1.

Η ακολουθητέα επί των διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης στρατηγική της Κοινότητας εμπεριέχεται σε ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, τιτλοφορούμενη «συνολική προσέγγιση», την οποία ενέκρινε το Συμβούλιο στις 16 και 17 Ιουνίου 1986.

2.

Όσον αφορά τη γεωργία, η Επιτροπή έλαβε εντολή να:

«συμβάλει στην ισορροπία των παγκοσμίων αγορών που δεν μπορεί, εξάλλου, να επιτευχθεί χωρίς στενότερη συνεργασία των συμμετεχουσών στο εμπόριο γεωργικών προϊόντων και τροφίμων χωρών (...)

να επιτρέψει τη σε λογικά πλαίσια πρόσβαση στις αγορές εισαγωγής (...)

να εξασφαλίσει τη συμμετοχή των αναπτυσσομένων χωρών υπό συνθήκες προσαρμοσμένες στα χαρακτηριστικά των γεωργικών οικονομιών τους και σε ισόρροπες επισιτιστικές στρατηγικές».

3.

Με την ενόψει των διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης δήλωση της Punta del Este, της 20ής Σεπτεμβρίου 1986, τα συμβαλλόμενα μέρη της ΓΣΔΕ εξέφρασαν τη βούληση τους

«να ελευθερώσουν έτι περισσότερο το εμπόριο των γεωργικών προϊόντων και... να υπαγάγουν όλα τα μέτρα σχετικά με τις δυνατότητες εξαγωγής και τον ανταγωνισμό κατά την εξαγωγή σε ενισχυμένους και αποτελεσματικότερους στην πράξη κανόνες και μηχανισμούς πειθαρχημένης συμπεριφοράς της ΓΣΔΕ (...)».

Με την ίδια δήλωση, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν να τηρήσουν την υφισταμένη κατάσταση (statu quo), χωρίς την παρεμβολή νέων εμποδίων στις διεθνείς συναλλαγές, και αναγνώρισαν ότι οι διαπραγματεύσεις αποσκοπούν στη μείωση ή την εξάλειψη των μη δασμολογικών μέτρων, ιδίως των ποσοτικών περιορισμών.

4.

Κατόπιν συστάσεως της Επιτροπής, το Συμβούλιο ενέκρινε αυθημερόν την ανωτέρω δήλωση και εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει τις προβλεπόμενες στο πλαίσιο των οδηγιών του διαπραγματεύσεις.

5.

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) 404/93 του Συμβουλίου, της 13ης Φεβρουαρίου 1993, για την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα της μπανάνας (ΕΕ 1993, L 47, σ. 1), προβλέπει στον τίτλο IV, περί του καθεστώτος των συναλλαγών με τις τρίτες χώρες, την αντικατάσταση του παγιωμένου εντός της ΓΣΔΕ δασμού ύψους 20 % από σύστημα ποσοστώσεων κατά την εισαγωγή στα πλαίσια του οποίου επιβάλλονται σταθεροί δασμοί.

6.

Στις 19 Φεβρουαρίου 1993 οι χώρες Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Γουατεμάλα, Νικαράγουα και Βενεζουέλα κάλεσαν την Επιτροπή να κινήσει τη διαδικασία διαβουλεύσεων, δυνάμει του άρθρου XXII, παράγραφος 1, της ΓΣΔΕ, με αντικείμενο τον κανονισμό 404/93. Δεδομένου ότι οι διαβουλεύσεις δεν κατέληξαν σε ικανοποιητική λύση, τα προαναφερθέντα κράτη της Λατινικής Αμερικής κίνησαν, τον Απρίλιο του 1993, την προβλεπόμενη στο άρθρο XXIII, παράγραφος 2, της ΓΣΔΕ διαδικασία διευθετήσεως των διαφορών.

7.

Στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, η Επιτροπή υπέβαλε στις 22 Μαρτίου 1993, εξ ονόματος της Κοινότητας, πρόταση σχετικά με τις εισαγωγές μπανάνας, επαναλαμβάνοντας τις διατάξεις του κανονισμού 404/93 που αφορούν το εμπόριο με τις τρίτες χώρες.

8.

Στις 3 Ιουνίου 1993, ήτοι προ της προβλεπομένης για την 1η Ιουλίου ενάρξεως ισχύος του κανονισμού 404/93, η Επιτροπή υπέβαλε στο Συμβούλιο σχέδιο συστάσεως αφορών απόφαση του Συμβουλίου περί εξουσιοδοτήσεως της Επιτροπής να αρχίσει, δυνάμει του άρθρου XXVIII, παράγραφος 5, της ΓΣΔΕ, διαπραγματεύσεις με αντικείμενο τα αντισταθμιστικά ανταλλάγματα της Κοινότητας υπέρ ορισμένων συμβαλλομένων της ΓΣΔΕ μερών έναντι της καταργήσεως του παγιωμένου δασμού ύψους 20 % στις εισαγωγές μπανάνας.

9.

Σε συνέχεια της ανωτέρω συστάσεως, το Συμβούλιο παρέσχε στην Επιτροπή, στις 18 και 19 Οκτωβρίου 1993, την εξουσιοδότηση να αρχίσει διαπραγματεύσεις, διευκρινίζοντας ότι έπρεπε να διεξαχθούν με βάση του ισχύοντες κανόνες της ΓΣΔΕ, ότι τα αντισταθμιστικά ανταλλάγματα έπρεπε να χορηγηθούν στα μέλη της ΓΣΔΕ σύμφωνα με τους κανόνες της και ότι οι διαπραγματεύσεις δεν έπρεπε να «υπονομεύουν» τον κανονισμό 404/93.

