UZASADNIENIE
1.KONTEKST AKTU DELEGOWANEGO
Rejestr Unii ustanowiono rozporządzeniem Komisji (UE) nr 389/2013 (rozporządzenie w sprawie rejestru). Należy go dostosować do nowego kontekstu prawnego ustanowionego na potrzeby czwartego okresu rozliczeniowego unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) (2021–2030). Rozporządzeniem (UE) 2017/2392 i dyrektywą (UE) 2018/410 zmieniono dyrektywę w sprawie ETS, która jest pierwszą podstawą prawną rozporządzenia w sprawie rejestru. Zmiany te muszą znaleźć odzwierciedlenie w przepisach dotyczących rejestru Unii.
Również niedawne zmiany w prawodawstwie dotyczącym przeciwdziałania praniu pieniędzy, ochrony danych i instrumentów finansowych pociągają za sobą zmiany w zasadach i procedurach dotyczących rejestru Unii.
Praktyczne doświadczenie zgromadzone w trakcie prowadzenia rejestru Unii w trzecim okresie rozliczeniowym pozwala na uproszczenie niektórych procedur przy jednoczesnym zachowaniu integralności i bezpieczeństwa systemu, co powinno zostać uwzględnione w stosownym zakresie w rozporządzeniu w sprawie rejestru.
Zakres niezbędnych zmian w obowiązujących przepisach wymaga, aby tekst został opublikowany w całości, co oznacza uchylenie obowiązującego rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013 oraz przyjęcie nowego rozporządzenia w sprawie rejestru. W nowym rozporządzeniu można jednak uwzględnić jedynie przepisy wynikające z uprawnień zawartych w dyrektywie w sprawie ETS. Zasady odnoszące się do protokołu z Kioto będą podlegały przepisom rozporządzenia (UE) nr 389/2013 do końca drugiego okresu rozliczeniowego, a niezbędne aktualizacje zostaną wprowadzone w osobnym akcie. Ze względu na różne podstawy prawne niniejsze rozporządzenie zostanie zmienione w niezbędnym zakresie w osobnych aktach prawnych w celu wdrożenia przepisów rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego i rozporządzenia LULUCF.
2.KONSULTACJE PRZEPROWADZONE PRZED PRZYJĘCIEM AKTU
Przed wejściem w życie zmian do dyrektywy w sprawie ETS Komisja konsultowała się z grupą roboczą administratorów Komitetu ds. Zmian Klimatu w dniach 4 października 2016 r., 1 lutego 2017 r., 28 marca 2017 r., 13 czerwca 2017 r., 26 września 2017 r., 14 listopada 2017 r., 24 stycznia 2018 r. i 13 marca 2018 r. w sprawie doświadczeń i wniosków oraz ewentualnych uproszczeń obowiązującego rozporządzenia w sprawie rejestru.
Dnia 27 marca 2018 r. Komisja powołała grupę ekspertów ds. polityki przeciwdziałania zmianie klimatu. W celu przygotowania niniejszego rozporządzenia delegowanego w dniach 3 kwietnia 2018 r., 18 maja 2018 r., 11–12 czerwca 2018 r. i 3 lipca 2018 r. odbyły się posiedzenia grupy ekspertów ds. polityki przeciwdziałania zmianie klimatu.
Dokumenty związane z posiedzeniami zostały jednocześnie przekazane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, jak przewidziano we wspólnym porozumieniu w sprawie aktów delegowanych załączonym do Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa. Uwagi wyrażone przez grupę ekspertów uwzględniono podczas przygotowywania projektu rozporządzenia delegowanego. W trakcie prac przygotowawczych konsultowano się również z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych.
Ponadto w okresie czterech tygodni od dnia 9 stycznia do dnia 6 lutego 2019 r. na portalu poświęconym lepszemu stanowieniu prawa zbierano informacje zwrotne na temat tekstu rozporządzenia delegowanego. Wpłynęło 6 opinii, a wszystkie pochodziły od organów publicznych lub krajowych administratorów rejestru Unii. Niektóre otrzymane uwagi zawierały argumenty lub informacje podobne do tego, co zostało już przedstawione podczas szeroko zakrojonych dyskusji w ramach grupy ekspertów ds. polityki przeciwdziałania zmianie klimatu, w związku z czym Komisja pozostawiła bez zmian tekst rozporządzenia delegowanego w tym zakresie. W projekcie tekstu uwzględniono uwagi dotyczące zmiany daty zakończenia prowadzenia rejestrów z Kioto i ograniczenia sposobów publikacji w rejestrze Unii w dni ustawowo wolne od pracy.
3.ASPEKTY PRAWNE AKTU DELEGOWANEGO
Zmieniona dyrektywa w sprawie ETS stanowi, że uprawnienia są ważne bezterminowo, a począwszy od 2021 r. uprawnienia powinny zawierać informację wskazującą, w którym okresie rozliczeniowym zostały utworzone. Wymóg ten powinien być spełniony przy tworzeniu uprawnień, a zatem powinien być zawarty w art. 37. Informacje te powinny być również przedstawione posiadaczom rachunków, w związku z czym załącznik XIII zawiera odpowiednie przepisy. Uprawnienia mogą być wykorzystywane wyłącznie do emisji z pierwszego roku dziesięcioletniego okresu, w którym zostały wydane. Zasady obliczania liczb statusu zgodności (art. 33) i zasady dotyczące umarzania (art. 56) zapewniają spełnienie tego wymogu. Te same przepisy umożliwiają nowo wprowadzone wykorzystywanie uprawnień do emisji lotniczych na potrzeby umarzania przez instalacje stacjonarne.
Zmieniona dyrektywa w sprawie ETS kładzie kres wykorzystywaniu międzynarodowych jednostek emisji w ramach ETS od czwartego okresu rozliczeniowego. Międzynarodowe jednostki emisji nie powinny być zatem przechowywane na rachunkach ETS, a pojęcie uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji przestanie istnieć. Należy wprowadzić procedurę przejściową, aby umożliwić właściwe zamknięcie trzeciego okresu rozliczeniowego w ramach obowiązujących przepisów oraz usunąć niekwalifikujące się jednostki z rachunków ETS po okresie przejściowym.
Art. 11 ust. 1 zmienionej dyrektywy w sprawie ETS określa zasady zgłaszania krajowych środków wykonawczych w czwartym okresie rozliczeniowym. W następnej kolejności należy umieścić tabele krajowego rozdziału uprawnień w rejestrze Unii. Niezbędne przepisy zostały wprowadzone w art. 46. W art. 47 zaktualizowano przepisy dotyczące zmian w tabelach krajowego rozdziału uprawnień, aby uprościć i ujednolicić procedurę oraz dostosować ją do zasad przydziału bezpłatnych uprawnień.
Sprawne wdrożenie procesu aukcyjnego na mocy rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 (rozporządzenie w sprawie sprzedaży na aukcji), wynikające przede wszystkim z doświadczeń zdobytych podczas wdrażania procesu aukcyjnego, a także z faktu, że od dnia 3 stycznia 2018 r. uprawnienia do emisji na rynku kasowym wymienione w sekcji C pkt 11 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID II) zaklasyfikowane są jako instrumenty finansowe, wymaga zmiany rozporządzenia w sprawie rejestru. Klasyfikacja ta oznacza, że od dnia 3 stycznia 2018 r. uprawnienia są w pełni objęte przepisami UE dotyczącymi rozliczeń i rozrachunku, w szczególności przepisami dyrektywy 98/26/WE o ostateczności rozrachunku. Proponowane zmiany mają na celu lepsze dostosowanie w rozporządzeniu w sprawie rejestru procesów obejmujących aukcje do wymogów dyrektywy o ostateczności rozrachunku, w tym ich zharmonizowane wdrażanie na mocy prawa krajowego do celów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji.
Wprowadzone zmiany są niezbędne do zapewnienia właściwego nadzoru i monitorowania rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla, tak aby zapewnić stabilność, integralność i odporność tego rynku, w tym zarówno segmentu rynku przydziału uprawnień do emisji w drodze sprzedaży na aukcji na mocy rozporządzenia w sprawie sprzedaży na aukcji, jak i rynku wtórnego takich uprawnień na mocy MiFID II, po dokonaniu ich przydziału na mocy dyrektywy w sprawie ETS.
W porównaniu z typowymi instrumentami finansowymi uprawnienia do emisji wyróżniają się pewnymi specyficznymi cechami: są przechowywane na poziomie Unii w jednym rejestrze, tj. w rejestrze Unii, i mogą być przekazywane transgranicznie w rejestrze Unii bez potrzeby angażowania pośredników finansowych. W celu zapewnienia, aby rejestr Unii był najbardziej efektywnym źródłem gromadzenia punktów danych przez krajowe właściwe organy w celu realizacji ich zadań w zakresie nadzoru lub monitorowania, wprowadzono wymogi dotyczące podawania kodów ISIN uprawnień do emisji (art. 37), a także wymóg wskazywania czysto dwustronnych transakcji pozagiełdowych (art. 55) oraz wymóg podawania informacji na temat grupy gospodarczej operatorów (załączniki VI i VII).
W art. 25 zmienionej dyrektywy w sprawie ETS przewidziano możliwość zawarcia umów i ustaleń dotyczących powiązania unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji z innymi systemami handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Zapewnienie operacyjności takich umów i ustaleń wymaga szeregu dostosowań w rejestrze Unii. W związku z tym art. 59 zawiera ogólne odniesienie do umów w sprawie powiązania, wprowadzono również kilka szczegółowych zmian pozwalających uznawać uprawnienia w powiązanych systemach handlu uprawnieniami do emisji, przekazywać i w zharmonizowany sposób przydzielać uprawnienia oraz zawieszać powiązania.
Ogólne rozporządzenie o ochronie danych (RODO) wprowadziło nowe koncepcje ochrony danych osobowych. Rozporządzenie w sprawie stosowania tych nowych przepisów w stosunku do instytucji europejskich powinno znaleźć odzwierciedlenie w nowym rozporządzeniu w sprawie rejestru. W związku z tym odpowiednio zaktualizowane zostały przepisy dotyczące przetwarzania danych osobowych (art. 77), okresu przechowywania danych osobowych (art. 78) i udostępniania informacji (art. 80).
Uproszczenia wprowadzone w wyniku praktycznego doświadczenia nabytego w trakcie wdrażania obejmują: restrukturyzację praw przedstawicieli rachunków; funkcjonowanie wykazu bezpiecznych rachunków; zmianę sposobu wykonywania transakcji; likwidację niektórych rodzajów rachunków; wprowadzenie zasad dotyczących zmiany struktury własności rachunków; wprowadzenie zabezpieczeń na wypadek niewypłacalności posiadaczy rachunków; dostosowanie wymogów dotyczących dokumentacji do rzeczywistego ryzyka; uproszczenie zasad obliczania liczby statusu zgodności; ulepszenie procedury zwrotu nadmiernego przydziału; wprowadzenie zasad umożliwiających zamknięcie nieaktywnych/porzuconych rachunków oraz wprowadzenie nowego statusu rachunku „zamknięcie w toku”.
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) …/…
z dnia 12.3.2019 r.
uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do funkcjonowania rejestru Unii
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE, w szczególności jej art. 19 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)Zgodnie z art. 19 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE wszystkie uprawnienia wydawane od dnia 1 stycznia 2012 r. muszą być przechowywane w rejestrze Unii. Rejestr Unii został pierwotnie ustanowiony rozporządzeniem Komisji (UE) nr 920/2010.
(2)Rozporządzenie Komisji (UE) nr 389/2013 uchyliło rozporządzenie (UE) nr 920/2010 w celu ustanowienia wymogów ogólnych oraz wymagań dotyczących prowadzenia i utrzymania rejestru Unii na okres rozliczeniowy rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r. i na kolejne okresy rozliczeniowe, dotyczących niezależnego dziennika transakcji przewidzianego w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE, a także dotyczących rejestrów przewidzianych w art. 6 decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.
(3)Rejestr Unii zapewnia prawidłowe rozliczanie transakcji w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii (EU ETS) ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE. Rejestr Unii jest znormalizowaną i zabezpieczoną elektroniczną bazą danych zawierającą wspólne elementy danych umożliwiające śledzenie wydania, posiadania, przeniesienia oraz anulowania, stosownie do przypadku, uprawnień oraz w celu zapewnienia, stosownie do przypadku, publicznego dostępu oraz poufności. Rejestr powinien zapobiegać dokonywaniu przekazów, które są niezgodne z obowiązkami wynikającymi z dyrektywy 2003/87/WE.
(4)Nowy okres ustawodawstwa obejmującego całą gospodarkę ma zastosowanie od 2021 r., czyli od początku nowego okresu dla EU ETS. Należy dopilnować, aby wdrożenie i funkcjonowanie systemu rejestrów było również zgodne z wymogami określonymi dla tego nowego okresu.
(5)Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/410 zmieniła w znacznym stopniu dyrektywę 2003/87/WE w celu zwiększenia racjonalnych pod względem kosztów redukcji emisji oraz inwestycji w technologie niskoemisyjne, co wymaga wprowadzenia zmian w rejestrze Unii. Przepisy wprowadzone tymi zmianami mają zastosowanie do okresów od 2021 r.
(6)Zgodnie z art. 13 dyrektywy 2003/87/WE uprawnienia wydawane od dnia 1 stycznia 2013 r. są ważne bezterminowo. Począwszy jednak od 2021 r., uprawnienia mają zawierać informację wskazującą, w którym okresie rozliczeniowym zostały utworzone. Do rejestru Unii należy zatem wprowadzić odpowiednie funkcje. Informacja o dziesięcioletnim okresie, w którym uprawnienia zostały utworzone, powinna być widoczna dla posiadaczy rachunków tylko wówczas, gdy jest to konieczne do odróżnienia uprawnień utworzonych w jednej fazie od uprawnień utworzonych w innej fazie. Dotyczy to okresu przejściowego między trzecim a czwartym okresem rozliczeniowym, przy uwzględnieniu faktu, że uprawnienia utworzone w okresie rozpoczynającym się w 2021 r. są ważne wyłącznie w odniesieniu do emisji od dnia 1 stycznia 2021 r.
(7)Ponadto, aby uprawnienia mogły być wykorzystywane wyłącznie do emisji z pierwszego roku dziesięcioletniego okresu, w którym zostały wydane, należy wprowadzić ograniczenia w zakresie ich umarzania. Aby zapewnić zgodność z tym ograniczeniem, należy wprowadzić zasady obliczania liczby statusu zgodności.
(8)Na mocy dyrektywy (UE) 2018/410 skreślony został art. 11b ust. 7 dyrektywy 2003/87/WE. Korzystanie z międzynarodowych jednostek emisji w ramach EU ETS nie będzie już zatem możliwe w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2021 r. W rezultacie międzynarodowe jednostki emisji nie mogą być przechowywane na rachunkach ETS, a uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji przestaną istnieć. Jednakże dopóki nie zostaną zakończone wszystkie działania wymagane w odniesieniu do okresu rozliczeniowego między 2013 a 2020 r., należy utrzymać wykorzystanie międzynarodowych jednostek emisji, a w konsekwencji uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji. Niekwalifikujące się jednostki należy usunąć z rachunków ETS po zakończeniu okresu stosowania odpowiednich przepisów rozporządzenia (UE) nr 389/2013.
(9)Po zaklasyfikowaniu uprawnień do emisji składających się z dowolnych jednostek uznanych za spełniające wymogi dyrektywy 2003/87/WE jako „instrumentów finansowych” na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE należy zmodyfikować przepisy regulujące funkcjonowanie rejestru Unii w celu dostosowania ich w koniecznym zakresie do wymogów przepisów dotyczących rynku finansowego, w szczególności poprzez wymóg dostarczania odpowiednich informacji umożliwiających skuteczne egzekwowanie dyrektywy 2014/65/UE i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014.
(10)Zgodnie z dyrektywą 2014/65/UE i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 instrumenty finansowe muszą być identyfikowane za pomocą międzynarodowych numerów identyfikacyjnych papierów wartościowych (kodów ISIN) określonych w normie ISO 6166. Aby ułatwić posiadaczom rachunków wypełnianie obowiązków sprawozdawczych, kody ISIN dla uprawnień do emisji powinny być umieszczane w rejestrze Unii.
(11)Sprawne wdrożenie procesu aukcyjnego na mocy rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010, wynikające przede wszystkim z doświadczeń zdobytych podczas wdrażania procesu aukcyjnego, a także z faktu, że od dnia 3 stycznia 2018 r. uprawnienia do emisji na rynku kasowym wymienione w sekcji C pkt 11 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE zaklasyfikowane są jako instrumenty finansowe, wymaga zmiany rozporządzenia (UE) nr 389/2013. Klasyfikacja ta oznacza w szczególności, że uprawnienia do emisji na rynku kasowym wchodzą w zakres dyrektywy 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. Zmiany są konieczne w celu lepszego dostosowania w niniejszym rozporządzeniu procesów obejmujących aukcje do wymogów dyrektywy 98/26/WE, w tym, w razie potrzeby, ich zharmonizowanego wdrażania na mocy prawa krajowego do celów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji.
(12)Jako że uprawnienia istnieją wyłącznie w formie niematerialnej i są zamienne, prawo własności uprawnienia należy ustalać na podstawie jego obecności na rachunku w rejestrze Unii, w którym jest przechowywane. Ponadto, aby zmniejszyć ryzyko związane z wycofaniem transakcji wprowadzonych do rejestru Unii oraz zakłóceniami systemu i rynku, które takie wycofanie może spowodować, należy zapewnić pełną zamienność uprawnień. W szczególności wycofanie, unieważnienie lub odwołanie transakcji jest możliwe wyłącznie w sposób zgodny z regułami funkcjonowania rejestru, w terminie określonym w tych regułach. Żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie powinien uniemożliwiać posiadaczowi rachunku lub osobie trzeciej wykonania jakichkolwiek praw lub roszczeń wynikających z podstawowej transakcji, na podstawie których mogą oni ubiegać się o zwrot lub restytucję z tytułu transakcji wprowadzonej do systemu, np. w przypadku oszustwa czy błędu technicznego, o ile nie prowadzi to do wycofania, unieważnienia lub odwołania transakcji. Ponadto prawo do nabycia uprawnienia w dobrej wierze powinno być chronione.
