ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Η Επιτροπή παρουσίασε τις προτάσεις της όσον αφορά την έκδοση κανονισμού για τον καθορισμό κοινών διατάξεων σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και γενικών διατάξεων για τα ταμεία της πολιτικής συνοχής στις 6 Οκτωβρίου 2011 (COM (2011) 615 τελικό).

Ο προτεινόμενος κανονισμός για τις κοινές διατάξεις (ΚΚΔ) προέβλεπε την έκδοση κοινού στρατηγικού πλαισίου (ΚΣΠ):

«… ώστε οι στόχοι της Ένωσης να μετουσιωθούν σε δράσεις για τα Ταμεία του ΚΣΠ και να δοθεί σαφής στρατηγική κατεύθυνση στη διαδικασία προγραμματισμού σε επίπεδο κρατών μελών και περιφερειών. Το κοινό στρατηγικό πλαίσιο θα πρέπει να διευκολύνει τον τομεακό και εδαφικό συντονισμό των παρεμβάσεων της Ένωσης στο πλαίσιο των Ταμείων του ΚΣΠ με άλλες συναφείς πολιτικές και μέσα της Ένωσης.

Το κοινό στρατηγικό πλαίσιο θα πρέπει, συνεπώς, να καθορίσει τους βασικούς τομείς υποστήριξης, τις προκλήσεις της εδαφικής ανάπτυξης που πρέπει να αντιμετωπιστούν, τους στόχους πολιτικής, τις προτεραιότητες για τις δραστηριότητες συνεργασίας, τους μηχανισμούς συντονισμού και τους μηχανισμούς για τη συνοχή και τη συνέπεια με τις οικονομικές πολιτικές των κρατών μελών και της Ένωσης.» (Αιτιολογικές σκέψεις 14 και 15)

Η πρόταση της Επιτροπής ορίζει τους στόχους και το περιεχόμενο του ΚΣΠ στα άρθρα 10 και 11 του ΚΚΔ. Το άρθρο 12 της πρότασης προέβλεπε ότι το κοινό στρατηγικό πλαίσιο θα εγκριθεί από την Επιτροπή με πράξη κατ’εξουσιοδότηση.

Τόσο το Συμβούλιο όσο και η επιτροπή REGI του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν ανακοινώσει ότι επιθυμούν να εγκριθεί το ΚΣΠ ως παράρτημα στον κανονισμό και όχι ως πράξη κατ’εξουσιοδότηση. Για το σκοπό αυτό και για να διευκολύνει τη συμβιβαστική λύση μεταξύ των θεσμικών οργάνων, η Επιτροπή παρουσιάζει την παρούσα τροποποιημένη νομοθετική πρόταση που χωρίζει τα στοιχεία του ΚΣΠ σε ένα νέο παράρτημα (Παράρτημα I) στον ΚΚΔ και σε πράξη κατ’εξουσιοδότηση. Η Επιτροπή υποστηρίζει, ωστόσο, ότι όλα τα στοιχεία, είτε περιλαμβάνονται στο παράρτημα είτε στην πράξη κατ’εξουσιοδότηση, παραμένουν μη ουσιώδη στοιχεία για το σκοπό του άρθρου 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, επομένως, μπορούν να τροποποιηθούν με πράξη κατ’εξουσιοδότηση. Τα ουσιώδη στοιχεία περιλαμβάνονται στα άρθρα 11 και 12 του ΚΚΔ.

2. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ

Προκειμένου να διευκολυνθεί η συζήτηση, ένα έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής που καθορίζει τα κύρια στοιχεία του ΚΣΠ δημοσιεύθηκε στις 14 Μαρτίου 2012 (SWD (2012) 61).

Αφού εξέτασαν το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής, το Συμβούλιο και η επιτροπή REGI του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διατήρησαν τη θέση τους σύμφωνα με την οποία το ΚΣΠ θα πρέπει να εγκριθεί ως παράρτημα στον ΚΚΔ. Και τα δύο θεσμικά όργανα θεωρούν ότι το ΚΣΠ αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της νομοθετικής πράξης, δεδομένου ότι, όπως ισχυρίζονται, το ΚΣΠ εκφράζει πολιτικές επιλογές για θεμελιώδεις πτυχές της πολιτικής συνοχής. Αντίστοιχες τροπολογίες συμπεριλήφθηκαν στην μερική γενική προσέγγιση που υιοθέτησε το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων στις 24 Απριλίου 2012 και στα σχέδια εκθέσεων της επιτροπής REGI του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Εκπονήθηκε εκτίμηση αντικτύπου για τις αρχικές νομοθετικές προτάσεις.

3. ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Η τροποποιημένη νομοθετική πρόταση χωρίζει τα στοιχεία του ΚΣΠ σε ένα νέο παράρτημα (Παράρτημα I) στο ΚΚΔ και σε πράξη κατ’εξουσιοδότηση. Οι διατάξεις για το ΚΣΠ που περιέχονται στο παράρτημα είναι μη ουσιώδη στοιχεία της νομοθετικής πράξης κατά την έννοια του άρθρου 290 της ΣΛΕΕ, και, επομένως, μπορεί να τροποποιηθούν με πράξη κατ’εξουσιοδότηση.

Το νέο παράρτημα περιλαμβάνει τέσσερα τμήματα σχετικά με 1) μέσα για να επιτευχθεί συνοχή και συνέπεια με τις οικονομικές πολιτικές των κρατών μελών και της Ένωσης, 2) μηχανισμούς συντονισμού μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και με άλλες συναφείς πολιτικές και μέσα της Ένωσης, 3) οριζόντιες αρχές και εγκάρσιους πολιτικούς στόχους και 4) ρυθμίσεις για να αντιμετωπιστούν οι εδαφικές προκλήσεις. Τα τμήματα αυτά θα στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στα τμήματα 3, 4 και 5 του εγγράφου εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής και στα σχετικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα I και II, προσαρμόζοντας τη διατύπωση στις απαιτήσεις του κανονιστικού κειμένου.

Η πράξη κατ’εξουσιοδότηση θα περιλαμβάνει με τη σειρά της δύο τμήματα: 1) τμήματα για τις ενδεικτικές ενέργειες υψηλής ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας και τις αντίστοιχες αρχές για τα αποτελέσματα και 2) προτεραιότητες για συνεργασία. Αυτά στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στα παραρτήματα Ι και ΙΙ του εγγράφου εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής, και πάλι με τις αναγκαίες νομικές προσαρμογές.

Τα αριθμητικά στοιχεία που περιέχονται στο κεφάλαιο σχετικά με το δημοσιονομικό πλαίσιο και στο νομοθετικό δημοσιονομικό δελτίο έχουν επικαιροποιηθεί ώστε να λαμβάνεται υπόψη η τροποποιημένη πρόταση της Επιτροπής για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2014-2020[1].

4. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η τροποποιημένη πρόταση δεν θα έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις. Η διαθεσιμότητα νέων στοιχείων και οι μακροοικονομικές προβλέψεις καθώς και η προσχώρηση της Δημοκρατίας της Κροατίας οδηγούν, ωστόσο, σε αλλαγές του κονδυλίου για τη συνοχή.

5. ΣΥΝΟΨΗ ΤΩΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

Η τροποποίηση αφορά αλλαγές των αιτιολογικών σκέψεων 14, 15, 16, 83, 84 και 88, και των άρθρων 2, 10, 11, 12, 14, 141 και 142. Επίσης προστέθηκε ένα νέο Παράρτημα Ι, το οποίο επέφερε αλλαγές στην αρίθμηση των παραρτημάτων σε ορισμένα πρόσθετα άρθρα (19, 83, 86, 87, 105, 106 και 107). Επιπλέον, το νομοθετικό δημοσιονομικό δελτίο έχει επίσης επικαιροποιηθεί.

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας, τα οποία καλύπτονται από το κοινό στρατηγικό πλαίσιο, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 177,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[2],

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών[3],

Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ελεγκτικού Συνεδρίου[4],

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Το άρθρο 174 της Συνθήκης προβλέπει ότι, προς ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής της, η Ένωση αποσκοπεί στη μείωση των διαφορών μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης των διαφόρων περιοχών και στη μείωση της καθυστέρησης των πλέον μειονεκτικών περιοχών ή νήσων, ιδίως των αγροτικών περιοχών, των περιοχών στις οποίες συντελείται βιομηχανική μετάβαση και των περιοχών που πλήττονται από σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά προβλήματα. Το άρθρο 175 της Συνθήκης απαιτεί από την Ένωση να στηρίζει την υλοποίηση αυτών των στόχων με τη δράση της μέσω του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων τμήμα Προσανατολισμού, του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και άλλων μέσων.

(2) Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2010, το οποίο ενέκρινε τη στρατηγική της Ένωσης για μια «έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη», η Ένωση και τα κράτη μέλη οφείλουν να υποστηρίζουν την έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, προωθώντας την αρμονική ανάπτυξη της Ένωσης και μειώνοντας τις περιφερειακές ανισότητες.

(3) Για να βελτιωθεί ο συντονισμός και να εναρμονιστεί η εφαρμογή των Ταμείων που παρέχουν υποστήριξη στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή, δηλαδή του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) και του Ταμείου Συνοχής, με τα ταμεία για την αγροτική ανάπτυξη, δηλαδή του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και, για τον τομέα των θαλάσσιων υποθέσεων και της αλιείας, συγκεκριμένα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ), θα πρέπει να θεσπιστούν κοινές διατάξεις για όλα αυτά τα Ταμεία («τα Ταμεία του ΚΣΠ»). Επιπλέον, ο παρών κανονισμός περιέχει διατάξεις που είναι κοινές για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ και το Ταμείο Συνοχής, αλλά δεν εφαρμόζονται στο ΕΓΤΑΑ και το ΕΤΘΑ. Επειδή κάθε Ταμείο του KΠΣ έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, θα πρέπει να καθοριστούν σε χωριστούς κανονισμούς ειδικοί κανόνες εφαρμοστέοι σε κάθε Ταμείο του ΚΣΠ καθώς και στο ΕΤΠΑ για τον στόχο της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας.

(4) Όσον αφορά την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ), έχουν ήδη διαμορφωθεί σημαντικές συνέργειες με την εναρμόνιση και την ευθυγράμμιση των κανόνων διαχείρισης και ελέγχου για τον πρώτο πυλώνα (ΕΓΤΕ-Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων) και τον δεύτερο πυλώνα (ΕΓΤΑΑ) της ΚΓΠ. Θα πρέπει, συνεπώς, να διατηρηθεί ο ισχυρός δεσμός μεταξύ του ΕΓΤΕ και του ΕΓΤΑΑ και να εξακολουθήσουν να υφίστανται οι δομές που έχουν ήδη θεσπιστεί στα κράτη μέλη.

(5) Οι εξόχως απόκεντρες περιφέρειες πρέπει να μπορούν να ωφελούνται από ειδικά μέτρα και πρόσθετη χρηματοδότηση για την αντιστάθμιση των μειονεκτημάτων που είναι αποτέλεσμα των παραγόντων που αναφέρονται στο άρθρο 349 της Συνθήκης.

(6) Για να εξασφαλιστεί η σωστή και συνεκτική ερμηνεία των διατάξεων και να ενισχυθεί η ασφάλεια δικαίου για τα κράτη μέλη και τους δικαιούχους, είναι απαραίτητο να διευκρινιστούν ορισμένοι όροι που χρησιμοποιούνται στον κανονισμό.

(7) Ο παρών κανονισμός αποτελείται από τρία μέρη, από τα οποία το πρώτο περιέχει τις αιτιολογικές σκέψεις και τους ορισμούς, το δεύτερο τους κανόνες που εφαρμόζονται σε όλα τα Ταμεία του ΚΣΠ και το τρίτο τις διατάξεις που εφαρμόζονται μόνο στο ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ και το Ταμείο Συνοχής («τα Ταμεία»).

(8) Βάσει του άρθρου 317 της Συνθήκης και στο πλαίσιο της επιμερισμένης διαχείρισης, θα πρέπει να καθοριστούν οι όροι υπό τους οποίους η Επιτροπή μπορεί να ασκήσει τις αρμοδιότητές της για την εκτέλεση του γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να διασαφηνιστούν οι αρμοδιότητες συνεργασίας από τα κράτη μέλη. Οι όροι αυτοί εκτιμάται ότι θα διαβεβαιώσουν την Επιτροπή ότι τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τους πόρους των Ταμείων με νόμιμο και κανονικό τρόπο και σύμφωνα με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων[5]. Τα κράτη μέλη και οι φορείς που έχουν καθορίσει τα κράτη μέλη για τον συγκεκριμένο σκοπό θα πρέπει να έχουν την ευθύνη της υλοποίησης των προγραμμάτων στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο, σύμφωνα με το θεσμικό, νομικό και δημοσιονομικό πλαίσιο του κράτους μέλους. Οι παρούσες διατάξεις εξασφαλίζουν, επίσης, ότι δίνεται προσοχή στην ανάγκη εξασφάλισης της συμπληρωματικότητας και συνοχής στις παρεμβάσεις της Ένωσης, στην αναλογικότητα των διοικητικών ρυθμίσεων και στη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης για τους δικαιούχους των Ταμείων του ΚΣΠ.

(9) Για τη σύμβαση εταιρικής σχέσης και κάθε πρόγραμμα αντίστοιχα, τα κράτη μέλη πρέπει να οργανώνουν εταιρική σχέση με τους εκπροσώπους των αρμόδιων περιφερειακών, τοπικών, αστικών και άλλων δημόσιων αρχών, τους οικονομικούς και κοινωνικούς εταίρους και      φορείς που εκπροσωπούν την κοινωνία των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών εταίρων, μη κυβερνητικών οργανώσεων και φορέων που είναι υπεύθυνοι για την προώθηση της ισότητας και την καταπολέμηση των διακρίσεων. Σκοπός μιας τέτοιας εταιρικής σχέσης είναι η τήρηση της αρχής της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, η εξασφάλιση του ενστερνισμού των παρεμβάσεων από τα ενδιαφερόμενα μέρη και η αξιοποίηση της εμπειρίας και της τεχνογνωσίας των σχετικών συντελεστών. Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για έναν ευρωπαϊκό κώδικα δεοντολογίας, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι εταίροι συμμετέχουν στην προετοιμασία, την υλοποίηση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των συμβάσεων εταιρικής σχέσης και των προγραμμάτων με τρόπο συνεπή.

(10) Οι δραστηριότητες των Ταμείων του ΚΣΠ και οι πράξεις τις οποίες χρηματοδοτούν θα πρέπει να συμμορφώνονται με το εφαρμοστέο ενωσιακό και εθνικό δίκαιο το οποίο διέπει άμεσα ή έμμεσα την υλοποίηση της πράξης.

(11) Στο πλαίσιο των προσπαθειών της για μεγαλύτερη οικονομική, εδαφική και κοινωνική συνοχή, η Ένωση οφείλει, σε όλα τα στάδια της εφαρμογής των Ταμείων του ΚΣΠ, να αποσκοπεί στην εξάλειψη των ανισοτήτων και την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών καθώς και στην καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου, φυλής, εθνότητας, θρησκεύματος ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού.

(12) Οι στόχοι των Ταμείων του ΚΣΠ επιδιώκονται στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης και της προώθησης από την Ένωση του στόχου της προστασίας και της βελτίωσης του περιβάλλοντος, όπως ορίζεται στα άρθρα 11 και 19 της Συνθήκης, λαμβάνοντας υπόψη την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Τα κράτη μέλη πρέπει να παρέχουν πληροφορίες για την υποστήριξη των στόχων σχετικά με την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τη φιλοδοξία να αφιερωθεί τουλάχιστον το 20 % του προϋπολογισμού της Ένωσης στον σκοπό αυτό, με τη χρήση μεθοδολογίας που θα εγκριθεί από την Επιτροπή με εκτελεστική πράξη.

(13) Για την επίτευξη των στόχων, συμπεριλαμβανομένων των ποσοτικών, της στρατηγικής της Ένωσης για μια «έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη», τα Ταμεία του ΚΣΠ πρέπει να εστιάσουν τη στήριξή τους σε περιορισμένο αριθμό κοινών θεματικών στόχων. Το ακριβές πεδίο εφαρμογής καθενός από τα Ταμεία του ΚΣΠ θα διευκρινιστεί στους ειδικούς κανόνες των Ταμείων και είναι δυνατόν να περιορίζεται σε ορισμένους μόνο θεματικούς στόχους που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

(14) Για να μεγιστοποιηθεί η συμβολή των Ταμείων του ΚΣΠ και να δοθεί σαφής στρατηγική κατεύθυνση στη διαδικασία προγραμματισμού στο επίπεδο των κρατών μελών και των περιφερειών, Η Επιτροπή θα πρέπει να εκδώσει με πράξη κατ’ εξουσιοδότηση πρέπει να θεσπιστεί ένα κοινό στρατηγικό πλαίσιο. ώστε οι στόχοι της Ένωσης να μετουσιωθούν σε δράσεις για τα Ταμεία του ΚΣΠ και να δοθεί σαφής στρατηγική κατεύθυνση στη διαδικασία προγραμματισμού σε επίπεδο κρατών μελών και περιφερειών. Το κοινό στρατηγικό πλαίσιο θα πρέπει να διευκολύνει τον τομεακό και εδαφικό συντονισμό των παρεμβάσεων της Ένωσης στο πλαίσιο των Ταμείων του ΚΣΠ με άλλες συναφείς πολιτικές και μέσα της Ένωσης.

(15) Το κοινό στρατηγικό πλαίσιο θα πρέπει, συνεπώς, να καθορίσει τους βασικούς τομείς υποστήριξης τα μέσα για την επίτευξη συνοχής και συνέπειας με τις οικονομικές πολιτικές των κρατών μελών και της Ένωσης, τους μηχανισμούς συντονισμού μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και των άλλων οικείων πολιτικών και μέσων της Ένωσης, τις οριζόντιες αρχές και τους εγκάρσιους στόχους πολιτικής, τις ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση εδαφικών προκλήσεων, να υποδείξει ενέργειες υψηλής ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας και τις αντίστοιχες αρχές για τα αποτελέσματα και προτεραιότητεςτις προκλήσεις της εδαφικής ανάπτυξης που πρέπει να αντιμετωπιστούν, τους στόχους πολιτικής, τις προτεραιότητες για τις δραστηριότητες συνεργασίας, τους μηχανισμούς συντονισμού και τους μηχανισμούς για τη συνοχή και τη συνέπεια με τις οικονομικές πολιτικές των κρατών μελών και της Ένωσης.

(16) Βάσει του κοινού στρατηγικού πλαισίου που θα εγκρίνει η Επιτροπή, κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να καταρτίσει, σε συνεργασία με τους εταίρους του και σε συνεννόηση με την Επιτροπή, μια σύμβαση εταιρικής σχέσης. Με τη σύμβαση εταιρικής σχέσης θα πρέπει να μεταφερθούν στο εθνικό πλαίσιο τα ορισθέντα στο κοινό στρατηγικό πλαίσιο και να αναληφθούν σοβαρές δεσμεύσεις για την επίτευξη των στόχων της Ένωσης μέσω του προγραμματισμού των Ταμείων του ΚΣΠ.

(17) Τα κράτη μέλη θα πρέπει να συγκεντρώνουν την υποστήριξη για να εξασφαλίσουν σημαντική συμβολή στην επίτευξη των στόχων της Ένωσης σύμφωνα με τις ειδικές εθνικές και περιφερειακές αναπτυξιακές τους ανάγκες. Εκ των προτέρων όροι θα πρέπει να καθοριστούν για να εξασφαλιστεί ότι υπάρχει το αναγκαίο πλαίσιο όρων για την αποτελεσματική χρήση της υποστήριξης της Ένωσης. Η εκπλήρωση αυτών των εκ των προτέρων όρων πρέπει να εκτιμάται από την Επιτροπή στο πλαίσιο της αξιολόγησης της σύμβασης εταιρικής σχέσης και των προγραμμάτων. Στις περιπτώσεις που δεν καταστεί δυνατό να ικανοποιηθεί ένας εκ των προτέρων όρος, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει την εξουσία να αναστείλει τις πληρωμές για το πρόγραμμα.

(18) Θα πρέπει να καθοριστεί ένα πλαίσιο επιδόσεων για κάθε πρόγραμμα ώστε να παρακολουθείται η πρόοδος για την επίτευξη των στόχων, των ποσοτικών συμπεριλαμβανομένων, που έχουν τεθεί για κάθε πρόγραμμα στη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού. Η Επιτροπή θα πρέπει να αναλάβει την επανεξέταση των επιδόσεων σε συνεργασία με τα κράτη μέλη το 2017 και 2019. Ένα αποθεματικό επίδοσης θα πρέπει να προβλεφθεί και να κατανεμηθεί το 2019 στις περιπτώσεις που έχουν επιτευχθεί τα ορόσημα ως προς τις επιδόσεις. Λόγω της πολυμορφίας και του διακρατικού χαρακτήρα τους, δεν πρέπει να υπάρχει αποθεματικό για τα προγράμματα της «Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας». Στις περιπτώσεις που υπάρχει σημαντική απόκλιση ως προς την επίτευξη των ορόσημων ή των ποσοτικών στόχων, η Επιτροπή μπορεί να αναστείλει τις πληρωμές για ένα πρόγραμμα, ή στο τέλος της περιόδου προγραμματισμού, να εφαρμόσει δημοσιονομικές διορθώσεις, ώστε να εξασφαλίσει ότι ο προϋπολογισμός της Ένωσης δεν χρησιμοποιείται άσκοπα ή αναποτελεσματικά.

(19) Η ύπαρξη στενότερης σχέσης μεταξύ της πολιτικής για τη συνοχή και της οικονομικής διακυβέρνησης της Ένωσης θα εξασφαλίσει ότι η αποτελεσματικότητα των δαπανών στο πλαίσιο των Ταμείων του ΚΣΠ υποβοηθείται από ασφαλείς οικονομικές πολιτικές και ότι τα Ταμεία του ΚΣΠ μπορούν, αν χρειαστεί, να αναπροσανατολιστούν για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει μια χώρα. Η διεργασία αυτή πρέπει να είναι σταδιακή και να αρχίζει με τροποποιήσεις της σύμβασης εταιρικής σχέσης και των προγραμμάτων που θα υποστηρίζουν την εφαρμογή των συστάσεων του Συμβουλίου για την αντιμετώπιση των μακροοικονομικών ανισορροπιών και των κοινωνικών και οικονομικών δυσκολιών. Όταν, παρά την ενισχυμένη χρήση των Ταμείων του ΚΣΠ, ένα κράτος μέλος αδυνατεί να λάβει αποτελεσματικά μέτρα στο πλαίσιο της διαδικασίας οικονομικής διακυβέρνησης, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αναστείλει όλες ή μέρος των πληρωμών και των δεσμεύσεων. Οι αποφάσεις για την αναστολή των πληρωμών θα πρέπει να είναι αναλογικές και αποτελεσματικές και να λαμβάνουν υπόψη τον αντίκτυπο των επιμέρους προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης στo εν λόγω κράτος μέλος, καθώς και τις προηγούμενες τροποποιήσεις της σύμβασης εταιρικής σχέσης. Όταν η Επιτροπή αποφασίζει για την αναστολή, θα πρέπει να τηρεί την αρχή της ίσης μεταχείρισης των κρατών μελών, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως τον αντίκτυπο από την αναστολή πληρωμών στην οικονομία του οικείου κράτους μέλους. Η αναστολή πληρωμών θα πρέπει να αίρεται και τα κονδύλια να είναι εκ νέου διαθέσιμα στο οικείο κράτος μέλος μόλις το κράτος μέλος λάβει τα αναγκαία μέτρα.

(20) Για να διασφαλιστεί η επικέντρωση στην επίτευξη της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, θα πρέπει να καθοριστούν κοινές συνιστώσες για όλα τα προγράμματα. Για να εξασφαλιστεί η συνεκτικότητα των ρυθμίσεων προγραμματισμού για τα Ταμεία του ΚΣΠ, θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν οι διαδικασίες έγκρισης και τροποποίησης των προγραμμάτων. Ο προγραμματισμός πρέπει να διασφαλίζει τη συνέπεια με το κοινό στρατηγικό πλαίσιο και τη σύμβαση εταιρικής σχέσης, τον συντονισμό των Ταμείων του ΚΣΠ μεταξύ τους καθώς και με τα άλλα υφιστάμενα χρηματοδοτικά μέσα και με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

(21) Η εδαφική συνοχή έχει προστεθεί στους στόχους της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής από τη Συνθήκη και είναι ανάγκη να εξεταστεί ο ρόλος των πόλεων, η γεωγραφική λειτουργία και οι υποπεριφερειακές περιοχές που αντιμετωπίζουν ειδικά γεωγραφικά ή δημογραφικά προβλήματα. Για τον σκοπό αυτό, για την κινητοποίηση του δυναμικού σε τοπικό επίπεδο, είναι ανάγκη να ενισχυθεί και να διευκολυνθεί η τοπική ανάπτυξη με πρωτοβουλία των τοπικών κοινοτήτων με τον καθορισμό κοινών κανόνων και στενού συντονισμού για όλα τα Ταμεία του ΚΣΠ. Η αρμοδιότητα για την υλοποίηση των στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης θα πρέπει να δοθεί σε ομάδες τοπικής δράσης που εκπροσωπούν τα συμφέροντα της κοινότητας, ως ουσιώδης αρχή.

(22) Η σημασία των χρηματοδοτικών μέσων αυξάνει χάρη στα πολλαπλασιαστικά τους αποτελέσματα για τα Ταμεία του ΚΣΠ, της ικανότητάς τους να συνδυάζουν διαφορετικές μορφές δημόσιων και ιδιωτικών πόρων για την υποστήριξη στόχων δημόσιας πολιτικής και επειδή οι ανανεωνόμενες μορφές χρηματοδότησης καθιστούν την υποστήριξη αυτή περισσότερο βιώσιμη μακροπρόθεσμα.

(23) Τα χρηματοδοτικά μέσα που υποστηρίζονται από τα Ταμεία του ΚΣΠ πρέπει να χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ειδικών αναγκών της αγοράς με οικονομικά αποδοτικό τρόπο, σύμφωνα με τους στόχους των προγραμμάτων, και δεν πρέπει να παραγκωνίζουν την ιδιωτική χρηματοδότηση. Η απόφαση για τη χρηματοδότηση μέτρων υποστήριξης από τα χρηματοδοτικά μέσα πρέπει να καθορίζεται, συνεπώς, βάσει εκ των προτέρων ανάλυσης.

(24) Τα χρηματοδοτικά μέσα πρέπει να σχεδιάζονται και να εκτελούνται με τρόπο που να προωθεί την ουσιαστική συμμετοχή επενδυτών του ιδιωτικού τομέα και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε κατάλληλη βάση επιμερισμού του κινδύνου. Για να μπορούν να προσελκύσουν τον ιδιωτικό τομέα, τα χρηματοδοτικά μέσα πρέπει να σχεδιάζονται και να εκτελούνται με ευέλικτο τρόπο. Οι διαχειριστικές αρχές πρέπει, συνεπώς, να επιλέγουν τους καταλληλότερους τρόπους εφαρμογής των χρηματοδοτικών μέσων για την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών των περιφερειών στόχου, σύμφωνα με τους στόχους του συναφούς προγράμματος.

(25) Οι διαχειριστικές αρχές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν πόρους από προγράμματα σε χρηματοδοτικά μέσα που προβλέπονται σε επίπεδο ένωσης ή σε μέσα που προβλέπονται σε περιφερειακό επίπεδο. Οι διαχειριστικές αρχές πρέπει επίσης να έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόζουν άμεσα τα χρηματοδοτικά μέσα, μέσω ειδικών κεφαλαίων ή μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων.

(26) Το ύψος των πόρων που χορηγούνται ανά πάσα στιγμή από τα Ταμεία του ΚΣΠ στα χρηματοδοτικά μέσα πρέπει να αντιστοιχεί στο ποσό που είναι απαραίτητο για την υλοποίηση των προγραμματισμένων επενδύσεων και των πληρωμών στους τελικούς δικαιούχους, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων διαχείρισης, που καθορίζονται με βάση τα επιχειρηματικά σχέδια και τις προβλέψεις ταμειακών ροών για προκαθορισμένη περίοδο που δεν πρέπει να υπερβαίνει τα δύο έτη.

(27) Είναι απαραίτητο να καθοριστούν οι ειδικοί κανόνες όσον αφορά τα ποσά που γίνονται αποδεκτά ως επιλέξιμες δαπάνες κατά το κλείσιμο, για να εξασφαλιστεί ότι τα ποσά, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων διαχείρισης που καταβάλλονται από τα Ταμεία του ΚΣΠ στα χρηματοδοτικά μέσα, χρησιμοποιούνται πράγματι για επενδύσεις και πληρωμές στους τελικούς δικαιούχους. Είναι επίσης αναγκαίο να καθοριστούν ειδικοί κανόνες όσον αφορά την επαναχρησιμοποίηση πόρων που καταλογίζονται ως υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ, περιλαμβανομένης της χρησιμοποίησης μη αναλωθέντων πόρων μετά το κλείσιμο των προγραμμάτων.

(28) Τα κράτη μέλη πρέπει να παρακολουθούν τα προγράμματα, ώστε να επιβλέπουν την εφαρμογή και την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων των προγραμμάτων. Για τον σκοπό αυτό θα πρέπει να συσταθούν επιτροπές παρακολούθησης και να καθοριστούν η σύνθεσή τους και οι λειτουργίες για τα Ταμεία του ΚΣΠ. Θα μπορούσαν να συσταθούν μικτές επιτροπές παρακολούθησης για να διευκολυνθεί ο συντονισμός μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ. Για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας, οι επιτροπές παρακολούθησης πρέπει να είναι σε θέση να υποβάλλουν συστάσεις προς τις διαχειριστικές αρχές σχετικά με την εφαρμογή του επιχειρησιακού προγράμματος και να παρακολουθούν τα μέτρα που λαμβάνονται κατ’ εφαρμογή των συστάσεών τους.

(29) Η ευθυγράμμιση των ρυθμίσεων για την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων των Ταμείων του ΚΣΠ είναι αναγκαία για να απλουστευτούν οι ρυθμίσεις σχετικά με τη διαχείριση σε όλα τα επίπεδα. Έχει σημασία να εξασφαλιστούν αναλογικές απαιτήσεις για την υποβολή εκθέσεων αλλά και να διατίθενται περιεκτικές πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο για ορισμένα σημεία-κλειδιά της επανεξέτασης. Συνεπώς, είναι ανάγκη οι απαιτήσεις για την υποβολή εκθέσεων να αντανακλούν τις ανάγκες ενημέρωσης για συγκεκριμένα έτη και να ευθυγραμμιστούν με το χρονοδιάγραμμα των επανεξετάσεων της επίδοσης.

(30) Για την παρακολούθηση της προόδου των προγραμμάτων, πρέπει να πραγματοποιείται ετήσια συνεδρίαση επανεξέτασης μεταξύ του κράτους μέλους και της Επιτροπής. Ωστόσο, το κράτος μέλος και η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να συμφωνήσουν να μην οργανώσουν τη συνεδρίαση για την αποφυγή περιττής διοικητικής επιβάρυνσης.

(31) Για να είναι η Επιτροπή σε θέση να παρακολουθεί την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων της Ένωσης, τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλλουν εκθέσεις προόδου σχετικά με την εφαρμογή των συμβάσεων εταιρικής σχέσης τους. Βάσει των εκθέσεων αυτών, η Επιτροπή θα πρέπει να ετοιμάσει το 2017 και το 2019 μια έκθεση στρατηγικής σχετικά με την πρόοδο.

(32) Είναι ανάγκη να αξιολογείται η αποτελεσματικότητα, η απόδοση και ο αντίκτυπος της ενίσχυσης από τα Ταμεία του ΚΣΠ, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της υλοποίησης και του σχεδιασμού των προγραμμάτων και να προσδιοριστεί ο αντίκτυπος των προγραμμάτων σε σχέση με τους στόχους της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και σε σχέση με το ΑΕγχΠ και την ανεργία, ανάλογα με την περίπτωση. Πρέπει, ως προς αυτό, να προσδιοριστούν οι αρμοδιότητες των κρατών μελών και της Επιτροπής.

(33) Για να βελτιωθεί η ποιότητα και ο σχεδιασμός κάθε προγράμματος και να επαληθευθεί ότι οι στόχοι, συμπεριλαμβανομένων των ποσοτικών, είναι δυνατό να επιτευχθούν, πρέπει να πραγματοποιείται εκ των προτέρων αξιολόγηση κάθε προγράμματος.

(34) Η αρμόδια αρχή για την εκπόνηση του προγράμματος πρέπει να καταρτίσει σχέδιο αξιολόγησης. Κατά την περίοδο προγραμματισμού, οι διαχειριστικές αρχές πρέπει να διενεργούν αξιολογήσεις για την αποτίμηση της αποτελεσματικότητας και του αντικτύπου ενός προγράμματος. Η επιτροπή παρακολούθησης και η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώνονται για τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων ώστε να διευκολυνθεί η λήψη αποφάσεων διαχείρισης.

(35) Θα πρέπει να διενεργούνται εκ των υστέρων αξιολογήσεις για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της απόδοσης των Ταμείων του ΚΣΠ και του αντικτύπου στους γενικούς σκοπούς των Ταμείων του ΚΣΠ και της στρατηγικής της Ένωσης για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.

(36) Είναι χρήσιμο να διευκρινιστούν τα είδη της δράσης που μπορούν να αναληφθούν με πρωτοβουλία της Επιτροπής και των κρατών μελών ως τεχνική βοήθεια με την υποστήριξη των Ταμείων του ΚΣΠ.

(37) Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων της Ένωσης και να αποφευχθεί η υπερβολική χρηματοδότηση πράξεων που παράγουν έσοδα, είναι ανάγκη να καθοριστούν κανόνες υπολογισμού της συνεισφοράς των Ταμείων του ΚΣΠ σε μια πράξη που παράγει έσοδα.

(38) Θα πρέπει να ορίζονται οι ημερομηνίες έναρξης και κλεισίματος για την επιλεξιμότητα των δαπανών, ώστε να υπάρχει ενιαίος και δίκαιος κανόνας για την υλοποίηση των Ταμείων του ΚΣΠ σε όλη την Ένωση. Για να διευκολυνθεί η εκτέλεση των επιχειρησιακών προγραμμάτων, είναι σκόπιμο να οριστεί ότι η ημερομηνία έναρξης για την επιλεξιμότητα των δαπανών μπορεί να είναι πριν από την 1η Ιανουαρίου 2014, εάν το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος υποβάλει επιχειρησιακό πρόγραμμα πριν από αυτή την ημερομηνία. Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική χρήση των κονδυλίων της ΕΕ και να μειωθεί ο κίνδυνος για τον προϋπολογισμό της ΕΕ, είναι ανάγκη να τεθούν σε εφαρμογή περιορισμοί για την υποστήριξη πράξεων που έχουν ολοκληρωθεί.

(39) Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας και με την επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπονται στους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. [...] [κανονισμοί του ΕΤΠΑ, του ΕΚΤ, του Ταμείου Συνοχής, της ΕΕΣ, του ΕΓΤΑΑ, του ΕΤΘΑ], τα κράτη μέλη πρέπει να θεσπίσουν εθνικούς κανόνες για την επιλεξιμότητα των δαπανών.

(40) Για να απλουστευθεί η χρήση των Ταμείων του ΚΣΠ και να περιοριστεί ο κίνδυνος σφαλμάτων, κατά την παροχή της δυνατότητας διαφοροποίησης, όταν αυτό είναι απαραίτητο για λόγους ιδιαιτερότητας της πολιτικής, πρέπει να καθοριστούν οι μορφές υποστήριξης, εναρμονισμένοι όροι επιστροφής των επιχορηγήσεων και κατ’ αποκοπήν συντελεστές χρηματοδότησης, ειδικοί κανόνες επιλεξιμότητας για τις επιχορηγήσεις και ειδικοί όροι για την επιλεξιμότητα των πράξεων σε συνάρτηση με την περιοχή.

(41) Προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα, η δικαιοσύνη και ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος της παρέμβασης των Ταμείων του ΚΣΠ, πρέπει να θεσπιστούν διατάξεις που να εξασφαλίζουν ότι οι επενδύσεις σε επιχειρήσεις και υποδομές θα έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και θα αποτρέπουν τη χρησιμοποίηση των Ταμείων του ΚΣΠ για δημιουργία αδικαιολόγητου πλεονεκτήματος. Από την εμπειρία συνάγεται ότι μια περίοδος πέντε ετών είναι επαρκής ελάχιστη περίοδος, εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις προβλέπουν διαφορετική περίοδο. Ενδείκνυται να αποκλειστούν οι δράσεις που υποστηρίζονται από το ΕΚΤ και αυτές που δεν συνεπάγονται παραγωγικές επενδύσεις ή επενδύσεις σε υποδομές από τη γενικότερη απαίτηση για μακροχρόνια διάρκεια, εκτός αν τέτοιου είδους απαιτήσεις προέρχονται από τους εφαρμοστέους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις και να αποκλειστούν οι συνεισφορές προς ή από χρηματοδοτικά μέσα.

(42) Τα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν τη σωστή διαμόρφωση και ορθή λειτουργία των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου ώστε να υπάρξει βεβαιότητα για τη νόμιμη και κανονική χρήση των Ταμείων του ΚΣΠ. Πρέπει να προσδιοριστούν οι υποχρεώσεις των κρατών μελών σε σχέση με τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου και σε σχέση με την πρόληψη, τον εντοπισμό και τη διόρθωση των παρατυπιών και των παραβάσεων του δικαίου της Ένωσης.

(43) Σύμφωνα με τις αρχές της επιμερισμένης διαχείρισης, τα κράτη μέλη πρέπει να φέρουν την πρωταρχική ευθύνη, μέσω των συστημάτων τους διαχείρισης και ελέγχου, για την υλοποίηση και τον έλεγχο των πράξεων στα προγράμματα. Για να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα του ελέγχου στην επιλογή και υλοποίηση των πράξεων και της λειτουργίας του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου, θα πρέπει να διευκρινιστούν οι λειτουργίες της διαχειριστικής αρχής.

(44) Για να εξασφαλιστεί εκ των προτέρων η βεβαιότητα για τον καθορισμό και τον σχεδιασμό των κύριων συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου, τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν έναν φορέα διαπίστευσης που θα είναι υπεύθυνος για τη διαπίστευση και την ανάκληση της διαπίστευσης των φορέων διαχείρισης και ελέγχου.

(45) Θα πρέπει να θεσπιστούν οι εξουσίες και αρμοδιότητες της Επιτροπής να επαληθεύει την αποτελεσματική λειτουργία των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου και να απαιτεί τη λήψη μέτρων από τα κράτη μέλη. Η Επιτροπή θα πρέπει, επίσης, να έχει την εξουσία να διεξάγει ελέγχους για θέματα σχετικά με τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση ώστε να συνάγονται συμπεράσματα για τις επιδόσεις των Ταμείων.

(46) Οι αναλήψεις υποχρεώσεων από τον προϋπολογισμό της Ένωσης πρέπει να πραγματοποιούνται σε ετήσια βάση. Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική διαχείριση των προγραμμάτων, είναι αναγκαίο να θεσπιστούν κοινοί κανόνες για τις αιτήσεις ενδιάμεσης πληρωμής, της πληρωμής ετήσιου υπολοίπου και, ανάλογα με την περίπτωση, της πληρωμής του τελικού υπολοίπου, με την επιφύλαξη των ειδικών κανόνων που απαιτούνται για καθένα από τα Ταμεία του ΚΣΠ.

(47) Η καταβολή προχρηματοδότησης κατά την έναρξη των προγραμμάτων εξασφαλίζει ότι το κράτος μέλος έχει τα μέσα να παρέχει υποστήριξη στους δικαιούχους για την υλοποίηση του προγράμματος από την έγκριση του προγράμματος. Συνεπώς, πρέπει να θεσπιστούν διατάξεις για τα ποσά της αρχικής προχρηματοδότησης από τα Ταμεία του ΚΣΠ. Η αρχική προχρηματοδότηση θα πρέπει να εκκαθαριστεί πλήρως στο κλείσιμο του προγράμματος.

(48) Για τη διασφάλιση των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, πρέπει να θεσπιστούν μέτρα που επιτρέπουν στον κύριο διατάκτη να διακόπτει τις πληρωμές, όταν υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν σοβαρή έλλειψη στη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου, στοιχεία για παρατυπίες που αφορούν αίτηση πληρωμής ή στοιχεία για μη υποβολή εγγράφων απαραίτητων για την εκκαθάριση λογαριασμών.

(49) Για να εξασφαλιστεί ότι οι συγχρηματοδοτούμενες από τον προϋπολογισμό της Ένωσης δαπάνες σε ένα δεδομένο οικονομικό έτος χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κανόνες, πρέπει να δημιουργηθεί το κατάλληλο πλαίσιο για την ετήσια εκκαθάριση λογαριασμών. Βάσει αυτού του πλαισίου, οι διαπιστευμένοι φορείς πρέπει να υποβάλουν στην Επιτροπή, για κάθε πρόγραμμα, διαχειριστική δήλωση αξιοπιστίας συνοδευόμενη από πιστοποιημένους ετήσιους λογαριασμούς, συνοπτική έκθεση ελέγχων και τη γνώμη ανεξάρτητου ελεγκτή και έκθεση ελέγχου.

(50) Για να διασφαλιστεί, ωστόσο, η χρηστή δημοσιονομική διαχείριση των πόρων της Ένωσης, ενδέχεται να είναι απαραίτητο να πραγματοποιεί η Επιτροπή δημοσιονομικές διορθώσεις. Για να υπάρχει ασφάλεια δικαίου για τα κράτη μέλη, έχει σημασία να οριστούν οι συνθήκες υπό τις οποίες οι παραβιάσεις του εφαρμοστέου ενωσιακού ή εθνικού δικαίου μπορούν να οδηγήσουν σε δημοσιονομικές διορθώσεις από την Επιτροπή. Για να διασφαλιστεί ότι οι δημοσιονομικές διορθώσεις που μπορεί να επιβάλει η Επιτροπή στα κράτη μέλη συνδέονται με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ, πρέπει να περιορίζονται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η παραβίαση του ενωσιακού ή εθνικού δικαίου αφορά άμεσα ή έμμεσα την επιλεξιμότητα, την κανονικότητα, τη διαχείριση ή τον έλεγχο των πράξεων και την αντίστοιχη δαπάνη. Για να εξασφαλιστεί η αναλογικότητα, έχει σημασία να εξετάζει η Επιτροπή τη φύση και τη σοβαρότητα της παράβασης όταν αποφασίζει το ποσό της δημοσιονομικής διόρθωσης.

(51) Για να ενθαρρυνθεί η δημοσιονομική πειθαρχία, πρέπει να καθοριστούν οι ρυθμίσεις αποδέσμευσης μιας δημοσιονομικής ανάληψης υποχρέωσης για ένα πρόγραμμα, ιδίως όταν ένα ποσό μπορεί να εξαιρεθεί από την αποδέσμευση, κυρίως όταν οι καθυστερήσεις κατά την εφαρμογή είναι αποτέλεσμα περιστάσεων ανεξάρτητων από τη βούληση του εμπλεκόμενου μέρους, ασυνήθιστες ή απρόβλεπτες και οι συνέπειες των οποίων δεν είναι δυνατό να αποφευχθούν, παρά την επιδεικνυόμενη επιμέλεια.

(52) Απαιτούνται πρόσθετες γενικές διατάξεις σε σχέση με την ειδική λειτουργία των Ταμείων. Συγκεκριμένα, για να αυξηθεί η προστιθέμενη αξία της δράσης τους και να ενισχυθεί η συμβολή τους στις προτεραιότητες της στρατηγικής της Ένωσης για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, η λειτουργία αυτών των Ταμείων πρέπει να απλουστευθεί και να επικεντρωθεί στους στόχους της «Επένδυσης στην ανάπτυξη και την απασχόληση» και της «Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας».

(53) Πρόσθετες διατάξεις για τη συγκεκριμένη λειτουργία του ΕΓΤΑΑ και του ΕΤΘΑ θεσπίζονται στις συναφείς νομοθετικές πράξεις ανά τομέα.

(54) Για την προώθηση των στόχων της Συνθήκης σχετικά με την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, ο στόχος «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» πρέπει να υποστηρίζει όλες τις περιφέρειες. Για την εξισορρόπηση και σταδιακή παροχή της υποστήριξης και για να υπάρχει αντιστοίχιση με το επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, οι πόροι που διατίθενται γι’ αυτόν τον στόχο πρέπει να κατανέμονται από το ΕΤΠΑ και το ΕΚΤ στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, τις περιφέρειες μετάβασης και τις περισσότερο αναπτυγμένες περιφέρειες ανάλογα με το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν τους (ΑΕγχΠ) σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ. Για να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η βιωσιμότητα των επενδύσεων των διαρθρωτικών ταμείων, οι περιφέρειες των οποίων το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ για την περίοδο προγραμματισμού 2007-13 ήταν μικρότερο από το 75 % του μέσου όρου της ΕΕ‑25 για την περίοδο αναφοράς αλλά το οποίο υπερέβη το 75% του μέσου όρου της ΕΕ-27 θα πρέπει να λάβουν τουλάχιστον δύο τρίτα από τη χορήγηση της περιόδου 2007-2013. Τα κράτη μέλη με κατά κεφαλήν ακαθάριστο εθνικό εισόδημα (ΑΕΕ) κατώτερο του 90% από τον μέσο όρο της Ένωσης πρέπει να λάβουν ενίσχυση βάσει του στόχου «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» του Ταμείου Συνοχής.

(55) Πρέπει να καθοριστούν αντικειμενικά κριτήρια για τον ορισμό των επιλέξιμων περιφερειών και περιοχών υποστήριξης από τα Ταμεία. Για τον σκοπό αυτό, ο εντοπισμός των περιφερειών και περιοχών σε επίπεδο Ένωσης πρέπει να βασίζεται στο κοινό σύστημα ταξινόμησης των περιφερειών που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1059/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, για τη θέσπιση μιας κοινής ονοματολογίας των εδαφικών στατιστικών μονάδων (NUTS)[6].

(56) Για τον καθορισμό του κατάλληλου δημοσιονομικού πλαισίου, η Επιτροπή πρέπει να καθορίσει, με εκτελεστικές πράξεις, την ενδεικτική ετήσια κατανομή των διαθέσιμων πιστώσεων υποχρεώσεων με τη χρησιμοποίηση μιας αντικειμενικής και διαφανούς μεθόδου, ώστε να υπάρξει στόχευση στις περιφέρειες με αναπτυξιακή υστέρηση, περιλαμβανομένων των περιφερειών που λαμβάνουν μεταβατική υποστήριξη.

(57) Είναι απαραίτητο να καθοριστούν τα όρια των πόρων που προορίζονται για επένδυση στην ανάπτυξη και την απασχόληση και να εγκριθούν αντικειμενικά κριτήρια για την διάθεσή τους στις περιφέρειες και στα κράτη μέλη. Για να ενθαρρυνθεί η αναγκαία επιτάχυνση της ανάπτυξης των υποδομών μεταφορών και ενέργειας καθώς και των τεχνολογιών των πληροφοριών και επικοινωνιών σε όλη την Ένωση, πρέπει να θεσπιστεί διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη». Η κατανομή των ετήσιων πιστώσεων από τα Ταμεία και τα ποσά που μεταφέρονται από το Ταμείο Συνοχής στη διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη» σε ένα κράτος μέλος πρέπει να περιορίζονται σε ανώτατο όριο το οποίο θα καθοριστεί λαμβάνοντας υπόψη την ικανότητα του συγκεκριμένου κράτους μέλους να απορροφήσει τις εν λόγω πιστώσεις. Επιπλέον, σύμφωνα με τον πρωταρχικό στόχο της μείωσης της φτώχειας, είναι ανάγκη να αναπροσανατολιστεί ο μηχανισμός επισιτιστικής βοήθειας για τα άτομα που βρίσκονται σε ανέχεια ώστε να προαχθεί η κοινωνική ένταξη και η αρμονική ανάπτυξη της Ένωσης. Προβλέπεται μηχανισμός για τη μεταφορά πόρων στο μέσο αυτό, ο οποίος θα εξασφαλίζει ότι οι πόροι θα συνίστανται σε χορηγήσεις του ΕΚΤ μέσω της υπόρρητης αντίστοιχης μείωσης του ελάχιστου ποσοστού των διαρθρωτικών ταμείων που χορηγούνται στο ΕΚΤ σε κάθε χώρα.

(58) Για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα αποτελέσματα και την επίτευξη των στόχων, συμπεριλαμβανομένων των ποσοτικών, της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», το πέντε τοις εκατό των πόρων για τον στόχο «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» πρέπει να φυλαχθεί ως αποθεματικό επίδοσης για καθένα από τα Ταμεία και κατηγορία περιφέρειας σε κάθε κράτος μέλος.

(59) Όσον αφορά τα Ταμεία, για να διασφαλιστεί η σωστή κατανομή σε κάθε κατηγορία περιφερειών, δεν πρέπει να γίνεται μεταφορά πόρων ανάμεσα στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, τις περιφέρειες μετάβασης και τις περισσότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, εκτός από δεόντως δικαιολογημένες περιστάσεις που συνδέονται με την επίτευξη ενός ή περισσότερων θεματικών στόχων και για ποσοστό που δεν υπερβαίνει το 2 % των συνολικών πιστώσεων αυτής της κατηγορίας περιφερειών.

(60) Για να εξασφαλιστεί πραγματικός οικονομικός αντίκτυπος, η υποστήριξη από τα Ταμεία δεν πρέπει να αντικαθιστά τις δημόσιες δαπάνες ή τις ισοδύναμες διαρθρωτικές δαπάνες των κρατών μελών βάσει των όρων του παρόντος κανονισμού. Επιπλέον, για να λαμβάνει η υποστήριξη από τα Ταμεία υπόψη το ευρύτερο οικονομικό πλαίσιο, πρέπει να καθορίζεται το επίπεδο της δημόσιας δαπάνης σε συνάρτηση με τις γενικές μακροοικονομικές συνθήκες στις οποίες υλοποιείται ή χρηματοδότηση βάσει των δεικτών που προβλέπονται στα προγράμματα σταθερότητας και σύγκλισης, τα οποία υποβάλλονται κάθε έτος από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/1997 της 7ης Ιουλίου 1997 σχετικά με την ενίσχυση της εποπτείας της δημοσιονομικής κατάστασης και την εποπτεία και τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών[7]. Η επαλήθευση από την Επιτροπή της τήρησης της αρχής της προσθετικότητας πρέπει να επικεντρωθεί στα κράτη μέλη στα οποία οι λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες και οι περιφέρειες μετάβασης καλύπτουν τουλάχιστον το 15% του πληθυσμού τους, λόγω της κλίμακας των χρηματοδοτικών πόρων που διατίθενται σε αυτά.

(61) Είναι απαραίτητο να θεσπιστούν πρόσθετες διατάξεις σχετικά με τον προγραμματισμό, τη διαχείριση, την παρακολούθηση και τον έλεγχο των επιχειρησιακών προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από τα Ταμεία. Τα επιχειρησιακά προγράμματα θα πρέπει να θέσουν άξονες προτεραιότητας που να αντιστοιχούν σε θεματικούς στόχους, να διαμορφώσουν μια συνεπή λογική παρέμβασης για την αντιμετώπιση των αναπτυξιακών αναγκών και να καθορίζουν το πλαίσιο για την αξιολόγηση της επίδοσης. Θα πρέπει, επίσης, να περιέχουν και άλλα στοιχεία αναγκαία για την αποτελεσματική και αποδοτική υλοποίηση των Ταμείων αυτών.

(62) Για λόγους μεγαλύτερης συμπληρωματικότητας και για την απλούστευση της εφαρμογής, θα πρέπει να είναι δυνατό να συνδυάζεται η υποστήριξη από το Ταμείο Συνοχής και το ΕΤΠΑ με την υποστήριξη από το ΕΚΤ σε κοινά επιχειρησιακά προγράμματα βάσει του στόχου για την ανάπτυξη και την απασχόληση.

(63) Τα μεγάλα έργα αντιπροσωπεύουν μεγάλο τμήμα των δαπανών της Ένωσης και έχουν συχνά στρατηγική σημασία για την επίτευξη της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Συνεπώς, είναι δικαιολογημένο τα μεγάλα έργα να συνεχίσουν να αποτελούν το αντικείμενο έγκρισης από την Επιτροπή στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού. Για να διασφαλιστεί η σαφήνεια, πρέπει να καθορίζεται το περιεχόμενο ενός μεγάλου έργου γι’ αυτό τον σκοπό. Η Επιτροπή θα πρέπει, επίσης, να έχει τη δυνατότητα να αρνηθεί την υποστήριξη για ένα μεγάλο έργο, όταν η επιδότηση της υποστήριξης αυτής δεν είναι δικαιολογημένη.

(64) Προκειμένου να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα της μερικής εφαρμογής ενός επιχειρησιακού προγράμματος με τη χρήση προσέγγισης βάσει αποτελεσμάτων, είναι χρήσιμο να υπάρξει ένα κοινό σχέδιο δράσης που θα περιλαμβάνει ένα σύνολο ενεργειών που πρέπει να πραγματοποιήσει ένας δικαιούχος για να συμβάλει στους στόχους του επιχειρησιακού προγράμματος. Για να απλουστευθεί και να ενισχυθεί ο προσανατολισμός των Ταμείων με γνώμονα τα αποτελέσματα, η διαχείριση του κοινού σχεδίου δράσης πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά σε από κοινού αποδεκτά ορόσημα, εκροές και αποτελέσματα, όπως ορίζονται στην απόφαση της Επιτροπής για την έγκριση του κοινού σχεδίου δράσης. Ο έλεγχος και ο δημοσιονομικός έλεγχος ενός κοινού σχεδίου δράσης θα περιορίζεται επίσης στα επίτευξη αυτών των ορόσημων, εκροών και αποτελεσμάτων. Κατά συνέπεια, είναι αναγκαίο να καθοριστούν κανόνες για την εκπόνηση, το περιεχόμενο, την έγκριση, τη δημοσιονομική διαχείριση και τον έλεγχο των κοινών σχεδίων δράσης.

(65)             Εφόσον μια στρατηγική αστικής ή τοπικής ανάπτυξης απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση όταν συνεπάγεται επενδύσεις βάσει περισσότερων του ενός αξόνων προτεραιότητας ή ενός ή περισσότερων επιχειρησιακών προγραμμάτων, η δράση πρέπει να υλοποιείται ως ολοκληρωμένη εδαφική επένδυση στο εσωτερικό ενός επιχειρησιακού προγράμματος.

(66) Είναι ανάγκη να εγκριθούν ειδικοί κανόνες σε σχέση με τις λειτουργίες της επιτροπής παρακολούθησης και τις ετήσιες εκθέσεις εφαρμογής των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υποστηρίζονται από τα Ταμεία. Πρόσθετες διατάξεις για τη συγκεκριμένη λειτουργία του ΕΓΤΑΑ θεσπίζονται στις νομοθετικές πράξεις του τομέα.

(67) Για να εξασφαλιστεί η διαθεσιμότητα ουσιωδών και επίκαιρων πληροφοριών για την υλοποίηση ενός προγράμματος, τα κράτη μέλη πρέπει να δίνουν στην Επιτροπή τα στοιχεία-κλειδιά σε τακτική βάση. Για να αποφευχθεί πρόσθετη επιβάρυνση για τα κράτη μέλη, αυτό θα πρέπει να περιοριστεί στη συνεχή συλλογή στοιχείων και η διαβίβασή τους πρέπει να γίνεται μέσω της ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων.

(68) Σύμφωνα με το άρθρο 175 της Συνθήκης, η Επιτροπή υποβάλλει εκθέσεις σχετικά με τη συνοχή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών κάθε τρία έτη σχετικά με την πρόοδο που επιτυγχάνεται προς την επίτευξη της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής της Ένωσης. Είναι απαραίτητο να καθοριστεί το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης.

(69) Ενδείκνυται η Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να διεξάγει εκ των υστέρων αξιολόγηση για τα Ταμεία ώστε να λάβει πληροφορίες στο κατάλληλο επίπεδο για τα αποτελέσματα και τον αντίκτυπο των χρηματοδοτούμενων παρεμβάσεων. Χρειάζονται επίσης ειδικές διατάξεις για την εφαρμογή διαδικασίας έγκρισης των σχεδίων αξιολόγησης των Ταμείων.

(70) Είναι σημαντικό να ενημερώνεται το ευρύ κοινό για τα επιτεύγματα των Ταμείων της Ένωσης. Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν πώς επενδύονται οι δημοσιονομικοί πόροι της Ένωσης. Η βασική ευθύνη για τη διασφάλιση της μετάδοσης των σωστών πληροφοριών στο κοινό πρέπει να βαρύνει τόσο τις διαχειριστικές αρχές όσο και τους δικαιούχους. Για να εξασφαλιστεί επαρκής ενημέρωση του ευρέος κοινού και ισχυρότερες συνέργειες μεταξύ των δραστηριοτήτων επικοινωνίας που αναλαμβάνονται με πρωτοβουλία της Επιτροπής, ο προϋπολογισμός που διατίθεται για ενέργειες επικοινωνίας στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού θα πρέπει, επίσης, να συμβάλει στην κάλυψη της εταιρικής επικοινωνίας των πολιτικών προτεραιοτήτων της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης στον βαθμό που αυτές συνδέονται με τους γενικούς στόχους του παρόντος κανονισμού.

(71) Για να διασφαλιστεί η ευρεία διάδοση πληροφοριών σχετικά με τα επιτεύγματα των Ταμείων, και τον ρόλο που διαδραματίζει η Ένωση σ’ αυτά, αλλά και για να ενημερώνονται οι ενδεχόμενοι δικαιούχοι για τις ευκαιρίες χρηματοδότησης, θα πρέπει να καθοριστούν στον παρόντα κανονισμό λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τα μέτρα ενημέρωσης και δημοσιότητας καθώς και ορισμένα τεχνικά χαρακτηριστικά αυτών των μέτρων.

(72) Για να υπάρξει μεγαλύτερη δυνατότητα πρόσβασης στην ενημέρωση και διαφάνεια των πληροφοριών σχετικά με τις ευκαιρίες χρηματοδότησης και τους δικαιούχους των έργων, πρέπει να δημιουργηθεί σε κάθε κράτος μέλος ένας ενιαίος διαδικτυακός τόπος ή πύλη που θα παρέχει ενημέρωση για όλα τα προγράμματα, συμπεριλαμβανομένων καταστάσεων των χρηματοδοτούμενων έργων στο πλαίσιο κάθε επιχειρησιακού προγράμματος.

(73) Πρέπει να προσδιοριστούν τα στοιχεία για τη διαφοροποίηση του ποσοστού συγχρηματοδότησης από τα Ταμεία στα επιχειρησιακά προγράμματα και, συγκεκριμένα, να αυξηθεί το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα των πόρων της Ένωσης. Επίσης, είναι ανάγκη να καθοριστούν ποσοστά συγχρηματοδότησης ανά κατηγορία περιφέρειας, ώστε να εξασφαλιστεί η τήρηση της αρχής της συγχρηματοδότησης μέσω του κατάλληλου επιπέδου εθνικής υποστήριξης.

(74) Τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν μια διαχειριστική αρχή, μια αρχή πιστοποίησης και μια λειτουργικά ανεξάρτητη ελεγκτική αρχή για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα. Για να διαθέτουν τα κράτη μέλη ευελιξία ως προς τη διαμόρφωση συστημάτων ελέγχου, ενδείκνυται να δοθεί η δυνατότητα να εκτελούνται τα καθήκοντα της αρχής πιστοποίησης από τη διαχειριστική αρχή. Πρέπει επίσης να παρέχεται στο κράτος μέλος η δυνατότητα να ορίζει ενδιάμεσους φορείς που θα εκτελούν ορισμένα καθήκοντα της διαχειριστικής αρχής ή της αρχής πιστοποίησης. Στην περίπτωση αυτή, το κράτος μέλος πρέπει να προσδιορίσει σαφώς τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντά τους αντίστοιχα.

(75) Η διαχειριστική αρχή φέρει την κύρια ευθύνη για την αποτελεσματική και αποδοτική εφαρμογή των Ταμείων και, συνεπώς, εκτελεί έναν σημαντικό αριθμό λειτουργιών που έχουν σχέση με τη διαχείριση και την παρακολούθηση του προγράμματος, τη δημοσιονομική διαχείριση και τους ελέγχους καθώς και την επιλογή των σχεδίων. Πρέπει να καθορίζονται οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντά της.

(76) Η αρχή πιστοποίησης καταρτίζει και υποβάλλει στην Επιτροπή αιτήσεις πληρωμής. Καταρτίζει τους ετήσιους λογαριασμούς, πιστοποιεί την πληρότητά τους, την ακρίβεια και την ειλικρίνεια των ετήσιων λογαριασμών και ότι οι δαπάνες που καταχωρίζονται στους λογαριασμούς συμμορφώνονται με τους εφαρμοστέους κανόνες της Ένωσης και τους εθνικούς κανόνες. Πρέπει να καθορίζονται οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντά της.

(77) Η αρχή ελέγχου θα πρέπει να διασφαλίζει τη διενέργεια ελέγχων στα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου σε κατάλληλο δείγμα πράξεων και στους ετήσιους λογαριασμούς. Πρέπει να καθορίζονται οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντά της.

(78) Για να ληφθεί υπόψη η ειδική οργάνωση των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ και το Ταμείο Συνοχής και η ανάγκη να εξασφαλιστεί αναλογική προσέγγιση, απαιτούνται ειδικές διατάξεις για τη διαπίστευση και την άρση της διαπίστευσης της διαχειριστικής αρχής και της αρχής πιστοποίησης.

(79) Με την επιφύλαξη των εξουσιών της Επιτροπής όσον αφορά τον δημοσιονομικό έλεγχο, η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής σ’ αυτό τον τομέα πρέπει να αυξηθεί και πρέπει να θεσπιστούν κριτήρια που θα επιτρέψουν στην Επιτροπή να καθορίσει, στο πλαίσιο της στρατηγικής της για τον έλεγχο των εθνικών συστημάτων, το επίπεδο διασφάλισης που πρέπει να λαμβάνει από τους εθνικούς οργανισμούς ελέγχου.

(80) Εκτός από τους κοινούς κανόνες περί δημοσιονομικής διαχείρισης, απαιτούνται συμπληρωματικές διατάξεις για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ και το Ταμείο Συνοχής. Συγκεκριμένα, για να εξασφαλιστεί εύλογη διαβεβαίωση για την Επιτροπή πριν από την ετήσια εκκαθάριση των λογαριασμών, οι αιτήσεις ενδιάμεσων πληρωμών πρέπει να ικανοποιούνται κατά το 90 % του ποσού που προκύπτει από την εφαρμογή του συντελεστή συγχρηματοδότησης για κάθε άξονα προτεραιότητας, όπως ορίζεται στην απόφαση έγκρισης του επιχειρησιακού προγράμματος, στην επιλέξιμη δαπάνη για τον άξονα προτεραιότητας. Τα εκκρεμή οφειλόμενα ποσά πρέπει να καταβάλλονται στα κράτη μέλη κατά την ετήσια εκκαθάριση των λογαριασμών, υπό την προϋπόθεση ότι εύλογη διασφάλιση έχει επιτευχθεί ως προς την επιλεξιμότητα των δαπανών για το έτος που καλύπτεται από τη διαδικασία εκκαθάρισης.

(81) Για να εξασφαλιστεί ότι οι δικαιούχοι λαμβάνουν την υποστήριξη το ταχύτερο δυνατό και για να ενισχυθεί η διαβεβαίωση της Επιτροπής, ενδείκνυται να ζητηθεί να περιλαμβάνουν οι αιτήσεις πληρωμής μόνο τις δαπάνες που πληρώθηκαν στους δικαιούχους. Θα πρέπει να προβλέπεται κάθε χρόνο προχρηματοδότηση ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη έχουν επαρκή μέσα να ενεργήσουν με τις ρυθμίσεις αυτές. Η προχρηματοδότηση αυτή πρέπει να εκκαθαρίζεται κάθε χρόνο με την εκκαθάριση των λογαριασμών.

(82) Για να εξασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή των γενικών κανόνων για την αποδέσμευση, οι κανόνες που θεσπίζονται για τα Ταμεία πρέπει να αναφέρουν λεπτομερώς πώς ορίζονται οι προθεσμίες για την αποδέσμευση και πώς υπολογίζονται τα αντίστοιχα ποσά.

(83) Είναι ανάγκη να προσδιοριστεί αναλυτικά η διαδικασία για την ετήσια εκκαθάριση των λογαριασμών που εφαρμόζονται στα Ταμεία ώστε να εξασφαλιστεί σαφής βάση και ασφάλεια δικαίου για τις ρυθμίσεις αυτές. Έχει σημασία να προβλεφθεί περιορισμένη δυνατότητα για ένα κράτος μέλος να ορίζει διάταξη στους ετήσιους λογαριασμούς του για ένα ποσό, η οποία θα υπόκειται σε εν εξελίξει διαδικασία με την αρχή ελέγχου.

(84) Η διαδικασία για ετήσια εκκαθάριση λογαριασμών θα πρέπει να συνοδεύεται από ετήσιο κλείσιμο των ολοκληρωθεισών πράξεων (για το ΕΤΠΑ και το Ταμείο Συνοχής) ή δαπανών (για το ΕΚΤ). Για να μειωθεί το κόστος που συνδέεται με το τελικό κλείσιμο των επιχειρησιακών προγραμμάτων, να μειωθεί η διοικητική επιβάρυνση για τους δικαιούχους και να υπάρξει ασφάλεια δικαίου, το ετήσιο κλείσιμο πρέπει να είναι υποχρεωτικό ώστε να μειώνεται η περίοδος κατά την οποία πρέπει να τηρούνται τα παραστατικά και κατά την οποία πρέπει να ελέγχονται οι πράξεις και να επιβάλλονται δημοσιονομικές διορθώσεις.

(85) Για να διασφαλιστούν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης και να καταστεί δυνατή η αποτελεσματική υλοποίηση του προγράμματος, πρέπει να θεσπιστούν μέτρα που να επιτρέπουν στην Επιτροπή να αναστέλλει πληρωμές σε επίπεδο άξονα προτεραιότητας ή επιχειρησιακού προγράμματος.

(86) Πρέπει να θεσπιστούν οι ειδικές ρυθμίσεις και διαδικασίες για δημοσιονομικές διορθώσεις από τα κράτη μέλη και από την Επιτροπή για τα Ταμεία, ώστε να υπάρχει ασφάλεια δικαίου για τα κράτη μέλη.

(87) Η συχνότητα των δημοσιονομικών ελέγχων των πράξεων πρέπει να είναι ανάλογη με το μέγεθος της υποστήριξης της Ένωσης που προέρχεται από τα Ταμεία. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των διενεργούμενων δημοσιονομικών ελέγχων πρέπει να μειώνεται, όταν η συνολική επιλέξιμη δαπάνη μιας πράξης δεν υπερβαίνει τα 100 000 ευρώ. Παρόλα αυτά, πρέπει να υπάρχει δυνατότητα διενέργειας δημοσιονομικών ελέγχων ανά πάσα στιγμή, όταν υπάρχουν ενδείξεις παρατυπίας ή απάτης ή στο πλαίσιο δειγματοληπτικών ελέγχων μετά το κλείσιμο μιας περατωθείσας πράξης. Για να είναι το επίπεδο των δημοσιονομικών ελέγχων της Επιτροπής ανάλογο με τον κίνδυνο, η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να μειώνει το ελεγκτικό της έργο σε σχέση με τα επιχειρησιακά προγράμματα όταν δεν υπάρχουν σημαντικές ανεπάρκειες ή όταν είναι αξιόπιστη η ελεγκτική αρχή.

(88) Για τη συμπλήρωση ή την τροποποίηση ορισμένων μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού, πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει πράξεις κατ’ εφαρμογή του άρθρου 290 της Συνθήκης σε σχέση με έναν κώδικα δεοντολογίας όσον αφορά τους στόχους και τα κριτήρια υποστήριξης της υλοποίησης της εταιρικής σχέσης, την έγκριση των στοιχείων τουενός κοινού στρατηγικού πλαισίου σχετικά με ενδεικτικές ενέργειες υψηλής ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας και τις αντίστοιχες αρχές για αποτελέσματα και προτεραιότητες συνεργασίας, συμπληρωματικούς κανόνες για την κατανομή του αποθεματικού ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, τον καθορισμό της έκτασης και του πληθυσμού που καλύπτουν οι στρατηγικές τοπικής ανάπτυξης, λεπτομερείς κανόνες για τα χρηματοδοτικά μέσα (εκ των προτέρων εκτίμηση, επιλεξιμότητα δαπανών, τύποι μη χρηματοδοτούμενων δραστηριοτήτων, συνδυασμός τύπων υποστήριξης, μεταβίβαση και διαχείριση στοιχείων ενεργητικού, αιτήσεις πληρωμής και κεφαλαιοποίηση των ετήσιων δόσεων), τον καθορισμό του κατ’ αποκοπήν συντελεστή για τις πράξεις που παράγουν έσοδα, τις αρμοδιότητες των κρατών μελών σε σχέση με τη διαδικασία αναφοράς παρατυπιών και ανάκτησης αχρεωστήτως καταβληθέντων, το υπόδειγμα διαχειριστικής δήλωσης αξιοπιστίας σχετικά με τη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου, τους όρους των εθνικών δημοσιονομικών ελέγχων, τα κριτήρια διαπίστευσης των διαχειριστικών αρχών και των αρχών πιστοποίησης, τον καθορισμό κοινά αποδεκτών φορέων δεδομένων, το επίπεδο της εφαρμοστέας δημοσιονομικής διόρθωσης, την τροποποίηση των παραρτημάτων και τα ειδικά μέτρα που είναι απαραίτητα για να διευκολυνθεί η μετάβαση από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006. Πρέπει επίσης να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να τροποποιεί, με πράξεις κατ’εξουσιοδότηση, τα παραρτήματα I και IVΙ, τα οποία περιέχουν αμφότερα μη ουσιώδη στοιχεία του παρόντος κανονισμού, με στόχο την αντιμετώπιση μελλοντικών αναγκών προσαρμογής. Έχει ιδιαίτερη σημασία να διεξάγει η Επιτροπή τις απαραίτητες διαβουλεύσεις κατά τη διάρκεια του προπαρασκευαστικού έργου της, και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων.

