92002E1482

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ P-1482/02

υποβολή: Massimo Carraro (PSE) προς το Συμβούλιο

(22 Μαΐου 2002)

Θέμα: Μαδαγασκάρη

Εδώ και δύο μήνες η Μαδαγασκάρη βιώνει μια κατάσταση στα όρια του εμφυλίου πολέμου προκειμένου ναπερασπισθεί την έκβαση των εκλογών της 16ης παρελθόντος Δεκεμβρίου που παρά τις πολυάριθμες ραδιουργίες του δικτάτορα Ratsiraka, έδωσαν τη νίκη στον Ravalomanana.

Δυστυχώς μέχρι σήμερα, η διεθνής κοινότητα δεν παρενέβη για να καταδικάσει σταθερά τη βαρύτηττα των γεγονότων στη Μαδαγασκάρη. Το έργο της προάσπισης των δικαιωμάτων και του πολιτισμού επετελέσθη αντίθετα στη χώρα με θάρρος από τους ιεραποστόλους και ιδιαίτερα από τις μοναχές του τάγματος των Ουρσουλίνων που είναι παρούσες στη χώρα από το 1960.

Βάσει των ανωτέρω, μπορεί το Συμβούλιο να εξηγήσει τι προτίθεται να πράξει η ΕΕ για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και προκειμένου να αποφευχθεί η επιδείνωση της κατάστασης στη Μαδαγασκάρη·

Λαμβάνονταςπόψη τη σημαντική και λεπτή αποστολή των Ουρσουλίνων μοναχών και των πολλών ευρωπαίων ιεραποστόλων στη Μαδαγασκάρη, μπορεί να εξηγήσει το Συμβούλιο με ποιο τρόπο προτίθεται η ΕΕ να αξιοποιήσει το έργο των ιεραποστόλων που δραστηριοποιούνταιπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία και τους πληθυσμούς θύματα στις περιοχές των συγκρούσεων·

Απάντηση

(5 Νοεμβρίου 2002)

Η ΕΕ παρακολούθησε με προσοχή τις πρόσφατες εξελίξεις στη Μαδαγασκάρη μετά τις προεδρικές εκλογές. Ήδη στις 17 Απριλίου, η ΕΕ προέβη δημοσίως σε μια πρώτη δήλωση με την οποία εκφράζει την ανησυχία της για την επιδείνωση της κατάστασης στη Μαδαγασκάρη και καταδικάζει τα βίαια επεισόδια και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ενώ η κατάσταση είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο, η ΕΕ σημείωσε με ικανοποίηση την πρωτοβουλία του Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας (ΟΑΕ) και των Ηνωμένων Εθνών με τη συνδρομή των Προέδρων κ.κ. Wade, Kerekou, Gbagbo και Chissano, η οποία κατέληξε στη συμφωνία πουπέγραψαν οι κ.κ. Ratsiraka και Ravalomanana στο Ντακάρ στις 18 Απριλίου. Διαπιστώνοντας την καθυστέρηση τηςλοποίησης της συμφωνίας και την ένταση της βίας στη νήσο, η ΕΕ εξέφρασε εκ νέου στις 8 Μαΐου τη λύπη της διότι ορισμένοι κυβερνήτες επαρχιών κήρυξαν την ανεξαρτησία των επαρχιών τους, επανέλαβε δε την πεποίθησή της ότι η συμφωνία του Ντακάρ παραμένει το ενδεδειγμένο πλαίσιο προς εξεύρεση λύσης. Στην απόφασή της που έλαβε στις 9 Ιουλίου 2002, η Αφρικανική Ένωση εμμένει στην ανάγκη να οργανωθούν επειγόντως εκλογές και να προσδιορισθούν οι θεσμικές διευθετήσεις που θα καταστήσουν δυνατή την αλλαγή.

Από πλευράς της, η Ευρωπαϊκή Ένωση με δήλωσή της στις 11 Ιουλίου 2002 παρέχει τηνποστήριξή της στον Πρόεδρο κ. Ravalomanana και δηλώνει πρόθυμη να στηρίξει την προετοιμασία των βουλευτικών εκλογών που εξήγγειλε ο Πρόεδρος, καθώς και τη διαδικασία συμφιλίωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξάλλου θα προσφέρει ουσιαστική συμβολή για την ανοικοδόμηση της Μαδαγασκάρης.

Στις 26 Ιουλίου 2002, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP) κάλεσαν τους δωρητές σε συνάντηση στο Παρίσι με σκοπό την προώθηση της ανοικοδόμησης της Μαδαγασκάρης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμμετέσχε στη συνάντηση.