(13)Głównymi zadaniami centralnego administratora powinny być: zapewnienie, obsługa i prowadzenie rejestru Unii i dziennika transakcji Unii Europejskiej (EUTL), prowadzenie centralnego rachunku i przeprowadzanie operacji, które są realizowane na poziomie centralnym. Głównymi zadaniami krajowych administratorów powinno być pełnienie funkcji punktów kontaktowych z poszczególnymi posiadaczami rachunków w rejestrze Unii oraz przeprowadzanie operacji obejmujących bezpośredni z nimi kontakt, w tym otwieranie, zawieszanie dostępu i zamykanie rachunków.
(14)W przypadku gdy państwa członkowskie przydzielają bezpłatnie uprawnienia na podstawie art. 10c dyrektywy 2003/87/WE, uprawnienia te powinny być przydzielane zgodnie z art. 10c tej dyrektywy.
(15)Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2392 zmieniono dyrektywę 2003/87/WE. Zmiana ta polegała na przedłużeniu odstępstwa od zobowiązań w ramach EU ETS w odniesieniu do lotów do i z państw trzecich do dnia 31 grudnia 2023 r. W związku z tym operatorzy statków powietrznych korzystający z tego odstępstwa mają do tej daty nadal otrzymywać bezpłatne uprawnienia. Od dnia 1 stycznia 2021 r. liczba bezpłatnych uprawnień przydzielonych operatorom statków powietrznych podlega zastosowaniu współczynnika liniowego, o którym mowa w art. 9 dyrektywy 2003/87/WE.
(16)Art. 11 dyrektywy 2003/87/WE stanowi, że do dnia 28 lutego każdego roku właściwe organy mają przekazywać liczbę uprawnień bezpłatnie przydzielonych operatorom w danym roku. W przypadku gdy dyrektywa ta przewiduje ponowne obliczenie liczby uprawnień przydzielonych operatorowi, centralny administrator powinien dopilnować, aby ponowne obliczenie przydziału odbywało się zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE, a wymagane zmiany zostały przeprowadzone w rejestrze Unii i EUTL, zanim właściwy organ krajowy będzie mógł przekazać uprawnienia danemu operatorowi.
(17)Żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie powinien uniemożliwiać właściwemu organowi wymagania od operatora przekazania określonej liczby otrzymanych uprawnień, stanowiących nadwyżkę nad dostosowanym przydziałem na dany rok, na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji, w przypadku gdy nastąpił nadmierny przydział uprawnień, w tym w wyniku błędu w początkowym przydziale lub w wyniku błędnego lub niepełnego przedłożenia właściwemu organowi stosownych informacji przez operatora, pod warunkiem że centralny administrator wprowadził zmianę w tabeli krajowego rozdziału uprawnień danego państwa członkowskiego.
(18)Uprawnienia wydane po zakończeniu przez operatora działalności wykonywanej w instalacji, do której odnoszą się te uprawnienia, bez uprzedniego poinformowania właściwego organu, nie mogą być zaklasyfikowane jako uprawnienia do emisji w rozumieniu dyrektywy 2003/87. Oznacza to, że w przypadku gdy nadmierny przydział wynika z faktu, że operator nie zgłosił zaprzestania produkcji, możliwe powinno być usunięcie z rachunku posiadania operatora odpowiedniej liczby uprawnień nawet bez zgody operatora.
(19)W celu ochrony bezpieczeństwa informacji przechowywanych w rejestrze Unii oraz zapobiegania oszustwom należy stosować odpowiednie i zharmonizowane wymogi w zakresie otwierania rachunków oraz uwierzytelniania i praw dostępu. Wymogi określone w rozporządzeniu (UE) nr 389/2013 należy poddać przeglądowi i zaktualizować w celu zapewnienia ich skuteczności, przy uwzględnieniu zasady proporcjonalności. Chociaż administratorzy rejestru Unii nie podlegają bezpośrednio wymogom określonym w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849, wymogi i środki ochronne zawarte w tej dyrektywie znajdują również odzwierciedlenie w przepisach dotyczących otwierania i prowadzenia rachunków w rejestrze Unii, ze szczególnym uwzględnieniem informacji o beneficjentach rzeczywistych. Należy zmienić przepisy rozporządzenia (UE) nr 389/2013, aby umożliwić administratorom krajowym dostosowanie swoich procedur do rzeczywistego zagrożenia stwarzanego przez konkretne działanie.
(20)Jeżeli dokument oryginalny, pochodzący z innego państwa członkowskiego lub jego uwierzytelniony odpis, zostanie przedstawiony jako dowód na podstawie załączników IV lub VIII, należy odpowiednio zastosować przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1191.
(21)Krajowi administratorzy, centralny administrator i Komisja mają przestrzegać prawodawstwa unijnego i krajowego dotyczącego ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych, w szczególności rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679, oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725, w przypadku gdy mają one zastosowanie do informacji przechowywanych i przetwarzanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
(22)Zapisy dotyczące wszystkich procesów, operatorów i osób w systemie rejestrów powinny być przechowywane, natomiast zawarte w nich dane osobowe powinny zostać usunięte po upływie odpowiedniego okresu przechowywania.
(23)Komisja i krajowi administratorzy są współadministratorami informacji przechowywanych i przetwarzanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Rejestr Unii i EUTL realizują zadania wykonywane w interesie publicznym. W przypadku naruszenia ochrony danych osobowych zastosowanie mają odpowiednie procedury powiadamiania zgodnie z przepisami o ochronie danych.
(24)Administratorzy krajowi, centralny administrator i Komisja powinni dopilnować, by informacje przechowywane i przetwarzane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem mogły być wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia rejestru Unii.
(25)Należy uprościć przepisy regulujące rejestr Unii, aby w miarę możliwości zmniejszyć wszelkie obciążenia administracyjne, nie podważając przy tym integralności środowiskowej, bezpieczeństwa i wiarygodności EU ETS. Aby określić kierunek i zakres możliwych uproszczeń i odciążeń, zebrano praktyczne doświadczenia krajowych administratorów rejestru Unii i przeprowadzono konsultacje z państwami członkowskimi. Wynikające z tego nowe przepisy mają na celu ułatwienie zrozumienia i korzystania z rejestru Unii zarówno użytkownikom, jak i administratorom.
(26)Aby chronić integralność środowiskową EU ETS, tam, gdzie to konieczne i tak długo jak to konieczne, operatorzy lotniczy i inni operatorzy objęci EU ETS nie mogą korzystać z uprawnień wydanych przez państwo członkowskie, które powiadomiło Radę Europejską o swoim zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE).
(27)Powiązanie EU ETS z innymi systemami handlu uprawnieniami do emisji rozszerza możliwości ograniczania emisji, a tym samym ogranicza koszty walki ze zmianą klimatu. Realizacja umów w sprawie takich powiązań zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE wymaga szeregu dostosowań w rejestrze Unii. Rozporządzenie (UE) nr 389/2013 powinno zatem zostać zmienione między innymi po to, by zapewnić uznawanie uprawnień państw trzecich w zakresie zgodności, umożliwić przekazywanie takich uprawnień, tworzenie rachunków, procesów transakcyjnych oraz określić warunki dotyczące zawieszenia takiego powiązania.
(28)Wszystkie operacje wymagane w odniesieniu do trzeciego okresu rozliczeniowego EU ETS między 2013 a 2020 r. powinny zostać zakończone zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 389/2013. Ponieważ dyrektywa 2003/87/WE dopuszcza wykorzystanie międzynarodowych jednostek emisji wygenerowanych zgodnie z protokołem z Kioto, rozporządzenie to powinno nadal mieć zastosowanie do tych operacji. Aby zapewnić jasność co do przepisów mających zastosowanie do wszystkich operacji związanych z trzecim okresem rozliczeniowym zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE, zmienioną dyrektywą 2009/29EC z jednej strony, i przepisów mających zastosowanie do wszystkich operacji dotyczących czwartego okresu rozliczeniowego zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE, zmienioną dyrektywą (UE) 2018/410 z drugiej strony, zakres stosowania tych przepisów rozporządzenia (UE) nr 389/2013, które w dalszym ciągu mają zastosowanie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do operacji związanych z trzecim okresem rozliczeniowym, powinien być ograniczony do tego celu.
(29)Zgodnie z art. 42 rozporządzenia (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 18 października 2018 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
ROZDZIAŁ 1
Przedmiot, zakres stosowania i definicje
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się wymogi ogólne oraz wymagania dotyczące prowadzenia i utrzymania rejestru Unii i niezależnego dziennika transakcji przewidzianego w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE.
Artykuł 2
Zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do uprawnień utworzonych na potrzeby unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS).
Artykuł 3
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje zawarte w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 i w art. 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331. Stosuje się również następujące definicje:
1)„centralny administrator” oznacza osobę wyznaczoną przez Komisję zgodnie z art. 20 dyrektywy 2003/87/WE;
2)„krajowy administrator” oznacza podmiot odpowiedzialny za administrowanie, w imieniu państwa członkowskiego, zbiorem rachunków użytkowników podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego w rejestrze Unii, wyznaczony zgodnie z art. 7;
3)„posiadacz rachunku” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która posiada rachunek w rejestrze Unii;
4)„informacje o rachunku” oznaczają wszelkie informacje niezbędne do otwarcia rachunku lub zarejestrowania weryfikatora, w tym wszelkie informacje na temat przedstawicieli im przypisanych;
5)„właściwy organ” oznacza organ lub organy wyznaczone przez państwo członkowskie na mocy art. 18 dyrektywy 2003/87/WE;
6) „weryfikator” oznacza weryfikatora zgodnie z definicją w art. 3 pkt 3) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/2067;
7)„uprawnienia do emisji lotniczych” oznaczają uprawnienia utworzone zgodnie z art. 3c ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE, w tym uprawnienia utworzone do tych samych celów, pochodzące z systemów handlu uprawnieniami do emisji, które są powiązane z EU ETS zgodnie z art. 25 tej dyrektywy;
8)„uprawnienia ogólne” oznaczają wszystkie inne uprawnienia utworzone na mocy dyrektywy 2003/87/WE, w tym uprawnienia pochodzące z systemów handlu uprawnieniami do emisji, które są powiązane z EU ETS zgodnie z art. 25 tej dyrektywy;
9)„proces” oznacza zautomatyzowany techniczny sposób wykonywania działań związanych z rachunkiem lub jednostką w rejestrze Unii;
10)„wykonanie” oznacza finalizację procesu zgłoszonego do wykonania, co może skutkować jego zakończeniem, jeżeli spełnione są wszystkie warunki, lub przerwaniem;
11)„dzień roboczy” oznacza każdy dzień w roku od poniedziałku do piątku;
12)„transakcja” oznacza proces w rejestrze Unii obejmujący przekazanie uprawnienia z jednego rachunku na inny;
13) „umorzenie” oznacza rozliczenie uprawnienia przez operatora instalacji lub operatora statków powietrznych względem zweryfikowanych emisji jego instalacji lub statków powietrznych;
14)„usunięcie” oznacza ostateczne usunięcie uprawnienia przez jego posiadacza bez rozliczania go względem zweryfikowanych emisji;
15)„pranie pieniędzy” oznacza pranie pieniędzy zgodnie z definicją w art. 1 pkt 3 dyrektywy (UE) 2015/849;
16)„poważne przestępstwo” oznacza poważne przestępstwo w rozumieniu art. 3 pkt 4 dyrektywy (UE) 2015/849;
17)„finansowanie terroryzmu” oznacza finansowanie terroryzmu zgodnie z definicją w art. 1 pkt 5 dyrektywy (UE) 2015/849;
18)„członkowie zarządu” oznaczają osoby pełniące obowiązki zarządcze w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia (UE) nr 596/2014;
19) „jednostka dominująca” oznacza jednostkę dominującą zdefiniowaną w art. 2 pkt 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE;
20)„jednostka zależna” oznacza jednostkę zależną zdefiniowaną w art. 2 pkt 10 dyrektywy 2013/34/UE;
21)„grupa” oznacza grupę zdefiniowaną w art. 2 pkt 11 dyrektywy 2013/34/UE;
22)„kontrahent centralny” oznacza kontrahenta centralnego zdefiniowanego w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012.
ROZDZIAŁ 2
System rejestrów
Artykuł 4
Rejestr Unii
1.Centralny administrator obsługuje i prowadzi rejestr Unii, w tym jego infrastrukturę techniczną.
2.Państwa członkowskie korzystają z rejestru Unii w celu wypełnienia swoich zobowiązań na mocy art. 19 dyrektywy 2003/87/WE. Rejestr Unii udostępnia krajowym administratorom i posiadaczom rachunków procesy określone w niniejszym rozporządzeniu.
3.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii był zgodny z wymogami dotyczącymi sprzętu, sieci, oprogramowania i bezpieczeństwa określonymi w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych, o których mowa w art. 75 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 5
Dziennik transakcji Unii Europejskiej
1.Ustanawia się dziennik transakcji Unii Europejskiej (EUTL) – w formie standaryzowanej elektronicznej bazy danych – zgodnie z art. 20 dyrektywy 2003/87/WE dla transakcji w zakresie objętym niniejszym rozporządzeniem.
2.Centralny administrator obsługuje i utrzymuje EUTL zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.
3.Centralny administrator dopilnowuje, by w ramach EUTL możliwe było sprawdzanie i rejestrowanie wszystkich procesów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i aby był on zgodny z wymogami w zakresie sprzętu, sieci i oprogramowania określonymi w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych, o których mowa w art. 75 niniejszego rozporządzenia.
4.Centralny administrator dopilnowuje, by w ramach EUTL możliwe było rejestrowanie wszystkich procesów opisanych w tytule I rozdział 3 oraz w tytułach II i III.
Artykuł 6
Łącza komunikacyjne między rejestrami i EUTL
1.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utrzymywał łącze komunikacyjne z rejestrami systemów handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, z którymi obowiązuje umowa w sprawie powiązania zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE, do celów przekazywania informacji o transakcjach z udziałem uprawnień.
2.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utrzymywał bezpośrednie łącze komunikacyjne z EUTL w celu sprawdzania i rejestrowania transakcji z udziałem uprawnień oraz procesów zarządzania rachunkiem określonych w tytule I rozdział 3. Wszystkie transakcje dotyczące jednostek uprawnień odbywają się w rejestrze Unii i są rejestrowane i sprawdzane przez EUTL. Centralny administrator może ustanowić ograniczone łącze komunikacyjne między EUTL i rejestrem państwa trzeciego, które podpisało traktat dotyczący jego przystąpienia do Unii.
Artykuł 7
Krajowi administratorzy
1.Każde państwo członkowskie wyznacza krajowego administratora. Państwo członkowskie zgodnie z art. 10 ma dostęp do swoich rachunków i rachunków w rejestrze Unii podlegających jego jurysdykcji oraz zarządza nimi za pośrednictwem krajowego administratora określonego w załączniku I.
2.Państwa członkowskie i Komisja dopilnowują, aby nie wystąpił konflikt interesów między krajowymi administratorami, centralnym administratorem i posiadaczami rachunków.
3.Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji dane osobowe i kontaktowe swojego krajowego administratora, w tym numer telefonu alarmowego na wypadek zdarzenia naruszającego bezpieczeństwo.
4.Komisja wraz z krajowymi administratorami każdego państwa członkowskiego i centralnym administratorem koordynuje wykonanie niniejszego rozporządzenia. Komisja w szczególności przeprowadza wszelkie odpowiednie konsultacje zgodnie z traktatami na temat kwestii i procedur związanych z obsługą rejestrów uregulowanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz związanych z wykonaniem niniejszego rozporządzenia. Warunki współpracy, uzgodnione wspólnie przez centralnego administratora i krajowych administratorów, obejmują wspólne procedury operacyjne dotyczące wykonania niniejszego rozporządzenia, procedury zarządzania zmianami i incydentami w odniesieniu do rejestru Unii, specyfikacje techniczne dotyczące funkcjonowania i niezawodności rejestru Unii i EUTL oraz przepisy dotyczące zadań administratorów danych osobowych zgromadzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Warunki współpracy mogą obejmować zasady konsolidacji zewnętrznych łączy komunikacyjnych, infrastruktury informatycznej i procedur dostępu do rachunków użytkowników. W celu zapewnienia zharmonizowanego wykonania przepisów tytułu I rozdział 3 centralny administrator co dwa lata przekazuje krajowym administratorom sprawozdanie dotyczące odpowiednich praktyk stosowanych w każdym państwie członkowskim.
5.Centralny administrator, właściwe organy i krajowi administratorzy realizują tylko procesy niezbędne do wypełnienia ich odpowiednich funkcji zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE i środkami przyjętymi zgodnie z jej przepisami.
ROZDZIAŁ 3
Rachunki
Sekcja 1
Przepisy ogólne mające zastosowanie do wszystkich rachunków
Artykuł 8
Rachunki
1.Państwa członkowskie i centralny administrator dopilnowują, by rejestr Unii obejmował rachunki określone w załączniku I.
2.Każdy rodzaj rachunku może zawierać rodzaje jednostek określone w załączniku I.
Artykuł 9
Status rachunków
1.Rachunki mogą mieć jeden z następujących statusów: „otwarty”, „zablokowany”, „zamknięcie w toku” lub „zamknięty”. Rachunki za poszczególne lata mogą mieć status „wyłączony”.
2.Z rachunku zablokowanego nie można inicjować procesów, z wyjątkiem procesów wyszczególnionych w art. 22, 31 i 56.
3.Przed zamknięciem rachunku może on otrzymać status „zamknięcie w toku” na okres stosowania dostępnych środków odwoławczych przeciw zamknięciu lub do czasu, gdy warunki zamknięcia zostaną spełnione, ale nie na dłużej niż 10 lat. Z rachunków o statusie „zamknięcie w toku” nie można inicjować procesów, nie mogą na nie wpływać jednostki, a wszelki dostęp do tych rachunków zostaje zawieszony. Rachunek o statusie „zamknięcie w toku” może otrzymać status „otwarty” wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszystkie warunki dotyczące otwarcia rachunku.
