1.

F’din il-kawża, il-Kummissjoni Ewropea qiegħda titlob lill-Qorti tal-Ġustizzja “tikkonstata li billi ma adottax, sa mhux iktar tard mill-1 ta’ Jannar 2016, il-liġijiet, ir-regolamenti u d-dispożizzjonijiet amministrattivi neċessarji kollha sabiex jikkonforma ruħu mad-Direttiva 2014/61/UE tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill tal-15 ta’ Mejju 2014 dwar miżuri biex tonqos l-ispiża għall-installazzjoni ta’ netwerks tal-komunikazzjoni elettronika b’veloċità għolja [ ( 2 )], jew, fi kwalunkwe każ, billi ma kkomunikax dawn id-dispożizzjonijiet lill-Kummissjoni, ir-Renju tal-Belġju naqas milli jwettaq l-obbligi tiegħu taħt l-Artikolu 13 ta’ din id-direttiva” ( 3 ).

2.

Barra minn hekk, il-Kummissjoni titlob lill-Qorti tal-Ġustizzja “tikkundanna lir-Renju tal-Belġju, skont l-Artikolu 260(3) TFUE, għall-ħlas ta’ pagamenti ta’ penalità fl-ammont ta’ EUR 54 639.36 per diem mid-data tal-għoti tas-sentenza fil-kawża odjerna għal nuqqas ta’ twettiq tal-obbligu li jikkomunika l-miżuri ta’ traspożizzjoni tad-Direttiva 2014/61/UE” ( 4 ).

3.

Dan ir-rikors għal konstatazzjoni ta’ nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu għandu għalhekk żewġ aspetti li jikkonċernaw, l-ewwel nett, il-kwistjoni ta’ ksur klassiku li jikkonsisti f’nuqqas ta’ traspożizzjoni (parzjali) ta’ direttiva u, it-tieni nett, il-kwistjoni ta’ sanzjoni pekunjarja ( 5 ) skont l-Artikolu 260(3) TFUE. L-ewwel aspett tal-proċedura ma joħloqx problemi ġuridiċi u, barra minn hekk, ma huwiex ikkontestat bejn il-partijiet fil-proċedura ( 6 ). Min-naħa l-oħra, il-problema ġuridika mqajma mit-tieni aspett hija diskussa bejn, il-Kummissjoni, minn naħa, u r-Renju tal-Belġju u l-Istati Membri intervenjenti, min-naħa l-oħra ( 7 ).

4.

L-Artikolu 260(3) TFUE ġie introdott mit-Trattat ta’ Lisbona. Huwa jipprevedi mekkaniżmu li jippermetti lill-Qorti tal-Ġustizzja timponi sanzjoni pekunjarja fuq Stat Membru sa mill-ewwel kundanna għal nuqqas ta’ notifika ta’ miżuri ta’ traspożizzjoni ta’ direttiva adottata skont proċedura leġiżlattiva.

5.

Sal-lum, il-Qorti tal-Ġustizzja qatt ma ddeċidiet dwar l-interpretazzjoni tal-Artikolu 260(3) TFUE. Huwa veru li l-Qorti tal-Ġustizzja diġà rċeviet għadd kbir ta’ kawżi fejn il-Kummissjoni talbet l-applikazzjoni tal-Artikolu 260(3) TFUE. Madankollu, dawn kollha ġew riżolti, sa issa, qabel l-għoti tas-sentenza bejn l-Istat Membru kkonċernat u l-Kummissjoni, li wassal sabiex din tal-aħħar tirrinunzja għall-atti, xi drabi fl-aħħar minuta ( 8 ).

6.

Għalhekk, din il-kawża tista’ tippermetti lill-Qorti tal-Ġustizzja tinterpreta dik id-dispożizzjoni ( 9 ).

7.

L-interpretazzjoni tal-Artikolu 260(3) TFUE tqajjem mistoqsijiet fundamentali dwar l-ordinament ġuridiku tal-Unjoni. L-għan ewlieni tiegħi, sabiex ma ngħidx it-tħassib ewlieni tiegħi f’din il-kawża, huwa li ngħarraf lill-Qorti tal-Ġustizzja li kwalunkwe interpretazzjoni ta’ din id-dispożizzjoni għandha tmur lil hinn mill-verità ovvja li traspożizzjoni rapida, sħiħa u korretta tad-direttivi hija essenzjali għall-applikazzjoni uniformi tad-dritt tal-Unjoni.

8.

Skont l-Artikolu 13 tad-Direttiva 2014/61, intitolat “Traspożizzjoni” ( 10 ):

“L-Istati Membri għandhom jadottaw u jippubblikaw il-liġijiet, ir-regolamenti u d-dispożizzjonijiet amministrattivi meħtieġa sabiex ikunu konformi ma’ din id-Direttiva sal-1 ta’ Jannar 2016. Huma għandhom jgħarrfu lill-Kummissjoni dwar dan.

Huma għandhom japplikaw dawk il-miżuri mill-1 ta’ Lulju 2016.

Meta l-Istati Membri jadottaw dawk il-miżuri, għandhom jinkludu referenza għal din id-Direttiva jew għandhom ikunu akkumpanjati minn din ir-referenza meta jiġu ppubblikati uffiċjalment. Il-metodi ta’ kif isiru tali referenzi għandhom jiġu stipulati mill-Istati Membri.”

9.

Skont l-Artikolu 13 tad-Direttiva 2014/61, l-Istati Membri kellhom jadottaw u jippubblikaw il-liġijiet, ir-regolamenti u d-dispożizzjonijiet amministrattivi neċessarji sabiex ikunu konformi ma’ din id-direttiva sa mhux iktar tard mill-1 ta’ Jannar 2016 u kellhom jinfurmaw lill-Kummissjoni dwar dan.

10.

Peress li sa dik id-data l-ebda miżura nazzjonali ta’ traspożizzjoni ta’ din id-direttiva ma ġiet ikkomunikata lilha, fit-23 ta’ Marzu 2016, il-Kummissjoni bagħtet ittra ta’ intimazzjoni lir-Renju tal-Belġju.

11.

Peress li t-tweġiba tar-Renju tal-Belġju indikat li, fil-11 ta’ Lulju 2016, il-miżuri ta’ traspożizzjoni kienu qed jitħejjew, il-Kummissjoni bagħtet opinjoni motivata lil dan l-Istat Membru fit-30 ta’ Settembru 2016 u stednitu jieħu l-miżuri meħtieġa sabiex jikkonforma ruħu magħha fi żmien xahrejn minn meta jirċeviha.

12.

Wara li ngħata proroga tat-terminu għat-tweġiba tiegħu, ir-Renju tal-Belġju wieġeb għall-opinjoni motivata bl-ittri tal-21 ta’ Frar u tat-28 ta’ Marzu 2017, fejn informa lill-Kummissjoni li t-traspożizzjoni tad-Direttiva 2014/61 kienet għaddejja. Dawn l-ittri kienu akkumpanjati minn abbozz ta’ miżuri ta’ traspożizzjoni u l-verżjoni kkonsolidata tal-ordonnance du 3 juillet 2008 relative aux chantiers de voirie de la Région de Bruxelles Capitale (id-Digriet tat-3 ta’ Lulju 2008 dwar Xogħlijiet fit-Toroq fir-Reġjun ta’ Brussell-Kapitali, il-Belġju).

