(1)

Την 29η Νοεμβρίου 2012 το Συμβούλιο ενέκρινε απόφαση με την οποία εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις με την Ιαπωνία για μία συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών.

(2)

Οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας οικονομικής εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιαπωνίας («η συμφωνία») ολοκληρώθηκαν επιτυχώς τη 17η Ιουλίου 2018.

(3)

(4)

Η οδηγία 2007/45/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) προβλέπει ότι προσυσκευασμένα αλκοολούχα ποτά μπορούν να διατίθενται στην αγορά της Ένωσης μόνον εάν έχουν προσυσκευαστεί στις ονομαστικές ποσότητες που απαριθμούνται στο τμήμα 1 του παραρτήματος της εν λόγω οδηγίας. Για τα αλκοολούχα ποτά, στο τμήμα 1 του παραρτήματος της οδηγίας 2007/45/ΕΚ αναφέρονται εννέα ονομαστικές ποσότητες για το φάσμα από 100 ml έως 2 000 ml. Οι εν λόγω ονομαστικές ποσότητες δεν περιλαμβάνουν τις ποσότητες των 720 ml και 1 800 ml, ήτοι τις ονομαστικές ποσότητες στις οποίες το shochu μονής απόσταξης που παράγεται σε άμβυκα εμφιαλώνεται και διατίθεται στην αγορά στην Ιαπωνία.

(5)

(6)

Είναι αναγκαίο η παρέκκλιση από την οδηγία 2007/45/ΕΚ να θεσπιστεί μέσω τροποποίησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), ώστε να εξασφαλίζεται ότι το shochu μονής απόσταξης το οποίο παράγεται σε άμβυκα και εμφιαλώνεται στην Ιαπωνία μπορεί να διατίθεται στην αγορά σε όλα τα κράτη μέλη ταυτόχρονα κατά την έναρξη ισχύος της συμφωνίας.

(7)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 110/2008 θα πρέπει ως εκ τούτου να τροποποιηθεί αναλόγως.

(8)

Για να διασφαλιστεί η εφαρμογή της συμφωνίας όσον αφορά τη διάθεση στην αγορά της Ένωσης shochu μονής απόσταξης που παράγεται σε άμβυκα και εμφιαλώνεται στην Ιαπωνία, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας,

(1)

Η Ένωση μπορεί να υποστηρίζει τις προσπάθειες των κρατών μελών, κατόπιν αιτήματός τους, στην προσπάθεια για τη βελτίωση της διοικητικής τους ικανότητας να εφαρμόζουν το δίκαιο της Ένωσης.

(2)

Το πρόγραμμα στήριξης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων («το Πρόγραμμα») θεσπίστηκε με στόχο την ενίσχυση της ικανότητας των κρατών μελών να καταρτίζουν και να εφαρμόζουν διοικητικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα που ενδιαφέρουν την Ένωση, μεταξύ άλλων με τη χορήγηση βοήθειας για την αποδοτική και αποτελεσματική χρήση των ταμείων της Ένωσης. Στο πλαίσιο του Προγράμματος παρέχεται στήριξη από την Επιτροπή κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους και η εν λόγω στήριξη μπορεί να καλύψει ευρύ φάσμα τομέων πολιτικής. Η ανάπτυξη ανθεκτικών οικονομιών και μιας ανθεκτικής κοινωνίας που βασίζονται σε ισχυρές οικονομικές, κοινωνικές και εδαφικές δομές, οι οποίες επιτρέπουν στα κράτη μέλη να απορροφούν με αποτελεσματικό τρόπο τους κραδασμούς και να ανακάμπτουν γρήγορα από αυτούς, συμβάλλει στην οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή και απελευθερώνει αναπτυξιακό δυναμικό. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν, σύμφωνα με το νομικό τους πλαίσιο, την κατάλληλη συνεισφορά και τη συμμετοχή της εθνικής και περιφερειακής δημόσιας διοίκησης και των ενδιαφερόμενων μερών. Η εφαρμογή θεσμικών, διοικητικών και αναπτυξιακού χαρακτήρα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που είναι σημαντικές για τα κράτη μέλη και η τοπική οικειοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που ενδιαφέρουν την Ένωση συνιστούν κατάλληλα μέσα για την επίτευξη της εν λόγω ανάπτυξης.

(3)

Η αποτελεσματική κοινοποίηση των ενεργειών και των δραστηριοτήτων του Προγράμματος και των αποτελεσμάτων τους σε ενωσιακό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, ανάλογα με την περίπτωση, έχει θεμελιώδη σημασία για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα επιτεύγματα του Προγράμματος, για την εξασφάλιση της προβολής και για την παροχή ενημέρωσης για τις επιτόπιες επιπτώσεις του.

(4)

Δεδομένου ότι η ζήτηση για ενίσχυση θα μπορούσε να υπερβαίνει τη χρηματοδότηση του προγράμματος, θα πρέπει, κατά περίπτωση, να δίνεται σειρά προτεραιότητας στις αιτήσεις από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων στήριξης. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να δοθεί προσοχή στις αιτήσεις στήριξης που έχουν σχέση με το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο και με τομείς πολιτικής που σχετίζονται με τη συνοχή, την καινοτομία, την απασχόληση και την έξυπνη και βιώσιμη ανάπτυξη. Το πρόγραμμα θα πρέπει να συμπληρώνει άλλα μέσα προκειμένου να αποφευχθούν οι αλληλεπικαλύψεις.

(5)

Δεδομένου ότι το πρόγραμμα δεν παρέχει χρηματοδότηση στα κράτη μέλη, αλλά μόνο τεχνική υποστήριξη, δεν αποσκοπεί στην αντικατάσταση ή υποκατάσταση της χρηματοδότησης από τους εθνικούς προϋπολογισμούς.

(6)

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλο και περισσότερο στήριξη στο πλαίσιο του Προγράμματος, η οποία υπερβαίνει τις αρχικές προσδοκίες. Με βάση την εκτιμώμενη αξία τους, τα αιτήματα στήριξης που έλαβε η Επιτροπή κατά τη διάρκεια του κύκλου του 2017 έχουν υπερβεί κατά πολύ τη διαθέσιμη ετήσια κατανομή. Κατά τη διάρκεια του κύκλου του 2018, η εκτιμώμενη αξία των αιτημάτων που ελήφθησαν ήταν πέντε φορές μεγαλύτερη από τους χρηματοδοτικούς πόρους που ήταν διαθέσιμοι για το συγκεκριμένο έτος. Σχεδόν όλα τα κράτη μέλη ζήτησαν στήριξη στο πλαίσιο του Προγράμματος και τα αιτήματα έχουν κατανεμηθεί σε όλους τους τομείς πολιτικής που καλύπτονται από το Πρόγραμμα.

(7)

Η ενδυνάμωση της οικονομικής και της κοινωνικής συνοχής μέσω διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που είναι επωφελείς για την Ένωση και ευθυγραμμίζονται με τις αρχές και τις αξίες της Ένωσης, είναι κρίσιμης σημασίας για την ενίσχυση της οικονομικής ανθεκτικότητας και για την επιτυχή συμμετοχή και την ενίσχυση της πραγματικής σύγκλισης στην οικονομική και νομισματική ένωση, διασφαλίζοντας τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα και ευημερία της Ένωσης. Αυτό είναι εξίσου σημαντικό για τα κράτη μέλη των οποίων το νόμισμα δεν είναι το ευρώ κατά την προετοιμασία τους για προσχώρηση στη ζώνη του ευρώ και για τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ.

(8)

Είναι, επομένως, σκόπιμο να τονιστεί στον γενικό στόχο του προγράμματος – στο πλαίσιο της συμβολής του στην αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων – ότι η ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας, της διατηρήσιμης ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας, των επενδύσεων και της κοινωνικής ένταξης θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στην προετοιμασία της μελλοντικής συμμετοχής στη ζώνη του ευρώ εκ μέρους των κρατών μελών που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ.

(9)

Για την επίτευξη των γενικών και ειδικών στόχων και εντός των επιλέξιμων δράσεων που θα χρηματοδοτηθούν από το Πρόγραμμα, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι δράσεις και οι δραστηριότητες του προγράμματος θα πρέπει να μπορούν επίσης να στηρίζουν μεταρρυθμίσεις που μπορούν να βοηθήσουν τα κράτη μέλη να προετοιμαστούν για να προσχωρήσουν στη ζώνη του ευρώ, με παράλληλη τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης όλων των κρατών μελών.

(10)

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη ανάγκη για στήριξη από τα κράτη μέλη, και ενόψει της ανάγκης να υποστηριχθεί η εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την Ένωση, μεταξύ άλλων και στα κράτη μέλη των οποίων το νόμισμα δεν είναι το ευρώ, κατά την προετοιμασία τους για προσχώρηση στη ζώνη του ευρώ, η χρηματοδοτική κατανομή του Προγράμματος θα πρέπει να αυξηθεί σε επαρκές επίπεδο το οποίο να επιτρέπει στην Ένωση να χορηγεί στήριξη που ανταποκρίνεται στις ανάγκες των κρατών μελών που υποβάλλουν αίτημα και να χρησιμοποιείται σύμφωνα με χρηστή δημοσιονομική διαχείριση. Η εν λόγω αύξηση δεν θα πρέπει να επηρεάσει αρνητικά τις άλλες προτεραιότητες της πολιτικής για τη συνοχή. Επιπλέον, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να μεταφέρουν τα εθνικά και περιφερειακά κονδύλια από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία.

(11)

Προκειμένου να παρέχεται ποιοτική στήριξη με τη μικρότερη δυνατή καθυστέρηση, η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιεί μέρος του χρηματοδοτικού κονδυλίου για να καλύψει επίσης το κόστος των υποστηρικτικών δραστηριοτήτων του Προγράμματος, όπως είναι οι δαπάνες που συνδέονται με τον ποιοτικό έλεγχο, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των έργων επί τόπου. Οι εν λόγω δραστηριότητες είναι σημαντικές για την εξασφάλιση της αποτελεσματικότητας της υλοποίησης των έργων.

(12)

Κατά συνέπεια, ο κανονισμός (ΕΕ) 2017/825 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(13)

Για να εξασφαλιστεί η ταχεία εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

(1)

Η προαγωγή της αρμονικής, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης της εσωτερικής αγοράς ως χώρου στον οποίο παρέχεται η δυνατότητα ελεύθερης και ασφαλούς κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων αποτελεί μία από τις προτεραιότητες της Ένωσης.