4.Z rachunku zamkniętego nie można inicjować żadnych procesów. Rachunek zamknięty nie może zostać ponownie otwarty i nie mogą na niego wpływać jednostki.
5.Po wyłączeniu instalacji z EU ETS zgodnie z art. 27 lub 27a dyrektywy 2003/87/WE krajowy administrator nadaje odpowiedniemu rachunkowi posiadania operatora status „wyłączony” na okres wyłączenia.
6.Po powiadomieniu ze strony właściwego organu, że w danym roku loty operatora statków powietrznych nie są już objęte systemem EU ETS zgodnie z załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE, krajowy administrator nadaje odpowiedniemu rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status „wyłączony” po uprzednim zawiadomieniu o tym danego operatora statków powietrznych oraz do czasu otrzymania powiadomienia od właściwego organu, że loty operatora statków powietrznych są ponownie objęte systemem EU ETS.
7.Z rachunku wyłączonego nie można inicjować żadnych procesów, z wyjątkiem procesów wyszczególnionych w art. 22 i 57 oraz procesów wyszczególnionych w art. 31 i 56 odpowiadających okresowi, w którym status rachunku nie został jeszcze ustalony jako wyłączony.
Artykuł 10
Zarządzanie rachunkami
1.Każdy rachunek ma administratora odpowiedzialnego za zarządzanie rachunkiem w imieniu państwa członkowskiego lub Unii.
2.Administrator rachunku jest określony dla każdego rodzaju rachunku zgodnie z załącznikiem I.
3.Administrator rachunku, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, otwiera rachunek, zawiesza dostęp do rachunku lub zamyka rachunek, zmienia status rachunku, zatwierdza upoważnionych przedstawicieli, zezwala na zmiany danych rachunków wymagających zatwierdzenia przez administratora, inicjuje transakcje, jeżeli przedstawiciel rachunku lub posiadacz rachunku złożył o to wniosek zgodnie z art. 20 ust. 6 i 7 oraz inicjuje transakcje na polecenie właściwego organu lub odpowiedniego organu egzekwowania prawa.
4.Administrator może nałożyć na posiadaczy rachunków i ich przedstawicieli wymóg, aby zgodzili się na przestrzeganie rozsądnych warunków zgodnych z niniejszym rozporządzeniem z uwzględnieniem kwestii wyszczególnionych w załączniku II.
5.Rachunki podlegają prawu i jurysdykcji państwa członkowskiego ich administratora, zaś przechowywane na nich jednostki uznaje się za znajdujące się na terytorium tego państwa członkowskiego.
Artykuł 11
Powiadomienia od centralnego administratora
Centralny administrator powiadamia przedstawicieli rachunku i krajowego administratora o wniosku o wykonanie i zakończenie lub przerwanie każdego procesu związanego z rachunkiem oraz o zmianie statusu rachunku za pomocą automatycznego mechanizmu opisanego w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 75. Powiadomienia przesyła się w języku urzędowym (językach urzędowych) państwa członkowskiego administratora rachunku.
Sekcja 2
Otwieranie i aktualizacja rachunków
Artykuł 12
Otwieranie rachunków zarządzanych przez centralnego administratora
1.Centralny administrator otwiera wszystkie rachunki zarządzania ETS w rejestrze Unii.
Artykuł 13
Otwieranie rachunków zabezpieczenia transakcji aukcyjnych w rejestrze Unii
1.W systemie rozliczeniowym lub systemie rozrachunkowym zdefiniowanym w rozporządzeniu (UE) nr 1031/2010, podłączonym do platformy aukcyjnej wyznaczonej zgodnie z art. 26 lub 30 tego rozporządzenia, można złożyć do krajowego administratora wniosek o otwarcie w rejestrze Unii rachunku zabezpieczenia transakcji aukcyjnych. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacje określone w załączniku IV.
2.W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 21 krajowy administrator otwiera w rejestrze Unii rachunek zabezpieczenia transakcji aukcyjnych lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 19.
3.Uprawnienia przechowywane na rachunku zabezpieczenia transakcji aukcyjnych stanowią zabezpieczenie w rozumieniu art. 2 lit. m) dyrektywy 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.
Do celów art. 9 ust. 2 dyrektywy 98/26/WE rachunek zabezpieczenia transakcji aukcyjnych przechowywany w rejestrze Unii stanowi odpowiedni rachunek i zostaje uznany za zlokalizowany w państwie członkowskim, o którym mowa w art. 10 ust. 5 niniejszego rozporządzenia, i podlegający przepisom jego prawa.
Artykuł 14
Otwieranie rachunków posiadania operatora w rejestrze Unii
1.W ciągu 20 dni roboczych od wejścia w życie zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych odpowiedni właściwy organ lub operator dostarcza odpowiedniemu krajowemu administratorowi informacje określone w załączniku VI i przedkłada krajowemu administratorowi wniosek o otwarcie rachunku posiadania operatora w rejestrze Unii.
2.W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 21 krajowy administrator otwiera rachunek posiadania operatora dla każdej instalacji w rejestrze Unii lub informuje potencjalnego posiadacza rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 19.
3.Nowy rachunek posiadania operatora może być otwarty tylko wówczas, gdy instalacja nie posiada jeszcze rachunku posiadania operatora, który został otwarty na podstawie tego samego zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych.
Artykuł 15
Otwieranie rachunków posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii
1.W ciągu 20 dni roboczych od zatwierdzenia planu monitorowania operatora statków powietrznych właściwy organ lub operator statków powietrznych dostarcza odpowiedniemu krajowemu administratorowi informacje określone w załączniku VII, i przedkłada krajowemu administratorowi wniosek o otwarcie rachunku posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii.
2.Każdy operator statków powietrznych posiada jeden rachunek posiadania operatora statków powietrznych.
3.Operatorzy statków powietrznych prowadzący działalność lotniczą o całkowitej rocznej emisji wynoszącej mniej niż 25 000 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla rocznie lub obsługujący mniej niż 243 loty w jednym okresie przez trzy kolejne czteromiesięczne okresy mogą upoważnić osobę fizyczną lub osobę prawną do otwarcia rachunku posiadania operatora statków powietrznych oraz do umorzenia uprawnień w ich imieniu zgodnie z art. 12 ust. 2a dyrektywy 2003/87/WE. Odpowiedzialność za zgodność nadal pozostaje po stronie operatora statków powietrznych. Upoważniając osobę fizyczną lub osobę prawną, operator statków powietrznych dba, by nie wystąpił konflikt interesów między upoważnioną osobą lub podmiotem a właściwymi organami, krajowymi administratorami, weryfikatorami lub innymi organami podlegającymi przepisom dyrektywy 2003/87/WE i aktom prawnym przyjętym w celu wdrożenia tej dyrektywy. W tym przypadku upoważniona osoba fizyczna lub prawna przedstawia informacje wymagane zgodnie z ust. 1.
4.W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 21 krajowy administrator otwiera rachunek posiadania operatora statków powietrznych dla każdego operatora statków powietrznych w rejestrze Unii lub informuje potencjalnego posiadacza rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 19.
5.Operator statków powietrznych posiada tylko jeden rachunek posiadania operatora statków powietrznych.
Artykuł 16
Otwieranie rachunków obrotowych w rejestrze Unii
1.Wniosek o otwarcie rachunku obrotowego w rejestrze Unii przedkłada krajowemu administratorowi potencjalny posiadacz rachunku. Potencjalny posiadacz rachunku dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora, obejmujące co najmniej informacje określone w załączniku IV.
2.Państwo członkowskie krajowego administratora może nałożyć – jako jeden z warunków otwarcia rachunku obrotowego – wymóg, aby potencjalni posiadacze rachunków mieli stałą siedzibę lub byli zarejestrowani w państwie członkowskim krajowego administratora zarządzającego rachunkiem.
3.Państwo członkowskie krajowego administratora może nałożyć – jako jeden z warunków otwarcia rachunku obrotowego – wymóg, aby potencjalni posiadacze rachunków byli zarejestrowani jako płatnicy podatku od wartości dodanej (VAT) w państwie członkowskim krajowego administratora zarządzającego rachunkiem.
4.W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 21 krajowy administrator otwiera rachunek obrotowy w rejestrze Unii lub informuje potencjalnego posiadacza rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 19.
Artykuł 17
Otwieranie krajowych rachunków posiadania w rejestrze Unii
Właściwy organ państwa członkowskiego poleca krajowemu administratorowi, aby otworzył krajowy rachunek posiadania w rejestrze Unii w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania informacji określonych w załączniku III.
Artykuł 18
Rejestracja weryfikatorów w rejestrze Unii
1.Wniosek o zarejestrowanie weryfikatora w rejestrze Unii przedkłada się krajowemu administratorowi. Osoba, która składa wniosek o rejestrację, dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora, w tym informacje określone w załączniku III i V.
2.W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 21 krajowy administrator rejestruje weryfikatora w rejestrze Unii lub informuje potencjalnego weryfikatora o odmowie rejestracji, zgodnie z art. 19.
Artykuł 19
Odmowa otwarcia rachunku lub rejestracji weryfikatora
1.Krajowy administrator sprawdza, czy informacje i dokumenty przedstawione w celu otwarcia rachunku lub rejestracji są kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.
W przypadku uzasadnionych wątpliwości krajowy administrator może zwrócić się o pomoc do innego krajowego administratora w celu przeprowadzenia weryfikacji, o której mowa w akapicie pierwszym. Administrator, który otrzymał taki wniosek, może go odrzucić. Potencjalny posiadacz rachunku lub weryfikator może bezpośrednio poprosić krajowego administratora o zwrócenie się o udzielenie takiej pomocy. Krajowy administrator informuje potencjalnego posiadacza rachunku lub weryfikatora o takim wniosku o udzielenie pomocy.
2.Krajowy administrator może odmówić otwarcia rachunku lub zarejestrowania weryfikatora:
a)jeżeli przedstawione informacje i dokumenty są niekompletne, nieaktualne lub niedokładne, bądź fałszywe;
b)jeżeli organ egzekwowania prawa poinformuje krajowego administratora lub jeżeli krajowy administrator zostanie poinformowany w inny sposób, że wobec potencjalnego posiadacza rachunku lub – jeżeli jest on osobą prawną – wobec dowolnego członka zarządu potencjalnego posiadacza rachunku prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub jeżeli w ciągu ostatnich pięciu lat wydano na taką osobę wyrok skazujący z wyżej wymienionych powodów;
c)jeżeli krajowy administrator ma uzasadnione powody, aby sądzić, że rachunki mogą zostać wykorzystane w oszustwie obejmującym uprawnienia, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach;
d)z powodów określonych w prawie krajowym.
3.Jeżeli krajowy administrator odmówi otwarcia rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych zgodnie z ust. 2, rachunek ten może zostać otwarty na polecenie właściwego organu. Cały dostęp do rachunku ulega zawieszeniu zgodnie z art. 30 ust. 4 do momentu, gdy ustaną przyczyny odmowy wymienione w ust. 2.
4.Jeżeli krajowy administrator odmówi otwarcia rachunku, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego, który poleca krajowemu administratorowi, aby otworzył rachunek, albo podtrzymuje odmowę, wydając uzasadnioną decyzję z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.
Artykuł 20
Upoważnieni przedstawiciele
1.Centralny administrator dopilnowuje, by upoważnieni przedstawiciele rachunków w rejestrze Unii mieli dostęp do odpowiednich rachunków i w imieniu posiadacza rachunku posiadali jedno z następujących praw:
a)inicjowanie procesów;
b)w razie potrzeby zatwierdzanie procesów;
c)inicjowanie procesów i zatwierdzanie procesów inicjowanych przez innego upoważnionego przedstawiciela.
2.Przy otwarciu rachunku każdy rachunek ma co najmniej dwóch upoważnionych przedstawicieli posiadających jedną z następujących kombinacji praw:
a)jednego upoważnionego przedstawiciela z prawem do inicjowania procesów i jednego z prawem do zatwierdzania procesów;
b)jednego upoważnionego przedstawiciela z prawem do inicjowania procesów i zatwierdzania procesów zainicjowanych przez innego upoważnionego przedstawiciela i jednego z prawem do zatwierdzania procesów;
c)jednego upoważnionego przedstawiciela z prawem do inicjowania procesów i jednego z prawem do inicjowania procesów i zatwierdzania procesów zainicjowanych przez innego upoważnionego przedstawiciela;
d)dwóch upoważnionych przedstawicieli z prawem do inicjowania procesów i zatwierdzania procesów zainicjowanych przez innego upoważnionego przedstawiciela.
3.Weryfikatorzy mają co najmniej jednego upoważnionego przedstawiciela, który inicjuje odpowiednie procesy w imieniu weryfikatora. Przedstawiciel weryfikatora nie może być przedstawicielem żadnego rachunku.
4.Posiadacze rachunków mogą zdecydować, że zatwierdzenie drugiego upoważnionego przedstawiciela nie jest konieczne, by zgłosić wykonanie przekazów na rachunki znajdujące się na zaufanej liście rachunków utworzonej zgodnie z art. 23. Posiadacz rachunku może wycofać taką decyzję. O decyzji i wycofaniu decyzji powiadamia się w należycie podpisanym oświadczeniu przedłożonym krajowemu administratorowi.
5.Poza upoważnionymi przedstawicielami określonymi w ust. 1 i 2 rachunki mogą również mieć upoważnionych przedstawicieli z dostępem do rachunku wyłącznie w trybie odczytu.
6.Jeżeli upoważniony przedstawiciel nie ma dostępu do rejestru Unii z powodów technicznych lub innych przyczyn, może on wystąpić do krajowego administratora z wnioskiem o inicjowanie lub zatwierdzanie transakcji w jego imieniu, zgodnie z prawami przyznanymi temu upoważnionemu przedstawicielowi, pod warunkiem że krajowy administrator zezwala na takie wnioski, zaś dostęp upoważnionego przedstawiciela nie został zawieszony zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
7.Jeżeli upoważniony przedstawiciel rachunku nie ma dostępu do rejestru Unii, posiadacze rachunków mogą zwrócić się do krajowego administratora z wnioskiem o zgłoszenie procesu do wykonania w ich imieniu, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, pod warunkiem że krajowy administrator zezwala na takie wnioski. Takie wnioski nie mogą być składane w przypadku rachunków o statusie „zamknięty”.
8.W specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 75 można ustalić maksymalną liczbę upoważnionych przedstawicieli dla każdego rodzaju rachunku.
9.Upoważnieni przedstawiciele są osobami fizycznymi, które ukończyły 18 lat. Wszyscy upoważnieni przedstawiciele jednego rachunku są różnymi osobami, ale ta sama osoba może być upoważnionym przedstawicielem różnych rachunków. Państwo członkowskie krajowego administratora może nałożyć wymóg, aby przynajmniej jeden upoważniony przedstawiciel rachunku miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium tego państwa członkowskiego, z wyjątkiem przedstawicieli weryfikatorów.
Artykuł 21
Wyznaczanie i zatwierdzanie upoważnionych przedstawicieli
1.Składając wniosek o otwarcie rachunku lub rejestrację weryfikatora, potencjalny posiadacz rachunku lub weryfikator wyznacza pewną liczbę upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.
2.Wyznaczając upoważnionego przedstawiciela, posiadacz rachunku dostarcza informacje wymagane przez administratora. Informacje te obejmują co najmniej informacje określone w załączniku VIII.
Jeżeli potencjalny upoważniony przedstawiciel został już wyznaczony w odniesieniu do danego rachunku i jeżeli posiadacz rachunku wystąpi z takim wnioskiem, krajowy administrator może wykorzystać dokumentację złożoną przy wcześniejszym wyznaczeniu do celów weryfikacji, o której mowa w ust. 4.
3.Krajowy administrator zatwierdza upoważnionego przedstawiciela lub informuje posiadacza rachunku o odmowie zatwierdzenia w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wymaganych zgodnie z ust. 2. W przypadku gdy do przeprowadzenia oceny osoby wyznaczonej niezbędny jest dłuższy okres, administrator może przedłużyć proces oceny o maksymalnie 20 dni roboczych i powiadamia o tym przedłużeniu posiadacza rachunku.
4.Krajowy administrator sprawdza, czy informacje i dokumenty przedstawione w celu wyznaczenia upoważnionego przedstawiciela są kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.
W przypadku uzasadnionych wątpliwości krajowy administrator może zwrócić się o pomoc do innego krajowego administratora w celu przeprowadzenia weryfikacji, o której mowa w akapicie pierwszym. Administrator, który otrzymał taki wniosek, może go odrzucić. Potencjalny posiadacz rachunku lub weryfikator może bezpośrednio poprosić krajowego administratora o zwrócenie się o udzielenie takiej pomocy. Krajowy administrator informuje potencjalnego posiadacza rachunku lub weryfikatora o takim wniosku o udzielenie pomocy.
5.Krajowy administrator może odmówić zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela:
a)jeżeli przedstawione informacje i dokumenty są niekompletne, nieaktualne lub niedokładne, bądź fałszywe;
b)jeżeli organ egzekwowania prawa poinformuje krajowego administratora lub jeżeli krajowy administrator zostanie poinformowany w inny sposób, że wobec potencjalnego przedstawiciela prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub jeżeli w ciągu ostatnich pięciu lat wydano na taką osobę wyrok skazujący z wyżej wymienionych powodów;
c)z powodów określonych w prawie krajowym.
6.Jeżeli krajowy administrator odmówił zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela, posiadacz rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy organowi stosownemu na mocy prawa krajowego, który poleca krajowemu administratorowi, aby zatwierdził przedstawiciela, albo podtrzymuje odmowę, wydając uzasadnioną decyzję z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.
Artykuł 22
Aktualizowanie informacji o rachunku i informacji o upoważnionych przedstawicielach
1.Wszyscy posiadacze rachunków powiadamiają krajowego administratora w ciągu 10 dni roboczych o wszelkich zmianach w informacjach o rachunku. Ponadto do dnia 31 grudnia każdego roku posiadacze rachunków potwierdzają krajowemu administratorowi, że informacje o ich rachunkach są nadal kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.