10.

Στις 14 Δεκεμβρίου 1993, ήτοι την παραμονή της προθεσμίας που προβλεπόταν για τη λήξη των διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, η Επιτροπή κοινοποίησε στον γενικό διευθυντή της ΓΣΔΕ τις «τελικές» προτάσεις της, ιδίως όσον αφορά τις εισαγωγές μπανάνας. Οι εν λόγω προτάσεις είχαν εγκριθεί από το Συμβούλιο κατά τη συνοδό του της 13ης Δεκεμβρίου 1993.

11.

Οι προτάσεις που αφορούσαν τον τομέα της μπανάνας στηρίζονταν στις τελευταίες προσφορές της Κοινότητας προς τα κράτη της Λατινικής Αμερικής στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων δυνάμει του άρθρου XXVIII, παράγραφος 5, της ΓΣΔΕ.

12.

Στην εν λόγω κοινοποίηση προς τη ΓΣΔΕ, διευκρινιζόταν ειδικότερα τα ακόλουθα:

«Η προσφορά σχετικά με τις μπανάνες (...) ισχύει υπό τον όρο της αποδοχής των διατάξεων της εκ μέρους των παραγωγών χωρών της Λατινικής Αμερικής, μελών της ΓΣΔΕ (...). Σε αντίθετη περίπτωση, [ισχύει] η δια-τυπούμενη στην [προηγούμενη] κοινοποίηση της 22ας Μαρτίου 1993 προσφορά των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων».

13.

Στις 18 Ιανουαρίου 1994 η ομάδα τεχνικών εμπειρογνωμόνων που ορίστηκε στα πλαίσια της διαδικασίας διευθετήσεως των διαφορών υπέβαλε έκθεση με την οποία διαπιστωνόταν ότι ορισμένες διατάξεις του κανονισμού 404/93 ήσαν ασυμβίβαστες προς τους κανόνες της ΓΣΔΕ. Η έκθεση δεν εγκρίθηκε από το σύνολο των συμβαλλομένων μερών.

14.

Με απόφαση της 5ης Οκτωβρίου 1994 επί της υποθέσεως C-280/93, Γερμανία κατά Συμβουλίου (Συλλογή 1994, σ. I-4973), το Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως κατά του κανονισμού 404/93 που είχε ασκήσει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Όσον αφορά τη ΓΣΔΕ, το Δικαστήριο έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν νομιμοποιούνταν να επικαλεστεί τις διατάξεις της ΓΣΔΕ προκειμένου να αμφισβητήσει το κύρος του κανονισμού.

15.

Στις 7 Μαρτίου 1994 το Συμβούλιο αποφάσισε να υπογράψει την τελική πράξη του Γύρου της Ουρουγουάης και εξουσιοδότησε τον Πρόεδρο του Συμβουλίου και τον επιφορτισμένο με τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων Επίτροπο να προβούν στην υπογραφή της την ίδια ημέρα, η Κοινότητα επανήλθε στη σχετική με τις μπανάνες προσφορά της της 22ας Μαρτίου 1993 κατόπιν της διακοπής των διαπραγματεύσεων με τις ενδιαφερόμενες χώρες της Λατινικής Αμερικής.

16.

Στις 25 Μαρτίου 1994 η Επιτροπή υπέβαλε την τελική μορφή των δεσμεύσεών της ως προς την πρόσβαση στην αγορά στο θέμα των μπανανών, το παράρτημα LXXX επανελάμβανε την προσφορά της 22ας Μαρτίου 1993.

17.

Στις 28 Μαρτίου 1994 επήλθε διακανονισμός, αποκαλούμενος συμφωνία πλαίσιο για τις μπανάνες, μεταξύ της Επιτροπής και των χωρών Κολομβίας, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουας και Βενεζουέλας.

18.

Την επομένη, 29η Μαρτίου 1994, η Επιτροπή κοινοποίησε στη γενική γραμματεία της ΓΣΔΕ τροποποίηση των περιλαμβανομένων στο παράρτημα LXXX προτάσεών της, επισυνάπτοντας ως παράρτημα τη συμφωνία πλαίσιο.

19.

Κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της ειδικής επιτροπής του άρθρου 113 της Συνθήκης στο Μαρακές στις 11 και 14 Απριλίου 1994, οι αντιπροσωπείες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και άλλων κρατών μελών διαφώνησαν με το ότι η Επιτροπή συμπεριέλαβε τη συμφωνία πλαίσιο για τις μπανάνες στον κατάλογο των ανειλημμένων υποχρεώσεων της Κοινότητας, όπως αυτός παρετίθετο στο παράρτημα LXXX, εκφράζοντας τις αντιρρήσεις τους για το περιεχόμενο της εν λόγω συμφωνίας πλαισίου.

20.

Το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών, συνελθόν στο Μαρακές στις 15 Απριλίου 1994, επιβεβαίωσε εμμέσως ομόφωνα την απόφαση του να υπογράψει την τελική πράξη του Γύρου της Ουρουγουάης. Με σχετική δήλωση της, η Επιτροπή έλαβε υπό σημείωση τις διάφορες δηλώσεις στις οποίες προέβησαν οι εθνικές αντιπροσωπείες, κατά τις συνεδριάσεις της επιτροπής του άρθρου 113 της Συνθήκης, σε σχέση με το καθεστώς εισαγωγής μπανανών.

21.