(2)

Η επανεισαγωγή στην οικονομία των εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και η διοχέτευση χρημάτων για τη χρηματοδότηση παράνομων δραστηριοτήτων δημιουργούν στρεβλώσεις και αθέμιτα ανταγωνιστικά μειονεκτήματα σε βάρος των νομοταγών πολιτών και επιχειρήσεων και, ως εκ τούτου, συνιστούν απειλή για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Επιπλέον, οι εν λόγω πρακτικές ευνοούν εγκληματικές και τρομοκρατικές δραστηριότητες που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών της Ένωσης. Ως εκ τούτου, η Ένωση έχει λάβει μέτρα για την προστασία της.

(3)

Ένας από τους κύριους πυλώνες των μέτρων που ελήφθησαν από την Ένωση ήταν η οδηγία 91/308/ΕΟΚ του Συμβουλίου (3), η οποία προέβλεπε σειρά μέτρων και υποχρεώσεων για χρηματοδοτικούς οργανισμούς, νομικά πρόσωπα και ορισμένα επαγγέλματα όσον αφορά, μεταξύ άλλων, διατάξεις για τη διαφάνεια και την τήρηση αρχείων, καθώς και για την εξακρίβωση της ταυτότητας των πελατών («γνωρίστε τον πελάτη σας»), ενώ προέβλεπε την υποχρέωση δήλωσης των ύποπτων συναλλαγών στις εθνικές μονάδες χρηματοοικονομικών πληροφοριών (ΜΧΠ). Οι ΜΧΠ ιδρύθηκαν για να λειτουργούν ως κέντρα αξιολόγησης των εν λόγω συναλλαγών, να συνεργάζονται με τους αντίστοιχους φορείς άλλων χωρών και, εφόσον απαιτείται, να επικοινωνούν με τις δικαστικές αρχές. Έκτοτε, η οδηγία 91/308/ΕΟΚ τροποποιήθηκε και αντικαταστάθηκε από διαδοχικά μέτρα. Οι διατάξεις για την πρόληψη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες επί του παρόντος ορίζονται στην οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4).

(4)

Ενόψει του κινδύνου η εφαρμογή της οδηγίας 91/308/ΕΟΚ να οδηγήσει σε αύξηση των κινήσεων ρευστών διαθεσίμων για παράνομους σκοπούς, εξέλιξη που θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την εσωτερική αγορά, η εν λόγω οδηγία συμπληρώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1889/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5). Σκοπός του εν λόγω κανονισμού είναι η πρόληψη και ο εντοπισμός περιπτώσεων νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και χρηματοδότησης της τρομοκρατίας με την καθιέρωση ενός συστήματος ελέγχων που εφαρμόζονται σε φυσικά πρόσωπα τα οποία εισέρχονται ή εξέρχονται από την Ένωση μεταφέροντας ποσά ρευστών διαθεσίμων ή διαπραγματεύσιμους τίτλους στον κομιστή αξίας ίσης ή μεγαλύτερης των 10 000 EUR ή του ισοδύναμού τους σε άλλα νομίσματα. Ο όρος «εισέρχονται ή εξέρχονται από την Ένωση» θα πρέπει να ορίζεται σε συνάρτηση με το έδαφος της Ένωσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 355 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), προκειμένου να διασφαλίζεται ότι ο εν λόγω κανονισμός έχει το ευρύτερο δυνατό πεδίο εφαρμογής και ότι δεν υπάρχουν περιοχές που να εξαιρούνται από την εφαρμογή του και να δίνουν δυνατότητες παράκαμψης των ισχυόντων ελέγχων.

(5)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1889/2005 τέθηκαν σε εφαρμογή εντός της Κοινότητας διεθνή πρότυπα για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, τα οποία καταρτίστηκαν από την ομάδα χρηματοοικονομικής δράσης (FATF).

(6)

Η FATF, η οποία συγκροτήθηκε από τη σύνοδο κορυφής της G7 που διεξήχθη στο Παρίσι το 1989, είναι ένας διακυβερνητικός φορέας που καθορίζει πρότυπα και προωθεί την αποτελεσματική εφαρμογή των νομικών, ρυθμιστικών και επιχειρησιακών μέτρων για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και άλλων συναφών απειλών κατά της ακεραιότητας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αρκετά κράτη μέλη είναι είτε μέλη της FATF είτε εκπροσωπούνται στη FATF μέσω περιφερειακών φορέων. Η Ένωση εκπροσωπείται στη FATF από την Επιτροπή και έχει αναλάβει τη δέσμευση να εφαρμόζει αποτελεσματικά τις συστάσεις της FATF. Στη σύσταση 32 της FATF για τους μεταφορείς ρευστών διαθεσίμων ορίζεται ότι θα πρέπει να θεσπίζονται μέτρα σχετικά με τη διενέργεια επαρκών ελέγχων στις διασυνοριακές κινήσεις ρευστών διαθεσίμων.

(7)

Στην οδηγία (ΕΕ) 2015/849 προσδιορίζονται και περιγράφονται ορισμένες εγκληματικές δραστηριότητες των οποίων τα έσοδα ενδέχεται να επιχειρηθεί να νομιμοποιηθούν ή ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Τα έσοδα από τις εν λόγω εγκληματικές δραστηριότητες μεταφέρονται συχνά διαμέσου των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης με σκοπό να νομιμοποιηθούν ή να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στον παρόντα κανονισμό, και θα πρέπει να θεσπιστεί ένα σύστημα κανόνων το οποίο, επιπλέον της συμβολής στην πρόληψη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, και ειδικά από βασικά αδικήματα όπως τα φορολογικά εγκλήματα όπως αυτά ορίζονται στο εθνικό δίκαιο, και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας αυτής καθαυτής, θα διευκολύνει την πρόληψη, τον εντοπισμό, και τη διερεύνηση των εγκληματικών δραστηριοτήτων που ορίζονται στην οδηγία (ΕΕ) 2015/849.

(8)

Έχει συντελεστεί πρόοδος όσον αφορά τις γνώσεις για τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται για τη διασυνοριακή μεταφορά παράνομα αποκτηθείσας αξίας. Συνεπεία αυτού, οι συστάσεις της FATF έχουν επικαιροποιηθεί, η οδηγία (ΕΕ) 2015/849 έχει εισαγάγει μεταβολές στο ενωσιακό νομικό πλαίσιο και έχουν αναπτυχθεί νέες βέλτιστες πρακτικές. Εν όψει των εν λόγω εξελίξεων και με βάση την αξιολόγηση της υφιστάμενης ενωσιακής νομοθεσίας, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1889/2005 χρειάζεται να τροποποιηθεί. Ωστόσο, λαμβανομένου υπόψη του εκτενούς χαρακτήρα των απαιτούμενων τροποποιήσεων, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1889/2005 θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από νέο κανονισμό.

(9)

Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τη δυνατότητα των κρατών μελών να προβλέπουν, βάσει του εθνικού τους δικαίου, τη διεξαγωγή πρόσθετων εθνικών ελέγχων στις κινήσεις ρευστών διαθεσίμων εντός της Ένωσης, υπό τον όρο ότι οι εν λόγω έλεγχοι συνάδουν με τις θεμελιώδεις ελευθερίες της Ένωσης, και ειδικότερα με τα άρθρα 63 και 65 ΣΛΕΕ.

(10)

Ένα σύνολο κανόνων σε επίπεδο Ένωσης που καθιστούσε δυνατούς συγκρίσιμους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων εντός της Ένωσης θα διευκόλυνε σε μεγάλο βαθμό τις προσπάθειες για την πρόληψη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.

(11)

Ο παρών κανονισμός δεν αφορά μέτρα που λαμβάνονται από την Ένωση ή από τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 66 ΣΛΕΕ και επιβάλλουν περιορισμούς στις κινήσεις κεφαλαίων που προκαλούν ή απειλούν να προκαλέσουν σοβαρές δυσχέρειες στη λειτουργία της οικονομικής και νομισματικής ένωσης ή δυνάμει των άρθρων 143 και 144 ΣΛΕΕ ως αποτέλεσμα αιφνίδιας κρίσης του ισοζυγίου πληρωμών.

(12)

Λαμβανομένης υπόψη της παρουσίας των τελωνειακών αρχών στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης, της εμπειρογνωσίας τους όσον αφορά τη διενέργεια ελέγχων των επιβατών και των εμπορευμάτων που διέρχονται τα εξωτερικά σύνορα, καθώς και της εμπειρίας τους την οποία έχουν αποκτήσει κατά την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1889/2005, οι τελωνειακές αρχές θα πρέπει να συνεχίσουν να ενεργούν ως οι αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού. Παράλληλα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξακολουθήσουν να είναι σε θέση να ορίζουν άλλες εθνικές αρχές που θα είναι παρούσες στα εξωτερικά σύνορα ώστε να ενεργούν ως αρμόδιες αρχές. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να εξακολουθήσουν να παρέχουν κατάλληλη κατάρτιση για το προσωπικό των τελωνειακών αρχών και άλλων εθνικών αρχών για την πραγματοποίηση των εν λόγω ελέγχων, μεταξύ άλλων για τη βασισμένη σε μετρητά νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

(13)

Μία από τις βασικές έννοιες που χρησιμοποιούνται στον παρόντα κανονισμό είναι η έννοια των «ρευστών διαθεσίμων», η οποία θα πρέπει να ορίζεται ότι περιλαμβάνει τέσσερις κατηγορίες: τα μετρητά, τους διαπραγματεύσιμους τίτλους στον κομιστή, τα αγαθά που χρησιμοποιούνται ως ιδιαίτερα ρευστοποιήσιμα μέσα αποθήκευσης αξίας και ορισμένους τύπους προπληρωμένων καρτών. Δεδομένων των χαρακτηριστικών τους, ορισμένοι διαπραγματεύσιμοι τίτλοι στον κομιστή, τα αγαθά που χρησιμοποιούνται ως ιδιαίτερα ρευστοποιήσιμα μέσα αποθήκευσης αξίας, καθώς και οι προπληρωμένες κάρτες που δεν είναι συνδεδεμένες με τραπεζικό λογαριασμό και τα οποία μπορούν να αποθηκεύσουν χρηματικά ποσά που εντοπίζονται δύσκολα, είναι πιθανό να χρησιμοποιούνται αντί των μετρητών ως ανώνυμα μέσα για τη μεταφορά αξίας διαμέσου των εξωτερικών συνόρων, με τρόπο που δεν μπορεί να ανιχνευθεί από τις δημόσιες αρχές με τη χρήση του κλασικού συστήματος εποπτείας. Ο παρών κανονισμός ως εκ τούτου θα πρέπει να καθορίζει τα ουσιώδη στοιχεία που απαρτίζουν τον ορισμό των «ρευστών διαθεσίμων», παρέχοντας ταυτόχρονα στην Επιτροπή τη δυνατότητα να τροποποιεί τα μη ουσιώδη στοιχεία του παρόντος κανονισμού προκειμένου να αντιμετωπίσει τις προσπάθειες των εγκληματιών και των συνεργών τους να παρακάμψουν ένα μέτρο που ελέγχει ένα μόνο είδος ιδιαίτερα ρευστοποιήσιμου μέσου αποθήκευσης αξίας μεταφέροντας κάποιο άλλο είδος διαμέσου των εξωτερικών συνόρων. Εφόσον εντοπιστούν στοιχεία που αποδεικνύουν τέτοιου είδους συμπεριφορά σε σημαντική κλίμακα, είναι αναγκαία η άμεση λήψη μέτρων για την επανόρθωση της κατάστασης. Παρά το υψηλό επίπεδο κινδύνου που ενέχουν τα εικονικά νομίσματα, όπως αποδεικνύεται στην έκθεση της Επιτροπής της 26ης Ιουνίου 2017 σχετικά με την εκτίμηση των κινδύνων που συνεπάγονται για την εσωτερική αγορά η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και οι οποίοι συνδέονται με διασυνοριακές δραστηριότητες, οι τελωνειακές αρχές δεν είναι αρμόδιες για την παρακολούθησή τους.

