee staten tijdig en op betrouwbare wijze illegale handvuurwapens en lichte wapens kunnen identificeren en traceren, dat op 8 december 2005 door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties is aangenomen, beoogt bestaande bilaterale, regionale en internationale overeenkomsten doeltreffender te maken en aan te vullen met het oog op de voorkoming, bestrijding en uitbanning van de illegale handel in handvuurwapens en lichte wapens in al zijn aspecten.

(6)

In de EU-strategie ter bestrijding van de illegale accumulatie van en handel in handvuurwapens en lichte wapens (SALW) en munitie daarvoor, die op 15-16 december 2005 door de Europese Raad is aangenomen, is bepaald dat de EU op regionaal en internationaal niveau steun moet verlenen aan het versterken van de uitvoercontroles en aan het uitdragen van de criteria van de gedragscode betreffende wapenuitvoer, onder meer door derde landen bijstand te verlenen bij de vaststelling van nationale wetgeving ter zake en door transparantiemaatregelen te bevorderen.

(7)

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft op 6 december 2006, met de steun van alle lidstaten van de Europese Unie, Resolutie 61/89 aangenomen, getiteld „Op weg naar een verdrag inzake wapenhandel: vaststelling van gemeenschappelijke internationale normen voor de invoer, uitvoer en overdracht van conventionele wapens”. De Raad heeft in december 2006 en in juni en december 2007 conclusies aangenomen waarin wordt benadrukt dat het voor de EU en de lidstaten van belang is om zich in samenwerking met andere staten en regionale organisaties actief in te zetten voor het proces van de Verenigde Naties ter vaststelling van gemeenschappelijke internationale normen voor invoer, uitvoer en overdracht van conventionele wapens, waardoor in belangrijke mate zal worden bijgedragen aan de strijd tegen de ongewenste en onverantwoorde verspreiding van conventionele wapens die een ondermijnende werking heeft op het gebied van vrede, veiligheid, ontwikkeling en volledige eerbiediging van de mensenrechten.

(8)

De actieplannen die in het kader van het Europees nabuurschapsbeleid tussen de EU en de partnerlanden zijn overeengekomen, bevatten een rechtstreekse verwijzing naar de gedragscode van de EU betreffende wapenuitvoer of naar de ontwikkeling van doeltreffende regelingen voor nationale uitvoercontroles,

—

de Europese veiligheidsstrategie,

—

de EU-strategie ter bestrijding van de illegale accumulatie van en handel in handvuurwapens en lichte wapens (SALW) en munitie daarvoor,

—

uitvoeringsbepaling nr. 11 van de gedragscode van de Europese Unie betreffende wapenuitvoer,

—

het EU-programma ter voorkoming en bestrijding van illegale handel in conventionele wapens,

—

het internationale instrument waarmee staten tijdig en op betrouwbare wijze illegale handvuurwapens en lichte wapens kunnen identificeren en traceren,

—

de actieplannen in het kader van het Europees nabuurschapsbeleid,

—

en de conclusies van de Raad over een internationaal verdrag inzake wapenhandel,

a)

de criteria en beginselen van de gedragscode van de Europese Unie betreffende wapenuitvoer bevorderen bij derde landen;

b)

derde landen helpen bij het opstellen en uitvoeren van wetgeving voor een effectieve controle op wapenuitvoer;

c)

landen helpen bij de opleiding van ambtenaren die vergunningen afgeven, om te zorgen voor een passende uitvoering en handhaving van de controles op wapenuitvoer;

d)

landen helpen bij de opstelling van nationale verslagen over wapenuitvoer en bij de bevordering van andere vormen van controle, teneinde de transparantie en de verantwoording met betrekking tot wapenuitvoer te vergroten;

e)

derde landen aanmoedigen om steun te verlenen aan het VN-proces voor de aanneming van een juridisch bindend internationaal verdrag tot instelling van gemeenschappelijke normen voor de wereldhandel in conventionele wapens, en er mee voor helpen zorgen dat zij aan mogelijke gemeenschappelijke normen kunnen voldoen.

—

het Sloveens Centrum voor Europees Perspectief, namens het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Republiek Slovenië, voor de projecten betreffende de Westelijke Balkan en Turkije,

—

het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Franse Republiek, voor het project betreffende de Noord-Afrikaanse mediterrane landen,

—

het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Tsjechische Republiek, voor de projecten betreffende de Westelijke Balkan en Oekraïne,

—

de Zweedse Inspectie voor strategische producten, namens het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk Zweden, voor de projecten betreffende Armenië, Azerbeidzjan, Belarus, Georgië en Moldavië.