Στις 22 Δεκεμβρίου 1994 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 94/800/ΕΚ, σχετικά με την εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σύναψη των συμφωνιών που προέκυψαν από τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ουρουγουάης (1986-1994), καθόσον αφορά τα θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές της (ΕΕ 1994, L 336, σ. 1).

22.

Οι συμφωνίες του Γύρου της Ουρουγουάης, συμπεριλαμβανομένων των παραρτημάτων περί των δεσμεύσεων της Κοινότητας σε θέματα εισαγωγών μπανάνας, άρχισαν να ισχύουν από 1ης Ιανουαρίου 1995.

1.

Η συμφωνία πλαίσιο για τις μπανάνες (στο εξής: η συμφωνία πλαίσιο) περιλαμβάνει δύο έγγραφα: το πρώτο, τιτλοφορούμενο «Συμπεφωνημένο αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των χωρών Κολομβίας, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουας και Βενεζουέλας, αφενός, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αφετέρου, επί του κοινοτικού καθεστώτος εισαγωγών μπανάνας», που υπογράφηκε στις 28 Μαρτίου 1994 στις Βρυξέλλες από τον αρμόδιο επί της γεωργίας και αγροτικής αναπτύξεως Επίτροπο και τον διαπιστευμένο στην Κοινότητα πρέσβη της Κολομβίας, συνιστά τρόπον τινά το προοίμιο της κυρίως συμφωνίας, ενώ το δεύτερο έγγραφο, τιτλοφορούμενο «Συμφωνία πλαίσιο για τις μπανάνες», περιλαμβάνει τις τεχνικού χαρακτήρα διατάξεις του διακανονισμού με τα κράτη της Λατινικής Αμερικής.

2.

Στο πρώτο από τα δύο έγγραφα ορίζεται:

«Το επισυναπτόμενο σχέδιο συμφωνίας αποτελεί την ικανοποιητική έκβαση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τις μπανάνες στα πλαίσια του Γύρου της Ουρουγουάης.

Η συμφωνία είναι επίσης αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων και διαβουλεύσεων με αντικείμενο τις μπανάνες, στα πλαίσια του άρθρου XXVIII της ΓΣΔΕ, μεταξύ της ΕΚ και των προαναφερθεισών χωρών.

Επιπλέον, με τη συμφωνία διευθετείται η διαφορά σχετικά με τις μπανάνες που αποτέλεσε αντικείμενο της εκθέσεως της ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων της ΓΣΔΕ. Κατόπιν αυτού, οι χώρες Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουα και Βενεζουέλα, αφενός, και η ΕΚ, αφετέρου, συμφώνησαν να μη ζητήσουν την έγκριση της προαναφερθείσας εκθέσεως της ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων.

Οι χώρες Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουα και Βενεζουέλα δεσμεύονται να μη κινήσουν τη διαδικασία διευθετήσεως των διαφορών της ΓΣΔΕ, όσον αφορά το κοινοτικό καθεστώς εισαγωγής μπανανών, ενόσω ισχύει η επισυναπτόμενη συμφωνία.»

3.

Η κυρίως συμφωνία πλαίσιο καθορίζει στο σημείο 1 ότι η συνολική βασική δασμολογική ποσόστωση ανέρχεται σε 2100000 τόνους για το 1994 και σε 2200000 τόνους για το 1995 και για τα επόμενα έτη, υπό την επιφύλαξη ενδεχομένων αυξήσεων λόγω διευρύνσεως της Κοινότητας, ενώ στο σημείο 2 κατανέμει την ποσόστωση μεταξύ των τεσσάρων συμβαλλομένων μερών, της Δομινικανικής Δημοκρατίας και των άλλων κρατών ΑΚΕ για τις μη παραδοσιακές ποσότητες, καθώς και των λοιπών κρατών.

Τα σημεία 3 έως 5 ρυθμίζουν τα της εφαρμογής ή της τροποποιήσεως των ποσοστώσεων ανά χώρα σε περίπτωση κατά την οποία μια εξ αυτών αδυνατεί να κάνει χρήση της ποσοστώσεως ή σε περίπτωση αυξήσεως της δασμολογικής ποσοστώσεως.

Το σημείο 6 προβλέπει ότι η διαχείριση των δασμολογικών ποσοστώσεων, συμπεριλαμβανομένων τυχόν αυξήσεων, παραμένει αμετάβλητη σε σχέση με τις διατάξεις του κανονισμού 404/93. Το ίδιο σημείο προβλέπει επίσης ότι

«οι προμηθεύτριες χώρες στις οποίες χορηγήθηκε συγκεκριμένη ποσόστωση μπορούν να εκδίδουν ειδικές άδειες εξαγωγής για ποσότητα δυνάμενη να φθάσει έως το 70 % της ποσοστώσεως τους, ενώ οι εν λόγω άδειες συνιστούν προϋπόθεση για τη χορήγηση εκ μέρους της Κοινότητας πιστοποιητικών για τις εισαγωγές μπανάνας, προελεύσεως των εν λόγω χωρών, που πραγματοποιούν οι επιχειρηματίες της “κατηγορίας Α” και της “κατηγορίας Γ”».

Το σημείο 7 ορίζει τη δασμολογική ποσόστωση σε 75 ECU ανά τόνο.

Σύμφωνα με τα σημεία 8 και 9, το συμπεφωνημένο σύστημα αρχίζει να εφαρμόζεται το αργότερο από 1ης Οκτωβρίου 1994 και λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2002.

Κατά τα σημεία 10 και 11:

«Η παρούσα συμφωνία ενσωματώνεται στον κατάλογο [των ανειλημμένων υποχρεώσεων] της Κοινότητας, στα πλαίσια του Γύρου της Ουρουγουάης.