(14)

Οι διαπραγματεύσιμοι τίτλοι στον κομιστή δίνουν στον φυσικό τους κάτοχο τη δυνατότητα αξίωσης πληρωμής χρηματικού ποσού χωρίς να είναι καταχωρισμένος ή να αναφέρεται ονομαστικά. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν εύκολα για τη μεταφορά σημαντικών ποσών αξίας και παρουσιάζουν αξιοσημείωτες ομοιότητες με τα μετρητά από πλευράς ρευστότητας, ανωνυμίας και κινδύνων κατάχρησης.

(15)

Τα αγαθά που χρησιμοποιούνται ως ιδιαίτερα ρευστοποιήσιμα μέσα αποθήκευσης αξίας χαρακτηρίζονται από υψηλό δείκτη αξίας προς τον όγκο τους και για τα οποία υπάρχει εύκολα προσβάσιμη διεθνής αγορά διαπραγμάτευσης που επιτρέπει τη μετατροπή τους σε μετρητά και μάλιστα με χαμηλό κόστος συναλλαγής. Τα εν λόγω αγαθά παρουσιάζονται συνήθως κατά τρόπο τυποποιημένο, που επιτρέπει την ταχεία εξακρίβωση της αξίας τους.

(16)

Οι προπληρωμένες κάρτες είναι μη ονομαστικές κάρτες στις οποίες αποθηκεύεται ή μέσω των οποίων παρέχεται πρόσβαση σε νομισματική αξία ή κεφάλαια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για συναλλαγές πληρωμών, για αγορά αγαθών ή υπηρεσιών ή για εξόφληση σε μετρητά. Δεν είναι συνδεδεμένες με τραπεζικό λογαριασμό. Οι προπληρωμένες κάρτες περιλαμβάνουν ανώνυμες προπληρωμένες κάρτες, όπως αναφέρεται στην οδηγία (ΕΕ) 2015/849. Χρησιμοποιούνται ευρέως για διάφορους νόμιμους σκοπούς και ορισμένα από τα εν λόγω μέσα παρουσιάζουν επίσης πρόδηλο κοινωνικό ενδιαφέρον. Αυτές οι προπληρωμένες κάρτες είναι εύκολα μεταβιβάσιμες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά σημαντικής αξίας διαμέσου των εξωτερικών συνόρων. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν οι προπληρωμένες κάρτες στον ορισμό των ρευστών διαθεσίμων, ιδίως εάν μπορούν να αγοραστούν χωρίς διαδικασίες δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη. Με τον τρόπο αυτό θα καταστεί δυνατή η επέκταση των ελέγχων σε ορισμένους τύπους προπληρωμένων καρτών, λαμβανομένης υπόψη της διαθέσιμης τεχνολογίας, εφόσον τούτο δικαιολογείται από τα αποδεικτικά στοιχεία, υπό την προϋπόθεση ότι η επέκταση των ελέγχων αυτών λαμβάνει υπόψη την αναλογικότητα και τη δυνατότητα πρακτικής εφαρμογής.

(17)

Για την πρόληψη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, θα πρέπει να επιβληθεί στα φυσικά πρόσωπα που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Ένωση η υποχρέωση δήλωσης των ρευστών διαθεσίμων. Ωστόσο, για να μην περιορίζεται αδικαιολόγητα η ελεύθερη κυκλοφορία ή να μην επιβάλλεται υπερβολικός φόρτος στους πολίτες και στις αρχές λόγω των διοικητικών διατυπώσεων, η υποχρέωση αυτή θα πρέπει να υπόκειται σε κατώτατο όριο της τάξης των 10 000 EUR. Θα πρέπει δε να ισχύει για τους μεταφορείς που μεταφέρουν τα εν λόγω ποσά μαζί τους, στις αποσκευές τους ή στο μεταφορικό μέσο με το οποίο διέρχονται από τα εξωτερικά σύνορα. Θα πρέπει να απαιτείται από τα πρόσωπα αυτά να θέτουν τα ρευστά διαθέσιμα στη διάθεση των αρμόδιων αρχών για τη διεξαγωγή ελέγχου και, εφόσον κρίνεται απαραίτητο, να τα παρουσιάζουν στις εν λόγω αρχές. Η έννοια του «μεταφορέα» θα πρέπει να γίνεται κατανοητή ως μη περιλαμβάνουσα εκείνους τους μεταφορείς που αναλαμβάνουν την επαγγελματική μεταφορά αγαθών ή προσώπων.

(18)

Όσον αφορά τις κινήσεις ασυνόδευτων ρευστών διαθεσίμων, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση των ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Ένωση με αποστολές ταχυδρομικών δεμάτων, ταχυμεταφορών, ασυνόδευτων αποσκευών ή εμπορευμάτων σε εμπορευματοκιβώτια, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να διαθέτουν την εξουσία να απαιτούν από τον αποστολέα ή τον αποδέκτη ή τον εκπρόσωπό τους να υποβάλει δήλωση γνωστοποίησης, συστηματικά ή κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις εθνικές διαδικασίες. Η γνωστοποίηση αυτή θα πρέπει να καλύπτει διάφορα στοιχεία που δεν καλύπτονται από τα συνήθη δικαιολογητικά που υποβάλλονται στις τελωνειακές αρχές, όπως τα έγγραφα αποστολής εμπορευμάτων και οι τελωνειακές διασαφήσεις. Τέτοια στοιχεία αποτελούν η γεωγραφική προέλευση, ο προορισμός, η οικονομική προέλευση και τη σκοπούμενη χρήση των ρευστών διαθεσίμων. Η υποχρέωση γνωστοποίησης ασυνόδευτων ρευστών διαθεσίμων θα πρέπει να υπόκειται σε κατώτατο όριο πανομοιότυπο με το αντίστοιχο όριο που προβλέπεται για τα ρευστά διαθέσιμα τα οποία μεταφέρονται από μεταφορείς.

(19)

Μια σειρά στοιχείων τυποποιημένων δεδομένων σχετικά με την κίνηση των ρευστών διαθεσίμων, όπως τα προσωπικά στοιχεία του δηλούντος, του κυρίου ή του αποδέκτη, η οικονομική προέλευση και η σκοπούμενη χρήση των ρευστών διαθεσίμων, θα πρέπει να καταγράφεται προς επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού. Ειδικότερα, είναι απαραίτητο ο δηλών, ο κύριος ή ο αποδέκτης να παρέχουν τα προσωπικά τους στοιχεία, όπως περιλαμβάνονται στα έγγραφα ταυτότητας, προκειμένου να μειωθεί στο ελάχιστο δυνατό ο κίνδυνος σφαλμάτων σχετικά με την ταυτότητά τους και τις καθυστερήσεις λόγω ενδεχόμενης επακόλουθης ανάγκης εξακρίβωσης.

(20)

Όσον αφορά την υποχρέωση δήλωσης συνοδευόμενων ρευστών διαθεσίμων και την υποχρέωση γνωστοποίησης ασυνόδευτων ρευστών διαθεσίμων, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να διαθέτουν την αρμοδιότητα να υποβάλλουν σε όλους τους απαιτούμενους ελέγχους τα πρόσωπα, τις αποσκευές τους, το μεταφορικό μέσο που χρησιμοποιείται για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων, καθώς και τυχόν ασυνόδευτες αποστολές ή συσκευασίες μεταφοράς που διέρχονται από τα εξωτερικά σύνορα και ενδέχεται να περιέχουν ρευστά διαθέσιμα ή το μέσο μεταφοράς τους. Σε περίπτωση μη τήρησης των υποχρεώσεων αυτών, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να προβαίνουν σε αυτεπάγγελτη δήλωση για την επακόλουθη διαβίβαση των σχετικών πληροφοριών σε άλλες αρχές.

(21)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή τους από τις αρμόδιες αρχές, οι έλεγχοι θα πρέπει να βασίζονται κατά κύριο λόγο στην ανάλυση κινδύνου, με σκοπό τον προσδιορισμό και την εκτίμηση των κινδύνων και την ανάπτυξη των απαιτούμενων αντίμετρων.

(22)

Η θέσπιση ενός κοινού πλαισίου διαχείρισης κινδύνου δεν θα πρέπει να εμποδίζει τις αρμόδιες αρχές να διενεργούν δειγματοληπτικούς ελέγχους ή αυθόρμητους ελέγχους, όταν το κρίνουν απαραίτητο.

(23)

Σε περίπτωση που εντοπίζονται ποσά ρευστών διαθεσίμων που είναι μεν μικρότερα από το κατώτατο όριο, αλλά υπάρχουν ενδείξεις πιθανής σύνδεσης των ρευστών διαθεσίμων με εγκληματική δραστηριότητα, όπως καλύπτεται από τον παρόντα κανονισμό, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να είναι σε θέση να καταχωρίζουν, στην περίπτωση των συνοδευόμενων ρευστών διαθεσίμων, πληροφορίες σχετικά με τον μεταφορέα, τον κύριο και, εφόσον υπάρχει, τον τελικό αποδέκτη των ρευστών διαθεσίμων, συμπεριλαμβανομένων ονοματεπωνύμων, στοιχείων επικοινωνίας, στοιχείων σχετικά με το είδος και το ποσό ή την αξία των ρευστών διαθεσίμων, την οικονομική προέλευση και τη σκοπούμενη χρήση των ρευστών διαθεσίμων.