(89) Η Επιτροπή οφείλει να διασφαλίζει, κατά την προετοιμασία και σύνταξη των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, την ταυτόχρονη, έγκαιρη και απαραίτητη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

(90) Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να εκδίδει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, όσον αφορά τα Ταμεία του ΚΣΠ, αποφάσεις για την έγκριση συμβάσεων εταιρικής σχέσης, αποφάσεις για την κατανομή του αποθεματικού επιδόσεων και αποφάσεις για την αναστολή πληρωμών που έχουν σχέση με τις οικονομικές πολιτικές των κρατών μελών· και όσον αφορά τα Ταμεία, αποφάσεις για την έγκριση των επιχειρησιακών προγραμμάτων, αποφάσεις για την έγκριση των μεγάλων έργων, αποφάσεις για την αναστολή των πληρωμών και αποφάσεις για δημοσιονομικές διορθώσεις.

(91) Για να εξασφαλιστούν ομοιόμορφοι όροι για την υλοποίηση του παρόντος κανονισμού, οι εκτελεστικές εξουσίες όσον αφορά τη μεθοδολογία που σχετίζεται με τους στόχους της κλιματικής αλλαγής, τους τυποποιημένους όρους και προϋποθέσεις για την παρακολούθηση των χρηματοδοτικών μέσων, τη μεθοδολογία υπολογισμού των καθαρών εσόδων για τα έργα που παράγουν έσοδα, τον καθορισμό των περιφερειών και κρατών μελών που πληρούν τα κριτήρια για επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση, το υπόδειγμα επιχειρησιακού προγράμματος για τα Ταμεία, το μορφότυπο για την παροχή πληροφοριών για τα μεγάλα έργα και τη μεθοδολογία που θα χρησιμοποιηθεί για τη διενέργεια της ανάλυσης κόστους-ωφέλειας για τα μεγάλα έργα, το τυποποιημένο μορφότυπο του κοινού σχεδίου δράσης, το υπόδειγμα των ετήσιων και τελικών εκθέσεων υλοποίησης, τα τεχνικά χαρακτηριστικά των μέτρων ενημέρωσης και δημοσιότητας, την ανταλλαγή πληροφοριών από τα κράτη μέλη και τις επιτόπιες επαληθεύσεις, το υπόδειγμα της δήλωσης διαχείρισης, τα υποδείγματα για τη στρατηγική δημοσιονομικού ελέγχου, την έκθεση γνωμοδότησης και ετήσιου ελέγχου, τη χρησιμοποίηση των δεδομένων που συλλέγονται κατά τη διενέργεια των ελέγχων, το υπόδειγμα των αιτήσεων πληρωμής, πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή[8].

(92) Ο παρών κανονισμός αντικαθιστά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999[9]. Κατά συνέπεια, ο εν λόγω κανονισμός πρέπει να καταργηθεί.

(93) Εφόσον ο στόχος του παρόντος κανονισμού, συγκεκριμένα η μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών και της υστέρησης των λιγότερο αναπτυγμένων περιφερειών ή νησιών, και ιδίως των αγροτικών περιοχών, των περιοχών που επηρεάζονται από τη βιομηχανική μετάβαση και των περιφερειών που πλήττονται από σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά μειονεκτήματα, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη αλλά μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λαμβάνει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει το αναγκαίο για την επίτευξη αυτού του στόχου,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1 Αντικείμενο

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τους κοινούς κανόνες που εφαρμόζονται στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ), το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ), τα οποία λειτουργούν βάσει του κοινού στρατηγικού πλαισίου (στο εξής «Ταμεία του ΚΣΠ»). Καθορίζει επίσης τις αναγκαίες διατάξεις για να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα των Ταμείων του ΚΣΠ και ο συντονισμός των Ταμείων μεταξύ τους και με τα άλλα χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει, επίσης, τους γενικούς κανόνες που διέπουν το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ (αποκαλούνται από κοινού «διαρθρωτικά ταμεία») και το Ταμείο Συνοχής. Ο κανονισμός ορίζει τα καθήκοντα, τους στόχους προτεραιότητας και την οργάνωση των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής (τα «Ταμεία»), τα κριτήρια επιλεξιμότητας των κρατών μελών και των περιφερειών για υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ, τους διαθέσιμους χρηματοδοτικούς πόρους και τα κριτήρια κατανομής τους.

Οι κανόνες που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των διατάξεων που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. [...]/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής[10] (στο εξής «κανονισμός ΚΓΠ») και των ειδικών διατάξεων που θεσπίζονται με τους ακόλουθους κανονισμούς:

(1) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. […]/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1080/200[11]6 (στο εξής «κανονισμός του ΕΤΠΑ»)·

(2) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. […]/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1081/2006[12] (στο εξής «κανονισμός του ΕΚΤ»)·

(3) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. […]/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση Ταμείου Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1084/2006[13] (στο εξής «κανονισμός του Ταμείου Συνοχής»)·

(4) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. […]/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία[14] (στο εξής «κανονισμός ΕΕΣ»)·

(5) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. […]/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 11698/2005[15] (στο εξής «κανονισμός του ΕΓΤΑΑ»)· και

(6) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. […]/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006[16] (στο εξής «κανονισμός του ΕΤΘΑ»).

Άρθρο 2 Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι ορισμοί για τα χρηματοδοτικά μέσα που ορίζονται στον δημοσιονομικό κανονισμό εφαρμόζονται στα χρηματοδοτικά μέσα που υποστηρίζονται από τα Ταμεία του ΚΣΠ, εκτός εάν υπάρχει διαφορετική διάταξη στον παρόντα κανονισμό.

Επιπλέον, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι ορισμοί:

(1) «στρατηγική της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη»: οι στόχοι, συμπεριλαμβανομένων των ποσοτικών και κοινών στόχων, που κατευθύνουν τη δράση των κρατών μελών και της Ένωσης και οι οποίοι ορίζονται στην ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ευρώπη 2020: Στρατηγική της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη» και περιέχονται στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 17 Ιουνίου 2010 ως παράρτημα Ι (Νέα ευρωπαϊκή στρατηγική για την ανάπτυξη και την απασχόληση, πρωταρχικοί στόχοι της ΕΕ), στη σύσταση του Συμβουλίου της 13ης Ιουλίου 2010[17] και στην απόφαση του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2010, για τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών[18], καθώς και οποιαδήποτε αναθεώρηση τέτοιων ποσοτικών και άλλων κοινών στόχων.

(2) «κοινό στρατηγικό πλαίσιο»: το έγγραφο που εξειδικεύει τους γενικούς και ειδικούς στόχους της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη σε βασικές δράσεις για τα Ταμεία του ΚΣΠ, θεσπίζοντας για κάθε θεματικό στόχο τις βασικές δράσεις που θα χρηματοδοτηθούν από κάθε Ταμείο του ΚΣΠ και τους μηχανισμούς που διασφαλίζουν τη συνοχή και τη συνέπεια του προγραμματισμού των Ταμείων του ΚΣΠ με τις οικονομικές πολιτικές και τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών και της Ένωσης·στοιχεία που παρέχουν σαφή στρατηγική κατεύθυνση στη διαδικασία προγραμματισμού και διευκολύνουν τον τομεακό και εδαφικό συντονισμό της ενωσιακής παρέμβασης στο πλαίσιο των Ταμείων του ΚΣΠ και με άλλες σχετικές πολιτικές της Ένωσης και μέσα σύμφωνα με τους στόχους και τους σκοπούς της ενωσιακής στρατηγικής για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη·

(3) «ενέργεια»: ένα είδος πράξης που υποστηρίζεται από τα Ταμεία του ΚΣΠ για την επίτευξη των στόχων ενός προγράμματος·

(4) «ενδεικτική ενέργεια υψηλής ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας»: μια ενέργεια που μπορεί να αναμένεται να συμβάλλει σημαντικά στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και που ενεργεί ως σημείο αναφοράς στην προετοιμασία των προγραμμάτων·

(5) «ειδικοί κανόνες Ταμείου»: οι διατάξεις που ορίζονται στο τρίτο μέρος του παρόντος κανονισμού ή θεσπίζονται βάσει αυτού ή σε έναν ειδικό ή γενικό κανονισμό που διέπει ένα ή περισσότερα Ταμεία του ΚΣΠ τα οποία αναφέρονται ή απαριθμούνται στο άρθρο 1 τρίτο εδάφιο·

(6) «προγραμματισμός»: η διαδικασία οργάνωσης, λήψης αποφάσεων και διάθεσης των χρηματοδοτικών πόρων σε διάφορα στάδια με στόχο την υλοποίηση, σε πολυετή βάση, της κοινής δράσης εκ μέρους της Ένωσης και των κρατών μελών για την επίτευξη της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη·

(7) «πρόγραμμα»: «επιχειρησιακό πρόγραμμα» που αναφέρεται στο τρίτο μέρος του παρόντος κανονισμού και στον κανονισμό του ΕΤΘΑ και «πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης» που αναφέρεται στον κανονισμό του ΕΓΤΑΑ·

(8) «προτεραιότητα»: «άξονας προτεραιότητας» που αναφέρεται στο τρίτο μέρος του παρόντος κανονισμού και η «προτεραιότητα της Ένωσης» που αναφέρεται στον κανονισμό του ΕΤΘΑ και τον κανονισμό του ΕΓΤΑΑ·

(9) «πράξη»: έργο, σύμβαση, δράση ή ομάδα έργων που επιλέγονται από τη διαχειριστική αρχή του οικείου προγράμματος ή υπό την ευθύνη της, η οποία συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων της προτεραιότητας ή των προτεραιοτήτων με τις οποίες σχετίζεται· στο πλαίσιο των χρηματοδοτικών μέσων, η πράξη συνίσταται στις χρηματοδοτικές συνεισφορές από ένα πρόγραμμα σε χρηματοδοτικά μέσα και στη συνακόλουθη χρηματοδοτική υποστήριξη που παρέχουν αυτά τα μέσα·

(10) «δικαιούχος»: δημόσιος ή ιδιωτικός φορέας υπεύθυνος για την έναρξη ή την έναρξη και την εφαρμογή πράξεων· στο πλαίσιο των κρατικών ενισχύσεων, ο όρος «δικαιούχος» δηλώνει τον φορέα που λαμβάνει την ενίσχυση· στο πλαίσιο των χρηματοδοτικών μέσων, ο όρος «δικαιούχος» δηλώνει τον φορέα που εφαρμόζει το χρηματοδοτικό μέσο·

(11) «τελικός αποδέκτης»: νομικό ή φυσικό πρόσωπο που λαμβάνει χρηματοδοτική υποστήριξη από ένα χρηματοδοτικό μέσο·

(12) «κρατική ενίσχυση»: ενίσχυση που εμπίπτει στο πεδίο του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης και θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ότι περιλαμβάνει επίσης τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας[19], του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1535/2007 της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2007, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis) στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων[20] και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 875/2007 της Επιτροπής, της 24ης Ιουλίου 2007, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας στον τομέα της αλιείας και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1860/2004[21]·

(13) «περατωθείσα πράξη»: πράξη που έχει ολοκληρωθεί φυσικά η εκτελεστεί πλήρως και για την οποία έχουν καταβληθεί όλες οι σχετικές πληρωμές από τους δικαιούχους και έχει καταβληθεί στους δικαιούχους η αντίστοιχη δημόσια συμμετοχή·

(14) «δημόσια υποστήριξη»: κάθε χρηματοδοτική υποστήριξη για τη χρηματοδότηση μιας πράξης που προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, τον προϋπολογισμό περιφερειακών ή τοπικών αρχών, τον προϋπολογισμό της Ένωσης που αφορά τα Ταμεία του ΚΣΠ, τον προϋπολογισμό οργανισμών δημοσίου δικαίου ή τον προϋπολογισμό ενώσεων δημόσιων αρχών ή οργανισμών δημοσίου δικαίου·

(15) «οργανισμός δημοσίου δικαίου»: κάθε οργανισμός που διέπεται από το δημόσιο δίκαιο κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 9 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[22] και κάθε ευρωπαϊκός όμιλος εδαφικής συνεργασίας (ΕΟΕΣ) που ιδρύεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[23], ανεξάρτητα αν ο ΕΟΕΣ θεωρείται από τις σχετικές εθνικές διατάξεις εφαρμογής οργανισμός δημοσίου δικαίου ή οργανισμός ιδιωτικού δικαίου·

(16) «έγγραφο»: χαρτί ή ηλεκτρονικό μέσο που περιέχει πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο του παρόντος κανονισμού·

(17) «ενδιάμεσος οργανισμός»: κάθε δημόσιος ή ιδιωτικός φορέας που ενεργεί υπό την ευθύνη μιας διαχειριστικής αρχής ή αρχής πιστοποίησης ή εκτελεί καθήκοντα εξ ονόματος μιας τέτοιας αρχής έναντι δικαιούχων που υλοποιούν πράξεις·

(18) «στρατηγική τοπικής ανάπτυξης»: ένα συνεκτικό σύνολο πράξεων για την ικανοποίηση τοπικών στόχων και αναγκών, το οποίο συμβάλλει στην επίτευξη της στρατηγικής της Ένωσης «για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη» και εφαρμόζεται στο πλαίσιο εταιρικής σχέσης στο κατάλληλο επίπεδο·

(19) «κυλιόμενο κλείσιμο»: το κλείσιμο πράξεων ως αποτέλεσμα της διαδικασίας ετήσιας εκκαθάρισης λογαριασμών και πριν από το γενικό κλείσιμο του προγράμματος·

(20) «σύμβαση εταιρικής σχέσης»: έγγραφο που συντάσσει το κράτος μέλος με τη συμμετοχή εταίρων, βάσει της προσέγγισης της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, το οποίο ορίζει τη στρατηγική του κράτους μέλους, τις προτεραιότητες και τις ρυθμίσεις για τη χρήση των πόρων των Ταμείων του ΚΣΠ με αποτελεσματικό και επαρκή τρόπο για την επίτευξη της στρατηγικής της Ένωσης σχετικά με την έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, και το οποίο εγκρίνεται από την Επιτροπή μετά από αξιολόγηση και διάλογο με το κράτος μέλος·

(21) «κατηγορία περιφερειών»: είναι ο χαρακτηρισμός της περιφέρειας ως «λιγότερο αναπτυγμένη περιφέρεια», «περιφέρεια μετάβασης» ή «περισσότερο αναπτυγμένη περιφέρεια», σύμφωνα μα το άρθρο 82 παράγραφος 2·

(22) «αίτηση πληρωμής»: αίτηση πληρωμής ή δήλωση δαπανών που υποβάλλει το κράτος μέλος στην Επιτροπή·

(23) «ΕΤΕπ»: η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων ή θυγατρικές της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων·

(24) «ΜΜΕ»: μικροεπιχείρηση ή μικρομεσαία επιχείρηση κατά την έννοια της σύστασης 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής ή μεταγενέστερων τροποποιήσεών της·

(25) «λογιστική χρήση»: για τους σκοπούς του τρίτου μέρους, η περίοδος από 1 Ιουλίου έως 30 Ιουνίου, εκτός από την πρώτη λογιστική χρήση, η οποία καλύπτει την περίοδο από την ημερομηνία έναρξης της επιλεξιμότητας των δαπανών έως την 30ή Ιουνίου 2015· η τελική λογιστική χρήση είναι από 1 Ιουλίου 2022 έως 1 Ιουνίου 2023·

(26) «οικονομικό έτος»: για τους σκοπούς του τρίτου μέρους, η περίοδος από 1 Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΟΙΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΕΣ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΟΥ ΚΣΠ

ΤΙΤΛΟΣ I Αρχές της υποστήριξης της Ένωσης για τα Ταμεία του ΚΣΠ

Άρθρο 3 Πεδίο εφαρμογής

Οι κανόνες που ορίζονται στο παρόν μέρος εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των διατάξεων που θεσπίζονται στο τρίτο μέρος.

Άρθρο 4 Γενικές διατάξεις

1.           Τα Ταμεία του ΚΣΠ χορηγούν ενίσχυση, μέσω πολυετών προγραμμάτων, η οποία συμπληρώνει την εθνική, περιφερειακή και τοπική παρέμβαση, με στόχο την υλοποίηση της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, λαμβάνοντας υπόψη τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές και τις ειδικές για κάθε χώρα συστάσεις βάσει του άρθρου 121 παράγραφος 2 της Συνθήκης και των σχετικών συστάσεων που εξέδωσε το Συμβούλιο βάσει του άρθρου 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης.

2.           Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη εγγυώνται ότι η υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ είναι σύμφωνη με τις πολιτικές και τις προτεραιότητες της Ένωσης και συμπληρωματική προς τα άλλα μέσα της Ένωσης.

3.           Η υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ εφαρμόζεται σε στενή συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών.

4            Τα κράτη μέλη και οι φορείς οι οποίοι ορίζονται από αυτά γι’ αυτόν τον σκοπό είναι υπεύθυνα για την εφαρμογή των προγραμμάτων και την εκτέλεση των καθηκόντων τους βάσει του παρόντος κανονισμού και των ειδικών κανονισμών των Ταμείων στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο, σύμφωνα με το θεσμικό, νομικό και δημοσιονομικό πλαίσιο του κράτους μέλους και με την επιφύλαξη της συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό και τους ειδικούς κανόνες κάθε Ταμείου.

5.           Οι ρυθμίσεις για την εφαρμογή και τη χρήση των Ταμείων του ΚΣΠ, και ιδίως των χρηματοδοτικών και διοικητικών πόρων που απαιτούνται για την υλοποίηση των Ταμείων του ΚΣΠ σε σχέση με την υποβολή εκθέσεων, την αξιολόγηση, τη διαχείριση και τον έλεγχο, είναι αναλογικές με τη χορηγούμενη υποστήριξη.

6.           Σύμφωνα με τις αντίστοιχες αρμοδιότητές τους, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τον συντονισμό μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και με τις άλλες πολιτικές και τα μέσα της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών και των μέσων στο πλαίσιο της εξωτερικής δράσης της Ένωσης.

7.           Το μερίδιο του προϋπολογισμού της Ένωσης που διατίθεται στα Ταμεία του ΚΣΠ εκτελείται εντός του πλαισίου της επιμερισμένης διαχείρισης μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 53 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, περί του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής «δημοσιονομικός κανονισμός»), πλην του ποσού του Ταμείου Συνοχής που μεταφέρεται στη διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη» που αναφέρεται στο άρθρο 84 παράγραφος 4 και των καινοτόμων δράσεων με πρωτοβουλία της Επιτροπής βάσει του άρθρου 9 του κανονισμού του ΕΤΠΑ και της τεχνικής βοήθειας με πρωτοβουλία της Επιτροπής.

8.           Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη εφαρμόζουν την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, σύμφωνα με το άρθρο 73 του δημοσιονομικού κανονισμού.

9.           Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την αποτελεσματικότητα των Ταμείων του ΚΣΠ, ιδίως μέσω της παρακολούθησης, της υποβολής εκθέσεων και της αξιολόγησης.

10.         Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη εκτελούν τις αποστολές τους σε σχέση με τα Ταμεία του ΚΣΠ, με σκοπό τη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης για τους δικαιούχους.

Άρθρο 5 Εταιρική σχέση και πολυεπίπεδη διακυβέρνηση

1.           Για τη σύμβαση εταιρικής σχέσης και για κάθε πρόγραμμα αντίστοιχα, ένα κράτος μέλος οργανώνει εταιρική σχέση με τους ακόλουθους εταίρους:

α)      τις αρμόδιες περιφερειακές, τοπικές, αστικές και άλλες δημόσιες αρχές·

β)      τους οικονομικούς και κοινωνικούς εταίρους· και

γ)      φορείς που εκπροσωπούν την κοινωνία των πολιτών, περιλαμβανομένων των περιβαλλοντικών εταίρων, μη κυβερνητικών οργανώσεων και φορέων που είναι υπεύθυνοι για την προώθηση της ισότητας και την καταπολέμηση των διακρίσεων.

2.           Σύμφωνα με την προσέγγιση της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, τα κράτη μέλη προωθούν τη συμμετοχή των εταίρων στην εκπόνηση συμβάσεων εταιρικής σχέσης και τη σύνταξη εκθέσεων προόδου κατά την προετοιμασία, εφαρμογή, παρακολούθηση και αξιολόγηση προγραμμάτων. Οι εταίροι συμμετέχουν στις επιτροπές παρακολούθησης των προγραμμάτων.

3.           Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 140, για έναν ευρωπαϊκό κώδικα δεοντολογίας που θεσπίζει στόχους και κριτήρια για την υποστήριξη της εφαρμογής της εταιρικής σχέσης και για τη διευκόλυνση της ανταλλαγής πληροφοριών, εμπειριών, αποτελεσμάτων και ορθών πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών.

4.           Τουλάχιστον μία φορά κατ’ έτος, για κάθε Ταμείο του ΚΣΠ, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με τις οργανώσεις που εκπροσωπούν τους εταίρους στο επίπεδο της Ένωσης σχετικά με την υλοποίηση της υποστήριξης από τα Ταμεία του ΚΣΠ.

Άρθρο 6 Συμμόρφωση με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο

Οι χρηματοδοτούμενες από τα Ταμεία του ΚΣΠ πράξεις συμμορφώνονται με το εφαρμοστέο ενωσιακό και εθνικό δίκαιο.

Άρθρο 7 Προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και μη διάκριση

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή διασφαλίζουν την προάσπιση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών καθώς και την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου κατά τα στάδια της προετοιμασίας και της υλοποίησης των προγραμμάτων.

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψουν κάθε διάκριση εξαιτίας του φύλου, της φυλής ή της εθνοτικής καταγωγής, της θρησκείας ή των πεποιθήσεων, αναπηρίας, της ηλικίας ή του γενετήσιου προσανατολισμού κατά την εκπόνηση και υλοποίηση των προγραμμάτων.

Άρθρο 8 Αειφόρος ανάπτυξη

Οι στόχοι των Ταμείων του ΚΣΠ επιδιώκονται στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης και της προώθησης από την Ένωση του στόχου της προστασίας και της βελτίωσης του περιβάλλοντος, όπως ορίζεται στα άρθρα 11 και 19 της Συνθήκης, λαμβάνοντας υπόψη την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή διασφαλίζουν την προώθηση των απαιτήσεων περιβαλλοντικής προστασίας, της απόδοσης των πόρων, του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής σε αυτήν, της πρόληψης και διαχείρισης κινδύνου κατά την προετοιμασία και εφαρμογή των συμβάσεων εταιρικής σχέσης και των προγραμμάτων. Τα κράτη μέλη παρέχουν στοιχεία σχετικά με την υποστήριξη των στόχων σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία που εγκρίνει η Επιτροπή. Η Επιτροπή εγκρίνει την εν λόγω μεθοδολογία με την έκδοση εκτελεστικής πράξης. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 143 παράγραφος 3.

ΤΙΤΛΟΣ II ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Θεματικοί στόχοι για τα Ταμεία του ΚΣΠ και κοινό στρατηγικό πλαίσιο

Άρθρο 9 Θεματικοί στόχοι

Κάθε Ταμείο του ΚΣΠ υποστηρίζει τους ακόλουθους θεματικούς στόχους, σύμφωνα με την αποστολή του, ώστε να συμβάλει στη στρατηγική της Ένωσης για «έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη»:

(1) ενίσχυση της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας·

(2) βελτίωση της πρόσβασης, της χρήσης και της ποιότητας των τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών·

(3) βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και του γεωργικού τομέα (για το ΕΓΤΑΑ) και του τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας (για το ΕΤΘΑ)·

(4) υποστήριξη της μετάβασης προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε όλους τους τομείς·

(5) προώθηση της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, της πρόληψης και της διαχείρισης κινδύνων·

(6) προστασία του περιβάλλοντος και προώθηση της αποδοτικότητας των πόρων·

(7) προώθηση των βιώσιμων μεταφορών και άρση των προβλημάτων σε βασικές υποδομές δικτύων·

(8) προώθηση της απασχόλησης και υποστήριξη της κινητικότητας της εργασίας·

(9) προώθηση της κοινωνικής ένταξης και καταπολέμηση της φτώχειας·

(10) επένδυση στην εκπαίδευση, την απόκτηση δεξιοτήτων και τη διά βίου μάθηση·

(11) ενίσχυση της θεσμικής ικανότητας και αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης.

Οι θεματικοί στόχοι εξειδικεύονται σε ειδικές προτεραιότητες για το κάθε Ταμείο του ΚΣΠ οι οποίες ορίζονται στους ειδικούς κανόνες για κάθε Ταμείο.

Άρθρο 10 Κοινό στρατηγικό πλαίσιο

Για την προώθηση της αρμονικής, ισόρροπης και αειφόρου ανάπτυξης της Ένωσης, ένα κοινό στρατηγικό πλαίσιο παρέχει σαφή στρατηγική κατεύθυνση στη διαδικασία προγραμματισμού και διευκολύνει τον τομεακό και εδαφικό συντονισμό των παρεμβάσεων της Ένωσης στο πλαίσιο των Ταμείων του ΚΣΠ με άλλες συναφείς πολιτικές και μέσα της Ένωσης σύμφωνα με τους στόχους της στρατηγικής της Ένωσης για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξηεξειδικεύει τους γενικούς και ειδικούς στόχους της στρατηγικής της Ένωσης για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη σε βασικές δράσεις για τα Ταμεία του ΚΣΠ.

Άρθρο 11 Περιεχόμενο

Το κοινό στρατηγικό πλαίσιο θεσπίζει:

στα)       τους μηχανισμούς για την εξασφάλιση μέσα για την επίτευξη της συνοχής και της συνέπειας του προγραμματισμού των Ταμείων του ΚΣΠ με τις ειδικές ανά χώρα συστάσεις δυνάμει του άρθρου 121 παράγραφος 2 της Συνθήκης και των σχετικών συστάσεων του Συμβουλίου που έχουν εκδοθεί βάσει του άρθρου 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης·.

εβ)         τους μηχανισμούς συντονισμού μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και με άλλες συναφείς πολιτικές και μέσα της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των εξωτερικών μέσων για τη συνεργασία·

γ)           τις οριζόντιες αρχές και τους εγκάρσιους στόχους πολιτικής για την εφαρμογή των Ταμείων του ΚΣΠ·

βδ)         ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση εδαφικών προκλήσεων και μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την ενθάρρυνση μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης η οποία απηχεί το ρόλο που έχουν οι τις βασικές εδαφικές προκλήσεις για τις αστικές, αγροτικές, παράκτιες και αλιευτικές περιοχές καθώς και αντιμετώπιση των ειδικών προκλήσεων για τις περιοχές με ιδιαίτερα εδαφικά χαρακτηριστικά που αναφέρονται στα άρθρα 174 και 349 της Συνθήκης, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν από τα Ταμεία του ΚΣΠ·

(αε)        για κάθε θεματικό στόχο, τις βασικές ενδεικτικές δράσεις υψηλής ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας που θα υποστηριχθούν από το κάθε Ταμείο του ΚΣΠ και τις αντίστοιχες αρχές για τα αποτελέσματα·

(δστ)      τους τομείς προτεραιότητεςας για τις δραστηριότητες συνεργασίας κάθε Ταμείου των Ταμείων του ΚΣΠ, κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τις μακροπεριφερειακές στρατηγικές και τις στρατηγικές θαλάσσιων λεκανών.

Άρθρο 12 Έγκριση και επανεξέταση

Τα στοιχεία Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 142 του κοινού στρατηγικού πλαισίου που σχετίζονται με τη συνοχή και τη συνέπεια με τις οικονομικές πολιτικές των κρατών μελών και της Ένωσης, τους μηχανισμούς συντονισμού μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και των άλλων οικείων πολιτικών και μέσων της Ένωσης, τις οριζόντιες αρχές και τους εγκάρσιους στόχους πολιτικής και τις ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση εδαφικών προκλήσεων ορίζονται στο Παράρτημα Ιεντός 3 μηνών από την έκδοση του παρόντος κανονισμού.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 142 στις οποίες θα καθορίζονται τα συγκεκριμένα στοιχεία του κοινού στρατηγικού πλαισίου που σχετίζονται με τον καθορισμό ενδεικτικών ενεργειών υψηλής ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας και τις αντίστοιχες αρχές για αποτελέσματα για κάθε θεματικό στόχο καθώς και οι προτεραιότητες συνεργασίας.

Όταν υπάρχουν μείζονες αλλαγές στη στρατηγική της Ένωσης για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, η Επιτροπή επανεξετάζει το κοινό στρατηγικό πλαίσιο και, όπου χρειάζεται, εγκρίνει, με κατ’ εξουσιοδότηση πράξειςη σύμφωνα με το άρθρο 142, τροποποιήσεις στο Παράρτημα Ιαναθεωρημένο κοινό στρατηγικό πλαίσιο.

Εντός έξι μηνών από την έγκριση της αναθεώρησης του ενός αναθεωρημένου κοινού στρατηγικού πλαισίου, τα κράτη μέλη προτείνουν τροποποιήσεις, εάν είναι απαραίτητο, της σύμβασης εταιρικής σχέσης και των προγραμμάτων τους, για να διασφαλίσουν την συνέπειά τους με το αναθεωρημένο κοινό στρατηγικό πλαίσιο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Σύμβαση εταιρικής σχέσης

Άρθρο 13 Προετοιμασία της σύμβασης εταιρικής σχέσης

1. Κάθε κράτος μέλος καταρτίζει σύμβαση εταιρικής σχέσης για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2014 έως 31 Δεκεμβρίου 2020.

2. Η σύμβαση εταιρικής σχέσης συντάσσεται από τα κράτη μέλη σε συνεργασία με τους εταίρους που αναφέρονται στο άρθρο 5. Η σύμβαση εταιρικής σχέσης καταρτίζεται σε διάλογο με την Επιτροπή.

3. Η σύμβαση εταιρικής σχέσης καλύπτει τη συνολική υποστήριξη των Ταμείων του ΚΣΠ στο οικείο κράτος μέλος.

4. Κάθε κράτος μέλος διαβιβάζει τη σύμβαση εταιρικής σχέσης του στην Επιτροπή εντός 3 μηνών από την έγκριση του κοινού στρατηγικού πλαισίου.

Άρθρο 14 Περιεχόμενο της σύμβασης εταιρικής σχέσης

              Η σύμβαση εταιρικής σχέσης ορίζει:

α)      ρυθμίσεις για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις προτεραιότητες της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, που περιλαμβάνουν:

(i)      ανάλυση των ανισοτήτων και των αναπτυξιακών αναγκών με αναφορά στους θεματικούς στόχους, και τις βασικές δράσεις που ορίζονται στο κοινό στρατηγικό πλαίσιο και τους ειδικούς στόχους που ορίζονται στις ειδικές για κάθε χώρα συστάσεις βάσει του άρθρου 121 παράγραφος 2 της Συνθήκης και στις σχετικές συστάσεις του Συμβουλίου που εκδίδονται βάσει του άρθρου 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης·

(ii)      συνοπτική ανάλυση των εκ των προτέρων αξιολογήσεων των προγραμμάτων που αιτιολογούν την επιλογή των θεματικών στόχων και την ενδεικτική κατανομή των πόρων των Ταμείων του ΚΣΠ·

(iii)     για κάθε θεματικό στόχο, σύνοψη των κύριων αναμενόμενων αποτελεσμάτων για κάθε Ταμείο του ΚΣΠ·

(iv)     ενδεικτική κατανομή της υποστήριξης από την Ένωση ανά θεματικό στόχο σε εθνικό επίπεδο για καθένα από τα Ταμεία του ΚΣΠ, καθώς και το συνολικό ενδεικτικό ποσό υποστήριξης που προβλέπεται για τους στόχους που αφορούν την κλιματική αλλαγή·

(v)     τους κύριους τομείς προτεραιότητας για τη συνεργασία, λαμβάνοντας υπόψη, κατά περίπτωση, τις μακροπεριφερειακές στρατηγικές και τις στρατηγικές για τις θαλάσσιες λεκάνες·

(vi)     τις οριζόντιες αρχές και τους στόχους πολιτικής για την υλοποίηση των Ταμείων του ΚΣΠ·

(vii)    τον κατάλογο των προγραμμάτων του ΕΤΠΑ, του ΕΚΤ και του Ταμείου Συνοχής, με εξαίρεση τα προγράμματα του στόχου της Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας, και τα προγράμματα του ΕΓΤΑΑ και του ΕΤΘΑ, με τις αντίστοιχες ενδεικτικές χορηγήσεις ανά Ταμείο του ΚΣΠ και ανά έτος·

β)      μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την εδαφική ανάπτυξη που χρηματοδοτείται από τα Ταμεία του ΚΣΠ, η οποία ορίζει:

(i)      τους μηχανισμούς σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο που εξασφαλίζουν τον συντονισμό μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και άλλων ενωσιακών και εθνικών χρηματοδοτικών μέσων καθώς και με την ΕΤΕπ·

(ii)      τις ρυθμίσεις που θα διασφαλίσουν μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της χρήσης των Ταμείων του ΚΣΠ για την εδαφική ανάπτυξη αστικών, αγροτικών, παράκτιων και αλιευτικών περιοχών, καθώς και περιοχών με ιδιαίτερα εδαφικά χαρακτηριστικά, και ιδίως τις ρυθμίσεις εφαρμογής των άρθρων 28 και 29 και 99 που συνοδεύονται, κατά περίπτωση, από κατάλογο των πόλεων που θα συμμετάσχουν στον μηχανισμό αστικής ανάπτυξης ο οποίος αναφέρεται στο άρθρο 7 του κανονισμού του ΕΤΠΑ·

γ)      μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών των γεωγραφικών περιοχών που πλήττονται κατ’ εξοχήν από τη φτώχεια ή στοχευόμενων ομάδων που αντιμετωπίζουν τον υψηλότερο κίνδυνο διακρίσεων ή αποκλεισμού, με ειδική μέριμνα για τις περιθωριοποιημένες κοινότητες, κατά περίπτωση, συμπεριλαμβανομένης της ενδεικτικής κατανομής των χρηματοδοτήσεων για τα Ταμεία του ΚΣΠ·

δ)      ρυθμίσεις που εξασφαλίζουν την αποτελεσματική εφαρμογή οι οποίες περιλαμβάνουν:

(i)      έναν ενοποιημένο πίνακα ορόσημων και ποσοτικών στόχων που θεσπίζονται στα προγράμματα για το πλαίσιο επιδόσεων που αναφέρεται στο άρθρο 19 παράγραφος 1, μαζί με τη μεθοδολογία και τον μηχανισμό για τη διασφάλιση της συνέπειας σε όλα τα προγράμματα και τα Ταμεία του ΚΣΠ·

(ii)      συνοπτική αξιολόγηση της εκπλήρωσης των εκ των προτέρων όρων και των μέτρων που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, καθώς και το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής τους, όταν δεν πληρούνται οι εκ των προτέρων όροι·

(iii)     τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την εκ των προτέρων επαλήθευση της συμμόρφωσης με τους κανόνες προσθετικότητας, όπως ορίζονται στο τρίτο μέρος του παρόντος κανονισμού·

(iv)     τα μέτρα που λαμβάνονται για τη συμμετοχή των εταίρων και τον ρόλο τους στην προετοιμασία της σύμβασης εταιρικής σχέσης και της έκθεσης προόδου, όπως ορίζει το άρθρο 46 του παρόντος κανονισμού·

ε)      ρυθμίσεις που διασφαλίζουν την αποτελεσματική εφαρμογή των Ταμείων του ΚΣΠ, οι οποίες περιλαμβάνουν:

(i)      εκτίμηση της ενδεχόμενης ανάγκης να ενισχυθεί η διοικητική ικανότητα των αρχών και των δικαιούχων και, όπου χρειάζεται, των δικαιούχων των μέτρων που πρέπει να ληφθούν γι’ αυτό τον σκοπό·

(ii)      συνοπτική παρουσίαση των προγραμματιζόμενων ενεργειών και των αντίστοιχων ποσοτικών στόχων στα προγράμματα για να επιτευχθεί μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης για τους δικαιούχους·

(iii)     αξιολόγηση των υφισταμένων συστημάτων ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων και των μέτρων που προγραμματίζονται για να εξασφαλιστεί ότι όλες οι ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ των δικαιούχων και των αρμόδιων διαχειριστικών και ελεγκτικών αρχών των προγραμμάτων μπορούν να πραγματοποιούνται αποκλειστικά μέσω ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων.

Άρθρο 15 Έγκριση και τροποποίηση της σύμβασης εταιρικής σχέσης

1.           Η Επιτροπή αξιολογεί τη συμμόρφωση της σύμβασης εταιρικής σχέσης με τον παρόντα κανονισμό, το κοινό στρατηγικό πλαίσιο, τις ειδικές ανά χώρα συστάσεις του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 121 παράγραφος 2 και τις συστάσεις του Συμβουλίου δυνάμει του άρθρου 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης, λαμβάνοντας υπόψη τις εκ των προτέρων αξιολογήσεις των προγραμμάτων, και διατυπώνει παρατηρήσεις εντός τριών μηνών από την ημερομηνία υποβολής της σύμβασης εταιρικής σχέσης. Το κράτος μέλος παρέχει όλες τις απαραίτητες συμπληρωματικές πληροφορίες και, κατά περίπτωση, αναθεωρεί τη σύμβαση εταιρικής σχέσης.

2.           Η Επιτροπή εκδίδει, με εκτελεστική πράξη, απόφαση για την έγκριση της σύμβασης εταιρικής σχέσης το αργότερο εντός έξι μηνών από την υποβολή της από το κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν ληφθεί υπόψη ικανοποιητικά οι παρατηρήσεις που διατύπωσε η Επιτροπή. Η σύμβαση εταιρικής σχέσης δεν τίθεται σε ισχύ πριν από την 1η Ιανουαρίου 2014.

3.           Όταν ένα κράτος μέλος προτείνει τροποποίηση της σύμβασης εταιρικής σχέσης, η Επιτροπή πραγματοποιεί αξιολόγηση σύμφωνα με την παράγραφο 1 και, κατά περίπτωση, εκδίδει απόφαση, με εκτελεστική πράξη, για την έγκριση της τροποποίησης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Θεματική συγκέντρωση, εκ των προτέρων όροι και επανεξέταση της επίδοσης

Άρθρο 16 Θεματική συγκέντρωση

Τα κράτη μέλη συγκεντρώνουν την υποστήριξη, σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες για κάθε Ταμείο, στις παρεμβάσεις που παράγουν τη μεγαλύτερη δυνατή προστιθέμενη αξία σε σχέση με τη στρατηγική της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις που προσδιορίζονται στις ειδικές ανά χώρα συστάσεις βάσει του άρθρου 121 παράγραφος 2 της Συνθήκης και στις σχετικές συστάσεις του Συμβουλίου που εκδίδονται βάσει του άρθρου 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης, λαμβάνοντας υπόψη τις εθνικές και περιφερειακές ανάγκες.

Άρθρο 17 Εκ των προτέρων όροι

1. Καθορίζονται εκ των προτέρων όροι για κάθε Ταμείο του ΚΣΠ στους ειδικούς κανόνες κάθε Ταμείου.

2. Τα κράτη μέλη εκτιμούν αν πληρούνται οι εφαρμοστέοι εκ των προτέρων όροι.

3. Σε περίπτωση που δεν ικανοποιούνται οι εκ των προτέρων όροι κατά την ημερομηνία διαβίβασης της σύμβασης εταιρικής σχέσης, τα κράτη μέλη παραθέτουν στη σύμβαση εταιρικής σχέσης συνοπτική παρουσίαση των μέτρων που θα λάβουν σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο και το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής τους, προκειμένου να διασφαλίσουν τη συμμόρφωσή τους το αργότερο εντός δύο ετών από την έγκριση της σύμβασης εταιρικής σχέσης ή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2016, ανάλογα με το ποια ημερομηνία προηγείται.

4. Τα κράτη μέλη καθορίζουν λεπτομερή μέτρα για την τήρηση των εκ των προτέρων όρων, συμπεριλαμβανομένου του χρονοδιαγράμματος της εφαρμογής τους, στα σχετικά προγράμματα.

5. Η Επιτροπή αξιολογεί τα παρεχόμενα στοιχεία σχετικά με την τήρηση των εκ των προτέρων όρων στο πλαίσιο της αξιολόγησης της σύμβασης εταιρικής σχέσης και των προγραμμάτων. Μπορεί να αποφασίσει, κατά την έγκριση ενός προγράμματος, να αναστείλει το σύνολο ή μέρος των ενδιάμεσων πληρωμών για ένα πρόγραμμα μέχρι την επιτυχή εφαρμογή των μέτρων για την τήρηση των εκ των προτέρων όρων. Η μη εφαρμογή των μέτρων για την τήρηση των εκ των προτέρων όρων εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο πρόγραμμα συνιστά αιτία αναστολής των πληρωμών από την Επιτροπή.

6. Οι παράγραφοι 1 έως 5 δεν εφαρμόζονται σε προγράμματα στο πλαίσιο του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας.

Άρθρο 18 Αποθεματικό επίδοσης

Το 5% των πόρων που διατίθενται σε κάθε Ταμείο του ΚΣΠ και κράτος μέλος, με εξαίρεση τους πόρους που διατίθενται στον στόχο της Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας και τον Τίτλο V του κανονισμού ΕΤΘΑ, συνιστά αποθεματικό επίδοσης που κατανέμεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 19 Επανεξέταση της επίδοσης

1.           Η Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, επανεξετάζει τις επιδόσεις των προγραμμάτων σε κάθε κράτος μέλος το 2017 και το 2019, με αναφορά στο πλαίσιο επιδόσεων που ορίζεται στην αντίστοιχη σύμβαση εταιρικής σχέσης και τα προγράμματα. Η μέθοδος για τον καθορισμό του πλαισίου επιδόσεων ορίζεται στο παράρτημα Ι.

2.           Κατά την επανεξέταση εξετάζεται η επίτευξη των ορόσημων των προγραμμάτων στο επίπεδο προτεραιοτήτων, βάσει των στοιχείων και εκτιμήσεων που παρουσιάζονται στις εκθέσεις προόδου που υποβάλλουν τα κράτη μέλη το 2017 και το 2019.

Άρθρο 20 Κατανομή του αποθεματικού επίδοσης

1.           Εάν κατά την επανεξέταση των επιδόσεων το 2017 διαπιστωθεί ότι μια προτεραιότητα στο πλαίσιο ενός προγράμματος δεν έχει επιτύχει τα ορόσημα που ορίστηκαν για το έτος 2016, η Επιτροπή υποβάλλει συστάσεις στο οικείο κράτος μέλος.

2.           Βάσει της επανεξέτασης που πραγματοποιείται το 2019, η Επιτροπή εκδίδει απόφαση, μέσω εκτελεστικών πράξεων, για να προσδιορίσει, για κάθε Ταμείο του ΚΣΠ και κράτος μέλος, τα προγράμματα και τις προτεραιότητες που έχουν επιτύχει τα ορόσημά τους. Το κράτος μέλος προτείνει την κατανομή του αποθεματικού επίδοσης για τα προγράμματα και τις προτεραιότητες που προβλέπονται στην απόφαση της Επιτροπής. Η Επιτροπή εγκρίνει την τροποποίηση των οικείων προγραμμάτων σύμφωνα με το άρθρο 26. Όταν ένα κράτος μέλος δεν υποβάλλει τα στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφοι 2 και 3, το αποθεματικό επίδοσης για τα προγράμματα ή τις σχετικές προτεραιότητες δεν διατίθεται.

3.           Όταν από την επανεξέταση των επιδόσεων προκύπτουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία μια προτεραιότητα δεν έχει επιτύχει τα ορόσημα που καθορίστηκαν στο πλαίσιο επιδόσεων, η Επιτροπή μπορεί να αναστείλει το σύνολο ή μέρος των ενδιάμεσων πληρωμών για μια προτεραιότητα ενός προγράμματος σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στους ειδικούς κανόνες του Ταμείου.

4.           Εάν η Επιτροπή διαπιστώνει, βάσει της εξέτασης της τελικής έκθεσης υλοποίησης του προγράμματος, σοβαρή αποτυχία όσον αφορά την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο πλαίσιο επιδόσεων, μπορεί να εφαρμόσει δημοσιονομικές διορθώσεις για τις οικείες προτεραιότητες σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες του Ταμείου. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 142, θεσπίζοντας τα κριτήρια και τη μεθοδολογία για τον προσδιορισμό του επιπέδου της δημοσιονομικής διόρθωσης που πρέπει να εφαρμοστεί. .

5.           Η παράγραφος 2 δεν εφαρμόζεται σε προγράμματα που εμπίπτουν στον στόχο της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας και στον τίτλο V του κανονισμού για το ΕΤΘΑ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV Μακροοικονομικοί όροι

Άρθρο 21 Όροι σχετικοί με τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών

1.           Η Επιτροπή δύναται να ζητήσει από ένα κράτος μέλος να επανεξετάσει και να προτείνει τροποποιήσεις στη σύμβαση εταιρικής σχέσης και στα σχετικά προγράμματά του, όταν αυτό είναι αναγκαίο:

α)      για να υποστηρίξει την εφαρμογή μιας σύστασης του Συμβουλίου που απευθύνεται στο οικείο κράτος μέλος και έχει εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 121 παράγραφος 2 και/ή το άρθρο 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης ή για να υποστηρίξει την εφαρμογή μέτρων που απευθύνονται στο οικείο κράτος μέλος και έχουν ληφθεί σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 της Συνθήκης·

β)      για να υποστηρίξει την εφαρμογή μιας σύστασης του Συμβουλίου που απευθύνεται στο οικείο κράτος μέλος και έχει εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 126 παράγραφος 7 της Συνθήκης·

γ)      για να υποστηρίξει την εφαρμογή μιας σύστασης του Συμβουλίου που απευθύνεται στο οικείο κράτος μέλος και έχει εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2011 [σχετικά με την πρόληψη και τη διόρθωση μακροοικονομικών ανισορροπιών], υπό την προϋπόθεση ότι οι τροποποιήσεις αυτές κρίνονται αναγκαίες για τη διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών· ή

δ)      για να μεγιστοποιήσει τον αντίκτυπο στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα από τα διαθέσιμα Ταμεία του ΚΣΠ, σύμφωνα με την παράγραφο 4, εάν ένα κράτος μέλος ικανοποιεί μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

(i)      του χορηγείται οικονομική ενίσχυση δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 407/2010 του Συμβουλίου·

(ii)      του χορηγείται μεσοπρόθεσμη οικονομική ενίσχυση δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 332/2002 του Συμβουλίου[24]·

(iii)     του χορηγείται οικονομική ενίσχυση υπό τη μορφή δανείου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, σύμφωνα με τη συνθήκη ίδρυσης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.

2.           Το κράτος μέλος υποβάλλει πρόταση τροποποίησης της σύμβασης εταιρικής σχέσης και των σχετικών προγραμμάτων εντός ενός μηνός. Εάν χρειαστεί, η Επιτροπή διατυπώνει παρατηρήσεις εντός ενός μηνός από την υποβολή των τροποποιήσεων, οπότε το κράτος μέλος υποβάλλει εκ νέου την πρότασή του εντός ενός μηνός.

3.           Εάν η Επιτροπή δεν υποβάλλει παρατηρήσεις ή εάν οι παρατηρήσεις της έχουν ληφθεί ικανοποιητικά υπόψη, η Επιτροπή εκδίδει απόφαση με την οποία εγκρίνει τις τροποποιήσεις της σύμβασης εταιρικής σχέσης και τα σχετικά προγράμματα αμελλητί.

4.           Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, όταν διατίθεται σε ένα κράτος μέλος οικονομική ενίσχυση σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο δ) και συνδέεται με πρόγραμμα προσαρμογής, η Επιτροπή δύναται χωρίς πρόταση από το κράτος μέλος να τροποποιήσει τη σύμβαση εταιρικής σχέσης και τα προγράμματα με σκοπό να μεγιστοποιήσει τον αντίκτυπο στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα από τα διαθέσιμα Ταμεία του ΚΣΠ. Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή της σύμβασης εταιρικής σχέσης και των σχετικών προγραμμάτων, η Επιτροπή εμπλέκεται στη διαχείρισή τους όπως αναλύεται στο πρόγραμμα προσαρμογής ή το μνημόνιο κατανόησης που υπογράφει με το οικείο κράτος μέλος.

5.           Όταν ένα κράτος μέλος δεν ανταποκριθεί στο αίτημα της Επιτροπής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή δεν απαντήσει ικανοποιητικά εντός ενός μηνός στις παρατηρήσεις της Επιτροπής που αναφέρονται στην παράγραφο 2, η Επιτροπή δύναται, εντός τριών μηνών μετά την υποβολή των παρατηρήσεων της, να εκδώσει απόφαση, μέσω εκτελεστικής πράξης, για την αναστολή μέρους ή του συνόλου των πληρωμών στα οικεία προγράμματα.

6.           Η Επιτροπή αναστέλλει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, μέρος ή το σύνολο των πληρωμών και των αναλήψεων υποχρεώσεων για τα οικεία προγράμματα στην περίπτωση που:

α)      το Συμβούλιο αποφασίσει ότι το κράτος μέλος δεν συμμορφώνεται με τα ειδικά μέτρα που ορίζει το Συμβούλιο δυνάμει του άρθρου 136 παράγραφος 1 της Συνθήκης·

β)      το Συμβούλιο αποφασίζει δυνάμει του άρθρου 126 παράγραφος 8 ή του άρθρου 126 παράγραφος 11 της Συνθήκης ότι το οικείο κράτος μέλος δεν έχει λάβει αποτελεσματικά μέτρα για να διορθώσει το υπερβολικό έλλειμμά του·

γ)      το Συμβούλιο κρίνει σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. […]/2011 [σχετικά με την πρόληψη και τη διόρθωση μακροοικονομικών ανισορροπιών] ότι, σε δύο διαδοχικές φορές, το κράτος μέλος δεν υπέβαλε επαρκές διορθωτικό σχέδιο δράσης ή όταν το Συμβούλιο εκδώσει απόφαση μη συμμόρφωσης σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού·

δ)      η Επιτροπή συμπεραίνει ότι το κράτος μέλος δεν έλαβε μέτρα για την υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής που αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 407/2010 του Συμβουλίου ή τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 332/2002 και, κατά συνέπεια, αποφασίζει να μην εγκρίνει την εκταμίευση της οικονομικής βοήθειας που έχει χορηγηθεί στο συγκεκριμένο κράτος μέλος· ή

ε)      το διοικητικό συμβούλιο του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας συμπεράνει ότι δεν πληρούνται οι όροι που συνδέονται με την οικονομική βοήθεια που χορηγεί ο ΕΜΣ υπό μορφή δανείου στο συγκεκριμένο κράτος μέλος και, κατά συνέπεια, αποφασίζει να μην εκταμιεύσει τη βοήθεια αυτή.

7.           Όταν η Επιτροπή αποφασίζει να αναστείλει μέρος ή το σύνολο των πληρωμών ή των αναλήψεων υποχρεώσεων σύμφωνα με τις παραγράφους 5 και 6 αντίστοιχα, εξασφαλίζει ότι η αναστολή είναι αναλογική και αποτελεσματική, λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες στο οικείο κράτος μέλος και τηρεί την αρχή της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των κρατών μελών, ιδίως όσον αφορά τον αντίκτυπο από την αναστολή πληρωμών στην οικονομία του οικείου κράτους μέλους.

8.           Η Επιτροπή αίρει άμεσα την αναστολή των πληρωμών και των αναλήψεων υποχρεώσεων στην περίπτωση που το κράτος μέλος έχει προτείνει τροποποιήσεις της σύμβασης εταιρικής σχέσης και των συναφών προγραμμάτων, όπως έχει ζητήσει η Επιτροπή, τις οποίες η Επιτροπή έχει εγκρίνει, και κατά περίπτωση, όταν:

α)      το Συμβούλιο αποφασίσει ότι το κράτος μέλος συμμορφώνεται με τα ειδικά μέτρα που έχει ορίσει το Συμβούλιο δυνάμει του άρθρου 136 παράγραφος 1 της Συνθήκης·

β)      η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος αναστέλλεται σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97 ή το Συμβούλιο αποφασίζει σύμφωνα με το άρθρο 126 παράγραφος 12 της Συνθήκης να καταργήσει την απόφαση για την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος

γ)      το Συμβούλιο έχει επικυρώσει το διορθωτικό σχέδιο δράσης που υπέβαλε το οικείο κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. […] [κανονισμός EIP] ή η διαδικασία υπερβολικών ανισορροπιών (ΔΥΑ) έχει τεθεί σε αναστολή σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού ή το Συμβούλιο έχει περατώσει τη διαδικασία υπερβολικών ανισορροπιών σύμφωνα με το άρθρο 11 του εν λόγω κανονισμού·

δ)      η Επιτροπή συμπεραίνει ότι το κράτος μέλος έχει λάβει μέτρα για την υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής που αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 407/2010 του Συμβουλίου ή τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 332/2002 και, κατά συνέπεια, αποφασίζει να εγκρίνει την εκταμίευση της οικονομικής βοήθειας που έχει χορηγηθεί στο συγκεκριμένο κράτος μέλος· ή

ε)      το διοικητικό συμβούλιο του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας συμπεράνει ότι πληρούνται οι όροι που συνδέονται με την οικονομική βοήθεια που χορηγεί ο ΕΜΣ υπό μορφή δανείου ΕΜΣ στο συγκεκριμένο κράτος μέλος και, κατά συνέπεια, αποφασίζει να εκταμιεύσει τη βοήθεια αυτή.

Ταυτόχρονα, το Συμβούλιο αποφασίζει, βάσει προτάσεως της Επιτροπής, να επανεντάξει στον προϋπολογισμό τις ανασταλείσες αναλήψεις υποχρεώσεων σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. [...] του Συμβουλίου περί καθορισμού του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014‑2020.

Άρθρο 22 Αύξηση στις πληρωμές για κράτος μέλος με προσωρινές δημοσιονομικές δυσκολίες

1.           Κατόπιν αίτησης ενός κράτους μέλους, τα ποσά των ενδιάμεσων πληρωμών και οι πληρωμές του τελικού υπολοίπου μπορούν να αυξηθούν κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες άνω του ποσοστού συγχρηματοδότησης που εφαρμόζεται σε κάθε προτεραιότητα για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ και το Ταμείο Συνοχής ή για κάθε μέτρο για το ΕΓΤΑΑ και το ΕΤΘΑ. Το αυξημένο ποσοστό που δεν δύναται να υπερβαίνει το 100 % εφαρμόζεται σε αιτήσεις πληρωμών που αφορούν την λογιστική περίοδο κατά την οποία το κράτος μέλος υπέβαλε το αίτημά του και μεταγενέστερες λογιστικές περιόδους κατά τις οποίες το κράτος μέλος πληροί μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)      εάν το οικείο κράτος μέλος έχει υιοθετήσει το ευρώ, λαμβάνει μακροοικονομική χρηματοδοτική συνδρομή από την Ένωση βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 407/2010 του Συμβουλίου[25]·

β)      εάν το εν λόγω κράτος μέλος δεν έχει υιοθετήσει το ευρώ, λαμβάνει μεσοπρόθεσμη οικονομική υποστήριξη σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 332/2002 του Συμβουλίου[26]·

γ)      χορηγείται σε αυτό οικονομική υποστήριξη σύμφωνα με τη συνθήκη για τη θέσπιση του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας που υπεγράφη στις 11 Ιουλίου 2011.

Το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται στα προγράμματα βάσει του κανονισμού της ΕΕΣ.

2.           Παρά τις διατάξεις της παραγράφου 1, η υποστήριξη της Ένωσης μέσω ενδιάμεσων πληρωμών και πληρωμών του τελικού υπολοίπου δεν είναι μεγαλύτερη από τη δημόσια υποστήριξη και το ανώτατο ποσό της υποστήριξης από τα Ταμεία του ΚΣΠ για κάθε άξονα προτεραιότητας για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ και το Ταμείο Συνοχής ή για κάθε μέτρο του ΕΓΤΑΑ και του ΕΤΘΑ, όπως ορίζεται στην απόφαση της Επιτροπής για την έγκριση του προγράμματος.

ΤΙΤΛΟΣ III ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Γενικές διατάξεις για τα Ταμεία του ΚΣΠ

Άρθρο 23 Εκπόνηση προγραμμάτων

1.           Τα Ταμεία του ΚΣΠ εκτελούνται μέσω προγραμμάτων, σύμφωνα με τη σύμβαση εταιρικής σχέσης. Κάθε πρόγραμμα καλύπτει την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2014 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020.

2.           Τα προγράμματα καταρτίζονται από τα κράτη μέλη ή από την αρχή που ορίζεται από αυτά, σε συνεργασία με τους εταίρους.

3.           Τα προγράμματα υποβάλλονται ταυτόχρονα μαζί με τη σύμβαση εταιρικής σχέσης με εξαίρεση τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας, τα οποία υποβάλλονται εντός έξι μηνών από την έγκριση του κοινού στρατηγικού πλαισίου. Όλα τα προγράμματα συνοδεύονται από την εκ των προτέρων αξιολόγηση, όπως ορίζει το άρθρο 48.        

Άρθρο 24 Περιεχόμενο των προγραμμάτων

1.           Κάθε πρόγραμμα χαράσσει στρατηγική για τη συνεισφορά του προγράμματος στην υλοποίηση της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, η οποία είναι συνεπής με το κοινό στρατηγικό πλαίσιο και τη σύμβαση εταιρικής σχέσης. Κάθε πρόγραμμα περιλαμβάνει τις ρυθμίσεις που διασφαλίζουν την αποτελεσματική, αποδοτική και συντονισμένη εφαρμογή των Ταμείων του ΚΣΠ και των δράσεων, ώστε να επιτευχθεί μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης για τους δικαιούχους.

2.           Κάθε πρόγραμμα καθορίζει προτεραιότητες παραθέτοντας ειδικούς στόχους, χρηματοδοτικές συνεισφορές των Ταμείων του ΚΣΠ και την αντίστοιχη εθνική συμμετοχή.

3.           Κάθε προτεραιότητα ορίζει δείκτες για την εκτίμηση της προόδου της εφαρμογής του προγράμματος ως προς την επίτευξη των στόχων, ως βάση για την παρακολούθηση, αξιολόγηση και επανεξέταση των επιδόσεων. Οι δείκτες αυτοί περιλαμβάνουν:

α)      δημοσιονομικούς δείκτες σε σχέση με τις διατεθείσες δαπάνες·

β)      δείκτες εκροών που συνδέονται με τις χρηματοδοτούμενες πράξεις·

γ)      δείκτες αποτελεσμάτων που συνδέονται με την προτεραιότητα.

Για κάθε Ταμείο του ΚΣΠ, οι ειδικοί κανόνες για κάθε Ταμείο ορίζουν κοινούς δείκτες και μπορούν να προβλέπουν ειδικούς δείκτες για κάθε πρόγραμμα.

4.           Κάθε πρόγραμμα, με εξαίρεση τα προγράμματα που καλύπτουν αποκλειστικά την τεχνική βοήθεια, περιλαμβάνει περιγραφή των μέτρων που πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις αρχές που καθορίζονται στα άρθρα 7 και 8.

5.           Κάθε πρόγραμμα, με εξαίρεση τα προγράμματα για τα οποία η τεχνική βοήθεια παρέχεται βάσει ειδικού προγράμματος, ορίζουν το ενδεικτικό ποσό της υποστήριξης που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τους στόχους που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή.

6.           Τα κράτη μέλη εκπονούν το πρόγραμμα σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες κάθε Ταμείου.

Άρθρο 25

Η διαδικασία έγκρισης προγραμμάτων

1.           Η Επιτροπή αξιολογεί τη συνέπεια των προγραμμάτων με τον παρόντα κανονισμό, τους ειδικούς κανονισμούς των Ταμείων, την αποτελεσματική συμβολή τους στην επίτευξη των θεματικών στόχων και των ειδικών προτεραιοτήτων της Ένωσης για κάθε Ταμείο του ΚΣΠ, το κοινό στρατηγικό πλαίσιο, τη σύμβαση εταιρικής σχέσης, τις ειδικές ανά χώρα συστάσεις του άρθρου 121 παράγραφος 2 της Συνθήκης και τις συστάσεις που εκδίδει το Συμβούλιο βάσει του άρθρου 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης, λαμβάνοντας υπόψη την εκ των προτέρων αξιολόγηση. Η εκτίμηση εξετάζει, ειδικότερα, την καταλληλότητα της στρατηγικής του προγράμματος, και των αντίστοιχων στόχων, δεικτών, ποσοτικών στόχων και την κατανομή των πόρων του προϋπολογισμού.

2.           Η Επιτροπή υποβάλλει παρατηρήσεις εντός τριών μηνών από την ημερομηνία υποβολής του προγράμματος. Το κράτος μέλος παρέχει στην Επιτροπή όλες τις απαραίτητες συμπληρωματικές πληροφορίες και, κατά περίπτωση, αναθεωρεί το προταθέν πρόγραμμα.

3.           Σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες των Ταμείων, η Επιτροπή εγκρίνει κάθε πρόγραμμα το αργότερο εντός έξι μηνών από την επίσημη υποβολή του από το κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι ελήφθησαν υποχρεωτικά υπόψη οι παρατηρήσεις της Επιτροπής, αλλά όχι πριν από την 1η Ιανουαρίου 2014 ή πριν από την έκδοση από την Επιτροπή απόφασης για την έγκριση της σύμβασης εταιρικής σχέσης.

Άρθρο 26 Τροποποίηση των προγραμμάτων

1.           Οι αιτήσεις για τροποποίηση προγραμμάτων που υποβάλλουν τα κράτη μέλη πρέπει να είναι δεόντως τεκμηριωμένες και ιδίως να παραθέτουν την αναμενόμενη επίπτωση των τροποποιήσεων του προγράμματος στην επίτευξη των προτεραιοτήτων της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και στους ειδικούς στόχους που ορίζονται στο πρόγραμμα, λαμβάνοντας υπόψη το κοινό στρατηγικό πλαίσιο και τη σύμβαση εταιρικής σχέσης. Συνοδεύονται από το αναθεωρημένο πρόγραμμα και, κατά περίπτωση, από αναθεωρημένη σύμβαση εταιρικής σχέσης.

Σε περίπτωση τροποποίησης του προγράμματος βάσει του στόχου της Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας, δεν τροποποιείται η σχετική σύμβαση εταιρικής σχέσης.

2.           Η Επιτροπή αξιολογεί τις πληροφορίες που της παρέχονται σύμφωνα με την παράγραφο 1, λαμβάνοντας υπόψη την αιτιολόγηση του κράτους μέλους. Η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει παρατηρήσεις και το κράτος μέλος παρέχει στην Επιτροπή όλες τις απαραίτητες συμπληρωματικές πληροφορίες. Σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες κάθε Ταμείου, η Επιτροπή εγκρίνει αιτήσεις για την τροποποίηση ενός προγράμματος το αργότερο εντός πέντε μηνών από την επίσημη υποβολή του από το κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν ληφθεί υπόψη με ικανοποιητικό τρόπο οι παρατηρήσεις που διατύπωσε η Επιτροπή. Η Επιτροπή τροποποιεί, εάν είναι απαραίτητο, ταυτόχρονα την απόφαση έγκρισης της σύμβασης εταιρικής σχέσης, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 3.

Άρθρο 27 Συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων

1.           Η ΕΤΕπ δύναται, κατόπιν αιτήσεως των κρατών μελών, να συμμετέχει στην προετοιμασία της σύμβασης εταιρικής σχέσης καθώς και σε δραστηριότητες που αφορούν την προετοιμασία των πράξεων, ιδίως των μεγάλων έργων, των χρηματοδοτικών μέσων και συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα.

2.           Η Επιτροπή δύναται να διαβουλεύεται με την ΕΤΕπ πριν εγκρίνει την σύμβαση εταιρικής σχέσης ή τα προγράμματα.

3.           Η Επιτροπή δύναται να ζητά από την ΕΤΕπ να εξετάζει την τεχνική αρτιότητα και την οικονομική και χρηματοοικονομική βιωσιμότητα μεγάλων έργων και να ζητά τη συνδρομή της όσον αφορά τα χρηματοδοτικά μέσα που πρέπει να εφαρμοστούν ή να αναπτυχθούν.

4.           Η Επιτροπή, κατά την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, μπορεί να αναθέσει στην ΕΤΕπ επιχορηγήσεις ή συμβάσεις υπηρεσιών που καλύπτουν πρωτοβουλίες οι οποίες υλοποιούνται σε πολυετή βάση. Η ανάληψη υποχρέωσης για τις συνεισφορές από τον προϋπολογισμό της Ένωσης για τις εν λόγω επιχορηγήσεις ή συμβάσεις υπηρεσιών πραγματοποιούνται σε ετήσια βάση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Τοπική ανάπτυξη με την πρωτοβουλία τοπικών κοινοτήτων

Άρθρο 28 Τοπική ανάπτυξη με την πρωτοβουλία τοπικών κοινοτήτων

1.           Η τοπική ανάπτυξη με πρωτοβουλία τοπικών κοινοτήτων, η οποία ορίζεται ως τοπική ανάπτυξη LEADER σε σχέση με το ΕΓΤΑΑ:

α)      εστιάζεται σε ειδικές υποπεριφερειακές εδαφικές ενότητες·

β)      πραγματοποιείται με πρωτοβουλία τοπικών κοινοτήτων, από τις ομάδες τοπικής δράσης που αποτελούνται από αντιπροσώπους των δημόσιων και ιδιωτικών τοπικών κοινωνικοοικονομικών συμφερόντων και στο επίπεδο της λήψης αποφάσεων ούτε ο δημόσιος τομέας ούτε καμία ενιαία ομάδα συμφερόντων δεν αντιπροσωπεύει ποσοστό άνω του 49% των δικαιωμάτων ψήφου·

γ)      εκτελείται μέσω ολοκληρωμένων και πολυτομεακών στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης βάσει περιοχών·

δ)      σχεδιάζεται με βάση τις τοπικές ανάγκες και το τοπικό δυναμικό και περιλαμβάνει καινοτόμα στοιχεία στο τοπικό πλαίσιο καθώς και την οργάνωση δικτύων και, κατά περίπτωση, τη συνεργασία.

2.           Η υποστήριξη της τοπικής ανάπτυξης από τα Ταμεία του ΚΣΠ είναι συνεπής και συντονίζεται με τα Ταμεία του ΚΣΠ. Αυτό εξασφαλίζεται, μεταξύ άλλων, μέσω της συντονισμένης δημιουργίας ικανοτήτων, της επιλογής, της έγκρισης και της χρηματοδότησης στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης και ομάδων τοπικής ανάπτυξης.

3.           Όταν η επιτροπή επιλογής για τις στρατηγικές τοπικής ανάπτυξης που συγκροτείται βάσει του άρθρου 29 παράγραφος 3 ορίζει ότι η εφαρμογή της επιλεγείσας στρατηγικής τοπικής ανάπτυξης απαιτεί υποστήριξη από περισσότερα του ενός Ταμεία, μπορεί να οριστεί ένα επικεφαλής Ταμείο.

4.           Όταν ορίζεται επικεφαλής Ταμείο, οι λειτουργικές δαπάνες, οι δραστηριότητες συντονισμού και δικτύωσης για τη στρατηγική τοπικής ανάπτυξης χρηματοδοτούνται μόνο από το επικεφαλής Ταμείο.

5.           Η τοπική ανάπτυξη που υποστηρίζεται από τα Ταμεία του ΚΣΠ υλοποιείται βάσει μιας ή περισσότερων προτεραιοτήτων του προγράμματος.

Άρθρο 29 Στρατηγικές τοπικής ανάπτυξης

1.           Μια στρατηγική τοπικής ανάπτυξης περιέχει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

α)      τον ορισμό της περιοχής και του πληθυσμού που καλύπτονται από τη στρατηγική·

β)      ανάλυση των αναπτυξιακών αναγκών και του δυναμικού της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης ανάλυσης των πλεονεκτημάτων, αδυναμιών, ευκαιριών και απειλών·

γ)      περιγραφή της στρατηγικής και των στόχων της, περιγραφή του ολοκληρωμένου και καινοτόμου χαρακτήρα της στρατηγικής και ιεράρχηση στόχων, συμπεριλαμβανομένων σαφών και μετρήσιμων ποσοτικών στόχων για τις εκροές ή τα αποτελέσματα. Η στρατηγική είναι συνεπής με τα σχετικά προγράμματα όλων των Ταμείων του ΚΣΠ·

δ)      περιγραφή της διαδικασίας συμμετοχής των τοπικών κοινοτήτων στην ανάπτυξη της στρατηγικής·

ε)      σχέδιο δράσης που εξειδικεύει τον τρόπο με τον οποίο οι στόχοι μετατρέπονται σε δράσεις·

στ)    περιγραφή των ρυθμίσεων διαχείρισης και παρακολούθησης της στρατηγικής που αποδεικνύει την ικανότητα της ομάδας τοπικής δράσης να υλοποιήσει τη στρατηγική και περιγραφή των ειδικών ρυθμίσεων για την αξιολόγηση·

ζ)      το σχέδιο χρηματοδότησης της στρατηγικής, που συμπεριλαμβάνει την προγραμματισθείσα χορήγηση κάθε Ταμείου του ΚΣΠ.