2.Operatorzy i operatorzy statków powietrznych w ciągu 10 dni roboczych powiadamiają administratora swojego rachunku o przeprowadzeniu połączenia lub podziału przedsiębiorstwa.
3.Powiadomienie o zmianach należy uzupełnić informacjami wymaganymi przez krajowego administratora zgodnie z niniejszą sekcją. Odpowiedni krajowy administrator zatwierdza aktualizację informacji w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania takiego powiadomienia i informacji uzupełniających. Administrator może odmówić aktualizacji informacji zgodnie z art. 21 ust. 4 i 5. O każdej takiej odmowie powiadamia się posiadacza rachunku. Sprzeciw wobec takiej odmowy można zgłosić właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego zgodnie z art. 19 ust. 4.
4.Co najmniej raz na trzy lata krajowy administrator przeprowadza przegląd informacji o rachunku, sprawdzając, czy są nadal kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe, oraz w stosownych przypadkach zwraca się do posiadacza rachunku o powiadomienie o wszelkich zmianach. W przypadku rachunków posiadania operatora, rachunków posiadania operatora statków powietrznych i weryfikatorów przegląd przeprowadza się co najmniej raz na pięć lat.
5.Posiadacz rachunku posiadania operatora może sprzedać lub zbyć swój rachunek posiadania operatora wyłącznie wraz z instalacją przypisaną do tego rachunku.
6.Z zastrzeżeniem przepisów ust. 5 żaden posiadacz rachunku nie może sprzedać ani przekazać własności rachunku innej osobie.
7.W przypadku gdy osoba prawna posiadająca rachunek w rejestrze Unii ulega zmianie w wyniku połączenia lub podziału przedsiębiorstw będących posiadaczami rachunków, posiadaczem rachunku staje się prawny następca poprzedniego posiadacza rachunku po przedłożeniu dokumentacji wymaganej zgodnie z art. 14, 15 lub 16.
8.Upoważniony przedstawiciel nie może przenieść swojego statusu na inną osobę.
9.Posiadacz rachunku lub weryfikator może złożyć wniosek o usunięcie upoważnionego przedstawiciela. Po otrzymaniu wniosku krajowy administrator zawiesza dostęp upoważnionego przedstawiciela. Odpowiedni administrator usuwa upoważnionego przedstawiciela w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wniosku.
10.Posiadacz rachunku może wyznaczyć nowych upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 21.
11.Jeżeli zarządzające państwo członkowskie operatora statków powietrznych ulega zmianie zgodnie z procedurą określoną w art. 18a dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator aktualizuje dane krajowego administratora odpowiadającego za dany rachunek posiadania operatora statków powietrznych. W przypadku zmiany administratora rachunku posiadania operatora statków powietrznych nowy administrator może nałożyć wymóg, aby operator statków powietrznych przedłożył informacje dotyczące otwarcia rachunku zgodnie z art. 15 oraz informacje dotyczące upoważnionych przedstawicieli wymagane zgodnie z art. 21.
12.Z zastrzeżeniem przepisów ust. 11 państwo członkowskie odpowiedzialne za zarządzanie rachunkiem nie ulega zmianie.
Artykuł 23
Wykaz bezpiecznych rachunków
1.Rachunki w rejestrze Unii mogą obejmować wykaz bezpiecznych rachunków.
2.Rachunki należące do tego samego posiadacza rachunku i zarządzane przez tego samego krajowego administratora są automatycznie wprowadzane do wykazu bezpiecznych rachunków.
3.Unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji i unijny rachunek usunięcia uprawnień są automatycznie umieszczane w wykazie bezpiecznych rachunków.
4.Procedura zgłaszania do wykonania i finalizowania zmian w wykazie bezpiecznych rachunków jest określona w art. 35. Zmiana jest inicjowana i zatwierdzana przez dwóch upoważnionych przedstawicieli uprawnionych odpowiednio do inicjowania i zatwierdzania procesów. W przypadku usuwania rachunków z wykazu bezpiecznych rachunków wykonanie zgłoszonej zmiany jest natychmiastowe. W przypadku wszystkich pozostałych zmian w wykazie bezpiecznych rachunków wykonanie ma miejsce o godz. 12.00 czasu środkowoeuropejskiego (CET) czwartego dnia roboczego po złożeniu wniosku.
Sekcja 3
Zamykanie rachunków
Artykuł 24
Zamykanie rachunków
Z zastrzeżeniem przepisów art. 29 administrator zamyka rachunek w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania wniosku posiadacza rachunku innego niż rachunki określone w art. 25 i 26.
Artykuł 25
Zamykanie rachunków posiadania operatora
1.Właściwy organ powiadamia krajowego administratora w ciągu 10 dni roboczych o cofnięciu zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych lub o pozyskaniu wiedzy na temat zaprzestania działalności instalacji. W ciągu 10 dni roboczych od takiego powiadomienia krajowy administrator odnotowuje odpowiednią datę w rejestrze Unii.
2.Krajowy administrator może zamknąć rachunek posiadania operatora, jeżeli spełnione są następujące warunki:
a)instalacja zaprzestała działalności lub cofnięto zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych;
b)rok ostatniej emisji jest zarejestrowany w rejestrze Unii;
c)zweryfikowane emisje były rejestrowane przez wszystkie lata, w których operator był objęty EU ETS;
d)operator odpowiedniej instalacji umorzył ilość uprawnień co najmniej równą jego zweryfikowanym emisjom;
e)żaden zwrot nadwyżki uprawnień do emisji nie jest w toku zgodnie z art. 48 ust. 4.
Artykuł 26
Zamykanie rachunków posiadania operatora statków powietrznych
1.Właściwy organ powiadamia krajowego administratora w ciągu 10 dni roboczych o powiadomieniu przez posiadacza rachunku lub o odkryciu w wyniku zbadania innych dowodów, że operator statków powietrznych dokonał połączenia z innym operatorem statków powietrznych lub operator statków powietrznych zaprzestał wszystkich swoich działań objętych załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE.
2.Krajowy administrator może zamknąć rachunek posiadania operatora, jeżeli spełnione są następujące warunki:
a)dokonano powiadomienia zgodnie z ust. 1;
b)rok ostatniej emisji jest zarejestrowany w rejestrze Unii;
c)zweryfikowane emisje były rejestrowane przez wszystkie lata, w których operator statków powietrznych był objęty EU ETS;
d)operator statków powietrznych umorzył ilość uprawnień co najmniej równą jego zweryfikowanym emisjom;
e)żaden zwrot nadwyżki uprawnień do emisji nie jest w toku zgodnie z art. 50 ust. 6.
Artykuł 27
Usuwanie weryfikatorów
1.Krajowy administrator usuwa weryfikatora w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania wniosku weryfikatora o usunięcie weryfikatora z rejestru Unii.
2.Właściwy organ może także polecić krajowemu administratorowi, aby usunął weryfikatora z rejestru Unii, jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:
a)akredytacja weryfikatora wygasła lub została cofnięta;
b)weryfikator zaprzestał działalności.
Artykuł 28
Zamykanie rachunków i usuwanie upoważnionych przedstawicieli z inicjatywy administratora
1.Jeżeli sytuacja, która spowodowała zawieszenie dostępu do rachunków zgodnie z art. 30 nie została rozwiązana w rozsądnym terminie pomimo wielokrotnych powiadomień, właściwy organ lub stosowny organ egzekwowania prawa może polecić krajowemu administratorowi zamknięcie tych rachunków, do których dostęp został zawieszony.
W przypadku rachunków posiadania operatora lub rachunków posiadania operatora statków powietrznych właściwy organ lub stosowny organ egzekwowania prawa może polecić krajowemu administratorowi, aby nadał status „zablokowany” tym rachunkom, do których dostęp został zawieszony do czasu, gdy właściwy organ ustali, że sytuacja, która doprowadziła do zawieszenia, nie ma już miejsca.
2.Jeżeli na rachunku obrotowym w okresie jednego roku nie zostały zarejestrowane żadne transakcje, krajowy administrator może zamknąć ten rachunek obrotowy po powiadomieniu posiadacza rachunku, że rachunek obrotowy zostanie zamknięty w ciągu 40 dni roboczych, chyba że krajowy administrator otrzyma w ciągu tego okresu wniosek o jego utrzymanie. Jeżeli krajowy administrator nie otrzyma takiego wniosku od posiadacza rachunku, może zamknąć rachunek lub zmienić jego status na „zamknięcie w toku”.
3.Krajowy administrator zamyka rachunek posiadania operatora lub rachunek posiadania operatora statków powietrznych, jeżeli właściwy organ polecił mu jego zamknięcie na podstawie braku przesłanek pozwalających oczekiwać dalszego umorzenia uprawnień lub zwrotu nadwyżki uprawnień.
4.Krajowy administrator może usunąć upoważnionego przedstawiciela, jeżeli uzna, że należało wydać odmowę zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela zgodnie z art. 21 ust. 3, a w szczególności jeżeli odkryje, że dokumenty i informacje dotyczące danych osobowych dostarczone przy wyznaczaniu były niepełne, nieaktualne, niedokładne lub fałszywe.
5.Posiadacz rachunku może w ciągu 30 dni kalendarzowych zgłosić organowi właściwemu na mocy prawa krajowego sprzeciw wobec zmiany statusu danego rachunku zgodnie z ust. 1 lub wobec usunięcia upoważnionego przedstawiciela zgodnie z ust. 4, zaś właściwy organ poleca krajowemu administratorowi, aby przywrócił rachunek lub upoważnionego przedstawiciela, lub podtrzymuje zmianę statusu rachunku lub usunięcie, wydając uzasadnioną decyzję, z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.
Artykuł 29
Dodatnie saldo na zamykanych rachunkach
Jeżeli dodatnie saldo uprawnień występuje na rachunku, który administrator ma zamknąć zgodnie z art. 24, 25, 26 i 28, administrator zwraca się do posiadacza rachunku o wskazanie innego rachunku, na który takie uprawnienia zostaną przekazane. Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na wniosek administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator może przekazać uprawnienia na swój krajowy rachunek posiadania lub zmienić status rachunku na „zamknięcie w toku”.
Sekcja 4
Zawieszenie dostępu do rachunków
Artykuł 30
Zawieszenie dostępu do rachunków
1.Administrator może zawiesić dostęp upoważnionego przedstawiciela do dowolnego rachunku lub weryfikatora w rejestrze lub do procesów, do których ten upoważniony przedstawiciel miałby w przeciwnym wypadku dostęp, jeżeli administrator ma uzasadnione powody, by sądzić, że upoważniony przedstawiciel dokonał:
a)próby dostępu do rachunków lub procesów, do których nie jest upoważniony;
b)wielokrotnych prób dostępu do rachunku lub procesu przy użyciu nieprawidłowej nazwy użytkownika i hasła; lub
c)próby naruszenia bezpieczeństwa, dostępności, integralności lub poufności rejestru Unii lub EUTL lub danych tam przetwarzanych bądź przechowywanych.
2.Administrator może zawiesić całość dostępu upoważnionych przedstawicieli do danego rachunku lub weryfikatora, jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:
a)posiadacz rachunku zmarł lub przestał istnieć jako osoba prawna;
b)posiadacz rachunku nie uiścił opłat;
c)posiadacz rachunku naruszył warunki mające zastosowanie do rachunku;
d)posiadacz rachunku nie udzielił zgody na zmiany warunków dokonane przez krajowego administratora lub centralnego administratora;
e)posiadacz rachunku nie zgłosił zmian informacji o rachunku lub nie dostarczył dowodów wymaganych przy zmianie informacji o rachunku lub dowodów związanych z nowymi wymogami dotyczącymi informacji o rachunku;
f)posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego przewidującego, że upoważniony przedstawiciel musi mieć stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego krajowego administratora;
g)posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego przewidującego, że posiadacz rachunku musi mieć stałą siedzibę lub być zarejestrowany w państwie członkowskim administratora rachunku.
3.Administrator może zawiesić całość dostępu upoważnionych przedstawicieli do danego rachunku lub weryfikatora w którymkolwiek z następujących przypadków:
a)na maksymalnie cztery tygodnie, jeżeli administrator ma uzasadnione powody, aby sądzić, że rachunek został lub zostanie wykorzystany w oszustwie, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu, korupcji lub w innych poważnych przestępstwach. W takim przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 67. Na polecenie jednostki analityki finansowej okres ten może zostać przedłużony;
b)na podstawie przepisów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi, i zgodnie z nimi.
4.Krajowy administrator może zawiesić całość dostępu upoważnionych przedstawicieli do określonych rachunków lub weryfikatorów, jeżeli uzna, że należało odmówić otwarcia rachunku lub rejestracji weryfikatora zgodnie z art. 19, lub że posiadacz rachunku nie spełnia już wymogów związanych z otwarciem rachunku.
5.Krajowy administrator może zawiesić całość dostępu upoważnionych przedstawicieli do wszystkich rachunków posiadacza rachunku, jeżeli otrzyma informacje, że posiadacz rachunku stał się przedmiotem postępowań upadłościowych. Zawieszenie to może zostać utrzymane do czasu otrzymania przez krajowego administratora oficjalnych informacji o tym, kto ma prawo do reprezentowania posiadacza rachunku, a upoważnieni przedstawiciele zostali potwierdzeni lub nowi upoważnieni przedstawiciele zostali wyznaczeni zgodnie z art. 21.
6.Administrator rachunku znosi zawieszenie natychmiast po rozwiązaniu problemu, który spowodował to zawieszenie.
7.Posiadacz rachunku lub przedstawiciel rachunku może w ciągu 30 dni kalendarzowych zgłosić sprzeciw wobec zawieszenia dostępu zgodnie z ust. 1–3 właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego, który poleca krajowemu administratorowi, aby przywrócił dostęp, albo podtrzymuje zawieszenie, wydając uzasadnioną decyzję, z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.
8.Właściwy organ lub Komisja może również polecić krajowemu administratorowi lub centralnemu administratorowi, aby wprowadził zawieszenie z jednego z powodów określonych w ust. 1–5.
9.Krajowy organ egzekwowania prawa państwa członkowskiego administratora może również zwrócić się do administratora o wprowadzenie zawieszenia na podstawie prawa krajowego i zgodnie z nim.
10.Jeżeli posiadacz rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych nie może dokonać umorzenia w ciągu 10 dni roboczych przed terminem umorzenia określonym w art. 12 ust. 2a i 3 dyrektywy 2003/87/WE ze względu na zawieszenie zgodnie z niniejszym artykułem, krajowy administrator umarza – na wniosek posiadacza rachunku – liczbę uprawnień określoną przez posiadacza rachunku.
11.Jeżeli dodatnie saldo uprawnień występuje na rachunku, do którego dostęp został zawieszony, właściwy organ lub stosowny organ egzekwowania prawa, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego, może polecić krajowemu administratorowi, aby niezwłoczne przekazał uprawnienia na odpowiedni rachunek krajowy lub zmienił status rachunku na „zamknięcie w toku”.
TYTUŁ II
PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE REJESTRU UNII W ODNIESIENIU DO UNIJNEGO SYSTEMU HANDLU UPRAWNIENIAMI DO EMISJI
ROZDZIAŁ 1
Zweryfikowane emisje i zgodność
Artykuł 31
Dane dotyczące zweryfikowanych emisji instalacji lub operatora statków powietrznych
1.Zawsze gdy wymagają tego przepisy krajowe, każdy operator i operator statków powietrznych wybiera weryfikatora z wykazu weryfikatorów zarejestrowanych u krajowego administratora zarządzającego jego rachunkiem.
2.Krajowy administrator, właściwy organ lub – zgodnie z decyzją właściwego organu – posiadacz rachunku lub weryfikator wprowadza dane dotyczące emisji za poprzedni rok.
3.Roczne dane dotyczące emisji zgłasza się w formacie określonym w załączniku IX.
4.Po pomyślnej, przeprowadzonej zgodnie z art. 15 dyrektywy 2003/87/WE, weryfikacji sprawozdania operatora w sprawie emisji z instalacji za poprzedni rok lub sprawozdania operatora statków powietrznych w sprawie emisji z całej działalności lotniczej prowadzonej w poprzednim roku, weryfikator lub właściwy organ zatwierdza roczne dane dotyczące emisji.
5.Emisje zatwierdzone zgodnie z ust. 4 zostają oznaczone w rejestrze Unii przez krajowego administratora lub właściwy organ jako „zweryfikowane”. Właściwy organ może zdecydować, że zamiast krajowego administratora za oznaczanie emisji w rejestrze Unii jako „zweryfikowane” odpowiada weryfikator. Wszystkie zatwierdzone emisje muszą zostać oznaczone jako „zweryfikowane” do dnia 31 marca.
6.Właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi, aby skorygował roczne zweryfikowane emisje dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych w celu zapewnienia zgodności z art. 14 i 15 dyrektywy 2003/87/WE, poprzez wprowadzenie do rejestru Unii skorygowanych zweryfikowanych lub szacunkowych emisji dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych za dany rok.
7.Jeżeli w dniu 1 maja każdego roku nie zarejestrowano w rejestrze Unii zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok lub jeżeli udowodniono, że zweryfikowane emisje są nieprawidłowe, zastępcza szacunkowa liczba wprowadzona do rejestru Unii zostaje obliczona tak dokładnie, jak to możliwe, zgodnie z art. 14 i 15 dyrektywy 2003/87/WE.
Artykuł 32
Blokowanie rachunków wskutek niezgłoszenia zweryfikowanych emisji
1.Jeżeli w dniu 1 kwietnia każdego roku w rejestrze Unii nie wprowadzono i nie oznaczono jako „zweryfikowane” rocznych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok, centralny administrator dopilnowuje, by w rejestrze Unii odpowiedni rachunek posiadania operatora lub rachunek posiadania operatora statków powietrznych miał nadany status „zablokowany”.
2.Gdy wszystkie zaległe zweryfikowane emisje instalacji lub operatora statków powietrznych za dany rok zostaną zarejestrowane w rejestrze Unii, centralny administrator dopilnowuje, by w rejestrze Unii rachunek otrzymał status „otwarty”.