(24)

Σε περίπτωση των ασυνόδευτων ρευστών διαθεσίμων, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να είναι σε θέση να καταχωρίζουν πληροφορίες σχετικά με τον δηλούντα, τον κύριο, τον αποστολέα και τον αποδέκτη ή τον τελικό αποδέκτη των ρευστών διαθεσίμων, συμπεριλαμβανομένων ονοματεπωνύμων, στοιχείων επικοινωνίας, στοιχείων σχετικά με το είδος και το ποσό ή την αξία των ρευστών διαθεσίμων, την οικονομική προέλευση και τη σκοπούμενη χρήση των ρευστών διαθεσίμων.

(25)

Οι εν λόγω πληροφορίες θα πρέπει να διαβιβάζονται στη FIU του οικείου κράτους μέλους, η οποία θα πρέπει να μεριμνά ώστε η FIU να διαβιβάζει οποιεσδήποτε σχετικές πληροφορίες, αυθόρμητα ή κατόπιν αιτήματος, στις FIU των λοιπών κρατών μελών. Οι εν λόγω μονάδες έχουν οριστεί ως οι κεντρικοί φορείς για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, οι οποίοι λαμβάνουν και επεξεργάζονται πληροφορίες από διάφορες πηγές, όπως χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, και αναλύουν τις πληροφορίες αυτές προκειμένου να αποφανθούν αν συντρέχουν λόγοι για περαιτέρω διερεύνηση, οι οποίοι ενδέχεται να μην είναι προφανείς για τις αρμόδιες αρχές που συγκεντρώνουν τις δηλώσεις και διενεργούν ελέγχους δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική ροή των πληροφοριών, οι ΜΧΠ θα πρέπει να είναι διασυνδεδεμένες με το τελωνειακό σύστημα πληροφοριών (CIS) που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 515/97 του Συμβουλίου (6), και τα δεδομένα που παράγουν ή ανταλλάσσουν οι αρμόδιες αρχές και οι ΜΧΠ θα πρέπει να είναι συμβατά και συγκρίσιμα μεταξύ τους.

(26)

Αναγνωρίζοντας ότι η αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των σχετικών αρχών, συμπεριλαμβανομένων των ΜΧΠ εντός του νομικού πλαισίου που τις καλύπτει, είναι σημαντική για την επιτυχή παρακολούθηση του παρόντος κανονισμού και την ανάγκη να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ ΜΧΠ εντός της Ένωσης, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει αξιολογήσει μέχρι την 1η Ιουνίου 2019 το ενδεχόμενο δημιουργίας κοινού μηχανισμού για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.

(27)

Ο εντοπισμός ποσών μικρότερων ρευστών διαθεσίμων από το κατώτατο όριο σε περιπτώσεις στις οποίες υπάρχουν ενδείξεις εγκληματικής δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα σημαντικός σε αυτό το πλαίσιο. Ως εκ τούτου, αν υπάρχουν ενδείξεις εγκληματικής δραστηριότητας, θα πρέπει επίσης να παρέχεται η δυνατότητα ανταλλαγής πληροφοριών με τις αρμόδιες αρχές άλλων κρατών μελών για ποσά μικρότερα από το κατώτατο όριο.

(28)

Λαμβανομένου υπόψη ότι οι κινήσεις ρευστών διαθεσίμων που υπόκεινται σε ελέγχους δυνάμει του παρόντος κανονισμού πραγματοποιούνται διαμέσου των εξωτερικών συνόρων, και δεδομένης της δυσκολίας λήψης μέτρων μετά την απομάκρυνση των ρευστών διαθεσίμων από το σημείο εισόδου ή εξόδου και του σχετικού κινδύνου σε περίπτωση παράνομης χρήσης ακόμη και μικρών ποσών, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να δεσμεύουν προσωρινά τα ρευστά διαθέσιμα σε ορισμένες περιπτώσεις, υπό τον όρο της εφαρμογής ελέγχων και εξισορροπήσεων: κατά πρώτον, σε περίπτωση μη τήρησης της υποχρέωσης δήλωσης ή γνωστοποίησης ρευστών διαθεσίμων και, κατά δεύτερον, σε περίπτωση που υπάρχουν ενδείξεις εγκληματικής δραστηριότητας, ανεξάρτητα από το ύψος των ρευστών διαθεσίμων ή από αν είναι αυτά συνοδευόμενα ή ασυνόδευτα. Λόγω της φύσης αυτής της προσωρινής δέσμευσης και των επιπτώσεων που ενδέχεται να έχει στην ελεύθερη κυκλοφορία και στο δικαίωμα ιδιοκτησίας, η περίοδος δέσμευσης θα πρέπει να περιορίζεται στον απολύτως ελάχιστο χρόνο που χρειάζονται οι υπόλοιπες αρμόδιες αρχές για να εξακριβώσουν αν συντρέχουν λόγοι για περαιτέρω επέμβαση, όπως έρευνα ή κατάσχεση των ρευστών διαθεσίμων βάσει άλλων νομικών μέσων. Η απόφαση για προσωρινή δέσμευση ρευστών διαθεσίμων δυνάμει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να συνοδεύεται από αιτιολόγηση και θα πρέπει να περιγράφει επαρκώς τους συγκεκριμένους παράγοντες που οδήγησαν στη λήψη μέτρων. Θα πρέπει να είναι δυνατή η παράταση της περιόδου προσωρινής δέσμευσης των ρευστών διαθεσίμων σε συγκεκριμένες και δεόντως αξιολογηθείσες περιπτώσεις, για παράδειγμα όταν οι αρμόδιες αρχές συναντούν δυσκολίες στη λήψη πληροφοριών σχετικά με ενδεχόμενη εγκληματική δραστηριότητα, μεταξύ άλλων, όταν απαιτείται επικοινωνία με τρίτη χώρα, όταν πρέπει να μεταφραστούν έγγραφα ή όταν είναι δύσκολη η ταυτοποίηση και η επαφή με τον αποστολέα ή τον αποδέκτη σε περίπτωση ασυνόδευτων ρευστών διαθεσίμων. Εάν κατά τη λήξη της σχετικής προθεσμίας δέσμευσης δεν έχει ληφθεί απόφαση σχετικά με περαιτέρω επέμβαση ή σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή αποφασίσει ότι δεν συντρέχουν λόγοι για περαιτέρω δέσμευση των ρευστών διαθεσίμων, τα εν λόγω ρευστά διαθέσιμα θα πρέπει να τίθενται αμέσως στη διάθεση, αναλόγως της κατάστασης, του προσώπου από το οποίο αυτά δεσμεύτηκαν προσωρινά, του μεταφορέα ή του κυρίου.

(29)

Για να ενισχύουν την ευαισθητοποίηση σχετικά με τον παρόντα κανονισμό, τα κράτη μέλη θα πρέπει, σε συνεργασία με την Επιτροπή, να διαμορφώσουν το κατάλληλο ενημερωτικό υλικό σχετικά με την υποχρέωση δήλωσης ή γνωστοποίησης των ρευστών διαθεσίμων.

(30)

Είναι σημαντικό οι αρμόδιες αρχές που συγκεντρώνουν πληροφορίες δυνάμει του παρόντος κανονισμού να τις διαβιβάζουν εγκαίρως στην εθνική ΜΧΠ, ώστε αυτή να είναι σε θέση να προβαίνει σε περαιτέρω ανάλυση και σύγκριση των πληροφοριών με άλλα δεδομένα, όπως ορίζει η οδηγία (ΕΕ) 2015/849.

(31)

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, εφόσον οι αρμόδιες αρχές καταχωρίσουν μη υποβολή δήλωσης ή γνωστοποίησης ρευστών διαθεσίμων ή σε περίπτωση που υπάρχουν ενδείξεις εγκληματικής δραστηριότητας, θα πρέπει να κοινοποιούν αμέσως τις πληροφορίες αυτές μέσω κατάλληλων διαύλων επικοινωνίας στις αρμόδιες αρχές άλλων κρατών μελών. Αυτή η ανταλλαγή δεδομένων είναι αναλογική δεδομένου ότι οι πρόσωπα που έχουν παραβεί την υποχρέωση δήλωσης ή γνωστοποίησης ρευστών διαθεσίμων οι οποίοι έχουν συλληφθεί σε ένα κράτος μέλος θα επιλέξουν κατά πάσα πιθανότητα κάποιο άλλο κράτος μέλος εισόδου ή εξόδου, στο οποίο οι αρμόδιες αρχές δεν θα γνωρίζουν την προγενέστερη παράβασή τους. Η ανταλλαγή των εν λόγω πληροφοριών θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική, ούτως ώστε να διασφαλίζεται συνεκτική εφαρμογή του παρόντος κανονισμού σε όλα τα κράτη μέλη. Σε περίπτωση που υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ρευστά διαθέσιμα συνδέονται με εγκληματική δραστηριότητα η οποία θα μπορούσε να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης, οι σχετικές πληροφορίες θα πρέπει να τίθενται επίσης στη διάθεση της Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, όπως θεσπίστηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1939 του Συμβουλίου (7) από τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στην ενισχυμένη συνεργασία δυνάμει του εν λόγω κανονισμού και της Ευρωπόλ, όπως θεσπίστηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/794 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8). Για την καλύτερη επίτευξη των προληπτικών και αποτρεπτικών στόχων του παρόντος κανονισμού όσον αφορά την παράκαμψη της υποχρέωσης δήλωσης ή γνωστοποίησης των ρευστών διαθεσίμων, είναι σκόπιμο να καταστεί επίσης υποχρεωτική η ανταλλαγή των ανωνυμοποιημένων πληροφοριών κινδύνων και των αποτελεσμάτων της ανάλυσης κινδύνων μεταξύ των κρατών μελών και με την Επιτροπή, σύμφωνα με πρότυπα τα οποία θα καθοριστούν σε εκδιδόμενες δυνάμει του παρόντος κανονισμού εκτελεστικές πράξεις.