Με την παρούσα συμφωνία διευθετείται η διαφορά που ανέκυψε μεταξύ των χωρών Κολομβίας, Κόστα Ρίκα, Βενεζουέλας και Νικαράγουας, αφενός, και της Κοινότητας, αφετέρου, σχετικά με το κοινοτικό καθεστώς για τις μπανάνες. Τα συμβαλλόμενα στην παρούσα συμφωνία μέρη δεν προτίθενται να ζητήσουν την έγκριση της εκθέσεως της ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων της ΓΣΔΕ επί του θέματος».

1.

Η Γερμανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον Ε. Röder, Ministerialrat στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, και τον J. Sedemund, δικηγόρο Κολωνίας, υπέβαλε στο Δικαστήριο την ακόλουθη αίτηση γνωμοδοτήσεως:

2.

Η Γερμανική Κυβέρνηση εκθέτει ότι το παραδεκτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Συγκεκριμένα, αντικείμενο της αιτήσεως είναι ο έλεγχος του συμβιβαστού προς το κοινοτικό δίκαιο της διαδικασίας συνάψεως και του περιεχομένου της συμφωνίας πλαισίου. Το ερώτημα αν επιβάλλεται ενδεχομένως αναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας ενέχει αναμφισβήτητα σημασία τόσο για τις εξωτερικές σχέσεις της Κοινότητας όσο και για την κατάσταση των κοινοτικών επιχειρήσεων. Δεδομένου ότι η συμφωνία πλαίσιο δεν λογίζεται εισέτι ως οριστικώς συναφθείσα κατά το δημόσιο διεθνές δίκαιο, η προβλεπόμενη ενσωμάτωση του περιεχομένου της συμφωνίας στον κατάλογο των ανειλημμένων υποχρεώσεων της Κοινότητας, στα πλαίσια του Γύρου της Ουρουγουάης, πρέπει να θεωρηθεί ως διατύπωση επιφυλάξεως για την επικύρωσή της. Η συμφωνία πλαίσιο μπορεί να θεωρηθεί ως χωριστή από την τελική πράξη του Γύρου της Ουρουγουάης. Συγκεκριμένα, έχοντας δηλωτικό χαρακτήρα, προσαρτάται απλώς στο παράρτημα LXXX της τελικής πράξεως εξάλλου, μόνον οι κανόνες των σημείων 1 και 7 της συμφωνίας πλαισίου αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του παραρτήματος LXXX τέλος, η εν λόγω ενσωμάτωση κατέστη εφικτή μόνο μετά την απόφαση του Συμβουλίου να υπογράψει την τελική πράξη. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Κοινότητα νομιμοποιείται να επικυρώσει την τελική πράξη, πλην των διατάξεων που αφορούν τις μπανάνες, στην υποθετική περίπτωση κατά την οποία η συμφωνία πλαίσιο θα αντέκειτο προς τη Συνθήκη. Το γεγονός ότι η Επιτροπή υπέγραψε χωριστά τη συμφωνία πλαίσιο είναι ενδεικτικό του ότι τη θεωρούσε ως έγγραφο δυνάμενο να χωριστεί από την τελική πράξη.

Κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση η Γερμανική Κυβέρνηση διευκρίνισε ότι το άρθρο 228, παράγραφος 6, της Συνθήκης απαιτεί απλώς και μόνον η συμφωνία να τελεί υπό μελέτη κατά τον χρόνο υποβολής της αιτήσεως γνωμοδοτήσεως. Η Συνθήκη δεν απαιτεί να μην έχει ακόμη τεθεί σε εφαρμογή η συμφωνία κατά τον χρόνο εκδόσεως της γνωμοδοτήσεως. Η αποδοχή της αντίθετης απόψεως θα στερούσε κάθε εννοίας τη διαδικασία του άρθρου 228, παράγραφος 6, μέσω ταχείας συνάψεως της συμφωνίας, και θα υπονόμευε τη δικαστική προστασία του υποβαλόντος στο Δικαστήριο την αίτηση γνωμοδοτήσεως θεσμικού οργάνου ή κράτους μέλους. Αφ' ης στιγμής επιλαμβάνεται το Δικαστήριο, βάσει του άρθρου 228, παράγραφος 6, της Συνθήκης, εξυπακούεται ότι αναστέλλεται η διαδικασία συνάψεως της συμφωνίας εν αναμονή της γνωμοδοτήσεως του Δικαστηρίου.

3.

Επί της ουσίας, η Γερμανική Κυβέρνηση εκθέτει ότι η Επιτροπή δεν είχε εντολή διαπραγματεύσεως ή ότι, τουλάχιστον, υπερέβη τις οδηγίες του Συμβουλίου, ότι δεν ήταν εξουσιοδοτημένη να υπογράψει τη συμφωνία, ότι η ακολουθηθείσα διαδικασία ήταν αντίθετη προς τη συνήθη πρακτική επί του θέματος και ότι η συμφωνία πλαίσιο αντίκειται στις ουσιαστικές διατάξεις της Συνθήκης.

1.

Η Βελγική και η Ολλανδική Κυβέρνηση συμμερίζονται την εκτίμηση της Γερμανικής Κυβερνήσεως επί της ελλείψεως εντολής προς διαπραγμάτευση.

Η συμφωνία πλαίσιο είναι ανεξάρτητη της τελικής πράξεως του Γύρου της Ουρουγουάης. Συνήφθη κατά τη διαδικασία του άρθρου XXVIII της ΓΣΔΕ και δεν εμπίπτει στην εντολή προς διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για τον Γύρο της Ουρουγουάης. Υπογράφηκε χωριστά με τις ενδιαφερόμενες χώρες της Λατινικής Αμερικής και έχει συγκεκριμένη ημερομηνία ενάρξεως ισχύος.