2.           Τα κράτη μέλη καθορίζουν τα κριτήρια επιλογής των στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης. Οι ειδικοί κανόνες των Ταμείων μπορούν να καθορίζουν τα κριτήρια επιλογής.

3.           Οι στρατηγικές τοπικής ανάπτυξης επιλέγονται από επιτροπή που συγκροτούν επί τούτου οι αρμόδιες διαχειριστικές αρχές των προγραμμάτων.

4.           Η επιλογή και έγκριση όλων των στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης πρέπει να ολοκληρωθεί το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015.

5.           Η απόφαση για την έγκριση στρατηγικής τοπικής ανάπτυξης από τη διαχειριστική αρχή ορίζει τις χορηγήσεις κάθε Ταμείου του ΚΣΠ. Καθορίζει επίσης τα καθήκοντα των αρχών που είναι υπεύθυνες για την υλοποίηση των σχετικών προγραμμάτων για όλα τα καθήκοντα υλοποίησης που συνδέονται με τη στρατηγική.

6.           Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 142 αναφορικά με τον αναφερόμενο στην παράγραφο 1 στοιχείο α) καθορισμό της περιοχής και του πληθυσμού που καλύπτονται από την στρατηγική.

Άρθρο 30 Ομάδες τοπικής δράσης

1.           Οι ομάδες τοπικής δράσης χαράζουν και υλοποιούν τις στρατηγικές τοπικής ανάπτυξης.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τον αντίστοιχο ρόλο της ομάδας τοπικής δράσης και των αρχών που είναι υπεύθυνες για την εφαρμογή των σχετικών προγραμμάτων, για όλα τα καθήκοντα που συνδέονται με τη στρατηγική.

2.           Η διαχειριστική αρχή εξασφαλίζει ότι οι ομάδες τοπικής δράσης είτε επιλέγουν έναν εταίρο στο εσωτερικό της ομάδας ως επικεφαλής εταίρο για τα διοικητικά και δημοσιονομικά θέματα είτε συγκροτούνται νόμιμα σε μια κοινή δομή.

3.           Τα καθήκοντα των ομάδων τοπικής δράσης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)      την ανάπτυξη της ικανότητας των τοπικών φορέων να αναπτύσσουν και να υλοποιούν πράξεις·

β)      τον καθορισμό μιας χωρίς διακρίσεις και διαφανούς διαδικασίας επιλογής και κριτηρίων για την επιλογή των πράξεων, που αποτρέπουν τις συγκρούσεις συμφερόντων, διασφαλίζουν ότι ποσοστό τουλάχιστον 50% των ψήφων στις αποφάσεις επιλογής προέρχονται από εταίρους εκτός του δημόσιου τομέα, παρέχουν τη δυνατότητα προσφυγής κατά των αποφάσεων επιλογής και επιτρέπουν την επιλογή με γραπτή διαδικασία·

γ)      τη διασφάλιση της συνοχής με τη στρατηγική τοπικής ανάπτυξης κατά την επιλογή των πράξεων, ιεραρχώντας τες με βάση τη συμβολή τους στην επίτευξη των στόχων των στρατηγικών, συμπεριλαμβανομένων των ποσοτικών στόχων·

δ)      την προετοιμασία και δημοσίευση προσκλήσεων υποβολής προτάσεων ή μια τρέχουσα διαδικασία υποβολής προτάσεων έργου, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού των κριτηρίων επιλογής·

ε)      την παραλαβή και αξιολόγηση αιτήσεων χρηματοδότησης·

στ)    την επιλογή πράξεων και τον καθορισμό του ποσού της υποστήριξης και, κατά περίπτωση, την υποβολή προτάσεων στην αρμόδια αρχή για την τελική επαλήθευση της επιλεξιμότητας πριν από την έγκριση·

ζ)      την παρακολούθηση της εφαρμογής της στρατηγικής τοπικής ανάπτυξης και των χρηματοδοτούμενων πράξεων και την εκτέλεση ειδικών δραστηριοτήτων αξιολόγησης που συνδέονται με τη στρατηγική τοπικής ανάπτυξης.

Άρθρο 31 Υποστήριξη της τοπικής ανάπτυξης από τα Ταμεία του ΚΣΠ

Η υποστήριξη της τοπικής ανάπτυξης περιλαμβάνει:

α)           τις δαπάνες της προπαρασκευαστικής υποστήριξης·

β)           την υλοποίηση των πράξεων στο πλαίσιο της στρατηγικής τοπικής ανάπτυξης·

γ)           την προετοιμασία και υλοποίηση δραστηριοτήτων συνεργασίας της ομάδας τοπικής δράσης·

δ)           τα λειτουργικά έξοδα και τον συντονισμό της στρατηγικής τοπικής ανάπτυξης με όριο το 25% της συνολικής δημόσιας δαπάνης που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της στρατηγικής τοπικής ανάπτυξης.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΑ ΜΕΣΑ

Άρθρο 32 Χρηματοδοτικά μέσα

1.           Τα Ταμεία του ΚΣΠ μπορούν να χρησιμοποιούνται για την υποστήριξη χρηματοδοτικών μέσων βάσει προγράμματος, ακόμη και όταν οργανώνονται μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων για να συμβάλουν στην επίτευξη ειδικών στόχων που ορίζονται στο πλαίσιο μιας προτεραιότητας, βάσει εκ των προτέρων αξιολόγησης η οποία έχει εντοπίσει αδυναμίες της αγοράς ή καταστάσεις ανεπάρκειας επενδύσεων και επενδυτικών αναγκών.

Τα χρηματοδοτικά μέσα μπορούν να συνδυάζονται με επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις επιτοκίου και επιδοτήσεις προμηθειών εγγύησης. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να τηρούνται χωριστά βιβλία για κάθε μορφή χρηματοδότησης.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 142 που καθορίζουν λεπτομερείς κανόνες σχετικά με την εκ των προτέρων εκτίμηση των χρηματοδοτικών μέσων, τον συνδυασμό της υποστήριξης που παρέχεται σε τελικούς αποδέκτες μέσω επιχορηγήσεων, επιδοτήσεων επιτοκίου, επιδοτήσεων με προμήθεια εγγύησης και χρηματοδοτικών μέσων, συμπληρωματικούς ειδικούς κανόνες επιλεξιμότητας των δαπανών και κανόνες που προσδιορίζουν τους τύπους δραστηριοτήτων που δεν υποστηρίζονται από τα χρηματοδοτικά μέσα.

2.           Οι τελικοί αποδέκτες της υποστήριξης των χρηματοδοτικών μέσων μπορούν επίσης να λάβουν επιχορηγήσεις ή άλλη ενίσχυση από ένα πρόγραμμα ή από άλλο μέσο που χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό της Ένωσης. Σ’ αυτή την περίπτωση, πρέπει να τηρούνται χωριστά βιβλία για κάθε μορφή χρηματοδότησης.

3.           Οι εισφορές σε είδος δεν είναι επιλέξιμες δαπάνες ως προς τα χρηματοδοτικά μέσα, εκτός από εισφορές υπό μορφής γης ή ακινήτων έναντι επενδύσεων με στόχο την υποστήριξη της αστικής ανάπτυξης ή της αστικής ανάπλασης, όταν η γη ή το ακίνητο αποτελούν μέρος της επένδυσης. Οι εισφορές σε γη ή ακίνητα είναι επιλέξιμες υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι όροι του άρθρου 59.

Άρθρο 33 Εφαρμογή των χρηματοδοτικών μέσων

1.           Κατά την εφαρμογή το άρθρου 32, οι διαχειριστικές αρχές μπορούν να χορηγούν χρηματοδοτική συνδρομή στα ακόλουθα χρηματοδοτικά μέσα:

α)      χρηματοδοτικά μέσα που ιδρύονται στο επίπεδο της Ένωσης, υπό την άμεση ή έμμεση διαχείριση της Επιτροπής·

β)      χρηματοδοτικά μέσα που δημιουργούνται σε εθνικό, περιφερειακό, διακρατικό ή διασυνοριακό επίπεδο, υπό τη διαχείριση ή την ευθύνη της διαχειριστικής αρχής.

2.           Ο τίτλος VIII του δημοσιονομικού κανονισμού εφαρμόζεται στα αναφερόμενα στην παράγραφο 1 στοιχείο α) χρηματοδοτικά μέσα. Οι συνεισφορές των Ταμείων του ΚΣΠ στα χρηματοδοτικά μέσα βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο α) εγγράφονται σε χωριστούς λογαριασμούς και χρησιμοποιούνται, σύμφωνα με τους στόχους των σχετικών Ταμείων του ΚΣΠ, για την υποστήριξη δράσεων και τελικών αποδεκτών που είναι συνεπείς με το πρόγραμμα ή τα προγράμματα στα οποία χορηγούνται οι συνεισφορές.

3.           Για τα χρηματοδοτικά μέσα βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο β) η διαχειριστική αρχή μπορεί να χορηγήσει χρηματοδοτική συνεισφορά στα ακόλουθα χρηματοδοτικά μέσα:

α)      χρηματοδοτικά μέσα που είναι σύμφωνα με τους πάγιους όρους και προϋποθέσεις που ορίζει η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 3·

β)      ήδη υφιστάμενα ή νεοσύστατα χρηματοδοτικά μέσα τα οποία σχεδιάζονται ειδικά για την επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου και τα οποία τηρούν τους εφαρμοστέους ενωσιακούς και εθνικούς κανόνες.

Η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 142 που καθορίζει τους ειδικούς κανόνες που διέπουν ορισμένους τύπους χρηματοδοτικών μέσων που αναφέρονται στο στοιχείο β) καθώς και τα προϊόντα που μπορούν να παράγονται από αυτά τα χρηματοδοτικά μέσα.

4.           Κατά την υποστήριξη των χρηματοδοτικών μέσων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β), η διαχειριστική αρχή μπορεί:

α)      να επενδύει στο κεφάλαιο υφιστάμενων ή νεοσύστατων νομικών προσώπων, συμπεριλαμβανομένων αυτών που χρηματοδοτούνται από άλλα Ταμεία του ΚΣΠ, με ειδικό σκοπό την εφαρμογή χρηματοδοτικών μέσων συνεπών με τους στόχους του αντίστοιχου ταμείου του ΚΣΠ, τα οποία αναλαμβάνουν εκτελεστικά καθήκοντα· η υποστήριξη αυτών των επενδύσεων περιορίζεται στα ποσά που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή νέων χρηματοδοτικών μέσων που είναι σύμφωνα με τους στόχους του παρόντος κανονισμού· ή

β)      να αναθέτει εκτελεστικά καθήκοντα:

(i)      στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων·

(ii)      σε διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς στους οποίους ένα κράτος μέλος είναι μέτοχος ή χρηματοδοτικά μέσα που ιδρύονται σε ένα κράτος μέλος με σκοπό την επίτευξη ενός στόχου δημοσίου συμφέροντος υπό τον έλεγχο μιας δημόσιας αρχής, που επιλέγονται με βάση τους εφαρμοστέους ενωσιακούς και εθνικούς κανόνες·

(iii)     σε οργανισμό δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που επιλέγεται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους ενωσιακούς και εθνικούς κανόνες.

γ)      να αναλάβει άμεσα εκτελεστικά καθήκοντα σε περίπτωση χρηματοδοτικών μέσων που αποτελούνται από δάνεια ή εγγυήσεις.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 142, που θεσπίζουν τους κανόνες σχετικά με συμφωνίες χρηματοδότησης, τον ρόλο και την ευθύνη των νομικών προσώπων στα οποία ανατίθενται εκτελεστικά καθήκοντα καθώς και τα έξοδα και τις αμοιβές διαχείρισης.

5.           Τα αναφερόμενα στην παράγραφο 4 στοιχείο β) σημεία i) και ii) νομικά πρόσωπα, κατά την εφαρμογή των χρηματοδοτικών μέσων με αμοιβαία κεφάλαια, μπορούν να αναθέσουν με υπεργολαβία μέρος της εφαρμογής σε ενδιάμεσους φορείς, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω νομικά πρόσωπα εγγυώνται υπό την ευθύνη τους ότι οι χρηματοπιστωτικοί ενδιάμεσοι φορείς πληρούν τα κριτήρια που ορίζονται στα άρθρα 57 και 131 παράγραφος 1 στοιχείο α) και παράγραφος 3 του δημοσιονομικού κανονισμού. Οι ενδιάμεσοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί επιλέγονται βάσει ανοικτών, διαφανών, αναλογικών και χωρίς διακρίσεις διαδικασιών, με την αποφυγή συγκρούσεων συμφερόντων.

6.           Οι οντότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 4 στοιχείο β) στις οποίες ανατίθενται εκτελεστικά καθήκοντα μπορούν να ανοίξουν διαχειριστικό λογαριασμό στο όνομά τους και για λογαριασμό της διαχειριστικής αρχής. Η διαχείριση των στοιχείων ενεργητικού που κρατούνται σε αυτούς τους διαχειριστικούς λογαριασμούς είναι σύμφωνη με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης με βάση τους κατάλληλους κανόνες προφύλαξης και διαθέτουν επαρκή ρευστότητα.

7.           Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 142, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με τις ειδικές απαιτήσεις, που αφορούν τη μεταβίβαση και διαχείριση στοιχείων ενεργητικού που διαχειρίζονται οι οντότητες στις οποίες έχουν ανατεθεί εκτελεστικά καθήκοντα καθώς και μετατροπή στοιχείων ενεργητικού μεταξύ του ευρώ και των εθνικών νομισμάτων.

Άρθρο 34 Εφαρμογή ορισμένων χρηματοδοτικών μέσων

1.           Οι διαπιστευμένοι οργανισμοί σύμφωνα με το άρθρο 64 δεν εκτελούν επιτόπου επαληθεύσεις των πράξεων οι οποίες περιλαμβάνουν χρηματοδοτικά μέσα που εφαρμόζονται βάσει του άρθρου 33 παράγραφος 1 στοιχείο α). Λαμβάνουν περιοδικές εκθέσεις ελέγχου από τους φορείς στους οποίους έχει ανατεθεί η εκτέλεση αυτών των χρηματοδοτικών μέσων.

2.           Οι φορείς που είναι αρμόδιοι για τον δημοσιονομικό έλεγχο προγραμμάτων δεν διενεργούν ελέγχους των πράξεων που περιλαμβάνουν χρηματοδοτικά μέσα τα οποία εκτελούνται σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο α) ούτε των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου που συνδέονται με τα εν λόγω μέσα. Λαμβάνουν περιοδικές εκθέσεις ελέγχου από τους ελεγκτές που ορίζονται στις συμφωνίες για τη σύσταση αυτών των χρηματοδοτικών μέσων.

3.           Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 142, σχετικά με τις ρυθμίσεις διαχείρισης και ελέγχου των χρηματοδοτικών μέσων που εφαρμόζονται βάσει του άρθρου 33 παράγραφος 1 στοιχείο α) και 33 παράγραφος 4 στοιχείο β) περιπτώσεις i), ii) και iii).

Άρθρο 35 Αιτήσεις πληρωμής που περιλαμβάνουν δαπάνες για χρηματοδοτικά μέσα

1.           Όσον αφορά τα χρηματοδοτικά μέσα που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο α), η αίτηση πληρωμής περιλαμβάνει και δηλώνει χωριστά το συνολικό ποσό της υποστήριξης που καταβάλλεται στο χρηματοδοτικό μέσο.

2.           Όσον αφορά τα χρηματοδοτικά μέσα που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο β) και εφαρμόζονται σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β), η συνολική επιλέξιμη δαπάνη που αναγράφεται στην αίτηση πληρωμής περιλαμβάνει και δηλώνει χωριστά το συνολικό ποσό της καταβληθείσας χρηματοδότησης ή της υποστήριξης που πρόκειται να καταβληθεί στο χρηματοδοτικό μέσο για επενδύσεις σε τελικούς αποδέκτες οι οποίες θα πραγματοποιηθούν σε προκαθορισμένη μέγιστη περίοδο δύο ετών, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών ή εξόδων διαχείρισης.

3.           Το ποσό που καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 προσαρμόζεται μετά τις αιτήσεις πληρωμής, ώστε να λάβει υπόψη τη διαφορά ανάμεσα στο ποσό της ήδη καταβληθείσας υποστήριξης στο οικείο χρηματοδοτικό μέσο και στα ποσά που πράγματι επενδύθηκαν σε τελικούς δικαιούχους, προσθέτοντας τις δαπάνες και τα έξοδα διαχείρισης που πραγματοποιήθηκαν ήδη. Τα ποσά αυτά δηλώνονται χωριστά στην αίτηση πληρωμής.

4.           Όσον αφορά τα χρηματοδοτικά μέσα που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο β) και εφαρμόζονται σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 4 στοιχείο γ), η αίτηση πληρωμής περιλαμβάνει το συνολικό ποσό των πληρωμών που έχει καταβάλει η διαχειριστική αρχή για επενδύσεις στους τελικούς αποδέκτες. Τα ποσά αυτά δηλώνονται χωριστά στην αίτηση πληρωμής.

5.           Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 142, τις ειδικές διατάξεις που διέπουν τις πληρωμές και την ανάκληση πληρωμών στα χρηματοδοτικά μέσα και τις πιθανές συνέπειες για τις αιτήσεις πληρωμών.

Άρθρο 36 Επιλέξιμες δαπάνες κατά το κλείσιμο

1.           Κατά το κλείσιμο ενός προγράμματος, οι επιλέξιμες δαπάνες του χρηματοδοτικού μέσου είναι το συνολικό ποσό που πράγματι καταβλήθηκε, ή σε περίπτωση αναληφθέντων κεφαλαίων εγγυήσεων, από το χρηματοδοτικό μέσο εντός της περιόδου επιλεξιμότητας που αναφέρεται στο άρθρο 55 παράγραφος 2, το οποίο αντιστοιχεί σε:

α)      πληρωμές σε τελικούς αποδέκτες·

β)      πόρους που αναλήφθηκαν για συμβάσεις εγγυήσεων, ανεξαρτήτως αν είναι εκκρεμείς ή έχουν λήξει, για την τήρηση πιθανών αιτήσεων εγγύησης για ζημίες, που υπολογίζονται σύμφωνα με μια συνετή εκ των προτέρων αξιολόγηση κινδύνου, καλύπτουν πολλαπλό ποσό υφισταμένων νέων δανείων ή άλλων μέσων υψηλού κινδύνου για επενδύσεις σε τελικούς αποδέκτες·

γ)      οφειλόμενες κεφαλαιοποιημένες επιδοτήσεις επιτοκίου ή προμήθειες εγγύησης που πρέπει να καταβληθούν για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα 10 έτη μετά την οριζόμενη στο άρθρο 55 παράγραφος 2 περίοδο επιλεξιμότητας, οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με χρηματοδοτικά μέσα, έχουν καταβληθεί σε διαχειριστικό λογαριασμό που δημιουργήθηκε ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό, για την αποτελεσματική εκταμίευση μετά την περίοδο επιλεξιμότητας που ορίζεται στο άρθρο 55 παράγραφος 2, εκτός από δάνεια ή άλλα μέσα υψηλού κινδύνου που εκταμιεύονται για επενδύσεις σε τελικούς αποδέκτες εντός της περιόδου επιλεξιμότητας που ορίζεται στο άρθρο 55 παράγραφος 2·

δ)      επιστροφή δαπανών διαχείρισης ή πληρωμή εξόδων διαχείρισης του χρηματοδοτικού μέσου.

2.           Για συμμετοχικούς τίτλους και μικροπιστώσεις, οι κεφαλαιοποιημένες δαπάνες ή έξοδα διαχείρισης που πρέπει να καταβληθούν για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα 5 έτη μετά την αναφερόμενη στο άρθρο 55 παράγραφος 2 περίοδο επιλεξιμότητας, όσον αφορά επενδύσεις σε τελικούς αποδέκτες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν εντός της εν λόγω περιόδου επιλεξιμότητας και οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν από τις διατάξεις των άρθρων 37 και 38, μπορούν να θεωρηθούν επιλέξιμες δαπάνες όταν καταβάλλονται σε λογαριασμό υπό μεσεγγύηση που δημιουργείται ειδικά προς τον σκοπό αυτό.

3.           Οι επιλέξιμες δαπάνες που καθορίζονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 δεν υπερβαίνουν το άθροισμα:

i)       του συνολικού ποσού της υποστήριξης από τα Ταμεία του ΚΣΠ που καταβάλλεται στο χρηματοδοτικό μέσο· και

ii)       το αντίστοιχο ποσό της εθνικής συμμετοχής.

4.           Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 142 όσον αφορά τη θέσπιση συστήματος κεφαλαιοποίησης των ετήσιων δόσεων για τις επιδοτήσεις επιτοκίου και τις επιδοτήσεις προμηθειών εγγύησης.

Άρθρο 37 Τόκοι και άλλα έσοδα που δημιουργούνται από την υποστήριξη που παρέχουν τα Ταμεία του ΚΣΠ σε χρηματοδοτικά μέσα

1.           Η υποστήριξη που καταβάλλουν τα Ταμεία του ΚΣΠ σε χρηματοδοτικά μέσα κατατίθεται σε τοκοφόρους λογαριασμούς σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στα κράτη μέλη ή επενδύεται σε προσωρινή βάση σύμφωνα με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης.

2.           Οι τόκοι και τα άλλα έσοδα που αποδίδονται στην υποστήριξη που καταβάλλουν τα Ταμεία σε χρηματοδοτικά μέσα χρησιμοποιούνται για τους ίδιους σκοπούς με αυτούς της αρχικής υποστήριξης από τα Ταμεία του ΚΣΠ εντός του ίδιου χρηματοδοτικού μέσου.

3.           Η διαχειριστική αρχή πρέπει να εγγυάται την τήρηση των κατάλληλων στοιχείων για τη χρήση των τόκων και άλλων εσόδων.

Άρθρο 38 Επαναχρησιμοποίηση πόρων αποδοτέων στην υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ μέχρι το κλείσιμο του προγράμματος

1.           Τα κεφάλαια που επιστρέφονται στα χρηματοδοτικά μέσα από επενδύσεις ή από αποδέσμευση αναληφθέντων πόρων για συμβάσεις εγγυήσεων, τα οποία αποδίδονται στην υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ, επαναχρησιμοποιούνται για νέες επενδύσεις μέσω του ίδιου ή άλλων χρηματοδοτικών μέσων, σύμφωνα με τους σκοπούς του προγράμματος ή των προγραμμάτων.

2.           Τα έσοδα και άλλα κέρδη ή αποδόσεις, όπως τόκοι, προμήθειες εγγύησης, μερίσματα, κέρδη κεφαλαίου ή άλλα έσοδα που παράγονται από επενδύσεις οι οποίες αποδίδονται στην υποστήριξη των Ταμείων του ΚΣΠ προς το χρηματοδοτικό μέσο, χρησιμοποιούνται για τους ακόλουθους σκοπούς, κατά περίπτωση, μέχρι του ύψους του ποσού που είναι απαραίτητο για:

α)      την επιστροφή δαπανών διαχείρισης που έχουν πραγματοποιηθεί και την καταβολή εξόδων διαχείρισης του χρηματοδοτικού μέσου·

β)      την προνομιακή αμοιβή επενδυτών που λειτουργούν βάσει της αρχής του επενδυτή σε οικονομία αγοράς, οι οποίοι χορηγούν πόρους για την υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ προς το χρηματοδοτικό μέσο ή επενδύουν από κοινού σε επίπεδο των τελικών αποδεκτών·

γ)      πρόσθετες επενδύσεις μέσω του ίδιου ή άλλων χρηματοδοτικών μέσων, σύμφωνα με τους σκοπούς του προγράμματος ή προγραμμάτων.

3.           Η διαχειριστική αρχή εγγυάται την τήρηση των κατάλληλων στοιχείων για τη χρήση των πόρων και των εσόδων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2.

Άρθρο 39 Χρησιμοποίηση αδιάθετων πόρων μετά το κλείσιμο του προγράμματος

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα κεφάλαια και τα έσοδα και άλλα κέρδη ή αποδόσεις που αποδίδονται στην υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ σε χρηματοδοτικά μέσα χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τους στόχους του προγράμματος για περίοδο τουλάχιστον 10 ετών μετά το κλείσιμο του προγράμματος.

Άρθρο 40 Έκθεση για την εφαρμογή των χρηματοδοτικών μέσων

1.           Η διαχειριστική αρχή υποβάλλει στην Επιτροπή ειδική έκθεση η οποία καλύπτει τις πράξεις που περιλαμβάνουν χρηματοδοτικά μέσα υπό μορφή παραρτήματος στην ετήσια έκθεση υλοποίησης.

2.           Η αναφερόμενη στην παράγραφο 1 έκθεση περιλαμβάνει, για κάθε χρηματοδοτικό μέσο, τα ακόλουθα στοιχεία:

α)      την ταυτότητα του προγράμματος και του άξονα προτεραιότητας από τον οποίο παρέχεται η υποστήριξη των Ταμείων του ΚΣΠ·

β)      περιγραφή του χρηματοδοτικού μέσου και των ρυθμίσεων εφαρμογής·

γ)      προσδιορισμό των φορέων στους οποίους έχουν ανατεθεί εκτελεστικά καθήκοντα·

δ)      συνολικό ποσό της υποστήριξης ανά πρόγραμμα και άξονα προτεραιότητας προς το χρηματοδοτικό μέσο, που περιλαμβάνεται στις υποβαλλόμενες στην Επιτροπή δηλώσεις δαπανών·

ε)      το συνολικό ποσό της υποστήριξης που έχει πληρωθεί ή αναληφθεί σε συμβάσεις εγγυήσεων από το χρηματοδοτικό μέσο προς τους τελικούς αποδέκτες ανά πρόγραμμα και προτεραιότητα ή μέτρο που περιλαμβάνονται στις υποβαλλόμενες στην Επιτροπή αιτήσεις πληρωμών·

στ)    έσοδα από και επιστροφές προς το χρηματοδοτικό μέσο·

ζ)      πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα των επενδύσεων που πραγματοποιούνται από το χρηματοδοτικό μέσο και αξία των επενδύσεων και συμμετοχών·

η)      συμβολή του χρηματοδοτικού μέσου στην επίτευξη των δεικτών του προγράμματος και του σχετικού άξονα προτεραιότητας.

3.           Η Επιτροπή εγκρίνει, με εκτελεστική πράξη, σύμφωνα με την αναφερόμενη στο άρθρο 143 διαδικασία εξέτασης, τους ενιαίους όρους σχετικά με την παρακολούθηση και την παροχή στοιχείων της παρακολούθησης στην Επιτροπή, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων για τα χρηματοδοτικά μέσα που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο α).

ΤΙΤΛΟΣ V ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Παρακολούθηση

τμήμα I Παρακολούθηση των προγραμμάτων

Άρθρο 41 Επιτροπή παρακολούθησης

1.           Εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης στο κράτος μέλος της απόφασης για την έγκριση ενός προγράμματος, το κράτος μέλος συγκροτεί επιτροπή για να παρακολουθεί την εφαρμογή του προγράμματος σε συμφωνία με τη διαχειριστική αρχή.

Ένα κράτος μέλος μπορεί να συγκροτήσει μία μόνο επιτροπή παρακολούθησης για τα προγράμματα που συγχρηματοδοτούνται από τα Ταμεία του ΚΣΠ.

2.           Κάθε επιτροπή παρακολούθησης συντάσσει και εγκρίνει τον εσωτερικό κανονισμό της.

Άρθρο 42 Σύνθεση της επιτροπής παρακολούθησης

1.           Η επιτροπή παρακολούθησης αποτελείται από αντιπροσώπους της διαχειριστικής αρχής, ενδιάμεσων φορέων και αντιπροσώπους των εταίρων. Κάθε μέλος της επιτροπής παρακολούθησης έχει δικαίωμα ψήφου.

Η επιτροπή παρακολούθησης ενός προγράμματος βάσει του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας περιλαμβάνει επίσης και αντιπροσώπους τρίτων χωρών που ενδεχομένως συμμετέχουν στο εν λόγω πρόγραμμα.

2.           Η Επιτροπή συμμετέχει στις εργασίες της επιτροπής παρακολούθησης με συμβουλευτική ιδιότητα.

3.           Εάν η ΕΤΕπ συνεισφέρει στο πρόγραμμα, μπορεί να συμμετέχει στις εργασίες της επιτροπής παρακολούθησης με συμβουλευτική ιδιότητα.

4.           Η προεδρία της επιτροπής παρακολούθησης ασκείται από αντιπρόσωπο του κράτους μέλους ή της διαχειριστικής αρχής.

Άρθρο 43 Καθήκοντα της επιτροπής παρακολούθησης

1.           Η επιτροπή παρακολούθησης συνέρχεται τουλάχιστον μία φορά το έτος και εξετάζει την εφαρμογή του προγράμματος και την πρόοδο ως προς την επίτευξη των στόχων του. Ως προς αυτό, εξετάζει τα δημοσιονομικά στοιχεία, τους κοινούς και ειδικούς δείκτες του προγράμματος, συμπεριλαμβανομένων των μεταβολών στους δείκτες αποτελεσμάτων, και την πρόοδο προς την επίτευξη των ποσοτικά προσδιορισμένων στόχων και των ορόσημων που ορίζονται στο πλαίσιο επιδόσεων.

2.           Η επιτροπή παρακολούθησης εξετάζει διεξοδικά όλα τα ζητήματα που επηρεάζουν την επίδοση του προγράμματος.

3.           Ζητείται η γνώμη της επιτροπής παρακολούθησης η οποία εκδίδει γνωμοδότηση για κάθε τροποποίηση του προγράμματος που προτείνει η διαχειριστική αρχή.

4.           Η επιτροπή παρακολούθησης δύναται να εκδίδει συστάσεις στη διαχειριστική αρχή αναφορικά με την υλοποίηση του προγράμματος και την αξιολόγησή της. Παρακολουθεί τα μέτρα που λαμβάνονται ως αποτέλεσμα των συστάσεών της.

Άρθρο 44 Εκθέσεις υλοποίησης

1.           Από το 2016 έως και το 2022, το κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή ετήσια έκθεση σχετικά με την υλοποίηση του προγράμματος κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος.

Το κράτος μέλος υποβάλλει τελική έκθεση υλοποίησης του προγράμματος έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2023 για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ και το Ταμείο Συνοχής και ετήσια έκθεση υλοποίησης για το ΕΓΤΑΑ και το ΕΤΘΑ.

2.           Οι ετήσιες εκθέσεις υλοποίησης παρέχουν πληροφορίες για την υλοποίηση του προγράμματος και τις προτεραιότητές του με αναφορά στα δημοσιονομικά δεδομένα, τους κοινούς δείκτες και ειδικούς δείκτες του προγράμματος και σε τιμές ποσοτικά προσδιορισμένων στόχων, περιλαμβανομένων των μεταβολών στους δείκτες αποτελεσμάτων, και στα ορόσημα που ορίζονται στο πλαίσιο επιδόσεων. Τα κοινοποιούμενα δεδομένα αφορούν τις τιμές για δείκτες όσον αφορά τις πράξεις που έχουν υλοποιηθεί πλήρως καθώς και για επιλεγμένες πράξεις. Παραθέτουν επίσης τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την τήρηση των εκ των προτέρων όρων και όλα τα ζητήματα που ενδεχομένως επηρεάζουν την επίδοση του προγράμματος και τα διαρθρωτικά μέτρα που έχουν ληφθεί.

3.           Η ετήσια έκθεση υλοποίησης που υποβάλλεται το 2017 παραθέτει και εκτιμά τα στοιχεία που ορίζονται στην παράγραφο 2 και την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων του προγράμματος, συμπεριλαμβανομένης της συνεισφοράς των Ταμείων του ΚΣΠ στις μεταβολές των δεικτών αποτελεσμάτων, όταν προκύπτουν στοιχεία από τις αξιολογήσεις. Εκτιμά επίσης την υλοποίηση δράσεων λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές που ορίζονται στα άρθρα 6, 7 και 8 και αναφέρει τους χρηματοδοτικούς πόρους που χρησιμοποιήθηκαν για τους στόχους της κλιματικής αλλαγής.

4.           Η ετήσια έκθεση υλοποίησης που υποβάλλεται το 2019 και η τελική έκθεση υλοποίησης για τα Ταμεία του ΚΣΠ περιλαμβάνουν, εκτός από τα στοιχεία και την αξιολόγηση που αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 3, στοιχεία σχετικά με αξιολόγηση της προόδου προς την επίτευξη των στόχων του προγράμματος και τη συμβολή του στην επίτευξη των στόχων της Ένωσης και την προώθηση μιας έξυπνης, διατηρήσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης.

5.           Οι αναφερόμενες στις παραγράφους 1 έως 4 ετήσιες εκθέσεις υλοποίησης είναι αποδεκτές όταν περιέχουν όλα τα στοιχεία που απαιτούνται από τις ανωτέρω παραγράφους. Η Επιτροπή ενημερώνει το κράτος μέλος εντός 15 εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ετήσιας έκθεσης υλοποίησης ότι δεν είναι αποδεκτή, σε διαφορετική περίπτωση θεωρείται αποδεκτή.

6.           Η Επιτροπή εξετάζει την ετήσια έκθεση υλοποίησης και ενημερώνει το κράτος μέλος για τις παρατηρήσεις της εντός δύο μηνών από την παραλαβή της ετήσιας έκθεσης υλοποίησης και εντός 5 μηνών από την παραλαβή της τελικής έκθεσης. Όταν η Επιτροπή δεν κοινοποιεί παρατηρήσεις εντός αυτών των προθεσμιών, οι εκθέσεις θεωρείται ότι έχουν γίνει αποδεκτές.

7.           Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει συστάσεις για την αντιμετώπιση ζητημάτων που επηρεάζουν την εφαρμογή του προγράμματος. Όταν υποβάλλονται παρόμοιες συστάσεις, η διαχειριστική αρχή ενημερώνει την Επιτροπή εντός τριών μηνών για τα διορθωτικά μέτρα που έχουν ληφθεί.

8.           Συνοπτική έκθεση του περιεχομένου της ετήσιας και των τελικών εκθέσεων υλοποίησης δημοσιοποιούνται για την ενημέρωση των πολιτών.

Άρθρο 45 Ετήσια συνεδρίαση επανεξέτασης

1.           Από το 2016 μέχρι και το 2022 οργανώνεται ετήσια συνεδρίαση επανεξέτασης μεταξύ της Επιτροπής και κάθε κράτους μέλους όπου εξετάζονται οι επιδόσεις κάθε προγράμματος, λαμβανομένης υπόψη της ετήσιας έκθεσης εφαρμογής και των παρατηρήσεων και συστάσεων της Επιτροπής, κατά περίπτωση.

2.           Η ετήσια συνεδρίαση επανεξέτασης μπορεί να καλύπτει περισσότερα του ενός προγράμματα. Το 2017 και 2019, η ετήσια συνεδρίαση επανεξέτασης θα καλύψει όλα τα προγράμματα του κράτους μέλους και θα λάβει επίσης υπόψη τις εκθέσεις προόδου που θα υποβάλουν τα κράτη μέλη βάσει του άρθρου 46 εκείνα τα έτη.

3.           Το κράτος μέλος και η Επιτροπή δύνανται να συμφωνήσουν να μην πραγματοποιήσουν ετήσια συνεδρίαση επανεξέτασης ενός προγράμματος ορισμένων ετών εκτός του 2017 και του 2019.

4.           Στην ετήσια συνεδρίαση επανεξέτασης προεδρεύει η Επιτροπή.

5.           Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να δίνεται η απαραίτητη συνέχεια σε όλες τις παρατηρήσεις της Επιτροπής μετά τη συνεδρίαση.

Τμήμα II Στρατηγική πρόοδοσ

Άρθρο 46 Έκθεση προόδου

1. Έως τις 30 Ιουνίου 2017 και τις 30 Ιουνίου 2019, το κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή έκθεση προόδου σχετικά με την εφαρμογή της σύμβασης εταιρικής σχέσης στις 31 Δεκεμβρίου 2016 και τις 31 Δεκεμβρίου 2018 αντίστοιχα.

2. Η έκθεση προόδου παραθέτει πληροφορίες σχετικά με και εκτιμά:

α)      τις αλλαγές στις επενδυτικές ανάγκες του κράτους μέλους από τη σύναψη της σύμβασης εταιρικής σχέσης·

β)      την πρόοδο προς την επίτευξη της στρατηγικής της Ένωσης για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, ιδίως όσον αφορά τα καθορισθέντα ορόσημα για κάθε πρόγραμμα στο πλαίσιο επιδόσεων και τους χρηματοδοτικούς πόρους που χρησιμοποιήθηκαν για τους στόχους της κλιματικής αλλαγής·

γ)      αν εφαρμόστηκαν, σύμφωνα με το καθορισθέν χρονοδιάγραμμα, τα μέτρα που ελήφθησαν για την τήρηση των εκ των προτέρων όρων που δεν είχαν ικανοποιηθεί κατά τον χρόνο έγκρισης της σύμβασης εταιρικής σχέσης·

δ)      την εφαρμογή των μηχανισμών για τη διασφάλιση του συντονισμού μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και άλλων ενωσιακών και εθνικών χρηματοδοτικών μέσων και με την ΕΤΕπ·

ε)      την πρόοδο προς την επίτευξη των τομέων προτεραιότητας που καθορίστηκαν για συνεργασία·

στ)    τα μέτρα που ελήφθησαν για την ενίσχυση της ικανότητας των αρχών του κράτους μέλους και, ανάλογα με την περίπτωση, των δικαιούχων να διαχειρίζονται και να χρησιμοποιούν τα Ταμεία του ΚΣΠ·

ζ)      τις σχεδιασθείσες δράσεις και τους αντίστοιχους στόχους στα προγράμματα για τη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης για τους δικαιούχους·

η)      τον ρόλο των εταίρων που αναφέρονται στο άρθρο 5 κατά την εφαρμογή της σύμβασης εταιρικής σχέσης.

3. Όταν η Επιτροπή κρίνει, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία υποβολής της έκθεσης προόδου ότι τα υποβληθέντα στοιχεία είναι ελλιπή ή ασαφή, δύναται να ζητήσει συμπληρωματικές πληροφορίες από το κράτος μέλος. Το κράτος μέλος παρέχει στην Επιτροπή τις ζητηθείσες πληροφορίες εντός τριών μηνών και, κατά περίπτωση, επιφέρει τις αντίστοιχες τροποποιήσεις στην έκθεση προόδου.

4. Το 2017 και το 2019, η Επιτροπή συντάσσει στρατηγική έκθεση που συνοψίζει τις εκθέσεις προόδου των κρατών μελών, την οποία υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών.

5. Το 2018 και το 2020, η Επιτροπή περιλαμβάνει στην ετήσια έκθεση προόδου της προς την εαρινή σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τμήμα που θα συνοψίζει τη στρατηγική έκθεση, ιδίως όσον αφορά την πρόοδο προς την επίτευξη των προτεραιοτήτων της Ένωσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Αξιολόγηση

Άρθρο 47  Γενικές διατάξεις

1.           Οι αξιολογήσεις πραγματοποιούνται με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας του σχεδιασμού και της εφαρμογής των προγραμμάτων καθώς και για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας, της απόδοσης και του αντικτύπου τους. Αξιολογείται ο αντίκτυπος των προγραμμάτων, σύμφωνα με την αποστολή των αντίστοιχων Ταμείων του ΚΣΠ σε σχέση με τους στόχους της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη[27] καθώς και σε σχέση με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) και την ανεργία, κατά περίπτωση.

2.           Τα κράτη μέλη χορηγούν τους απαραίτητους πόρους για τη διενέργεια των αξιολογήσεων και εξασφαλίζουν ότι έχουν τεθεί σε λειτουργία οι διαδικασίες για την παραγωγή και συλλογή των δεδομένων που είναι απαραίτητα για τις αξιολογήσεις, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων που αφορούν τους κοινούς και, ανάλογα με την περίπτωση, τους ειδικούς δείκτες προγράμματος.

3.           Οι αξιολογήσεις γίνονται από εμπειρογνώμονες λειτουργικά ανεξάρτητους από τις αρχές που είναι αρμόδιες για την υλοποίηση του προγράμματος. Η Επιτροπή παρέχει καθοδήγηση για τη διενέργεια των αξιολογήσεων.

4.           Όλες οι αξιολογήσεις δημοσιοποιούνται στην ολότητά τους.

Άρθρο 48 Εκ των προτέρων αξιολόγηση

1. Τα κράτη μέλη πραγματοποιούν εκ των προτέρων αξιολογήσεις για τη βελτίωση της ποιότητας του σχεδιασμού κάθε προγράμματος.

2. Οι εκ των προτέρων αξιολογήσεις εκτελούνται υπό την ευθύνη της αρχής που είναι αρμόδια για την εκπόνηση των προγραμμάτων. Υποβάλλονται στην Επιτροπή ταυτόχρονα με το πρόγραμμα μαζί με συνοπτική παρουσίαση. Οι ειδικοί κανόνες των Ταμείων μπορούν να καθορίζουν όρια κάτω από τα οποία η εκ των προτέρων αξιολόγηση μπορεί να συνδυάζεται με την αξιολόγηση άλλου προγράμματος.

3. Οι εκ των προτέρων αξιολογήσεις εκτιμούν:

α)      τη συμβολή στην επίτευξη της στρατηγικής για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη σε σχέση με τους επιλεγέντες θεματικούς στόχους και τις προτεραιότητες, λαμβάνοντας υπόψη τις εθνικές και περιφερειακές ανάγκες·

β)      την εσωτερική συνοχή του προτεινόμενου προγράμματος ή της δραστηριότητας και τις σχέσεις του με άλλα συναφή μέσα·

γ)      τη συμμόρφωση της διάθεσης των πόρων του προϋπολογισμού με τους στόχους του προγράμματος·

δ)      τη συνέπεια των επιλεγέντων θεματικών στόχων, προτεραιοτήτων και αντίστοιχων στόχων των προγραμμάτων με το κοινό στρατηγικό πλαίσιο, τη σύμβαση εταιρικής σχέσης και τις ανά χώρα συστάσεις δυνάμει του άρθρου 121 παράγραφος 2 της Συνθήκης καθώς και με τις συστάσεις του Συμβουλίου που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης·

ε)      τη συνάφεια και σαφήνεια των προτεινόμενων δεικτών του προγράμματος·

στ)    τον τρόπο με τον οποίο οι αναμενόμενες εκροές θα συμβάλουν σε αποτελέσματα·

ζ)      αν οι ποσοτικές τιμές στόχου για τους δείκτες είναι ρεαλιστικές, σε σχέση με την προβλεπόμενη υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ·

η)      την αιτιολόγηση της προτεινόμενης μορφής υποστήριξης·

θ)      την επάρκεια των ανθρώπινων πόρων και της διοικητικής ικανότητας για τη διαχείριση του προγράμματος·

ι)       την καταλληλότητα των διαδικασιών παρακολούθησης του προγράμματος και συλλογής των αναγκαίων δεδομένων για τη διενέργεια των αξιολογήσεων·

ια)     την καταλληλότητα των ορόσημων που επελέγησαν για το πλαίσιο επιδόσεων·

ιβ)     την επάρκεια των προγραμματιζόμενων μέτρων για την προώθηση ίσων ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών και την πρόληψη των διακρίσεων·

ιγ)     την επάρκεια των προγραμματισμένων μέτρων για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης.

4.           Η εκ των προτέρων αξιολόγηση περιλαμβάνει, κατά περίπτωση, τις απαιτήσεις για τη στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση που έχει ορισθεί κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την αξιολόγηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων στο περιβάλλον[28].

Άρθρο 49 Αξιολόγηση κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού

1.           Η διαχειριστική αρχή καταρτίζει σχέδιο αξιολόγησης για κάθε πρόγραμμα και το υποβάλλει σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες των Ταμείων.

2.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη διαθεσιμότητα της απαιτούμενης ικανότητας αξιολόγησης.

3.           Κατά την περίοδο προγραμματισμού, οι διαχειριστικές αρχές πραγματοποιούν αξιολογήσεις, συμπεριλαμβανομένων των αξιολογήσεων για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας, της απόδοσης και του αντικτύπου για κάθε πρόγραμμα βάσει του σχεδίου αξιολόγησης. Τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού, μια αξιολόγηση εκτιμά τον τρόπο με τον οποίο η υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ έχει συμβάλει στην επίτευξη των στόχων για κάθε άξονα προτεραιότητας. Όλες οι αξιολογήσεις εξετάζονται από την επιτροπή παρακολούθησης και διαβιβάζονται στην Επιτροπή.

4.           Η Επιτροπή μπορεί να διενεργεί, με δική της πρωτοβουλία, αξιολογήσεις προγραμμάτων.

Άρθρο 50 Εκ των υστέρων αξιολόγηση

Οι εκ των υστέρων αξιολογήσεις διενεργούνται από την Επιτροπή ή από τα κράτη μέλη σε στενή συνεργασία μεταξύ τους. Οι εκ των υστέρων αξιολογήσεις εξετάζουν την αποτελεσματικότητα και απόδοση των Ταμείων του ΚΣΠ και της συμβολής τους στην υλοποίηση της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, σύμφωνα με τις ειδικές απαιτήσεις που θεσπίζονται στους ειδικούς κανόνες των Ταμείων. Οι εκ των υστέρων αξιολογήσεις ολοκληρώνονται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023.

ΤΙΤΛΟΣ VI ΤΕΧΝΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

Άρθρο 51 Τεχνική βοήθεια με πρωτοβουλία της Επιτροπής

1.           Με πρωτοβουλία της Επιτροπής ή εξ ονόματος της Επιτροπής, τα Ταμεία του ΚΣΠ μπορούν να χρηματοδοτούν τα μέτρα προετοιμασίας, παρακολούθησης, διοικητικής και τεχνικής βοήθειας, αξιολόγησης, δημοσιονομικού ελέγχου και ελέγχου, τα οποία είναι απαραίτητα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:

α)      συνδρομή για την εκπόνηση και την αξιολόγηση έργων, μεταξύ άλλων από κοινού με την ΕΤΕπ·

β)      υποστήριξη για τη θεσμική ενίσχυση και τη δημιουργία διοικητικής ικανότητας για την αποτελεσματική διαχείριση των Ταμείων του ΚΣΠ·

γ)      μελέτες που συνδέονται με τις εκθέσεις της Επιτροπής για τα Ταμεία του ΚΣΠ και την έκθεση για τη συνοχή·

δ)      μέτρα που συνδέονται με την ανάλυση, τη διαχείριση, την παρακολούθηση, την ανταλλαγή στοιχείων και την εφαρμογή της κοινής γεωργικής πολιτικής, καθώς και μέτρα που αφορούν την εφαρμογή συστημάτων ελέγχου και τεχνική και διοικητική αρωγή·

ε)      αξιολογήσεις, εκθέσεις εμπειρογνωμόνων, στατιστικές και μελέτες, που περιλαμβάνουν και μελέτες γενικής φύσεως για την τρέχουσα και μελλοντική λειτουργία των Ταμείων του ΚΣΠ, οι οποίες μπορούν να πραγματοποιούνται, κατά περίπτωση, από την ΕΤΕπ·

στ)    μέτρα για τη διάδοση πληροφοριών, την υποστήριξη της δικτύωσης, την υλοποίηση δραστηριοτήτων επικοινωνίας, την ευαισθητοποίηση και προώθηση της συνεργασίας και την ανταλλαγή εμπειριών, περιλαμβανομένων και τρίτων χωρών· Για να εξασφαλιστεί επαρκής ενημέρωση του ευρέος κοινού και ισχυρότερες συνέργειες μεταξύ των δραστηριοτήτων επικοινωνίας που αναλαμβάνονται με πρωτοβουλία της Επιτροπής, οι πόροι που διατίθενται για ενέργειες επικοινωνίας στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού συμβάλλουν στην κάλυψη της εταιρικής επικοινωνίας των πολιτικών προτεραιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον βαθμό που αυτές συνδέονται με τους γενικούς στόχους του παρόντος κανονισμού.

ζ)      εγκατάσταση, λειτουργία και διασύνδεση πληροφορικών συστημάτων διαχείρισης, παρακολούθησης, δημοσιονομικού ελέγχου, ελέγχου και αξιολόγησης·

η)      δράσεις για τη βελτίωση των μεθόδων αξιολόγησης και την ανταλλαγή πληροφοριών για τις πρακτικές αξιολόγησης·

θ)      μέτρα σχετικά με τον δημοσιονομικό έλεγχο.

ι)       ενίσχυση της εθνικής και περιφερειακής ικανότητας όσον αφορά τον προγραμματισμό επενδύσεων, την αξιολόγηση αναγκών, την προετοιμασία, τον σχεδιασμό και την εφαρμογή χρηματοδοτικών μέσων, κοινών σχεδίων δράσης και μεγάλων έργων, περιλαμβανομένων κοινών πρωτοβουλιών με την ΕΤΕπ.

Άρθρο 52 Τεχνική βοήθεια των κρατών μελών

1.           Με πρωτοβουλία ενός κράτους μέλους, τα Ταμεία του ΚΣΠ μπορούν να χρηματοδοτούν τις δραστηριότητες προπαρασκευής, διαχείρισης, παρακολούθησης, αξιολόγησης, ενημέρωσης και επικοινωνίας, δικτύωσης, επίλυσης καταγγελιών και ελέγχου και δημοσιονομικού ελέγχου. Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν τα Ταμεία του ΚΣΠ για την υποστήριξη ενεργειών με σκοπό τη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης των δικαιούχων, περιλαμβανομένων των συστημάτων ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων και μέτρων για την ενίσχυση της ικανότητας των αρχών του κράτους μέλους και των δικαιούχων να διαχειρίζονται και να χρησιμοποιούν τα Ταμεία του ΚΣΠ. Οι ενέργειες αυτές δύνανται να αφορούν προηγούμενες και επόμενες περιόδους προγραμματισμού.

2.           Οι ειδικοί κανόνες των Ταμείων μπορούν να προσθέτουν ή να εξαιρούν ενέργειες οι οποίες μπορούν να χρηματοδοτηθούν βάσει της τεχνικής βοήθειας κάθε Ταμείου του ΚΣΠ.

ΤΙΤΛΟΣ VII ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΟΥ ΚΣΠ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Υποστήριξη από τα Ταμεία του ΚΣΠ

Άρθρο 53 Καθορισμός των ποσοστών συγχρηματοδότησης

1.           Η απόφαση της Επιτροπής για την έγκριση προγράμματος καθορίζει το ποσοστό ή τα ποσοστά συγχρηματοδότησης και το ανώτατο ποσό της υποστήριξης από τα Ταμεία του ΚΣΠ σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες κάθε Ταμείου.

2            Τα μέτρα τεχνικής βοήθειας που εκτελούνται με πρωτοβουλία της Επιτροπής ή εξ ονόματος της Επιτροπής μπορούν να χρηματοδοτούνται με ποσοστό 100%.

Άρθρο 54 Πράξεις που παράγουν έσοδα

1.           Τα καθαρά έσοδα που δημιουργούνται μετά την ολοκλήρωση μιας πράξης σε μια συγκεκριμένη περίοδο αναφοράς καθορίζονται εκ των προτέρων βάσει μίας από τις ακόλουθες μεθόδους:

α)      με την εφαρμογή ενός κατ’ αποκοπήν ποσοστού για τον τύπο της εξεταζόμενης πράξης·

β)      με τον υπολογισμό της τρέχουσας αξίας των καθαρών εσόδων της πράξης, λαμβάνοντας υπόψη την εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» και, κατά περίπτωση, ζητήματα ίσης μεταχείρισης που συνδέονται με τη σχετική ευημερία του οικείου κράτους μέλους.

Η επιλέξιμη δαπάνη της προς χρηματοδότηση πράξης δεν υπερβαίνει την τρέχουσα αξία του επενδυτικού κόστους της πράξης, χωρίς την τρέχουσα αξία των καθαρών εσόδων που καθορίζονται βάσει μίας από τις ανωτέρω μεθόδους.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 142 σχετικά με τον καθορισμό του αναφερόμενου στο στοιχείο α) ανωτέρω κατ' αποκοπήν συντελεστή.

Η Επιτροπή εγκρίνει τη μεθοδολογία βάσει του στοιχείου β) μέσω εκτελεστικών πράξεων, σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 3.

2.           Όταν δεν είναι αντικειμενικά εφικτό να καθοριστούν εκ των προτέρων τα έσοδα βάσει των μεθόδων που ορίζονται στην παράγραφο 1, τα καθαρά έσοδα που παράγονται εντός τριών ετών από την ολοκλήρωση μιας πράξης ή έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2023, αναλόγως του ποια ημερομηνία προηγείται, αφαιρούνται από τη δηλωθείσα στην Επιτροπή δαπάνη.

3.           Οι παράγραφοι 1 και 2 εφαρμόζονται μόνο σε πράξεις με συνολικό κόστος άνω του 1 000 000 ευρώ.

4.           Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται στο ΕΚΤ.

5.           Οι παράγραφοι 1 έως 2 δεν εφαρμόζονται σε πράξεις που υπόκεινται στους κανόνες κρατικών ενισχύσεων ή στην υποστήριξη προς ή από χρηματοδοτικά μέσα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Επιλεξιμότητα δαπανών και βιωσιμότητα

Άρθρο 55 Επιλεξιμότητα

1. Η επιλεξιμότητα των δαπανών καθορίζεται βάσει εθνικών κανόνων, εκτός εάν θεσπίζονται ειδικοί κανόνες στον παρόντα κανονισμό ή τους ειδικούς κανόνες των Ταμείων.

2. Μια δαπάνη είναι επιλέξιμη για χρηματοδότηση από τα Ταμεία του ΚΣΠ εφόσον έχει πραγματοποιηθεί και πληρωθεί από έναν δικαιούχο το διάστημα από την ημερομηνία υποβολής του προγράμματος στην Επιτροπή ή από την 1η Ιανουαρίου 2014, αναλόγως του ποια ημερομηνία προηγείται, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022. Επιπροσθέτως, οι δαπάνες είναι επιλέξιμες μόνο για συνεισφορά του ΕΓΤΑΑ και του ΕΤΘΑ, εάν η σχετική ενίσχυση καταβάλλεται πράγματι από τον οργανισμό πληρωμής από την 1η Ιανουαρίου 2014 έως τις 31 Ιανουαρίου 2022.

3. Σε περίπτωση επιστροφής δαπανών βάσει των διατάξεων του άρθρου 57 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ), οι δράσεις που συνιστούν τη βάση επιστροφής δαπανών πρέπει να έχουν εκτελεστεί κατά το διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 2014 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022.

4. Οι πράξεις δεν επιλέγονται για χρηματοδότηση από τα Ταμεία του ΚΣΠ σε περίπτωση που έχουν περατωθεί φυσικά ή εκτελεστεί πλήρως πριν να υποβάλει ο δικαιούχος στη διαχειριστική αρχή την αίτηση χρηματοδότησης βάσει του προγράμματος, ανεξάρτητα αν ο δικαιούχος έχει εκτελέσει όλες τις σχετικές πληρωμές.

5. Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των κανόνων επιλεξιμότητας που ορίζει το άρθρο 51 για την τεχνική βοήθεια με πρωτοβουλία της Επιτροπής.

6. Τα καθαρά έσοδα που παράγονται άμεσα από μια πράξη κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της, τα οποία δεν ελήφθησαν υπόψη κατά τον χρόνο έγκρισης της πράξης, αφαιρούνται από τις επιλέξιμες δαπάνες της πράξης στην αίτηση τελικής πληρωμής που υποβάλλει ο δικαιούχος. Ο παρών κανόνας δεν εφαρμόζεται στα χρηματοδοτικά μέσα και τα βραβεία.

7. Σε περίπτωση τροποποίησης ενός προγράμματος, δαπάνη η οποία καθίσταται επιλέξιμη λόγω της τροποποίησης του προγράμματος είναι επιλέξιμη μόνο από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης τροποποίησης στην Επιτροπή.

8. Μια πράξη μπορεί να χρηματοδοτηθεί από ένα ή περισσότερα Ταμεία του ΚΣΠ και από άλλα χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης, υπό την όρο ότι η δαπάνη που περιλαμβάνεται σε αίτηση πληρωμής για επιστροφή από ένα Ταμείο του ΚΣΠ δεν λαμβάνει υποστήριξη από άλλο Ταμείο ή χρηματοδοτικό μέσο της Ένωσης, ούτε χρηματοδοτείται από το ίδιο Ταμείο στο πλαίσιο άλλου προγράμματος.

Άρθρο 56 Μορφές υποστήριξης

Τα Ταμεία του ΚΣΠ χρησιμοποιούνται για να παρέχουν υποστήριξη υπό μορφή επιχορηγήσεων, βραβείων, επιστρεπτέας συνδρομής, χρηματοδοτικών μέσων ή συνδυασμού των ανωτέρω.

Σε περίπτωση επιστρεπτέας συνδρομής, το ποσό της επιστραφείσας υποστήριξης στον φορέα που τη χορήγησε ή σε άλλη αρμόδια αρχή του κράτους μέλους, εγγράφεται σε χωριστό λογαριασμό και επαναχρησιμοποιείται για τον ίδιο σκοπό ή σύμφωνα με τους στόχους του προγράμματος.

Άρθρο 57 Μορφές επιχορηγήσεων

1.           Οι επιχορηγήσεις μπορούν να λάβουν μία από τις ακόλουθες μορφές:

α)      επιστροφή επιλέξιμων δαπανών που όντως πραγματοποιήθηκαν και πληρώθηκαν μαζί με, κατά περίπτωση, συνεισφορές σε είδος και κόστος απόσβεσης·

β)      τυποποιημένες κλίμακες κόστους κατά μονάδα·

γ)      κατ’ αποκοπήν ποσών που δεν υπερβαίνουν τις 100 000 ευρώ δημόσιας συνεισφοράς·

δ)      κατ’ αποκοπήν χρηματοδότησης που καθορίζεται με την εφαρμογή ενός ποσοστού σε μια προκαθορισμένη κατηγορία δαπανών.

2.           Συνδυασμός των αναφερόμενων στην παράγραφο 1 εναλλακτικών δυνατοτήτων είναι εφικτός μόνο όταν καθεμία από αυτές καλύπτει διαφορετική κατηγορία δαπανών ή όταν χρησιμοποιούνται για διαφορετικά έργα που αποτελούν μέρος μιας πράξης ή διαδοχικών σταδίων μιας πράξης.

3.           Όταν μια πράξη ή ένα έργο που αποτελεί μέρος μιας πράξης υλοποιείται αποκλειστικά μέσω σύμβασης έργων, αγαθών ή υπηρεσιών, εφαρμόζεται μόνο η παράγραφος 1 στοιχείο α). Όταν η σύμβαση στο πλαίσιο μιας πράξης ή έργου που αποτελεί μέρος πράξης περιορίζεται σε ορισμένες κατηγορίες δαπανών, μπορούν να εφαρμοστούν όλες οι εναλλακτικές εφαρμογές που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

4.           Οι δαπάνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία β), γ) και δ) καθορίζονται βάσει:

α)      μιας δίκαιης, αντικειμενικής και επαληθεύσιμης μεθόδου υπολογισμού που βασίζεται σε:

(i)      στατιστικά δεδομένα ή άλλες αντικειμενικές πληροφορίες· ή

(ii)      επαληθευμένα ιστορικά δεδομένα του κάθε δικαιούχου ή στην εφαρμογή των συνήθων πρακτικών λογιστικής εγγραφής δαπανών·

β)      μεθόδων και αντίστοιχων κλιμάκων κόστους κατά μονάδα, κατ’ αποκοπήν ποσών και κατ’ αποκοπήν συντελεστών που εφαρμόζονται σε άλλες πολιτικές της Ένωσης για παρόμοιο τύπο πράξης και δικαιούχο·

γ)      μεθόδων και αντίστοιχων κλιμάκων κόστους κατά μονάδα, εφάπαξ ποσών και κατ’ αποκοπήν συντελεστών που εφαρμόζονται σε άλλα συστήματα για επιχορηγήσεις που χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από το κράτος μέλος για παρόμοιο τύπο πράξης και δικαιούχο·

δ)      συντελεστών που καθορίζονται από τον παρόντα κανονισμό ή τους ειδικούς κανόνες των Ταμείων.

5.           Το έγγραφο που καθορίζει τους όρους υποστήριξης για κάθε πράξη παραθέτει την εφαρμοστέα μέθοδο για τον καθορισμό των δαπανών της πράξης και των όρων για την καταβολή της επιχορήγησης.

Άρθρο 58

Κατ’ αποκοπήν χρηματοδότηση έμμεσων δαπανών για επιχορηγήσεις

Όταν η υλοποίηση μιας πράξης συνεπάγεται έμμεσες δαπάνες, αυτές μπορούν να υπολογιστούν ως κατ’ αποκοπήν ποσό με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:

α)           κατ’ αποκοπήν ποσό έως το 20 % των επιλέξιμων άμεσων δαπανών, όταν το ποσοστό υπολογίζεται βάσει δίκαιης, αντικειμενικής και επαληθεύσιμης μεθόδου υπολογισμού ή μιας μεθόδου που εφαρμόζεται στο πλαίσιο συστημάτων για επιχορηγήσεις που χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από το κράτος μέλος για παρόμοιο τύπο πράξης και δικαιούχο·

β)           κατ’ αποκοπήν ποσό έως το 15% των επιλέξιμων άμεσων δαπανών προσωπικού·

γ)           κατ’ αποκοπήν ποσό των επιλέξιμων άμεσων δαπανών βάσει των υφιστάμενων μεθόδων και των αντίστοιχων ποσοστών που εφαρμόζονται σε άλλες πολιτικές της Ένωσης για παρόμοιο τύπο πράξης και δικαιούχων.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 142, σχετικά με το κατ’ αποκοπήν ποσό και τις σχετικές μεθόδους που αναφέρονται ανωτέρω στο στοιχείο γ).

Άρθρο 59 Ειδικοί κανόνες επιλεξιμότητας για τις επιχορηγήσεις

1. Οι εισφορές σε είδος υπό μορφή παροχής εργασιών, αγαθών, υπηρεσιών, γης και ακινήτων για τις οποίες δεν έχει πραγματοποιηθεί πληρωμή που να τεκμηριώνεται με τιμολόγια ή έγγραφα ισοδύναμης αποδεικτικής ισχύος, μπορεί να συνιστούν επιλέξιμη δαπάνη, υπό την προϋπόθεση ότι το επιτρέπουν οι κανόνες επιλεξιμότητας των Ταμείων του ΚΣΠ και του προγράμματος και πληρούνται όλες οι κατωτέρω προϋποθέσεις:

α)      η δημόσια υποστήριξη που καταβάλλεται για την πράξη που περιλαμβάνει εισφορές σε είδος δεν υπερβαίνει τη συνολική επιλέξιμη δαπάνη, εξαιρουμένων των εισφορών σε είδος, κατά την περάτωση της πράξης·

β)      η αξία που αποδίδεται στις εισφορές σε είδος δεν υπερβαίνει τις δαπάνες που είναι γενικά αποδεκτές στην εν λόγω αγορά·

γ)      η αξία και η χορήγηση της συνεισφοράς μπορεί να αποτιμηθεί και να επαληθευθεί ανεξάρτητα·

δ)      στην περίπτωση παροχής γης ή ακινήτων, η αξία πιστοποιείται από ανεξάρτητο ειδικευμένο εμπειρογνώμονα ή δεόντως εξουσιοδοτημένο επίσημο φορέα και δεν υπερβαίνει το όριο της παραγράφου 3 στοιχείο β)·

ε)      στην περίπτωση εισφορών σε είδος υπό μορφή άμισθης εργασίας, η αξία της εν λόγω εργασίας αποτιμάται με βάση τον επαληθευμένο χρόνο εργασίας και τον συντελεστή αμοιβής για ισοδύναμη εργασία.

2. Η απόσβεση κόστους μπορεί να θεωρηθεί επιλέξιμη βάσει των ακόλουθων όρων:

α)      το επιτρέπουν οι κανόνες επιλεξιμότητας του προγράμματος·

β)      το ποσό της δαπάνης δικαιολογείται με παραστατικά που έχουν ισοδύναμη αποδεικτική αξία με τιμολόγια, όταν επιστρέφεται με τη μορφή που αναφέρεται στο άρθρο 57 παράγραφος 1 στοιχείο α)·

γ)      οι δαπάνες αφορούν αποκλειστικά την περίοδο υποστήριξης της πράξης·

δ)      οι δημόσιες επιχορηγήσεις δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για την αγορά των αποσβεσμένων στοιχείων ενεργητικού.

3. Οι ακόλουθες δαπάνες δεν είναι επιλέξιμες για συνεισφορά από τα Ταμεία του ΚΣΠ:

α)      τόκοι χρέους·

β)      η αγορά μη οικοδομημένης και οικοδομημένης γης στο ποσό που υπερβαίνει το 10 % των συνολικών επιλέξιμων δαπανών για την οικεία πράξη. Σε εξαιρετικές και δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, υψηλό ποσοστό μπορεί να επιτραπεί για πράξεις που αφορούν διατήρηση του περιβάλλοντος·

γ)      φόρος προστιθέμενης αξίας. Ωστόσο, τα ποσά του ΦΠΑ είναι επιλέξιμα όταν δεν είναι ανακτήσιμα δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας για τον ΦΠΑ και καταβάλλονται από δικαιούχο πλην του υποκείμενου στον φόρο όπως ορίζεται στην παράγραφο 13 παράγραφος 1 εδάφιο πρώτο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, υπό την προϋπόθεση ότι τα ποσοστά αυτά του ΦΠΑ δεν έχουν σχέση με την παροχή υποδομών.

Άρθρο 60 Επιλεξιμότητα πράξεων βάσει της γεωγραφικής θέσης

1.           Οι πράξεις που χρηματοδοτούνται από τα Ταμεία του ΚΣΠ, με την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 2 έως 3, και των ειδικών κανόνων για κάθε Ταμείο, υλοποιούνται στην περιοχή η οποία καλύπτεται από το πρόγραμμα στο πλαίσιο του οποίου χρηματοδοτούνται (στο εξής «περιοχή προγράμματος»).

2.           Η διαχειριστική αρχή δύναται να αποδεχθεί την εφαρμογή μιας πράξης εκτός της περιοχής του προγράμματος, αλλά στο εσωτερικό της Ένωσης, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:

α)      η πράξη είναι προς όφελος της περιοχής του προγράμματος·

β)      το συνολικό ποσό που χορηγείται βάσει του προγράμματος στις πράξεις οι οποίες υλοποιούνται εκτός της περιοχής του προγράμματος δεν υπερβαίνει το 10 % της υποστήριξης από το ΕΤΠΑ, το Ταμείο Συνοχής και το ΕΤΘΑ σε επίπεδο προτεραιότητας, ή για το ΕΓΤΑΑ, το 3% της συνδρομής του Ταμείου σε επίπεδο προγράμματος·

γ)      η επιτροπή παρακολούθησης έχει εγκρίνει την πράξη ή τους τύπους των εξεταζόμενων πράξεων·

δ)      οι υποχρεώσεις των αρχών που είναι υπεύθυνες για το πρόγραμμα σε σχέση με τη διαχείριση, τον έλεγχο και τον δημοσιονομικό έλεγχο της πράξης τηρούνται από τις αρχές που είναι υπεύθυνες για το πρόγραμμα στο πλαίσιο του οποίου χρηματοδοτείται η εν λόγω πράξη ή συνάπτουν συμφωνίες με τις αρχές της περιοχής στην οποία υλοποιείται η πράξη, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι όροι που ορίζονται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) και οι υποχρεώσεις σε σχέση με τη διαχείριση, τον έλεγχο και τον δημοσιονομικό έλεγχο της πράξης.

3.           Για πράξεις που αφορούν δραστηριότητες προβολής, οι δαπάνες μπορούν να πραγματοποιηθούν εντός της Ένωσης, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι όροι που ορίζονται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) και οι υποχρεώσεις σε σχέση με τη διαχείριση, τον έλεγχο και τον δημοσιονομικό έλεγχο της εν λόγω πράξης.

4. Οι παράγραφοι 1 έως 3 δεν εφαρμόζονται στα προγράμματα στο πλαίσιο του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας ή του ΕΚΤ.

Άρθρο 61 Βιωσιμότητα των πράξεων

1.           Για μια πράξη που περιλαμβάνει επένδυση σε υποδομή ή παραγωγική επένδυση επιστρέφεται η συνεισφορά των Ταμείων του ΚΣΠ, εάν εντός πέντε ετών από την τελική πληρωμή στον δικαιούχο ή εντός της προθεσμίας που ορίζεται στους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων, κατά περίπτωση, υπόκειται σε:

α)      εκχώρηση ή μετεγκατάσταση μιας παραγωγικής δραστηριότητας·

β)      αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος ενός στοιχείου υποδομής η οποία παρέχει σε μια εταιρεία ή δημόσιο οργανισμό αδικαιολόγητο πλεονέκτημα· ή

γ)      ουσιαστική μεταβολή που επηρεάζει τη φύση, τους στόχους ή την εφαρμογή των όρων που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τους αρχικούς στόχους.

Τα αχρεωστήτως καταβαλλόμενα ποσά για την εν λόγω πράξη ανακτώνται από το κράτος μέλος.

