ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 26.10.2022

COM(2022) 541 final

2022/0345(COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (αναδιατύπωση)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

{SEC(2022) 541 final} - {SWD(2022) 541 final} - {SWD(2022) 544 final}

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ    2

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ2

2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ5

3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ7

4.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ14

5.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ14

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

•     Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

1. Εναπομένουσα ρύπανση από αστικές πηγές: η οδηγία επικεντρώνεται στη ρύπανση από οικιακές πηγές, που συλλέγεται και υφίσταται επεξεργασία σε συγκεντρωτικές εγκαταστάσεις. Μικρότερη προσοχή δίνεται σε άλλες πηγές αστικής ρύπανσης, οι οποίες σταδιακά πλέον κυριαρχούν (μικρότερες πόλεις κάτω των 2 000 ι.π., μη συγκεντρωτικές εγκαταστάσεις, ρύπανση από όμβρια ύδατα). Οι οριακές τιμές για την επεξεργασία ορισμένων ρύπων είναι πλέον παρωχημένες σε σύγκριση με την τεχνική πρόοδο που έχει σημειωθεί από το 1991, ενώ έχουν εμφανιστεί και νέοι ρύποι, όπως τα μικροπλαστικά ή οι μικρορύποι, ορισμένοι από τους οποίους είναι επιβλαβείς για το περιβάλλον ή τη δημόσια υγεία σε πολύ χαμηλό επίπεδο συγκέντρωσης.

2. Ευθυγράμμιση της οδηγίας με τους στόχους πολιτικής της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας (ΕΠΣ) 4 : από τον χρόνο της έκδοσης της οδηγίας μέχρι σήμερα, έχουν ανακύψει νέες κοινωνικές προκλήσεις. Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία θέτει φιλόδοξους στόχους πολιτικής για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, την ενίσχυση της κυκλικότητας της οικονομίας της ΕΕ και τη μείωση της υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Απαιτούνται πρόσθετες προσπάθειες στον τομέα των λυμάτων προκειμένου: να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τον τομέα (34,45 εκατομμύρια τόνοι CO2e/έτος, δηλαδή περίπου 0,86 % των συνολικών εκπομπών της ΕΕ), να μειωθεί η κατανάλωση ενέργειας (περίπου 0,8 % της συνολικής χρήσης ενέργειας στην ΕΕ) και να καταστεί ο τομέας πιο κυκλικός με τη βελτίωση της διαχείρισης της ιλύος (ιδίως με την καλύτερη ανάκτηση αζώτου και φωσφόρου και ενδεχομένως πολύτιμων οργανικών ουσιών) και την αύξηση της ασφαλούς επαναχρησιμοποίησης των επεξεργασμένων υδάτων.

3. Ανεπαρκές και ανομοιογενές επίπεδο διακυβέρνησης: τόσο η αξιολόγηση όσο και πρόσφατες μελέτες του ΟΟΣΑ κατέδειξαν ότι το επίπεδο επιδόσεων και διαφάνειας διαφέρει σημαντικά μεταξύ των διάφορων φορέων διαχείρισης. Επιπλέον, μια έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου 5 τονίζει ότι η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» δεν εφαρμόζεται επαρκώς: Οι μέθοδοι παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων μπορούν να βελτιωθούν περαιτέρω, ιδίως μέσω αυξημένης ψηφιοποίησης. Τέλος, η πρόσφατη κρίση της νόσου COVID-19 κατέδειξε ότι τα λύματα αποτελούν πολύ γρήγορη και αξιόπιστη πηγή χρήσιμων πληροφοριών για τη δημόσια υγεία, με την προϋπόθεση ότι οι αρχές που είναι αρμόδιες για την υγεία και για τη διαχείριση των λυμάτων είναι καλά συντονισμένες.

•    Συνέπεια με τις ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής

Η αναθεώρηση της ΟΕΑΛ αναμένεται να περιορίσει ακόμα περισσότερο τις απορρίψεις ρύπων από αστικές πηγές. Υπό την έννοια αυτή, συνδέεται άμεσα με την αναθεώρηση των καταλόγων ρύπων στο πλαίσιο της οδηγίας για τα πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος 6 και της οδηγίας για τα υπόγεια ύδατα 7 — δύο «θυγατρικές» οδηγίες της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα 8 (ΟΠΥ), οι οποίες ρυθμίζουν τα αποδεκτά επίπεδα ρύπων στα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα. Η αναθεώρηση της οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων θα έχει θετικό αντίκτυπο στις επικείμενες επανεξετάσεις της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική 9 ( ΟΠΘΣ ) και στην επανεξέταση της οδηγίας για τα ύδατα κολύμβησης 10 (ΟΥΚ). Συνδέεται επίσης με την αναθεώρηση της οδηγίας για τις βιομηχανικές εκπομπές 11 (ΟΒΕ) και τη σχετική επανεξέταση του κανονισμού για το ευρωπαϊκό ΜΕΜΡ 12 , καθώς ορισμένες βιομηχανικές εκπομπές συλλέγονται σε δημόσια δίκτυα αποχέτευσης. Οι πρόσθετες δράσεις που περιλαμβάνονται στην αναθεώρηση της ΟΕΑΛ για την περαιτέρω μείωση των μικρορύπων, και ιδίως εκείνων που προκύπτουν από τη χρήση φαρμάκων και προϊόντων προσωπικής περιποίησης, θα συμβάλουν στην ορθή εφαρμογή της στρατηγικής για τη βιωσιμότητα των χημικών προϊόντων και της φαρμακευτικής στρατηγικής 13 .

Το σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία 14 αναφέρει σαφώς ότι απαιτείται καλύτερη ενσωμάτωση του τομέα των αστικών λυμάτων στην κυκλική οικονομία. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την οδηγία για την ιλύ καθαρισμού λυμάτων 15 , η οποία ρυθμίζει τη χρήση της ιλύος καθαρισμού λυμάτων στη γεωργία και έχει επιπτώσεις στην πρόταση για την υγεία του εδάφους που εξαγγέλθηκε στη στρατηγική της ΕΕ για το έδαφος με ορίζοντα το 2030.

•    Συνέπεια με άλλες πολιτικές της Ένωσης

Ο στόχος αυτός συνάδει πλήρως με τον στόχο της ΕΕ για κλιματική ουδετερότητα, όπως διατυπώνεται στο νομοθέτημα της ΕΕ για το κλίμα 18 , σε συνδυασμό με τον κανονισμό για τον επιμερισμό των προσπαθειών 19 , ο οποίος απαιτεί από τα κράτη μέλη να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τομείς εκτός ΣΕΔΕ σύμφωνα με εθνικούς στόχους. Συνάδει επίσης με την πρόσφατη πρόταση αναδιατύπωσης της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση 20 (ΟΕΑ), η οποία περιλαμβάνει ετήσιο στόχο μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας κατά 1,7 % για όλους τους δημόσιους φορείς, με την πρόταση του 2021 για την αναθεώρηση της οδηγίας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας 21 (REDII) και με το σχέδιο REPowerEU που περιλαμβάνει αύξηση του στόχου χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο 45 % έως το 2030. Η πρωτοβουλία θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στον στόχο του σχεδίου REPower για την αύξηση της παραγωγής βιομεθανίου στην ΕΕ σε 35 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2030, καθώς και στην πρόταση κανονισμού COM/2021/805 της Επιτροπής από το 2021 για τη μείωση των εκπομπών μεθανίου .

2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

•    Νομική βάση

Η ισχύουσα ΟΕΑΛ βασίζεται στο άρθρο 192 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) 23 ορίζει ότι η πολιτική της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος αποβλέπει σε υψηλό επίπεδο προστασίας, λαμβάνοντας υπόψη την ποικιλομορφία των καταστάσεων στις διάφορες περιοχές της Ένωσης. Στηρίζεται στις αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης, της επανόρθωσης των καταστροφών του περιβάλλοντος, κατά προτεραιότητα στην πηγή, καθώς και στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Ως εκ τούτου, πρέπει να αναληφθεί δράση στον τομέα της διαχείρισης των λυμάτων σύμφωνα με αυτές τις βασικές διατάξεις και υπό το πρίσμα της συντρέχουσας αρμοδιότητας με τα κράτη μέλη. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ μπορεί να νομοθετεί μόνο λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις αρχές της αναγκαιότητας, της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

•    Επικουρικότητα (σε περίπτωση μη αποκλειστικής αρμοδιότητας)

Η δράση σε επίπεδο ΕΕ παραμένει ουσιαστικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι όλοι οι κάτοικοι της ΕΕ μπορούν να αποκομίσουν οφέλη από τη βελτίωση της ποιότητας των υδάτων των ποταμών, των λιμνών και των θαλασσών, καθώς των υπόγειων υδάτων. Δεδομένου ότι το 60 % των υδατικών συστημάτων της ΕΕ είναι διασυνοριακά, είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί το ίδιο επίπεδο προστασίας παντού και με τον ίδιο ρυθμό, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος οι προσπάθειες που καταβάλλουν ορισμένα κράτη μέλη να υπονομεύονται από την έλλειψη προόδου σε άλλα. Η αξιολόγηση έδειξε ότι στα περισσότερα κράτη μέλη η οδηγία ήταν το μοναδικό κίνητρο για επενδύσεις στις απαιτούμενες υποδομές.

Η αξιολόγηση επιβεβαίωσε επίσης ότι η δράση της ΕΕ έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει επιπλέον ισότιμο επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας σε όλα τα κράτη μέλη. Κατά τα τελευταία 30 έτη εφαρμογής της ΟΕΑΛ, η ποιότητα των περιοχών κολύμβησης (και ως εκ τούτου ο τουρισμός και η αναψυχή), του ανεπεξέργαστου νερού που χρησιμοποιείται για την παραγωγή πόσιμου νερού και των υδατικών συστημάτων εν γένει είτε διατηρήθηκε είτε, σε αρκετές περιπτώσεις, βελτιώθηκε. Η πρόσφατη πανδημία COVID-19 κατέδειξε την αλληλεξάρτηση των κρατών μελών όσον αφορά την κυκλοφορία ιών. Η διασφάλιση αποτελεσματικής, ταχείας και εναρμονισμένης παρακολούθησης παθογόνων παραγόντων στα λύματα μπορεί να ωφελήσει ολόκληρη την ΕΕ. Χωρίς εναρμονισμένη και ολοκληρωμένη δράση σε επίπεδο ΕΕ, οι δυνατότητες παρακολούθησης νέων τύπων ιών και μελέτης άλλων σχετικών υγειονομικών παραμέτρων στα λύματα θα επιτευχθούν μόνο σε λίγα κράτη μέλη, πιθανότατα τα πιο προηγμένα.

Θα πρέπει να διασφαλιστεί βελτιωμένη πρόσβαση σε αποχέτευση για όλους όσοι ζουν στην ΕΕ. Θα πρέπει επίσης να διασφαλίζεται ισότιμη πρόσβαση σε βασικές πληροφορίες (σχετικά με τις οικονομικές και περιβαλλοντικές επιδόσεις των φορέων διαχείρισης λυμάτων) για όλους. Όλα τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ιδίως στα υδρολογικά καθεστώτα τους. Τα καθεστώτα βροχόπτωσης έχουν αλλάξει, γεγονός που —πέραν του κινδύνου πλημμύρας— αυξάνει τον κίνδυνο ρύπανσης λόγω των μη επεξεργασμένων όμβριων υδάτων (υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής και αστικές απορροές). Ομοίως, σε όλα τα κράτη μέλη υπάρχουν ρύποι που προκαλούν νέες ανησυχίες, όπως μικρορύποι ή μικροπλαστικά. Αυτό ισχύει και για τα περισσότερα από τα εναπομένοντα φορτία από αστικές πηγές, τα οποία επηρεάζουν την ποιότητα των υδάτων σε όλα τα κράτη μέλη. Επίσης, οι αιτίες των προβλημάτων που εντοπίστηκαν είναι σε μεγάλο βαθμό κοινές μεταξύ κρατών μελών.

Τέλος, η αξιολόγηση έδειξε ότι τα πρότυπα της ΕΕ αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη μιας παγκοσμίως ανταγωνιστικής ενωσιακής βιομηχανίας ύδρευσης και αποχέτευσης. Μετά την έκδοση της οδηγίας, αρκετοί φορείς αναδείχθηκαν σε σημαντικούς ηγέτες σε παγκόσμιο επίπεδο στον τομέα της επεξεργασίας λυμάτων και εξάγουν τις υπηρεσίες τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο περαιτέρω εκσυγχρονισμός των προτύπων της ΕΕ, για παράδειγμα με νέες απαιτήσεις για τους μικρορύπους ή τη χρήση ενέργειας, θα τονώσει την καινοτομία και θα προσφέρει εν τέλει οικονομίες κλίμακας.

•    Αναλογικότητα

Η προτιμώμενη επιλογή περιλαμβάνει αναλογική δέσμη μέτρων που αντιπροσωπεύουν την καλύτερη σχέση κόστους/απόδοσης απ’ όλες τις πιθανές επιλογές (για περισσότερες λεπτομέρειες, βλ. ενότητα 7.1 της εκτίμησης επιπτώσεων). Δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στην εξεύρεση βέλτιστης λύσης με βάση:

·την ανάλυση κόστους/οφέλους (ή ανάλυση κόστους/αποτελεσματικότητας στην περίπτωση των μικρορύπων, καθώς δεν υπάρχει αξιόπιστη μέθοδος για τη χρηματική αποτίμηση των οφελών): τα χρηματικά οφέλη είναι πάντοτε υψηλότερα από το κόστος για κάθε επιμέρους μέτρο της προτιμώμενης επιλογής σε όλα τα κράτη μέλη·

·τη μείωση του διοικητικού φόρτου και την εκτελεστότητα: μέσω της εστίασης σε περιορισμένο μόνο αριθμό εγκαταστάσεων ή οικισμών, μπορούν να επιτευχθούν σημαντικά αποτελέσματα όσον αφορά βασικές παραμέτρους όπως η μείωση της ρύπανσης, η χρήση ενέργειας και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ενώ παράλληλα ο διοικητικός φόρτος διατηρείται σε εύλογο επίπεδο και διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο εκτελεστότητας·

·την εισαγωγή μιας προσέγγισης βάσει κινδύνου για τα περισσότερα από τα προτεινόμενα μέτρα, η οποία θα βοηθήσει ώστε να γίνουν επενδύσεις εκεί όπου χρειάζονται.

Όταν ήταν αναγκαίο για την επίτευξη των κατά τόπους βέλτιστων λύσεων, δόθηκε ευελιξία στις εθνικές ή τις τοπικές αρχές. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι επίτευξη του στόχου της ενεργειακής ουδετερότητας ή της μείωσης των εκπομπών από τα όμβρια ύδατα χάρη σε ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης των υδάτων.

•    Επιλογή της νομικής πράξης

3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

•    Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας της ισχύουσας νομοθεσίας

Από την αξιολόγηση της συνοχής προέκυψε ότι η οδηγία εμφανίζει συνολικά εσωτερική συνοχή. Η οδηγία ΟΕΑΛ λειτουργεί συνολικά σε συνέργεια με άλλες νομοθετικές πράξεις της ΕΕ και συμβάλλει σημαντικά στην επίτευξη των στόχων της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα, της οδηγίας για τα ύδατα κολύμβησης και της οδηγίας για το πόσιμο νερό 24 . Υπάρχει περιορισμένος βαθμός αλληλεπικάλυψης όσον αφορά τις δραστηριότητες που καλύπτονται από την ΟΕΑΛ σε σύγκριση με την οδηγία για τις βιομηχανικές εκπομπές. Σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχουν επίσης ζητήματα συνοχής με πιο πρόσφατες πολιτικές της ΕΕ· ωστόσο, ενδέχεται να υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης της συνοχής μεταξύ της οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων και των πολιτικών για το κλίμα και την ενέργεια.

Η ανάλυση της συνάφειας και της αποτελεσματικότητας κατέδειξε την ανάγκη συνέχισης της παρέμβασης, ιδίως επειδή τα ακατάλληλα επεξεργασμένα ή ανεπεξέργαστα αστικά λύματα εξακολουθούν να αποτελούν έναν από τους κύριους λόγους για τους οποίους τα ύδατα της ΕΕ δεν επιτυγχάνουν τουλάχιστον καλή κατάσταση βάσει της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα. Επιπλέον, η επιστημονική κοινότητα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και το ευρύ κοινό θεωρούν όλο και πιο σημαντικό ζήτημα τις αυξανόμενες ενδείξεις παρουσίας μολυνουσών ουσιών που προκαλούν νέες ανησυχίες, συμπεριλαμβανομένων μικρορύπων όπως τα φάρμακα και τα μικροπλαστικά στα υδατικά συστήματα.

Όσον αφορά τις δυνατότητες ως προς την κυκλική οικονομία, η ΟΕΑΛ περιέχει περιορισμένες διατάξεις σχετικά με την επαναχρησιμοποίηση των λυμάτων και της ιλύος ή την ανάκτηση πολύτιμων συστατικών στοιχείων. Τα μέτρα αυτά δεν εφαρμόστηκαν ποτέ αυστηρά, εν μέρει λόγω της έλλειψης ισχυρών εναρμονισμένων προτύπων σε επίπεδο ΕΕ και των δυνητικών κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία.

Η αξιολόγηση της ενωσιακής προστιθέμενης αξίας, κατά την οποία εξετάστηκε κατά πόσον η ΟΕΑΛ συμμορφώνεται με την αρχή της επικουρικότητας, έδειξε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη αναγνωρίζουν σε μεγάλο βαθμό ότι η οδηγία εξακολουθεί να είναι αναγκαία και ότι η κατάργησή της θα είχε αρνητικές επιπτώσεις. Η οδηγία υποστηρίζει την προστασία του 60 % περίπου των διασυνοριακών λεκανών απορροής της ΕΕ από τις δυσμενείς επιπτώσεις των απορρίψεων λυμάτων. Τέλος, διάφορες δυνατότητες απλούστευσης και καλύτερης χρήσης της ψηφιοποίησης προσδιορίστηκαν στην αξιολόγηση και συμπεριλήφθηκαν στην αναθεώρηση της οδηγίας.

Η αξιολόγηση βελτιώθηκε μετά τις προτάσεις της Ρυθμιστικής Επιτροπής Ελέγχου (γνώμη της 17ης Ιουλίου 2019), ιδίως όσον αφορά τις κυριότερες αιτίες των δυσκολιών συμμόρφωσης σε ορισμένα κράτη μέλη, το ευρύτερο πλαίσιο που επηρεάζει την ποιότητα των υδάτων της ΕΕ, και τη σημασία της αντιμετώπισης νέων ρύπων. Τα συμπεράσματα ενισχύθηκαν και παρασχέθηκαν λεπτομερέστερες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση σε κάθε κράτος μέλος.

•    Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

Η αξιολόγηση και, στη συνέχεια, η εκτίμηση επιπτώσεων υποβλήθηκαν σε διεξοδική διαδικασία διαβούλευσης, η οποία περιλάμβανε διάφορες δραστηριότητες διαβούλευσης, όπως ορίζεται στη στρατηγική διαβούλευσης. Οι μέθοδοι που επιλέχθηκαν για τη διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν ημιδομημένες συνεντεύξεις, διαδραστικά εργαστήρια, μια ευρεία διαδικτυακή δημόσια διαβούλευση ώστε να προσεγγιστεί ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόμενων μερών σχετικά με διάφορα θέματα, και γραπτή διαβούλευση σχετικά με πραγματολογικές πληροφορίες και παραδοχές σχετικά με τη μοντελοποίηση. Πραγματοποιήθηκε μια τελική διάσκεψη των ενδιαφερόμενων μερών για να συγκεντρωθούν απόψεις σχετικά με τις διάφορες επιλογές πολιτικής που πρότεινε η Επιτροπή.

Η ανοικτή δημόσια διαβούλευση διήρκεσε 12 εβδομάδες, από τις 28 Απριλίου έως τις 21 Ιουλίου 2021. Ελήφθησαν συνολικά 285 απαντήσεις και υποβλήθηκαν 57 έγγραφα θέσης. Η ανοικτή δημόσια διαβούλευση συγκέντρωσε απόψεις των ερωτηθέντων σχετικά με τα προβλήματα που σχετίζονται με τη ρύπανση λόγω λυμάτων και τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισής τους. Οι ερωτήσεις ζητούσαν από τους συμμετέχοντες να βαθμολογήσουν ορισμένες δηλώσεις ή προτεινόμενα μέτρα σε κλίμακα από το ένα (ελάχιστος βαθμός συμφωνίας/αποτελεσματικότητας) έως το πέντε (μέγιστος βαθμός συμφωνίας/αποτελεσματικότητας).

Ζητήθηκε επανειλημμένα η γνώμη των κρατών μελών. Μια ειδική συνάντηση με εμπειρογνώμονες των κρατών μελών κατά την έναρξη της διαδικασίας βοήθησε στον προσδιορισμό βέλτιστων πρακτικών και πιθανών επιλογών. Αυτό ολοκληρώθηκε με ειδική διαβούλευση με κάθε κράτος μέλος το 2020 για τη δημιουργία μιας στέρεης βάσης αναφοράς (βλ. παρακάτω). Επιπλέον, το 2021 πραγματοποιήθηκαν τέσσερα διαδικτυακά θεματικά εργαστήρια με θέμα i) την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων, ii) τα λύματα και την ιλύ, iii) το κόστος και τα οφέλη, και iv) την ολοκληρωμένη παρακολούθηση των υδάτων. Στις 26 Οκτωβρίου 2021 πραγματοποιήθηκε μια εικονική τελική διάσκεψη ενδιαφερόμενων μερών για να παρουσιαστούν οι κυριότερες επιλογές και τα πρώτα αποτελέσματα της εκτίμησης επιπτώσεων (312 συμμετέχοντες από 226 οργανώσεις, σε 27 κράτη μέλη).

Ανάπτυξη μοντέλων από το ΚΚΕρ: Επί σειρά ετών, το ΚΚΕρ έχει αναπτύξει μοντέλα για την ποιότητα και την ποσότητα των υδάτων στην ΕΕ. Τα μοντέλα αυτά προσαρμόστηκαν στα ζητήματα πολιτικής που αφορούν την αξιολόγηση και την εκτίμηση επιπτώσεων.

Ad hoc διαβούλευση με εμπειρογνώμονες: Υπό την κοινή καθοδήγηση του ΚΚΕρ και της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος (ΓΔ ENV), ζητήθηκε η γνώμη μιας μικρής ομάδας εμπειρογνωμόνων ως προς συγκεκριμένα ζητήματα πολιτικής [μεμονωμένα κατάλληλα συστήματα (ΜΚΣ), μικροβιακή αντοχή, συνδυασμένες υπερχειλίσεις αποχετευτικών αγωγών και αστικές απορροές, θρεπτικά στοιχεία, μικροπλαστικά και εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου]. Για καθένα από τα θέματα αυτά συντάχθηκε έκθεση η οποία χρησιμοποιήθηκε απευθείας στην εκτίμηση επιπτώσεων ή για τη βελτίωση του μοντέλου του ΚΚΕρ. Όλες οι εκθέσεις αναμένεται να δημοσιευτούν κατά τους προσεχείς μήνες.

Υποστήριξη από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ): Η ΓΔ ENV συνεργάστηκε με τον ΟΟΣΑ για την ανάπτυξη μεθοδολογίας οφέλους για την εκτίμηση επιπτώσεων. Ο ΟΟΣΑ έχει εκπονήσει επίσης σειρά εκθέσεων προς υποστήριξη της αξιολόγησης REFIT. Επιπλέον, ο ΟΟΣΑ διενήργησε ανάλυση των ζητημάτων που αφορούν τη διαφάνεια και τη διακυβέρνηση.

Διεξοδική διαβούλευση με τα κράτη μέλη: Tο 2020 διοργανώθηκε ειδική διαβούλευση με κάθε κράτος μέλος προκειμένου να καθοριστεί ένα στερεό βασικό σενάριο και να συγκεντρωθούν στοιχεία σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές. Για κάθε χώρα, ένα δελτίο προσυμπληρώθηκε με τις παραδοχές που σκόπευε να χρησιμοποιήσει το ΚΚΕρ κατά τη μοντελοποίηση. Όλα τα κράτη μέλη παρείχαν ad hoc στοιχεία κατά τη διάρκεια αυτής της διαβούλευσης.

Για την υποστήριξη της εκτίμησης επιπτώσεων, δύο υποστηρικτικές συμβάσεις ανατέθηκαν σε εξωτερικούς συμβούλους: μία για τη γενική εκτίμηση επιπτώσεων και μία για τη σκοπιμότητα της θέσπισης ενός συστήματος διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για τους μικρορύπους.

Η διαβούλευση έδειξε ότι οι επιλογές για ορισμένα προβλήματα ήταν περιορισμένες — όπως, για παράδειγμα, για τις μη συγκεντρωτικές εγκαταστάσεις (ΜΚΣ), τη βελτίωση της διαφάνειας ή την παρακολούθηση υγειονομικών παραμέτρων. Για άλλα προβλήματα (ύδατα από νεροποντές, χρήση ενέργειας), και σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, δόθηκε αρκετή ευελιξία ώστε να είναι δυνατή η σχεδίαση των πλέον αποδοτικών από άποψη κόστους λύσεων σε τοπικό επίπεδο.

Οι επιπτώσεις των επιλογών αξιολογήθηκαν με τη χρήση μοντέλου που είχε αναπτυχθεί από το ΚΚΕρ και χρησιμοποιήθηκε στην αξιολόγηση REFIT. Ως σημεία σύγκρισης αναπτύχθηκαν ένα βασικό σενάριο (που υποθέτει πλήρη συμμόρφωση της υφιστάμενης οδηγίας με πρόσθετες προθεσμίες για ορισμένα κράτη μέλη) και ένα ανώτατο εφικτό σενάριο.

Για κάθε πρόβλημα, η προτιμώμενη επιλογή προσδιορίστηκε με βάση διάφορα κριτήρια: σχέσεις κόστους/οφέλους, σχέσεις κόστους/αποτελεσματικότητας, επίπεδο συμβολής στους στόχους της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, μείωση της ρύπανσης των υδάτων, δυνατότητα επιβολής και μείωση του διοικητικού φόρτου. Η προτιμώμενη επιλογή περιλαμβάνει αναλογική δέσμη μέτρων που αντιπροσωπεύουν την καλύτερη σχέση κόστους/απόδοσης απ’ όλες τις πιθανές επιλογές.

Τα ακόλουθα κύρια μέτρα θα εφαρμοστούν σταδιακά έως το 2040.

Το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας θα επεκταθεί σε οικισμούς άνω των 1 000 μονάδων ι.π.

Θα αναπτυχθούν νέα πρότυπα για τις μη συγκεντρωτικές εγκαταστάσεις (ΜΚΣ), ενώ τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται να εφαρμόσουν αποτελεσματικές επιθεωρήσεις για τις εν λόγω εγκαταστάσεις.

Για τη μείωση της ρύπανσης από τα όμβρια ύδατα, τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται να καταρτίσουν και να εφαρμόσουν ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης των υδάτων σε όλους τους μεγάλους οικισμούς και στους οικισμούς άνω των 10 000  ι.π. όπου υπάρχει κίνδυνος για το περιβάλλον. Θα δοθεί προτεραιότητα σε προληπτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των πράσινων υποδομών, και στη βελτιστοποίηση των υφιστάμενων συστημάτων συλλογής, παραμονής και επεξεργασίας μέσω καλύτερης αξιοποίησης της ψηφιοποίησης βάσει σαφώς καθορισμένων προτύπων και προδιαγραφών.

Η έκλυση θρεπτικών ουσιών θα περιοριστεί ακόμα περισσότερο, με αυστηρότερες οριακές τιμές για την επεξεργασία του αζώτου και του φωσφόρου. Τα νέα αυτά πρότυπα θα εφαρμοστούν συστηματικά σε όλες τις μεγάλες εγκαταστάσεις άνω των 100 000 ι.π., αλλά και σε όλες τις εγκαταστάσεις άνω των 10 000 ι.π. που βρίσκονται σε περιοχές όπου ο ευτροφισμός εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα.

Θα καθοριστούν νέες οριακές τιμές για τους μικρορύπους που απαιτούν πρόσθετη επεξεργασία. Αυτό θα ισχύει πρώτα για όλες τις μεγάλες εγκαταστάσεις και στη συνέχεια για τις εγκαταστάσεις άνω των 10 000 ι.π. όπου υπάρχει κίνδυνος για το περιβάλλον ή τη δημόσια υγεία, βάσει σαφών και απλών κριτηρίων.

Ένα σύστημα ευθύνης του παραγωγού επικεντρωμένο στα φάρμακα και τα προϊόντα προσωπικής περιποίησης, τις δύο κυριότερες πηγές επιβλαβών μικρορύπων, θα θεσπιστεί προκειμένου να καλυφθεί το πρόσθετο κόστος επεξεργασίας των μικρορύπων και να δοθούν κίνητρα για τη διάθεση λιγότερο επιβλαβών προϊόντων 26 στην αγορά της ΕΕ.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ελέγχουν και να παρακολουθούν καλύτερα τη μη εγχώρια ρύπανση στην πηγή. Στόχος είναι η αύξηση των δυνατοτήτων επαναχρησιμοποίησης της ιλύος και των επεξεργασμένων υδάτων και η μείωση του κινδύνου απόρριψης μη επεξεργασμένων ουσιών στο περιβάλλον και δυσλειτουργίας των εγκαταστάσεων επεξεργασίας.

Θα θεσπιστεί ως στόχος η ενεργειακή ουδετερότητα έως το 2040 σε εθνικό επίπεδο για όλες τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων άνω των 10 000 ι.π., σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται ήδη σε ορισμένα κράτη μέλη· συγκεκριμένα, η ενέργεια που χρησιμοποιείται από τον τομέα θα πρέπει να είναι ισοδύναμη με την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Ως συμβολή στην επίτευξη αυτού του στόχου, θα απαιτηθούν ενεργειακοί έλεγχοι 27 για όλες τις εγκαταστάσεις άνω των 10 000 ι.π.

Για τη βελτίωση της διακυβέρνησης του τομέα, θα ζητηθεί από τους φορείς διαχείρισης λυμάτων να παρακολουθούν και να δημοσιοποιούν βασικούς δείκτες επιδόσεων.

Η πρόσβαση σε αποχέτευση θα ενισχυθεί κατά τρόπο που συνάδει πλήρως με την αναθεωρημένη οδηγία για το πόσιμο νερό, η οποία εκδόθηκε πρόσφατα και με την οποία βελτιώθηκε επίσης η πρόσβαση στην ύδρευση.

Η παρακολούθηση και η υποβολή εκθέσεων θα βελτιωθούν ώστε να αξιοποιηθούν καλύτερα οι δυνατότητες που προσφέρει η ψηφιοποίηση. 

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να οργανώσουν τη συνεργασία μεταξύ των αρχών τους που είναι αρμόδιες για την υγεία και για τα λύματα, ώστε να υπάρχει μόνιμη επιτήρηση βασικών παραμέτρων δημόσιας υγείας όπως η παρουσία ορισμένων ιών, μεταξύ των οποίων ο SARS-CοV-2.

Ο χρονικός ορίζοντας του 2040 επιλέχθηκε ώστε να δοθεί αρκετός χρόνος στα κράτη μέλη για να πραγματοποιήσουν τις απαιτούμενες επενδύσεις. Θα συμπεριληφθούν ενδιάμεσοι στόχοι για τη διασφάλιση της σταδιακής εφαρμογής της οδηγίας και της άμεσης ανάληψης δράσης σε περίπτωση καθυστερήσεων σε κάποιο κράτος μέλος.

Έως το 2040, οπότε και αναμένεται να τεθούν σε εφαρμογή όλα τα μέτρα, οι κύριες επιπτώσεις της προτιμώμενης επιλογής συνοψίζονται ως εξής:

·Όσον αφορά τη ρύπανση των υδάτων, σε σύγκριση με το βασικό σενάριο, η συνολική ρύπανση θα μειωθεί κατά 4,8 εκατ. ι.π. (ή 105 014 τόνους) για το BOD, 56,4 εκατ. ι.π. (ή 229 999 τόνους) για το N, 49,6 εκατ. ι.π. (ή 29 678 τόνους) για τον P, 77,4 εκατ. ι.π. για το τοξικό φορτίο μικρορύπων και 24,8 εκατ. ι.π. για την E. coli. Οι εκπομπές μικροπλαστικών θα μειωθούν κατά 9 %, κυρίως μέσω δράσεων για τη βελτίωση της διαχείρισης των όμβριων υδάτων.

·Με τα προγραμματισμένα μέτρα για την επίτευξη ενεργειακής ουδετερότητας και την πρόσθετη επεξεργασία του αζώτου, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου θα μειωθούν κατά 4,86 εκατ. τόνους (37,32 % των εκπομπών που μπορούν να αποφευχθούν από τον τομέα), στοιχείο που συνάδει με τους στόχους του νομοθετήματος της ΕΕ για το κλίμα και της δέσμης μέτρων Fit for 55 για το κλίμα.