(32)

Θα πρέπει να είναι δυνατή η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της αρμόδιας αρχής ενός κράτους μέλους ή της Επιτροπής και των αρχών τρίτων χωρών, υπό τον όρο ότι παρέχονται κατάλληλες διασφαλίσεις. Η εν λόγω ανταλλαγή πληροφοριών θα πρέπει να επιτρέπεται μόνον υπό την προϋπόθεση της συμμόρφωσης με τις συναφείς εθνικές και ενωσιακές διατάξεις σχετικά με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, κατόπιν έγκρισης εκ μέρους των αρχών που έλαβαν αρχικά τις πληροφορίες. Η Επιτροπή θα πρέπει να τηρείται ενήμερη για οποιαδήποτε περίπτωση ανταλλαγής πληροφοριών με τρίτες χώρες δυνάμει του παρόντος κανονισμού και θα πρέπει να υποβάλλει σχετική έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(33)

Δεδομένης της φύσης των πληροφοριών που συλλέγονται και της εύλογης προσδοκίας των μεταφορέων και των δηλούντων ότι τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τους αφορούν και τα στοιχεία σχετικά με την αξία των ρευστών διαθεσίμων που έχουν εισαγάγει ή εξαγάγει από την Ένωση θα τηρούνται εμπιστευτικά, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να παρέχουν επαρκείς διασφαλίσεις όσον αφορά την τήρηση του επαγγελματικού απορρήτου από τους υπαλλήλους που ζητούν πρόσβαση στις πληροφορίες, καθώς και επαρκές επίπεδο προστασίας των εν λόγω πληροφοριών από τη μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση, χρήση ή κοινοποίησή τους. Οι πληροφορίες αυτές δεν θα πρέπει να γνωστοποιούνται χωρίς την άδεια της αρχής που τις έλαβε, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά από τον παρόντα κανονισμό ή από το εθνικό δίκαιο, ιδίως στο πλαίσιο δικαστικών διαδικασιών.

Η επεξεργασία δεδομένων δυνάμει του παρόντος κανονισμού μπορεί επίσης να αφορά δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και θα πρέπει να διενεργείται σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα πρέπει να επεξεργάζονται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα αποκλειστικά με τρόπο συμβατό με τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού. Κάθε συλλογή, γνωστοποίηση, διαβίβαση, κοινοποίηση και άλλη μορφή επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να υπόκειται στις απαιτήσεις των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 45/2001 (9) και (ΕΕ) 2016/679 (10). Η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού θα πρέπει επίσης να συνάδει με το θεμελιώδες δικαίωμα του σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, που κατοχυρώνεται βάσει του άρθρου 8 της Σύμβασης για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών του Συμβουλίου της Ευρώπης, καθώς και με το δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής και το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που κατοχυρώνονται αντίστοιχα στα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ο «Χάρτης»).

(34)

Για τους σκοπούς της ανάλυσης που διενεργούν οι ΜΧΠ και προκειμένου οι αρχές άλλων κρατών μελών να είναι σε θέση να ελέγχουν και να επιβάλλουν την υποχρέωση δήλωσης ρευστών διαθεσίμων, ιδίως όσον αφορά τα πρόσωπα που έχουν παραβεί κατά το παρελθόν την εν λόγω υποχρέωση, είναι απαραίτητο τα δεδομένα των δηλώσεων δυνάμει του παρόντος κανονισμού να αποθηκεύονται για αρκετά μακρά χρονική περίοδο. Προκειμένου οι ΜΧΠ να διεξάγουν αποτελεσματικά την ανάλυσή τους και οι αρμόδιες αρχές να διεκπεραιώνουν τον έλεγχο και την αποτελεσματική επιβολή της υποχρέωσης δήλωσης ή γνωστοποίησης ρευστών διαθεσίμων, η περίοδος διατήρησης των δεδομένων των δηλώσεων δυνάμει του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα πέντε έτη, με δυνατότητα περαιτέρω παράτασης, κατόπιν εμπεριστατωμένης αξιολόγησης της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας μιας τέτοιας περαιτέρω διατήρησης, η οποία δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα τρία έτη.

(35)

Για την ενθάρρυνση της συμμόρφωσης και την αποτροπή της καταστρατήγησης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κυρώσεις σε περίπτωση μη τήρησης των υποχρεώσεων υποβολής δήλωσης ή γνωστοποίησης ρευστών διαθεσίμων. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να επιβάλλονται μόνο σε περιπτώσεις μη υποβολής δήλωσης ή γνωστοποίησης ρευστών διαθεσίμων δυνάμει του παρόντος κανονισμού και δεν θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την εν δυνάμει εγκληματική δραστηριότητα που συνδέεται ενδεχομένως με τα ρευστά διαθέσιμα, η οποία μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο περαιτέρω έρευνας και λήψης μέτρων που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές και θα πρέπει να μην υπερβαίνουν τα απαιτούμενα όρια για την ενθάρρυνση της συμμόρφωσης. Οποιεσδήποτε κυρώσεις θεσπίζονται από κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν ισοδύναμο αποτρεπτικό αποτέλεσμα σε ολόκληρη την Ένωση για τυχόν παραβιάσεις του παρόντος κανονισμού.

(36)

Ενώ τα περισσότερα κράτη μέλη ήδη χρησιμοποιούν εναρμονισμένο έντυπο δήλωσης, το έντυπο δήλωσης ρευστών διαθεσίμων της ΕΕ (EU-CDF), σε εθελοντική βάση, για τη διασφάλιση της ενιαίας εφαρμογής των ελέγχων και για την αποτελεσματική επεξεργασία, διαβίβαση και ανάλυση των δηλώσεων από τις αρμόδιες αρχές, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές εξουσίες για την κατάρτιση των υποδειγμάτων του εντύπου δήλωσης και του εντύπου γνωστοποίησης, για τον προσδιορισμό των κριτηρίων ενός κοινού πλαισίου διαχείρισης κινδύνων, για τον καθορισμό των τεχνικών κανόνων για την ανταλλαγή πληροφοριών και του υποδείγματος του εντύπου που πρέπει να χρησιμοποιείται για τη διαβίβαση πληροφοριών, καθώς και για τον καθορισμό των κανόνων και του μορφοτύπου που πρέπει να χρησιμοποιείται για τη διαβίβαση στατιστικών στοιχείων στην Επιτροπή. Οι εν λόγω εξουσίες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11).

(37)

Προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση που επικρατεί σήμερα λόγω της περιορισμένης πρόσβασης σε στατιστικά δεδομένα και των λιγοστών ενδείξεων σχετικά με την έκταση του φαινομένου της παράνομης διακίνησης ρευστών διαθεσίμων πέρα των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης από εγκληματίες, θα πρέπει να ξεκινήσει μια αποτελεσματικότερη συνεργασία μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ αρμοδίων αρχών και με την Επιτροπή. Για να εξασφαλίσει την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα των πληροφοριών, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει εάν το θεσμοθετημένο σύστημα πληροί τον σκοπό του ή εάν υπάρχουν εμπόδια στην έγκαιρη και απευθείας ανταλλαγή πληροφοριών. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιεύει στατιστικές πληροφορίες στον δικτυακό της τόπο.

(38)

Για να είναι δυνατό να λαμβάνονται ταχέως υπόψη μελλοντικές τροποποιήσεις διεθνών προτύπων όπως τα πρότυπα που θεσπίζονται από την FATF ή για την αντιμετώπιση της καταστρατήγησης του παρόντος κανονισμού μέσω της χρήσης αγαθών που χρησιμοποιούνται ως ιδιαίτερα ρευστοποιήσιμα μέσα αποθήκευσης αξίας ή προπληρωμένων καρτών, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά τις τροποποιήσεις του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διενεργεί η Επιτροπή κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, και οι εν λόγω διαβουλεύσεις να διενεργούνται σύμφωνα με τις αρχές που προβλέπονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (12). Ειδικότερα, προκειμένου να εξασφαλιστεί ισότιμη συμμετοχή στην κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα ταυτόχρονα με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(39)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού δεν μπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως εξαιτίας των διεθνικών διαστάσεων που έχουν η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, καθώς και εξαιτίας των ιδιαιτεροτήτων της εσωτερικής αγοράς και των θεμελιωδών ελευθεριών της, των οποίων η πλήρης άσκηση είναι δυνατή μόνον εφόσον διασφαλιστεί ότι δεν επιβάλλεται υπερβολικά διαφορετική μεταχείριση βάσει των εθνικών νομοθεσιών για τα ρευστά διαθέσιμα που διέρχονται από τα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(40)

Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που κατοχυρώνονται στο άρθρο 6 ΣΕΕ και αποτυπώνονται στον Χάρτη και ιδίως στον τίτλο ΙΙ.

(41)

Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων κλήθηκε να γνωμοδοτήσει σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001,

(1)

Η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τα συναφή αδικήματα της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος παραμένουν σημαντικά προβλήματα σε επίπεδο Ένωσης, βλάπτοντας την ακεραιότητα, τη σταθερότητα και τη φήμη του χρηματοπιστωτικού τομέα και απειλώντας την εσωτερική αγορά και την εσωτερική ασφάλεια της Ένωσης. Προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα εν λόγω προβλήματα και να συμπληρωθεί και ενισχυθεί η εφαρμογή της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), η παρούσα οδηγία στοχεύει στην καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες μέσω του ποινικού δικαίου, ούτως ώστε να καταστήσει δυνατή την αποτελεσματικότερη και ταχύτερη διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων αρχών.

(2)

Τα μέτρα που λαμβάνονται αποκλειστικά σε εθνικό ή ακόμα και σε ενωσιακό επίπεδο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο διεθνής συντονισμός και η διεθνής συνεργασία, έχουν πολύ περιορισμένα αποτελέσματα. Τα μέτρα που θεσπίζονται από την Ένωση για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες θα πρέπει, συνεπώς, να είναι συμβατά με άλλες δράσεις που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο άλλων διεθνών φόρουμ, και τουλάχιστον εξίσου αυστηρά με αυτές.

(3)

Η δράση της Ένωσης θα πρέπει να συνεχίσει να λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τις συστάσεις της ομάδας Χρηματοοικονομικής Δράσης (Financial Action Task force - «FATF») καθώς και μέσα άλλων διεθνών οργανισμών και φορέων που δραστηριοποιούνται στην καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας. Οι σχετικές νομικές πράξεις της Ένωσης θα πρέπει, όπου απαιτείται, να ευθυγραμμίζονται περαιτέρω με τα διεθνή πρότυπα που εγκρίθηκαν από τη FATF, τον Φεβρουάριο του 2012, για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και της διάδοσης όπλων μαζικής καταστροφής (οι «αναθεωρημένες συστάσεις της FATF»). Ως συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το ξέπλυμα, την έρευνα, την κατάσχεση και δήμευση των προϊόντων που προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες και για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, η Ένωση οφείλει να μεταφέρει τις απαιτήσεις της εν λόγω σύμβασης στην έννομη τάξη της.

(4)

Η απόφαση-πλαίσιο 2001/500/ΔΕΥ του Συμβουλίου (3) προβλέπει υποχρεώσεις σχετικά με την ποινικοποίηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Ωστόσο, η εν λόγω απόφαση-πλαίσιο δεν είναι αρκετά περιεκτική και η υφιστάμενη ποινικοποίηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες δεν είναι αρκετά συνεκτική για την αποτελεσματική καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες στην Ένωση και έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη κενών στην επιβολή και την ύπαρξη εμποδίων στη συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων αρχών στα διάφορα κράτη μέλη.

