EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CN0558
Case C-558/19: Request for a preliminary ruling from Tribunalul Cluj (Romania) lodged on 23 July 2019 — Impresa Pizzarotti & C SPA Italia Sucursala Cluj v Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili
asia C-558/19: Ennakkoratkaisupyyntö, jonka Tribunalul Cluj (Romania) on esittänyt 23.7.2019 – Impresa Pizzarotti & C SPA Italia Sucursala Cluj v. Agenția Națională de Administrare Fiscală – Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili
asia C-558/19: Ennakkoratkaisupyyntö, jonka Tribunalul Cluj (Romania) on esittänyt 23.7.2019 – Impresa Pizzarotti & C SPA Italia Sucursala Cluj v. Agenția Națională de Administrare Fiscală – Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili
EUVL C 372, 4.11.2019, p. 14–15
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
4.11.2019 |
FI |
Euroopan unionin virallinen lehti |
C 372/14 |
Ennakkoratkaisupyyntö, jonka Tribunalul Cluj (Romania) on esittänyt 23.7.2019 – Impresa Pizzarotti & C SPA Italia Sucursala Cluj v. Agenția Națională de Administrare Fiscală – Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili
(asia C-558/19)
(2019/C 372/15)
Oikeudenkäyntikieli: romania
Ennakkoratkaisua pyytänyt tuomioistuin
Tribunalul Cluj
Pääasian asianosaiset
Valittaja: Impresa Pizzarotti & C SPA Italia Sucursala Cluj
Vastapuoli: Agenția Națională de Administrare Fiscală – Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili
Ennakkoratkaisukysymys
Ovatko SEUT 49 artikla ja SEUT 63 artikla esteenä nyt käsiteltävän asian kohteena olevan kaltaiselle kansalliselle lainsäädännölle (verokoodeksista annetun lain (Legea nr. 571/2003 privind Codul fiscal) 11 §:n 2 momentti ja 29 §:n 3 momentti), jossa säädetään mahdollisuudesta luokitella uudelleen rahan siirto pankin välityksellä jossain jäsenvaltiossa sijaitsevasta sivuliikkeestä jossakin toisessa jäsenvaltiossa asuvaan emoyhtiöön liiketoimeksi, josta koituu tuloja, mistä seuraa velvollisuus soveltaa siirtohintoja koskevia oikeussääntöjä, kun puolestaan silloin, jos kyseinen liiketoimi olisi suoritettu samassa jäsenvaltiossa sijaitsevien sivuliikkeen ja emoyhtiön välillä, kyseistä liiketoimea ei olisi voitu luokitella uudelleen tällä tavoin eikä siihen olisi sovellettu siirtohintoja koskevia oikeussääntöjä?