BIJLAGE I

BIJLAGE II

DEFINITIES IN VERBAND MET DE STATISTISCHE RAPPORTAGEVEREISTEN

Algemene definities

POGI’s consolideren voor statistische doeleinden de werkzaamheden van al hun op hetzelfde nationale grondgebied gevestigde kantoren (maatschappelijke zetel of hoofdkantoor en/of bijkantoren). Voor de statistische rapportages is grensoverschrijdende consolidatie niet toegestaan.

Indien een moedermaatschappij en haar dochterondernemingen op hetzelfde nationale grondgebied gevestigde POGI’s zijn, is het de moedermaatschappij toegestaan in haar statistische rapportages de werkzaamheden van deze dochterondernemingen te consolideren. Dochterondernemingen zijn afzonderlijke rechtspersoonlijkheid bezittende entiteiten waarin een andere entiteit een meerderheidsbelang of een belang van 100 % heeft, terwijl bijkantoren juridisch onzelfstandige (geen rechtspersoonlijkheid bezittende) entiteiten zijn die volledig eigendom zijn van de moedermaatschappij.

Indien een POGI bijkantoren op het grondgebied van de andere deelnemende lidstaten heeft, beschouwt de maatschappelijke zetel of het hoofdkantoor in een gegeven deelnemende lidstaat de posities ten aanzien van al deze bijkantoren als posities ten aanzien van ingezetenen in de andere deelnemende lidstaten. Een in een gegeven deelnemende lidstaat gevestigd bijkantoor beschouwt daarentegen de posities ten aanzien van de maatschappelijke zetel of het hoofdkantoor of andere bijkantoren van dezelfde instelling die zijn gevestigd op het grondgebied van andere deelnemende lidstaten, als posities ten aanzien van ingezetenen in andere deelnemende lidstaten.

Indien een POGI bijkantoren buiten het grondgebied van de deelnemende lidstaten heeft, beschouwt de maatschappelijke zetel of het hoofdkantoor in een gegeven deelnemende lidstaat de posities ten aanzien van al deze bijkantoren als posities ten aanzien van ingezetenen in de rest van de wereld. Een in een gegeven deelnemende lidstaat gevestigd bijkantoor beschouwt daarentegen de posities ten aanzien van de maatschappelijke zetel of het hoofdkantoor of andere bijkantoren van dezelfde instelling die zijn gevestigd buiten het grondgebied van andere deelnemende lidstaten, als posities ten aanzien van ingezetenen in de rest van de wereld.

In zogenaamde offshore financiële centra gevestigde POGI’s worden statistisch behandeld als ingezetenen van het grondgebied waar de centra zijn gevestigd.

Definities van sectoren

Het ESR 95 stelt de norm voor de sectorindeling. Tegenpartijen van POGI’s op het grondgebied van de deelnemende lidstaten worden bepaald aan de hand van hun binnenlandse sector of institutionele classificatie conform de Lijst van MFI’s voor statistische doeleinden en de leidraad voor de statistische classificatie van klanten die wordt verschaft door het Sectorhandboek voor de monetaire en bancaire statistieken (Guidance for the statistical classification of customers), dat classificatieprincipes volgt die, voorzover mogelijk, overeenkomen met ESR 95.

„MFI’s” omvatten de volgende sectoren en subsectoren:

—   monetaire financiële instellingen (MFI's): ingezeten kredietinstellingen zoals gedefinieerd in communautaire wetgeving, en andere ingezeten financiële instellingen die er hun bedrijf van maken deposito’s en/of nauwe substituten van deposito’s aan te trekken van andere instellingen dan MFI’s, en voor eigen rekening (ten minste in economische zin) krediet te verstrekken en/of te beleggen in effecten;

—   kredietinstellingen: zoals gedefinieerd in communautaire wetgeving (1), a) een onderneming waarvan de werkzaamheden bestaan in het van het publiek (2) aantrekken van deposito's of van andere terug te betalen gelden en het verlenen van kredieten voor eigen rekening, of b) een instelling voor elektronisch geld zoals vastgelegd in Richtlijn 2000/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 18 september 2000 betreffende de toegang tot, de uitoefening van en het bedrijfseconomisch toezicht op de werkzaamheden van instellingen voor elektronisch geld (3);

—   centrale banken: de centrale banken van de deelnemende lidstaten en de ECB;

—   geldmarktfondsen: die instellingen voor collectieve belegging waarvan, in termen van liquiditeit, de participaties nauwe substituten voor deposito's vormen en die voornamelijk beleggen in geldmarktinstrumenten en/of in aandelen/participaties van geldmarktfondsen en/of in andere overdraagbare schuldinstrumenten met een resterende looptijd tot en met één jaar en/of in bankdeposito's, en/of die een rendementsniveau nastreven dat dicht bij de geldende rente op geldmarktinstrumenten ligt;

—   overige monetaire financiële instellingen: overige ingezeten financiële instellingen die voldoen aan de MFI-definitie, afgezien van de aard van hun werkzaamheden.