(5)

Ο ορισμός των εγκληματικών δραστηριοτήτων που συνιστούν τα κύρια αδικήματα στον τομέα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες θα πρέπει να είναι επαρκώς ομοιόμορφος σε όλα τα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι κάθε αδίκημα τιμωρούμενο με ποινή φυλάκισης επιπέδου οριζόμενου στην παρούσα οδηγία θεωρείται αξιόποινη πράξη νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Επιπλέον, κατά το μέτρο που η επιβολή αυτών των ορίων ποινών δεν ισχύει ήδη, τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμπεριλάβουν ένα φάσμα αδικημάτων σε καθεμιά από τις κατηγορίες αδικημάτων που κατονομάζονται στην παρούσα οδηγία. Σε αυτή την περίπτωση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να αποφασίσουν με ποιο τρόπο θα περιορίσουν το εύρος των εγκλημάτων εντός των αντίστοιχων κατηγοριών. Όταν μία κατηγορία αδικημάτων, όπως η τρομοκρατία ή τα περιβαλλοντικά αδικήματα, περιλαμβάνει αδικήματα που καθορίζονται από νομικές πράξεις της Ένωσης, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να παραπέμπει στις εν λόγω νομικές πράξεις. Τα κράτη μέλη θα πρέπει ωστόσο να θεωρούν ότι κάθε αδίκημα που καθορίζεται από τις εν λόγω νομικές πράξεις συνιστά κύριο αδίκημα στον τομέα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Κάθε είδος αξιόποινης συμμετοχής στη διάπραξη κύριου αδικήματος, όπως έχει ποινικοποιηθεί σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, θα πρέπει επίσης να θεωρείται εγκληματική δραστηριότητα για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας. Στις περιπτώσεις που η νομοθεσία της Ένωσης επιτρέπει στα κράτη μέλη να προβλέπουν κυρώσεις, πέραν των ποινικών κυρώσεων, η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να απαιτεί από τα κράτη μέλη να κατηγοριοποιούν τα αδικήματα στις εν λόγω περιπτώσεις ως κύρια αδικήματα για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας.

(6)

Η χρήση εικονικών νομισμάτων συνεπάγεται νέους κινδύνους και προκλήσεις από τη σκοπιά της καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν την κατάλληλη αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων.

(7)

Λόγω του αντικτύπου των αδικημάτων νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, που διαπράττονται από κατόχους δημοσίων αξιωμάτων, στη δημόσια σφαίρα και στην ακεραιότητα των δημόσιων θεσμικών οργάνων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να εξετάζουν την εισαγωγή αυστηρότερων ποινών για τους κατόχους δημόσιων αξιωμάτων στο εθνικό τους πλαίσιο και σύμφωνα με τις νομικές τους παραδόσεις.

(8)

Τα φορολογικά εγκλήματα που αφορούν την άμεση και την έμμεση φορολογία θα πρέπει να καλύπτονται από τον ορισμό της εγκληματικής δραστηριότητας, σύμφωνα με τις αναθεωρημένες συστάσεις της FATF. Δεδομένου ότι τα διάφορα φορολογικά εγκλήματα μπορεί να συνιστούν σε κάθε κράτος μέλος εγκληματική δραστηριότητα που τιμωρείται με τις κυρώσεις που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία, οι ορισμοί των φορολογικών εγκλημάτων μπορεί να διαφέρουν στο εθνικό δίκαιο. Ωστόσο, στην παρούσα οδηγία δεν επιδιώκεται η εναρμόνιση των ορισμών των φορολογικών εγκλημάτων στο εθνικό δίκαιο.

(9)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει, στο πλαίσιο των ποινικών διαδικασιών σχετικών με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, να συνδράμουν αμοιβαίως με τον ευρύτερο δυνατό τρόπο, και να διασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες ανταλλάσσονται με αποτελεσματικό και έγκαιρο τρόπο, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και το ισχύον νομικό πλαίσιο της Ένωσης. Οι διαφορές μεταξύ των ορισμών των κύριων αδικημάτων σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο δεν θα πρέπει να παρεμποδίζουν τη διεθνή συνεργασία σε ποινικές διαδικασίες που αφορούν τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Η συνεργασία με τρίτες χώρες θα πρέπει να εντατικοποιηθεί, ιδίως με την ενθάρρυνση και υποστήριξη της θέσπισης αποτελεσματικών μέτρων και μηχανισμών για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και με τη διασφάλιση καλύτερης διεθνούς συνεργασίας σε αυτόν τον τομέα.

(10)

Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες όσον αφορά την περιουσία που προέρχεται από ποινικά αδικήματα που επηρεάζουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης, καθώς η περίπτωση αυτή διέπεται από ειδικούς κανόνες, όπως αυτοί προβλέπονται στην οδηγία (ΕΕ) 2017/1371 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4). Αυτό ισχύει με την επιφύλαξη της δυνατότητας των κρατών μελών να μεταφέρουν σε εθνικό επίπεδο την παρούσα οδηγία και την οδηγία (ΕΕ) 2017/1371 μέσω ενός ενιαίου ολοκληρωμένου πλαισίου. Σύμφωνα με το άρθρο 325 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), τα κράτη μέλη οφείλουν να λαμβάνουν τα ίδια μέτρα καταπολέμησης της απάτης κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης με εκείνα που λαμβάνουν για την καταπολέμηση της απάτης κατά των ιδίων οικονομικών συμφερόντων.

(11)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι ορισμένες μορφές δραστηριοτήτων νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες θα είναι επίσης αξιόποινες όταν διαπράττονται από τον δράστη της εγκληματικής δραστηριότητας από την οποία προήλθε αυτή η περιουσία (αυτονομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες). Σε τέτοιες περιπτώσεις, στις οποίες η δραστηριότητα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες δεν περιορίζεται στην απλή κατοχή ή χρήση, αλλά περιλαμβάνει και τη μεταφορά, μετατροπή, απόκρυψη ή συγκάλυψη περιουσιακών στοιχείων και έχει ως αποτέλεσμα την επέλευση επιπλέον ζημίας, πέρα από αυτή που προκλήθηκε ήδη από την εγκληματική δραστηριότητα, για παράδειγμα τη διάθεση σε τρίτους της περιουσίας που προήλθε από εγκληματική δραστηριότητα και, μέσω της πράξης αυτής, τη συγκάλυψη της παράνομης προέλευσής της, η εν λόγω νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες θα πρέπει να τιμωρείται.

(12)

Προκειμένου τα μέτρα του ποινικού δικαίου να είναι αποτελεσματικά ενάντια στην αντιμετώπιση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, η καταδικαστική απόφαση θα πρέπει να είναι δυνατή χωρίς να είναι απαραίτητο να διαπιστωθεί ακριβώς από ποια εγκληματική δραστηριότητα προήλθε η περιουσία ή χωρίς να είναι απαραίτητη προηγούμενη ή παράλληλη καταδίκη για την εν λόγω εγκληματική δραστηριότητα, συνεκτιμώντας όλες τις σχετικές περιστάσεις και αποδείξεις. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν, σύμφωνα με την εθνική τους έννομη τάξη, να μεριμνήσουν προς τούτο με άλλα μέσα εκτός των νομοθετικών διατάξεων. Η δίωξη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες θα πρέπει επίσης να μην εμποδίζεται από το γεγονός ότι η εγκληματική δραστηριότητα διαπράχθηκε σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, υπό την επιφύλαξη των προϋποθέσεων που ορίζει η παρούσα οδηγία.

(13)

Η παρούσα οδηγία αποσκοπεί στην ποινικοποίηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες όταν αυτή διαπράττεται με πρόθεση και εν γνώσει ότι η περιουσία προήλθε από εγκληματική δραστηριότητα. Στο πλαίσιο αυτό, η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να διακρίνει μεταξύ των περιπτώσεων όπου περιουσία προήλθε άμεσα από εγκληματική δραστηριότητα και των περιπτώσεων όπου αυτή προήλθε έμμεσα από εγκληματική δραστηριότητα, σύμφωνα με τον ευρύ ορισμό των «προϊόντων», όπως ορίζεται στην οδηγία 2014/42/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5). Σε κάθε περίπτωση, όταν εξετάζεται κατά πόσο η περιουσία προέρχεται από εγκληματική δραστηριότητα και κατά πόσο το πρόσωπο το γνώριζε, θα πρέπει να συνεκτιμώνται οι ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης, όπως το γεγονός ότι η αξία της περιουσίας είναι δυσανάλογη σε σχέση με το νόμιμο εισόδημα του κατηγορουμένου και ότι η εγκληματική δραστηριότητα και η απόκτηση περιουσίας πραγματοποιήθηκαν μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα. Η πρόθεση τέλεσης και η σχετική γνώση μπορούν να συνάγονται από αντικειμενικά, πραγματικά περιστατικά. Καθώς η παρούσα οδηγία προβλέπει ελάχιστους κανόνες όσον αφορά τον ορισμό των ποινικών αδικημάτων και των κυρώσεων σχετικά με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να θεσπίζουν ή να διατηρούν αυστηρότερους κανόνες ποινικού δικαίου στον εν λόγω τομέα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν, για παράδειγμα, να προβλέπουν ότι η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες συνιστά ποινικό αδίκημα, εφόσον γίνεται από ελαφρά ή βαρεία αμέλεια. Οι παραπομπές που γίνονται στην παρούσα οδηγία στη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες που διαπράττονται από αμέλεια θα πρέπει να νοούνται ως τέτοιες για τα κράτη μέλη που ποινικοποιούν τέτοιες συμπεριφορές.

(14)

Προκειμένου να αποτρέπεται η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες σε όλη την Ένωση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τιμωρείται με μέγιστη ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τεσσάρων ετών. Η υποχρέωση αυτή δεν θίγει την εξατομίκευση και την επιβολή ποινών και την εκτέλεση κυρώσεων σύμφωνα με τα συγκεκριμένα περιστατικά κάθε μεμονωμένης υπόθεσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να προβλέπουν πρόσθετες κυρώσεις ή μέτρα, όπως είναι η επιβολή προστίμων, ο προσωρινός ή μόνιμος αποκλεισμός από την πρόσβαση σε δημόσια χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένων διαγωνισμών, επιχορηγήσεων και συμβάσεων παραχώρησης, η προσωρινή στέρηση του δικαιώματος της άσκησης εμπορικών δραστηριοτήτων ή η προσωρινή απαγόρευση άσκησης αιρετού ή δημοσίου λειτουργήματος. Η υποχρέωση αυτή δεν θίγει τη διακριτική ευχέρεια του δικαστή ή του δικαστηρίου να αποφασίζει αν θα επιβάλει πρόσθετες κυρώσεις ή μέτρα, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις περιστάσεις της συγκεκριμένης υπόθεσης.