·Από το 2040, το συνολικό κόστος θα ανέλθει σε 3,848 δισ. EUR ετησίως, ποσό μικρότερο από τα αναμενόμενα χρηματικά οφέλη (6,643 δισ. EUR ετησίως έως το 2040). Το συμπέρασμα αυτό ισχύει σε επίπεδο ΕΕ, αλλά και για κάθε κράτος μέλος. Αυτό το πρόσθετο κόστος αναμένεται να καλυφθεί από έναν συνδυασμό τελών ύδρευσης (51 %), δημόσιων προϋπολογισμών (22 %) και του νέου συστήματος ευθύνης του παραγωγού (27 %) για την επεξεργασία μικρορύπων.

Όσον αφορά το ποιος επηρεάζεται, οι φορείς διαχείρισης λυμάτων είναι υπεύθυνοι για τη συλλογή, την επεξεργασία, την παρακολούθηση και την ορθή απόρριψη διάφορων ροών αποβλήτων. Οι αλλαγές στην οδηγία για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων θα έχουν άμεσες επιπτώσεις σε αυτούς. Θα χρειαστούν πρόσθετες επενδύσεις, ιδίως για την καλύτερη διαχείριση των θρεπτικών ουσιών αλλά και για την επεξεργασία των μικρορύπων. Θα χρειαστούν επίσης επενδύσεις για την επίτευξη της ενεργειακής ουδετερότητας, ακόμη κι αν οι επενδύσεις αυτές θα αρχίσουν να αποδίδουν μόνο μεσοπρόθεσμα/μακροπρόθεσμα.

•    Καταλληλότητα και απλούστευση του κανονιστικού πλαισίου

•    Θεμελιώδη δικαιώματα

4.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Το δημοσιονομικό δελτίο σχετικά με τις δημοσιονομικές επιπτώσεις και τους ανθρώπινους και διοικητικούς πόρους που απαιτούνται για την παρούσα πρόταση ενσωματώνεται στο νομοθετικό δημοσιονομικό δελτίο για τη δέσμη μέτρων μηδενικής ρύπανσης, το οποίο παρουσιάζεται στο πλαίσιο της πρότασης αναθεώρησης των καταλόγων ρύπων στα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα.

5.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

•    Σχέδια εφαρμογής και ρυθμίσεις παρακολούθησης, αξιολόγησης και υποβολής εκθέσεων

Ο σχεδιασμός υλοποίησης για τις κύριες δράσεις που περιλαμβάνονται στην προτιμώμενη επιλογή συνοψίζεται στον πίνακα 2 κατωτέρω. Έως το 2025 θα έχουν τεθεί σε εφαρμογή πρόσθετες δραστηριότητες παρακολούθησης που αφορούν μη εγχώριες εκλύσεις, παραμέτρους που σχετίζονται με την υγεία, βασικούς δείκτες επιδόσεων, και δράσεις για τη βελτίωση της διαφάνειας. Θα δημιουργηθούν εθνικές και ενωσιακές βάσεις δεδομένων οι οποίες θα περιλαμβάνουν όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για τον έλεγχο της συμμόρφωσης, και θα προσδιοριστούν τα «ευάλωτα και περιθωριοποιημένα άτομα» μαζί με δράσεις για τη βελτίωση της πρόσβασης σε αποχέτευση.

Για τη μέτρηση της επιτυχίας μπορούν να εξαχθούν διάφοροι δείκτες από τις εκθέσεις των κρατών μελών:

·το υφιστάμενο ποσοστό συμμόρφωσης και η απόσταση από τον στόχο ανά κράτος μέλος και ανά επίπεδο επεξεργασίας, τα οποία παρέχουν άριστη επισκόπηση της εφαρμογής της οδηγίας,

·τον αριθμό των εγκαταστάσεων που είναι εξοπλισμένες με πρόσθετη επεξεργασία για N/P και μικρορύπους, και την αντίστοιχη μείωση των εκλύσεων N/P και του τοξικού φορτίου,

·τη χρήση ενέργειας από τα κράτη μέλη και τις σχετικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου,

·τον αριθμό των οικισμών που καλύπτονται από ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης για τις υπερχειλίσεις υδάτων λόγω νεροποντής και τις αστικές απορροές, και τη συμμόρφωσή τους με τον στόχο της ΕΕ,

·τα μέτρα που λαμβάνουν τα κράτη μέλη για τη βελτίωση της πρόσβασης στην αποχέτευση και τον καλύτερο έλεγχο των ΜΚΣ, καθώς και σύνοψη των κύριων δεικτών υγείας που εξετάζονται στα κράτη μέλη.

Άλλα δεδομένα θα χρησιμοποιηθούν ειδικά για τη μέτρηση των επιπτώσεων της οδηγίας στην επεξεργασία των αστικών λυμάτων. Σε αυτά περιλαμβάνονται κυρίως τα δεδομένα που λαμβάνονται στο πλαίσιο της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα και της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική σχετικά με την ποιότητα των υδάτων υποδοχής (ποταμοί, λίμνες και θάλασσες). Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις παραμέτρους που ενδεχομένως θα χρειάζεται να αναφέρονται για την αξιολόγηση της συμμόρφωσης και τη μέτρηση της επιτυχίας της οδηγίας παρέχονται στο παράρτημα 10 της εκτίμησης επιπτώσεων.

Πίνακας 2: Σχεδιασμός υλοποίησης για τα κύρια μέτρα της προτιμώμενης επιλογής

•    Αναλυτική επεξήγηση των επιμέρους διατάξεων της πρότασης

Οι στόχοι της οδηγίας διευρύνθηκαν ώστε να περιλαμβάνουν, εκτός από την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία της ανθρώπινης υγείας, τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τη βελτίωση της διακυβέρνησης και της διαφάνειας του τομέα, τη βελτίωση της πρόσβασης σε αποχέτευση και —μετά την πρόσφατη κρίση COVID— την τακτική παρακολούθηση παραμέτρων που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία στα αστικά λύματα.

Άρθρο 2 — Ορισμοί

Με βάση τα συμπεράσματα της αξιολόγησης REFIT, οι υφιστάμενοι ορισμοί αποσαφηνίστηκαν ελαφρώς. Προστέθηκαν διάφοροι ορισμοί που σχετίζονται με τις νέες υποχρεώσεις της οδηγίας, όπως «αστικές απορροές», «υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής», «συνδυασμένοι και χωριστοί αποχετευτικοί αγωγοί», «τριτοβάθμια και τεταρτοβάθμια επεξεργασία», «μικρορύπος», «αποχέτευση», «μικροβιακή αντοχή» κ.λπ.

Άρθρο 3 — Αποχετευτικά δίκτυα

Η υποχρέωση δημιουργίας δικτύων αποχέτευσης αστικών λυμάτων επεκτείνεται σε όλους τους οικισμούς των 1 000 ι.π. και άνω. Εισάγεται νέα υποχρέωση για να διασφαλιστεί ότι τα νοικοκυριά είναι συνδεδεμένα με αποχετευτικά δίκτυα, όπου υπάρχουν.

Άρθρο 4 — Μεμονωμένα και άλλα κατάλληλα συστήματα (ΜΚΣ) (νέο)

Αυτό το νέο άρθρο αντικαθιστά εν μέρει το προηγούμενο άρθρο 3. Η δυνατότητα χρήσης ΜΚΣ διατηρείται αλλά περιορίζεται σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις. Για τον σκοπό αυτόν θεσπίζονται νέες υποχρεώσεις:

τα ΜΚΣ πρέπει να είναι κατάλληλα σχεδιασμένα, εγκεκριμένα και ελεγχόμενα,

πρέπει να παρέχεται λεπτομερής αιτιολόγηση της χρήσης τους όταν αντιπροσωπεύουν πάνω από το 2 % του αναφερόμενου φορτίου επεξεργασίας σε πληθυσμούς άνω των 2 000 ι.π.

Άρθρο 5 — Ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων (νέο)

Το νέο αυτό άρθρο εισάγει την υποχρέωση κατάρτισης τοπικά ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης αστικών λυμάτων για την αντιμετώπιση της ρύπανσης από τα όμβρια ύδατα (αστικές απορροές και υπερχείλιση λόγω νεροποντής). Το ενδεικτικό περιεχόμενο των σχεδίων, καθώς και οι ενδεικτικοί στόχοι τους, που πρέπει να προσαρμοστούν στις τοπικές συνθήκες, βασίζονται στις εφαρμοζόμενες βέλτιστες πρακτικές και περιγράφονται λεπτομερώς στο παράρτημα V. Τα σχέδια θα πρέπει να καταρτίζονται για όλους τους οικισμούς με ι.π. 100 000 ή περισσότερο και για όλους τους οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000 όπου η υπερχείλιση λόγω νεροποντής ή οι αστικές απορροές θέτουν σε κίνδυνο το περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία.

Άρθρο 6 — Δευτεροβάθμια επεξεργασία (πρώην άρθρο 4)

Η υποχρέωση εφαρμογής δευτεροβάθμιας επεξεργασίας στα αστικά λύματα πριν από την απόρριψή τους στο περιβάλλον επεκτείνεται σε όλους τους οικισμούς με ι.π. 1 000 ή περισσότερο (έναντι 2 000 ι.π. και άνω στην ισχύουσα οδηγία).

Άρθρο 7 — Τριτοβάθμια επεξεργασία (πρώην άρθρο 5)

Οι κύριες υποχρεώσεις του άρθρου αυτού τροποποιήθηκαν έτσι ώστε η τριτοβάθμια επεξεργασία να είναι πλέον υποχρεωτική για όλες τις μεγάλες εγκαταστάσεις που επεξεργάζονται φορτίο ίσο ή μεγαλύτερο από 100 000 ι.π. Τριτοβάθμια επεξεργασία θα πρέπει επίσης να εφαρμόζεται στις απορρίψεις από οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000 σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από τα κράτη μέλη ως ευαίσθητες στον ευτροφισμό.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσδιορίσουν τις περιοχές της επικράτειάς τους που είναι ευαίσθητες στον ευτροφισμό, επικαιροποιώντας τον υφιστάμενο κατάλογο των «ευαίσθητων περιοχών» που καταρτίστηκε δυνάμει του πρώην άρθρου 5. Οι λοιπές υποχρεώσεις του άρθρου αυτού διατηρήθηκαν και επικαιροποιήθηκαν.

Άρθρο 8 — Τεταρτοβάθμια επεξεργασία (νέο)

Το νέο αυτό άρθρο θεσπίζει την υποχρέωση εφαρμογής πρόσθετης επεξεργασίας στα αστικά λύματα προκειμένου να απομακρύνεται το ευρύτερο δυνατό φάσμα μικρορύπων. Η επεξεργασία αυτή θα εφαρμοστεί το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035 σε όλους τους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επεξεργάζονται φορτίο ίσο ή μεγαλύτερο από 100 000 ι.π. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2040, θα έχει εφαρμοστεί επίσης σε όλους τους οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000 σε περιοχές όπου η συγκέντρωση ή η συσσώρευση μικρορύπων θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσδιορίσουν τις περιοχές αυτές στην επικράτειά τους σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο συγκεκριμένο άρθρο.

Άρθρο 9 — Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού (νέο)

Το νέο αυτό άρθρο θεσπίζει την υποχρέωση των παραγωγών (συμπεριλαμβανομένων των εισαγωγέων) να συνεισφέρουν στο κόστος της τεταρτοβάθμιας επεξεργασίας που προβλέπεται στο άρθρο 8 της οδηγίας όταν διαθέτουν στην εθνική αγορά των κρατών μελών προϊόντα τα οποία, στο τέλος του κύκλου ζωής τους, προκαλούν ρύπανση των αστικών λυμάτων από μικρορύπους. Η εν λόγω οικονομική συνεισφορά θα καθορίζεται με βάση τις ποσότητες και την τοξικότητα των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά.

Άρθρο 10 — Ελάχιστες απαιτήσεις για τους φορείς διευρυμένης ευθύνης παραγωγού (νέο)

Αυτό το άρθρο θεσπίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις για τους φορείς διευρυμένης ευθύνης παραγωγού που επιβάλλει το άρθρο 9 παράγραφος 5.

Άρθρο 11 — Ενεργειακή ουδετερότητα των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων (νέο)

Το νέο αυτό άρθρο θεσπίζει την υποχρέωση επίτευξης ενεργειακής ουδετερότητας σε εθνικό επίπεδο σε όλες τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας άνω των 10 000 ι.π. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2040, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν διασφαλίσει ότι η συνολική ετήσια ενέργεια που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές σε εθνικό επίπεδο από όλους τους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων είναι ισοδύναμη με τη συνολική ετήσια ενέργεια που καταναλώνεται από όλους αυτούς τους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, θα διενεργούνται ενεργειακοί έλεγχοι των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων σε τακτά χρονικά διαστήματα, με ιδιαίτερη έμφαση στον εντοπισμό και την αξιοποίηση του δυναμικού παραγωγής βιοαερίου, με παράλληλη μείωση των εκπομπών μεθανίου.

Άρθρο 12 — Διασυνοριακή συνεργασία (πρώην άρθρο 9)

Το άρθρο αυτό έχει τροποποιηθεί ελαφρώς: προστέθηκε νέα παράγραφος 2, η οποία επιβάλλει την υποχρέωση να καλείται η Επιτροπή, όπου είναι αναγκαίο, για να υποστηρίξει τις συζητήσεις μεταξύ των κρατών μελών. Η παράγραφος 1 τροποποιήθηκε για να προστεθεί η υποχρέωση άμεσης κοινοποίησης σε περίπτωση τυχαίας ρύπανσης, προκειμένου να ληφθεί υπόψη το πρόσφατο συμβάν του ποταμού Odder.

Άρθρο 13 — Τοπικές κλιματικές συνθήκες (πρώην άρθρο 10)

Το άρθρο επικαιροποιήθηκε μόνο ως προς τη νέα αρίθμηση των άρθρων.

Άρθρο 14 — Απορρίψεις μη οικιακών λυμάτων (πρώην άρθρο 11)

Το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε προκειμένου να διασφαλιστεί ότι, πριν από την έκδοση άδειας για απορρίψεις μη οικιακών λυμάτων σε δίκτυα αποχέτευσης αστικών λυμάτων, οι αρμόδιες αρχές διαβουλεύονται με τον φορέα διαχείρισης των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επηρεάζονται από τις απορρίψεις αυτές. Επιπλέον, πρέπει να διασφαλίζεται η τακτική παρακολούθηση της μη οικιακής ρύπανσης στα σημεία εισόδου και εξόδου των εγκαταστάσεων επεξεργασίας, ώστε να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση τυχόν πηγών ρύπανσης. Σε αυτά περιλαμβάνεται η ανάκληση της χορηγηθείσας άδειας, αν χρειάζεται.

Άρθρο 15 — Επαναχρησιμοποίηση των υδάτων και απορρίψεις αστικών λυμάτων (πρώην άρθρο 12)

Η παράγραφος 1 τροποποιήθηκε ως εξής: Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προάγουν συστηματικά την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων από όλους τους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων.

Στην παράγραφο 3, η υποχρέωση εξασφάλισης άδειας για απορρίψεις από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων επεκτείνεται ώστε να περιλαμβάνει πλέον όλους τους οικισμούς με ι.π. άνω των 1 000.

Άρθρο 16 — Απορρίψεις βιοαποδομήσιμων μη οικιακών λυμάτων (πρώην άρθρο 13)

Η παράγραφος 1 επικαιροποιήθηκε (νέα αρίθμηση). Η παράγραφος 2 τροποποιήθηκε για να εξασφαλιστεί ότι οι απαιτήσεις που θεσπίζονται σε εθνικό επίπεδο για τις απορρίψεις αυτές είναι τουλάχιστον ισοδύναμες με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο μέρος Β του παραρτήματος Ι της οδηγίας.

Άρθρο 17 — Επιτήρηση αστικών λυμάτων (νέο)

Το νέο αυτό άρθρο θεσπίζει ένα εθνικό σύστημα παρακολούθησης των αστικών λυμάτων για την παρακολούθηση κατάλληλων παραμέτρων δημόσιας υγείας στα αστικά λύματα. Για τον σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δημιουργήσουν, το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2025, μια δομή συντονισμού μεταξύ των αρχών που είναι αρμόδιες για τη δημόσια υγεία και για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων. Η δομή αυτή θα καθορίσει τις παραμέτρους που πρέπει να παρακολουθούνται, τη συχνότητα παρακολούθησης και την εφαρμοστέα μέθοδο.

Επιπλέον, έως ότου οι αρμόδιες αρχές δημόσιας υγείας διαπιστώσουν ότι η πανδημία SARS-CoV-2 δεν αποτελεί κίνδυνο για τον πληθυσμό, θα παρακολουθούνται τα αστικά λύματα τουλάχιστον του 70 % του εθνικού πληθυσμού.

Τέλος, για όλους τους οικισμούς με 100 000 ι.π. και άνω, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να παρακολουθούν τακτικά τη μικροβιακή αντοχή στις εξόδους των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων.

Άρθρο 18 — Εκτίμηση και διαχείριση κινδύνων (νέο)

Πρόκειται για νέο άρθρο. Τα κράτη μέλη έχουν την υποχρέωση να αξιολογούν τους κινδύνους που προκαλούνται από τις απορρίψεις αστικών λυμάτων για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία και, όπου απαιτείται, να λαμβάνουν πρόσθετα μέτρα επιπλέον των ελάχιστων απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας ώστε να αντιμετωπίζονται οι κίνδυνοι αυτοί. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνουν, κατά περίπτωση, τη συλλογή και επεξεργασία λυμάτων από οικισμούς κάτω των 1 000 ι.π., την εφαρμογή τριτοβάθμιας ή τεταρτοβάθμιας επεξεργασίας σε οικισμούς κάτω των 10 000 ι.π., και πρόσθετα μέτρα για τη μείωση της ρύπανσης των όμβριων υδάτων σε οικισμούς κάτω των 10 000 ι.π.

Άρθρο 19 — Πρόσβαση σε αποχέτευση (νέο)

Πρόκειται για νέο άρθρο. Τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται να βελτιώσουν και να διατηρήσουν την πρόσβαση σε αποχέτευση για όλους, ιδίως για τα ευάλωτα και περιθωριοποιημένα άτομα.

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να έχουν προσδιορίσει κατηγορίες ατόμων χωρίς πρόσβαση ή με περιορισμένη πρόσβαση σε αποχέτευση, να αξιολογήσουν τις δυνατότητες βελτίωσης της πρόσβασης σε εγκαταστάσεις υγιεινής για τα άτομα αυτά και να υποστηρίξουν τη δημιουργία ελεύθερα και με ασφάλεια προσβάσιμων εγκαταστάσεων υγιεινής σε δημόσιους χώρους για όλους τους οικισμούς με ι.π. 10 000 και άνω.

Άρθρο 20 — Ιλύς (πρώην άρθρο 14)

Το άρθρο αυτό έχει επικαιροποιηθεί: η ιλύς θα πρέπει να υφίσταται επεξεργασία, ανακύκλωση και ανάκτηση, όποτε κρίνεται σκόπιμο, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, όπως ορίζεται στην οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα 28 και με τις απαιτήσεις της οδηγίας για την ιλύ 29 , και να απορρίπτεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα. Για να εξασφαλιστούν υψηλά ποσοστά ανάκτησης, ιδίως για κρίσιμα υλικά όπως ο φώσφορος, θα δοθεί εντολή στην Επιτροπή να καθορίσει ελάχιστα ποσοστά ανάκτησης

Άρθρο 21 — Παρακολούθηση (πρώην άρθρο 15)

Θεσπίζονται νέες υποχρεώσεις: Τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται πλέον να παρακολουθούν τη ρύπανση από τις αστικές απορροές και τις υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής, τις συγκεντρώσεις και τα φορτία των ρυθμιζόμενων ρύπων στις εξόδους των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων, και την παρουσία μικροπλαστικών (μεταξύ άλλων και στην ιλύ). Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 13, ορισμένοι μη οικιακοί ρύποι θα πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά στα σημεία εισόδου και εξόδου των σταθμών επεξεργασίας λυμάτων.

Άρθρο 22 — Πληροφορίες σχετικά με την παρακολούθηση της εφαρμογής (πρώην άρθρο 16)

Πρόκειται για νέο άρθρο. Οι διατάξεις σχετικά με την υποβολή εκθέσεων απλουστεύονται και αντικαθίστανται από ένα νέο σύστημα, το οποίο δεν περιλαμβάνει πραγματική υποβολή εκθέσεων, αλλά τακτική επικαιροποίηση ενός εθνικού συνόλου δεδομένων στο οποίο έχουν πρόσβαση ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος και η Επιτροπή. Με τον τρόπο αυτό θα διασφαλιστεί βελτίωση της αποτελεσματικότητας του συστήματος, με την αποφυγή της μεγάλης χρονικής υστέρησης μεταξύ της ημερομηνίας αναφοράς των υποβαλλόμενων στοιχείων και της πραγματικής ημερομηνίας υποβολής τους.

Το άρθρο απαιτεί από τα κράτη μέλη να θεσπίσουν σύνολα δεδομένων για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τα αστικά λύματα στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, για παράδειγμα, με την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων των παραμέτρων που παρατίθενται στα παραρτήματα της παρούσας οδηγίας, της μικροβιακής αντοχής, σημαντικών υγειονομικών παραμέτρων κ.λπ., αλλά και με τη λήψη μέτρων για τη διασφάλιση της πρόσβασης σε αποχέτευση κ.λπ.

Η δημιουργία αυτών των συνόλων δεδομένων πρέπει να είναι συνεπής με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 18 της αναδιατυπωμένης οδηγίας για το πόσιμο νερό 30 . Προβλέπεται επίσης η παροχή στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος.

Άρθρο 23 — Εθνικό πρόγραμμα εφαρμογής (πρώην άρθρο 17)

Το άρθρο αυτό έχει τροποποιηθεί. Διατηρείται η υποχρέωση κατάρτισης εθνικού προγράμματος για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και καθορίζεται το ελάχιστο περιεχόμενο του εν λόγω προγράμματος. Τα προγράμματα αυτά πρέπει να περιλαμβάνουν τουλάχιστον: i) αξιολόγηση του επιπέδου εφαρμογής της οδηγίας σε σχέση με τις διάφορες υποχρεώσεις που επιβάλλει· ii) προσδιορισμό και προγραμματισμό των επενδύσεων που απαιτούνται για την εφαρμογή αυτή· iii) εκτίμηση των επενδύσεων που απαιτούνται για την ανακαίνιση των υφιστάμενων υποδομών επεξεργασίας αστικών λυμάτων· και iv) προσδιορισμός πιθανών πηγών χρηματοδότησης.

Τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται να επικαιροποιούν τα εθνικά σχέδια εφαρμογής τουλάχιστον κάθε 5 έτη και να τα κοινοποιούν στην Επιτροπή, εκτός εάν μπορούν να αποδείξουν ότι συμμορφώνονται με τα άρθρα 3, 4, 6, 7 και 8 της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 24 — Πληροφόρηση του κοινού (νέο)

Πρόκειται για νέο άρθρο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι διατίθενται στο διαδίκτυο επαρκείς και επικαιροποιημένες πληροφορίες σχετικά με τη συλλογή και την επεξεργασία των αστικών λυμάτων. Βασικές πληροφορίες, όπως το επίπεδο συμμόρφωσης των υποδομών επεξεργασίας αστικών λυμάτων με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, ο όγκος των αστικών λυμάτων που συλλέγονται και υφίστανται επεξεργασία ετησίως ανά νοικοκυριό κ.λπ. πρέπει επίσης να είναι προσβάσιμες τουλάχιστον μία φορά ετησίως για όλα τα πρόσωπα που συνδέονται με αποχετευτικό δίκτυο, στην πλέον κατάλληλη μορφή, για παράδειγμα πάνω στα τιμολόγια.

Άρθρο 25 — Πρόσβαση στη δικαιοσύνη (νέο)

Το νέο αυτό άρθρο συνάδει με το άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και εφαρμόζει τη σύμβαση του Aarhus όσον αφορά την πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Το κοινό και οι ΜΚΟ θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εξετάζουν νομικά τις αποφάσεις που λαμβάνουν τα κράτη μέλη δυνάμει της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 26 — Αποζημίωση (νέο)

Εισάγεται νέο άρθρο σχετικά με την αποζημίωση, το οποίο έχει στόχο να διασφαλίσει ότι, σε περίπτωση πρόκλησης βλάβης στην υγεία, εν όλω ή εν μέρει ως αποτέλεσμα παράβασης εθνικών μέτρων που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, το ενδιαφερόμενο κοινό μπορεί να αξιώσει και να λάβει αποζημίωση για την εν λόγω βλάβη από τις σχετικές αρμόδιες αρχές και, στις περιπτώσεις που προσδιορίζονται, από τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ευθύνονται για την παράβαση.

Άρθρο 27 — Άσκηση της εξουσιοδότησης (νέο)

Πρόκειται για ένα νέο τυποποιημένο άρθρο για την έκδοση κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

Άρθρο 28 — Διαδικασία επιτροπής (πρώην άρθρο 18)

Πρόκειται για ένα νέο τυποποιημένο άρθρο για την έκδοση εκτελεστικών πράξεων.

Άρθρο 29 — Κυρώσεις (νέο)

Σε αυτό το νέο άρθρο καθορίζεται το ελάχιστο περιεχόμενο των κυρώσεων, ώστε αυτές να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές, με την επιφύλαξη της οδηγίας 2008/99/ΕΚ σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος μέσω του ποινικού δικαίου 31 .

Άρθρο 30 — Αξιολόγηση (νέο)

Το νέο αυτό άρθρο καθορίζει το πλαίσιο για μελλοντικές αξιολογήσεις της οδηγίας (όπως προβλέπεται στις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για τη βελτίωση της νομοθεσίας). Η πρώτη αξιολόγηση προβλέπεται το νωρίτερο 10 έτη μετά τη λήξη της περιόδου μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο.

Άρθρο 31 — Επανεξέταση (νέο)

Τουλάχιστον ανά πενταετία, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, συνοδευόμενη, εάν χρειάζεται, από κατάλληλες νομοθετικές προτάσεις.

Άρθρο 32 — Κατάργηση και μεταβατικές διατάξεις (νέο)

Το άρθρο αυτό είναι νέο και εισάγει διατάξεις για να ληφθεί υπόψη η ειδική κατάσταση της Μαγιότ και για να διατηρηθεί το επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας που επιβλήθηκε δυνάμει του πρώην άρθρου 5 έως ότου τεθούν σε εφαρμογή οι νέες απαιτήσεις του άρθρου 7.

Άρθρο 33 — Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο (πρώην άρθρο 19)

Το παρόν άρθρο ακολουθεί το τυποποιημένο υπόδειγμα.

Άρθρο 34 — Έναρξη ισχύος (νέο)

Το παρόν άρθρο ακολουθεί το τυποποιημένο υπόδειγμα. Προβλέπεται ότι η οδηγία θα τεθεί σε ισχύ 20 ημέρες μετά τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα.

Άρθρο 35 — Αποδέκτες (πρώην άρθρο 20)

Το άρθρο παραμένει αμετάβλητο.

Το πρώην άρθρο 6 έχει διαγραφεί

Το άρθρο αυτό διαγράφηκε για λόγους απλούστευσης, καθώς η δυνατότητα χαρακτηρισμού «λιγότερο ευαίσθητων περιοχών» χρησιμοποιείται σπάνια από τα κράτη μέλη στην πράξη. Επιπλέον, η διατήρηση αυτής της δυνατότητας στο αναθεωρημένο κείμενο της οδηγίας θα υποβάθμιζε το γενικό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος που επιδιώκεται με την αναθεώρηση της οδηγίας.

Το πρώην άρθρο 7 έχει διαγραφεί

Η υποχρέωση εφαρμογής κατάλληλης επεξεργασίας στα αστικά λύματα πριν από την απόρριψη σημαίνει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να συμμορφώνονται με την ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ και, ως εκ τούτου, η αξία της εν λόγω διάταξης είναι (νομικά) περιορισμένη. Ο στόχος της εξασφάλισης κατάλληλης επεξεργασίας των αστικών λυμάτων έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027 διατηρείται μόνο όσον αφορά τη Μαγιότ, ως μεταβατική διάταξη.

Το πρώην άρθρο 8 έχει διαγραφεί

Το άρθρο αυτό διαγράφηκε επειδή είναι πλέον παρωχημένο — σήμερα τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του άρθρου 4. Το άρθρο αυτό συνδεόταν επίσης με τις «λιγότερο ευαίσθητες περιοχές», έννοια που αφαιρέθηκε από την οδηγία.

Παράρτημα I

Μέρος Α — Αποχετευτικά δίκτυα

Παραμείνει αμετάβλητο.

Μέρος Β — Απόρριψη από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων σε ύδατα υποδοχής

Επικαιροποιείται με νέες παραπομπές και ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά τη δευτεροβάθμια (πίνακας 1), την τριτοβάθμια (πίνακας 2) και την τεταρτοβάθμια επεξεργασία (νέος πίνακας 3).

Μέρος Γ — Απορρίψεις μη οικιακών λυμάτων

Τροποποιήθηκε και τώρα καθορίζει τους ελάχιστους όρους υπό τους οποίους μπορούν να χορηγούνται οι άδειες για απόρριψη μη οικιακών λυμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 13. Γίνεται σύνδεση με την οδηγία για τις βιομηχανικές εκπομπές 32 .

Μέρος Δ — Μέθοδοι αναφοράς για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων

Οι απαιτήσεις για την παρακολούθηση των απορρίψεων επεξεργασίας αστικών λυμάτων έχουν επικαιροποιηθεί. Για τους οικισμούς με ι.π. 100 000 και άνω, απαιτείται τουλάχιστον ένα δείγμα ημερησίως.

Παράρτημα II

Αυτό το μέρος Α αντιστοιχεί στα κριτήρια του πρώην παραρτήματος II για τον προσδιορισμό των «ευαίσθητων περιοχών» — τα κριτήρια αυτά διατηρήθηκαν και επικαιροποιήθηκαν. Προστέθηκε επίσης κατάλογος των περιοχών που πρέπει να θεωρούνται ευαίσθητες στον ευτροφισμό από τα κράτη μέλη.

Παράρτημα III — Κατάλογος προϊόντων που υπάγονται στο άρθρο 9 για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού (νέο)

Τα προϊόντα που υπάγονται στο άρθρο 9 σχετικά με τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού είναι εκείνα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής κάποιας από τις νομοθετικές πράξεις της ΕΕ που απαριθμούνται στο παράρτημα αυτό (φάρμακα και καλλυντικά).

Παράρτημα IV — Βιομηχανικοί τομείς

Πρώην παράρτημα III — παραμένει αμετάβλητο.

Παράρτημα V — Περιεχόμενο των ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης αστικών λυμάτων δυνάμει του άρθρου 5 (νέο)

Το παράρτημα αυτό παραθέτει το ελάχιστο περιεχόμενο του ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης αστικών λυμάτων που καταρτίζεται σύμφωνα με το άρθρο 5. Τα σχέδια αυτά πρέπει να περιλαμβάνουν ανάλυση της αρχικής κατάστασης στην εξυπηρετούμενη περιοχή του σταθμού επεξεργασίας αστικών λυμάτων, καθορισμό στόχων για τη μείωση της ρύπανσης από υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής και αστικές απορροές για την εν λόγω περιοχή, και προσδιορισμό των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για την επίτευξη των στόχων αυτών.

Οι στόχοι πρέπει να περιλαμβάνουν: i) ενδεικτικό στόχο σύμφωνα με τον οποίο οι υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής δεν αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 1 % του ετήσιου όγκου και φορτίου συλλεγόμενων αστικών λυμάτων, όπως υπολογίζεται υπό συνθήκες ανομβρίας· και ii) τη σταδιακή κατάργηση των μη επεξεργασμένων απορρίψεων αστικών απορροών μέσω χωριστών αποχετευτικών δικτύων, εκτός εάν αποδειχθεί ότι αυτά είναι επαρκούς ποιότητας ώστε να μην έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα των υδάτων υποδοχής.

Παράρτημα VI — Πληροφόρηση του κοινού (νέο)

Το παράρτημα αυτό περιγράφει λεπτομερώς τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται στο κοινό δυνάμει του νέου άρθρου 24.

Παράρτημα VII (νέο)

Πρόκειται για τυποποιημένο παράρτημα που παραθέτει την καταργούμενη οδηγία και τις διαδοχικές τροποποιήσεις της, καθώς και τις ημερομηνίες μεταφοράς και εφαρμογής τους.

Παράρτημα VIII (νέο)

Πρόκειται για τον νέο πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της νέας πρότασης αναδιατυπωμένης οδηγίας.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

2022/0345 (COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (αναδιατύπωση)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

⌦ Έχοντας υπόψη ⌫ τη συνθήκη για την ίδρυση ⌦ τη λειτουργία ⌫ της Ευρωπαϊκής ⌦ Ένωσης ⌫ Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο ⌦ 192 παράγραφος 1 ⌫130Ρ,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 33 ,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών 34 ,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

⇩ νέο

(1)Η οδηγία 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου 35 έχει τροποποιηθεί επανειλημμένα και ουσιωδώς 36 . Καθώς η εν λόγω οδηγία πρόκειται να τροποποιηθεί εκ νέου, είναι σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας, η αναδιατύπωσή της.

