1)

Il-fatt li regoli Komunitarja (1) jipprevedu d-dritt ta’ esklużività lil proprjetarju ta’ trade mark tal-Unjoni u fl-istess waqt anki l-possibbiltà li l-proprjetà tappartjeni lil iktar minn persuna waħda pro quota, ifisser li l-konċessjoni għal użu tat-trade mark komuni lil terzi b’mod esklużiv, b’mod gratuwitu u għal żmien indeterminat, tista’ tiġi deċiża mill-maġġoranza tal-proprjetarji komuni jew teħtieġ kunsens b’mod unanimu?

2)

F’din it-tieni perspettiva, fil-każ ta’ trade marks nazzjonali u Komunitarji li jappartjenu lil iktar minn persuna waħda, interpretazzjoni li tistabbilixxi l-impossibbiltà li wieħed mill-proprjetarji komuni tat-trade mark mogħtija b’konċessjoni lil terzi permezz ta’ deċiżjoni unanima, b’mod gratuwitu u għal żmien indeterminat, jeżerċita unilateralment ir-rexissjoni tal-imsemmija deċiżjoni, hija konformi mal-prinċipji tad-dritt Komunitarju? Jew inkella, alternattivament, għandha titqies li hija konformi mal-prinċipji Komunitarji interpretazzjoni opposta, jiġifieri interpretazzjoni li teskludi li l-proprjetarju komuni jkun marbut indefinittivament bil-ftehim oriġinali, fejn ikun jista’ jinħeles minn dan il-ftehim b’effett fuq l-att ta’ konċessjoni?