13.

Billi qieset li kien hemm nuqqas kemm ta’ traspożizzjoni sħiħa tad-Direttiva 2014/61 kif ukoll ta’ komunikazzjoni tal-miżuri nazzjonali li jittrasponu din id-direttiva b’mod sħiħ u li għalhekk ir-Renju tal-Belġju kien naqas milli jwettaq l-obbligi tiegħu taħt l-Artikolu 13 ta’ din id-direttiva, il-Kummissjoni ddeċidiet li tressaq dan ir-rikors fit-13 ta’ Lulju 2017.

14.

Permezz tar-rikors tagħha, ippreżentat fil-15 ta’ Settembru 2017, il-Kummissjoni kkritikat lir-Renju tal-Belġju, minn naħa, talli ma adottax il-miżuri kollha meħtieġa sabiex jikkonforma ruħu mad-Direttiva 2014/61 u, min-naħa l-oħra, talli fi kwalunkwe każ ma nnotifikahiex dwarhom.

15.

Fir-risposta tiegħu, ir-Renju tal-Belġju rrefera għall-progress li sar fit-traspożizzjoni tad-dispożizzjonijiet tad-Direttiva 2014/61, fejn indika li l-maġġoranza tad-dispożizzjonijiet ġew trasposti fid-dritt Belġjan, skont it-tqassim tal-kompetenzi bejn l-Istat Federali, ir-reġjuni u l-komunitajiet, u li ttieħdu jew għadhom għaddejjin il-miżuri meħtieġa għal dawk li għadhom ma ġewx trasposti.

16.

Fir-replika tagħha, il-Kummissjoni ddikjarat li, minkejja l-progress sinjifikattiv li sar fit-traspożizzjoni tad-Direttiva 2014/61 mir-Renju tal-Belġju mill-preżentata tar-rikors, kien għadu jeħtieġ li jiġu adottati miżuri addizzjonali sabiex din tiġi trasposta b’mod sħiħ. Barra minn hekk, din il-ħtieġa hija rrikonoxxuta mill-awtoritajiet Belġjani stess. B’riżultat ta’ dan, u għalkemm naqqset l-ammont tal-pagamenti ta’ penalità ta’ kuljum li tixtieq li r-Renju tal-Belġju jiġi kkundannat iħallas, il-Kummissjoni żammet it-talbiet tagħha.

17.

Fil-5 ta’ Frar 2018, ir-Repubblika Federali tal-Ġermanja, ir-Repubblika tal-Estonja, l-Irlanda, ir-Renju ta’ Spanja, ir-Repubblika Franċiża, ir-Repubblika Taljana, ir-Repubblika tal-Litwanja, l-Ungerija u r-Repubblika tal-Awstrija ngħataw permess sabiex jintervjenu insostenn tat-talbiet tar-Renju tal-Belġju. Fil-21 ta’ Novembru 2018, ir-Rumanija ngħatat permess sabiex tintervjeni insostenn tat-talbiet tar-Renju tal-Belġju.

18.

Il-Gvern Belġjan u l-Kummissjoni ppreżentaw osservazzjonijiet orali fis-seduta li nżammet fit-22 ta’ Jannar 2019, l-istess bħall-Gvern Ġermaniż, Estonjan, Spanjol, Franċiż, Taljan, Ungeriż, Awstrijak u Rumen.

19.

Ser neżamina qabelxejn il-kwistjoni tan-nuqqasijiet li bihom huwa akkużat ir-Renju tal-Belġju skont l-Artikolu 258 TFUE (Taqsima A) qabel ma niffoka fuq il-kwistjoni iktar diffiċli tas-sanzjonijiet pekunjarji skont l-Artikolu 260(3) TFUE (Taqsima B).

20.

Il-Kummissjoni tilmenta li r-Renju tal-Belġju naqas milli jittrasponi d-dispożizzjonijiet tad-Direttiva 2014/61 fil-liġi nazzjonali sal-1 ta’ Jannar 2016, id-data prevista fl-Artikolu 13(1) ta’ din id-direttiva għall-adozzjoni u għall-pubblikazzjoni tal-liġijiet, tar-regolamenti u tad-dispożizzjonijiet amministrattivi neċessarji sabiex jikkonforma ruħu ma’ din id-direttiva u naqas milli jinnotifika d-dispożizzjonijiet ta’ traspożizzjoni.

21.

Ir-Renju tal-Belġju ma jikkontestax din il-kritika.

22.

Għaldaqstant ninsabu fil-preżenza ta’ “nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu mhux ikkontestat”: ir-Renju tal-Belġju ma ttrasponiex id-Direttiva 2014/61 sat-terminu mogħti u lanqas ma għarraf lill-Kummissjoni dwar il-miżuri ta’ traspożizzjoni kif mitlub mill-Artikolu 13(1) ta’ din id-direttiva.

23.

Sabiex jiġi stabbilit nuqqas ta’ twettiq tal-obbligi skont direttiva, il-ġurisprudenza stabbilita tal-Qorti tal-Ġustizzja tgħid li l-eżistenza ta’ dan in-nuqqas trid tiġi evalwata skont is-sitwazzjoni tal-Istat Membru fi tmiem it-terminu stabbilit fl-opinjoni motivata ( 11 ).

24.

Għalhekk nipproponi li l-Qorti tal-Ġustizzja tiddeċiedi li, billi ma adottax, fit-terminu previst, il-liġijiet, ir-regolamenti u d-dispożizzjonijiet amministrattivi neċessarji kollha sabiex jikkonforma ruħu mad-Direttiva 2014/61/KE jew, fi kwalunkwe każ, billi ma kkomunikax dawn id-dispożizzjonijiet lill-Kummissjoni, ir-Renju tal-Belġju naqas milli jwettaq l-obbligi tiegħu taħt l-Artikolu 13 ta’ din id-direttiva.

25.

Il-kwistjoni prinċipali f’din il-kawża tikkonċerna bla dubju l-interpretazzjoni tal-Artikolu 260(3) TFUE, jiġifieri kif tapplika din id-dispożizzjoni f’din il-kawża.

26.

Skont it-tielet paragrafu tal-Artikolu 288 TFUE, “[d]irettiva għandha torbot l-Istati Membri, f’dak li għandu x’jaqsam mar-riżultat li jrid jinkiseb, iżda tħalli l-għażla ta’ forom u metodi f’idejn l-awtoritajiet nazzjonali”. Dan l-istrument speċifiku għas-sistema legali tal-Unjoni jikkostitwixxi l-istrument għall-armonizzazzjoni tad-dispożizzjonijiet nazzjonali.

27.