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 1 (προσαρμοσμένο)

ότι, με το ψήφισμα του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1988 για την προστασία της Βόρειας Θάλασσας και άλλων υδάτων στην Κοινότητα 37 , η Επιτροπή καλείται να υποβάλει προτάσεις για τα μέτρα που απαιτούνται σε κοινοτικό επίπεδο όσον αφορά την επεξεργασία των αστικών λυμάτων·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 2 (προσαρμοσμένο)

ότι η ρύπανση που οφείλεται σε ανεπαρκή επεξεργασία των λυμάτων σε ένα κράτος μέλος συχνά επηρεάζει τα ύδατα άλλων κρατών μελών· ότι απαιτείται δράση σε κοινοτικό επίπεδο, σύμφωνα με το άρθρο 130Π·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 3

ότι, για να αποφεύγονται οι αρνητικές επιδράσεις στο περιβάλλον από τη διάθεση ανεπαρκώς επεξεργασμένων αστικών λυμάτων, απαιτείται γενικώς η δευτεροβάθμια επεξεργασία τους·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 4

ότι στις ευαίσθητες ζώνες είναι ανάγκη να επιβάλλεται αυστηρότερη επεξεργασία· ότι σε ορισμένες λιγότερο ευαίσθητες ζώνες ενδέχεται να επαρκεί η πρωτοβάθμια επεξεργασία·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 5

ότι η διοχέτευση βιομηχανικών αποβλήτων στα δίκτυα αποχέτευσης, καθώς και για την απόρριψη λυμάτων και λυματολάσπης από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, πρέπει να ρυθμίζεται από γενικές διατάξεις, κανόνες ή/και να απαιτείται ειδική έγκριση·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 6

ότι, για την απόρριψη, από ορισμένους βιομηχανικούς κλάδους, βιοαποικοδομήσιμων βιομηχανικών λυμάτων που δεν διοχετεύονται σε σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων πριν από την απόρριψη στα ύδατα πρέπει να ισχύουν κατάλληλες απαιτήσεις·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 7

ότι πρέπει να ενθαρρύνεται η ανακύκλωση της λυματολάσπης που προκύπτει από την επεξεργασία των λυμάτων· ότι πρέπει να σταματήσει σταδιακώς η απόρριψη λυματολάσπης στα επιφανειακά ύδατα·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 8

ότι οι σταθμοί επεξεργασίας λυμάτων, τα ύδατα και η διάθεση της λυματολάσπης πρέπει να παρακολουθούνται ώστε να διασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος από τις αρνητικές επιδράσεις της απόρριψης λυμάτων·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 9

ότι πρέπει να εξασφαλισθεί η ενημέρωση του κοινού για τη διάθεση των λυμάτων και της λυματολάσπης, με τη μορφή περιοδικών εκθέσεων·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 10

ότι τα κράτη μέλη πρέπει να εκπονούν και να υποβάλλουν στην Επιτροπή εθνικά προγράμματα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας·

🡻 91/271/ΕΟΚ αιτιολογική σκέψη 11

ότι πρέπει να συσταθεί επιτροπή, η οποία θα επικουρεί την Επιτροπή σε θέματα εφαρμογής της παρούσας οδηγίας και προσαρμογής της στην τεχνική πρόοδο,

⇩ νέο

(2)Η οδηγία 91/271/ΕΟΚ καθορίζει το νομικό πλαίσιο για τη συλλογή, την επεξεργασία και την απόρριψη αστικών λυμάτων και την απόρριψη βιοαποδομήσιμων λυμάτων από ορισμένους βιομηχανικούς τομείς. Σκοπός της είναι να προστατεύσει το περιβάλλον από την απόρριψη ανεπαρκώς επεξεργασμένων αστικών λυμάτων. Η οδηγία αυτή θα πρέπει να συνεχίσει να επιδιώκει τον ίδιο σκοπό, συμβάλλοντας παράλληλα στην προστασία της δημόσιας υγείας, όταν, για παράδειγμα, τα αστικά λύματα απορρίπτονται σε ύδατα κολύμβησης ή σε υδατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται για την άντληση πόσιμου νερού, ή όταν τα αστικά λύματα χρησιμοποιούνται ως δείκτης παραμέτρων σχετικών με τη δημόσια υγεία. Θα πρέπει επίσης να βελτιώσει την πρόσβαση στην αποχέτευση και σε βασικές πληροφορίες σχετικά με τη διακυβέρνηση των δραστηριοτήτων συλλογής και επεξεργασίας αστικών λυμάτων. Τέλος, η οδηγία αυτή θα πρέπει να συνεισφέρει στη σταδιακή εξάλειψη των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από δραστηριότητες συλλογής και επεξεργασίας αστικών λυμάτων, ιδίως με την περαιτέρω μείωση των εκπομπών αζώτου αλλά και με την προώθηση της ενεργειακής αποδοτικότητας και της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να συμβάλει στον στόχο της επίτευξης κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050, ο οποίος θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 38 .

(3)Το 2019 η Επιτροπή διενήργησε αξιολόγηση της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου στο πλαίσιο του προγράμματος βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου 39 (στο εξής: αξιολόγηση). Από την αξιολόγηση αυτή διαπιστώθηκε ότι απαιτείται επικαιροποίηση ορισμένων διατάξεων της οδηγίας. Εντοπίστηκαν τρεις σημαντικές πηγές εναπομένοντος φορτίου ρύπανσης από αστικά λύματα που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, και συγκεκριμένα οι υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής και οι αστικές απορροές, οι δυσλειτουργίες μεμονωμένων συστημάτων (δηλαδή συστημάτων επεξεργασίας οικιακών λυμάτων που δεν εισέρχονται σε αποχετευτικά δίκτυα) και οι μικροί οικισμοί που επί του παρόντος δεν καλύπτονται πλήρως από την οδηγία 91/271/ΕΟΚ. Οι τρεις αυτές πηγές ρύπανσης συνιστούν σημαντική πίεση στα συστήματα επιφανειακών υδάτων της Ένωσης. Στην έκθεση της αξιολόγησης τονίστηκε επίσης η ανάγκη να βελτιωθεί η διαφάνεια και η διακυβέρνηση των δραστηριοτήτων για τα αστικά λύματα, να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που προσφέρει ο τομέας της επεξεργασίας αστικών λυμάτων ως προς την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και να γίνουν ουσιαστικά βήματα προς την ενεργειακή ουδετερότητα ως συμβολή στην κλιματική ουδετερότητα, και να εναρμονιστεί η επιτήρηση υγειονομικών παραμέτρων, όπως ο ιός της COVID-19 και οι παραλλαγές του, στα αστικά λύματα προς υποστήριξη δράσεων για τη δημόσια υγεία.

(4)Οι μικροί οικισμοί ασκούν σημαντική πίεση στο 11 % των συστημάτων επιφανειακών υδάτων της Ένωσης 40 . Για την καλύτερη αντιμετώπιση της ρύπανσης από τέτοιους οικισμούς και την αποτροπή των απορρίψεων μη επεξεργασμένων αστικών λυμάτων στο περιβάλλον, το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να περιλαμβάνει όλους τους οικισμούς με ισοδύναμο πληθυσμό (ι.π.) 1 000 και άνω.

(5)Προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική επεξεργασία των αστικών λυμάτων πριν από την απόρριψή τους στο περιβάλλον, όλα τα αστικά λύματα από οικισμούς με ι.π. 1 000 και άνω θα πρέπει να συλλέγονται σε συγκεντρωτικά αποχετευτικά δίκτυα. Όπου υπάρχουν ήδη τέτοια δίκτυα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι όλες οι πηγές αστικών λυμάτων συνδέονται με αυτά.

(6)Κατ’ εξαίρεση, όταν μπορεί να αποδειχθεί ότι η εγκατάσταση συγκεντρωτικού δικτύου συλλογής αστικών λυμάτων δεν θα απέφερε κανένα περιβαλλοντικό όφελος ή θα συνεπαγόταν υπερβολικό κόστος, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν μεμονωμένα συστήματα για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, εφόσον αυτά εξασφαλίζουν το ίδιο επίπεδο επεξεργασίας με τη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια επεξεργασία. Για τον σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δημιουργήσουν εθνικά μητρώα για τον εντοπισμό των μεμονωμένων συστημάτων που χρησιμοποιούνται στην επικράτειά τους, και να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα συστήματα αυτά είναι κατάλληλα σχεδιασμένα, ότι συντηρούνται σωστά και ότι υπόκεινται σε τακτικό έλεγχο συμμόρφωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει ιδίως να εξασφαλίζουν ότι τα μεμονωμένα συστήματα που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή και την παραμονή των αστικών λυμάτων είναι αδιαπέραστα και στεγανά και ότι παρακολουθούνται και επιθεωρούνται σε τακτά και καθορισμένα χρονικά διαστήματα.

(7)Κατά τις βροχοπτώσεις, οι υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής και οι αστικές απορροές συνιστούν σημαντική εναπομένουσα πηγή ρύπανσης που απορρίπτεται στο περιβάλλον. Οι εκπομπές αυτές αναμένεται να αυξηθούν λόγω των συνδυασμένων επιπτώσεων της αστικοποίησης και της σταδιακής μεταβολής των βροχοπτώσεων, που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή. Θα πρέπει να οριστούν λύσεις για τη μείωση αυτής της πηγής ρύπανσης σε τοπικό επίπεδο, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών τοπικών συνθηκών. Οι λύσεις αυτές θα πρέπει να βασίζονται σε μια ολοκληρωμένη ποσοτική και ποιοτική διαχείριση των υδάτων στις αστικές περιοχές. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι καταρτίζονται ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων σε τοπικό επίπεδο για όλους τους οικισμούς με ι.π. 100 000 και άνω, δεδομένου ότι οι οικισμοί αυτοί ευθύνονται για σημαντικό μερίδιο της εκπεμπόμενης ρύπανσης. Θα πρέπει επίσης να τεθούν σε εφαρμογή ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων για οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000, όπου οι υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής ή οι αστικές απορροές συνιστούν απειλή για το περιβάλλον ή τη δημόσια υγεία.

(8)Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων είναι οικονομικώς αποδοτικά, είναι σημαντικό να βασίζονται σε βέλτιστες πρακτικές σε αναπτυγμένες αστικές περιοχές. Ως εκ τούτου, τα προς εξέταση μέτρα θα πρέπει να βασίζονται σε ενδελεχή ανάλυση των τοπικών συνθηκών και θα πρέπει να ευνοούν μια προληπτική προσέγγιση με στόχο τον περιορισμό της συλλογής μη ρυπασμένων όμβριων υδάτων και τη βελτιστοποίηση της χρήσης των υφιστάμενων υποδομών. Θα πρέπει να προτιμώνται τα «πράσινα» έργα αξιοποίησης και νέες γκρίζες υποδομές θα πρέπει να σχεδιάζονται μόνον όπου είναι απολύτως αναγκαίες. Προκειμένου να προστατευτεί το περιβάλλον, ιδίως το παράκτιο και το θαλάσσιο, και η δημόσια υγεία από την απόρριψη ανεπαρκώς επεξεργασμένων αστικών λυμάτων, θα πρέπει να εφαρμόζεται δευτεροβάθμια επεξεργασία σε όλες τις απορρίψεις αστικών λυμάτων από οικισμούς με ι.π. 1 000 και άνω.

(9)Η αξιολόγηση έδειξε ότι η εφαρμογή της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ πέτυχε σημαντική μείωση των εκπομπών αζώτου και φωσφόρου. Ωστόσο, σύμφωνα με την αξιολόγηση, οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων εξακολουθούν να αποτελούν σημαντική οδό για την είσοδο των ρύπων αυτών στο περιβάλλον, με αποτέλεσμα να συνεισφέρουν άμεσα στον ευτροφισμό των υδατικών συστημάτων και των θαλασσών στην Ένωση. Μέρος αυτής της ρύπανσης μπορεί να αποφευχθεί, καθώς η τεχνολογική πρόοδος και οι βέλτιστες πρακτικές δείχνουν ότι οι οριακές τιμές εκπομπών που είχαν θεσπιστεί με την οδηγία 91/271/ΕΟΚ για το άζωτο και τον φώσφορο είναι παρωχημένες και θα πρέπει να αυστηροποιηθούν. Θα πρέπει να επιβληθεί συστηματικά η υποχρέωση διενέργειας τριτοβάθμιας επεξεργασίας σε όλους τους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων με ι.π. 100 000 και άνω, καθώς οι μονάδες αυτές αποτελούν σημαντική εναπομένουσα πηγή απόρριψης αζώτου και φωσφόρου.

(10)Η τριτοβάθμια επεξεργασία θα πρέπει επίσης να είναι υποχρεωτική και σε οικισμούς με ι.π. 10 000 και άνω που απορρίπτουν λύματα σε περιοχές που εμφανίζουν ή διατρέχουν κίνδυνο να εμφανίσουν ευτροφισμό. Προκειμένου να διασφαλιστεί ο συντονισμός των προσπαθειών για τον περιορισμό του ευτροφισμού στο επίπεδο των σχετικών λεκανών απορροής για ολόκληρη τη λεκάνη υδροσυλλογής, οι περιοχές όπου ο ευτροφισμός θεωρείται πρόβλημα σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία θα πρέπει να απαριθμούνται στην παρούσα οδηγία. Επιπλέον, για να διασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ των σχετικών ενωσιακών νομικών πράξεων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσδιορίσουν άλλες περιοχές που εμφανίζουν ή διατρέχουν κίνδυνο να εμφανίσουν ευτροφισμό στην επικράτειά τους, ιδίως με βάση τα δεδομένα που συλλέγονται δυνάμει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 41 , της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 42 και της οδηγίας 91/676/ΕΟΚ του Συμβουλίου 43 . Η αυστηροποίηση των οριακών τιμών, ο πιο συνεκτικός και περιεκτικός προσδιορισμός των περιοχών που είναι ευαίσθητες στον ευτροφισμό και η υποχρέωση εξασφάλισης τριτοβάθμιας επεξεργασίας για όλες τις μεγάλες εγκαταστάσεις θα συμβάλουν, συνολικά, στον περιορισμό του ευτροφισμού. Δεδομένου ότι αυτό θα απαιτήσει πρόσθετες επενδύσεις σε εθνικό επίπεδο, θα πρέπει να δοθεί επαρκής χρόνος στα κράτη μέλη για να δημιουργήσουν τις απαιτούμενες υποδομές.

(11)Πρόσφατες επιστημονικές γνώσεις στις οποίες στηρίζονται διάφορες στρατηγικές της Επιτροπής 44 υπογραμμίζουν την ανάγκη ανάληψης δράσης για την αντιμετώπιση του ζητήματος των μικρορύπων, οι οποίοι εντοπίζονται πλέον σε όλα τα ύδατα της Ένωσης. Ορισμένοι από αυτούς τους μικρορύπους είναι επικίνδυνοι για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον ακόμη και σε μικρές ποσότητες. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να θεσπιστεί ένα πρόσθετο επίπεδο επεξεργασίας, δηλαδή τεταρτοβάθμια επεξεργασία, προκειμένου να διασφαλιστεί η απομάκρυνση μεγάλου φάσματος μικρορύπων από τα αστικά λύματα. Η τεταρτοβάθμια επεξεργασία θα πρέπει αρχικά να επικεντρωθεί στους οργανικούς μικρορύπους, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν σημαντικό μέρος της ρύπανσης και για τους οποίους έχουν ήδη σχεδιαστεί τεχνολογίες απομάκρυνσης. Η επεξεργασία θα πρέπει να επιβάλλεται με βάση μια προσέγγιση πρόληψης σε συνδυασμό με μια προσέγγιση βάσει κινδύνου. Ως εκ τούτου, όλοι οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων με ι.π. 100 000 και άνω θα πρέπει να παρέχουν τεταρτοβάθμια επεξεργασία, δεδομένου ότι οι εν λόγω εγκαταστάσεις αντιπροσωπεύουν σημαντικό μερίδιο των απορρίψεων μικρορύπων στο περιβάλλον και η απομάκρυνση των μικρορύπων στους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων σε τέτοια κλίμακα είναι οικονομικά αποδοτική. Για τους οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να εφαρμόζουν τεταρτοβάθμια επεξεργασία σε περιοχές που χαρακτηρίζονται ευαίσθητες στη ρύπανση από μικρορύπους βάσει σαφών κριτηρίων, τα οποία θα πρέπει να προσδιορίζονται. Στις περιοχές αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνονται τοποθεσίες όπου η απόρριψη επεξεργασμένων αστικών λυμάτων σε υδατικά συστήματα συνεπάγεται χαμηλή αναλογία αραίωσης ή όπου τα υδατικά συστήματα υποδοχής χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πόσιμου νερού ή ως ύδατα κολύμβησης. Προκειμένου να αποφευχθεί η απαίτηση εφαρμογής τεταρτοβάθμιας επεξεργασίας για οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να αποδεικνύουν την απουσία κινδύνων για το περιβάλλον ή για τη δημόσια υγεία, βάσει τυποποιημένης εκτίμησης κινδύνου. Προκειμένου να δοθεί στα κράτη μέλη επαρκής χρόνος για να σχεδιάσουν και να παραδώσουν τις αναγκαίες υποδομές, η απαίτηση για τεταρτοβάθμια επεξεργασία θα πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή σταδιακά έως το 2040 με σαφείς ενδιάμεσους στόχους.

(12)Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνεχής συμμόρφωση των απορρίψεων από σταθμούς επεξεργασίας λυμάτων με τις απαιτήσεις για δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια και τεταρτοβάθμια επεξεργασία, θα πρέπει να λαμβάνονται δείγματα σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας και τα εν λόγω δείγματα θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις παραμετρικές τιμές που καθορίζονται σε αυτήν. Προκειμένου να ληφθούν υπόψη τυχόν διακυμάνσεις των αποτελεσμάτων των εν λόγω δειγμάτων από τεχνικές αιτίες, θα πρέπει να καθοριστεί ανώτατος αριθμός δειγμάτων που επιτρέπεται να μη συμμορφώνονται με τις εν λόγω παραμετρικές τιμές.

(13)Η τεταρτοβάθμια επεξεργασία που απαιτείται για την απομάκρυνση των μικρορύπων από τα αστικά λύματα θα συνεπάγεται πρόσθετο κόστος, όπως το κόστος που συνδέεται με την παρακολούθηση και με τον νέο προηγμένο εξοπλισμό που θα χρειαστεί να εγκατασταθεί σε ορισμένους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων. Προκειμένου να καλυφθεί αυτό το πρόσθετο κόστος, και σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» που διατυπώνεται στο άρθρο 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), είναι σημαντικό οι παραγωγοί που διαθέτουν στην αγορά της Ένωσης προϊόντα που περιέχουν ουσίες οι οποίες, στο τέλος του κύκλου ζωής τους, ανευρίσκονται ως μικρορύποι στα αστικά λύματα (στο εξής: ουσίες-μικρορύποι) να επωμίζονται την πρόσθετη επεξεργασία που απαιτείται για την απομάκρυνση των εν λόγω ουσιών, οι οποίες παράγονται στο πλαίσιο των επαγγελματικών τους δραστηριοτήτων. Ένα σύστημα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού είναι το καταλληλότερο μέσο για την επίτευξη αυτού του στόχου, καθώς θα περιόριζε τον οικονομικό αντίκτυπο για τους φορολογούμενους και για τα τιμολόγια ύδρευσης, ενώ παράλληλα θα παρείχε κίνητρο για την ανάπτυξη πιο οικολογικών προϊόντων. Τα κατάλοιπα φαρμάκων και καλλυντικών αποτελούν επί του παρόντος τις κυριότερες πηγές των μικρορύπων που ανευρίσκονται στα αστικά λύματα για τα οποία χρειάζεται πρόσθετη επεξεργασία (τεταρτοβάθμια επεξεργασία). Ως εκ τούτου, η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού θα πρέπει να αφορά αυτές τις δύο ομάδες προϊόντων.

(14)Θα πρέπει ωστόσο να προβλέπεται δυνατότητα απαλλαγής από τις υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού όταν διατίθενται προϊόντα στην αγορά σε μικρές ποσότητες, δηλαδή μικρότερες από 2 τόνους, καθώς ο πρόσθετος διοικητικός φόρτος για τον παραγωγό στις περιπτώσεις αυτές θα ήταν δυσανάλογος σε σύγκριση με τα περιβαλλοντικά οφέλη. Δυνατότητα απαλλαγής θα πρέπει να προβλέπεται και όταν ο παραγωγός μπορεί να αποδείξει ότι δεν παράγονται μικρορύποι στο τέλος της ζωής ενός προϊόντος. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν, για παράδειγμα, μπορεί να αποδειχθεί ότι τα κατάλοιπα ενός προϊόντος βιοαποδομούνται ταχέως στα λύματα και στο περιβάλλον ή δεν φθάνουν στους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων. Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό λεπτομερών κριτηρίων προσδιορισμού των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά και δεν παράγουν μικρορύπους στα λύματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους. Κατά την ανάπτυξη αυτών των κριτηρίων, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της επιστημονικές ή άλλες διαθέσιμες τεχνικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών διεθνών προτύπων.

(15)Προκειμένου να αποφευχθούν πιθανές στρεβλώσεις της εσωτερικής αγοράς, στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να θεσπιστούν ελάχιστες απαιτήσεις για την εφαρμογή συστήματος διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, ενώ η πρακτική οργάνωση του συστήματος θα πρέπει να αποφασίζεται σε εθνικό επίπεδο. Οι συνεισφορές των παραγωγών θα πρέπει να είναι ανάλογες προς τις ποσότητες των προϊόντων που διαθέτουν στην αγορά και προς την επικινδυνότητα των καταλοίπων αυτών. Οι συνεισφορές θα πρέπει να καλύπτουν, αλλά όχι να υπερβαίνουν, τις δαπάνες για τις δραστηριότητες παρακολούθησης μικρορύπων, τη συλλογή, την υποβολή εκθέσεων και την αμερόληπτη επαλήθευση των στατιστικών στοιχείων σχετικά με τις ποσότητες και την επικινδυνότητα των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά, και την εφαρμογή τεταρτοβάθμιας επεξεργασίας στα αστικά λύματα με αποδοτικό τρόπο και σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Δεδομένου ότι τα αστικά λύματα υφίστανται συγκεντρωτική επεξεργασία, είναι σκόπιμο να θεσπιστεί απαίτηση για τους παραγωγούς να συμμετέχουν σε έναν κεντρικό φορέα ο οποίος θα μπορεί να εκπληρώνει για λογαριασμό τους τις υποχρεώσεις που αυτοί υπέχουν στο πλαίσιο της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού.

(16)Η αξιολόγηση έδειξε επίσης ότι ο τομέας της επεξεργασίας λυμάτων παρουσιάζει τη δυνατότητα να μειώσει σημαντικά την ιδία κατανάλωση ενέργειας και να παράγει ανανεώσιμη ενέργεια, για παράδειγμα με καλύτερη αξιοποίηση των διαθέσιμων εκτάσεων των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων για την παραγωγή ηλιακής ενέργειας ή με την παραγωγή βιοαερίου από ιλύ. Η αξιολόγηση κατέδειξε επίσης ότι, αν δεν θεσπιστούν σαφείς νομικές υποχρεώσεις, μπορεί να αναμένεται μόνο μερική πρόοδος στον τομέα αυτόν. Στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να εξασφαλίζουν ότι η συνολική ενέργεια που καταναλώνουν ετησίως όλοι οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων στην επικράτειά τους, οι οποίοι επεξεργάζονται φορτίο 10 000 ι.π. και άνω, δεν υπερβαίνει την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 45 , που παράγουν οι εν λόγω σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων. Ο σκοπός αυτός θα πρέπει να επιτευχθεί σταδιακά, με ενδιάμεσους στόχους, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2040. Η επίτευξη αυτού του στόχου ενεργειακής ουδετερότητας θα συμβάλει στη μείωση κατά 46 % των αποφεύξιμων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου του τομέα, στηρίζοντας παράλληλα την επίτευξη των στόχων κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050 και των σχετικών εθνικών και ενωσιακών στόχων, όπως οι στόχοι που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2018/842 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 46 . Η υποστήριξη της παραγωγής βιοαερίου ή ηλιακής ενέργειας στην ΕΕ, με παράλληλη ενίσχυση των μέτρων ενεργειακής απόδοσης σύμφωνα με την αρχή «προτεραιότητα στην ενεργειακή απόδοση» 47 , η οποία συνεπάγεται τη μελέτη, κατά κύριο λόγο, μέτρων ενεργειακής απόδοσης με καλή σχέση κόστους/απόδοσης κατά τη διαμόρφωση της ενεργειακής πολιτικής και τη λήψη σχετικών επενδυτικών αποφάσεων, θα συμβάλει επίσης στη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της Ένωσης, που αποτελεί έναν από τους στόχους που διατυπώνονται στο σχέδιο «Repower EU» της Επιτροπής 48 . Συνάδει επίσης με την οδηγία (ΕΕ) 2018/844 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 49 και την οδηγία (ΕΕ) 2018/2001, σύμφωνα με την οποία οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων χαρακτηρίζονται περιοχές πρώτης επιλογής για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δηλαδή τοποθεσίες που θεωρούνται ιδιαίτερα κατάλληλες για την εγκατάσταση μονάδων παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ενεργειακής ουδετερότητας μέσω βέλτιστων μέτρων για κάθε σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων και για το αποχετευτικό δίκτυο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι διενεργούνται ενεργειακοί έλεγχοι ανά τετραετία σύμφωνα με το άρθρο 8 της οδηγίας 2012/27/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 50 . Οι έλεγχοι αυτοί θα πρέπει να περιλαμβάνουν προσδιορισμό των δυνατοτήτων οικονομικά αποδοτικής χρήσης ή παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο παράρτημα VI της οδηγίας 2012/27/ΕΕ.

(17)Δεδομένου ότι η διασυνοριακή φύση της ρύπανσης των υδάτων επιβάλλει τη συνεργασία μεταξύ γειτονικών κρατών μελών ή τρίτων χωρών για την αντιμετώπιση της ρύπανσης και τον προσδιορισμό μέτρων για την αποκατάσταση των πηγών της, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να αλληλοενημερώνονται ή να ενημερώνουν την τρίτη χώρα σε περίπτωση που σημαντική ρύπανση των υδάτων, προερχόμενη από απορρίψεις αστικών λυμάτων σε ένα κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, βλάπτει ή ενδέχεται να βλάψει την ποιότητα των υδάτων άλλου κράτους μέλους ή τρίτης χώρας. Η κοινοποίηση αυτή θα πρέπει να γίνεται άμεσα σε περίπτωση τυχαίας ρύπανσης που πλήττει σημαντικά τα κατάντη υδατικά συστήματα. Η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώνεται και, εφόσον απαιτείται, να συμμετέχει σε συνεδριάσεις κατόπιν αιτήματος των κρατών μελών. Είναι επίσης σημαντικό να αντιμετωπίζεται η διασυνοριακή ρύπανση από τρίτες χώρες που μοιράζονται τα ίδια υδατικά συστήματα με ορισμένα κράτη μέλη. Για την αντιμετώπιση της ρύπανσης που προέρχεται από τρίτες χώρες ή καταλήγει σε τρίτες χώρες, η συνεργασία και ο συντονισμός με τις τρίτες χώρες μπορούν να πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της σύμβασης για τα ύδατα 51 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) ή άλλων σχετικών περιφερειακών συμβάσεων, όπως οι περιφερειακές συμβάσεις για τις θάλασσες ή τους ποταμούς.

(18)Για να εξασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων, που κατασκευάζονται με σκοπό τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, να σχεδιάζονται, να κατασκευάζονται, να λειτουργούν και να συντηρούνται με τρόπο που να εξασφαλίζει ικανοποιητικές επιδόσεις υπό όλες τις φυσιολογικές τοπικές κλιματικές συνθήκες.

(19)Οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων δέχονται επίσης μη οικιακά λύματα, μεταξύ των οποίων και βιομηχανικά λύματα, τα οποία μπορεί να περιέχουν μια σειρά ρύπων που δεν καλύπτονται ρητά από την οδηγία 91/271/ΕΟΚ, όπως βαρέα μέταλλα, μικροπλαστικά, μικρορύπους και άλλα χημικά προϊόντα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει ελλιπής κατανόηση και γνώση της ρύπανσης αυτού του είδους, η οποία θα μπορούσε να επιδεινώσει τη λειτουργία της διαδικασίας επεξεργασίας και να επιδεινώσει τη ρύπανση των υδάτων υποδοχής, αλλά και να εμποδίσει την ανάκτηση της ιλύος και την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρακολουθούν τακτικά και να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με τη μη οικιακή ρύπανση που εισέρχεται στους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων και απορρίπτεται σε υδατικά συστήματα. Για την πρόληψη της ρύπανσης από απορρίψεις μη οικιακών λυμάτων στην πηγή, οι εκλύσεις από βιομηχανίες ή επιχειρήσεις που συνδέονται με αποχετευτικά δίκτυα θα πρέπει να υπόκεινται σε προηγούμενη άδεια. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα αποχετευτικά δίκτυα και οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων είναι ικανά, από τεχνικής άποψης, να δέχονται και να επεξεργάζονται την εισερχόμενη ρύπανση, θα πρέπει να ζητείται η γνώμη των φορέων διαχείρισης των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων που δέχονται μη οικιακά λύματα προτού εκδοθούν οι άδειες αυτές και οι εν λόγω φορείς θα πρέπει να είναι σε θέση να συμβουλεύονται τις εκδοθείσες άδειες προκειμένου να είναι σε θέση να προσαρμόζουν τις διαδικασίες επεξεργασίας τους. Όταν εντοπίζεται μη οικιακή ρύπανση στα εισερχόμενα ύδατα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για τη μείωση της ρύπανσης στην πηγή, ενισχύοντας την παρακολούθηση των ρύπων στα αποχετευτικά δίκτυα ώστε να εντοπίζονται οι πηγές και, όπου απαιτείται, εξετάζοντας τις άδειες που έχουν χορηγηθεί σε σχετικούς συνδεδεμένους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων. Οι υδάτινοι πόροι της Ένωσης υφίστανται ολοένα και μεγαλύτερη πίεση, με αποτέλεσμα να επικρατεί μόνιμη ή παροδική λειψυδρία σε ορισμένες περιοχές της Ένωσης. Η ικανότητα της Ένωσης να ανταποκρίνεται στις αυξανόμενες πιέσεις στους υδάτινους πόρους θα μπορούσε να βελτιωθεί μέσω της ευρύτερης επαναχρησιμοποίησης των επεξεργασμένων αστικών λυμάτων, ώστε να περιορίζεται η άντληση γλυκών υδάτων από επιφανειακά και υπόγεια συστήματα. Ως εκ τούτου, η επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων αστικών λυμάτων θα πρέπει να υποστηρίζεται και να εφαρμόζεται όποτε κρίνεται σκόπιμο, ενώ παράλληλα λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη επίτευξης των στόχων της καλής οικολογικής και χημικής κατάστασης των συστημάτων υποδοχής, όπως ορίζονται στην οδηγία 2000/60/ΕΚ. Η ενίσχυση των απαιτήσεων για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων και οι δράσεις για καλύτερη παρακολούθηση, ιχνηλάτηση και μείωση της ρύπανσης στην πηγή θα φέρουν αποτελέσματα στην ποιότητα των επεξεργασμένων αστικών λυμάτων και, συνεπώς, θα υποστηρίξουν την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων. Όταν η επαναχρησιμοποίηση των υδάτων αποσκοπεί στη γεωργική άρδευση, θα πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/741 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 52 .

(20)Προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και ιδίως η τήρηση των οριακών τιμών εκπομπών, είναι σημαντικό να παρακολουθούνται οι απορρίψεις επεξεργασμένων αστικών λυμάτων στο περιβάλλον. Η παρακολούθηση θα πρέπει να πραγματοποιείται μέσω της θέσπισης, σε εθνικό επίπεδο, ενός υποχρεωτικού συστήματος προηγούμενης άδειας για την απόρριψη επεξεργασμένων αστικών λυμάτων στο περιβάλλον. Επιπλέον, προκειμένου να αποτρέπονται οι ακούσιες απορρίψεις πλαστικών βιομέσων στο περιβάλλον από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή, είναι σημαντικό να συμπεριληφθούν στις άδειες απόρριψης ειδικές υποχρεώσεις συνεχούς παρακολούθησης και αποτροπής των απορρίψεων αυτών.

(21)Προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος, οι απευθείας απορρίψεις βιοαποδομήσιμων μη οικιακών λυμάτων στο περιβάλλον από ορισμένους βιομηχανικούς τομείς θα πρέπει να υπόκεινται σε προηγούμενη άδεια εθνικού επιπέδου και σε κατάλληλες απαιτήσεις. Οι απαιτήσεις αυτές θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι απευθείας απορρίψεις από ορισμένους βιομηχανικούς τομείς υπόκεινται σε δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια και τεταρτοβάθμια επεξεργασία, όπως απαιτείται για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.