2.

Η Ισπανική, η Γαλλική Κυβέρνηση και η Κυβέρνηση τον Ηνωμένου Βασάείον, καθώς και η Επιτροπή και το Σνμβούλιο, εκθέτουν ότι η Επιτροπή εξουσιοδοτήθηκε από το Συμβούλιο να διαπραγματευθεί τη συμφωνία πλαίσιο.

Η Ισπανική Κυβέρνηση και το Συμβούλιο επικαλούνται την απόφαση της 18ης και 19ης Οκτωβρίου 1993, περί εξουσιοδοτήσεως της Επιτροπής να αρχίσει διαπραγματεύσεις δυνάμει του άρθρου XXVIII της ΓΣΔΕ. Η Ισπανική Κυβέρνηση υπογραμμίζει συναφώς το γεγονός ότι η συμφωνία πλαίσιο προβλέπει μείωση του σταθερού δασμού επί της ποσοστώσεως από 100 ECU σε 75 ECU ανά τόνο.

Η Γαλλική Κυβέρνηση και η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και το Συμβούλιο, υπογραμμίζουν περαιτέρω ότι με την απόφαση του Συμβουλίου της 16ης και 17ης Ιουνίου 1986 εγκρίθηκε η συνολική προσέγγιση, ενώ με την απόφαση της 20ής Σεπτεμβρίου 1986 εγκρίθηκε η δήλωση της Punta del Este. Κατά τη Γαλλική Κυβέρνηση, το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων με τα κράτη της Λατινικής Αμερικής εντάχθηκε στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, υπό την έννοια ότι η συμφωνία πλαίσιο, αυξάνοντας την ποσόστωση και μειώνοντας τους σταθερούς δασμούς, επιφέρει βελτίωση συνιστάμενη στην πρόσβαση των τρίτων χωρών στην κοινοτική αγορά, εισάγει τον αριθμητικό προσδιορισμό των ποσοτικών περιορισμών και συνεπάγεται παραχώρηση εκ μέρους της Κοινότητας προς τις ενδιαφερόμενες χώρες μέσω της θεσπίσεως των αδειών εξαγωγής.

Η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι το Συμβούλιο οφείλει να παράσχει την εξουσιοδότηση του για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, όπως συνέβη με τις αποφάσεις των ετών 1986 και 1993.

1.

Κατά τη Βελγική και την Ολλανδική Κυβέρνηση, η συμφωνία βαίνει πέραν των διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, υπό την έννοια ότι περατώνει τις διαδικασίες διευθετήσεως της διαφοράς που εκκρεμεί. Η ενσωμάτωση της συμφωνίας πλαισίου στα παραρτήματα της τελικής πράξεως του Γύρου της Ουρουγουάης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως διορθωτικό ημαρτημένων, αλλ' ως τροποποίηση των διατάξεων της Συνθήκης.

2.

Η Ισπανική, η Γαλλική Κυβέρνηση και η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, το Συμβούλιο και η Επιτροπή δεν δέχονται ότι η Επιτροπή εξήλθε των κατευθυντηρίων γραμμών που της δόθηκαν με την εξουσιοδότηση προς διεξαγωγή διαπραγματεύσεων.

Η Ισπανική και η Γαλλική Κυβέρνηση υπογραμμίζουν ότι η συμφωνία πλαίσιο τηρεί τις κατευθυντήριες οδηγίες του 1993. Το καθεστώς των πιστοποιητικών εξαγωγής εγγυάται στα συμβαλλόμενα κράτη την πρόσβαση τους στην κοινοτική αγορά, τους επιτρέπει να ελέγχουν τα ίδια την παραγωγή και τα εμπορικά ρεύματα και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως εμπόδιο του εμπορίου. Η συμφωνία συνάδει προς την υποχρέωση προσφοράς αντισταθμίσεως, δεδομένου ότι προβλέπει αύξηση της ποσοστώσεως και μείωση του σταθερού δασμού, χωρίς να προσκρούει στις βασικές αρχές του κανονισμού 404/93.

Το Συμβούλιο βάλλει κατά της λυσιτέλειας του επιχειρήματος περί υπερβάσεως των οδηγιών προς διαπραγμάτευση. Συγκεκριμένα, η απόφαση του Συμβουλίου να υπογράψει συμφωνία που διαπραγματεύτηκε η Επιτροπή συνεπάγεται έγκριση του περιεχομένου της και καλύπτει οποιαδήποτε παρατυπία που τυχόν διαπράχθηκε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Στην πράξη, η διαπραγμάτευση διεθνούς συμφωνίας οδηγεί συχνά την Επιτροπή σε υπέρβαση των οδηγιών προς διαπραγμάτευση υπό τις περιστάσεις αυτές, το Συμβούλιο, αντί να τροποποιήσει τις συναφείς οδηγίες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, περιορίζεται στην αποδοχή του τελικού αποτελέσματος με την υπογραφή της συμφωνίας.