Artykuł 33
Obliczanie liczb statusu zgodności
1.Centralny administrator dopilnowuje, by w dniu 1 maja każdego roku rejestr Unii wskazał liczbę statusu zgodności za ubiegły rok dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych z rachunkiem posiadania operatora lub rachunkiem posiadania operatora statków powietrznych, który nie ma statusu „zamknięty”, przez obliczenie sumy wszystkich umorzonych za bieżący okres uprawnień pomniejszonej o sumę wszystkich zweryfikowanych emisji w bieżącym okresie do poprzedniego roku włącznie i powiększonej o czynnik korekty. Liczby statusu zgodności nie oblicza się w przypadku rachunków, których poprzednia liczba statusu zgodności była równa zeru lub dodatnia, a jako rok ostatniej emisji określono rok poprzedzający poprzedni rok. Przy obliczaniu nie uwzględnia się umorzenia uprawnień wydanych w okresie następującym po obecnym okresie dostosowania się do wymagań.
Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii obliczył liczbę statusu zgodności przed zamknięciem rachunku zgodnie z art. 25 i 26.
2.W odniesieniu do okresów rozliczeniowych 2008–2012 i 2013–2020 czynnik korekty, o którym mowa w ust. 1, wynosi zero, jeżeli liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu była większa od zera, ale pozostaje na tym samym poziomie co liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu, jeśli liczba ta jest mniejsza od zera lub równa zero. W odniesieniu do okresów rozliczeniowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia 2021 r. czynnik korekty, o którym mowa w ust. 1, jest taki sam jak liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu.
3.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii rejestrował liczbę statusu zgodności dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych dla każdego roku.
ROZDZIAŁ 2
Transakcje
Sekcja 1
Przepisy ogólne
Artykuł 34
Wyłącznie transakcje jednoznacznie określone w niniejszym rozporządzeniu dla każdego rodzaju rachunku są inicjowane przez ten rodzaj rachunku.
Artykuł 35
Wykonywanie przekazów
1.W przypadku wszystkich transakcji określonych w niniejszym rozdziale, rejestr Unii wymaga potwierdzenia pozapasmowego przed zgłoszeniem transakcji do wykonania. Z zastrzeżeniem art. 20 ust. 4 transakcję zgłasza się do wykonania tylko wówczas, gdy upoważniony przedstawiciel zainicjował transakcję, a inny przedstawiciel rachunku dokonał pozapasmowego zatwierdzenia tej transakcji.
2.Centralny administrator dopilnowuje, by wszystkie przekazy określone w art. 55 do rachunków figurujących w wykazie bezpiecznych rachunków były wykonywane niezwłocznie, jeżeli zostaną zgłoszone do wykonania w dniach roboczych w godzinach 10:00–16:00 czasu środkowoeuropejskiego.
Przekaz do rachunków figurujących w wykazie bezpiecznych rachunków, zgłoszony do wykonania w innym terminie, jest wykonywany w tym samym dniu roboczym o godzinie 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, jeżeli został zgłoszony do wykonania do godziny 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, lub w następnym dniu roboczym o godzinie 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, jeżeli został zgłoszony do wykonania po godzinie 16:00 czasu środkowoeuropejskiego.
3.Centralny administrator dopilnowuje, by wszystkie przekazy określone w art. 55 do rachunków niefigurujących wykazie bezpiecznych rachunków oraz przekazy z rachunku zabezpieczenia transakcji aukcyjnych, zgłoszone do wykonania przed godziną 12:00 czasu środkowoeuropejskiego w dniu roboczym, były wykonywane o godzinie 12:00 czasu środkowoeuropejskiego następnego dnia roboczego. Transakcje zgłoszone do wykonania po godzinie 12:00 czasu środkowoeuropejskiego w dniu roboczym są wykonywane o godzinie 12:00 czasu środkowoeuropejskiego drugiego dnia roboczego następującego po dniu zgłoszenia do wykonania.
4.Centralny administrator dopilnowuje, by przekazy zostały sfinalizowane przed godziną 16:00 czasu środkowoeuropejskiego w dniu wykonania.
5.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii umożliwiał przerwanie transakcji, która podlega przepisom dotyczącym wykonania określonym w ust. 3, przed jej wykonaniem. Upoważniony przedstawiciel może zainicjować przerwanie transakcji co najmniej dwie godziny przed jej wykonaniem. Jeżeli przerwanie transakcji zostało zainicjowane z powodu podejrzenia nadużycia, posiadacz rachunku niezwłocznie zgłasza ten fakt właściwemu krajowemu organowi egzekwowania prawa. Zgłoszenie to przekazuje się krajowemu administratorowi w ciągu 7 dni roboczych.
6.Jeżeli przedstawiciel rachunku lub posiadacz rachunku podejrzewa, że przekaz, podlegający zasadom wykonania określonym w ust. 3, został zgłoszony do wykonania w sposób nielegalny, najpóźniej dwie godziny przed wykonaniem przedstawiciel rachunku lub posiadacz rachunku może zwrócić się do krajowego administratora lub, w stosownych przypadkach, do centralnego administratora, o przerwanie przekazu w imieniu przedstawiciela rachunku lub posiadacza rachunku. Bezzwłocznie po złożeniu tego wniosku posiadacz rachunku zgłasza podejrzenie oszustwa właściwemu krajowemu organowi ścigania. Zgłoszenie to przekazuje się w ciągu 7 dni roboczych krajowemu administratorowi lub, w stosownym przypadku, centralnemu administratorowi.
7.W momencie zgłoszenia do wykonania do wszystkich przedstawicieli rachunku przesłane zostaje powiadomienie dotyczące zgłoszenia przekazu do wykonania. W momencie zainicjowania przerwania transakcji zgodnie z ust. 5 do wszystkich przedstawicieli rachunku i krajowego administratora prowadzącego rachunek przesłane zostaje powiadomienie.
8.Do celów art. 3 pkt. 11 państwa członkowskie mogą zdecydować, że dni ustawowo wolne od pracy w danym roku nie będą uznawane za dni robocze do celów stosowania niniejszego rozporządzenia w danym państwie członkowskim. Dni te zostają wyszczególnione w decyzji, która zostaje opublikowana do dnia 1 grudnia roku poprzedzającego dany rok.
Artykuł 36
Charakter uprawnień i nieodwracalność transakcji
1.Uprawnienie jest zamiennym, niematerialnym instrumentem, który jest zbywalny na rynku.
2.Niematerialny charakter uprawnień oznacza, że zapis w rejestrze Unii stanowi wystarczające potwierdzenie prima facie prawa własności uprawnienia oraz potwierdzenie wszelkich innych kwestii, które zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są kierowane lub mogą być wprowadzane do rejestru Unii.
3.Zamienność uprawnień oznacza, że wszelkie obowiązki dotyczące zwrotu lub restytucji, które mogą dotyczyć uprawnienia zgodnie z prawem krajowym, mają zastosowanie wyłącznie do uprawnienia w naturze.
Z zastrzeżeniem przepisów art. 58 oraz procesu uzgadniania przewidzianego w art. 73, transakcja staje się ostateczna i nieodwracalna z chwilą finalizacji transakcji zgodnie z art. 74. Nie naruszając przepisów ani środków na podstawie prawa krajowego, które mogą wiązać się z wymogiem lub nakazem wykonania nowej transakcji w rejestrze Unii, żaden przepis ustawowy, wykonawczy ani żadna zasada lub praktyka dotyczące unieważnienia kontraktów i transakcji nie prowadzi do odwołania w rejestrze transakcji, która stała się ostateczna i nieodwracalna zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Posiadacz rachunku lub osoba trzecia nie mogą zostać pozbawieni możliwości wykonania jakichkolwiek praw lub roszczeń wynikających z podstawowej transakcji, na podstawie których mogą oni ubiegać się o zwrot, restytucję lub odszkodowanie z tytułu transakcji sfinalizowanej w rejestrze Unii, np. w przypadku oszustwa czy błędu technicznego, pod warunkiem że nie prowadzi to do wycofania, unieważnienia lub odwołania transakcji w rejestrze Unii.
4.Nabywca i posiadacz uprawnienia działający w dobrej wierze nabywa prawo własności uprawnienia, które nie jest obciążone ewentualnymi wadami prawnymi po stronie zbywcy.
Sekcja 2
Tworzenie uprawnień
Artykuł 37
Tworzenie uprawnień
1.Centralny administrator może utworzyć, stosownie do przypadku, unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji, unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych, unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji i unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych oraz tworzy lub anuluje rachunki i uprawnienia zgodnie z wymogami aktów prawa Unii, w tym zgodnie z wymogami dyrektywy 2003/87/WE lub art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010.
2.Centralny administrator dopilnowuje, by po utworzeniu uprawnienia rejestr Unii nadał każdemu uprawnieniu niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.
3.Uprawnienia utworzone od dnia 1 stycznia 2021 r. zawierają informację o tym, w którym dziesięcioletnim okresie począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r. zostały utworzone.
4.Centralny administrator zapewnia umieszczenie w rejestrze Unii kodów ISIN określonych w normie ISO 6166 w odniesieniu do uprawnień.
5.Z zastrzeżeniem ust. 6 uprawnienia utworzone na podstawie tabeli krajowego rozdziału uprawnień państwa członkowskiego, które powiadomiło Radę Europejską o swoim zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej, lub uprawnienia, które mają być sprzedane na aukcji przez platformę aukcyjną wyznaczoną przez takie państwo członkowskie, są oznaczane za pomocą kodu kraju i dają się odróżnić na podstawie roku utworzenia.
6.Utworzonych uprawnień nie określa się za pomocą kodu kraju:
a)w odniesieniu do lat, w przypadku których prawo Unii jeszcze nie przestaje obowiązywać w tym państwie członkowskim do dnia 30 kwietnia następnego roku lub w przypadku gdy w wystarczającym stopniu zapewniono, by umorzenie uprawnień musiało odbywać się w sposób możliwy do wyegzekwowania na drodze prawnej, zanim Traktaty przestaną mieć zastosowanie w tym państwie członkowskim;
b)jeżeli uprawnienia zostały utworzone w odniesieniu do lat, w których zapewnienie zgodności z dyrektywą 2003/87/WE w odniesieniu do emisji mających miejsce w tych latach jest wymagane na mocy umowy określającej warunki wystąpienia państwa członkowskiego, które notyfikowało swój zamiar wystąpienia z Unii, i złożone zostały dokumenty ratyfikacyjne obu stron umowy o wystąpieniu.
Sekcja 3
Przekazy na rachunki przed aukcjami i przydziałem
Artykuł 38
Przekaz uprawnień do emisji ogólnych będących przedmiotem aukcji
1.Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje w imieniu odpowiedniego państwa członkowskiego prowadzącego sprzedaż, reprezentowanego przez organizatora aukcji wyznaczonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010, przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek aukcyjny w ilości odpowiadającej rocznym wielkościom określonym zgodnie z art. 10 wspomnianego rozporządzenia.
2.W przypadku dostosowania rocznych wielkości zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 centralny administrator w zależności od przypadku dokonuje przekazu odpowiedniej ilości uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek aukcyjny lub z unijnego rachunku aukcyjnego na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji.
Artykuł 39
Przekaz uprawnień do emisji ogólnych przydzielanych bezpłatnie
Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji w ilości odpowiadającej sumie uprawnień przydzielanych bezpłatnie zgodnie z tabelą krajowego rozdziału uprawnień każdego państwa członkowskiego.
Artykuł 40
Przekaz uprawnień do emisji lotniczych będących przedmiotem aukcji
1.Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje w imieniu odpowiedniego państwa członkowskiego prowadzącego sprzedaż, reprezentowanego przez organizatora aukcji wyznaczonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010, przekazu uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej rocznym wielkościom określonym zgodnie z tym rozporządzeniem.
2.W przypadku dostosowania rocznych wielkości zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 centralny administrator w zależności od przypadku dokonuje przekazu odpowiedniej ilości uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych lub z unijnego rachunku aukcyjnego uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych.
Artykuł 41
Przekaz uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie
1.Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej sumie uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie określonej decyzją Komisji przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE.
2.Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie zostaje zwiększona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator dokonuje przekazu dodatkowych uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej zwiększeniu liczby uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie.
3.Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie zostaje zmniejszona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator usuwa uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej zmniejszeniu liczby uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie.
Artykuł 42
Przekaz uprawnień do emisji lotniczych do specjalnej rezerwy
1.Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek specjalnej rezerwy w ilości odpowiadającej liczbie uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie określonej decyzją Komisji przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE.
2.Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie zostaje zwiększona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator dokonuje przekazu dodatkowych uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek specjalnej rezerwy w ilości odpowiadającej zwiększeniu liczby uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie.
3.Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie zostaje zmniejszona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator usuwa uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku specjalnej rezerwy w ilości odpowiadającej zmniejszeniu liczby uprawnień w specjalnej rezerwie.
4.W przypadku przydziału ze specjalnej rezerwy zgodnie z art. 3f dyrektywy 2003/87/WE ostateczna ilość uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie operatorowi statków powietrznych na cały okres rozliczeniowy zostaje automatycznie przekazana z unijnego rachunku specjalnej rezerwy na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji lotniczych.
Artykuł 43
Przekaz uprawnień do emisji ogólnych na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji
Z końcem każdego okresu rozliczeniowego centralny administrator przekazuje na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji wszystkie uprawnienia pozostające na unijnym rachunku przydziału uprawnień do emisji.
Artykuł 44
Przekaz uprawnień de emisji lotniczych na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych
Z końcem każdego okresu rozliczeniowego centralny administrator przekazuje na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych wszystkie uprawnienia pozostające na unijnym rachunku specjalnej rezerwy.
Artykuł 45
Usuwanie uprawnień do emisji lotniczych
Centralny administrator dopilnowuje, aby z końcem każdego okresu rozliczeniowego wszystkie uprawnienia pozostałe na unijnym rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych przekazywano na unijny rachunek usunięcia uprawnień.
Sekcja 4
Przydział dla instalacji stacjonarnych
Artykuł 46
Wprowadzenie tabeli krajowego rozdziału uprawnień do rejestru Unii
1.Każde państwo członkowskie zgłasza Komisji swoją tabelę krajowego rozdziału uprawnień na lata 2021–2025 i na lata 2026–2030 odpowiednio do dnia 31 grudnia 2020 r. i 31 grudnia 2025 r. Państwa członkowskie zapewniają, by tabele krajowego rozdziału uprawnień zawierały informacje określone w załączniku X.
2.Jeżeli Komisja uzna, że tabela krajowego rozdziału uprawnień jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE, rozporządzeniem delegowanym (UE) 2019/331 i decyzjami przyjętymi przez Komisję zgodnie z art. 10c dyrektywy 2003/87/WE, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę krajowego rozdziału uprawnień do rejestru Unii. W przeciwnym wypadku w rozsądnym okresie Komisja odmawia przyjęcia tabeli krajowego rozdziału uprawnień i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Dane państwo członkowskie w ciągu trzech miesięcy przedkłada Komisji zmienioną tabelę krajowego rozdziału uprawnień.
Artykuł 47
Zmiany w tabelach krajowego rozdziału uprawnień
1.Centralny administrator dopilnowuje, aby wszelkie zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień zgodnie z zasadami dotyczącymi przydziału bezpłatnych uprawnień dla instalacji stacjonarnych były wprowadzane w rejestrze Unii.
2.Po wprowadzeniu zmiany zgodnie z ust. 1 przesyła się powiadomienie krajowemu administratorowi zarządzającemu instalacją, której dotyczy zmiana.
3.Państwo członkowskie powiadamia Komisję o zmianach w swojej tabeli krajowego rozdziału uprawnień w odniesieniu do przydziału bezpłatnych uprawnień zgodnie z art. 10c dyrektywy 2003/87/WE.
Po otrzymaniu powiadomienia zgodnie z akapitem pierwszym, jeżeli Komisja uzna, że zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień są zgodne z art. 10c dyrektywy 2003/87/WE, poleca ona centralnemu administratorowi, aby wprowadził odpowiednie zmiany do tabeli krajowego rozdziału uprawnień znajdującej się w rejestrze Unii. W przeciwnym wypadku w rozsądnym terminie odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.
Artykuł 48
Przydział bezpłatnych uprawnień do emisji ogólnych
1.Krajowy administrator wskazuje w tabeli krajowego rozdziału uprawnień dla każdego operatora, każdego roku i każdej podstawy prawnej określonej w załączniku X, czy dana instalacja powinna otrzymać przydział na odnośny rok.
2.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii automatycznie przekazywał uprawnienia do emisji ogólnych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji zgodnie z odpowiednią tabelą krajowego rozdziału uprawnień na odpowiedni otwarty lub zablokowany rachunek posiadania operatora, uwzględniając zasady automatycznego przekazywania uprawnień określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 75.
3.W przypadku gdy wyłączony rachunek posiadania operatora nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 2, uprawnienia za lata wyłączenia nie zostaną przekazane na ten rachunek, jeżeli zostanie mu następnie nadany status „otwarty”.
4.Centralny administrator dopilnowuje, by operator mógł przekazywać z powrotem nadwyżkę uprawnień na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji, w przypadku gdy wprowadzono zmianę do tabeli krajowego rozdziału uprawnień danego państwa członkowskiego zgodnie z art. 47, aby poprawić nadmierny przydział uprawnień dla operatora, i właściwy organ zwrócił się do operatora o zwrot takiej nadwyżki uprawnień.
5.Właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi przekazanie z powrotem nadwyżki uprawnień na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji, w przypadku gdy nadmierny przydział uprawnień do emisji jest następstwem przydzielenia uprawnień po zaprzestaniu przez operatora prowadzenia działalności w instalacji, do której odnosi się przydział, bez informowania właściwego organu.
Sekcja 5
Przydział dla operatorów statków powietrznych
Artykuł 49
Zmiany w tabelach krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych
1.Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o zmianach w tabelach krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych.
