Talba għal deċiżjoni preliminari mressqa mit-Tribunal Supremo (Spanja) fit-23 ta’ Diċembru 2022 – FSC vs Banco Santander SA

(Kawża C-794/22, Banco Santander)

(2023/C 173/18)

Lingwa tal-kawża: l-Ispanjol

Qorti tar-rinviju

Tribunal Supremo

Partijiet fil-kawża prinċipali

Rikorrent: FSC

Konvenut: Banco Santander SA

Domanda preliminari

Id-dispożizzjonijiet tal-Artikolu 34(1)(a) u (b), moqrija flimkien ma’ dawk tal-Artikolu 53(1) u (3) [u] ma’ dawk tal-punti (b) u (c) tal-ewwel subparagrafu tal-Artikolu 60(2) tad-Direttiva 2014/59/UE tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill tal-15 ta’ Mejju 2014 li tistabbilixxi qafas għall-irkupru u r-riżoluzzjoni ta’ istituzzjonijiet ta’ kreditu u ditti ta’ investiment u li temenda d-Direttiva tal-Kunsill 82/891/KE u d-Direttivi 2001/24/KE, 2002/47/KE, 2004/25/KE, 2005/56/KE, 2007/36/KE, 2011/35/KE, 2012/30/UE u 2013/36/UE, u r-Regolamenti (UE) Nru 1093/2010 u (UE) Nru 648/2012, tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill (1), għandhom jiġu interpretati fis-sens li l-kreditu jew id-dritt eventwali li jirriżulta mill-kundanna għal kumpens imposta fuq l-istituzzjoni li ssuċċediet lil Banco Popular bħala konsegwenza ta’ azzjoni għad-danni dderivata mill-kummerċjalizzazzjoni ta’ prodott finanzjarju (dejn subordinat konvertibbli b’mod obbligatorju f’ishma tal-istess bank), mhux inkluż fost l-istrumenti ta’ kapital addizzjonali li għalihom jagħmlu riferiment il-miżuri ta’ riżoluzzjoni ta’ Banco Popular, li ġew ikkonvertiti f’ishma tal-bank qabel ma ġew adottati l-miżuri ta’ riżoluzzjoni tal-bank (7 ta’ Ġunju 2017), jista’ jitqies bħala passiv kopert mill-previżjoni ta’ amortizzament jew tmiem tal-Artikolu 53(3) tad-Direttiva 2014/59, bħala obbligi jew talbiet “li mhumiex dovuti”, b’tali mod li dan id-dritt jew dan il-kreditu jkun skarikat u ma jkunx opponibbli kontra Banco Santander bħala suċċessur ta’ Banco Popular, meta r-rikors li minnu tirriżulta din il-kundanna għal kumpens ikun ġie ppreżentat wara t-tmiem tal-proċedura ta’ riżoluzzjoni tal-bank?

Jew, għall-kuntrarju, l-imsemmija dispożizzjonijiet għandhom jiġu interpretati fis-sens li l-kreditu jew id-dritt iċċitat jikkostitwixxi obbligi jew talbiet “dovuti” – Artikolu 53(3) tad-Direttiva – jew “obbligazzjoni diġà dovuta” fil-mument tar-riżoluzzjoni tal-bank – Artikolu 60(2)(b) – u, bħala tali, eskluż mill-effetti tal-iskarikar jew tal-kanċellazzjoni ta’ dawn l-obbligi jew talbiet u, konsegwentement, ikun jista’ jiġi infurzat kontra Banco Santander bħala suċċessur ta’ Banco Popular, inkluż meta r-rikors li minnu tirriżulta din il-kundanna għal kumpens ikun ġie ppreżentat wara t-tmiem tal-proċedura ta’ riżoluzzjoni tal-bank?

(1)  ĠU 2014, L 173, p. 190.