C:2006:151:FULL

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - C:2006:151:FULL - EN

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document C:2006:151:FULL

Help

Official Journal of the European Union, C 151, 29 June 2006

Display all documents published in this Official Journal

HTML

PDF

		ISSN 1725-2423
Official Journal of the European Union		C 151

English edition	Information and Notices	Volume 49 29 June 2006

Notice No	Contents	page
	I Information
	Commission
2006/C 151/1	Euro exchange rates	1

2006/C 151/2	State aid — Greece — State aid C 2/2006 (ex N 405/2005) — Financial contribution to voluntary early retirement scheme of OTE — Invitation to submit comments pursuant to Article 88(2) of the EC Treaty ( 1 )	2

2006/C 151/3	Non-opposition to a notified concentration (Case COMP/M.4216 — CVC/Bocchi/De Weide Blik) ( 1 )	13

2006/C 151/4	Non-opposition to a notified concentration (Case COMP/M.4237 — Bouygues/Alstom) ( 1 )	13

2006/C 151/5	Non-opposition to a notified concentration (Case COMP/M.4185 — CVCI/Amber Trust II/AB Sanitas) ( 1 )	14

2006/C 151/6	COM documents other than legislative proposals adopted by the Commission	15

	II Preparatory Acts
	Commission
2006/C 151/7	Legislative proposals adopted by the Commission	17

	III Notices
	Commission
2006/C 151/8	Notice of a standing invitation to tender in order to determine refunds on exports of white sugar (No 1/2006)	19

2006/C 151/9	F-Brive-la-Gaillarde: Operation of scheduled air services — Operation of scheduled air services between Brive and Paris (Orly) — Notice of a competitive public tender issued by France pursuant to Article 4(1)(d) of Council Regulation (EEC) No 2408/92 for the delegation of a public service	28

2006/C 151/0	I-Rome: Operation of scheduled air services — Invitation to tender published by Italy, pursuant to Article 4(1)(d) of Council Regulation (EEC) No 2408/92, for the operation of scheduled air services between Trapani and Rome, Cagliari, Bari and Milan and vice versa	31


	(1) Text with EEA relevance

I Information

Commission

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/1

Euro exchange rates (1)

28 June 2006

(2006/C 151/01)

1 euro=

	Currency	Exchange rate
USD	US dollar	1,2570
JPY	Japanese yen	146,12
DKK	Danish krone	7,4572
GBP	Pound sterling	0,69035
SEK	Swedish krona	9,2337
CHF	Swiss franc	1,5631
ISK	Iceland króna	96,16
NOK	Norwegian krone	7,9035
BGN	Bulgarian lev	1,9558
CYP	Cyprus pound	0,5750
CZK	Czech koruna	28,433
EEK	Estonian kroon	15,6466
HUF	Hungarian forint	280,26
LTL	Lithuanian litas	3,4528
LVL	Latvian lats	0,6960
MTL	Maltese lira	0,4293
PLN	Polish zloty	4,0744
RON	Romanian leu	3,5884
SIT	Slovenian tolar	239,64
SKK	Slovak koruna	38,243
TRY	Turkish lira	2,0325
AUD	Australian dollar	1,7228
CAD	Canadian dollar	1,4138
HKD	Hong Kong dollar	9,7641
NZD	New Zealand dollar	2,1122
SGD	Singapore dollar	2,0079
KRW	South Korean won	1 203,83
ZAR	South African rand	9,1097
CNY	Chinese yuan renminbi	10,0554
HRK	Croatian kuna	7,2630
IDR	Indonesian rupiah	11 741,01
MYR	Malaysian ringgit	4,631
PHP	Philippine peso	67,350
RUB	Russian rouble	34,0110
THB	Thai baht	48,319

(1)

Source: reference exchange rate published by the ECB.

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/2

STATE AID — GREECE

State aid C 2/2006 (ex N 405/2005) — Financial contribution to voluntary early retirement scheme of OTE

Invitation to submit comments pursuant to Article 88(2) of the EC Treaty

(2006/C 151/02)

(Text with EEA relevance)

By means of the letter dated 8 February 2006 reproduced in the authentic language on the pages following this summary, the Commission notified the Hellenic Republic of its decision to initiate the procedure laid down in Article 88(2) of the EC Treaty concerning the abovementioned aid.

Interested parties may submit their comments within one month of the date of publication of this summary and the following letter, to:

European Commission

Directorate-General for Competition

State Aid Greffe

SPA 3, 6/05

B-1049 Brussels

Fax (32-2) 296 12 42

These comments will be communicated to the Hellenic Republic. Confidential treatment of the identity of the interested party submitting the comments may be requested in writing, stating the reasons for the request.

TEXT OF SUMMARY

1. PROCEDURE

In August 2005, the Greek Government notified its envisaged financial contribution to the voluntary early retirement scheme offered by OTE to its employees for reasons of legal certainty only, claiming that the measure did not constitute State aid. In September 2005, the Commission asked for additional information. The Greek Government submitted supplementary information in November and December 2005.

2. DESCRIPTION OF THE MEASURE

Following a series of agreements between OTE and trade unions on a voluntary early retirement scheme for existing OTE employees as well as conditions for new hires (February and May 2005), the Greek Parliament adopted in July 2005 a law which provides the legal framework for the implementation of the early retirement scheme and regulates the financial obligations of OTE and the Greek State, respectively.

The early retirement scheme offers to OTE employees close to retirement age the possibility to receive full pension immediately. For that purpose, the law recognises as much fictitious employment time as necessary. The pension will be paid to OTE employees by the Pension Fund. OTE is obliged to compensate the fund for its expenses (i.e. loss in social security contributions and payment of full pension). The Greek State will contribute to the financing by transferring 4 % of its shares in the company to the Pension Fund.

The voluntary early retirement scheme concerns around 5 500 interested employees and its costs amount to approximately EUR 1,1 billion spread over a period of 7 years (in net present value terms the costs would amount to approximately EUR 860 million). The value of the shares to be transferred by the Greek State to the Pension Fund will be determined on the date of transfer. So far, the transfer has not taken place. Based on the share price of 13 January 2006, the value of the 4 % shares would amount to approximately EUR 360 million.

3. ASSESSMENT OF THE MEASURE

The Greek Government claimed that the financial contribution did not constitute State aid because (i) the State acted like a private investor and (ii) the financial contribution only relieved OTE from extraordinary charges due to the specific (permanent) employment status of OTE employees. In fact, since OTE employees could not be dismissed due to their permanent employment OTE had to have recourse to voluntary early retirement schemes which were much more costly than redundancy packages offered in the private sector.

At this stage, the Commission has doubts as to the validity of the arguments put forward by the Greek government. First, the Commission has doubts that the financial contribution was provided in line with the market economy investor principle for no other investor in the company (the Greek State holds at present 38 % of the share capital in OTE) contributed financially to the early retirement scheme. Moreover, all investors would equally benefit from the expected increase in the company's value, without the Greek State receiving a return proportionate to its contribution. Furthermore, the Greek State has not shown that it could expect a reasonable return from its contribution.

Second, the Commission has doubts that the Greek State's financial contribution is actually limited to relieving OTE of alleged extra costs compared to other operators offering redundancy/early retirement schemes to its employees. The Greek Government has — with reference to one example of a private sector redundancy package — argued that a normal company would, in the context of voluntary redundancy plans, offer around twice the redundancy compensation required by law for dismissals. The Commission is not convinced that this example can be regarded as an appropriate benchmark for determining the normal costs of a company offering an early retirement scheme concerning around 5-6 000 employees not benefiting from the special (permanent) employment status. Furthermore, the Commission has doubts that the financial contribution (which is not fixed but will depend on the value of OTE shares at the date of the actual transfer) exceeds the thus calculated alleged extra costs of OTE.

Finally, the Commission is not convinced that, even assuming that the financial contribution would remain below the alleged extra costs, this fact alone could exclude the presence of aid. Recent case law which might be interpreted as having endorsed a no aid conclusion where a company is simply freed from structural disadvantages compared to its competitors may not necessarily apply to the present case. Also, when assessing the compatibility of the financial contribution, the Commission has doubts in the light of the necessity and proportionality of the aid (based on the current value of OTE shares, the Greek State's contribution would finance between 40 and 50 % of the overall costs of the voluntary early retirement scheme).

Even if one accepts that OTE bears additional costs due to the special employment status of its employees this would not necessarily justify the State's contribution given that OTE might have benefited (or may continue to do so) from other which neutralise any possible structural disadvantages. Such advantages could result from the specific employment status of OTE employees, in general the specific legal framework applicable to OTE or specific interventions, reducing OTE's labour costs below the labour costs of companies subject to the generally applicable labour laws (such as exemption from unemployment charges or relief from pension obligations). OTE might also derive benefits resulting from its former monopoly position compensating for the disadvantages resulting from extra costs of the VRS (in particular as regards its fixed telecom network).

4. CONCLUSIONS

In light of the above considerations, the Commission has at the present stage of the analysis doubts that the measure, if it is an aid, can be deemed compatible with the common market.

The Commission invites interested third parties to submit their comments, in particular concerning the conditions of similar mass dismissals and early retirement schemes in Greece but also concerning possible other advantages enjoyed by OTE resulting from the specific employment status of OTE employees, in general the specific legal framework applicable to OTE or specific interventions which might reduce OTE's labour costs (such as exemption from unemployment charges, or relief from pension costs) and any other advantages that may result from its former monopoly position and that have not been neutralised following market liberalisation in 2001.

TEXT OF LETTER

‘Η Επιτροπή επιθυμεί να ενημερώσει την Ελληνική Δημοκρατία ότι, έχοντας εξετάσει τις πληροφορίες που υπέβαλαν οι ελληνικές αρχές για τα προαναφερόμενα μέτρα, αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ.

I. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

(1)	Τον Μάιο 2005, εκπρόσωποι του ΟΤΕ και της ελληνικής κυβέρνησης ενημέρωσαν την Επιτροπή για τα σχεδιαζόμενα μέτρα που αφορούσαν τα σχέδια αναδιάρθρωσης του ΟΤΕ, περιλαμβανομένου και ενός προγράμματος εθελουσίας αποχώρησης (ΕΑ)

(2)

Με επιστολή που καταχωρήθηκε στις 11 Αυγούστου 2005, οι ελληνικές αρχές κοινοποίησαν την κρατική χρηματοδοτική συνεισφορά στην ΕΑ του ΟΤΕ, βάσει του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ για λόγους νομικής βεβαιότητας, τονίζοντας ότι η Ελληνική Δημοκρατία δεν θεωρούσε ότι το μέτρο αποτελεί κρατική ενίσχυση με την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ.

(3)

Με επιστολή της 23ης Σεπτεμβρίου 2005 (D/57403), η Επιτροπή ζήτησε πρόσθετες πληροφορίες σε σχέση με το κοινοποιηθέν μέτρο. Αφού ζήτησε (βλ. αίτηση των ελληνικών αρχών με επιστολή της 20ής Οκτωβρίου 2005, που καταχωρήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2005 — Α/38581) και της εγκρίθηκε παράταση (βλ. επιστολή της Επιτροπής της 21ης Οκτωβρίου 2005 — D/58310) η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε περισσότερες πληροφορίες με επιστολή της 7ης Νοεμβρίου 2005, που καταχωρήθηκε από την Επιτροπή στις 9 Νοεμβρίου 2005 (A/39144).

(4)	Με επιστολή της 20ής Δεκεμβρίου 2005, που απεστάλη με τηλεομοιοτυπία στις 22 Δεκεμβρίου 2005 και καταχωρήθηκε την ίδια ημέρα (A/40775), η ελληνική κυβέρνηση συμπλήρωσε την προαναφερθείσα απάντησή της με συμπληρωματικές πληροφορίες.

II. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΑ ΤΟΥ ΟΤΕ

A. Η εταιρεία και οι σχετικές αγορές

(5)

Ο ΟΤΕ, που δημιουργήθηκε το 1949, αποτελεί εταιρεία, η μετοχή της οποίας είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο Αθηνών από τον Απρίλιο του 1996 (καθώς και στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης από τον Νοέμβριο του 1998). Όταν πραγματοποιήθηκε η κοινοποίηση, το ελληνικό κράτος κατείχε το 38 % του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, με το υπόλοιπο μετοχικό κεφάλαιο να κατανέμεται σε Έλληνες θεσμικούς επενδυτές (12 %), διεθνείς επενδυτές (29 %), την Hellenic Exchangeable Finance S.C.A. (11 %) και το ευρύτερο κοινό (10 %). Τον Αύγουστο του 2005, μέσω πράξης που αφορούσε μετατρέψιμα ομόλογα, η Hellenic Exchangeable Finance πώλησε στο ελληνικό κράτος την συμμετοχή της κατά 11 % στον OTE. Στις 7 Σεπτεμβρίου 2005, το ελληνικό κράτος πώλησε μερίδιο 10 % του OTE αντί […] (1) ευρώ, μειώνοντας τη συμμετοχή του στον OTE σε 38,7 %.

(6)

Μέχρι την πλήρη ελευθέρωση της ελληνικής αγοράς τηλεπικοινωνιών (1η Ιανουαρίου 2001), ο ΟΤΕ ήταν ο αποκλειστικός πάροχος υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας και τηλεπικοινωνιακών δικτύων στην Ελλάδα. Σήμερα, ο ΟΤΕ δραστηριοποιείται σε όλα τα τμήματα της ευρύτερης τηλεπικοινωνιακής αγοράς (σταθερή και κινητή τηλεφωνία, δορυφορικές υπηρεσίες, Διαδίκτυο) τόσο ως διαχειριστής δικτύων όσο και ως πάροχος υπηρεσιών.

(7)

Μετά την πλήρη ελευθέρωση το 2001 και παρά τη σταδιακή απώλεια μεριδίων αγοράς για την (σταθερή) φωνητική τηλεφωνία, από 94 % το 2002 σε 74 % το 2004 (2), ο OTE παραμένει η κυρίαρχη εταιρεία παροχής υπηρεσιών σταθερής φωνητικής τηλεφωνίας. Επίσης, η μείωση του μεριδίου αγοράς καθώς και οι ευρύτερες τεχνολογικές τάσεις, όπως η υποκατάσταση της σταθερής από την κινητή τηλεφωνία, οδήγησαν στη μείωση των σταθερών εσόδων του ΟΤΕ από περίπου […] το 2001 σε υπολογιζόμενα […] το 2005. Η μείωση των εσόδων δεν αντισταθμίστηκε από μείωση των λειτουργικών εξόδων και η εταιρεία κατέγραψε το 2004, για πρώτη φορά στην ιστορία της, καθαρή λειτουργική ζημία. Επιπλέον, ο ΟΤΕ διατηρεί την οιονεί μονοπωλιακή του θέση ως ο μοναδικός πάροχος πρόσβασης δικτύων στην αγορά σταθερής τηλεφωνίας (3).

B. Κοινωνική και εργατική νομοθεσία που ισχύει για τον OTE

1. Εργατικό νομικό καθεστώς που ισχύει για τον OTE

(8)

Παρά την ελευθέρωση της αγοράς και το γεγονός ότι η μετοχή της εταιρείας είναι υπό διαπραγμάτευση στο χρηματιστήριο, ο ΟΤΕ υπάγεται σε ορισμένους ειδικούς νόμους και “συλλογικές συμβάσεις απασχόλησης” που εγκρίθηκαν πριν από την ελευθέρωση του 2001 και αποτελούν εξαιρέσεις σε σχέση με την τρέχουσα εργατική νομοθεσία που ισχύει για άλλες ιδιωτικές εταιρείες στην Ελλάδα. Ειδικότερα, οι υποχρεώσεις του ΟΤΕ έναντι των υπαλλήλων του διέπονται i) από την ελληνική εργατική νομοθεσία, ii) τις “συλλογικές συμβάσεις απασχόλησης” που συμφωνήθηκαν μεταξύ του ΟΤΕ και της συνδικαλιστικής οργάνωσης των υπαλλήλων του (“OME-OTE”), κυρίως πριν από την ελευθέρωση της αγοράς, και (iii) τον γενικό κανονισμό προσωπικού (“ΓΚΠ”) του OTE.

(9)	Σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση η εργατική νομοθεσία που ισχύει για τον ΟΤΕ παρουσιάζει αρκετές ιδιαιτερότητες σε σχέση με το κοινό νομικό καθεστώς.

(10)

Πρώτον, όλοι οι υπάλληλοι έχουν καθεστώς μονιμότητας. Σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 17 του ΓΚΠ, ο ΟΤΕ δεν μπορεί να ακυρώσει μονομερώς μια σύμβαση απασχόλησης και έτσι να μειώσει το εργατικό του δυναμικό. Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο 2257/1994, οι διατάξεις του ΓΚΠ του ΟΤΕ είναι το ίδιο δεσμευτικές με οποιονδήποτε άλλο ελληνικό νόμο.