2.           Πράξεις που χρηματοδοτούνται από το ΕΚΤ και πράξεις που χρηματοδοτούνται από τα άλλα Ταμεία του ΚΣΠ οι οποίες δεν συνιστούν επένδυση σε υποδομή ή παραγωγικές επενδύσεις επιστρέφουν τη συνεισφορά από το Ταμείο μόνο όταν υπόκεινται σε υποχρέωση διατήρησης μιας επένδυσης βάσει των εφαρμοστέων κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων και υπόκεινται σε εκχώρηση ή μετεγκατάσταση μιας παραγωγικής δραστηριότητας εντός της περιόδου που ορίζεται στους εν λόγω κανόνες.

3.           Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται στις συνεισφορές σε ή από χρηματοδοτικά μέσα ή προς κάθε πράξη η οποία επιφέρει διακοπή μιας παραγωγικής δραστηριότητας εξαιτίας μη δόλιας πτώχευσης.

4.           Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται σε φυσικά πρόσωπα που είναι δικαιούχοι επενδυτικής ενίσχυσης και, μετά την ολοκλήρωση της επενδυτικής πράξης, καθίστανται επιλέξιμοι για να λάβουν και λαμβάνουν υποστήριξη βάσει του EGF (κανονισμός [/2012] για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση), όταν η εν λόγω επένδυση συνδέεται άμεσα με τον τύπο δραστηριότητας που κρίνεται ως επιλέξιμη για υποστήριξη από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση.

ΤΙΤΛΟΣ VIII ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Συστήματα διαχείρισης και ελέγχου

Άρθρο 62 Γενικές αρχές των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου

Τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου εξασφαλίζουν τα ακόλουθα:

α)           περιγραφή των καθηκόντων κάθε αρμόδιου φορέα σε θέματα διαχείρισης και ελέγχου και την κατανομή αρμοδιοτήτων στο εσωτερικό του κάθε φορέα·

β)           τη συμμόρφωση με την αρχή του διαχωρισμού των λειτουργιών μεταξύ των φορέων και στο εσωτερικό των εν λόγω φορέων·

γ)           διαδικασίες που εξασφαλίζουν την ορθότητα και κανονικότητα των δηλούμενων δαπανών·

δ)           πληροφορικά συστήματα για την τήρηση λογιστικών, την αποθήκευση και διαβίβαση δημοσιονομικών δεδομένων και δεδομένων για τους δείκτες, την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων·

ε)           συστήματα για τη σύνταξη εκθέσεων και παρακολούθηση, όταν ο αρμόδιος φορέας αναθέτει την εκτέλεση καθηκόντων σε άλλο φορέα·

στ)         ρυθμίσεις για τον έλεγχο της λειτουργίας των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου·

ζ)           συστήματα και διαδικασίες για τη διασφάλιση επαρκούς διαδρομής ελέγχου·

η)           την πρόληψη, ανίχνευση και διόρθωση παρατυπιών, συμπεριλαμβανομένης της απάτης, και την είσπραξη αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών μαζί με τους ενδεχόμενους τόκους.

Άρθρο 63 Αρμοδιότητες των κρατών μελών

1.           Τα κράτη μέλη τηρούν τις υποχρεώσεις διαχείρισης, ελέγχου και δημοσιονομικού ελέγχου και αναλαμβάνουν τις συνακόλουθες ευθύνες που ορίζονται στους κανόνες της επιμερισμένης διαχείρισης που περιλαμβάνονται στον δημοσιονομικό κανονισμό και τους ειδικούς κανόνες των Ταμείων. Σύμφωνα με την αρχή της επιμερισμένης διαχείρισης, τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για τη διαχείριση και τον έλεγχο των προγραμμάτων.

2.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα συστήματα για τη διαχείριση και τον έλεγχο των προγραμμάτων τους δημιουργούνται σύμφωνα με τις διατάξεις των ειδικών κανόνων Ταμείου και ότι τα συστήματα λειτουργούν αποτελεσματικά.

3.           Τα κράτη μέλη θεσπίζουν και εφαρμόζουν διαδικασία για την ανεξάρτητη εξέταση και επίλυση καταγγελιών σχετικά με την επιλογή ή την εφαρμογή πράξεων συγχρηματοδοτούμενων από τα Ταμεία του ΚΣΠ. Τα κράτη μέλη αναφέρουν τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων στην Επιτροπή, κατόπιν σχετικού αιτήματος.

4.           Όλες οι επίσημες ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ του κράτους μέλους και της Επιτροπής πραγματοποιούνται με τη χρήση συστήματος ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων που θεσπίζει η Επιτροπή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Διαπίστευση των φορέων διαχείρισης και ελέγχου

Άρθρο 64 Διαπίστευση και συντονισμός

1.           Σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 3 του δημοσιονομικού κανονισμού, κάθε φορέας που είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση και τον έλεγχο των δαπανών στο πλαίσιο των Ταμείων του ΚΣΠ διαπιστεύεται με επίσημη απόφαση μιας αρχής διαπίστευσης σε υπουργικό επίπεδο.

2.           Η διαπίστευση παρέχεται υπό την προϋπόθεση ότι ο εν λόγω φορέας πληροί τα κριτήρια διαπίστευσης για το εσωτερικό περιβάλλον, τις δραστηριότητες ελέγχου, την ενημέρωση και επικοινωνία και την παρακολούθηση, τα οποία καθορίζονται στους ειδικούς κανόνες των Ταμείων.

3.           Η διαπίστευση βασίζεται σε γνωμοδότηση ανεξάρτητου φορέα δημοσιονομικού ελέγχου ο οποίος αξιολογεί τη συμμόρφωση του φορέα με τα κριτήρια διαπίστευσης. Ο ανεξάρτητος φορέας ελέγχου επιτελεί το έργο του σύμφωνα με διεθνώς αποδεκτά πρότυπα δημοσιονομικού ελέγχου.

4.           Η αρχή διαπίστευσης εποπτεύει τον διαπιστευμένο φορέα και ανακαλεί τη διαπίστευσή της με επίσημη απόφαση, εάν παύσουν να πληρούνται ένα ή περισσότερα από τα κριτήρια διαπίστευσης, εκτός εάν ο φορέας λάβει τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα εντός περιόδου συμμόρφωσης που ορίζει η αρχή διαπίστευσης, ανάλογα με τη σοβαρότητα του προβλήματος. Η αρχή διαπίστευσης κοινοποιεί στην Επιτροπή αμέσως την έναρξη δοκιμαστικής περιόδου για έναν διαπιστευμένο φορέα και την απόφαση ανάκλησης.

5.           Το κράτος μέλος δύναται να ορίσει έναν φορέα συντονισμού για να ασκεί καθήκοντα συνδέσμου και να παρέχει πληροφορίες στην Επιτροπή, να προωθεί την εναρμονισμένη εφαρμογή των κανόνων της Ένωσης, να συντάσσει έκθεση σύνθεσης με επισκόπηση σε εθνικό επίπεδο όλων των διαχειριστικών δηλώσεων και ελεγκτικών γνωμοδοτήσεων και να συντονίζει την εφαρμογή των διορθωτικών μέτρων ως προς τις ανεπάρκειες κοινής φύσης. .

6.           Με την επιφύλαξη των κανόνων που ορίζονται στους ειδικούς κανόνες των Ταμείων, οι προς διαπίστευση φορείς βάσει της παραγράφου 1 είναι:

α)      για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ και το Ταμείο Συνοχής, οι διαχειριστικές αρχές και, κατά περίπτωση, οι αρχές πιστοποίησης·

β)      για το ΕΓΤΑΑ και το ΕΤΘΑ, οι οργανισμοί πληρωμής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Εξουσίες και αρμοδιότητες της Επιτροπής

Άρθρο 65 Εξουσίες και αρμοδιότητες της Επιτροπής

1.           Η Επιτροπή εξασφαλίζει, βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών που καλύπτουν τη διαδικασία πιστοποίησης, την ετήσια δήλωση διαχείρισης, τις ετήσιες εκθέσεις ελέγχου, την ετήσια γνωμοδότηση δημοσιονομικού ελέγχου, την ετήσια έκθεση υλοποίησης και τους ελέγχους που διενεργούνται από εθνικούς και ενωσιακούς φορείς, ότι τα κράτη μέλη έχουν θεσπίσει συστήματα διαχείρισης και ελέγχου τα οποία είναι σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και τους ειδικούς κανόνες των Ταμείων και ότι τα εν λόγω συστήματα λειτουργούν αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια εφαρμογής των προγραμμάτων.

2.           Με την επιφύλαξη των διενεργούμενων από τα κράτη μέλη δημοσιονομικών ελέγχων, υπάλληλοι της Επιτροπής ή εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι της Επιτροπής μπορούν να διενεργούν επιτόπιους δημοσιονομικούς ελέγχους ή επαληθεύσεις μετά από έγκαιρη προειδοποίηση. Το πεδίο εφαρμογής αυτών των ελέγχων μπορεί να περιλαμβάνει ιδίως την επαλήθευση της αποτελεσματικής λειτουργίας των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου ενός επιχειρησιακού προγράμματος ή ενός μέρος τους και αξιολόγηση της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης πράξεων ή προγραμμάτων. Σε αυτούς τους ελέγχους μπορούν να συμμετέχουν υπάλληλοι ή εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι της Επιτροπής.

Οι υπάλληλοι ή οι εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι της Επιτροπής, οι οποίοι είναι δεόντως εξουσιοδοτημένοι να διενεργούν επιτόπιους ελέγχους, έχουν πρόσβαση σε όλα τα αρχεία, τα έγγραφα και τα μεταδεδομένα, ανεξάρτητα από το μέσο αποθήκευσής τους, τα οποία αφορούν τις συγχρηματοδοτούμενες από τα Ταμεία του ΚΣΠ δαπάνες ή τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου. Τα κράτη μέλη παρέχουν αντίγραφα αυτών των αρχείων, εγγράφων και δεδομένων στην Επιτροπή μετά από σχετικό αίτημα.

Οι αρμοδιότητες που ορίζονται στην παρούσα παράγραφο δεν θίγουν την εφαρμογή των εθνικών διατάξεων που επιφυλάσσουν ορισμένες πράξεις για υπαλλήλους που ορίζονται ειδικά από την εθνική νομοθεσία. Υπάλληλοι και εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι της Επιτροπής δεν συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, σε κατ’ οίκον επισκέψεις ή στις επίσημες ανακρίσεις ατόμων στα πλαίσια διαδικασιών βάσει της εθνικής νομοθεσίας. Εντούτοις, έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες που αποκτώνται με αυτόν τον τρόπο.

3.           Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από ένα κράτος μέλος να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσει την αποτελεσματική λειτουργία των συστημάτων του διαχείρισης και ελέγχου ή την ορθότητα των δαπανών σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες των Ταμείων.

4.           Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από ένα κράτος μέλος να εξετάσει καταγγελία που υποβάλλεται στην Επιτροπή σχετικά με την επιλογή ή την υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων από τα Ταμεία του ΚΣΠ πράξεων ή τη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου.

ΤΙΤΛΟΣ IX ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ, ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Δημοσιονομική διαχείριση

Άρθρο 66 Αναλήψεις υποχρεώσεων του προϋπολογισμού

Οι αναλήψεις υποχρεώσεων του προϋπολογισμού της Ένωσης για κάθε πρόγραμμα πραγματοποιούνται σε ετήσιες δόσεις για κάθε Ταμείο κατά την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2004 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020. Η απόφαση της Επιτροπής για την έγκριση ενός προγράμματος συνιστά την απόφαση χρηματοδότησης κατά την έννοια του άρθρου 75 παράγραφος 2 του δημοσιονομικού κανονισμού και, μόλις κοινοποιηθεί στο οικείο κράτος μέλος, νομική ανάληψη υποχρέωσης κατά την έννοια του δημοσιονομικού κανονισμού.

Για κάθε πρόγραμμα, η ανάληψη υποχρέωσης του προϋπολογισμού για την πρώτη δόση έπεται της έγκρισης του προγράμματος από την Επιτροπή.

Οι αναλήψεις υποχρεώσεων του προϋπολογισμού για τις επόμενες δόσεις πραγματοποιούνται από την Επιτροπή πριν από την 1η Μαΐου κάθε έτους με βάση την απόφαση που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο, εκτός εάν εφαρμόζεται το άρθρο 13 του δημοσιονομικού κανονισμού.

Όσον αφορά τα αποθεματικά επιδόσεων και ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, οι αναλήψεις υποχρεώσεων του προϋπολογισμού έπονται της απόφασης της Επιτροπής για την έγκριση της τροποποίησης του προγράμματος.

Άρθρο 67  Κοινοί κανόνες για τις πληρωμές

1.           Οι πληρωμές εκ μέρους της Επιτροπής της συνεισφοράς των Ταμείων του ΚΣΠ σε κάθε πρόγραμμα πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις πιστώσεις του προϋπολογισμού και με την επιφύλαξη των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων. Κάθε πληρωμή καταλογίζεται στις παλαιότερες ανοικτές πιστώσεις υποχρεώσεων του προϋπολογισμού του σχετικού Ταμείου.

2.           Οι πληρωμές έχουν τη μορφή προχρηματοδότησης, ενδιάμεσων πληρωμών και πληρωμής του ετήσιου υπολοίπου, κατά περίπτωση, και του τελικού υπολοίπου.

3.           Για μορφές υποστήριξης βάσει του άρθρου 57 παράγραφος 1 στοιχεία β), γ) και δ), τα ποσά που καταβάλλονται στον δικαιούχο θεωρούνται επιλέξιμη δαπάνη.

Άρθρο 68 Κοινοί κανόνες για τον υπολογισμό των ενδιάμεσων πληρωμών, της πληρωμής του ετήσιου υπολοίπου, κατά περίπτωση, και της πληρωμής του τελικού υπολοίπου

Οι ειδικοί κανόνες των Ταμείων προβλέπουν κανόνες για τον υπολογισμό του ποσού το οποίο επιστρέφεται υπό μορφή ενδιάμεσων πληρωμών, πληρωμών του ετήσιου υπολοίπου, κατά περίπτωση, και του τελικού υπολοίπου. Το ποσό αυτό αποτελεί συνάρτηση του ειδικού συντελεστή συγχρηματοδότησης που εφαρμόζεται στην επιλέξιμη δαπάνη.

Άρθρο 69 Αιτήσεις πληρωμής

1.           Η ειδική διαδικασία και τα στοιχεία που πρέπει να υποβάλλονται για τις αιτήσεις πληρωμών καθορίζονται στους ειδικούς κανόνες των Ταμείων.

2.           Η αίτηση πληρωμής που υποβάλλεται στην Επιτροπή παρέχει όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα στην Επιτροπή για την τήρηση λογαριασμών σύμφωνα με το άρθρο […] του δημοσιονομικού κανονισμού.

Άρθρο 70 Σώρευση πληρωμών προχρηματοδότησης και ενδιάμεσων πληρωμών

1.           Το αθροιστικό ποσό της προχρηματοδότησης και των ενδιάμεσων πληρωμών και, κατά περίπτωση, το ετήσιο υπόλοιπο που καταβάλλει η Επιτροπή δεν υπερβαίνει το 95 % της συνεισφοράς των Ταμείων του ΚΣΠ στο πρόγραμμα.

2.           Όταν καλυφθεί το ανώτατο όριο του 95 %, τα κράτη μέλη εξακολουθούν να διαβιβάζουν στην Επιτροπή αιτήσεις πληρωμής.

Άρθρο 71 Χρήση του ευρώ

Τα ποσά που ορίζονται στα προγράμματα που υποβάλλουν τα κράτη μέλη, οι προβλέψεις δαπανών, οι δηλώσεις δαπανών, οι αιτήσεις πληρωμής, οι ετήσιοι λογαριασμοί και οι δαπάνες που αναφέρονται στις ετήσιες και τελικές εκθέσεις υλοποίησης εκφράζονται σε ευρώ.

Άρθρο 72 Πληρωμή της αρχικής προχρηματοδότησης

1.           Μετά την έκδοση από την Επιτροπή της απόφασης έγκρισης του προγράμματος, η Επιτροπή καταβάλλει ένα αρχικό ποσό προχρηματοδότησης για το σύνολο της περιόδου προγραμματισμού. Το ποσό της αρχικής προχρηματοδότησης καταβάλλεται σε δόσεις, ανάλογα με τις δημοσιονομικές ανάγκες. Οι δόσεις καθορίζονται στους ειδικούς κανόνες των Ταμείων.

2.           Η προχρηματοδότηση χρησιμοποιείται μόνο για πληρωμές στους δικαιούχους κατά την εφαρμογή του προγράμματος. Διατίθεται άμεσα στον αρμόδιο φορέα γι’ αυτόν τον σκοπό.

Άρθρο 73 Εκκαθάριση της αρχικής προχρηματοδότησης

Το ποσό που καταβάλλεται ως αρχική προχρηματοδότηση διαγράφεται εξ ολοκλήρου από τους λογαριασμούς της Επιτροπής κατά το κλείσιμο του προγράμματος.

Άρθρο 74 Διακοπή της προθεσμίας πληρωμής

1.           Ο κύριος διατάκτης, κατά την έννοια του δημοσιονομικού κανονισμού, μπορεί να διακόπτει την προθεσμία πληρωμής για μια αίτηση ενδιάμεσης πληρωμής για ανώτατη περίοδο εννέα μηνών, εάν:

α)      με βάση τα στοιχεία που έχουν παρασχεθεί από έναν εθνικό ή ενωσιακό φορέα δημοσιονομικού ελέγχου, υπάρχουν ενδείξεις σημαντικών ανεπαρκειών στη λειτουργία των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου·

β)      ο κύριος διατάκτης οφείλει να διενεργεί πρόσθετες επαληθεύσεις όταν περιέρχονται σε γνώση του πληροφορίες ότι οι δαπάνες που περιέχονται σε μια αίτηση πληρωμής συνδέονται με σοβαρή παρατυπία που έχει σοβαρές δημοσιονομικές συνέπειες·

γ)      δεν υποβάλλεται ένα από τα έγγραφα που απαιτούνται βάσει του άρθρου 75 παράγραφος 1.

2.           Ο κύριος διατάκτης μπορεί να περιορίσει τη διακοπή στο μέρος της δαπάνης που καλύπτεται από την αίτηση πληρωμής την οποία αφορούν τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Ο κύριος διατάκτης ενημερώνει το κράτος μέλος και τη διαχειριστική αρχή άμεσα για τον λόγο της διακοπής και ζητά από αυτά να διορθώσουν την κατάσταση. Ο κύριος διατάκτης τερματίζει τη διακοπή της προθεσμίας πληρωμής μόλις ληφθούν τα αναγκαία μέτρα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Εκκαθάριση λογαριασμών και δημοσιονομικές διορθώσεις

Άρθρο 75 Υποβολή πληροφοριών

1.           Έως την 1η Φεβρουαρίου του έτους μετά τη λήξη της λογιστικής χρήσης, το κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή τα ακόλουθα έγγραφα και τις πληροφορίες, σύμφωνα με το άρθρο 56 του δημοσιονομικού κανονισμού:

α)      τους πιστοποιημένους ετήσιους λογαριασμούς των διαπιστευμένων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 64 αρμόδιων φορέων·

β)      διαχειριστική δήλωση αξιοπιστίας όσον αφορά την πληρότητα, την ακρίβεια και την ειλικρίνεια των λογαριασμών, την ορθή λειτουργία των συστημάτων εσωτερικού ελέγχου, καθώς και τη νομιμότητα και την κανονικότητα των σχετικών πράξεων και τον σεβασμό της αρχής της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης∙

γ)      συνοπτική έκθεση των αποτελεσμάτων όλων των διαθέσιμων δημοσιονομικών ελέγχων και ελέγχων που έχουν διενεργηθεί, καθώς και ανάλυση συστηματικών ή επαναλαμβανόμενων αδυναμιών και τα διορθωτικά μέτρα που έχουν ληφθεί ή προβλέπεται να ληφθούν,

δ)      γνωμοδότηση ελέγχου από τον ορισθέντα ανεξάρτητο φορέα ελέγχου επί της διαχειριστικής δήλωσης αξιοπιστίας που καλύπτει την πληρότητα, την ακρίβεια και την ειλικρίνεια των ετήσιων λογαριασμών, την ορθή λειτουργία των συστημάτων εσωτερικού ελέγχου καθώς και τη νομιμότητα και κανονικότητα των υποκείμενων πράξεων, συνοδευόμενη από έκθεση ελέγχου που παραθέτει τα πορίσματα των διενεργηθέντων ελέγχων σε σχέση με την καλυπτόμενη από τη γνωμοδότηση λογιστική χρήση.

2.           Κατόπιν αιτήσεως της Επιτροπής, το κράτος μέλος παρέχει συμπληρωματικά στοιχεία στην Επιτροπή. Εάν ένα κράτος μέλος δεν υποβάλει τις ζητηθείσες πληροφορίες εντός της προθεσμίας που ορίζει η Επιτροπή για την υποβολή τους, η Επιτροπή μπορεί να λάβει απόφαση για τους λογαριασμούς βάσει των στοιχείων που έχει στην κατοχή της.

3.           Έως [15 Φεβρουαρίου] του έτους μετά τη λήξη της λογιστικής χρήσης, το κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή συνοπτική έκθεση σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 5 τελευταίο εδάφιο του δημοσιονομικού κανονισμού.

Άρθρο 76 Εκκαθάριση λογαριασμών

1.           Έως τις 30 Απριλίου του έτους μετά τη λήξη της λογιστικής χρήσης, η Επιτροπή, με βάση τους ειδικούς κανόνες των Ταμείων, αποφασίζει για την εκκαθάριση των λογαριασμών των φορέων που είναι διαπιστευμένοι σύμφωνα με το άρθρο 64 για κάθε πρόγραμμα. Η απόφαση εκκαθάρισης καλύπτει την πληρότητα, την ακρίβεια και την ειλικρίνεια των ετήσιων λογαριασμών που έχουν υποβληθεί και πραγματοποιείται με την επιφύλαξη ενδεχόμενων μεταγενέστερων δημοσιονομικών διορθώσεων.

2.           Οι διαδικασίες της ετήσιας εκκαθάρισης καθορίζονται στους ειδικούς κανόνες των Ταμείων.

Άρθρο 77 Δημοσιονομικές διορθώσεις από την Επιτροπή

1.           Η Επιτροπή πραγματοποιεί τις δημοσιονομικές διορθώσεις ακυρώνοντας συνολικά ή εν μέρει τη συνεισφορά της Ένωσης σε ένα πρόγραμμα και προβαίνοντας σε ανάκτηση από το κράτος μέλος, με στόχο να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο χρηματοδότησης από την Ένωση δαπάνης η οποία συνιστά παράβαση της εφαρμοστέας ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας, μεταξύ άλλων και για ανεπάρκειες των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου των κρατών μελών που ανιχνεύτηκαν από Επιτροπή ή το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο.

2.           Παράβαση της εφαρμοστέας ενωσιακής ή εθνικής νομοθεσίας συνεπάγεται δημοσιονομική διόρθωση μόνο εάν συντρέχει ένας από τους ακόλουθους όρους:

α)      η παράβαση επηρέασε ή θα μπορούσε να επηρεάσει την επιλογή μιας πράξης από τον αρμόδιο φορέα για τη χορήγηση συνδρομής από τα Ταμεία του ΚΣΠ·

β)      υπάρχει κίνδυνος η εν λόγω παράβαση να έχει επηρεάσει ή μπορούσε να έχει επηρεάσει το ποσό της δαπάνης που δηλώθηκε για επιστροφή από τον προϋπολογισμό της Ένωσης.

3.           Αποφασίζοντας για το ποσό της δημοσιονομικής διόρθωσης βάσει της παραγράφου 1, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τη φύλαξη και τη σοβαρότητα της παράβασης της εφαρμοστέας ενωσιακής ή εθνικής νομοθεσίας και τις δημοσιονομικές επιπτώσεις της για τον προϋπολογισμό της Ένωσης.

4.           Τα κριτήρια και οι διαδικασίες για την εφαρμογή δημοσιονομικών διορθώσεων καθορίζονται στους ειδικούς κανόνες των Ταμείων.

Κεφάλαιο III Αποδέσμευση

Άρθρο 78 Αρχές

1.           Όλα τα προγράμματα υπόκεινται σε διαδικασία αποδέσμευσης που θεσπίστηκε βάσει της αρχής ότι τα ποσά που συνδέονται με μια αποδέσμευση τα οποία δεν καλύπτονται από προχρηματοδότηση ή αίτηση πληρωμής εντός καθορισμένης περιόδου αποδεσμεύονται.

2.           Η ανάληψη υποχρέωσης που αφορά το τελευταίο έτος της περιόδου αποδεσμεύεται σύμφωνα με τους κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται για το κλείσιμο των προγραμμάτων.

3.           Οι ειδικοί κανόνες των Ταμείων προσδιορίζουν την ακριβή εφαρμογή του κανόνα αποδέσμευσης για κάθε Ταμείο του ΚΣΠ.

4.           Το μέρος των αναλήψεων υποχρεώσεων που παραμένει ανοικτό αποδεσμεύεται, εάν δεν υποβληθεί στην Επιτροπή κάποιο από τα έγγραφα που απαιτούνται για το κλείσιμο εντός των προθεσμιών που ορίζουν οι ειδικοί κανόνες των Ταμείων.

Άρθρο 79 Εξαίρεση από την αποδέσμευση

1.           Από το ποσό το οποίο αφορά η αποδέσμευση αφαιρούνται τα ποσά που δεν ήταν σε θέση να δηλώσει στην Επιτροπή ο αρμόδιος οργανισμός εξαιτίας:

α)      αναστολής πράξεων με δικαστική διαδικασία ή με διοικητική ένσταση η οποία είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα· ή

β)      λόγων ανωτέρας βίας που επηρέασαν σοβαρά την υλοποίηση ολόκληρου ή μέρους του προγράμματος. Οι εθνικές αρχές που ισχυρίζονται την ύπαρξη ανωτέρας βίας αποδεικνύουν τις άμεσες επιπτώσεις της ανωτέρας βίας στην υλοποίηση ολόκληρου ή μέρους του προγράμματος.

Η μείωση του ποσού μπορεί να ζητηθεί μία φορά, εάν η διάρκεια της αναστολής ή της κατάστασης ανωτέρας βίας ήταν έως και ένα έτος, ή περισσότερες φορές για διάστημα που αντιστοιχεί στη διάρκεια της κατάστασης ανωτέρας βίας ή στον αριθμό των ετών μεταξύ της ημερομηνίας της δικαστικής ή διοικητικής απόφασης για την αναστολή της υλοποίησης της πράξης και της ημερομηνίας έκδοσης της οριστικής δικαστικής ή διοικητικής απόφασης.

2.           Το κράτος μέλος αποστέλλει στην Επιτροπή, έως τις 31 Ιανουαρίου, στοιχεία για τις αναφερόμενες στην παράγραφο 1 εξαιρέσεις για το ποσό που έπρεπε να δηλωθεί μέχρι το τέλος του προηγούμενου έτους.

Άρθρο 80 Διαδικασία

1.           Η Επιτροπή ενημερώνει εγκαίρως το κράτος μέλος και τη διαχειριστική αρχή σε εύθετο χρόνο όποτε υπάρχει κίνδυνος εφαρμογής της αποδέσμευσης βάσει του άρθρου 78.

2.           Βάσει των πληροφοριών που λαμβάνει στις 31 Ιανουαρίου, η Επιτροπή ανακοινώνει στο κράτος μέλος και τη διαχειριστική αρχή το ποσό της αποδέσμευσης που προκύπτει από τα στοιχεία που έχει στην κατοχή της.

3.           Το κράτος μέλος έχει προθεσμία δύο μηνών να αποδεχθεί το ποσό που πρόκειται να αποδεσμευτεί ή να υποβάλει τις παρατηρήσεις του.

4.           Το κράτος μέλος υποβάλει στην Επιτροπή έως τις 30 Ιουνίου αναθεωρημένο σχέδιο χρηματοδότησης που αποτυπώνει για το εξεταζόμενο οικονομικό έτος το μειωμένο ποσό της υποστήριξης για μια ή περισσότερες προτεραιότητες του προγράμματος. Εάν δεν το πράξει, η Επιτροπή αναθεωρεί το σχέδιο χρηματοδότησης μειώνοντας τη συνεισφορά των Ταμείων του ΚΣΠ για το εξεταζόμενο οικονομικό έτος. Η μείωση αυτή κατανέμεται σε κάθε προτεραιότητα αναλογικά.

5.           Η Επιτροπή τροποποιεί την απόφαση για την έγκριση του προγράμματος με εκτελεστικές πράξεις, το αργότερο έως τις 30 Σεπτεμβρίου.

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΕΣ ΣΤΟ ΕΤΠΑ, ΤΟ ΕΚΤ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΣΥΝΟΧΗΣ

ΤΙΤΛΟΣ I ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Αποστολή, στόχοι και γεωγραφική κάλυψη της υποστήριξης

Άρθρο 81 Αποστολή και στόχοι

1.           Τα Ταμεία συμβάλλουν στην ανάπτυξη και προώθηση των δράσεων της Ένωσης που οδηγούν στην ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής της, σύμφωνα με το άρθρο 174 της Συνθήκης.

Οι στηριζόμενες από τα Ταμεία δράσεις συμβάλλουν στην επίτευξη της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.

2.           Προς τούτο, επιδιώκονται οι ακόλουθοι στόχοι:

α)      «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» στα κράτη μέλη και τις περιφέρειες που θα υποστηρίζονται από τα Ταμεία· και

β)      «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία» που θα υποστηρίζεται από το ΕΤΠΑ.

Άρθρο 82 Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση

1.           Τα διαρθρωτικά ταμεία υποστηρίζουν τον στόχο των επενδύσεων στην ανάπτυξη και την απασχόληση σε όλες τις περιφέρειες που αντιστοιχούν στο επίπεδο 2 της κοινής ονοματολογίας των εδαφικών στατιστικών μονάδων (στο εξής «επίπεδο NUTS 2») που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1059/2003.

2.           Οι πόροι για τον στόχο «επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» κατανέμονται μεταξύ των ακόλουθων τριών κατηγοριών περιφερειών του επιπέδου NUTS 2:

α)      στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες με κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ κατώτερο του 75 % του μέσου ΑΕγχΠ της ΕΕ-27·

β)      στις περιφέρειες μετάβασης με κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ μεταξύ του 75% και του 90% του μέσου ΑΕγχΠ της ΕΕ-27·

γ)      στις περισσότερο αναπτυγμένες περιφέρειες με κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ ανώτερο του 90 % του μέσου ΑΕγχΠ της ΕΕ-27.

Οι τρεις κατηγορίες περιφερειών καθορίζονται με βάση τον τρόπο με τον οποίο το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ τους, που μετράται σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης και υπολογίζεται βάσει των στοιχείων της Ένωσης για την περίοδο 2006 έως 2008, αφορά το μέσο ΑΕγχΠ της ΕΕ-27 για την ίδια περίοδο αναφοράς.

3.           Το Ταμείο Συνοχής υποστηρίζει τα κράτη μέλη με κατά κεφαλήν ακαθάριστο εθνικό εισόδημα (ΑΕΕ), που μετράται σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης και υπολογίζεται βάσει των στοιχείων της Ένωσης για την περίοδο 2007 έως 2009, κατώτερο του 90% του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΕ της ΕΕ-27 για την ίδια περίοδο αναφοράς.

Τα επιλέξιμα για χρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής κράτη μέλη το 2013, αλλά με κατά κεφαλήν ονομαστικό ΑΕΕ που υπερβαίνει το 90% του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΕ της ΕΕ-27, όπως υπολογίζεται βάσει του πρώτου εδαφίου, λαμβάνουν υποστήριξη από το Ταμείο Συνοχής σε μεταβατική και ειδική βάση.

4.           Αμέσως μόλις τεθεί σε ισχύ ο παρών κανονισμός, η Επιτροπή εκδίδει απόφαση με εκτελεστική πράξη στην οποία ορίζεται κατάλογος των περιφερειών οι οποίες πληρούν τα κριτήρια για τις τρεις κατηγορίες περιφερειών βάσει της παραγράφου 2 και των κρατών μελών που πληρούν τα κριτήρια της παραγράφου 3. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 143 παράγραφος 3. Ο κατάλογος αυτός ισχύει από τη 1η Ιανουαρίου 2014 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020.

5.           Το 2017 η Επιτροπή επανεξετάζει την επιλεξιμότητα των κρατών μελών για το Ταμείο Συνοχής βάσει των στοιχείων της Ένωσης για το ΑΕΕ της περιόδου 2013 έως 2015 για την ΕΕ-27. Τα κράτη μέλη με ονομαστικό κατά κεφαλήν ΑΕΕ ανώτερο του 90% του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΕ της ΕΕ-27 λαμβάνουν υποστήριξη από το Ταμείο Συνοχής σε μεταβατική και ειδική βάση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Δημοσιονομικό πλαίσιο

Άρθρο 83 Συνολικοί πόροι

1.           Οι συνολικοί πόροι που διατίθενται για δημοσιονομική ανάληψη υποχρεώσεων από τα Ταμεία για την περίοδο 2014 έως 2020 ανέρχονται σε 338 993 760 032336 020 492 848 ευρώ σε τιμές 2011, σύμφωνα με την ετήσια ανάλυση που παρουσιάζεται στο παράρτημα ΙΙΙ. Για τον σκοπό του προγραμματισμού και τη συνακόλουθη ενσωμάτωση στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, το ποσό των συνολικών πόρων υπόκειται σε τιμαριθμική αναπροσαρμογή 2 % ετησίως.

2.           Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση, μέσω εκτελεστικών πράξεων, που ορίζει την ετήσια κατανομή των συνολικών πόρων ανά κράτος μέλος, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου και του άρθρου 84 παράγραφος 7.

3.           Το 0,35 % των συνολικών πόρων διατίθεται στην τεχνική βοήθεια με πρωτοβουλία της Επιτροπής.

Άρθρο 84 Πόροι για επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση και για την ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία

1.           Οι πόροι για επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση ανέρχονται στο 96,5096,52% των συνολικών πόρων (δηλ. συνολικά σε 327 115 655 850324 320 492 844 ευρώ) και κατανέμονται ως εξής:

α)      50,13 48,25% (δηλ. σύνολο 163 560 715 122162 589 839 384 ευρώ) στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες·

β)      12,0110,76% (δηλ. σύνολο 36 471 144 19038 951 564 661 ευρώ) στις περιφέρειες μετάβασης·

γ)      16,39 16,35% (δηλ. σύνολο 55 419 403 116 53 142 922 017 ευρώ) στις περισσότερο αναπτυγμένες περιφέρειες·

δ)      21,19 20,87% (δηλ. σύνολο 70 739 863 59968 710 486 782ευρώ) στα κράτη μέλη που υποστηρίζονται από το Ταμείο Συνοχής·

ε)      0,29 0,27% (δηλ. σύνολο 924 529 823925 680 000 ευρώ) ως πρόσθετη χρηματοδότηση για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες που ορίζονται στο άρθρο 349 της Συνθήκης και τις περιφέρειες του επιπέδου NUTS 2 οι οποίες πληρούν τα κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 6 της συνθήκης προσχώρησης της Αυστρίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας.

Όλες οι περιφέρειες των οποίων το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ για την περίοδο 2007-2013 ήταν μικρότερο του 75 % του μέσου όρου της ΕΕ-25 για την περίοδο αναφοράς, αλλά των οποίων το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ ήταν ανώτερο του 75 % του μέσου όρου της ΕΕ-27 λαμβάνουν χορήγηση από τα διαρθρωτικά ταμεία ίση με τα δύο τρίτα τουλάχιστον της χορήγησης που τους αναλογεί για την περίοδο 2007-2013.

2.           Για την κατανομή των πόρων ανά κράτος μέλος εφαρμόζονται τα ακόλουθα κριτήρια:

α)      επιλέξιμος πληθυσμός, περιφερειακή ευημερία, εθνική ευημερία και ποσοστό ανεργίας για τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες και τις περιφέρειες μετάβασης·

β)      επιλέξιμος πληθυσμός, περιφερειακή ευημερία, ποσοστό ανεργίας, ποσοστό απασχόλησης, επίπεδο εκπαίδευσης και πληθυσμιακή πυκνότητα για τις περισσότερο αναπτυγμένες περιφέρειες·

γ)      πληθυσμός, εθνική ευημερία και έκταση για το Ταμείο Συνοχής.

3.           Τουλάχιστον το 25% των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων για τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, το 40% για τις περιφέρειες μετάβασης και το 52% για τις περισσότερο αναπτυγμένες περιφέρειες σε κάθε κράτος μέλος διατίθεται στο ΕΚΤ. Για τους σκοπούς της παρούσας διάταξης, η υποστήριξη σε ένα κράτος μέλος που προέρχεται από [το μέσο επισιτιστικής βοήθειας σε άτομα σε κατάσταση ανέχειας] θεωρείται ότι ανήκει στο μερίδιο των διαρθρωτικών ταμείων που χορηγείται στο ΕΚΤ.

4.           Η υποστήριξη από το Ταμείο Συνοχής για τις υποδομές μεταφορών στο πλαίσιο της διευκόλυνσης «Συνδέοντας την Ευρώπη» ανέρχεται σε 10 000 0000 000 ευρώ.

Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση με εκτελεστική πράξη που καθορίζει το προς μεταφορά ποσό από τη χορήγηση του Ταμείου Συνοχής σε κάθε κράτος μέλος για το σύνολο της περιόδου. Οι πιστώσεις του Ταμείου Συνοχής για κάθε κράτος μέλος μειώνονται αντίστοιχα.

Οι ετήσιες πιστώσεις που αντιστοιχούν στην αναφερόμενη στο πρώτο εδάφιο υποστήριξη του Ταμείου Συνοχής καταλογίζονται στις σχετικές γραμμές του προϋπολογισμού για τη διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη» από τον προϋπολογισμό του 2014.

Η υποστήριξη από το Ταμείο Συνοχής στο πλαίσιο της διευκόλυνσης «Συνδέοντας την Ευρώπη» υλοποιείται σύμφωνα με το άρθρο [13] του κανονισμού (ΕΕ) [...]/2012 για τη θέσπιση της διευκόλυνσης «Συνδέοντας την Ευρώπη»[29] σε σχέση με έργα που απαριθμούνται στον εν λόγω κανονισμό, δίνοντας τη μεγαλύτερη δυνατή προτεραιότητα σε έργα που αφορούν εθνικές πιστώσεις στο πλαίσιο του Ταμείου Συνοχής.

5.           Η υποστήριξη από τα διαρθρωτικά ταμεία για [επισιτιστική βοήθεια σε άτομα σε κατάσταση ανέχειας] στο πλαίσιο του στόχου «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» ανέρχεται σε 2 500 000 ευρώ.

Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση με εκτελεστική πράξη που καθορίζει το προς μεταφορά ποσό από τη χορήγηση των διαρθρωτικών ταμείων για κάθε κράτος μέλος για το σύνολο της περιόδου σε κάθε κράτος μέλος. Οι πιστώσεις των διαρθρωτικών ταμείων για κάθε κράτος μέλος μειώνονται αντίστοιχα.

Οι ετήσιες πιστώσεις που αντιστοιχούν στην αναφερόμενη στο πρώτο εδάφιο υποστήριξη από τα διαρθρωτικά ταμεία καταλογίζονται στις σχετικές γραμμές του προϋπολογισμού [της επισιτιστικής βοήθειας σε άτομα σε κατάσταση ανέχειας] από τον προϋπολογισμό του 2014.

6.           Το 5% των πόρων για τον στόχο «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» αποτελεί το αποθεματικό επίδοσης που κατανέμεται σύμφωνα με το άρθρο 19.

7.           Ποσοστό 0,2% των πόρων του ΕΤΠΑ για τον στόχο «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» διατίθεται σε καινοτόμες δράσεις με πρωτοβουλία της Επιτροπής στον τομέα της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης.

8.           Οι πόροι για τον στόχο της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας ανέρχονται στο 3,50 3,48 % των συνολικών διαθέσιμων πόρων για δημοσιονομικές αναλήψεις υποχρεώσεων από τα Ταμεία για την περίοδο 2014 έως 2020 (δηλ. σύνολο 11 878 104 18211 700 000 004 ευρώ).

Άρθρο 85 Μη δυνατότητα μεταφοράς των πόρων

1. Απαγορεύεται η μεταφορά μεταξύ των κατηγοριών περιφερειών των συνολικών πιστώσεων που διατίθενται σε κάθε κράτος μέλος για τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, τις περιφέρειες μετάβασης και τις περισσότερο αναπτυγμένες περιφέρειες.

2. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, η Επιτροπή δύναται να δεχθεί, σε δεόντως αιτιολογημένες περιστάσεις που συνδέονται με την υλοποίηση ενός ή περισσότερων θεματικών στόχων, πρόταση ενός κράτους μέλους στην πρώτη υποβολή της σύμβασης εταιρικής σχέσης του, για μεταφορά ποσοστού μέχρι 2% των συνολικών πιστώσεων για μια κατηγορία περιφερειών προς άλλες κατηγορίες περιφερειών.

Άρθρο 86 Προσθετικότητα

1.           Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται οι ακόλουθοι ορισμοί:

(1) «δημόσια ή ισοδύναμη διαρθρωτική δαπάνη»: οι ακαθάριστες επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου της γενικής κυβέρνησης που αναφέρονται στα προγράμματα σύγκλισης και σταθερότητας τα οποία καταρτίζονται από τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97 του Συμβουλίου[30], για να υποβάλουν την μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική τους·

(2) «πάγια περιουσιακά στοιχεία»: όλα τα υλικά ή άυλα περιουσιακά στοιχεία που παράγονται ως εκροές από διαδικασίες παραγωγής οι οποίες χρησιμοποιούνται οι ίδιες επανειλημμένα ή διαρκώς σε διαδικασίες παραγωγής για περισσότερο από ένα έτος·

(3) «ακαθάριστος σχηματισμός πάγιου κεφαλαίου[31]»: όλες οι αγορές, μείον τις διαθέσεις, πάγιων περιουσιακών στοιχείων από παραγωγούς μόνιμους κατοίκους κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου και ορισμένες προσθήκες στην αξία μη παραχθέντων περιουσιακών στοιχείων από την παραγωγική δραστηριότητα παραγωγικών ή θεσμικών μονάδων·

(4) «γενική κυβέρνηση»: το σύνολο των θεσμικών μονάδων οι οποίες, εκτός από το να ασκούν τις πολιτικές αρμοδιότητες και την αποστολή της οικονομικής ρύθμισης, παράγουν κυρίως μη εμπορεύσιμες υπηρεσίες (ενδεχομένως αγαθά) για ατομική ή συλλογική κατανάλωση και ανακατανέμουν εισόδημα και πλούτο[32].

2.           Η υποστήριξη από τα Ταμεία στον στόχο για επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση δεν αντικαθιστά τη δημόσια ή την ισοδύναμη διαρθρωτική δαπάνη των κρατών μελών.

3.           Τα κράτη μέλη διατηρούν για την περίοδο 2014-2020 επίπεδο δημόσιων ή ισοδύναμων διαρθρωτικών δαπανών τουλάχιστον ίσο με το επίπεδο αναφοράς που ορίζεται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης.

Το επίπεδο αναφοράς του ετήσιου μέσου όρου των δημόσιων ή ισοδύναμων διαρθρωτικών δαπανών για τα έτη 2014-2020 καθορίζεται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης βάσει εκ των προτέρων επαλήθευσης από την Επιτροπή των στοιχείων που υποβάλλονται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης, τα οποία αφορούν το μέσο επίπεδο των ετήσιων δημόσιων ή ισοδύναμων διαρθρωτικών δαπανών την περίοδο 2007-2013.

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τις γενικές μακροοικονομικές συνθήκες και τις ειδικές ή έκτακτες περιστάσεις, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις ή ένα έκτακτο επίπεδο δημόσιων ή ισοδύναμων διαρθρωτικών δαπανών από ένα κράτος μέλος την περίοδο 2007-2013. Θα λάβουν υπόψη τις μεταβολές στις εθνικές πιστώσεις από τα διαρθρωτικά ταμεία σε σύγκριση με τα έτη της περιόδου 2007-2013.

4.           Η επαλήθευση του αν το επίπεδο των δημόσιων ή ισοδύναμων διαρθρωτικών δαπανών για τον στόχο της επένδυσης στην ανάπτυξη και την απασχόληση διατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της περιόδου πραγματοποιείται μόνο στα κράτη μέλη στα οποία οι λιγότερο αναπτυγμένες και οι περιφέρειες μετάβασης καλύπτουν ποσοστό τουλάχιστον 15 % του συνολικού πληθυσμού.

Στα κράτη μέλη στα οποία οι λιγότερο αναπτυγμένες και οι περιφέρειες μετάβασης καλύπτουν ποσοστό τουλάχιστον 70 % του πληθυσμού, η επαλήθευση πραγματοποιείται σε εθνικό επίπεδο.

Στα κράτη μέλη στα οποία οι λιγότερο αναπτυγμένες και οι περιφέρειες μετάβασης καλύπτουν ποσοστό άνω του 15 % και κατώτερο του 70 % του πληθυσμού, η επαλήθευση πραγματοποιείται σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο. Προς τον σκοπό αυτό, τα εν λόγω κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή στοιχεία σχετικά με τις δαπάνες στις λιγότερο αναπτυγμένες και στις περιφέρειες μετάβασης σε κάθε στάδιο της διαδικασίας επαλήθευσης.

5.           Η επαλήθευση του αν έχει διατηρηθεί το επίπεδο των δημόσιων ή ισοδύναμων διαρθρωτικών δαπανών για τον στόχο της επένδυσης στην ανάπτυξη και την απασχόληση πραγματοποιείται κατά τον χρόνο της υποβολής της σύμβασης εταιρικής σχέσης (εκ των προτέρων επαλήθευση), το 2018 (ενδιάμεση επαλήθευση) και το 2022 (εκ των υστέρων επαλήθευση).

Οι λεπτομερείς κανόνες της επαλήθευσης της προσθετικότητας καθορίζονται στο σημείο 2 του παραρτήματος IVII.

6.           Εάν κατά την εκ των υστέρων επαλήθευση η Επιτροπή διαπιστώσει ότι ένα κράτος μέλος δεν διατήρησε το επίπεδο αναφοράς των δημόσιων ή ισοδύναμων διαρθρωτικών δαπανών που ορίστηκαν στη σύμβαση εταιρικής σχέσης, όπως ορίζεται στο παράρτημα IVII, η Επιτροπή δύναται να πραγματοποιήσει δημοσιονομική διόρθωση. Για να αποφασίσει εάν θα προβεί ή όχι σε δημοσιονομική διόρθωση, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη αν η οικονομική κατάσταση του κράτους μέλους παρουσίασε σημαντική μεταβολή από την ενδιάμεση επαλήθευση και αν η μεταβολή ελήφθη υπόψη εκείνη τη χρονική στιγμή. Οι λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τους συντελεστές της δημοσιονομικής διόρθωσης ορίζονται στο σημείο 3 του παραρτήματος IVII.

7.           Οι παράγραφοι 1 έως 6 δεν εφαρμόζονται σε επιχειρησιακά προγράμματα στο πλαίσιο του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας.

ΤΙΤΛΟΣ II ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Γενικές διατάξεις για τα Ταμεία

Άρθρο 87 Περιεχόμενο και έγκριση των επιχειρησιακών προγραμμάτων βάσει του στόχου για επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση

1.           Ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα αποτελείται από άξονες προτεραιότητας. Ένας άξονας προτεραιότητας αφορά ένα Ταμείο για μια κατηγορία περιφέρειας, αντιστοιχεί, με την επιφύλαξη του άρθρου 52, σε ένα θεματικό στόχο και περιλαμβάνει μία ή περισσότερες επενδυτικές προτεραιότητες του εν λόγω θεματικού στόχου, σύμφωνα με τους ειδικούς κανονισμούς των Ταμείων. Για το ΕΚΤ, ένας άξονας προτεραιότητας μπορεί να συνδυάζει επενδυτικές προτεραιότητες από διαφορετικούς θεματικούς στόχους οι οποίοι ορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφοι 8, 9, 10 και 11, ώστε να διευκολύνεται η συνεισφορά τους σε άλλους άξονες προτεραιότητας, σε δεόντως αιτιολογημένες περιστάσεις.

2.           Ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα καθορίζει:

α)      μια στρατηγική για τη συνεισφορά του επιχειρησιακού προγράμματος στην επίτευξη της στρατηγικής της Ένωσης για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη που περιλαμβάνει:

(i)      προσδιορισμό των αναγκών για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που εντοπίζονται στις συστάσεις για κάθε χώρα και τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών και της Ένωσης βάσει του άρθρου 121 παράγραφος 2 και των συστάσεων του Συμβουλίου τις οποίες λαμβάνουν υπόψη τα κράτη μέλη στις πολιτικές τους για την απασχόληση, που εγκρίνονται βάσει του άρθρου 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης, και λαμβανομένων υπόψη των εθνικών και περιφερειακών αναγκών·

(ii)      αιτιολόγηση της επιλογής θεματικών στόχων και των αντίστοιχων επενδυτικών προτεραιοτήτων, λαμβάνοντας υπόψη τη σύμβαση εταιρικής σχέσης και τα αποτελέσματα της εκ των προτέρων αξιολόγησης·

β)      για κάθε άξονα προτεραιότητας:

(i)      τις επενδυτικές προτεραιότητες και τους αντίστοιχους ειδικούς στόχους·

(ii)      τους κοινούς και ειδικούς δείκτες εκροών και αποτελεσμάτων, κατά περίπτωση με μια αρχική τιμή και μια ποσοτικά προσδιορισμένη τιμή στόχου, σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες των Ταμείων·

(iii)     περιγραφή των δράσεων που πρόκειται να υποστηριχθούν, περιλαμβανομένου του εντοπισμού των βασικών στοχευόμενων ομάδων, των ειδικών στοχευόμενων περιοχών και των τύπων των δικαιούχων, κατά περίπτωση, και της προγραμματιζόμενης χρήσης των χρηματοδοτικών μέσων·

(iv)     τις αντίστοιχες κατηγορίες παρέμβασης βάσει ονοματολογίας που έχει εγκρίνει η Επιτροπή μέσω εκτελεστικών πράξεων σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 3 και ενδεικτική κατανομή των προγραμματισμένων πόρων·

γ)      τη συνεισφορά στην ολοκληρωμένη στρατηγική εδαφικής ανάπτυξης που ορίζεται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης, η οποία περιλαμβάνει:

(i)      τους μηχανισμούς που διασφαλίζουν τον συντονισμό μεταξύ των Ταμείων, του ΕΓΤΑΑ, του ΕΤΘΑ και άλλων ενωσιακών και εθνικών χρηματοδοτικών μέσων καθώς και με την ΕΤΕπ·

(ii)      κατά περίπτωση, προγραμματισμένη ολοκληρωμένη προσέγγιση της εδαφικής ανάπτυξης αστικών, αγροτικών, παράκτιων περιοχών και περιοχών με ειδικά εδαφικά χαρακτηριστικά, και ιδίως τις ρυθμίσεις εφαρμογής των άρθρων 28 και 29·

(iii)     τον κατάλογο των πόλεων όπου θα υλοποιηθούν ενέργειες βιώσιμης αστικής ανάπτυξης, την ενδεικτική ετήσια κατανομή της υποστήριξης του ΕΤΠΑ για τις ενέργειες αυτές, συμπεριλαμβανομένων των πόρων που έχουν εκχωρηθεί στις πόλεις για διαχείριση δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. [ΕΤΠΑ] και την ενδεικτική ετήσια κατανομή της υποστήριξης του ΕΚΤ για ολοκληρωμένες δράσεις·

(iv)     την ταυτοποίηση των περιοχών στις οποίες θα πραγματοποιηθεί τοπική ανάπτυξη με πρωτοβουλία τοπικών κοινοτήτων·

(v)     τις ρυθμίσεις για διαπεριφερειακές και διακρατικές δράσεις με δικαιούχους εγκατεστημένους σε τουλάχιστον ένα άλλο κράτος μέλος·

(vi)     όπου αυτό ενδείκνυται, τη συνεισφορά των προγραμματισμένων παρεμβάσεων για μακροπεριφερειακές στρατηγικές και στρατηγικές που αφορούν θαλάσσιες λεκάνες·

δ)      τη συνεισφορά στην ολοκληρωμένη προσέγγιση που ορίζεται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης για την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών των γεωγραφικών περιοχών που πλήττονται κατ’ εξοχήν από τη φτώχεια ή στοχευόμενων ομάδων που αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο διακρίσεων ή αποκλεισμού, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στις περιθωριοποιημένες κοινότητες, και την ενδεικτική κατανομή πιστώσεων·

ε)      ρυθμίσεις που διασφαλίζουν την αποτελεσματική εφαρμογή των Ταμείων και περιλαμβάνουν:

(i)      πλαίσιο επιδόσεων σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 1·

(ii)      για κάθε εκ των προτέρων όρο που θεσπίζεται σύμφωνα με το παράρτημα IV, ο οποίος δεν ικανοποιείται κατά την ημερομηνία υποβολής της σύμβασης εταιρικής σχέσης και του επιχειρησιακού προγράμματος, περιγραφή των μέτρων για την τήρηση των εκ των προτέρων όρων και χρονοδιάγραμμα εφαρμογής αυτών των μέτρων·

(iii)     τα μέτρα που λαμβάνονται για τη συμμετοχή των εταίρων στην εκπόνηση του επιχειρησιακού προγράμματος και τον ρόλο των εταίρων στην εφαρμογή, παρακολούθηση και αξιολόγηση του επιχειρησιακού προγράμματος·

στ)    ρυθμίσεις που διασφαλίζουν την αποτελεσματική εφαρμογή των Ταμείων, οι οποίες περιλαμβάνουν:

(i)      την προγραμματιζόμενη χρήση της τεχνικής βοήθειας που περιλαμβάνει δράσεις για την ενίσχυση της διοικητικής ικανότητας των αρχών και των δικαιούχων, με τις σχετικές πληροφορίες βάσει της παραγράφου 2 στοιχείο β) του σχετικού άξονα προτεραιότητας·

(ii)      εκτίμηση της διοικητικής επιβάρυνσης για τους δικαιούχους και των σχεδιαζόμενων δράσεων για την επίτευξη της μείωσης αυτής της επιβάρυνσης που συνοδεύεται από ποσοτικούς στόχους·

(iii)     κατάλογο μεγάλων έργων των οποίων η εκτιμώμενη ημερομηνία έναρξης της εκτέλεσης των βασικών έργων είναι πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018·

ζ)      σχέδιο χρηματοδότησης, το οποίο περιλαμβάνει δύο πίνακες:

(i)      πίνακα που προσδιορίζει για κάθε έτος, σύμφωνα με τα άρθρα 53, 110 και 111, το ποσό των συνολικών πιστώσεων που προβλέπεται ότι θα χορηγήσει κάθε Ταμείο·

(ii)      πίνακα στον οποίο καθορίζεται, για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού, για το επιχειρησιακό πρόγραμμα και για κάθε άξονα προτεραιότητας, το ποσό των συνολικών πιστώσεων της υποστήριξης από τα Ταμεία και της εθνικής συμμετοχής. Όταν η εθνική συμμετοχή αποτελείται από δημόσια και ιδιωτική συγχρηματοδότηση, ο πίνακας παρουσιάζει ενδεικτική κατανομή μεταξύ των δημόσιων και ιδιωτικών δαπανών. Παρουσιάζει, για ενημερωτικούς λόγους, την προβλεπόμενη συνεισφορά της ΕΤΕπ·

η)      τις εκτελεστικές διατάξεις για το επιχειρησιακό πρόγραμμα, οι οποίες περιλαμβάνουν:

(i)      τα στοιχεία της αρχής διαπίστευσης, της διαχειριστικής αρχής, της αρχής πιστοποίησης, ανάλογα με την περίπτωση, και της αρχής ελέγχου·

(ii)      τα στοιχεία του φορέα στον οποίο η Επιτροπή πρέπει να καταβάλει τις πληρωμές.

3.           Κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα, εκτός από τις περιπτώσεις που χορηγείται τεχνική βοήθεια βάσει ειδικού επιχειρησιακού προγράμματος, περιλαμβάνει:

(i)      περιγραφή των ειδικών δράσεων για να ληφθούν υπόψη κατά την επιλογή των πράξεων οι απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος, η αποδοτικότητα των πόρων, ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής και η προσαρμογή σ’ αυτήν, η ανθεκτικότητα σε καταστροφές, η πρόληψη και διαχείριση κινδύνων·

(ii)     περιγραφή των ειδικών δράσεων για την προώθηση των ίσων ευκαιριών και την πρόληψη κάθε διάκρισης λόγω φύλου, φυλής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού κατά τη διάρκεια της εκπόνησης, του σχεδιασμού και της εφαρμογής του προγράμματος, και ιδίως σε σχέση με την πρόσβαση στη χρηματοδότηση, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των διαφόρων στοχευόμενων ομάδων που διατρέχουν κίνδυνο παρόμοιων διακρίσεων, και ιδίως τις απαιτήσεις για την εξασφάλιση της δυνατότητας πρόσβασης για τα άτομα με αναπηρίες·

(iii)     περιγραφή της συμβολής του στην προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και, κατά περίπτωση, τις ρυθμίσεις που εξασφαλίζουν την ενσωμάτωση της διάστασης των φύλων σε επίπεδο επιχειρησιακού προγράμματος και πράξης.

Τα κράτη μέλη υποβάλλουν γνωμοδότηση στους εθνικούς φορείς ισότητας για τα μέτρα που ορίζονται στα σημεία (ii) και (iii) μαζί με την πρόταση επιχειρησιακού προγράμματος βάσει του στόχου για επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση.

4.           Τα κράτη μέλη συντάσσουν το επιχειρησιακό πρόγραμμα σύμφωνα με το υπόδειγμα που ενέκρινε η Επιτροπή.

Η Επιτροπή εκδίδει το εν λόγω υπόδειγμα με εκτελεστικές πράξεις. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 2.

5.           Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση με την οποία εγκρίνεται το επιχειρησιακό πρόγραμμα με εκτελεστικές πράξεις.

Άρθρο 88 Κοινή υποστήριξη από τα Ταμεία

1.           Τα Ταμεία μπορούν να χορηγούν από κοινού υποστήριξη για επιχειρησιακά προγράμματα στο πλαίσιο του στόχου για επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση.

2.           Το ΕΤΠΑ και το ΕΚΤ μπορούν να χρηματοδοτούν, με συμπληρωματικό τρόπο και με την επιφύλαξη ορίου 5 % της χρηματοδότησης της Ένωσης για κάθε άξονα προτεραιότητας ενός επιχειρησιακού προγράμματος, μέρος μιας πράξης της οποίας οι δαπάνες είναι επιλέξιμες για υποστήριξη από το άλλο Ταμείο βάσει των κανόνων επιλεξιμότητας που ισχύουν για το εν λόγω Ταμείο, υπό την προϋπόθεση ότι είναι απαραίτητες για την ικανοποιητική εφαρμογή της πράξης και συνδέονται άμεσα με αυτήν.

3.           Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται σε επιχειρησιακά προγράμματα στο πλαίσιο του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας.

Άρθρο 89

Γεωγραφική εμβέλεια των επιχειρησιακών προγραμμάτων στο πλαίσιο του στόχου «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση»

Τα επιχειρησιακά προγράμματα του ΕΤΠΑ και του ΕΚΤ καταρτίζονται με βάση το κατάλληλο γεωγραφικό επίπεδο και τουλάχιστον στο επίπεδο NUTS 2, σύμφωνα με το θεσμικό σύστημα του κράτους μέλους, εκτός εάν υπάρξει διαφορετική συμφωνία μεταξύ της Επιτροπής και του κράτους μέλους.

Τα επιχειρησιακά προγράμματα που υποστηρίζονται από το Ταμείο Συνοχής καταρτίζονται σε εθνικό επίπεδο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II μεγάλα έργα

Άρθρο 90 Περιεχόμενο

Στο πλαίσιο ενός επιχειρησιακού προγράμματος ή επιχειρησιακών προγραμμάτων, το ΕΤΠΑ και το Ταμείο Συνοχής μπορούν να χρηματοδοτούν μια πράξη που αποτελείται από ένα σύνολο έργων, δραστηριοτήτων ή υπηρεσιών που έχουν ως στόχο να ολοκληρώσουν μια αδιαίρετη εργασία συγκεκριμένης οικονομικής ή τεχνικής φύσης με σαφώς προσδιορισμένους στόχους και με συνολικό κόστος άνω των 50 000 000 ευρώ (στο εξής «μεγάλο έργο»). Τα χρηματοδοτικά μέσα δεν θεωρούνται μεγάλα έργα

Άρθρο 91 Πληροφορίες που υποβάλλονται στην Επιτροπή

1. Το κράτος μέλος ή η διαχειριστική αρχή υποβάλλει στην Επιτροπή τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με τα μεγάλα έργα, αμέσως μόλις ολοκληρωθούν οι προπαρασκευαστικές εργασίες:

α)      πληροφορίες σχετικά με τον φορέα που είναι υπεύθυνος για την υλοποίηση του μεγάλου έργου και την ιδιότητα του·

β)      περιγραφή και πληροφορίες σχετικά με την επένδυση και τη γεωγραφική της θέση·

γ)      το συνολικό κόστος και το συνολικό επιλέξιμο κόστος, λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 54·

δ)      πληροφορίες σχετικά με διεξαχθείσες μελέτες σκοπιμότητας, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για ανάλυση εναλλακτικών επιλογών, τα αποτελέσματα και ανεξάρτητη επανεξέταση της ποιότητας·

ε)      ανάλυση κόστους-ωφέλειας, που περιλαμβάνει οικονομική και χρηματοοικονομική ανάλυση και αξιολόγηση κινδύνου·

στ)    ανάλυση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, λαμβανομένης υπόψη της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και τις ανάγκες μετριασμού της καθώς και την ανθεκτικότητα στις καταστροφές·

ζ)      τη συνέπεια με τους συναφείς άξονες προτεραιότητας του εξεταζόμενου επιχειρησιακού προγράμματος ή προγραμμάτων και την προσδοκώμενη συμβολή τους στην επίτευξη των ειδικών στόχων αυτών των αξόνων προτεραιότητας·

η)      το σχέδιο χρηματοδότησης που περιλαμβάνει τους συνολικούς προγραμματισμένους πόρους και την προγραμματισμένη συνεισφορά των Ταμείων, της ΕΤΕπ και όλων των άλλων πηγών χρηματοδότησης καθώς και φυσικούς και χρηματοοικονομικούς δείκτες για την παρακολούθηση της προόδου, λαμβάνοντας υπόψη τους εντοπισθέντες κινδύνους·

θ)      το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του μεγάλου έργου και, όταν η περίοδος υλοποίησης εκτιμάται ότι θα είναι μεγαλύτερη από την περίοδο προγραμματισμού, τα στάδια για τα οποία ζητείται υποστήριξη από τα Ταμεία κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού 2014 έως 2020.

Η Επιτροπή παρέχει ενδεικτικές κατευθύνσεις σχετικά με τη μεθοδολογία που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη διενέργεια της ανάλυσης κόστους - ωφέλειας που προβλέπεται στο στοιχείο ε) ανωτέρω σύμφωνα με τη διαδικασία συμβουλευτικής επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 2.

Το μορφότυπο για την υποβολή πληροφοριών σχετικά με τα μεγάλα έργα καθορίζεται σύμφωνα με το υπόδειγμα που εκδίδει η Επιτροπή μέσω εκτελεστικών πράξεων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 2.

2.           Τα μεγάλα έργα που υποβάλλονται για έγκριση στην Επιτροπή πρέπει να περιέχονται στον κατάλογο των μεγάλων έργων σε ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα. Ο κατάλογος επανεξετάζεται από το κράτος μέλος ή τη διαχειριστική αρχή δύο έτη μετά την έγκριση ενός επιχειρησιακού προγράμματος και μπορεί να προσαρμοστεί με αίτηση του κράτους μέλους, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2, ιδίως για να περιληφθούν μεγάλα έργα με εκτιμώμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης πριν από το τέλος του 2022.

Άρθρο 92 Απόφαση για μεγάλο έργο

1.           Η Επιτροπή αποτιμά το μεγάλο έργο βάσει των πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 91 για να διαπιστώσει αν η προτεινόμενη υποστήριξη από τα Ταμεία είναι δικαιολογημένη.

2.           Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση με εκτελεστική πράξη το αργότερο εντός τριών μηνών από την ημερομηνία υποβολής των στοιχείων για την έγκριση ενός μεγάλου έργου, σύμφωνα με το άρθρο 91. Η απόφαση αυτή καθορίζει το φυσικό αντικείμενο, το ποσό στο οποίο εφαρμόζεται το ποσοστό συγχρηματοδότησης του άξονα προτεραιότητας του οικείου επιχειρησιακού προγράμματος, φυσικούς και χρηματοοικονομικούς δείκτες για την παρακολούθηση της προόδου και την προσδοκώμενη συμβολή του μεγάλου έργου στην επίτευξη των στόχων του σχετικού άξονα ή αξόνων προτεραιότητας. Η απόφαση έγκρισης εκδίδεται υπό την προϋπόθεση ότι η πρώτη σύμβαση έργων θα συναφθεί εντός δύο ετών από την ημερομηνία λήψης της απόφασης.

3.           Σε περίπτωση που η Επιτροπή αρνηθεί τη χορήγηση χρηματοδοτικής υποστήριξης από τα Ταμεία σε ένα μεγάλο έργο, κοινοποιεί στο κράτος μέλος τους σχετικούς λόγους εντός της προθεσμίας που ορίζεται στην παράγραφο 2.

4.           Οι δαπάνες για μεγάλα έργα δεν περιλαμβάνονται σε αιτήσεις πληρωμών πριν εκδοθεί η απόφαση έγκρισης από την Επιτροπή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Κοινό σχέδιο δράσης

Άρθρο 93 Πεδίο εφαρμογής

1.           Ένα κοινό σχέδιο δράσης είναι πράξη της οποίας ο καθορισμός και η διαχείριση πραγματοποιείται σε σχέση με τις εκροές και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει. Περιλαμβάνει ένα σύνολο έργων που δεν συνίστανται στην παροχή υποδομών και εκτελούνται υπό την ευθύνη του δικαιούχου στο πλαίσιο επιχειρησιακού προγράμματος ή προγραμμάτων. Οι εκροές και τα αποτελέσματα ενός κοινού σχεδίου δράσης συμφωνούνται μεταξύ του κράτους μέλους και της Επιτροπής και συμβάλλουν στην επίτευξη των ειδικών στόχων των επιχειρησιακών προγραμμάτων και αποτελούν τη βάση της υποστήριξης από τα Ταμεία. Τα αποτελέσματα αναφέρονται στα άμεσα αποτελέσματα του κοινού σχεδίου δράσης. Ο δικαιούχος είναι οργανισμός δημοσίου δικαίου. Τα κοινά σχέδια δράσης δεν θεωρούνται μεγάλα έργα.

2.           Το ελάχιστο ποσό της δημόσιας υποστήριξης που χορηγείται σε ένα κοινό σχέδιο δράσης είναι 10 000 000 ευρώ ή το 20 % της δημόσιας υποστήριξης του επιχειρησιακού προγράμματος ή προγραμμάτων· ισχύει το χαμηλότερο ποσό.

Άρθρο 94 Εκπόνηση κοινών σχεδίων δράσης

1.           Το κράτος μέλος, η διαχειριστική αρχή ή κάθε εξουσιοδοτημένος οργανισμός δημοσίου δικαίου μπορεί να υποβάλει πρόταση κοινού σχεδίου δράσης ταυτόχρονα ή μετά την υποβολή των σχετικών επιχειρησιακών προγραμμάτων. Το σχέδιο περιέχει τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 95.

2.           Ένα κοινό σχέδιο δράσης καλύπτει μέρος της περιόδου μεταξύ 1 Ιανουαρίου 2014 και 31 Δεκεμβρίου 2022. Οι εκροές και τα αποτελέσματα ενός κοινού σχεδίου δράσης αποτελούν τη βάση για επιστροφή δαπανών, μόνο εφόσον επιτευχθούν μετά την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης για την έγκριση του κοινού σχεδίου δράσης και πριν από τη λήξη της ορισθείσας περιόδου υλοποίησης.