(22)Σύμφωνα με το άρθρο 168 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, η δράση της Ένωσης συμπληρώνει τις εθνικές πολιτικές και αποσκοπεί στη βελτίωση της δημόσιας υγείας και στην πρόληψη των ασθενειών. Προκειμένου να διασφαλιστεί η βέλτιστη χρήση δεδομένων από τα αστικά λύματα σχετικών με τη δημόσια υγεία, θα πρέπει να θεσπιστεί επιτήρηση των αστικών λυμάτων και να χρησιμοποιηθεί για σκοπούς πρόληψης ή έγκαιρης προειδοποίησης, για παράδειγμα για την ανίχνευση συγκεκριμένων ιών στα αστικά λύματα ως ένδειξη εμφάνισης επιδημιών ή πανδημιών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθιερώσουν μόνιμο διάλογο και συντονισμό μεταξύ των αρμόδιων αρχών που είναι υπεύθυνες για τη δημόσια υγεία και των αρμόδιων αρχών που είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση των αστικών λυμάτων. Στο πλαίσιο του συντονισμού αυτού, θα πρέπει να καταρτιστεί κατάλογος παραμέτρων σημαντικών για τη δημόσια υγεία που πρέπει να παρακολουθούνται στα αστικά λύματα, και να καθοριστεί η συχνότητα και τα σημεία δειγματοληψίας. Η προσέγγιση αυτή θα αξιοποιήσει και θα συμπληρώσει άλλες πρωτοβουλίες της Ένωσης στον τομέα της προστασίας της δημόσιας υγείας, όπως η περιβαλλοντική παρακολούθηση που περιλαμβάνει επιτήρηση των λυμάτων 53 . Με βάση τις πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και την πείρα που αποκτήθηκε από την εφαρμογή της σύστασης της Επιτροπής σχετικά με μια κοινή προσέγγιση για την καθιέρωση συστηματικής επιτήρησης του SARS-CoV-2 και των παραλλαγών του στα λύματα στην ΕΕ 54 (στο εξής: σύσταση), τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να παρακολουθούν τις παραμέτρους υγείας που σχετίζονται με τον SARS-CoV-2 και τις παραλλαγές του σε τακτική βάση. Προκειμένου να διασφαλιστεί η χρήση εναρμονισμένων μεθόδων, τα κράτη μέλη θα πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να χρησιμοποιούν τις μεθόδους δειγματοληψίας και ανάλυσης που ορίζονται στη σύσταση για την παρακολούθηση του SARS-CoV-2 και των παραλλαγών του.

(23)Η Ένωση αναγνωρίζει τη σημασία της αντιμετώπισης του ζητήματος της μικροβιακής αντοχής και ενέκρινε το 2017 το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής στο πλαίσιο της προσέγγισης «Μία υγεία» 55 . Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), τα λύματα αποτελούν αναγνωρισμένη και τεκμηριωμένη σημαντική πηγή αντιμικροβιακών παραγόντων και μεταβολιτών αυτών, καθώς και ανθεκτικών βακτηρίων και των γονιδίων αυτών. Προκειμένου να αυξηθούν οι γνώσεις σχετικά με τις κυριότερες πηγές μικροβιακής αντοχής, είναι αναγκαίο να θεσπιστεί υποχρέωση παρακολούθησης για την παρουσία μικροβιακής αντοχής στα αστικά λύματα, ώστε να αναπτυχθούν περαιτέρω οι επιστημονικές μας γνώσεις και, ενδεχομένως, να αναληφθούν κατάλληλες δράσεις στο μέλλον.

(24)Για την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσδιορίσουν τους κινδύνους που προκύπτουν από τη διαχείριση των αστικών λυμάτων. Με βάση τον εν λόγω προσδιορισμό και, όπου απαιτείται, για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της ενωσιακής νομοθεσίας για τα ύδατα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για τη συλλογή και την επεξεργασία των αστικών λυμάτων αυστηρότερα από τα μέτρα που απαιτούνται για τη συμμόρφωση με τις ελάχιστες απαιτήσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Ανάλογα με την περίπτωση, αυτά τα αυστηρότερα μέτρα μπορούν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία δικτύων αποχέτευσης, την ανάπτυξη ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης αστικών λυμάτων ή την εφαρμογή δευτεροβάθμιας, τριτοβάθμιας ή τεταρτοβάθμιας επεξεργασίας των αστικών λυμάτων για οικισμούς ή σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που δεν καλύπτουν τα κατώτατα όρια ι.π. για τα οποία ισχύουν οι τυπικές απαιτήσεις. Μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν πιο προηγμένη επεξεργασία από την επεξεργασία που απαιτείται για τη συμμόρφωση με τις ελάχιστες απαιτήσεις, ή την απολύμανση των επεξεργασμένων αστικών λυμάτων που απαιτείται για τη συμμόρφωση με την οδηγία 2006/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 56 .

(25)Ο στόχος βιώσιμης ανάπτυξης 6 και ο συναφής στόχος που απαιτεί από τα κράτη μέλη «να διασφαλιστεί επαρκής και ισότιμη πρόσβαση σε εγκαταστάσεις αποχέτευσης και πρακτικές προσωπικής υγιεινής για όλους, βάζοντας τέλος στην "ανοιχτή αφόδευση" και δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις ανάγκες των γυναικών και των κοριτσιών καθώς και εκείνων που βρίσκονται σε ευάλωτες καταστάσεις» έως το 2030 57 . Επιπλέον, η αρχή 20 του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων 58 ορίζει ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες καλής ποιότητας, συμπεριλαμβανομένης της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Στο πλαίσιο αυτό, και σύμφωνα με τις συστάσεις των κατευθυντήριων γραμμών του ΠΟΥ για την αποχέτευση και την υγεία 59 και τις διατάξεις του πρωτοκόλλου για το νερό και την υγεία 60 , τα κράτη μέλη θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της πρόσβασης σε αποχέτευση σε εθνικό επίπεδο. Αυτό θα πρέπει να γίνει μέσω δράσεων που αποσκοπούν στη βελτίωση της πρόσβασης σε αποχέτευση για όλους, για παράδειγμα με την κατασκευή εγκαταστάσεων υγιεινής σε δημόσιους χώρους, καθώς και με την προώθηση της δωρεάν παροχής κατάλληλων εγκαταστάσεων υγιεινής στις δημόσιες διοικήσεις και τα δημόσια κτίρια, οι οποίες να είναι οικονομικά προσιτές για όλους. Οι εγκαταστάσεις υγιεινής θα πρέπει να επιτρέπουν την ασφαλή διαχείριση και απόρριψη των ανθρώπινων ούρων και περιττωμάτων και του εμμηνορροϊκού αίματος. Η διαχείρισή τους θα πρέπει να γίνεται με ασφάλεια, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι προσβάσιμες σε όλους ανά πάσα στιγμή, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με ιδιαίτερες ανάγκες, όπως τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, τα άτομα με αναπηρία και οι άστεγοι, ότι θα πρέπει να βρίσκονται σε σημείο με τον μικρότερο δυνατό κίνδυνο για την ασφάλεια των χρηστών, και ότι η χρήση τους θα πρέπει να είναι ασφαλής από άποψη υγιεινής και τεχνικής. Ο αριθμός των εγκαταστάσεων αυτών θα πρέπει επίσης να επαρκεί για να καλύπτονται οι ανάγκες των ανθρώπων χωρίς αδικαιολόγητα μεγάλο χρόνο αναμονής.

(26)Η ιδιαίτερη κατάσταση των μειονοτικών πολιτισμών, όπως οι Ρομά και οι Travellers, είτε εγκατεστημένων είτε όχι, και ιδίως η έλλειψη πρόσβασης σε αποχέτευση, αναγνωρίστηκε στην ανακοίνωση της Επιτροπής, της 7ης Οκτωβρίου 2020, με τίτλο «Ένωση ισότητας: Στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ για την ισότητα, την ένταξη και τη συμμετοχή των Ρομά», το οποίο αποβλέπει σε βελτίωση της αποτελεσματικής ισότιμης πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες. Συνολικά, είναι σκόπιμο τα κράτη μέλη να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στις ευάλωτες και περιθωριοποιημένες ομάδες, λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα για τη βελτίωση της πρόσβασης των ομάδων αυτών σε αποχέτευση. Είναι σημαντικό ο προσδιορισμός των εν λόγω ομάδων να συνάδει με το άρθρο 16 παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 61 . Τα μέτρα για τη βελτίωση της πρόσβασης ευάλωτων και περιθωριοποιημένων ομάδων σε αποχέτευση μπορούν να περιλαμβάνουν τη διάθεση εγκαταστάσεων υγιεινής σε δημόσιους χώρους δωρεάν ή με χαμηλό τέλος εξυπηρέτησης, τη βελτίωση ή τη διατήρηση της σύνδεσης με κατάλληλα συστήματα αποχέτευσης αστικών λυμάτων και την πληροφόρηση σχετικά με τη θέση των πλησιέστερων εγκαταστάσεων υγιεινής.

(27)Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά το ασφαλές πόσιμο νερό και την αποχέτευση 62 , θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις ανάγκες των γυναικών και των κοριτσιών, δεδομένου ότι αυτές διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο και είναι εκτεθειμένες σε επιθέσεις, σε σεξουαλική και έμφυλη βία, σε παρενόχληση και σε άλλες απειλές για την ασφάλειά τους κατά τη χρήση εγκαταστάσεων υγιεινής εκτός του σπιτιού τους. Αυτό συνάδει με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με τη διπλωματία στον τομέα των υδάτων 63 , τα οποία επιβεβαιώνουν τη σημασία της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στη διπλωματία στον τομέα των υδάτων. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στις γυναίκες και τα κορίτσια ως ευάλωτη ομάδα και θα πρέπει να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για τη βελτίωση ή τη διατήρηση της ασφάλειας κατά την πρόσβαση αυτών σε εγκαταστάσεις υγιεινής.

(28)Η αξιολόγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διαχείριση της ιλύος θα μπορούσε να βελτιωθεί ώστε να ευθυγραμμιστεί καλύτερα με τις αρχές της κυκλικής οικονομίας και την ιεράρχηση των αποβλήτων, όπως ορίζεται στο άρθρο 4 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Οι δράσεις για την καλύτερη παρακολούθηση της ρύπανσης από μη οικιακές απορρίψεις και τη μείωσή της στην πηγή θα συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας της παραγόμενης ιλύος και θα εξασφαλίσουν την ασφάλεια της χρήσης της στη γεωργία. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή και ασφαλής ανάκτηση των θρεπτικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένου του φωσφόρου που αποτελεί κρίσιμη ουσία, από την ιλύ, θα πρέπει να καθοριστούν ελάχιστα ποσοστά ανάκτησης σε επίπεδο Ένωσης.

(29)Απαιτείται πρόσθετη παρακολούθηση για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τις νέες απαιτήσεις όσον αφορά τους μικρορύπους, τη μη οικιακή ρύπανση, την ενεργειακή ουδετερότητα, τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, τις υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής και τις αστικές απορροές. Για να επαληθευτούν οι επιδόσεις της τεταρτοβάθμιας επεξεργασίας ως προς τη μείωση των μικρορύπων στις απορρίψεις αστικών λυμάτων, αρκεί να παρακολουθείται ένα περιορισμένο σύνολο αντιπροσωπευτικών μικρορύπων. Οι συχνότητες παρακολούθησης θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις υφιστάμενες βέλτιστες πρακτικές, όπως εφαρμόζονται επί του παρόντος στην Ελβετία. Για να είναι οικονομικά αποδοτικές, οι υποχρεώσεις αυτές θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στο μέγεθος των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων και των οικισμών. Η παρακολούθηση θα συμβάλει επίσης στη συγκέντρωση δεδομένων για το συνολικό πλαίσιο παρακολούθησης του περιβάλλοντος, όπως θεσπίστηκε στο πλαίσιο του 8ου προγράμματος δράσης για το περιβάλλον 64 , και θα τροφοδοτήσει πιο συγκεκριμένα το πλαίσιο παρακολούθησης μηδενικής ρύπανσης στο οποίο αυτό βασίζεται 65 .

(30)Προκειμένου να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος και να αξιοποιηθούν καλύτερα οι δυνατότητες που προσφέρει η ψηφιοποίηση, η υποβολή εκθέσεων σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας θα πρέπει να βελτιωθεί και να απλουστευθεί, με την κατάργηση της υποχρέωσης των κρατών μελών να υποβάλλουν εκθέσεις ανά διετία στην Επιτροπή και της υποχρέωσης της Επιτροπής να δημοσιεύει εξαμηνιαίες εκθέσεις. Αυτή θα πρέπει να αντικατασταθεί από την υποχρέωση των κρατών μελών να βελτιώσουν, με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (EEA), τα υφιστάμενα εθνικά τυποποιημένα σύνολα δεδομένων που θεσπίστηκαν δυνάμει της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ και να τα επικαιροποιούν τακτικά. Θα πρέπει να παρέχεται στην Επιτροπή και στον EEA μόνιμη πρόσβαση στις εθνικές βάσεις δεδομένων. Προκειμένου να εξασφαλιστούν ολοκληρωμένες πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, τα σύνολα δεδομένων θα πρέπει να περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τη συμμόρφωση των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων με τις απαιτήσεις επεξεργασίας (επιτυχία/αποτυχία, φορτία και συγκέντρωση απορριπτόμενων ρύπων), το επίπεδο επίτευξης των στόχων της ενεργειακής ουδετερότητας, τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από σταθμούς επεξεργασίας άνω των 10 000 ι.π. και τα μέτρα που λαμβάνουν τα κράτη μέλη όσον αφορά τις υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής και τις αστικές απορροές, την πρόσβαση σε αποχέτευση και την επεξεργασία από μεμονωμένα συστήματα. Επιπλέον, θα πρέπει να διασφαλιστεί πλήρης συνοχή με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 166/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 66 , ώστε να βελτιστοποιηθεί η χρήση των δεδομένων και να υποστηριχθεί η πλήρης διαφάνεια.

(31)Προκειμένου να διασφαλιστεί η έγκαιρη και ορθή εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, είναι ουσιαστικής σημασίας τα κράτη μέλη να θεσπίσουν εθνικό πρόγραμμα εφαρμογής που να περιλαμβάνει μακροπρόθεσμο προγραμματισμό των απαιτούμενων επενδύσεων, συνοδευόμενο από στρατηγική χρηματοδότησης. Αυτά τα εθνικά προγράμματα θα πρέπει να υποβληθούν στην Επιτροπή. Για να περιοριστεί ο διοικητικός φόρτος, η απαίτηση αυτή δεν θα πρέπει να ισχύει για τα κράτη μέλη που παρουσιάζουν επίπεδο συμμόρφωσης άνω του 95 % όσον αφορά τις κύριες υποχρεώσεις συλλογής και επεξεργασίας λυμάτων.

(32)Ο τομέας συλλογής και επεξεργασίας αστικών λυμάτων είναι ιδιαίτερος και λειτουργεί ως δέσμια αγορά, με δημόσιες και μικρές επιχειρήσεις να συνδέονται με το αποχετευτικό δίκτυο χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν φορέα διαχείρισης. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η πρόσβαση του κοινού στους βασικούς δείκτες επιδόσεων των φορέων διαχείρισης, όπως το επίπεδο επεξεργασίας που επιτυγχάνεται, το κόστος της επεξεργασίας, η ενέργεια που καταναλώνεται και παράγεται, και οι αντίστοιχες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και το αποτύπωμα άνθρακα. Προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί το κοινό σχετικά με τις επιπτώσεις της επεξεργασίας των αστικών λυμάτων, βασικές πληροφορίες σχετικά με το ετήσιο κόστος συλλογής και επεξεργασίας των λυμάτων για κάθε νοικοκυριό θα πρέπει να παρέχονται με εύκολα προσβάσιμο τρόπο, για παράδειγμα στα τιμολόγια, ενώ άλλες λεπτομερείς πληροφορίες θα πρέπει να είναι προσβάσιμες ηλεκτρονικά, σε ιστότοπο του φορέα διαχείρισης ή της αρμόδιας αρχής.

(33)Η οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 67 εγγυάται το δικαίωμα πρόσβασης σε περιβαλλοντικές πληροφορίες στα κράτη μέλη σύμφωνα με τη σύμβαση του Aarhus του 1998 για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (στο εξής: σύμβαση του Aarhus). Η σύμβαση του Aarhus περιλαμβάνει γενικές υποχρεώσεις που αφορούν τόσο την παροχή πρόσβασης σε περιβαλλοντικές πληροφορίες κατόπιν αιτήματος όσο και την ενεργητική διάδοση τέτοιων πληροφοριών. Είναι σημαντικό οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας που αφορούν τις ρυθμίσεις πρόσβασης σε πληροφορίες και ανταλλαγής δεδομένων να συμπληρώνουν την εν λόγω οδηγία, θεσπίζοντας την υποχρέωση να διατίθενται διαδικτυακά στο κοινό πληροφορίες σχετικά με τη συλλογή και την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, με τρόπο φιλικό προς τον χρήστη, χωρίς να δημιουργείται χωριστό νομικό καθεστώς.

(34)Για την αποτελεσματικότητα της παρούσας οδηγίας και την επίτευξη του σκοπού της, δηλαδή της προστασίας της δημόσιας υγείας στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ένωσης, επιβάλλεται τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή, κατά περίπτωση, οι νομίμως συσταθείσες οργανώσεις αυτών να έχουν τη δυνατότητα να στηρίζονται σε αυτήν ενώπιον των δικαστηρίων και τα εθνικά δικαστήρια να μπορούν να λαμβάνουν υπόψη την παρούσα οδηγία ως στοιχείο του ενωσιακού δικαίου, προκειμένου, μεταξύ άλλων, να επανεξετάζουν τις αποφάσεις εθνικών αρχών όπου αρμόζει. Επιπλέον, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, δυνάμει της αρχής της καλόπιστης συνεργασίας που ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), εναπόκειται στα δικαστήρια των κρατών μελών να διασφαλίζουν τη δικαστική προστασία των δικαιωμάτων του προσώπου βάσει του δικαίου της Ένωσης. Εξάλλου, το άρθρο 19 παράγραφος 1 της ΣΕΕ επιβάλλει στα κράτη μέλη να προβλέπουν τα ένδικα βοηθήματα και μέσα που είναι αναγκαία για να διασφαλίζεται πραγματική δικαστική προστασία στους τομείς που διέπονται από το δίκαιο της Ένωσης. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τη σύμβαση του Aarhus, οι ενδιαφερόμενοι πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη, προκειμένου να συμβάλλουν στην προστασία του δικαιώματος διαβίωσης σε περιβάλλον κατάλληλο για την προσωπική υγεία και ευημερία.

(35)Για την προσαρμογή της παρούσας οδηγίας στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ για την τροποποίηση ορισμένων μερών των παραρτημάτων όσον αφορά τις απαιτήσεις για τη δευτεροβάθμια, την τριτοβάθμια και την τεταρτοβάθμια επεξεργασία και τις απαιτήσεις για ειδικές άδειες απόρριψης μη οικιακών λυμάτων σε αποχετευτικά δίκτυα και σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, και όσον αφορά τη συμπλήρωση της παρούσας οδηγίας με τον καθορισμό κατώτατων ποσοστών επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης του φωσφόρου και του αζώτου από την ιλύ. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, και οι διαβουλεύσεις αυτές να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί ισότιμη συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(36)Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες για την έγκριση προτύπων για τον σχεδιασμό μεμονωμένων συστημάτων, για την έγκριση μεθόδων παρακολούθησης και αξιολόγησης των δεικτών της τεταρτοβάθμιας επεξεργασίας, για τον καθορισμό κοινών όρων και κριτηρίων για τη χορήγηση απαλλαγής από τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού για ορισμένα προϊόντα, για τον καθορισμό μεθοδολογιών για την υποστήριξη της ανάπτυξης ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης αστικών λυμάτων και για τη μέτρηση της μικροβιακής αντοχής και των μικροπλαστικών στα αστικά λύματα, και για την έγκριση του μορφότυπου και των τρόπων παρουσίασης των πληροφοριών που πρέπει να υποβάλλονται από τα κράτη μέλη και να συγκεντρώνονται από τον EEA σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 68 .

(37)Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίζουν τους κανόνες για τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παραβίασης των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας και θα πρέπει να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές, και να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

(38)Σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου 69 , η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργήσει αξιολόγηση της παρούσας οδηγίας εντός ορισμένης προθεσμίας από την ημερομηνία που τάσσεται για τη μεταφορά της στο εθνικό δίκαιο. Η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να βασίζεται στην εμπειρία που αποκτήθηκε και στα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, σε τυχόν διαθέσιμες συστάσεις του ΠΟΥ, καθώς και σε σχετικά επιστημονικά, αναλυτικά και επιδημιολογικά δεδομένα. Κατά την αξιολόγηση θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην πιθανή ανάγκη προσαρμογής του καταλόγου των προϊόντων που θα καλύπτονται από σύστημα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, ανάλογα με την εξέλιξη της σειράς προϊόντων που διατίθενται στην αγορά, τη βελτίωση των γνώσεων σχετικά με την παρουσία μικρορύπων στα λύματα και τις επιπτώσεις τους στη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, και τα δεδομένα από τις νέες υποχρεώσεις παρακολούθησης σχετικά με τους μικρορύπους στα σημεία εισόδου και εξόδου των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων.

(39)Η οδηγία 91/271/ΕΟΚ προβλέπει συγκεκριμένες προθεσμίες για τη Μαγιότ λόγω της συμπερίληψής της, το 2014, ως εξόχως απόκεντρης περιοχής κατά την έννοια του άρθρου 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, η εφαρμογή των υποχρεώσεων για τη δημιουργία δικτύων αποχέτευσης και την εφαρμογή δευτεροβάθμιας επεξεργασίας στα αστικά λύματα από οικισμούς με ι.π. 2 000 και άνω θα πρέπει να αναβληθεί όσον αφορά τη Μαγιότ.

(40)Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια της προστασίας του περιβάλλοντος, είναι σημαντικό τα κράτη μέλη να διατηρήσουν τουλάχιστον το υφιστάμενο επίπεδο τριτοβάθμιας επεξεργασίας έως ότου τεθούν σε εφαρμογή οι νέες απαιτήσεις για τη μείωση του φωσφόρου και του αζώτου. Ως εκ τούτου, το άρθρο 5 της οδηγίας 91/271/ΕΚ του Συμβουλίου θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται έως ότου τεθούν σε εφαρμογή οι εν λόγω νέες απαιτήσεις.

(41)Δεδομένου ότι οι σκοποί της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, η πρόοδος προς την κλιματική ουδετερότητα στις δραστηριότητες συλλογής και επεξεργασίας των αστικών λυμάτων, η βελτίωση της πρόσβασης σε αποχέτευση και η τακτική επιτήρηση παραμέτρων που αφορούν τη δημόσια υγεία, δεν μπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως διατυπώνεται στο άρθρο 5 της ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη αυτών των στόχων.

(42)Η υποχρέωση μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο θα πρέπει να περιοριστεί στις διατάξεις που τροποποιούν ουσιωδώς την προϋπάρχουσα οδηγία. Η υποχρέωση μεταφοράς των μη τροποποιούμενων διατάξεων στο εθνικό δίκαιο απορρέει από την προϋπάρχουσα οδηγία.

(43)Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που παρατίθενται στο παράρτημα [VII] μέρος Β,

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

⌦ Αντικείμενο ⌫

Η παρούσα οδηγία αφορά ⌦ καθορίζει κανόνες για ⌫ τη συλλογή, την επεξεργασία και την απόρριψη αστικών λυμάτων και την επεξεργασία και την απόρριψη λυμάτων από ορισμένους βιομηχανικούς τομείς ,. Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι η ⌦ με σκοπό την ⌫ προστασία του περιβάλλοντος από τις αρνητικές επιπτώσεις της απόρριψης αυτών των λυμάτων ⇨ και της ανθρώπινης υγείας, με σταδιακή εξάλειψη των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και βελτίωση του ενεργειακού ισοζυγίου των δραστηριοτήτων συλλογής και επεξεργασίας των αστικών λυμάτων. Καθορίζει επίσης κανόνες σχετικά με την πρόσβαση σε αποχέτευση, τη διαφάνεια του τομέα της διαχείρισης αστικών λυμάτων και την τακτική επιτήρηση παραμέτρων σημαντικών για τη δημόσια υγεία στα αστικά λύματα ⇦ .

Άρθρο 2

⌦ Ορισμοί ⌫

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως ⌦ ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί ⌫:

1.)«Αστικά λύματα»: τα οικιακά λύματα ⇨ , το μείγμα οικιακών με μη οικιακά λύματα ⇦ ή το μείγμα οικιακών με βιομηχανικά λύματα ή/και όμβρια ύδατα ⌦ λυμάτων με αστικές απορροές ⌫.

2.) «Οικιακά λύματα»: τα λύματα από περιοχές κατοικίας και υπηρεσιών που προέρχονται κυρίως από τον ανθρώπινο μεταβολισμό και τις εμπορικές ⌦ οικιακές ⌫ δραστηριότητες.

3).«Βιομηχανικά ⇨ Μη οικιακά ⇦ λύματα»: οποιαδήποτε λύματα που απορρίπτονται ⇨ σε αποχετευτικά δίκτυα ⇦ από κτίρια και χώρους που χρησιμοποιούνται για οποιαδήποτε ⌦ από τις παρακάτω δραστηριότητες: ⌫

⌦ α) άσκηση εμπορικής δραστηριότητας ⌫ εμπορική ή βιομηχανική δραστηριότητα, και τα οποία δεν είναι οικιακά λύματα ή όμβρια ύδατα.·

⇩ νέο

β) δραστηριότητες που ασκούνται από ιδρύματα·

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

⌦ γ) βιομηχανικές δραστηριότητες· ⌫

4). «Οικισμοί»: οι περιοχές στις οποίες ο πληθυσμός ή/και οι οικονομικές δραστηριότητες ⇨ τα φορτία ρύπων στα αστικά λύματα ⇦ είναι επαρκώς συγκεντρωμένα ⇨ (10 ι.π. ανά εκτάριο τουλάχιστον) ⇦ ώστε τα αστικά λύματα να μπορούν να συλλέγονται και να διοχετεύονται σε σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων ή σε τελικό σημείο απόρριψης.

⇩ νέο

5) «Αστικές απορροές»: όμβρια ύδατα από οικισμούς, τα οποία συλλέγονται σε συνδυασμένους ή χωριστούς υπονόμους.

6) «Υπερχείλιση λόγω νεροποντής»: απόρριψη μη επεξεργασμένων αστικών λυμάτων από συνδυασμένους υπονόμους σε υδάτινους αποδέκτες, λόγω βροχόπτωσης.

🡻 91/271/EOK

7)5. «Δίκτυο αποχέτευσης»: το σύστημα αγωγών που συλλέγει και διοχετεύει τα αστικά λύματα.

⇩ νέο

8) «Συνδυασμένος υπόνομος»: αγωγός που συλλέγει και διοχετεύει αστικά λύματα.

9) «Χωριστός υπόνομος»: αγωγός που συλλέγει και διοχετεύει χωριστά, οτιδήποτε από τα ακόλουθα:

α) οικιακά λύματα·

β) μη οικιακά λύματα·

γ) μείγμα οικιακών και μη οικιακών λυμάτων·

δ) όμβρια ύδατα από οικισμούς.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

6. 10) «1 ι.π. (μονάδα ισοδύναμου πληθυσμού)»: ⌦ «Ισοδύναμο πληθυσμού» ή «ι.π.»: ⌫ ⇨ μονάδα που δηλώνει το μέσο δυνητικό φορτίο ρύπανσης των υδάτων από έναν άνθρωπο σε μία ημέρα, με 1 ι.π. να ισούται με ⇦ το αποικοδομήσιμο οργανικό φορτίο που παρουσιάζει βιομηχανικές ⇨ βιοχημικές ⇦ ανάγκες σε οξυγόνο πέντε ημερών (BOD5) ίσες προς 60 g/ημέρα.

7.«Πρωτοβάθμια επεξεργασία»: η επεξεργασία των αστικών λυμάτων με φυσική ή/και χημική μέθοδο που περιλαμβάνει την καθίζηση των αιωρούμενων στερεών, ή με άλλες μεθόδους με τις οποίες το BOD 5 των εισερχομένων λυμάτων μειώνεται τουλάχιστον κατά 20 % πριν από την απόρριψη και το συνολικό φορτίο των αιωρούμενων στερεών στα εισερχόμενα λύματα μειώνεται κατά 50 % τουλάχιστον.

8. 11) «Δευτεροβάθμια επεξεργασία»: η επεξεργασία των αστικών λυμάτων με μέθοδο που, κατά κανόνα, περιλαμβάνει βιολογική επεξεργασία με δευτεροβάθμια καθίζηση, ή με άλλες μεθόδους διά των οποίων τηρούνται οι απαιτήσεις που καθορίζονται στον πίνακα 1 του παραρτήματος I.

9. «Κατάλληλη επεξεργασία»: η επεξεργασία των αστικών λυμάτων με μέθοδο ή/και σύστημα διάθεσης που επιτρέπει στα ύδατα υποδοχής να ανταποκρίνονται στους σχετικούς ποιοτικούς στόχους και στις συναφείς διατάξεις της παρούσας οδηγίας και άλλων κοινοτικών οδηγιών.

⇩ νέο

12) «Τριτοβάθμια επεξεργασία»: επεξεργασία αστικών λυμάτων μέσω διεργασίας που απομακρύνει το άζωτο και τον φώσφορο από τα αστικά λύματα.

13) «Τεταρτοβάθμια επεξεργασία»: επεξεργασία αστικών λυμάτων μέσω διεργασίας που απομακρύνει μεγάλο φάσμα μικρορύπων από τα αστικά λύματα.

🡻 91/271/ΕΟΚ

⇨ νέο

10. 14) «Ιλύς»: ⇨ κάθε στερεό, ημιστερεό ή υγρό απόβλητο που προκύπτει από την επεξεργασία αστικών λυμάτων ⇦ το κατάλοιπο ιλύος, επεξεργασμένο ή όχι, που προέρχεται από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων.

11. 15) «Ευτροφισμός»: ο εμπλουτισμός των υδάτων με θρεπτικές ουσίες, ιδίως ενώσεις αζώτου ή/και φωσφόρου, που προκαλεί την ταχύτερη ανάπτυξη φυκών και ανωτέρων μορφών φυτικής ζωής, με συνακόλουθη ανεπιθύμητη διαταραχή της ισορροπίας των οργανισμών που ζουν στα ύδατα και υποβάθμιση της ποιότητας των εν λόγω υδάτων.

12. «Εκβολές ποταμών»: η μεταβατική ζώνη στο στόμιο ενός ποταμού, μεταξύ γλυκών και παράκτιων υδάτων. Τα κράτη μέλη ορίζουν τα εξωτερικά (προς τη θάλασσα) όρια των εκβολών για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, στα πλαίσια του εκτελεστέου προγράμματος, σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφοι 1 και 2.

13.«Παράκτια ύδατα»: τα ύδατα πέραν της γραμμής της αμπώτιδας ή του εξωτερικού ορίου των εκβολών ενός ποταμού.

⇩ νέο

70 16) «Μικρορύπος»: ουσία, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων αποδόμησής της, η οποία απαντά συνήθως στο περιβάλλον και στα αστικά λύματα σε συγκεντρώσεις χαμηλότερες από το ένα χιλιοστόγραμμο ανά λίτρο και η οποία μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία ή για το περιβάλλον βάσει οποιουδήποτε από τα κριτήρια που ορίζονται στο μέρος 3 και στο μέρος 4 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008.

17) «Λόγος αραίωσης»: ο λόγος του όγκου της ετήσιας ροής των υδάτων υποδοχής στο σημείο απόρριψης προς τον ετήσιο όγκο των αστικών λυμάτων που απορρίπτονται από έναν σταθμό επεξεργασίας.

18) «Παραγωγός»: κάθε κατασκευαστής, εισαγωγέας ή διανομέας που διαθέτει κατ’ επάγγελμα προϊόντα στην αγορά κράτους μέλους, μεταξύ άλλων μέσω εξ αποστάσεως συμβάσεων, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 7 της οδηγίας 2011/83/ΕΕ.

19) «Φορέας διευρυμένης ευθύνης παραγωγού»: οργάνωση που συστήνεται συλλογικά από παραγωγούς με σκοπό την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που αυτοί υπέχουν βάσει του άρθρου 9.

20) «Αποχέτευση»: εγκαταστάσεις και υπηρεσίες για την ασφαλή απόρριψη ανθρώπινων ούρων και περιττωμάτων και εμμηνορροϊκού αίματος.

21) «Μικροβιακή αντοχή»: η ικανότητα μικροοργανισμών να επιβιώνουν ή να αναπτύσσονται παρουσία αντιμικροβιακού παράγοντα σε συγκέντρωση η οποία είναι συνήθως ικανή να αναστείλει την ανάπτυξη ή να προκαλέσει τη νέκρωση μικροοργανισμών του ίδιου είδους.

22) «Ενδιαφερόμενο κοινό»: το κοινό το οποίο επηρεάζεται ή ενδέχεται να επηρεαστεί ή για το οποίο παρουσιάζουν ενδιαφέρον οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων σχετικά με την εφαρμογή των υποχρεώσεων που ορίζονται στην παρούσα οδηγία, συμπεριλαμβανομένων των μη κυβερνητικών οργανώσεων που προάγουν την προστασία της ανθρώπινης υγείας ή του περιβάλλοντος.