(11)

Δεύτερον, ο ΟΤΕ οφείλει να καταβάλει εισφορές κοινωνικής ασφάλισης για τους υπαλλήλους που προσλήφθηκαν πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1992 (4) σε ποσοστά που υπερβαίνουν τα ποσοστά που έχουν καθοριστεί βάσει των κοινωνικών και εργατικών νόμων που ισχύουν γενικά. Το επίπεδο των εισφορών του εργοδότη και του εργαζόμενου είναι 25 % και 11 % του μισθού αντίστοιχα για τον ΟΤΕ έναντι 13,3 % και 6,67 % αντίστοιχα που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Για τους υπαλλήλους που προσλήφθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 1993, οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης είναι παρόμοιες με αυτές του ιδιωτικού τομέα.

(12)

Τρίτον, ο ΓΚΠ απαγορεύει μισθολογικές αυξήσεις για λόγους άλλους εκτός των τυπικών προσόντων του υπαλλήλου και της αρχαιότητάς του στην εταιρεία. Συνεπώς, ο ΟΤΕ δεν μπορεί να προβεί σε μισθολογικές αυξήσεις βάσει της παραγωγικότητας και/ή των αποτελεσμάτων των υπαλλήλων του. Βάσει των παρελθουσών συμφωνιών με τα συνδικάτα, οι νεοπροσλαμβανόμενοι έχουν υψηλότερους αρχικούς μισθούς σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα, ενώ καταβάλλονται χαμηλότεροι μισθοί σε έμπειρους υπαλλήλους που κατέχουν διευθυντικές θέσεις.

(13)

Τέλος, σύμφωνα με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, ο ΟΤΕ πρέπει να καταβάλει υψηλότερα εφάπαξ στους συνταξιούχους. Κατά τη συνταξιοδότηση, οι υπάλληλοι του ΟΤΕ λαμβάνουν δύο εφάπαξ: α) ένα ποσό που καθορίζεται από το νόμο και αντιστοιχεί σε 11,6 φορές τον τελευταίο ακαθάριστο μισθό· β) ένα καταστατικό εφάπαξ, προϊόν διαπραγμάτευσης μεταξύ του ΟΤΕ και του συνδικάτου, που αντιστοιχεί σε […] τον ακαθάριστο μηνιαίο μισθό συν καθοριμσένο ποσό […], έναντι 9,6 μισθών στην περίπτωση ιδιωτικών επιχειρήσεων.

2. Συνταξιοδοτικοί κανόνες

(14)

Οι υπάλληλοι του OTE είναι υποχρεωμένοι να συνταξιοδοτηθούν (υποχρεωτική συνταξιοδότηση) όταν i) συμπληρώνουν 35 έτη πλήρους απασχόλησης ή ii) συμπληρώνουν 30 έτη πλήρους απασχόλησης και έχουν ηλικία 58 ετών· ή iii) όταν έχουν ηλικία 62 ετών και συμπληρώνουν τα ελάχιστα έτη υπηρεσίας σύμφωνα με το νόμο, δηλαδή 15 έτη ή 4 500 εργάσιμες ημέρες. Όσοι δικαιούνται σύνταξη αλλά δεν έχουν φθάσει την ηλικία της υποχρεωτικής συνταξιοδότησης μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται μέχρι την ηλικία αυτή.

(15)

Με τη σύνταξη, οι υπάλληλοι του ΟΤΕ δικαιούνται σύνταξη με τους όρους που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία κοινωνικής ασφάλισης για μια σειρά ειδικών συνταξιοδοτικών ταμείων, περιλαμβανομένου και του συνταξιοδοτικού ταμείου του ΟΤΕ. Αυτό σημαίνει ότι οι υπάλληλοι του ΟΤΕ δικαιούνται “πλήρη σύνταξη”, δηλαδή 80 % του τελευταίου τους μισθού. Η κύρια σύνταξη για τους υπαλλήλους του ΟΤΕ καταβάλλεται από το ταμείο ασφάλισης προσωπικού του ΟΤΕ (“ΤΑΠ-ΟΤΕ”). Ένα επικουρικό δημόσιο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα το οποίο διαχειρίζεται το “Ταμείο Αρωγής Προσωπικού ΟΤΕ” παρέχει μέγιστη επικουρική σύνταξη 20 % του τελικού μισθού. Τόσο η βασική (80 %) όσο και η επικουρική σύνταξη (20 %) είναι κατοχυρωμένες νομικά και συνεπώς είναι αναγκαστικές για τον ΟΤΕ.

Γ. Πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του OTE

(16)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα της εταιρείας, ο ΟΤΕ ενέκρινε τον Μάιο του 2004, μετά από μελέτη που πραγματοποίησαν σύμβουλοι […], δέσμη μέτρων αναδιάρθρωσης βασικό στοιχείο των οποίων είναι η ΕΑ. Με την ΕΑ, ο ΟΤΕ σκοπεύει να μειώσει το “μόνιμο” προσωπικό του, ενώ θα μπορέσει να προσλάβει νέο προσωπικό με τα επιθυμητά τυπικά προσόντα το οποίο δεν θα διαθέτει πλέον το καθεστώς της μονιμότητας.

(17)

Σήμερα, ο ΟΤΕ απασχολεί περίπου 16 000 εργαζόμενους με την εγγύηση της μονιμότητας. Η μελέτη […] ανέφερε ότι ο ΟΤΕ θα μπορούσε να λειτουργεί και να προσφέρει το ίδιο είδος υπηρεσιών με περίπου […] λιγότερους υπαλλήλους. Επιπλέον, η μελέτη υπογράμμισε την αναγκαιότητα πρόσληψης κατάλληλου προσωπικού με γνώσεις στον τομέα των τεχνολογιών πληροφορικής, των νέων τεχνολογιών, των πωλήσεων μάρκετινγκ, σε θέματα χρηματοδότησης και νομικά θέματα. Η μέση ηλικία των υπαλλήλων του ΟΤΕ ([…]) και το γεγονός ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό του σημερινού εργατικού δυναμικού ([…]) έχει πανεπιστημιακό ή κολεγιακό δίπλωμα επιβαρύνει περαιτέρω την ακαμψία του εργατικού δυναμικού του ΟΤΕ.

(18)

Η κατάργηση του “καθεστώτος μονιμότητας” του προσωπικού που απασχολείται σήμερα στον ΟΤΕ — η οποία θα επέτρεπε στον ΟΤΕ να μειώσει το προσωπικό του όπως μια οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση — θα δημιουργούσε σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση, σοβαρά νομικά (συνταγματικά) προβλήματα και συνεπώς απορρίφθηκε ως μη ρεαλιστική. Δεδομένης της μονιμότητας των υπαλλήλων του ΟΤΕ, όπως κατοχυρώνεται νομικά μέχρι σήμερα, η μείωση του προσωπικού ήταν δυνατή μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων (ΟΜΕ-ΟΤΕ). Έτσι, συμφωνήθηκε μια ΕΑ πρώτα μεταξύ του ΟΤΕ και του συνδικαλιστικού οργάνου του τον Φεβρουάριο του 2005, η οποία τέθηκε υπό την αίρεση ότι η κυβέρνηση θα εκδώσει σχετική νομοθεσία με δεσμευτικά αποτελέσματα. Τον Μάιο του 2005, ο ΟΤΕ συνήψε επίσης σχετική και αναγκαία “συλλογική σύμβαση απασχόλησης” με το συνδικαλιστικό όργανο βάσει της οποίας οι νέες προσλήψεις δεν θα καλύπτονται πλέον από το καθεστώς της μονιμότητας. Η σχετική νομοθεσία εκδόθηκε στις 14 Ιουλίου 2005 (νόμος 3371/2005) και η συμφωνία ΕΑ μεταξύ του ΟΤΕ και του συνδικάτου ολοκληρώθηκε στις 20 Ιουλίου 2005. Η συμφωνία αυτή παρείχε το απαραίτητο νομικό πλαίσιο στον ΟΤΕ ώστε να προσφέρει πρόωρη συνταξιοδότηση σε περίπου 6 000 εργαζόμενους ενώ ταυτόχρονα επέτρεπε την πρόσληψη νέου προσωπικού ([…]) βάσει της κοινής εργατικής νομοθεσίας (δηλαδή χωρίς καθεστώς μονιμότητας).

(19)

Το δικαίωμα πρόωρης συνταξιοδότησης δόθηκε σε υπαλλήλους οι οποίοι έως το 2012 θα έχουν την ηλικία υποχρεωτικής συνταξιοδότησης (δηλαδή, ηλικία 58 ετών και 30 έτη υπηρεσίας ή 62 ετών και 15 έτη υπηρεσίας). Οι υπάλληλοι που θα επιλέξουν την πρόωρη συνταξιοδότηση θα τύχουν αναγνώρισης των υπολοίπων ετών υπηρεσίας και θα δικαιούνται άμεση καταβολή της σύνταξης (βλ. παρακάτω). Η αναγνώριση έως 8 πλασματικών ετών απασχόλησης αποτελεί τη βάση για τον υπολογισμό των κυρίων και επικουρικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων καθώς και των δύο καταβολών εφάπαξ (μια από τον ΟΤΕ και μια από το επικουρικό ταμείο).

(20)	Άλλοι υπάλληλοι που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση και πληρούν ήδη τους γενικούς όρους για πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα δικαιούνται μόνο συμπληρωματικό εφάπαξ μεταξύ […] και […] ευρώ (5).

(21)	Η ελληνική κυβέρνηση υποστήριξε ότι οι όροι της εν λόγω ΕΑ έπρεπε να είναι περισσότερο γενναιόδωροι από παρόμοια σχέδια πρόωρης συνταξιοδότησης του παρελθόντος ώστε να διασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή εργαζομένων (6).

Δ. Νομικό πλαίσιο για την ΕΑ και τη χρηματοδότησή της

(22)	Μετά τη συμφωνία μεταξύ του ΟΤΕ και των συνδικάτων για την εφαρμογή ΕΑ (βλ. παράγραφο 18), στις 14 Ιουλίου 2005, το ελληνικό κοινοβούλιο ενέκρινε το νόμο αριθ. 3371/2005. Το άρθρο 74 του νόμου δίνει νομική ισχύ στην ΕΑ και καθορίζει την κρατική χρηματοδοτική συνεισφορά στο εν λόγω πρόγραμμα.

(23)

Ειδικότερα, το άρθρο 74 του νόμου δίνει στους μόνιμους υπαλλήλους του ΟΤΕ, που φθάνουν την καταστατική ηλικία συνταξιοδότησης ως τις 31 Δεκεμβρίου 2012, τη δυνατότητα να ζητήσουν την άμεση συνταξιοδότησή τους με τη σύνταξη που θα λάμβαναν αν είχαν παραμείνει στον ΟΤΕ ως την προαναφερθείσα ημερομηνία. Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να αναγνωριστεί στους υπαλλήλους ο πλασματικός χρόνος απασχόλησης που είναι απαραίτητος, τόσο σε ό,τι αφορά την κύρια όσο και την επικουρική σύνταξη. Μετά την καταγγελία της σύμβασης, ο υπάλληλος δικαιούται την άμεση καταβολή της σύνταξης που έχει υπολογιστεί με τον τρόπο αυτό.

(24)

Η δαπάνη από την αναγνώριση του πλασματικού χρόνου απασχόλησης σε ό,τι αφορά τις συνολικές συνταξιοδοτικές εισφορές των υπαλλήλων και του εργοδότη, καθώς και η δαπάνη από τις συντάξεις που θα καταβάλει το ΤΑΠ-ΟΤΕ, θα επιβαρύνουν τον ΟΤΕ και την ελληνική κυβέρνηση. Από την άλλη πλευρά, το κόστος για τις επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ θα επιβαρύνει εξ ολοκλήρου τον ΟΤΕ.

(25)

Ειδικότερα, η συνεισφορά της ελληνικής κυβέρνησης θα συνίσταται στην υποχρέωση να μεταβιβάσει εξωχρηματιστηριακά στο ΤΑΠ-ΟΤΕ μετοχές που αντιστοιχούν στο 4 % του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ. Βάσει του νόμου, ο υπουργός οικονομικών και οικονομίας έχει εξουσιοδοτηθεί να υπογράψει τις συμβάσεις για την ενεργοποίηση της μεταβίβασης οι οποίες θα καθορίζουν και τα δικαιώματα της ελληνικής κυβέρνησης σε σχέση με τις μετοχές αυτές περιλαμβανομένου και του δικαιώματος του ελληνικού κράτους να επαναγοράσει τις μετοχές (“call option”) εφόσον το επιθυμεί, αλλά και της υποχρέωσης να επαναγοράσει τις μετοχές, αν το συνταξιοδοτικό ταμείο χρειαστεί μετρητά (“put-option”) για να χρηματοδοτήσει συντάξεις στο πλαίσιο της ΕΑ, στην τιμή κλεισίματός τους την ημερομηνία της εξω-χρηματιστηριακής τους μεταβίβασης. Τα μέτρα εφαρμογής και οι λοιπές λεπτομέρειες για την άσκηση αυτών των δικαιωμάτων δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί.

E. Κόστος της ΕΑ και αξία της χρηματοδοτικής συνεισφοράς του ελληνικού κράτους

(26)

Στην αρχική κοινοποίηση, η ελληνική κυβέρνηση εξήγησε ότι το κόστος της ΕΑ βάσει αναμενόμενης αποχώρησης 6 000 εργαζομένων θα ανέρχεται σε περίπου […] ευρώ κατανεμημένα σε περίοδο 7 ετών (από το 2005 έως το 2012) με το σημαντικότερο μέρος του κόστους να προκύπτει από το 2005 έως το 2007 (το 2005 το αναμενόμενο κόστος του προγράμματος υπολογίζεται σε περίπου […] ευρώ). Η τρέχουσα αξία του κόστους ανέρχεται σε περίπου […] ευρώ. (7)

(27)

Στις 20 Δεκεμβρίου 2005, η ελληνική κυβέρνηση ενημέρωσε την Επιτροπή ότι συνολικά υπέβαλαν έγκυρη αίτηση 5 525 υπάλληλοι εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, προκειμένου να επωφεληθούν από την ΕΑ (90 % περίπου της μείωσης του εργατικού δυναμικού που είχε υπολογιστεί αρχικά). Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο ακριβής αριθμός δεν θα γινόταν γνωστός μέχρι να ολοκληρωθεί η επεξεργασία και αξιολόγηση των αιτήσεων λεπτομερώς, (8) η ελληνική κυβέρνηση εκτιμά ότι το συνολικό κόστος της ΕΑ θα κυμανθεί γύρω στα […] ευρώ (ή τρέχουσα αξία […] ευρώ).

(28)

Στην κοινοποίησή της του Δεκεμβρίου 2005, η ελληνική κυβέρνηση ανέφερε επίσης για πρώτη φορά την ύπαρξη περαιτέρω κόστους που προκύπτει από την καθυστέρηση εφαρμογής της ΕΑ (κόστος μετάθεσης). Ειδικότερα, λόγω καθυστέρησης της εφαρμογής της ΕΑ, ορισμένοι υπάλληλοι δεν θα είναι πλέον επιλέξιμοι για την ΕΑ επειδή θα έχουν φθάσει την υποχρεωτική ηλικία συνταξιοδότησης. Επιπλέον, δεδομένου ότι ο ΟΤΕ θα χρειαστεί ακόμη ένα έτος για να εφαρμόσει πλήρως την ΕΑ, ο ΟΤΕ θα πρέπει να συνεχίσει να καταβάλει (υψηλούς) μισθούς για όσους είναι επιλέξιμοι για πρόωρη συνταξιοδότηση. Αν συνυπολογιστεί αυτό το κόστος (μετάθεσης), το συνολικό κόστος της ΕΑ αυξάνεται σε […] ευρώ (ή τρέχουσα αξία περίπου […] ευρώ).

(29)	Όπως προαναφέρθηκε, η συμμετοχή του ελληνικού κράτους λαμβάνει τη μορφή μεταβίβασης 4 % των μετοχών της εταιρείας στο συνταξιοδοτικό ταμείο ΤΑΠ-ΟΤΕ.

(30)

Βάσει της τιμής της μετοχής του ΟΤΕ την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου (14 Ιουλίου 2005), η αξία του 4 % των μετοχών που θα μεταβιβαστούν από το κράτος στο συνταξιοδοτικό ταμείο ήταν γύρω στα 315 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, δεδομένου ότι η αξία των μετοχών θα καθοριστεί την ημερομηνία της μεταβίβασης, η συνεισφορά του κράτους μπορεί να αυξηθεί. Στην πράξη, από τον Ιούλιο του 2005, η τιμή της μετοχής του ΟΤΕ αυξήθηκε από περίπου 16 ευρώ τον Ιούλιο του 2005 σε περίπου 18 ευρώ στις αρχές Ιανουαρίου του 2006 (9).