Άρθρο 95 Περιεχόμενο των κοινών σχεδίων δράσης

Το κοινό σχέδιο δράσης περιέχει:

(1) ανάλυση των αναπτυξιακών αναγκών και στόχων που δικαιολογούν το κοινό σχέδιο δράσης, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους των επιχειρησιακών προγραμμάτων και, κατά περίπτωση, τις ειδικές συστάσεις για τη χώρα και τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών και της Ένωσης βάσει του άρθρου 121 παράγραφος 2 και των συστάσεων του Συμβουλίου τις οποίες λαμβάνουν υπόψη τα κράτη μέλη στις πολιτικές τους για την απασχόληση βάσει του άρθρου 148 παράγραφος 4 της Συνθήκης·

(2) το πλαίσιο που περιγράφει την εννοιολογική σχέση μεταξύ των γενικών και ειδικών στόχων του κοινού σχεδίου δράσης, τα ορόσημα και τους ποσοτικούς στόχους για τις εκροές και τα αποτελέσματα καθώς και τα προβλεπόμενα έργα ή τύπους έργων·

(3) τους χρησιμοποιούμενους κοινούς και ειδικούς δείκτες παρακολούθησης των εκροών και αποτελεσμάτων, κατά περίπτωση, ανά άξονα προτεραιότητας·

(4) τις πληροφορίες σχετικά με τη γεωγραφική κάλυψη και τις στοχευόμενες ομάδες του κοινού σχεδίου δράσης·

(5) την προβλεπόμενη περίοδο εφαρμογής του κοινού σχεδίου δράσης·

(6) ανάλυση των αποτελεσμάτων του κοινού σχεδίου δράσης για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και την πρόληψη των διακρίσεων·

(7) ανάλυση των αποτελεσμάτων του κοινού σχεδίου δράσης σε σχέση με την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης, κατά περίπτωση·

(8) τις εκτελεστικές διατάξεις του κοινού σχεδίου δράσης, που περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)      τον ορισμό του δικαιούχου που είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή του κοινού σχεδίου δράσης, παρέχοντας εγγυήσεις για την επάρκειά του στον εξεταζόμενο τομέα καθώς και τη διοικητική και χρηματοοικονομική διαχειριστική του ικανότητα·

β)      τις ρυθμίσεις για την εποπτεία του κοινού σχεδίου δράσης, σύμφωνα με το άρθρο 97·

γ)      τις ρυθμίσεις για την παρακολούθηση και αξιολόγηση του κοινού σχεδίου δράσης, που περιλαμβάνουν ρυθμίσεις για τη διασφάλιση της ποιότητας, τη συλλογή και αποθήκευση δεδομένων σχετικά με την επίτευξη των ορόσημων, εκροών και αποτελεσμάτων·

δ)      τις ρυθμίσεις που εξασφαλίζουν τη διάδοση πληροφοριών και την επικοινωνία για το κοινό σχέδιο δράσης και για τα Ταμεία·

(9) τις χρηματοοικονομικές ρυθμίσεις του κοινού σχεδίου δράσης που περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)      τις δαπάνες για την επίτευξη των ορόσημων, των ποσοτικών στόχων για τις εκροές και τα αποτελέσματα, με αναφορά στο σημείο 2, βάσει των μεθόδων που ορίζονται στο άρθρο 57 παράγραφος 4 και στο άρθρο 14 του κανονισμού του ΕΚΤ·

β)      ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα πληρωμών στον δικαιούχο σε συνάρτηση με τα ορόσημα και τους ποσοτικούς στόχους·

γ)      το σχέδιο χρηματοδότησης ανά επιχειρησιακό πρόγραμμα και άξονα προτεραιότητας, συμπεριλαμβανομένου του συνολικού επιλέξιμου ποσού και της δημόσιας συμμετοχής.

Το μορφότυπο του κοινού σχεδίου δράσης ορίζεται σύμφωνα με το υπόδειγμα που εγκρίνει η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 2.

Άρθρο 96 Απόφαση για το κοινό σχέδιο δράσης

1.           Η Επιτροπή εκτιμά το κοινό σχέδιο δράσης βάσει των αναφερόμενων στο άρθρο 95 πληροφοριών, ώστε να διαπιστώσει αν αιτιολογείται η προτεινόμενη υποστήριξη από τα Ταμεία.

Όταν η Επιτροπή, εντός τριών μηνών από την υποβολή πρότασης κοινού σχεδίου δράσης, θεωρεί ότι αυτό δεν πληροί τις απαιτήσεις της εκτίμησης, υποβάλλει παρατηρήσεις στο κράτος μέλος. Το κράτος μέλος παρέχει στην Επιτροπή όλες τις αιτηθείσες απαραίτητες συμπληρωματικές πληροφορίες και, κατά περίπτωση, πραγματοποιεί τις ανάλογες αναθεωρήσεις του κοινού σχεδίου δράσης.

2.           Με την προϋπόθεση ότι οι παρατηρήσεις έχουν ληφθεί υπόψη ικανοποιητικά, η Επιτροπή εκδίδει απόφαση για την έγκριση του κοινού σχεδίου δράσης το αργότερο εντός 6 μηνών από την υποβολή του από το κράτος μέλος, αλλά όχι πριν από την έγκριση του σχετικού επιχειρησιακού προγράμματος.

3.           Η αναφερόμενη στην παράγραφο 2 απόφαση ορίζει τον δικαιούχο και τους στόχους του κοινού σχεδίου δράσης, τα ορόσημα και τους στόχους για τις εκροές και τα αποτελέσματα, τις δαπάνες για την επίτευξη αυτών των ορόσημων, των ποσοτικών στόχων για τις εκροές και τα αποτελέσματα και το σχέδιο χρηματοδότησης ανά επιχειρησιακό πρόγραμμα και άξονα προτεραιότητας, συμπεριλαμβανομένου του συνολικού επιλέξιμου ποσού και του ποσού της δημόσιας συμμετοχής, την περίοδο εφαρμογής του κοινού σχεδίου δράσης και, κατά περίπτωση, το πεδίο γεωγραφικής κάλυψης και τις στοχευόμενες ομάδες του κοινού σχεδίου δράσης.

4.           Όταν η Επιτροπή αρνηθεί την παροχή υποστήριξης από τα Ταμεία σε ένα κοινό σχέδιο δράσης, κοινοποιεί τους λόγους της στο κράτος μέλος εντός της οριζόμενης στην παράγραφο 2 περιόδου.

Άρθρο 97 Διευθύνουσα επιτροπή και τροποποίηση του κοινού σχεδίου δράσης

1.           Το κράτος μέλος ή η διαχειριστική αρχή συγκροτούν διευθύνουσα επιτροπή για το κοινό σχέδιο δράσης, διαφορετική από την επιτροπή παρακολούθησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Η διευθύνουσα επιτροπή συνέρχεται τουλάχιστον δύο φορές κατ’ έτος.

Η σύνθεσή της αποφασίζεται από το κράτος μέλος σε συμφωνία με τη διαχειριστική αρχή, τηρουμένης της αρχής της εταιρικής σχέσης.

Η Επιτροπή μπορεί να συμμετέχει στις εργασίες της διευθύνουσας επιτροπής με συμβουλευτική ιδιότητα.

2.           Η διευθύνουσα επιτροπή εκτελεί τις ακόλουθες δραστηριότητες:

(a) επανεξετάζει την πρόοδο προς την επίτευξη των ορόσημων, των εκροών και αποτελεσμάτων του κοινού σχεδίου δράσης·

(b) εξετάζει και εγκρίνει κάθε πρόταση τροποποίησης του κοινού σχεδίου δράσης, ώστε να λάβει υπόψη όλα τα ζητήματα που επηρεάζουν τις επιδόσεις του.

3.           Οι αιτήσεις τροποποίησης κοινών σχεδίων δράσης που υποβάλλονται από ένα κράτος μέλος πρέπει να είναι δεόντως τεκμηριωμένες. Η Επιτροπή εκτιμά αν η αίτηση τροποποίησης είναι δικαιολογημένη, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που παρέχει το κράτος μέλος. Η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει παρατηρήσεις και το κράτος μέλος παρέχει στην Επιτροπή όλες τις απαραίτητες συμπληρωματικές πληροφορίες. Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση για μια αίτηση τροποποίησης το αργότερο εντός τριών μηνών από την επίσημη υποβολή της από το κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι ελήφθησαν ικανοποιητικά υπόψη όλες οι παρατηρήσεις που υπέβαλε η Επιτροπή. Η τροποποίηση τίθεται σε ισχύ την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης, εκτός εάν η απόφαση ορίζει διαφορετικά.

Άρθρο 98

Δημοσιονομική διαχείριση και έλεγχος του κοινού σχεδίου δράσης

1.           Οι πληρωμές στον δικαιούχο ενός κοινού σχεδίου δράσης αφορούν κατ’ αποκοπήν ποσά ή τυποποιημένες κλίμακες δαπανών κατά μονάδα προϊόντος. Δεν εφαρμόζεται το ανώτατο όριο για τα κατ’ αποκοπήν ποσά που προβλέπεται στο άρθρο 57 παράγραφος 1 στοιχείο γ).

2.           Η δημοσιονομική διαχείριση, ο έλεγχος και ο δημοσιονομικός έλεγχος του κοινού σχεδίου δράσης αποσκοπούν αποκλειστικά στο να επαληθεύσουν ότι πληρούνται οι όροι για τις πληρωμές που προβλέπονται στην απόφαση με την οποία εγκρίνεται το κοινό σχέδιο δράσης.

3.           Ο δικαιούχος και οι οργανισμοί που λειτουργούν υπό την ευθύνη του μπορούν να εφαρμόζουν τις λογιστικές πρακτικές τους για τις δαπάνες των εκτελεστικών πράξεων. Αυτές οι λογιστικές πρακτικές και οι δαπάνες που πραγματοποιούνται στην πράξη από τον δικαιούχο δεν υπόκεινται σε δημοσιονομικό έλεγχο από την ελεγκτική αρχή ή την Επιτροπή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Εδαφική ανάπτυξη

Άρθρο 99 Ολοκληρωμένη εδαφική επένδυση

1.           Όταν μια στρατηγική αστικής ανάπτυξης ή άλλες στρατηγικές ή σύμφωνα εδαφικής ανάπτυξης που ορίζονται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 του κανονισμού .... [ΕΚΤ] απαιτούν μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που συνεπάγεται επενδύσεις στο πλαίσιο περισσότερων του ενός αξόνων προτεραιότητας ενός ή περισσότερων επιχειρησιακών προγραμμάτων, η δράση υλοποιείται ως ολοκληρωμένη εδαφική επένδυση (στο εξής «ΟΕΕ»).

2.           Τα σχετικά επιχειρησιακά προγράμματα εντοπίζουν τις προγραμματισθείσες ΟΕΕ και καθορίζουν την ενδεικτική κατανομή των πιστώσεων από κάθε άξονα προτεραιότητας σε κάθε ΟΕΕ.

3.           Το κράτος μέλος ή η διαχειριστική αρχή δύναται να ορίσει έναν ή περισσότερους ενδιάμεσους φορείς, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αρχών, των φορέων περιφερειακής ανάπτυξης ή μη κυβερνητικών οργανώσεων, για να ασκήσουν τη διαχείριση και την εφαρμογή μιας ΟΕΕ.

4.           Το κράτος μέλος ή οι αρμόδιες διαχειριστικές αρχές διασφαλίζουν ότι το σύστημα παρακολούθησης του επιχειρησιακού προγράμματος προβλέπει τον προσδιορισμό των πράξεων και εκροών ενός άξονα προτεραιότητας που συμβάλλει σε μια ΟΕΕ.

ΤΙΤΛΟΣ III ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Παρακολούθηση και αξιολόγηση

Άρθρο 100 Καθήκοντα της επιτροπής παρακολούθησης

1.           Η επιτροπή παρακολούθησης εξετάζει συγκεκριμένα:

α)      όλα τα ζητήματα που επηρεάζουν την επίδοση του επιχειρησιακού προγράμματος·

β)      την πρόοδο στην εφαρμογή του σχεδίου αξιολόγησης και την παρακολούθηση των συμπερασμάτων των αξιολογήσεων·

γ)      την υλοποίηση της στρατηγικής σε θέματα επικοινωνίας·

δ)      την υλοποίηση μεγάλων έργων·

ε)      την υλοποίηση κοινών σχεδίων δράσης ·

στ)    τις δράσεις για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, των ίσων ευκαιριών, την καταπολέμηση των διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας πρόσβασης ατόμων με αναπηρίες·

ζ)      δράσεις για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης·

η)      δράσεις στο επιχειρησιακό πρόγραμμα που αφορούν την τήρηση των εκ των προτέρων όρων·

θ)      χρηματοδοτικά μέσα.

2.           Η επιτροπή παρακολούθησης εξετάζει και εγκρίνει:

α)      τη μεθοδολογία και τα κριτήρια επιλογής των πράξεων·

β)      τις ετήσιες και τις τελικές εκθέσεις υλοποίησης·

γ)      το σχέδιο αξιολόγησης για το επιχειρησιακό πρόγραμμα και κάθε τροποποίηση του σχεδίου·

δ)      τη στρατηγική επικοινωνίας για το επιχειρησιακό πρόγραμμα και κάθε τροποποίηση της στρατηγικής·

ε)      κάθε πρόταση της διαχειριστικής αρχής για τροποποίηση του επιχειρησιακού προγράμματος.

Άρθρο 101 Εκθέσεις υλοποίησης του στόχου «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση»

1.           Έως τις 30 Απριλίου 2016 και έως τις 30 Απριλίου κάθε επόμενου έτους μέχρι και το 2022, το κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή ετήσια έκθεση σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 1. Η έκθεση που υποβάλλεται το 2016 καλύπτει τα οικονομικά έτη 2014 και 2015 καθώς και την περίοδο από την ημερομηνία έναρξης της επιλεξιμότητας των δαπανών έως την 31η Δεκεμβρίου 2013.

2.           Οι ετήσιες εκθέσεις υλοποίησης περιέχουν πληροφορίες σχετικά με:

α)      την εφαρμογή του επιχειρησιακού προγράμματος, σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 2·

β)      την πρόοδο κατά την εκπόνηση και εφαρμογή μεγάλων έργων και κοινών σχεδίων δράσης.

3.           Οι ετήσιες εκθέσεις εφαρμογής που υποβάλλονται το 2017 και το 2019 παραθέτουν και αξιολογούν, σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφοι 3 και 4 τις πληροφορίες που ορίζονται στην παράγραφο 2 μαζί με τα ακόλουθα στοιχεία:

α)      την πρόοδο εφαρμογής της ολοκληρωμένης προσέγγισης της εδαφικής ανάπτυξης, περιλαμβανομένης της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης και της τοπικής ανάπτυξης με πρωτοβουλία των τοπικών κοινοτήτων στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος·

β)      την πρόοδο υλοποίησης των δράσεων για την ενίσχυση της ικανότητας των αρχών του κράτους μέλους και των δικαιούχων να διαχειρίζονται και να χρησιμοποιούν τα Ταμεία·

γ)      την πρόοδο της εφαρμογής διαπεριφερειακών και διακρατικών δράσεων·

δ)      την πρόοδο της εφαρμογής του σχεδίου αξιολόγησης και την παρακολούθηση των συμπερασμάτων των αξιολογήσεων·

ε)      τις ειδικές δράσεις που υλοποιούνται για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και την πρόληψη των διακρίσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν τη δυνατότητα πρόσβασης για άτομα με αναπηρίες, και τις ρυθμίσεις που εφαρμόζονται για την ενσωμάτωση της διάστασης της ισότητας των φύλων στο επιχειρησιακό πρόγραμμα και τις πράξεις·

στ)    τις ενέργειες για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης σύμφωνα με το άρθρο 8·

ζ)      τα αποτελέσματα των μέτρων ενημέρωσης και δημοσιότητας για τα Ταμεία που εφαρμόζονται στο πλαίσιο της στρατηγικής επικοινωνίας·

η)      την πρόοδο της εφαρμογής των δράσεων στον τομέα της κοινωνικής καινοτομίας, κατά περίπτωση·

θ)      την πρόοδο της εφαρμογής των μέτρων για την αντιμετώπιση ειδικών αναγκών των γεωγραφικών περιοχών που πλήττονται περισσότερο από τη φτώχεια ή στοχευόμενων ομάδων που αντιμετωπίζουν τον υψηλότερο κίνδυνο διακρίσεων ή αποκλεισμού, με ειδική μέριμνα για τις κοινότητες περιθωριοποιημένων ομάδων, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, των χρησιμοποιούμενων χρηματοδοτικών πόρων·

ι)       τη συμμετοχή των εταίρων στην εφαρμογή, παρακολούθηση και αξιολόγηση του προγράμματος.

4.           Οι ετήσιες και οι τελικές εκθέσεις υλοποίησης συντάσσονται με βάση τα υποδείγματα που εκδίδει η Επιτροπή με εκτελεστικές πράξεις. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με την αναφερόμενη στο άρθρο 143 παράγραφο 2 διαδικασία της συμβουλευτικής επιτροπής.

Άρθρο 102 Διαβίβαση δημοσιονομικών στοιχείων

1. Έως τις 31 Ιανουαρίου, τις 30 Απριλίου, τις 31 Ιουλίου και τις 31 Οκτωβρίου, η διαχειριστική αρχή διαβιβάζει ηλεκτρονικά στην Επιτροπή για τους σκοπούς της παρακολούθησης, για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα και ανά άξονα προτεραιότητας τα ακόλουθα στοιχεία:

α)      το συνολικό και το δημόσιο επιλέξιμο κόστος των πράξεων και τον αριθμό των πράξεων που επελέγησαν για υποστήριξη·

β)      το συνολικό και το δημόσιο επιλέξιμο κόστος συμβάσεων και άλλων νομικών δεσμεύσεων που συνάπτουν οι δικαιούχοι κατά την εφαρμογή των πράξεων που έχουν επιλεγεί για υποστήριξη·

γ)      τη συνολική επιλέξιμη δαπάνη που δηλώνουν οι δικαιούχοι στη διαχειριστική αρχή.

2. Επιπλέον, τα στοιχεία τα οποία διαβιβάζονται στις 31 Ιανουαρίου περιέχουν ανάλυση των ανωτέρω δεδομένων ανά κατηγορία παρέμβασης. Η κοινοποίηση αυτή θεωρείται ότι ικανοποιεί τις απαιτήσεις για την υποβολή δημοσιονομικών δεδομένων που αναφέρονται στο άρθρο 44 παράγραφος 2.

3. Τα στοιχεία που υποβάλλονται μέχρι τις 31 Ιανουαρίου και 31 Ιουλίου συνοδεύονται με πρόβλεψη του ποσού για το οποίο το κράτος μέλος εκτιμάται ότι θα υποβάλει αιτήσεις πληρωμών για το τρέχον οικονομικό έτος και το επόμενο οικονομικό έτος.

4. Η προθεσμία για την υποβολή των δεδομένων βάσει του παρόντος άρθρου είναι το τέλος του μήνα πριν από τον μήνα υποβολής.

Άρθρο 103 Έκθεση για τη συνοχή

Η αναφερόμενη στο άρθρο 175 της Συνθήκης έκθεση της Επιτροπής περιλαμβάνει:

α)           καταγραφή της προόδου όσον αφορά την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης και της ανάπτυξης των περιφερειών, καθώς και την ενσωμάτωση των προτεραιοτήτων της Ένωσης·

β)           καταγραφή του ρόλου των Ταμείων, της ΕΤΕπ και των άλλων χρηματοδοτικών μέσων, καθώς και την επίδραση άλλων ενωσιακών και εθνικών πολιτικών στην πραγματοποιηθείσα πρόοδο.

Άρθρο 104 Αξιολόγηση

1. Καταρτίζεται σχέδιο αξιολόγησης από τη διαχειριστική αρχή για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα. Το σχέδιο αξιολόγησης υποβάλλεται στην πρώτη συνεδρίαση της επιτροπής παρακολούθησης. Όταν μια μόνο επιτροπή παρακολούθησης καλύπτει πάνω από ένα επιχειρησιακά προγράμματα, ένα σχέδιο αξιολόγησης μπορεί να καλύψει όλα τα οικεία επιχειρησιακά προγράμματα.

2. Οι διαχειριστικές αρχές υποβάλλουν στην Επιτροπή για κάθε πρόγραμμα, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020, έκθεση που παρουσιάζει συνοπτικά τα συμπεράσματα των αξιολογήσεων που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού, συμπεριλαμβανομένης αξιολόγησης των κύριων εκροών και αποτελεσμάτων του προγράμματος.

3. Η Επιτροπή πραγματοποιεί εκ των υστέρων αξιολογήσεις σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη και τις διαχειριστικές αρχές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Ενημέρωση και επικοινωνία

Άρθρο 105 Ενημέρωση και δημοσιότητα

1.           Τα κράτη μέλη και οι διαχειριστικές αρχές είναι υπεύθυνα:

α)      να εξασφαλίσουν τη δημιουργία ενός ενιαίου διαδικτυακού τόπου ή μιας ενιαίας διαδικτυακής πύλης που παρέχει πληροφορίες και πρόσβαση σε όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα του οικείου κράτους μέλους·

β)      για την ενημέρωση των δυνητικών δικαιούχων σχετικά με τις ευκαιρίες χρηματοδότησης βάσει των επιχειρησιακών προγραμμάτων·

γ)      να δημοσιοποιούν στους πολίτες της Ένωσης τον ρόλο και τα επιτεύγματα της πολιτικής για τη συνοχή και των Ταμείων μέσω δραστηριοτήτων ενημέρωσης και επικοινωνίας σχετικά με τα αποτελέσματα και τον αντίκτυπο των συμβάσεων εταιρικής σχέσης, των επιχειρησιακών προγραμμάτων και των πράξεων.

2.           Για να εξασφαλίσουν τη διαφάνεια όσον αφορά την υποστήριξη που παρέχουν τα Ταμεία, τα κράτη μέλη τηρούν κατάλογο των πράξεων ανά επιχειρησιακό πρόγραμμα και ανά Ταμείο σε μορφότυπο CSV ή XML, ο οποίος είναι προσβάσιμος μέσω του ενιαίου διαδικτυακού τόπου ή της ενιαίας διαδικτυακής πύλης, που παρέχει μια κατάσταση και συνοπτική παρουσίαση όλων των επιχειρησιακών προγραμμάτων στο εν λόγω κράτος μέλος.

Ο κατάλογος των πράξεων επικαιροποιείται τουλάχιστον κάθε τρεις μήνες.

Οι ελάχιστες πληροφορίες που πρέπει να περιέχονται στον κατάλογο των πράξεων ορίζονται στο παράρτημα VI.

3.           Οι λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τα μέτρα ενημέρωσης και δημοσιότητας του κοινού και τα μέτρα ενημέρωσης για τους αιτούντες και τους δικαιούχους ορίζονται στο παράρτημα VI.

4.           Τα τεχνικά χαρακτηριστικά των μέτρων ενημέρωσης και δημοσιότητας για την κάθε πράξη και οι οδηγίες για τη δημιουργία εμβλήματος και ο καθορισμός των τυποποιημένων χρωμάτων εγκρίνονται από την Επιτροπή με εκτελεστικές πράξεις, σύμφωνα με την αναφερόμενη στο άρθρο 143 παράγραφος 3 διαδικασία εξέτασης.

Άρθρο 106 Στρατηγική επικοινωνίας

1.           Η διαχειριστική αρχή καταρτίζει στρατηγική επικοινωνίας για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα. Είναι δυνατόν να καταρτιστεί κοινή στρατηγική επικοινωνίας για περισσότερα επιχειρησιακά προγράμματα.

Η στρατηγική επικοινωνίας περιλαμβάνει τα στοιχεία που ορίζονται στο παράρτημα VΙ και επικαιροποιείται ετησίως με αναλυτικές πληροφορίες για τις προγραμματισθείσες δραστηριότητες ενημέρωσης και δημοσιότητας που πρέπει να υλοποιηθούν.

2.           Η στρατηγική επικοινωνίας εξετάζεται και εγκρίνεται στην πρώτη συνεδρίαση της επιτροπής παρακολούθησης μετά την έγκριση του επιχειρησιακού προγράμματος.

Κάθε αναθεώρηση της στρατηγικής επικοινωνίας αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και εγκρίνεται από την επιτροπή παρακολούθησης.

3.           Η διαχειριστική αρχή ενημερώνει την επιτροπή παρακολούθησης για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα τουλάχιστον μία φορά το έτος σχετικά με την πρόοδο της εφαρμογής της στρατηγικής επικοινωνίας και για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της.

Άρθρο 107 Υπεύθυνοι ενημέρωσης και επικοινωνίας και τα δίκτυά τους

1. Κάθε κράτος μέλος ορίζει έναν υπεύθυνο για θέματα ενημέρωσης και επικοινωνίας που συντονίζει τις ενέργειες ενημέρωσης και επικοινωνίας σε σχέση με ένα ή περισσότερα Ταμεία και ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή.

2. Ο υπεύθυνος ενημέρωσης και επικοινωνίας συντονίζει και προεδρεύει στις συνεδριάσεις ενός εθνικού δικτύου υπευθύνων ενημέρωσης για τα Ταμεία, που περιλαμβάνει τα σχετικά ευρωπαϊκά προγράμματα εδαφικής συνεργασίας, τη δημιουργία και διατήρηση του διαδικτυακού τόπου ή διαδικτυακής πύλης που αναφέρεται στο παράρτημα VΙ και την τήρηση της υποχρέωσης να παρέχεται επισκόπηση των μέτρων επικοινωνίας που εφαρμόζονται σε εθνικό επίπεδο.

3. Κάθε διαχειριστική αρχή ορίζει ένα πρόσωπο υπεύθυνο για την ενημέρωση και την επικοινωνία σε επίπεδο επιχειρησιακού προγράμματος και ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή.

4. Η Επιτροπή συγκροτεί δίκτυα της Ένωσης στα οποία συμμετέχουν τα μέλη που ορίζουν τα κράτη μέλη και οι διαχειριστικές αρχές, ώστε να εξασφαλιστεί η ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τα αποτελέσματα της εφαρμογής των στρατηγικών επικοινωνίας, η ανταλλαγή εμπειριών από την εφαρμογή των μέτρων ενημέρωσης και επικοινωνίας και η ανταλλαγή ορθών πρακτικών.

ΤΙΤΛΟΣ IV ΤΕΧΝΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

Άρθρο 108 Τεχνική βοήθεια με πρωτοβουλία της Επιτροπής

Τα Ταμεία μπορούν να υποστηρίζουν την τεχνική βοήθεια εντός ανώτατου ορίου 0,35% της ετήσιας χορήγησής τους.

Άρθρο 109 Τεχνική βοήθεια των κρατών μελών

1.           Κάθε Ταμείο μπορεί να χρηματοδοτεί πράξεις τεχνικής βοήθειας επιλέξιμες βάσει ενός άλλου Ταμείου. Το ποσό της χρηματοδότησης των Ταμείων για τεχνική βοήθεια περιορίζεται στο 4% του συνολικού ποσού των πιστώσεων των Ταμείων που διατίθενται σε επιχειρησιακά προγράμματα για κάθε κατηγορία περιφέρειας του στόχου «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση».

2.           Η τεχνική βοήθεια έχει τη μορφή ενός μονοταμειακού άξονα προτεραιότητας στο εσωτερικό ενός επιχειρησιακού προγράμματος ή ειδικού επιχειρησιακού προγράμματος.

3.           Οι πιστώσεις για τεχνική βοήθεια από ένα Ταμείο δεν υπερβαίνουν το 10% της συνολικής χορήγησης του εν λόγω Ταμείου σε επιχειρησιακά προγράμματα ενός κράτους μέλους για κάθε κατηγορία περιφέρειας του στόχου «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση».

ΤΙΤΛΟΣ V ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ

Άρθρο 110 Καθορισμός των ποσοστών συγχρηματοδότησης

1.           Η απόφαση της Επιτροπής για την έγκριση ενός επιχειρησιακού προγράμματος καθορίζει το ποσοστό συγχρηματοδότησης και το ανώτατο ποσοστό υποστήριξης από τα Ταμεία για κάθε άξονα προτεραιότητας.

2            Για κάθε άξονα προτεραιότητας, η απόφαση της Επιτροπής ορίζει αν το ποσοστό συγχρηματοδότησης για τον άξονα προτεραιότητας εφαρμόζεται:

α)      στη συνολική επιλέξιμη δαπάνη, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων και ιδιωτικών δαπανών· ή

β)      στη δημόσια επιλέξιμη δαπάνη.

3.           Το ποσοστό συγχρηματοδότησης στο επίπεδο κάθε άξονα προτεραιότητας των επιχειρησιακών προγραμμάτων βάσει του στόχου «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» δεν υπερβαίνει:

α)      το 85 % για το Ταμείο Συνοχής·

β)      το 85 % για τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες των κρατών μελών με κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ για την περίοδο 2007-2009 κατώτερο του 85 % του μέσου όρου στην ΕΕ-27 κατά την ίδια περίοδο και για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές·

γ)      το 80 % για τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες των κρατών μελών πλην εκείνων που αναφέρονται στο στοιχείο β) και είναι επιλέξιμες για το μεταβατικό καθεστώς του Ταμείου Συνοχής την 1η Ιανουαρίου 2014·

δ)      τo 75 % για τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες των κρατών μελών πλην αυτών που αναφέρονται στα στοιχεία β) και γ) και για όλες τις περιφέρειες των οποίων το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ για την περίοδο 2007-2013 ήταν μικρότερο του 75 % του μέσου όρου της ΕΕ-25 για την περίοδο αναφοράς, αλλά των οποίων το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ ήταν μεγαλύτερο του 75 % του μέσου ΑΕγχΠ στην ΕΕ-27·

ε)      το 60% για τις περιφέρειες μετάβασης, με εξαίρεση εκείνες που αναφέρονται στο στοιχείο δ)·

στ)    το 50 % για τις περισσότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, με εξαίρεση εκείνες που αναφέρονται στο στοιχείο δ)·

Το ποσοστό συγχρηματοδότησης στο επίπεδο κάθε άξονα προτεραιότητας των επιχειρησιακών προγραμμάτων βάσει του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας δεν υπερβαίνει το 75%.          Το ποσοστό συγχρηματοδότησης της συμπληρωματικής χορήγησης σύμφωνα με το άρθρο 84 παράγραφος 1 στοιχείο ε) δεν υπερβαίνει το 50%.

Το ίδιο ποσοστό συγχρηματοδότησης εφαρμόζεται στη συμπληρωματική χορήγηση βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. [..]/2012 [κανονισμός ΕΕΣ].

5.           Το ανώτατο ποσοστό συγχρηματοδότησης βάσει της παραγράφου 3 στο επίπεδο ενός άξονα προτεραιότητας προσαυξάνεται κατά δέκα εκατοστιαίες μονάδες, όταν ολόκληρος ο άξονας προτεραιότητας υλοποιείται με χρηματοδοτικά μέσα ή στο πλαίσιο της τοπικής ανάπτυξης με πρωτοβουλία τοπικών κοινοτήτων.

6.           Η συνεισφορά από τα Ταμεία σε κάθε άξονα προτεραιότητας δεν μπορεί να είναι κατώτερη του 20% της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης.

7.           Μπορεί να θεσπιστεί χωριστός άξονας προτεραιότητας με ποσοστό συγχρηματοδότησης μέχρι 100% στο εσωτερικό ενός επιχειρησιακού προγράμματος για την υποστήριξη πράξεων που υλοποιούνται με χρηματοδοτικά μέσα που θεσπίζονται στο επίπεδο της Ένωσης, η διαχείριση των οποίων ασκείται άμεσα ή έμμεσα από την Επιτροπή. Όταν θεσπίζεται χωριστή προτεραιότητα γι’ αυτό τον σκοπό, η υποστήριξη βάσει αυτού του άξονα δεν είναι δυνατό να υλοποιηθεί με κανένα άλλο μέσο.

Άρθρο 111 Διαφοροποίηση των ποσοστών συγχρηματοδότησης

Το ποσοστό συγχρηματοδότησης από τα Ταμεία σε έναν άξονα προτεραιότητας μπορεί να διαφοροποιείται προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα στοιχεία:

(1) η σημασία του άξονα προτεραιότητας για την υλοποίηση της στρατηγικής της Ένωσης για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές ελλείψεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν·

(2) η προστασία και η βελτίωση του περιβάλλοντος, κατά κύριο λόγο μέσω της εφαρμογής της αρχής της προφύλαξης, της αρχής της προληπτικής δράσης και της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει»·

(3) το ποσοστό συμμετοχής της ιδιωτικής χρηματοδότησης·

(4) η κάλυψη των ακόλουθων περιοχών με σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά μειονεκτήματα:

α)      νησιωτικά κράτη μέλη επιλέξιμα για το Ταμείο Συνοχής και άλλα νησιά, με εξαίρεση τα νησιά στα οποία βρίσκεται η πρωτεύουσα ενός κράτους μέλους ή τα οποία διαθέτουν σταθερή σύνδεση με την ηπειρωτική χώρα·

β)      ορεινές περιοχές, όπως ορίζονται από την εθνική νομοθεσία του κράτους μέλους·

γ)      αραιοκατοικημένες (με λιγότερους από 50 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο) και εξαιρετικά αραιοκατοικημένες (με λιγότερους από 8 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο) περιοχές.

ΤΙΤΛΟΣ VI ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Συστήματα διαχείρισης και ελέγχου

Άρθρο 112 Αρμοδιότητες των κρατών μελών

1.           Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου των επιχειρησιακών προγραμμάτων θεσπίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 62 και 63.

2.           Τα κράτη μέλη προλαμβάνουν, ανιχνεύουν και διορθώνουν παρατυπίες και ανακτούν αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά καθώς και τόκους υπερημερίας. Κοινοποιούν τις παρατυπίες αυτές στην Επιτροπή και τηρούν την Επιτροπή ενήμερη για την πρόοδο των σχετικών διοικητικών και δικαστικών διαδικασιών.

Όταν δεν είναι εφικτή η ανάκτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών σε ένα δικαιούχο εξαιτίας παράλειψης ή αμέλειας από πλευράς ενός κράτους μέλους, το εν λόγω κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για την επιστροφή των σχετικών ποσών στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 142 που θεσπίζει λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τις υποχρεώσεις των κρατών μελών οι οποίες προσδιορίζονται στην παρούσα παράγραφο.

3.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014, όλες οι ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ δικαιούχων και διαχειριστικών, ελεγκτικών αρχών, αρχών πιστοποίησης και ενδιάμεσων φορέων μπορούν να υλοποιούνται αποκλειστικά μέσω συστημάτων ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων.

Τα συστήματα διευκολύνουν τη διαλειτουργικότητα με τα εθνικά και ενωσιακά πλαίσια και επιτρέπουν στους δικαιούχους να υποβάλουν μία μόνο φορά όλες τις πληροφορίες που ορίζονται στο προηγούμενο εδάφιο.

Η Επιτροπή εγκρίνει, με εκτελεστικές πράξεις, λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τις ανταλλαγές πληροφοριών που προβλέπονται στην παρούσα παράγραφο. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 143 παράγραφος 3.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Αρχές διαχείρισης και ελέγχου

Άρθρο 113 Ορισμός αρχών

1.           Το κράτος μέλος ορίζει, για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα, μια εθνική, περιφερειακή ή τοπική δημόσια αρχή ή φορέα ως διαχειριστική αρχή. Η ίδια δημόσια αρχή ή ο φορέας μπορούν να ορίζονται ως διαχειριστική αρχή περισσότερων του ενός επιχειρησιακών προγραμμάτων.

2.           Το κράτος μέλος ορίζει, για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα, μια εθνική, περιφερειακή ή τοπική δημόσια αρχή ή φορέα ως αρχή πιστοποίησης, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3. Η ίδια αρχή πιστοποίησης μπορεί να οριστεί για περισσότερα του ενός επιχειρησιακά προγράμματα.

3.           Το κράτος μέλος μπορεί να ορίσει για ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα μια διαχειριστική αρχή η οποία εκτελεί συμπληρωματικά και τα καθήκοντα της αρχής πιστοποίησης.

4.           Τα κράτη μέλη ορίζουν, για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα, μια εθνική, περιφερειακή ή τοπική δημόσια αρχή ή φορέα, λειτουργικά ανεξάρτητη από τη διαχειριστική αρχή και την αρχή πιστοποίησης, ως αρχή ελέγχου. Η ίδια αρχή ελέγχου μπορεί να ορίζεται για περισσότερα του ενός επιχειρησιακά προγράμματα.

5.           Για τον στόχο «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση», υπό την προϋπόθεση της τήρησης της αρχής του διαχωρισμού των λειτουργιών, η διαχειριστική αρχή, η αρχή πιστοποίησης, κατά περίπτωση, και η ελεγκτική αρχή μπορούν να αποτελούν μέρος της ίδιας δημόσιας αρχής ή φορέα. Εντούτοις, για τα επιχειρησιακά προγράμματα για τα οποία το συνολικό ποσό της υποστήριξης από τα Ταμεία υπερβαίνει τα 250 000 000 ευρώ, η ελεγκτική αρχή δεν μπορεί να είναι μέρος της ίδιας δημόσιας αρχής ή του φορέα με αυτόν της διαχειριστικής αρχής.

6.           Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν έναν ή περισσότερους ενδιάμεσους φορείς για να εκτελούν συγκεκριμένα καθήκοντα της διαχειριστικής αρχής ή της αρχής πιστοποίησης υπό την ευθύνη της εν λόγω αρχής. Οι σχετικές ρυθμίσεις μεταξύ της διαχειριστικής αρχής και της αρχής πιστοποίησης και των ενδιάμεσων φορέων καταγράφονται σε επίσημο έγγραφο.

7.           Το κράτος μέλος ή η διαχειριστική αρχή μπορεί να αναθέσει τη διαχείριση μέρους ενός επιχειρησιακού προγράμματος σε έναν ενδιάμεσο φορέα μέσω γραπτής συμφωνίας μεταξύ του ενδιάμεσου φορέα και του κράτους μέλους ή της διαχειριστικής αρχής (στο εξής «συνολική επιχορήγηση»). Ο ενδιάμεσος φορέας παρέχει εγγυήσεις της φερεγγυότητας και των ικανοτήτων του στον οικείο τομέα καθώς και της διοικητικής και δημοσιονομικής του διαχείρισης.

8.           Το κράτος μέλος ορίζει εγγράφως τους κανόνες που διέπουν τις σχέσεις του με τις διαχειριστικές αρχές, τις αρχές πιστοποίησης και τις ελεγκτικές αρχές, τις σχέσεις μεταξύ των εν λόγω αρχών και τις σχέσεις αυτών των αρχών με την Επιτροπή.

Άρθρο 114 Καθήκοντα της διαχειριστικής αρχής

1.           Η διαχειριστική αρχή είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση του επιχειρησιακού προγράμματος σύμφωνα με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης.

2.           Όσον αφορά τη διαχείριση του επιχειρησιακού προγράμματος, η διαχειριστική αρχή:

α)      υποστηρίζει το έργο της επιτροπής παρακολούθησης και της παρέχει τα απαιτούμενα στοιχεία για την εκτέλεση των καθηκόντων της, και ιδίως δεδομένα που αφορούν την πρόοδο του επιχειρησιακού προγράμματος ως προς την επίτευξη των στόχων του, δημοσιονομικά δεδομένα και δεδομένα που αφορούν τους δείκτες και τα ορόσημα.

β)      συντάσσει και, μετά την έγκριση της επιτροπής παρακολούθησης, υποβάλλει στην Επιτροπή ετήσιες και τελικές εκθέσεις υλοποίησης·

γ)      θέτει στη διάθεση των ενδιάμεσων φορέων και των δικαιούχων πληροφορίες σχετικά με την εκτέλεση των καθηκόντων τους και την υλοποίηση πράξεων αντίστοιχα·

δ)      θεσπίζει σύστημα εγγραφής και αποθήκευσης δεδομένων σε ηλεκτρονική μορφή για κάθε πράξη, τα οποία είναι αναγκαία για την παρακολούθηση, την αξιολόγηση, τη δημοσιονομική διαχείριση, την επαλήθευση και τον έλεγχο, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων για μεμονωμένους συμμετέχοντες σε πράξεις, κατά περίπτωση·

ε)      εξασφαλίζει ότι τα αναφερόμενα στο στοιχείο δ) δεδομένα συλλέγονται, καταχωρίζονται και αποθηκεύονται στο σύστημα και ότι τα δεδομένα σχετικά με τους δείκτες αναλύονται ανά φύλο, όταν αυτό επιβάλλεται από το παράρτημα Ι του κανονισμού του ΕΚΤ.

3.           Όσον αφορά την επιλογή των πράξεων, η διαχειριστική αρχή:

α)      συντάσσει και, μετά την έγκρισή τους, εφαρμόζει τις κατάλληλες διαδικασίες και κριτήρια επιλογής τα οποία:

(i)           δεν συνιστούν διακριτική μεταχείριση και είναι διαφανή:

(ii)          τηρούν τις γενικές αρχές που ορίζονται στα άρθρα 7 και 8·

β)      μεριμνά ώστε μια επιλεγείσα πράξη να εμπίπτει στο πεδίο του αρμόδιου Ταμείου ή Ταμείων και σε κατηγορία παρέμβασης που έχει προσδιοριστεί στον άξονα ή τους άξονες προτεραιότητας του προγράμματος·

γ)      παρέχει στον δικαιούχο έγγραφο που καθορίζει τους όρους για την υποστήριξη της κάθε πράξης, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών απαιτήσεων που αφορούν τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που πρέπει να παρασχεθούν βάσει της πράξης, το σχέδιο χρηματοδότησης και την προθεσμία εκτέλεσης·

δ)      εξασφαλίζει ότι ο δικαιούχος διαθέτει τη διοικητική, χρηματοοικονομική και επιχειρησιακή ικανότητα να τηρήσει τους όρους που καθορίζονται στο στοιχείο γ) πριν από την έγκριση της πράξης·

ε)      εξασφαλίζει ότι, σε περίπτωση που η υλοποίηση της πράξης έχει αρχίσει πριν από την υποβολή αίτησης για χρηματοδότηση στη διαχειριστική αρχή, τηρούνται οι ενωσιακοί και εθνικοί κανόνες σχετικά με την εν λόγω πράξη·

στ)    διασφαλίζει ότι ένας αιτών δεν λαμβάνει υποστήριξη από τα Ταμεία σε περίπτωση που έχει υποβληθεί ή θα έπρεπε να υποβληθεί σε διαδικασία ανάκτησης, σύμφωνα με το άρθρο 61, μετά την μετεγκατάσταση μιας παραγωγικής δραστηριότητας εντός της Ένωσης·

ζ)      καθορίζει τις κατηγορίες παρέμβασης στις οποίες θα αποδοθούν οι δαπάνες μιας πράξης.

4.           Όσον αφορά τη δημοσιονομική διαχείριση και τον έλεγχο του επιχειρησιακού προγράμματος, η διαχειριστική αρχή:

α)      επαληθεύει την παράδοση των συγχρηματοδοτούμενων προϊόντων και υπηρεσιών και την πραγματική καταβολή των δαπανών που δηλώνουν οι δικαιούχοι και ότι οι δαπάνες αυτές είναι σύμφωνες με το εφαρμοστέο δίκαιο της Ένωσης και του κράτους μέλους, το επιχειρησιακό πρόγραμμα και τους όρους για την υποστήριξη της πράξης·

β)      διασφαλίζει ότι οι δικαιούχοι που εμπλέκονται στην υλοποίηση πράξεων χρηματοδοτούμενων βάσει επιλέξιμων δαπανών που όντως έχουν γίνει τηρούν είτε χωριστό λογιστικό σύστημα είτε επαρκή λογιστική κωδικοποίηση για όλες τις συναλλαγές που αφορούν μια πράξη·

γ)      θέτει σε εφαρμογή αποτελεσματικά και αναλογικά μέτρα καταπολέμησης της απάτης, λαμβάνοντας υπόψη τους εντοπισθέντες κινδύνους·

δ)      ορίζει διαδικασίες που διασφαλίζουν την τήρηση όλων των εγγράφων σχετικά με τις δαπάνες και τους ελέγχους που απαιτούνται για τη διασφάλιση επαρκούς διαδρομής του ελέγχου, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 62 στοιχείο ζ)·

ε)      συντάσσει τη διαχειριστική δήλωση αξιοπιστίας για τη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου, τη νομιμότητα και κανονικότητα των σχετικών πράξεων και την τήρηση της αρχής της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, μαζί με έκθεση που παρουσιάζει τα αποτελέσματα των διενεργηθέντων διαχειριστικών ελέγχων, ενδεχόμενων αδυναμιών που εντοπίστηκαν στο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου και των διορθωτικών μέτρων που έχουν ληφθεί.

5.           Οι επαληθεύσεις βάσει της παραγράφου 4 στοιχείο α) περιλαμβάνουν τις ακόλουθες διαδικασίες:

α)      διοικητικές επαληθεύσεις για κάθε αίτηση επιστροφής που υποβάλλουν οι δικαιούχοι·

β)      επιτόπου επαληθεύσεις πράξεων.

Η συχνότητα και το πεδίο κάλυψης των επιτόπιων επαληθεύσεων είναι ανάλογα προς το ποσό της δημόσιας υποστήριξης σε μια πράξη και το επίπεδο κινδύνου που εντοπίζεται κατά τις εν λόγω επαληθεύσεις και τους ελέγχους που διενεργεί η ελεγκτική αρχή για το σύστημα διαχείρισης και ελέγχου συνολικά.

6.           Οι επιτόπιες επαληθεύσεις μεμονωμένων πράξεων εφαρμογής δυνάμει της παραγράφου 5 στοιχείο β) μπορούν να διενεργούνται σε δειγματοληπτική βάση.

7.           Εάν η διαχειριστική αρχή είναι και δικαιούχος στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος, οι ρυθμίσεις για τις επαληθεύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 4 στοιχείο α) εξασφαλίζουν τον επαρκή διαχωρισμό καθηκόντων.

8.           Η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 142, για τον καθορισμό των τρόπων ανταλλαγής πληροφοριών στην παράγραφο 2 στοιχείο δ).

9.           Η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 142, για τον καθορισμό κανόνων όσον αφορά τις ρυθμίσεις για την εξακρίβωση της διαδρομής ελέγχου που αναφέρεται στην παράγραφο 4 δ).

10.         Η Επιτροπή εκδίδει, με εκτελεστικές πράξεις, το υπόδειγμα της διαχειριστικής δήλωσης που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ε). Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία συμβουλευτικής επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 2.

Άρθρο 115 Καθήκοντα της αρχής πιστοποίησης

Η αρχή πιστοποίησης ενός επιχειρησιακού προγράμματος είναι υπεύθυνη ιδίως για:

α)           την κατάρτιση και υποβολή στην Επιτροπή αιτήσεων πληρωμής και την πιστοποίηση ότι αυτές είναι προϊόν αξιόπιστων λογιστικών συστημάτων, βασίζονται σε επαληθεύσιμα παραστατικά και έχουν υποβληθεί σε επαληθεύσεις από τη διαχειριστική αρχή·

β)           την κατάρτιση των ετήσιων λογαριασμών·

γ)           την πιστοποίηση της πληρότητας, της ακρίβειας και της ειλικρίνειας των ετήσιων λογαριασμών και ότι οι δαπάνες που εγγράφονται στους λογαριασμούς είναι σύμφωνες με τους εφαρμοστέους ενωσιακούς και εθνικούς κανόνες και έχουν πραγματοποιηθεί για πράξεις που επελέγησαν για χρηματοδότηση σύμφωνα με τα κριτήρια που εφαρμόζονται στο πρόγραμμα και πληρούν τους ισχύοντες ενωσιακούς και εθνικούς κανόνες·

δ)           τη διασφάλιση της ύπαρξης ενός συστήματος εγγραφής και αποθήκευσης, σε ηλεκτρονική μορφή, λογιστικών εγγραφών για κάθε πράξη, και το οποίο υποστηρίζει όλα τα απαιτούμενα δεδομένα για την κατάρτιση των αιτήσεων πληρωμής και τους ετήσιους λογαριασμούς, περιλαμβανομένων των εγγραφών των προς ανάκτηση ποσών, των ανακτηθέντων ποσών και των ποσών που ανακλήθηκαν μετά από ολική ή μερική ακύρωση της συνεισφοράς για μια πράξη ή επιχειρησιακό πρόγραμμα·

ε)           να διασφαλίζει, για τους σκοπούς της σύνταξης και υποβολής των αιτήσεων πληρωμών, ότι έχει λάβει επαρκείς πληροφορίες από τη διαχειριστική αρχή σχετικά με τις διαδικασίες και τις διενεργηθείσες επαληθεύσεις σε σχέση με τη δαπάνη·

στ)         λαμβάνοντας υπόψη κατά τη σύνταξη και υποβολή αιτήσεων πληρωμής, τα αποτελέσματα όλων των ελέγχων που διενεργούνται από την ελεγκτική αρχή ή υπό την ευθύνη της·

ζ)           την τήρηση λογιστικών εγγραφών σε ηλεκτρονική μορφή των δαπανών που δηλώνονται στην Επιτροπή και του αντίστοιχου ποσού της δημόσιας συμμετοχής που καταβάλλεται στους δικαιούχους·

η)           την τήρηση λογαριασμών για τα προς ανάκτηση ποσά και τα ποσά που αποσύρονται μετά από ολική ή μερική ακύρωση της συνεισφοράς σε μια πράξη. Τα ανακτώμενα ποσά επιστρέφονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης πριν από το κλείσιμο του προγράμματος και αφαιρούνται από την επόμενη δήλωση δαπανών.

Άρθρο 116 Καθήκοντα της ελεγκτικής αρχής

1.           Η ελεγκτική αρχή διασφαλίζει τη διενέργεια ελέγχων στα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου σε κατάλληλο δείγμα πράξεων και στους ετήσιους λογαριασμούς.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 142 για να καθορίζει τους όρους που πρέπει να τηρούν οι εν λόγω έλεγχοι.

2.           Όταν οι έλεγχοι διενεργούνται από άλλο φορέα διαφορετικό από την ελεγκτική αρχή, η ελεγκτική αρχή εγγυάται ότι ο εν λόγω φορέας διαθέτει την αναγκαία λειτουργική ανεξαρτησία.

3.           Η ελεγκτική αρχή εγγυάται ότι κατά τον έλεγχο λαμβάνονται υπόψη τα διεθνώς αποδεκτά λογιστικά πρότυπα.

4.           Η ελεγκτική αρχή καταρτίζει, εντός έξι μηνών από την έγκριση ενός επιχειρησιακού προγράμματος, στρατηγική ελέγχου για την επιδόσεις των ελέγχων. Η στρατηγική ελέγχου ορίζει τη μεθοδολογία ελέγχου, τη μέθοδο δειγματοληψίας για τους ελέγχους πράξεων και τον σχεδιασμό των ελέγχων για την τρέχουσα λογιστική χρήση και τις δύο επόμενες λογιστικές χρήσεις. Η στρατηγική ελέγχου επικαιροποιείται σε ετήσια βάση από το 2016 μέχρι και το 2022. Όταν ένα κοινό σύστημα διαχείρισης και ελέγχου εφαρμόζεται σε περισσότερα του ενός επιχειρησιακά προγράμματα, μπορεί να καθοριστεί μία ενιαία στρατηγική δημοσιονομικού ελέγχου για τα εν λόγω επιχειρησιακά προγράμματα. Η ελεγκτική αρχή υποβάλλει στην Επιτροπή τη στρατηγική ελέγχου, κατόπιν σχετικού αιτήματος.

5.           Η ελεγκτική αρχή συντάσσει:

(i)      γνωμοδότηση ελέγχου για τους ετήσιους λογαριασμούς για την προηγούμενη λογιστική χρήση, η οποία καλύπτει την πληρότητα, την ακρίβεια και την ειλικρίνεια των ετήσιων λογαριασμών, τη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου και τη νομιμότητα και κανονικότητα των σχετικών πράξεων·

(ii)     ετήσια έκθεση ελέγχου που παραθέτει τα συμπεράσματα των δημοσιονομικών ελέγχων που διενεργήθηκαν κατά την προηγούμενη λογιστική χρήση.

Η έκθεση βάσει του σημείου ii) προσδιορίζει ενδεχόμενες ελλείψεις που διαπιστώνονται στο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου και τα διορθωτικά μέτρα που έχουν ληφθεί ή προτείνεται να ληφθούν.

Όταν ένα κοινό σύστημα διαχείρισης και ελέγχου εφαρμόζεται σε περισσότερα του ενός επιχειρησιακά προγράμματα, τα στοιχεία που απαιτούνται βάσει του σημείου ii) μπορούν να ομαδοποιηθούν σε μια ενιαία έκθεση.

6.           Η Επιτροπή εκδίδει, με εκτελεστικές πράξεις, υποδείγματα για τη στρατηγική ελέγχου, τη γνωμοδότηση ελέγχου και την ετήσια έκθεση ελέγχου καθώς και για τη μεθοδολογία δειγματοληψίας που αναφέρεται στην παράγραφο 4. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 3.

7.           Οι κανόνες εφαρμογής όσον αφορά τη χρήση των δεδομένων που συλλέγονται κατά τη διενέργεια των εν λόγω ελέγχων από υπαλλήλους της Επιτροπής ή εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους της Επιτροπής θεσπίζονται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 143 παράγραφος 3.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Διαπίστευση

Άρθρο 117 Διαπίστευση και ανάκληση της διαπίστευσης της διαχειριστικής αρχής και της αρχής πιστοποίησης

1.           Ο φορέας διαπίστευσης εκδίδει επίσημη απόφαση διαπίστευσης των διαχειριστικών αρχών και των αρχών πιστοποίησης που πληρούν τα κριτήρια διαπίστευσης τα οποία έχει καθορίσει η Επιτροπή μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 142.

2.           Η αναφερόμενη στην παράγραφο 1 επίσημη απόφαση βασίζεται σε έκθεση και γνωμοδότηση ανεξάρτητου ελεγκτικού φορέα που αξιολογεί το σύστημα διαχείρισης και ελέγχου, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου των ενδιάμεσων φορέων στο σύστημα αυτό, και της συμμόρφωσής του με τα άρθρα 62, 63, 114 και 115. Ο φορέας διαπίστευσης λαμβάνει υπόψη αν το σύστημα διαχείρισης και ελέγχου του επιχειρησιακού προγράμματος είναι σύμφωνο με τα συστήματα που τέθηκαν σε εφαρμογή κατά την προηγούμενη περίοδο προγραμματισμού καθώς και κάθε αποδεικτικό στοιχείο για την αποτελεσματική λειτουργία του.

3.           Το κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή την αναφερόμενη στην παράγραφο 1 επίσημη απόφαση εντός έξι μηνών από την έκδοση της απόφασης για την έγκριση του επιχειρησιακού προγράμματος.

4.           Όταν το συνολικό ποσό της υποστήριξης από τα Ταμεία σε ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα υπερβαίνει τα 250 000 000 ευρώ, η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει, εντός δύο μηνών από την παραλαβή της αναφερόμενης στην παράγραφο 2 επίσημης απόφασης, την έκθεση και τη γνωμοδότηση του ανεξάρτητου ελεγκτικού φορέα και την περιγραφή του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου.

Η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει παρατηρήσεις εντός δύο μηνών από την παραλαβή των εν λόγω εγγράφων.

Κατά την απόφασή της να ζητήσει τα εν λόγω έγγραφα, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη αν τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου του επιχειρησιακού προγράμματος είναι παρόμοια με εκείνα που εφαρμόστηκαν στην προηγούμενη περίοδο προγραμματισμού, αν η ελεγκτική αρχή εκτελεί και καθήκοντα αρχής πιστοποίησης, και κάθε στοιχείο για την αποτελεσματική λειτουργία τους.

Άρθρο 118 Συνεργασία με τις ελεγκτικές αρχές

1.           Η Επιτροπή συνεργάζεται με τις ελεγκτικές αρχές για τον συντονισμό των σχεδίων και των μεθόδων τους δημοσιονομικού ελέγχου τους και ανταλλάσσει αμέσως τα αποτελέσματα των ελέγχων των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου.

2.           Για να διευκολυνθεί η συνεργασία αυτή σε περιπτώσεις που ένα κράτος μέλος ορίζει περισσότερες από μία ελεγκτικές αρχές, το κράτος μέλος μπορεί να ορίσει έναν συντονιστικό φορέα.

3.           Η Επιτροπή, οι ελεγκτικές αρχές και ο συντονιστικός φορέας συναντώνται τακτικά, τουλάχιστον μία φορά το έτος, εκτός εάν καταλήξουν σε διαφορετική απόφαση μεταξύ τους, για να εξετάσουν από κοινού την ετήσια έκθεση ελέγχου, τη γνωμοδότηση και τη στρατηγική ελέγχου και να ανταλλάξουν απόψεις για θέματα που σχετίζονται με τη βελτίωση των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου.

ΤΙΤΛΟΣ VII ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Δημοσιονομική διαχείριση

Άρθρο 119  Κοινοί κανόνες για τις πληρωμές

Το κράτος μέλος εξασφαλίζει ότι, το αργότερο μέχρι το κλείσιμο του επιχειρησιακού προγράμματος, το ποσό της δημόσιας υποστήριξης που καταβάλλεται σε δικαιούχους είναι τουλάχιστον ίσο προς τη συνεισφορά των Ταμείων που καταβάλλεται από την Επιτροπή στο κράτος μέλος.

Άρθρο 120 Κοινοί κανόνες για τον υπολογισμό των ενδιάμεσων πληρωμών και των πληρωμών του ετήσιου και τελικού υπολοίπου

1.           Η Επιτροπή καταβάλλει ως ενδιάμεσες πληρωμές το 90% του ποσού που προκύπτει από την εφαρμογή του ποσοστού συγχρηματοδότησης για κάθε άξονα προτεραιότητας που ορίζεται στην απόφαση για την έγκριση του επιχειρησιακού προγράμματος στην επιλέξιμη δαπάνη για τον άξονα προτεραιότητας που περιλαμβάνεται στην αίτηση πληρωμής. Καθορίζει το ετήσιο υπόλοιπο σύμφωνα με το άρθρο 130 παράγραφος 1.

2.           Η συνεισφορά από τα Ταμεία σε έναν άξονα προτεραιότητας μέσω των ενδιάμεσων πληρωμών και των πληρωμών του ετήσιου και του τελικού υπολοίπου δεν είναι υψηλότερη από:

α)      τη δημόσια υποστήριξη που αναφέρεται στην αίτηση πληρωμής για τον άξονα προτεραιότητας· και

β)      τη συνεισφορά των Ταμείων στον άξονα προτεραιότητας που ορίζεται στην απόφαση της Επιτροπής για την έγκριση του επιχειρησιακού προγράμματος.

3.           Παρά τις διατάξεις της παραγράφου 22, η υποστήριξη της Ένωσης μέσω των ενδιάμεσων πληρωμών και των πληρωμών του τελικού υπολοίπου δεν είναι υψηλότερη από τη δημόσια υποστήριξη και το ανώτατο ποσό της υποστήριξης από τα Ταμεία για κάθε άξονα προτεραιότητας, όπως ορίζεται στην απόφαση της Επιτροπής για την έγκριση του επιχειρησιακού προγράμματος.

Άρθρο 121 Αιτήσεις πληρωμής

1.           Οι αιτήσεις πληρωμής περιλαμβάνουν για κάθε άξονα προτεραιότητας:

α)      το συνολικό ποσό των επιλέξιμων δαπανών που κατέβαλαν οι δικαιούχοι για την υλοποίηση πράξεων, όπως αυτές έχουν εγγραφεί στους λογαριασμούς της αρχής πιστοποίησης·

β)      το συνολικό ποσό της δημόσιας υποστήριξης για την υλοποίηση πράξεων, όπως καταχωρίζεται στους λογαριασμούς της αρχής πιστοποίησης·

γ)      την αντίστοιχη επιλέξιμη δημόσια υποστήριξη που έχει καταβληθεί στον δικαιούχο, όπως έχει εγγραφεί στους λογαριασμούς της αρχής πιστοποίησης.

2.           Οι δαπάνες που περιλαμβάνονται σε μια αίτηση πληρωμής δικαιολογούνται με εξοφλημένα τιμολόγια ή λογιστικά στοιχεία ισοδύναμης αποδεικτικής αξίας, εκτός από τις περιπτώσεις υποστήριξης του άρθρου 57 παράγραφος 1 στοιχεία β), γ) και δ), του άρθρου 58, του άρθρου 59 παράγραφος 1 και του άρθρου 93 καθώς και του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. […]/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1081/2006 [ΕΚΤ]. Για τέτοιες μορφές υποστήριξης, τα ποσά που περιλαμβάνονται σε μια αίτηση πληρωμής είναι τα στοιχεία κόστους που επιστρέφονται στον δικαιούχο από τη διαχειριστική αρχή.

3.           Η Επιτροπή εκδίδει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, το υπόδειγμα για τις αιτήσεις πληρωμής. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με την αναφερόμενη στο άρθρο 143 παράγραφο 2 διαδικασία της συμβουλευτικής επιτροπής.

Άρθρο 122 Πληρωμή στους δικαιούχους

Οι διαχειριστικές αρχές μεριμνούν ώστε οι δικαιούχοι να εισπράττουν το συντομότερο δυνατό και πλήρως το συνολικό ποσό της δημόσιας υποστήριξης, και σε κάθε περίπτωση πριν από την εισαγωγή της αντίστοιχης δαπάνης στην αίτηση πληρωμής. Κανένα ποσό δεν αφαιρείται ούτε παρακρατείται και δεν εισπράττεται καμία ειδική επιβάρυνση ή άλλο τέλος ισοδύναμου αποτελέσματος που θα επέφερε μείωση των ποσών αυτών για τους δικαιούχους.

Άρθρο 123 Χρήση του ευρώ

1.           Τα κράτη μέλη που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ ως νόμισμά τους κατά την ημερομηνία της αίτησης πληρωμής μετατρέπουν σε ευρώ τα ποσά των δαπανών που πραγματοποιήθηκαν σε εθνικό νόμισμα. Τα ποσά αυτά μετατρέπονται σε ευρώ με τη χρήση της μηνιαίας λογιστικής ισοτιμίας της Επιτροπής για τον μήνα εγγραφής της σχετικής δαπάνης στους λογαριασμούς της διαχειριστικής αρχής του συγκεκριμένου επιχειρησιακού προγράμματος. Η Επιτροπή δημοσιεύει κάθε μήνα ηλεκτρονικώς αυτή την ισοτιμία.

2.           Όταν το ευρώ γίνει το νόμισμα ενός κράτους μέλους, η διαδικασία μετατροπής που μνημονεύεται στην παράγραφο 1 εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε όλες τις δαπάνες που έχουν καταλογιστεί στους λογαριασμούς από τη διαχειριστική αρχή πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της αμετάκλητης ισοτιμίας μετατροπής του εθνικού νομίσματος σε ευρώ.

Άρθρο 124 Πληρωμή της προχρηματοδότησης

1.           Το ποσό προχρηματοδότησης καταβάλλεται στις ακόλουθες δόσεις:

α)      το 2014: 2 % του ποσού της συνεισφοράς των Ταμείων για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού στο επιχειρησιακό πρόγραμμα·

β)      το 2015: 1 % του ποσού της συνεισφοράς των Ταμείων για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού στο επιχειρησιακό πρόγραμμα·

γ)      το 2016: 1 % του ποσού της συνεισφοράς των Ταμείων για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού στο επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Εάν ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα εγκριθεί το 2015 ή αργότερα, οι πρώτες δόσεις καταβάλλονται στο έτος της έγκρισης.

2.           Ένα ετήσιο ποσό προχρηματοδότησης καταβάλλεται πριν από την 1η Ιουλίου στα έτη 2016 έως το 2022. Το 2016 η ετήσια προχρηματοδότηση είναι το 2 % του ποσού της συνεισφοράς των Ταμείων για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού στο επιχειρησιακό πρόγραμμα. Από το 2017 έως το 2022, η ετήσια προχρηματοδότηση είναι το 2,5% του ποσού της συνεισφοράς των Ταμείων για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού στο επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Άρθρο 125 Εκκαθάριση προχρηματοδότησης

Το ποσό που καταβάλλεται ως ετήσια προχρηματοδότηση διαγράφεται από τους λογαριασμούς της Επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 130.

Άρθρο 126 Προθεσμίες για την υποβολή των αιτήσεων ενδιάμεσης πληρωμής και για την πληρωμή τους

1.           Η αρχή πιστοποίησης υποβάλλει σε τακτά διαστήματα αίτηση ενδιάμεσης πληρωμής που καλύπτει ποσά τα οποία εγγράφονται στους λογαριασμούς της ως δημόσια συνεισφορά που καταβάλλεται σε δικαιούχους κατά τη λογιστική χρήση που λήγει την 30ή Ιουνίου.

2.           Η αρχή πιστοποίησης υποβάλλει την τελική αίτηση ενδιάμεσης πληρωμής έως τις 31 Ιουλίου μετά τη λήξη της προηγούμενης λογιστικής χρήσης και, σε κάθε περίπτωση, πριν από την πρώτη αίτηση ενδιάμεσης πληρωμής για την επόμενη λογιστική χρήση.

3.           Η πρώτη αίτηση για ενδιάμεση πληρωμή δεν υποβάλλεται προτού η Επιτροπή λάβει την επίσημη πράξη διαπίστευσης της διαχειριστικής αρχής.

4.           Δεν πραγματοποιούνται ενδιάμεσες πληρωμές για επιχειρησιακό πρόγραμμα, εάν δεν έχει αποσταλεί στην Επιτροπή η ετήσια έκθεση υλοποίησης, σύμφωνα με το άρθρο 101.

5.           Με την επιφύλαξη των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων, η Επιτροπή πραγματοποιεί την ενδιάμεση πληρωμή το αργότερο εντός 60 ημερών από την ημερομηνία καταχώρισης της αίτησης πληρωμής από την Επιτροπή.

Άρθρο 127 Αποδέσμευση

1.           Η Επιτροπή αποδεσμεύει μέρος του ποσού υπολογιζόμενο σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο σε ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα, το οποίο δεν έχει χρησιμοποιηθεί για την καταβολή της αρχικής και ετήσιας προχρηματοδότησης, ενδιάμεσων πληρωμών και του ετήσιου υπολοίπου έως τις 31 Δεκεμβρίου του δεύτερου οικονομικού έτους μετά το έτος της δημοσιονομικής ανάληψης υποχρεώσεων στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος ή για το οποίο δεν έχει σταλεί αίτηση πληρωμής σύμφωνα με το άρθρο 126 παράγραφος 1.

Για τους σκοπούς της αποδέσμευσης, η Επιτροπή υπολογίζει το ποσό με την προσθήκη ενός έκτου από την ετήσια δημοσιονομική ανάληψη υποχρεώσεων που συνδέεται με τη συνολική ετήσια συμμετοχή του 2014 σε καθεμία από τις αναλήψεις υποχρεώσεων του προϋπολογισμού από το 2015 έως το 2020.

2.           Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο της πρώτης παραγράφου, οι προθεσμίες για την αποδέσμευση δεν εφαρμόζονται στην ετήσια δημοσιονομική ανάληψη υποχρεώσεων που αφορά τη συνολική ετήσια συνεισφορά του 2014.

3.           Εάν η πρώτη ετήσια δημοσιονομική ανάληψη υποχρεώσεων αφορά τη συνολική ετήσια ανάληψη υποχρεώσεων για το 2015, κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, οι προθεσμίες για την αποδέσμευση δεν εφαρμόζονται στην ετήσια δημοσιονομική ανάληψη υποχρεώσεων που αφορά τη συνολική ετήσια συνεισφορά του 2015. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η Επιτροπή υπολογίζει το ποσό στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο με την προσθήκη ενός πέμπτου της ετήσιας δημοσιονομικής ανάληψης υποχρεώσεων που αφορά το συνολικό ετήσιο ποσό συνεισφοράς του 2015 σε καθεμία από τις δημοσιονομικές αναλήψεις υποχρεώσεων από το 2016 έως το 2020.

4.           Το συγκεκριμένο μέρος των αναλήψεων υποχρεώσεων που είναι ακόμη ανοικτό στις 31 Δεκεμβρίου 2022 αποδεσμεύεται εάν κάποιο από τα έγγραφα που απαιτούνται δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 1 δεν έχει υποβληθεί στην Επιτροπή έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2023.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Εκκαθάριση λογαριασμών και κλείσιμο

τμήμα I Εκκαθάριση λογαριασμών

Άρθρο 128 Περιεχόμενο των ετήσιων λογαριασμών

1.           Οι πιστοποιημένοι ετήσιοι λογαριασμοί για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα καλύπτουν τη λογιστική χρήση και περιλαμβάνουν στο επίπεδο κάθε άξονα προτεραιότητας:

α)      το συνολικό ποσό των επιλέξιμων δαπανών που έχουν εγγραφεί στους λογαριασμούς της αρχής πιστοποίησης ως πραγματοποιηθείσες από τους δικαιούχους κατά την υλοποίηση των πράξεων και την αντίστοιχη επιλέξιμη δημόσια χρηματοδότηση που έχει καταβληθεί και το συνολικό ποσό της δημόσιας χρηματοδότησης που έχει καταβληθεί για την υλοποίηση πράξεων·

β)      τα ποσά που ανακλήθηκαν και ανακτήθηκαν κατά τη διάρκεια της λογιστικής χρήσης, τα προς ανάκτηση ποσά μέχρι το τέλος της λογιστικής χρήσης, τα ανακτηθέντα ποσά σύμφωνα με το άρθρο 61 και τα μη ανακτήσιμα ποσά·

γ)      για κάθε άξονα προτεραιότητας, τον κατάλογο των πράξεων που ολοκληρώνονται κατά τη διάρκεια της λογιστικής χρήσης, οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν από το ΕΤΠΑ και το Ταμείο Συνοχής·

δ)      για κάθε άξονα προτεραιότητας, έλεγχο της συνάφειας μεταξύ των δαπανών που δηλώνονται σύμφωνα με το στοιχείο α) και των δαπανών που δηλώθηκαν για την ίδια λογιστική χρήση στις αιτήσεις πληρωμής, συνοδευόμενη με εξήγηση κάθε απόκλισης.

2.           Η αρχή πιστοποίησης μπορεί να προσδιορίζει ανά άξονα προτεραιότητας στους λογαριασμούς διάταξη που δεν υπερβαίνει το 5% των συνολικών δαπανών στις αιτήσεις πληρωμής που υποβάλλονται για μια συγκεκριμένη λογιστική χρήση, εάν η αξιολόγηση της νομιμότητας και κανονικότητας των δαπανών υπόκειται σε διαδικασία που είναι σε εξέλιξη από την ελεγκτική αρχή. Το καλυπτόμενο ποσό εξαιρείται από το συνολικό ποσό των επιλέξιμων δαπανών που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α). Τα ποσά αυτά περιλαμβάνονται οριστικά ή εξαιρούνται από τους ετήσιους λογαριασμούς το επόμενο έτος.