Id-Direttiva hija eżempju eċċellenti ta’ kif is-sistemi legali nazzjonali huma interkonnessi mal-ordinament ġuridiku tal-Unjoni. Għalhekk, traspożizzjoni korretta hija ta’ importanza kbira kemm għall-effett ulti tad-Direttiva kif ukoll għall-applikazzjoni uniformi tagħha madwar l-Unjoni.

28.

Il-proċedura leġiżlattiva f’żewġ stadji tad-direttivi timplika sforz ta’ kontroll kunsiderevoli. Peress li d-direttivi jridu jiġu trasposti mill-Istati Membri, mhux biss huma sors ta’ diverġenzi, iżda wkoll sors ta’ żbalji ( 12 ). L-esperjenza sa issa wriet li t-tieni stadju ma jistax jitqies bħala ħaġa fatta u li t-traspożizzjoni mill-Istati Membri ħafna drabi tiġi żgurata aħjar permezz ta’ kontroll sistematiku mill-Kummissjoni. B’riżultat ta’ dan, il-prattiki ta’ traspożizzjoni huma suġġetti għal monitoraġġ kontinwu u evalwazzjoni statistika mill-Kummissjoni.

29.

Fir-rigward tat-traspożizzjoni ta’ direttivi fid-dritt nazzjonali, tradizzjonalment hemm tliet tipi ewlenin ta’ ksur. L-ewwel wieħed jikkonċerna n-nuqqas ta’ komunikazzjoni tal-miżuri ta’ traspożizzjoni (Stat Membru ma jkunx innotifika l-miżuri ta’ traspożizzjoni ta’ direttiva lill-Kummissjoni fit-termini mogħtija), it-tieni wieħed jikkonċerna n-nuqqas ta’ konformità (il-miżuri ta’ traspożizzjoni meħuda minn Stat Membru ma jkunux konformi mar-rekwiżiti ta’ direttivi tal-Unjoni) u, fl-aħħar nett, it-tielet wieħed jikkonċerna l-applikazzjoni ħażina jew l-applikazzjoni inkorretta (id-direttiva, għalkemm formalment trasposta, ma tkunx ġiet applikata b’mod korrett jew ma tkunx ġiet applikata totalment mill-awtoritajiet nazzjonali).

30.

Għandu jiġi enfasizzat li l-Kummissjoni nnifisha tapplika din il-kategorizzazzjoni ( 13 ).

31.

Sabiex taqdi dmirijietha bħala gwardjan tat-Trattati u sabiex tivverifika jekk Stat Membru ttrasponiex korrettament id-dispożizzjonijiet ta’ direttiva fid-dritt nazzjonali, il-Kummissjoni għandha għalhekk tiġi informata dwar il-miżuri ta’ traspożizzjoni meħuda mill-Istati Membri ( 14 ).

32.

L-Istati Membri spiss jonqsu milli jikkonformaw mar-rekwiżiti ta’ traspożizzjoni tad-direttivi u t-traspożizzjoni ħażina tad-direttivi hija waħda mill-iktar każijiet frekwenti u serji ta’ applikazzjoni ħażina tad-dritt tal-Unjoni fl-Istati Membri ( 15 ).

33.

Id-direttivi issa jimponu l-obbligu li jsir riferiment għad-direttiva fl-att nazzjonali ta’ traspożizzjoni. Bħala riżultat ta’ dan l-obbligu indipendenti ta’ riferiment, miżuri ta’ traspożizzjoni jsiru neċessarji anki jekk il-leġiżlazzjoni nazzjonali diġà tkun tissodisfa, fis-sustanza, ir-rekwiżiti tad-direttiva. Sabiex jiġi ffaċilitat il-monitoraġġ tat-traspożizzjoni, id-direttivi spiss jimponu fuq l-Istati Membri, anki qabel id-dħul fis-seħħ tat-Trattat ta’ Lisbona, l-obbligu li jinnotifikaw il-miżuri ta’ traspożizzjoni meħuda ( 16 ). Barra minn hekk, sabiex tiffaċilita l-kontroll tat-traspożizzjoni, il-Kummissjoni titlob regolarment lill-Istati Membri sabiex jipprovdulha tabella ta’ korrelazzjoni li turi kif kull dispożizzjoni ta’ direttiva partikolari għandha tiġi trasposta fid-dritt nazzjonali ( 17 ).

34.

It-Trattat ta’ Lisbona żied il-proċedura prevista fl-Artikolu 260(3) TFUE mal-istrumenti li l-Kummissjoni għandha għad-dispożizzjoni tagħha għall-finijiet ta’ tali kontroll.

35.

Sabiex wieħed jifhem sewwa l-loġika tal-Artikolu 260(3) TFUE, jidhirli utli li nieħdu pass lura u nqiegħdu din id-dispożizzjoni fil-kuntest storiku u sistematiku tagħha.

36.

Għal dan il-għan, nixtieq nindirizza, b’mod konċiż, l-iskop kontroversjali ta’ din id-dispożizzjoni.

37.

Tressqu żewġ argumenti f’dan ir-rigward. Minn naħa, dak li jgħid li l-mekkaniżmu stabbilit minn din id-dispożizzjoni huwa maħsub sabiex jippenalizza direttament in-nuqqas ta’ komunikazzjoni tal-miżuri ta’ traspożizzjoni. Dan l-argument huwa sostnut, b’mod partikolari, mill-Kummissjoni ( 18 ), minn parti mid-duttrina ( 19 ) kif ukoll, b’mod impliċitu, mill-Avukati Ġenerali Wathelet ( 20 ) u Tanchev ( 21 ). Skont dan l-approċċ, in-nuqqas ta’ komunikazzjoni tal-miżuri ta’ traspożizzjoni fit-terminu previst minn direttiva jista’, bħala tali, jagħti lok għall-impożizzjoni ta’ sanzjonijiet pekunjarji. L-obbligu ta’ ħlas jista’ jidħol fis-seħħ immedjatament, jiġifieri mid-data tal-għoti tas-sentenza, jew f’data sussegwenti stabbilita mill-Qorti tal-Ġustizzja fis-sentenza tagħha.

38.

Min-naħa l-oħra, l-argument oppost jgħid li l-mekkaniżmu stabbilit fl-Artikolu 260(3) TFUE huwa intiż sabiex jippenalizza n-nuqqas ta’ eżekuzzjoni ta’ sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja li tiddikjara li Stat Membru naqas mill-obbligu tiegħu li jinnotifika miżuri ta’ traspożizzjoni ( 22 ). Skont dan l-approċċ, sanzjoni pekunjarja imposta mill-Qorti tal-Ġustizzja fis-sentenza li tikkonstata n-nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu ( 23 ) tidħol fis-seħħ biss f’data sussegwenti, peress li r-raġuni għas-sanzjoni pekunjarja hija preċiżament in-nuqqas ta’ eżekuzzjoni ta’ dik is-sentenza. Tabilħaqq, dan l-approċċ jargumenta li r-ratio legis tal-Artikolu 260(3) TFUE huwa li sanzjonijiet jistgħu jiġu imposti fuq Stat Membru immedjatament, jiġifieri fid-data tas-sentenza dwar il-ksur, jekk il-ksur ikun manifest, li jfisser li l-konstatazzjoni tiegħu ma toħloq l-ebda problema. Huwa biss f’tali sitwazzjoni li huwa ġġustifikat li titħaffef il-proċedura prevista fl-Artikolu 260(2) TFUE u li l-kwistjoni ma jkollhiex tiġi rreferuta għal darba oħra lill-Qorti tal-Ġustizzja.