(31)

Σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση, η χρηματοδοτική εισφορά του ελληνικού κράτους είναι στην πραγματικότητα σημαντικά χαμηλότερη από την αξία των μεταβιβαζομένων μετοχών γιατί πρέπει να ληφθούν υπόψη η αύξηση της τιμής της μετοχής, αλλά και οι πρόσθετοι φόροι από την αυξημένη αξία της μετοχής, που μειώνουν την “ζημία” του κράτους.

(32)

Βάσει των αρχικών προβλέψεων της κυβέρνησης — δηλ. την τιμή της μετοχή στις 14 Ιουλίου 2005 και το κόστος της ΕΑ για 6 000 υπαλλήλους — το κράτος θα συνεισέφερε 315 εκατ. ευρώ έναντι συνολικού προϋπολογιζόμενου κόστους της ΕΑ […] ευρώ. Συνεπώς, η συνεισφορά του κράτους θα αντιπροσώπευε περίπου […] % του συνολικού κόστους της ΕΑ (βάσει της τρέχουσας αξίας), με τον ΟΤΕ να είναι υπεύθυνος για τη χρηματοδότηση του υπολοίπου, δηλαδή […] ευρώ σε τρέχουσες τιμές. Βάσει της τιμής της μετοχής στις 13 Ιανουαρίου 2006 και του μειωμένου προϋπολογιζόμενου κόστους της ΕΑ ([…] ευρώ σε τρέχουσα αξία), η συνεισφορά του κράτους θα ανέρχεται σε […] % του συνολικού κόστους με τον ΟΤΕ να χρηματοδοτεί το υπόλοιπο κόστος ύψους περίπου […] ευρώ. Εάν το προαναφερθέν “κόστος μετάθεσης” προστεθεί στο κόστος της ΕΑ, η συνεισφορά του κράτους θα ανέλθει σε […] %.

III. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ

(33)

Η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι η συνεισφορά της στην ΕΑ δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση. Χρηματοδοτώντας την ΕΑ, η ελληνική κυβέρνηση ενήργησε σαν ιδιώτης επενδυτής. Επιπλέον, η κρατική συνεισφορά απάλλαξε εν μέρει μόνο τον ΟΤΕ από το πρόσθετο κόστος της ΕΑ σε σύγκριση με λιγότερο δαπανηρά παρόμοια προγράμματα που προσφέρθηκαν βάσει των γενικά ισχυόντων νόμων και κανονισμών. Συνεπώς, η συνεισφορά του κράτους απέβλεπε στην αποκατάσταση των όρων του ανταγωνισμού και δεν αποσκοπούσε στη στρέβλωση του ανταγωνισμού.

(34)

Πρώτον, το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης που ενέκρινε ο ΟΤΕ (περιλαμβανομένου και του προγράμματος πρόωρης συνταξιοδότησης) αναμενόταν να αυξήσει την αξία της εταιρείας υπεραντισταθμίζοντας έτσι τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους. Επιπλέον, η ανάληψη ολόκληρου του κόστους του προγράμματος πρόωρης συνταξιοδότησης θα έθετε σε κίνδυνο τη χρηματοδοτική κατάσταση του ΟΤΕ σε μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμή για το ελληνικό κράτος. Βάσει των όρων ενός μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου, η κυβέρνηση είχε την υποχρέωση να επαναγοράσει περίπου 11 % του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας σε καθορισμένη τιμή, που ήταν σημαντικά ανώτερη από την αξία των μετοχών του ΟΤΕ τη συγκεκριμένη στιγμή. Συνεπώς, ήταν επιτακτική η λήψη μέτρων για την αύξηση της αξίας της επιχείρησης προκειμένου να μειωθούν οι ζημιές για το ελληνικό κράτος.

(35)

Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι και άλλες ευρωπαϊκές τηλεπικοινωνιακές εταιρείες δεν ανέλαβαν ολόκληρο το κόστος μέτρων σχετικά με τη μείωση του εργατικού τους δυναμικού αλλά μόνον έως 75 % του εργατικού κόστους. Οι οικονομικοί αναλυτές θα απαιτούσαν ο δείκτης κόστους του ΟΤΕ να είναι παρόμοιος.

(36)

Δεύτερον, η ελληνική κυβέρνηση έχει την άποψη ότι ο ΟΤΕ μειονεκτεί έναντι των ανταγωνιστριών επιχειρήσεων στην πρόσφατα ελευθερωθείσα αγορά σταθερής τηλεφωνίας. Αναφερόμενη στην απόφαση του Πρωτοδικείου για την υπόθεση Combus (10), η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η απαλλαγή του ΟΤΕ από τέτοια διαρθρωτικά μειονεκτήματα δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση.

(37)

Το ελληνικό κράτος υποστηρίζει ότι, λόγω της ισόβιας μονιμότητας των υπαλλήλων του ΟΤΕ, ο ΟΤΕ δεν μπορούσε να απολύσει μονομερώς προσωπικό αλλά έπρεπε να προσφύγει σε προσφορές εθελουσίας αποχώρησης. Προκειμένου μια τέτοια προσφορά να καταστεί ελκυστική ο ΟΤΕ έπρεπε να προσφέρει στους υπαλλήλους του όρους και προϋποθέσεις εθελουσίας αποχώρησης που να αντικατοπτρίζουν το μόνιμο καθεστώς τους. Συνεπώς, το κόστος της ΕΑ του ΟΤΕ ήταν υψηλότερο από παρόμοια προγράμματα πρόωρης συνταξιοδότησης που προσέφεραν άλλες εταιρείες βάσει των γενικά ισχυόντων εργατικών νόμων και κανονισμών.

(38)

Ειδικότερα, η κρατική συμμετοχή στην ΕΑ αντισταθμίζει μόνο εν μέρει το έκτακτο κόστος από δύο βασικά είδη διαρθρωτικών μειονεκτημάτων που οφείλονται στην “κληρονομιά” του ΟΤΕ ως κρατικού μονοπωλίου: i) το μόνιμο “οιονεί δημόσιου υπαλλήλου” καθεστώς των υπαλλήλων του ΟΤΕ, που διασφαλίζεται νομικά και ii) τους υψηλότερους μισθούς (που επίσης διασφαλίζονται νομικά) που αυξάνουν ουσιωδώς το συνολικό κόστος του προγράμματος. Έτσι, ο ΟΤΕ μειονεκτεί έναντι των ανταγωνιστών του στην αγορά σταθερής τηλεφωνίας που ελευθερώθηκε πρόσφατα. Συνεπώς, η κρατική συμμετοχή μπορεί να ευθυγραμμίζεται με την πρόσφατη νομολογία στον τομέα και ιδιαίτερα με την απόφαση του Πρωτοδικείου στην υπόθεση Combus σύμφωνα με την οποία η απαλλαγή μιας δημόσιας υπηρεσίας από διαρθρωτικά μειονεκτήματα σε σχέση με τους ανταγωνιστές του ιδιωτικού τομέα, όπως αυτών που οφείλονται στο “προνομιακό και δαπανηρό καθεστώς των υπαλλήλων”, δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση. Βάσει των παραπάνω εικαζομένων διαρθρωτικών μειονεκτημάτων, η ελληνική κυβέρνηση παρουσιάζει έναν υπολογισμό σε δύο στάδια με στόχο τον χωριστό υπολογισμό α) της χρηματοδοτικής επιβάρυνσης που επιβάλει στον ΟΤΕ το καθεστώς της μονιμότητας και β) της επιβάρυνσης από τους μεγαλύτερους μισθούς.

(39)

Ιδιαίτερα, η χρηματοδοτική επιβάρυνση στον ΟΤΕ λόγω του καθεστώτος της μονιμότητας υπολογίζεται συγκρίνοντας το κόστος της σχεδιαζόμενης ΕΑ και το κόστος που θα είχε προκύψει εάν ο ΟΤΕ ήταν ιδιωτική εταιρεία που θα μπορούσε να απολύσει το προσωπικό της. Η ελληνική κυβέρνηση εκτιμά ότι το πρόσθετο κόστος της ΕΑ θα ανερχόταν σε […] ευρώ (11) αν ο ΟΤΕ προσέφερε την αποζημίωση που προβλέπει ο νόμος σε περίπτωση απόλυσης. Δεδομένου ωστόσο ότι τα προγράμματα μαζικών απολύσεων, βάσει της ελληνικής νομοθεσίας, απαιτούν προηγούμενη υπουργική έγκριση (12), η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι και μια ιδιωτική εταιρεία θα έπρεπε πιθανότατα να προσφέρει πιο γενναιόδωρους όρους από το ελάχιστο επίπεδο που προβλέπει ο νόμος προκειμένου να υλοποιήσει ευρεία ΕΑ. Έτσι, η ελληνική κυβέρνηση εκτιμά ότι μια ιδιωτική εταιρεία θα προσέφερε 1,5 έως 2,5 φορές περισσότερα πλεονεκτήματα από τη δέσμη που προβλέπει ο νόμος σε περίπτωση απολύσεων (ή κατά μέσο όρο το διπλάσιο ποσό από αυτό που προβλέπει ο νόμος). Στις συμπληρωματικές πληροφορίες που υποβλήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2005, οι ελληνικές αρχές αναφέρθηκαν σε μια δέσμη μέτρων που πρόσφερε μεγάλη ιδιωτική εταιρεία (Intracom) η οποία πρόσφερε σε ορισμένες κατηγορίες των υπαλλήλων της το διπλάσιο ποσό από τη νόμιμη αποζημίωση απόλυσης (ο συντελεστής αυτός μειωνόταν σταδιακά για τους υψηλότερους βαθμούς σε 1,4 φορές το νόμιμο της αποζημίωσης) στο πλαίσιο ενός προγράμματος πρόωρης συνταξιοδότησης. Επιπλέον, η εν λόγω εταιρεία λέγεται ότι πρόσφερε και άλλα πλεονεκτήματα όπως εφάπαξ και παράταση της ασφαλιστικής κάλυψης για ορισμένη χρονική περίοδο.

(40)

Βάσει των τελευταίων πληροφοριών που υπέβαλαν οι ελληνικές αρχές, το κόστος για μια εταιρεία του ιδιωτικού τομέα που θα πρόσφερε διπλάσια αποζημίωση απόλυσης από τη νόμιμη και βάσει των μισθών του ΟΤΕ, θα υπερέβαινε κατά περίπου […] ευρώ το κόστος της ΕΑ του ΟΤΕ (δηλαδή, το κόστος μη μονιμότητας). Αν, ωστόσο, όπως υποστήριξε η ελληνική κυβέρνηση, ληφθεί υπόψη το “κόστος μετάθεσης”, η επιβάρυνση από το καθεστώς μονιμότητας θα ανερχόταν σε […] ευρώ.

(41)

Εξάλλου, συγκρίνοντας το κόστος της ΕΑ του ΟΤΕ με το κόστος μιας ΕΑ βάσει των μισθών του ιδιωτικού τομέα (χονδρικά, οι μισθοί είναι κατά […] χαμηλότεροι από αυτούς του ΟΤΕ), η ελληνική κυβέρνηση εκτιμά ότι η πρόσθετη “μισθολογική” επιβάρυνση του ΟΤΕ ανέρχεται σε […] ευρώ (βάσει σύγκρισης μεταξύ του κόστους του ΟΤΕ και δέσμης διπλάσιας αποζημίωσης από τη νόμιμη) (13).

(42)

Λαμβάνοντας υπόψη το εικαζόμενο συμπληρωματικό κόστος τόσο λόγω του καθεστώτος μονιμότητας όσο και των υψηλότερων μισθών, η συνολική πρόσθετη επιβάρυνση για τον ΟΤΕ ανέρχεται σε […] ευρώ. Αν ληφθεί υπόψη και το λεγόμενο “κόστος μετάθεσης”, το συνολικό πρόσθετο κόστος για τον ΟΤΕ ανέρχεται σε […] ευρώ.

V. ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

A. Κρατική ενίσχυση με την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ

(43)

Προκειμένου ένα μέτρο να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση με την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ, το εν λόγω μέτρο πρέπει να πληροί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

—	να υπάρχει κρατική παρέμβαση μέσω κρατικών πόρων·

—	να προσπορίζεται επιλεκτικό πλεονέκτημα στον αποδέκτη της·

—	να νοθεύεται ή απειλείται να νοθευτεί ο ανταγωνισμός, και

—	να η παρέμβαση είναι πιθανό να επηρεάζει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

Κρατικοί πόροι

(44)

Η μεταβίβαση του 4 % των μετοχών που κατέχει η ελληνική κυβέρνηση προς το συνταξιοδοτικό ταμείο ενέχει κρατικούς πόρους. Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, η αξία της κρατικής χρηματοδοτικής συμμετοχής ανέρχεται σε περίπου 315 εκατ. ευρώ βάσει της τιμής της μετοχής τον Ιούλιο του 2005. Ωστόσο, η οριστική αξία της συμμετοχής του ελληνικού κράτους θα εξαρτηθεί από την τιμή της μετοχής την ημέρα της πραγματικής μεταβίβασης στο συνταξιοδοτικό ταμείο. Προαπαιτούμενο για τη μεταβίβαση αυτή είναι η θέσπιση διατάξεων που θα καθορίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων μερών. Μέχρι στιγμής, οι διατάξεις αυτές δεν έχουν εγκριθεί και οι προϋποθέσεις για τη μεταβίβαση των μετοχών στο συνταξιοδοτικό ταμείο δεν έχουν καθοριστεί.

(45)

Συνεπώς, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι, τη στιγμή της μεταβίβασης των μετοχών, η αξία τους και συνεπώς οι ενεχόμενοι κρατικοί πόροι μπορεί να υπερβούν την αξία των 315 εκατ. ευρώ, τιμή των μετοχών στις 14 Ιουλίου 2005. Στις 13 Ιανουαρίου του 2005, η τιμή της μετοχής του ΟΤΕ είχε αυξηθεί στα 18,33 ευρώ με αποτέλεσμα η αξία του 4 % του μετοχικού κεφαλαίου που μεταβιβάζει η κυβέρνηση να ανέρχεται σε περίπου 359 εκατ. ευρώ. Η Επιτροπή ζητά επίσης περισσότερες πληροφορίες για τις ακριβείς προϋποθέσεις υπό τις οποίες το ΤΑΠ-ΟΤΕ μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα επαναπώλησης των μετοχών (put option) ώστε να αξιολογήσει σωστά ολόκληρη τη δέσμη μέτρων.

(46)

Η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η χρηματοδοτική ζημιά για το κράτος από τη μεταβίβαση του 4 % του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ θα είναι σημαντικά μικρότερη από τα αρχικά εκτιμώμενα 315 εκατ. ευρώ γιατί πρέπει να αφαιρεθούν η αύξηση της αξίας της εταιρείας καθώς και η αναμενόμενη αύξηση των φορολογικών εσόδων λόγω των αυξημένων κερδών του ΟΤΕ.

(47)	Η Επιτροπή δεν μπορεί να δεχθεί το επιχείρημα αυτό. Για τη συνεισφορά ή μη κρατικών πόρων δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη έμμεσα και υποθετικά έσοδα του κράτους που προκύπτουν από τη χορήγηση της κρατικής ενίσχυσης.

Επιλεκτικό πλεονέκτημα

(48)	Η Επιτροπή αξιολόγησε (i) αν η κρατική χρηματοδοτική συνεισφορά στην ΕΑ μπορεί να θεωρηθεί ότι ευθυγραμμίζεται με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή και (ii) αν η συμμετοχή του ελληνικού κράτους αντισταθμίζει μόνο τα μειονεκτήματα του ΟΤΕ λόγω του ειδικού καθεστώτος των υπαλλήλων του.

Το τεστ του ιδιώτη επενδυτή

(49)	Η Επιτροπή αμφιβάλλει για το αν η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους μπορεί να θεωρηθεί ότι ευθυγραμμίζεται με την συμπεριφορά ενός ιδιώτη επενδυτή που θα ενεργούσε βάσει των συνθηκών της αγοράς.

(50)

Πρώτον, για την εφαρμογή του τεστ του ιδιώτη επενδυτή, πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ του κράτους ως κατόχου του μετοχικού κεφαλαίου και του κράτους ως δημόσιας αρχής (14). Στην παρούσα υπόθεση, η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους στο συνταξιοδοτικό ταμείο καθορίζεται από το νόμο 3371/2005 ο οποίος θέτει το κανονιστικό πλαίσιο για την υλοποίηση της ΕΑ του ΟΤΕ. Συνεπώς, το κράτος φαίνεται να ενεργεί περισσότερο ως δημόσια αρχή παρά ως ιδιώτης επενδυτής.

(51)

Δεύτερον, η Επιτροπή σημειώνει ότι κανένας άλλος μέτοχος δεν συμβάλει στο συμπληρωματικό κόστος του σχεδίου αναδιάρθρωσης του ΟΤΕ, μολονότι η αναμενόμενη βελτιωμένη κερδοφορία του ΟΤΕ θα ωφελήσει όλους τους επενδυτές, χωρίς διάκριση. Υπό τις περιστάσεις αυτές, η συμπεριφορά του κράτους ήταν διαφορετική σε σχέση με αυτή των άλλων επενδυτών στην εταιρεία.