Η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι, καίτοι το Συμβούλιο οφείλει να παράσχει την εξουσιοδότηση του για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, δεν υποχρεούται να της απευθύνει οδηγίες προς διαπραγμάτευση. Εν πάση περιπτώσει, η Επιτροπή φρονεί ότι τήρησε τόσο τις οδηγίες του 1986 όσο και εκείνες του 1993. Με τη συμφωνία πλαίσιο, η οποία προβλέπει αύξηση της δασμολογικής ποσοστώσεως και μείωση του σταθερού δασμού, επιτυγχάνεται στην πράξη ελευθέρωση του εμπορίου μπανάνας. Τα συμβαλλόμενα μέρη θεώρησαν τη συμφωνία πλαίσιο ως την ενδεδειγμένη αντιστάθμιση έναντι της αποπαγιοποιήσεως του δασμού 20 %. Επιπλέον, η συμφωνία πλαίσιο συνάδει προς τις βασικές διατάξεις του κανονισμού 404/93 και δεν αντίκειται στους θεμελιώδεις κανόνες της ΓΣΔΕ, οι οποίοι επιτρέπουν τις δασμολογικές ποσοστώσεις. Η συμφωνία πλαίσιο αποτελεί προϊόν δύο κύκλων διαπραγματεύσεων που διεξήχθησαν παραλλήλως, και συγκεκριμένα του κύκλου των γενικών εμπορικών συζητήσεων, στα πλαίσια του Γύρου της Ουρουγουάης, και της ειδικής διαδικασίας του άρθρου XXVIII της ΓΣΔΕ.

1.

Η Βελγική και η Ολλανδική Κυβέρνηση συμμερίζονται τη θέση της Γερμανικής Κυβερνήσεως ότι το Συμβούλιο δεν παρέσχε στην Επιτροπή εξουσιοδότηση να υπογράψει τη συμφωνία πλαίσιο.

2.

Κατά την Ισπανική, τη Γαλλική Κυβέρνηση και την Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και κατά το Συμβούλιο και την Επιτροπή, το Συμβούλιο αποφάσισε να υπογράψει τη συμφωνία πλαίσιο.

Η Ισπανική Κυβέρνηση αναφέρεται στην απόφαση του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 1994, περί παροχής εξουσιοδοτήσεως στην Επιτροπή να υπογράψει την τελική πράξη του Γύρου της Ουρουγουάης στην οποία επισυνάφθηκε ως παράρτημα η συμφωνία πλαίσιο. Η μεταγενέστερη τροποποίηση των παραρτημάτων δεν θίγει το κύρος της εν λόγω αποφάσεως, δεδομένου ότι οι προσφορές μπορούν να τροποποιηθούν μέχρι της υπογραφής της τελικής πράξεως, εφόσον πρόκειται για βελτίωση της προσβάσεως στην αγορά.

Η Γαλλική Κυβέρνηση υπογραμμίζει περαιτέρω ότι η συμφωνία πλαίσιο αποτελεί αναπόσπαστο και αδιαχώριστο τμήμα των αποτελεσμάτων του γύρου της Ουρουγουάης. Η υπογραφή του Ευρωπαίου Επιτρόπου δεν σημαίνει υπογραφή συμφωνίας, κατά την έννοια της Συμβάσεως της Βιέννης, της 23ης Μαΐου 1969, περί του δικαίου των Συνθηκών, αλλ' απλή μονογράφηση ή υπογραφή ενός πρακτικού διαπραγματεύσεων.

Η Γαλλική Κυβέρνηση και η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αναγνωρίζουν ότι στις 7 Μαρτίου 1994 η συμφωνία πλαίσιο δεν περιλαμβανόταν μεταξύ των ανειλημμένων υποχρεώσεων της Κοινότητας. Στις 15 Απριλίου 1994, ημερομηνία κατά την οποία το Συμβούλιο ενέκρινε ομοφώνως την απόφαση να υπογράψει την τελική πράξη, στο παράρτημα LXXX περιελήφθη και το περιεχόμενο της συμφωνίας πλαισίου. Αντίθετα προς όσα υποστηρίζει η Γερμανική Κυβέρνηση, το σύνολο των αποτελεσμάτων των διαπραγματεύσεων που φέρουν τον τίτλο «συμφωνία πλαίσιο για τις μπανάνες» εντάχθηκε στον κατάλογο των ανειλημμένων υποχρεώσεων της Κοινότητας.

Το Συμβούλιο και η Επιτροπή υπογραμμίζουν επίσης ότι η συμφωνία πλαίσιο αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των αποτελεσμάτων του Γύρου της Ουρουγουάης. Η ένταξη των διατάξεων της συμφωνίας πλαισίου στο παράρτημα LXXX, αποσκοπώντας στον προσδιορισμό των δεσμεύσεων της Κοινότητας, ουδόλως συνιστά επανάληψη, δηλωτική ανεξάρτητης συμφωνίας. Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της συνόδου της 7ης Μαρτίου 1994, το Συμβούλιο παρέσχε την εξουσιοδότηση του για την υπογραφή της τελικής πράξεως του Γύρου της Ουρουγουάης, εν γνώσει του ότι τα υφιστάμενα κατά την εν λόγω ημερομηνία νομικά κείμενα δεν ήσαν οριστικά και ότι απαιτούντο και περαιτέρω διαπραγματεύσεις, ιδίως ως προς τις δεσμεύσεις της Κοινότητας. Υπό το πρίσμα αυτό, συνεδρίασε η ειδική επιτροπή του άρθρου 113 της Συνθήκης στο Μαρακές στις 11 και 14 Απριλίου 1994. Κατά τη σύνοδό του της 15ης Απριλίου, το Συμβούλιο επιβεβαίωσε ομοφώνως την απόφαση του να υπογράψει όλα τα αποτελέσματα του Γύρου της Ουρουγουάης, ως είχαν κατά την ημερομηνία εκείνη, περιλαμβανομένης της συμφωνίας πλαισίου, που αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα του παραρτήματος LXXX. Οι δηλώσεις ορισμένων εθνικών αντιπροσωπειών που καταχωρίστηκαν στα πρακτικά δεν μπορούν να θίξουν τη νομιμότητα της από 15 Απριλίου 1994 υπογραφής εκ μέρους του Συμβουλίου της τελικής πράξεως.