23) «Πλαστικά βιομέσα»: πλαστικό υπόστρωμα που χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη των βακτηρίων που απαιτούνται για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων.

24) «Διάθεση στην αγορά»: η πρώτη φορά κατά την οποία ένα προϊόν καθίσταται διαθέσιμο στην αγορά ενός κράτους μέλους.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Άρθρο 3

⌦ Αποχετευτικά δίκτυα ⌫

1.    Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε όλοι οι οικισμοί ⌦ με ι.π. 2 000 και άνω να πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις: ⌫

⌦ α) ⌫ να διαθέτουν δίκτυα αποχέτευσης αστικών λυμάτων·

⇨ β) όλες οι πηγές οικιακών λυμάτων τους να είναι συνδεδεμένες στο δίκτυο αποχέτευσης. ⇦

–έως τις 31 Δεκεμβρίου 2000 το αργότερο, για τους οικισμούς με ισοδύναμο πληθυσμό (ι.π.) άνω των 15000 και

–έως τις 31 Δεκεμβρίου 2005 το αργότερο, για τους οικισμούς με ι.π. μεταξύ 2000 και 15000.

Για τα αστικά λύματα των οποίων η απόρριψη πραγματοποιείται σε ύδατα υποδοχής που θεωρούνται «ευαίσθητες ζώνες», σύμφωνα με το άρθρο 5, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να υπάρχουν δίκτυα αποχέτευσης το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 1998 για τους οικισμούς με ι.π. άνω των 10000.

🡻 2013/64/ΕΕ άρθρο 1 σημείο 1 (προσαρμοσμένο)

1α.    Κατά παρέκκλιση από το πρώτο και το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1, όσον αφορά τη Μαγιότ ως εξόχως απόκεντρη περιοχή κατά την έννοια του άρθρου 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (στο εξής: «Μαγιότ»), ή Γαλλία μεριμνά ώστε όλοι οι οικισμοί να διαθέτουν δίκτυα αποχέτευσης αστικών λυμάτων:

–έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020, το αργότερο, για τους οικισμούς άνω των 10 000 ι.π., που θα καλύπτουν τουλάχιστον το 70 % του όγκου λυμάτων που προκύπτουν στη Μαγιότ·

–έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027 το αργότερο για τους οικισμούς άνω των 2 000 ι.π.

⇩ νέο

2. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε όλοι οι οικισμοί με ι.π. μεταξύ 1 000 και 2 000 να πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:

α) να διαθέτουν δίκτυα αποχέτευσης·

β) όλες οι πηγές οικιακών λυμάτων τους να είναι συνδεδεμένες στο δίκτυο αποχέτευσης.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2 (προσαρμοσμένο)

3.    Τα περιγραφόμενα στην παράγραφο 1 αποχετευτικά δίκτυα πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος I , σημείο μέρος Α.Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιεί τις απαιτήσεις αυτές. Τα μέτρα αυτά, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 18 παράγραφος 3.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Άρθρο 4

⌦ Μεμονωμένα συστήματα ⌫

⌦ 1. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 3, ⌫ σΣτις περιπτώσεις κατά τις οποίες η εγκατάσταση αυτών των ⌦ αποχετευτικών ⌫ δικτύων δεν δικαιολογείται, ⇨ κατ’ εξαίρεση, ⇦ είτε λόγω του ότι δεν ωφελεί το περιβάλλον, είτε λόγω υπερβολικού κόστους, ⌦ τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ⌫ χρησιμοποιούνται μεμονωμένα συστήματα ⌦ για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (στο εξής: μεμονωμένα συστήματα) ⌫ ή άλλα κατάλληλα συστήματα που επιτυγχάνουν το ίδιο επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος.

⇩ νέο

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα μεμονωμένα συστήματα σχεδιάζονται, λειτουργούν και συντηρούνται κατά τρόπο που εξασφαλίζει τουλάχιστον το ίδιο επίπεδο επεξεργασίας με τη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια επεξεργασία που αναφέρεται στα άρθρα 6 και 7.

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι οικισμοί στους οποίους χρησιμοποιούνται μεμονωμένα συστήματα καταχωρίζονται σε δημόσιο μητρώο και ότι διενεργούνται τακτικές επιθεωρήσεις των συστημάτων αυτών από την αρμόδια αρχή.

3. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 27, για να συμπληρώνει την παρούσα οδηγία θεσπίζοντας ελάχιστες απαιτήσεις για τον σχεδιασμό, τη λειτουργία και τη συντήρηση μεμονωμένων συστημάτων και καθορίζοντας τις απαιτήσεις για τις τακτικές επιθεωρήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 δεύτερο εδάφιο.

4. Τα κράτη μέλη που χρησιμοποιούν μεμονωμένα συστήματα για την επεξεργασία ποσοστού μεγαλύτερου του 2 % του φορτίου αστικών λυμάτων από οικισμούς με ι.π. 2 000 και άνω υποβάλλουν στην Επιτροπή λεπτομερή αιτιολόγηση της χρήσης μεμονωμένων συστημάτων σε καθέναν από αυτούς τους οικισμούς. Στην αιτιολόγηση αυτή:

α) αποδεικνύεται ότι πληρούνται οι όροι χρήσης μεμονωμένων συστημάτων που ορίζονται στην παράγραφο 1·

β) περιγράφονται τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με την παράγραφο 2·

γ) αποδεικνύεται η συμμόρφωση με τις ελάχιστες απαιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3, όταν η Επιτροπή έχει ασκήσει τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί δυνάμει της εν λόγω παραγράφου.

5. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό του μορφοτύπου για την υποβολή των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 4. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2.

Άρθρο 5

Ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων

1. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι καταρτίζονται ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων για οικισμούς με ι.π. 100 000 και άνω.

2. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, τα κράτη μέλη καταρτίζουν κατάλογο οικισμών με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000 για τους οποίους, λαμβανομένων υπόψη ιστορικών δεδομένων και σύγχρονων κλιματικών προβλέψεων, ισχύουν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) οι υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής ή οι αστικές απορροές συνιστούν κίνδυνο για το περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία·

β) οι υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 1 % του ετήσιου συλλεγόμενου φορτίου αστικών λυμάτων, υπολογιζόμενου υπό συνθήκες ανομβρίας·

γ) οι υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής ή οι αστικές απορροές εμποδίζουν την εκπλήρωση οποιωνδήποτε από τα ακόλουθα:

i) των απαιτήσεων που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 5 της οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184·

ii) των απαιτήσεων που καθορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 της οδηγίας 2006/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 71 ·

iii) των απαιτήσεων που καθορίζονται στο άρθρο 3 της οδηγίας 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 72 ·

iv) των περιβαλλοντικών στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

Τα κράτη μέλη επανεξετάζουν τον κατάλογο που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο κάθε πέντε έτη μετά την κατάρτισή του και τον επικαιροποιούν εφόσον απαιτείται.

3. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι καταρτίζονται ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων για τους οικισμούς που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

4. Τα ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων τίθενται στη διάθεση της Επιτροπής κατόπιν αιτήματος.

5. Τα ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων περιλαμβάνουν τουλάχιστον τα στοιχεία που παρατίθενται στο παράρτημα V.

6. Ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα έκδοσης εκτελεστικών πράξεων για τους εξής σκοπούς:

α) την παροχή μεθοδολογιών για τον προσδιορισμό των μέτρων που αναφέρονται στο σημείο 3 του παραρτήματος V·

β) την παροχή μεθοδολογιών για τον προσδιορισμό εναλλακτικών δεικτών για την επαλήθευση της επίτευξης του ενδεικτικού στόχου μείωσης της ρύπανσης που αναφέρεται στο σημείο 2 στοιχείο α) του παραρτήματος V·

γ) τον προσδιορισμό του μορφοτύπου με τον οποίο πρέπει να τίθενται στη διάθεση της Επιτροπής τα ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων, όταν αυτό ζητηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 4.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2.

7. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης αστικών λυμάτων να επανεξετάζονται κάθε 5 έτη μετά την κατάρτισή τους και να επικαιροποιούνται όποτε απαιτείται.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Άρθρο 64

⌦ Δευτεροβάθμια επεξεργασία ⌫

1. ⌦ Για οικισμούς με ι.π. 2 000 και άνω, ⌫ τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα να υποβάλλονται , πριν από την απόρριψή τους, σε δευτεροβάθμια ⇨ επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 3 ⇦ ή σε ισοδύναμη επεξεργασία , ως εξής: ⌦ πριν από την απόρριψη. ⌫ 

–το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2000, για όλες τις απορρίψεις λυμάτων από οικισμούς με ι.π. άνω των 15000,

–το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2005, για όλες τις απορρίψεις λυμάτων από οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10000 και 15000,

–το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2005, για τα λύματα που αποβάλλονται σε γλυκά ύδατα και σε εκβολές ποταμών, από οικισμούς με ι.π. μεταξύ 2000 και 10000.

⇩ νέο

Για οικισμούς με ι.π. μεταξύ 2 000 και 10 000 όπου οι απορρίψεις πραγματοποιούνται σε παράκτιες περιοχές, η υποχρέωση του πρώτου εδαφίου δεν εφαρμόζεται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2027.

🡻 2013/64/ΕΕ άρθρο 1 σημείο 2 (προσαρμοσμένο)

1α.    Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, η Γαλλία εξασφαλίζει για τη Μαγιότ τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα να υπόκεινται σε δευτεροβάθμια ή σε ισοδύναμη επεξεργασία πριν από την απόρριψή τους:

–έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020, το αργότερο, για τους οικισμούς άνω των 15 000 ι.π., οι οποίοι μαζί με τους οικισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2α), θα καλύπτουν τουλάχιστον το 70 % του όγκου που προκύπτει στη Μαγιότ·

–έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027 το αργότερο για τους οικισμούς άνω των 2 000 ι.π.

⇩ νέο

2. Για οικισμούς με ι.π. μεταξύ 1 000 και 2 000, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα να υποβάλλονται , πριν από την απόρριψή τους, σε δευτεροβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 3 ή σε ισοδύναμη επεξεργασία πριν από την απόρριψη.

3. Τα δείγματα που λαμβάνονται σύμφωνα με το άρθρο 21 και το μέρος Δ του παραρτήματος I της παρούσας οδηγίας συμμορφώνονται με τις παραμετρικές τιμές που καθορίζονται στον πίνακα 1 του μέρους Β του παραρτήματος I. Ο μέγιστος αριθμός δειγμάτων που επιτρέπεται να μη συμμορφώνονται με τις παραμετρικές τιμές του πίνακα 1 του μέρους Β του παραρτήματος Ι καθορίζεται στον πίνακα 4 του μέρους Δ του παραρτήματος I.

🡻 91/271/ΕΟΚ

2.    Τα αστικά λύματα που απορρίπτονται σε ύδατα ορεινών περιοχών (υψομέτρου άνω των 1500 μέτρων), όπου, λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών, η βιολογική επεξεργασία είναι δυσεφάρμοστη, μπορούν να υποβάλλονται σε λιγότερη αυστηρή επεξεργασία από εκείνη που ορίζεται στην παράγραφο 1, εφόσον λεπτομερείς μελέτες αποδεικνύουν ότι οι εν λόγω απορρίψεις δεν επηρεάζουν δυσμενώς το περιβάλλον.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2

3.    Οι απορρίψεις από τους περιγραφόμενους στις παραγράφους 1 και 2 σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος I, σημείο Β. Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιεί τις απαιτήσεις αυτές. Τα μέτρα αυτά, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 18 παράγραφος 3.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

4.    Το φορτίο που εκφράζεται με ι.π. υπολογίζεται με βάση το μέγιστο μέσο εβδομαδιαίο φόρτο φόρο που εισέρχεται στο σταθμό επεξεργασίας ⌦ αστικών λυμάτων ⌫ στη διάρκεια του έτους, εξαιρουμένων των ασυνήθων καταστάσεων , όπως οι περιπτώσεις καταρρακτώδους βροχής.

Άρθρο 75

⌦ Τριτοβάθμια επεξεργασία ⌫

⇩ νέο

1. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι απορρίψεις από το 50 % των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επεξεργάζονται φορτίο 100 000 ι.π. και άνω και δεν εφαρμόζουν τριτοβάθμια επεξεργασία την [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας] υποβάλλονται σε τριτοβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 4.

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλοι οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επεξεργάζονται φορτίο 100 000 ι.π. και άνω εφαρμόζουν τριτοβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 4.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

1.    Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, τα κράτη μέλη προσδιορίζουν, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1993, τις ευαίσθητες περιοχές σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο παράρτημα II.

⇩ νέο

2. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, τα κράτη μέλη καταρτίζουν κατάλογο των περιοχών της επικράτειάς τους που είναι ευαίσθητες στον ευτροφισμό, και επικαιροποιούν τον εν λόγω κατάλογο ανά πενταετία, αρχής γενομένης από τις 31 Δεκεμβρίου 2030.

Ο κατάλογος που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο περιλαμβάνει τις περιοχές που προσδιορίζονται στο παράρτημα II.

Η απαίτηση που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται όταν ένα κράτος μέλος εφαρμόζει τριτοβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 4 σε ολόκληρη την επικράτειά του.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

32.    ⇨ Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035, ⇦ τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, ⇨ για το 50 % των οικισμών με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000 που πραγματοποιούν απορρίψεις σε περιοχές του καταλόγου της παραγράφου 2 και δεν εφαρμόζουν τριτοβάθμια επεξεργασία την [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας], ⇦ πριν από την απόρριψή τους σε ευαίσθητες ⌦ στις εν λόγω ⌫ περιοχές, τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα να υποβάλλονται , το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1998, ⇨ σε τριτοβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 4 ⇦ σε επεξεργασία αυστηρότερη από εκείνη που περιγράφεται στο άρθρο 4,  για όλες τις απορρίψεις από οικισμούς με ι.π. άνω των 10 000 .

⇩ νέο

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2040, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα υποβάλλονται σε τριτοβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 4 πριν από την απόρριψή τους σε περιοχές του καταλόγου της παραγράφου 2 όσον αφορά όλους τους οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000.

🡻 2013/64/ΕΕ άρθρο 1 σημείο 3 (προσαρμοσμένο)

2α    Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, η Γαλλία εξασφαλίζει για τη Μαγιότ τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα, πριν από την απόρριψή τους σε ευαίσθητες περιοχές, να υπόκεινται σε αυστηρότερη επεξεργασία από εκείνη που περιγράφεται στο άρθρο 4: — έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020, το αργότερο, για τους οικισμούς άνω των 10000 ι.π., οι οποίοι μαζί με εκείνους τους οικισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1α), θα καλύπτουν τουλάχιστον 70 % του όγκου λυμάτων που προκύπτουν στη Μαγιότ.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2

3.    Οι απορρίψεις από τους περιγραφόμενους στην παράγραφο 2 σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος I, σημείο Β. Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιεί τις απαιτήσεις αυτές. Τα μέτρα αυτά, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 18 παράγραφος 3.

⇩ νέο

4. Τα δείγματα που λαμβάνονται σύμφωνα με το άρθρο 21 και το μέρος Δ του παραρτήματος I της παρούσας οδηγίας συμμορφώνονται με τις παραμετρικές τιμές που καθορίζονται στον πίνακα 2 του μέρους Β του παραρτήματος I. Ο μέγιστος αριθμός δειγμάτων που επιτρέπεται να μη συμμορφώνονται με τις παραμετρικές τιμές του πίνακα 2 του μέρους Β του παραρτήματος Ι καθορίζεται στον πίνακα 4 του μέρους Δ του παραρτήματος I.

Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 27 για την τροποποίηση των μερών Β και Δ του παραρτήματος Ι με σκοπό την προσαρμογή των απαιτήσεων και των μεθόδων που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο στην τεχνολογική και επιστημονική πρόοδο.

🡻 91/271/ΕΟΚ

⇨ νέο

54.    Εναλλακτικά, οι απαιτήσεις των παραγράφων 2 και 3 για μεμονωμένες εγκαταστάσεις δεν χρειάζεται να εφαρμόζονται σε ευαίσθητες περιοχές,  ⇨ Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 3 και 4, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι ένας ορισμένος σταθμός επεξεργασίας αστικών λυμάτων που βρίσκεται σε περιοχή η οποία περιλαμβάνεται σε κάποιον από τους καταλόγους που αναφέρονται στην παράγραφο 2 δεν υπόκειται στις απαιτήσεις των παραγράφων 3 και 4 ⇦ όταν μπορεί να αποδειχθεί ότι το ελάχιστο ποσοστό μείωσης του συνολικού φορτίου από όλους τους σταθμούς επεξεργασίας λυμάτων στην περιοχή αυτή είναι τουλάχιστον 75 % για τον ολικό φώσφορο και τουλάχιστον 75 % για το ολικό άζωτο:.

⇩ νέο

α) 82,5 % του ολικού φωσφόρου και 80 % του ολικού αζώτου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035·

β) 90 % του ολικού φωσφόρου και 85 % του ολικού αζώτου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2040.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

65.    Οι απορρίψεις από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που βρίσκονται στις οικείες λεκάνες ⇨ με ι.π. 10 000 και άνω προς λεκάνη ⇦ υδροσυλλογής ⌦ περιοχής ευαίσθητης ⌫ ευαίσθητων περιοχών ⌦ στον ευτροφισμό ⌫ ⇨ η οποία περιλαμβάνεται σε κάποιον από τους καταλόγους που αναφέρονται στην παράγραφο 2 ⇦ και συμβάλλουν στη ρύπανση των περιοχών αυτών, υπόκεινται ⌦ επίσης ⌫ στις παραγράφους 32, 3 ⇨ 4 ⇦ και 54.

Το άρθρο 9 εφαρμόζεται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι λεκάνες υδροσυλλογής που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο βρίσκονται, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, σε άλλο κράτος μέλος.

6.    Τα κράτη μέλη μεριμούν ώστε ο κατάλογος των ευαίσθητων περιοχών να επανεξετάζεται ανά τετραετία τουλάχιστον.

7.    Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ⇨ οι απορρίψεις από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που βρίσκονται σε περιοχή η οποία περιλαμβάνεται σε κάποιον από τους καταλόγους που αναφέρονται στην παράγραφο 2 μετά από κάποιες από τις τακτικές επικαιροποιήσεις του καταλόγου που επιβάλλονται από την εν λόγω παράγραφο πληρούν τις απαιτήσεις που καθορίζονται στις παραγράφους 3 και 4 εντός περιόδου επτά ετών από τη συμπερίληψη στον εν λόγω κατάλογο ⇦ οι περιοχές που προσδιορίζονται ως ευαίσθητες μετά την προβλεπόμενη στην παράγραφο 6 επανεξέταση να ικανοποιούν τις ως άνω απαιτήσεις εντός επτά ετών.

8.    Εάν ένα κράτος μέλος εφαρμόζει σ' ολόκληρο το έδαφός του την προβλεπόμενη στις παραγράφους 2, 3 και 4 επεξεργασία, τότε δεν είναι υποχρεωμένο να προσδιορίζει ευαίσθητες περιοχές για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας.

⇩ νέο

Άρθρο 8

Τεταρτοβάθμια επεξεργασία

1. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι το 50 % των απορρίψεων από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επεξεργάζονται φορτίο 100 000 ι.π. και άνω εφαρμόζουν τεταρτοβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 5.

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλοι οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επεξεργάζονται φορτίο 100 000 ι.π. και άνω εφαρμόζουν τεταρτοβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 5.

2. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, τα κράτη μέλη καταρτίζουν κατάλογο με τις περιοχές της εθνικής τους επικράτειας όπου η συγκέντρωση ή η συσσώρευση μικρορύπων συνιστά κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον. Στη συνέχεια, τα κράτη μέλη επανεξετάζουν τον εν λόγω κατάλογο ανά πενταετία και τον επικαιροποιούν εφόσον απαιτείται.

Ο κατάλογος που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο περιλαμβάνει τις ακόλουθες περιοχές, εκτός εάν μπορεί να αποδειχθεί η απουσία κινδύνου για την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον στις περιοχές αυτές βάσει εκτίμησης κινδύνου:

α) υδατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται για άντληση νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 σημείο 1) της οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184·

β) ύδατα κολύμβησης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2006/7/ΕΚ·

γ) λίμνες, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 σημείο 5 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ·

δ) ποταμούς όπως ορίζονται στο άρθρο 2 σημείο 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ ή άλλα υδατορεύματα όπου ο λόγος αραίωσης είναι μικρότερος από 10·

ε) περιοχές στις οποίες πραγματοποιούνται δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας, όπως ορίζονται στο άρθρο 4 σημείο 25) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 73 ·

στ) περιοχές στις οποίες απαιτείται πρόσθετη επεξεργασία για την εκπλήρωση των απαιτήσεων που καθορίζονται στις οδηγίες 2000/60/ΕΚ και 2008/105/ΕΚ.

Η εκτίμηση κινδύνου που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο κοινοποιείται στην Επιτροπή κατόπιν αιτήματος.

3. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό του μορφοτύπου της εκτίμησης κινδύνου που αναφέρεται στην παράγραφο 2 δεύτερο εδάφιο και της μεθόδου που πρέπει να χρησιμοποιείται για την εν λόγω εκτίμηση κινδύνου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2.

4. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι για το 50 % των οικισμών με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000, τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα υποβάλλονται σε τεταρτοβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 5 προτού απορριφθούν σε περιοχές οι οποίες περιλαμβάνονται σε κάποιον από τους καταλόγους που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2040, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα υποβάλλονται σε τεταρτοβάθμια επεξεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 5 προτού απορριφθούν σε περιοχές οι οποίες περιλαμβάνονται σε κάποιον από τους καταλόγους που αναφέρονται στην παράγραφο  2 όσον αφορά όλους τους οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000.

5. Τα δείγματα που λαμβάνονται σύμφωνα με το άρθρο 21 και το μέρος Δ του παραρτήματος I της παρούσας οδηγίας συμμορφώνονται με τις παραμετρικές τιμές που καθορίζονται στον πίνακα 3 του μέρους Β του παραρτήματος I. Ο μέγιστος αριθμός δειγμάτων που επιτρέπεται να μη συμμορφώνονται με τις παραμετρικές τιμές του πίνακα 3 του μέρους Β του παραρτήματος Ι καθορίζεται στον πίνακα 4 του μέρους Δ του παραρτήματος I.

Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 27 για την τροποποίηση των μερών Β και Δ του παραρτήματος Ι με σκοπό την προσαρμογή των απαιτήσεων και των μεθόδων που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο στην τεχνολογική και επιστημονική πρόοδο.

6. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό των μεθόδων παρακολούθησης και δειγματοληψίας που πρέπει να χρησιμοποιούν τα κράτη μέλη για να προσδιορίσουν την παρουσία και τις ποσότητες των δεικτών που ορίζονται στον πίνακα 3 του μέρους Β του παραρτήματος I στα αστικά λύματα. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2.

🡻 91/271/ΕΟΚ

Άρθρο 6

1.    Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, τα κράτη μέλη μπορούν, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1993 το αργότερο, να προσδιορίζουν τις λιγότερο ευαίσθητες περιοχές σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος II.

2.    Τα αστικά λύματα που απορρίπτονται σε παράκτια ύδατα από οικισμούς με 10000 έως 150000 ι.π. ή σε ύδατα εκβολών ποταμών από οικισμούς με 2000 έως 10000 ι.π., μπορούν, εάν οι απορρίψεις γίνονται στις περιγραφόμενες στην παράγραφο 1 περιοχές, να υποβάλλονται σε επεξεργασία λιγότερο αυστηρή από την επεξεργασία που περιγράφεται στο άρθρο 4, υπό την προϋπόθεση ότι:

–οι απορρίψεις αυτές υποβάλλονται τουλάχιστον σε πρωτοβάθμια επεξεργασία όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 7, σύμφωνα με τις διαδικασίες ελέγχου του παραρτήματος I σημείο Δ,

–ολοκληρωμένες μελέτες δείχνουν ότι οι απορρίψεις αυτές δεν επηρεάζουν αρνητικά το περιβάλλον.

Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή όλες τις κατάλληλες πληροφορίες σχετικά με τις προαναφερόμενες μελέτες.

3.    Εάν η Επιτροπή κρίνει ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 2, υποβάλλει σχετική πρόταση στο Συμβούλιο.

4.    Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο κατάλογος των λιγότερο ευαίσθητων περιοχών να επανεξετάζεται ανά τετραετία τουλάχιστον.

5.    Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι περιοχές που παύουν να χαρακτηρίζονται ως λιγότερο ευαίσθητες, να πληρούν, εντός επτά ετών, τις συναφείς απαιτήσεις των άρθρων 4 και 5.

Άρθρο 7

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2005 το αργότερο, τα διοχετευόμενα στα αποχετευτικά δίκτυα αστικά λύματα, προτού απορριφθούν, να υφίστανται κατάλληλη επεξεργασία, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 9, στις ακόλουθες περιπτώσεις:

–όταν απορρίπτονται σε γλυκά ύδατα και σε εκβολές ποταμών από οικισμούς με λιγότερο από 2000 ι.π.,

–όταν απορρίπτονται σε παράκτια ύδατα από οικισμούς με λιγότερο από 10000 ι.π.

🡻 2013/64/ΕΕ άρθρο 1 σημείο 4

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, όσον αφορά τη Μαγιότ, η καταληκτική ημερομηνία που ορίζεται εκεί είναι η 31η Δεκεμβρίου 2027.

🡻 91/271/ΕΟΚ

Άρθρο 8

1.    Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που οφείλονται σε τεχνικά προβλήματα και για γεωγραφικά καθορισμένες ομάδες πληθυσμού, τα κράτη μέλη μπορούν να υποβάλουν ειδική αίτηση στην Επιτροπή για να τους παραχωρηθεί μεγαλύτερη προθεσμία για να συμμορφωθούν με το άρθρο 4.

2.    Στη δεόντως αιτιολογημένη αυτή αίτηση, εκτίθενται οι τεχνικές δυσκολίες που συναντά το κράτος μέλος και προτείνεται πρόγραμμα δράσης, με το σχετικό χρονοδιάγραμμα εφαρμογής, με σκοπό την επίτευξη του στόχου της παρούσας οδηγίας. Το χρονοδιάγραμμα αυτό περιλαμβάνει στο πρόγραμμα για την εφαρμογή της οδηγίας που αναφέρεται στο άρθρο 17.

3.    Μόνο τεχνικοί λόγοι μπορούν να γίνουν δεκτοί, η δε παράταση της προθεσμίας που αναφέρεται στην παράγραφο 1, δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 31 Δεκεμβρίου 2005.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2

4.    Η Επιτροπή εξετάζει την εν λόγω αίτηση και λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 18 παράγραφος 2.

🡻 91/271/ΕΟΚ

5.    Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και όταν μπορεί να αποδειχθεί ότι η επεξεργασία των αποβλήτων με περισσότερο προηγμένες τεχνολογίες μεθόδους δεν αποφέρει κανένα όφελος για το περιβάλλον, τα αστικά λύματα, που απορρίπτονται σε λιγότερο ευαίσθητες περιοχές, από οικισμούς με άνω των 150000 ι.π., μπορούν να υποβάλονται στην επεξεργασία που προβλέπει το άρθρο 6 για τα λύματα που προέρχονται από οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10000 και 150000.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2

Στις περιπτώσεις αυτές, τα κράτη μέλη υποβάλλουν εκ των προτέρων στην Επιτροπή τη σχετική έγγραφη τεκμηρίωση. Η Επιτροπή εξετάζει την περίπτωση και λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα σύμφωνα με τη διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 18 παράγραφος 2.

⇩ νέο

Άρθρο 9

Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι παραγωγοί που διαθέτουν στην αγορά οποιοδήποτε από τα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙΙ υπέχουν διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού.

Τα μέτρα αυτά διασφαλίζουν ότι οι εν λόγω παραγωγοί καλύπτουν:

α)το πλήρες κόστος για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 8, συμπεριλαμβανομένου του κόστους της τεταρτοβάθμιας επεξεργασίας των αστικών λυμάτων για την απομάκρυνση των μικρορύπων που προέρχονται από τα προϊόντα που διαθέτουν στην αγορά και τα κατάλοιπα αυτών, για την παρακολούθηση των μικρορύπων που αναφέρονται στο άρθρο 21 παράγραφος 1 στοιχείο α)· και

β)το κόστος συλλογής και επαλήθευσης δεδομένων σχετικά με τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά· και

γ)    άλλες δαπάνες που απαιτούνται για την άσκηση της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού.

2. Τα κράτη μέλη απαλλάσσουν τους παραγωγούς από τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού σύμφωνα με την παράγραφο 1, όταν οι παραγωγοί μπορούν να αποδείξουν οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:

α) η ποσότητα του προϊόντος που διαθέτουν στην αγορά είναι μικρότερη από 2 τόνους ετησίως·

β) τα προϊόντα που διαθέτουν στην αγορά δεν παράγουν μικρορύπους στα λύματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους.

3. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό λεπτομερών κριτηρίων σχετικά με την ομοιόμορφη εφαρμογή του όρου που προβλέπεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β) σε συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2.

4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι παραγωγοί που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ασκούν συλλογικά τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού, προσχωρώντας σε φορέα διευρυμένης ευθύνης παραγωγού.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι:

α) οι παραγωγοί που αναφέρονται στην παράγραφο 1 υποχρεούνται να παρέχουν στους φορείς διευρυμένης ευθύνης παραγωγού, μία φορά ανά έτος, τα ακόλουθα:

i) τις ετήσιες ποσότητες των προϊόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙΙ και τα οποία αυτοί διαθέτουν στην αγορά στο πλαίσιο της επαγγελματικής τους δραστηριότητας·

ii) πληροφορίες σχετικά με την επικινδυνότητα των προϊόντων που αναφέρονται στο σημείο i) στα λύματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους·

iii) κατά περίπτωση, κατάλογο των προϊόντων που απαλλάσσονται σύμφωνα με την παράγραφο 2·

β) οι παραγωγοί που αναφέρονται στην παράγραφο 1 υποχρεούνται να συνεισφέρουν οικονομικά στους φορείς διευρυμένης ευθύνης παραγωγού προκειμένου να καλύψουν το κόστος που προκύπτει από τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού·

γ) η συμμετοχή κάθε παραγωγού, όπως αναφέρεται στο στοιχείο β), καθορίζεται με βάση τις ποσότητες των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά και την επικινδυνότητά τους στα λύματα·

δ) οι φορείς διευρυμένης ευθύνης παραγωγού υπόκεινται σε ετήσιους ανεξάρτητους ελέγχους της οικονομικής διαχείρισής τους, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητάς τους να καλύπτουν τις δαπάνες που αναφέρονται στην παράγραφο 4, της ποιότητας και της επάρκειας των πληροφοριών που συλλέγονται βάσει του στοιχείου α) και της επάρκειας των εισφορών που εισπράττονται βάσει του στοιχείου β).

5. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι:

α) καθορίζονται σαφώς οι ρόλοι και οι αρμοδιότητες όλων των εμπλεκόμενων παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών που αναφέρονται στην παράγραφο 1, των φορέων διευρυμένης ευθύνης παραγωγού, των ιδιωτικών ή δημόσιων φορέων εκμετάλλευσης σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων και των τοπικών αρμόδιων αρχών·

β) καθορίζονται στόχοι διαχείρισης των αστικών λυμάτων με σκοπό τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις και τις προθεσμίες που ορίζονται στο άρθρο 8 παράγραφοι 1, 4 και 5, καθώς και με οποιουσδήποτε άλλους ποσοτικούς ή ποιοτικούς στόχους που θεωρούνται σημαντικοί για την εφαρμογή της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού·

γ) εφαρμόζεται σύστημα υποβολής εκθέσεων για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τα προϊόντα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και τα οποία διατίθενται στην αγορά του κράτους μέλους από τους παραγωγούς, και δεδομένων σχετικά με την τεταρτοβάθμια επεξεργασία λυμάτων, καθώς και άλλων δεδομένων που σχετίζονται με τους σκοπούς του στοιχείου β).

Άρθρο 10

Ελάχιστες απαιτήσεις για τους φορείς διευρυμένης ευθύνης παραγωγού

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι κάθε φορέας διευρυμένης ευθύνης παραγωγού που συστήνεται δυνάμει του άρθρου 9 παράγραφος 4:

α) έχει σαφώς καθορισμένη γεωγραφική κάλυψη που συνάδει με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 8·

β) διαθέτει τα αναγκαία οικονομικά και οργανωτικά μέσα για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης που υπέχουν οι παραγωγοί·

γ) δημοσιοποιεί πληροφορίες σχετικά με:

i) το ιδιοκτησιακό καθεστώς και τα μέλη του·

ii) τις χρηματοδοτικές εισφορές που καταβάλλουν οι παραγωγοί·

iii) τις δραστηριότητες που αναλαμβάνει κάθε χρόνο, με σαφείς πληροφορίες σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιούνται τα οικονομικά του μέσα.

2. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κατάλληλο πλαίσιο παρακολούθησης και επιβολής για να διασφαλίσουν ότι οι φορείς διευρυμένης ευθύνης παραγωγού εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, ότι τα οικονομικά μέσα των φορέων διευρυμένης ευθύνης παραγωγού χρησιμοποιούνται σωστά και ότι όλοι οι συντελεστές που υπέχουν διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού υποβάλλουν αξιόπιστα στοιχεία στις αρμόδιες αρχές και, όταν τους ζητηθεί, στους φορείς διευρυμένης ευθύνης παραγωγού.