(52)

Αν, από την άλλη πλευρά, η ειδική θέση του κράτους ως βασικού μετόχου δικαιολογούσε διαφορετική συμπεριφορά, θα ανέμενε κανείς ότι — όταν ένας μέτοχος της εταιρείας παρέχει χρηματοδότηση χωρίς να συμμετέχουν οι άλλοι μέτοχοι, ότι ο μέτοχος αυτός λαμβάνει αντιστάθμιση με, για παράδειγμα, αυξημένη συμμετοχή στην εταιρεία ή κάποιο άλλο τρόπο (15). Ωστόσο, στην παρούσα υπόθεση, το κράτος δεν λαμβάνει καμία αντιστάθμιση σε σχέση με τους υπόλοιπους επενδυτές στην εταιρεία.

(53)

Τέλος, η Επιτροπή δεν έχει πεισθεί ότι οποιαδήποτε οφέλη για τον ΟΤΕ σε ό,τι αφορά την αυξημένη κερδοφορία ή/και μεγαλύτερη τιμή της μετοχής θα είναι αποτέλεσμα της χρηματοδοτικής συμμετοχής του κράτους και δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί — έστω και σε μικρότερο βαθμό — χωρίς τη συνεισφορά του κράτους. Επιπλέον, η Επιτροπή δεν διαθέτει επαρκείς πληροφορίες που να αποδεικνύουν ότι η απόδοση της επένδυσης είναι ικανοποιητική για το ελληνικό κράτος, ιδιαίτερα αν συγκριθεί με τη μέση απόδοση των βιομηχανικών επενδύσεων.

Αντιστάθμιση για τα “διαρθρωτικά μειονεκτήματα” του ΟΤΕ

(54)

Προκειμένου να καθοριστεί αν η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους στο συνταξιοδοτικό ταμείο αποτελεί ενίσχυση για τον ΟΤΕ με την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1, η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει αν ο ΟΤΕ απαλλάσσεται από τις υποχρεώσεις του έναντι του συνταξιοδοτικού ταμείου που απορρέουν από τη γενική εργατική νομοθεσία και τους κανονισμούς σε συνδυασμό με το πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης που προσφέρει στους υπαλλήλους του. Βάσει της σχετικής νομολογίας, η Επιτροπή πρέπει επίσης να εξετάσει αν οι υποχρεώσεις αυτές μπορεί να θεωρηθεί ότι “περιλαμβάνονται συνήθως στον ισολογισμό μιας επιχείρησης” και συνεπώς αν η κρατική χρηματοδοτική εισφορά ευνοεί τον ΟΤΕ.

(55)	Γενικά, οι υποχρεώσεις από την εργατική νομοθεσία ή συλλογικές συμβάσεις, για αποζημιώσεις απόλυσης και/ή πρόωρες συνταξιοδοτήσεις αποτελούν μέρος του συνήθους κόστους μιας εταιρείας. Οποιαδήποτε απαλλαγή από το κόστος αυτό πρέπει να θεωρηθεί ενίσχυση (16).

(56)

Ωστόσο, η Επιτροπή θεώρησε στο παρελθόν ότι υπό ορισμένους όρους η κρατική χρηματοδοτική συνεισφορά για την τήρηση των υποχρεώσεων έναντι των υπαλλήλων του δεν θα αποτελούσε κρατική ενίσχυση (για παράδειγμα, όταν το κράτος αποζημιώνει άμεσα υπαλλήλους λόγω της κατάργησης του καθεστώτος τους ως δημόσιων υπαλλήλων (17)).

(57)

Στην παρούσα περίπτωση, μετά τη συμφωνία με τα συνδικάτα, ο ΟΤΕ είχε την υποχρέωση να παράσχει αντιστάθμιση στο συνταξιοδοτικό του ταμείο για το κόστος που προκύπτει από το πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης. Πράγματι, φαίνεται ότι ο ΟΤΕ, ως πρώην κρατική επιχείρηση, είναι υποχρεωμένος, βάσει της εγκυκλίου αριθ. 195692/ΔΕΚΟ 962/10-9-2002 του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, να χρηματοδοτήσει ο ίδιος το κόστος των σχεδίων πρόωρης συνταξιοδότησης (“Το κόστος της πρόωρης συνταξιοδότησης ως το όριο της κανονικής συνταξιοδότησης δεν θα καλυφθεί από τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά από την ίδια την επιχείρηση”).

(58)

Επιπλέον, δεν είναι σαφές από την κοινοποίηση αν το ελληνικό κράτος έχει κάποιες ιδιαίτερες νομικές υποχρεώσεις έναντι των υπαλλήλων του ΟΤΕ και αν πρέπει να τους αποζημιώσει σε περίπτωση που καταργηθεί νομικά το καθεστώς μονιμότητάς τους. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, οι πληροφορίες που υπέβαλαν οι ελληνικές αρχές δεν επιτρέπουν στην Επιτροπή να αξιολογήσει αν η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους περιορίζεται στο ποσό της αντιστάθμισης που θα όφειλε να καταβάλει το κράτος αν αποφάσιζε να καταργήσει το ειδικό εργασιακό καθεστώς των υπαλλήλων του ΟΤΕ με νόμο.

(59)	Η ελληνική κυβέρνηση υποστήριξε ότι στο πνεύμα της απόφασης Combus η χρηματοδοτική της συνεισφορά θα αποζημίωνε τον ΟΤΕ για τα διαρθρωτικά μειονεκτήματα που δεν επιβαρύνουν ιδιωτικές εταιρείες. Μια τέτοια αντιστάθμιση δεν θα αποτελούσε κρατική ενίσχυση.

(60)

Υπενθυμίζεται ότι στην υπόθεση Combus, η Δανία αποζημίωσε υπαλλήλους που δέχθηκαν να παραιτηθούν από το καθεστώς τους ως δημοσίων υπαλλήλων προκειμένου να απασχοληθούν επί συμβάσει. Το Πρωτοδικείο θεώρησε ότι το μέτρο αυτό δεν αποτελεί έμμεση ενίσχυση της Combus επειδή “το εν λόγω μέτρο εισήχθη για να αντικατασταθεί το προνομιακό και δαπανηρό καθεστώς των υπαλλήλων που απασχολούσε η Combus με καθεστώς υπαλλήλων επί συμβάσει συγκρίσιμο με αυτό των υπαλλήλων άλλων εταιρειών μεταφορών με λεωφορεία που ανταγωνίζονται την Combus. Συνεπώς, σκοπός του μέτρου ήταν να απαλλαγεί η Combus από το διαρθρωτικό μειονέκτημά της έναντι των ανταγωνιστών της του ιδιωτικού τομέα. Το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ απαγορεύει τα πλεονεκτήματα για ορισμένες επιχειρήσεις και η έννοια της ενίσχυσης καλύπτει μόνο μέτρα που απαλλάσσουν από δαπάνες οι οποίες συνήθως περιλαμβάνονται στους ισολογισμούς των επιχειρήσεων και που πρέπει να θεωρηθούν οικονομικά πλεονεκτήματα τα οποία η αποδέκτρια επιχείρηση δεν θα είχε λάβει υπό τις συνήθεις συνθήκες της αγοράς”. Το δικαστήριο αποφάνθηκε επίσης ότι η Δανία, αντί να πληρώσει άμεσα τους υπαλλήλους που απασχολούσε η Combus, “… θα μπορούσε να είχε επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα μεταθέτοντας τους υπαλλήλους στη δημόσια διοίκηση … γεγονός που θα είχε επιτρέψει στην Combus να απασχολήσει αμέσως εργαζόμενους επί συμβάσει που θα υπάγονται στη νομοθεσία για τις ιδιωτικές εταιρείες”.

(61)	Στην παρούσα υπόθεση, ωστόσο, οι εν λόγω εργαζόμενοι δεν έχουν άμεση σχέση απασχόλησης με το ελληνικό κράτος, αλλά μόνο με τον ΟΤΕ. Επιπλέον, το κράτος δεν έχει εγκρίνει κανένα νομοθετικό μέτρο που να καταργεί το ειδικό καθεστώς απασχόλησης για τους υπαλλήλους του ΟΤΕ.

(62)

Η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η απόφαση Combus καθιέρωσε μια γενική αρχή και συνεπώς ισχύει για όλα τα μέτρα που αποβλέπουν στην αντιστάθμιση μιας εταιρείας για διαρθρωτικά μειονεκτήματα που φέρει σε σχέση με τους ανταγωνιστές της του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή στην εξεταζόμενη περίπτωση, για το κόστος που συνδέεται με τις μαζικές απολύσεις.

(63)

Ωστόσο, ακόμη και αν η Επιτροπή συμμεριζόταν την ερμηνεία της ελληνικής κυβέρνησης για την απόφαση Combus — βλέπε επίσης τις παραγράφους (67) — (69) της παρούσας απόφασης — το ελληνικό κράτος δεν απέδειξε ούτε ποσοτικοποίησε κατάλληλα το εικαζόμενο πρόσθετο κόστος που φέρει ο ΟΤΕ σε σχέση με τους ανταγωνιστές του του ιδιωτικού τομέα.

(64)

Καταρχήν, είναι αμφίβολο αν — σε ό,τι αφορά μαζικές απολύσεις της τάξης των 6 000 — το καθεστώς μονιμότητας των υπαλλήλων του ΟΤΕ τον διαφοροποιεί από την κατάσταση de facto εταιρειών που υπάγονται στη γενική εργατική νομοθεσία. Η ελληνική νομοθεσία δεν επιτρέπει μαζικές απολύσεις εκτός αν η ενδιαφερόμενη εταιρεία έχει λάβει υπουργική άδεια. Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, καμία τέτοια άδεια δεν έχει χορηγηθεί την τελευταία δεκαετία. Συνεπώς, η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να συγκρίνει τους όρους του προγράμματος πρόωρης συνταξιοδότησης του ΟΤΕ και το σχετικό κόστος με όρους πακέτων μαζικών απολύσεων που θα είχαν εγκριθεί από τον αρμόδιο υπουργό.

(65)

Οι ελληνικές αρχές υπέβαλαν πληροφορίες για μια ιδιωτική επιχείρηση στην τηλεπικοινωνιακή αγορά (“Intracom”) που πρόσφερε μια δέσμη αποζημιώσεων για εθελουσία αποχώρηση σε ορισμένους υπαλλήλους της το 2004-2005. Οι πληροφορίες αυτές δείχνουν ότι η προσφορά συνίστατο σε 1,4 έως 2 φορές την αποζημίωση που προέβλεπε ο νόμος. Ωστόσο, η δέσμη αποζημιώσεων που πρόσφερε η Intracom περιελάμβανε και πρόσθετα πλεονεκτήματα (όπως καταβολή εφάπαξ και ασφαλιστική κάλυψη). Λαμβανομένων υπόψη όλων των πλεονεκτημάτων, η χορηγηθείσα αποζημίωση μπορεί συνεπώς να υπερβαίνει το διπλάσιο του ποσού που προβλέπει ο νόμος. Επιπλέον, δεν είναι βέβαιο ότι η δέσμη αποζημιώσεων που πρόσφερε η Intracom σε όλους τους υπαλλήλους που έχουν εργαστεί για την εταιρεία τουλάχιστον 2 έτη είναι πραγματικά συγκρίσιμη με το πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης που πρόσφερε ο ΟΤΕ δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει μέτρα πρόωρης συνταξιοδότησης.

(66)

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν ένα σχέδιο απολύσεων του ιδιωτικού τομέα πρέπει να βασίζεται στο μέσο όρο του διπλάσιου ποσού από το ελάχιστο που προβλέπει ο νόμος, η Επιτροπή σημειώνει ότι η κρατική συνεισφορά φαίνεται να υπερβαίνει το εικαζόμενο πρόσθετο κόστος που φέρει ο ΟΤΕ. Ειδικότερα, βάσει εκτιμώμενου πρόσθετου κόστους […] ευρώ, η κρατική συνεισφορά με τη σημερινή αξία των 359 εκατ. ευρώ θα υπερέβαινε το πρόσθετο κόστος κατά περίπου […] ευρώ. Μόνο αν ληφθεί υπόψη το λεγόμενο “κόστος μετάθεσης” παραμένει η κρατική συνεισφορά ελαφρώς κάτω από το εκτιμώμενο πρόσθετο κόστος της ΕΑ (δηλαδή, εκτιμώμενο πρόσθετο κόστος ύψους […] ευρώ και κρατική συνεισφορά περίπου 359 εκατ. ευρώ). Ανεξάρτητα πάντως από την κατάλληλη μεθοδολογία που πρέπει να εφαρμοστεί σχετικά, το κόστος της ΕΑ αποτελεί χονδρικό υπολογισμό βάσει των σημερινών πληροφοριών. Το συνολικό κόστος της ΕΑ μπορεί να αποβεί διαφορετικό όταν ολοκληρωθεί η επεξεργασία και αξιολόγηση του συνόλου των 5 525 αιτήσεων. Συνεπώς, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι, τελικά, η κρατική συνεισφορά μπορεί να υπερβεί το κόστος της ΕΑ. Επιπλέον, η Επιτροπή αμφιβάλει για το αν το “κόστος μετάθεσης” μπορεί να περιληφθεί στο συνολικό κόστος της ΕΑ. Το κόστος από την καθυστέρηση εφαρμογής της ΕΑ απορρέει από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων του ΟΤΕ και δεν οφείλεται στο διαφορετικό καθεστώς των υπαλλήλων.

(67)

Επιπλέον, η Επιτροπή, στο στάδιο αυτό, αμφιβάλει για το αν η αντιστάθμιση του εικαζόμενου πρόσθετου κόστους σε σχέση με το κόστος άλλων επιχειρήσεων για μέτρα εθελοντικής πρόωρης συνταξιοδότησης μπορεί να θεωρηθεί απαλλαγή από “διαρθρωτικά μειονεκτήματα” χωρίς να παρέχει πλεονέκτημα στον ΟΤΕ, δεδομένου ότι ο ΟΤΕ μπορεί να τυγχάνει άλλου είδους πλεονεκτημάτων που να εξουδετερώνουν τα εικαζόμενα μειονεκτήματα.

(68)

Ως προς το σημείο αυτό, η επιτροπή π ρέπει να εξετάσει αν το ειδικό καθεστώς απασχόλησης των εργαζομένων στον ΟΤΕ ή γενικά, το ειδικό νομικό πλαίσιο που ίσχυσε για τον ΟΤΕ στο πρόσφατο παρελθόν και αυτό που ισχύει σήμερα, ή ειδικές κρατικές παρεμβάσεις την ίδια περίοδο, προσέδωσαν ή προσδίδουν πλεονεκτήματα που μειώνουν το εργατικό κόστος του ΟΤΕ κάτω από το εργατικό κόστος εταιρειών οι οποίες υπάγονται στο γενικό νομικό πλαίσιο. Τέτοια πλεονεκτήματα μπορεί να αφορούν, για παράδειγμα, την απαλλαγή από κοινωνικές εισφορές (όπως εισφορές ανεργίας) ή από συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις.

(69)

Ακόμη, μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο ΟΤΕ ενδεχομένως να αντλεί οφέλη από την προηγούμενη μονοπωλιακή του θέση που να αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα τα οποία προκύπτουν από το πρόσθετο κόστος της ΕΑ. Ειδικότερα, το μονοπώλιο δικτύου που διέθετε ο ΟΤΕ πριν την ελευθέρωση το 2001 και γενικότερα τα προηγούμενα ειδικά και αποκλειστικά του δικαιώματα, μπορεί να συνεχίζουν να θέτουν την εταιρεία σε πλεονεκτικότερη θέση σε σχέση με τους ανταγωνιστές της. Το ρυθμιστικό πλαίσιο της ΕΕ για τις τηλεπικοινωνίες μπορεί να εξουδετερώνει τέτοια πιθανά πλεονεκτήματα αποκαθιστώντας ισότιμους όρους ανταγωνισμού στον ελευθερωμένο τομέα με ex-ante ρύθμιση. Ωστόσο, η Επιτροπή χρειάζεται περισσότερες πληροφορίες για το θέμα αυτό.

(70)	Βάσει των παραπάνω εκτιμήσεων, η Επιτροπή δεν μπορεί να αποκλείσει ότι η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους στο ταμείο συνταξιοδότησης προσπορίζει πλεονέκτημα στον ΟΤΕ.

(71)	Η Επιτροπή επιθυμεί να της υποβληθούν λεπτομερείς πληροφορίες για τα παραπάνω θέματα από τις ελληνικές αρχές και καλεί επίσης τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλλουν πληροφορίες για το αν ο ΟΤΕ διέθετε πρόσφατα ή διαθέτει ιδιαίτερα πλεονεκτήματα.