1

Πρέπει να υπομνηστούν εν συντομία τα διάφορα στάδια της παρούσας διαδικασίας, όπως προκύπτουν από την αίτηση γνωμοδοτήσεως.

2

Το συμπεφωνημένο αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ Κολομβίας, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουας, Βενεζουέλας και Ευρωπαϊκής Κοινότητας, σχετικά με το κοινοτικό καθεστώς εισαγωγής μπανανών, στο οποίο επισυνάπτεται ως παράρτημα η συμφωνία πλαίσιο για τις μπανάνες, υπογράφηκε από τον επιφορτισμένο με τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη Επίτροπο και τον πρέσβη της Δημοκρατίας της Κολομβίας στις 28 και 29 Μαρτίου 1994.

3

Στις 25 Ιουλίου 1994 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας υπέβαλε την αίτηση γνωμοδοτήσεως.

4

Όπως προκύπτει από τα πραγματικά περιστατικά τα οποία παρατίθενται στην αίτηση γνωμοδοτήσεως, τα σημεία 1 και 7 της εν λόγω συμφωνίας, σχετικά με τον καθορισμό δασμολογικής ποσοστώσεως εισαγωγής, ενσωματώθηκαν στο παράρτημα LXXX όπου απαντούν οι προταθείσες από την Κοινότητα, στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, δασμολογικές παραχωρήσεις. Η συμφωνία πλαίσιο προσαρτάται ως παράρτημα στο εν λόγω παράρτημα LXXX.

5

Στις 15 Απριλίου 1994 το Συμβούλιο αποφάσισε να υπογράψει την τελική πράξη του Γύρου της Ουρουγουάης παρά τις διατυπωθείσες από ορισμένα κράτη μέλη επιφυλάξεις ως προς την ενσωμάτωση της συμφωνίας πλαισίου στις προτάσεις της Κοινότητας.

6

Στις 22 Δεκεμβρίου 1994 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 94/800/ΕΚ σχετικά με την εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σύναψη των συμφωνιών που προέκυψαν από τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ουρουγουάης (1986-1994), καθόσον αφορά τα θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές της.

7

Οι συμφωνίες του Γύρου της Ουρουγουάης, συμπεριλαμβανομένων των παραρτημάτων όπου περιλαμβάνονται οι ανειλημμένες υποχρεώσεις της Κοινότητας σε θέματα εισαγωγής μπανανών, τέθηκαν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1995.

8

Εκ της ενσωματώσεως της στο παράρτημα LXXX της τελικής πράξεως, προκύπτει ότι η συμφωνία πλαίσιο αποτελεί, νομικώς, αναπόσπαστο τμήμα των συμφωνιών των πολυμερών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, και ότι συνήφθη μαζί με τις συμφωνίες αυτές, μετά την υποβολή στο Δικαστήριο της παρούσας αιτήσεως γνωμοδοτήσεως.

9

Προκειμένου να εξετάσει το Δικαστήριο αν, υπό τις περιστάσεις αυτές, συντρέχει λόγος να αποφανθεί επί της αιτήσεως γνωμοδοτήσεως που του υποβλήθηκε, πρέπει να ερμηνεύσει τις διατάξεις και τον στόχο του άρθρου 228, παράγραφος 6, της Συνθήκης ΕΚ.

10

Κατά το άρθρο 228, παράγραφος 6, το Συμβούλιο, η Επιτροπή ή κράτος μέλος μπορούν να ζητήσουν προηγουμένως από το Δικαστήριο να γνωμοδοτήσει αν η μελετώμενη συμφωνία συμβιβάζεται με τις διατάξεις της παρούσας Συνθήκης.

11

Από τη διατύπωση της πρώτης περιόδου της διατάξεως αυτής δεν προκύπτει σαφώς αν αρκεί η συμφωνία να τελεί υπό μελέτη κατά τον χρόνο υποβολής της αιτήσεως γνωμοδοτήσεως ή αν πρέπει να εξακολουθεί να βρίσκεται σ' αυτό το στάδιο κατά τον χρόνο εκδόσεως της γνωμοδοτήσεως του Δικαστηρίου.

12

Πάντως, η δεύτερη περίοδος του άρθρου 228, παράγραφος 6, προβλέπει ότι, αν η γνωμοδότηση του Δικαστηρίου είναι αρνητική, η συμφωνία μπορεί να τεθεί σε ισχύ μόνον υπό τους όρους που ορίζει το άρθρο Ν της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το σχετικό με την αναθεώρηση της Συνθήκης.

13

Επομένως, θα αντέκειτο προς την ενυπάρχουσα στο άρθρο 228, παράγραφος 6, λογική να γίνει δεκτό ότι υπάρχει πεδίο για να αποφανθεί το Δικαστήριο αν συμβιβάζεται με τη Συνθήκη μια ήδη συναφθείσα συμφωνία, δεδομένου ότι η τυχόν αρνητική γνωμοδότηση θα στερούνταν του προβλεπομένου από την εν λόγω διάταξη εννόμου αποτελέσματος.