39.

Nifhem li mal-ewwel daqqa t’għajn, l-ewwel approċċ jista’ jidher iktar attraenti mit-tieni wieħed. Dan huwa, fi kwalunkwe każ, approċċ intuwittiv għal kull min ikun jaf sewwa r-rekord ta’ traspożizzjoni tad-direttivi mill-Istati Membri, biex ma ngħidx iffrustrat bih. Madankollu, minħabba r-raġunijiet li ser nagħti hawn isfel, ninsab konvint li t-tieni approċċ huwa t-tajjeb.

40.

Il-formulazzjoni tal-Artikolu 260(3) TFUE tipprovdi l-ewwel indikazzjonijiet.

41.

Infakkar li, skont it-tieni paragrafu ta’ din id-dispożizzjoni, “[j]ekk il-Qorti ssib li hemm ksur ta’ liġi tista’ timponi l-ħlas ta’ somma f’daqqa jew ta’ pagamenti ta’ penali fuq l-Istat Membru kkonċernat, li ma tkunx taqbeż l-ammont speċifikat mill-Kummissjoni. L-obbligu tal-ħlas għandu jidħol fis-seħħ fid-data stabbilita mill-Qorti fis-sentenza tagħha”. Din il-formulazzjoni timplika, fil-fehma tiegħi, b’mod loġiku li l-obbligu ta’ ħlas jinħoloq neċessarjament f’data sussegwenti għal meta tingħata s-sentenza. Min-naħa l-oħra, ma tistax tiġi eskluża interpretazzjoni tal-formulazzjoni tal-Artikolu 260(3) TFUE li tgħid li l-obbligu ta’ ħlas jista’ jikkoinċidi mal-għoti tas-sentenza. Anki jekk inqis din it-tieni interpretazzjoni iktar improbabbli minn dik tal-ewwel, huwa ċar li l-formulazzjoni tal-Artikolu 260(3) TFUE ma hijiex nieqsa minn ambigwità u ma jistax jingħad li l-formulazzjoni ta’ din id-dispożizzjoni tipprovdi, mingħajr ebda dubju, it-tweġiba għall-mistoqsija tagħna.

42.

Mil-lat sistematiku, ma hijiex koinċidenza li d-dispożizzjoni inkwistjoni tinsab fl-artikolu li jirrigwarda l-eżekuzzjoni u n-nuqqas ta’ eżekuzzjoni tas-sentenzi tal-Qorti tal-Ġustizzja, jiġifieri l-Artikolu 260 TFUE, u mhux fil-proċedura regolari għall-konstatazzjoni ta’ nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu, jiġifieri l-Artikolu 258 TFUE.

43.

Il-proċedura tar-rikors għal konstatazzjoni ta’ nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu hija r-rimedju klassiku “ċentralizzat” sabiex tiġi żgurata l-implimentazzjoni tad-dritt tal-Unjoni mill-Istati Membri ( 24 ). Għal dan il-għan, l-Artikolu 258 TFUE jippermetti lill-Kummissjoni tadixxi lill-Qorti tal-Ġustizzja tal-Unjoni Ewropea wara proċedura prekontenzjuża li ma rnexxietx ( 25 ), filwaqt li l-Artikolu 259 TFUE – li rarament jiġi applikat – jipprovdi proċedura simili ( 26 ) għal (kwalunkwe) Stat Membru ieħor ( 27 ).

44.

L-Artikolu 260 TFUE jistabbilixxi l-effetti u l-eżekuzzjoni tas-sentenzi mogħtija abbażi tal-Artikoli 258 u 259 TFUE ( 28 ).

45.

Għal dan il-għan, l-Artikolu 260(1) TFUE, jipprovdi li jekk il-Qorti tal-Ġustizzja tirrikonoxxi li Stat Membru jkun naqas milli jwettaq wieħed mill-obbligi tiegħu, dak l-Istat Membru għandu jieħu l-miżuri kollha meħtieġa sabiex jeżegwixxi s-sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja.

46.

Barra minn hekk, id-dispożizzjonijiet tal-Artikoli 258 u 259 TFUE u tal-Artikolu 260(1) TFUE huma identiċi għal dawk li jinsabu fit-Trattat ta’ Ruma tal-1957 ( 29 ).

47.

L-Artikolu 260(2) TFUE, introdott mit-Trattat ta’ Maastricht, jittratta l-proċedura għall-impożizzjoni ta’ sanzjonijiet pekunjarji fil-każ li l-Istat Membru kkonċernat ma jkunx ħa l-miżuri sabiex jeżegwixxi sentenza ta’ konstatazzjoni ta’ nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu ( 30 ). Din il-proċedura msejħa “nuqqas fuq nuqqas” hija għalhekk it-tieni pass fis-sens li sseħħ biss wara li tkun ingħatat l-ewwel sentenza ta’ konstatazzjoni ta’ nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu.

48.

L-Artikolu 260(3) TFUE introdott mit-Trattat ta’ Lisbona u li sal-lum għadu ma kienx is-suġġett ta’ sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja ( 31 ) jipprovdi li meta l-Kummissjoni tressaq każ quddiem il-Qorti tal-Ġustizzja skont l-Artikolu 258 TFUE fuq il-bażi li l-Istat Membru kkonċernat ikun naqas milli jissodisfa l-obbligi tiegħu li jikkomunika miżuri li jittrasponu direttiva adottata skont il-proċedura leġiżlattiva, din tista’, meta jidhirlha xieraq, tispeċifika l-ammont ta’ somma f’daqqa jew ta’ pagamenti ta’ penalità li għandu jħallas l-Istat Membru kkonċernat u li hija tqis xieraq fiċ-ċirkustanzi. Jekk il-Qorti tal-Ġustizzja tikkonstata n-nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu, hija tista’ timponi l-ħlas ta’ somma f’daqqa jew ta’ pagamenti ta’ penalità fuq l-Istat Membru kkonċernat, li ma tkunx taqbeż l-ammont speċifikat mill-Kummissjoni. L-obbligu tal-ħlas għandu jidħol fis-seħħ fid-data stabbilita mill-Qorti tal-Ġustizzja fis-sentenza tagħha.

49.

L-introduzzjoni ta’ dispożizzjoni fl-Artikolu 260 TFUE li ma tirregolax l-eżekuzzjoni ta’ sentenza iżda obbligu li jista’ jiġi segwit permezz tal-Artikolu 258 TFUE tmur kontra kwalunkwe loġika sistematika. L-Artikolu 260(3) TFUE jista’ għalhekk jikkonċerna biss in-nuqqas ta’ eżekuzzjoni ta’ sentenza mogħtija mill-Qorti tal-Ġustizzja.

50.