Νόθευση του ανταγωνισμού και επίδραση στο εμπόριο

(72)

Βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους στο συνταξιοδοτικό ταμείο απαλλάσσει τον ΟΤΕ από τις συνήθεις υποχρεώσεις του και συνεπώς ευνοεί την εταιρεία. Δεδομένου ότι ο ΟΤΕ είναι διαχειριστής δικτύου εθνικής εμβέλειας που δεσμεύεται να παρέχει ηλεκτρονικά επικοινωνιακά δίκτυα και υπηρεσίες περιλαμβανομένης της παροχής διεθνών ηλεκτρονικών επικοινωνιακών υπηρεσιών, οποιαδήποτε ενίσχυση προς την εταιρείας όχι μόνο νοθεύει τον ανταγωνισμό αλλά επηρεάζει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

Δ. Συμβιβασιμότητα βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ

Εφαρμογή συγκεκριμένων κατευθυντήριων γραμμών

(73)

Στις κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων, η Επιτροπή εκφράζει θετική άποψη για ενισχύσεις που καλύπτουν το κοινωνικό κόστος αναδιάρθρωσης όταν χορηγείται σε προβληματική επιχείρηση (18). Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο στην κοινοποίηση που να υποδεικνύει ότι — παρά τις πρόσφατες ζημίες — ο ΟΤΕ αποτελεί προβληματική επιχείρηση με την έννοια του κεφαλαίο 2.1 των κατευθυντηρίων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων. (19)

(74)	Συνεπώς, η Επιτροπή αμφιβάλει αν η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους στο πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης του ΟΤΕ συμβιβάζεται με τις κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων.

Απευθείας εφαρμογή του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ

(75)

Βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ, οι ενισχύσεις για την προώθηση της ανάπτυξης ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών, δύνανται να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον.

(76)	Για την εφαρμογή αυτής της διάταξης της Συνθήκης, η Επιτροπή πρέπει να επιβεβαιώσει ότι η προτεινόμενη ενίσχυση συμβάλει στην πραγματοποίηση κοινοτικών στόχων και είναι απαραίτητη και αναλογική για την πραγματοποίηση αυτών των στόχων.

(77)

Στο παρελθόν, η Επιτροπή αξιολόγησε κρατικά μέτρα που απαλλάσσουν μια πρώην μονοπωλιακή εταιρεία από συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις που υπερέβαιναν αυτές που απορρέουν από το γενικό συνταξιοδοτικό καθεστώς και που είχαν θεσπιστεί κατά τη διάρκεια της μονοπωλιακής περιόδου. Με την ευκαιρία αυτή (20), η Επιτροπή θεώρησε ότι η μερική απαλλαγή από την επιβάρυνση η οποία απορρέει από τον μηχανισμό χρηματοδότησης των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που απέκτησαν οι εργαζόμενοι κατά το παρελθόν, πέρα από αυτά που προβλέπονται βάσει των γενικά ισχυόντων συνταξιοδοτικών καθεστώτων, μπορεί να θεωρηθεί συμβιβάσιμη. Η κήρυξη συμβιβασιμότητας βασίστηκε στο σκεπτικό ότι το μέτρο αυτό εγκρίθηκε στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού καθεστώτος το οποίο κατήργησε εμπόδια που προϋπήρχαν για την είσοδο στην αντίστοιχη αγορά και έτσι συνέβαλε στην υλοποίηση της αποτελεσματικής ελευθέρωσης της αγοράς. Επιπλέον, η Επιτροπή αναγνώρισε ότι η χρηματοδότηση πρόσθετων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν από τους εργαζόμενους στη διάρκεια μιας περιόδου κατά την οποία η αγορά ήταν ακόμη κλειστή επηρέαζε την ανταγωνιστικότητα της εταιρείας μετά το άνοιγμα της αγοράς στον ανταγωνισμό. Τέλος, η Επιτροπή στήριζε τη θετική της άποψη στο γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις απαλλάσσονταν μόνο εν μέρει από το κόστος που συνεπαγόταν η χρηματοδότηση των ειδικών αυτών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

(78)

Κατά τον ίδιο τρόπο, στην παρούσα υπόθεση, το ειδικό καθεστώς των υπαλλήλων του ΟΤΕ θεσπίστηκε σε μια περίοδο κατά την οποία η αγορά τηλεπικοινωνιών δεν ήταν ακόμη ελευθερωμένη και συνεπάγεται ορισμένες ιδιαιτερότητες για την εταιρεία που μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλότερο κόστος για τον ΟΤΕ σε σχέση με τους γενικά ισχύοντες εργατικούς νόμους και κανονισμούς. Μετά την πλήρη ελευθέρωση της αγοράς το 2001, ο ΟΤΕ απώλεσε μερίδια αγοράς και έσοδα ενώ το μισθολογικό κόστος παρέμεινε υψηλό. Το πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης με σκοπό τη σημαντική μείωση του εργατικού δυναμικού καλύπτει μόνο το ένα τρίτο περίπου των υπαλλήλων με καθεστώς μονιμότητας. Συνεπώς, μπορεί να θεωρηθεί ότι το μισθολογικό κόστος του ΟΤΕ επηρεάζει την ανταγωνιστική θέση της εταιρείας σε μια πλήρως ελευθερωμένη αγορά.

(79)

Μολονότι στην παρούσα υπόθεση σκοπός του κρατικού μέτρου είναι να επιτρέψει στον ΟΤΕ να ανταγωνιστεί σε μια πλήρως ελευθερωμένη αγορά χωρίς την επιβάρυνση των εικαζομένων διαρθρωτικών μειονεκτημάτων, η Επιτροπή δεν είναι, στο συγκεκριμένο στάδιο, σε θέση i) να επιβεβαιώσει την ύπαρξη πρόσθετης επιβάρυνσης σε σχέση με τους ιδιώτες ανταγωνιστές, ii) να ποσοτικοποιήσει τυχόν τέτοιο πρόσθετο κόστος, και iii) να αξιολογήσει τις επιπτώσεις του στην ανταγωνιστικότητα του ΟΤΕ. Όπως σημειώσαμε παραπάνω, η κρατική συνεισφορά μπορεί στην πράξη να υπερβαίνει το εικαζόμενο έκτακτο κόστος του ΟΤΕ. Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε, η Επιτροπή δεν μπορεί στο συγκεκριμένο στάδιο, να αποκλείσει ότι υπήρξαν ή υπάρχουν πλεονεκτήματα για τον ΟΤΕ, ιδιαίτερα συνεχιζόμενα πλεονεκτήματα από την απασχόληση δημοσίων υπαλλήλων και/ή την προηγούμενη μονοπωλιακή του θέση, που θα πρέπει να συνυπολογιστούν κατά την αξιολόγηση της συμβατότητας του προτεινόμενου μέτρου με την κοινή αγορά.

(80)

Η Επιτροπή σημειώνει ότι η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους μπορεί να ανέλθει σε περίπου 50 % του κόστους του προγράμματος πρόωρης συνταξιοδότησης (δεδομένου του μειωμένου κόστους της ΕΑ και της αυξημένης αξίας του 4 % των μετοχών). Το ποσοστό αυτό είναι σημαντικά υψηλότερο από την κοινοποιηθείσα συνεισφορά που σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση προοριζόταν να περιοριστεί γύρω το 20 %.

(81)

Επιπλέον, η επιτροπή αμφιβάλλει σχετικά με την αναγκαιότητα και την αναλογικότητα της κρατικής συνεισφοράς, δεδομένου ότι ο ΟΤΕ πρόσφερε ήδη σχέδια ΕΑ στο παρελθόν χωρίς να έχει ενημερωθεί η Επιτροπή για τη σχετική κρατική στήριξη. Οι ελληνικές αρχές υποστήριξαν ότι προκειμένου να διασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή υπαλλήλων στην ΕΑ, προσφέρθηκαν περισσότερο γενναιόδωροι όροι σε σχέση με το παρελθόν.

(82)	Βάσει των παραπάνω, η Επιτροπή, στο στάδιο αυτό, αμφιβάλει για το αν η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους στο συνταξιοδοτικό ταμείο μπορεί να κηρυχθεί συμβιβάσιμη σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ.

Γ. Συμβιβασιμότητα βάσει του άρθρου 86 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ

(83)

Η ελληνική κυβέρνηση, περιγράφοντας τις διαφορές μεταξύ του νομικού πλαισίου που ισχύει για τον ΟΤΕ και τον ιδιωτικό τομέα και τις απορρέουσες πρόσθετες επιβαρύνσεις για τον ΟΤΕ, αναφέρθηκε στην υποχρέωση διατήρησης ενός εκτεταμένου, εθνικής εμβέλειας δικτύου, που συνεπάγεται περισσότερο προσωπικό από ό,τι είναι εμπορικά βιώσιμο.

(84)	Η Επιτροπή —σε άλλες περιπτώσεις μέτρων αναδιάρθρωσης φορέων με υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας— έχει εφαρμόσει το άρθρο 86 παράγραφος 2 για μέτρα που στοχεύουν στη μείωση του εργατικού δυναμικού, όπως προγράμματα πρόωρης συνταξιοδότησης. (21)

(85)

Ωστόσο, για την αξιολόγηση της χρηματοδοτικής συνεισφοράς του ελληνικού κράτους βάσει του άρθρου 86 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ, η Επιτροπή δεν διαθέτει επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες ώστε να εντοπίσει το εικαζόμενο κόστος παροχής δημόσιας υπηρεσίας. Επιπλέον, η χρηματοδοτική συνεισφορά δεν αποβλέπει στην αντιστάθμιση του πρόσθετου κόστους για τον ΟΤΕ λόγω υποχρέωσης δημόσιας υπηρεσίας. Τέλος, η Επιτροπή παρατηρεί ότι η ίδια η ελληνική κυβέρνηση δεν υποστήριξε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 86 παράγραφος 2.

(86)	Συνεπώς, η Επιτροπή αμφιβάλει αν η χρηματοδοτική συνεισφορά του ελληνικού κράτους στο πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης του ΟΤΕ μπορεί να θεωρηθεί συμβιβάσιμη βάσει του άρθρου 86 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ.

VI. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

(87)	Βάσει των παραπάνω και των πληροφοριών που υπέβαλαν οι ελληνικές αρχές κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής έρευνας, η Επιτροπή δεν μπορεί να αποκλείσει την ύπαρξη ενίσχυσης. Επιπλέον, η Επιτροπή αμφιβάλει, εφόσον υπάρχει ενίσχυση, ότι η προτεινόμενη κρατική συνεισφορά συμβιβάζεται με τη συνθήκη ΕΚ.

(88)

Συνεπώς, η Επιτροπή, ενεργώντας βάσει της διαδικασίας που καθορίζεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ, καλεί την Ελληνική Δημοκρατία να υποβάλει τα σχόλιά της και να παράσχει όλες τις πληροφορίες που μπορούν να βοηθήσουν στην αξιολόγηση του μέτρου, εντός ενός μήνα από την ημερομηνία παραλαβής της παρούσας επιστολής. Καλεί επίσης την ελληνική κυβέρνηση να υποβάλει συμπληρωματικές πληροφορίες για: 1) τον καθορισμό της αξίας της χρηματοδοτικής συνεισφοράς του ελληνικού κράτους, 2) το οριστικό κόστος της ΕΑ, 3) στοιχεία που να επιτρέψουν στην Επιτροπή να υπολογίσει το κόστος παρόμοιου σχεδίου πρόωρης συνταξιοδότηση στον ιδιωτικό τομέα (περιλαμβανομένων αναφορών στο νομικό πλαίσιο που διέπει τις μαζικές απολύσεις και τα σχέδια πρόωρης συνταξιοδότησης στην Ελλάδα, αναφορών σε παρόμοια μέτρα στην ελληνική αγορά γενικά και ειδικότερα προηγούμενα σχέδια πρόωρης συνταξιοδότησης του ΟΤΕ) καθώς και στοιχεία για άλλα ενδεχόμενα πλεονεκτήματα που διέθετε ο ΟΤΕ. Ως προς το σημείο αυτό, η ελληνική κυβέρνηση καλείται να υποβάλει 4) λεπτομερέστερες πληροφορίες που να επιτρέψουν στην επιτροπή να αξιολογήσει αν το ειδικό καθεστώς απασχόλησης των εργαζομένων στον ΟΤΕ ή γενικότερα το ειδικό νομικό πλαίσιο που ισχύει για τον ΟΤΕ προσέδωσε πλεονεκτήματα που μειώνουν το εργατικό κόστος του ΟΤΕ και τα οποία δεν διαθέτουν εταιρείες που υπάγονται στο γενικό πλαίσιο της εργατικής νομοθεσίας (όπως απαλλαγή από εισφορές ανεργίας ή από συνταξιοδοτικές δαπάνες) και 5) στοιχεία που να επιτρέψουν στην Επιτροπή να εκτιμήσει αν ο ΟΤΕ εξακολουθεί να αντλεί οφέλη από την προηγούμενη μονοπωλιακή του θέση που να μην έχουν εξουδετερωθεί μέσω ex-ante νομοθεσίας μετά την ελευθέρωση της αγοράς το 2001.

(89)	Καλεί επίσης τις ελληνικές αρχές να διαβιβάσουν αμέσως αντίγραφο της παρούσας επιστολής στο δυνητικό αποδέκτη της ενίσχυσης.

(90)

Η Επιτροπή επιθυμεί να υπενθυμίσει στην Ελληνική Δημοκρατία ότι το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα. Επιθυμεί επίσης να επιστήσει την προσοχή της Ελληνικής Δημοκρατίας στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου, που προβλέπει ότι, όταν λαμβάνονται αρνητικές αποφάσεις σε περιπτώσεις παράνομης ενίσχυσης, η Επιτροπή αποφασίζει την εκ μέρους του οικείου κράτους μέλους λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την ανάκτηση της ενίσχυσης από το δικαιούχο εκτός αν αυτό αντίκειται σε κάποια γενική αρχή του κοινοτικού δικαίου.

(91)

Η Επιτροπή επιθυμεί να υπενθυμίσει στην Ελληνική Δημοκρατία ότι θα ενημερώσει τα ενδιαφερόμενα μέρη δημοσιεύοντας την παρούσα επιστολή και περίληψή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ενημερώσει επίσης τα ενδιαφερόμενα μέρη στις χώρες ΕΖΕΣ που έχουν υπογράψει τη συμφωνία ΕΟΧ, με δημοσίευση ανακοίνωσης στο συμπλήρωμα ΕΟΧ της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα ενημερώσει την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ αποστέλλοντας αντίγραφο της παρούσας επιστολής. Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα κληθούν να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους εντός χρονικής προθεσμίας ενός μηνός από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης.’

(1) Στοιχεία που καλύπτονται από το επαγγελματικό απόρρητο.

(2) Σύμφωνα με την 10η ετήσια έκθεση εφαρμογής της Επιτροπής, “από τον Δεκέμβριο του 2003, ο ΟΤΕ παραμένει κυρίαρχος στις αγορές σταθερής τηλεφωνίας. Ειδικότερα, το μερίδιο αγοράς (βάσει των λιανικών εσόδων) υπολογίζεται σε 90,7 % για τις τοπικές κλήσεις (περιλαμβανομένων και των κλήσεων για το Διαδίκτυο), 84,2 % για τις υπεραστικές κλήσεις και 75,8 % για τις διεθνείς κλήσεις. Η κατάσταση είναι ακόμη εντονότερη στην αγορά τοπικών κλήσεων μόνο για Ίντερνετ, όπου το μερίδιο είναι 99,5 % ενώ το μερίδιο αγοράς για τις κλήσεις προς κινητά τηλέφωνα ανερχόταν σε 84,5 %” (ετήσια έκθεση της Επιτροπής – κανονιστικές ρυθμίσεις και αγορές ηλεκτρονικών επικοινωνιών στην Ευρώπη κατά το 2004, COM (2004) 759 τελικό, σ. 107. Άλλες ανταγωνίστριες επιχειρήσεις είναι η “Tellas” (8 %), η “Telepassport” (4 %) και η “Forthnet” (3 %)

(3) Βλέπε 10η έκθεση της Επιτροπής για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού στις τηλεπικοινωνίες, σ. 107.

(4) Η συγκεκριμένη κατηγορία υπαλλήλων αντιπροσωπεύει […] του εργατικού δυναμικού της εταιρείας.

(5) Υπάλληλοι που έχουν ήδη συμπληρώσει 30 έτη εργασίας και δικαιούνται σύνταξη δεν θα επωφεληθούν από την αναγνώριση πλασματικών ετών (δηλαδή πλήρη σύνταξη) αλλά θα τους δοθούν πρόσθετα κίνητρα.

(6) Στα προηγούμενα σχέδια πρόωρης συνταξιοδότησης έγιναν δεκτά από περίπου […] % των επιλέξιμων υπαλλήλων, ποσοστό που θεωρείται πολύ περιορισμένο.