3. Όταν υπάρχουν πολλοί φορείς διευρυμένης ευθύνης παραγωγού στην επικράτεια ενός κράτους μέλους, το οικείο κράτος μέλος ορίζει τουλάχιστον έναν οργανισμό, ανεξάρτητο από ιδιωτικά συμφέροντα, υπεύθυνο για την εποπτεία της εφαρμογής ή αναθέτει την εποπτεία σε δημόσια αρχή.

4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι παραγωγοί που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφος άλλου κράτους μέλους και διαθέτουν προϊόντα στην αγορά του:

α) διορίζουν νομικό ή φυσικό πρόσωπο εγκατεστημένο στο έδαφός του ως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο για τους σκοπούς της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού στο έδαφός του· ή

β) λαμβάνουν μέτρα ισοδύναμα με το στοιχείο α).

5. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι διεξάγεται τακτικός διάλογος μεταξύ των σχετικών εμπλεκόμενων μερών που συμμετέχουν στην εφαρμογή του συστήματος διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών και των διανομέων, των φορέων διευρυμένης ευθύνης παραγωγού, των ιδιωτικών ή δημόσιων φορέων διαχείρισης σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων, των τοπικών αρχών και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.

Άρθρο 11

Ενεργειακή ουδετερότητα των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να διενεργούνται ανά τετραετία ενεργειακοί έλεγχοι των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων και των αποχετευτικών δικτύων. Οι εν λόγω έλεγχοι διενεργούνται σύμφωνα με το άρθρο 8 της οδηγίας 2012/27/ΕΕ και περιλαμβάνουν προσδιορισμό των δυνατοτήτων οικονομικά αποδοτικής χρήσης ή παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, με ιδιαίτερη έμφαση στον εντοπισμό και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων παραγωγής βιοαερίου με παράλληλη μείωση των εκπομπών μεθανίου. Οι πρώτοι έλεγχοι διενεργούνται:

α)    έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025 για τους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επεξεργάζονται φορτίο 100 000 ι.π. και άνω, με τα συνδεδεμένα σε αυτούς αποχετευτικά δίκτυα·

β)    έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030 για τους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επεξεργάζονται φορτίο μεταξύ 10 000 ι.π. και 100 000 ι.π., με τα συνδεδεμένα σε αυτούς αποχετευτικά δίκτυα.

2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η συνολική ετήσια ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001, η οποία παράγεται σε εθνικό επίπεδο από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επεξεργάζονται φορτίο 10 000 ι.π. και άνω, ισοδυναμεί τουλάχιστον με:

α)    το 50 % της συνολικής ετήσιας ενέργειας που καταναλώνεται από τους σταθμούς αυτούς, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030·

β)    το 75 % της συνολικής ετήσιας ενέργειας που καταναλώνεται από τους σταθμούς αυτούς, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035·

γ)    το 100 % της συνολικής ετήσιας ενέργειας που καταναλώνεται από τους σταθμούς αυτούς, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2040.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Άρθρο 129

⌦ Διασυνοριακή συνεργασία ⌫

1. Στις περιπτώσεις που τα ύδατα στην περιοχή δικαιοδοσίας ενός κράτους μέλους επηρεάζεται επηρεάζονται αρνητικά από απορρίψεις αστικών λυμάτων τα οποία προέρχονται από άλλο κράτος μέλος ⇨ ή τρίτη χώρα ⇦, το κράτος μέλος του οποίου θίγονται τα ύδατα μπορεί να κοινοποιεί τα σχετικά στοιχεία στο άλλο κράτος μέλος ⇨ ή στην τρίτη χώρα ⇦ και στην Επιτροπή.

⇩ νέο

Η κοινοποίηση αυτή γίνεται άμεσα σε περίπτωση τυχαίας ρύπανσης που ενδέχεται να πλήξει σημαντικά τα κατάντη υδατικά συστήματα.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη οργανώνουν, ενδεχομένως με τη συμμετοχή της Επιτροπής, τις αναγκαίες διαβουλεύσεις ⇨ εμπλεκόμενα κράτη μέλη συνεργάζονται ⇦ για τον προσδιορισμό του είδους των εν λόγω απορρίψεων και για τον καθορισμό των μέτρων που πρέπει να ληφθούν επιτόπου για την προστασία των θιγόμενων υδάτων ώστε να επιτευχθεί η συμμόρφωση προς τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας ⌦ την παρούσα οδηγία ⌫ .

⇩ νέο

2. Τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή κάθε συνεργασία σύμφωνα με την παράγραφο 1. Η Επιτροπή συμμετέχει στη συνεργασία αυτή κατόπιν αιτήματος των εμπλεκόμενων κρατών μελών.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Άρθρο 1310

⌦ Τοπικές κλιματικές συνθήκες ⌫

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων, που κατασκευάζονται ώστε να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις των άρθρων 64, 75, 6 και 7 ⇨ 8 ⇦, να σχεδιάζονται, να κατασκευάζονται, να λειτουργούν και να συντηρούνται με τρόπο που να εξασφαλίζει επαρκείς αποδόσεις υπό όλες τις συνήθεις τοπικές κλιματικές συνθήκες. Κατά τον σχεδιασμό των σταθμών, λαμβάνονται υπόψη οι εποχιακές διακυμάνσεις του φορτίου.

Άρθρο 1411

⌦ Απορρίψεις μη οικιακών λυμάτων ⌫

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1993 το αργότερο, τα βιομηχανικά ⇨ μη οικιακά ⇦ λύματα που διοχετεύονται στα αποχετευτικά δίκτυα και στους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων να υπόκεινται σε εκ των κανόνες ή/και στην εκ των προτέρων παροχή ειδικών αδειών από τις αρμόδιες αρχές ή τα κατάλληλα όργανα.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2

2.    Οι κανόνες ή/και οι ειδικές άδειες πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος I, σημείο Γ. Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιεί τις απαιτήσεις αυτές. Τα μέτρα αυτά, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 18 παράγραφος 3.

⇩ νέο

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η αρμόδια αρχή:

α) διαβουλεύεται με τους φορείς διαχείρισης των αποχετευτικών δικτύων και των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων στα οποία / στους οποίους διοχετεύονται τα μη οικιακά λύματα προτού χορηγήσει ειδικές άδειες·

β) επιτρέπει στους φορείς διαχείρισης των αποχετευτικών δικτύων και των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων που δέχονται απορρίψεις μη οικιακών λυμάτων να συμβουλευτούν, κατόπιν αιτήματος, τις ειδικές άδειες που έχουν χορηγηθεί στην αντίστοιχη εξυπηρετούμενη περιοχή.

2. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της επανεξέτασης της ειδικής άδειας, για να εντοπιστούν, να προληφθούν και μειωθούν, στο μέτρο του δυνατού, οι πηγές ρύπανσης στα μη οικιακά λύματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1, όταν προκύπτει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες καταστάσεις:

α) έχουν εντοπιστεί ρύποι στα σημεία εισόδου και εξόδου του σταθμού επεξεργασίας αστικών λυμάτων στο πλαίσιο της παρακολούθησης που ορίζει το άρθρο 21 παράγραφος 3·

β) η ιλύς που προέρχεται από την επεξεργασία των αστικών λυμάτων προορίζεται να χρησιμοποιηθεί σύμφωνα με την οδηγία 86/278/ΕΟΚ του Συμβουλίου 74 ·

γ) τα επεξεργασμένα αστικά λύματα προορίζονται να επαναχρησιμοποιηθούν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/741·

γ) τα ύδατα υποδοχής χρησιμοποιούνται για άντληση νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 1) της οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184·

ε) η ρύπανση από τα μη οικιακά λύματα που διοχετεύονται στο αποχετευτικό δίκτυο ή στον σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων ενέχει κινδύνους για τη λειτουργία του δικτύου ή του σταθμού.

3. Οι ειδικές άδειες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται στο μέρος Γ του παραρτήματος Ι. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 27 για την τροποποίηση του μέρους Γ του παραρτήματος Ι με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνολογική και επιστημονική πρόοδο στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2 (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

43.    Οι κανόνες και οι ⌦ Οι ⌫ ειδικές άδειες ⌦ που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ⌫ επανεξετάζονται και, ενδεχομένως, αναπροσαρμόζονται ⇨ τουλάχιστον ανά εξαετία ⇦ ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Άρθρο 1512

⌦ Επαναχρησιμοποίηση των υδάτων και απορρίψεις αστικών λυμάτων ⌫

1.    Τα επεξεργασμένα λύματα πρέπει να επαναχρησιμοποιούνται, όποτε είναι σκόπιμο. Ο τρόπος διάθεσης πρέπει να μειώνει στο ελάχιστο τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

⇩ νέο

1.    Τα κράτη μέλη προάγουν συστηματικά την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων από όλους τους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων. Όταν τα επεξεργασμένα λύματα επαναχρησιμοποιούνται για γεωργική άρδευση, πληρούν τις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΕ) 2020/741.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2 (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

2.    Οι αρμόδιες αρχές ή τα κατάλληλα όργανα ⇨ Τα κράτη μέλη ⇦ μεριμνούν ώστε η διάθεση λυμάτων ⇨ οι απορρίψεις ⇦ από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων να υπόκειται ⌦ υπόκεινται ⌫ σε προηγούμενους κανόνες ή/και ειδικές άδειες. ⇨ Οι άδειες αυτές διασφαλίζουν ότι πληρούνται οι απαιτήσεις που καθορίζονται στο μέρος Β του παραρτήματος I. ⇦

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2

3.    Οι προηγούμενοι κανόνες ή/και ειδικές άδειες για απορρίψεις από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που γίνονται κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 2 σε οικισμούς 2 000 έως 10 000 ι.π. όσον αφορά απορρίψεις σε γλυκά νερά και εκβολές ποταμών, και 10 000 ι.π. ή περισσότερο, όσον αφορά όλες τις απορρίψεις, πρέπει να περιέχουν όρους που να πληρούν τις σχετικές απαιτήσεις του παραρτήματος I, σημείο Β. Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιεί τις απαιτήσεις αυτές. Τα μέτρα αυτά, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 18 παράγραφος 3.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

34.    Οι κανόνες ή/και ειδικές άδειες ⌦ Οι ειδικές άδειες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 ⌫ επανεξετάζονται ⇨ τουλάχιστον ανά εξαετία ⇦ και, ενδεχομένως, αναπροσαρμόζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Άρθρο 1613

⌦ Βιοαποδομήσιμα μη οικιακά λύματα ⌫

1.    Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, στις 31 Δεκεμβρίου 2000 το αργότερο, τα βιοαποικοδομήσιμα βιομηχανικά λύματα που προέρχονται από εγκαταστάσεις που ανήκουν στους βιομηχανικούς τομείς του παραρτήματος III και δεν διοχετεύονται στους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, πριν απορριφθούν στα ύδατα υποδοχής, να πληρούν, πριν από την απόρριψή τους, τους όρους που θεσπίζονται, στα πλαίσια προηγούμενων κανόνων ή/και ειδικών αδειών, από οι αρμόδιες αρχές ή τα κατάλληλα όργανα, για όλες τις απορρίψεις από εγκαταστάσεις με 4000 ι.π. ή περισσότερο.

2.    Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1993 το αργότερο, οι αρμόδιες αρχές ή τα κατάλληλα όργανα των κρατών μελών καθορίζουν τις απαιτήσεις που προσιδιάζουν στην εκάστοτε βιομηχανία για τις απορρίψεις των εν λόγω λυμάτων.

3.    Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1994 το αργότερο, η Επιτροπή συγκρίνει τις ανάγκες των κρατών μελών, δημοσιεύει τα σχετικά αποτελέσματα υπό τύπον εκθέσεως και, ενδεχομένως, υποβάλλει κατάλληλη πρόταση.

⇩ νέο

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν απαιτήσεις για την απόρριψη βιοαποδομήσιμων μη οικιακών λυμάτων, οι οποίες είναι κατάλληλες για τη φύση της εκάστοτε βιομηχανίας και εξασφαλίζουν τουλάχιστον το ίδιο επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο μέρος Β του παραρτήματος Ι.

Οι απαιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 εφαρμόζονται όταν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:

α)τα λύματα προέρχονται από σταθμούς που επεξεργάζονται φορτίο 4 000 ι.π. ή μεγαλύτερο, οι οποίοι υπάγονται στους βιομηχανικούς τομείς που παρατίθενται στο παράρτημα IV και δεν ασκούν καμία από τις δραστηριότητες που παρατίθενται στο παράρτημα I της οδηγίας 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 75 ·

β)τα λύματα δεν εισέρχονται σε σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων προτού απορριφθούν στα ύδατα υποδοχής (στο εξής: απευθείας απόρριψη).

Άρθρο 17

Επιτήρηση αστικών λυμάτων

1. Τα κράτη μέλη παρακολουθούν την παρουσία των ακόλουθων παραμέτρων δημόσιας υγείας στα αστικά λύματα:

α)    ιός SARS-CoV-2 και οι παραλλαγές αυτού·

β)    ιός πολιομυελίτιδας·

γ)    ιός γρίπης·

δ)    αναδυόμενοι παθογόνοι παράγοντες·

ε)    μολύνουσες ουσίες που προκαλούν νέες ανησυχίες·

στ)    κάθε άλλη παράμετρος δημόσιας υγείας που θεωρείται άξια παρακολούθησης από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών.

2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη θεσπίζουν εθνικό σύστημα μόνιμης συνεργασίας και συντονισμού μεταξύ των αρμόδιων αρχών που είναι υπεύθυνες για τη δημόσια υγεία και των αρμόδιων αρχών που είναι υπεύθυνες για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, όσον αφορά:

α)    τον προσδιορισμό άλλων παραμέτρων δημόσιας υγείας εκτός από εκείνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οι οποίες πρέπει να παρακολουθούνται στα αστικά λύματα·

β)    τον προσδιορισμό της συχνότητας και των σημείων δειγματοληψίας και ανάλυσης των αστικών λυμάτων για κάθε παράμετρο δημόσιας υγείας που προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1, λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα υγειονομικά δεδομένα και τις ανάγκες σε δεδομένα δημόσιας υγείας και, κατά περίπτωση, την κατά τόπους επιδημιολογική κατάσταση·

γ)    την οργάνωση κατάλληλης και έγκαιρης κοινοποίησης των αποτελεσμάτων της παρακολούθησης στις αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για τη δημόσια υγεία και στις πλατφόρμες της Ένωσης, όπου αυτές υπάρχουν.

3. Όταν κηρύσσεται κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της δημόσιας υγείας λόγω του SARS-CoV-2 από την αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για τη δημόσια υγεία στο κράτος μέλος, η παρουσία του SARS-CoV-2 και των παραλλαγών του παρακολουθείται στα αστικά λύματα τουλάχιστον από το 70 % του εθνικού πληθυσμού και λαμβάνεται τουλάχιστον ένα δείγμα ανά εβδομάδα για οικισμούς με ι.π. 100 000 και άνω. Η παρακολούθηση αυτή συνεχίζεται έως ότου η εν λόγω αρμόδια αρχή δηλώσει ότι έχει λήξει η κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της δημόσιας υγείας λόγω του SARS-CoV-2.

Για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της δημόσιας υγείας, η αρμόδια αρχή λαμβάνει υπόψη τις αξιολογήσεις του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων, τις αποφάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) που λαμβάνονται σύμφωνα με τους διεθνείς υγειονομικούς κανονισμούς και τις αποφάσεις της Επιτροπής που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 23 παράγραφος 1 του κανονισμού .../... του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 76 +.

4. Για τους οικισμούς με ι.π. 100 000 και άνω, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν, έως την 1η Ιανουαρίου 2025, ότι η μικροβιακή αντοχή παρακολουθείται τουλάχιστον δύο φορές ετησίως στα σημεία εισόδου και εξόδου των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων και, κατά περίπτωση, στα αποχετευτικά δίκτυα.

Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 28 για να εξασφαλίσει την ομοιόμορφη εφαρμογή της παρούσας οδηγίας με τη θέσπιση εναρμονισμένης μεθοδολογίας για τη μέτρηση της μικροβιακής αντοχής στα αστικά λύματα.

5. Τα αποτελέσματα της παρακολούθησης που αναφέρεται στο παρόν άρθρο δηλώνονται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 στοιχείο ζ).

Άρθρο 18

Εκτίμηση και διαχείριση κινδύνου

1. Έως τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = τελευταία ημέρα του δεύτερου έτους από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας], τα κράτη μέλη προσδιορίζουν τους κινδύνους που συνεπάγονται οι απορρίψεις αστικών λυμάτων για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία και, επιπλέον, τουλάχιστον τους κινδύνους που συνδέονται με τα ακόλουθα:

α) την ποιότητα υδατικού συστήματος που χρησιμοποιείται για άντληση νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 1) της οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184·

β) την ποιότητα υδάτων κολύμβησης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2006/7/ΕΚ·

γ) την καλή οικολογική κατάσταση ενός υδατικού συστήματος, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 22 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ·

δ) την ποιότητα ενός υδατικού συστήματος στο οποίο πραγματοποιούνται δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας, όπως ορίζονται στο άρθρο 4 σημείο 25) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

2. Όταν εντοπίζονται κίνδυνοι σύμφωνα με την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη θεσπίζουν κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπισή τους, τα οποία περιλαμβάνουν, κατά περίπτωση, τα ακόλουθα μέτρα:

α) την εγκατάσταση αποχετευτικών δικτύων σύμφωνα με το άρθρο 3 για οικισμούς με ι.π. κάτω των 1 000·

β) την εφαρμογή δευτεροβάθμιας επεξεργασίας σύμφωνα με το άρθρο 6 στις απορρίψεις αστικών λυμάτων από οικισμούς με ι.π. κάτω των 1 000·

γ) την εφαρμογή τριτοβάθμιας επεξεργασίας σύμφωνα με το άρθρο 7 στις απορρίψεις αστικών λυμάτων από οικισμούς με ι.π. κάτω των 10 000·

δ) την εφαρμογή τεταρτοβάθμιας επεξεργασίας σύμφωνα με το άρθρο 8 στις απορρίψεις αστικών λυμάτων από οικισμούς με ι.π. κάτω των 10 000·

ε) την κατάρτιση ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης αστικών λυμάτων σύμφωνα με το άρθρο 5 για οικισμούς με ι.π. κάτω των 10 000 και τη θέσπιση των μέτρων που αναφέρονται στο παράρτημα V·

στ) την εφαρμογή απαιτήσεων για την επεξεργασία των συλλεγόμενων αστικών λυμάτων που είναι αυστηρότερες από τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα 1 μέρος Β.

3. Ο προσδιορισμός των κινδύνων σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου επανεξετάζεται κάθε 5 έτη. Περίληψη των εντοπισθέντων κινδύνων, συνοδευόμενη από περιγραφή των μέτρων που θεσπίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, περιλαμβάνεται στα εθνικά προγράμματα εφαρμογής που αναφέρονται στο άρθρο 23 και κοινοποιείται στην Επιτροπή κατόπιν αιτήματος.

Άρθρο 19

Πρόσβαση σε αποχέτευση

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για τη βελτίωση της πρόσβασης σε αποχέτευση για όλους, ιδίως τις ευάλωτες και περιθωριοποιημένες ομάδες.

Για αυτόν τον σκοπό, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2027 τα κράτη μέλη:

α)    προσδιορίζουν τις κατηγορίες ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση ή έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής, περιλαμβανομένων των ευάλωτων και περιθωριοποιημένων ομάδων, και παραθέτουν τους λόγους για αυτή την έλλειψη πρόσβασης·

β)    αξιολογούν τις δυνατότητες βελτίωσης της πρόσβασης σε εγκαταστάσεις υγιεινής για τις κατηγορίες ανθρώπων που αναφέρονται στο στοιχείο α)·

γ)    για όλους τους οικισμούς με ι.π. 10 000 και άνω, υποστηρίζουν τη δημιουργία επαρκούς αριθμού εγκαταστάσεων υγιεινής σε δημόσιους χώρους, με ελεύθερη και, ιδίως για τις γυναίκες, ασφαλή πρόσβαση.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

Άρθρο 2014

⌦ Ιλύς ⌫

1.    Η λυματολάσπη που παράγεται κατά την επεξεργασία των λυμάτων πρέπει να επαναχρησιμοποιείται, όποτε είναι σκόπιμο. Ο τρόπος διάθεσης πρέπει να μειώνει στο ελάχιστο τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

2.    Οι αρμόδιες αρχές ή τα κατάλληλα όργανα μεριμνούν ώστε, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1998 το αργότερο, η διάθεση της λυματολάσπης από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων να υπόκειται σε γενικούς κανόνες, σε καταχώρηση ή σε χορήγηση άδειας.

3.    Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να παύσει, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1998 το αργότερο, η διάθεση της λυματολάσπης σε επιφανειακά ύδατα με απόρριψή της από πλοία, απόρριψη από αγωγούς μεταφοράς ή άλλα μέσα.

4.    Μέχρι την αναφερόμενη στην παράγραφο 3 παύση της διάθεσης της λυματολάσπης, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η συνολική ποσότητα τοξικών, μη αποικοδομήσιμων ή βιοσωρεύσιμων υλικών, που περιέχεται στη λυματολάσπη, της οποίας η διάθεση γίνεται στα επιφανειακά ύδατα, να υπόκειται σε άδεια και να μειώνεται προοδευτικά.

⇩ νέο

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι οδοί διαχείρισης της ιλύος συμμορφώνονται με την ιεράρχηση των αποβλήτων που προβλέπεται στο άρθρο 4 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Οι οδοί αυτές μεγιστοποιούν την πρόληψη, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση των πόρων και ελαχιστοποιούν τις δυσμενείς επιπτώσεις για το περιβάλλον.

2. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 27, για να συμπληρώνει την παρούσα οδηγία καθορίζοντας τα ελάχιστα ποσοστά επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης του φωσφόρου και του αζώτου από την ιλύ, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι διαθέσιμες τεχνολογίες για την ανάκτηση φωσφόρου και αζώτου από την ιλύ.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Άρθρο 2115

⌦ Παρακολούθηση ⌫

1.    ⌦ Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ⌫ οιΟι αρμόδιες αρχές ή τα κατάλληλα όργανα παρακολουθούν:

α)τις απορρίψεις από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, για να εξακριβώνουν τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του παραρτήματος I σημείο μέρος Β, σύμφωνα με τις διαδικασίες ελέγχου ⇨ μεθόδους παρακολούθησης και αξιολόγησης των αποτελεσμάτων ⇦ που ορίζονται στο παράρτημα I σημείο μέρος Δ ⇨ · η παρακολούθηση αυτή περιλαμβάνει τα φορτία και τις συγκεντρώσεις των παραμέτρων που παρατίθενται στο παράρτημα I μέρος Β· ⇦

β)την ποσότητα, και τη σύνθεση ⇨ και τον προορισμό της ιλύος ⇦ της λυματολάσπης που διατίθεται σε επιφανειακά ύδατα·.

⇩ νέο

γ)τον προορισμό των επεξεργασμένων αστικών λυμάτων, συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού επαναχρησιμοποιούμενων υδάτων·

δ)τα αέρια του θερμοκηπίου που παράγονται και την ενέργεια που καταναλώνεται και που παράγεται από τους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων με ι.π. άνω των 10 000.

🡻 91/271/ΕΟΚ

2.    Οι αρμόδιες αρχές ή τα κατάλληλα όργανα παρακολουθούν τα ύδατα που δέχονται απορρίψεις από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων και απ' ευθείας απορρίψεις, σύμφωνα με το άρθρο 13, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες μπορεί να αναμένεται ότι θα θιγεί σημαντικά το περιβάλλον από τις απορρίψεις αυτές.

3.    Στην περίπτωση απόρριψης που υπόκειται στις διατάξεις του άρθρου 6 και στην περίπτωση διάθεσης της λυματολάσπης σε επιφανειακά ύδατα, τα κράτη μέλη παρακολουθούν και διεξάγουν κάθε άλλη ενδεχομένως απαιτούμενη μελέτη για να επαληθεύσουν ότι η απόρριψη ή η διάθεση δεν επηρεάζουν αρνητικά το περιβάλλον.

4.    Οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται από τις αρμόδιες αρχές ή τα κατάλληλα όργανα σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3, φυλάσσονται από τα κράτη μέλη και τίθενται στην διάθεση της Επιτροπής εντός έξι μηνών από την παραλαβή σχετικής αίτησης.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2

5.    Η Επιτροπή μπορεί να διατυπώνει κατευθυντήριες γραμμές για τη σημειούμενη στις παραγράφους 1, 2 και 3 παρακολούθηση, σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 18 παράγραφος 2.

⇩ νέο

2.    Για όλους τους οικισμούς με ι.π. 10 000 και άνω, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες αρχές παρακολουθούν τη συγκέντρωση και τα φορτία των ρύπων από υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής και αστικές απορροές που απορρίπτονται σε υδατικά συστήματα.

3. Για όλους τους οικισμούς με ι.π. άνω των 10 000, τα κράτη μέλη παρακολουθούν, στα σημεία εισόδου και εξόδου των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων, τη συγκέντρωση και τα φορτία των ακόλουθων στοιχείων στα αστικά λύματα:

α) των ρύπων που παρατίθενται:

i) στα παραρτήματα VIII και X της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, στο παράρτημα της οδηγίας 2008/105/ΕΚ, στο παράρτημα I της οδηγίας 2006/118/ΕΚ και στο μέρος Β του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/118/ΕΚ·

ii) στο παράρτημα της απόφασης αριθ. 2455/2001/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 77 ·

iii) στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 166/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 78 ·

iv) στα παραρτήματα I και II της οδηγίας 86/278/ΕΟΚ·

β) των παραμέτρων που παρατίθενται στο μέρος Β του παραρτήματος III της οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184, όταν τα αστικά λύματα απορρίπτονται σε λεκάνη απορροής όπως αναφέρεται στο άρθρο 8 της εν λόγω οδηγίας·

γ) της παρουσίας μικροπλαστικών.

Για όλους τους οικισμούς με ι.π. άνω των 10 000, τα κράτη μέλη παρακολουθούν την παρουσία μικροπλαστικών στην ιλύ.

Η παρακολούθηση που αναφέρεται στο πρώτο και δεύτερο εδάφιο διενεργείται με τις ακόλουθες συχνότητες:

α) τουλάχιστον δύο δείγματα ετησίως, με διαφορά 6 μηνών κατ’ ανώτατο όριο μεταξύ δειγμάτων, για οικισμούς με ι.π. 100 000 και άνω·

β) τουλάχιστον ένα δείγμα κάθε 2 έτη για οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000.

Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 28 για να διασφαλίζεται η ομοιόμορφη εφαρμογή της παρούσας οδηγίας με τη θέσπιση μεθοδολογίας για τη μέτρηση των μικροπλαστικών στα αστικά λύματα και την ιλύ.

🡻 91/271/ΕΟΚ

Άρθρο 16

Με την επιφύλαξη της εφαρμογής της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 7ης Ιουνίου 1990 σχετικά με την ελεύθερη πληροφόρηση για θέματα περιβάλλοντος 79 , τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι αρμόδιες αρχές ή τα αρμόδια όργανα να δημοσιεύουν ανά διετία έκθεση για την κατάσταση της διάθεσης των αστικών λυμάτων και της λυματολάσπης στην περιοχή τους. Οι εκθέσεις αυτές διαβιβάζονται από τα κράτη μέλη στην Επιτροπή μόλις δημοσιευθούν.

⇩ νέο

Άρθρο 22

Πληροφορίες σχετικά με την παρακολούθηση της εφαρμογής

1. Τα κράτη μέλη, επικουρούμενα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (EEA):

α) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που περιέχει πληροφορίες που συλλέγονται σύμφωνα με το άρθρο 21, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με τις παραμέτρους που αναφέρονται στο άρθρο 21 παράγραφος 1 στοιχείο α), και τα αποτελέσματα των δοκιμών ως προς τα κριτήρια επιτυχίας/αποτυχίας που καθορίζονται στο μέρος Δ του παραρτήματος Ι, και στη συνέχεια επικαιροποιούν το εν λόγω σύνολο δεδομένων σε ετήσια βάση·

β) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που αναφέρει το ποσοστό των αστικών λυμάτων που συλλέγονται και υφίστανται επεξεργασία σύμφωνα με το άρθρο 3, και στη συνέχεια επικαιροποιούν το εν λόγω σύνολο δεδομένων σε ετήσια βάση·

γ) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται για την εφαρμογή του άρθρου 4 παράγραφος 4 και σχετικά με το ποσοστό του φορτίου αστικών λυμάτων από οικισμούς με ι.π. άνω των 2 000, το οποίο υφίσταται επεξεργασία σε μεμονωμένα συστήματα, και στη συνέχεια επικαιροποιούν το εν λόγω σύνολο δεδομένων σε ετήσια βάση·

δ) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των δειγμάτων που συλλέχθηκαν και τον αριθμό των δειγμάτων που ελήφθησαν σύμφωνα με το μέρος Δ του παραρτήματος I και τα οποία δεν πληρούσαν τις απαιτήσεις·

ε) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αναλυμένων κατά αέριο, και σχετικά με τη συνολική ενέργεια που καταναλώνεται και την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές που παράγεται από κάθε σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων με ι.π. 10 000 και άνω, καθώς και υπολογισμό του ποσοστού επίτευξης των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2, και στη συνέχεια επικαιροποιούν το εν λόγω σύνολο δεδομένων σε ετήσια βάση·

στ) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το σημείο 3 του παραρτήματος V, και στη συνέχεια επικαιροποιούν το εν λόγω σύνολο δεδομένων σε ετήσια βάση·

ζ) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που περιέχει τα αποτελέσματα παρακολούθησης που αναφέρονται στο άρθρο 17 παράγραφοι 1 και 4, και στη συνέχεια επικαιροποιούν το εν λόγω σύνολο δεδομένων σε ετήσια βάση·

η) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που περιέχει τον κατάλογο των περιοχών που χαρακτηρίζονται ευαίσθητες στον ευτροφισμό σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2, και στη συνέχεια επικαιροποιούν το εν λόγω σύνολο δεδομένων σε πενταετή βάση·

θ) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που περιέχει τον κατάλογο των περιοχών που χαρακτηρίζονται περιοχές όπου η συγκέντρωση ή η συσσώρευση μικρορύπων συνιστά κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία ή για το περιβάλλον σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2, και στη συνέχεια επικαιροποιούν το εν λόγω σύνολο δεδομένων σε πενταετή βάση·

Ι) έως τις 12 Ιανουαρίου 2029, καταρτίζουν σύνολο δεδομένων που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται για τη βελτίωση της πρόσβασης σε αποχέτευση σύμφωνα με το άρθρο 19, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με το ποσοστό του πληθυσμού τους που έχει πρόσβαση σε αποχέτευση, και στη συνέχεια επικαιροποιούν το εν λόγω σύνολο δεδομένων σε εξαετή βάση.

2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η Επιτροπή και ο EEA έχουν συνεχώς πρόσβαση στα σύνολα δεδομένων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3. Οι πληροφορίες που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 166/2006 λαμβάνονται υπόψη για την υποβολή των στοιχείων που απαιτούνται βάσει του παρόντος άρθρου.

Όσον αφορά τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ο EEA παρέχει στο κοινό πρόσβαση στα σχετικά δεδομένα μέσω του ευρωπαϊκού μητρώου έκλυσης και μεταφοράς ρύπων που έχει συσταθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 166/2006.

4. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό του μορφοτύπου των πληροφοριών που πρέπει να υποβάλλονται σύμφωνα με την παράγραφο 1. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Άρθρο 2317

⌦ Εθνικό πρόγραμμα εφαρμογής ⌫

1.    ⇨ Μέχρι τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = η τελευταία ημέρα του εικοστού τρίτου μήνα από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας], ⇦ Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1993 το αργότερο, τα κράτη μέλη καταρτίζουν ⌦ εθνικό πρόγραμμα εφαρμογής της παρούσας οδηγίας ⌫ πρόγραμμα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

⇩ νέο

Τα προγράμματα αυτά περιλαμβάνουν:

α) αξιολόγηση του επιπέδου εφαρμογής των άρθρων 3 έως 8·

β) προσδιορισμό και σχεδιασμό των επενδύσεων που απαιτούνται για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας σε κάθε οικισμό, με ενδεικτική χρηματοοικονομική εκτίμηση και προτεραιότητες για τις επενδύσεις σε σχέση με το μέγεθος του οικισμού και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των μη επεξεργασμένων αστικών λυμάτων·

γ) εκτίμηση των επενδύσεων που απαιτούνται για την ανακαίνιση των υφιστάμενων υποδομών επεξεργασίας αστικών λυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των αποχετευτικών δικτύων, ανάλογα με την ηλικία και τον συντελεστή απόσβεσης·

γ) προσδιορισμό ή, κατ’ ελάχιστον, ένδειξη των πιθανών πηγών δημόσιας χρηματοδότησης όπου αυτές χρειάζονται για να συμπληρωθούν τα τέλη χρήσης.

🡻 2013/64/ΕΕ άρθρο 1 σημείο 5 στοιχείο α) (προσαρμοσμένο)

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, η Γαλλία θα προσδιορίσει για τη Μαγιότ ένα πρόγραμμα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας έως τις 30 Ιουνίου 2014.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

2.    Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με το πρόγραμμα αυτό, μέχρι τις 30 Ιουνίου 1994, το αργότερο.

🡻 2013/64/ΕΕ άρθρο 1 σημείο 5 στοιχείο β) (προσαρμοσμένο)

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, όσον αφορά τη Μαγιότ η Γαλλία παρέχει στην Επιτροπή πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα έως την 31η Δεκεμβρίου 2014.

⇩ νέο

2.    Μέχρι τις ... [Υπηρεσία Εκδόσεων: να συμπληρωθεί η ημερομηνία = τελευταία ημέρα του τριακοστού πέμπτου μήνα μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας], τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή τα οικεία εθνικά προγράμματα εφαρμογής, εκτός εάν μπορούν να αποδείξουν, με βάση τα αποτελέσματα της παρακολούθησης που αναφέρεται στο άρθρο 21, ότι συμμορφώνονται με τα άρθρα 3 έως 8.

🡻 91/271/ΕΟΚ

3.    Ανά διετία και μέχρι τις 30 Ιουνίου το αργότερο, τα κράτη μέλη παρέχουν, εάν απαιτείται, στην Επιτροπή, ενημερωμένα στοιχεία για τις περιγραφόμενες στην παράγραφο 2 πληροφορίες.

⇩ νέο

3.    Τα κράτη μέλη επικαιροποιούν τα οικεία εθνικά προγράμματα εφαρμογής τουλάχιστον ανά πενταετία. Υποβάλλουν τα προγράμματα στην Επιτροπή μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, εκτός εάν μπορούν να αποδείξουν ότι συμμορφώνονται με τα άρθρα 3 έως 8.

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2

4.    Η Επιτροπή καθορίζει, σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 18 παράγραφος 2, τις μεθόδους και τους τύπους που πρέπει να υιοθετηθούν για την υποβολή εκθέσεων επί των εθνικών προγραμμάτων. Κάθε τροποποίηση των εν λόγω μεθόδων και τύπων υιοθετείται σύμφωνα με την εν λόγω διαδικασία.

⇩ νέο

4.    Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό των μεθόδων και των μορφοτύπων για την υποβολή των εθνικών προγραμμάτων εφαρμογής. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2.

🡻 91/271/ΕΟΚ

5.    Ανά διετία, η Επιτροπή επανεξετάζει και αξιολογεί τα στοιχεία που λαμβάνει, σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 και δημοσιεύει σχετική έκθεση.

⇩ νέο

Άρθρο 24

Πληροφόρηση του κοινού

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να διατίθενται μέσω του διαδικτύου στο κοινό επαρκείς και επικαιροποιημένες πληροφορίες σχετικά με τη συλλογή και την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, με τρόπο εξατομικευμένο και φιλικό προς τον χρήστη, σε κάθε οικισμό. Οι πληροφορίες περιλαμβάνουν τουλάχιστον τα δεδομένα που παρατίθενται στο παράρτημα VI.

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 παρέχονται επίσης με άλλα μέσα κατόπιν αιτιολογημένου αιτήματος.

2. Επιπλέον, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλα τα πρόσωπα που είναι συνδεδεμένα σε αποχετευτικά δίκτυα λαμβάνουν τακτικά και τουλάχιστον μία φορά ετησίως, στην καταλληλότερη μορφή, μεταξύ άλλων στο τιμολόγιό τους ή μέσω έξυπνων εφαρμογών, χωρίς να χρειάζεται να τις ζητήσουν, τις ακόλουθες πληροφορίες:

α) πληροφορίες σχετικά με τη συμμόρφωση της συλλογής και της επεξεργασίας των αστικών λυμάτων με τα άρθρα 3, 4, 6, 7 και 8, συμπεριλαμβανομένης σύγκρισης μεταξύ των πραγματικών εκλύσεων ρύπων στα ύδατα υποδοχής με τις οριακές τιμές που καθορίζονται στους πίνακες 1, 2 και 3 του παραρτήματος I·

β) τον όγκο ή τον εκτιμώμενο όγκο των αστικών λυμάτων που συλλέγονται και υφίστανται επεξεργασία ανά έτος ή ανά περίοδο χρέωσης για το νοικοκυριό ή τη συνδεδεμένη οντότητα, σε κυβικά μέτρα, μαζί με τις ετήσιες τάσεις μεταβολής και την τιμή της συλλογής και επεξεργασίας των αστικών λυμάτων για το νοικοκυριό (κόστος ανά λίτρο και ανά κυβικό μέτρο)·

γ) σύγκριση του ετήσιου όγκου φορτίου των αστικών λυμάτων που συλλέγονται και υφίστανται επεξεργασία για το νοικοκυριό ανά έτος και ένδειξη του μέσου όγκου ενός νοικοκυριού στον ίδιο οικισμό·

δ) σύνδεσμο προς τις διαδικτυακές πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 27, για την τροποποίηση της παραγράφου 2 και του παραρτήματος VI με επικαιροποίηση των πληροφοριών που πρέπει να παρέχονται στο κοινό μέσω του διαδικτύου και στα πρόσωπα που είναι συνδεδεμένα σε αποχετευτικά δίκτυα, προκειμένου να προσαρμόζονται οι απαιτήσεις αυτές στην τεχνική πρόοδο και στη διαθεσιμότητα των δεδομένων στον τομέα.

4. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό του μορφοτύπου και των μεθόδων παρουσίασης των πληροφοριών που πρέπει να παρέχονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2.

Άρθρο 25

Πρόσβαση στη δικαιοσύνη

1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, σύμφωνα με το οικείο εθνικό νομικό σύστημα, τα ενδιαφερόμενα μέλη του κοινού έχουν πρόσβαση σε διαδικασία προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου ή άλλου ανεξάρτητου και αμερόληπτου οργάνου συσταθέντος διά νόμου, προκειμένου να αμφισβητήσουν την ουσιαστική ή τη διαδικαστική νομιμότητα αποφάσεων ή πράξεων ή παραλείψεων που υπόκεινται στο άρθρο 6, 7 ή 8 της παρούσας οδηγίας, όταν πληρούται τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) έχουν επαρκές συμφέρον·

β) υποστηρίζουν ότι έχει επέλθει προσβολή δικαιώματος, εάν αυτό απαιτείται ως προϋπόθεση από το δικονομικό διοικητικό δίκαιο κράτους μέλους.

Η διαδικασία προσφυγής είναι δίκαιη, αντικειμενική, έγκαιρη, δεν είναι απαγορευτικά δαπανηρή και προβλέπει κατάλληλους και αποτελεσματικούς μηχανισμούς επανόρθωσης, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών μέτρων, κατά περίπτωση.

2. Τα κράτη μέλη καθορίζουν σε ποιο στάδιο μπορούν να προσβληθούν οι αποφάσεις, οι πράξεις ή οι παραλείψεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 26

Αποζημίωση

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, όταν προκαλείται βλάβη στην ανθρώπινη υγεία ως αποτέλεσμα παράβασης εθνικών μέτρων που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, τα θιγόμενα άτομα έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν και να λάβουν αποζημίωση για την εν λόγω βλάβη από τα σχετικά φυσικά ή νομικά πρόσωπα και, κατά περίπτωση, από τις σχετικές αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για την παράβαση.

2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, ως μέρος του ενδιαφερόμενου κοινού, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που προάγουν την προστασία της ανθρώπινης υγείας ή του περιβάλλοντος και πληρούν τυχόν απαιτήσεις της εθνικής νομοθεσίας επιτρέπεται να εκπροσωπούν τα θιγόμενα άτομα και να ασκούν συλλογικές αγωγές αποζημίωσης. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι αγωγή για παράβαση που προκαλεί βλάβη δεν μπορεί να ασκηθεί δύο φορές, από τα θιγόμενα άτομα και από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο.

3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι εθνικοί κανόνες και διαδικασίες που αφορούν αγωγές αποζημίωσης σχεδιάζονται και εφαρμόζονται με τρόπο ώστε να μην καθιστούν αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερή την άσκηση του δικαιώματος αποζημίωσης για βλάβη που προκαλείται από παράβαση σύμφωνα με την παράγραφο 1.

4. Όταν υπάρχει αγωγή αποζημίωσης σύμφωνα με την παράγραφο 1, συνοδευόμενη από αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία μπορεί να τεκμαίρεται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της βλάβης και της παράβασης, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι το υπεύθυνο για την παράβαση πρόσωπο οφείλει να αποδείξει ότι η παράβαση δεν προκάλεσε ούτε συνέβαλε στη βλάβη.

5. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι προθεσμίες παραγραφής για την άσκηση αγωγών αποζημίωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν είναι μικρότερες των 5 ετών. Οι προθεσμίες αυτές δεν αρχίζουν να μετρούν παρά μόνον αφού παύσει η παράβαση και το πρόσωπο που ζητά την αποζημίωση πληροφορηθεί ότι έχει υποστεί βλάβη λόγω της παράβασης σύμφωνα με την παράγραφο 1.

Άρθρο 27

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1. Η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2. Η εξουσία έκδοσης των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 3, στο άρθρο 6 παράγραφος 3, στο άρθρο 7 παράγραφος 4, στο άρθρο 8 παράγραφος 5, στο άρθρο 14 παράγραφος 3, στο άρθρο 20 παράγραφος 2 και στο άρθρο 24 παράγραφος 3 ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας]. Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλουν αντίρρηση στην εν λόγω παράταση το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3. Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3, στο άρθρο 6 παράγραφος 3, στο άρθρο 7 παράγραφος 4, στο άρθρο 8 παράγραφος 5, στο άρθρο 14 παράγραφος 3, στο άρθρο 20 παράγραφος 2 και στο άρθρο 24 παράγραφος 3 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της εξουσιοδότησης που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4. Προτού εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες που ορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αρχές της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου.

5. Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

6. Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3, το άρθρο 6 παράγραφος 3, το άρθρο 7 παράγραφος 4, το άρθρο 8 παράγραφος 5, το άρθρο 14 παράγραφος 3, το άρθρο 20 παράγραφος 2 ή το άρθρο 24 παράγραφος 3 αρχίζει να ισχύει μόνον εφόσον δεν διατυπωθούν αντιρρήσεις ούτε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε από το Συμβούλιο εντός προθεσμίας δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εάν, πριν λήξει αυτή η προθεσμία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν πρόκειται να προβάλουν αντίρρηση. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

🡻 1882/2003 άρθρο 3 και παράρτημα III.21 (προσαρμοσμένο)

Άρθρο 2818

⌦ Επιτροπή ⌫

1.    Η Επιτροπή επικουρείται από μια επιτροπή ⌦ για την εφαρμογή της οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων και την προσαρμογή της στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο ⌫ .

🡻 1137/2008 άρθρο 1 και παράρτημα 4 σημείο 4.2

2.    Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 αυτής.

Η προθεσμία του άρθρου 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.

3.    Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται το άρθρο 5α παράγραφοι 1 έως 4 και το άρθρο 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 αυτής.

⇩ νέο

2. Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Άρθρο 29

Κυρώσεις

1. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους κανόνες για τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παραβάσεων των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας και λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Περιλαμβάνουν, κατά περίπτωση, οικονομικές κυρώσεις ανάλογες προς τον κύκλο εργασιών του νομικού προσώπου ή τον μισθό του φυσικού προσώπου που διέπραξε την παράβαση, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι κυρώσεις που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος άρθρου λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα ακόλουθα, κατά περίπτωση:

   α) τη φύση, τη βαρύτητα και την έκταση της παράβασης·

β) το αν η παράβαση διαπράχθηκε εκ προθέσεως ή εξ αμελείας·

γ) τον πληθυσμό ή το περιβάλλον που θίγεται από την παράβαση, λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις της παράβασης στον στόχο της επίτευξης υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.

3. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν αμελλητί στην Επιτροπή τους κανόνες και τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και κάθε μεταγενέστερη τροποποίησή τους.

Άρθρο 30

Αξιολόγηση

1. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030 και έως τις 31 Δεκεμβρίου 2040, η Επιτροπή διενεργεί αξιολόγηση της παρούσας οδηγίας με βάση ιδίως τα ακόλουθα στοιχεία:

α) την πείρα που αποκτήθηκε από την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας·

β) τα σύνολα δεδομένων που αναφέρονται στο άρθρο 22 παράγραφος 1·

γ) σχετικά επιστημονικά, αναλυτικά και επιδημιολογικά δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων ερευνητικών έργων που χρηματοδοτούνται από την Ένωση·

δ) συστάσεις του ΠΟΥ, εφόσον υπάρχουν·

ε) ανάλυση ενδεχόμενης ανάγκης προσαρμογής του καταλόγου των προϊόντων που καλύπτονται από σύστημα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού στην εξέλιξη της σειράς προϊόντων που διατίθενται στην αγορά, τη βελτίωση των γνώσεων σχετικά με την παρουσία μικρορύπων στα λύματα και τις επιπτώσεις τους στη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, και τα δεδομένα που προκύπτουν από τις νέες υποχρεώσεις παρακολούθησης των μικρορύπων στα σημεία εισόδου και εξόδου των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων.

Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών έκθεση σχετικά με τα κύρια πορίσματα της αξιολόγησης που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.

2. Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή τις πληροφορίες που απαιτούνται για την εκπόνηση της έκθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο.

Άρθρο 31

Επανεξέταση

Η Επιτροπή υποβάλλει ανά πενταετία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, συνοδευόμενη, εάν θεωρηθεί σκόπιμο από την Επιτροπή, από κατάλληλες νομοθετικές προτάσεις.

🡹

Άρθρο 32

Κατάργηση και μεταβατικές διατάξεις

1. Η οδηγία 91/271/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε από τις πράξεις που παρατίθενται στο παράρτημα VII μέρος Α της παρούσας οδηγίας, καταργείται από τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να συμπληρωθεί η ημερομηνία = η πρώτη ημέρα του εικοστού τέταρτου μήνα μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας], με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς των οδηγιών στο εθνικό δίκαιο, όπως προβλέπεται στο παράρτημα VII μέρος Β της παρούσας οδηγίας.

⇩ νέο

2. Το άρθρο 3 παράγραφος 1 και το άρθρο 6 παράγραφος 1 εφαρμόζονται από τις 31 Δεκεμβρίου 2027 όσον αφορά τη Μαγιότ.

3. Για τις απορρίψεις αστικών λυμάτων που υφίστανται επεξεργασία από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που επεξεργάζονται φορτίο 100 000 ι.π. και άνω και οι οποίες δεν απαιτείται να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, το άρθρο 5 της οδηγίας 91/271/ΕΚ του Συμβουλίου εξακολουθεί να εφαρμόζεται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035.

Για τις απορρίψεις αστικών λυμάτων από οικισμούς με ι.π. μεταξύ 10 000 και 100 000 και οι οποίοι δεν απαιτείται να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2035, το άρθρο 5 της οδηγίας 91/271/ΕΚ του Συμβουλίου εξακολουθεί να εφαρμόζεται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2040.

🡹

4. Οι παραπομπές στην καταργούμενη οδηγία νοούνται ως παραπομπές στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος [VIΙΙ].

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Άρθρο 3319

⌦ Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο ⌫

1.    Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν με ⇨ τα άρθρα […] και τα παραρτήματα […] [να προστεθεί αναφορά στα άρθρα και τα παραρτήματα που έχουν τροποποιηθεί ουσιαστικά σε σχέση με τις καταργούμενες οδηγίες] το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να συμπληρωθεί η ημερομηνία = η τελευταία ημέρα του εικοστού τρίτου μήνα μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας] ⇦ την παρούσα οδηγία το αργότερο στις 30 Ιουνίου 1993. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά ⌦ Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων ⌫.

2.    Οι ⌦ εν λόγω ⌫ διατάξεις της παραγράφου 1, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία , ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. ⌦ Οι εν λόγω διατάξεις περιλαμβάνουν επίσης δήλωση που διευκρινίζει ότι οι παραπομπές των ισχυουσών νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων στην οδηγία που καταργείται με την παρούσα οδηγία νοούνται ως παραπομπές στην παρούσα οδηγία. ⌫ Οι λεπτομερείς διατάξεις αυτής της αναφοράς ⌦ Ο τρόπος πραγματοποίησης αυτής της αναφοράς και η διατύπωση αυτής της δήλωσης ⌫ καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

23.    Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

🡹

Άρθρο 34

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα άρθρα […] και τα παραρτήματα […] [να προστεθεί αναφορά στα άρθρα και τα παραρτήματα που έχουν παραμείνει αμετάβλητα σε σχέση με την καταργούμενη οδηγία] εφαρμόζονται από τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να συμπληρωθεί η ημερομηνία = η πρώτη ημέρα του εικοστού τέταρτου μήνα μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας].

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

Άρθρο 3520

⌦ Αποδέκτες ⌫

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες,

(1)    ΕΕ L 135 της 30.5.1991.

(2)    Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής SWD (2019) 700, Αξιολόγηση της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων.

(3)    Η τυπική μονάδα μέτρησης της ρύπανσης είναι το «ισοδύναμο πληθυσμού» (ι.π.), που αντιστοιχεί στη μέση ρύπανση που εκλύει ένα άτομο ανά ημέρα. Εκτός από τις απορρίψεις από πολίτες της ΕΕ, οι συγκεντρωτικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας παραλαμβάνουν επίσης λύματα από τις ΜΜΕ που είναι συνδεδεμένες με τα δημόσια δίκτυα αποχέτευσης.

(4)    COM(2019) 640 final

(5)    Ειδική έκθεση 12/2021: The Polluter Pays Principle: Inconsistent application across EU environmental policies and actions (Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει»: ασυνεπής εφαρμογή στις πολιτικές και τις δράσεις της ΕΕ για το περιβάλλον).

(6)    ΕΕ L 348 της 24.12.2008

(7)    ΕΕ L 372 της 27.12.2006

(8)    ΕΕ L 327 της 22.12.2000

(9)    ΕΕ L 164 της 25.6.2008

(10)    EE L 64 της 4.3.2006

(11)    ΕΕ L 334 της 17.12.2010

(12)    ΕΕ L 33 της 4.2.2006

(13)    COM(2020) 761 final.

(14)    COM(2020) 98 final.

(15)    EE L 181 της 4.7.1986

(16)    COM/2022/304 final.

(17)    COM(2022) 108 final.

(18)    ΕΕ L 243 της 9.7.2021.

(19)    ΕΕ L 156 της 19.6.2018.

(20)    ΕΕ L 315 της 14.11.2012.

(21)    COM/2021/557 final.

(22)    COM/2021/102 final.

(23)    ΕΕ C 326 της 26.10.2012

(24)    ΕΕ L 435 της 23.12.2020

(25)    Το όριο για τις «μεγάλες» εγκαταστάσεις καθορίστηκε σε 100 000 ι.π., δεδομένου ότι το 46 % του παραγόμενου φορτίου υφίσταται επεξεργασία σε σχετικά μικρό αριθμό «μεγάλων» εγκαταστάσεων (974). Ένα ακόμη όριο ορίστηκε στα 10 000 ι.π., δεδομένου ότι το 81 % του φορτίου υφίσταται επεξεργασία σε 7 527 εγκαταστάσεις άνω των 10 000 ι.π.

(26)    Το προβλεπόμενο σύστημα θα είναι παρόμοιο με τα συστήματα που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων: οι εισαγωγείς και οι παραγωγοί θα είναι οικονομικά υπεύθυνοι για τη διαχείριση της ρύπανσης που προκαλούν τα προϊόντα τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα φάρμακα και τα προϊόντα προσωπικής περιποίησης αποτελούν τις κυριότερες πηγές μικρορύπων.

(27)    Οι έλεγχοι θα περιλαμβάνουν συστηματικό προσδιορισμό των δυνατοτήτων οικονομικά αποδοτικής χρήσης ή παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος VI της πρότασης της Επιτροπής για την αναδιατύπωση της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση [COM (2021) 558 final].

(28)    ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3.

(29)    ΕΕ L 181 της 4.7.1986, σ. 6.

(30)    ΕΕ L 435 της 23.12.2020, σ. 1.

(31)    ΕΕ L 328 της 6.12.2008, σ. 28.

(32)    ΕΕ L 334 της 17.12.2010, σ. 17.

(33)    ΕΕ C […] της […], σ. […].

(34)    ΕΕ C […] της […], σ. […].

(35)    Οδηγία 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (ΕΕ L 135 της 30.5.1991, σ. 40).

(36)     Βλέπε παράρτημα VII μέρος A.

(37)    ΕΕ αριθ. C 209 της 9. 8. 1988, σ. 3.

(38)    Κανονισμός (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 2021, για τη θέσπιση πλαισίου με στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 401/2009 και (ΕΕ) 2018/1999 («ευρωπαϊκό νομοθέτημα για το κλίμα») (ΕΕ L 243 της 9.7.2021, σ. 1).

(39)    Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής SWD (2019) 700, Σύνοψη της αξιολόγησης της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων [SWD(2019) 701 final].

(40)    Έκθεση EEA, «European waters: Assessment of status and pressures 2018» (Ευρωπαϊκά ύδατα: αξιολόγηση της κατάστασης και των πιέσεων το 2018), αριθ. 7/2018.

(41)    Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1).

(42)    Οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική) (ΕΕ L 164 της 25.6.2008, σ. 19).

(43)    Οδηγία 91/676/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 1991, για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορρύπανση γεωργικής προέλευσης (ΕΕ L 375 της 31.12.1991, σ. 1)·

(44)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλαστικές ύλες σε μια κυκλική οικονομία [COM(2018) 28]· Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή: Στρατηγική προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα φάρμακα στο περιβάλλον [COM(2019) 128 final]· Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Στρατηγική για τη βιωσιμότητα των χημικών προϊόντων — Για ένα περιβάλλον χωρίς τοξικές ουσίες [COM(2020) 667 final]· Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Πορεία προς έναν υγιή πλανήτη για όλους — Σχέδιο δράσης της ΕΕ για μηδενική ρύπανση των υδάτων, του αέρα, και του εδάφους [COM(2021) 400 final].

(45)    Οδηγία (ΕΕ) 2018/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές (ΕΕ L 328 της 21.12.2018, σ. 82).

(46)    Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, σχετικά με τις δεσμευτικές ετήσιες μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα κράτη μέλη από το 2021 έως το 2030, στο πλαίσιο της συμβολής στη δράση για το κλίμα για την τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από τη συμφωνία του Παρισιού και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013 (ΕΕ L 156 της 19.6.2018, σ. 26).

(47)     Σύσταση (ΕΕ) 2021/1749 της Επιτροπής, της 28ης Σεπτεμβρίου 2021, για την προτεραιότητα στην ενεργειακή απόδοση: από τις αρχές στην πράξη — Κατευθυντήριες γραμμές και παραδείγματα για την εφαρμογή της αρχής κατά τη λήψη αποφάσεων στον ενεργειακό τομέα και πέραν αυτού.

(48)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Σχέδιο REPowerEU [COM(2022) 230 final].

(49)    Οδηγία (ΕΕ) 2018/844 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας 2010/31/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και της οδηγίας 2012/27/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση (ΕΕ L 156 της 19.6.2018, σ. 75).

(50)    Οδηγία 2012/27/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για την ενεργειακή απόδοση, την τροποποίηση των οδηγιών 2009/125/ΕΚ και 2010/30/ΕΕ και την κατάργηση των οδηγιών 2004/8/ΕΚ και 2006/32/ΕΚ (ΕΕ L 315 της 14.11.2012, σ. 1).

(51)     Σύμβαση ΟΕΕ/ΗΕ για την προστασία και τη χρήση των διασυνοριακών υδάτων και των διεθνών λιμνών, όπως τροποποιήθηκε, μαζί με την απόφαση VI/3 που διευκρινίζει τη διαδικασία προσχώρησης.

(52)    Κανονισμός (ΕΕ) 2020/741 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2020, σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων (ΕΕ L 177 της 5.6.2020, σ. 32).

(53)    Ανακοίνωση της Επιτροπής για την παρουσίαση της HERA, της Ευρωπαϊκής Αρχής Ετοιμότητας και Αντιμετώπισης Καταστάσεων Έκτακτης Υγειονομικής Ανάγκης, που αποτελεί το επόμενο βήμα προς την ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Υγείας [COM(2021)576 final].

(54)    Σύσταση (ΕΕ) 2021/472 της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2021, σχετικά με μια κοινή προσέγγιση για την καθιέρωση συστηματικής επιτήρησης του SARS-CoV-2 και των παραλλαγών του στα λύματα στην ΕΕ (ΕΕ L 98 της 19.3.2021, σ. 3).

(55)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) [COM(2017) 0339 final].

(56)    Οδηγία 2006/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης και την κατάργηση της οδηγίας 76/160/ΕΟΚ (EE L 64 της 4.3.2006, σ. 37).

(57)    Ψήφισμα που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 ( A/70/L.1 )

(58)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων [COM(2017) 250 final].

(59)    Κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ για την αποχέτευση και την υγεία, 2018.

(60)    Πρωτόκολλο για τα ύδατα και την υγεία στη σύμβαση του 1992 για την προστασία και τη χρήση των διασυνοριακών υδατορευμάτων και των διεθνών λιμνών, 17 Ιουνίου 1999.

(61)    Οδηγία (ΕΕ) 2020/2184 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (ΕΕ L 435 της 23.12.2020, σ. 1).

(62)    Κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά το ασφαλές πόσιμο νερό και την αποχέτευση (10145/19).

(63)    Συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με τη διπλωματία στον τομέα των υδάτων (13991/18).

(64)    Απόφαση (ΕΕ) 2022/591 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Απριλίου 2022, σχετικά με γενικό ενωσιακό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον έως το 2030 (ΕΕ L 114 της 12.4.2022, σ. 22).

(65)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Πορεία προς έναν υγιή πλανήτη για όλους — Σχέδιο δράσης της ΕΕ για μηδενική ρύπανση των υδάτων, του αέρα, και του εδάφους [COM(2021) 400 final].

(66)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 166/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2006, για τη σύσταση ευρωπαϊκού μητρώου έκλυσης και μεταφοράς ρύπων και για την τροποποίηση των οδηγιών 91/689/EΟΚ και 96/61/EΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 33 της 4.2.2006, σ. 1).

(67)    Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 41 της 14.2.2003, σ. 26).

(68)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

(69)    Διοργανική συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1).

(70)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων (ΕΕ L 353 της 31.12.2008, σ. 1).

(71)    Οδηγία 2006/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης και την κατάργηση της οδηγίας 76/160/ΕΟΚ (EE L 64 της 4.3.2006, σ. 37).

(72)    Οδηγία 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων καθώς και σχετικά με την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών του Συμβουλίου 82/176/ΕΟΚ, 83/513/ΕΟΚ, 84/156/ΕΟΚ, 84/491/ΕΟΚ και 86/280/ΕΟΚ και την τροποποίηση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 84).

(73)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 22).

(74)    Οδηγία 86/278/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 12ης Ιουνίου 1986, σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και ιδίως του εδάφους κατά τη χρησιμοποίηση της ιλύος καθαρισμού λυμάτων στη γεωργία (ΕΕ L 181 της 4.7.1986, σ. 6).

(75)    Οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης) (ΕΕ L 334 της 17.12.2010, σ. 17).

(76)    + Υπηρεσία Εκδόσεων: Να προστεθεί στο κείμενο ο αριθμός του κανονισμού που περιέχεται στο έγγραφο PE-CONS 40/22 [2020/0322(COD)] και να προστεθεί στην υποσημείωση ο αριθμός, η ημερομηνία, ο τίτλος και τα στοιχεία δημοσίευσης του εν λόγω κανονισμού στην Επίσημη Εφημερίδα.

(77)    Απόφαση αριθ. 2455/2001/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2001, για τη θέσπιση του καταλόγου ουσιών προτεραιότητος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων και τροποποίησης της οδηγίας 2000/60/ΕΚ (ΕΕ L 331 της 15.12.2001, σ. 1).

(78)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 166/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2006, για τη σύσταση ευρωπαϊκού μητρώου έκλυσης και μεταφοράς ρύπων και για την τροποποίηση των οδηγιών 91/689/EΟΚ και 96/61/EΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 33 της 4.2.2006, σ. 1).

(79)    ΕΕ αριθ. L 158 της 23.6.1990, σ. 56.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 26.10.2022

COM(2022) 541 final

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

της

πρότασης για

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (αναδιατύπωση)

{SEC(2022) 541 final} - {SWD(2022) 541 final} - {SWD(2022) 544 final}

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΛΥΜΑΤΑ

Α.Αποχετευτικά δίκτυα 1

Τα αποχετευτικά δίκτυα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις απαιτήσεις της επεξεργασίας των λυμάτων.

Ο σχεδιασμός, η κατασκευή και η συντήρηση των αποχετευτικών δικτύων πρέπει να διενεργούνται σύμφωνα με τις καλύτερες τεχνικές γνώσεις, που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος, ιδίως όσον αφορά:

–τον όγκο και τα χαρακτηριστικά των αστικών λυμάτων,

–την πρόληψη διαρροών,

–τον περιορισμό της ρύπανσης των υδάτων υποδοχής λόγω υπερχειλίσεων από νεροποντές.

Β.Απόρριψη από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων στα ύδατα υποδοχής 2

1.    Ο σχεδιασμός ή η μετασκευή των σταθμών επεξεργασίας λυμάτων γίνεται έτσι ώστε να μπορούν να λαμβάνονται αντιπροσωπευτικά δείγματα των εισερχομένων και των επεξεργασμένων λυμάτων προτού απορριφθούν στα ύδατα υποδοχής.

2.    Οι απορρίψεις από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, οι οποίες υποβάλλονται σε επεξεργασία, σύμφωνα με τα άρθρα 6,4 και 75 ⇨ και 8 ⇦ της παρούσας οδηγίας, πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις που παρατίθενται στον πίνακα 1.

3.    Επιπλέον ⌦ των απαιτήσεων του σημείου 2 ⌫, οι απορρίψεις από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων ⌦ που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφοι 1 και 3 και στο άρθρο 8, σύμφωνα με τα εν λόγω άρθρα ⌫ προς τις ευαίσθητες περιοχές όπου παρουσιάζεται ευτροφισμός, όπως προσδιορίζονται στο παράρτημα II σημείο Α στοιχείο α), πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις που παρατίθενται στον πίνακα 2 του παρόντος παραρτήματος.

⇩ νέο

4. Οι απορρίψεις από την επεξεργασία αστικών λυμάτων που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 και περιλαμβάνεται στον κατάλογο που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 πληρούν, επιπλέον των απαιτήσεων που αναφέρονται στα σημεία 2 και 3, τις απαιτήσεις του πίνακα 3.

5. Οι άδειες για απορρίψεις από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που χρησιμοποιούν πλαστικά βιομέσα περιλαμβάνουν την υποχρέωση διαρκούς παρακολούθησης και πρόληψης κάθε ακούσιας ελευθέρωσης βιομέσων στο περιβάλλον.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

64.    Όπου πρέπει ⌦ χρειάζεται ⌫ να διασφαλίζεται ότι τα ύδατα υποδοχής ⌦ ικανοποιούν τις απαιτήσεις που καθορίζονται στις οδηγίες 2000/60/ΕΚ, 2008/56/ΕΚ, 2008/105/ΕΚ και 2006/7/ΕΚ ⌫ ανταποκρίνονται σε τυχόν άλλες σχετικές οδηγίες, ισχύουν αυστηρότερες απαιτήσεις από όσες παρατίθενται στους πίνακες 1, ή/και 2 ⇨ και 3 ⇦.

75.    Τα σημεία απόρριψης των αστικών λυμάτων επιλέγονται ώστε να μειώνονται στο ελάχιστο δυνατόν οι επιπτώσεις στα ύδατα υποδοχής.

Γ.⌦ Ειδικές άδειες για την απόρριψη μη οικιακών λυμάτων ⌫ Βιομηχανικά λύματα

Τα βιομηχανικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα και σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων πρέπει να υποβάλλονται στην απαιτούμενη προκαταρκτική επεξεργασία, ώστε:

–να προστατεύεται η υγεία του προσωπικού που εργάζεται στα αποχετευτικά δίκτυα και τους σταθμούς επεξεργασίας,

–να εξασφαλίζεται ότι δεν προκαλείται ζημία στα αποχετευτικά δίκτυα, τους σταθμούς επεξεργασίας λυμάτων και το συναφή εξοπλισμό,

–να εξασφαλίζεται ότι δεν εμποδίζεται η λειτουργία του σταθμού επεξεργασίας λυμάτων και η επεξεργασία της λυματολάσπης,

–να ελέγχεται ότι οι απορρίψεις από τους σταθμούς επεξεργασίας δεν επηρεάζουν αρνητικά το περιβάλλον και δεν εμποδίζουν τα ύδατα υποδοχής να πληρούν τις απαιτήσεις άλλων κοινοτικών οδηγιών,

–να εξασφαλίζεται η διάθεση της λυματολάσπης με ασφαλή και περιβαλλοντικά αποδεκτό τρόπο.

⇩ νέο

1. Η ειδική άδεια που αναφέρεται στο άρθρο 14 εξασφαλίζει τα ακόλουθα:

α)οι ρυπαρές ουσίες που περιέχονται στα μη οικιακά λύματα δεν βλάπτουν τη λειτουργία της μονάδας επεξεργασίας λυμάτων, δεν φθείρουν τα δίκτυα αποχέτευσης, τις μονάδες επεξεργασίας λυμάτων και τον σχετικό εξοπλισμό και δεν εμποδίζουν την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων υδάτων και την ανάκτηση της ιλύος·

β)οι ρυπαρές ουσίες που περιέχονται στα μη οικιακά λύματα δεν βλάπτουν την υγεία του προσωπικού που εργάζεται στα αποχετευτικά δίκτυα και στους σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων·

γ)οι ρυπαρές ουσίες που περιέχονται στα μη οικιακά λύματα μπορούν να μειωθούν στον σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων·

δ)όταν ένας σταθμός επεξεργασίας αστικών λυμάτων επεξεργάζεται απορρίψεις από εγκατάσταση που διαθέτει την άδεια που αναφέρεται στο άρθρο 4 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, το φορτίο ρύπων από τις απορρίψεις της εν λόγω μονάδας δεν υπερβαίνει το φορτίο ρύπων που θα απορριπτόταν εάν οι απορρίψεις ελευθερώνονταν απευθείας από την εγκατάσταση και συμμορφώνονταν με τις οριακές τιμές εκπομπών που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 3 της εν λόγω οδηγίας και τυχόν πρόσθετα μέτρα που ελήφθησαν σύμφωνα με το άρθρο 18 της εν λόγω οδηγίας·

ε)το φορτίο ρύπων στην απόρριψη από τον σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων δεν υποβαθμίζει την καλή οικολογική κατάσταση ή δυναμικό ή την καλή χημική κατάσταση του υδάτινου αποδέκτη και δεν εμποδίζει τον εν λόγω αποδέκτη να επιτύχει τέτοια κατάσταση, σύμφωνα με τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

2. Η ειδική άδεια περιλαμβάνει παράρτημα, στο οποίο τεκμηριώνεται η εκπλήρωση όλων των προϋποθέσεων που ορίζονται στο σημείο 1. Οι όροι των ειδικών αδειών επικαιροποιούνται στις περιπτώσεις όπου τα χαρακτηριστικά των μη οικιακών λυμάτων, του σταθμού επεξεργασίας αστικών λυμάτων ή του υδάτινου αποδέκτη μεταβάλλονται σημαντικά, ώστε να διασφαλίζεται ότι εξακολουθούν να πληρούνται οι εν λόγω όροι.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Δ.Μέθοδοι αναφοράς για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων

1.    Τα κράτη μέλη φροντίζουν ώστε η μέθοδος παρακολούθησης που εφαρμόζεται να ανταποκρίνεται ⌦ στις απαιτήσεις που ορίζονται στα σημεία 2 έως 4 ⌫ τουλάχιστον στο επίπεδο απαιτήσεων που περιγράφεται κατωτέρω.

Είναι δυνατό να χρησιμοποιούνται εναλλακτικά και άλλες μέθοδοι, διαφορετικές από εκείνες που αναφέρονται στα σημεία 2, 3 και 4, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω μέθοδοι αποδεδειγμένα παράγουν ισοδύναμα αποτελέσματα.

Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή όλες τις χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την εφαρμοζόμενη μέθοδο ⌦ παρακολούθησης ⌫ . Αν η Επιτροπή κρίνει ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των σημείων 2, 3 και 4, υποβάλλει στο Συμβούλιο τις δέουσες προτάσεις.

2.    Εικοσιτετράωρα δείγματα ανάλογα προς τη ροή ή βασισμένα στη χρονική διάρκεια συλλέγονται στο ίδιο, σαφώς καθορισμένο σημείο της εξόδου και, εφόσον χρειάζεται, της εισόδου του σταθμού επεξεργασίας ⌦ αστικών λυμάτων ⌫ , ώστε να ελέγχεται κατά πόσον τα εξερχόμενα λύματα πληρούν τις απαιτήσεις απόρριψης που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. ⇨ Ωστόσο, τα δείγματα χρονικής βάσης που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση των μικρορύπων πρέπει να είναι δείγματα 48ώρου. ⇦

Εφαρμόζονται κατάλληλες διεθνείς εργαστηριακές πρακτικές με στόχο τη μείωση στο ελάχιστο της αποικοδομήσεως αλλοίωσης των δειγμάτων μεταξύ συλλογής και ανάλυσης.

3.    Ο ελάχιστος ετήσιος αριθμός δειγμάτων καθορίζεται ανάλογα με το μέγεθος του σταθμού επεξεργασίας και συλλέγεται σε τακτά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια του έτους:

4.    Τα επεξεργαζόμενα λύματα θεωρείται ότι ανταποκρίνονται στις σχετικές παραμέτρους εάν, για καθεμία σχετική παράμετρο χωριστά, τα δείγματα δείχνουν ότι τα εν λόγω λύματα ανταποκρίνονται στη σχετική τιμή της παραμέτρου ως εξής:

α)για τις παραμέτρους που ορίζονται στον πίνακα 1 και στο άρθρο 2 σημείο 7, ο ανώτατος αριθμός δειγμάτων ο οποίος επιτρέπεται να μην συμφωνεί με τις απαιτήσεις για τις συγκεντρώσεις ή/και τα ποσοστά μείωσης του πίνακα 1 και του άρθρου 2 σημείο 7, καθορίζεται στον πίνακα 43·

β)για τις παραμέτρους του πίνακα όσον αφορά τις συγκεντρώσεις, τα εκτός ορίων δείγματα τα οποία λαμβάνονται υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας δεν πρέπει να αποκλίνουν από τις τιμές των παραμέτρων περισσότερο από 100 %,. ⇨ εκτός από την παράμετρο των ολικών αιωρούμενων στερεών, για την οποία επιτρέπονται αποκλίσεις από ⇦ Για τις οριακές τιμές συγκέντρωσης που αφορούν τα ολικά αιωρούμενα στερεά, είναι δυνατόν δεκτές αποκλίσεις μέχρι 150 %·

γ)για τις παραμέτρους που αναφέρονται στον πίνακα 2, ο ετήσιος μέσος όρος των τιμών των δειγμάτων για κάθε παράμετρο δεν πρέπει να υπερβαίνει ⌦ συμμορφώνεται με ⌫ τις σχετικές οριακές τιμές ⌦ που καθορίζονται στον εν λόγω πίνακα ⌫. ⇨ Αναλόγως των τοπικών συνθηκών, εφαρμόζεται η μία ή και οι δύο παράμετροι. Εφαρμόζεται η τιμή συγκέντρωσης ή το ποσοστό μείωσης· ⇦

⇩ νέο

δ) για τις παραμέτρους που αναφέρονται στον πίνακα 3, όλα τα λαμβανόμενα δείγματα συμμορφώνονται με τις οριακές τιμές παραμέτρων που καθορίζονται στον εν λόγω πίνακα.

🡻 91/271/ΕΟΚ

⇨ νέο

5.    ⇨ Τα δείγματα λαμβάνονται έτσι ώστε να αποτυπώνουν τη ρύπανση σε συνθήκες ανομβρίας. ⇦ Οι ακραίες τιμές για την ποιότητα των εν λόγω λυμάτων δεν λαμβάνονται υπόψη, εφόσον οφείλονται σε ασυνήθεις καταστάσεις , όπως π.χ. νεροποντή λόγω νεροποντής.

⇩ νέο

6. Οι αναλύσεις που αφορούν απορρίψεις από τελμάτωση διεξάγονται σε διηθημένα δείγματα. Ωστόσο, η συγκέντρωση των ολικών αιωρούμενων στερεών σε μη διηθημένα δείγματα υδάτων από τέτοιες απορρίψεις δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 150 mg/l.

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

⇩ νέο

Σημείωση 1: Η παράμετρος αυτή μπορεί να αντικατασταθεί από άλλη: ολικός οργανικός άνθρακας (TOC) ή ολικές ανάγκες σε οξυγόνο (TOD) αν μπορεί να ευρεθεί σχέση μεταξύ του BOD5 και της υποκατάστατης παραμέτρου.

Σημείωση 2: Τα κράτη μέλη μετρούν είτε τις χημικές ανάγκες σε οξυγόνο (COD) είτε τον ολικό οργανικό άνθρακα.

Σημείωση 3: Η απαίτηση αυτή είναι προαιρετική.

🡻 91/271/ΕΟΚ

Οι αναλύσεις που αφορούν απορρίψεις από τελμάτωση διεξάγονται σε διηθημένα δείγματα. Ωστόσο, η συγκέντρωση του συνόλου των αιωρούμενων στερεών σε αδιήθητα δείγματα υδάτων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 150 mg/l.

🡻 98/15/ΕΚ άρθρο 1 και παράρτημα (προσαρμοσμένο)

🡺1 98/15/ΕΚ άρθρο 1 και παράρτημα, τροποποιημένο από διορθωτικό, EE L 189 της 17.7.2015, σ. 41

🡺2 98/15/ΕΚ άρθρο 1 και παράρτημα, τροποποιημένο από διορθωτικό, EE L 139 της 2.6.1999, σ. 34

⇨ νέο

Πίνακας 2:

🡺1 Απαιτήσεις για ⌦ την τριτοβάθμια επεξεργασία απορρίψεων ⌫ από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων ⇨ που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφοι 1 και 3 ⇦ σε ευαίσθητες περιοχές όπου παρουσιάζεται ευτροφισμός, όπως προσδιορίζονται στο παράρτημα ΙΙ σημείο Α. α). 🡸 Αναλόγως των τοπικών συνθηκών, εφαρμόζεται η μία ή και οι δύο παράμετροι. Εφαρμόζεται η τιμή συγκέντρωσης ή το ποσοστό μείωσης.

⇩ νέο

Σημείωση 1: Η φυσική κατακράτηση αζώτου δεν λαμβάνεται υπόψη κατά τον υπολογισμό της ελάχιστης εκατοστιαίας μείωσης.

Πίνακας 3: Απαιτήσεις για την τεταρτοβάθμια επεξεργασία απορρίψεων από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφοι 1 και 3.

Σημείωση 1: Μετράται η συγκέντρωση των οργανικών ουσιών που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β).

α)    Κατηγορία 1 (ουσίες των οποίων η επεξεργασία είναι πολύ εύκολη):

i) αμισουλπρίδη (αριθ. CAS 71675-85-9),

ii) καρβαμαζεπίνη (αριθ. CAS 298-46-4),

iii) σιταλοπράμη (αριθ. CAS 59729-33-8),

iv) κλαριθρομυκίνη (αριθ. CAS 81103-11-9),

v) δικλοφενάκη (αριθ. CAS 15307-86-5),

vi) υδροχλωροθειαζίδη (αριθ. CAS 58-93-5),

vii) μετοπρολόλη (αριθ. CAS 37350-58-6),

viii) βενλαφαξίνη (αριθ. CAS 93413-69-5),

β) Κατηγορία 2 (ουσίες των οποίων η απομάκρυνση είναι εύκολη):

i) βενζοτριαζόλιο (αριθ. CAS 95-14-7),

ii) κανδεσαρτάνη (αριθ. CAS 139481-59-7),

iii) ιρβεσαρτάνη (αριθ. CAS 138402-11-6),

iv) μείγμα 4‑μεθυλοβενζοτριαζολίου (αριθ. CAS 29878-31-7) και 6‑μεθυλοβενζοτριαζολίου (αριθ. CAS 136-85-6).

Σημείωση 2: Υπολογίζεται το ποσοστό απομάκρυνσης για τουλάχιστον έξι ουσίες. Ο αριθμός των ουσιών της κατηγορίας 1 είναι διπλάσιος από τον αριθμό των ουσιών της κατηγορίας 2. Εάν οι ουσίες που μπορούν να μετρηθούν σε επαρκή συγκέντρωση είναι λιγότερες από έξι, η αρμόδια αρχή ορίζει άλλες ουσίες για τον υπολογισμό του ελάχιστου ποσοστού απομάκρυνσης όταν αυτό είναι αναγκαίο. Χρησιμοποιείται ο μέσος όρος των ποσοστών απομάκρυνσης όλων των ουσιών που περιλαμβάνονται στον υπολογισμό, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο ελάχιστο ποσοστό απομάκρυνσης 80 %.

🡻 91/271/ΕΟΚ

🡻 91/271/EOK (προσαρμοσμένο)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2

⌦ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΣΤΟΝ ΕΥΤΡΟΦΙΣΜΟ ⌫

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ

Α.Ευαίσθητες περιοχές

⇩ νέο

1. Περιοχές που βρίσκονται στις λεκάνες απορροής της Βαλτικής Θάλασσας, του Εύξεινου Πόντου, τμημάτων της Βόρειας Θάλασσας που χαρακτηρίζονται ευαίσθητα στον ευτροφισμό βάσει της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και τμημάτων της Αδριατικής Θάλασσας που χαρακτηρίζονται ευαίσθητα στον ευτροφισμό βάσει της οδηγίας 2008/56/ΕΚ·

🡻 91/271/ΕΟΚ

⇨ νέο

Μια υδάτινη μάζα χαρακτηρίζεται ως ευαίσθητη περιοχή, αν εμπίπτει σε μία από τις εξής ομάδες:

2.α)Φφυσικές λίμνες γλυκών υδάτων, άλλα υδατικά συστήματα γλυκών υδάτων, εκβολές ποταμών και παράκτια ύδατα όπου παρουσιάζεται ευτροφισμός ή όπου μπορεί, στο εγγύς μέλλον, να παρουσιαστεί ευτροφισμός αν δεν ληφθούν προστατευτικά μέτρα.

Όταν εξετάζεται ποια θρεπτικά συστατικά πρέπει να μειωθούν με περαιτέρω επεξεργασία, μπορούν να λαμβάνονται υπόψη τα εξής στοιχεία:

αi)λίμνες και ρεύματα τα οποία καταλήγουν σε λίμνες/ταμιευτήρες/κλειστούς όρμους που διαπιστώνεται ότι έχουν ασθενή εναλλαγή ύδατος, οπότε μπορεί να συμβεί συσσώρευση. Στις περιοχές αυτές, η επεξεργασία πρέπει να περιλαμβάνει την αφαίρεση του φωσφόρου, εκτός εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι η αφαίρεση δεν θα επηρεάσει το επίπεδο ευτροφισμού. Όπου πραγματοποιούνται απορρίψεις από μεγάλους οικισμούς, μπορεί επίσης να εξεταστεί η αφαίρεση του αζώτου,

βii)εκβολές ποταμών, όρμοι και άλλα παράκτια ύδατα που διαπιστώνεται ότι έχουν ασθενή εναλλαγή ύδατος ή που δέχονται μεγάλες ποσότητες θρεπτικών συστατικών. Οι απορρίψεις από μικρούς οικισμούς συνήθως είναι δευτερεύουσας σημασίας στις περιοχές αυτές, αλλά, για τους μεγάλους οικισμούς, η επεξεργασία πρέπει να περιλαμβάνει την αφαίρεση του φωσφόρου ή/και του αζώτου, εκτός αν μπορεί να αποδειχθεί ότι η αφαίρεση αυτή δεν θα επηρεάσει το επίπεδο ευτροφισμού·

3.β)Εεπιφανειακά γλυκά ύδατα προοριζόμενα για την άντληση πόσιμου νερού τα οποία θα μπορούσαν να περιέχουν νιτρικά ιόντα σε συγκέντρωση μεγαλύτερη από εκείνη που προβλέπουν οι συναφείς διατάξεις της οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184 75/440/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 16ης Ιουνίου 1975 περί της απαιτούμενης ποιότητος των υδάτων επιφανείας που προορίζονται για την παραγωγή ποσίμου ύδατος στα κράτη μέλη 11 αν δεν ληφθούν προστατευτικά μέτρα·

4.γ)Ππεριοχές όπου περαιτέρω επεξεργασία από την προδιαγραφόμενη στο άρθρο 4 ⇨ 7 ⇦ της παρούσας οδηγίας είναι αναγκαία, για ⇨ τη συμμόρφωση με άλλες νομικές πράξεις της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων, ιδίως, των υδατικών συστημάτων που καλύπτονται από την οδηγία 2000/60/ΕΚ και διατρέχουν τον κίνδυνο να χάσουν ή να μην επιτύχουν καλή οικολογική κατάσταση ή δυναμικό ⇦ την τήρηση των οδηγιών του Συμβουλίου.

⇩ νέο

5. Κάθε άλλη περιοχή η οποία θεωρείται από τα κράτη μέλη ότι είναι ευαίσθητη στον ευτροφισμό.

🡻 91/271/ΕΟΚ

Β.Λιγότερο ευαίσθητες περιοχές

Μια θαλάσσια υδάτινη μάζα ή περιοχή μπορεί να χαρακτηρίζεται ως λιγότερο ευαίσθητη περιοχή αν τα απορριπτόμενα λύματα δεν θίγουν το περιβάλλον λόγω της μορφολογίας, της υδρολογίας ή των ειδικών υδραυλικών συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή αυτή.

Κατά τον προσδιορισμό των λιγότερο ευαίσθητων περιοχών, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τον κίνδυνο μεταφοράς του απορριπτόμενου φορτίου σε γειτονικές περιοχές, όπου μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς το περιβάλλον. Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν τις ευαίσθητες περιοχές που υπάρχουν εκτός της εθνικής τους δικαιοδοσίας.

Κατά τον προσδιορισμό των λιγότερο ευαίσθητων περιοχών, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα εξής στοιχεία:

Ανοικτοί όρμοι, εκβολές ποταμών και άλλα παράκτια ύδατα με καλή εναλλαγή ύδατος και στά οποία δεν παρουσιάζεται ευτροφισμός ή εξάντληση οξυγόνου ή στα οποία θεωρείται απίθανο να παρουσιαστεί ευτροφισμός ή εξάντληση οξυγόνου εξαιτίας της απόρριψης αστικών λυμάτων.

⇩ νέο

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ

1. Φάρμακα για ανθρώπινη χρήση που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 12 .

2. Καλλυντικά προϊόντα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1223/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για τα καλλυντικά προϊόντα 13 .

🡻 91/271/ΕΟΚ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΤΟΜΕΙΣ

1.    Επεξεργασία του γάλακτος

2.    Παραγωγή οπωροκηπευτικών προϊόντων

3.    Παραγωγή και εμφιάλωση μη αλκοολούχων ποτών

4.    Μεταποίηση γεωμήλων

5.    Βιομηχανία κρέατος

6.    Ζυθοποιία

7.    Παραγωγή αλκοόλης και αλκοολούχων ποτών

8.    Παραγωγή ζωοτροφών από φυτικά προϊόντα

9.    Παραγωγή ζελατίνας και κόλλας από δέρματα και οστά ζώων

10.    Μονάδες παραγωγής βύνης

11.    Μεταποιητική βιομηχανία ιχθύων

⇩ νέο

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΣΤΙΚΩΝ ΛΥΜΑΤΩΝ

1. Ανάλυση της αρχικής κατάστασης της εξυπηρετούμενης περιοχής του σταθμού επεξεργασίας αστικών λυμάτων του οικείου οικισμού, η οποία περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α) λεπτομερή περιγραφή του δικτύου συστημάτων αποχέτευσης, της χωρητικότητας παραμονής αστικών λυμάτων και αστικών απορροών του εν λόγω δικτύου και της υφιστάμενης δυναμικότητας επεξεργασίας αστικών λυμάτων σε περίπτωση βροχόπτωσης·

β) δυναμική ανάλυση των ροών αστικών απορροών και αστικών λυμάτων σε περίπτωση βροχόπτωσης, βασισμένη σε μοντέλα υδρολογίας, υδραυλικής και ποιότητας των υδάτων που λαμβάνουν υπόψη τις πιο πρόσφατες κλιματικές προβλέψεις και περιλαμβάνουν εκτίμηση των φορτίων ρύπανσης που ελευθερώνονται στους υδάτινους αποδέκτες σε περίπτωση βροχόπτωσης.

2. Στόχοι για τη μείωση της ρύπανσης από υπερχειλίσεις υδάτων λόγω νεροποντής και από αστικές απορροές, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων:

α) ενδεικτικό στόχο ότι η υπερχείλιση υδάτων λόγω νεροποντής δεν θα αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 1 % του ετήσιου συλλεγόμενου φορτίου αστικών λυμάτων, υπολογιζόμενου σε συνθήκες ανομβρίας.

Ο ενδεικτικός αυτός στόχος επιτυγχάνεται μέχρι:

i) τις 31 Δεκεμβρίου 2035 για όλους τους οικισμούς με ι.π. 100 000 και άνω·

ii) τις 31 Δεκεμβρίου 2040 για τους οικισμούς με ι.π. 10 000 και άνω που προσδιορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2·

β) προοδευτική εξάλειψη των μη επεξεργασμένων απορρίψεων αστικών απορροών μέσω χωριστών αποχετευτικών δικτύων, εκτός εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι οι απορρίψεις αυτές δεν έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα των υδάτινων αποδεκτών.

3. Μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στο σημείο 2, συνοδευόμενα από σαφή προσδιορισμό των εμπλεκόμενων φορέων και των ευθυνών τους στην υλοποίηση του ολοκληρωμένου σχεδίου.

4. Κατά την επιλογή των μέτρων που πρέπει να ληφθούν σύμφωνα με το σημείο 3, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες αρχές τους εξετάζουν τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α) πρώτον, προληπτικά μέτρα που αποσκοπούν στην αποφυγή της εισόδου μη ρυπασμένων όμβριων υδάτων στα αποχετευτικά δίκτυα, μεταξύ αυτών μέτρα που προάγουν τη φυσική συγκράτηση ή την αξιοποίηση των όμβριων υδάτων, και μέτρα για την αύξηση των χώρων πρασίνου ή τον περιορισμό των αδιαπέραστων επιφανειών στους οικισμούς·

β) δεύτερον, μέτρα για την καλύτερη διαχείριση και βελτιστοποίηση της χρήσης των υφιστάμενων υποδομών, συμπεριλαμβανομένων των δικτύων αποχέτευσης, των χώρων παραμονής και των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων, με στόχο να διασφαλιστεί η συλλογή και η επεξεργασία των ρυπασμένων όμβριων υδάτων και η ελαχιστοποίηση των απορρίψεων μη επεξεργασμένων αστικών λυμάτων σε υδάτινους αποδέκτες·

γ) τέλος, όπου είναι αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στο σημείο 2, πρόσθετα μέτρα μετριασμού, συμπεριλαμβανομένης της προσαρμογής των υποδομών για τη συλλογή, την παραμονή και την επεξεργασία αστικών λυμάτων ή της δημιουργίας νέων υποδομών με προτεραιότητα σε πράσινες υποδομές, όπως οι τάφροι με βλάστηση, οι υγρότοποι επεξεργασίας και οι λιμνοδεξαμενές παραμονής που έχουν σχεδιαστεί για τη στήριξη της βιοποικιλότητας. Κατά περίπτωση, εξετάζεται το ενδεχόμενο επαναχρησιμοποίησης των υδάτων στο πλαίσιο της ανάπτυξης των ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης αστικών λυμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 5.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ

1) Υπόδειξη της αρμόδιας αρχής και των φορέων διαχείρισης που είναι υπεύθυνοι για τις υπηρεσίες συλλογής και επεξεργασίας αστικών λυμάτων, με πληροφορίες σχετικά με την ιδιοκτησιακή δομή των φορέων διαχείρισης και τα στοιχεία επικοινωνίας τους.

2) Το συνολικό φορτίο αστικών λυμάτων που παράγεται στον οικισμό, εκφρασμένο σε ισοδύναμα πληθυσμού (ι.π.), με λεπτομέρειες σχετικά με το μερίδιο του εν λόγω φορτίου (σε %) το οποίο:

α) συλλέγεται και υφίσταται επεξεργασία σε σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων·

β) υφίσταται επεξεργασία από καταχωρισμένα μεμονωμένα συστήματα·

γ) δεν συλλέγεται ούτε υφίσταται επεξεργασία.

3) Κατά περίπτωση, παράθεση των λόγων για τους οποίους ένα ορισμένο φορτίο αστικών λυμάτων δεν συλλέγεται ή δεν υφίσταται επεξεργασία.

4) Πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα των αστικών λυμάτων που απορρίπτονται από τον οικισμό σε κάθε υδάτινο αποδέκτη, με τα ακόλουθα στοιχεία:

α) ετήσιες μέσες συγκεντρώσεις και φορτίο ρύπων που καλύπτονται από το άρθρο 21, τα οποία εκλύονται από κάθε σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων·

β) εκτίμηση του φορτίου των απορρίψεων από μεμονωμένα συστήματα για τις παραμέτρους που αναφέρονται στους πίνακες 1 και 2 του παραρτήματος I·

γ) εκτίμηση του φορτίου των απορρίψεων από συνδυασμένα και χωριστά αποχετευτικά δίκτυα για τις αστικές απορροές και τις υπερχειλίσεις λόγω νεροποντής, για τις παραμέτρους που αναφέρονται στους πίνακες 1 και 2 του παραρτήματος I.

5) Συνολικές ετήσιες επενδυτικές δαπάνες και συνολικές ετήσιες λειτουργικές δαπάνες, με διάκριση μεταξύ των δαπανών συλλογής και επεξεργασίας, των συνολικών ετήσιων δαπανών που αφορούν το προσωπικό, την ενέργεια, τα αναλώσιμα, τις διοικητικές και άλλες δαπάνες, καθώς και των μέσων ετήσιων επενδυτικών και λειτουργικών δαπανών ανά νοικοκυριό και ανά κυβικό μέτρο αστικών λυμάτων που συλλέγονται και υφίστανται επεξεργασία.

6) Πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο κάλυψης των δαπανών που αναφέρονται στο σημείο 5 και, όταν οι δαπάνες ανακτώνται μέσω συστήματος τελών, πληροφορίες σχετικά με τη διάρθρωση του τιμολογίου ανά κυβικό μέτρο αστικών λυμάτων που συλλέγονται και υφίστανται επεξεργασία, είτε ανά κυβικό μέτρο αστικών λυμάτων που συλλέγονται και υφίστανται επεξεργασία είτε ανά κυβικό μέτρο παρεχόμενου νερού, συμπεριλαμβανομένων των πάγιων και μεταβλητών δαπανών και της κατανομής των δαπανών για τη συλλογή, την επεξεργασία, τη διοίκηση και άλλες δαπάνες.

7) Επενδυτικά σχέδια για υποδομές συλλογής και επεξεργασίας αστικών λυμάτων σε επίπεδο οικισμού, με τις προβλεπόμενες επιπτώσεις στα τιμολόγια υπηρεσιών αποχέτευσης αστικών λυμάτων και τα επιδιωκόμενα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη.

8) Για κάθε σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων του οικισμού:

α) το συνολικό φορτίο (σε ι.π.) που υφίσταται επεξεργασία και η ενέργεια που απαιτείται για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (σε kWh συνολικά και ανά κυβικό μέτρο)·

β) το σύνολο της παραγόμενης ανανεώσιμης ενέργειας (GWh/έτος) για κάθε έτος, συμπεριλαμβανομένης της κατανομής ανά πηγή ενέργειας·

γ) τους τόνους ισοδυνάμου CO2 που παράγονται ή αποφεύγονται ετησίως λόγω της λειτουργίας της μονάδας επεξεργασίας αστικών λυμάτων.

9) Συνολικές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου (σε τόνους ισοδυνάμου CO2) που παράγονται ή αποφεύγονται ετησίως από τη λειτουργία υποδομών συλλογής και επεξεργασίας αστικών λυμάτων σε κάθε οικισμό και, εφόσον υπάρχουν, συνολικές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου (σε τόνους ισοδυνάμου CO2) που παρήχθησαν κατά την κατασκευή των εν λόγω υποδομών.

10) Συνοπτική παρουσίαση της φύσης και των στατιστικών στοιχείων που αφορούν τις καταγγελίες και τις απαντήσεις που έδωσαν οι φορείς διαχείρισης σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων για θέματα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

🡹

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7

Μέρος A

Καταργούμενη οδηγία
με κατάλογο των διαδοχικών τροποποιήσεών της
(αναφέρεται στο άρθρο [19])

Μέρος Β

Προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο

____________

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8

Πίνακας αντιστοιχίας

_____________

(1)    Δεδομένου ότι, στην πράξη, είναι αδύνατο να κατασκευασθούν αποχετευτικά δίκτυα και σταθμοί επεξεργασίας, ούτως ώστε να είναι δυνατή η επεξεργασία όλων των λυμάτων υπό καταστάσεις όπως ασυνήθεις ισχυρές βροχοπτώσεις, τα κράτη μέλη αποφασίζουν τη λήψη μέτρων για τον περιορισμό της ρύπανσης από υπερχειλίσεις υδάτων λόγω νεροποντής. Τα μέτρα αυτά μπορούν να βασίζονται στο βαθμό αραίωσης, στη χωρητικότητα των σχετικών αποδεκτών σε σχέση με τη ροή κατά την εποχή ξηρασίας ή σε ορισμένο αποδεκτό ετήσιο αριθμό υπερχειλίσεων.

(2)

   Δεδομένου ότι, στην πράξη, είναι αδύνατο να κατασκευασθούν αποχετευτικά δίκτυα και σταθμοί επεξεργασίας, ούτως ώστε να είναι δυνατή η επεξεργασία όλων των λυμάτων υπό καταστάσεις όπως ασυνήθεις ισχυρές βροχοπτώσεις, τα κράτη μέλη αποφασίζουν τη λήψη μέτρων για τον περιορισμό της ρύπανσης από υπερχειλίσεις υδάτων λόγω νεροποντής. Τα μέτρα αυτά μπορούν να βασίζονται στο βαθμό αραίωσης, στη χωρητικότητα των σχετικών αποδεκτών σε σχέση με τη ροή κατά την εποχή ξηρασίας ή σε ορισμένο αποδεκτό ετήσιο αριθμό υπερχειλίσεων.

(3)    Μείωση ανάλογα με το φορτίο των εισρεόντων λυμάτων.

(4)    Η παράμετρος αυτή μπορεί να αντικατασταθεί από άλλη: ολικός οργανικός άνθρακας (TOC) ή ολικές ανάγκες σε οξυγόνο (TOD) αν μπορεί να ευρεθεί σχέση μεταξύ του BOD5 και της υποκατάστατης παραμέτρου.

(5)    Η απαίτηση αυτή είναι προαιρετική.

(6)    Η απαίτηση αυτή είναι προαιρετική.

(7)    Μείωση ανάλογα με το φορτίο των εισρεόντων λυμάτων.

(8)    Ολικό άζωτο σημαίνει το άθροισμα του ολικού αζώτου κατά Kjeldahl (οργανικό και NH3), του αζώτου των νιτρικών ιόντων (NO3) και του αζώτου των νιτρωδών ιόντων (NO2).

(9)    Οι ως άνω τιμές συγκέντρωσης αποτελούν ετήσιο μέσο όρο, σύμφωνα με το παράρτημα Ι σημείο Δ. 4. γ). Ωστόσο, οι απαιτήσεις για το άζωτο μπορούν να επαληθευθούν χρησιμοποιώντας τον ημερήσιο μέσο όρο όταν έχει αποδειχθεί, σύμφωνα με το παράρτημα Ι σημείο Δ. 1, ότι επιτυγχάνεται το ίδιο επίπεδο προστασίας. Στην περίπτωση αυτή, ο ημερήσιος μέσος όρος δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 20 mg/l ολικού αζώτου για όλα τα δείγματα, όταν η θερμοκρασία των λυμάτων στο βιοαντιδραστήρα είναι ανώτερη ή ίση των 12 °C. Αντί για την προϋπόθεση της θερμοκρασίας, μπορεί να εφαρμοστεί ένας περιορισμένος χρόνος λειτουργίας, ανάλογος με τις τοπικές κλιματικές συνθήκες.

(10)    Οι ως άνω τιμές συγκέντρωσης αποτελούν ετήσιο μέσο όρο, σύμφωνα με το παράρτημα Ι σημείο Δ. 4. γ). Ωστόσο, οι απαιτήσεις για το άζωτο μπορούν να επαληθευθούν χρησιμοποιώντας τον ημερήσιο μέσο όρο όταν έχει αποδειχθεί, σύμφωνα με το παράρτημα Ι σημείο Δ. 1, ότι επιτυγχάνεται το ίδιο επίπεδο προστασίας. Στην περίπτωση αυτή, ο ημερήσιος μέσος όρος δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 20 mg/l ολικού αζώτου για όλα τα δείγματα, όταν η θερμοκρασία των λυμάτων στο βιοαντιδραστήρα είναι ανώτερη ή ίση των 12 °C. Αντί για την προϋπόθεση της θερμοκρασίας, μπορεί να εφαρμοστεί ένας περιορισμένος χρόνος λειτουργίας, ανάλογος με τις τοπικές κλιματικές συνθήκες.

(11)    ΕΕ αριθ. L 194 της 25.7.1975, σ. 26. Η οδηγία τροποποιήθηκε από την οδηγία 79/869/ΕΟΚ (ΕΕ αριθ. L 271 της 29.10.1979, σ. 44).

(12)    Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311 της 28.11.2001, σ. 67).

(13)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1223/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για τα καλλυντικά προϊόντα (ΕΕ L 342 της 22.12.2009, σ. 59)