Άρθρο 129 Υποβολή πληροφοριών

Για κάθε έτος από το 2016 έως και το 2022, το κράτος μέλος υποβάλλει τα έγγραφα που αναφέρονται στο άρθρο 75 παράγραφος 1.

Άρθρο 130 Ετήσια εκκαθάριση λογαριασμών

1.           Για τον υπολογισμό του ποσού που πρέπει να καταλογιστεί στα Ταμεία για μια λογιστική χρήση, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη:

α)      το συνολικό ποσό των δαπανών που εγγράφεται στους λογαριασμούς και αναφέρεται στο άρθρο 128 παράγραφος 1 στοιχείο α) στο οποίο εφαρμόζεται το ποσοστό συγχρηματοδότησης για κάθε άξονα προτεραιότητας·

β)      το συνολικό ποσό των πληρωμών που πραγματοποίησε η Επιτροπή κατά τη διάρκεια της εν λόγω λογιστικής χρήσης, το οποίο αποτελείται από:

i)        το ποσό των ενδιάμεσων πληρωμών που έχει καταβάλει η Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 120 παράγραφος 1 και το άρθρο 22· και

ii)       το ποσό της ετήσιας προχρηματοδότησης που καταβλήθηκε βάσει του άρθρου 124 παράγραφος 2.

2.           Για το ετήσιο υπόλοιπο το οποίο, ως αποτέλεσμα της εκκαθάρισης των λογαριασμών, είναι ανακτήσιμο από το κράτος μέλος εκδίδεται από την Επιτροπή ένταλμα είσπραξης. Το ετήσιο υπόλοιπο που είναι καταβλητέο στο κράτος μέλος προστίθεται στην επόμενη ενδιάμεση πληρωμή που πραγματοποιεί η Επιτροπή ύστερα από εκκαθάριση των λογαριασμών.

3.           Εάν, για λόγους που αποδίδονται στο κράτος μέλος, η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει την εκκαθάριση των λογαριασμών έως τις 30 Απριλίου του έτους μετά τη λήξη μιας λογιστικής χρήσης, η Επιτροπή κοινοποιεί στο κράτος μέλος τα μέτρα που πρέπει να λάβει η διαχειριστική αρχή ή η ελεγκτική αρχή ή τις συμπληρωματικές έρευνες που προτίθεται να διενεργήσει η Επιτροπή κατ’ εφαρμογή του άρθρου 65 παράγραφοι 2 και 3.

4.           Η καταβολή του ετήσιου υπολοίπου από την Επιτροπή βασίζεται στις δηλωθείσες δαπάνες στους λογαριασμούς, χωρίς το ποσό ενδεχόμενης δαπάνης που έχει δηλωθεί στην Επιτροπή και το οποίο υπόκειται σε κατ’ αντιμωλία διαδικασία με την ελεγκτική αρχή.

Άρθρο 131 Κυλιόμενο κλείσιμο

1.           Για το ΕΤΠΑ και το Ταμείο Συνοχής, οι ετήσιοι λογαριασμοί για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα περιλαμβάνουν στο επίπεδο κάθε άξονα προτεραιότητας τον κατάλογο των πράξεων που ολοκληρώνονται κατά τη διάρκεια της λογιστικής χρήσης. Θεωρούνται περαιωθείσες οι δαπάνες που αφορούν αυτές τις πράξεις και περιλαμβάνονται στους λογαριασμούς και υπόκεινται στην απόφαση εκκαθάρισης.

2.           Για το ΕΚΤ οι δαπάνες που περιλαμβάνονται στους λογαριασμούς και υπόκεινται σε απόφαση εκκαθάρισης θεωρούνται περαιωθείσες.

Άρθρο 132 Διαθεσιμότητα εγγράφων

1.           Με την επιφύλαξη των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, η διαχειριστική αρχή διασφαλίζει ότι όλα τα δικαιολογητικά έγγραφα σχετικά με τις πράξεις τίθενται για διάστημα τριών ετών στη διάθεση της Επιτροπής και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, εάν το ζητήσουν. Αυτή η τριετής περίοδος αρχίζει να υπολογίζεται από τις 31 Δεκεμβρίου του έτους της απόφασης εκκαθάρισης λογαριασμών κατ’ εφαρμογή του άρθρου 130 ή, το αργότερο, από την ημερομηνία πληρωμής του τελικού υπολοίπου.

Η εν λόγω τριετής περίοδος διακόπτεται είτε σε περίπτωση δικαστικών ή διοικητικών διαδικασιών είτε με δεόντως αιτιολογημένη αίτηση της Επιτροπής.

2.           Τα έγγραφα διατηρούνται υπό τη μορφή είτε πρωτοτύπων είτε επικυρωμένων αντιγράφων των πρωτοτύπων ή σε κοινώς αποδεκτούς φορείς δεδομένων, περιλαμβανομένων των ηλεκτρονικών εκδόσεων των πρωτότυπων εγγράφων ή εγγράφων που υπάρχουν μόνο σε ηλεκτρονική μορφή.

3.           Τα έγγραφα διατηρούνται σε μορφή που επιτρέπει ταυτοποίηση των υποκειμένων των δεδομένων για διάστημα που δεν υπερβαίνει το αναγκαίο για τους σκοπούς για τους οποίους συγκεντρώθηκαν τα δεδομένα ή για τους οποίους υποβάλλονται σε περαιτέρω επεξεργασία

4.           Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 142, για να καθορίσει τους φορείς δεδομένων που μπορούν να θεωρούνται κοινά αποδεκτοί.

5.           Η διαδικασία πιστοποίησης της αντιστοιχίας των εγγράφων που διατηρούνται σε κοινά αποδεκτούς φορείς δεδομένων με τα πρωτότυπα έγγραφα ορίζεται από τις εθνικές αρχές και εξασφαλίζει ότι οι διατηρούμενες εκδόσεις ικανοποιούν τις εθνικές νομικές απαιτήσεις και είναι αξιόπιστες για τους σκοπούς του δημοσιονομκού ελέγχου.

6.           Όταν τα έγγραφα υπάρχουν μόνο σε ηλεκτρονική μορφή, τα πληροφοριακά συστήματα που χρησιμοποιούνται πρέπει να πληρούν τα αποδεκτά πρότυπα ασφαλείας που να διασφαλίζουν ότι τα διατηρούμενα έγγραφα είναι σύμφωνα με τις εθνικές νομικές απαιτήσεις και είναι αξιόπιστα για τους σκοπούς του δημοσιονομικού ελέγχου.

Τμήμα II Κλείσιμο των επιχειρησιακών προγραμμάτων

Άρθρο 133  Υποβολή εγγράφων κλεισίματος και πληρωμή του τελικού υπολοίπου

1.           Τα κράτη μέλη υποβάλλουν τα ακόλουθα έγγραφα έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2023:

α)      αίτηση πληρωμής τελικού υπολοίπου·

β)      τελική έκθεση υλοποίησης του επιχειρησιακού προγράμματος· και

γ)      τα έγγραφα που αναφέρονται στο άρθρο 75 παράγραφος 1 για την τελευταία λογιστική χρήση, από την 1η Ιουλίου 2022 έως τις 30 Ιουνίου 2023.

2.           Το τελικό υπόλοιπο καταβάλλεται το αργότερο εντός τριών μηνών από την ημερομηνία εκκαθάρισης των λογαριασμών της τελευταίας λογιστικής χρήσης ή ένα μήνα από την ημερομηνία παραλαβής της τελικής έκθεσης υλοποίησης∙ ισχύει η τελευταία ημερομηνία.

Τμήμα III Αναστολή πληρωμών

Άρθρο 134  Αναστολή πληρωμών

1.           Το σύνολο ή μέρος των ενδιάμεσων πληρωμών, στο επίπεδο των αξόνων προτεραιότητας ή των επιχειρησιακών προγραμμάτων, μπορεί να αναστέλλεται από την Επιτροπή εάν:

α)      υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου του επιχειρησιακού προγράμματος για τις οποίες δεν έχουν ληφθεί διορθωτικά μέτρα·

β)      δαπάνη που περιλαμβάνεται σε δήλωση δαπανών συνδέεται με παρατυπία που έχει σοβαρές δημοσιονομικές συνέπειες, η οποία δεν έχει διορθωθεί·

γ)      το κράτος μέλος δεν έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την επανόρθωση της κατάστασης η οποία αποτέλεσε αιτία της διακοπής βάσει του άρθρου 74·

δ)      υπάρχει σοβαρή ανεπάρκεια όσον αφορά την ποιότητα και την αξιοπιστία του συστήματος παρακολούθησης ή των δεδομένων για κοινούς και ειδικούς δείκτες·

ε)      το κράτος μέλος δεν έλαβε τα μέτρα που προβλέπονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα σχετικά με την εκπλήρωση των εκ των προτέρων όρων·

στ)    υπάρχουν στοιχεία που προκύπτουν από την επανεξέταση των επιδόσεων σύμφωνα με τα οποία για έναν άξονα προτεραιότητας δεν επιτεύχθηκαν τα ορόσημα που προβλέπονται στο πλαίσιο επιδόσεων·

ζ)      το κράτος μέλος δεν απαντά ή δεν απαντά ικανοποιητικά δυνάμει του άρθρου 20 παράγραφος 5·

η)      ισχύει μία από τις περιπτώσεις του άρθρου 21 παράγραφος 6 στοιχεία α) έως ε).

2.           Η Επιτροπή δύναται να αποφασίσει με εκτελεστικές πράξεις την αναστολή όλων ή μέρους των ενδιάμεσων πληρωμών, αφού προηγουμένως δώσει στο κράτος μέλος την ευκαιρία να υποβάλει τις παρατηρήσεις του.

3.           Η Επιτροπή θέτει τέρμα στην αναστολή όλων ή μέρους των ενδιάμεσων πληρωμών όταν το κράτος μέλος λάβει τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να καταστεί δυνατή η άρση της αναστολής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Δημοσιονομικές διορθώσεις

τμήμα I Δημοσιονομικές διορθώσεις από τα κράτη μέλη

Άρθρο 135  Δημοσιονομικές διορθώσεις από τα κράτη μέλη

1.           Τα κράτη μέλη φέρουν την πρωταρχική ευθύνη για τη διερεύνηση των παρατυπιών και την επιβολή των αναγκαίων δημοσιονομικών διορθώσεων και την επιδίωξη της ανάκτησης των σχετικών ποσών. Σε περίπτωση συστημικής παρατυπίας, το κράτος μέλος επεκτείνει την έρευνά του για να καλυφθούν όλες οι πράξεις που έχουν ενδεχομένως επηρεαστεί.

2.           Το κράτος μέλος προβαίνει στις απαιτούμενες δημοσιονομικές διορθώσεις όσον αφορά τις μεμονωμένες ή συστημικές παρατυπίες που διαπιστώνονται σε πράξεις ή επιχειρησιακά προγράμματα. Οι δημοσιονομικές διορθώσεις συνίστανται στην ακύρωση ολόκληρης ή μέρους της δημόσιας συνεισφοράς σε μια πράξη ή επιχειρησιακό πρόγραμμα. Το κράτος μέλος λαμβάνει υπόψη τη φύση και τη σοβαρότητα των παρατυπιών και την οικονομική απώλεια των Ταμείων και εφαρμόζει αναλογική διόρθωση. Οι δημοσιονομικές διορθώσεις εγγράφονται στους ετήσιους λογαριασμούς από τη διαχειριστική αρχή για τη λογιστική χρήση κατά τη διάρκεια της οποίας αποφασίζεται η ακύρωση.      

3.           Το ποσό της συνεισφοράς των Ταμείων που ακυρώνεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί από το κράτος μέλος στο εσωτερικό του ίδιου επιχειρησιακού προγράμματος με την επιφύλαξη της παραγράφου 4.

4.           Η συνεισφορά που ακυρώνεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 δεν επιτρέπεται να επαναχρησιμοποιηθεί για καμία πράξη που αποτέλεσε αντικείμενο διόρθωσης ούτε, στην περίπτωση που η δημοσιονομική διόρθωση πραγματοποιείται λόγω συστημικής παρατυπίας, για πράξη που επηρεάστηκε από τη συστημική παρατυπία.

Τμήμα II Δημοσιονομικές διορθώσεις από την Επιτροπή

Άρθρο 136  Κριτήρια δημοσιονομικών διορθώσεων

1.           Η Επιτροπή μπορεί να προβαίνει σε δημοσιονομικές διορθώσεις με εκτελεστικές πράξεις, ακυρώνοντας το σύνολο ή μέρος της συνεισφοράς της Ένωσης σε επιχειρησιακό πρόγραμμα όταν, σύμφωνα με το άρθρο 77, μετά τη διεξαγωγή της αναγκαίας εξέτασης, συμπεραίνει ότι:

α)      υπάρχει σοβαρή έλλειψη στο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου του επιχειρησιακού προγράμματος η οποία έχει θέσει σε κίνδυνο την ήδη καταβληθείσα συνεισφορά της Ένωσης στο επιχειρησιακό πρόγραμμα·

β)      το κράτος μέλος δεν έχει συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του βάσει του άρθρου 135 πριν από την έναρξη της διαδικασίας διόρθωσης βάσει της παρούσας παραγράφου·

γ)      οι δαπάνες που περιέχονται στην αίτηση πληρωμής είναι παράτυπες και δεν έχουν διορθωθεί από το κράτος μέλος πριν από την έναρξη της διαδικασίας διόρθωσης βάσει της παρούσας παραγράφου.

Η Επιτροπή στηρίζει τις δημοσιονομικές της διορθώσεις σε διαπιστωμένες μεμονωμένες περιπτώσεις παρατυπιών, λαμβάνοντας υπόψη αν η παρατυπία είναι συστημική. Όταν δεν είναι εφικτός ο ακριβής προσδιορισμός του ποσού της παράτυπης δαπάνης με την οποία επιβαρύνθηκαν τα Ταμεία, η Επιτροπή εφαρμόζει κατ’ αποκοπήν διόρθωση ή διόρθωση κατά παρέκταση.

2.           Κατά την έκδοση απόφασης σχετικά με το ποσό της διόρθωσης βάσει της παραγράφου 1, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τη φύση και τη σοβαρότητα της παρατυπίας καθώς και την έκταση και τις δημοσιονομικές επιπτώσεις των ελλείψεων που διαπιστώθηκαν στα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου του επιχειρησιακού προγράμματος.

3.           Όταν η Επιτροπή στηρίζει τη θέση της σε εκθέσεις ελεγκτών, με εξαίρεση τους ελεγκτές των δικών της υπηρεσιών, εξάγει τα δικά της συμπεράσματά σε σχέση με τις δημοσιονομικές συνέπειες, αφού εξετάσει τα μέτρα που έλαβε το οικείο κράτος μέλος βάσει του άρθρου 135 παράγραφος 2, τις κοινοποιήσεις που πραγματοποιούνται βάσει του άρθρου 112 παράγραφος 3 και τις ενδεχόμενες απαντήσεις από το κράτος μέλος.

4.           Όταν η Επιτροπή διαπιστώνει, βάσει της εξέτασης της τελικής έκθεσης υλοποίησης του προγράμματος, σοβαρή αποτυχία όσον αφορά την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο πλαίσιο επιδόσεων, μπορεί να επιβάλει δημοσιονομικές διορθώσεις για τον σχετικό άξονα προτεραιότητας με εκτελεστικές πράξεις.

5.           Όταν ένα κράτος μέλος δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του που προβλέπονται στο άρθρο 86, η Επιτροπή μπορεί, ανάλογα με τον βαθμό αθέτησης των εν λόγω υποχρεώσεων, να προβεί σε δημοσιονομική διόρθωση ακυρώνοντας ολόκληρο ή μέρος της συνεισφοράς των διαρθρωτικών ταμείων στο οικείο κράτος μέλος.

6.           Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 142, θεσπίζοντας τα κριτήρια που εφαρμόζονται για τον καθορισμό του επιπέδου της δημοσιονομικής διόρθωσης που πρέπει να εφαρμοστεί.

Άρθρο 137 Διαδικασία

1.           Πριν λάβει απόφαση για τη δημοσιονομική διόρθωση, η Επιτροπή κινεί τη διαδικασία ενημερώνοντας το κράτος μέλος για τα προσωρινά συμπεράσματα της εξέτασής της και ζητώντας από το κράτος μέλος να διατυπώσει τις παρατηρήσεις του εντός δύο μηνών.

2.           Όταν η Επιτροπή προτείνει κατά παρέκταση ή κατ’ αποκοπήν δημοσιονομική διόρθωση, παρέχεται στο κράτος μέλος η δυνατότητα να αποδείξει, μέσω εξέτασης των συναφών εγγράφων, ότι η πραγματική έκταση της παρατυπίας είναι μικρότερη από την εκτίμηση της Επιτροπής. Το κράτος μέλος, σε συμφωνία με την Επιτροπή, μπορεί να περιορίσει το πεδίο της εξέτασης αυτής σε ένα κατάλληλο ποσοστό ή δείγμα των συναφών εγγράφων. Εκτός από δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, η χρονική παράταση που χορηγείται για την εξέταση αυτή δεν μπορεί να υπερβεί περαιτέρω την περίοδο δύο μηνών μετά τη δίμηνη περίοδο πού αναφέρεται στην παράγραφο 1.

3.           Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη όλα τα στοιχεία που υποβάλλει το κράτος μέλος εντός της προθεσμίας που ορίζεται στις παραγράφους 1 και 2.

4.           Όταν το κράτος μέλος δεν αποδέχεται τα προσωρινά συμπεράσματα της Επιτροπής, καλείται σε ακρόαση από την Επιτροπή, ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι διαθέσιμες όλες οι σχετικές πληροφορίες και παρατηρήσεις που θα χρησιμεύσουν ως βάση για τα συμπεράσματα της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της δημοσιονομικής διόρθωσης.

5.           Για την επιβολή δημοσιονομικών διορθώσεων, η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση σχετικά με τη δημοσιονομική διόρθωση, με εκτελεστική πράξη, εντός έξι μηνών από την ημερομηνία της ακρόασης ή από την ημερομηνία παραλαβής των συμπληρωματικών στοιχείων, όταν το κράτος μέλος δεχθεί να υποβάλει τα εν λόγω συμπληρωματικά στοιχεία μετά την ακρόαση. Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη όλα τα στοιχεία και τις παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν κατά τη διαδικασία. Εάν δεν πραγματοποιηθεί ακρόαση, ο υπολογισμός της εξάμηνης περιόδου αρχίζει δύο μήνες από την ημερομηνία της προσκλητήριας σε ακρόαση επιστολής της Επιτροπής.

6.           Όταν η Επιτροπή ή το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο ανιχνεύουν παρατυπίες που επηρεάζουν τους ετήσιους λογαριασμούς που αποστέλλονται στην Επιτροπή, η συνακόλουθη δημοσιονομική διόρθωση μειώνει τη χρηματοδότηση από τα Ταμεία στο επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Άρθρο 138 Υποχρεώσεις των κρατών μελών

Η επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης από τη Επιτροπή δεν θίγει την υποχρέωση των κρατών μελών να επιδιώξουν ανακτήσεις βάσει του άρθρου 135 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού και να ανακτήσουν κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης και βάσει του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου[33].

Άρθρο 139 Επιστροφή

1.           Κάθε επιστροφή η οποία οφείλεται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης πραγματοποιείται πριν από την προθεσμία που αναφέρεται στο ένταλμα είσπραξης το οποίο συντάσσεται σύμφωνα με το άρθρο 73 του δημοσιονομικού κανονισμού. Η προθεσμία αυτή είναι η τελευταία ημέρα του δεύτερου μήνα από την έκδοση του εντάλματος.

2.           Οποιαδήποτε καθυστέρηση της επιστροφής συνεπάγεται την πληρωμή τόκων υπερημερίας, αρχής γενομένης από την ημερομηνία λήξης μέχρι την ημερομηνία πραγματοποίησης της πραγματικής πληρωμής. Το επιτόκιο αυτών των τόκων είναι κατά μιάμιση ποσοστιαία μονάδα υψηλότερο από το επιτόκιο που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις βασικές πράξεις της αναχρηματοδότησης κατά την πρώτη εργάσιμη ημέρα του μήνα κατά τον οποίο καθίσταται ληξιπρόθεσμη.

ΤΙΤΛΟΣ VIII

Αναλογικός έλεγχος επιχειρησιακών προγραμμάτων

            Άρθρο 140 Αναλογικός έλεγχος επιχειρησιακών προγραμμάτων

1.           Οι πράξεις των οποίων οι συνολικές επιλέξιμες δαπάνες δεν υπερβαίνουν τα 100 000 ευρώ δεν υπόκεινται σε περισσότερους από έναν ελέγχους είτε από την ελεγκτική αρχή είτε από την Επιτροπή πριν από το κλείσιμο όλων των δαπανών βάσει του άρθρου 131. Οι άλλες πράξεις δεν υπόκεινται σε περισσότερους από έναν ελέγχους ανά λογιστική χρήση από την ελεγκτική αρχή και την Επιτροπή πριν από το κλείσιμο όλων των δαπανών βάσει του άρθρου 131. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται με την επιφύλαξη της παραγράφου 4.

2.           Για τα επιχειρησιακά προγράμματα για τα οποία η τελευταία γνωμοδότηση ελέγχου αναφέρει ότι δεν υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις, η Επιτροπή μπορεί να συμφωνήσει με την αρχή ελέγχου στην επόμενη συνεδρίαση η οποία αναφέρεται στο άρθρο 118 παράγραφος 3 ότι ο απαιτούμενος όγκος ελεγκτικής εργασίας μπορεί να περιοριστεί, ώστε να είναι ανάλογος με τον διαπιστωθέντα κίνδυνο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η Επιτροπή δεν διενεργεί δικούς της επιτόπιους ελέγχους, εκτός εάν υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ελλείψεις του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου και επηρεάζουν τις δηλωθείσες στην Επιτροπή δαπάνες σε μια λογιστική χρήση για την οποία εκδόθηκε απόφαση εκκαθάρισης των λογαριασμών.

3.           Για τα επιχειρησιακά προγράμματα για τα οποία η Επιτροπή εξάγει το συμπέρασμα ότι μπορεί να βασιστεί στη γνώμη της ελεγκτικής αρχής, μπορεί να συμφωνήσει με την ελεγκτική αρχή να περιορίσει τους δικούς της επιτόπιους ελέγχους στο ελεγκτικό έργο της αρχής ελέγχου, εκτός εάν υπάρχουν στοιχεία για ελλείψεις του έργου της ελεγκτικής αρχής για μια λογιστική χρήση για την οποία έχει εκδοθεί απόφαση εκκαθάρισης λογαριασμών.

4.           Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, η ελεγκτική και η Επιτροπή μπορούν να διενεργούν ελέγχους πράξεων σε περίπτωση που η αξιολόγηση κινδύνου διαπιστώσει συγκεκριμένο κίνδυνο παρατυπίας ή απάτης, σε περίπτωση που υπάρχουν στοιχεία για σοβαρές ελλείψεις στο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου του οικείου επιχειρησιακού προγράμματος και, κατά τη διάρκεια των 3 ετών μετά το κλείσιμο όλων των δαπανών μιας πράξης βάσει του άρθρου 131, ως τμήμα δείγματος ελέγχου. Η Επιτροπή μπορεί ανά πάσα στιγμή να διενεργεί ελέγχους πράξεων για να αξιολογήσει το έργο μιας ελεγκτικής αρχής, επαναλαμβάνοντας την ελεγκτική δραστηριότητά της.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ, ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Μεταβιβάσεις αρμοδιοτήτων και διατάξεις εφαρμογής

Άρθρο 141 Τροποποίηση των παραρτημάτων

Η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 142, τροποποιήσεις των παραρτημάτων I και VI του παρόντος κανονισμού εντός του πεδίου των συναφών διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 142 Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.           Η αρμοδιότητα έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στον παρόν άρθρο.

2.           Οι αναφερόμενες στον παρόντα κανονισμό μεταβιβάσεις αρμοδιοτήτων αφορούν αόριστο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

3.           Οι μεταβιβάσεις αρμοδιοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3, στο άρθρο 12, στο άρθρο 20 παράγραφος 4, στο άρθρο 29 παράγραφος 6, στο άρθρο 32 παράγραφος 1, στο άρθρο 33 παράγραφοι 4, 7 και 3, στο άρθρο 34 παράγραφος 3, στο άρθρο 35 παράγραφος 5, στο άρθρο 36 παράγραφος 4, στο άρθρο 54 παράγραφος 1, στο άρθρο 58, στο άρθρο 112 παράγραφος 2, στο άρθρο 114 παράγραφοι 8 και 9, στο άρθρο 116 παράγραφος 1, στο άρθρο 117 παράγραφος 1, στο άρθρο 132 παράγραφος 4, στο άρθρο 136 παράγραφος 6 και στο άρθρο 141 μπορούν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο.

Η απόφαση ανάκλησης τερματίζει τη μεταβίβαση της αρμοδιότητας που ορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την εγκυρότητα των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ.

4.           Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί συγχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.           Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις τίθενται σε ισχύ μόνο εφόσον δεν διατυπώνεται αντίρρηση ούτε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε από το Συμβούλιο εντός περιόδου 2 μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εάν, πριν από τη λήξη της εν λόγω περιόδου, τόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και το Συμβούλιο έχουν ενημερώσει την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντίρρηση. Η εν λόγω περίοδος παρατείνεται κατά 2 μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Εάν κατά τη λήξη αυτής της περιόδου ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο έχει αντιταχθεί στην κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν.

Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη μπορεί να δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να τεθεί σε ισχύ πριν από τη λήξη της προθεσμίας αυτής, εάν τόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και το Συμβούλιο έχουν ενημερώσει την Επιτροπή ότι δεν προτίθενται να εγείρουν αντιρρήσεις.

Εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλουν αντιρρήσεις σε μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η πράξη δεν τίθεται σε ισχύ. Το όργανο που προβάλλει αντίρρηση στην κατ’ εξουσιοδότηση πράξη αναφέρει τους λόγους των αντιρρήσεών του.

Άρθρο 143 Διαδικασία επιτροπής

1.           Η Επιτροπή συνεπικουρείται από μια συντονιστική επιτροπή των Ταμείων. Η τελευταία είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.           Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/011.

3.           Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/011.

Όταν η γνώμη της επιτροπής βάσει των παραγράφων 2 και 3 πρέπει να εκδοθεί με γραπτή διαδικασία, η γραπτή διαδικασία περατώνεται ατελέσφορη όταν, εντός της προθεσμίας για την έκδοση γνωμοδότησης, το αποφασίσει ο πρόεδρος της επιτροπής ή το ζητήσουν τα μέλη της επιτροπής.

Όταν η επιτροπή δεν εκδίδει γνώμη, η Επιτροπή δεν εγκρίνει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2001.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Μεταβατικές και τελικές διατάξεις

Άρθρο 144 Ρήτρα επανεξέτασης

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο επανεξετάζουν τον παρόντα κανονισμό έως τις 31 Δεκεμβρίου 20ΧΧ, σύμφωνα με το άρθρο 177 της Συνθήκης.

Άρθρο 145 Μεταβατικές διατάξεις

1.           Ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει τη συνέχιση ή την τροποποίηση, συμπεριλαμβανομένης της συνολικής ή μερικής ακύρωσης, των σχετικών έργων μέχρι το κλείσιμό τους, ή συνδρομής που έχει εγκριθεί από την Επιτροπή με βάση τον εν λόγω κανονισμό ή άλλη νομοθετική πράξη η οποία εφαρμόζεται στην εν λόγω συνδρομή στις 31 Δεκεμβρίου 2013.

2.           Αιτήσεις που έχουν υποβληθεί βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου παραμένουν σε ισχύ.

Άρθρο 146 Κατάργηση

1.           Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2014.

2.           Οι παραπομπές στον καταργηθέντα κανονισμό θεωρούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 147 Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και εφαρμόζεται άμεσα σε κάθε κράτος μέλος

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

Στοιχεία του κοινού στρατηγικού πλαισίου που συνδέονται με τη συνοχή και τη συνέπεια των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών και της Ένωσης, με τους μηχανισμούς συντονισμού μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και με άλλες συναφείς πολιτικές και μέσα της Ένωσης, με τις οριζόντιες αρχές και τους εγκάρσιους πολιτικούς στόχους και με τις ρυθμίσεις για να αντιμετωπιστούν οι εδαφικές προκλήσεις

1.         Εισαγωγή

Για να μεγιστοποιηθεί η συμβολή των Ταμείων του ΚΣΠ σε μια έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο τις ανισότητες, είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί ότι οι πολιτικές δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» υποστηρίζονται από επενδύσεις μέσω των Ταμείων του ΚΣΠ και άλλων ενωσιακών μέσων. Τα κράτη μέλη πρέπει, επομένως, να εντοπίζουν τον τρόπο με τον οποίο τα προγράμματά τους μπορούν να συμβάλουν στους γενικούς στόχους της πολιτικής και στους πρωταρχικούς στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και στις εμβληματικές πρωτοβουλίες.

2.         Συνοχή και συνέπεια με την οικονομική διακυβέρνηση της Ένωσης

1. Τα κράτη μέλη πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην ιεράρχιση των δαπανών που ευνοούν την ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για την εκπαίδευση, την έρευνα, την καινοτομία και την ενεργειακή απόδοση και των δαπανών για την ευκολότερη πρόσβαση των ΜΜΕ στη χρηματοδότηση, τη διασφάλιση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, τη διαχείριση φυσικών πόρων και τη δράσης για την κλιματική αλλαγή και στη διασφάλιση της αποδοτικότητας των εν λόγω δαπανών. Πρέπει επίσης να λάβουν υπόψη τη διατήρηση ή την ενίσχυση της κάλυψης και της αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών απασχόλησης και των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας, με εστίαση στην ανεργία των νέων.

2. Κατά την προετοιμασία των συμβάσεων εταιρικής σχέσης, τα κράτη μέλη προγραμματίζουν τα ταμεία του ΚΣΠ λαμβάνοντας υπόψη τις πλέον πρόσφατες σχετικές ανά χώρα συστάσεις που έχει εκδώσει το Συμβούλιο δυνάμει των άρθρων 121 παράγραφος 2 και 148 παράγραφος 4 της ΣΛΕΕ σύμφωνα με τους αντίστοιχους ρόλους και υποχρεώσεις τους. Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να λάβουν υπόψη τις συστάσεις του Συμβουλίου δυνάμει του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης και τα προγράμματα οικονομικής προσαρμογής. Κάθε κράτος μέλος εκθέτει στη σύμβαση εταιρικής σχέσης σύμφωνα με το άρθρο 14 στοιχείο α) περίπτωση i) του παρόντος κανονισμού, τον τρόπο με τον οποίο οι διάφορες πηγές χρηματοδότησης της ΕΕ και των κρατών μελών συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που εντοπίζονται στις οικείες ανά χώρα συστάσεις και στην επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στα εθνικά προγράμματα μεταρρύθμισης σε στενή συνεργασία με τις αρμόδιες περιφερειακές και τοπικές αρχές.

3.         Μηχανισμοί συντονισμού μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ

3.1       Εισαγωγή

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι παρεμβάσεις που υποστηρίζονται από τα Ταμεία του ΚΣΠ είναι συμπληρωματικές και εφαρμόζονται συντονισμένα ώστε να μειωθεί το διοικητικό κόστος και ο διοικητικός φόρτος επί τόπου.

3.2       Συντονισμός και συμπληρωματικότητα

1. Τα κράτη μέλη και οι αρχές διαχείρισης που είναι υπεύθυνες για την υλοποίηση των Ταμείων του ΚΣΠ συνεργάζονται στενά για την προετοιμασία, την υλοποίηση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της σύμβασης εταιρικής σχέσης και των προγραμμάτων. Ειδικότερα, διασφαλίζουν ότι υλοποιούνται οι ακόλουθες ενέργειες:

α)      προσδιορισμός των τομέων παρέμβασης όπου τα Ταμεία του ΚΣΠ μπορούν να συνδυάζονται με συμπληρωματικό τρόπο για την επίτευξη των θεματικών στόχων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό·

β)      προώθηση της συμμετοχής των αρχών διαχείρισης που είναι υπεύθυνες για άλλα Ταμεία του ΚΣΠ ή άλλων αρχών διαχείρισης και σχετικών υπουργείων για την ανάπτυξη συστημάτων στήριξης για την εξασφάλιση συντονισμού και την αποφυγή επικάλυψης·

γ)      θέσπιση, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, κοινών επιτροπών παρακολούθησης προγραμμάτων σχετικά με την υλοποίηση των Ταμείων του ΚΣΠ και εκπόνηση άλλων κοινών ρυθμίσεων διαχείρισης και ελέγχου για να διευκολυνθεί ο συντονισμός μεταξύ των αρχών που είναι υπεύθυνες για την υλοποίηση των Ταμείων του ΚΣΠ·

δ)      χρήση κοινών λύσεων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης με στόχο τους αιτούντες και τους δικαιούχους, και «υπηρεσίας μίας στάσης» για την παροχή συμβουλών σχετικά με τις ευκαιρίες ενίσχυσης που διατίθενται μέσω καθενός από τα Ταμεία του ΚΣΠ ·

ε)      καθιέρωση μηχανισμών που θα συντονίζουν δραστηριότητες συνεργασίας οι οποίες χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ και το ΕΚΤ με επενδύσεις που υποστηρίζονται από τα προγράμματα «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση».

3.3       Ενθάρρυνση ολοκληρωμένων προσεγγίσεων

1. Τα κράτη μέλη, ανάλογα με την περίπτωση, συνδυάζουν τα Ταμεία του ΚΣΠ σε ολοκληρωμένα πακέτα σε τοπικό, περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο, που είναι ειδικά προσαρμοσμένα για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων αναγκών, προκειμένου να υποστηριχθεί η επίτευξη των εθνικών στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», και κάνουν χρήση ολοκληρωμένων εδαφικών επενδύσεων, ολοκληρωμένων ενεργειών και κοινών σχεδίων δράσης.

2. Τα κράτη μέλη προωθούν την ανάπτυξη των περιφερειακών και υποπεριφερειακών προσεγγίσεων, ιδιαίτερα μέσω της τοπικής ανάπτυξης που καθοδηγείται από τις κοινότητες, αναθέτοντας τη λήψη αποφάσεων και την υλοποίηση σε εταιρική σχέση φορέων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και της κοινωνίας των πολιτών. Η καθοδηγούμενη από την κοινότητα τοπική ανάπτυξη υλοποιείται στο πλαίσιο μιας στρατηγικής προσέγγισης για να εξασφαλιστεί ότι ο «από τη βάση προς την κορυφή» ορισμός των τοπικών αναγκών λαμβάνει υπόψη τις προτεραιότητες που έχουν οριστεί σε υψηλότερο επίπεδο. Συνεπώς, τα κράτη μέλη καθορίζουν την προσέγγιση της καθοδηγούμενης από την κοινότητα τοπικής ανάπτυξης μέσω των Ταμείων του ΚΣΠ και αναφέρουν στις συμβάσεις εταιρικής σχέσης τις κύριες προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με τον τρόπο αυτό, τους κύριους στόχους και τις προτεραιότητες για την καθοδηγούμενη από την κοινότητα τοπική ανάπτυξη, τους τύπους εδαφών που πρέπει να καλυφθούν, ποιος ιδιαίτερος ρόλος θα δοθεί σε ομάδες τοπικής δράσης όσον αφορά την υλοποίηση στρατηγικών και τον ρόλο που προβλέπεται για τα διάφορα Ταμεία του ΚΣΠ κατά την εφαρμογή στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης σε διάφορους τύπους εδαφών, όπως αγροτικές, αστικές και παράκτιες περιοχές και των αντίστοιχων μηχανισμών συντονισμού.

4.         Συντονισμός των Ταμείων του ΚΣΠ με άλλες πολιτικές και μέσα της Ένωσης

Τα προγράμματα της Ένωσης που προβλέπονται στο παρόν τμήμα δεν αποτελούν εξαντλητικό κατάλογο.

4.1       Εισαγωγή

1. Τα κράτη μέλη προβαίνουν σε ανάλυση του αντίκτυπου των πολιτικών της Ένωσης σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και στην κοινωνική, οικονομική και εδαφική συνοχή με στόχο την ενθάρρυνση του αποτελεσματικού συντονισμού και τον εντοπισμό και την προώθηση του καταλληλότερου τρόπου χρήσης των ευρωπαϊκών ταμείων, προκειμένου να υποστηριχθούν οι τοπικές, περιφερειακές και εθνικές επενδύσεις.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη συνέπεια μεταξύ των παρεμβάσεων που υποστηρίζονται από τα Ταμεία του ΚΣΠ και των στόχων άλλων πολιτικών της Ένωσης κατά τα στάδια προγραμματισμού και υλοποίησης. Για το σκοπό αυτό, επιδιώκουν να ληφθούν υπόψη οι ακόλουθες πτυχές:

α)      εντοπισμός και αξιοποίηση της συμπληρωματικότητας μεταξύ διαφόρων ενωσιακών μέσων σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, κατά το στάδιο προγραμματισμού και εφαρμογής·

β)      βελτιστοποίηση των υπαρχουσών δομών και, εφόσον χρειάζεται, θέσπιση νέων που διευκολύνουν το στρατηγικό καθορισμό προτεραιοτήτων όσον αφορά τα διάφορα μέσα και δομές για τον συντονισμό σε εθνικό επίπεδο, αποφυγή επικάλυψης προσπαθειών και εντοπισμός τομέων στους οποίους είναι αναγκαία πρόσθετη χρηματοδοτική υποστήριξη·

γ)      πλήρης αξιοποίηση των δυνατοτήτων για το συνδυασμό της υποστήριξης από διάφορα μέσα για τη στήριξη μεμονωμένων ενεργειών με τη στενή συνεργασία με τους αρμόδιους για την υλοποίηση άλλων εθνικών μέσων ώστε να δημιουργηθούν συνεκτικές και απλουστευμένες ευκαιρίες χρηματοδότησης για τους δικαιούχους.

4.2       Συντονισμός με την Κοινή Γεωργική Πολιτική και την Κοινή Αλιευτική Πολιτική

1. Το ΕΓΤΑΑ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής και συμπληρώνει τα μέτρα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων, το οποίο παρέχει άμεση υποστήριξη σε γεωργούς και υποστηρίζει τα μέτρα της αγοράς. Συνεπώς, τα κράτη μέλη διαχειρίζονται τις εν λόγω παρεμβάσεις από κοινού με στόχο να μεγιστοποιηθούν οι συνέργιες και η προστιθέμενη αξία της υποστήριξης της ΕΕ.

2. Το ΕΤΘΑ αποσκοπεί στην επίτευξη των στόχων της μεταρρύθμισης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής. Συνεπώς, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το ΕΤΘΑ για να υποστηριχθούν οι προσπάθειες για τη βελτίωση της συλλογής δεδομένων και την ενίσχυση του ελέγχου και για να εξασφαλιστεί ότι επιδιώκονται ακόμα συνέργειες για την υποστήριξη των προτεραιοτήτων της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής, όπως είναι οι γνώσεις για τη θάλασσα, ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός, η ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, η ενοποιημένη θαλάσσια επιτήρηση, η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας και η προσαρμογή στις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις παράκτιες ζώνες.

4.3       «Ορίζοντας 2020»[34] και άλλα κεντρικά διαχειριζόμενα προγράμματα της ΕΕ στους τομείς της έρευνας και της καινοτομίας

1. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή δίνουν έμφαση στην ενίσχυση του συντονισμού και της συμπληρωματικότητας μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και του Ορίζοντα 2020, του προγράμματος για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (COSME)[35], και άλλων σχετικών κεντρικά διαχειριζόμενων προγραμμάτων χρηματοδότησης ενώ παράλληλα διαχωρίζουν με σαφήνεια τους τομείς παρέμβασης μεταξύ τους.

2. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη αναπτύσουν εθνικές και/ή περιφερειακές στρατηγικές έρευνας και καινοτομίας (Ε&Κ) για την «έξυπνη εξειδίκευση», σύμφωνα με το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Οι στρατηγικές αυτές αναπτύσσονται μέσω της συμμετοχής εθνικών ή περιφερειακών διαχειριστικών αρχών και ενδιαφερόμενων φορέων, όπως είναι τα πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ο κλάδος και οι κοινωνικοί εταίροι, σε μια επιχειρηματική διαδικασία ανακάλυψης. Οι αρχές που σχετίζονται άμεσα με την πρωτοβουλία «Ορίζοντας 2020» συνδέονται στενά με αυτή τη διαδικασία. Στο πλαίσιο αυτών των στρατηγικών (μεταξύ άλλων):

α)      Μέσω της ανάπτυξης ικανοτήτων αναπτύσσονται «ανάντη ενέργειες» για να προετοιμάσουν τη συμμετοχή περιφερειακών φορέων Ε&Κ στην πρωτοβουλία «Ορίζοντας 2020» («σκαλοπάτια προς την αριστεία»). Ενίσχυση της επικοινωνίας και της συνεργασίας μεταξύ των εθνικών σημείων επαφής της πρωτοβουλίας «Ορίζοντας 2020» και των αρχών διαχείρισης των Ταμείων του ΚΣΠ.

β)      «Κατάντη ενέργειες» παρέχουν τα μέσα για την αξιοποίηση και τη διάδοση στην αγορά των αποτελεσμάτων Ε&Κ που προκύπτουν από την πρωτοβουλία «Ορίζοντας 2020» και προηγούμενα προγράμματα, με ιδιαίτερη προσοχή στη δημιουργία φιλικού προς την καινοτομία επιχειρηματικού περιβάλλοντος για τις ΜΜΕ και με γνώμονα τις προτεραιότητες που προσδιορίζονται για τα εδάφη στην αντίστοιχη στρατηγική έξυπνης εξειδίκευσης.

3. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν πλήρως τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού που επιτρέπουν το συνδυασμό των Ταμείων του ΚΣΠ με τα Ταμεία της πρωτοβουλίας «Ορίζοντας 2020» στα οικεία προγράμματα που χρησιμοποιούνται για την υλοποίηση τμημάτων των στρατηγικών. Παρέχεται κοινή υποστήριξη προς τις εθνικές και περιφερειακές αρχές για το σχεδιασμό και την εφαρμογή των στρατηγικών αυτών, ώστε να εντοπιστούν ευκαιρίες για την κοινή χρηματοδότηση των υποδομών ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος για την Ε&Κ, την προώθηση της διεθνούς συνεργασίας, τη μεθοδολογική υποστήριξη μέσω της αξιολόγησης από ομοτίμους, την ανταλλαγή ορθών πρακτικών και την κατάρτιση στις περιφέρειες.

4. Τα κράτη μέλη εξετάζουν τα ακόλουθα πρόσθετα μέτρα που αποσκοπούν στην διερεύνιση των δυνατοτήτων για αριστεία στην έρευνα και την καινοτομία, με τρόπο που είναι συμπληρωματικός και δημιουργεί συνέργιες με την πρωτοβουλία «Ορίζοντας 2020», ιδίως μέσω κοινής χρηματοδότησης:

α)      σύνδεση των αναδυόμενων κέντρων αριστείας και των καινοτομικών περιφερειών στα λιγότερο αναπτυγμένα κράτη μέλη με κορυφαίους ομολόγους τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες·

β)      δημιουργία δεσμών με σχηματισμούς καινοτομίας και αναγνώριση της αριστείας σε λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες·

γ)      θέσπιση «εδρών ΕΧΕ» για την προσέλκυση διακεκριμένων πανεπιστημιακών, ιδίως σε λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες·

δ)      υποστήριξη της πρόσβασης σε διεθνή δίκτυα ερευνητών και φορέων καινοτομίας που συμμετέχουν λιγότερο στον ΕΧΕ ή από λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες·

ε)      συμβολή, κατά περίπτωση, στις ευρωπαϊκές εταιρικές σχέσεις καινοτομίας·

στ)    προετοιμασία των εθνικών ιδρυμάτων ή/και των συνεργατικών σχηματισμών αριστείας για συμμετοχή στις κοινότητες γνώσης και καινοτομίας (KICs) του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας (ΕΙΚΤ)· και

ζ)      υποδοχή προγραμμάτων κινητικότητας διεθνών ερευνητών υψηλής ποιότητας με συγχρηματοδότηση από το «Marie Sklodowska-Curie Actions».

4.4       Xρηματοδότηση σχεδίων επίδειξης στο πλαίσιο του αποθεματικού για νεοεισερχόμενους (NER 300)[36]

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν, κατά περίπτωση, ότι η χρηματοδότηση από τα Ταμεία του ΚΣΠ συντονίζεται με τη στήριξη από το πρόγραμμα NER 300, που χρησιμοποιεί τα έσοδα από τον πλειστηριασμό των δικαιωμάτων ύψους 300 εκατ. τα οποία αποτελούν το αποθεματικό για τους νεοεισερχόμενους στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού συστήματος εμπορίας εκπομπών για να συγχρηματοδοτήσει ένα ευρύ φάσμα έργων επίδειξης ευρείας κλίμακας για δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα (CCS), καθώς και τις καινοτόμες τεχνολογίες για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε ολόκληρη την ΕΕ.

4.5       LIFE[37] και το κεκτημένο για το περιβάλλον

1. Τα κράτη μέλη, όταν είναι δυνατόν, επιδιώκουν να αξιοποιήσουν συνέργειες με ενωσιακά μέσα πολιτικής (τόσο τα χρηματοδοτικά όσο και τα μη χρηματοδοτικά) που εξυπηρετούν το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν, την προστασία του περιβάλλοντος και την αποδοτικότητα των πόρων.

2. Τα κράτη μέλη, κατά περίπτωση, εξασφαλίζουν τη συμπληρωματικότητα και το συντονισμό με το LIFE, ειδικότερα με τα ολοκληρωμένα έργα στους τομείς που αφορούν τη φύση, το νερό, το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Ο συντονισμός αυτός επιτυγχάνεται προωθώντας κυρίως τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων μέσω των Ταμείων του ΚΣΠ που συμπληρώνουν τα ολοκληρωμένα έργα στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE, καθώς και προωθώντας τη χρήση λύσεων, μεθόδων και προσεγγίσεων που επικυρώνονται στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE.

3. Τα σχετικά τομεακά σχέδια, προγράμματα ή στρατηγικές (συμπεριλαμβάνοντας το πλαίσιο δράσης προτεραιότητας, το σχέδιο διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμών, το σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων, το εθνικό σχέδιο μετριασμού των επιπτώσεων ή η στρατηγική προσαρμογής), όπως αναφέρονται στον κανονισμό για το LIFE, χρησιμεύουν ως πλαίσιο συντονισμού για την υποστήριξη από τα διάφορα ταμεία.

4.6       ERASMUS για όλους[38]

1. Τα κράτη μέλη επιδιώκουν να χρησιμοποιούν τα Ταμεία του ΚΣΠ για την ενσωμάτωση εργαλείων και μεθόδων που αναπτύσσονται και δοκιμάζονται επιτυχώς στο πλαίσιο του προγράμματος «Erasmus για όλους».

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τον αποτελεσματικό συντονισμό μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και του προγράμματος «Erasmus για όλους» σε εθνικό επίπεδο μέσω σαφούς διάκρισης όσον αφορά τα είδη των επενδύσεων και τις στοχευόμενες ομάδες που υποστηρίζονται. Τα κράτη μέλη επιδιώκουν τη συμπληρωματικότητα όσον αφορά τη χρηματοδότηση ενεργειών κινητικότητας, διερευνώντας παράλληλα πιθανές συνέργειες.

3. Ο συντονισμός επιτυγχάνεται με την θέσπιση κατάλληλων μηχανισμών συνεργασίας μεταξύ των αρχών διαχείρισης και των εθνικών υπηρεσιών που δημιουργούνται στο πλαίσιο του προγράμματος «Erasmus για όλους».

4.7       Πρόγραμμα για την κοινωνική αλλαγή και καινοτομία (PSCI)[39]

1. Τα κράτη μέλη επιδιώκουν, κατά περίπτωση, τον αποτελεσματικό συντονισμό ανάμεσα στο πρόγραμμα για την κοινωνική αλλαγή και την καινοτομία και την υποστήριξη που παρέχεται από τα Ταμεία του ΚΣΠ στο πλαίσιο των θεματικών στόχων της απασχόλησης και της κοινωνικής ένταξης.

2. Τα κράτη μέλη επιδιώκουν, κατά περίπτωση, να αυξήσουν κλιμακωτά τα πιο επιτυχημένα μέτρα που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο του άξονα Progress του PSCI, ιδίως όσον αφορά την κοινωνική καινοτομία και τον πειραματισμό με την κοινωνική πολιτική έχοντας την υποστήριξη του ΕΚΤ.

3. Προκειμένου να ευνοηθεί η γεωγραφική κινητικότητα των εργαζομένων και να αυξηθούν οι ευκαιρίες απασχόλησης, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη συμπληρωματικότητα των ενεργειών που αποσκοπούν στη βελτίωση της διακρατικής κινητικότητας για την εργασία που υποστηρίζονται από το ΕΚΤ, συμπεριλαμβανομένων των διασυνοριακών εταιρικών σχέσεων, με την υποστήριξη που παρέχεται στο πλαίσιο του άξονα EURES του PSCI.

4. Τα κράτη μέλη επιδιώκουν τη συμπληρωματικότητα και το συντονισμό μεταξύ της υποστήριξης των Ταμείων του ΚΣΠ για την αυτοαπασχόληση, την επιχειρηματικότητα, τη δημιουργία επιχειρήσεων και επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας και της υποστήριξης του PSCI στο πλαίσιο του άξονα μικροχρηματοδότησης και κοινωνικής επιχειρηματικότητας, με στόχο την αύξηση της πρόσβασης σε μικροχρηματοδότηση των ατόμων που είναι πιο απομακρυσμένα από την αγορά εργασίας και των πολύ μικρών επιχειρήσεων καθώς και την υποστήριξη της ανάπτυξης των επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας.

4.8       Διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη» (CEF)[40]

1. Η CEF αποτελεί το Ταμείο της Ένωσης που είναι αφιερωμένο στην υλοποίηση των πολιτικών της Ένωσης για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (ΔΕΔ) όσον αφορά τις υποδομές στον τομέα των μεταφορών, των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας. Για να μεγιστοποιήσουν την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία στους εν λόγω τομείς, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή μεριμνούν ώστε οι παρεμβάσεις του ΕΤΠΑ και του Ταμείου Συνοχής να προγραμματίζονται σε στενή συνεργασία με την υποστήριξη που παρέχεται από το CEF, ούτως ώστε να αποφεύγεται η αλληλοεπικάλυψη των προσπαθειών και να διασφαλίζεται βέλτιστη σύνδεση των διαφορετικών τύπων υποδομής σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, και σε ολόκληρη την Ένωση. Η μέγιστη αξιοποίηση των διάφορων χρηματοδοτικών μέσων εξασφαλίζεται για σχέδια με ευρωπαϊκή διάσταση και διάσταση ενιαίας αγοράς, και ιδίως για σχέδια που εφαρμόζουν κατά προτεραιότητα τα δίκτυα μεταφορών, ενέργειας και ψηφιακής υποδομής, όπως καθορίζονται στα αντίστοιχα πλαίσια πολιτικής ΔΕΔ.

2. Στον τομέα των μεταφορών, τα σχέδια αυτά βασίζονται στην πραγματική και την προβλεπόμενη ζήτηση μεταφορών και εντοπίζουν ζεύξεις που λείπουν και σημεία συμφόρησης, λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη των ενωσιακών διασυνοριακών ζεύξεων και την ανάπτυξη ζεύξεων μεταξύ των περιφερειών στο εσωτερικό ενός κράτους μέλους. Οι επενδύσεις στην περιφερειακή συνδετικότητα στο πλήρες διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών (ΔΕΔ-Μ) και στο κεντρικό δίκτυο ΔΕΔ-Μ εξασφαλίζουν ότι οι αστικές και αγροτικές περιοχές επωφελούνται από τις ευκαιρίες που δημιουργούνται μέσω των μεγάλων δικτύων.

3. Η ιεράρχηση προτεραιοτήτων των επενδύσεων που έχουν κάποια επίπτωση πέρα από ένα ορισμένο κράτος μέλος, ιδιαίτερα κατά μήκος των διαδρόμων του δικτύου των ΔΕΔ-Μ, συντονίζεται με το σχεδιασμό του ΔΕΔ-Μ και τα σχέδια εφαρμογής των διαδρόμων του κεντρικού δικτύου, έτσι ώστε οι επενδύσεις από το ΕΤΠΑ και το Ταμείο Συνοχής σε υποδομές μεταφοράς να είναι απόλυτα σύμφωνες με τους προσανατολισμούς του ΔΕΔ-Μ.

4. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τη Λευκή Βίβλο της Επιτροπής για τις μεταφορές[41], η οποία παρουσιάζει το όραμα για ένα ανταγωνιστικό και ενεργειακά αποδοτικό σύστημα μεταφορών, τονίζοντας ότι απαιτείται σημαντική μείωση των αερίων του θερμοκηπίου στον τομέα των μεταφορών. Για τα Ταμεία του ΚΣΠ, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στις βιώσιμες μορφές μεταφορών και στη βιώσιμη αστική κινητικότητα και να γίνουν επενδύσεις σε τομείς που προσφέρουν την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία. Αφού προσδιοριστούν, οι επενδύσεις ιεραρχούνται κατά προτεραιότητα, ανάλογα με τη συμβολή τους στην κινητικότητα, τη βιωσιμότητα, στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, και στον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο μεταφορών.

5. Τα Ταμεία του ΚΣΠ παρέχουν τις τοπικές και περιφερειακές υποδομές και τη σύνδεσή τους με τα ενωσιακά δίκτυα προτεραιότητας στους τομείς της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών.

6. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θεσπίζουν κατάλληλους μηχανισμούς συντονισμού και τεχνικής υποστήριξης για να εξασφαλίσουν τη συμπληρωματικότητα και τον αποτελεσματικό σχεδιασμό των μέτρων ΤΠΕ ώστε να αξιοποιηθούν πλήρως τα διάφορα μέσα της Ένωσης (Ταμεία του ΚΣΠ, CEF, διευρωπαϊκά δίκτυα, Ορίζοντας 2020) για τη χρηματοδότηση ευρυζωνικών δικτύων και των υποδομών ψηφιακών υπηρεσιών. Η επιλογή του καταλληλότερου μηχανισμού χρηματοδότησης λαμβάνει υπόψη τη δυνατότητα της πράξης να παράγει έσοδα και το επίπεδο κινδύνου για την αποτελεσματικότερη χρήση των δημόσιων πόρων. Αν μια πράξη έχει υποβληθεί για χρηματοδότηση CEF, αλλά δεν έχει επιλεγεί, η αξιολόγησή της στο πλαίσιο της CEF λαμβάνεται υπόψη από το κράτος μέλος στο πλαίσιο της επιλογής για χρηματοδότηση από τα Ταμεία του ΚΣΠ.

4.9       ΜΠΒ, ENI και ΕΤΑ[42]

1. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή επιδιώκουν να ενισχυθεί ο συντονισμός μεταξύ των Ταμείων του ΚΣΠ και των εξωτερικών μέσων για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στην επίτευξη πολλαπλών στόχων πολιτικής της Ένωσης. Ο συντονισμός και η συμπληρωματικότητα με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, το μηχανισμό προενταξιακής βοήθειας και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Γειτονίας έχουν ιδιαίτερη σημασία.

2. Για την υποστήριξη της αποτελεσματικότερης εδαφικής ολοκλήρωσης, τα κράτη μέλη προσπαθούν να αξιοποιήσουν συνέργειες μεταξύ δραστηριοτήτων εδαφικής συνεργασίας στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας, ιδίως για διασυνοριακές δραστηριότητες συνεργασίας. Τα κράτη μέλη μεριμνούν επίσης, όπου ενδείκνυται, να εξασφαλίζουν ότι οι υφιστάμενες δραστηριότητες συνδέονται με τους νεοσυσταθέντες ευρωπαϊκούς ομίλους εδαφικής συνεργασίας, με ιδιαίτερη έμφαση στο συντονισμό και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών.

5.         Συντονισμός με δραστηριότητες συνεργασίας

1. Τα κράτη μέλη επιδιώκουν τη συμπληρωματικότητα μεταξύ των δραστηριοτήτων συνεργασίας και άλλων δράσεων που υποστηρίζονται από τα Ταμεία του ΚΣΠ.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι δραστηριότητες συνεργασίας συμβάλλουν ουσιαστικά στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και ότι η συνεργασία οργανώνεται έτσι ώστε να υποστηρίζονται ευρύτεροι πολιτικοί στόχοι. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη συμπληρωματικότητα και το συντονισμό με άλλα προγράμματα ή μέσα που χρηματοδοτούνται από την Ένωση.

3. Για να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα της πολιτικής συνοχής, τα κράτη μέλη αναζητούν συντονισμό και συμπληρωματικότητα μεταξύ της Ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας και των προγραμμάτων «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση», ιδίως για την εξασφάλιση συνεκτικού σχεδιασμού και για τη διευκόλυνση της υλοποίησης των επενδύσεων μεγάλης κλίμακας.

4. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν, κατά περίπτωση, ότι οι στόχοι των μακροπεριφερειακών στρατηγικών και στρατηγικών για τις θαλάσσιες λεκάνες αποτελούν μέρος του συνολικού στρατηγικού σχεδιασμού στα προγράμματα της πολιτικής για τη συνοχή στις οικείες περιφέρειες και στα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν επίσης ότι, αφού θεσπιστούν οι μακροπεριφερειακές στρατηγικές και οι στρατηγικές για τις θαλάσσιες λεκάνες, όλα τα Ταμεία του ΚΣΠ, κατά περίπτωση, υποστηρίζουν την υλοποίησή τους. Για να εξασφαλισθεί η αποτελεσματική εφαρμογή υπάρχει επίσης συντονισμός με άλλα μέσα που χρηματοδοτούνται από την Ένωση καθώς και με άλλα συναφή μέσα.

5. Τα κράτη μέλη, εφόσον απαιτείται, χρησιμοποιούν τη δυνατότητα να διενεργήσουν διαπεριφερειακές και διακρατικές δράσεις με δικαιούχους εγκατεστημένους σε τουλάχιστον ένα άλλο κράτος μέλος στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων βάσει του στόχου «επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση», που περιλαμβάνει και την εφαρμογή των σχετικών μέτρων για την έρευνα και την καινοτομία που προέρχονται από τις έξυπνες στρατηγικές για την εξειδίκευση.

6.         Οριζόντιες αρχές και εγκάρσιοι στόχοι πολιτικής

Α. Οριζόντιες αρχές

6.1       Εταιρική σχέση και πολυεπίπεδη διακυβέρνηση

Σύμφωνα με το άρθρο 5, η αρχή της εταιρικής σχέσης και της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης τηρείται από τα κράτη μέλη προκειμένου να διευκολύνουν την επίτευξη της κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής και την υλοποίηση των προτεραιοτήτων της Ένωσης για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Αυτό απαιτεί τη συντονισμένη δράση που πραγματοποιείται σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, και στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης. Επίσης, λαμβάνει τη μορφή επιχειρησιακής και θεσμοθετημένης συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την εκπόνηση και την υλοποίηση των πολιτικών της Ένωσης. Συνεπώς, τα κράτη μέλη αξιοποιούν πλήρως τις εταιρικές σχέσεις που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο των Ταμείων του ΚΣΠ.

6.2       Βιώσιμη ανάπτυξη

1. Για να εξασφαλιστεί η πλήρης ενσωμάτωση της βιώσιμης ανάπτυξης στα Ταμεία του ΚΣΠ, και λαμβάνοντας υπόψη την τήρηση της αρχής της βιώσιμης ανάπτυξης, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την υποχρέωση να ενταχθούν οι απαιτήσεις για περιβαλλοντική προστασία σύμφωνα με το άρθρο 11 και την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», όπως ορίζεται στο άρθρο 192 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι αρμόδιες για τη διαχείριση αρχές αναλαμβάνουν δράσεις καθ’όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του προγράμματος, για να αποφευχθούν ή να μειωθούν τα επιβλαβή για το περιβάλλον αποτελέσματα των παρεμβάσεων και να επιτευχθούν αποτελέσματα σε καθαρά κοινωνικά, περιβαλλοντικά και κλιματικά οφέλη με τις ακόλουθες ενέργειες:

α)      κατευθύνουν τις επενδύσεις προς την πλέον αποδοτική χρήση των πόρων και προς βιώσιμες επιλογές,

β)      αποφεύγουν επενδύσεις που ενδέχεται να έχουν σημαντικές περιβαλλοντικές ή κλιματικές επιπτώσεις και υποστηρίζουν ενέργειες για το μετριασμό τυχόν λοιπών επιπτώσεων,

γ)      ακολουθούν μια μακροπρόθεσμη προοπτική όταν συγκρίνουν το κόστος των εναλλακτικών επενδυτικών επιλογών του «κύκλου ζωής»,

δ)      αυξάνουν τη χρήση των οικολογικών δημόσιων συμβάσεων.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι επενδύσεις που πραγματοποιούνται με την υποστήριξη των Ταμείων του ΚΣΠ εξετάζουν τις δυνατότητες της κλιματικής αλλαγής, καθώς και την αντοχή στον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών, όπως είναι οι αυξημένοι κίνδυνοι πλημμυρών, τα κύματα καύσωνα και τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

3. Τα κράτη μέλη παρακολουθούν τις δαπάνες που συνδέονται με τη βιοποικιλότητα χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία που βασίζεται στις κατηγορίες παρέμβασης ή στα μέτρα που θεσπίζονται από την Επιτροπή.

4. Οι επενδύσεις πρέπει επίσης να είναι συνεπείς με την ιεράρχηση των υδάτινων πόρων, με έμφαση στις επιλογές διαχείρισης της ζήτησης με εναλλακτικές επιλογές προμήθειας που εξετάζονται μόνο όταν οι δυνατότητες εξοικονόμησης νερού και αποτελεσματικότητας έχουν εξαντληθεί. Η δημόσια παρέμβαση στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων συμπληρώνει τις προσπάθειες του ιδιωτικού τομέα, ιδίως την ευθύνη του παραγωγού. Οι ενέργειες υποστηρίζουν καινοτόμες προσεγγίσεις που προωθούν μια ανατροφοδοτούμενη οικονομία και πρέπει να είναι συνεπείς με την ιεράρχηση των αποβλήτων.

6.3       Προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και καταπολέμηση των διακρίσεων

1. Σύμφωνα με το άρθρο 7, τα κράτη μέλη επιδιώκουν την επίτευξη του στόχου της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να αποτρέψουν κάθε διάκριση και να διασφαλίσουν προσβασιμότητα κατά την προετοιμασία, την υλοποίηση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των ενεργειών στα προγράμματα που συγχρηματοδοτούνται από τα Ταμεία του ΚΣΠ. Κατά την επιδίωξη των στόχων του άρθρου 7, τα κράτη μέλη περιγράφουν λεπτομερώς τις ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν, ιδίως όσον αφορά την επιλογή των πράξεων, τον προσδιορισμό των στόχων για παρεμβάσεις και τις ρυθμίσεις για την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων. Τα κράτη μέλη διενεργούν επίσης αναλύσεις ως προς το φύλο κατά περίπτωση.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη συμμετοχή των αρμόδιων φορέων που είναι αρμόδιοι για την προώθηση της ισότητας των φύλων, την καταπολέμηση των διακρίσεων και την προσβασιμότητα στην εταιρική σχέση και διασφαλίζουν κατάλληλες δομές σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές για την παροχή συμβουλών σχετικά με την ισότητα των φύλων, την καταπολέμηση των διακρίσεων και την προσβασιμότητα προκειμένου να παρέχουν την αναγκαία εμπειρογνωμοσύνη στην προετοιμασία, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των Ταμείων του ΚΣΠ. Η σύνθεση των επιτροπών παρακολούθησης πρέπει να είναι ισόρροπη από άποψη συμμετοχής ανδρών και γυναικών και μεταξύ των καθηκόντων τους να περιλαμβάνονται γνώσεις/αρμοδιότητες σχετικές με θέματα των φύλων.

3. Οι διαχειριστικές αρχές πραγματοποιούν τακτικά ειδικές αξιολογήσεις ή ασκήσεις αυτοαξιολόγησης, σε συντονισμό με τις επιτροπές παρακολούθησης, με επίκεντρο την εφαρμογή της αρχής της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου.

4. Τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν, με κατάλληλο τρόπο, τις ανάγκες των μειονεκτουσών ομάδων προκειμένου να τους επιτραπεί να ενταχθούν καλύτερα στην αγορά εργασίας και να συμμετέχουν πλήρως στην κοινωνία.

B. Εγκάρσιοι στόχοι πολιτικής

6.4       Προσβασιμότητα

1. Οι διαχειριστικές αρχές φροντίζουν ώστε όλα τα προϊόντα, αγαθά, υπηρεσίες και υποδομές που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό και συγχρηματοδοτούνται από τα Ταμεία του ΚΣΠ να είναι προσβάσιμες σε όλους τους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρία. Ειδικότερα, πρέπει να εξασφαλίζεται η δυνατότητα πρόσβασης στο φυσικό περιβάλλον, στις μεταφορές, στις τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας, προκειμένου να επιτευχθεί η ένταξη των μειονεκτουσών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρίες. Οι διαχειριστικές αρχές λαμβάνουν μέτρα σε όλο τον κύκλο ζωής του προγράμματος για τον εντοπισμό και την άρση των υφιστάμενων εμποδίων στην προσβασιμότητα ή την αποτροπή νέων.

6.5       Αντιμετώπιση της δημογραφικής αλλαγής

1. Οι προκλήσεις που προκύπτουν από δημογραφικές αλλαγές λαμβάνονται υπόψη σε όλα τα επίπεδα. Συνεπώς, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τα Ταμεία του ΚΣΠ για την ανάπτυξη εξατομικευμένων στρατηγικών, κατά περίπτωση, για την αντιμετώπιση των δημογραφικών προβλημάτων και για να δημιουργήσουν οικονομική ανάπτυξη που συνδέεται με μια γηράσκουσα κοινωνία.

2. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τα Ταμεία του ΚΣΠ για να αναλάβουν δράση με σκοπό να διευκολύνουν την ένταξη όλων των ηλικιακών ομάδων. Μεριμνούν ιδιαίτερα για τη βελτίωση των ευκαιριών εύρεσης εργασίας για τους ηλικιωμένους και τους νέους. Οι επενδύσεις στον τομέα των υποδομών για την υγεία εξυπηρετούν το στόχο ενός μακρόβιου και υγιούς επαγγελματικού βίου για όλους τους πολίτες της Ένωσης.

3. Στις περιοχές που πλήττονται περισσότερο από τη δημογραφική αλλαγή, τα κράτη μέλη εντοπίζουν μέτρα για:

α)      την υποστήριξη της δημογραφικής ανανέωσης μέσω καλύτερων συνθηκών για τις οικογένειες και καλύτερης εξισορρόπησης της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής ·

β)      την τόνωση της απασχόλησης, την αύξηση της παραγωγικότητας και της οικονομικής επίδοσης μέσω επενδύσεων στην εκπαίδευση, στις ΤΠΕ και στην έρευνα·

γ)      την έμφαση στην καταλληλότητα και την ποιότητα της εκπαίδευσης και στις δομές κοινωνικής υποστήριξης· και

δ)      τη διασφάλιση οικονομικά αποδοτικής παροχής υγειονομικής περίθαλψης και μακροχρόνιας περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων επενδύσεων στην ηλεκτρονική περίθαλψη και φροντίδα και σε υποδομές.

6.6       Μετριασμός της κλιματικής αλλαγής και προσαρμογή

O μετριασμός της κλιματικής αλλαγής και η προσαρμογή σε αυτή καθώς και η πρόληψη κινδύνων ενσωματώνονται στη διαδικασία προετοιμασίας, προγραμματισμού, υλοποίησης, παρακολούθησης και αξιολόγησης όλων των ταμείων.

Εξασφαλίζεται η προβολή των συνεισφορών προς το στόχο οι δαπάνες για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής να αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 20% του προϋπολογισμού της Ένωσης.

7. Ρυθμίσεις για να αντιμετωπιστούν οι εδαφικές προκλήσεις

7.1.      Τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες προβαίνουν στις ακόλουθες ενέργειες με σκοπό την προετοιμασία των συμβάσεων εταιρικής σχέσης και των προγραμμάτων:

α)      Ανάλυση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων και της ικανότητας του κράτους μέλους ή της περιφέρειας, ιδίως σε σχέση με τις βασικές προκλήσεις που προσδιορίστηκαν στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων και στις ειδικές συστάσεις για κάθε χώρα. Οι αρμόδιες αρχές πραγματοποιούν λεπτομερή ανάλυση των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών χαρακτηριστικών·

β)      Μια αξιολόγηση των κυριότερων προκλήσεων που πρέπει να αντιμετωπιστούν ανά περιφέρεια ή κράτος μέλος, ο εντοπισμός των σημείων συμφόρησης και των ελλειπουσών ζεύξεων, του χάσματος καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης προγραμματισμού και ικανότητας υλοποίησης που παρεμποδίζουν το μακροπρόθεσμο δυναμικό για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Αυτό αποτελεί τη βάση για τον προσδιορισμό των πιθανών τομέων και δραστηριοτήτων για την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων της πολιτικής, τις παρεμβάσεις και τη συγκέντρωση·

γ)      Μια εκτίμηση των διατομεακών, των διαδικαιοδοτικών ή των διασυνοριακών προκλήσεων που αφορούν το συντονισμό, ιδίως στο πλαίσιο των μακροπεριφερειακών στρατηγικών και των στρατηγικών για τις θαλάσσιες λεκάνες·

δ)      Προσδιορισμός των μέτρων για την επίτευξη καλύτερου συντονισμού μεταξύ των διαφόρων εδαφικών επιπέδων και πηγές χρηματοδότησης με σκοπό μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα συνδέει την «Ευρώπη 2020», με τους περιφερειακούς και τοπικούς φορείς.