L-oriġini tal-Artikolu 260(3) TFUE tikkorrobora l-approċċ li qiegħed nipproponi ( 32 ). Fil-fatt, iċ-ċirku ta’ diskussjoni stabbilit fil-qafas tal-Konvenzjoni Ewropea ( 33 ) huwa l-oriġini tad-dispożizzjoni kif inhi fformulata fl-Artikolu 260(3) TFUE. Ir-rapport finali tagħha jinkludi proposti ( 34 ) li jgħidu li kien xieraq li “il-Kummissjoni tingħata l-possibbiltà li tirreferi quddiem il-Qorti tal-Ġustizzja, kemm (fl-istess proċedura) rikors għal nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu skont l-Artikolu [258 TFUE] kif ukoll talba sabiex tiġi imposta sanzjoni. Jekk, fuq talba tal-Kummissjoni, il-Qorti tal-Ġustizzja timponi s-sanzjoni fl-istess sentenza ta’ kundanna, tali sanzjoni tapplika wara ċertu terminu, mid-data tal-għoti tas-sentenza ( 35 ), jekk l-Istat konvenut ma jkunx ikkonforma ruħu mas-sentenza […] Tali miżura tissimplifika u tħaffef il-proċedura b’mod partikolari għal sanzjonijiet li jirrigwardaw każijiet ta’ ‘nuqqas ta’ komunikazzjoni’ ta’ miżura nazzjonali ta’ traspożizzjoni ( 36 )” ( 37 ). [traduzzjoni mhux uffiċjali] Dawn il-proposti ġew irrepetuti kważi kelma b’kelma mill-Praesidium tal-Konvenzjoni Ewropea ( 38 ) dwar l-abbozz tad-dispożizzjoni l-ġdida ( 39 ): “[…] Il-paragrafu 3 (il-ġdid) huwa r-riżultat ta’ suġġeriment magħmul mill-Kummissjoni liċ-ċirku ta’ diskussjoni. Huwa jagħti lill-Kummissjoni l-possibbiltà li tiftaħ kemm (fl-istess proċedura) rikors għal nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu skont l-Artikolu [258 TFUE] kif ukoll talba sabiex timponi sanzjoni. Jekk, fuq talba tal-Kummissjoni, il-Qorti tal-Ġustizzja timponi s-sanzjoni fl-istess sentenza ta’ kundanna, tali sanzjoni tapplika wara ċertu terminu, mid-data tal-għoti tas-sentenza, jekk l-Istat konvenut ma jkunx ikkonforma mas-sentenza […] Tali miżura tissimplifika u tħaffef il-proċedura għal penali b’mod konsiderevoli f’każijiet ta’ ‘nuqqas ta’ komunikazzjoni’ ta’ miżura nazzjonali ta’ traspożizzjoni. […] ” [traduzzjoni mhux uffiċjali]

51.

Fil-fehma tiegħi, dawn il-kwotazzjonijiet jindikaw b’mod ċar li l-awturi tal-Artikolu 260(3) TFUE kellhom l-intenzjoni li joħolqu proċedura għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni ta’ sentenza.

52.

F’dan ir-rigward, nagħti iktar importanza lill-intenzjoni ta’ min fassal it-Trattat FUE, li hija ċara għalija, pjuttost milli lill-interpretazzjoni mressqa mill-Kummissjoni fil-Komunikazzjoni tagħha dwar l-implimentazzjoni tal-Artikolu 260(3) TFUE. Fil-fatt, huwa diffiċli għalija f’dan il-każ li niffavorixxi att ta’ liġi mhux vinkolanti, adottat minn parti għal din il-proċedura, iktar milli x-xogħol preparatorju, imfassal, kif wieħed ma għandux jinsa, f’Konvenzjoni bla preċedent dwar il-futur tal-Ewropa ( 40 ).

53.

Għandi kumment iktar fundamentali dwar l-għan tal-Artikolu 260(3) TFUE. Sa fejn naf jien, is-sanzjonijiet pekunjarji fil-kuntest tal-proċedura ta’ ksur qatt ma kienu ta’ natura punittiva b’mod li jissanzjonaw in-nuqqas ta’ konformità mad-dritt sostantiv tal-Unjoni.

54.

F’dan ir-rigward, il-ksur fil-kuntest ta’ proċedura skont l-Artikolu 260(2) TFUE “ma jibqax limitat għall-ksur sottostanti tal-obbligi tat-Trattat taħt l-Artikolu [258 TFUE] (iktar ’il quddiem il-‘ksur inizjali’), iżda jifforma ‘ksur kumpless’ li mhux biss ikopri l-ksur inizjali iżda wkoll il-ksur tal-obbligu speċifiku ta’ konformità mas-sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja, liema obbligu jirriżulta mill-Artikolu [260(1) TFUE]” ( 41 ).

55.

Minn perspettiva usa’, il-loġika ta’ dan il-ksur doppju hija bbażata fuq il-fatt li l-Unjoni hija Unjoni tad-dritt ( 42 ) li fiha l-ħtieġa li jitqiesu u li jiġu eżegwiti s-sentenzi hija ta’ importanza kbira.

56.

Kieku kellu jiġi aċċettat li n-nuqqas ta’ traspożizzjoni tad-dispożizzjonijiet ta’ direttiva u n-nuqqas ta’ komunikazzjoni tal-miżuri ta’ traspożizzjoni jikkostitwixxu bħala tali r-raġuni għas-sanzjonijiet pekunjarji, dan imur kontra din il-loġika ta’ ksur doppju. Sitwazzjoni bħal din, għalhekk, tippreżenta ċerta inkonsistenza, peress li l-ksur tal-obbligu ta’ komunikazzjoni tal-miżuri ta’ traspożizzjoni sikwit ikun ta’ natura ferm inqas gravi minn ksur ieħor tad-dritt tal-Unjoni.

57.

L-Artikolu 260(3) TFUE għalhekk jipprevedi l-possibbiltà ta’ sanzjonijiet pekunjarji fil-kuntest ta’ proċedura mħaffa għal sitwazzjonijiet fejn ikun ċar li Stat Membru jkun naqas milli jwettaq l-obbligi tiegħu. L-għan ewlieni ta’ din id-dispożizzjoni huwa li jiġi evitat kontenzjuż mhux meħtieġ quddiem il-Qorti tal-Ġustizzja qabel ma jkunu jistgħu jiġu imposti s-sanzjonijiet. L-għan ta’ din il-proċedura huwa li tiġi evitata sensiela oħra ta’ proċeduri għall-każijiet sempliċi ta’ nuqqas ta’ komunikazzjoni tal-miżuri ta’ traspożizzjoni, għal raġunijiet ta’ ekonomija tal-ġudizzju u għall-aħjar allokazzjoni ta’ riżorsi. Dan l-objettiv jintlaħaq b’mod preċiż bis-saħħa tal-Artikolu 260(3) TFUE billi jippermetti lill-Qorti tal-Ġustizzja timponi sanzjonijiet mill-ewwel fażi tal-proċedura u tistabbilixxi li tali sanzjonijiet jidħlu fis-seħħ awtomatikament f’data sussegwenti, jekk is-sentenza mogħtija fuq il-bażi tal-Artikolu 258 TFUE ma tiġix eżegwita ( 43 ).