14

'Ετσι, το Δικαστήριο έκρινε, με τη γνωμοδότηση του 1/94 της 15ης Νοεμβρίου 1994 (Συλλογή 1994, σ. I-5267), ότι μπορεί να κληθεί να αποφανθεί, βάσει του άρθρου 228, παράγραφος 6, της Συνθήκης, ανά πάσα στιγμή πριν η Κοινότητα εκφράσει οριστικώς τη συναίνεση της να δεσμευτεί από τη συμφωνία. Το Δικαστήριο διευκρίνισε επίσης, στη σκέψη 12, ότι, εφόσον δεν έχει δοθεί η συναίνεση αυτή, η συμφωνία εξακολουθεί να αποτελεί μια μελετώμενη συμφωνία.

15

Η εκτίμηση αυτή συμφωνεί και προς τον στόχο της διαδικασίας αιτήσεως γνωμοδοτήσεως.

16

Το άρθρο 228, παράγραφος 6, της Συνθήκης αποσκοπεί, όπως έκρινε το Δικαστήριο με τη γνωμοδότηση 1/75 της 11ης Νοεμβρίου 1975 (Συλλογή τόμος 1975, σ. 409 επ., συγκεκριμένα σ. 417), στην πρόληψη των περιπλοκών που θα ανέκυπταν από αμφισβητήσεις επί δικαστηρίου του συμβιβαστού με τη Συνθήκη διεθνών συμφωνιών δεσμευουσών την Κοινότητα.

17

Το Δικαστήριο έκρινε επίσης με τη γνωμοδότηση του αυτή ότι δικαστική απόφαση με την οποία θα αναγνωριζόταν, ενδεχομένως, ότι μια τέτοια συμφωνία είναι, είτε λόγω του περιεχομένου της είτε λόγω της ακολουθηθείσας για τη σύναψη της διαδικασίας, ασυμβίβαστη με τις διατάξεις της Συνθήκης, θα δημιουργούσε, ασφαλώς, όχι μόνο σε κοινοτικό, αλλά και σε επίπεδο διεθνών σχέσεων, σοβαρές δυσχέρειες και θα μπορούσε να βλάψει όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, περιλαμβανομένων και των τρίτων χωρών.

18

Προς αποφυγή τέτοιων περιπλοκών, η Συνθήκη καθιέρωσε την εξαιρετική διαδικασία της προηγουμένης υποβολής στο Δικαστήριο αιτήσεως, ώστε να ελέγχεται, πριν από τη σύναψη συμφωνίας, αν αυτή συμβιβάζεται με τη Συνθήκη.

19

Ο επιδιωκόμενος με το άρθρο 228, παράγραφος 6, της Συνθήκης στόχος προλήψεως δεν μπορεί πλέον να επιτευχθεί αν το Δικαστήριο αποφανθεί επί ήδη συναφθείσας συμφωνίας.

20

Δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ερμηνεία αυτή απολήγει να διακυβεύσει τη δικαστική προστασία του οργάνου ή του κράτους μέλους που υπέβαλε την αίτηση γνωμοδοτήσεως σε χρονική στιγμή κατά την οποία η συμφωνία δεν είχε ακόμα συναφθεί.

21

Πράγματι, η διαδικασία του άρθρου 228, παράγραφος 6, της Συνθήκης αποβλέπει, κατά κύριο λόγο, όπως ήδη διευκρινίστηκε, στην πρόληψη των δυσχερειών που θα προέκυπταν από το ασυμβίβαστο προς τη Συνθήκη διεθνών συμφωνιών δεσμευουσών την Κοινότητα και όχι στην προστασία των συμφερόντων και των δικαιωμάτων του κράτους μέλους ή του κοινοτικού οργάνου που υπέβαλαν την αίτηση γνωμοδοτήσεως.

22

Εν πάση περιπτώσει, το κράτος μέλος ή το κοινοτικό όργανο που υπέβαλε την αίτηση γνωμοδοτήσεως διαθέτει το ένδικο μέσο της προσφυγής ακυρώσεως κατά της αποφάσεως του Συμβουλίου περί συνάψεως της συμφωνίας, καθώς και τη δυνατότητα να ζητήσει, επ' ευκαιρία της προσφυγής του, τη λήψη προσωρινών μέτρων, υποβάλλοντας σχετική αίτηση.

23 

Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι η αίτηση γνωμοδοτήσεως κατέστη άνευ αντικειμένου, λόγω του ότι η συμφωνία πλαίσιο για τις μπανάνες, η οποία εντάχθηκε στις συμφωνίες που προέκυψαν από τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ουρουγουάης (1986-1994), συνήφθη, μαζί με τις συμφωνίες αυτές, μετά την υποβολή της αιτήσεως στο Δικαστήριο, οπότε δεν υπάρχει πεδίο για απάντηση επί της αιτήσεως γνωμοδοτήσεως.

Κατόπιν των ανωτέρω, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟσυγκείμενο από τους G. C. Rodríguez Iglesias, Πρόεδρο, Κ. Ν. Κακούρη, D. Α. Ο. Edward και G. Hirsch, προέδρους τμήματος, G. F. Mancini, F. Α. Schockweiler (εισηγητή), J. C. Moitinho de Almeida, P. J. G. Kapteyn, C. Gulmann, J. L Murray, P. Jann, H. Ragnemalm και L. Sevón, δικαστές,

αφού άκουσε τους G. Tesauro, πρώτο γενικό εισαγγελέα, C. Ο. Lenz, F. G. Jacobs, Α. La Pergola, Γ. Κοσμά, P. Léger, M. B. Elmer, N. Fennelly και D. Ruiz-Jarabo Colomer, γενικούς εισαγγελείς,

γνωμοδοτεί ως εξής:

Δεν υπάρχει πεδίο για απάντηση επί της αιτήσεως γνωμοδοτήσεως.