7.2.      Προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη ο στόχος της εδαφικής συνοχής, τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες εξασφαλίζουν ότι η γενική προσέγγιση για την προώθηση της έξυπνης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη:

α)      απηχεί το ρόλο των πόλεων, των αγροτικών περιοχών αλιείας και των παράκτιων περιοχών και των περιοχών που αντιμετωπίζουν ειδικά γεωγραφικά ή δημογραφικά προβλήματα·

β)      λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες προκλήσεις για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, τις υπερβόρειες περιοχές που είναι ιδιαίτερα αραιοκατοικημένες και τις νησιωτικές, διασυνοριακές και ορεινές περιοχές·

γ)      αντιμετωπίζει τις ζεύξεις υπαίθρου-πόλης όσον αφορά την πρόσβαση σε οικονομικά προσιτές και υψηλής ποιότητας υποδομές και υπηρεσίες και τα προβλήματα στις περιοχές με υψηλή συγκέντρωση κοινωνικά περιθωριοποιημένων κοινοτήτων.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙI

Μέθοδος καθορισμού του πλαισίου επιδόσεων

1.           Το πλαίσιο επιδόσεων συνίσταται σε ορόσημα που καθορίζονται για κάθε προτεραιότητα, κατά περίπτωση, για τα έτη 2016 και 2018 και τους στόχους που έχουν καθοριστεί για το 2022. Τα ορόσημα και οι στόχοι παρουσιάζονται σύμφωνα με το μορφότυπο που ορίζεται στον πίνακα 1.

Πίνακας 1: Μορφότυπο για το πλαίσιο επιδόσεων

Προτεραιότητα || Δείκτης και μονάδα μέτρησης, κατά περίπτωση || Ορόσημο για το 2016 || Ορόσημο για το 2018 || Στόχος για το 2022

|| || || ||

|| || || ||

|| || || ||

|| || || ||

2.           Τα ορόσημα είναι οι ενδιάμεσοι στόχοι για την επίτευξη του ειδικού στόχου μιας προτεραιότητας, κατά περίπτωση, που εκφράζουν την επιδιωκόμενη πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων που έχουν καθοριστεί για το τέλος της περιόδου. Τα ορόσημα που καθορίζονται για το 2016 περιλαμβάνουν χρηματοοικονομικούς δείκτες και δείκτες εκροών. Τα ορόσημα που καθορίζονται για το 2018 περιλαμβάνουν χρηματοοικονομικούς δείκτες, δείκτες εκροών και, κατά περίπτωση, δείκτες αποτελεσμάτων. Μπορεί επίσης να καθοριστούν ορόσημα για τα βασικά στάδια εφαρμογής.

3.           Το ορόσημα είναι:

– συναφή, καταγράφοντας τις βασικές πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο μιας προτεραιότητας·

– διαφανή, με αντικειμενικά επαληθεύσιμους στόχους και προσδιορισμένη πηγή πληροφοριών η οποία είναι δημόσια διαθέσιμη·

– επαληθεύσιμα, χωρίς επιβολή δυσανάλογης διοικητικής επιβάρυνσης·

– συνεπή προς όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα, κατά περίπτωση.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IIΙ

Ετήσια κατανομή των πιστώσεων υποχρεώσεων για την περίοδο 2014 έως 2020

[…]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IVII Προσθετικότητα

1. Δημόσιες ή ισοδύναμες διαρθρωτικές δαπάνες

Τα στοιχεία για τις ακαθάριστες επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου στη στήλη Χ-1, εκφρασμένες ως ποσοστό του ΑΕγχΠ, σύμφωνα με τον πίνακα 2 του παραρτήματος 2 των «Κατευθυντήριων γραμμών για τη μορφή και το περιεχόμενο των προγραμμάτων σταθερότητας και σύγκλισης»[43], θα χρησιμοποιηθούν για τον καθορισμό των δημόσιων ή ισοδύναμων διαρθρωτικών δαπανών.

2. Επαλήθευση

Οι επαληθεύσεις της προσθετικότητας σύμφωνα με το άρθρο 86 παράγραφος 3 υπόκεινται στους ακόλουθους κανόνες:

2.1       Εκ των προτέρων επαλήθευση

α)           Όταν ένα κράτος μέλος υποβάλει σύμβαση εταιρικής σχέσης, παρέχει τις πληροφορίες για τα σχεδιαζόμενα χαρακτηριστικά της δαπάνης στο μορφότυπο του κατωτέρω πίνακα 1. Στα κράτη μέλη στα οποία οι λιγότερο αναπτυγμένες και οι ενδιάμεσες περιφέρειες καλύπτουν ποσοστό άνω του 15% και κατώτερο του 70% του πληθυσμού, τα στοιχεία σχετικά με τη δαπάνη στις [λιγότερο αναπτυγμένες και ενδιάμεσες περιφέρειες] παρέχονται στο ίδιο μορφότυπο.

                Πίνακας 1

Δαπάνη της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕγχΠ || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020

P51 || X || X || X || X || X || X || X

β)           Το κράτος μέλος παρέχει στην Επιτροπή στοιχεία σχετικά με τους κύριους μακροοικονομικούς δείκτες και προβλέψεις για το επίπεδο της δημόσιας ή ισοδύναμης διαρθρωτικής δαπάνης.

γ)           Όταν υπάρχει συμφωνία μεταξύ της Επιτροπής και του κράτους μέλους, ο ανωτέρω πίνακας 1 περιλαμβάνεται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης του οικείου κράτους μέλους ως επίπεδο αναφοράς της δημόσιας ή ισοδύναμης διαρθρωτικής δαπάνης που θα διατηρηθεί το διάστημα 2014-2020.

2.2       Ενδιάμεση επαλήθευση

α)           Κατά την ενδιάμεση επαλήθευση, ένα κράτος μέλος θα θεωρηθεί ότι έχει διατηρήσει το επίπεδο της δημόσιας ή ισοδύναμης διαρθρωτικής δαπάνης, εάν η μέση ετήσια δαπάνη κατά την περίοδο 2014-2017 είναι ίση ή υψηλότερη από το επίπεδο αναφοράς της δαπάνης που ορίζεται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης.

β)           Μετά την ενδιάμεση αξιολόγηση, η Επιτροπή μπορεί να αναθεωρήσει, σε διαβούλευση με το κράτος μέλος, το επίπεδο αναφοράς της δημόσιας ή ισοδύναμης διαρθρωτικής δαπάνης στη σύμβαση εταιρικής σχέσης, εάν η οικονομική κατάσταση του κράτους μέλους μεταβληθεί σημαντικά από την έκδοση της σύμβασης εταιρικής σχέσης και η αλλαγή αυτή δεν ελήφθη υπόψη κατά τον καθορισμό του επιπέδου αναφοράς στη σύμβαση εταιρικής σχέσης.

2.3       Εκ των υστέρων επαλήθευση

Κατά την εκ των υστέρων επαλήθευση, ένα κράτος μέλος θα θεωρηθεί ότι έχει διατηρήσει το επίπεδο της δημόσιας ή ισοδύναμης διαρθρωτικής δαπάνης, εάν η ετήσια μέση δαπάνη κατά τα έτη 2014-2020 είναι ίση ή υψηλότερη από το επίπεδο αναφοράς της δαπάνης που ορίζεται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης.

3. Συντελεστές δημοσιονομικής διόρθωσης μετά την εκ των υστέρων επαλήθευση

Όταν η Επιτροπή αποφασίσει να πραγματοποιήσει δημοσιονομική διόρθωση σύμφωνα με το άρθρο 86 παράγραφος 4, ο συντελεστής δημοσιονομικής διόρθωσης λαμβάνεται αφαιρώντας 3% από τη διαφορά μεταξύ του επιπέδου αναφοράς που ορίζεται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης και του επιπέδου που επιτεύχθηκε, εκφρασμένο ως ποσοστό του επιπέδου αναφοράς και στη συνέχεια το αποτέλεσμα διαιρείται διά του 10. Η δημοσιονομική διόρθωση καθορίζεται με την εφαρμογή αυτού του συντελεστή δημοσιονομικής διόρθωσης στη συνεισφορά των Ταμείων στο οικείο κράτος μέλος για τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες και τις περιφέρειες μετάβασης για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού.

Εάν η διαφορά ανάμεσα στο επίπεδο αναφοράς που ορίζεται στη σύμβαση εταιρικής σχέσης και στο επίπεδο που έχει επιτευχθεί, εκφρασμένο ως ποσοστό του επιπέδου αναφοράς στη σύμβαση εταιρικής σχέσης, είναι 3% ή χαμηλότερο, δεν εφαρμόζεται δημοσιονομική διόρθωση.

Η δημοσιονομική διόρθωση δεν υπερβαίνει το 5% της χορήγησης των Ταμείων στο οικείο κράτος μέλος για τις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες και τις περιφέρειες μετάβασης για το σύνολο της περιόδου προγραμματισμού.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

Εκ των προτέρων όροι

Θεματικοί εκ των προτέρων όροι

Θεματικοί στόχοι || Εκ των προτέρων όροι || Κριτήρια συμμόρφωσης

1. Ενίσχυση της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας (στόχος Ε&Α) (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 1) || 1.1. Έρευνα και Καινοτομία: Η ύπαρξη μιας εθνικής ή περιφερειακής στρατηγικής έρευνας και καινοτομίας για έξυπνη εξειδίκευση, σύμφωνα με το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, με στόχο τη μόχλευση ιδιωτικών δαπανών έρευνας και καινοτομίας, η οποία να ταιριάζει με τα χαρακτηριστικά αποδοτικών εθνικών ή περιφερειακών συστημάτων έρευνας και καινοτομίας[44]. || – Έχει τεθεί σε εφαρμογή μια εθνική ή περιφερειακή στρατηγική έρευνας και καινοτομίας για έξυπνη εξειδίκευση η οποία: – βασίζεται σε ανάλυση SWOT για τη συγκέντρωση των πόρων σε περιορισμένο αριθμό προτεραιοτήτων έρευνας και καινοτομίας· – ορίζει μέτρα για την ενθάρρυνση των ιδιωτικών επενδύσεων σε Ε&ΤΑ· – περιέχει σύστημα παρακολούθησης και επανεξέτασης. – Ένα κράτος μέλος έχει εγκρίνει πλαίσιο που ορίζει τους διαθέσιμους δημοσιονομικούς πόρους για έρευνα και καινοτομία· – Ένα κράτος μέλος έχει εγκρίνει πολυετές σχέδιο εγγραφής στον προϋπολογισμό και ιεράρχησης προτεραιοτήτων για τις επενδύσεις που συνδέονται με τις προτεραιότητες της ΕΕ (Ευρωπαϊκό Στρατηγικό Φόρουμ Ερευνητικών Υποδομών - ESFRI).

2. Βελτίωση της δυνατότητας πρόσβασης στις τεχνολογίες των πληροφοριών και των επικοινωνιών, καθώς και της χρήσης και της ποιότητάς τους (στόχος ευρυζωνικής σύνδεσης) (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 2) || 2.1. Ψηφιακή ανάπτυξη: Η ύπαρξη στο πλαίσιο της εθνικής ή περιφερειακής στρατηγικής καινοτομίας για έξυπνη εξειδίκευση ειδικού κεφαλαίου για την ψηφιακή ανάπτυξη με στόχο την ενθάρρυνση της ζήτησης οικονομικά προσιτών, καλής ποιότητας και διαλειτουργικών μέσω της χρήσης των ΤΠΕ ιδιωτικών και δημόσιων υπηρεσιών και αύξηση του βαθμού χρήσης τους από τους πολίτες, τις επιχειρήσεις και τη δημόσια διοίκηση, συμπεριλαμβανομένων των πρωτοβουλιών διασυνοριακής συνεργασίας. || – Ο όρος σχετικά με την ύπαρξη ειδικού κεφαλαίου για την ψηφιακή ανάπτυξη στο πλαίσιο της εθνικής ή της περιφερειακής στρατηγικής για έξυπνη εξειδίκευση τηρείται εάν το κεφάλαιο αυτό περιλαμβάνει: – εγγραφή στον προϋπολογισμό και ιεράρχηση προτεραιοτήτων των δράσεων μέσω ανάλυσης SWOT που διενεργείται σύμφωνα με τον πίνακα αποτελεσμάτων του ψηφιακού θεματολογίου για την Ευρώπη[45]· – ανάλυση για την εξισορρόπηση της ενίσχυσης για την ζήτηση και προσφορά τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών (ΤΠΕ)· – μετρήσιμους στόχους για τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων στον τομέα του ψηφιακού γραμματισμού, των δεξιοτήτων, της ηλεκτρονικής ένταξης, της ηλεκτρονικής προσβασιμότητας και της ηλεκτρονικής υγείας, που ευθυγραμμίζονται με τις υφιστάμενες συναφείς τομεακές εθνικές ή περιφερειακές στρατηγικές. – αξιολόγηση των αναγκών για την ενίσχυση των ικανοτήτων στις ΤΠΕ.

2.2. Υποδομή δικτύων πρόσβασης νέας γενιάς (NGA): Η ύπαρξη εθνικών σχεδίων NGA που λαμβάνουν υπόψη τις περιφερειακές δράσεις για την επίτευξη των στόχων της ΕΕ για την πρόσβαση υψηλής ταχύτητας στο διαδίκτυο[46], που εστιάζονται σε περιοχές στις οποίες η αγορά δεν μπορεί να παρέχει ανοικτή υποδομή με προσιτό κόστος και σε ικανοποιητική ποιότητα, σύμφωνα με τους κανόνες ανταγωνισμού και κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ και παρέχουν προσβάσιμες υπηρεσίες στις ευάλωτες ομάδες. || – Ένα εθνικό σχέδιο NGA έχει τεθεί σε εφαρμογή εάν περιέχει: – σχέδιο επενδύσεων υποδομής μέσω συγκέντρωσης της ζήτησης και χαρτογράφησης των υποδομών και των υπηρεσιών, με τακτική επικαιροποίηση· – πρότυπα βιώσιμων επενδύσεων που ενισχύουν τον ανταγωνισμό και παρέχουν πρόσβαση σε ανοικτές, οικονομικά προσιτές, υψηλής ποιότητας και χωρίς επιχειρηματικό κίνδυνο υποδομές και υπηρεσίες· – μέτρα για την ενθάρρυνση ιδιωτικών επενδύσεων.

3. Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ)· (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 3) || 3.1. Έχουν υλοποιηθεί ειδικές δράσεις για την αποτελεσματική εφαρμογή της Small Business Act (SBA) και της ανασκόπησής της της 23ης Φεβρουαρίου 2011[47], συμπεριλαμβανομένης της αρχής της προτεραιότητας στις μικρές επιχειρήσεις. || – Οι ειδικές δράσεις περιλαμβάνουν: – μηχανισμό παρακολούθησης για τη διασφάλιση της εφαρμογής της SBA, περιλαμβανομένου ενός οργανισμού υπεύθυνου για τον συντονισμό των ζητημάτων που αφορούν τις ΜΜΕ στις διάφορες διοικητικές αρχές («εκπρόσωπος των ΜΜΕ»)· – μέτρα για τη μείωση του χρόνου σύστασης επιχειρήσεων σε 3 εργάσιμες ημέρες και του κόστους στα 100 ευρώ· – μέτρα για τη μείωση του απαιτούμενου χρόνου για την έκδοση αδειών για τη σύσταση και άσκηση ειδικής δραστηριότητας μιας επιχείρησης σε 3 μήνες· – μηχανισμό για τη συστηματική εκτίμηση του αντικτύπου της νομοθεσίας στις ΜΜΕ με τη χρήση του «τεστ ΜΜΕ», λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές στο μέγεθος των επιχειρήσεων, κατά περίπτωση.

3.2. Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2011/7/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές[48]. || – Μεταφορά της εν λόγω οδηγίας σύμφωνα με το άρθρο 12 της οδηγίας (έως τις 16 Μαρτίου 2013).

4. Υποστήριξη της μετάβασης προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε όλους τους τομείς (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 4) || 4.1. Ενεργειακή απόδοση: Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2010/31/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 2010, για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, σύμφωνα με το άρθρο 28 της οδηγίας[49]. Συμμόρφωση με το άρθρο 6 παράγραφος 1 της απόφασης αριθ. 406/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, περί των προσπαθειών των κρατών μελών να μειώσουν τις οικείες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, ώστε να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της Κοινότητας για μείωση των εκπομπών αυτών μέχρι το 2020[50]. Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2006/32/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2006, για την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση και τις ενεργειακές υπηρεσίες[51]. Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2004/8/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για την προώθηση της συμπαραγωγής ενέργειας βάσει της ζήτησης για χρήσιμη θερμότητα στην εσωτερική αγορά ενέργειας και για την τροποποίηση της οδηγίας 92/42/ΕΟΚ[52]. || – Εφαρμογή ελάχιστων απαιτήσεων σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων που απαιτείται σύμφωνα με τα άρθρα 3, 4 και 5 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ. – Λήψη των αναγκαίων μέτρων για τη θέσπιση συστήματος πιστοποίησης της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, σύμφωνα με το άρθρο 11 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ. – Υλοποίηση του απαιτούμενου βαθμού ανακαίνισης των δημοσίων κτιρίων. – Εφοδιασμός των τελικών πελατών με ατομικούς μετρητές. – Προώθηση της αποδοτικότητας των εγκαταστάσεων θέρμανσης και ψύξης σύμφωνα με την οδηγία 2004/8/ΕΚ.

4.2. Ανανεώσιμη ενέργεια: Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ[53]. || – Ένα κράτος μέλος έχει θέσει σε εφαρμογή διαφανή συστήματα ενισχύσεων, προτεραιότητα στην πρόσβαση στο δίκτυο και στην κατανομή, τυποποιημένους κανόνες σχετικά με την ανάληψη και τον επιμερισμό του κόστους των τεχνικών αναπροσαρμογών που έχουν καταστεί δημόσιες. – Ένα κράτος μέλος έχει εγκρίνει ένα εθνικό σχέδιο δράσης για την ανανεώσιμη ενέργεια σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 2009/28/ΕΚ.

5. Προώθηση της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και πρόληψη των κινδύνων (Στόχος σε σχέση με την κλιματική αλλαγή) (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 5) || 5.1. Πρόληψη και διαχείριση κινδύνων: Η ύπαρξη εθνικών ή περιφερειακών εκτιμήσεων επικινδυνότητας για τη διαχείριση φυσικών καταστροφών, λαμβάνοντας υπόψη την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή[54] || – Εθνική ή περιφερειακή εκτίμηση επικινδυνότητας εφαρμόζεται εάν περιλαμβάνει: – περιγραφή της διαδικασίας, της μεθοδολογίας, των μεθόδων και των δεδομένων μη ευαίσθητου χαρακτήρα που χρησιμοποιούνται για την εθνική εκτίμηση επικινδυνότητας· – περιγραφή των σεναρίων ενός μόνο κινδύνου και πολλών κινδύνων· – λαμβάνοντας υπόψη, κατά περίπτωση, τις εθνικές στρατηγικές προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.

6. Προστασία του περιβάλλοντος και προώθηση της βιώσιμης χρήσης των πόρων (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 6) || 6.1. Τομέας ύδρευσης: Η ύπαρξη α) μιας τιμολογιακής πολιτικής για το νερό η οποία να παρέχει επαρκή κίνητρα στους χρήστες για αποδοτική χρήση των υδάτινων πόρων και β) μιας επαρκούς συνεισφοράς των διαφόρων χρήσεων του νερού στην ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης, σύμφωνα με το άρθρο 9 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων[55]. || – Ένα κράτος μέλος έχει εξασφαλίσει τη συνεισφορά των διαφόρων χρήσεων του νερού στην ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης ανά τομέα, σύμφωνα με το άρθρο 9 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. – Η έγκριση σχεδίου διαχείρισης λεκάνης ποταμού για την περιοχή λεκάνης ποταμών, όπου οι επενδύσεις πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 13 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων[56]. 1.

6.2. Τομέας αποβλήτων: Εφαρμογή της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών[57], και ιδίως εκπόνηση σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων σύμφωνα με την οδηγία και με την ιεράρχηση των αποβλήτων. || – Ένα κράτος μέλος έχει υποβάλει έκθεση στην Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων του άρθρου 11 της οδηγίας 2008/90/ΕΚ, τους λόγους αποτυχίας και τις προβλεπόμενες δράσεις για την επίτευξη των στόχων. – Ένα κράτος μέλος έχει εξασφαλίσει ότι οι αρμόδιες αρχές του εκπονούν, σύμφωνα με τα άρθρα 1, 4, 13 και 16 της οδηγίας 2000/98/ΕΚ, ένα ή περισσότερα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων, όπως απαιτεί το άρθρο 28 της οδηγίας. – Το αργότερο έως τις 12 Δεκεμβρίου 2013, ένα κράτος μέλος έχει θεσπίσει, σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 4 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, προγράμματα για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων, όπως απαιτεί το άρθρο 29 της οδηγίας. – Ένα κράτος μέλος έχει λάβει τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη του στόχου για το 2020 σχετικά με την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση, σύμφωνα με το άρθρο 11 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

7. Προώθηση των βιώσιμων μεταφορών και της άρσης των προβλημάτων σε βασικές υποδομές δικτύων (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 7) || 7.1. Οδικό δίκτυο: Η ύπαρξη ενός περιεκτικού εθνικού σχεδίου για τις μεταφορές που περιέχει την κατάλληλη ιεράρχηση προτεραιοτήτων για τις επενδύσεις στο βασικό διευρωπαϊκό δίκτυο υποδομών στον τομέα των μεταφορών (ΔΕΔ-Μ), στο συνολικό δίκτυο (επενδύσεις εκτός από τις επενδύσεις στο βασικό ΔΕΔ-Μ) και σε δευτερογενείς συνδέσεις (που περιλαμβάνουν τις δημόσιες μεταφορές σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο). || – Έχει τεθεί σε εφαρμογή συνολικό σχέδιο μεταφορών που περιλαμβάνει: – ιεράρχηση προτεραιοτήτων των επενδύσεων στο βασικό ΔΕΔ-Μ, στο συνολικό δίκτυο και σε δευτερογενείς συνδέσεις. Η ιεράρχηση προτεραιοτήτων πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη συνεισφορά των επενδύσεων στην κινητικότητα, τη βιωσιμότητα, τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και τη συμβολή στον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο μεταφορών· – μια σειρά εφικτών και ώριμων έργων (που περιλαμβάνει χρονοδιάγραμμα, δημοσιονομικό πλαίσιο)· – στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση σύμφωνα με τις νομικές απαιτήσεις για το σχέδιο μεταφορών· – μέτρα ενίσχυσης της ικανότητας των ενδιάμεσων φορέων και των δικαιούχων για να παράγουν τη σειρά έργων.

7.2. Σιδηροδρομικό δίκτυο: Η ύπαρξη στο συνολικό εθνικό σχέδιο για τις μεταφορές ειδικού κεφαλαίου για την ανάπτυξη των σιδηροδρόμων, με κατάλληλη ιεράρχηση προτεραιοτήτων για τις επενδύσεις στο βασικό διευρωπαϊκό δίκτυο υποδομών στον τομέα των μεταφορών (ΔΕΔ-Μ), στο συνολικό δίκτυο (επενδύσεις εκτός από τις επενδύσεις στο βασικό ΔΕΔ-Μ) εκτός του βασικού κορμού των ΔΕΔ-Μ και σε δευτερογενείς συνδέσεις του συστήματος σιδηροδρόμων, σε συνάρτηση με τη συμβολή τους στην κινητικότητα, στη βιωσιμότητα και τις επιπτώσεις των μεγάλων δικτύων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι επενδύσεις καλύπτουν τα κινητά στοιχεία ενεργητικού και τη διαλειτουργικότητα και δημιουργία ικανοτήτων. || – Το συνολικό σχέδιο περιλαμβάνει κεφάλαιο για την ανάπτυξη των σιδηροδρόμων το οποίο περιέχει: 2. μια σειρά εφικτών και ώριμων έργων (που περιλαμβάνει χρονοδιάγραμμα, δημοσιονομικό πλαίσιο)· 3. στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση σύμφωνα με τις νομικές απαιτήσεις για το σχέδιο μεταφορών· 4. μέτρα ενίσχυσης της ικανότητας των ενδιάμεσων φορέων και των δικαιούχων για να παράγουν τη σειρά έργων.

8. προώθηση της απασχόλησης και υποστήριξη της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού (Στόχος απασχόληση) (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 8) || 8.1. Πρόσβαση στην απασχόληση των ατόμων που αναζητούν εργασία και των αέργων, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών πρωτοβουλιών για την απασχόληση, και υποστήριξη της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού. Οι ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας σχεδιάζονται και υλοποιούνται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση και τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών και της Ένωσης[58] όσον αφορά τη διευκόλυνση των συνθηκών για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. || – Οι υπηρεσίες απασχόλησης έχουν την ικανότητα και παρέχουν: – εξατομικευμένες υπηρεσίες και ενεργητικά και προληπτικά μέτρα για την αγορά εργασίας σε πρόωρο στάδιο, τα οποία να απευθύνονται σε όλα τα άτομα που αναζητούν εργασία· – συμβουλές για ευκαιρίες σταθερής απασχόλησης που δημιουργούνται από τις διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας, όπως η μετάβαση προς την οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα· – διαφανή και συστηματική ενημέρωση σχετικά με προσφορές νέων θέσεων εργασίας. – Οι υπηρεσίες απασχόλησης έχουν δημιουργήσει δίκτυα με εργοδότες και εκπαιδευτικά ιδρύματα.

8.2. Αυτοαπασχόληση, επιχειρηματικότητα και δημιουργία επιχειρήσεων: Η ύπαρξη μιας συνολικής στρατηγικής για χωρίς αποκλεισμούς υποστήριξη της εκκίνησης σύμφωνα με την Small Business Act[59] και σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση και τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών και της Ένωσης[60] όσον αφορά τη διευκόλυνση των συνθηκών για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. || – Εφαρμόζεται μια συνολική στρατηγική που περιλαμβάνει: – μέτρα για τη μείωση του χρόνου σύστασης επιχειρήσεων σε τρεις εργάσιμες ημέρες και του κόστους στα 100 ευρώ· – μέτρα για τη μείωση του απαιτούμενου χρόνου για την έκδοση αδειών για τη σύσταση και άσκηση ειδικής δραστηριότητας μιας επιχείρησης σε τρεις μήνες· – δράσεις που συνδέονται με τις κατάλληλες υπηρεσίες ανάπτυξης επιχειρήσεων και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών (πρόσβαση σε κεφάλαιο), που περιλαμβάνουν την πρόσβαση μειονεκτουσών ομάδων και περιοχών.

8.3. Εκσυγχρονισμός και ενίσχυση των θεσμικών φορέων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων δράσεων που αποσκοπούν στη βελτίωση της διακρατικής κινητικότητας του εργατικού δυναμικού[61]: - Οι θεσμικοί φορείς της αγοράς εργασίας εκσυγχρονίζονται και ενισχύονται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση· - Πριν από τις μεταρρυθμίσεις των θεσμικών φορέων της αγοράς εργασίας καταρτίζεται σαφής στρατηγική και πραγματοποιείται εκ των προτέρων αξιολόγηση που περιλαμβάνει και τη διάσταση της ισότητας των φύλων || – Μέτρα για τη μεταρρύθμιση των υπηρεσιών απασχόλησης, με στόχο να αποκτήσουν την ικανότητα να παρέχουν[62]: – εξατομικευμένες υπηρεσίες και ενεργητικά και προληπτικά μέτρα για την αγορά εργασίας σε πρόωρο στάδιο, τα οποία να απευθύνονται σε όλα τα άτομα που αναζητούν εργασία· – συμβουλές για ευκαιρίες σταθερής απασχόλησης που δημιουργούνται από τις διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας, όπως η μετάβαση προς την οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα· – διαφανή και συστηματική ενημέρωση σχετικά με προσφορές νέων θέσεων εργασίας προσβάσιμων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. – Η μεταρρύθμιση των υπηρεσιών απασχόλησης θα περιλαμβάνει τη δημιουργία δικτύων με εργοδότες και εκπαιδευτικά ιδρύματα.

8.4. Ενεργός και υγιής γήρανση: Οι πολιτικές για την ενεργό γήρανση σχεδιάζονται και υλοποιούνται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση[63] || – Δράσεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της ενεργού και υγιούς γήρανσης[64]: – τα ενδιαφερόμενα μέρη συμμετέχουν στον σχεδιασμό και στην εφαρμογή των πολιτικών για την ενεργό γήρανση· – Ένα κράτος μέλος έχει λάβει μέτρα για την προώθηση της ενεργού γήρανσης και τον περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.

|| 8.5. Προσαρμογή των εργαζομένων, των επιχειρήσεων και των επιχειρηματιών στην αλλαγή: Η ύπαρξη πολιτικών που έχουν στόχο να ευνοήσουν την πρόβλεψη και σωστή διαχείριση της αλλαγής και της αναδιάρθρωσης σε όλα τα επίπεδα (εθνικό, περιφερειακό, τοπικό και τομεακό)[65]. || – Έχουν τεθεί σε εφαρμογή αποτελεσματικά μέσα για την υποστήριξη των κοινωνικών εταίρων και των δημόσιων αρχών ώστε να αναπτύσσουν ενεργητικές προσεγγίσεις για την αλλαγή και την αναδιάρθρωση.

9. Επένδυση στις δεξιότητες, στην εκπαίδευση και στη διά βίου μάθηση (Στόχος εκπαίδευση) (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 10) || 9.1. Πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου: Η ύπαρξη μιας συνολικής στρατηγικής για τη μείωση των ποσοστών πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου (ΠΕΣ), σύμφωνα με τη σύσταση του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2011, σχετικά με τις πολιτικές για την μείωση των ποσοστών πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου[66]. || – Έχει τεθεί σε εφαρμογή σύστημα συλλογής και ανάλυσης δεδομένων και ενημέρωσης σχετικά με τα ποσοστά της ΠΕΣ σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, το οποίο: – παρέχει επαρκή στοιχεία για τη χάραξη στοχευμένων πολιτικών· – χρησιμοποιείται συστηματικά για την παρακολούθηση των εξελίξεων στο αντίστοιχο επίπεδο. – Εφαρμόζεται στρατηγική για την ΠΕΣ, η οποία: – βασίζεται σε στοιχεία· – είναι συνολική (π.χ. καλύπτει όλους τους τομείς της εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένου της προσχολικής εκπαίδευσης) και προβλέπει επαρκώς μέτρα πρόληψης, παρέμβασης και αντιστάθμισης· – ορίζει στόχους που είναι συνεπείς με τη σύσταση του Συμβουλίου σχετικά με τις πολιτικές για τη μείωση των ποσοστών πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου· – έχει οριζόντιο χαρακτήρα και αφορά και συντονίζει όλους τους τομείς πολιτικής και τους ενδιαφερόμενους φορείς που είναι αρμόδιοι για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ΠΕΣ.

9.2. Τριτοβάθμια εκπαίδευση: Η ύπαρξη εθνικών στρατηγικών για την αύξηση των ποσοστών φοίτησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τη βελτίωση της ποιότητας και της αποδοτικότητας σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 10ης Μαΐου 2006, επίτευξη της ατζέντας εκσυγχρονισμού για πανεπιστήμια - Εκπαίδευση, έρευνα και καινοτομία[67]. || – Εφαρμόζεται εθνική ή περιφερειακή στρατηγική για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η οποία περιλαμβάνει: – μέτρα για την αύξηση των ποσοστών φοίτησης και επιτυχίας τα οποία: – βελτιώνουν την καθοδήγηση που παρέχεται στους μελλοντικούς σπουδαστές· – αυξάνουν τα ποσοστά φοίτησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μεταξύ των ομάδων χαμηλών εισοδημάτων και άλλων υποεκπροσωπούμενων ομάδων· – αυξάνουν τη συμμετοχή ενηλίκων σπουδαστών· – (κατά περίπτωση) μειώνουν τα ποσοστά εγκατάλειψης των σπουδών/βελτιώνουν τα ποσοστά ολοκλήρωσης των σπουδών· – μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας τα οποία: – ενθαρρύνουν την καινοτομία ως προς το περιεχόμενο και τον σχεδιασμό των προγραμμάτων· – προωθούν υψηλά πρότυπα ποιότητας στη διδασκαλία· – μέτρα για την αύξηση της απασχολησιμότητας και της επιχειρηματικότητας τα οποία: – ενθαρρύνουν την ανάπτυξη «οριζόντιων δεξιοτήτων», συμπεριλαμβανομένης της επιχειρηματικότητας σε όλα τα προγράμματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης· – μειώνουν τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα όσον αφορά τις ακαδημαϊκές και επαγγελματικές επιλογές και ενθαρρύνουν τους σπουδαστές να επιλέγουν σταδιοδρομία σε τομείς που υποεκπροσωπούνται, με στόχο να μειωθεί ο διαχωρισμός των φύλων στην αγορά εργασίας. – εξασφαλίζουν τεκμηριωμένη διδασκαλία με τη χρησιμοποίηση των γνώσεων από την έρευνα και τις εξελίξεις στις επιχειρηματικές πρακτικές.

9.3. Διά βίου μάθηση: Η ύπαρξη ενός εθνικού και/ή περιφερειακού πλαισίου πολιτικής για τη διά βίου μάθηση, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις πολιτικής σε επίπεδο ΕΕ[68]. || – Εφαρμόζεται εθνικό ή περιφερειακό πλαίσιο πολιτικής για τη διά βίου μάθηση, το οποίο περιλαμβάνει: – μέτρα για την υποστήριξη της υλοποίησης της διά βίου μάθησης (ΔΒΜ), την αναβάθμιση των δεξιοτήτων και τη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών και της δημιουργίας εταιρικών σχέσεων, περιλαμβανομένων των κοινωνικών εταίρων και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών· – μέτρα για την αποτελεσματική ανάπτυξη δεξιοτήτων από τους νέους στην επαγγελματική κατάρτιση, τους ενήλικες, τις γυναίκες που επανέρχονται στην αγορά εργασίας, τους εργαζομένους με χαμηλό επίπεδο ειδίκευσης και τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένους, καθώς και από άλλες μειονεκτούσες ομάδες· – μέτρα για την ευρύτερη πρόσβαση στη ΔΒΜ, μεταξύ άλλων μέσω της αποτελεσματικής εφαρμογής των εργαλείων διαφάνειας (Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων, Εθνικό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων, Ευρωπαϊκό Σύστημα Ακαδημαϊκών Μονάδων για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, Ευρωπαϊκή Διασφάλιση της Ποιότητας στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση) και της ανάπτυξης και ολοκλήρωσης των υπηρεσιών διά βίου μάθησης (εκπαίδευση και κατάρτιση, καθοδήγηση, επικύρωση)· – μέτρα για τη βελτίωση της συνάφειας της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης και για την προσαρμογή τους στις ανάγκες συγκεκριμένων στοχευόμενων ομάδων.

10. Προώθηση της κοινωνικής ένταξης και καταπολέμηση της φτώχειας (Στόχος για τη φτώχεια) (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 9) || 10.1. Ενεργητική ένταξη Ένταξη περιθωριοποιημένων κοινοτήτων, όπως οι Ρομ: - Η ύπαρξη και εφαρμογή εθνικής στρατηγικής για τη μείωση της φτώχειας, σύμφωνα με τη σύσταση της Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2008, για την ενεργητική ένταξη των ατόμων που είναι αποκλεισμένα από την αγορά εργασίας[69] και τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση. - Εφαρμόζεται εθνική στρατηγική ένταξης των Ρομ, σύμφωνα με το πλαίσιο της ΕΕ για τις εθνικές στρατηγικές ένταξης των Ρομ[70] - Παρέχεται υποστήριξη για την πρόσβαση των σχετικών ενδιαφερόμενων μερών στα Ταμεία. || – Εφαρμόζεται εθνική στρατηγική για τη μείωση της φτώχειας, η οποία: – βασίζεται σε στοιχεία. Για τον σκοπό αυτό απαιτείται σύστημα συλλογής και ανάλυσης δεδομένων και πληροφοριών που παρέχουν επαρκή στοιχεία για τη χάραξη πολιτικών με στόχο τη μείωση της φτώχειας. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση των εξελίξεων· – είναι σύμφωνο με τον εθνικό στόχο για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (όπως ορίζεται στο εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων), ο οποίος περιλαμβάνει την διεύρυνση των ευκαιριών απασχόλησης για τις μειονεκτούσες ομάδες· – περιέχει χαρτογράφηση της εδαφικής συγκέντρωσης πέρα από το περιφερειακό επίπεδο NUTS 3 των περιθωριοποιημένων και μειονεκτουσών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των Ρομ· – αποδεικνύει ότι οι κοινωνικοί εταίροι και τα ενδιαφερόμενα μέρη συμμετέχουν στον σχεδιασμό της ενεργητικής ένταξης· – περιλαμβάνει μέτρα για τη μεταφορά της φροντίδας από την κατοικία στην τοπική κοινότητα· – αναφέρει σαφή μέτρα για την πρόληψη και την καταπολέμηση του διαχωρισμού σε όλους τους τομείς.. – Εφαρμόζεται εθνική στρατηγική για την ένταξη των Ρομ η οποία: – καθορίζει επιτεύξιμους εθνικούς στόχους για την ένταξη των Ρομ ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα με τον γενικό πληθυσμό. Οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να καλύπτουν, τουλάχιστον, τους τέσσερις στόχους της ΕΕ για την ένταξη των Ρομ που αφορούν στην πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στην υγειονομική περίθαλψη και στη στέγαση· – είναι συνεπής προς εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων· – προσδιορίζει, ανάλογα με την περίπτωση, τις μειονεκτούσες μικροπεριφέρειες ή τις γειτονιές που είναι διαχωρισμένες, όπου οι κοινότητες είναι πιο υποβαθμισμένες, χρησιμοποιώντας τους ήδη διαθέσιμους κοινωνικοοικονομικούς και εδαφικούς δείκτες (δηλαδή πολύ χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, μακροχρόνια ανεργία κ.λπ.)· – διαθέτει ένα επαρκές ποσό χρηματοδότησης από τον εθνικό προϋπολογισμό, το οποίο πρέπει να ενισχύεται, όπου χρειάζεται, από τη διεθνή χρηματοδότηση και τη χρηματοδότηση της ΕΕ· – συμπεριλαμβάνει δραστικές μεθόδους παρακολούθησης για την αξιολόγηση του αντικτύπου που έχουν οι δράσεις ένταξης των Ρομ και μηχανισμό επανεξέτασης για την προσαρμογή της στρατηγικής· – έχει σχεδιαστεί, εφαρμόζεται και παρακολουθείται σε στενή συνεργασία και συνεχή διάλογο με την κοινωνία των πολιτών των Ρομ, τις περιφερειακές και τοπικές αρχές· – περιέχει εθνικό σημείο επαφής για την εθνική στρατηγική ένταξης των Ρομ με την αρμοδιότητα να συντονίζει την ανάπτυξη και την εφαρμογή της στρατηγικής. – Παρέχεται υποστήριξη στα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη για να υποβάλουν αιτήσεις έργου, καθώς και για την υλοποίηση και τη διαχείριση των επιλεγμένων έργων.

10.2. Υγεία: Η ύπαρξη μια εθνικής ή περιφερειακής στρατηγικής για την υγεία η οποία να διασφαλίζει την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας υψηλής ποιότητας και την οικονομική βιωσιμότητα. || – Εφαρμόζεται εθνική ή περιφερειακή στρατηγική για την υγεία, η οποία: – περιέχει συντονισμένα μέτρα για τη βελτίωση της πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας υψηλής ποιότητας· – περιέχει μέτρα για την αύξηση της αποδοτικότητας στον τομέα της υγείας, μεταξύ άλλων μέσω της ανάπτυξης αποτελεσματικών και καινοτόμων τεχνολογιών, μοντέλων παροχής υπηρεσιών και υποδομών· – περιέχει σύστημα παρακολούθησης και επανεξέτασης. – Ένα κράτος μέλος ή μια περιφέρεια έχει εγκρίνει πλαίσιο που ορίζει τους διαθέσιμους δημοσιονομικούς πόρους για την υγειονομική περίθαλψη.

11. Βελτίωση της θεσμικής ικανότητας και της αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης (αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 11) || Διοικητική αποτελεσματικότητα των κρατών μελών: - Η ύπαρξη στρατηγικής για την ενίσχυση της διοικητικής αποτελεσματικότητας του κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένης της μεταρρύθμισης της δημόσιας διοίκησης[71]. || – Έχει εγκριθεί και εφαρμόζεται[72] στρατηγική για την ενίσχυση της διοικητικής αποτελεσματικότητας του κράτους μέλους, η οποία περιλαμβάνει: – ανάλυση και στρατηγικό σχεδιασμό των νομικών, οργανωτικών και/ή διαδικαστικών ενεργειών μεταρρύθμισης· – ανάπτυξη συστημάτων διαχείρισης της ποιότητας· – ολοκληρωμένες δράσεις για την απλούστευση και τον εξορθολογισμό των διοικητικών διαδικασιών· – ανάπτυξη και εφαρμογή στρατηγικών και πολιτικών για τους ανθρώπινους πόρους που καλύπτουν τα σχέδια προσλήψεων και την επαγγελματική σταδιοδρομία του προσωπικού, την ανάπτυξη ικανοτήτων και τη στελέχωση· – ανάπτυξη δεξιοτήτων σε όλα τα επίπεδα· – ανάπτυξη διαδικασιών και εργαλείων παρακολούθησης και αξιολόγησης.

Γενικοί εκ των προτέρων όροι

Τομέας || Εκ των προτέρων όρος || Κριτήρια συμμόρφωσης

1. Καταπολέμηση των διακρίσεων || Η ύπαρξη μηχανισμού που διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή της οδηγίας 2000/78/ΕΚ, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία[73] και της οδηγίας 2000/43/ΕΚ, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής[74]. || – Η αποτελεσματική εφαρμογή της οδηγίας 2000/78/ΕΚ και της οδηγίας 2000/43/ΕΚ της ΕΕ σχετικά με την καταπολέμηση των διακρίσεων εξασφαλίζεται μέσω: – θεσμικών ρυθμίσεων για την εκτέλεση, την εφαρμογή και την παρακολούθηση των οδηγιών της ΕΕ για την καταπολέμηση των διακρίσεων· – στρατηγικής για την κατάρτιση και την ενημέρωση του προσωπικού που ασχολείται με τη διαχείριση των κονδυλίων· – μέτρων για την ενίσχυση της διοικητικής ικανότητας όσον αφορά την εφαρμογή των οδηγιών της ΕΕ για την καταπολέμηση των διακρίσεων.

2. Ισότητα των φύλων || Η ύπαρξη στρατηγικής για την προώθηση της ισότητας των φύλων και μηχανισμού που διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή της || – Η αποτελεσματική εφαρμογή μιας σαφούς στρατηγικής για την προώθηση της ισότητας των φύλων διασφαλίζεται μέσω: – συστήματος συλλογής και ανάλυσης δεδομένων και δεικτών ανά φύλο και την χάραξη τεκμηριωμένων πολιτικών για την ισότητα των φύλων· – σχεδίου και εκ των προτέρων κριτηρίων για την επίτευξη των στόχων της ισότητας των φύλων μέσω προτύπων και κατευθυντήριων γραμμών· – μηχανισμών υλοποίησης που περιλαμβάνουν τη συμμετοχή ενός φορέα για την ισότητα των φύλων και σχετική πραγματογνωμοσύνη για το σχεδιασμό, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των παρεμβάσεων.

3. Αναπηρία || Η ύπαρξη μηχανισμού που διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία[75]. || – Η αποτελεσματική εφαρμογή της σύμβασης των ΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία διασφαλίζεται μέσω: – της εφαρμογής μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 9 της σύμβασης των ΗΕ για την πρόληψη, τον εντοπισμό και την εξάλειψη των εμποδίων και των φραγμών όσον αφορά την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία· – θεσμικών ρυθμίσεων για την εφαρμογή και επίβλεψη της σύμβασης των ΗΕ, σύμφωνα με το άρθρο 33 της σύμβασης· – σχεδίου κατάρτισης και ενημέρωσης του προσωπικού που ασχολείται με τη διαχείριση των κονδυλίων· – μέτρων για την ενίσχυση της διοικητικής ικανότητας για την εφαρμογή της σύμβασης των ΗΕ που περιλαμβάνουν τις απαραίτητες ρυθμίσεις για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις για τη δυνατότητα πρόσβασης.

4. Δημόσιες συμβάσεις || Η ύπαρξη μηχανισμού που διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή των οδηγιών 2004/18/ΕΚ και 2004/17/ΕΚ και την ικανοποιητική επίβλεψη και επιτήρησή τους. || – Η αποτελεσματική εφαρμογή των οδηγιών 2004/18/ΕΚ και 2004/17/ΕΚ εξασφαλίζεται μέσω: – της πλήρους μεταφοράς των οδηγιών 2004/18/ΕΚ και 2004/17/ΕΚ· – θεσμικών ρυθμίσεων για την εκτέλεση, την εφαρμογή και την παρακολούθηση της νομοθεσίας της ΕΕ περί δημοσίων συμβάσεων· – μέτρων τα οποία εξασφαλίζουν την ικανοποιητική επίβλεψη και επιτήρηση διαφανών διαδικασιών ανάθεσης των συμβάσεων και ικανοποιητικής σχετικής πληροφόρησης· – στρατηγικής για την κατάρτιση και την ενημέρωση του προσωπικού που ασχολείται με τη διαχείριση των κονδυλίων· – μέτρων για την ενίσχυση της διοικητικής ικανότητας για την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τις δημόσιες συμβάσεις.

5. Κρατικές ενισχύσεις || Η ύπαρξη μηχανισμού που διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ περί κρατικών ενισχύσεων. || – Η αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ περί κρατικών ενισχύσεων διασφαλίζεται μέσω: – θεσμικών ρυθμίσεων για την εφαρμογή και επίβλεψη της εφαρμογής της νομοθεσίας της ΕΕ περί κρατικών ενισχύσεων· – στρατηγικής για την κατάρτιση και την ενημέρωση του προσωπικού που ασχολείται με τη διαχείριση των κονδυλίων· – μέτρων για την ενίσχυση της διοικητικής ικανότητας για την εφαρμογή των κανόνων της ΕΕ περί κρατικών ενισχύσεων.

6. Περιβαλλοντική νομοθεσία σχετικά με την εκτίμηση περιβαλλοντικού αντικτύπου (ΕΠΑ) και την στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση (ΣΠΕ) || Η ύπαρξη μηχανισμού που διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης σε σχέση με την ΕΠΑ και την ΣΠΕ, σύμφωνα με την οδηγία 85/337/ΕΟΚ, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον[76] και με την οδηγία 2001/42/ΕΚ, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων[77]. || – Η αποτελεσματική εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ διασφαλίζεται μέσω: – της πλήρους και σωστής μεταφοράς των οδηγιών για την ΕΠΑ και την ΣΠΕ· – θεσμικών ρυθμίσεων για την εφαρμογή και επίβλεψη των οδηγιών για την ΕΠΑ και την ΣΠΕ· – στρατηγικής για την κατάρτιση και την ενημέρωση του προσωπικού που ασχολείται με την εφαρμογή των οδηγιών για την ΕΠΑ και την ΣΠΕ· – μέτρων για τη διασφάλιση της επάρκειας της διοικητικής ικανότητας.

7. Στατιστικά συστήματα και δείκτες αποτελεσμάτων || Η ύπαρξη του αναγκαίου στατιστικού συστήματος για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και του αντικτύπου των προγραμμάτων. Η ύπαρξη αποτελεσματικού συστήματος δεικτών αποτελεσμάτων το οποίο είναι αναγκαίο για την παρακολούθηση της προόδου και την πραγματοποίησης εκτίμησης αντικτύπου. || – Εφαρμόζεται πολυετές σχέδιο για την έγκαιρη συλλογή και συγκέντρωση των δεδομένων, το οποίο περιλαμβάνει: – τον προσδιορισμό των πόρων και των μηχανισμών που διασφαλίζουν τη στατιστική επικύρωση· – ρυθμίσεις για τη δημοσίευση και τη δημόσια διάθεση· – αποτελεσματικό σύστημα δεικτών αποτελεσμάτων που περιλαμβάνει: – επιλογή δεικτών αποτελεσμάτων για κάθε πρόγραμμα, παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με την ευεξία και την πρόοδο των ανθρώπων που αποτελούν κίνητρα για τα μέτρα πολιτικής που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα· – θέσπιση στόχων γι’ αυτούς τους δείκτες· – τήρηση των ακόλουθων προϋποθέσεων για κάθε δείκτη: σταθερότητα και στατιστική επικύρωση, σαφήνεια της κανονιστικής ερμηνείας, ανταπόκριση στην πολιτική, έγκαιρη συλλογή και δημοσιοποίηση δεδομένων· – επαρκείς διαδικασίες που διασφαλίζουν ότι όλες οι πράξεις που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα περιλαμβάνουν ένα αποτελεσματικό σύστημα δεικτών.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

Ενημέρωση και επικοινωνία σχετικά με την υποστήριξη από τα Ταμεία

1. Κατάλογος πράξεων

Ο αναφερόμενος στο άρθρο 105 παράγραφος 2 κατάλογος πράξεων περιέχει, τουλάχιστον σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους, τα ακόλουθα πεδία δεδομένων:

– Επωνυμία δικαιούχου (μόνο νομικά πρόσωπα· δεν αναφέρονται φυσικά πρόσωπα)·

– Ονομασία πράξης·

– Σύνοψη πράξης·

– Ημερομηνία έναρξης της πράξης·

– Καταληκτική ημερομηνία πράξης (αναμενόμενη ημερομηνία για τη φυσική ολοκλήρωση και την πλήρη εκτέλεση της πράξης)·

– Συνολική επιλέξιμη δαπάνη που διατέθηκε στην πράξη·

– Ποσοστό συγχρηματοδότησης της ΕΕ (ανά άξονα προτεραιότητας)·

– Ταχυδρομικό κωδικό·

– Χώρα·

– Ονομασία κατηγορίας της παρέμβασης για την πράξη·

– Ημερομηνία τελευταίας επικαιροποίησης του καταλόγου των πράξεων.

Οι τίτλοι των πεδίων δεδομένων και των ονομασιών των πράξεων παρέχονται επίσης σε άλλη μία επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τουλάχιστον.

2. Μέτρα ενημέρώσησ και δημοσιόποιησησ για το κοινό

Το κράτος μέλος, η διαχειριστική αρχή και οι δικαιούχοι λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για την ενημέρωση και τη δημοσιοποίηση στο κοινό των συγχρηματοδοτούμενων πράξεων στο πλαίσιο ενός επιχειρησιακού προγράμματος, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

2.1. Αρμοδιότητες του κράτους μέλους και της διαχειριστικής αρχής

1.           Το κράτος μέλος και η διαχειριστική αρχή διασφαλίζουν ότι τα μέτρα ενημέρωσης και δημοσιοποίησης εφαρμόζονται σύμφωνα με τη στρατηγική επικοινωνίας και ότι τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στην ευρύτερη δυνατή κάλυψη μαζικών μέσων ενημέρωσης με τη χρησιμοποίηση διαφόρων μορφών και μεθόδων επικοινωνίας στο κατάλληλο επίπεδο.

2.           Το κράτος μέλος ή η διαχειριστική αρχή είναι υπεύθυνοι για την διοργάνωση των ακόλουθων τουλάχιστον δραστηριοτήτων ενημέρωσης και δημοσιοποίησης:

α)      μια μεγάλη ενημερωτική εκδήλωση για τη δημοσιοποίηση της έναρξης του προγράμματος·

β)      τουλάχιστον μία μεγάλη ενημερωτική εκστρατεία ετησίως που προβάλλει τις ευκαιρίες χρηματοδότησης, τις επιδιωκόμενες στρατηγικές και παρουσιάζει τα επιτεύγματα του επιχειρησιακού προγράμματος που περιλαμβάνουν, κατά περίπτωση, τα μεγάλα έργα, κοινά σχέδια δράσης και άλλα παραδείγματα έργων·

γ)      προβολή της σημαίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμπρός από ή σε σημείο ορατό στο κοινό, στις εγκαταστάσεις κάθε διαχειριστικής αρχής·

δ)      ηλεκτρονική δημοσίευση του καταλόγου των πράξεων σύμφωνα με το τμήμα 1·

ε)      παρουσίαση παραδειγμάτων πράξεων, ανά επιχειρησιακό πρόγραμμα, για τον ενιαίο διαδικτυακό τόπο ή τον διαδικτυακό τόπο του επιχειρησιακού προγράμματος που είναι προσβάσιμα μέσω της ενιαίας διαδικτυακής πύλης· τα παραδείγματα πρέπει να παρουσιάζονται σε μία ευρέως ομιλούμενη επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκτός από την επίσημη γλώσσα ή γλώσσες του οικείου κράτους μέλους·

στ)    επικαιροποίηση των στοιχείων σχετικά με την εφαρμογή του επιχειρησιακού προγράμματος, περιλαμβανομένων των βασικών επιτευγμάτων του, στον ενιαίο διαδικτυακό τόπο ή στον διαδικτυακό τόπο του επιχειρησιακού προγράμματος στο οποίο υπάρχει πρόσβαση μέσω της ενιαίας διαδικτυακής πύλης.

3.           Η διαχειριστική αρχή εξασφαλίζει τη συμμετοχή στις δραστηριότητες ενημέρωσης και δημοσιοποίησης, σύμφωνα με τους εθνικούς νόμους και τις πρακτικές, των ακόλουθων φορέων:

α)      των εταίρων που αναφέρονται στο άρθρο 5·

β)      των κέντρων ενημέρωσης για την Ευρώπη καθώς και των γραφείων των αντιπροσωπειών της Επιτροπής στα κράτη μέλη·

γ)      των εκπαιδευτικών και των ερευνητικών ιδρυμάτων.

Οι φορείς αυτοί διαδίδουν σε ευρεία κλίμακα τις πληροφορίες που περιγράφονται στο άρθρο 105 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β).

2.2. Ευθύνες των δικαιούχων

1.           Όλα τα μέτρα ενημέρωσης και επικοινωνίας που παρέχει ο δικαιούχος αναγνωρίζουν την υποστήριξη της πράξης από τα Ταμεία, προβάλλοντας:

α)      το έμβλημα της ΕΕ μαζί με αναφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τα τεχνικά χαρακτηριστικά που καθορίζονται στην εκτελεστική πράξη που εκδίδει η Επιτροπή βάσει του άρθρου 105 παράγραφος 4·

β)      αναφορά στο Ταμείο ή στα Ταμεία που υποστηρίζουν την πράξη.

2.           Κατά τη διάρκεια της υλοποίησης μιας πράξης, ο δικαιούχος ενημερώνει το κοινό σχετικά με την υποστήριξη που έχει λάβει από τα Ταμεία:

α)      παρέχοντας στον διαδικτυακό τόπο του δικαιούχου, εάν υπάρχει, σύντομη περιγραφή της πράξης που περιλαμβάνει τους στόχους και τα αποτελέσματά της και επισημαίνει τη χρηματοδοτική υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση·

β)      τοποθετώντας τουλάχιστον μία αφίσα με στοιχεία σχετικά με το έργο (ελάχιστο μέγεθος Α3) που περιλαμβάνει τη χρηματοδοτική υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε σημείο εύκολα ορατό από το κοινό, όπως η είσοδος σε ένα κτίριο.

3.           Για τις πράξεις που χρηματοδοτούνται από το ΕΚΤ, και στις κατάλληλες περιπτώσεις για τις ενέργειες που χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ ή το Ταμείο Συνοχής, ο δικαιούχος εξασφαλίζει ότι οι συμμετέχοντες στην πράξη έχουν ενημερωθεί γι' αυτή τη χρηματοδότηση.

Κάθε έγγραφο που αφορά αυτή την πράξη, συμπεριλαμβανομένης της βεβαίωσης παρακολούθησης ή άλλου πιστοποιητικού, περιλαμβάνει δήλωση στην οποία αναφέρεται ότι το επιχειρησιακό πρόγραμμα συγχρηματοδοτήθηκε από το Ταμείο ή τα Ταμεία.

4.           Κατά την εφαρμογή μιας πράξης του ΕΤΠΑ ή του Ταμείου Συνοχής, ο δικαιούχος τοποθετεί σε σημείο εύκολα ορατό από το κοινό, μια επαρκώς μεγάλη προσωρινή πινακίδα για κάθε πράξη που συνίσταται στη χρηματοδότηση υποδομών ή κατασκευαστικών έργων για τα οποία η συνολική δημόσια υποστήριξη στην πράξη υπερβαίνει τις 500 000 ευρώ.

5.           Το αργότερο εντός τριών μηνών από την περάτωση μιας πράξης, ο δικαιούχος τοποθετεί μόνιμη πινακίδα σημαντικού μεγέθους, σε σημείο εύκολα ορατό από το κοινό, για κάθε πράξη που πληροί τα κατωτέρω κριτήρια:

α)      η συνολική δημόσια συνεισφορά υπερβαίνει τις 500 000 ευρώ·

β)      η πράξη συνίσταται στην αγορά υλικού αντικειμένου ή στη χρηματοδότηση έργου υποδομής ή κατασκευής.

Στην πινακίδα, η οποία κατασκευάζεται σύμφωνα με τα τεχνικά χαρακτηριστικά που εγκρίνει η Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 105 παράγραφος 4, αναγράφονται ο τύπος, η ονομασία και ο σκοπός της πράξης.

3. Μέτρα ενημέρωσης δυνητικών δικαιούχων και δικαιούχων 3.1. Μέτρα ενημέρωσης δυνητικών δικαιούχων

1.           Η διαχειριστική αρχή εξασφαλίζει, σύμφωνα με τη στρατηγική επικοινωνίας, την ευρεία διάδοση στους δυνητικούς δικαιούχους και σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη της στρατηγικής του προγράμματος, των στόχων και των ευκαιριών χρηματοδότησης που προσφέρει η κοινή χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το κράτος μέλος, με αναλυτικά στοιχεία της χρηματοδοτικής υποστήριξης από το οικείο Ταμείο.

2.           Η διαχειριστική αρχή διασφαλίζει την ενημέρωση των δυνητικών δικαιούχων τουλάχιστον ως προς τα ακόλουθα:

α)      τους όρους επιλεξιμότητας των δαπανών που πρέπει να ικανοποιούνται για να υπάρξει υποστήριξη από ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα·

β)      την περιγραφή των διαδικασιών εξέτασης των αιτήσεων χρηματοδότησης και τις σχετικές προθεσμίες·

γ)      τα κριτήρια επιλογής των πράξεων που θα χρηματοδοτηθούν·

δ)      τους αρμόδιους επικοινωνίας που μπορούν να δώσουν πληροφορίες σχετικά με τα επιχειρησιακά προγράμματα σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο·

ε)      ότι οι αιτήσεις πρέπει να προτείνουν δραστηριότητες επικοινωνίας, ανάλογες με το μέγεθος της πράξης, για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τους στόχους της πράξης και την υποστήριξη της ΕΕ στην πράξη.

3.2. Μέτρα ενημέρωσης των δικαιούχων

1.           Η διαχειριστική αρχή ενημερώνει τους δικαιούχους ότι η αποδοχή χρηματοδότησης συνιστά αποδοχή της εγγραφής τους στον κατάλογο των πράξεων που δημοσιοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 105 παράγραφος 2.

2.           Η διαχειριστική αρχή παρέχει τα μέσα ενημέρωσης και δημοσιοποίησης, που περιλαμβάνουν υποδείγματα σε ηλεκτρονική μορφή, για να βοηθήσει τους δικαιούχους να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους όπως ορίζονται στο τμήμα 2.2.

4. Στοιχεία της στρατηγικής επικοινωνίας

Η στρατηγική επικοινωνίας που καθορίζεται από τη διαχειριστική αρχή περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

α)           περιγραφή της μεθόδου επικοινωνίας, η οποία περιλαμβάνει τα βασικά μέτρα ενημέρωσης και δημοσιοποίησης που θα λάβει το κράτος μέλος ή η διαχειριστική αρχή, για την ενημέρωση των δυνητικών δικαιούχων, των δικαιούχων, των μέσων ενημέρωσης και του ευρύτερου κοινού σχετικά με τους στόχους που περιγράφονται στο άρθρο 105·

β)           περιγραφή των υλικών που θα διατεθούν σε μορφές προσβάσιμες για τα άτομα με αναπηρία·

γ)           περιγραφή του τρόπου υποστήριξης των δραστηριοτήτων επικοινωνίας των δικαιούχων·

δ)           τον ενδεικτικό προϋπολογισμό για την υλοποίηση της στρατηγικής·

ε)           περιγραφή των διοικητικών φορέων, περιλαμβανομένων στοιχείων για το προσωπικό, που είναι αρμόδιοι για την υλοποίησης των μέτρων ενημέρωσης και δημοσιοποίησης·

στ)         τις ρυθμίσεις για τα μέτρα ενημέρωσης και δημοσιοποίησης που αναφέρονται στο τμήμα 2 και περιλαμβάνουν τον διαδικτυακό τόπο ή την διαδικτυακή πύλη όπου είναι διαθέσιμα τα εν λόγω στοιχεία·

ζ)           ένδειξη του τρόπου με τον οποίο θα αξιολογηθούν τα μέτρα ενημέρωσης και δημοσιοποίησης όσον αφορά την προβολή της πολιτικής και την ευαισθητοποίηση γύρω από αυτήν, τα επιχειρησιακά προγράμματα, τις πράξεις και τον ρόλο των Ταμείων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

η)           κατά περίπτωση, περιγραφή της χρήσης των κύριων αποτελεσμάτων του προηγούμενου επιχειρησιακού προγράμματος·

θ)           επικαιροποίηση σε ετήσια βάση στην οποία καθορίζονται οι δραστηριότητες ενημέρωσης και επικοινωνίας που θα διενεργηθούν.

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

1.           ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

              1.1.    Ονομασία της πρότασης/πρωτοβουλίας

              1.2.    Σχετικός(-οί) τομέας(-είς) πολιτικής στη δομή ΔΒΔ/ΠΒΔ

              1.3.    Χαρακτήρας της πρότασης/πρωτοβουλίας

              1.4.    Στόχος(-οι)

              1.5.    Αιτιολόγηση της πρότασης/πρωτοβουλίας

              1.6.    Διάρκεια και δημοσιονομικός αντίκτυπος

              1.7.    Προβλεπόμενη(-ες) τρόπος(-οι) διαχείρισης

2.           MEΤΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

              2.1.    Διατάξεις στον τομέα της παρακολούθησης και της υποβολής εκθέσεων

              2.2.    Σύστημα διαχείρισης και ελέγχου

              2.3.    Μέτρα για την πρόληψη περιπτώσεων απάτης και παρατυπίας

3.           ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

              3.1.    Τομέας(-είς) του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και γραμμή(-ές) δαπανών του προϋπολογισμού που επηρεάζονται

              3.2.    Εκτιμώμενος αντίκτυπος στις δαπάνες

              3.2.1. Συνοπτική παρουσίαση του εκτιμώμενου αντικτύπου στις δαπάνες

              3.2.2. Εκτιμώμενος αντίκτυπος στις επιχειρησιακές πιστώσεις

              3.2.3. Εκτιμώμενος αντίκτυπος στις πιστώσεις διοικητικού χαρακτήρα

              3.2.4. Συμβατότητα με το ισχύον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο

              3.2.5. Συμμετοχή τρίτων στη χρηματοδότηση

              3.3.    Εκτιμώμενος δημοσιονομικός αντίκτυπος στα έσοδα

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

1. ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ 1.1. Ονομασία της πρότασης/πρωτοβουλίας

Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας, τα οποία καλύπτονται από το κοινό στρατηγικό πλαίσιο, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006.

1.2. Σχετικός(-οί) τομέας(-είς) πολιτικής που αφορά(-ούν) τη δομή ΔΒΔ/ΠΒΔ[78]

13.Περιφερειακή πολιτική, δραστηριότητες ΠΒΔ, 13 03 (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και άλλες περιφερειακές πράξεις)· 13 04 Ταμείο Συνοχής

4. Απασχόληση και κοινωνικές υποθέσεις, δραστηριότητα ΠΒΔ 04 02 (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο)

1.3. Χαρακτήρας της πρότασης/πρωτοβουλίας

■ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά νέα δράση

¨ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά νέα δράση μετά από πιλοτικό έργο/προπαρασκευαστική δράση[79]

¨ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά την παράταση υφιστάμενης δράσης

¨ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά δράση προσανατολισμένη προς νέα δράση

1.4. Στόχοι 1.4.1. Ο(οι) πολυετής(-είς) στρατηγικός(-οί) στόχος(-οι) της Επιτροπής που αφορά η πρόταση/πρωτοβουλία

Στόχος της πολιτικής για τη συνοχή είναι η μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών, ιδίως των αγροτικών περιοχών, των περιοχών που επηρεάζονται από τη βιομηχανική μετάβαση και των περιφερειών που πλήττονται από σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά μειονεκτήματα και η συμβολή στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, και ιδιαίτερα για την επίτευξη των ποσοτικοποιημένων πρωταρχικών στόχων που καθορίζονται στην εν λόγω στρατηγική.

1.4.2. Ειδικός(-οί) στόχος(-οι) και δραστηριότητα(-ες) ΔΒΔ/ΠΒΔ

Το ΕΤΠΑ αποσκοπεί στην ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της συγχρηματοδότησης επενδύσεων στα κράτη μέλη, ενώ το ΕΚΤ προάγει την απασχόληση, την εκπαίδευση και την κοινωνική ένταξη.

Το Ταμείο Συνοχής βοηθά τα κράτη μέλη να πραγματοποιήσουν επενδύσεις σε δίκτυα μεταφοράς και στο περιβάλλον.

Οι ειδικοί στόχοι των παρεμβάσεων των Ταμείων είναι οι ακόλουθοι:

-        ενίσχυση της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας·

-         βελτίωση της δυνατότητας πρόσβασης και της χρήσης και της ποιότητας των τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών·

-        βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και του γεωργικού τομέα (για το ΕΓΤΑΑ) και του τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας (για το ΕΤΘΑ)·

-        υποστήριξη της μετάβασης προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε όλους τους τομείς·

-        προώθηση της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, της πρόληψης και της διαχείρισης των κινδύνων·

-        προστασία του περιβάλλοντος και προώθηση της αποδοτικότητας των πόρων·

-        προώθηση των βιώσιμων μεταφορών και άρση των προβλημάτων σε βασικές υποδομές δικτύων·

-        προώθηση της απασχόλησης και υποστήριξη της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού·

-        προώθηση της κοινωνικής ένταξης και καταπολέμηση της φτώχειας·

-        επένδυση στην εκπαίδευση, στις δεξιότητες και στη διά βίου μάθηση·

-        βελτίωση της θεσμικής ικανότητας και της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης.

Σχετικές δραστηριότητες ΔΒΔ/ΠΒΔ:

13 03: Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και άλλες περιφερειακές παρεμβάσεις

13 04: Ταμείο Συνοχής

04 02: Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο

1.4.3. Αναμενόμενο(-α) αποτέλεσμα(-τα) και αντίκτυπος

Να προσδιοριστούν τα αποτελέσματα που αναμένεται να έχει η πρόταση/πρωτοβουλία όσον αφορά τους στοχοθετημένους(-ες) δικαιούχους/ομάδες.

Η πολιτική συνοχής συμβάλλει σημαντικά στην εξάπλωση της ανάπτυξης και της ευημερίας σε ολόκληρη την Ένωση, μειώνοντας παράλληλα τις οικονομικές, κοινωνικές και εδαφικές ανισότητες.

1.4.4. Δείκτες αποτελεσμάτων και αντικτύπου

Να προσδιοριστούν οι δείκτες για την παρακολούθηση της υλοποίησης της πρότασης/πρωτοβουλίας.

Η Επιτροπή προτείνει ένα κοινό σύνολο δεικτών εκροών που μπορούν να συναθροιστούν σε επίπεδο ΕΕ. Οι κοινοί δείκτες εκροών περιέχονται στα παραρτήματα των ειδικών κανονισμών των Ταμείων. Οι δείκτες αποτελεσμάτων θα είναι υποχρεωτικοί για όλα τα προγράμματα και όλες τις προτεραιότητες. Ο αντίκτυπος των προγραμμάτων θα αξιολογείται με βάση τους γενικούς και ειδικούς στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και, κατά περίπτωση, τους δείκτες του ΑΕγχΠ και της ανεργίας.

1.5. Αιτιολόγηση της πρότασης/πρωτοβουλίας 1.5.1. Βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη κάλυψη αναγκών

Η Ένωση προάγει την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών. Η πρόταση ορίζει το πλαίσιο για την πολιτική συνοχής κατά την επόμενη περίοδο χρηματοδότησης 2014-2020.