58.

Issa li l-għan tal-Artikolu 260(3) TFUE huwa stabbilit, ser neżamina l-kundizzjonijiet stabbiliti f’din id-dispożizzjoni.

59.

Għalhekk jeħtieġ li jiġi interpretat il-kliem “l-obbligi tiegħu li jinnotifika miżuri li jittrasponu direttiva”. Xi jfisser eżattament dan il-kliem li, mal-ewwel daqqa t’għajn, ma jidhirx li huwa ambigwu?

60.

Tista’ ssir distinzjoni bejn tliet perspettivi.

61.

Skont l-ewwel perspettiva, imressqa b’mod partikolari mill-Gvern Belġjan, sostnut f’dan ir-rigward mill-Gvernijiet li intervjenew insostenn tar-Renju tal-Belġju, dan il-kliem huwa maħsub biss sabiex ikopri s-sitwazzjoni li fiha Stat Membru ma jkun ħa l-ebda azzjoni sabiex jittrasponi direttiva fid-dritt nazzjonali u għalhekk naqas milli jieħu, fit-terminu mogħti, miżuri sabiex jittrasponi d-direttiva u milli jikkomunikahom lill-Kummissjoni.

62.

Il-Kummissjoni, min-naħa l-oħra, issostni t-tieni perspettiva li l-Artikolu 260(3) TFUE japplika kemm fl-assenza totali tat-traspożizzjoni u tal-komunikazzjoni tal-miżuri ta’ traspożizzjoni, kif ukoll fil-każ ta’ traspożizzjoni u komunikazzjoni parzjali ta’ dawn il-miżuri.

63.

L-Avukati Ġenerali Wathelet ( 44 ) u Tanchev ( 45 ) iressqu t-tielet perspettiva, jiġifieri li l-Artikolu 260(3) TFUE japplika għal tliet sitwazzjonijiet, jiġifieri dawk li jirrigwardaw in-nuqqas totali ta’ komunikazzjoni, il-komunikazzjoni ta’ miżuri li jikkostitwixxu traspożizzjoni inkompleta u l-komunikazzjoni ta’ miżuri li jikkostitwixxu traspożizzjoni inkorretta tad-direttiva.

64.

Id-duttrina hija maqsuma wkoll f’dan ir-rigward ( 46 ).

65.

Nistqarr li l-ebda wieħed mill-argumenti proposti ma jikkonvinċini.

66.

L-ewwel nett, għandi dubji serji dwar it-tieni u t-tielet argument. Dawn jagħtu interpretazzjoni wiesgħa tal-Artikolu 260(3) TFUE u ma jqisux biżżejjed, fil-fehma tiegħi, il-formulazzjoni, l-istruttura tat-Trattat, il-ġenesi u l-għan ta’ din id-dispożizzjoni.

67.

Fil-fehma tiegħi, dawn l-approċċi ftit li xejn huma prattiċi, peress li jirrikjedu eżami ddettaljat ta’ jekk direttiva ġietx trasposta jew le mill-Istat Membru kkonċernat, li jmur kontra l-għanijiet ta’ effikaċja u ta’ ħeffa tal-proċedura.

68.

Fil-fatt, nifhem l-Artikolu 260(3) TFUE mhux bħala li jippreżenta l-kundizzjoni materjali tan-nuqqas ta’ traspożizzjoni ta’ direttiva iżda li jinkludi l-kundizzjoni proċedurali ( 47 ) tan-nuqqas ta’ komunikazzjoni tal-miżuri ta’ traspożizzjoni.

69.

L-avveniment li jagħti lok għall-impożizzjoni tal-ħlas ta’ pagamenti ta’ penalità jew ta’ somma f’daqqa huwa l-ksur mill-Istat Membru kkonċernat tal-obbligu ta’ notifika. L-obbligu li għalih jirreferi l-Artikolu 260(3) TFUE ma huwiex dak tal-adozzjoni ta’ miżuri ta’ traspożizzjoni iżda dak tan-notifika tagħhom ( 48 ). Dan ma jfissirx li l-obbligi ta’ komunikazzjoni u ta’ traspożizzjoni ma humiex relatati fis-sens li l-obbligu ta’ komunikazzjoni jimplimenta l-obbligu ta’ traspożizzjoni ( 49 ). Iżda dan ma jbiddilx il-formulazzjoni ċara tal-Artikolu 260(3) TFUE, li ma tirreferix għall-miżuri ta’ traspożizzjoni bħala tali iżda għall-komunikazzjoni tagħhom.

70.

Għalhekk, huwa meħtieġ li wieħed jifhem il-formulazzjoni tal-ewwel subparagrafu tal-Artikolu 260(3) TFUE fis-sens li din id-dispożizzjoni tistabbilixxi limitu ċar għall-ambitu tas-setgħa tal-Kummissjoni li titlob il-ħlas ta’ sanzjoni pekunjarja.

71.

Is-sitwazzjonijiet li fihom Stat Membru, minħabba li ma jkun ħa ebda miżura ta’ traspożizzjoni, ma jinnotifikax lill-Kummissjoni b’xi miżura ta’ traspożizzjoni fit-terminu mogħti huma simili għas-sitwazzjonijiet imsemmija fl-Artikolu 260(2) TFUE. Fiż-żewġ sitwazzjonijiet ( 50 ), is-sitwazzjoni legali hija, bħala prinċipju, ċara. Ma hemm l-ebda inċertezza legali u, għalhekk, ma hemmx bżonn li tinkiseb (l-ewwel) sentenza ta’ kjarifika tal-Qorti tal-Ġustizzja. Min-naħa l-oħra, il-kwistjoni tat-traspożizzjoni parzjali, imperfetta jew inkorretta ma hijiex kwistjoni faċli, anzi pjuttost bil-kontra ( 51 ).

72.

F’dan il-kuntest, naqbel mal-opinjoni li “ma hemmx lok li ssir din id-differenza bejn in-natura (in)kompleta jew (in)korretta ta’ traspożizzjoni ta’ direttiva” ( 52 ).

73.

Li wieħed jipprova jaqta’ linja bejn it-traspożizzjoni inkompleta u t-traspożizzjoni inkorretta mhux biss jikkomplika l-affarijiet iżda jista’ jqarraq ( 53 ). Dan għaliex traspożizzjoni inkompleta hija wkoll, b’definizzjoni, traspożizzjoni inkorretta ( 54 ). Barra minn hekk, traspożizzjoni inkorretta tkun dovuta ħafna drabi għan-nuqqas ta’ miżuri nazzjonali li jimplimentaw jew jirriflettu ċerti partijiet minn direttiva. Fil-biċċa l-kbira tal-każijiet ta’ traspożizzjoni inkorretta, partijiet xi ftit jew wisq importanti tad-dispożizzjonijiet ta’ direttiva jistgħu jiġu identifikati bħala nieqsa fil-leġiżlazzjonijiet nazzjonali rilevanti.