(7) Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, η τρέχουσα αξία υπολογίστηκε με προεξοφλητικό επιτόκιο […] % και αντικατοπτρίζει το μέσο σταθμισμένο κόστος κεφαλαίου (WACC) για τον ΟΤΕ όπως καθορίζεται από 3 εκθέσεις οικονομικών αναλυτών που εκδόθηκαν το 2005.

(8) Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, η λεπτομερής αξιολόγηση των αιτήσεων θα διαρκέσει ως τον Οκτώβριο του 2006 οπότε και θα καθοριστούν τα ακριβή ποσά για κάθε υπάλληλο.

(9) Στις 13 Ιανουαρίου 2006, η τιμή της μετοχής του ΟΤΕ έκλεισε στα 18,34 ευρώ. Βάσει της τιμής αυτής η χρηματοδοτική εισφορά του ελληνικού κράτους ανέρχεται σε περίπου 360 εκατ. ευρώ.

(10) Απόφαση του Πρωτοδικείου, υπόθεση T-157/01, Danske Busvognmænd κατά Επιτροπής,16 Μαρτίου 2004, Συλλ. I-0000.

(11) Το ποσό αυτό είναι η διαφορά μεταξύ του ποσού […]. ευρώ (κόστος της ΕΑ του ΟΤΕ) και του ποσού […] ευρώ (κόστος προγράμματος πρόωρης συνταξιοδότησης υποθετικής ιδιωτικής εταιρείας που θα πρόσφερε την προβλεπόμενη από το νόμο αποζημίωση αλλά βάσει των μισθών του ΟΤΕ).

(12) Σήμερα, η υφιστάμενη νομοθεσία επιτρέπει απολύσεις έως 2 % του εργατικού δυναμικού με ανώτατο όριο 30 υπαλλήλων το μήνα. Σύμφωνα με την κοινοποίηση, ένα πρόγραμμα απολύσεων ευρείας κλίμακας θα απαιτούσε την έκδοση ειδικής άδειας από το Υπουργείο Εργασίας. Τέτοια άδεια δεν έχει δοθεί τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία ενώ καμία ελληνική ιδιωτική εταιρεία δεν υλοποίηση πρόγραμμα μαζικών απολύσεων της κλίμακας της ΕΑ.

(13) Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, το συμπληρωματικό μισθολογικό κόστος δεν μεταβάλλεται αν συνυπολογιστεί το “κόστος μετάθεσης” της ΕΑ.

(14) Ισπανία κατά Επιτροπής,, C-278/92, 1994 Συλλ. I-4103, παράγραφος 22.

(15) Βλέπε απόφαση της Επιτροπής της 20ής Οκτωβρίου 2004 σχετικά με την κρατική ενίσχυση υπέρ της Bayerische Landesbank-Girozentrale (Γερμανία), κρατική ενίσχυση C 70/2002, δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί.

(16) Βλέπε σημείο 63 των κατευθυντηρίων γραμμών για τις ενισχύσεις διάσωσης και αναδιάρθρωσης· βλέπε επίσης υπόθεση C-251/97, Γαλλία κατά Επιτροπής [1999] Συλλ. I-6639, παράγραφος 40.

(17) Βλέπε απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση κρατικής ενίσχυσης N 483/2000 — Κάτω Χώρες (πώληση του ομίλου South Holland)· βλέπε επίσης Poste Italiane, κρατική ενίσχυση C 47/1998 — Απόφαση της Επιτροπής της 12ης Μαρτίου 2002.

(18) Βλέπε σημεία 64/65 των κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (C 244/2 της 1.10.2004).

(19) Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι χωρίς την κρατική στήριξη, ο ΟΤΕ θα αντιμετώπιζε προβλήματα μεσοβραχυπρόθεσμα (βλέπε σημεία 9–11 των κατευθυντηρίων γραμμών).

(20) Βλέπε απόφαση της Επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 2003 για την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία στην EDF και τις βιομηχανίες ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου (ΕΕ L 49/9 της 22.2.2005).

(21) Βλέπε υπόθεση κρατικής ενίσχυσης N 650/2001 — Ιρλανδία (An Post).

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/13

Non-opposition to a notified concentration

(Case COMP/M.4216 — CVC/Bocchi/De Weide Blik)

(2006/C 151/03)

(Text with EEA relevance)

On 30 May 2006, the Commission decided not to oppose the above notified concentration and to declare it compatible with the common market. This decision is based on Article 6(1)(b) of Council Regulation (EC) No 139/2004. The full text of the decision is available only in English and will be made public after it is cleared of any business secrets it may contain. It will be available:

—	from the Europa competition web site (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). This web site provides various facilities to help locate individual merger decisions, including company, case number, date and sectoral indexes,

—	in electronic form on the EUR-Lex website under document number 32006M4216. EUR-Lex is the on-line access to European law. (http://ec.europa.eu/eur-lex/lex)

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/13

Non-opposition to a notified concentration

(Case COMP/M.4237 — Bouygues/Alstom)

(2006/C 151/04)

(Text with EEA relevance)

On 20 June 2006, the Commission decided not to oppose the above notified concentration and to declare it compatible with the common market. This decision is based on Article 6(1)(b) of Council Regulation (EC) No 139/2004. The full text of the decision is available only in French and will be made public after it is cleared of any business secrets it may contain. It will be available:

—	from the Europa competition web site (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). This web site provides various facilities to help locate individual merger decisions, including company, case number, date and sectoral indexes,

—	in electronic form on the EUR-Lex website under document number 32006M4237. EUR-Lex is the on-line access to European law. (http://ec.europa.eu/eur-lex/lex)

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/14

Non-opposition to a notified concentration

(Case COMP/M.4185 — CVCI/Amber Trust II/AB Sanitas)

(2006/C 151/05)

(Text with EEA relevance)

On 20 June 2006, the Commission decided not to oppose the above notified concentration and to declare it compatible with the common market. This decision is based on Article 6(1)(b) of Council Regulation (EC) No 139/2004. The full text of the decision is available only in English and will be made public after it is cleared of any business secrets it may contain. It will be available:

—	from the Europa competition web site (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). This web site provides various facilities to help locate individual merger decisions, including company, case number, date and sectoral indexes,

—	in electronic form on the EUR-Lex website under document number 32006M4185. EUR-Lex is the on-line access to European law. (http://ec.europa.eu/eur-lex/lex)

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/15

COM documents other than legislative proposals adopted by the Commission

(2006/C 151/06)

Document	Part	Date	Title
COM(2006) 20		25.1.2006	Communication from the Commission to the Council and the European Parliament — External Action: Thematic Programme For Environment and Sustainable Management of Natural Resources including Energy
COM(2006) 21		25.1.2006	Communication from the Commission to the Council and the European Parliament: A Thematic Strategy For Food Security — Advancing the food security agenda to achieve the MDGs
COM(2006) 59		15.2.2006	Communication from the Commission to the Council, the European Parliament, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions on the Intelligent Car Initiative ‘Raising Awareness of ICT for Smarter, Safer and Cleaner Vehicles’
COM(2006) 129		20.3.2006	Communication from the Commission to the Council, the European Parliament, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions: Bridging the Broadband Gap
COM(2006) 136		22.3.2006	Communication from the Commission to the European Parliament, the Council and the European Economic and Social Committee Implementing the Partnership for Growth and Jobs: Making Europe a Pole of Excellence on Corporate Social Responsibility
COM(2006) 155		4.4.2006	Report from the Commission: The agricultural situation in the European Union 2004 report
COM(2006) 163		7.4.2006	Communication from the Commission to the Council, the European Parliament, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions: Report regarding the outcome of the Review of the Scope of Universal Service in accordance with Article 15(2) of Directive 2002/22/EC
COM(2006) 174		26.4.2006	Green Paper: The Presumption of Innocence
COM(2006) 177		26.4.2006	Communication from the Commission — Implementing the Community Lisbon programme: Social services of general interest in the European Union
COM(2006) 184		20.4.2006	Report from the Commission: Member States' replies to the Court of Auditors' 2004 Annual Report
COM(2006) 186		28.4.2006	Report from the Commission Quality of petrol and diesel fuel used for road transport in the European Union: Third annual report (Reporting year 2004)
COM(2006) 194		3.5.2006	Green Paper: European transparency initiative
COM(2006) 196		11.5.2006	Communication from the Commission to the European Parliament, the Council, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions updating and rectifying the Communication on the interpretation of Council Regulation (EEC) No 3577/92 applying the principle of freedom to provide services to maritime transport within Member States (maritime cabotage)
COM(2006) 197		10.5.2006	Report from the Commission to the Council and the European Parliament on the implementation of Regulation (EC) No 1830/2003 concerning the traceability and labelling of genetically modified organisms and the traceability of food and feed products produced from genetically modified organisms and amending Directive 2001/18/EC
COM(2006) 199		8.5.2006	Report from the Commission to the European Parliament and the Council on the application of Council Regulation (EC, Euratom) No 1287/2003 on the harmonisation of gross national income at market prices (GNI Regulation)
COM(2006) 206		12.5.2006	Communication from the Commission to the Council and the European Parliament Commentary on the articles of the proposal for a Council Regulation on jurisdiction, applicable law, recognition and enforcement of decisions and cooperation in matters relating to maintenance obligations
COM(2006) 208		10.5.2006	Communication from the Commission to the Council and the European Parliament — Delivering on the Modernisation Agenda for Universities: Education, Research and Innovation
COM(2006) 217		17.5.2006	Report from the Commission to the Council and the European Parliament — Report on the promotion by Member States of voluntary unpaid blood donations

These texts are available on EUR-Lex: http://europa.eu.int/eur-lex/lex/

II Preparatory Acts

Commission

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/17

Legislative proposals adopted by the Commission

(2006/C 151/07)

Document	Part	Date	Title
COM(2006) 145	1	30.3.2006	Proposal for a decision of the Council and the Representatives of the Governments of the Member States of the European Union, meeting within the Council on the signature and provisional application of the Euro-Mediterranean Aviation Agreement between the European Community and its Member States, on the one hand, and the Kingdom of Morocco, on the other hand
COM(2006) 145	2	30.3.2006	Proposal for a decision of the Council and the Representatives of the Governments of the Member States of the European Union, meeting within the Council on the conclusion of the Euro-Mediterranean Aviation Agreement between the European Community and its Member States, on the one hand, and the Kingdom of Morocco, on the other hand
COM(2006) 160		4.4.2006	Amended proposal for a directive of the European Parliament and of the Council on services in the internal market
COM(2006) 166		10.4.2006	Proposal for a Council decision concerning the conclusion of consultations with the Islamic Republic of Mauritania under Article 96 of the revised Cotonou Agreement
COM(2006) 182		28.4.2006	Proposal for a Council regulation on the conclusion of the Agreement in the form of an Exchange of Letters concerning the extension of the Protocol establishing the fishing opportunities and the financial contribution provided for in the Agreement between the European Economic Community and the Government of the Republic of Guinea Bissau on fishing off the coast of Guinea Bissau for the period 16 June 2006 to 15 June 2007
COM(2006) 183		28.4.2006	Proposal for a Council decision on the signing on behalf of the European Community and provisional application of the Agreement in the form of an Exchange of Letters concerning the extension of the Protocol establishing the fishing opportunities and the financial contribution provided for in the Agreement between the European Economic Community and the Government of the Republic of Guinea Bissau on fishing off the coast of Guinea Bissau for the period 16 June 2006 to 15 June 2007
COM(2006) 185		28.4.2006	Proposal for a Council decision on the position to be adopted by the Community within the ACP-EC Council of Ministers regarding a decision to reassign part of the reserve of the 9th European Development Fund (EDF) envelope for long-term development
COM(2006) 204		12.5.2006	Proposal for a Council regulation amending Regulation (EC) No 1255/96 temporarily suspending the autonomous common customs tariff duties on certain industrial, agricultural and fishery products
COM(2006) 205		12.5.2006	Proposal for a directive of the European Parliament and of the Council on the quality required of shellfish waters (codified version)
COM(2006) 209		8.5.2006	Amended proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council establishing a European Institute for Gender Equality
COM(2006) 229		12.5.2006	Proposal for a Council regulation suspending and conditionally repealing Regulation (EC) No 2193/2003 establishing additional customs duties on imports of certain products originating in the United States of America

These texts are available on EUR-Lex: http://europa.eu.int/eur-lex/lex/

III Notices

Commission

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/19

Bureau d'intervention et de restitution belge (BIRB), Bruxelles

Státní zemědělský intervenční fond, Praha

Direktoratet for FødevareErhverv, København

Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung (BLE), Bonn

Põllumajanduse Registrite ja Informatsiooni Amet (PRIA), Tartu

Οργανισμός πληρωμών και ελέγχου κοινοτικών ενισχύσεων προσανατολισμού και εγγυήσεων (OΠEKEΠE), Αθήνα

Fondo Español de Garantía Agraria (FEGA), Madrid

Office National Interprofessionnel des Grandes Cultures (ONIGC), Paris

Irish Sugar Intervention Agency (ISIA), Dublin

Agenzia per le erogazioni in agricoltura (AGEA), Roma

Κυπριακός οργανισμός αγροτικών πληρωμών (KOAΠ), Nicosia

Lauku Atbalsta Dienests (LAD), Riga

Nacionalinė mokėjimo agentūra (NMA), Vilnius

Ministère de l'agriculture, Luxembourg

Mezőgazdasági és Vidékfejlesztési Hivatal (MVH), Budapest

Agenzija ta' Pagamenti (AP), Valletta

Hoofdproductschap Akkerbouw (HPA), Den Haag

Agrarmarkt Austria (AMA), Wien

Agencja Rynku Rolnego (ARR), Warszawa

Ministério das Finanças, Direcção-Geral das Alfândegas e dos Impostos Especiais sobre o Consumo, Direcção de Serviços de Licenciamento, Lisboa

Agencija Republike Slovenije za kmetijske trge in razvoj podeželja, Ljubljana

Pôdohospodárska platobná agentúra, Bratislava

Maa- ja metsätalousministeriö (MMM), Helsinki

Statens jordbruksverk (SJV), Jönköping

Rural Payments Agency (RPA), Newcastle-upon-Tyne

Notice of a standing invitation to tender in order to determine refunds on exports of white sugar

(No 1/2006)

(2006/C 151/08)

I. SUBJECT

A standing invitation to tender will be held in order to determine refunds on exports of white sugar falling within CN code 1701 99 10 for all destinations except for Albania, Bulgaria, Croatia, Bosnia-Herzegovina, Serbia and Montenegro, including Kosovo, as defined by the United Nations Security Council Resolution 1244 of 10 June 1999, the Former Yugoslav Republic of Macedonia and Romania.

2.	The standing invitation to tender shall be conducted in accordance with Article 32 of Regulation (EC) No 318/2006 (1) and Regulation (EC) No 958/2006 (2).

II. TIME-LIMITS

1.	The standing invitation to tender shall remain open until 27 September 2007. During the period of validity of this invitation, partial invitations will be issued.

2.1.	The period during which tenders may be submitted in response to the first partial invitation will begin on 5 July 2006 and will expire at 10.00 Brussels time on Thursday 13 July 2006.

2.2.	For each of the partial invitations to tender, the period during which tenders may be submitted will begin on the first working day following the day on which the period for the previous partial invitation to tender ends.

2.3.

The period for the submission of tenders will end at 10.00 Brussels time on:

—	27 July 2006

—	10 and 31 August 2006,

—	14 and 28 September 2006,

—	5 and 19 October 2006,

—	9 and 23 November 2006,

—	7 and 21 December 2006,

—	11 and 25 January 2007,

—	8 and 22 February 2007,

—	8 and 29 March 2007,

—	19 and 26 April 2007,

—	10 and 24 May 2007,

—	14 and 28 June 2007,

—	12 and 19 July 2007,

—	9 and 30 August 2007,

—	13 and 27 September 2007.

3.	Subject to its amendment or replacement, the terms of this notice will apply to every partial invitation to tender held during the period of validity of this standing invitation to tender.

III. TENDERS

1.	This notice invites interested parties to submit, for each partial invitation to tender, tenders for export refunds for the sugar referred to in Title I above.

2.1.