1.5.2. Προστιθέμενη αξία της παρέμβασης της ΕΕ

Η δράση της ΕΕ αιτιολογείται τόσο βάσει των στόχων που ορίζει το άρθρο 174 της Συνθήκης όσο και από την αρχή της επικουρικότητας. Το δικαίωμα δράσης θεσπίζεται από το άρθρο 3 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση το οποίο αναφέρει ότι «[η Ένωση] προάγει την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών», καθώς και από το άρθρο 175 της ΣΛΕΕ, που ορίζει ρητά ότι η Ένωση οφείλει να εφαρμόζει αυτή την πολιτική μέσω των διαρθρωτικών ταμείων, και το άρθρο 177 το οποίο ορίζει την αποστολή του Ταμείου Συνοχής. Οι στόχοι του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ), του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και του Ταμείου Συνοχής (ΤΣ) ορίζονται στα άρθρα 162, 176 και 177. Περισσότερα στοιχεία σχετικά με την προστιθέμενη αξία της παρέμβασης της ΕΕ διατίθενται στη σχετική εκτίμηση αντικτύπου.

Όπως αναφέρει η επανεξέταση του προϋπολογισμού της ΕΕ, «ο προϋπολογισμός της EE πρέπει να χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση των δημόσιων αγαθών της EE, των δράσεων για τις οποίες τα ίδια τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες δεν διαθέτουν τους αναγκαίους πόρους ή των τομέων στους οποίους μπορεί να εξασφαλίζει καλύτερα αποτελέσματα»[80]. Η πρόταση νομοθετικής πράξης θα τηρήσει την αρχή της επικουρικότητας, εφόσον οι αποστολές των Ταμείων καθορίζονται από τη Συνθήκη και η πολιτική ασκείται σύμφωνα με την αρχή της επιμερισμένης διαχείρισης και της τήρησης των θεσμικών αρμοδιοτήτων των κρατών μελών και των περιφερειών.

1.5.3. Κυριότερα διδάγματα που αποκομίστηκαν από ανάλογες εμπειρίες του παρελθόντος

Συνοπτική παρουσίαση διατίθεται στην εκτίμηση αντικτύπου η οποία συνοδεύει την πρόταση.

1.5.4. Συνέπεια και ενδεχόμενη συνέργεια με άλλα συναφή μέσα

Θα θεσπιστεί ένα κοινό στρατηγικό πλαίσιο, το οποίο θα εξειδικεύει του στόχους και τις προτεραιότητες της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» σε επενδυτικές προτεραιότητες για το ΕΤΠΑ, το ΤΣ, το ΕΚΤ, το ΕΓΤΑΑ και το ΕΤΘΑ που θα διασφαλίσουν την ολοκληρωμένη χρήση των κεφαλαίων για την επίτευξη κοινών στόχων. Το κοινό στρατηγικό πλαίσιο θα ορίζει επίσης μηχανισμούς συντονισμού με τις άλλες συναφείς πολιτικές και τα μέσα της Ένωσης.

1.6. Διάρκεια και δημοσιονομικός αντίκτυπος της δράσης

¨ Πρόταση/πρωτοβουλία περιορισμένης διάρκειας

– ¨  Πρόταση/πρωτοβουλία από 1/1/2014 έως 31/12/2020

– ¨  Δημοσιονομική επίπτωση από το 2014 έως το 2023

¨ Πρόταση/πρωτοβουλία απεριόριστης διάρκειας

· Περίοδος σταδιακής εφαρμογής από το ΕΕΕΕ έως το ΕΕΕΕ,

· και στη συνέχεια λειτουργία με κανονικό ρυθμό.

1.7. Προβλεπόμενος(-οι) τρόπος(-οι) διαχείρισης[81]

¨ Κεντρική άμεση διαχείριση από την Επιτροπή

¨ Κεντρική έμμεση διαχείριση με ανάθεση καθηκόντων εκτέλεσης σε:

· ¨  εκτελεστικούς οργανισμούς

· ¨  οργανισμούς που δημιουργούνται από τις Κοινότητες[82]

· ¨  εθνικούς δημόσιους οργανισμούς / οργανισμούς με αποστολή δημόσιας υπηρεσίας

– ¨  πρόσωπα επιφορτισμένα με την εκτέλεση συγκεκριμένων δράσεων δυνάμει του τίτλου V της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως προσδιορίζονται στην αντίστοιχη βασική πράξη κατά την έννοια του άρθρου 49 του δημοσιονομικού κανονισμού

■ Επιμερισμένη διαχείριση με τα κράτη μέλη

¨ Αποκεντρωμένη διαχείριση με τρίτες χώρες

¨ Από κοινού διαχείριση με διεθνείς οργανισμούς (να προσδιοριστεί)

Αν αναφέρονται περισσότεροι τρόποι διαχείρισης, παρακαλείστε να τους διευκρινίσετε στο τμήμα «Παρατηρήσεις».

Παρατηρήσεις

.

.

2. MEΤΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ 2.1. Διατάξεις στον τομέα της παρακολούθησης και της υποβολής εκθέσεων

Να προσδιοριστούν η συχνότητα και οι όροι.

Το σύστημα παρακολούθησης θα βασίζεται σε σύστημα επιμερισμένης διαχείρισης. Οι επιτροπές παρακολούθησης που συγκροτούνται για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα και οι ετήσιες εκθέσεις υλοποίησης για το κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα θα βρίσκονται στο επίκεντρο της προσέγγισης. Οι επιτροπές παρακολούθησης θα συνέρχονται τουλάχιστον μία φορά το έτος. Οι ετήσιες συνεδριάσεις επανεξέτασης μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών συμπληρώνουν το σύστημα.

Εκτός από τις εκθέσεις υλοποίησης για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα, οι εκθέσεις προόδου το 2017 και το 2019 θα εστιάζονται στα στρατηγικά ζητήματα σε επίπεδο κράτους μέλους. Βάσει αυτών, η Επιτροπή θα συντάξει στρατηγικές εκθέσεις το 2017 και το 2019.

Το σύστημα παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων θα βασίζεται σε δείκτες εκροών και αποτελεσμάτων. Οι προτάσεις ορίζουν ένα σύνολο κοινών δεικτών που θα χρησιμοποιούνται για τη συγκέντρωση πληροφοριών σε επίπεδο ΕΕ. Στα κρίσιμα σημεία της περιόδου εφαρμογής (2017 και 2019), οι πρόσθετες αναλυτικές απαιτήσεις σχετικά με την πρόοδο των προγραμμάτων αποτελούν μέρος των ετήσιων εκθέσεων υλοποίησης. Το σύστημα παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων χρησιμοποιεί πλήρως τη δυνατότητα ηλεκτρονικής διαβίβασης δεδομένων.

Θα δημιουργηθεί μηχανισμός αξιολόγησης με στόχο να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα, η αποδοτικότητα και ο αντίκτυπος της πολιτικής, ιδίως όσον αφορά τους πρωταρχικούς στόχους της στρατηγικής ΕΕ2020 και τους άλλους σχετικούς δείκτες αντικτύπου.

2.2. Σύστημα διαχείρισης και ελέγχου 2.2.1. Κίνδυνος(-οι) που έχει(-ουν) επισημανθεί

Από το 2007, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο έχει αναφέρει στην ετήσια έκθεσή του εκτιμώμενο ποσοστό σφάλματος για την πολιτική συνοχής συνολικά για κάθε οικονομικό έτος (2006-2009) βάσει μιας ανεξάρτητης ετήσιας εξέτασης τυχαίου δείγματος συναλλαγών.

Το εκτιμώμενο από το Ελεγκτικό Συνέδριο ποσοστό σφάλματος γα την πολιτική συνοχής είναι υψηλό σε σύγκριση με άλλες ομάδες πολιτικής του προϋπολογισμού της ΕΕ κατά την ίδια περίοδο και κυμαίνεται γύρω στο 5%-10% των δαπανών για την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού. Ωστόσο, το ποσοστό σφάλματος που προβλέπει το Ελεγκτικό Συνέδριο αφορά τις ενδιάμεσες πληρωμές που υποβάλλουν τα κράτη μέλη και οι οποίες επιστρέφονται από την Επιτροπή πριν διενεργηθούν όλοι οι έλεγχοι που προβλέπονται για τα προγράμματα της περιόδου 2007-2013 σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο.

Σύμφωνα με τους τρέχοντες κανόνες, οι ενδιάμεσες πληρωμές πιστοποιούνται στην Επιτροπή από την αρχή πιστοποίησης έπειτα από διαχειριστικούς ελέγχους για όλες τις δαπάνες που υποβάλλουν οι δικαιούχοι, αλλά συχνά πριν από τους επιτόπιους εις βάθος διαχειριστικούς ελέγχους ή τις επακόλουθες δραστηριότητες δημοσιονομικού ελέγχου. Επομένως, σύμφωνα με τις πολυετείς χρηματοδοτικές ρυθμίσεις οι έλεγχοι διενεργούνται πριν από αλλά και μετά τις εργασίες δημοσιονομικού ελέγχου που πραγματοποιεί το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, και το υπολειπόμενο ποσοστό σφάλματος μετά την ολοκλήρωση όλων των ελέγχων μπορεί να είναι κατά πολύ μικρότερο από εκείνο που προβλέπει αρχικά το Ελεγκτικό Συνέδριο. Με βάση την προηγούμενη εμπειρία, το υπολειπόμενο ποσοστό σφάλματος στο τέλος της περιόδου προγραμματισμού και έπειτα από την ολοκλήρωση όλων των ελέγχων εκτιμάται να είναι γύρω στο 2%-5%.

Στις προτάσεις προβλέπεται μια σειρά μέτρων με σκοπό τον περιορισμό του ποσοστού σφάλματος σε σχέση με τις ενδιάμεσες πληρωμές που καταβάλλει η Επιτροπή (το ποσοστό σφάλματος που αναφέρεται από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο):

1) Οι ενδιάμεσες πληρωμές που καταβάλλει η Επιτροπή θα έχουν όριο 90% του οφειλόμενου ποσού προς τα κράτη μέλη, καθώς στο στάδιο αυτό έχει διενεργηθεί μόνο ένα μέρος των εθνικών ελέγχων. Το υπόλοιπο θα καταβάλλεται μετά την πραγματοποίηση της ετήσιας εκκαθάρισης λογαριασμών και έπειτα από την κατάθεση των στοιχείων δημοσιονομικού ελέγχου και της εύλογης διαβεβαίωσης εκ μέρους της διαχειριστικής και της ελεγκτικής αρχής. Οποιαδήποτε παρατυπία διαπιστωθεί από την Επιτροπή ή το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, έπειτα από τη διαβίβαση των πιστοποιημένων ετήσιων λογαριασμών από τη διαχειριστική αρχή ή την αρχή πιστοποίησης, θα οδηγεί σε καθαρή διόρθωση. Με τον τρόπο αυτό τα κράτη μέλη θα έχουν περισσότερα κίνητρα για να εξασφαλίζουν την κανονικότητα των δαπανών που πιστοποιούνται στην Επιτροπή, συγκριτικά με την τρέχουσα προσέγγιση η οποία επιτρέπει την εκτενέστερη ανακύκλωση των ανακτηθέντων κονδυλίων σε όλη τη διάρκεια ζωής των προγραμμάτων.

2) Η εισαγωγή της ετήσιας εκκαθάρισης λογαριασμών και του ετήσιου κλεισίματος πράξεων που έχουν ολοκληρωθεί ή δαπανών θα δημιουργήσει πρόσθετα κίνητρα για τις εθνικές και περιφερειακές αρχές ώστε να διενεργούν έγκαιρα ποιοτικούς ελέγχους λόγω της ετήσιας πιστοποίησης των λογαριασμών στην Επιτροπή. Έτσι ενισχύονται οι παρούσες ρυθμίσεις δημοσιονομικής διαχείρισης και εξασφαλίζεται ο αποκλεισμός των παράτυπων δαπανών από τους λογαριασμούς σε ετήσια βάση και όχι στο τέλος της περιόδου προγραμματισμού.

Αναμένεται ότι τα μέτρα που προαναφέρονται (το νέο σύστημα επιστροφών, η ετήσια εκκαθάριση λογαριασμών, το ετήσιο κλείσιμο πράξεων και οι οριστικές καθαρές διορθώσεις από την Επιτροπή) θα περιορίσουν το ποσοστό σφάλματος κάτω του 5% και ότι το τελικό υπολειπόμενο ποσοστό σφάλματος κατά το κλείσιμο των προγραμμάτων θα προσεγγίζει περισσότερο το όριο σημαντικότητας 2% που εφαρμόζει το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο.

Παρ’ όλ’ αυτά η συγκεκριμένη εκτίμηση υπόκειται στην ικανότητα της Επιτροπής και των κρατών μελών να αντιμετωπίσουν τους κυριότερους κινδύνους που περιγράφονται στη συνέχεια.

Από μια ανάλυση των σφαλμάτων που αναφέρθηκαν από το Ελεγκτικό Συνέδριο και την Επιτροπή κατά τα τελευταία πέντε έτη προκύπτει ότι τα κυριότερα σφάλματα που διαπιστώθηκαν συγκεντρώνονται σε περιορισμένο αριθμό προγραμμάτων σε ορισμένα κράτη μέλη. Τα ποσοστά σφάλματος βάσει στατιστικών δειγμάτων που έχουν αναφερθεί από τις ελεγκτικές αρχές παρουσιάζουν, επίσης, πολύ μεγάλη διακύμανση μεταξύ των διαφόρων προγραμμάτων και επομένως συνηγορούν υπέρ αυτής της ανάλυσης. Η πρόταση να επικεντρωθούν οι δραστηριότητες και οι πόροι δημοσιονομικού ελέγχου στα προγράμματα υψηλού κινδύνου και να επιτραπεί η χρήση αναλογικών μέτρων ελέγχου με αποτελεσματικά συστήματα ελέγχου, θα έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπιστούν οι κυριότεροι κίνδυνοι με αποτελεσματικότερο τρόπο και θα οδηγήσει σε αποδοτικότερη χρήση των υφιστάμενων πόρων δημοσιονομικών ελέγχων τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο Επιτροπής. Η ίδια η δυνατότητα να υπάρξει όφελος από αναλογικές ρυθμίσεις με βάση την κατάσταση του κάθε προγράμματος μπορεί να προσφέρει κίνητρα για αποτελεσματικότερα μέτρα ελέγχου.

Από την ανάλυση των σφαλμάτων που δεν ανιχνεύθηκαν από τα εθνικά συστήματα διαχείρισης και ελέγχου και, κατά συνέπεια, εντοπίστηκαν από το Ελεγκτικό Συνέδριο στη διάρκεια των δημοσιονομικών ελέγχων που πραγματοποίησε κατά την περίοδο 2006-2009 διαπιστώνεται, επίσης, συγκέντρωση κινδύνων στις ακόλουθες κατηγορίες:

Για το ΕΤΠΑ και το Ταμείο Συνοχής τα σφάλματα στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων αντιπροσώπευαν περίπου το 41% των συνολικών ποσοτικά προσδιορίσιμων σφαλμάτων που διαπιστώθηκαν. Τα σφάλματα σε σχέση με την επιλεξιμότητα αντιπροσώπευαν το 39% και περιελάμβαναν διάφορους τύπους σφαλμάτων, όπως σφάλματα που αφορούν την επιλογή έργων, τη χρηματοδότηση μη επιλέξιμων κατηγοριών δαπανών, δαπάνες που δεν εμπίπτουν στην περίοδο επιλεξιμότητας ή τον επιλέξιμο τομέα, τον λανθασμένο υπολογισμό των ποσοστών συγχρηματοδότησης, τη χρηματοδότηση μη επιλέξιμου ΦΠΑ κ.λπ. Οι αδυναμίες όσον αφορά τη διαδρομή του δημοσιονομικού ελέγχου αντιπροσώπευαν το 11% των ποσοτικά προσδιορίσιμων σφαλμάτων (η αναλογία αυτή γίνεται μικρότερη με το πέρασμα του χρόνου λόγω των αυστηρότερων διαχειριστικών ελέγχων) και τα σφάλματα που συνδέονταν με το σύνθετο ζήτημα των έργων που παράγουν έσοδα (έσοδα τα οποία δεν αφαιρούνται ή υπολογίζονται λανθασμένα, με αποτέλεσμα το ποσοστό συγχρηματοδότησης να είναι υπερβολικά υψηλό) αντιπροσώπευαν το 6% των ποσοτικά προσδιορίσιμων σφαλμάτων που αναφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου.

Για το ΕΚΤ τα ζητήματα επιλεξιμότητας αντιπροσώπευαν το 58% περίπου των συνολικών ποσοτικά προσδιορίσιμων σφαλμάτων που διαπιστώθηκαν και περιελάμβαναν κυρίως μη επιλέξιμους συμμετέχοντες, μη επιλέξιμες άμεσες και έμμεσες δαπάνες, πληρωμές μετά ή πριν από την περίοδο επιλεξιμότητας, μη επιλέξιμες δαπάνες που δηλώθηκαν κατ’ αποκοπήν, μη επιλέξιμες δαπάνες υποτροφιών και κρατικών επιδομάτων, μη αφαίρεση εσόδων κατά τον υπολογισμό των επιλέξιμων δαπανών ή λανθασμένο υπολογισμό τους, υπηρεσίες για τις οποίες καταβλήθηκε πληρωμή αλλά δεν παρασχέθηκαν και μη επιλέξιμος ΦΠΑ. Τα ζητήματα ακρίβειας, τα οποία αντιπροσώπευαν το 7% των ποσοτικά προσδιορίσιμων σφαλμάτων που αναφέρθηκαν, αφορούσαν λανθασμένη κατανομή άμεσων και έμμεσων δαπανών, λανθασμένη αιτιολόγηση μεθόδου κατανομής γενικών εξόδων, λάθη στον υπολογισμό των δαπανών, μη τήρηση της αρχής του πραγματικού κόστους, δήλωση περισσότερων δαπανών, λανθασμένο υπολογισμό ποσοστών συγχρηματοδότησης και, τέλος, πολλαπλή δήλωση δαπανών προσωπικού. Τα ζητήματα διαδρομής του δημοσιονομικού ελέγχου αντιπροσώπευαν το 35% των σφαλμάτων και συνδέονταν με έλλειψη παραστατικών, ιδίως στο επίπεδο των δικαιούχων.

Αν και η Επιτροπή λαμβάνει ορισμένα μέτρα μαζί με τα κράτη μέλη για να μειωθούν αυτά τα σφάλματα, εκτιμάται ότι, ενόσω εκκρεμεί η έγκριση της τρέχουσας πρότασης και η πλήρης μεταφορά της στο εθνικό δίκαιο των κρατών μελών, θα εξακολουθούν να αποτελούν δυνητικούς τομείς κινδύνου κατά την επόμενη περίοδο προγραμματισμού 2014-2020.

Ιδίως τα σφάλματα που συνδέονται με τον τομέα των δημόσιων συμβάσεων αποτελούν σημαντικό ποσοστό το οποίο εκτιμάται ότι ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 2%-4% κάθε χρόνο για την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού. Αν και οι προτάσεις που έχουν κατατεθεί στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή θα εξασφαλίσουν αποτελεσματικότερους ελέγχους, για να επιτευχθεί ουσιαστική μείωση του ποσοστού σφάλματος στο πλαίσιο αυτό, είναι σημαντικό να συνοδευτούν από την αποσαφήνιση και την απλούστευση των κανόνων για τις δημόσιες συμβάσεις. Λόγω της έλλειψης ορθολογικών διαδικασιών για τις δημόσιες συμβάσεις και εάν οι δημόσιες διοικητικές αρχές και οι δικαιούχοι στα κράτη μέλη δεν μπορέσουν να βελτιώσουν την εφαρμογή των κανόνων αυτών, η πολιτική συνοχής θα εξακολουθήσει να πλήττεται συστηματικά από αυτό το τμήμα του τρέχοντος ποσοστού σφάλματος. Η τρέχουσα αναθεώρηση της οδηγίας για τις δημόσιες συμβάσεις θα πρέπει επομένως να συμβάλει στη μείωση των σφαλμάτων στην πολιτική συνοχής σύμφωνα με τα προαναφερθέντα.

2.2.2. Προβλεπόμενη(-ες) μέθοδος(-οι) ελέγχου

Η προτεινόμενη αρχιτεκτονική των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου αποτελεί εξέλιξη του πλαισίου που εφαρμόστηκε την περίοδο 2007-2013 και διατηρεί τις περισσότερες λειτουργίες της τρέχουσας περιόδου συμπεριλαμβανομένων των διοικητικών και των επιτόπιων επαληθεύσεων, των δημοσιονομικών ελέγχων των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου και των δημοσιονομικών ελέγχων των πράξεων. Διατηρεί επίσης τον ρόλο της Επιτροπής, καθώς την πιθανότητα διακοπών, αναστολών και δημοσιονομικών διορθώσεων εκ μέρους της Επιτροπής.

Με σκοπό την ενίσχυση της υποχρέωσης λογοδοσίας, οι αρχές του προγράμματος θα διαπιστευτούν από μια εθνική αρχή διαπίστευσης η οποία θα είναι υπεύθυνη για τη συνεχή επίβλεψή τους. Η πρόταση προσφέρει την ευελιξία να διατηρηθεί η τρέχουσα δομή των τριών βασικών αρχών από το πρόγραμμα στις περιπτώσεις στις οποίες το τρέχον σύστημα έχει αποδειχτεί αποτελεσματικό. Ωστόσο, προσφέρει επίσης τη δυνατότητα συγχώνευσης της διαχειριστικής αρχής με την αρχή πιστοποίησης και με τον τρόπο αυτόν να μειωθεί ο αριθμός των εμπλεκόμενων αρχών στα κράτη μέλη. Ο μικρότερος αριθμός φορέων θα μείωνε τη διοικητική επιβάρυνση και θα αύξανε την πιθανότητα δημιουργίας ισχυρότερης διοικητικής ικανότητας, αλλά θα διευκόλυνε και τη σαφέστερη ανάθεση αρμοδιοτήτων.

Το κόστος των καθηκόντων που συνδέονται με τον έλεγχο (σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, χωρίς να υπολογίζονται οι δαπάνες της Επιτροπής) εκτιμάται περίπου στο 2% της συνολικής χρηματοδότησης που διεκπεραιώθηκε την περίοδο 2007-2013[83]. Το κόστος αυτό συνδέεται με τους ακόλουθους τομείς ελέγχου: Ποσοστό 1% οφείλεται στο συντονισμό και στην προετοιμασία του προγράμματος σε εθνικό επίπεδο, ποσοστό 82% συνδέεται με τη διαχείριση του προγράμματος, ποσοστό 4% με την πιστοποίηση και ποσοστό 13% με τον δημοσιονομικό έλεγχο.

Οι ακόλουθες προτάσεις θα αυξήσουν το κόστος του ελέγχου:

- η δημιουργία και η λειτουργία μιας αρχής διαπίστευσης (το κόστος της οποίας μπορεί να αντισταθμιστεί από τη συγχώνευση της διαχειριστικής αρχής με την αρχή πιστοποίησης, εάν το κράτος μέλος ακολουθήσει την επιλογή αυτή)·

- η υποβολή πιστοποιημένων ετήσιων λογαριασμών και η ετήσια δήλωση διαχείρισης, που συνεπάγεται ότι πρέπει να έχουν διενεργηθεί όλοι οι αναγκαίοι έλεγχοι εντός της λογιστικής χρήσης (γεγονός το οποίο είναι πιθανόν να απαιτεί πρόσθετη διοικητική προσπάθεια)·

- η ανάγκη για επιπλέον δραστηριότητες λογιστικού ελέγχου από τις αρχές δημοσιονομικού ελέγχου για τον δημοσιονομικό έλεγχο της δήλωσης διαχείρισης ή η ανάγκη για περαίωση τους δημοσιονομικούς της ελέγχους και γνωμοδότηση σε μικρότερο χρονικό διάστημα συγκριτικά με τις τρέχουσες υποχρεώσεις της.

Υπάρχουν, ωστόσο, και προτάσεις οι οποίες θα περιορίσουν το κόστος του ελέγχου:

- η επιλογή για τη συγχώνευση της διαχειριστικής αρχής με την αρχή πιστοποίησης που θα μπορούσε να δώσει στο κράτος μέλος τη δυνατότητα να εξοικονομήσει ουσιαστικό μέρος από το 4% του τρέχοντος κόστους το οποίο συνδέεται με την πιστοποίηση χάρη στη μεγαλύτερη διοικητική αποδοτικότητα, τη μειωμένη ανάγκη συντονισμού και τον περιορισμό του πεδίου εφαρμογής των δημοσιονομικών ελέγχων·

- η χρήση του απλουστευμένου κόστους και των κοινών σχεδίων δράσης που περιορίζουν το διοικητικό κόστος και την επιβάρυνση σε όλα τα επίπεδα, τόσο για τις διοικητικές αρχές όσο και για τους δικαιούχους·

- οι ρυθμίσεις αναλογικού ελέγχου για τις διαχειριστικές επαληθεύσεις και τους δημοσιονομικούς ελέγχους·

- το ετήσιο κλείσιμο το οποίο θα περιορίσει το κόστος της τήρησης εγγράφων για λόγους ελέγχου τόσο για τις δημόσιες διοικητικές αρχές όσο και για τους δικαιούχους.

Κατά συνέπεια, συνολικά αναμένεται ότι οι προτάσεις θα οδηγήσουν σε ανακατανομή του κόστους ελέγχου (με υπόλοιπο περίπου 2% των συνολικών διαχειριζόμενων χρηματοδοτήσεων) παρά σε αύξηση ή μείωση. Αναμένεται, ωστόσο, ότι αυτή η ανακατανομή κόστους (σε όλες τις λειτουργίες και λόγω των ρυθμίσεων αναλογικού ελέγχου, καθώς και σε όλα τα κράτη μέλη και τα προγράμματα) θα μετριάσει αποτελεσματικότερα τους κινδύνους και επομένως θα έχει ως αποτέλεσμα ένα ποσοστό σφάλματος μικρότερο του 5%.

Εκτός από τις αλλαγές στη δημοσιονομική διαχείριση και στις ρυθμίσεις ελέγχου οι οποίες θα συμβάλουν στην αποτελεσματική ανίχνευση και τον έγκαιρο αποκλεισμό των σφαλμάτων από τους λογαριασμούς, η πρόταση προβλέπει την απλούστευση σε πολλούς τομείς η οποία θα συμβάλει στην πρόληψη των σφαλμάτων. Όπως προαναφέρεται, τα προτεινόμενα μέτρα στους τομείς αυτούς θα αντιμετωπίσουν το 55% του ποσοστού σφαλμάτων που έχουν αναφερθεί για την τρέχουσα περίοδο.

Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν:

- Εκτενέστερη χρήση του απλουστευμένου κόστους που περιορίζει τα σφάλματα τα οποία συνδέονται με τη δημοσιονομική διαχείριση, τους κανόνες επιλεξιμότητας και τη διαδρομή του δημοσιονομικού ελέγχου και αναπροσανατολίζει τόσο την εφαρμογή όσο και τον έλεγχο προς τις επιδόσεις των πράξεων.

- Μεγαλύτερη θεματική συγκέντρωση στη χρηματοδότηση, η οποία μπορεί να επιφέρει μείωση των σφαλμάτων που προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα παρεμβάσεων και των εφαρμοζόμενων κανόνων επιλεξιμότητας.

- Διασαφήνιση κανόνων για την επιλογή έργων.

- Μια απλούστερη προσέγγιση, που βασίζεται σε κατ' αποκοπήν συντελεστή, των πράξεων που παράγουν έσοδα, η οποία θα μειώσει τον κίνδυνο σφαλμάτων προσδιορίζοντας και αφαιρώντας τα έσοδα που παράγονται από τις πράξεις.

- Εναρμόνιση, διασαφήνιση και απλούστευση των κανόνων επιλεξιμότητας με άλλα μέσα χρηματοδοτικής υποστήριξης της ΕΕ που θα μειώσουν τα λάθη των δικαιούχων οι οποίοι χρησιμοποιούν συνδρομή από διαφορετικές πηγές.

- Υποχρεωτική εφαρμογή συστήματος ηλεκτρονικής διαχείρισης δεδομένων και ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ της διοίκησης και των δικαιούχων, που έχει τη δυνατότητα να περιορίζει το ποσοστό σφάλματος που οφείλεται στην ανεπαρκή τήρηση των εγγράφων και μείωση του διοικητικού φόρτου για τους δικαιούχους.

- Ετήσιο κλείσιμο πράξεων ή δαπανών χάρη στο οποίο μειώνονται τα σφάλματα όσον αφορά τη διαδρομή του δημοσιονομικού ελέγχου με την σμίκρυνση του χρόνου που απαιτείται για την τήρηση των εγγράφων και αποφεύγεται η προσθήκη ουσιαστικού διοικητικού φόρτου εργασίας που συνδέεται με το άπαξ κλείσιμο στο τέλος της περιόδου προγραμματισμού.

Οι περισσότερες από τις απλοποιήσεις που αναφέρονται πιο πάνω συμβάλλουν στη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης για τους δικαιούχους και κατά συνέπεια αποτελούν έναν ταυτόχρονο περιορισμό των κινδύνων σφάλματος και διοικητικής επιβάρυνσης.

2.3. Μέτρα για την πρόληψη περιπτώσεων απάτης και παρατυπίας

Να προσδιοριστούν υπάρχοντα ή προβλεπόμενα μέτρα πρόληψης και προστασίας.

Οι υπηρεσίες των διαρθρωτικών ταμείων μαζί με την OLAF έχουν θέσει σε εφαρμογή μια κοινή στρατηγική πρόληψης της απάτης η οποία προβλέπει ένα σύνολο δράσεων που θα υλοποιηθούν από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη για την πρόληψη της απάτης στις διαρθρωτικές δράσεις επιμερισμένης διαχείρισης.

Και οι δύο ΓΔ αναπτύσσουν ένα υπόδειγμα καταγραφής του κινδύνου απάτης το οποίο θα χρησιμοποιείται από τις αρμόδιες αρχές διαχείρισης των 116 προγραμμάτων του ΕΚΤ και των 60 προγραμμάτων του ΕΤΠΑ.

Η πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική καταπολέμησης της απάτης [COM(2011)376 τελικό της 24.6.2011] χαιρετίζει την υφιστάμενη στρατηγική ως πρωτοβουλία βέλτιστης πρακτικής και προβλέπει συμπληρωματικές δράσεις, σημαντικότερη από τις οποίες είναι ότι η πρόταση της Επιτροπής για τους κανονισμούς της περιόδου 2014-2020 ζητεί από τα κράτη μέλη να θέσουν σε εφαρμογή μέτρα πρόληψης της απάτης που θα είναι αποτελεσματικά και αναλογικά προς τους εντοπιζόμενους κινδύνους απάτης.

Η παρούσα πρόταση της Επιτροπής περιέχει ρητή απαίτηση να τεθούν σε εφαρμογή τα εν λόγω μέτρα βάσει του άρθρου 86 παράγραφος 4 στοιχείο γ). Αυτό θα ενισχύσει την ετοιμότητα όλων των φορέων στα κράτη μέλη οι οποίοι εμπλέκονται στη διαχείριση και τον έλεγχο των κονδυλίων και, κατά συνέπεια, θα μειώσει τον κίνδυνο απάτης.

3. ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ 3.1. Τομέας(-είς) του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και γραμμή(-ές) δαπανών του προϋπολογισμού που επηρεάζονται

· Υφιστάμενες γραμμές προϋπολογισμού για δαπάνες

Σύμφωνα με τη σειρά των τομέων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και των γραμμών του προϋπολογισμού.

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || Γραμμή προϋπολογισμού || Είδος δαπάνης || Συμμετοχή

Αριθμός || ΔΠ[84] || από χώρες ΕΖΕΣ[85] || από υποψήφιες χώρες[86] || τρίτων χωρών || κατά την έννοια του άρθρου 18 παράγραφος 1 στοιχείο αα) του δημοσιονομικού κανονισμού

1 Έξυπνη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη Νέες γραμμές για το 2014-2020 || 04021700 ΕΚΤ Σύγκλιση 04021900 ΕΚΤ Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα 13031600 ΕΤΠΑ Σύγκλιση 13031800 ΕΤΠΕ Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα 13031900 ΕΤΠΑ Ευρωπαϊκή Εδαφική Συνεργασία 13040200 Ταμείο Συνοχής || ΔΠ || ΟΧΙ || ΟΧΙ || ΟΧΙ || ΟΧΙ

· Νέες γραμμές του προϋπολογισμού, των οποίων έχει ζητηθεί η δημιουργία: Όχι

Σύμφωνα με τη σειρά των τομέων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και των γραμμών του προϋπολογισμού.

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || Γραμμή προϋπολογισμού || Είδος δαπάνης || Συμμετοχή

Αριθμός [Γραμμή………………………………..] || ΔΠ/ ΜΔΠ || από χώρες ΕΖΕΣ || από υποψήφιες χώρες || τρίτων χωρών || κατά την έννοια του άρθρου 18 παράγραφος 1 στοιχείο αα) του δημοσιονομικού κανονισμού

[…] || [XX.YY.YY.YY] […] || […] || ΝΑΙ/ΟΧΙ || ΝΑΙ/ΟΧΙ || ΝΑΙ/ΟΧΙ || ΝΑΙ/ΟΧΙ

3.2. Εκτιμώμενος αντίκτυπος στις δαπάνες 3.2.1. Συνοπτική παρουσίαση του εκτιμώμενου αντικτύπου στις δαπάνες

σε εκατ. ευρώ (με 3 δεκαδικά ψηφία)

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || Αριθμός 1 || Έξυπνη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη

ΓΔ: REGIO και EMPL || || || Έτος N[87] || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || Έτος N+4 || Έτος N+5 || Έτος N+6 || ΣΥΝΟΛΟ

Ÿ Επιχειρησιακές πιστώσεις (τιμές 2011) || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 ||

Γραμμές προϋπολογισμού νέου ΕΤΠΑ και ΕΚΤ || Αναλήψεις υποχρεώσεων || (1) || 37.004,47636.942,785 || 37.564,77437.375,939 || 38.023,07937.758,354 || 38.379,86738.153,836 || 38.722,32538.562,407 || 39.021,27738.948,791 || 39.303,92039.333,716 || 268.019,718267.075,828

Πληρωμές || (2) || 5.662,0725.648,1 || 11.297,04611.254,375 || 21.863,67521.778,321 || 28.576,824.448,469 || 31.789,23231.612,19 || 36.702,87336.502,392 || 34.774,28734.602,638 || 170.666,010169.846,485

Γραμμή προϋπολογισμού νέου ΤΣ πριν από τη μεταφορά στη νέα γραμμή προϋπολογισμού για τη διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη» || Αναλήψεις υποχρεώσεων || (1α) || 9.482,5819.572,122 || 9.751,2409.614,264 || 9.968,9039.631,037 || 10.138,9779.702,463 || 10.308,6219.883,112 || 10.456,51210.053,301 || 10.595,85310.217,011 || 70.702,68768.673,310

Πληρωμές || (2α) || 1.499,3971.455,451 || 2.821,0472.825,665 || 5.410,6384.862,238 || 7.352,2906.017,686 || 8.652,8007.248,39 || 9.699,9649.845,352 || 8.801,7329.299,137 || 44.237,86941.553,920

Μεταφορά στη νέα γραμμή προϋπολογισμού για τη διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη»budget line || Αναλήψεις υποχρεώσεων || (1β) || 1397,5 || 1401,8 || 1403,8 || 1414,8 || 1440,9 || 1451,3 || 1489,9 || 10 000,0

Πληρωμές || (2β) || 4,8 || 903,8 || 1003,8 || 1103,2 || 1129,9 || 1177,6 || 1303,6 || 6 626,7

Πιστώσεις διοικητικής φύσεως χρηματοδοτούμενες από το κονδύλιο ειδικών προγραμμάτων[88] || 0 || 0 || 0 || 0 || 0 || 0 || 0 || 0

13.01.04.01 – Εξωτερικό προσωπικό ΕΤΠΑ || || (3) || 3,060 || 3,060 || 3,060 || 3,060 || 3,060 || 3,060 || 3060 || 21,420

13.01.04.03 – Εξωτερικό προσωπικό ΤΣ || || || 1,340 || 1,340 || 1,340 || 1,340 || 1,340 || 1,340 || 1,340 || 9,380

04.01.04.01 - Εξωτερικό προσωπικό ΕΚΤ || || || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 35,000

Συνολικό εξωτερικό προσωπικό στις προηγούμενες γραμμές προϋπολογισμού || || || 9,400 || 9,400 || 9,400 || 9,400 || 9,400 || 9,400 || 9,400 || 65,800

ΑΛΛΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΔ REGIO || || || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 93,555

ΑΛΛΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΔ EMPL || || || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 112,000

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων για τη ΓΔ REGIO και τη ΓΔ EMPL || Αναλήψεις υποχρεώσεων || =1+1α +3 || 46.525,82246.553,672 || 47.354,77947.028,968 || 48.030,74747.428,155 || 48.557,60847.895,064 || 49.069,71148.484,284 || 49.516,55449.040,857 || 49.938,53749.589,492 || 338.993,760336.020,493

Πληρωμές || =2+2α +3 || 7.200,2357.142,316 || 14.156,85914.118,805 || 27.313,07826.679,324 || 35.967,87934.504,920 || 40.480,79838.899,345 || 46.441,60246.386,509 || 43.614,78443.940,540 || 215.175,234211.671,759

Ÿ ΣΥΝΟΛΟ επιχειρησιακών πιστώσεων || Αναλήψεις υποχρεώσεων || (4) || 46.487,05846.514,907 || 47.316,01446.990,203 || 47.991,98247.389,390 || 48.518,84347.856,299 || 49.030,94648.445,519 || 49.477,78949.002,092 || 49.899,77249.550,727 || 338722,405335.749,138

Πληρωμές || (5) || || || || || || || ||

Ÿ ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα χρηματοδοτούμενων από το κονδύλιο ειδικών προγραμμάτων || (6) || 38,765 || 38,765 || 38,765 || 38,765 || 38,765 || 38,765 || 38,765 || 271,355

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων του ΤΟΜΕΑ 1 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || Αναλήψεις υποχρεώσεων || =4+ 6 || 46.525,82246.553,672 || 47.354,77947.028,968 || 48.030,74747.428,155 || 48.557,60847.895,064 || 49.069,71148.484,284 || 49.516,55449.040,857 || 49.938,53749.589,492 || 338.993,760336.020,493

Πληρωμές || =5+ 6 || || || || || || || ||

Αν η πρόταση/πρωτοβουλία επηρεάζει περισσότερους του ενός τομείς: Άνευ αντικειμένου

Ÿ ΣΥΝΟΛΟ επιχειρησιακών πιστώσεων || Αναλήψεις υποχρεώσεων || (4) || || || || || || || ||

Πληρωμές || (5) || || || || || || || ||

Ÿ ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα χρηματοδοτούμενων από το κονδύλιο ειδικών προγραμμάτων || (6) || || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων των ΤΟΜΕΩΝ 1 έως 4 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (Ποσό αναφοράς) || Αναλήψεις υποχρεώσεων || =4+ 6 || || || || || || || ||

Πληρωμές || =5+ 6 || || || || || || || ||

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || 5 || «Διοικητικές δαπάνες»

σε εκατ. ευρώ (με 3 δεκαδικά ψηφία)

|| || || Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || Έτος N+4 || Έτος N+5 || Έτος N+6 || ΣΥΝΟΛΟ

ΓΔ: REGIO ||

Ÿ Ανθρώπινοι πόροι || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 561,309

Ÿ Άλλες διοικητικές δαπάνες || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 26,600

ΣΥΝΟΛΟ ΓΔ REGIO || Πιστώσεις || 83,987 || 83,987 || 83,987 || 83,987 || 83,987 || 83,987 || 83,987 || 587,909

739109 || || || Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || Έτος N+4 || Έτος N+5 || Έτος N+6 || ΣΥΝΟΛΟ

ΓΔ: EMPL ||

Ÿ Ανθρώπινοι πόροι || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 177,800

Ÿ Άλλες διοικητικές δαπάνες || || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ ΓΔ EMPL || Πιστώσεις || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 177,800

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων του ΤΟΜΕΑ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || (Σύνολο αναλήψεων υποχρεώσεων = Σύνολο πληρωμών) || 109,387 || 109,387 || 109,387 || 109,387 || 109,387 || 109,387 || 109,387 || 765,709

σε εκατ. ευρώ (με 3 δεκαδικά ψηφία)

|| || || Έτος N[89] || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6) || ΣΥΝΟΛΟ

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων των ΤΟΜΕΩΝ 1 έως 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || Αναλήψεις υποχρεώσεων || 46.635,210 46.663,059 || 47.464,16647.138,355 || 48.140,13447.537,542 || 48.666,99548.004,451 || 49.179,09848.593,671 || 49.625,94149.150,244 || 50.047,92449.698,879 || 339.759,469336.786,202

Πληρωμές || || || || || || || ||

3.2.2. Εκτιμώμενος αντίκτυπος στις επιχειρησιακές πιστώσεις

· ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση επιχειρησιακών πιστώσεων

· ¨  Η πρόταση συνεπάγεται τη χρήση επιχειρησιακών πιστώσεων, όπως εξηγείται κατωτέρω: Η πολιτική συνοχής υλοποιείται βάσει επιμερισμένης διαχείρισης. Ενώ οι στρατηγικές προτεραιότητες καθορίζονται στο επίπεδο της ΕΕ, η καθημερινή διαχείριση ανατίθεται στις διαχειριστικές αρχές σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Ενώ οι κοινοί δείκτες εκροών προτείνονται από την Επιτροπή, οι τρέχοντες στόχοι εκροών προτείνονται από αυτές τις διαχειριστικές αρχές ως μέρος του επιχειρησιακού τους προγράμματος και εγκρίνονται από την Επιτροπή. Είναι, συνεπώς, δύσκολο να αναφερθούν στόχοι για τις εκροές πριν από την εκπόνηση, διαπραγμάτευση και έγκριση των προγραμμάτων το 2013/14.

Πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων σε εκατ. ευρώ (με 3 δεκαδικά ψηφία)

Να προσδιοριστούν οι στόχοι και τα αποτελέσματα ò || || || Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6) || ΣΥΝΟΛΟ

AΠOTEΛΕΣΜATA

Είδος αποτελέσματος[90] || Μέσο κόστος του αποτελέσματος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Συνολικός αριθμός αποτελεσμάτων || Σύνολο κόστους

ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ αριθ. 1[91] … || || || || || || || || || || || || || || || ||

- Αποτέλεσμα || || || || || || || || || || || || || || || || || ||

- Αποτέλεσμα || || || || || || || || || || || || || || || || || ||

- Αποτέλεσμα || || || || || || || || || || || || || || || || || ||

Υποσύνολο για ειδικό στόχο αριθ. 1 || || || || || || || || || || || || || || || ||

ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ αριθ. 2 … || || || || || || || || || || || || || || || ||

- Αποτέλεσμα || || || || || || || || || || || || || || || || || ||

Υποσύνολο για ειδικό στόχο αριθ. 2 || || || || || || || || || || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ || || || || || || || || || || || || || || || ||

.

3.2.3. Εκτιμώμενος αντίκτυπος στις πιστώσεις διοικητικού χαρακτήρα 3.2.3.1. Περίληψη

· ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα

· ¨  Η πρόταση συνεπάγεται τη χρήση διοικητικών πιστώσεων, όπως εξηγείται κατωτέρω:

ΓΔ REGIO

σε εκατ. ευρώ (με 3 δεκαδικά ψηφία)

|| Έτος N [92] || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || Έτος N+4 || Έτος N+5 || Έτος N+6 || ΣΥΝΟΛΟ

ΤΟΜΕΑΣ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || || || || || || || ||

Ανθρώπινοι πόροι REGIO || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 80,187 || 561.309

Άλλες διοικητικές δαπάνες || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 3,800 || 26,600

Υποσύνολο ΤΟΜΕΑ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || 83,741 || 83,741 || 83,741 || 83,741 || 83,741 || 83,741 || 83,741 || 586,187

Εκτός του ΤΟΜΕΑ 5[93] του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου[94] || || || || || || || ||

Ανθρώπινοι πόροι REGIO || 4,4 || 4,4 || 4,4 || 4,4 || 4,4 || 4,4 || 4,4 || 30,8

Άλλες δαπάνες διοικητικού χαρακτήρα || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 13,365 || 93,555

Υποσύνολο εκτός του ΤΟΜΕΑ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || 17,765 || 17,765 || 17,765 || 17,765 || 17,765 || 17,765 || 17,765 || 124,355

ΣΥΝΟΛΟ || 101,506 || 101,506 || 101,506 || 101,506 || 101,506 || 101,506 || 101,506 || 710,542

ΓΔ EMPL

σε εκατ. ευρώ (με 3 δεκαδικά ψηφία)

|| Έτος N [95] || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || Έτος N+4 || Έτος N+5 || Έτος N+6 || ΣΥΝΟΛΟ

ΤΟΜΕΑΣ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || || || || || || || ||

Ανθρώπινοι πόροι || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 177,800

Άλλες διοικητικές δαπάνες || || || || || || || ||

Υποσύνολο ΤΟΜΕΑ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 25,400 || 177,800

Εκτός του ΤΟΜΕΑ 5[96] του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || || || || || || || ||

Ανθρώπινοι πόροι || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 5,000 || 35,000

Άλλες δαπάνες διοικητικού χαρακτήρα || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 16,000 || 112,000

Υποσύνολο εκτός του ΤΟΜΕΑ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || 21,000 || 21,000 || 21,000 || 21,000 || 21,000 || 21,000 || 21,000 || 147,000

ΣΥΝΟΛΟ || 46,400 || 46,400 || 46,400 || 46,400 || 46,400 || 46,400 || 46,400 || 324,800

ΣΥΝΟΛΟ || 148,933 || 148,933 || 148,933 || 148,933 || 148,933 || 148,933 || 148,933 || 1.042,531

3.2.3.2.  Εκτιμώμενες ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους

· ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση ανθρώπινων πόρων

· ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση ανθρώπινων πόρων, όπως εξηγείται κατωτέρω: Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για το έτος Ν είναι τα στοιχεία για το 2011.

ΓΔ REGIO:

Εκτίμηση η οποία πρέπει να διατυπωθεί σε ακέραιο αριθμό (ή το πολύ με ένα δεκαδικό ψηφίο)

|| Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || Έτος N+4 || Έτος N+5 || Έτος N+6

Ÿ Θέσεις απασχόλησης του πίνακα προσωπικού (θέσεις μόνιμων και έκτακτων υπαλλήλων) REGIO ||

13 01 01 01 (στην έδρα και στα γραφεία αντιπροσωπείας της Επιτροπής) || 606 || 606 || 606 || 606 || 606 || 606 || 606

13 01 01 02 (σε αντιπροσωπεία) || || || || || || ||

13 01 05 01 (έμμεση έρευνα) || || || || || || ||

10 01 05 01 (άμεση έρευνα) || || || || || || ||

Ÿ Εξωτερικό προσωπικό (σε μονάδα ισοδυνάμου πλήρους απασχόλησης: ΙΠΑ)[97] REGIO ||

13 01 02 01 (ΣΥ, ΠΠ, ΑΕΕ από το «συνολικό κονδύλιο») || 48 || 48 || 48 || 48 || 48 || 48 || 48

13 02 02 (ΣΥ, ΠΠ, ΝΕΑ, ΤΥ και ΑΕΕ στις αντιπροσωπείες) || || || || || || ||

13 01 04 01 [98] || - στην έδρα[99] || 56 || 56 || 56 || 56 || 56 || 56 || 56

- σε αντιπροσωπείες || || || || || || ||

13 01 04 03 [100] || - στην έδρα[101] || 25 || 25 || 25 || 25 || 25 || 25 || 25

- σε αντιπροσωπείες || || || || || || ||

XX 01 05 02 (ΣΥ, ΠΠ, ΑΕΕ - Έμμεση έρευνα) || || || || || || ||

10 01 05 02 (ΣΥ, ΠΠ, ΑΕΕ - Άμεση έρευνα) || || || || || || ||

Άλλες || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ || 735 || 735 || 735 || 735 || 735 || 735 || 735

XX είναι ο τομέας πολιτικής ή ο σχετικός τίτλος του προϋπολογισμού.

Οι ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους θα καλυφθούν από προσωπικό της ΓΔ που απασχολείται ήδη στη διαχείριση της δράσης ή/και που έχει μετακινηθεί στο πλαίσιο της ίδιας ΓΔ και θα συμπληρωθούν, ενδεχομένως, με όλα τα συμπληρωματικά κονδύλια που μπορεί να διατεθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση της δράσης ΓΔ, στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας κατανομής των πιστώσεων με βάση τους δημοσιονομικούς περιορισμούς.

Περιγραφή των προς εκτέλεση καθηκόντων :

Μόνιμοι και έκτακτοι υπάλληλοι || Να συμβάλει στην ανάλυση, διαπραγμάτευση, τροποποίηση ή/και προετοιμασία των προτάσεων έγκρισης για τα προγράμματα ή/και έργα στα κράτη μέλη ΧΧΧ. Να συμβάλει στη διαχείριση, παρακολούθηση και αξιολόγηση της εφαρμογής των εγκεκριμένων προγραμμάτων/έργων. Να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με τους κανόνες που διέπουν το πρόγραμμα XXX.

Εξωτερικό προσωπικό || Idem και/ή διοικητική υποστήριξη

ΓΔ EMPL

Εκτίμηση η οποία πρέπει να διατυπωθεί σε μονάδες ισοδύναμου πλήρους απασχόλησης χωρίς δεκαδικά ψηφία

|| Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || Έτος N+4 || Έτος N+5 || Έτος N+6

Ÿ Θέσεις απασχόλησης του πίνακα προσωπικού (θέσεις μόνιμων και έκτακτων υπαλλήλων) ||

04 01 01 (Στην έδρα και στα γραφεία των αντιπροσωπειών της Επιτροπής) (200 θέσεις, κόστος μονάδας 127.000 €) || 200 || 200 || 200 || 200 || 200 || 200 || 200

 (Αντιπροσωπείες) || || || || || || ||

(Έμμεση έρευνα) || || || || || || ||

 (Άμεση έρευνα) || || || || || || ||

Ÿ Εξωτερικό προσωπικό (σε μονάδα ισοδυνάμου πλήρους απασχόλησης: ΙΠΑ)[102] ||

 (ΣΥ, ΠΠ, ΑΕΕ από τις «συνολικό κονδύλιο») || || || || || || ||

 (ΣΥ, ΠΠ, ΝΕΑ, ΤΥ και ΑΕΕ στις αντιπροσωπείες) || || || || || || ||

04 01 04 01 [103] || - στην έδρα[104] || 93 || 93 || 93 || 93 || 93 || 93 || 93

- σε αντιπροσωπείες || || || || || || ||

XX 01 05 02 (ΣΥ, ΠΠ, ΑΕΕ - Έμμεση έρευνα) || || || || || || ||

xx 01 05 02 (ΣΥ, ΠΠ, ΑΕΕ - Άμεση έρευνα) || || || || || || ||

Άλλο xx 01 04 02) || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ || 293 || 293 || 293 || 293 || 293 || 293 || 293

XX είναι ο τομέας πολιτικής ή ο σχετικός τίτλος του προϋπολογισμού.

Οι ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους θα καλυφθούν από προσωπικό της ΓΔ που απασχολείται ήδη στη διαχείριση της δράσης ή/και που έχει μετακινηθεί στο πλαίσιο της ίδιας ΓΔ και θα συμπληρωθούν, ενδεχομένως, με όλα τα συμπληρωματικά κονδύλια που μπορεί να διατεθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση της δράσης ΓΔ, στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας κατανομής των πιστώσεων με βάση τους δημοσιονομικούς περιορισμούς.

3.2.4. Συμβατότητα με το ισχύον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο

· ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία είναι συμβατή με τον επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο.

· ¨  Η πρόταση απαιτεί αναπρογραμματισμό του σχετικού τομέα του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου.

Να εξηγηθεί ο απαιτούμενος αναπρογραμματισμός με τον προσδιορισμό των σχετικών γραμμών του προϋπολογισμού και των αντίστοιχων ποσών.

[…]

· ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία απαιτεί τη χρησιμοποίηση του μέσου ευελιξίας ή την αναθεώρηση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου[105].

Να εξηγηθεί η ανάγκη με τον προσδιορισμό των σχετικών τομέων και γραμμών του προϋπολογισμού, καθώς και των αντίστοιχων ποσών.

[…]

3.2.5. Συμμετοχή τρίτων μερών στη χρηματοδότηση

· Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν προβλέπει συγχρηματοδότηση από τρίτα μέρη

· ¨ Η πρόταση προβλέπει τη συγχρηματοδότηση των ευρωπαϊκών αναγκών χρηματοδότησης. Δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ποσοτικά το ακριβές ποσό. Ο κανονισμός ορίζει ανώτατα ποσοστά συγχρηματοδότησης διαφοροποιούμενα σύμφωνα με το επίπεδο περιφερειακής ανάπτυξης (πρβλ. άρθρο 73 του προτεινόμενου κανονισμού)

Πιστώσεις σε εκατ. ευρώ (με 3 δεκαδικά ψηφία)

|| Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || Έτος N+4 || Έτος N+5 || Έτος N+6 || Σύνολο

Να προσδιοριστεί ο φορέας συγχρηµατοδότησης || ΚΜ || ΚΜ || ΚΜ || ΚΜ || ΚΜ || ΚΜ || ΚΜ ||

ΣΥΝΟΛΟ συγχρηματοδοτημένων πιστώσεων || θα προσδιοριστεί || θα προσδιοριστεί || θα προσδιοριστεί || θα προσδιοριστεί || θα προσδιοριστεί || θα προσδιοριστεί || θα επιβεβαιωθεί ||

3.3. Εκτιμώμενος δημοσιονομικός αντίκτυπος στα έσοδα

· ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν έχει κανένα δημοσιονομικό αντίκτυπο στα έσοδα.

· ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία έχει τον δημοσιονομικό αντίκτυπο που περιγράφεται κατωτέρω.

– ¨         στους ιδίους πόρους

– ¨         στα διάφορα έσοδα

σε εκατ. ευρώ (με 3 δεκαδικά ψηφία)

Γραμμή εσόδων του προϋπολογισμού: || Διαθέσιμες πιστώσεις για το τρέχον οικονομικό έτος || Αντίκτυπος της πρότασης/πρωτοβουλίας[106]

Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6)

Άρθρο …………. || || || || || || || ||

Για τα διάφορα έσοδα «για ειδικό προορισμό», να προσδιοριστεί(-ούν) η(οι) γραμμή(-ές) δαπανών του προϋπολογισμού που έχει(-ουν) επηρεαστεί.

[…]

Να προσδιοριστεί η μέθοδος υπολογισμού του αντικτύπου στα έσοδα.

[…]

[1]               COM(2012)388 τελικό

[2]               ΕΕ C της , σ. .

[3]               ΕΕ C της , σ. .

[4]               ΕΕ C της , σ. .

[5]               ΕΕ L 248 της 16.9.2002, σ. 1.

[6]               ΕΕ L 154 της 21.6.2003, σ. 1.

[7]               ΕΕ L 209 της 2.8.1997, σ. 1.

[8]               ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ.13.

[9]               ΕΕ L 210 της 31.7.2006, σ. 25.

[10]            

[11]            

[12]            

[13]             ΕΕ L , , σ. .

[14]            

[15]            

[16]            

[17]             ΕΕ L 191 της 23.7.2010, σ. 28.

[18]             ΕΕ L 308 της 24.11.2010, σ. 46.

[19]             ΕΕ L 379 της 28.12.2006, σ. 5.

[20]             ΕΕ L 337 της 21.12.2007, σ. 35.

[21]             ΕΕ L 193 της 25.7.2007, σ. 6.

[22]             ΕΕ L 134 της 30.4.2004, σ. 114.

[23]             ΕΕ L 210 της 31.7.2006, σ. 19.

[24]             ΕΕ L 53 της 23.2.2002, σ. 1.

[25]             ΕΕ L 118 της 12.5.2010, σ.1.

[26]             ΕΕ L 53 της 23.2.2002, σ. 1.

[27]             Σχετ. πρωταρχικοί στόχοι της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».

[28]             ΕΕ L 197 της 21.7.2001, σ. 30

[29]             ΕΕ…

[30]             ΕΕ L 209 της 2.8.1997, σ.1.

[31]             Όπως ορίζεται από το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών (ΕΣΛ) και διαβιβάστηκε και από τα 27 κράτη μέλη στα προγράμματά τους σταθερότητας και σύγκλισης.

[32]             Εξήγηση: Ο τομέας της γενικής κυβέρνησης αποτελείται κυρίως από τις κεντρικές, κρατικές και τοπικές κυβερνητικές μονάδες και τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης που επιβάλλονται και ελέγχονται από αυτές τις μονάδες. Επιπλέον, περιλαμβάνει μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στον τομέα της μη εμπορεύσιμης παραγωγής που ελέγχονται και χρηματοδοτούνται κυρίως από κυβερνητικές μονάδες ή ταμεία κοινωνικής ασφάλισης.

[33]             ΕΕ L 83 της 27.3.1999, σ. 1.

[34]             COM(2011) 809 τελικό

[35]             COM(2011) 834 τελικό

[36]             ΕΕ L 290 της 6.11.2010, σ. 39 έως 48·2010/670/ΕΕ: Απόφαση της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2010 , για καθορισμό κριτηρίων και μέτρων χρηματοδότησης έργων επίδειξης σε εμπορική κλίμακα, τα οποία αποσκοπούν στην περιβαλλοντικά ασφαλή δέσμευση και αποθήκευση CO 2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς, καθώς και έργων επίδειξης καινοτόμων τεχνολογιών ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας που θεσπίστηκε με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2010/670/ΕΕ) ΕΕ L 275 της 25.10.2003, σ.32-46.

[37]             COM(2011) 874 τελικό

[38]             COM(2011) 788 τελικό

[39]             COM(2011) 609 τελικό

[40]             COM(2011) 665 τελικό

[41]             Χάρτης πορείας για έναν Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Μεταφορών – Για ένα ανταγωνιστικό και ενεργειακά αποδοτικό σύστημα μεταφορών COM (2011) 144 τελικό.

[42]             COM(2011) 838 τελικό· COM(2011) 839 τελικό· COM(2011) 837 τελικό.

[43]             Όπως εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο Υπουργών ECOFIN στις 7 Σεπτεμβρίου 2010.

[44]             Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Εμβληματική πρωτοβουλία στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» Ένωση καινοτομίας (COM(2010) 546 τελικό της 6.10.2010). Δεσμεύσεις 24/25 και Παράρτημα Ι «Εργαλείο αυτοαξιολόγησης: Χαρακτηριστικά των αποδοτικών εθνικών και περιφερειακών συστημάτων έρευνας και καινοτομίας». Συμπεράσματα του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας: Συμπεράσματα για την Ένωση καινοτομίας (έγγρ. 17165/10 της 26.11.2010).

[45]          Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη (COM(2010) 245 τελικό/2 της 26.8.2010)· Έγγραφο Εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής: Πίνακας αποτελεσμάτων του ψηφιακού θεματολογίου (SEC(2011) 708 της 31.5.2011). Συμπεράσματα του Συμβουλίου Μεταφορών, Τηλεπικοινωνιών και Ενέργειας για το Ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη (έγγρ. 10130/10 της 26ης Μαΐου 2010).

[46]             Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη (COM(2010) 245 τελικό/2 της 26.8.2010)· Έγγραφο Εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής: Πίνακας αποτελεσμάτων του ψηφιακού θεματολογίου (SEC(2011) 708 της 31.5.2011).

[47]             Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις - Μια «Small Business Act» για την Ευρώπη (COM(2008) 394 της 23.6.2008)· Συμπεράσματα του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας: Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις - Μια «Small Business Act» για την Ευρώπη (έγγρ. 16788/08 της 1.12.2008)· Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Ανασκόπηση της πρωτοβουλίας «Small Business Act» για την Ευρώπη (COM(2011) 78 τελικό της 23.2.2011)· Συμπεράσματα του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας: Συμπεράσματα για την ανασκόπηση της πρωτοβουλίας «Small Business Act» για την Ευρώπη (έγγρ. 10975/11 της 30.5.2011).

[48]             ΕΕ L 48 της 23.2.2011, σ. 1.

[49]             ΕΕ L 153 της 18.6.2010, σ. 13

[50]             ΕΕ L 140 της 05.06.2009, σ. 136.

[51]             ΕΕ L 114 της 27.4.2006, σ. 64.

[52]             ΕΕ L 52 της 21.2.2004, σ.50.

[53]             ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 16.

[54]             Συμπεράσματα του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων· 11-12 Απριλίου 2011, Συμπεράσματα για την περαιτέρω ανάπτυξη των εκτιμήσεων κινδύνου για τη διαχείριση φυσικών καταστροφών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. .

[55]             ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1.

[56]             ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1.

[57]             ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3.

[58]             Σύσταση του Συμβουλίου (2010/410/ΕΕ), της 13ης Ιουλίου 2010, ΕΕ L 191 της 23.7.2010, σ. 28.

[59]             Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις - Μια «Small Business Act» για την Ευρώπη (COM(2008) 394 της 23.6.2008)· Συμπεράσματα του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας: Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις - Μια «Small Business Act» για την Ευρώπη (έγγρ. 16788/08 της 1.12.2008)· Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Ανασκόπηση της πρωτοβουλίας «Small Business Act» για την Ευρώπη (COM(2011) 78 τελικό της 23.2.2011)· Συμπεράσματα του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας: Συμπεράσματα για την ανασκόπηση της πρωτοβουλίας «Small Business Act» για την Ευρώπη (έγγρ. 10975/11 της 30.5.2011).

[60]             Σύσταση του Συμβουλίου (2010/410/ΕΕ), της 13ης Ιουλίου 2010, ΕΕ L 191 της 23.7.2010, σ. 28.

[61]             Εάν υπάρχει ειδική σύσταση του Συμβουλίου για μια χώρα, η οποία συνδέεται άμεσα με αυτόν τον όρο, τότε κατά την αξιολόγηση της τήρησής του θα ληφθεί υπόψη η αξιολόγηση της προόδου που έχει επιτευχθεί για την τήρηση της ειδικής σύστασης του Συμβουλίου για τη χώρα.

[62]             Οι προθεσμίες για την υλοποίηση όλων των στοιχείων που περιέχονται εδώ μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια της περιόδου εφαρμογής του προγράμματος.

[63]             Εάν υπάρχει ειδική σύσταση του Συμβουλίου για μια χώρα, η οποία συνδέεται άμεσα με αυτόν τον όρο, τότε κατά την αξιολόγηση της τήρησής του θα ληφθεί υπόψη η αξιολόγηση της προόδου που έχει επιτευχθεί για την τήρηση της ειδικής σύστασης του Συμβουλίου για τη χώρα.

[64]             Οι προθεσμίες για την υλοποίηση όλων των στοιχείων που περιέχονται εδώ μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια της περιόδου εφαρμογής του προγράμματος.

[65]             Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών – Κοινή δέσμευση για την απασχόληση – COM(2009)257 τελικό.

[66]             ΕΕ C 191, 1.7.2011, σ. 1.

[67]             COM (2006) 208 τελικό [(Θα αντικατασταθεί από την επικείμενη ανακοίνωση στα τέλη Σεπτεμβρίου 2011)]

[68]             Συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 12ης Μαΐου 2009, για ένα στρατηγικό πλαίσιο για την ευρωπαϊκή συνεργασία στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση («ET 2020») 2009/C 119/02.

[69]             Σύσταση της Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2008, για την ενεργητική ένταξη των ατόμων που είναι αποκλεισμένα από την αγορά εργασίας (ΕΕ L 307 της 18.11.2008, σ. 11).

[70]             Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Πλαίσιο της ΕΕ για εθνικές στρατηγικές ένταξης των Ρομά μέχρι το 2020. COM(2011)173.

[71]             Εάν υπάρχει ειδική σύσταση του Συμβουλίου για μια χώρα, η οποία συνδέεται άμεσα με αυτόν τον όρο, τότε κατά την αξιολόγηση της τήρησής του θα ληφθεί υπόψη η αξιολόγηση της προόδου που έχει επιτευχθεί για την τήρηση της ειδικής σύστασης του Συμβουλίου για τη χώρα.

[72]             Οι προθεσμίες για την υλοποίηση όλων των στοιχείων που περιέχονται εδώ μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια της περιόδου εφαρμογής του προγράμματος.

[73]             ΕΕ L 303 της 2.12.2000, σ. 16.

[74]             ΕΕ L 180 της 19.7.2000, σ. 22

[75]             ΕΕ L 23 της 27.1.2010, σ. 35. Δημοσίευση της απόφασης του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη σύναψη, από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.

[76]             ΕΕ L 175 της 5.7.1985, σ. 40.

[77]             ΕΕ L 197 της 21.7.2001, σ. 30.

[78]             ΔΒΔ: Διαχείριση βάσει δραστηριότητας – ΠΒΔ: Προϋπολογισμός βάσει δραστηριότητας.

[79]             Όπως αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 6 στοιχείο α) ή β) του δημοσιονομικού κανονισμού.

[80]             COM(2010) 700 της 19.10.2010.

[81]             Λεπτομέρειες για τους τρόπους διαχείρισης και παραπομπές στο δημοσιονομικό κανονισμό διατίθενται στον διαδικτυακό τόπο BudgWeb: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html

[82]             Όπως αναφέρεται στο άρθρο 185 του δημοσιονομικού κανονισμού.

[83]             Μελέτη «Περιφερειακή διακυβέρνηση στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης: επανεξέταση των μηχανισμών διακυβέρνησης και διοικητικές δαπάνες. Διοικητικός φόρτος εργασίας και κόστος για τις δημόσιες αρχές των κρατών μελών για την εφαρμογή του ΕΤΠΑ και του Ταμείου Συνοχής», 2010.

[84]             ΔΠ= Διαχωριζόμενες πιστώσεις / ΜΔΠ= Μη διαχωριζόμενες πιστώσεις

[85]             ΕΖΕΣ: Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών.

[86]             Υποψήφιες χώρες και, εφόσον ισχύει, δυνάμει υποψήφιες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.

[87]             Το έτος N είναι το έτος κατά το οποίο αρχίζει η υλοποίηση του προγράμματος.

[88]             Tεχνική και/ή διοικητική βοήθεια και δαπάνες προς υποστήριξη της υλοποίησης των προγραμμάτων και/ή δράσεων της ΕΕ (πρώην γραμμές "BA"), έμμεση έρευνα, άμεση έρευνα.

[89]             Το έτος N είναι το έτος κατά το οποίο αρχίζει η υλοποίηση του προγράμματος.

[90]             Τα αποτελέσματα αφορούν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που θα παρασχεθούν (παράδειγμα: αριθμός ανταλλαγών σπουδαστών που χρηματοδοτήθηκαν, αριθμός χλμ οδών που κατασκευάστηκαν, κ.λπ.)

[91]             Όπως περιγράφεται στο Τμήμα 1.4.2. «Ειδικός(οι) στόχος (οι)…»

[92]             Το έτος N είναι το έτος έναρξης εφαρμογής της πρότασης/πρωτοβουλίας.

[93]             Τεχνική ή/και διοικητική βοήθεια και δαπάνες υποστήριξης της εφαρμογής προγραμμάτων ή/και δράσεων της ΕΕ (πρώην γραμμές «BA»), έμμεση έρευνα, άμεση έρευνα.

[94]             Εξωτερικό προσωπικό χρηματοδοτούμενο από τις πρώην γραμμές ΒΑ, βάσει της τελικής κατανομής των ανθρώπινων πόρων για το 2011, συμπεριλαμβανομένου του εξωτερικού προσωπικού στις κεντρικές υπηρεσίες και τις αντιπροσωπείες.

[95]             Το έτος N είναι το έτος έναρξης εφαρμογής της πρότασης/πρωτοβουλίας.

[96]             Τεχνική ή/και διοικητική βοήθεια και δαπάνες υποστήριξης της εφαρμογής προγραμμάτων ή/και δράσεων της ΕΕ (πρώην γραμμές «BA»), έμμεση έρευνα, άμεση έρευνα.

[97]             ΣΥ = Συμβασιούχος υπάλληλος, ΠΠ= προσωρινό προσωπικό ("Intérimaire")· ΝΕΑ= "Jeune Expert en Délégation" (Νεαρός εμπειρογνώμονας σε αντιπροσωπεία)· ΤΥ= Τοπικός υπάλληλος, ΑΕΕ= Αποσπασμένος εθνικός εμπειρογνώμονας.

[98]             Κάτω από το ανώτατο όριο εξωτερικού προσωπικού βάσει επιχειρησιακών πιστώσεων (πρώην γραµµές «BA»).

[99]             Κυρίως για τα διαρθρωτικά ταμεία, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ).

[100]            Κάτω από το ανώτατο όριο εξωτερικού προσωπικού βάσει επιχειρησιακών πιστώσεων (πρώην γραµµές «BA»).

[101]            Κυρίως για τα διαρθρωτικά ταμεία, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ).

[102]            ΣΥ = Συμβασιούχος υπάλληλος, ΠΠ= προσωρινό προσωπικό ("Intérimaire")· ΝΕΑ= "Jeune Expert en Délégation" (Νεαρός εμπειρογνώμονας σε αντιπροσωπεία)· ΤΥ= Τοπικός υπάλληλος, ΑΕΕ= Αποσπασμένος εθνικός εμπειρογνώμονας.

[103]            Κάτω από το ανώτατο όριο εξωτερικού προσωπικού βάσει επιχειρησιακών πιστώσεων (πρώην γραµµές «BA»).

[104]            Κυρίως για τα διαρθρωτικά ταμεία, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ).

[105]            Βλ. σημεία 19 και 24 της διοργανικής συμφωνίας.

[106]            Όσον αφορά τους παραδοσιακούς ίδιους πόρους (τελωνειακοί δασμοί, εισφορές ζάχαρης), τα αναγραφόμενα ποσά πρέπει να είναι καθαρά ποσά, δηλ. τα ακαθάριστα ποσά μετά τη μείωση κατά 25% για έξοδα είσπραξης.