74.

Argument ewlieni ta’ dawk li jsostnu l-idea li l-Artikolu 260(3) TFUE jinkludi mhux biss in-nuqqas totali ta’ komunikazzjoni, iżda wkoll in-nuqqas parzjali ta’ komunikazzjoni, jew inkella t-traspożizzjoni ħażina ta’ direttiva, huwa dak tal-effettività: hija biss l-iktar interpretazzjoni wiesgħa possibbli tal-Artikolu 260(3) TFUE li tista’ tiżgura li din id-dispożizzjoni tkun mezz verament effettiv li jiżgura t-traspożizzjoni tad-direttivi mill-Istati Membri fit-termini mogħtija fid-direttivi.

75.

Argument bħal dan kien ikun konvinċenti biss, jekk dan huwa possibbli, li kieku kien ibbażat fuq il-premessa li l-Artikolu 260(3) TFUE ma huwiex intiż sabiex jissanzjona n-nuqqas ta’ osservanza ta’ sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja, iżda n-nuqqas ta’ komunikazzjoni ta’ miżuri ta’ traspożizzjoni. Għalhekk, il-kunsiderazzjonijiet relatati mal-effettività ma jistgħux, fil-fehma tiegħi, jirnexxu.

76.

Il-Kummissjoni tqis ukoll li “[m]eta Stat Membru jkun ipprovda l-ispjegazzjonijiet kollha neċessarji dwar il-mod kif huwa jaħseb li jkun ittraspona d-direttiva kollha, il-Kummissjoni tista’ tikkunsidra li l-Istat Membru ma jkunx naqas li jwettaq l-obbligu tiegħu li jinnotifika l-miżuri ta’ traspożizzjoni u għaldaqstant, l-Artikolu 260(3) [TFUE] ma jkunx applikabbli” ( 55 ).

77.

Minkejja li ma rridx inqajjem dubji dwar is-setgħa diskrezzjonali tal-Kummissjoni fil-kuntest tal-proċedura ta’ konstatazzjoni ta’ nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu, xorta waħda ninnota li l-Kummissjoni qed titħalla tiġi ggwidata mill-kunsiderazzjonijiet suġġettivi tal-Istati Membri. Madankollu, il-proċedura stabbilita fl-Artikolu 258 TFUE ( 56 ) u dik fl-Artikolu 260 TFUE ( 57 ) huma bbażati fuq il-konstatazzjoni oġġettiva tan-nuqqas ta’ osservanza ta’ Stat Membru tal-obbligi tiegħu.

78.

Għaldaqstant, ma narax kif din l-affermazzjoni tal-Kummissjoni, li effettivament tintroduċi kriterju suġġettiv intiż li jirriforma l-proċedura tal-Artikolu 260 TFUE, tista’ tirnexxi ( 58 ). Barra minn hekk, sabiex wieħed isegwi l-loġika tal-Kummissjoni tkun teħtieġ analiżi ddettaljata tal-kwistjoni sostantiva dwar jekk direttiva ġietx trasposta jew le.

79.

Jifdal l-argument li jgħid li l-Artikolu 260(3) TFUE jirreferi biss għas-sitwazzjonijiet fejn Stat Membru ma jieħu ebda azzjoni.

80.

Tali argument, għalkemm ma jinkludix is-sitwazzjonijiet li fihom Stat Membru jikkomunika lill-Kummissjoni, bħala “miżuri ta’ traspożizzjoni”, miżuri li ma humiex relatati mad-direttiva li għandha tiġi trasposta ( 59 ), ma jikkonvinċinix. Fil-fatt, tali “komunikazzjoni simulata” tikkostitwixxi nuqqas ta’ komunikazzjoni. Fejn, prima facie u mingħajr eżami sostantiv, ikun jidher li l-miżuri ma humiex relatati mad-direttiva, ma huwiex raġonevoli li wieħed jirreferi għal miżuri ta’ traspożizzjoni skont l-Artikolu 260(3) TFUE ( 60 ). Jekk jirriżulta, qabelxejn, li l-miżuri kkomunikati bl-ebda mod ma jikkostitwixxu traspożizzjoni, dan ikun nuqqas ta’ komunikazzjoni.

81.

Għalhekk, sitwazzjoni fejn “huwa ovvju” li l-informazzjoni dwar il-miżuri ta’ traspożizzjoni kkomunikati lill-Kummissjoni ma għandha l-ebda rabta mad-dispożizzjonijiet tad-direttiva tista’ tiġi kklassifikata bħala sitwazzjoni ta’ “nuqqas ta’ komunikazzjoni” fis-sens tal-Artikolu 260(3) TFUE ( 61 ).

82.

Il-kwistjoni issa hija jekk il-kundizzjonijiet tal-Artikolu 260(3) TFUE humiex issodisfatti f’dan il-każ, jiġifieri, jekk din id-dispożizzjoni tapplikax f’din il-kawża ratione materiae.

83.

Fil-fehma tiegħi le.

84.

Il-Kummissjoni titlob li l-Qorti tal-Ġustizzja “tikkundanna lir-Renju tal-Belġju, skont l-Artikolu 260(3) TFUE, għall-ħlas ta’ pagamenti ta’ penalità fl-ammont ta’ EUR 54 639.36 per diem mid-data tal-għoti tas-sentenza fil-kawża odjerna għal nuqqas ta’ twettiq tal-obbligu li jikkomunika l-miżuri ta’ traspożizzjoni tad-Direttiva 2014/61/UE” ( 62 ).

85.

Dan l-ammont tnaqqas gradwalment matul il-proċedura quddiem il-Qorti tal-Ġustizzja, peress li r-Renju tal-Belġju ttraspona gradwalment id-direttiva.

86.

Id-data ta’ referenza għad-determinazzjoni tal-impożizzjoni ta’ sanzjoni pekunjarja hija d-data li fiha l-fatti jiġu eżaminati mill-Qorti tal-Ġustizzja. Din hija ġurisprudenza stabbilita tal-Qorti tal-Ġustizzja fil-kuntest tal-Artikolu 260(2) TFUE ( 63 ), li fil-fehma tiegħi tista’ tiġi trasposta bis-sħiħ għall-Artikolu 260(3) TFUE ( 64 ).

87.

Waqt is-seduta, il-Kummissjoni informat lill-Qorti tal-Ġustizzja dwar il-fatt li hija tqis li n-nuqqasijiet ta’ traspożizzjoni jippersistu biss għar-Reġjun ta’ Brussell-Kapitali u jikkonċernaw biss ċerti dispożizzjonijiet, jiġifieri d-definizzjonijiet li jidhru fl-Artikolu 2(7) ( 65 ), (8) ( 66 ), (9) ( 67 ) u (11) ( 68 ), fl-Artikolu 4(5) ( 69 ) u fl-Artikolu 8 ( 70 ) tad-Direttiva 2014/61. Fid-dawl ta’ dan il-progress, il-Kummissjoni ddeċidiet li tnaqqas għal “1” il-fattur ta’ gravità u qiegħda titlob lill-Qorti tal-Ġustizzja tikkundanna lir-Renju tal-Belġju għall-ħlas ta’ pagamenti ta’ penalità ta’ kuljum ta’ EUR 6 071.04.

