Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013CA0396

    Υπόθεση C-396/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Satakunnan käräjäoikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sähköalojen ammattiliitto ry κατά Elektrobudowa Spolka Akcyjna (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρα 56 ΣΛΕΕ και 57 ΣΛΕΕ — Οδηγία 96/71/ΕΚ — Άρθρα 3, 5 και 6 — Εργαζόμενοι σε εταιρία που εδρεύει σε κράτος μέλος Α, οι οποίοι αποσπώνται προς εκτέλεση εργασιών σε κράτος μέλος Β — Κατώτατος μισθός που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις στο κράτος μέλος B — Ενεργητική νομιμοποίηση συνδικαλιστικής οργανώσεως που εδρεύει στο κράτος μέλος Β — Κανονιστική ρύθμιση του κράτους μέλους Α η οποία απαγορεύει την εκχώρηση σε τρίτους των μισθολογικών απαιτήσεων)

    ΕΕ C 118 της 13.4.2015, p. 6–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    13.4.2015   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 118/6


    Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Satakunnan käräjäoikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sähköalojen ammattiliitto ry κατά Elektrobudowa Spolka Akcyjna

    (Υπόθεση C-396/13) (1)

    ((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρα 56 ΣΛΕΕ και 57 ΣΛΕΕ - Οδηγία 96/71/ΕΚ - Άρθρα 3, 5 και 6 - Εργαζόμενοι σε εταιρία που εδρεύει σε κράτος μέλος Α, οι οποίοι αποσπώνται προς εκτέλεση εργασιών σε κράτος μέλος Β - Κατώτατος μισθός που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις στο κράτος μέλος B - Ενεργητική νομιμοποίηση συνδικαλιστικής οργανώσεως που εδρεύει στο κράτος μέλος Β - Κανονιστική ρύθμιση του κράτους μέλους Α η οποία απαγορεύει την εκχώρηση σε τρίτους των μισθολογικών απαιτήσεων))

    (2015/C 118/08)

    Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

    Αιτούν δικαστήριο

    Satakunnan käräjäoikeus

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Sähköalojen ammattiliitto ry

    κατά

    Elektrobudowa Spolka Akcyjna

    Διατακτικό

    1)

    Υπό περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, η οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκλείει τη δυνατότητα κανονιστική ρύθμιση η οποία απαγορεύει την εκχώρηση απαιτήσεων από σχέση εργασίας και ισχύει στο κράτος μέλος της έδρας επιχειρήσεως που αποσπά εργαζομένους στο έδαφος άλλου κράτους μέλους να κωλύει την άσκηση αγωγής από συνδικαλιστική οργάνωση, όπως η Sähköalojen ammattiliitto, ενώπιον δικαστηρίου του δεύτερου κράτους μέλους στο οποίο παρέχεται η εργασία για την είσπραξη προς όφελος των ως άνω αποσπασμένων εργαζομένων μισθολογικών απαιτήσεων οι οποίες αφορούν κατώτατο μισθό κατά την έννοια της οδηγίας 96/71 και της έχουν εκχωρηθεί, εφόσον η εκχώρηση αυτή είναι νόμιμη κατά το δίκαιο που ισχύει στο δεύτερο κράτος μέλος.

    2)

    Το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 7, της οδηγίας 96/71, σε συνδυασμό με τα άρθρα 56 ΣΛΕΕ και 57 ΣΛΕΕ, έχει την έννοια ότι:

    δεν αντιτίθεται σε υπολογισμό του κατώτατου ωρομισθίου και/ή του κατώτατου μισθού ανά μονάδα εργασίας βάσει της κατατάξεως των εργαζομένων σε μισθολογικές κατηγορίες, όπως προβλέπεται στις οικείες συλλογικές συμβάσεις του κράτους μέλους υποδοχής, υπό τον όρο ότι ο υπολογισμός αυτός και η κατάταξη γίνονται βάσει δεσμευτικών και διαφανών κανόνων, πράγμα που εναπόκειται στον εθνικό δικαστή να εξακριβώσει·

    ημερήσια αποζημίωση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, αποτελεί τμήμα του κατώτατου μισθού υπό τις ίδιες προϋποθέσεις υπό τις οποίες προστίθεται η αποζημίωση αυτή στον καταβαλλόμενο στους τοπικούς εργαζομένους κατώτατο μισθό στην περίπτωση αποσπάσεώς τους στο εσωτερικό του οικείου κράτους μέλους·

    αποζημίωση για τον ημερήσιο χρόνο μεταβάσεως στον τόπο εργασίας, η οποία καταβάλλεται στους εργαζομένους υπό την προϋπόθεση ότι η διάρκεια της καθημερινής μετακινήσεως προς και από τον τόπο εργασίας υπερβαίνει τη μία ώρα, πρέπει να θεωρείται τμήμα του κατώτατου μισθού των αποσπασμένων εργαζομένων, εφόσον πληρούται η ως άνω προϋπόθεση, στοιχείο το οποίο εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει·

    έχει την έννοια ότι η παροχή στέγης στους ως άνω εργαζομένους δεν πρέπει να θεωρείται στοιχείο του κατώτατου μισθού τους·

    επίδομα με τη μορφή κουπονιών τροφίμων που χορηγούνται στους εν λόγω εργαζομένους δεν πρέπει να θεωρείται τμήμα του κατώτατου μισθού τους, και

    η αμοιβή η οποία πρέπει να καταβάλλεται στους αποσπασμένους εργαζομένους για την ελάχιστη διάρκεια της ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών αντιστοιχεί στον κατώτατο μισθό τον οποίο δικαιούνται οι εργαζόμενοι αυτοί κατά την περίοδο αναφοράς.


    (1)  ΕΕ C 260 της 7.9.2013.


    Top