(15)

Ενώ η αύξηση της ποινής δεν είναι υποχρεωτική, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι ο δικαστής ή το δικαστήριο δύναται να λαμβάνει υπόψη τις επιβαρυντικές περιστάσεις που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία κατά την καταδίκη των υπαιτίων. Εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστή ή του δικαστηρίου να καθορίσει αν θα αυξήσει την ποινή λόγω της συγκεκριμένης επιβαρυντικής περίστασης, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης. Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωμένα να προβλέπουν επιβαρυντικές περιστάσεις, όταν στο εθνικό τους δίκαιο τα ποινικά αδικήματα που ορίζονται στην απόφαση-πλαίσιο 2008/841/ΔΕΥ του Συμβουλίου (6) ή τα αδικήματα που διαπράττονται από φυσικά πρόσωπα που ενεργούν ως υπόχρεες οντότητες κατά την άσκηση των επαγγελματικών τους δραστηριοτήτων τιμωρούνται ως χωριστά ποινικά αδικήματα και μπορούν να επισύρουν αυστηρότερες κυρώσεις.

(16)

Η δέσμευση και δήμευση των οργάνων και των προϊόντων του εγκλήματος αντιμετωπίζουν τα οικονομικά κίνητρα που ωθούν στο έγκλημα. Η οδηγία 2014/42/EE προβλέπει ελάχιστους κανόνες σχετικά με τη δέσμευση και τη δήμευση των οργάνων και των προϊόντων εγκλήματος σε ποινικές υποθέσεις. Η οδηγία αυτή απαιτεί επίσης η Επιτροπή να υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της και να διατυπώνει κατάλληλες προτάσεις, εφόσον απαιτείται. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, κατ’ ελάχιστον, να διασφαλίζουν τη δέσμευση και δήμευση των οργάνων και των προϊόντων εγκλήματος σε όλες τις περιπτώσεις που προβλέπει η οδηγία 2014/42/ΕΕ. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο να επιτρέπουν τη δήμευση σε όλες τις περιπτώσεις στις οποίες δεν μπορεί να κινηθεί ή να ολοκληρωθεί ποινική διαδικασία, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες ο δράστης έχει αποβιώσει. Όπως ζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στη δήλωση που συνοδεύει την οδηγία 2014/42/ΕΕ, η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση που θα εξετάζει τη σκοπιμότητα και τα πιθανά οφέλη από τη θέσπιση περαιτέρω κοινών κανόνων σχετικά με τη δήμευση περιουσιακών στοιχείων που προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες, ακόμη και απουσία ποινικής καταδίκης συγκεκριμένου προσώπου ή προσώπων για τις δραστηριότητες αυτές. Στην ανάλυση αυτή θα συνεκτιμώνται οι διαφορές μεταξύ των νομικών παραδόσεων και συστημάτων των κρατών μελών.

(17)

Δεδομένης της κινητικότητας των δραστών και των εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, καθώς και των σύνθετων διασυνοριακών ερευνών που απαιτούνται για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεμελιώσουν τη δικαιοδοσία τους προκειμένου να δοθεί στις αρμόδιες αρχές η δυνατότητα διερεύνησης και δίωξης τέτοιων δραστηριοτήτων. Θα πρέπει επομένως τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η δικαιοδοσία τους καλύπτει περιπτώσεις που ένα αδίκημα διαπράττεται μέσω της τεχνολογίας της πληροφορίας και των επικοινωνιών από το έδαφός τους, είτε η τεχνολογία αυτή βρίσκεται στο έδαφός τους είτε όχι.

(18)

Σύμφωνα με την απόφαση-πλαίσιο 2009/948/ΔΕΥ του Συμβουλίου (7) και την απόφαση 2002/187/ΔΕΥ του Συμβουλίου (8), οι αρμόδιες αρχές δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών που διεξάγουν παράλληλες ποινικές διαδικασίες για τα ίδια περιστατικά που αφορούν το ίδιο πρόσωπο πρέπει να αρχίσουν απευθείας διαβουλεύσεις μεταξύ τους, ιδίως προκειμένου να διασφαλιστεί ότι διώκονται όλα τα αδικήματα που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία.

(19)

Για να εξασφαλιστούν οι επιτυχείς έρευνες και η δίωξη αδικημάτων νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, οι υπεύθυνοι για την έρευνα ή τη δίωξη αυτών των αδικημάτων θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά ερευνητικά μέσα, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος ή άλλων σοβαρών εγκλημάτων. Προς τον σκοπό αυτό θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι διατίθενται επαρκές προσωπικό και στοχευμένη κατάρτιση, πόροι και επικαιροποιημένη τεχνολογική ικανότητα. Η χρήση των εργαλείων αυτών, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, θα πρέπει να είναι στοχευμένη και να λαμβάνει υπόψη την αρχή της αναλογικότητας, καθώς και τη φύση και τη σοβαρότητα των υπό διερεύνηση αδικημάτων και θα πρέπει να σέβεται το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

(20)

Η παρούσα οδηγία αντικαθιστά ορισμένες διατάξεις της απόφασης-πλαισίου 2001/500/ΔΕΥ στα κράτη μέλη που δεσμεύονται από την οδηγία αυτή.

(21)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τις αρχές που αναγνωρίζει το άρθρο 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζει ειδικότερα ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ορίζονται στους Τίτλους II, ΙΙΙ, V και VI, που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τον σεβασμό της ιδιωτικής και της οικογενειακής ζωής και το δικαίωμα προστασίας των προσωπικών δεδομένων, τις αρχές της νομιμότητας και της αναλογικότητας των ποινικών αδικημάτων και των κυρώσεων, καλύπτοντας επίσης την απαίτηση για ακρίβεια, σαφήνεια και προβλεψιμότητα στο ποινικό δίκαιο, το τεκμήριο αθωότητας, καθώς και τα δικαιώματα των υπόπτων και των κατηγορουμένων να έχουν πρόσβαση σε δικηγόρο, το δικαίωμα της μη αυτοενοχοποίησης και το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Η παρούσα οδηγία πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τα εν λόγω δικαιώματα και αρχές, λαμβάνοντας επίσης υπόψη την ευρωπαϊκή σύμβαση για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών, το διεθνές σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και άλλες υποχρεώσεις σχετικές με τα ανθρώπινα δικαιώματα δυνάμει του διεθνούς δικαίου.

(22)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, δηλαδή να υπόκειται η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες σε αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές ποινικές κυρώσεις σε όλα τα κράτη μέλη, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της παρούσας οδηγίας, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που προβλέπεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη αυτού του στόχου.

(23)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία δεν συμμετέχουν στην έκδοση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύονται από αυτήν ούτε υπόκεινται στην εφαρμογή της.

(24)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύεται από αυτή ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της. Η απόφαση-πλαίσιο 2001/500/ΔΕΥ εξακολουθεί να έχει δεσμευτική ισχύ και να ισχύει στη Δανία,

(1)

Η απόφαση 2003/17/ΕΚ του Συμβουλίου (3) προβλέπει ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, οι καλλιεργητικοί έλεγχοι που διενεργούνται σε ορισμένες σποροπαραγωγικές καλλιέργειες στις τρίτες χώρες οι οποίες απαριθμούνται στον κατάλογο πρέπει να θεωρούνται ισοδύναμοι με τους καλλιεργητικούς ελέγχους που διενεργούνται σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ένωσης και ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, οι σπόροι προς σπορά ορισμένων ειδών κτηνοτροφικών φυτών, σιτηρών, τεύτλων και ελαιούχων και κλωστικών φυτών που παράγονται στις εν λόγω χώρες θεωρούνται ισοδύναμοι με τους σπόρους προς σπορά που παράγονται σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ένωσης.

(2)

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βραζιλίας («Βραζιλία») υπέβαλε στην Επιτροπή αίτημα για τη χορήγηση ισοδυναμίας στο σύστημα καλλιεργητικών ελέγχων που εφαρμόζει η χώρα όσον αφορά τις σποροπαραγωγικές καλλιέργειες κτηνοτροφικών φυτών και σιτηρών, καθώς και στους σπόρους προς σπορά κτηνοτροφικών φυτών και σιτηρών που παράγονται και πιστοποιούνται στη Βραζιλία.

(3)

Η Επιτροπή εξέτασε τη σχετική νομοθεσία της Βραζιλίας και, βάσει ελέγχου που διενήργησε το 2016 σχετικά με το σύστημα των επίσημων ελέγχων και της πιστοποίησης των σπόρων προς σπορά κτηνοτροφικών φυτών και σιτηρών στη Βραζιλία και την ισοδυναμία του με τις απαιτήσεις της Ένωσης, δημοσίευσε τα πορίσματά της σε έκθεση με τίτλο «Τελική έκθεση ελέγχου που διενεργήθηκε στη Βραζιλία από τις 11 Απριλίου 2016 έως τις 19 Απριλίου 2016, με σκοπό την αξιολόγηση του συστήματος επίσημων ελέγχων και πιστοποίησης σπόρων προς σπορά και της ισοδυναμίας του με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

(4)

Κατόπιν του ελέγχου, διαπιστώθηκε ότι οι καλλιεργητικοί έλεγχοι των σποροπαραγωγικών καλλιεργειών, η δειγματοληψία, οι δοκιμές και οι επίσημοι έλεγχοι εκ των υστέρων των σπόρων προς σπορά κτηνοτροφικών φυτών και σιτηρών διενεργούνται σωστά και πληρούν τους όρους του παραρτήματος II της απόφασης 2003/17/ΕΚ και τις αντίστοιχες απαιτήσεις των οδηγιών του Συμβουλίου 66/401/ΕΟΚ (4) και 66/402/ΕΟΚ (5). Επιπλέον, συνήχθη το συμπέρασμα ότι οι εθνικές αρχές που είναι αρμόδιες για την εφαρμογή της πιστοποίησης των σπόρων προς σπορά στη Βραζιλία είναι επαρκείς και λειτουργούν ορθά.