2.Jeżeli Komisja uzna, że zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE, w szczególności z przydziałami uprawnień obliczonymi i opublikowanymi zgodnie z art. 3f ust. 7 wspomnianej dyrektywy w przypadku przydziałów ze specjalnej rezerwy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził odpowiednie zmiany w tabelach krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych w rejestrze Unii. W przeciwnym wypadku w rozsądnym terminie odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.
3.Jeżeli w połączeniu operatorów statków powietrznych biorą udział operatorzy statków powietrznych zarządzani przez różne państwa członkowskie, zmianę inicjuje krajowy administrator zarządzający operatorem statków powietrznych, którego przydział ma zostać włączony do przydziału innego operatora statków powietrznych. Przed wprowadzeniem zmiany wymagana jest zgoda krajowego administratora zarządzającego operatorem statków powietrznych, którego przydział obejmie przydział przyłączonego operatora statków powietrznych.
Artykuł 50
Przydział bezpłatnych uprawnień do emisji lotniczych
1.Krajowy administrator wskazuje w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych dla każdego operatora statków powietrznych i każdego roku, czy dany operator statków powietrznych powinien otrzymać przydział na dany rok.
2.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii automatycznie przekazywał uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych zgodnie z odpowiednią tabelą rozdziału uprawnień na odpowiedni otwarty lub zablokowany rachunek posiadania operatora statków powietrznych, uwzględniając zasady automatycznego przekazywania uprawnień określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 75.
3.Jeżeli umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE obowiązuje i wymaga przekazania uprawnień do emisji lotniczych na rachunki posiadania operatorów statków powietrznych w rejestrze innego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, centralny administrator we współpracy z administratorem innego rejestru, dopilnowuje, by rejestr Unii przekazał uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych na odpowiednie rachunki w innym rejestrze.
4.Jeżeli umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE obowiązuje i wymaga przekazania uprawnień do emisji lotniczych odpowiadających innemu systemowi handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych operatorom statków powietrznych posiadającym rachunki w rejestrze Unii, centralny administrator we współpracy z administratorem innego rejestru dopilnowuje, by rejestr Unii przekazał uprawnienia do emisji lotniczych z odpowiednich rachunków innego rejestru na rachunki posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii, po zatwierdzeniu przez właściwy organ odpowiedzialny za zarządzanie innym systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.
5.W przypadku gdy wyłączony rachunek posiadania operatora statków powietrznych nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 2, uprawnienia za lata wyłączenia nie zostaną przekazane na ten rachunek, jeżeli zostanie mu następnie nadany status „otwarty”.
6.Centralny administrator dopilnowuje, by operator statków powietrznych mógł przekazywać z powrotem nadwyżkę uprawnień na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji, w przypadku gdy wprowadzono zmianę do tabeli krajowego rozdziału uprawnień danego państwa członkowskiego zgodnie z art. 49, aby poprawić nadmierny przydział uprawnień dla operatora, i właściwy organ zwrócił się do operatora o zwrot takiej nadwyżki uprawnień.
7.Właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi przekazanie z powrotem nadwyżki uprawnień na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji, w przypadku gdy nadmierny przydział uprawnień do emisji jest następstwem przydzielenia uprawnień po zaprzestaniu przez operatora statków powietrznych prowadzenia działalności, do której odnosi się przydział, bez informowania właściwego organu.
Artykuł 51
Zwrot uprawnień do emisji lotniczych
W przypadku wprowadzenia zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych zgodnie z art. 25a dyrektywy 2003/87/WE po przekazaniu uprawnień na rachunki posiadania operatora statków powietrznych na dany rok zgodnie z art. 50 niniejszego rozporządzenia, centralny administrator dokonuje wszelkich przekazów wymaganych przez wszelkie środki przyjęte zgodnie z art. 25a dyrektywy 2003/87/WE.
Sekcja 6
Aukcja
Artykuł 52
Wprowadzenie tabeli aukcyjnych do EUTL
1.W ciągu miesiąca od ustalenia i przed publikacją kalendarza aukcji zgodnie z art. 11 ust. 1, art. 13 ust. 1, art. 13 ust. 2 lub art. 32 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010, odnośny system rozrachunkowy lub system rozliczeniowy, zdefiniowany w rozporządzeniu (UE) nr 1031/2010, przedkłada Komisji odpowiednią tabelę aukcyjną.
Wspomniany system rozrachunkowy lub system rozliczeniowy udostępnia dwie tabele aukcyjne dla każdego roku kalendarzowego począwszy od 2012 r., jedną dla sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji ogólnych, a drugą dla sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji lotniczych i zapewnia, by tabele aukcyjne zawierały informacje określone w załączniku XIII.
2.Jeżeli Komisja uzna, że tabela aukcyjna jest zgodna z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę aukcyjną do EUTL. W przeciwnym wypadku w rozsądnym terminie odmawia przyjęcia tabeli aukcyjnej i bezzwłocznie informuje o tym system rozrachunkowy lub system rozliczeniowy, zdefiniowane w rozporządzeniu (UE) nr 1031/2010, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Wspomniany system rozrachunkowy lub system rozliczeniowy przekazuje Komisji zmienioną tabelę aukcyjną w terminie trzech miesięcy.
3.Każda tabela aukcyjna lub zmieniona tabela aukcyjna, która jest następnie wprowadzana do EUTL zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, stanowi zlecenie transferu zgodnie z definicją w art. 2 lit. i) dyrektywy 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.
Bez uszczerbku dla art. 53 ust. 3, moment złożenia do Komisji każdej takiej tabeli aukcyjnej lub zmienionej tablicy aukcyjnej stanowi moment wprowadzenia zlecenia transferu do systemu zdefiniowanego w art. 2 lit. a) dyrektywy 98/26/WE, zgodnie z art. 3 ust. 3 tej dyrektywy.
Artykuł 53
Zmiany w tabelach aukcyjnych
1.Odnośny system rozrachunkowy lub system rozliczeniowy, zdefiniowany w rozporządzeniu (UE) nr 1031/2010, niezwłocznie powiadamia Komisję o wszelkich niezbędnych zmianach w tabeli aukcyjnej.
2.Jeżeli Komisja uzna, że zmieniona tabela aukcyjna jest zgodna z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził zmienioną tabelę aukcyjną do EUTL. W przeciwnym wypadku w rozsądnym terminie odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.
3.Jeżeli Komisja dowie się o koniecznej zmianie w tabeli aukcyjnej, której wspomniany system rozrachunkowy lub system rozliczeniowy nie zgłosił, może polecić centralnemu administratorowi, aby zawiesił przekaz uprawnień określonych w danej tabeli aukcyjnej.
Artykuł 54
Sprzedaż uprawnień na aukcji
1.Komisja w stosownym terminie poleca centralnemu administratorowi, aby na wniosek państwa członkowskiego prowadzącego sprzedaż, reprezentowanego przez organizatora aukcji wyznaczonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010, dokonał przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku aukcyjnego lub uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku aukcyjnego uprawnień do emisji lotniczych na odpowiedni rachunek zabezpieczenia transakcji aukcyjnych zgodnie z tabelami aukcyjnymi. Posiadacz odpowiedniego rachunku zabezpieczenia transakcji aukcyjnych zapewnia przekaz uprawnień będących przedmiotem aukcji na rzecz zwycięskich oferentów lub ich następców prawnych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010.
2.Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 na upoważnionego przedstawiciela rachunku zabezpieczenia transakcji aukcyjnych można nałożyć wymóg przekazania wszelkich uprawnień, których nie dostarczono z rachunku zabezpieczenia transakcji aukcyjnych na, odpowiednio, unijny rachunek aukcyjny lub na unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych.
Sekcja 7
Obrót
Artykuł 55
Przekazy uprawnień
1.Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 na wniosek posiadacza rachunku centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii przekazywał uprawnienia na inny rachunek, chyba że taki przekaz jest niemożliwy z uwagi na status rachunku inicjującego lub przyjmującego.
2.Rachunki posiadania operatora i rachunki posiadania operatora statków powietrznych mogą przekazywać uprawnienia wyłącznie na rachunek figurujący w wykazie bezpiecznych rachunków ustanowionym zgodnie z art. 23.
3.Posiadacze rachunków posiadania operatora lub operatora statków powietrznych mogą zdecydować, że można dokonywać przekazów z ich rachunku do rachunków niefigurujących w wykazie bezpiecznych rachunków ustanowionym zgodnie z art. 23. Posiadacze rachunków posiadania operatora lub operatora statków powietrznych mogą wycofać taką decyzję. O decyzji i wycofaniu decyzji powiadamia się w należycie podpisanym oświadczeniu przedłożonym krajowemu administratorowi.
4.Po inicjacji przekazu upoważniony przedstawiciel inicjujący przekaz wskazuje w rejestrze Unii, czy jest to transakcja dwustronna, chyba że transakcja ta jest zarejestrowana w systemie obrotu lub jest rozliczana u kontrahenta centralnego lub stanowi przekaz między różnymi rachunkami tego samego posiadacza rachunku w rejestrze Unii.
Sekcja 8
Umorzenie uprawnień
Artykuł 56
Umorzenie uprawnień
1.Operator lub operator statków powietrznych umarza uprawnienia, składając do rejestru Unii wniosek o:
a)przekaz określonej liczby uprawnień z odpowiedniego rachunku posiadania operatora lub operatora statków powietrznych na unijny rachunek usunięcia uprawnień;
b)zarejestrowanie liczby i rodzaju przekazanych uprawnień umorzonych dla emisji z instalacji operatora lub emisji operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.
2.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii uniemożliwiał zgłoszenie do wykonania umorzenia uprawnień, które nie są brane pod uwagę przy obliczaniu liczby statusu zgodności zgodnie z art. 33 ust. 1.
3.Uprawnienie, które zostało już umorzone, nie może zostać umorzone ponownie.
4.W przypadku gdy obowiązuje umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE, ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu mają zastosowanie do jednostek wydanych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych powiązanego z EU ETS.
5.Uprawnienia, które posiadają kod kraju zgodnie z art. 37 ust. 5, nie mogą zostać umorzone.
Sekcja 9
Usuwanie uprawnień
Artykuł 57
Usuwanie uprawnień
1.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii realizował każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE dotyczący usunięcia uprawnień przechowywanych na rachunkach posiadacza rachunku poprzez:
a)przekazanie określonej liczby uprawnień z odpowiedniego rachunku na unijny rachunek usunięcia uprawnień;
b)zarejestrowanie liczby przekazanych uprawnień jako uprawnień usuniętych za bieżący rok.
2.Uprawnień usuniętych nie rejestruje się jako umorzonych dla żadnego rodzaju emisji.
Sekcja 10
Wycofanie transakcji
Artykuł 58
Wycofanie sfinalizowanych procesów, które zostały omyłkowo zainicjowane
1.Jeżeli posiadacz rachunku lub krajowy administrator działający w imieniu posiadacza rachunku zainicjował w sposób niezamierzony lub omyłkowy jedną z transakcji, o których mowa w ust. 2, posiadacz rachunku może złożyć administratorowi rachunku pisemny wniosek o wycofanie tej zakończonej transakcji. Wniosek jest należycie podpisany przez upoważnionego przedstawiciela lub upoważnionych przedstawicieli posiadacza rachunku, upoważnionych do inicjowania rodzaju transakcji, która ma zostać wycofana, i jest wysłany w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia finalizacji procesu. Wniosek zawiera oświadczenie wskazujące na omyłkowe lub niezamierzone zainicjowanie transakcji.
2.Posiadacze rachunku mogą złożyć wniosek o wycofanie następujących transakcji:
a)umorzenie uprawnień;
b)usunięcie uprawnień.
3.Jeżeli administrator rachunku ustali, że wniosek spełnia warunki zgodnie z ust. 1, i jeżeli zgadza się z wnioskiem, może złożyć wniosek o wycofanie transakcji w rejestrze Unii.
4.Jeżeli krajowy administrator zainicjował w sposób niezamierzony lub omyłkowy jedną z transakcji, o których mowa w ust. 5, może zwrócić się do centralnego administratora z pisemnym wnioskiem o wycofanie zakończonej transakcji. Wniosek zawiera oświadczenie wskazujące na omyłkowe lub niezamierzone zainicjowanie transakcji.
5.Krajowi administratorzy mogą złożyć wniosek o wycofanie następujących transakcji:
a)przydział uprawnień do emisji ogólnych;
b)przydział uprawnień do emisji lotniczych.
6.Centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii przyjął wniosek o wycofanie złożony zgodnie z ust. 1, zablokował jednostki, które mają zostać przekazane w ramach wycofania, i przekazał wniosek centralnemu administratorowi, o ile zostały spełnione wszystkie następujące warunki:
a)transakcja umarzająca lub usuwająca uprawnienia, która ma zostać wycofana, została zakończona nie wcześniej niż 30 dni roboczych przed złożeniem przez administratora rachunku wniosku zgodnie z ust. 3;
b)po wycofaniu transakcji umarzania żaden operator lub operator statku powietrznego nie przestałby spełniać wymogów w wyniku tego wycofania.
7.Centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii przyjął wniosek o wycofanie złożony zgodnie z ust. 4, zablokował jednostki, które mają zostać przekazane w ramach wycofania, i przekazał wniosek centralnemu administratorowi, o ile zostały spełnione wszystkie następujące warunki:
a)rachunek, na który ma zostać przekazana wycofana transakcja, nadal posiada ilość jednostek rodzaju, którego dotyczy transakcja;
b)przydziału uprawnień do emisji ogólnych, które mają zostać wycofane, dokonano po dacie wycofania zezwolenia instalacji lub po pełnym lub częściowym zaprzestaniu wykonywania czynności przez instalację.
8.Centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii zakończył wycofanie w odniesieniu do jednostek tego samego rodzaju, które znajdują się na rachunku docelowym wycofywanej transakcji.
ROZDZIAŁ 3
Powiązania z innymi systemami handlu emisjami gazów cieplarnianych
Artykuł 59
Wdrażanie ustaleń w sprawie powiązania
Centralny administrator w stosownym momencie może tworzyć rachunki i procesy oraz przeprowadzać transakcje i inne operacje służące wdrożeniu umów i ustaleń zawieranych zgodnie z art. 25 i 25a dyrektywy 2003/87/WE.
TYTUŁ III
OGÓLNE PRZEPISY TECHNICZNE
ROZDZIAŁ 1
Wymogi techniczne rejestru Unii i EUTL
Sekcja 1
Dostępność
Artykuł 60
Dostępność i wiarygodność rejestru Unii i EUTL
1.Centralny administrator podejmuje wszelkie rozsądne kroki w celu dopilnowania, aby:
a)rejestr Unii był dostępny dla przedstawicieli rachunków i krajowych administratorów 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu;
b)łącza komunikacyjne między rejestrem Unii i EUTL, o których mowa w art. 6, były utrzymywane przez 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu;
c)zapewniono sprzęt i oprogramowanie zapasowe niezbędne na wypadek awarii głównego sprzętu i oprogramowania;
d)rejestr Unii i EUTL udzielały szybkiej odpowiedzi na zapytania przedstawicieli rachunków.
2.Centralny administrator zapewnia obecność w rejestrze Unii i EUTL rzetelnych systemów i procedur w celu zabezpieczenia wszystkich odpowiednich danych i umożliwienia szybkiego odzyskania danych i operacji w razie awarii lub klęski żywiołowej.
3.Centralny administrator ogranicza do minimum przerwy w działaniu rejestru Unii i EUTL.
Artykuł 61
Pomoc techniczna
1.Krajowi administratorzy zapewniają pomoc posiadaczom rachunków i przedstawicielom rachunków w rejestrze Unii, którymi zarządzają, poprzez krajowe działy pomocy technicznej.
2.Centralny administrator zapewnia pomoc krajowym administratorom poprzez centralny dział pomocy technicznej, aby wspomóc ich w świadczeniu pomocy zgodnie z ust. 1.
Sekcja 2
Ochrona i uwierzytelnianie
Artykuł 62
Uwierzytelnianie rejestru Unii
Tożsamość rejestru Unii jest uwierzytelniana przez EUTL z uwzględnieniem specyfikacji dotyczących wymiany danych i specyfikacji technicznych przewidzianych w art. 75.
Artykuł 63
Dostęp do rachunków w rejestrze Unii
1.Przedstawiciele rachunków mają dostęp do swoich rachunków w rejestrze Unii poprzez zabezpieczony obszar w rejestrze Unii. Centralny administrator zapewnia internetowy dostęp do zabezpieczonego obszaru w rejestrze Unii. Strona internetowa rejestru Unii jest dostępna we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej.
2.Krajowi administratorzy mają dostęp do rachunków, którymi zarządzają w rejestrze Unii poprzez zabezpieczony obszar w rejestrze Unii. Centralny administrator zapewnia internetowy dostęp do tego zabezpieczonego obszaru w rejestrze Unii.
3.Łączność pomiędzy upoważnionymi przedstawicielami lub krajowymi administratorami i zabezpieczonym obszarem rejestru Unii jest szyfrowana z uwzględnieniem wymogów bezpieczeństwa określonych w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 75.
4.Centralny administrator podejmuje niezbędne kroki w celu dopilnowania, aby nie doszło do nieupoważnionego dostępu do zabezpieczonego obszaru na stronie internetowej rejestru Unii.
5.Jeżeli naruszono bezpieczeństwo danych uwierzytelniających upoważnionego przedstawiciela, ten upoważniony przedstawiciel natychmiast zawiesza swój dostęp do odnośnego rachunku, informuje administratora rachunku o tym fakcie i składa wniosek o nowe dane uwierzytelniające. Jeżeli nie można uzyskać dostępu do rachunku w celu zawieszenia dostępu, upoważniony przedstawiciel niezwłocznie zwraca się do krajowego administratora o zawieszenie dostępu.
Artykuł 64
Uwierzytelnianie i zatwierdzanie w rejestrze Unii
1.Centralny administrator dopilnowuje, aby krajowi administratorzy i każdy upoważniony przedstawiciel otrzymali dane uwierzytelniające w celu uzyskania dostępu do rejestru Unii.
