20.5.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 121/2

1)

Είναι αντίθετος προς την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, η οποία απαγορεύει κάθε διάκριση λόγω ηλικίας και η οποία κατοχυρώνεται από το άρθρο 13 της Συνθήκης και από το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78 (1), εθνικός νόμος (και συγκεκριμένα η παράγραφος 1 της μόνης μεταβατικής διατάξεως του «νόμου 14/2005 περί των όρων των συλλογικών συμβάσεων που αναφέρονται στη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση»), ο οποίος θεωρεί έγκυρους τους όρους των συλλογικών συμβάσεων περί υποχρεωτικής συνταξιοδοτήσεως, για την οποία τίθενται ως μόνες προϋποθέσεις, αφενός, η συμπλήρωση από τον εργαζόμενο του ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση και, αφετέρου, η πλήρωση των προϋποθέσεων που απαιτούνται από την ισπανική νομοθεσία περί κοινωνικής ασφαλίσεως για τη θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδοτήσεως βάσει καταβολής εισφορών, αν ληφθεί υπόψη ότι για τις συλλογικές συμβάσεις που πρόκειται να συναφθούν στο μέλλον τίθεται ως επιπλέον προϋπόθεση ότι, προκειμένου να επιτραπεί η λύση της συμβάσεως λόγω ηλικίας, η επιχείρηση πρέπει να συναρτά τη λύση αυτή προς ορισμένη πολιτική απασχολήσεως;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα:

2)

Υποχρεούμαι ως εθνικός δικαστής, σύμφωνα με την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, η οποία απαγορεύει κάθε διάκριση λόγω ηλικίας και η οποία κατοχυρώνεται από το άρθρο 13 της Συνθήκης και από το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78, να απόσχω από την εφαρμογή στην προκειμένη υπόθεση της προαναφερθείσας μόνης μεταβατικής διατάξεως του ως άνω νόμου 14/2005;