(5)

Η Δημοκρατία της Μολδαβίας υπέβαλε στην Επιτροπή αίτημα για τη χορήγηση ισοδυναμίας στο σύστημα καλλιεργητικών ελέγχων που εφαρμόζει η χώρα όσον αφορά τις σποροπαραγωγικές καλλιέργειες σιτηρών, κηπευτικών και ελαιούχων και κλωστικών φυτών, καθώς και στους σπόρους προς σπορά σιτηρών, κηπευτικών και ελαιούχων και κλωστικών φυτών που παράγονται και πιστοποιούνται στη Δημοκρατία της Μολδαβίας.

(6)

Η Επιτροπή εξέτασε τη σχετική νομοθεσία της Δημοκρατίας της Μολδαβίας και, βάσει ελέγχου που διενήργησε το 2016 σχετικά με το σύστημα των επίσημων ελέγχων και της πιστοποίησης των σπόρων προς σπορά σιτηρών, κηπευτικών και ελαιούχων και κλωστικών φυτών στη Δημοκρατία της Μολδαβίας και την ισοδυναμία του με τις απαιτήσεις της Ένωσης, δημοσίευσε τα πορίσματά της σε έκθεση με τίτλο «Τελική έκθεση ελέγχου που διενεργήθηκε στη Δημοκρατία της Μολδαβίας από τις 14 Ιουνίου 2016 έως τις 21 Ιουνίου 2016, με σκοπό την αξιολόγηση του συστήματος επίσημων ελέγχων και πιστοποίησης των σπόρων προς σπορά και της ισοδυναμίας τους με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

(7)

Κατόπιν του ελέγχου, διαπιστώθηκε ότι οι καλλιεργητικοί έλεγχοι των σποροπαραγωγικών καλλιεργειών, η δειγματοληψία, οι δοκιμές και οι επίσημοι έλεγχοι εκ των υστέρων των σπόρων προς σπορά σιτηρών, κηπευτικών, καθώς και ελαιούχων και κλωστικών φυτών διενεργούνται σωστά και πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος ΙΙ της απόφασης 2003/17/ΕΚ και τις αντίστοιχες απαιτήσεις των οδηγιών του Συμβουλίου 66/402/ΕΟΚ, 2002/55/ΕΚ (6) και 2002/57/ΕΚ (7). Επιπλέον, συνήχθη το συμπέρασμα ότι οι εθνικές αρχές που είναι αρμόδιες για την εφαρμογή της πιστοποίησης των σπόρων προς σπορά στη Δημοκρατία της Μολδαβίας είναι επαρκείς και λειτουργούν ορθά.

(8)

Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να χορηγηθεί ισοδυναμία όσον αφορά τους καλλιεργητικούς ελέγχους που διενεργούνται σε σποροπαραγωγικές καλλιέργειες κτηνοτροφικών φυτών και σιτηρών στη Βραζιλία, καθώς και σε σπόρους προς σπορά κτηνοτροφικών φυτών και σιτηρών που παράγονται στη Βραζιλία και πιστοποιούνται επίσημα από τις αρχές της.

(9)

Επίσης, είναι σκόπιμο να χορηγηθεί ισοδυναμία όσον αφορά τους καλλιεργητικούς ελέγχους που διενεργούνται σε σποροπαραγωγικές καλλιέργειες σιτηρών, κηπευτικών και ελαιούχων και κλωστικών φυτών στη Δημοκρατία της Μολδαβίας, καθώς και όσον αφορά σπόρους προς σπορά σιτηρών, κηπευτικών και ελαιούχων και κλωστικών φυτών που παράγονται στη Δημοκρατία της Μολδαβίας και πιστοποιούνται επίσημα από τις αρχές της.

(10)

Υπάρχει ζήτηση στην Ένωση για την εισαγωγή σπόρων προς σπορά κηπευτικών από τρίτες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Δημοκρατία της Μολδαβίας. Ως εκ τούτου, η απόφαση 2003/17/ΕΚ θα πρέπει να καλύπτει τους επισήμως πιστοποιημένους σπόρους προς σπορά κηπευτικών που αναφέρονται στην οδηγία 2002/55/ΕΚ, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι απαιτήσεις για τους εν λόγω σπόρους προς σπορά που κατάγονται από τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, καθώς και από άλλες τρίτες χώρες στο μέλλον.

(11)

Λαμβανομένων υπόψη των εφαρμοστέων κανόνων του Διεθνούς Οργανισμού Ελέγχου Σπόρων (ISTA), είναι σκόπιμο η οικεία τρίτη χώρα να παρέχει επίσημη δήλωση ότι διενεργήθηκαν δειγματοληπτικός έλεγχος και δοκιμές των σπόρων προς σπορά σύμφωνα με τις διατάξεις που ορίζονται στους διεθνείς κανόνες ελέγχου σπόρων του ISTA («κανόνες του ISTA») όσον αφορά τα πορτοκαλί διεθνή πιστοποιητικά σπορομερίδων και ότι οι σπορομερίδες συνοδεύονται από το εν λόγω πιστοποιητικό.

(12)

Λαμβανομένης υπόψη της λήξης της «πειραματικής παρέκκλισης για τη δειγματοληψία και την ανάλυση σπόρων προς σπορά» που ορίζεται στο σημείο Α του παραρτήματος V της απόφασης την οποία εξέδωσε το Συμβούλιο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στις 28 Σεπτεμβρίου 2000 σχετικά με τα συστήματα του ΟΟΣΑ για την πιστοποίηση των ποικιλιών των σπόρων προς σπορά που τίθενται στο διεθνές εμπόριο, οποιαδήποτε αναφορά στο πείραμα αυτό θα πρέπει να διαγραφεί.

(13)

Κάθε παραπομπή στην Κροατία ως τρίτη χώρα θα πρέπει να διαγραφεί, λόγω της προσχώρησής της στην Ένωση το 2013.

(14)

Συνεπώς, η απόφαση 2003/17/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

(1)

Σκοπός του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) είναι να παρέχει στήριξη σε εργαζομένους που απολύονται και σε αυτοαπασχολούμενους των οποίων η δραστηριότητα έχει παύσει ως αποτέλεσμα μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών στη μορφή διεξαγωγής του παγκόσμιου εμπορίου που οφείλονται στην παγκοσμιοποίηση, ως αποτέλεσμα της συνέχισης της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης ή ως αποτέλεσμα μιας νέας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης και να τους βοηθά να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας.

(2)

Το ΕΤΠ δεν πρέπει να υπερβαίνει το μέγιστο ετήσιο ποσό των 150 εκατομμυρίων EUR (τιμές 2011), όπως ορίζεται στο άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 1311/2013 του Συμβουλίου (3).

(3)

Στις 23 Φεβρουαρίου 2018, οι Κάτω Χώρες υπέβαλαν αίτηση για την κινητοποίηση του ΕΤΠ, όσον αφορά τις απολύσεις σε 20 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών στις ακόλουθες περιφέρειες: Φριζία, Ντρέντε και Οβερέισελ στις Κάτω Χώρες. Η αίτηση αυτή συμπληρώθηκε με πρόσθετες πληροφορίες που υποβλήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1309/2013. Η εν λόγω αίτηση πληροί τις απαιτήσεις που ισχύουν για τον καθορισμό χρηματοδοτικής συνεισφοράς από το ΕΤΠ, οι οποίες ορίζονται στο άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1309/2013.

(4)

Επομένως, θα πρέπει να κινητοποιηθεί το ΕΤΠ για τη χορήγηση χρηματοδοτικής συνεισφοράς ποσού 1 192 500 EUR σχετικά με την αίτηση που υπέβαλαν οι Κάτω Χώρες.

(5)

Για την ταχύτερη δυνατή κινητοποίηση του ΕΤΠ, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να εφαρμοστεί από την ημερομηνία της έκδοσής της,

«β)

η παράγραφος 4 τροποποιείται ως ακολούθως:»

«β)

το σημείο 4 τροποποιείται ως ακολούθως:».

«δ)

ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του φυσικού προσώπου ή επωνυμία και διεύθυνση της επιχείρησης/άλλου οργανισμού που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 4 στοιχείο στ)·»,

«δ)

ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του φυσικού προσώπου ή επωνυμία και διεύθυνση της επιχείρησης/άλλου οργανισμού που αναφέρονται στο άρθρο 9 σημείο 4 στοιχείο στ)·».

«12.

τις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν ήταν αντικειμενικά δυνατό να παρασχεθούν τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 6, σύμφωνα με τη δεύτερη πρόταση του άρθρου 8 παράγραφος 5,

13.

τις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν απαιτείτο για νομικούς λόγους να παρασχεθούν τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 6, σύμφωνα με τη δεύτερη πρόταση του άρθρου 8 παράγραφος 5,

14.

τις περιπτώσεις κατά τις οποίες απορρίφθηκε αίτηση προσώπου το οποίο δεν μπορούσε αντικειμενικά να παράσχει τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 6, σύμφωνα με τη δεύτερη πρόταση του άρθρου 8 παράγραφος 5.»,

«12.

τις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν ήταν αντικειμενικά δυνατό να παρασχεθούν τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 9 σημείο 6, σύμφωνα με τη δεύτερη πρόταση του άρθρου 8 παράγραφος 5,

13.

τις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν απαιτείτο για νομικούς λόγους να παρασχεθούν τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 9 σημείο 6, σύμφωνα με τη δεύτερη πρόταση του άρθρου 8 παράγραφος 5,

14.

τις περιπτώσεις κατά τις οποίες απορρίφθηκε αίτηση προσώπου το οποίο δεν μπορούσε αντικειμενικά να παράσχει τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 9 σημείο 6, σύμφωνα με τη δεύτερη πρόταση του άρθρου 8 παράγραφος 5.».

«α)

την κατάσταση της θεώρησης και τα δεδομένα που λαμβάνονται από το έντυπο αίτησης, που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφοι 2 και 4·»,

«α)

την κατάσταση της θεώρησης και τα δεδομένα που λαμβάνονται από το έντυπο αίτησης, που αναφέρονται στο άρθρο 9 σημεία 2 και 4·».

«β)

τα δεδομένα που λαμβάνονται από το έντυπο αίτησης, τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 4»,

«β)

τα δεδομένα που λαμβάνονται από το έντυπο αίτησης, τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 9 σημείο 4».

«β)

τα δεδομένα που λαμβάνονται από το έντυπο αίτησης, τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 4 στοιχεία α), β) και γ)·»,

«β)

τα δεδομένα που λαμβάνονται από το έντυπο αίτησης, τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 9 σημείο 4 στοιχεία α), β) και γ)·».

«ε)

τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β), του/των συνδεδεμένου/ων φακέλου/ων αίτησης για τη σύζυγο και τα τέκνα.»,

«ε)

τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 9 σημείο 4 στοιχεία α) και β), του/των συνδεδεμένου/ων φακέλου/ων αίτησης για τη σύζυγο και τα τέκνα.».