2.Upoważniony przedstawiciel ma dostęp tylko do tych rachunków w rejestrze Unii, do których jest upoważniony, i może składać wnioski tylko o inicjowanie tych procesów, w odniesieniu do których jest upoważniony zgodnie z art. 21. Dostęp lub składanie wniosków odbywa się za pośrednictwem zabezpieczonego obszaru na stronie internetowej rejestru Unii.
3.Poza danymi uwierzytelniającymi, o których mowa w ust. 1, upoważniony przedstawiciel stosuje dodatkowe uwierzytelnienie w celu uzyskania dostępu do rejestru Unii z uwzględnieniem rodzajów mechanizmów dodatkowego uwierzytelnienia określonych w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 75.
4.Administrator rachunku może zakładać, że użytkownik, który został z powodzeniem uwierzytelniony przez rejestr Unii, jest upoważnionym przedstawicielem zarejestrowanym pod podanymi danymi uwierzytelniającymi, chyba że upoważniony przedstawiciel poinformuje administratora rachunku, że bezpieczeństwo jego danych uwierzytelniających zostało naruszone i złoży wniosek o ich zmianę.
5.Upoważniony przedstawiciel stosuje wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec utracie, kradzieży lub naruszeniu swoich danych uwierzytelniających. Upoważniony przedstawiciel natychmiast zgłasza krajowemu administratorowi utratę, kradzież lub naruszenie swoich danych uwierzytelniających.
Artykuł 65
Całkowite zawieszenie dostępu w wyniku naruszenia bezpieczeństwa lub zagrożenia dla bezpieczeństwa
1.Centralny administrator może tymczasowo zawiesić dostęp do rejestru Unii lub EUTL lub jego dowolnej części, jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie, że doszło do naruszenia bezpieczeństwa lub poważnego zagrożenia dla bezpieczeństwa rejestru Unii lub EUTL w rozumieniu decyzji Komisji (UE, Euratom) 2017/46, w tym systemów zapasowych, o których mowa w art. 60. Jeżeli powody zawieszenia utrzymują się przez okres dłuższy niż pięć dni roboczych, Komisja może polecić centralnemu administratorowi, aby utrzymał zawieszenie.
Centralny administrator niezwłocznie informuje wszystkich krajowych administratorów o zawieszeniu, jego powodach i prawdopodobnym czasie trwania.
2.Krajowy administrator, który zda sobie sprawę z naruszenia bezpieczeństwa lub zagrożenia dla bezpieczeństwa, niezwłocznie informuje o tym centralnego administratora. Centralny administrator może stosować środki, o których mowa w ust. 1.
3.Krajowy administrator, który dowiaduje się o sytuacji opisanej w ust. 1, wymagającej całkowitego zawieszenia dostępu do rachunków, którymi zarządza zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, całkowicie zawiesza dostęp do wszystkich rachunków, którymi zarządza oraz niezwłocznie informuje o tym centralnego administratora. Centralny administrator jak najszybciej informuje wszystkich krajowych administratorów.
4.Posiadacze rachunków są powiadamiani o środkach zastosowanych zgodnie z ust. 1, 2 i 3 na tyle wcześniej przed zawieszeniem, na ile to możliwe. Powiadomienie zawiera prawdopodobny czas trwania zawieszenia i jest w widoczny sposób umieszczane w ogólnodostępnej części strony internetowej rejestru Unii.
Artykuł 66
Zawieszenie dostępu do uprawnień w przypadku podejrzenia transakcji stanowiącej oszustwo
1.Krajowy administrator lub krajowy administrator działający na polecenie właściwego organu lub organu stosownego na mocy prawa krajowego, może zawiesić dostęp do uprawnień w części rejestru Unii, którą zarządza, w każdym z następujących przypadków:
a)na maksymalnie cztery tygodnie, jeżeli podejrzewa, że uprawnienia są przedmiotem transakcji stanowiącej oszustwo, pranie pieniędzy, finansowanie terroryzmu, korupcję lub inne poważne przestępstwo;
b)zawieszenie następuje na podstawie przepisów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi, i zgodnie z nimi.
Do celów akapitu pierwszego lit. a) stosuje się odpowiednio przepisy art. 67. Na polecenie jednostki analityki finansowej okres ten może zostać przedłużony.
2.Komisja może polecić centralnemu administratorowi, aby zawiesił dostęp do uprawnień w rejestrze Unii lub EUTL na maksymalnie cztery tygodnie, jeżeli podejrzewa, że uprawnienia są przedmiotem transakcji stanowiącej oszustwo, pranie pieniędzy, finansowanie terroryzmu, korupcję lub inne poważne przestępstwo.
3.Krajowy administrator lub Komisja natychmiast informują o zawieszeniu właściwy organ egzekwowania prawa.
4.Krajowy organ egzekwowania prawa państwa członkowskiego krajowego administratora może również zwrócić się do administratora o wprowadzenie zawieszenia na podstawie prawa krajowego i zgodnie z nim.
Artykuł 67
Współpraca ze stosownymi właściwymi organami i powiadamianie o praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub działalności przestępczej
1.Centralny administrator i krajowi administratorzy współpracują z organami publicznymi, którym powierzono nadzór nad przestrzeganiem przepisów na podstawie dyrektywy 2003/87/WE, oraz organami publicznymi właściwymi do prowadzenia nadzoru nad pierwotnym i wtórnym rynkiem uprawnień w celu zapewnienia, by mogły one uzyskać skonsolidowany obraz rynków uprawnień.
2.Krajowy administrator, jego członkowie zarządu i pracownicy w pełni współpracują ze stosownymi właściwymi organami, aby ustanowić odpowiednie i właściwe procedury zapobiegania działaniom związanym z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu.
3.Krajowy administrator, jego członkowie zarządu i pracownicy w pełni współpracują z jednostką analityki finansowej (FIU), o której mowa w art. 32 dyrektywy (UE) 2015/849, poprzez niezwłoczne:
a)informowanie FIU, z własnej inicjatywy, jeżeli wiedzą, podejrzewają lub mają uzasadnione podstawy, aby podejrzewać, że mają lub miały miejsce przypadki lub próby prania pieniędzy, finansowania terroryzmu lub działalności przestępczej;
b)dostarczanie FIU, na jej żądanie, wszelkich niezbędnych informacji zgodnie z procedurami określonymi w przepisach, które mają zastosowanie.
4.Informacje, o których mowa w ust. 2, są przekazywane FIU państwa członkowskiego krajowego administratora. W krajowych środkach transponujących polityki i procedury w zakresie komunikacji i zapewnienia przestrzegania przepisów, o których mowa w art. 45 ust. 1 dyrektywy (UE) 2015/849, wyznacza się osobę lub osoby odpowiedzialne za przekazywanie informacji zgodnie z niniejszym artykułem.
5.Państwo członkowskie krajowego administratora dopilnowuje, aby środki krajowe transponujące art. 37, 38, 39, 42 i 46 dyrektywy (UE) 2015/849 miały zastosowanie do krajowego administratora.
6.Posiadacze rachunków niezwłocznie zgłaszają właściwym krajowym organom egzekwowania prawa wszelkie nadużycia finansowe lub ich podejrzenia. Zgłoszenie to jest przekazywane krajowym administratorom.
Artykuł 68
Zawieszenie procesów
1.Komisja może polecić centralnemu administratorowi, aby tymczasowo zawiesił przyjmowanie przez EUTL części lub wszystkich procesów pochodzących z rejestru Unii, jeżeli rejestr ten nie jest obsługiwany i utrzymywany zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Komisja natychmiast informuje o tym odnośnych krajowych administratorów.
2.Centralny administrator może tymczasowo zawiesić inicjowanie lub przyjmowanie części lub wszystkich procesów w rejestrze Unii w celu przeprowadzenia zaplanowanej lub pilnej konserwacji rejestru Unii.
3.Krajowy administrator może przedłożyć Komisji wniosek o przywrócenie procesów zawieszonych zgodnie z ust. 1, jeżeli uważa, że problemy, które spowodowały zawieszenie, zostały rozwiązane. Jeżeli jest to zgodne z prawdą, Komisja poleca centralnemu administratorowi, aby przywrócił odnośne procesy. W przeciwnym wypadku w rozsądnym terminie odrzuca wniosek i bezzwłocznie informuje o tym krajowego administratora, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejny wniosek został przyjęty.
4.Komisja może, również na wniosek państwa członkowskiego, które powiadomiło Radę Europejską o swoim zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 TUE, polecić centralnemu administratorowi, aby tymczasowo zawiesił przyjmowanie przez EUTL odpowiednich procesów tego państwa członkowskiego odnoszących się do przydziału bezpłatnych uprawnień i sprzedaży na aukcji.
Artykuł 69
Zawieszanie umów w sprawie powiązania
W przypadku zawieszenia lub rozwiązania umowy zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE centralny administrator stosuje środki zgodnie z umową.
Sekcja 3
Automatyczne kontrole, rejestrowanie i kończenie procesów
Artykuł 70
Automatyczne kontrole procesów
1.Wszystkie procesy muszą spełniać ogólne wymogi informatyczne związane z elektronicznym systemem przesyłania wiadomości zapewniające skuteczne odczytanie, sprawdzenie i zarejestrowanie procesu przez rejestr Unii. Wszystkie procesy muszą spełniać szczególne wymogi związane z danym procesem określone w niniejszym rozporządzeniu.
2.Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL przeprowadzał automatyczne kontrole z uwzględnieniem specyfikacji dotyczących wymiany danych i specyfikacji technicznych przewidzianych w art. 75 w odniesieniu do wszystkich procesów w celu wykrycia nieprawidłowości i rozbieżności, w przypadku gdy proponowane procesy nie są zgodne z wymogami dyrektywy 2003/87/WE i niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 71
Wykrywanie rozbieżności
W przypadku procesów zakończonych poprzez bezpośrednie łącze komunikacyjne między rejestrem Unii a EUTL, o którym mowa w art. 6 ust. 2, centralny administrator dopilnowuje, by EUTL przerywał proces, jeżeli wykryje rozbieżności po wykonaniu automatycznych kontroli, o których mowa w art. 72 ust. 2, i informował o tym rejestr Unii i administratora rachunków biorących udział w przerwanej transakcji poprzez odesłanie kodu zwracanego z automatycznej kontroli. Centralny administrator zapewnia, by rejestr Unii niezwłocznie informował właściwych posiadaczy rachunków o przerwaniu procesu.
Artykuł 72
Wykrywanie rozbieżności w rejestrze Unii
1.Centralny administrator i państwa członkowskie dopilnowują, by rejestr Unii zawierał kody wejściowe kontroli i kody odpowiedzi kontroli w celu zapewnienia właściwej interpretacji informacji wymienianych w każdym procesie. Kody kontroli uwzględniają kody zawarte w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 75.
2.Centralny administrator dopilnowuje, by przed wykonaniem wszystkich procesów i w trakcie ich wykonywania rejestr Unii prowadził stosowne automatyczne kontrole w celu wykrycia rozbieżności i przerwania nieprawidłowych procesów przed wykonaniem automatycznych kontroli przez EUTL.
Artykuł 73
Uzgadnianie – wykrywanie niezgodności przez EUTL
1.Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL okresowo inicjował uzgadnianie danych, aby zadbać o to, by zapisy EUTL dotyczące rachunków i stanu posiadania uprawnień odpowiadały zapisom tych stanów w rejestrze Unii. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL rejestrował wszystkie procesy.
2.Jeżeli w procesie uzgadniania, o którym mowa w ust. 1, EUTL wykryje niezgodność polegającą na tym, że informacje dotyczące rachunków lub stanów posiadania uprawnień dostarczone przez rejestr Unii w ramach okresowego procesu uzgadniania różnią się od informacji zawartych w EUTL, centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał finalizacji dalszych procesów z udziałem tych rachunków lub uprawnień, których dotyczy niezgodność. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL niezwłocznie informował centralnego administratora i administratorów przedmiotowych rachunków o wszelkich niezgodnościach.
Artykuł 74
Finalizacja procesów
1.Wszystkie transakcje i inne procesy zgłoszone EUTL zgodnie z art. 6 ust. 2 są sfinalizowane, gdy EUTL powiadamia rejestr Unii o zakończeniu procesów. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL automatycznie przerywał realizację transakcji lub procesu, jeżeli nie można było ich zakończyć w ciągu 24 godzin od ich zgłoszenia.
2.Proces porównywania, o którym mowa w art. 73 ust. 1, jest sfinalizowany, gdy wszystkie niezgodności pomiędzy informacjami zawartymi w rejestrze Unii i informacjami zawartymi w EUTL w danym czasie i dniu zostały usunięte, a proces porównania został pomyślnie ponownie zainicjowany i zakończony.
Sekcja 4
Specyfikacje i zarządzanie zmianami
Artykuł 75
Specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne
1.Komisja udostępnia krajowym administratorom specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne określające wymogi operacyjne dla rejestru Unii, w tym kody identyfikacyjne, automatyczne kontrole, kody odpowiedzi i wymogi rejestracji danych, a także procedury testowania i wymogi bezpieczeństwa.
2.Wymiana danych i specyfikacje techniczne sporządzane są w porozumieniu z państwami członkowskimi.
3.Normy opracowane zgodnie z umowami zawartymi na mocy art. 25 dyrektywy 2003/87/WE są spójne ze specyfikacjami dotyczącymi wymiany danych i specyfikacjami technicznymi sporządzonymi zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.
Artykuł 76
Zarządzanie zmianami i wydaniami
Jeżeli wymagana jest nowa wersja lub nowe wydanie oprogramowania rejestru Unii, centralny administrator dopilnowuje, aby procedury testowania określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 75 zakończono, zanim zostanie ustanowione i aktywowane łącze komunikacyjne pomiędzy nową wersją lub nowym wydaniem tego oprogramowania a EUTL.
ROZDZIAŁ 2
Zapisy, sprawozdania, poufność i opłaty
Artykuł 77
Przetwarzanie informacji i danych osobowych
1.W odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w rejestrze Unii i EUTL administratorzy krajowi są uznawani za administratorów w rozumieniu art. 4 pkt 7 rozporządzenia (UE) 2016/679. W odniesieniu do obowiązków Komisji przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz do wynikającego z nich przetwarzania danych osobowych Komisję uważa się za administratora zgodnie z art. 3 pkt 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
2.W przypadku stwierdzenia przez krajowego administratora naruszenia ochrony danych osobowych Komisja bez zbędnej zwłoki informuje centralnego administratora i innych krajowych administratorów o charakterze i możliwych skutkach naruszenia oraz zastosowanych i proponowanych środkach w celu zaradzenia naruszeniu ochrony danych osobowych, a także w celu złagodzenia jego ewentualnych niekorzystnych skutków.
3.W przypadku stwierdzenia przez centralnego administratora naruszenia ochrony danych osobowych Komisja bez zbędnej zwłoki informuje krajowych administratorów o charakterze i możliwych skutkach naruszenia oraz zastosowanych przez centralnego administratora środkach i proponowanych środkach, jakie mogą zastosować krajowi administratorzy w celu zaradzenia naruszeniu ochrony danych osobowych, a także w celu złagodzenia jego ewentualnych niekorzystnych skutków.
4.W zakres warunków współpracy opracowanych na podstawie art. 7 ust. 4 wchodzą ustalenia dotyczące odpowiednich zobowiązań administratorów danych, dotyczących wywiązywania się z obowiązków w zakresie ochrony danych.
5.Centralny administrator i państwa członkowskie dopilnowują, by rejestr Unii i EUTL przechowywały i przetwarzały jedynie informacje dotyczące rachunków, posiadaczy rachunków i przedstawicieli rachunków zgodnie z tabelą III-I w załączniku III, tabelami VI-I i VI-II w załączniku VI, tabelą VII-I w załączniku VII oraz tabelą VIII-I w załączniku VIII. Wszelkie inne informacje, które należy dostarczyć zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, są przechowywane i przetwarzane poza rejestrem Unii lub EUTL.
6.Krajowi administratorzy dopilnowują, aby informacje wymagane na podstawie niniejszego rozporządzenia, lecz nieprzechowywane w rejestrze Unii lub EUTL, były przetwarzane zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa Unii i prawa krajowego.
7.Żadne szczególne kategorie danych, określone w art. 9 rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz w art. 10 rozporządzenia (UE) 2018/1725, nie są rejestrowane w rejestrze Unii ani w EUTL.
Artykuł 78
Zapisy
1.Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii przechowywał zapisy dotyczące wszystkich procesów, danych z dziennika i posiadaczy rachunków przez pięć lat po zamknięciu rachunku.
2.Dane osobowe usuwa się z rejestrów po pięciu latach od zamknięcia rachunku lub po pięciu latach od zakończenia prowadzonych z osobą fizyczną stosunków gospodarczych, zdefiniowanych w art. 3 pkt 13 dyrektywy (UE) 2015/849.
3.Dane osobowe mogą być przechowywane przez kolejne pięć lat – przy czym dostęp do nich może mieć tylko centralny administrator – wyłącznie do celów prowadzenia dochodzeń, wykrywania, ścigania, administracji podatkowej lub egzekwowania prawa, audytu i nadzoru finansowego w odniesieniu do działalności obejmującej uprawnienia lub prania pieniędzy, finansowania terroryzmu, innych poważnych przestępstw lub nadużyć na rynku, w których rachunek w rejestrze Unii mógłby stanowić narzędzie, lub naruszenia przepisów unijnych lub krajowych zapewniających funkcjonowanie systemu EU ETS.
4.Do celów prowadzenia dochodzeń, wykrywania, ścigania, administracji podatkowej lub egzekwowania prawa, audytu i nadzoru finansowego w odniesieniu do działalności obejmującej uprawnienia lub prania pieniędzy, finansowania terroryzmu, innych poważnych przestępstw lub nadużyć na rynku, w których rachunek w rejestrze Unii mógłby stanowić narzędzie, lub naruszenia przepisów unijnych lub krajowych zapewniających funkcjonowanie systemu EU ETS, dane osobowe kontrolowane przez krajowych administratorów mogą zostać zachowane po zamknięciu stosunków gospodarczych do końca okresu odpowiadającego maksymalnemu terminowi przedawnienia dla tych przestępstw określonemu w prawie krajowym krajowego administratora.