88.

Ir-Renju tal-Belġju ma jikkontestax in-nuqqasijiet fit-traspożizzjoni kkritikati.

89.

Barra minn hekk, ir-Renju tal-Belġju kkomunika lill-Kummissjoni l-miżuri ta’ traspożizzjoni diġà implimentati. Madankollu, il-Kummissjoni ssostni li dan il-gvern “naqas milli jwettaq l-obbligu tiegħu li jikkomunika l-miżuri ta’ traspożizzjoni” tad-Direttiva 2014/61.

90.

Abbażi tal-kriterji li għadni kif żviluppajt u sa fejn dan l-Istat Membru kkomunika progressivament lill-Kummissjoni l-miżuri ta’ traspożizzjoni, ir-Renju tal-Belġju ma jistax jitqies li naqas mill-obbligu tiegħu ta’ komunikazzjoni.

91.

Għalhekk, it-talba tal-Kummissjoni skont l-Artikolu 260(3) TFUE ma tistax tirnexxi.

92.

Il-Kummissjoni titlob li l-Qorti tal-Ġustizzja tikkundanna lir-Renju tal-Belġju għall-ħlas ta’ pagamenti ta’ penalità ta’ kuljum ta’ EUR 6 071.04.

93.

Għalkemm ma narax il-ħtieġa li niddeċiedi dwar il-kalkolu eżatt tal-ħlas ta’ pagamenti ta’ penalità ta’ kuljum fil-kuntest ta’ din il-kawża, peress li jien tal-fehma li l-Artikolu 260(3) TFUE ma huwiex applikabbli f’dan il-każ, nixtieq nagħmel żewġ rimarki ġenerali fil-qosor dwar is-sanzjonijiet pekunjarji, fil-każ li l-Qorti tal-Ġustizzja tasal għall-konklużjoni li l-Artikolu 260(3) TFUE huwa applikabbli f’dan il-każ.

94.

L-għan tas-sanzjonijiet pekunjarji huwa li l-Istat Membru jinġieb f’konformità mad-dritt tal-Unjoni u li jiġi evitat iktar ksur ( 71 ). Dawn is-sanzjonijiet ma għandhomx għan morali iżda pragmatiku.

95.

Għandu jiġi osservat mill-bidu nett li, ġeneralment ( 72 ), il-prinċipji żviluppati fil-kuntest tal-Artikolu 260(2) TFUE japplikaw ukoll għall-Artikolu 260(3) TFUE ( 73 ). F’dan ir-rigward, iż-żewġ rimarki tiegħi huma dawn.

96.

L-ewwel nett, peress li l-Artikolu 260(3) TFUE, bl-istess mod tal-Artikolu 260(2) TFUE, għandu l-għan li jissanzjona n-nuqqas ta’ eżekuzzjoni ta’ sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja, il-Kummissjoni tista’ tapplika l-istess metodu ta’ kalkolu tas-sanzjonijiet pekunjarji fil-kuntest ta’ dawn iż-żewġ paragrafi ( 74 ). Fi kwalunkwe każ, il-Qorti tal-Ġustizzja la ma hija marbuta bil-proposti tal-Kummissjoni fir-rigward tal-impożizzjoni ta’ sanzjoni ( 75 ) u lanqas fir-rigward tal-metodu ta’ kalkolu tagħha ( 76 ).

97.

It-tieni nett, tqum il-kwistjoni dwar jekk il-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja dwar l-Artikolu 260(2) TFUE, li tikkonċerna l-kwistjoni ta’ jekk il-Qorti tal-Ġustizzja tistax timponi sanzjoni pekunjarja li ma tkunx intalbet mill-Kummissjoni, tistax tiġi trasposta għall-Artikolu 260(3) TFUE ( 77 ).

98.

Fil-fehma tiegħi le.

99.

Fil-fatt, b’differenza mill-Artikolu 260(2) TFUE, l-Artikolu 260(3) TFUE huwa msaħħaħ b’żieda importanti: din id-dispożizzjoni tal-aħħar tiddikjara li l-Qorti tal-Ġustizzja tista’ tikkundanna lil Stat Membru jħallas sanzjoni pekunjarja “li ma tkunx taqbeż l-ammont speċifikat mill-Kummissjoni” ( 78 ). Għalkemm l-Artikolu 260(3) TFUE ma jsemmix l-għażla tas-sanzjoni pekunjarja li għandha tiġi imposta iżda biss l-ammont tagħha ( 79 ), din il-formulazzjoni għandha effett fuq l-għażla tas-sanzjoni pekunjarja. Sabiex nispjega l-punt tiegħi: il-Kummissjoni qiegħda titlob l-impożizzjoni ta’ pagamenti ta’ penalità ta’ kuljum ta’ EUR 6 071.04. Kieku l-Qorti tal-Ġustizzja kellha tiddeċiedi li timponi wkoll somma f’daqqa minbarra l-pagamenti ta’ penalità ta’ kuljum, kif tista’ ma taqbiżx “l-ammont speċifikat mill-Kummissjoni”? Billi tnaqqas il-pagamenti ta’ penalità? Peress li huma pagamenti ta’ penalità ta’ kuljum, li l-ammont finali tagħhom imħallas mill-Istat Membru jiddependi mit-tul (kontinwazzjoni) tal-ksur minn (wara) id-data stabbilita mill-Qorti tal-Ġustizzja fis-sentenza tagħha, x’inhu l-limitu ta’ dan l-ammont? Huwa impossibbli li jiġi ddeterminat.

100.

Għalhekk nifhem il-kliem “li ma tkunx taqbeż l-ammont speċifikat mill-Kummissjoni” fis-sens li l-Artikolu 260(3) TFUE jagħti lill-Qorti tal-Ġustizzja s-setgħa li timponi sanzjonijiet pekunjarji, bi projbizzjoni ġenerali fuq l-impożizzjoni ta’ sanzjoni iktar qawwija ( 80 ).

101.

Skont l-Artikolu 138(3) tar-Regoli tal-Proċedura tal-Qorti tal-Ġustizzja, jekk il-partijiet jitilfu rispettivament fuq waħda jew iktar mit-talbiet tagħhom, kull parti għandha tbati l-ispejjeż rispettivi tagħha. Peress li l-Kummissjoni u r-Renju tal-Belġju tilfu rispettivament fuq talba, għandu jiġi deċiż li dawn għandhom ibatu l-ispejjeż tagħhom stess.

102.

Skont l-Artikolu 140(1) tar-Regoli tal-Proċedura tal-Qorti tal-Ġustizzja, il-Gvern Ġermaniż, Estonjan, Irlandiż, Spanjol, Franċiż, Taljan, Litwan, Ungeriż, Awstrijak u Rumen għandhom ibatu l-ispejjeż tagħhom stess.

103.

Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti, nipproponi li l-Qorti tal-Ġustizzja tiddeċiedi kif ġej: