Προσφυγή της 15ης Δεκεμβρίου 2008 — RWE και RWE Dea κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-543/08)

(2009/C 55/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: RWE AG (Essen, Γερμανία), RWE Dea AG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Stadler και M. Röhrig, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες βάλλουν κατά της αποφάσεως της Επιτροπής C(2008) 5476 τελικό, της 1ης Οκτωβρίου 2008, στην υπόθεση COMP/39.181 — Κηροί κηροποιίας, με την οποία η καθής διαπίστωσε ότι ορισμένες επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων οι προσφεύγουσες, παρέβησαν το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ και το άρθρο 53 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο διότι συμμετείχαν σε διαρκή συμφωνία και/ή σε διαρκή εναρμονισμένη πρακτική στον τομέα των κηρών παραφίνης.

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η καθής παρέβη το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ και το άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 1/2003 (1), καθόσον εφάρμοσε κατά τρόπο νομικώς εσφαλμένο τον όρο «επιχείρηση» εις βάρος των προσφευγουσών. Η καθής θεώρησε ότι οι προσφεύγουσες ευθύνονταν για παραβάσεις της πρώην DEA Mineraloel AG και — κατόπιν μετατροπής της εταιρίας σε κοινοπραξία με ισότιμη συμμετοχή της Shell — της Shell & Dea Oil GmbH και τους επέβαλε ως εκ τούτου πρόστιμο, χωρίς να έχει αποδείξει την ύπαρξη οικονομικής ενότητας.

Επικουρικώς, οι προσφεύγουσες προβάλλουν με τον δεύτερο λόγο ότι η καθής εφάρμοσε κατά τρόπο εσφαλμένο τη ρύθμιση του 2002 περί επιεικούς μεταχειρίσεως των συνεργαζόμενων παραβατών και παραβίασε έτσι την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, καθόσον δεν υπήγαγε και τις προσφεύγουσες στην αίτηση επιείκειας που υπέβαλε η Shell για την επιχείρηση κηρών παραφίνης της πρώην DEA Mineraloel AG και της Shell & Dea Oil GmbH. Η καθής αντιφάσκει έτσι προς την εκτίμησή της ότι αυτή ακριβώς η επιχείρηση κηρών παραφίνης αποτελούσε τμήμα, από τις 3 Σεπτεμβρίου 1992 έως τις 30 Ιουλίου 2002, της ίδιας οικονομικής ενότητας με τις προσφεύγουσες. Αν εφαρμοζόταν ορθώς η ρύθμιση περί επιεικούς μεταχειρίσεως η καθής θα έπρεπε να έχει απαλλάξει πλήρως τις προσφεύγουσες από τυχόν πρόστιμο.

Επικουρικώς, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται με τον τρίτο λόγο ότι η καθής παραβίασε σημαντικές αρχές της επιμετρήσεως των προστίμων, ειδικότερα τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της αναλογικότητας, και παρέβη έτσι το άρθρο 23, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 1/2003. Η καθής εφάρμοσε εσφαλμένως τις κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων, καθόσον προσδιόρισε την αξία των συνδεόμενων με την παράβαση πωλήσεων λαμβάνοντας υπόψη μια μη επαρκώς αντιπροσωπευτική περίοδο αναφοράς και καθόρισε έτσι ένα βασικό ποσό το οποίο δεν τελεί σε αναλογία προς τη σοβαρότητα της καταλογιζόμενης στις προσφεύγουσες παραβάσεως και αποτελεί, χωρίς αντικειμενικό λόγο, διάφορη μεταχείριση των προσφευγουσών σε σύγκριση με άλλους συμμετέχοντες, περιλαμβανομένης της Shell.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της συνθήκης (ΕΕ L 1, σ. 1).