Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2006 — MTZ Polyfilms κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-143/06)

(2006/C 178/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MTZ Polyfilms (Mumbai, Ινδία) (εκπρόσωπος: P. De Baere, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας:

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα παράγει και εξάγει ταινίες τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου προς την Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει, πρώτον, ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός αντιβαίνει στο άρθρο 2, παράγραφοι 8 και 9, του βασικού κανονισμού (1). Η προσφεύγουσα αμφισβητεί ότι, με τον προσβαλλόμενο κανονισμό, η τιμή των εξαγωγών της προς την Κοινότητα υπολογίζεται βάσει των εξαγωγών της προς τρίτες χώρες, διότι οι πραγματικές τιμές εξαγωγών προς την Κοινότητα δεν είναι αξιόπιστες λόγω της καθιερώσεως ελάχιστων τιμών εισαγωγών.

Κατά την προσφεύγουσα, οι τιμές εξαγωγής είναι αξιόπιστες κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η μέθοδος υπολογισμού που χρησιμοποιήθηκε δεν είναι συμβατή με τον βασικό κανονισμό, ο οποίος ορίζει σαφώς τις μεθόδους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον καθορισμό της τιμής εξαγωγής. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι οι παράγραφοι 8 και 9 του άρθρου 2 έχουν εφαρμογή και σε περίπτωση διαδικασίας επανεξετάσεως, όπως αυτή της υπό κρίση υποθέσεως, ανεξαρτήτως του αν υπήρξε ανάληψη υποχρεώσεων.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα προβάλλει παραβίαση της συμφωνίας εφαρμογής του άρθρου VI της GATT του 1994 (2). Κατά την προσφεύγουσα, η τιμή που χρησιμοποιεί για τις εξαγωγές δεν είναι αναξιόπιστη, κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφοι 2.1 και 2.3, της συμφωνίας αυτής. Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε αντιβαίνει στα άρθρα 2, παράγραφοι 2.1 και 2.3, και 11 της συμφωνίας. Η προσφεύγουσα προβάλλει, τέλος, ότι το άρθρο 2, παράγραφοι 1 και 3, της συμφωνίας έχουν εφαρμογή και σε διαδικασίες επανεξετάσεως βάσει του άρθρου 11 της συμφωνίας, όπως είναι εν προκειμένω η μερική ενδιάμεση επανεξέταση.

Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό της τιμής των εξαγωγών της προσφεύγουσας προς την Κοινότητα στερείται νομικής βάσεως και ότι παραβιάστηκε η αρχή της ασφάλειας δικαίου, διότι κατέστη αδύνατο για τους εισαγωγείς να καθορίσουν τη συμπεριφορά τους στο πλαίσιο δεσμεύσεων σχετικών με τις τιμές.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (EE 1996, L 56, σ. 1).

(2)  Συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (ΠΟΕ — GATT 1994) — συμφωνία αντιντάμπινγκ (ΕΕ 1994 L 336, σ. 103)