Written tenders must reach the competent agency of a Member State no later than the dates and times indicated in point 2 of Title II, and must either be handed in, in return for a receipt, or be sent by registered post or by telegram, or else by telex, fax or electronic-mail provided the competent agency accepts those forms of transmission, to one of the following addresses:

—

Bureau d'intervention et de restitution belge

Rue de Trèves 82

B-1040 Bruxelles

Tel: (32-2) 287 24 11

Fax: (32-2) 287 25 24

—

Státní zemědělský intervenční fond

Oddělení vývozních subvencí

Ve Smečkách 33

CZ-110 00 Praha 1

Tel.: (420) 222 871 458

Fax: (420) 222,871,714

—

Direktoratet for FødevareErhverv

Nyropsgade 30

DK-1780 København V

Tel: (45) 33 95 80 00

Fax: (45) 33 95 80 18

—

Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung,

Referat 323

D-53168 Bonn

Tel: (49228) 6845 -0

Fax: (49228) 6845 -3624 3794

—

Põllumajanduse Registrite ja Informatsiooni Amet (PRIA)

Narva maantee 3

ET-51009/Tartu

Tel.: (372) 7,371,200

Fax: (372) 7,371,201

e-mail: pria@pria.ee

—

Οργανισμός πληρωμών και ελέγχου κοινοτικών ενισχύσεων προσανατολισμού και εγγυήσεων,

Αχαρνών 241, Αθήνα

Telex: 221 734 — 221 735 — 221 738

Fax: 867 11 11 Αθήνα

—

Fondo Español de Garantía Agraria

Beneficencia, 8

E-28004 Madrid

Tel: (34) 913 47 64 66

Fax: (34) 913 47 63 97, 491 521 98 32 and 915 22 43 87

e-mail: sgarmoni@fega.mapya.es

—

Office National Interprofessionnel des Grandes Cultures

Service des Échanges Commerciaux

120 boulevard de Courcelles

F-75017 Paris

Telephone: 33 1 56 79 46 00

Fax: 33 1 56 79 46 60

—

Irish Sugar Intervention Agency, Department of Agriculture and Food

Agriculture House

Kildare Street

Dublin 2

Ireland

Tel: (01) 607 20 00

Fax: (01) 676 40 37

—

Agenzia per le erogazioni in agricoltura

Direzione Organismo pagatore

Colture specializzate

Via Torino, 45

I-00184 Roma

Telex: 06/620064

Tel: (39) 06 49 49 95 63 — (39) 06 49 49 95 76

Fax: (39) 06 445 39 16

—

Κυπριακός Οργανισμός Αγροτικών Πληρωμών,

Μιχαήλ Κουτσόφτα 20 (Εσπερίδων και Μιχαήλ Κουτσόφτα)

CY-2000/ Nicosia

Tel: +357-22557777

Fax: +357 -22557755

email: commissioner@capo.gov.cy

—

Lauku Atbalsta Dienests

2, Republikas laukums

LV-1981 Riga

Tel.: (371) 7027542

Fax: (371) 7027120

email: LAD@lad.gov.lv

—

Nacionalinė mokėjimo agentūra

Užsienio prekybos departamentas

Blindžių g. 17

LT-08111 Vilnius

Tel: (370) 5 2526911 2526903

Fax: (370) 5 2526917

—

Office des licences

21, rue Philippe II

Boîte postale 113

L-2011 Luxembourg

Tel: (352) 478 23 70

Fax: (352) 46 61 38

Telex: 2 537 AGRIM LU

—

Mezőgazdasági és Vidékfejlesztési Hivatal

Alkotmány u. 29.

H-1054 Budapest

Tel: (36) 1 219 4514

Fax: (36) 1 219 4511

—

Agenzija ta' Pagamenti — Trade Mechanisms Unit

Ministeru ghall-Affarijiet Rurali u l-Ambjent

Barriera Wharf

MT-Valletta CMR 02

Telephone: (356) 2295 2227/2225/2115

Fax: (356) 2295 2224

—

Hoofdproductschap Akkerbouw

Stadhoudersplantsoen 12

2517 JL Den Haag

Nederland

Tel.: (070) 370 87 08

Fax: (070) 346 14 00/370 84 44

e-mail: hpa@hpa.agro.nl

—

Agrarmarkt Austria

Dresdner Straße 70

A-1200 Wien

Tel: (43-1) 33 151 209

Fax: (43-1) 33 151 303

—

Agencja Rynku Rolnego

Biuro Administrowania Obrotem Towarowym z Zagranicą

Dział Cukru

Nowy Świat 6/12

PL-00-400 Warszawa

Tel: (48) 22 661 75 90

Fax: (48) 22 661 71 58

—

Ministério das Finanças

Direcção-Geral das Alfândegas e dos Impostos Especiais sobre o Consumo

Direcção de Serviços de Licenciamento

Edifício da Alfândega

Rua Terreiro do Trigo

P-1149-060 Lisboa

Tel: (351) 218 81 42 63

Fax: (351) 218 81 42 61

—

Agencija Republike Slovenije za kmetijske trge in razvoj podeželja

Dunajska Cesta 160

SLO-1000 Ljubljana

Tel: (386) 1478 9228

Fax: (386) 1479 9206

—

Pôdohospodárska platobná agentúra

Dobrovičova 12

SK-815 26 Bratislava

Tel: (421) 2 592 66 397

Fax: (421) 2 592 66 361

—

Maa- ja metsätalousministeriö (MMM)

Malminkatu 16, Helsinki

PL 30,

FIN-00023 Valtioneuvosto

Tel: (3589) 16001

Fax: (3589) 16 05 27 78

—

Statens jordbruksverk

S-55182 Jönköping

Tel: (4636) 15 50 00

Fax: (4636) 19 05 46

—

The Rural Payments Agency

Lancaster House

Hampshire Court

Newcastle-upon-Tyne NE4 7YE

United Kingdom

Tel: (44 191) 226 50 79

Fax: (44 191) 226 18 39

3.	Tenders not submitted by telex, telegram, fax or e-mail message must reach the address concerned in double sealed envelopes. The inner envelope, also sealed, must carry the words: ‘Tender under standing invitation to tender to determine refunds on exports of white sugar, No 1/2006 — Confidential’.

Tenders shall be valid only if the following conditions are met:

(a)

Tenders shall indicate:

(i)	the procedure to which the tender relates (No 1/2006) and the partial invitation;

(ii)	the name, address and VAT number of the tenderer;

(iii)

the quantity of white sugar to be exported;

(iv)	the amount of the export refund, per 100 kilograms of white sugar, expressed in euro to three decimal places;

(v)	the amount of the security to be lodged covering the quantity of sugar indicated in (iii), expressed in the currency of the Member State in which the tender is submitted;

(b)	before the expiry of the time limit for the submission of tenders, the security referred to under IV, or proof that this security has been lodged, has been furnished to one of the addresses listed under III.2.1 chosen by the tenderer for the submission of the tender;

(c)	the quantity to be exported is not less than 250 tonnes of white sugar;

(d)	tenders include a declaration by the tenderer that if their tender is successful they undertake to apply within the time limit specified under V.6.1(b) for an export licence or licences in respect of the quantities of white sugar to be exported;

(e)	tenders include a declaration by the tenderer that the product for exports is white sugar of fair, sound and marketable quality, falling within CN code 1701 99 10;

(f)

tenders include a declaration by the tenderer that if their tender is successful they will:

(i)	where the obligation to export resulting from the export licence referred to under V.6.1(b) is not fulfilled, supplement the security by the payment of the amount referred to in VI.3,

(ii)	within 30 days following the expiry of the export licence in question, notify the agency which issued the licence of the quantity or quantities in respect of which the licence was not used.

5.	The tender, as well as the proofs and declarations referred to in points 3 and 4, must be in the official language, or one of the official languages, of the Member State in which the tender is submitted.

6.	A tender which is not submitted in accordance with this notice, or which contains terms other than those in this notice, will not be considered.

7.	Once submitted, a tender may not be withdrawn.

A tender may stipulate that it is to be regarded as having been submitted only if one or both of the following conditions is/are met:

(a)	a decision must be taken on the maximum amount of the export refund on the day on which the period for the submission of tenders expires;

(b)	the tender, if successful, relates to all or a specified part of the tendered quantity.

IV. SECURITY

1.1.	A security of EUR 11 per 100 kilograms of white sugar to be exported under this invitation to tender must be lodged by each tenderer.

1.2.	Without prejudice to VI.3, the security referred to in I.1 shall in the case of successful tenderers and at the time of the application referred to in V.6.1(b) become the security for the export licence.

2.1.

The security referred to in point 1.1 may be lodged at the tenderer's choice, either in cash or in the form of a guarantee given by a bank approved by the Member State concerned and expressed in the currency of that Member State. The guarantee must be made out in favour of the competent authority concerned.

2.2.

However, for a tender submitted to the competent authority in Germany, the security must be in favour of the Federal Republic of Germany. For a tender submitted to the competent authority in the other Member States, the security may also be given by a financial institution approved by the Member State concerned. The guarantee must be made out in the official language, or in one of the official languages, of the Member State in which the tender is submitted.

3.1.

The security referred to in point 1.1 shall be released:

(a)	to unsuccessful tenderers in respect of the quantity for which no award has been made;

(b)	to successful tenderers who have not applied for their export licence within the period laid down in V.6.1(b), to the extent of EUR 10 per 100 kilograms of white sugar.

(c)

to successful tenderers, for the quantity for which they have fulfilled, within the meaning of Article 31(b) and Article 32(1)(b)(i) of Regulation (EC) No 1291/2000 (3), the export obligation resulting from the licence referred to in V.6.1(b) in accordance with the terms of Article 35 of that Regulation.

In the case referred to in point (b) of the first subparagraph, the part of the security which may be released shall be reduced, where applicable, by the difference between the maximum amount of the export refund fixed for the partial invitation concerned and the maximum amount of the export refund fixed for the following partial invitation, when the latter amount is higher than the former.

Except for cases of force majeure, the part of the security or the security which is not released shall be forfeit in respect of the quantity of sugar for which the corresponding obligations have not been fulfilled.

4.	In cases of force majeure, the competent authority of the Member State concerned shall take such action for the release of the security as it considers necessary having regard to the circumstances invoked by the party concerned.

V. AWARD OF CONTRACTS

1.	After the tenders received have been examined, a maximum quantity may be fixed for the partial invitation concerned.

2.	A decision may be taken to make no award under a specific partial invitation to tender.

3.1.

If the Commission decides to make an award under a specific partial invitation to tender, it shall determine the maximum amount of export refund, in accordance with the procedure referred to in Article 39(2) of Regulation (EC) No 318/2006 and in the light of the current state and foreseeable development of the Community and world sugar markets.

3.2.	Without prejudice to Article 4, a contract shall be awarded to every tenderer whose tender quotes a rate of export refund equal to or less than the maximum amount.

Where a maximum quantity has been fixed for a partial invitation to tender, contracts shall be awarded to the tenderer quoting the lowest export refund. If the maximum quantity is not fully covered by that award, awards shall be made to other tenderers until the entire quantity has been accounted for on the basis of the amount of refund, starting with the lowest.

5.1.	Where an award to a particular tenderer in accordance with point 4 would result in the maximum quantity being exceeded, that award shall be limited to such quantity as is still available.

5.2.

Where two or more tenders quote the same refund, and awards to all of them would result in the maximum quantity being exceeded, the quantity available shall be allocated to the tenderers concerned according to one of the following methods:

(a)	by division among the tenderers concerned in proportion of the total quantities in each of their tenders;

(b)	by apportionment among the tenderers concerned by reference to a maximum tonnage to be fixed for each of them, or

(c)	by drawing of lots.

6.1.	Every successful tenderer shall have the right to receive, in the circumstances referred to in point 6.2, an export licence for the quantity awarded indicating the export refund quoted in the tender.

6.2.

Every successful tenderer shall be obliged to lodge, in accordance with the relevant provisions of Regulation (EC) No 1291/2000, an application for an export licence in respect of the quantity that has been awarded to him, the application not being revocable in derogation from Article 12 of Regulation (EEC) No 120/89.

The application shall be lodged not later than:

(a)	the last working day preceding the date of the partial invitation to tender to be held the following week;

(b)	if no partial invitation to tender is due to be held that week, the last working day of the following week.

Every successful tenderer shall be obliged to export the tendered quantity and, if this obligation is not fulfilled, to pay, where necessary, the amount referred to in VI.3.

6.3.	This right and these obligations are not transferable.

7.1.	The competent authority of the Member State concerned shall immediately notify applicants of the result of their participation in the invitation to tender. It shall also send statements of award to the successful tenderers.

7.2.

Statements of award shall indicate at least:

(a)	the procedure to which the tender relates,

(b)	the quantity of white sugar to be exported;

(c)	the amount, expressed in euro, of the refund to be granted per 100 kilograms of white sugar of the quantity referred to in (b).

VI. EXPORT LICENCES

1.	For the purposes of determining the period of validity of the licence, Article 23(1) of Regulation (EC) No 1291/2000 shall apply.

2.1.	Export licences issued in connection with a partial invitation to tender shall be valid from the day of issue until the end of the fifth calendar month following that in which the partial invitation was issued.

2.2.	However, export licences issued in respect of the partial invitations held after 1 May 2007 will be valid only until 30 September 2007.

Except in cases of force majeure, the licence holder shall pay the competent body a specified amount for the quantity for which the obligation to export resulting from the export licence referred to in Chapter V(6)(2) applied for is not fulfilled and where the security referred to in IV 1.1 is less than the difference between the export refund referred to in Article 33(2)(a) of Regulation (EC) No 318/2006 in force on the last day of validity of the licence and the refund indicated in the licence.

The amount to be paid referred to in the first paragraph shall be equal to the difference referred to in the first paragraph and the security referred to in IV 1.1.

VII. DISPUTES

Any dispute between the successful tenderer and the competent authority to whom the tender was submitted will

(1)

fall exclusively within the jurisdiction:

—	of the courts of Brussels, as court of last instance, in the case of the BIRB,

—	of the courts of Prague, in the case of the SZIF,

—	of the courts of Copenhagen, in the case of the ‘Direktoratet for Fødevare Erhverv’,

—	of the courts of Bonn, in the case of the BLE,

—	of the administrative court of Tartu (Tartu halduskohus), in the case of the PRIA,

—	of the courts of Athens, in the case of OPEKEPE,

—	of the courts of Madrid, in the case of FEGA,

—	of the Tribunal de Grande Instance de Paris, in all instances, even proceedings involving the introduction of third parties and proceedings involving several defendants, in case of FIRS,

—	of the courts of Rome, in the case of the AGEA,

—	of the courts of Cyprus, in the case of the KOAP,

—	of the courts of Riga, in the case of the LAD,

—	of the courts of Vilnius, in the case of the ‘Užsienio Prekybos Departamentas’,

—	of the administrative court of Luxembourg, in the case of the ‘Office des Licences’,

—	of the courts of Budapest, in the case of the MVH,

—	of the internal office of arbitration, in the case of the AP,

—	of the ‘College van Beroep voor het Bedrijfsleven’, Juliana van Stolberlaan 2, The Hague, in the case of the HPA,

—	of the courts of Vienna, in the case of the AMA,

—	of the Wojewódzki Sąd Administracyjny in Warsaw, in the case of the ARR,

—	of the ‘da Comarca’ court of Lisbon, in the case of the Ministério das Finanças,

—	of the courts of Ljubljana, in the case of the Agencija Republike Slovenije za kmetijske trge in razvoj podeželja,

—	of the Ministry of Agriculture of the Slovak Republic, Agriculture and Trade Section, in the case of the PPA,

—	of the Uudenmaan lääninoikeus court, in the case of the Maa- ja metsätalousministeriö, interventioyksikö;

(2)

be settled:

—	according to Irish law, in the case of ISIA,

—	according to English law, in the case of the RPA,

—	according to Swedish law, in the case of SJV.

(1) OJ L 58, 28.2.2006, p. 1.

(2) OJ L 175, 29.6.2006, p. 49.

(3) OJ L 152, 24.6.2000, p. 1.

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/28

F-Brive-la-Gaillarde: Operation of scheduled air services

Operation of scheduled air services between Brive and Paris (Orly)

Notice of a competitive public tender issued by France pursuant to Article 4(1)(d) of Council Regulation (EEC) No 2408/92 for the delegation of a public service

(2006/C 151/09)

1. Introduction: Pursuant to Article 4(1)(a) of Regulation (EEC) No 2408/92 of 23 July 1992 on access for Community air carriers to intra-Community air routes, France has imposed a public service obligation on scheduled air services between Brive (Laroche) and Paris (Orly). The terms of this public service obligation were published under the reference C 199/02 in the Official Journal of the European Union of 23 August 2003.

If on 5 December 2006 no air carrier has commenced or is about to commence operating these scheduled air services in accordance with the public service obligation imposed and without requesting financial compensation, France has decided, in accordance with the procedure laid down in Article 4(1)(d) of the abovementioned Regulation, to limit access to the route to only one carrier and to offer the right to operate such services from 5 January 2007 by invitation to tender.

2. Contracting authority: Mairie de Brive-la-Gaillarde, place de l'Hôtel de Ville, BP 433, F-19312 Brive-la-Gaillarde Cedex. Tél. (33-5) 55 18 18 80. Fax (33-5) 55 18 16 99.

3. Object of the consultation: The provision, from 5 January 2007, of scheduled air services in accordance with the public service obligation published under the reference C 199/02 in the Official Journal of the European Union of 23 August 2003.

It should be noted that the services, though initially to operate from the airport of Brive (Laroche), are to be operated from the airport of Brive (Souillac) once the latter has opened (anticipated opening date: first quarter of 2008).