Buiten de lidstaten gevestigde bankinstellingen worden aangeduid als „banken” in plaats van MFI’s. Evenzo heeft de term „niet-MFI” alleen betrekking op de lidstaten; voor andere landen wordt de term „niet-banken” gebruikt. „Niet-MFI's” omvatten de volgende sectoren en subsectoren:

—   overheid: ingezeten eenheden met als hoofdfunctie het voortbrengen van niet-marktgoederen en -diensten bestemd voor individueel of collectief gebruik en/of de herverdeling van het nationale inkomen en het nationale vermogen (ESR 95, paragrafen 2.68-2.70),

—   centrale overheid: bestuursinstellingen van de staat en andere centrale instellingen waarvan de bevoegdheid zich over het gehele economische gebied uitstrekt, met uitzondering van de wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen (ESR 95, paragraaf 2.71);

—   deelstaatoverheid: afzonderlijke institutionele eenheden die bepaalde overheidsfuncties op een lager niveau dan de centrale overheid en op een hoger niveau dan de institutionele eenheden van de lagere overheid uitoefenen, met uitzondering van de wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen (ESR 95, paragraaf 2.72);

—   lagere overheid: instellingen van openbaar bestuur waarvan de bevoegdheid zich slechts tot een lokaal gedeelte van het economische gebied uitstrekt, met uitzondering van de plaatselijke wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen (ESR 95, paragraaf 2.73);

—   wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen: institutionele eenheden op centraal, deelstaat- en lokaal niveau waarvan de hoofdactiviteit bestaat uit het verstrekken van sociale uitkeringen (ESR 95, paragraaf 2.74).

De overige ingezetenen, i.e. niet-MFI’s-ingezetenen met uitzondering van de overheid omvatten:

—   overige financiële intermediairs + financiële hulpbedrijven: niet-monetaire financiële vennootschappen en quasivennootschappen (met uitzondering van verzekeringsinstellingen en pensioenfondsen) met als hoofdfunctie financiële intermediatie door het aangaan van verplichtingen anders dan in de vorm van valuta's, deposito's en/of daarmee vergelijkbare financiële titels bij andere institutionele eenheden dan MFI's (ESR 95, paragrafen 2.53-2.56). Omvat ook financiële hulpbedrijven bestaande uit alle financiële vennootschappen en quasivennootschappen met als hoofdfunctie het verlenen van financiële hulpdiensten (ESR 95, paragrafen 2.57-2.59);

—   verzekeringsinstellingen en pensioenfondsen: niet-monetaire financiële vennootschappen en quasivennootschappen met als hoofdfunctie financiële intermediatie ten gevolge van risicospreiding (ESR 95, paragrafen 2.60-2.67);

—   niet-financiële vennootschappen: vennootschappen en quasivennootschappen die zich niet bezighouden met financiële intermediatie, maar waarvan de hoofdfunctie bestaat uit het produceren van marktgoederen en niet-financiële diensten (ESR 95, paragrafen 2.21-2.31);

—   huishoudens: personen of groepen van personen, in de hoedanigheid van consument en in de hoedanigheid van producent van goederen en niet-financiële diensten voor uitsluitend eigen consumptie, alsook in de hoedanigheid van producent van marktgoederen en niet-financiële en financiële diensten mits hun activiteiten niet worden uitgeoefend door quasivennootschappen. De sector omvat tevens instellingen zonder winstoogmerk ten behoeve van huishoudens, met als hoofdfunctie de productie van niet-marktgoederen en -diensten bestemd voor bepaalde groepen huishoudens (ESR 95, paragrafen 2.75-2.88).

Voor de indeling naar sectoren van buiten het nationale grondgebied gevestigde tegenpartijen die geen MFI’s zijn, wordt verwezen naar het Sectorhandboek voor monetaire en bancaire statistieken van de ECB.

Definities van categorieën instrumenten

Definities van de categorieën activa en passiva houden rekening met de kenmerken van verschillende financiële systemen. Bepaalde categorieën activa en passiva worden uitgesplitst naar oorspronkelijke looptijd. Oorspronkelijke looptijd (de looptijd bij uitgifte) is de vaste looptijd van een financieel instrument, vóór afloop waarvan het niet kan worden afgelost (bijv. schuldbewijzen) of vóór afloop waarvan het slechts met een soort boete kan worden afgelost (bijv. bij sommige soorten deposito’s). De opzegtermijn is de tijdspanne tussen het ogenblik waarop de houder zijn voornemen om tot aflossing over te gaan bekendmaakt, en het ogenblik waarop het hem is toegestaan het instrument zonder een boete in geld om te zetten. Financiële instrumenten worden alleen op grond van opzegtermijn ingedeeld als er geen vaste looptijd is.

In de navolgende tabellen wordt een gedetailleerde beschrijving gegeven van de categorieën instrumenten die de NCB’s, conform deze verordening, omzetten in categorieën die op het nationale niveau van toepassing zijn (4).

Gedetailleerde beschrijving van de categorieën instrumenten die voorkomen op de geaggregeerde balans op maandbasis

CATEGORIEËN ACTIVA

CATEGORIEËN PASSIVA

(1)  Artikel 1, lid 1, van Richtlijn 2000/12/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 maart 2000 betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van kredietinstellingen (PB L 126 van 26.5.2000, blz. 1). Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2006/29/EG (PB L 70 van 9.3.2006, blz. 50) en zoals deze van tijd tot tijd wordt gewijzigd.

(2)  Met inbegrip van de opbrengst van de verkoop van bankbrieven aan het publiek.

(3)  PB L 275 van 27.10.2000, blz. 39. Richtlijn zoals van tijd tot tijd gewijzigd.

(4)  Met andere woorden, deze tabellen zijn geen lijsten van individuele financiële instrumenten.

BIJLAGE III

MINIMUMKWALITEITSNORMEN WAARAAN DE RAPPORTAGE DOOR DE WERKELIJKE POPULATIE VAN INFORMATIEPLICHTIGEN MOET VOLDOEN

Informatieplichtigen dienen de volgende miniumkwaliteitsnormen in acht te nemen, om aan de statistische rapportagevereisten van de ECB te voldoen.

1.   Minimumnormen voor transmissie

2.   Minimumnormen voor nauwkeurigheid

3.   Minimumnormen voor conceptuele naleving

4.   Minimumnormen voor herzieningen