5.Informacje o rachunku zawierające dane osobowe zgromadzone zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia i nieprzechowywane w rejestrze Unii lub EUTL zostają zachowane zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.
6.Centralny administrator dopilnowuje, by krajowi administratorzy mieli dostęp do wszystkich zapisów przechowywanych w rejestrze Unii związanych z rachunkami, którymi zarządzają lub zarządzali, oraz mogli odpytywać i eksportować te zapisy.
Artykuł 79
Sprawozdawczość i dostępność informacji
1.Centralny administrator udostępnia informacje, o których mowa w załączniku XIII odbiorcom wymienionym w tym załączniku, w sposób przejrzysty i zorganizowany. Centralny administrator podejmuje wszelkie rozsądne kroki w celu udostępnienia informacji, o których mowa w załączniku XIII z częstotliwością określoną w tym załączniku. Centralny administrator nie udostępnia dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze EUTL lub rejestrze Unii, chyba że jest to dozwolone zgodnie z art. 80.
2.Krajowi administratorzy mogą udostępniać również część informacji, o których mowa w załączniku XIII, do których mają dostęp zgodnie z art. 80, odbiorcom wymienionym w tym załączniku i z określoną w nim częstotliwością, w sposób przejrzysty i zorganizowany, poprzez ogólnie dostępną stronę internetową. Krajowi administratorzy nie udostępniają dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze Unii, chyba że jest to dozwolone zgodnie z art. 80.
Artykuł 80
Poufność
1.Wszystkie informacje – w tym stan posiadania wszystkich rachunków, wszystkie zrealizowane transakcje, niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny uprawnień – przechowywane w EUTL i rejestrze Unii uważa się za poufne, chyba że prawo Unii lub przepisy prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne, przewidują inaczej.
Akapit pierwszy ma również zastosowanie do wszelkich informacji zgromadzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i będących w posiadaniu centralnego administratora lub krajowego administratora.
2.Centralny administrator i krajowi administratorzy zapewniają, aby wszystkie osoby, które pracują lub pracowały dla nich lub podmiotów, którym przekazano zadania, jak również biegli przez nie wyznaczeni, byli zobowiązani do zachowania tajemnicy służbowej. Nie ujawniają żadnych poufnych informacji, które mogą otrzymać w trakcie pełnienia swoich obowiązków, bez uszczerbku dla wymogów krajowego prawa karnego lub podatkowego lub innych przepisów niniejszego rozporządzenia.
3.Centralny administrator lub krajowy administrator może przekazać dane przechowywane w rejestrze Unii i EUTL lub zgromadzone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem następującym podmiotom:
a)policji lub innemu organowi egzekwowania prawa lub organowi wymiaru sprawiedliwości oraz organom podatkowym państwa członkowskiego;
b)Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych Komisji Europejskiej;
c)Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu;
d)Europejskiej Jednostce Współpracy Sądowej (Eurojust);
e)właściwym organom, o których mowa w art. 48 dyrektywy (UE) 2015/849;
f)właściwym organom, o których mowa w art. 67 dyrektywy (UE) 2014/65;
g)właściwym organom, o których mowa w art. 22 rozporządzenia (UE) 596/2014;
h)Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych ustanowionemu rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010;
i)Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ustanowionej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009;
j)właściwym krajowym organom nadzoru;
k)krajowym administratorom państw członkowskich i właściwym organom, o których mowa w art. 18 dyrektywy 2003/87/WE;
l)organom, o których mowa w art. 6 dyrektywy 98/26/WE;
m)Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych i właściwym krajowym organom ochrony danych.
4.Dane można udostępniać podmiotom, o których mowa w ust. 2, po złożeniu przez nie wniosku do centralnego administratora lub krajowego administratora, jeżeli wnioski takie są uzasadnione i niezbędne do celów przeprowadzenia dochodzenia, wykrycia, ścigania, działań administracji podatkowej lub organów ścigania, przeprowadzania audytu lub nadzoru finansowego w odniesieniu do działań obejmujących uprawnienia, prania pieniędzy, finansowania terroryzmu lub innych poważnych przestępstw lub nadużyć na rynku, w których rachunki w rejestrze Unii mogą być narzędziem, lub naruszania przepisów unijnych lub krajowych zapewniających funkcjonowanie EU ETS.
Bez uszczerbku dla wymogów krajowych przepisów prawa karnego lub podatkowego, centralny administrator, krajowi administratorzy lub inne organy, podmioty, osoby fizyczne lub prawne, otrzymujące informacje poufne na mocy niniejszego rozporządzenia, mogą wykorzystywać te informacje wyłącznie do wykonywania swoich obowiązków oraz sprawowania swoich funkcji: w przypadku centralnego administratora i krajowych administratorów – objętych zakresem niniejszego rozporządzenia lub, w przypadku innych organów, podmiotów lub osób fizycznych lub prawnych – do celów, do których przekazano im takie informacje, lub w kontekście postępowania administracyjnego lub sądowego odnoszącego się ściśle do sprawowania tych funkcji.
Wszelkie poufne informacje otrzymane, wymieniane lub przekazywane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem podlegają warunkom ustanowionym w niniejszym artykule. Niemniej jednak niniejszy artykuł nie zakazuje centralnemu administratorowi i krajowym administratorom wymiany lub przekazywania informacji poufnych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Niniejszy artykuł nie uniemożliwia centralnemu administratorowi i krajowym administratorom wymiany lub przekazywania, zgodnie z prawem krajowym, poufnych informacji, które nie zostały uzyskane od centralnego administratora lub krajowego administratora innego państwa członkowskiego.
5.Podmiot otrzymujący dane zgodnie z ust. 3 zapewnia ich stosowanie wyłącznie do celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 3 oraz gwarantuje, że nie zostaną one celowo lub przypadkowo udostępnione osobom niezwiązanym z celem zastosowania tych danych. Przepis ten nie wyklucza możliwości udostępnienia tych danych przez podmioty innym podmiotom wymienionym w ust. 2, jeżeli jest to niezbędne do celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 3.
6.Na wniosek podmiotów wymienionych w ust. 2 centralny administrator może im udostępnić dane dotyczące transakcji, które nie pozwalają na bezpośrednią identyfikację konkretnych osób, w celu znalezienia podejrzanych wzorów transakcji. Podmioty mające taki dostęp mogą poinformować inne podmioty wymienione w ust. 2 o podejrzanych wzorach transakcji.
7.Europol otrzymuje stały dostęp wyłącznie w trybie odczytu do danych przechowywanych w rejestrze Unii i EUTL do celów art. 18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794. Europol informuje Komisję o sposobie wykorzystywania danych.
8.Krajowi administratorzy w zabezpieczony sposób udostępniają wszystkim pozostałym krajowym administratorom i centralnemu administratorowi imiona, nazwiska, narodowość oraz daty i miejsce urodzenia osób, którym odmówili otwarcia rachunku zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a), b) i c) lub którym odmówili wyznaczenia jako upoważnionego przedstawiciela zgodnie z art. 21 ust. 5 lit. a) i b), a także imiona, nazwiska, narodowość i daty urodzenia posiadacza rachunku oraz upoważnionych przedstawicieli rachunków, do których dostęp zawieszono zgodnie z art. 30 ust. 1 lit. c), art. 30 ust. 2 lit. a), art. 30 ust. 3 lit. a) i b) i art. 30 ust. 4, lub rachunków, które zamknięto zgodnie z art. 28. Krajowi administratorzy dopilnowują, aby informacje były aktualizowane i nie były już udostępniane, jeżeli ustaną powody, dla których należy zaprzestać ich udostępniania. Informacje udostępnia się przez okres nie dłuższy niż pięć lat.
Krajowi administratorzy informują osoby, których to dotyczy, o udostępnieniu ich tożsamości innym krajowym administratorom oraz o czasie trwania tej wymiany informacji.
Osoby te mogą w ciągu 30 dni kalendarzowych zgłosić sprzeciw wobec wymiany informacji właściwemu organowi lub stosownemu organowi na mocy prawa krajowego. Właściwy organ lub stosowny organ w uzasadnionej decyzji, z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, poleca krajowemu administratorowi, aby zaprzestał udostępniania informacji albo podtrzymuje udostępnianie informacji.
Zainteresowane osoby mogą zwrócić się do krajowego administratora udostępniającego informacje zgodnie z akapitem pierwszym o przedstawienie im udostępnionych danych osobowych, które ich dotyczą. Krajowi administratorzy stosują się do tych wniosków w terminie 20 dni roboczych od otrzymania wniosku.
9.Krajowi administratorzy mogą podjąć decyzję o powiadomieniu krajowych organów ścigania oraz krajowych organów podatkowych o wszystkich transakcjach z wykorzystaniem liczby jednostek większej niż ustalona przez krajowego administratora oraz o powiadomieniu o wszelkich rachunkach przeprowadzających w danym okresie określonym przez krajowego administratora liczbę transakcji większą niż liczba określona przez krajowego administratora.
10.EUTL i rejestr Unii nie wymagają od posiadaczy rachunków przedstawiania informacji cenowych dotyczących uprawnień.
11.Monitorujący aukcje wyznaczony zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 posiada dostęp do wszystkich informacji dotyczących rachunku zabezpieczenia transakcji aukcyjnych znajdującego się w rejestrze Unii.
Artykuł 81
Opłaty
1.Centralny administrator nie pobiera opłat od posiadaczy rachunków w rejestrze Unii.
2.Krajowi administratorzy mogą pobierać rozsądne opłaty od posiadaczy rachunków i weryfikatorów przez nich zarządzanych.
3.Krajowi administratorzy informują centralnego administratora o pobieranych opłatach oraz o ich zmianie w ciągu dziesięciu dni roboczych. Centralny administrator podaje wysokość opłat na ogólnodostępnej stronie internetowej.
Artykuł 82
Przerwa w działaniu
Centralny administrator zapewnia ograniczenie do minimum przerw w działaniu rejestru Unii, podejmując wszelkie zasadne działania w celu zapewnienia dostępności i bezpieczeństwa rejestru Unii i EUTL w rozumieniu decyzji (UE, Euratom) 2017/46 oraz zapewniając solidne systemy i procedury w celu zabezpieczania wszystkich informacji.
TYTUŁ IV
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 83
Wykonanie
Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia, w szczególności dotyczące przestrzegania przez krajowych administratorów obowiązku weryfikacji i przeglądu informacji przedkładanych zgodnie z art. 19 ust. 1, art. 21 ust. 4 i art. 22 ust. 4.
Artykuł 84
Dalsze wykorzystywanie rachunków
1.Rachunki, określone w tytule I rozdział 3 niniejszego rozporządzenia, otwarte lub wykorzystywane zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 389/2013 są nadal wykorzystywane do celów niniejszego rozporządzenia.
2.Osobiste rachunki posiadania otwarte zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 389/2013 są przekształcane w rachunki obrotowe.
Artykuł 85
Ograniczenia wykorzystywania
1.Jednostki Kioto zgodnie z definicją w art. 3 pkt 12 rozporządzenia (UE) nr 389/2013 mogą być przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii do dnia 1 lipca 2023 r.
2.Po dacie, o której mowa w ust. 1, centralny administrator udostępnia krajowym administratorom wykaz rachunków ETS zawierających jednostki Kioto. Na podstawie tego wykazu krajowy administrator zwraca się do posiadacza rachunku o wskazanie rachunku PzK, na który takie międzynarodowe jednostki emisji mają być przekazane.
3.Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na wniosek krajowego administratora w ciągu 40 dni roboczych, krajowy administrator przekazuje międzynarodowe jednostki emisji na krajowy rachunek PzK lub na rachunek określony w prawie krajowym.
Artykuł 86
Przedstawianie nowych informacji o rachunku
Informacje o rachunku wymagane na mocy niniejszego rozporządzenia, które nie były wymagane rozporządzeniem (UE) nr 389/2013, są przedkładane krajowym administratorom najpóźniej w czasie następnego przeglądu, o którym mowa w art. 22 ust. 4.
Artykuł 87
Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 389/2013
W rozporządzeniu (UE) nr 389/2013 wprowadza się następujące zmiany:
1)w art. 7 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utrzymywał łącze komunikacyjne z rejestrami systemów handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, z którymi obowiązuje umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE, do celów przekazywania informacji o transakcjach z udziałem uprawnień.”;
2)w art. 56 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
„4. Jeżeli umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE obowiązuje i wymaga przekazania uprawnień do emisji lotniczych na rachunki posiadania operatorów statków powietrznych w rejestrze innego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, centralny administrator we współpracy z administratorem innego rejestru, dopilnowuje, by rejestr Unii przekazał uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych na odpowiednie rachunki w innym rejestrze.
5. Jeżeli umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE obowiązuje i wymaga przekazania uprawnień do emisji lotniczych odpowiadających innemu systemowi handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych operatorom statków powietrznych posiadającym rachunki w rejestrze Unii, centralny administrator we współpracy z administratorem innego rejestru dopilnowuje, by rejestr Unii przekazał uprawnienia do emisji lotniczych z odpowiednich rachunków innego rejestru na rachunki posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii, po zatwierdzeniu przez właściwy organ odpowiedzialny za zarządzanie innym systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.”;
3)w art. 67 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. W przypadku gdy obowiązuje umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE, ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu mają zastosowanie do jednostek wydanych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych powiązanego z EU ETS.”;
4)art. 71 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 71
Wdrażanie ustaleń w sprawie powiązania
Centralny administrator w stosownym momencie może tworzyć rachunki i procesy oraz przeprowadzać transakcje i inne operacje służące wdrożeniu umów i ustaleń zawieranych zgodnie z art. 25 i 25a dyrektywy 2003/87/WE.”;
5)dodaje się art. 99a w brzmieniu:
„Artykuł 99a
Zawieszanie umów w sprawie powiązania
W przypadku zawieszenia lub rozwiązania umowy zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE centralny administrator stosuje środki zgodnie z umową.”;
6)w art. 105 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Normy opracowane zgodnie z umowami zawartymi na mocy art. 25 dyrektywy 2003/87/WE są spójne ze specyfikacjami dotyczącymi wymiany danych i specyfikacjami technicznymi sporządzonymi zgodnie z ust. 1 i 2.”;
7)art. 108 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 108
Zapisy
1. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii przechowywał zapisy dotyczące wszystkich procesów, danych z dziennika i posiadaczy rachunków przez pięć lat po zamknięciu rachunku.
2. Dane osobowe usuwa się z rejestrów po pięciu latach od zamknięcia rachunku lub po pięciu latach od zakończenia prowadzonych z osobą fizyczną stosunków gospodarczych, zdefiniowanych w art. 3 pkt 13 dyrektywy (UE) 2015/849.
3. Dane osobowe mogą być przechowywane przez kolejne pięć lat – przy czym dostęp do nich może mieć tylko centralny administrator – wyłącznie do celów prowadzenia dochodzeń, wykrywania, ścigania, administracji podatkowej lub egzekwowania prawa, audytu i nadzoru finansowego w odniesieniu do działalności obejmującej uprawnienia lub prania pieniędzy, finansowania terroryzmu, innych poważnych przestępstw lub nadużyć na rynku, w których rachunek w rejestrze Unii mógłby stanowić narzędzie, lub naruszenia przepisów unijnych lub krajowych zapewniających funkcjonowanie systemu EU ETS.
4. Do celów prowadzenia dochodzeń, wykrywania, ścigania, administracji podatkowej lub egzekwowania prawa, audytu i nadzoru finansowego w odniesieniu do działalności obejmującej uprawnienia lub prania pieniędzy, finansowania terroryzmu, innych poważnych przestępstw lub nadużyć na rynku, w których rachunek w rejestrze Unii mógłby stanowić narzędzie, lub naruszenia przepisów unijnych lub krajowych zapewniających funkcjonowanie systemu EU ETS, dane osobowe kontrolowane przez krajowych administratorów mogą zostać zachowane po zamknięciu stosunków gospodarczych do końca okresu odpowiadającego maksymalnemu terminowi przedawnienia dla tych przestępstw określonemu w prawie krajowym krajowego administratora.
5. Informacje o rachunku zawierające dane osobowe zgromadzone zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia i nieprzechowywane w rejestrze Unii lub EUTL zostają zachowane zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.
6. Centralny administrator dopilnowuje, by krajowi administratorzy mieli dostęp do wszystkich zapisów przechowywanych w rejestrze Unii związanych z rachunkami, którymi zarządzają lub zarządzali, oraz mogli odpytywać i eksportować te zapisy.”;
8)w załączniku XIV dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a. W dniu 1 maja każdego roku publikowane są następujące informacje dotyczące umów obowiązujących zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE, zarejestrowanych przez EUTL do dnia 30 kwietnia:
a) stan posiadania uprawnień wydanych w powiązanym systemie handlu uprawnieniami do emisji na wszystkich rachunkach w rejestrze Unii;
b) liczba uprawnień wydanych w powiązanym systemie handlu uprawnieniami do emisji i wykorzystanych w celu zapewnienia zgodności w EU ETS;
c) suma uprawnień wydanych w powiązanym systemie handlu uprawnieniami do emisji i przekazanych na rachunki w rejestrze Unii w poprzednim roku kalendarzowym;
d) suma uprawnień, które zostały przekazane na rachunki w powiązanym systemie handlu uprawnieniami do emisji w poprzednim roku kalendarzowym.”.
Artykuł 88
Uchylenie
Rozporządzenie (UE) nr 389/2013 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.
Rozporządzenie (UE) nr 389/2013 stosuje się jednak nadal do dnia 1 stycznia 2026 r. w odniesieniu do wszystkich operacji wymaganych w odniesieniu do okresu rozliczeniowego między 2013 a 2020 r., do drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto oraz do okresu dostosowania się do wymagań zdefiniowanego w art. 3 pkt 30 tego rozporządzenia.
Artykuł 89
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r., z wyjątkiem przepisów art. 87, które stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12.3.2019 r.
W imieniu Komisji
Przewodniczący
Jean-Claude JUNCKER