4. Main features of the contract: This is a public service delegation contract to be concluded between the carrier, the municipal authority of Brive-la-Gaillarde and the State, in accordance with Article 8 of Decree No 2005-473 of 16 May 2005 relating inter alia to the rules governing the allocation of financial compensation by the State.

The delegatee will receive the revenue and the municipal authority of Brive-la-Gaillarde and the State will pay a contribution to it corresponding to the difference between the actual expenditure, excluding taxes (VAT, and aviation taxes), on operating the service and the commercial revenue, excluding taxes (VAT, and aviation taxes), received by it, within the limit of the maximum compensation to which it has committed itself, following deduction, where appropriate, of the penalties specified in Section 9.4 of this notice.

5. Duration of the contract: The duration of the contract (public service delegation agreement) is three years from 5 January 2007.

6. Participation in the consultation: Participation is open to all air carriers holding a valid operating licence issued in accordance with Council Regulation (EEC) No 2407/92 of 23 July 1992 on licensing of air carriers.

7. Award procedure and criteria for selecting candidates: This invitation to tender is subject to Article 4(1)(d), (e), (f), (g), (h) and (i) of Regulation (EEC) No 2408/92, and to Articles L. 1411-1 et seq. of the General Local Authorities Code concerning public service delegations and to the texts implementing them (in particular Decree No 97-638 of 31 May 1997 implementing Law No 97-210 of 11 March 1997 on strengthening the fight against illegal employment), and Decree No 2005-473 of 16 May 2005 relating inter alia to the rules governing the allocation of financial compensation by the State and the three Orders of 16 May 2005 implementing it.

Applicants must submit an application file containing the following:

—	a letter of application, signed by the manager or his representative, together with documents giving the power to sign,

—

a memorandum presenting the undertaking and vouching for the applicant's professional capability and financial standing in the field of air transport, together with any relevant references; this memorandum must make it possible to assess the applicant's ability to ensure the continuity of the public service and guarantee equality of treatment for users; if he so wishes, the applicant may base himself on the model form DC5 used in connection with the award of public contracts,

—	the overall turnover and the turnover relating to the supply of relevant services over the last three years or, if the applicant so wishes, the balance sheets and outturn accounts for the last three years; if he cannot provide this information, the applicant must explain the reasons,

—

a methodology note explaining how the applicant proposes to respond to the consultation file if he is allowed by the municipal authority of Brive-la-Gaillarde to submit a bid, setting out, in particular:

—	the technical and human resources which the applicant will assign to the operation of the route;

—	the number, qualifications and assignment of personnel and any recruitments that the applicant proposes to make;

—	the types of aircraft used and, where appropriate, their registration;

—	a copy of the tenderer's air carrier operating licence;

—

if the operating licence was issued by a European Union Member State other than France, the tenderer must also provide the following information:

—	the country in which the pilots' licences were issued;

—	the law applicable to the employment contracts;

—	details of membership of social insurance bodies.

—	the steps taken to comply with Articles L. 341-5 and Articles D. 341-5 et seq. of the Labour Code relating to the temporary secondment of wage-earners for the purpose of supplying services on the national territory,

—

certificates or statements issued on his honour, as provided for in Article 8 of Decree No 97-638 of 31 May 1997 and the Order of 31 January 2003 implementing Article 8 of the aforementioned Decree, vouching that the applicant has discharged his obligations with regards to taxation and social insurance, in particular covering:

—	corporation tax;

—	value added tax;

—	contributions in respect of social insurance, work accidents, occupational illnesses and family allowances;

—	civil aviation tax;

—	airport tax.

In the case of applicants from a European Union Member State other than France, equivalent certificates or statements must be drawn up by the administrations and bodies of the country of origin:

—	a statement issued on honour indicating that the applicant has no record in bulletin No 2 of a conviction for offences specified in Articles L. 324-9, L. 324-10, L. 341-6, L 125-1 and L. 125-3 of the Labour Code,

—	a statement issued on honour and/or proof of compliance with the obligation to employ handicapped workers laid down in Article L. 323-1 of the Labour Code,

—	extract ‘K bis’ of the entry in the Companies Register, or an equivalent document,

—

pursuant to Article 7 of Regulation (EEC) No 2407/92 of 23 July 1992, an insurance certificate less than three months old covering civil liability in the event of accidents, in particular in respect of passengers, luggage, cargo, mail and third parties and conforming to Regulation (EC) No 785/2004 of 21 April 2004, and in particular Article 4 thereof,

—	in the event of a safeguard or collective procedure measure, a copy of any judgment to this effect.

Applications will be selected with reference to the following criteria set out in Article L. 1411-1(3) of the General Local Authorities Code:

—	the professional and financial guarantees offered by the applicants,

—	their ability to ensure the continuity of the public service and guarantee quality of treatment for users with regard to that service,

—	their compliance with the obligation to employ handicapped workers laid down in Article L. 323-1 of the Labour Code.

8. Criteria for the award of the contract: Subsequently, the carriers whose applications are allowed and accepted will be invited to submit their tenders in accordance with the procedure laid down in the specific rules for the invitation to tender, which will then be supplied to them.

In accordance with Article 4(1)(f) of Regulation (EEC) No 2408/92, the selection among the submissions will be made taking into consideration the adequacy of the service, including the prices and conditions which can be quoted to users, and the cost of the compensation required.

9. Essential additional information:

9.1.

Financial compensation:

The tenders submitted by the carriers whose applications are accepted must specify the maximum amount required by way of compensation for operating the route for three years from 5 January 2007, with an annual breakdown. The exact amount of compensation finally granted will be determined annually ex post on the basis of the costs and revenue actually generated by the service, within the limit of the amount stated in the tender. This maximum limit may be revised only in the event of unforeseen changes in the operating conditions.

The annual payments will be made in the form of advance payments and an adjustment balance. The balance will be paid only after approval of the carrier's accounts for the route in question and verification that the service has been operated in accordance with the conditions laid down in Section 9.2 below.

In the event of termination of the contract before its normal expiry date, Section 9.2 will be applied as soon as possible to allow payment to the carrier of the balance due, the maximum amount referred to in the first subparagraph being reduced, where appropriate, in proportion to the actual duration of the service.

9.2.	Verification of the operation of the service and of the carrier's accounts: The operation of the service and the carrier's cost accounting for the route in question will be examined at least once a year in cooperation with the carrier.

9.3.

Amendment and termination of the contract:

Where the carrier believes that unforeseen changes in the operating conditions justify revision of the maximum amount of financial compensation, it must present a reasoned request to the other signatory parties, which must reach a decision within two months. The contract may then be amended by means of an additional agreement.

The contract may be terminated by either of the signatory parties before the normal end of the validity of the contract provided that a six-month period of notice is observed. In the event of serious breaches of its contractual obligations, the carrier will be deemed to have terminated the contract without notice if it does not resume the service in accordance with the public service obligation within one month of the serving of formal notice.

9.4.

Penalties or other deductions provided for in the contract:

Failure by the carrier to observe the period of notice referred to in Section 10.3 will be subject either to an administrative fine pursuant to Article R.330-20 of the Civil Aviation Code, or to a penalty calculated on the basis of the number of months of default and the actual operating loss of the route during the year in question, but not exceeding the maximum financial compensation provided for in Section 9.1.

In the event of minor breaches of the public service obligation, the maximum financial compensation provided for in Section 9.1 will be reduced, without prejudice to the application of Article R.330-20 of the Civil Aviation Code.

Such reductions will take account, as appropriate, of the number of flights cancelled for reasons directly attributable to the carrier, the number of flights made with less than the required capacity, and the number of flights not complying with the public service obligation in terms of stopovers and fares charged.

10. Submission of applications: The application file must be drawn up in French. Where necessary, applicants must have documents issued by public authorities in an official language of the European Union translated into French.

Along with the French version, tenderers may enclose a version drafted in another official language of the European Union; this version will not be authentic.

Application files, the content of which is specified in the specific rules for the invitation to tender, must be sent by registered letter with acknowledgement of receipt (the date on the latter serving as proof of the date of receipt) or delivered by hand (in which case a receipt must be obtained) to reach the following address by no later than 12.00 local time on 18 August 2006:

Mairie de Brive-la-Gaillarde, place de l'Hôtel de Ville, BP 433, F-19312 Brive-la-Gaillarde Cedex.

11. Subsequent procedure: No later than 22 August 2006, the municipal authority of Brive-la-Gaillarde will send the selected applicants a consultation file including rules, specifications and a draft contract.

The selected applicants must submit their bids by no later than 12.00 local time on 12 September 2006.

The bid will be binding on the tenderer for a period of 280 days from its submission.

12. Validity of the public tender: In accordance with Article 4(1)(d) of Regulation (EEC) No 2408/92, the validity of this invitation to tender is subject to the condition that no Community carrier presents, by 5 December 2006, a programme for operating the route in question from 5 January 2007 in accordance with the public service obligation imposed and without receiving any financial compensation.

13. Requests for additional information: To obtain any information they may need, applicants may contact the person responsible in the Transport Department of the Brive-la-Gaillarde municipal authority at the address indicated in Section 2 above, exclusively by letter or fax.

29.6.2006

Official Journal of the European Union

C 151/31

I-Rome: Operation of scheduled air services

Invitation to tender published by Italy, pursuant to Article 4(1)(d) of Council Regulation (EEC) No 2408/92, for the operation of scheduled air services between Trapani and Rome, Cagliari, Bari and Milan and vice versa

(2006/C 151/10)

1. Introduction: Pursuant to Article 4(1)(a) of Council Regulation (EEC) No 2408/92 of 23 July1992 on access for Community air carriers to intra-Community air routes, in accordance with the decisions taken at the Interdepartmental Conference chaired by the Region of Sicily, the Italian Government — Ministry of Infrastructure and Transport has decided to impose a public service obligation on scheduled air services between:

Trapani and Rome and vice versa;

Trapani and Cagliari and vice versa;

Trapani and Bari and vice versa;

Trapani and Milan and vice versa.

The terms of this public service obligation were published in the Official Journal of the European Union C 150 of 28.6.2006.

If, within 30 days of publication of the abovementioned obligation, no air carrier has commenced or is about to commence scheduled air services on the abovementioned route in accordance with the public service obligation imposed and without requesting financial compensation, the Government has decided, in accordance with the procedure laid down in Article 4(1)(d) of the abovementioned Regulation, to limit access to that route to a single air carrier, on the basis of a specific invitation to tender for the provision of the air service in question in accordance with the provisions of Council Regulation (EEC) No 2408/92.

The right to operate the service on the route in question will be granted by means of public tender on the basis of the most economically advantageous bid taking into account the amount of financial compensation indicated in the tender dossier referred to in Section 5 of this invitation to tender.

2. Subject of the invitation to tender: The operation of scheduled air services on the abovementioned route in accordance with the public service obligation published in Official Journal of the European Union C 150 of 28.6.2006, in accordance with the provisions of Regulation (EEC) No 2408/92.

3. Participation: The invitation to tender is open to all air carriers holding a valid operating licence issued by a Member State in accordance with Council Regulation (EEC) No 2407/92 of 23 July 1992 which have the technical requisites specified in the public service obligation published in Official Journal of the European Union C 150 of 28.6.2006.

4. Procedure: This invitation to tender is subject to the provisions of Article 4(1)(d), (e), (f), (h) and (i) of Council Regulation (EEC) No 2408/92.

5. Tender dossier: The complete tender dossier contains the specific rules applicable to the invitation to tender and indicates the maximum amount that may be granted by way of the financial compensation to be taken into consideration as the basis for the tendering procedure, as well as other relevant information. It constitutes, in all respects, an integral part of this invitation to tender, and can be requested, free of charge, from the following address:

ENAC, Direzione Trasporto Aereo, Viale del Castro Pretorio 118, I-00185 Rome.

6. Service agreement: The service will be governed by an agreement based on a model which forms part of the tender dossier.

7. Financial compensation: Tenders must explicitly indicate, with an annual breakdown, within the limit referred to in Section 5, the maximum amount of compensation requested for operating the service in question for 2 years from the scheduled starting date for the service, with the possibility of an extension for a further 12 months.

The exact amount of the compensation granted will be determined retrospectively each year on the basis of the costs actually incurred and the revenue actually generated by the service, on presentation of supporting documents and within the limit of the amount indicated in the tender, as specified in the tender dossier.

In no event may the carrier request, by way of financial compensation, an amount in excess of the upper limit specified in the agreement, given the nature of the payment which does not constitute a consideration but compensation for providing a service which is subject to a public service obligation.

The annual payments will be made in the form of instalments and a final balance. The balance will be paid only after approval of the carrier's accounts for the route in question and verification that the service has been operated in accordance with the conditions laid down in Sections 10 and 11.

8. Fares: Tenders must indicate the proposed fare structure in accordance with the public service obligation published in Official Journal of the European Union C 150 of 28.6.2006.

9. Duration of the agreement: The agreement will run for 2 years, with the possibility of an extension for a further 12 months, starting on the scheduled date on which the air services on the route in question are to commence operation in accordance with the public service obligation imposed.

The proper operation of the service and the carrier's cost accounting for the route in question will be the subject of an examination at least once a year at the request of the Administration, in cooperation with the carrier.

10. Termination of agreement and notice: Either party may terminate the agreement before the end of its period of validity by giving 6 months' formal notice. If the carrier fails to comply with the public service obligation, it will be deemed to have terminated the agreement without notice if it does not resume the service in accordance with the public service obligation within 30 days of being served notice to comply fully with the obligation accepted.

11. Non-fulfilment and penalties: Failure to operate the service for the following reasons will not constitute non-fulfilment attributable to the carrier:

hazardous weather conditions;

closure of 1 of the airports;

public safety concerns;

industrial action;

security concerns; or

‘force majeure’.

In such cases, the amount of compensation will be reduced in proportion to the number of flights not carried out.

The carrier is responsible for ensuring that the obligation accepted under the agreement is strictly adhered to. In the event of partial or total non-fulfilment for reasons other than ‘force majeure’ or abnormal or unforeseeable events beyond the carrier's control which the carrier could not reasonably avoid in spite of all due diligence, the Italian authorities may withdraw the assignment of the route subject to formal notice being given to the carrier within 10 days of knowledge of the event.

After receiving formal notice, the carrier is allowed up to 7 days to justify itself.

The number of flights cancelled for reasons directly attributable to the carrier each year must not exceed 2 % of the number of flights scheduled, in other words 98 % of the flights scheduled must be carried out. The carrier must pay the regulatory body a penalty of EUR 3 000 for every flight cancelled in excess of this limit.

The carrier must guarantee that flights are operated to within 30 minutes of the established timetable (punctuality coefficient). For any delay in excess of 30 minutes, the carrier will give each passenger a credit of EUR 15 to be used in the purchase of a subsequent ticket.

The abovementioned rules will not apply to cancelled flights and flights delayed due to weather conditions, industrial action or events beyond the responsibility and/or control of the carrier.

If the service is interrupted in any way, the amount of financial compensation shall be revised in proportion to the number of flights not carried out, without prejudice to any subsequent claim for compensation for damages.

Failure by the carrier to observe the period of notice referred to in Section 10 will be subject to a penalty calculated on the basis of the number of days of default and the actual deficit for the route over the year in question. In no case will the penalty be greater than the amount of financial compensation referred to in Section 7.

To ensure the continuity and regularity of flights, the carrier which accepts this public service obligation must provide a performance security with a view to guaranteeing the correct performance and continuation of the service. The security must amount to at least EUR 800 000 and must be guaranteed by an insurance surety payable to ENAC (the Italian National Civil Aviation Authority), which may use it to ensure the continuation of the services concerned.

The security will be released if the examination referred to in the last paragraph of Section 9, carried out upon completion of the agreement, is favourable.

12. Submission of tenders: Tenders, which in order to be valid must be drawn up in accordance with the provisions of the tender dossier, must reach the following address no later than 30 days after the date of publication of this invitation to tender in the Official Journal of the European Union in a closed and sealed envelope either by registered letter with acknowledgement of receipt or by hand delivery against receipt: ENAC, Direzione Trasporto Aereo, Viale del Castro Pretorio 118, I-00185 Rome.

ENAC, Direzione Generale, Viale del Castro Pretorio 118, I-00185 Rome.

13. Validity of the invitation to tender: Pursuant to Article 4(1)(d) of Council Regulation (EEC) No 2408/92, the validity of this invitation to tender is subject to the condition that no Community air carrier agrees to operate the route in accordance with the public service obligation published in Official Journal of the European Union C 150 of 28.6.2006 within 30 days of its publication and without compensation.

14. Contract award: The contract will be awarded by ENAC, the Italian National Civil Aviation Authority, which will appoint a committee for this purpose where necessary.

15. Disputes: Any disputes between the parties arising from the application of the agreement or in any way relating to the performance of the service will be referred to the competent judicial authority after an attempt at conciliation to be carried out within 90 days of the dispute arising.

Top

Choose the experimental features you want to try